S. C. C. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου, Υπόθεση αρ.2977/23, 21/3/2024

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση αρ.2977/23

21 Μαρτίου 2024

[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

S. C. C.

Αιτητής

Και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ’ ων η αίτηση

Κα Θ. Αχιλλέως, Δικηγόρος για τον αιτητή

Κα Σ. Πιτσιλλίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την προσφυγή ο αιτητής αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου η οποία του κοινοποιήθηκε στις 23/08/23 με επιστολή ίδιας ημερομηνίας, δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτηση του για παροχή διεθνούς προστασίας, ως άκυρης, παράνομης, και στερούμενης νομικού αποτελέσματος.

Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους καθ’ ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου που κατατέθηκε στα πλαίσια των διευκρινήσεων, ο αιτητής κατάγεται από τη Νιγηρία, εισήλθε στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές παρατύπως, μέσω κατεχομένων, στις 29/03/22 και υπέβαλε την επίδικη αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας στις 17/05/22 (ερ.1-3, 34).

Στις 16/06/23 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη με τον αιτητή από την Υπηρεσία Ασύλου προς εξέταση του αιτήματός για διεθνή προστασία όπου του δόθηκε η ευκαιρία, μέσα από σχετικές ερωτήσεις, μεταξύ άλλων, να εκθέσει τους λόγους στους οποίους στηρίζει το αίτημα της (ερ.22-34). Μετά το πέρας της συνέντευξης ετοιμάστηκε σχετική Έκθεση- Εισήγηση και στις 17/07/23 απορρίφθηκε το αίτημα για διεθνή προστασία (ερ.77-87).

Ακολούθως ετοιμάστηκε σχετική επιστολή ενημέρωσης του αιτητή για την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία του δόθηκε διά χειρός 23/08/23 και του μεταφράστηκε στη μητρική του γλώσσα (ερ.89).

Στην επίδικη αίτηση διεθνούς προστασίας ο αιτητής καταγράφει ότι έφυγε από τη χώρα του λόγω «θρησκευτικής κρίσης», καθώς ο πατέρας του υπήρξε αρχηγός του μαντείου της κοινότητας τους. Γι’ αυτό, όταν ο πατέρας του απεβίωσε ο αιτητής κλήθηκε να τον διαδεχθεί, πράγμα που αρνήθηκε λόγω των χριστιανικών του πεποιθήσεων, με συνέπεια να δεχθεί απειλές για τη ζωή του.

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που διενεργήθηκε από την Υπηρεσία ο αιτητής ανέφερε ότι ο πατέρας του ήταν αρχιερέας στο μαντείο της κοινότητας και μεγαλώνοντας ο ίδιος έμαθε πως όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του τον αφιέρωσε στο μαντείο και θα έπρεπε να τον διαδεχθεί. Στο μεταξύ ο αιτητής γνώρισε τη καθολική εκκλησία μέσω ενός φίλου του και βαπτίστηκε όταν έγινε 14 ετών, γεγονός που εξόργισε τον πατέρα του. Όταν απεβίωσε ο πατέρας του αιτητή, λόγω των θρησκευτικών επιρροών που είχε, ο αιτητής επέλεξε να τελέσει την ταφή καθολικός ιερέας. Ισχυρίστηκε ότι μετά την ταφή του πατέρα του, στις 28 Δεκεμβρίου, μέλη της παραδοσιακής κοινότητας ήρθαν σπίτι του και του ζήτησαν να υπηρετήσει στο μαντείο, αλλά επειδή αρνήθηκε, στράφηκαν εναντίον του. Δύο μέρες αργότερα περικύκλωσαν το σπίτι του κάποιοι νέοι και κάποιοι πρεσβύτεροι, έσπασαν την πόρτα με σκοπό να τον σκοτώσουν, αλλά κατάφερε να διαφύγει και να βρει καταφύγιο σε καθολικό ιερέα, ο οποίος τον βοήθησε να αναχωρήσει από τη Νιγηρία.

Σε διευκρινιστικές ερωτήσεις, ο αιτητής δήλωσε ότι το μαντείο λέγεται Amadioha (“God of Thunder”) και ότι είχε επιλεχθεί πριν την γέννησή του για να υπηρετήσει. Ισχυρίστηκε δε ότι ο ίδιος ποτέ δεν πήγαινε στο μαντείο, ούτε λάμβανε μέρος σε τελετουργίες, καθότι ο πατέρας του βρισκόταν εν ζωή. Κληθείς να εξηγήσει ποιος ηγείται του μαντείου από τότε που απεβίωσε ο πατέρας του, ισχυρίστηκε ότι η θέση είναι κενή και γι’ αυτό η κοινότητα βρίσκεται σε κίνδυνο, καθότι συμβαίνουν διάφορα «μυστήρια πράγματα», ως ανέφερε.

Ερωτηθείς για τις συνέπειες επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, δήλωσε ότι είτε θα αναγκαστεί να υπηρετήσει, είτε θα τον χρησιμοποιήσουν για θυσία για να εξευμενίσουν το μαντείο και ισχυρίστηκε ότι θα τον εντοπίσουν σε οποιοδήποτε μέρος της Νιγηρίας κι αν επιστρέψει. Στα πλαίσια της συνέντευξης ο αιτητής προσκόμισε τρείς φωτογραφίες και ισχυρίστηκε ότι στις δύο απεικονίζονται ο τάφος του πατέρα του και ο καθολικός ιερέας που τέλεσε την ταφή (ερ.19-20) και στη 3^η απεικονίζεται το μαντείο (ερ.21), χωρίς ωστόσο να είναι σε θέση να εξηγήσει ποια είναι τα άτομα που απεικονίζονται.

Οι καθ’ ων η αίτηση, εξετάζοντας τα όσα ανέφερε ο αιτητής, εντόπισαν και αξιολόγησαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, ως ακολούθως.

1. Ταυτότητα, προφίλ, χώρα καταγωγής και τόπο διαμονής του αιτητή

2. Κίνδυνος κατά της ζωής του αιτητή λόγω της άρνησής του να διαδεχθεί τον πατέρα του στη θέση του αρχιερέα στο μαντείο Amadioha

Εκ των ως άνω ισχυρισμών οι καθ’ ων η αίτηση αποδέχθηκαν τον 1^ο και απέρριψαν τον 2^οισχυρισμό, καθότι, ως κρίθηκε, το επί τούτου αφήγημα του υπήρξε γενικό και χωρίς επαρκείς λεπτομέρειες.

Συγκεκριμένα, επί του 2^ουως άνω ισχυρισμού, κρίθηκε πως ο αιτητής δεν υπήρξε σαφής σχετικά με ποιο τρόπο η κοινότητα θα μπορούσε να τον εξαναγκάσει να υπηρετήσει το μαντείο ή με ποιο τρόπο θα τον χρησιμοποιούσαν ως θυσία, παρόλο που του δόθηκε η ευκαιρία να εξηγήσει, έδωσε γενικές πληροφορίες για το μαντείο με το όνομα Amadioha και τις λατρείες του, αναφέροντας αόριστα πως είναι επικίνδυνο και, ομοίως αόριστα, αναφέρθηκε σε ένα φεστιβάλ με το όνομα “Okazi Emii”, στο οποίο λαμβάνει χώρα κάποια μυστική πνευματική θυσία, για την οποία ωστόσο αδυνατούσε να δώσει λεπτομέρειες.

Περαιτέρω κρίθηκε ότι ο αιτητής υπήρξε γενικός ως προς τον ρόλο που είχε ο πατέρας του στο μαντείο, αναφέροντας ότι ήταν η φωνή του μαντείου και ότι παράλληλα εργαζόταν ως αγρότης για να εξασφαλίζει τα προς το ζην και τον τρόπο επιλογής του αρχιερέα, αφού, ερωτώμενος σχετικά, δεν ήταν σε θέση να περιγράψει τη διαδικασία, αναφέροντας γενικά ότι ο πατέρας του τον είχε αφιερώσει πριν τη γέννησή του στο μαντείο και ότι το μαντείο γνωρίζει ποιος θα τον υπηρετήσει. Σε ερώτηση για το τι συμβαίνει σε περίπτωση άρνησης κάποιου να υπηρετήσει, δεν έδωσε συγκεκριμένη απάντηση, αναφέροντας πως είναι κακό και μπορεί να οδηγήσει κάποιον σε θάνατο και δεν έδωσε εξήγηση για τον λόγο για τον οποίο παραμένει κενή η θέση του αρχιερέα από τότε που απεβίωσε ο πατέρας του (20/11/21). Τέλος, αξιολογήθηκε αρνητικά ως προς την αξιοπιστία των ισχυρισμών του το ότι, περιγράφοντας το περιστατικό όπου άτομα της κοινότητας περικύκλωσαν το σπίτι του και με βίαιο τρόπο απαιτούσαν όπως διαδεχθεί τον πατέρα του στη θέση του αρχιερέα, ο αιτητής δεν ήταν αρκούντως περιγραφικός και δεν έδωσε ικανοποιητικές λεπτομέρειες για το εν λόγω περιστατικό. Ερωτηθείς δε για το ποιοι ήταν οι δράστες, αναφέρθηκε γενικά σε κάποιους νέους και σε κάποιους πρεσβύτερους και για τον τρόπο διαφυγής του, περιορίστηκε να αναφέρει ότι χρησιμοποίησε την πίσω πόρτα.

Εξετάζοντας την εξωτερική αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού οι καθ’ ων η αίτηση έκριναν ότι οι φωτογραφίες που προσκόμισε ο αιτητής δεν μπορούν να τεκμηριώσουν τα όσα αφηγήθηκε, καθότι δεν είναι εφικτό να διασταυρωθεί η ταυτότητα της σορού, ούτε οι ταυτότητες των γυναικών που απεικονίζονται και κατά πόσο υπηρετούν το μαντείο. Στα πλαίσια της εξέτασης της εξωτερικής αξιοπιστίας των λεγομένων του αιτητή οι καθ’ ων η αίτηση προέβηκαν σε έρευνα σε πηγές πληροφόρησης κατά την οποία επιβεβαιώθηκε η λατρεία της θεότητας Amadioha, η οποία συμβολίζει το νόμο και τη δικαιοσύνη (ερ.65) και πως αποτελεί δημοφιλή πεποίθηση στη νότια Νιγηρία ότι το επάγγελμα του αρχιερέα δεν αποκτάται, δεν διδάσκεται, δεν μεταβιβάζεται και δεν κληρονομείται, καθώς ένα άτομο τις περισσότερες φορές γίνεται αυτόματα αρχιερέας από προφητεία του μαντείου (ερ.60).

Ενόψει του ότι εκ των πληροφοριών που ανευρέθηκαν, παρότι επιβεβαιώνεται η λατρεία της θεότητας που ανέφερε, δεν επιβεβαιώνεται η διαδικασία διαδοχής και, δεδομένης της τρωθείσας εσωτερικής συνοχής του αφηγήματος του, ο 2^ος ισχυρισμός απορρίφθηκε.

Ακολούθησε έρευνα σε σχέση με την κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Imo, εκ της οποίας κρίθηκε ότι δεν διαπιστώνεται βάσιμος φόβος για σοβαρή βλάβη ή δίωξη και ούτε πιθανότητα μεταχείρισης ενάντια στο αρ.3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Συνεπεία των ανωτέρω η επίδικη αίτηση απορρίφθηκε ως αβάσιμη.

Στη γραπτή του αγόρευση, ο συνήγορος του αιτητή περιορίζεται σε λακωνικές, γενικές τοποθετήσεις περί του μη ορθού της προσβαλλόμενης απόφασης, χωρίς εντούτοις να γίνεται κάποια προσπάθεια να συναρτηθούν τα όσα αόριστα αναφέρει με τα γεγονότα που αφορούν την υπό κρίση αίτηση.

Κατά τις διευκρινήσεις ο συνήγορος του αιτητή ουδέν περαιτέρω ανέφερε.

Οι καθ’ ων η αίτηση αντέταξαν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθ’ όλα νόμιμη, προϊόν δέουσας έρευνας όλων των ισχυρισμών του αιτητή, δεόντως αιτιολογημένη και ορθή επί της ουσίας, τόσο όσον αφορά τα ευρήματα επί της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του όσο και τη κατάληξη τους.

Δεδομένου ότι δεν προωθείται και δεν αναπτύσσεται κάποιος ισχυρισμός του αιτητή, είτε με τη γραπτή είτε με την προφορική του αγόρευση, ο οποίος να είναι επιδεικτικός δικαστικής εκτίμησης, ενόψει των αόριστων αναφορών, ως ανωτέρω αναφέρω, απομένει η επί της ουσίας εξέταση της παρούσας αιτήσεως.

Με βάση λοιπόν τα διαλαμβανόμενα στο αρ.146 (4) (α) του Συντάγματος αλλά και το άρθρο 11 (3) (α) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (73(I)/2018) προχωρώ λοιπόν «σε έλεγχο της νομιμότητας και ορθότητας αυτής, εξετάζοντας πλήρως και από τούδε και στο εξής […] την ανάγκη χορήγησης διεθνούς προστασίας».

Πληροφορίες σχετικά με τον 2^ο ισχυρισμό του αιτητή περί κινδύνου από μέλη του μαντείου και της κοινότητας λόγω της άρνησης του να διαδεχθεί τον πατέρα του ως αρχιερέας, αναφέρουν τα εξής.

Σε έκθεση της EUAA του 2017 αναφέρεται ότι πριν τον Ισλαμισμό και τον Χριστιανισμό οι λαοί της Νιγηρίας είχαν δικές τους παραδοσιακές θρησκείες. Πνευματικοί ηγέτες και άτομα με εξουσία οργανώνονται σε μυστικές κοινωνίες αλλά η ύπαρξή τους είναι κοινώς γνωστή.[1] Στην ίδια έκθεση σε σχέση με τις θέσεις ισχύος σε παραδοσιακές θρησκείες, αναφέρεται ότι πρόκειται για ιερείς, άτομα με καθήκοντα για διενέργεια τελετουργιών, άτομα με θρησκευτικές γνώσεις και εμπειρία στην κατασκευή φυλαχτών. Το αξίωμα του αρχιερέα δεν μεταβιβάζεται απαραίτητα στον μεγαλύτερο υιό και δεν θεωρείται προσβολή των θείων αν αρνηθεί κάποιος τον ρόλο του αρχιερέα. Συνήθως, το άτομο που διαδέχεται τον αρχιερέα προετοιμάζεται από νεαρή ηλικία. Επικίνδυνο είναι να φύγει κάποιος που είναι ήδη αρχιερέας ή κατέχει άλλο σημαντικό θρησκευτικό ρόλο, αλλά δεν υπάρχουν αναφορές ότι τέτοιοι ρόλοι επιβλήθηκαν δια της βίας σε κάποιον καθώς ο διάδοχος πρέπει να ενδιαφέρεται και να είναι ικανός για τον ρόλο. Δεν έχουν γίνει αναφορές για περιστατικά βίας ή απειλών σε περιπτώσεις άρνησης τέτοιων ρόλων για θρησκευτικούς λόγους. [2]

H Amadioha, στην οποία αναφέρθηκε ο αιτητής, αποτελεί θεότητα της εθνοτικής ομάδας Igbo, ταυτίζεται με τον θεό της αστραπής και θεωρείται ισχυρή, οξύθυμη θεότητα.[3] Με βάση απάντηση του IRB σχετικά με τις συνέπειες άρνησης του τίτλου αρχιερέα ή σαμάνου στις νότιες και κεντρικές περιοχές της Νιγηρίας, (πηγή στην οποία παραπέμπουν και οι καθ’ ων η αίτηση, χωρίς ωστόσο να καταγράφουν τα ευρήματα με λεπτομέρεια), η λαϊκή πεποίθηση που είναι ευρέως διαδεδομένη στη νότια Νιγηρία είναι ότι το επάγγελμα του αρχιερέα δεν μπορεί να αποκτηθεί, να διδαχθεί, να μεταδοθεί ή να κληρονομηθεί, αφού τις περισσότερες φορές αποκτάται αυτόματα μετά από προφητεία και χρησμό ενώ ένα άτομο θα μπορούσε να γίνει αρχιερέας ή σαμάνος (shaman) κληρονομικά, με τον ρόλο του παραδοσιακού ιερέα να μεταβιβάζεται συχνότερα από γενιά σε γενιά.

Σχετικά με τον τρόπο επιλογής αρχιερέων αναφέρεται ότι η πρώτη προϋπόθεση είναι ότι ο υποψήφιος πρέπει να συνδέεται με τη συγκεκριμένη θεότητα ιστορικά και γενεαλογικά, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, η επιλογή καθορίζεται από τη θεότητα μέσω μαντείας, είτε άμεσης προσωπικής έμπνευσης. Σε άλλες περιπτώσεις, ο υποψήφιος επιλέγεται σύμφωνα με ένα πλαίσιο διαδοχής βάσει ιερατικής συγγένειας ή της ιδιότητας μέλους ενός χωριού ή μιας φυλής. Η ίδια πηγή αναφέρει πως δεν τίθεται το ερώτημα κατά πόσο ο τίτλος δύναται να απορριφθεί, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τις τοπικές πεποιθήσεις, ο τίτλος αυτός δεν προσφέρεται από ανθρώπους, αλλά γίνεται αυτόματα αποδεκτός, καθότι στις περισσότερες περιπτώσεις χορηγείται από τους θεούς πολύ πριν από τη γέννηση του ατόμου. Μία από τις συνέπειες αυτής της άρνησης μπορεί να είναι η μόνιμη απώλεια αυτού του τίτλου στην οικογενειακή γραμμή διαδοχής ή αναγκαστική εκδίωξη από τη κοινότητα σε πιο σοβαρές περιπτώσεις. Όταν ο τίτλος είναι κληρονομικός το πρόσωπο αυτό οφείλει να αποδεχθεί την προσφορά αλλά, αν για κάποιο λόγο αρνηθεί, η κοινότητα δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να εξεύρει αντικαταστάτη. Σε μια τέτοια περίπτωση, η κοινότητα θα αφήσει στην εκάστοτε θεότητα να αποφασίσει, παρόλο που υπάρχουν αναφορές για περιπτώσεις όπου τέτοια άτομα έχουν συστηματικά αποκλειστεί από τις εκδηλώσεις της κοινότητας. Η έκθεση αναφέρει ότι παρόλο που ο τίτλος του αρχιερέα εξακολουθεί να είναι "ανεκτός", εντούτοις στην πράξη είναι παράνομο, καθώς ορισμένες από τις αρμοδιότητές τους απαγορεύονται από τη νομοθεσία της Νιγηρίας, όπως η μαγεία, η δίκη με δοκιμασία και οι πρακτικές που σχετίζονται με Juju.[4]

Είναι κατάληξη μου ότι οι καθ’ ων η αίτηση προέβησαν δεόντως στην απαιτούμενη υπό τις περιστάσεις έρευνα και λήφθηκαν δεόντως και σύμφωνα με τα όσα απαιτεί η οικεία νομοθεσία υπόψη όλα τα γεγονότα που περιβάλλουν την επίδικη αίτηση.

Τούτο γιατί συμφωνώ με τα ευρήματα τους τόσο αναφορικά με την εσωτερική αξιοπιστία των όσων ο αιτητής ανέφερε όσο και επί της εξωτερικής συνοχής των λεγομένων του. Το αφήγημα του αιτητή βρίθει κενών και ασαφειών εκ των οποίων, δεδομένου ότι τα όσα ανέφερε δεν φαίνεται να συνάδουν με τις διαθέσιμες πληροφορίες που εντοπίζονται, διαβρώνουν μοιραία τη συνολική αξιοπιστία του αφηγήματος του.

Απομένει η αποτίμηση της γενικής κατάστασης ασφαλείας στον τελευταίο τόπο διαμονής του αιτητή στη πολιτεία Imo.

Σε επικαιροποιημένη αναφορά του ACLED καταγράφεται ότι στο διάστημα από 15/03/23 έως 15/03/24, στην πολιτεία καταγράφηκαν 94 περιστατικά ασφαλείας και προέκυψαν εξ αυτών 163 θάνατοι ^{^[5]} σε σύνολο πληθυσμού περί των 5 ½ εκατομμυρίων κατοίκων ^{^[6]} . Σε αναφορά του ACLED καταγράφεται ότι το 2020, καταγράφηκαν 38 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων προέκυψαν 18 θάνατοι. Κατά το 1^ο τετράμηνο 2021, και πάλι σύμφωνα με σχετική έκθεση του ACLED, καταγράφηκαν 59 θάνατοι σε σύνολο 32 περιστατικών ασφαλείας.^{^[7]} Σε έκθεση του EASO υπάρχει εισήγηση ότι στην πολιτεία δεν υφίσταται πραγματικός κίνδυνος για έναν άμαχο να επηρεαστεί προσωπικά με βάση την έννοια του άρθρου 15(γ) της Οδηγίας.^{^[8]}

Είναι κατάληξη μου ότι εκ των ανωτέρω στοιχείων δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή. Δεν μπορώ δε να εντοπίσω ιδιαίτερες περιστάσεις, δεδομένης της απόρριψης των ισχυρισμών του, που θα μπορούσαν να επιτείνουν τον κίνδυνο ειδικώς για τον αιτητή σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, στη βάση της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» [9] (βλ. και απόφαση ΔΕΕ, ημ.10/06/21, C-901/19, CF and DN).

Εν προκειμένω λοιπόν δεν τεκμηριώνεται βάσιμος φόβος «καταδίωξης του [αιτητή] για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων» αλλά ούτε και ότι υπάρχουν «ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη», ως αμφότερες αυτές οι έννοιες ορίζονται στα άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (Ν. 6(I)/2000) αντίστοιχα.

Σημειώνω τέλος ότι η Νιγηρία έχει καθοριστεί στη Κ.Δ.Π. 166/2023, η οποία εκδόθηκε στη βάση του αρ.12Βτρις του Νόμου, ως ασφαλής χώρα ιθαγενείας και στην παρούσα ουδέν στοιχείο προσκομίστηκε στη βάση του οποίου θα μπορούσε να «θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής […] στη συγκεκριμένη περίπτωσή», στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).

Η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με έξοδα €800 υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.

Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

[4] IRB – Immigration and Refugee Board of Canada - Nigeria: Consequences for a person refusing a chief priest or a shaman [also called fetish priest] title for which they have been selected in south and central Nigeria; state protection (2019–October 2021), 12 November 2021

https://www.ecoi.net/en/document/2066541.html

[5] https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard

(βλ. Πλατφόρμα Dashboard, με στοιχεία ανάλυσης ως εξής: ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: 15/03/2023-15/03/2024, ΤΥΠΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: Battles / Violence against civilians / Explosions - Remote violence/ Riots και ΠΕΡΙΟΧΗ: Western Africa – Nigeria - Imo

[9] Εγχειρίδιο EASO, Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) Δικαστική ανάλυση, σελ.26-28, διαθέσιμο εδώ: https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf