ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθεση Αρ.: Τ2514/23
06 Φεβρουαρίου, 2024
[Μ. Στυλιανού, ΔΔΔΔΠ]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
E.C.O
Αιτητής
-και-
Υπηρεσία Ασύλου / Υπουργείο Εσωτερικών
Καθ' ων η Αίτηση
Ο Αιτητής παρών
Μ. Χριστοφορίδου (κα) για Δημήτριος Α. Παυλίδης και Συνεργάτες ΔΕΠΕ, Δικηγόροι για τον Αιτητή.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου επιστολής ημερομηνίας 28/08/23, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας ως άκυρη, αντισυνταγματική, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος.
Με βάση τα γεγονότα, όπως αυτά προκύπτουν από τον Διοικητικό Φάκελο (στο εξής Δ.Φ.), ο Αιτητής είναι υπήκοος Νιγηρίας και καταχώρησε αίτηση ασύλου στις 16/06/23, ακολούθησε συνέντευξή του στις 30/06/23 και έκθεση/εισήγηση στις 03/07/23. Στις 12/07/23 απορρίφθηκε η αίτησή του ως προδήλως αβάσιμη στη βάση των Άρθρων 12Βτρις, 12Δ και 12ΣΤ του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).
Κατά την ενώπιον μου διαδικασία, η δικηγόρος του Αιτητή υιοθέτησε το λόγο που ο τελευταίος κατέγραψε στην αίτηση ασύλου του. Πρόβαλε δε ισχυρισμούς περί έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας της προσβαλλόμενης πράξης.
Από ενδελεχή έλεγχο των πρακτικών της συνέντευξης επιβεβαιώνεται, ως η θέση της δικηγόρου του, ότι ο Αιτητής πρόβαλε ως λόγο που τον οδήγησε στο να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του ισχυριζόμενο φόβο δίωξης από τις νιγηριανές αρχές λόγω της συμμετοχής του ως απλό μέλος στο αποσχιστικό κίνημα IPOB[1] – Indigenous People Of Biafra (ερυθρό 26/5X, 25/2X Δ.Φ.) Ο λειτουργός-εξεταστής της υπόθεσης αξιολογώντας αυτό το μέρος του αιτήματος του το απέρριψε καθότι κρίθηκε ότι δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες, ενώ έρευνα σε διεθνείς πηγές επιβεβαίωσε την αοριστία των λεγομένων του Αιτητή. Από τα γεγονότα που παρέθεσε – κατόπιν σχετικών ερωτήσεων - απουσίαζε η χρονική συνοχή, η απαιτούμενη ευλογοφάνεια και οι επαρκείς πληροφορίες. Ειδικότερα ο λειτουργός επεσήμανε ότι, αν και ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι ήταν ενεργό μέλος του ΙΡΟΒ, εντούτοις δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς και λεπτομερείς πληροφορίες για το συγκεκριμένο αποσχιστικό κίνημα όταν ερωτήθηκε σχετικά. Ιδιαίτερα τονίστηκε η αδυναμία αναφοράς του στην ύπαρξη ιστότοπου του ΙΡΟΒ (ερυθρό 25/7Χ ΔΦ), η μη λεπτομερής περιγραφή της σημαίας του ΙΡΟΒ συγκριτικά με τις πληροφορίες που ανευρέθηκαν έπειτα από έρευνα για τη σημαία σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης (ερυθρό 25/12Χ Δ.Φ.), η άγνοια του Αιτητή αναφορικά με άλλες οργανώσεις με τις οποίες το ΙΡΟΒ έχει αναπτύξει σχέσεις / συμμαχίες ενώ σχετική έρευνα ανέδειξε αρκετά παραδείγματα τέτοιων οργανώσεων (ερυθρά 25/13Χ, 14/Χ Δ.Φ.), η γενικόλογη αναφορά του στον στόχο του ΙΡΟΒ (ερυθρό 25/15Χ Δ.Φ.), και η άγνοιά του ως προς το πότε διεξήχθη ο πρώτος πόλεμος της Biafra (ερυθρό 24/2Χ Δ.Φ.). Τονίστηκε, παράλληλα, ότι ο Αιτητής γνώριζε κάποιες γενικές πληροφορίες για το κίνημα ΙΡΟΒ, όπως το τι σημαίνουν τα αρχικά, ποια είναι η ημερομηνία ίδρυσης και ποιο είναι το τηλεοπτικό κανάλι και ο ραδιοφωνικός σταθμός του κινήματος (ερυθρά 25/6Χ – 9Χ του Δ.Φ.) με τη διευκρίνηση ωστόσο ότι οι πληροφορίες αυτές είναι βασικές και εύκολα προσβάσιμες στο ευρύ κοινό και με την επισήμανση ότι από ένα άτομο που ισχυρίζεται ότι είναι μέλος του ΙΡΟΒ επί σειρά ετών θα ήταν ευλόγως αναμενόμενο να είναι σε θέση να εισφέρει περισσότερα στοιχεία για το κίνημα αυτό καθαυτό. Ως προς τις δραστηριότητες στις οποίες ισχυρίστηκε ότι συμμετείχε ο Αιτητής ως μέλος του ΙΡΟΒ ο λειτουργός έκρινε ότι οι σχετικές δηλώσεις του διακατέχονταν από αοριστία και έλλειψη λεπτομερειών, καθώς αναφέρθηκε με λιτό τρόπο και χωρίς πολλές λεπτομέρειες σε αυτές (ερυθρά 24/3Χ Δ.Φ.). Ομοίως, ασαφείς κρίθηκαν και οι δηλώσεις του αναφορικά με τους λόγους που τον ώθησαν να συμμετάσχει στο ΙΡΟΒ, καθώς αναφέρθηκε με γενικό τρόπο ότι του αρέσει η αλήθεια και πως η νιγηριανή Κυβέρνηση ψευδόταν αναφορικά με την Boko Haram (ερυθρά 24/6Χ Δ.Φ.).
Αναφορικά δε με το ότι ο Αιτητής απειλείται λόγω της συμμετοχής του στο ΙΡΟΒ ο λειτουργός επεσήμανε αρχικά σε σχέση με τον εν λόγω ισχυρισμό ότι, με δεδομένο πως ο συγκεκριμένος ισχυρισμός συνδέεται ουσιωδώς με τον ισχυρισμό περί της συμμετοχής του στο ΙΡΟΒ ο οποίος και απορρίφθηκε, δε μπορεί να γίνει αποδεκτός. Ωστόσο, προχώρησε σε περαιτέρω εξέταση του ισχυρισμού τονίζοντας ότι ο Αιτητής υπήρξε αντιφατικός αναφορικά με τα περιστατικά απειλών που ισχυρίστηκε ότι αντιμετώπισε. Ο λειτουργός παρέθεσε χωρία στα οποία αφενός μεν ο Αιτητής, έπειτα από σχετική ερώτηση, κάνει αναφορά σε ένα περιστατικό απειλής (ερυθρό 24/7Χ Δ.Φ.), ενώ σε μεταγενέστερο σημείο της συνέντευξης ο Αιτητής προσθέτει ατεκμηρίωτα και άλλα περιστατικά τα οποία δεν είχαν προβληθεί όταν αυτό ζητήθηκε (ερυθρά 24/8Χ Δ.Φ.). Εξήγησε δε την αντίφαση αυτή λέγοντας ότι δεν σκέφτηκε πως έπρεπε να αναφερθεί σε όλα τα περιστατικά απειλών (ερυθρά 24/9Χ Δ.Φ.). Όσον αφορά τον ισχυρισμό του Αιτητή περί του ότι οι αρχές έκαψαν την οικία του το 2015 επειδή θα λάμβανε εκεί χώρα συνέλευση του ΙΡΟΒ, ο λειτουργός επισήμανε ότι η περιγραφή αυτή χαρακτηριζόταν από ασάφεια και έλλειψη λεπτομερειών (ερυθρά 24/10Χ-11Χ Δ.Φ.). Αναφορικά με τον ισχυρισμό του Αιτητή ότι μετά την καταστροφή της οικίας του μετοίκησε στην Onitsha, ο λειτουργός εντόπισε αντίφαση στα λεγόμενά του καθώς δήλωσε παράλληλα ότι επέστρεφε στην Okija, τόπο συνήθους διαμονής του, για να εκτελέσει αγροτικές εργασίας. Ερωτηθείς σχετικά, η απάντηση του Αιτητή ότι ζούσε στην Okija αλλά κοιμόταν στην Onitsha κρίθηκε μη ευλογοφανής και ασαφής (ερυθρά 27/2Χ – 4Χ, 24/13Χ, 23/1Χ-2Χ, 23/3Χ Δ.Φ.). Μη ευλογοφανής κρίθηκε και ο ισχυρισμός του περί του, αν και οι αρχές τον αναζητούσαν, εντούτοις δεν είχε καμία επαφή μαζί τους παρ’ όλο που επέστρεφε στον τόπο συνήθους διαμονής του για να εργαστεί, καθότι οι αρχές δεν ήξεραν ότι είναι αγρότης και δεν ήξεραν που βρίσκονταν τα κτήματά του (ερυθρά 23/4Χ – 7Χ, 23/8Χ Δ.Φ.). Ασυνεπές κρίθηκε και το ότι ο Αιτητής κατάφερε να εκδώσει διαβατήριο το 2021 και να ταξιδέψει με νόμιμο τρόπο από τη χώρα του αεροπορικώς, ενώ ήταν καταζητούμενος λόγω της συμμετοχής του στο ΙΡΟΒ. Η εξήγηση του Αιτητή περί του ότι δεν διέπραξε κάποιο έγκλημα κρίθηκε γενικόλογη και μη τεκμηριωμένη (ερυθρά 24/12Χ-13Χ, 23/1Χ – 3Χ, 23/9Χ, 26/3Χ-4Χ, 23/10Χ Δ.Φ.). Τέλος, ως αντιφατικοί κρίθηκαν οι ισχυρισμοί του περί του εάν οι αρχές της χώρας καταγωγής του γνωρίζουν για τη συμμετοχή του στο ΙΡΟΒ (ερυθρά 26/2Χ – 4Χ, 23/10Χ Δ.Φ.).
Το Δικαστήριο αφού διεξήλθε των λεπτομερειών της συνέντευξης διαπιστώνει, όπως και η εισήγηση του λειτουργού, ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό το μέρος του αιτήματος του που αφορούσε ισχυριζόμενο φόβο δίωξης ένεκα της συμμετοχής του Αιτητή στο αποσχιστικό κίνημα ΙΡΟΒ. Δεν δόθηκαν αναγκαίες και/ή ικανοποιητικές πληροφορίες σε σχέση με τα περιστατικά και άλλα ζητήματα τα οποία θα αναμενόταν από τον Αιτητή να γνώριζε με λεπτομέρεια. Παρ’ όλο που ο Αιτητής έδωσε ορισμένες πληροφορίες για το ΙΡΟΒ, εντούτοις οι πληροφορίες αυτές ήταν γενικού περιεχομένου και εύκολα προσβάσιμες στο ευρύ κοινό. Καθώς ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι ήταν μέλος του ΙΡΟΒ επί σειρά ετών, θα ήταν ευλόγως αναμενόμενο να μπορεί να απαντήσει με ακρίβεια και λεπτομέρεια στις πιο εξειδικευμένες ερωτήσεις που του τέθηκαν, όπως και στο ποιος ακριβώς ήταν ο δικός του ρόλος ως μέλος του ΙΡΟΒ. Από τις απαντήσεις του, παράλληλα, απουσίαζε το βιωματικό στοιχείο και η περιγραφικότητα, στοιχεία που θα παρέπεμπαν σε καταστάσεις όντως βιωθείσες από τον Αιτητή. Ορθό κρίνεται το εύρημα του λειτουργού ότι ο Αιτητής δεν εξήγησε επαρκώς το πως, από τη στιγμή που αναζητούνταν λόγω της συμμετοχής του στο ΙΡΟΒ, εξακολουθούσε να εργάζεται σε εβδομαδιαία βάση στον τόπο συνήθους διαμονής του όπως και τον τρόπο που κατέστη εφικτή η έκδοση διαβατηρίου και η αποχώρησή του με νόμιμο τρόπο από τη Νιγηρία, (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, Ν.6(Ι)/2000). Σύμφωνα και με την § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, ο Αιτητής θα έπρεπε:
«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.
(ii) Να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.
(iii) Να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς. Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»
Τα γεγονότα της περίπτωσης του Αιτητή σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών), άλλωστε ο Αιτητής εγκατέλειψε νόμιμα την χώρα του και διατηρεί στην κατοχή του έγκυρο διαβατήριο[2] (ερυθρά 8, 10 Δ.Φ.) Επί αυτού του μέρους του αιτήματος του Αιτητή θα πρέπει να σημειωθεί ότι, αποτελεί καθήκον της αρμόδιας αρχής να αξιολογεί σε συνεργασία με τον αιτούντα τα συναφή στοιχεία της αίτησής του και/ή ότι αυτή η ευθύνη μοιράζεται μεταξύ του λειτουργού και του αιτούντα[3], αυτό όμως δεν αναιρεί την υποχρέωση του ιδίου να έχει καταβάλει πραγματική προσπάθεια να τεκμηριώσει την αίτησή του[4]. Είχε δε την ευκαιρία ο Αιτητής και κατά την ενώπιον μου διαδικασία να προσκομίσει μαρτυρία, έγγραφα ή επιπρόσθετα στοιχεία αλλά δεν το έπραξε[5]. Δεν τεκμηριώνεται ότι ανήκει αυτός ή μέλος της οικογενείας του σε οποιαδήποτε πολιτική, θρησκευτική, εθνική, στρατιωτική ή κοινωνική οργάνωση ή ομάδα στη χώρα καταγωγής του, ενώ σε περίπτωση επιστροφής του δεν θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας του και δεν έχει ούτε καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται και δεν έχει κακοποιηθεί ή διωχθεί. Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι ορθή και στα πλαίσια του Νόμου καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις του Αιτητή δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).
Ούτε καταδεικνύεται από τα ενώπιον μου στοιχεία ότι οι Καθ΄ ων η αίτηση απέτυχαν να εξετάσουν ότι ο Αιτητής θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Δεν έχει τεκμηριώσει με τους ισχυρισμούς του ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ[6] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του Άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023,(Ν.6(Ι)/2000), με την Κ.Δ.Π. 166/2023 ημερ.26/05/23 ορίζει την χώρα καταγωγής του Αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, ο ίδιος δεν έχει τεκμηριώσει ότι στην χώρα του δεν είναι ασφαλής λόγω των ειδικών του περιστάσεων.
Ούτε με βάση τις πληροφορίες που έχουν αξιολογηθεί από την Υπηρεσία Ασύλου (ερυθρά 71 – 69 Δ.Φ.) συνάγεται ότι υπάρχει πραγματικό ρίσκο για έναν άμαχο να υποστεί αδιάκριτη βία στη περιοχή συνήθους διαμονής του, αφού αποτελεί ενήλικα άρρενα, χωρίς θέματα ευαλωτότητας ή υγείας, με στοιχειώδη μορφωτικό επίπεδο, ικανότητα να εργαστεί και να μπορεί να αυτοσυντηρηθεί. Εξάλλου, η ύπαρξη περιστατικών ασφαλείας στο έδαφος μιας χώρας ή μιας περιοχής της ή διάφορων περιοχών της, αν και αναγκαία, δεν είναι επαρκής προϋπόθεση από μόνη της για παραχώρηση συμπληρωματικής προστασίας.[7] Σ’ ότι αφορά την κατάσταση που επικρατεί σήμερα γενικά στην πολιτεία Anambra, με βάση τα αναθεωρημένα στοιχεία του Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), για το διάστημα 26/01/23-26/01/24, σημειώθηκαν στην 100 περιστατικά ασφαλείας, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 137 ανθρώπων. Εξ’ αυτών, 49 περιστατικά συνίσταντο σε μάχες, 37 ήταν περιστατικά βίας κατά αμάχων, 2 περιστατικά εκρήξεων / απομακρυσμένης βίας σημειώθηκαν και 12 περιστατικά εξεγέρσεων / ταραχών. Συνολικά, σημειώθηκε μείωση της τάξης του 87,8% σε περιστατικά ασφαλείας σε σχέση με τα αντίστοιχα στοιχεία του περασμένου έτους.[8] Σύμφωνα δε με επίσημες εκτιμήσεις που έλαβαν χώρα το έτος 2022, ο συνολικός πληθυσμός της πολιτείας Anambra ανέρχεται σε 5.953.500 κατοίκους.[9] Συνεπώς, με βάση τις παρατεθείσες πληροφορίες, επιβεβαιώνεται ότι, παρόλο που στην περιοχή του Αιτητή λαμβάνουν χώρα κάποια περιστατικά ασφαλείας[10], ο αριθμός των επεισοδίων αυτών είναι χαμηλός, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με τον συνολικό πληθυσμό της Πολιτείας που ξεπερνά τα 5 εκατομμύρια και σε συνάρτηση με την πτωτική τάση των περιστατικών ασφαλείας. Ούτε έχουν τεκμηριωθεί οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά ή στοιχεία του Αιτητή που να τον καθιστούν ευάλωτο κατά την επιστροφή του.
Ως εκ των ανωτέρω, δεν διαπιστώνεται ελλιπής έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 ). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου του Αιτητή ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270).
Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] EASO - Country Guidance Nigeria (2021) p.54 - In the South East of Nigeria there are several groups aiming for secession, among which the two main groups are the Movement for the Actualization of the Sovereign State of Biafra (MASSOB) and the Indigenous People of Biafra (IPOB). Both organisations claim to be non-violent and aim to reach secession through referendum. They mostly engage in awareness-raising activities, marches, and other gatherings. However, the leader of IPOB has reportedly endorsed violence as means for resuscitating Biafra
[2] §49 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Υπάτου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες «Εάν εξάλλου ο αιτών επιμένει χωρίς βάσιμο λόγο να διατηρεί στην κατοχή του το έγκυρο διαβατήριο που του εξέδωσε μια χώρα, στην προστασία της οποίας κατά τα λεγόμενά του αρνείται να υπαχθεί, αυτό μπορεί να γεννήσει αμφιβολίες ως προς την αξιοπιστία του ισχυρισμού του για την ύπαρξη «δικαιολογημένου φόβου». Μετά την αναγνώρισή του ένας πρόσφυγας δεν θα έπρεπε κανονικά να διατηρεί στην κατοχή του το εθνικό του διαβατήριο.»
[3] Οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011 , σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (αναδιατύπωση)
[4] Άρθρο 16 & 18 του περί περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).
[5] Κανονισμός 10 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2023 (3/2019).
[6] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας
[7] EASO, Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) Δικαστική Ανάλυση, Νοέμβριος 2014, σελ. 17 – σημείο 1.2.1.1. Διαφορά μεταξύ ορισμού της εσωτερικής ένοπλης σύρραξης και καθορισμού του βαθμού βίας (https://easo.europa.eu/sites/default/files/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf). Βλέπε, επίσης Απόφαση του ΔΕΕ (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 17/02/09 στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji και Noor Elgafaji κατά Staatssecretaris van Justitie, 8
[8] ACLED, Dashboard, timeframe 26/01/2023 – 26/01/2024, Nigeria, Anambra State, available at: ACLED Dashboard - ACLED (acleddata.com)
[9] City Population, Nigeria, Anambra State, https://www.citypopulation.de/en/nigeria/cities/)
[10] EASO - Country Guidance Nigeria (2021) p.111