ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 1584/2023

 

08 Μαρτίου, 2024

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

D.M.K.T.

Αιτητής

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ

Καθ’ ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Σ. Χατζησάββας (κος) για Χ. Ματθαίου (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή.

Μ. Βασιλείου (κα) για Χ. Δημητρίου (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 16/05/23 η οποία του κοινοποιήθηκε αυθημερόν και με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, αντισυνταγματική, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος και είναι αποτέλεσμα πλάνης και κακής εφαρμογής του Νόμου.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Αιτητής, υπήκοος Καμερούν, υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 11/02/20. Στις 06/04/23 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του, στις 24/04/23 συντάχθηκε η έκθεση/εισήγηση και ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ενέκρινε την έκθεση/εισήγηση και αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης στις 28/04/23, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Ο Αιτητής  ισχυρίζεται μέσω της συνηγόρου του ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πεπλανημένη, λήφθηκε καθ΄ υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας, αντιβαίνει τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου, παραβιάζει το Σύνταγμα, το Ενωσιακό και το Διεθνές Δίκαιο. Υποστηρίζει ότι η έρευνα της Υπηρεσίας Ασύλου ήτο ελλιπής καθότι ο Αιτητής ανέφερε τους λόγους που δεν επιθυμεί να επιστρέψει στην χώρα του και ότι ο λειτουργός δεν καθοδηγήθηκε από το Εγχειρίδιο για τους Πρόσφυγες. Ούτε η απόφαση απόρριψης ασύλου του Αιτητή αιτιολογείται επαρκώς. Σημειώνεται ότι μέσω της Γραπτής Αγόρευσης ήγειρε ισχυρισμό για αναρμοδιότητα προσώπου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση χωρίς όμως να προβεί σε αιτιολόγηση του περιορίζοντας τον ισχυρισμό της μόνο σε μία φράση.

 

Οι Καθ' ων η Αίτηση απαντούν ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, από εξουσιοδοτημένο  πρόσωπο, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων, μετά από δέουσα έρευνα, σύμφωνα με τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου και κατόπιν ορθής ενάσκησης των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους Καθ' ων η Αίτηση, κατ’ εφαρμογή των αρχών του Διοικητικού Δικαίου και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης και ότι η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Προτού το Δικαστήριο προβεί σε εξέταση λόγων ακύρωσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή όπως αυτοί προβάλλονται μέσω της συνηγόρου του στο δικόγραφο της προσφυγής του, δεν αναπτύσσονται επαρκώς στην Γραπτή Αγόρευση. Απλή επίκληση παραβίασης Νόμων και γενικών αρχών διοικητικού δικαίου, χωρίς οποιαδήποτε συγκεκριμενοποίηση δεν είναι αρκετή. Η αιτιολόγηση νομικών σημείων είναι απαραίτητη για την εξέταση λόγων ακύρωσης από το Δικαστήριο, οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια, αναπόφευκτα επηρεάζει τη νομική τους βάση με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κριθούν αναιτιολόγητοι και ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης. Ούτε μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται, διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης. (Βλέπε Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζεται κατ΄ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο - Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), και των λεχθέντων στη  Δημοκρατία ν. Κουκκουρή(1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598, επίσης - Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599Kadivari ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924).

 

Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω που εφαρμόζονται και στην παρούσα υπόθεση, προχωρώ να εξετάσω μόνο τους λόγους ακύρωσης που καλύπτονται επαρκώς από τους νομικούς ισχυρισμούς του δικογράφου της προσφυγής και πληρούν τις προϋποθέσεις αιτιολόγησης.

 

Ανεξάρτητα, όμως, της πιο πάνω διαπίστωσης αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρώ σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος του Αιτητή σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς έλλειψης δέουσας έρευνας, ανεπαρκούς αιτιολόγησης και πλάνης της προσβαλλόμενης πράξης στη βάση του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»). 

 

Κατά την συνέντευξη ο Αιτητής πρόβαλε ως λόγο εγκατάλειψης της χώρας του την απειλή κατά της ζωής του από μέλος των αποσχιστών Ambazonians[1], πατέρα αγοριού που απεβίωσε (είχε μεταφερθεί για περιτομή) στην παράνομη ιατρική εγκατάσταση που διατηρούσε. Ο Αιτητής πρόβαλε ότι μετά τον θάνατο του παιδιού ο πατέρας ξεκίνησε να αναζητά τον ίδιο και τον συνεργάτη του, ο οποίος είχε διενεργήσει την περιτομή. Λόγω αυτού ο ίδιος και ο συνεργάτης του αιχμαλωτίστηκαν περί τα τέλη του 2019 και υπέστησαν βασανιστήρια, με τον συνεργάτη του να χάνει τη ζωή του. Η πατρική του οικία και η ιατρικές εγκαταστάσεις κάηκαν ολοσχερώς. Φοβούμενος για τη ζωή του, έφυγε οριστικά από τη χώρα καταγωγής του. Προσέθεσε ότι, μετά τη φυγή του από το Καμερούν, άκουσε κάποιες φήμες από έναν παλιό πελάτη του περί του ότι οι αρχές τον αναζητούν. Ως προς το τι φοβάται ότι θα του συμβεί σε περίπτωση επιστροφής του, ισχυρίστηκε ότι φοβάται πως είτε θα συλληφθεί είτε ότι το άτομο που τον καταδιώκει θα συνεχίσει να τον αναζητά (ερυθρά 48/1Χ ΔΦ).

 

Ο λειτουργός διενήργησε ενδελεχείς ερωτήσεις στον Αιτητή για να διαπιστώσει την αξιοπιστία των ισχυρισμών του σε συνάρτηση με τους λόγους που εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του. Στην έκθεση/εισήγηση καταγράφεται ότι οι δηλώσεις του όσον αφορά την ταυτότητα, το προφίλ, τη χώρα καταγωγής του και τον τόπο συνήθους διαμονής του, ήτοι το χωριό Alou στην περιοχή Southwest του Καμερούν, ήταν συγκεκριμένες, λεπτομερείς και είχαν συνέπεια, ενώ επίσης παρουσίαζαν και συνοχή με τις διαθέσιμες πληροφορίες για την χώρα καταγωγής του (ερυθρά 86 - 85 ΔΦ).

 

Ωστόσο, ο ισχυρισμός του ότι περί το 2019 ο συνεργάτης του στο ιατρικό κέντρο πραγματοποίησε επέμβαση σε ένα παιδί κατά τη διάρκεια της οποίας το παιδί αποβίωσε και ότι ο πατέρας του παιδιού, (μαχητής των Ambazonians) τον καταδιώκει, απορρίφθηκε λόγω έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας.

 

Ο λειτουργός κατέληξε ότι οι απαντήσεις του Αιτητή στις ερωτήσεις που του τέθηκαν αναφορικά με το συγκεκριμένο περιστατικό ήταν ανεπαρκείς και απουσίαζε το βιωματικό στοιχείο. Επισημάνθηκε, πως θα ήταν ευλόγως αναμενόμενο να μπορεί να εισφέρει περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με τη χειρουργική επέμβαση που διενεργήθηκε στο παιδί, όπως επίσης και με τον λόγο που ο Αιτητής αποφάσισε να προχωρήσει στην ιατρική επέμβαση σε ιατρικό κέντρο που δεν ήταν καταλλήλως εξοπλισμένο. Οι απαντήσεις του περί του ότι στην Αφρική πολλές φορές δεν υπάρχει η κατάλληλη κατάρτιση και πως σε κάθε περίπτωση οι γονείς του παιδιού επέμειναν στη διενέργεια της επέμβασης δεν κρίθηκαν ικανοποιητικές. Ταυτόχρονα, μη επαρκής κρίθηκε και η αιτιολογία του Αιτητή ως προς τον λόγο που δεν κλήθηκε η αστυνομία, την στιγμή που ένα παιδί έχασε τη ζωή του. Μη συνεκτική θεωρήθηκε η απάντηση του ότι το ιατρικό του κέντρο δεν ήταν νομίμως αναγνωρισμένο και πως η αστυνομία συνήθως βρίσκεται σε μεγάλες πόλεις και όχι στα χωριά (ερυθρά 47/2Χ, 46/1Χ ΔΦ). Σχετικά με την κατ’ ισχυρισμόν δίωξη του Αιτητή από τον πατέρα του παιδιού που απεβίωσε, ο λειτουργός έκρινε τους ισχυρισμούς αυτούς ως γενικούς και μη συνεκτικούς. Ο Αιτητής δεν ήταν συνεκτικός ως προς την εξιστόρηση της χρονολογικής σειράς με την οποία έλαβαν χώρα τα γεγονότα που άπτονται του πυρήνα αιτήματος του καθώς αρχικά ισχυρίστηκε ότι συνέβησαν το 2018, στην συνέχεια όμως αναφέρθηκε στο 2019. Ομοίως, αναφορικά με την κατ’ ισχυρισμό επίθεση που δέχτηκε το ιατρικό του κέντρο, κρίθηκε ότι δεν ανέφερε επαρκείς πληροφορίες δηλώνοντας αόριστα ότι το ιατρικό κέντρο υπέστη υλικές φθορές, ενώ ανεπαρκής ήτο και η εξήγησή του ως προς το πως κατόρθωσε ο ίδιος να δραπετεύσει. Εντοπίστηκε περαιτέρω και αντίφαση όσον αφορά την ακριβή χρονική στιγμή κατά την οποία μετέβη στη Douala, αλλά και αδυναμία αναφοράς στο πως ο συνεργάτης του στο κέντρο υγείας έχασε τη ζωή του (ερυθρά 45 1Χ, 44/1Χ ΔΦ).

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του, ο λειτουργός παρέθεσε πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφορικά με την ύπαρξη και τη δράση των Ambazonians στην Southwest περιοχή του Καμερούν και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις οποίες προβαίνουν. Τόνισε, ωστόσο, ότι η εσωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του Αιτητή δεν κατέστη δυνατό να τεκμηριωθεί καθώς οι ισχυρισμοί του υπήρξαν γενικόλογοι, μη λεπτομερείς και μη συνεκτικοί.

 

Το Δικαστήριο αφού διεξήλθε των λεπτομερειών της συνέντευξης διαπιστώνει, όπως και η εισήγηση του λειτουργού, ότι δεν θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτοί οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο Αιτητής για εγκατάλειψη της χώρας καταγωγής του. Στη συνέντευξη του ενώ ερωτήθηκε επανειλημμένως από τον λειτουργό με ερωτήσεις τόσο ανοικτού όσο και κλειστού τύπου, δεν κατέστη εφικτό να τεκμηριώσει τον πυρήνα του αιτήματος διεθνούς προστασίας του. Ούτε εισέφερε τον απαιτούμενο βαθμό πληροφοριών σχετικά με το ιατρικό κέντρο που διατηρούσε, την επέμβαση που πραγματοποιήθηκε στο παιδί, τις συνθήκες θανάτου του και τα όσα επακολούθησαν με την κατ’ ισχυρισμό δίωξή του από τον πατέρα του παιδιού, ο οποίος σύμφωνα με τα όσα πρόβαλε ήταν μέλος των αποσχιστών Ambazonians. Υπήρξε, επίσης, αόριστος και ως προς την επίθεση που δέχτηκε το ιατρικό του κέντρο αλλά και ως προς την κακομεταχείριση που υπέστη ο ίδιος. Περαιτέρω, δεν παρουσίασε αξιόπιστα έγγραφα σε συνάρτηση και/ή ενίσχυση των ισχυρισμών του. (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131). Σύμφωνα, επίσης, και με την § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, ο Αιτητής θα πρέπει:

 

«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.

(ii) να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.

(iii) να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς.  Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»

 

Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του Αιτητή. (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών) Από τα γεγονότα της περίπτωσης του και σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του, δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Πλην των προαναφερθέντων, πρέπει επίσης να τονιστεί και το ότι ο Αιτητής δεν ανήκει ούτε ο ίδιος ούτε κάποιο μέλος της οικογενείας του σε οποιαδήποτε πολιτική, θρησκευτική, εθνική, στρατιωτική ή κοινωνική οργάνωση ή ομάδα στη χώρα καταγωγής του, ενώ σε περίπτωση επιστροφής του δεν θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας του και δεν έχει ούτε καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται και δεν έχει κακοποιηθεί ή διωχθεί. Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι αιτιολογημένη, λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα και στα πλαίσια του Νόμου καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις του Αιτητή δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).

 

Αναφορικά, τώρα, με το ζήτημα παραχώρησης στον Αιτητή συμπληρωματικής προστασίας προκύπτει από τη έκθεση/εισήγηση ότι ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής του σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000) (ερυθρά 83 – 77 ΔΦ). Ο Αιτητής δεν έχει τεκμηριώσει με τους ισχυρισμούς του (ως και η ανωτέρω ανάλυση) ότι σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ[2] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ο λειτουργός αξιολόγησε, επίσης, την κατάσταση ασφαλείας στον τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή (ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης) μέσω διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Σε συνάρτηση με την στάθμιση κατώτατου επιπέδου/όριο - lower threshold[3] και αφού ανέλυσε το τι αποτελεί αδιάκριτη βία λόγω ένοπλης σύγκρουσης σε έδαφος μιας χώρας[4] και την έννοια της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας[5] - που έχει προτείνει το ΔΕΕ στις αποφάσεις Elgafaji[6] και Diakité[7] - κατέληξε ότι δεν προκύπτει δεδομένης της έντασης της σύγκρουσης στην περιοχή του Αιτητή σε συνδυασμό με τις προσωπικές του περιστάσεις ότι θα εκτεθεί σε κίνδυνο σοβαρής βλάβης λόγω μόνο της παρουσίας του σε περίπτωση επιστροφής του. (ερυθρά 80-76 ΔΦ).

 

Αναφορικά, τώρα, με την περιοχή επιστροφής του Αιτητή, δηλαδή το Alou της περιοχής Southwest, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σε έκθεση αναφορικά με τις εξελίξεις στην κατάσταση ασφαλείας στην Κεντρική Αφρική, η οποία δημοσιεύτηκε στις 31/05/23 σημειώνει ότι στις Βορειοδυτικές και Νοτιοδυτικές Περιφέρειες του Καμερούν συνέχισαν οι αναφορές και καταγγελίες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχτηκαν από δυνάμεις ασφαλείας και άμυνας καθώς και από ένοπλες αυτονομιστικές ομάδες εναντίον αμάχων, συμπεριλαμβανομένων των δολοφονιών και της καταστροφής περιουσίας.[8] Για λόγους πληρότητας της έρευνας πρόσφατα στοιχεία για την κατάσταση ασφαλείας από τη βάση δεδομένων του ACLED (Armed Conflict Location and Event Data) για το διάστημα 23/02/23 – 23/02/24 εντοπίζονται στην περιοχή Southwest μόνο 88 περιστατικά ασφαλείας με 180 απώλειες. Εξ’ αυτών τα 32 χαρακτηρίστηκαν ως μάχες (71 απώλειες), τα 10 ως εξεγέρσεις (5 απώλειες), τα 7 ως εκρήξεις / απομακρυσμένη βία (6 απώλειες) και τα 39 ως βία κατά αμάχων (98 απώλειες). Με βάση το ACLED, κανένα εξ’ αυτών των περιστατικών καταγράφηκε στο χωριό Alou[9], ενώ σημειώνεται ότι ο πληθυσμός της περιοχής Southwest το 2015 υπολογιζόταν σε 1.553.220 κατοίκους.[10]

 

Επαληθεύεται, συνεπώς, η τότε εισήγηση του λειτουργού - ότι στην περιοχή καταγωγής του Αιτητή δεν υπάρχει, γενικά, πραγματικός κίνδυνος να επηρεαστεί προσωπικά ένας άμαχος λόγω εσωτερικής ένοπλης σύρραξης. Τα αναθεωρημένα στοιχεία, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι παρόλο που στην περιοχή του Αιτητή λαμβάνουν χώρα περιστατικά ασφαλείας, ο αριθμός των επεισοδίων αυτών και ο βαθμός αδιάκριτης βίας δεν φτάνει το βαθμό κατά τον οποίο να τεκμηριώνεται ότι και μόνη η παρουσία του Αιτητή στη περιοχή συνήθους διαμονής τον εκθέτει σε πραγματικό κίνδυνο βλάβης, κατά την έννοια της διάταξης του Άρθρου 15(γ) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ και του Άρθρου 19  του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).

Ούτε τo προφίλ του Αιτητή παρουσιάζει χαρακτηριστικά ευαλωτότητας ή σημεία ευπάθειας καθώς πρόκειται για ενήλικο άρρενα, με ικανότητα να εργαστεί και να έχει πρόσβαση σε μέσα αυτοσυντήρησης, χωρίς αναπηρία και χωρίς ιστορικό κάποιας χρόνιας ασθένειας, ο οποίος διαθέτει υποστηρικτικό δίκτυο στον τόπο καταγωγής του.

 

Ως εκ των ανωτέρω δεν διαπιστώνεται ελλιπής έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε  Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 ). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου του Αιτητή ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270).

 

Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

                              

 

 

                          Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

 



[1] Η Ambazonia, εναλλακτικά η «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Αμβαζονίας» ή «Κράτος της Αμβαζονίας» είναι μια πολιτική οντότητα που ανακηρύχθηκε από αγγλόφωνους αυτονομιστές που επιδιώκουν την ανεξαρτησία από το Καμερούν - Βλέπε επίσης σχετικά United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs (UN OCHA), Cameroon Humanitarian Needs Overview 2020 (revised June 2020), pp. 20, 45, June 2020, available at: https://www.ecoi.net/en/file/local/2039302/cmr_hno_2020-revised_25062020_print.pdf , επιπλέον, COI QUERY, EASO, 29/06/21, Forced recruitment by separatist groups, self-declared as Ambazonians, in the Anglophone regions, available at: https://euaa.europa.eu/

[2] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας

[3] EASO, Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) Δικαστική Ανάλυση, Νοέμβριος 2014, σελ. 16-17 – σημείο 1.2.1. Εσωτερική ένοπλη σύρραξη (https://easo.europa.eu/sites/default/files/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf)

[4] Απόφαση ΔΕΕ (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 17/02/2009 στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji και Noor Elgafaji κατά Staatssecretaris van Justitie, σκέψη 34

(http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=76788&pageIndex=0&doclang=EL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=14091734)

[5] EASO, Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) Δικαστική Ανάλυση, Νοέμβριος 2014, σελ. 26 – 1.6.2. Η έννοια της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» (https://easo.europa.eu/sites/default/files/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf)

[6] Απόφαση ΔΕΕ (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 17/02/2009 στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji και Noor Elgafaji κατά Staatssecretaris van Justitie, σκέψεις 32&38

(http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=76788&pageIndex=0&doclang=EL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=14091734)

[7] Απόφαση του ΔΕΕ της 30/01/14 στην υπόθεση C-285/12, Aboubacar Diakité κατά Commissaire général aux réfugiés etaux apatrides, σκέψη 35

(http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=147061&pageIndex=0&doclang=EL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=14085613)

[8] UN Security Council (Author): The situation in Central Africa and the activities of the United Nations Regional Office for Central Africa; Report of the Secretary-General [S/2023/389], 31 May 2023

https://www.ecoi.net/en/file/local/2093063/N2313778.pdf

[9] ACLED, Dashboard [Middle Africa – Cameroon – Sud Ouest], διαθέσιμο στη διεύθυνση ACLED Dashboard - ACLED (acleddata.com)

[10] South-West Region Map - Cameroon (mapcarta.com) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 29/02/2024)


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο