ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθεση Αρ.: 4200/23
22 Μαρτίου 2024
[Β.ΚΟΥΡΟΥΖΙΔΟΥ - ΚΑΡΛΕΤΤΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
O. C. N. από Νιγηρία και τώρα στη Λευκωσία
Αιτήτρια
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπηρεσία Ασύλου
Καθ' ων η Αίτηση
Ο. Νικολάου (κα) για Α. Λαζάρου (κα), Δικηγόρος για την Αιτήτρια.
Μ. Καρπούζη (κα) για Ι. Χαραλάμπους (κα), Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την υπό εξέταση προσφυγή, η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερ. 29/09/2023, με την οποία την πληροφορούν ότι το αίτημα της για διεθνή προστασία ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου απορρίπτεται καθότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 3 και 19 του Περί Προσφύγων Νόμο και ότι η Αιτήτρια δεν απέδειξε οποιονδήποτε λόγο για να της παραχωρηθεί το καθεστώς πρόσφυγα ή της συμπληρωματικής προστασίας ως άκυρη και/ή παράνομη και/ή αντισυνταγματική και/ή στερούμενη οποιοδήποτε έννομου αποτελέσματος.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Σύμφωνα με τα στοιχεία του φακέλου, η Αιτήτρια, υπήκοος της Νιγηρίας, εγκατέλειψε την χώρα της στις 01/03/2021 και στις 10/06/2023 εισήλθε παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία μέσω των μη ελεγχόμενων από την Κυβέρνηση περιοχών. Στις 22/06/2023 υπέβαλε αίτηση για παροχή Διεθνούς Προστασίας. Στις 27/09/2023 διεξήχθη συνέντευξη στην Αιτήτρια από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου και στις 28/09/2023 ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε έκθεση-εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου και εισηγήθηκε την απόρριψη της αίτησης της Αιτήτρια. Στις 29/09/2023 ο εξουσιοδοτημένος από τον αρμόδιο Υπουργό λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου να ασκεί καθήκοντα Προϊσταμένου, ενέκρινε την έκθεση και εισήγηση σχετικά με την συνέντευξη της Αιτήτριας διατάσσοντας παράλληλα την επιστροφή της στη Νιγηρία. Ακολούθως ετοιμάστηκε επιστολή από την Υπηρεσία Ασύλου προς την Αιτήτρια σχετικά με την απόρριψη της αίτησης και αιτιολόγηση της απόφασης στις 11/10/2023. Η εν λόγω επιστολή επιδόθηκε στην Αιτήτρια αυθημερόν σε γλώσσα πλήρως κατανοητή από την ίδια (Αγγλικά). Η νομική εκπρόσωπος της Αιτήτριας προχώρησε στην καταχώρηση της παρούσας προσφυγής στις 08/11/2023.
ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΑΙΤΗΤΡΙΑΣ
Η Αιτήτρια, δια της δικηγόρου της, προβάλει διάφορους νομικούς ισχυρισμούς προς υποστήριξη του αιτήματος για ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης, οι οποίοι τίθενται με γενικότητα και χωρίς να συναρτώνται με τα επίδικα γεγονότα, και οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν προωθούνται με την Γραπτή Αγόρευση.
Η συνήγορος της Αιτήτριας δια της αγόρευσης προβάλλει, ως λόγους ακύρωσης, την έλλειψη δέουσας έρευνας, την συνδρομή πλάνης περί τα πράγματα κατά την λήψη της απόφασης και την έλλειψη επαρκούς και/ή δέουσας αιτιολογίας. Στα πλαίσια της ακροαματικής διαδικασίας κατά την οποία η παρούσα ήτο ορισμένη για διευκρινίσεις η συνήγορος της Αιτήτριας προώθησε μόνο τους λόγους περί έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας. Με τη γραπτή της αγόρευση η συνήγορος της Αιτήτριας προβάλλει ότι η Αιτήτρια στη χώρα καταγωγής της βρισκόταν σε κίνδυνο λόγω της κακοποιητικής συμπεριφοράς του συντρόφου της και πατέρα του παιδιού της .
Οι Καθ' ων η αίτηση υποβάλλουν, μέσω της προφορικής Αγόρευσης της ευπαίδευτης συνηγόρου τους κατά τη διάρκεια των διευκρινήσεων την 01/02/2024, ότι πρόκειται για οικονομική μετανάστρια, καθώς και οι λόγοι που επικαλέστηκε κατά τη διάρκεια της συνέντευξής της είναι αμιγώς οικονομικοί, που σε καμία περίπτωση δεν εμπίπτουν στα άρθρα 3 και 19 του Περί Προσφύγων Νόμου. Η συνήγορος παραπέμπει στα ερυθρά 27 & 28 του διοικητικού φακέλου όπου είναι καταγεγραμμένη η δήλωση της Αιτήτριας σύμφωνα με την οποία έχει πολλά όνειρα τα οποία αδυνατεί να εκπληρώσει χωρίς χρήματα. Τέλος, η ευπαίδευτη συνήγορος επισημαίνει ότι η χώρα καταγωγής της Αιτήτριας περιλαμβάνεται στο ΚΠΔ 166/2023 ως ασφαλής τρίτη χώρα ιθαγένειας.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Καταρχάς πρέπει να λεχθεί ότι οι λόγοι ακύρωσης είναι με γενικότητα και αοριστία που εγείρονται στην παρούσα αίτηση. Η απλή καταγραφή κατά ιδιαίτερα συνοπτικό τρόπο στους λόγους ακύρωσης της νομικής βάσης της προσφυγής δεν ικανοποιεί την επιτακτική ανάγκη του Καν. 7 του Ανωτάτου Συνταγματικού Διαδικαστικού Κανονισμού του 1962, όπως οι νομικοί λόγοι αναφέρονται πλήρως.
«Η αναφορά, για παράδειγμα, ότι «Η απόφαση πάσχει γιατί λήφθηκε χωρίς την δέουσα έρευνα» (το ίδιο αοριστόλογοι είναι και οι υπόλοιποι λόγοι ακύρωσης), δεν εξηγεί καθόλου, ούτε παραπέμπει σε συγκεκριμένα κατ' ισχυρισμόν δεδομένα που οδήγησαν σε μη έρευνα, ή σε πλάνη, ή καταπάτηση των αρχών της ίσης μεταχείρισης κλπ. Η προσφυγή θα μπορούσε να απορριφθεί για τους πιο πάνω διαδικαστικούς λόγους οι οποίοι αντανακλούν βεβαίως και επί της ουσίας. Αυστηρώς ομιλούντες τα όσα αναφέρονται στην αγόρευση της δικηγόρου της Αιτήτριας δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη, εφόσον παγίως αναγνωρίζεται ότι οι αγορεύσεις δεν αποτελούν μέσο για τη θεμελίωση γεγονότων. (δέστε Δημοκρατία ν. Κουκκουρή (1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Ελισσαίου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (2004) 3 Α.Α.Δ. 412 και Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 384) (δέστε Υπόθεση Αρ. 1119/2009 ημερ. 31 Ιανουαρίου 2012 FARHAN KHALIL, και Κυπριακής Δημοκρατίας).
Οι ισχυρισμοί για την ακύρωση μιας διοικητικής απόφασης πρέπει να είναι συγκεκριμένοι και να εξειδικεύουν ποια νομοθετική πρόνοια ή αρχή διοικητικού δικαίου παραβιάζεται. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Latomia Estate Ltd. v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672:
Η αιτιολόγηση των νομικών σημείων πάνω στα οποία βασίζεται μια προσφυγή είναι απαραίτητη για την εξέταση από ένα Διοικητικό Δικαστήριο των λόγων που προσβάλλουν τη νομιμότητα μιας διοικητικής πράξης.
Περαιτέρω δεν αρκεί η παράθεση των συγκεκριμένων διατάξεων της νομοθεσίας που κατ' ισχυρισμόν παραβιάζει η προσβαλλόμενη πράξη, αλλά θα πρέπει επίσης τα επικαλούμενα νομικά σημεία να αιτιολογούνται πλήρως. Οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια σε σχέση με αυτά μπορεί να έχει ως συνέπεια την απόρριψη της προσφυγής. (βλ. Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 AAΔ.598).
Η συνήγορος της Αιτήτριας παραθέτει γενικά και αόριστα τα νομικά σημεία στην προσφυγή και επικαλείται παραβιάσεις του Συντάγματος, του περί Προσφύγων Νόμου και των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου χωρίς ωστόσο την παράθεση των συγκεκριμένων διατάξεων της νομοθεσίας που κατ' ισχυρισμό παραβιάζει η προσβαλλόμενη πράξη, αλλά επίσης ελλείπει οποιαδήποτε επιχειρηματολογία υπέρ της αποδοχής των λόγων ακύρωσης. Επίσης είναι πλειστάκις νομολογημένο ότι, λόγοι ακύρωσης που δεν εγείρονται στο δικόγραφο της προσφυγής δεν μπορούν να εξεταστούν με το να εγείρονται για πρώτη φορά στις γραπτές αγορεύσεις. Σχετική είναι η απόφαση της Ολομέλειας στη Φλωρεντία Πετρίδου ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, (2004) 3 Α.Α.Δ. 636 και η υπόθεση Σπύρου και Άλλων ν. Δημοκρατίας, Προσφ. 571/94 κ.α., ημερ. 22.11.1995, στη σελ. 4.
Τα όσα επομένως πιο κάτω εξετάζονται και αποφασίζονται τελούν υπό την πιο πάνω τοποθέτηση.
Αναφορικά με το ισχυρισμό της Αιτήτριας περί έλλειψης δέουσας έρευνας έχει πλειστάκις νομολογηθεί ότι η έκταση, ο τρόπος και η διαδικασία που ακολουθείται ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης.
Περαιτέρω η έρευνα είναι επαρκής εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με το θέμα που εξετάζεται. Το κριτήριο για την πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και τη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων τα οποία παρέχουν ασφαλή συμπέρασμα. (Βλέπε Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.α., Α.Ε. 1518/1.11.96, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου, Α.Ε. 1575/14.7.97, Α.Ε.2371, Motorways Ltd v Δημοκρατίας ημερ. 25/6/99).
Το Δικαστήριο στα πλαίσια ελέγχου της προσβαλλόμενης απόφασης εξετάζει κατά πόσον το αρμόδιο όργανο ερεύνησε όλα εκείνα τα στοιχεία που όφειλε να ερευνήσει και να συνεκτιμήσει για να καταλήξει στην απόφασή του σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου. Η έρευνα θεωρείται πλήρης όταν το διοικητικό όργανο συλλέξει και εξετάσει όλα τα ουσιώδη στοιχεία μιας υπόθεσης ώστε να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα
Περαιτέρω όπως εξηγήθηκε στην υπόθεση Πολυξένη Γεωργίου ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 606/91, ημερομηνίας 22.9.92, στις σελ. 2-3: «Το τι αποτελεί επαρκή έρευνα, εξαρτάται από τα γεγονότα και περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Κηαi ν. Τhe Republic (1987) 3 CLR 1534). Η έκταση της έρευνας που ένα διοικητικό όργανο διεξάγει για τη λήψη απόφασης εξαρτάται από τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης (Δημοκρατίας ν. Γιαλλουρίδη και Άλλων), Αναθεωρητικές Εφέσεις 868, 868, ημερομηνίας 13.12.90)».
Όπως καταδεικνύεται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου οι Καθ΄ ων η αίτηση ενήργησαν σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου και εξέτασαν όλα τα ουσιώδη στοιχεία που είχαν ενώπιον τους.
Έχω εξετάσει την προσβαλλόμενη απόφαση υπό το πρίσμα όλων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, κυρίως των όσων η Αιτήτρια δήλωσε κατά την διάρκεια της συνέντευξης, όσο και όσα προβάλλει με την παρούσα προσφυγή.
Σύμφωνα με τα στοιχεία στον φάκελο της Αιτήτριας, αυτή είναι ενήλικας από τη Νιγηρία. Κατά την υποβολή της αίτησής της για παραχώρηση διεθνούς προστασίας, η Αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της με σκοπό να συναντήσει τον πατέρα του παιδιού της στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές, ωστόσο μετά την άφιξή της την εγκατέλειψε επιστρέφοντας στη Νιγηρία μαζί με το τέκνο τους. Η Αιτήτρια κατέγραψε ότι έχει κάνει πολλές προσπάθειες ώστε να τον εντοπίσει αλλά παρ’ όλα αυτά ο εντοπισμός του έχει καταστεί αδύνατος καθότι ο ίδιος έχει μπλοκάρει την Αιτήτρια (ερυθρό 1 του Δ.Φ.).
Στις 27/09/2023 η Αιτήτρια υποβλήθηκε σε προσωπική συνέντευξη προς εξέταση της αίτησής της, η οποία διενεργήθηκε από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Κατά την διάρκεια της συνέντευξης η Αιτήτρια προέβαλε ότι είναι εθνοτικής καταγωγής "Igbo", Χριστιανή (ερυθρό 34, 4X του Δ.Φ.), ομιλεί την διάλεκτο Igbo και Αγγλικά (ερυθρό 30 του Δ.Φ.), έχει σπουδάσει «μαζική επικοινωνία» («mass communication» - ερυθρό 30, 1Χ του Δ.Φ.) στη σχολή Polyethnic και εργαζόταν ως σερβιτόρα μέχρι Μάρτιο του 2019 (ερυθρό 29, 2Χ του Δ.Φ.). Η Αιτήτρια γεννήθηκε στην πολιτεία Lagos και έζησε εκεί μέχρι την αναχώρησή της από τη χώρα καταγωγής της (ερυθρό 32, 1Χ του Δ.Φ.). Η μητέρα της Αιτήτριας απεβίωσε το έτος 2017, ο πατέρας της είναι μεγάλης ηλικίας και διαμένει στην πολιτεία Imo και η αδελφή της εργάζεται ως υπηρέτρια στην περιοχή Kasina. Επίσης, η Αιτήτρια έχει έναν υιό ηλικίας 10 ετών ωστόσο δεν είναι παντρεμένη με τον πατέρα του τέκνου της (ερυθρό 31 του Δ.Φ.). Η Αιτήτρια, περαιτέρω, ανέφερε ότι με τον εν λόγω άνδρα και πατέρα του τέκνου της συζούσε κανονικά από το 2011 που γνωρίστηκαν έως και τη χρονική στιγμή που εκείνος αναχώρησε από τις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές όπου ζούσαν για να μεταβεί στη Νιγηρία (ερυθρό 31 του Δ.Φ.). Η συμβίωσή τους ανέφερε ότι ήταν αρμονική έως ότου μετέβησαν στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές οπότε άλλαξε η συμπεριφορά του (ερυθρό 32 του Δ.Φ.). Τέλος, η Αιτήτρια ανέφερε ότι δεν έχει επικοινωνία με τον πατέρα της ούτε με τη μητέρα του συντρόφου της από όταν ο τελευταίος αναχώρησε για τη Νιγηρία μαζί με το ανήλικο τέκνο τους (ερυθρό 30 του Δ.Φ.).
Αναφορικά με τους κατ' ιδίαν λόγους που ανάγκασαν την Αιτήτρια να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής της αυτή ανέφερε κατά την ελεύθερη αφήγησή της ότι αφίχθηκε στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές με σκοπό να συναντήσει τον υιό της και τον σύντροφό της οι οποίοι βρίσκονταν ήδη εκεί. Η Αιτήτρια δήλωσε ότι ο σύντροφός της την εξαπάτησε λέγοντας να σπουδάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο για το οποίο ωστόσο στη συνέχεια δε εξακολούθησε να καταβάλλει τα δίδακτρα. Ως εκ τούτου την παρότρυνε να φοιτήσει σε μία άλλη σχολή αισθητικής και κομμωτικής ωστόσο και πάλι ο σύντροφός της πλήρωσε τα δίδακτρα για περιορισμένο χρονικό διάστημα, ήτοι 6 μήνες. Επίσης, η Αιτήτρια ανακάλυψε ότι ο σύντροφός της ψευδώς την ενημέρωνε προ της αφίξεώς της ότι ο υιός του φοιτούσε κανονικά στο σχολείο. Όταν η Αιτήτρια ρώτησε το σύντροφό της το λόγο για τον οποίο συνέβαινε αυτό ο τελευταίος έγινε βίαιος απέναντί της και έτσι ξεκίνησε να φέρνει άλλες γυναίκες στο σπίτι και να κακοποιεί την Αιτήτρια. Τέλος, η Αιτήτρια ανέφερε ότι μετά την αναχώρηση του συντρόφου της αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα, της έκαναν έξωση από το σπίτι διότι δεν διέθετε τους πόρους ώστε να αποπληρώνει το ενοίκιο και αναγκάστηκε να μεταβεί στην Κυπριακή Δημοκρατία ώστε να ζητήσει διεθνή προστασία (ερυθρό 28 του Δ.Φ.).
Στο στάδιο των διευκρινιστικών ερωτήσεων η Αιτήτρια δήλωσε πως ο λόγος που αιτήθηκε διεθνή προστασία ήταν επειδή δεν είχε χρήματα και πως ο κύριος λόγος, αλλά και ο μοναδικός λόγος, για τον οποίο αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής της ήταν για να συναντήσει το σύντροφό της (ερυθρό 28, 6Χ – 9Χ του Δ.Φ.). Ερωτηθείσα για την πιθανότητα επιστροφής της στη Νιγηρία η Αιτήτρια ανέφερε ότι δεν είναι δυνατό να επιστρέψει χωρίς να έχει μία οικονομική σταθερότητα (ερυθρό 28, 10Χ του Δ.Φ.) επιβεβαιώνοντας ότι ο λόγος για τον οποίο δεν μπορεί να επιστρέψει είναι αμιγώς οικονομικός (ερυθρό 27, 1Χ του Δ.Φ.). Κληθείσα να αναφέρει τι θα της συμβεί σε περίπτωση επιστροφής της στη χώρα καταγωγής της η Αιτήτρια δήλωσε πως δεν είναι έτοιμη συναισθηματικά, ψυχολογικά και οικονομικά για την επιστροφή της καθώς έχει πολλά όνειρα τα οποία αδυνατεί να πραγματοποιήσει χωρίς χρήματα (ερυθρό 27, 2Χ του Δ.Φ.). Στο τέλος της συνέντευξης η Αιτήτρια πρόσθεσε ότι έχει ανάγκη τη βοήθεια από την Κυπριακή Δημοκρατία για τα όνειρά της, την εξέλιξή της και για να προσφέρει μία καλύτερη ζωή στον υιό της καθότι η κυβέρνηση της Νιγηρίας δεν ενδιαφέρεται για τους πολίτες της και δεν υπάρχουν εκεί εργασιακές ευκαιρίες (ερυθρό 27, 3Χ του Δ.Φ.).
Υπό το φως των ως άνω πληροφοριών, ως αυτές προκύπτουν από το πρακτικό της συνέντευξης και τα λοιπά στοιχεία του διοικητικού φακέλου, ο αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου σχημάτισε την εισήγησή του επί τη βάση των εξής δύο (2) πραγματικών ισχυρισμών: 1) Ταυτότητα, προφίλ, χώρα προέλευσης και τελευταίος τόπος διαμονής της Αιτήτριας και 2) Η Αιτήτρια εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της για οικονομικούς λόγους. Όσον αφορά στον πρώτο ισχυρισμό, που δεν αμφισβητείται, αυτός έγινε δεκτός ως εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος. Επίσης, και ο δεύτερος ισχυρισμός έγινε αποδεκτός καθότι θεμελιώθηκε η εσωτερική αξιοπιστία και κρίθηκε πως δε χρήζει περαιτέρω έρευνας ένεκα της αμιγώς υποκειμενικής φύσεως των ισχυρισμών του. Εν συνεχεία, στη βάση των αποδεκτών ισχυρισμών της Αιτήτριας αξιολογήθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου ότι δεν συντρέχει εύλογη πιθανότητα να υποστεί η Αιτήτρια δίωξη ή σοβαρή βλάβη εφόσον πρόκειται για σε περίπτωση επιστροφής της στη χώρα καταγωγής της, ήτοι στη Νιγηρία. Μάλιστα, κατέληξε ότι πρόκειται για πρόσωπο το οποίο εμπίπτει στην έννοια του «μετανάστη» ως αυτός ορίζεται στην παράγραφο 62 του Εγχειριδίου της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες.
Έπειτα από ενδελεχή εξέταση του διοικητικού φακέλου και όπως προκύπτει από τα στοιχεία που βρίσκονται σε αυτόν, δέον να αναφερθούν τα παρακάτω:
Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω, υπό το φως βεβαίως και των σχετικών διατάξεων του Νόμου, κρίνω ότι ορθώς η Υπηρεσία Ασύλου έκρινε ότι η Αιτήτρια δεν αντιμετώπιζε οποιουδήποτε είδους δίωξη στη χώρα της και ότι η περίπτωσή της δεν πληρούσε τις υπό του Νόμου προβλεπόμενες προϋποθέσεις για αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα, αλλά συνιστούσε περίπτωση οικονομικού μετανάστη. Όπως αναφέρεται στην παράγραφο 62 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, «μετανάστης είναι το πρόσωπο που για λόγους διαφορετικούς από εκείνους που αναφέρονται στον ορισμό εγκαταλείπει οικειοθελώς τη χώρα του με σκοπό να εγκατασταθεί αλλού. Μπορεί δε να ωθείται από την επιθυμία για αλλαγή ή για περιπέτεια ή από οικογενειακούς ή άλλους προσωπικούς λόγους. Εάν ωθείται αποκλειστικά από οικονομικά κίνητρα, είναι οικονομικός μετανάστης και όχι πρόσφυγας». Οι διαπιστώσεις της Διοίκησης ότι πρόκειται περί οικονομικού μετανάστη είναι εύλογα επιτρεπτές στη βάση των πραγματικών στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου.
Υπό το φως, των απαντήσεων της Αιτήτριας και των στοιχείων που η ίδια έδωσε κατά τη συνέντευξή της, διαπιστώνεται ότι αυτή στην ουσία είναι οικονομική μετανάστης και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολιτικός πρόσφυγας, (βλ. ERΕΝΕ FΕSΕΝΚO ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1051/2010, ημερ. 21.12.2011, Μd Jαkir Ηossaiη ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 2319/06, ημερ. 16.7.2008, Βαrakan Ρetrosyan κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 883/08, ημερ. 10.2.2010 και Κhaled ΑΙ Issa ν. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 993/08, ημερ. 29.12.2009).
Για τους ίδιους δε λόγους, κρίνω ότι ορθά κρίθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου ότι δεν στοιχειοθετούνταν ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19 του Νόμου για να παρασχεθεί στην Αιτήτρια το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της.
Εξέτασα με προσοχή τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας και κρίνω ότι οι Καθ’ ων η αίτηση εξέτασαν ενδελεχώς όλα τα κρίσιμα στοιχεία και στη βάση εμπεριστατωμένης έκθεσης του αρμόδιου λειτουργού τους κατέληξαν στη δική τους κρίση.
Ο αρμόδιος λειτουργός, έκρινε ότι η γενική αξιοπιστία της Αιτήτριας κατά τη διάρκεια της συνέντευξής της υπήρξε ικανοποιητική και ότι αυτή δεν υπέπεσε σε αντιφάσεις ως προς τους ισχυρισμούς της αναφορικά με τους οικονομικούς λόγους που την οδήγησαν να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής της. Η Αιτήτρια παρά το γεγονός ότι κρίθηκε αξιόπιστη, τα όσα παρουσίασε ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών οργάνων οδήγησαν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι δεν υφίσταντο δικαιολογημένος λόγος δίωξης, ούτως ώστε η Αιτήτρια να υπαχθεί στο καθεστώς του πρόσφυγα. Αυτό προκύπτει με ευκολία από τις απαντήσεις που έδωσε η Αιτήτρια κατά την διάρκεια της συνέντευξης της. Συγκεκριμένα ερωτηθείσα ποιες θα είναι οι συνέπειες της επιστροφής της στη χώρα καταγωγής της απάντησε ότι θα αντιμετωπίσει οικονομικά προβλήματα επειδή δεν υπάρχουν ευκαιρίες εργασίας στη χώρα της. Συνεπώς οι ισχυρισμοί της συνηγόρου της Αιτήτριας αναφορικά με το λόγο για τον οποίο εγκατέλειψε τη χώρα της η Αιτήτρια δεν προκύπτουν ούτε από τις δηλώσεις της Αιτητριας κατά την καταγραφή της αίτησης διεθνούς προστασίας αλλά ούτε και από την συνέντευξη της.
Εν προκειμένω, σύμφωνα με την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου στην περίπτωση της Αιτήτριας, δεν μπορούσε να θεμελιωθεί βάσιμος φόβος δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων και, συνακόλουθα, δε συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του άρθρου 3 του του Περί Προσφύγων Νόμου Νόμος 6(Ι)/2000, ούτως ώστε να παρασχεθεί σε αυτήν το καθεστώς του πρόσφυγα. Περαιτέρω, σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση, ούτε οποιοσδήποτε λόγος συνέτρεχε για να αναγνωρισθεί στην Αιτήτρια το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του άρθρου 19(1) του περί Προσφύγων Νόμου, εφόσον δεν αποδείχθηκε να υφίσταται κίνδυνος να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα της. Είναι σαφής και ευδιάκριτη η διαφοροποίηση του οικονομικού μετανάστη από τον πρόσφυγα.
Υπό το φως των απαντήσεων της Αιτήτριας καταλήγω ότι ορθά η Διοίκηση αποφάσισε την απόρριψη του αιτήματος διεθνούς προστασίας, καθότι διαπιστώθηκε ότι στην ουσία η Αιτήτρια είναι οικονομική μετανάστης και επομένως δεν ταξινομείται στην κατηγορία των πολιτικών προσφύγων. Οι ισχυρισμοί, δε, που προέβαλε αναφορικά με τα προβλήματα με τον σύζυγό της κατά τη διάρκεια της διαμονής του στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές αυτοί δεν εμπίπτουν στον παρόντα Νόμο και μάλιστα η Αιτήτρια δεν προέβαλε οποιοδήποτε φόβο αναφορικά με το σύζυγό της. Επίσης, η Αιτήτρια δεν εξέφρασε την επιθυμία της να μην επιστρέψει στη χώρα καταγωγής λόγω του φόβου απέναντι στο σύζυγό της. Αντιθέτως, ισχυρίστηκε ότι δεν διαθέτει τα χρήματα ώστε να πραγματοποιήσει τα όνειρά της και ότι στη Νιγηρία δεν υφίστανται ευκαιρίες εργασίας (ερυθρό 27, 2Χ-3Χ του Δ.Φ.).
Με βάση το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου και αφού εξέτασα τόσο τη νομιμότητα, όσο και την ουσία της παρούσης, καταλήγω ότι το αίτημα της Αιτήτριας εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και εύλογα απέρριψε την αίτηση για διεθνή προστασία. Η απόφαση της Διοίκησης , αποτελεί το προϊόν επαρκούς έρευνας και ορθής αξιολόγησης όλων των δεδομένων και στοιχείων, σύμφωνα και με το Νόμο και είναι πλήρως αιτιολογημένη.
Περαιτέρω και όσον αφορά τη γενική κατάσταση ασφαλείας της χώρας καταγωγής της Αιτήτριας, το Δικαστήριο προέβη σε έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σε συνάρτηση με το άρθρο 19(2)(γ) του Περί Προσφύγων Νόμου αναφορικά με την αδιάκριτη βία, από την οποία προκύπτουν τα ακόλουθα:
Η Νιγηρία εμπλέκεται σε δύο παράλληλες μη διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις κατά των μη κρατικών ένοπλων ομάδων Boko Haram και του Ισλαμικού Κράτους στην επαρχία της Δυτικής Αφρικής (ISWAP) που λαμβάνουν χώρα στην βορειοανατολική περιοχή της Νιγηρίας[1] και επομένως όχι στην πολιτεία Lagos, όπου είναι ο τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής της Αιτήτριας, η οποία βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της χώρας.
Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων του ACLED(Armed Conflict Location & Events Data Project) κατά το διάστημα 23/02/2023 – 23/02/2024 στον τελευταίο τόπο διαμονής της Αιτήτριας καταγράφηκαν 103 περιστατικά ασφαλείας με 52 απώλειες ανθρώπινων ζωών. Από τα πιο πάνω περιστατικά τα 22 συνίστατο σε μάχες (με 22 απώλειες ανθρώπινων ζωών), τα 50 σε βία εναντίον αμάχων (με 23 απώλειες ανθρώπινων ζωών) και τα 31 συνίστατο σε εξεγέρσεις (με 7 απώλειες ανθρώπινων ζωών).[2]
Επομένως, δεν υφίσταται αδιάκριτη βία, συνυπολογίζοντας και το γεγονός ότι ο πληθυσμός της πολιτείας Lagos ανέρχεται σε 13.491.800 σύμφωνα με την τελευταία επίσημη καταμέτρηση του 2022[3], ώστε η Αιτήτρια και μόνο με την παρουσία της να κινδυνεύσει να υποστεί σοβαρή βλάβη, που αποτελεί την πρώτη και αναγκαία προϋπόθεση για την εφαρμογή της περίπτωσης γ' του Αρ. 19(2) του Περί Προσφύγων Νόμου.
Περαιτέρω η Αιτήτρια είναι νέα υγιής μορφωμένη και δεν παρουσιάζει ζητήματα ευαλωτότητας και δεν έχει υποστεί στη χώρα της οποιασδήποτε μορφής δίωξη ή σοβαρή βλάβη, συνεπώς ορθά κρίθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου ότι δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι με την επιστροφή της θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.
Υπό το φως των ανωτέρω, κρίνω ότι το αίτημα της Αιτήτριας για διεθνή προστασία εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου ήταν το αποτέλεσμα δέουσας έρευνας και ορθής αξιολόγησης όλων των στοιχείων και δεδομένων, είναι επαρκώς αιτιολογημένη και λήφθηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου, το Σύνταγμα και τις Γενικές Αρχές του Διοικητικού Δικαίου.
Τέλος, κρίνω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εύλογη και λήφθηκε κατ' ορθή ενάσκηση της διακριτικής ευχέρειας των Καθ' ων η Αίτηση, οι οποίοι ενήργησαν σύννομα και συνεκτίμησαν όλα τα ενώπιον τους στοιχεία. Δεν έχει καταδειχθεί οτιδήποτε ούτως ώστε να δικαιολογείται επέμβαση του παρόντος Δικαστηρίου. Αντιθέτως, κρίνω ότι με σαφήνεια καταδεικνύεται στην υπό εξέταση περίπτωση και για τους λόγους που έχουν ήδη εκτεθεί, πως τα πραγματικά περιστατικά δεν στοιχειοθετούν και δεν στηρίζουν τις υπό του Περί Προσφύγων Νόμου και της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, αναγκαίες προϋποθέσεις, για αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα ή της συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον η Αιτήτρια δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο φόβο δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, ούτε ότι υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται πως, εάν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής της, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.
Περαιτέρω όλοι οι λόγοι που προβάλλονται και αφορούν στην νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης απορρίπτονται ως αλυσιτελείς .
Συνεπώς, η προσφυγή απορρίπτεται με €1200 έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ΄ ων η Αίτηση.
Βούλα Κουρουζίδου – Καρλεττίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] RULAC, Nigeria, Last updated: 02/03/2023, https://www.rulac.org/browse/conflicts/non-international-armed-conflict-in-nigeria#collapse2accord (assessed on 04/03/2024)
[2] ACLED (Armed Conflict Events & Location Data Project Data), Εφαρμοζόμενες παράμετροι: Western Africa: Nigeria: Lagos State, 23/02/2023 – 23/02/2024, https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (assessed on 04/03/2024)
[3] City Population, Africa: Nigeria: Lagos State, https://citypopulation.de/en/nigeria/admin/NGA025__lagos/ (assessed on 04/03/2024)