ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθ. Αρ.: 3894/2023
01 Μαρτίου, 2024
[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
A.A.A.
Αιτητή
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας δια του Υπουργού Εσωτερικών Υπηρεσία Ασύλου
Καθ' ων η Αίτηση
Εμφανίσεις:
Π. Δουρτμέ (κα) για Χ. Ματθαίου (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή.
Α. Ρούσου (κα) για Μ. Παραδεισιώτη (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 01/09/23, η οποία του κοινοποιήθηκε στις 03/10/23, και με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, αντισυνταγματική, παράνομη και στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος, πλάνης και κακής εφαρμογής του Νόμου.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 03/06/22, ακολούθησε η συνέντευξη του στις 10/08/23, ακολούθησε έκθεση/εισήγηση ημερομηνίας 25/08/23 και εκδόθηκε απόφαση απόρριψης της αίτησης ασύλου στις 31/08/23, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο Αιτητής μέσω της δικηγόρου διατείνεται ότι η έρευνα της Υπηρεσίας Ασύλου ήταν μη επαρκής και μη δέουσα και ελήφθη υπό πλάνη και υπό πλανημένα κριτήρια. Παρέπεμψε στην ουσία του αιτήματος του και ισχυρίζεται ότι ο Αιτητής είναι Χριστιανός ως προς το θρήσκευμα και πως λόγω των κτηματικών διαφορών με τον θείο του κινδυνεύει στην χώρα του.
Οι Καθ' ων η Αίτηση υιοθέτησαν το περιεχόμενο της Ένστασης τους και υποστήριξαν ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να θεμελιώσει το αίτημα του, δεν έχει αντιμετωπίσει οποιαδήποτε προσωπική δίωξη και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί μετά από δέουσα έρευνα. Ο Αιτητής, τόνισαν, δεν εμπίπτει στο καθεστώς πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας, προέρχεται δε από ασφαλή χώρα.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Το Δικαστήριο αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρεί σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος ασύλου του Αιτητή σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς της συνηγόρου του, όπως αυτοί προβλήθηκαν κατά την ακρόαση της υπόθεσης του.
Με την αίτηση ασύλου του ο Αιτητής δήλωσε ότι αιτείται διεθνούς προστασίας επειδή ο θείος του επιθυμεί να τον σκοτώσει λόγω κτηματικής διαφοράς. Δήλωσε ότι ο θείος του επιχείρησε τρεις φορές να τον σκοτώσει και, επίσης, πως ο θείος του είναι υπεύθυνος για τον θάνατο του πατέρα του και του ενός αδερφού του για λόγους που αφορούν κτηματική διαφορά. Ο Αιτητής κατέληξε ότι μετέβη αρχικά στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές, ωστόσο δεν ένιωθε ασφαλής εκεί καθώς συνάντησε ορισμένους φίλους του θείου του. Για τον λόγο αυτό μετέβη στις περιοχές υπό τον έλεγχο της Δημοκρατίας, όπου δήλωσε πως αισθάνεται ασφάλεια (ερυθρό 1 του διοικητικού φακέλου στο εξής «ΔΦ»).
Κατά το στάδιο της συνέντευξης, δήλωσε ότι είναι κάτοχος διαβατηρίου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Νιγηρίας και κατάγεται από την πόλη Ado – Ekiti της πολιτείας Ekiti, όπου έζησε όλη του την ζωή μέχρι το 2019 όπου και μετέβη στο Λάγος, συγκεκριμένα στην περιοχή Ajah. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι διέμεινε στο Λάγος έως ότου εγκατέλειψε οριστικά τη χώρα καταγωγής του (ερυθρά 28/6Χ, 27/1Χ, 22/6Χ, 20/5Χ ΔΦ). Είναι απόφοιτος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, έχοντας σπουδάσει λογιστική (ερυθρά 25/3Χ, 4Χ ΔΦ) και εργαζόταν στην χώρα του ως ιδιοκτήτης καταστήματος ενδυμάτων (ερυθρά 25/8Χ ΔΦ). Ως προς την πατρική του οικογένεια ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας του αποβίωσε το 2017 και ο ένας αδερφός του αποβίωσε περί το 2008, καθώς και ότι η μητέρα του και οι τρεις αδερφοί του βρίσκονται στη Νιγηρία (ερυθρά 27/5Χ – 8Χ, 26/2Χ ΔΦ). Ως προς τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε την χώρα, ανέφερε κατά την ελεύθερη αφήγησή του ότι έφυγε από τη Νιγηρία λόγω κτηματικών διαφορών με τον θείο του από την πλευρά του πατέρα του. (ερυθρά 23/2Χ ΔΦ).
Με βάση το περιεχόμενο της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού έγιναν αποδεκτά τα προσωπικά του στοιχεία (ερυθρά 52 – 53 ΔΦ). Απορρίφθηκε, όμως, ο ισχυρισμός του για δίωξη του από τον θείο του λόγω περιουσιακών διαφορών. Οι δηλώσεις του Αιτητή κρίθηκαν γενικές, χωρίς λεπτομέρειες και αντιφατικές, ενώ παράλληλα τονίστηκε ότι δεν ήταν σε θέση να παράσχει επαρκείς πληροφορίες σε σχέση με τα περιστατικά που τον οδήγησαν στο να φύγει οριστικά από τη χώρα καταγωγής του. Ειδικότερα, επισημάνθηκε από τον λειτουργό πως ο ισχυρισμός του περί του ότι ο θείος του ευθύνεται για τον θάνατο του πατέρα του και του αδερφού του πρόκειται για προσωπική εικασία του Αιτητή και όχι για γεγονός που στηρίζεται σε τεκμαρτά στοιχεία (ερυθρά 23/2Χ, 4Χ, 28/4Χ, 27/6Χ, 26/1Χ ΔΦ). Παράλληλα, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες θανάτου του πατέρα του και του αδερφού του, ούτε και να θυμηθεί τις ακριβείς ημερομηνίες που τα γεγονότα αυτά συνέβησαν (ερυθρά 23/2Χ, 22/1Χ, 27/6Χ – 8Χ ΔΦ). Αντιφατικός ήταν ως προς τα ακριβή αίτια θανάτου τόσο του αδερφού του, όσο και του πατέρα του. Όσον αφορά το εάν συνέβη κάτι προσωπικά στον Αιτητή, τονίστηκε η αντίφαση μεταξύ της φόρμας καταγραφής του (ο θείος του είχε προσπαθήσει να τον δηλητηριάσει τρεις φορές) και του ισχυρισμού του κατά τη διάρκεια της συνέντευξης (όταν ερωτήθηκε για τους λόγους που δεν ανέφερε τις απόπειρες δολοφονίας του από τον θείο του) (ερυθρά 20/3Χ, 21/1Χ ΔΦ). Τέλος, σημειώθηκε από τον λειτουργό η άγνοια του Αιτητή αναφορικά με τα σχετικά με την κτηματική διαφορά και τη γη που ο θείος του ήθελε να πάρει από την οικογένεια του και την αδυναμία του στο να δώσει μια αιτιολογία για την οποία θεωρεί ότι θα κινδυνεύσει σε περίπτωση επιστροφής στη Νιγηρία - την στιγμή που η γη ανήκει πλέον στον θείο του (ερυθρά 21/6Χ, 7Χ, 20/2Χ, 7Χ ΔΦ).
Το Δικαστήριο αφού διεξήλθε των λεπτομερειών της συνέντευξης διαπιστώνει, όπως και η εισήγηση του λειτουργού, ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός που πρόβαλε ο Αιτητής για εγκατάλειψη της χώρας καταγωγής του. Δεν ήταν σε θέση να προσφέρει λεπτομερή περιγραφή των όσων του είχαν συμβεί, υπήρχαν ασάφειες και δεν μπορούσε να δώσει επαρκείς απαντήσεις. Το αφήγημα του ήτο γενικά μη ευλογοφανές. Οι συνθήκες δίωξης του, οι περιγραφές των πρωταγωνιστών του αφηγήματος του, οι ελλιπείς πληροφορίες και λεπτομέρειες, η μη ύπαρξη βιωματικών στοιχείων και οι δηλώσεις του περί των συνθηκών θανάτου του πατέρα του και του αδερφού του, οι οποίες εν τέλει αποτελούν προσωπικές εικασίες του Αιτητή και δεν στηρίζονται στο οποιοδήποτε αντικειμενικό δεδομένο, αποδυναμώνουν σημαντικά τους δείκτες αξιοπιστίας του στο σύνολό τους (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, Ν.6(Ι)/2000, βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11[1]). Σύμφωνα, επίσης, και με την § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, ο αιτών θα πρέπει:
«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.
(ii) να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.
(iii) να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς. Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»
Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του Αιτητή. (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών) Τα γεγονότα της περίπτωσης του σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ορθά κρίθηκε ότι ο Αιτητής δεν ανήκει αυτός ή μέλος της οικογενείας του σε οποιαδήποτε πολιτική, θρησκευτική, εθνική, στρατιωτική ή κοινωνική οργάνωση ή ομάδα στη χώρα καταγωγής του, ενώ σε περίπτωση επιστροφής του δεν θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας του και δεν έχει ούτε καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται και δεν έχει κακοποιηθεί ή διωχθεί. Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι ορθή και στα πλαίσια του Νόμου καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις του Αιτητή δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).
Ούτε η περίπτωση του Αιτητή εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής σε αυτόν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο ο Αιτητής θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), καταλήγοντας ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ[2] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιώνεται ότι στην περιοχή του Αιτητή δεν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Σημειώνεται ότι, ο ίδιος σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησης του ανέφερε ότι κινδυνεύει λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα του, ενώ από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου επιβεβαιώνεται ότι παρόλο που στην περιοχή του Αιτητή λαμβάνουν χώρα κάποια περιστατικά ασφαλείας, ο αριθμός των επεισοδίων αυτών είναι χαμηλός – επομένως ο βαθμός αδιάκριτης βίας δεν φτάνει το βαθμό κατά τον οποίο να τεκμηριώνεται ότι και μόνη η παρουσία του Αιτητή στο έδαφος της περιοχής τον εκθέτει σε πραγματικό κίνδυνο βλάβης. Συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία της ιστοσελίδας ACLED αναφορικά με ολόκληρη την πολιτεία Lagos εντοπίστηκαν για το διάστημα 23/02/23 – 23/02/24 συνολικά 103 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων προέκυψαν 52 θάνατοι. Από τα ανωτέρω περιστατικά τα 22 χαρακτηρίστηκαν ως μάχες (22 θάνατοι), 50 περιστατικά βίας εναντίον αμάχων (23 θάνατοι), και 31 εξεγέρσεις (7 θάνατοι). Εξ αυτών των περιστατικών μόλις ένα, το οποίο συνίστατο σε διαμαρτυρία, αφορούσε συγκεκριμένα την περιοχή Ajah, από το οποίο μάλιστα δεν προέκυψε κάποια ανθρώπινη απώλεια.[3] Παράλληλα, ο Αιτητής είναι ένας άντρας νεαρός σε ηλικία, υψηλού μορφωτικού επιπέδου, ικανός για εργασία και για εξασφάλιση των προς το ζην και χωρίς κάποιο πρόβλημα υγείας και χωρίς κάποια ευαλωτότητα που να αύξανε το ρίσκο του συγκριτικά με τον μέσο πληθυσμό της περιοχής. Συνεπώς, με βάση τον χαμηλό αριθμό περιστατικών ασφαλείας στην περιοχή συνήθους διαμονής του Αιτητή και σε συνδυασμό με τις προσωπικές του περιστάσεις, συνάγεται με ασφάλεια το συμπέρασμα ότι δε θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως.
Επομένως, με βάση όλα τα ανωτέρω δεν διαπιστώνω ελλιπή έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 ). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου του Αιτητή ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270).
Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας. Λαμβάνεται δε υπόψη ότι με την Κ.Δ.Π.166/2023 ημερ. 26/05/23 καθορίστηκε η χώρα καταγωγής του Αιτητή ως ασφαλής χώρα ιθαγένειας και δεν κατάφερε να τεκμηριώσει με οποιοδήποτε τρόπο ότι η χώρα του δεν είναι ασφαλής ειδικά για την περίπτωση του.
Για όλους του πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] «Κατά κανόνα, όσο περισσότερες λεπτομέρειες αναφέρονται και διατίθενται τόσο καλύτερη είναι η εικόνα που σχηματίζεται. Αυτό αφορά το γεγονός ότι τα γεγονότα που έχει πράγματι βιώσει κάποιος αναφέρονται με περισσότερη παραστατικότητα και αυθορμητισμό. Ωστόσο, ο χειριστής πρέπει να θυμάται ότι μπορεί να υπάρχει εύλογη εξήγηση σχετικά με το γιατί ο αιτών / η αιτούσα δεν μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του λεπτομέρειες ενός συγκεκριμένου γεγονότος και πρέπει να λαμβάνει υπόψη του πιθανές στρεβλώσεις (βλ. επίσης ενότητα 2.4 σχετικά με τους παράγοντες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν στρεβλώσεις). Κατά συνέπεια, η έλλειψη λεπτομερειών δεν επηρεάζει την αξιοπιστία σε όλες τις περιπτώσεις. Η πτυχή της ιδιαιτερότητας αφορά τις προσωπικές, ατομικές περιστάσεις και τον τρόπο με τον οποίο βιώνεται και εκφράζεται ένα γεγονός. Η βασική ιστορία πολλών υποθέσεων μπορεί να είναι ιδιαίτερα παρεμφερής, αλλά κάθε υπόθεση έχει τις δικές της μεμονωμένες ιδιαιτερότητες οι οποίες την καθιστούν μοναδική. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ενδέχεται να είναι χρήσιμο να μη μένετε πολύ προσηλωμένοι στα κύρια στοιχεία των ισχυρισμών, αλλά να θέτετε περισσότερα ερωτήματα σχετικά με το γεγονός και με τον τρόπο αυτό να διαπιστώσετε τις ιδιαιτερότητες. Εάν η μαρτυρία του αιτούντος / της αιτούσας δεν χαρακτηρίζεται από ιδιαιτερότητα, αυτό ίσως αποτελεί ένδειξη έλλειψης αξιοπιστίας. Συνήθως, η προσωπική συνέντευξη αποτελεί τη σημαντικότερη πηγή πληροφοριών για τη συλλογή όσο το δυνατόν περισσότερων λεπτομερειών και εξειδικευμένων πληροφοριών και εξαρτάται πολύ από τις δεξιότητες λήψης συνέντευξης του χειριστή (δημιουργία καλής ατμόσφαιρας, ορθές τεχνικές συνέντευξης, βασικές γνώσεις για την υπόθεση) ώστε να εκμαιεύσει τις ουσιώδεις λεπτομέρειες.»
[2] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας
[3] ACLED dashboard, Nigeria, Lagos,, 23/02/2023-23/02/2024, https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard