ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθ. Αρ.: 6824/2022
22 Μαρτίου, 2024
[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
R.B. από το Μπαγκλαντές, ασυνόδευτου ανήλικου, δια εκπροσώπου του Επιτρόπου Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού
Αιτητής
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ' ων η Αίτηση
Αίτηση για Προσαγωγή Μαρτυρίας ημερομηνίας 25/07/23
Εμφανίσεις:
Π. Γιαννακάς (κος), Δικηγόρος για τον Αιτητή.
Α. Αχιλλέως (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 26/09/22 η οποία του κοινοποιήθηκε αυθημερόν, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για παροχή καθεστώς διεθνούς προστασίας και/ή συμπληρωματικής προστασίας ως άκυρη και/ή στερείται οιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Μετά την καταχώρηση Γραπτής Αγόρευσης του Αιτητή καταχωρίστηκε η παρούσα ενδιάμεση αίτηση με την οποία αιτείται διάταγμα του Δικαστηρίου που να επιτρέπει την προσαγωγή μαρτυρίας με ένορκη δήλωση και τεκμηρίων/εγγράφων που επιθυμεί ο Αιτητής να παρουσιάσει ως μαρτυρία.
H αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας υποστηρίζεται από Ένορκη Δήλωση ημερομηνίας 25/07/23 της Φρόσως Γέρου (η οποία συνεργάζεται με το δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τον Αιτητή) - σκοπός της αίτησης, όπως αναφέρεται από την ομνύουσα, είναι:
- να προσκομιστούν υποστηρικτικά έγγραφα από τον Αιτητή που δεν είχε την ευκαιρία σε προηγούμενο στάδιο της διαδικασίας να τα παρουσιάσει και/ή δεν του επεξηγήθηκε κατά πόσο μπορούσε να τα προσκομίσει,
- να προσκομιστούν υποστηρικτικά έγγραφα που αφορούν «Έντυπο Έγκρισης Δανείου» ημερομηνίας 26/06/22 και «Επιστολή Τοπικής Αυτοδιοίκησης»
Οι Καθ΄ ων η αίτηση φέρουν ένσταση στην αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας και υποστηρίζουν ότι (α) δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της νομολογίας για να επιτραπεί η προσαγωγή της σκοπούμενης μαρτυρίας, (β) η μαρτυρία που ζητείται να προσκομιστεί δεν είναι σχετική με τα επίδικα θέματα, (γ) η επιδιωκόμενη μαρτυρία διαφοροποιεί, αλλοιώνει και μεταβάλλει ολοκληρωτικά τους ισχυρισμούς του Αιτητή, (δ) δεν είναι ουσιώδης για κρίση της νομιμότητας της επίδικης απόφασης, (ε) η ένορκη δήλωση δεν αποτελεί μαρτυρία ικανή να θεμελιώσει τους ισχυρισμούς του Αιτητή, (στ) τα τεκμήρια που επιδιώκεται να προσαχθούν δεν μπορούν να αποτελέσουν αποδεκτή μαρτυρία και/ή δεν είναι επίσημα έγγραφα, (ζ) δεν έχει προσδιοριστεί με εύλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα που επιδιώκονται να προσκομιστούν, (ε) δεν αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης στον Αιτητή του καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Προς υποστήριξη των θέσεων τους οι συνήγοροι και των δύο πλευρών αγόρευσαν γραπτώς.
Ο συνήγορος για τον Αιτητή υποστήριξε ότι στο παρόν στάδιο της διαδικασίας δεν θα πρέπει να αξιολογηθεί η ουσία της μαρτυρίας αλλά κατά πόσο είναι σχετική με τα επίδικα θέματα και κατά πόσο μπορεί να αποδείξουν συγκεκριμένα γεγονότα και/ή λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης. Επίσης, λόγω και της ευρείας δικαιοδοσίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας που αφορά όχι μόνο έλεγχο νομιμότητας αλλά και έλεγχο ορθότητας της απόφασης καθίσταται αναγκαίο να του επιτραπεί στον παρόντα χρόνο να προσκομιστεί η ζητηθείσα μαρτυρία. Από τα γεγονότα και/ή αφήγημα του Αιτητή προκύπτει ότι προβλήθηκε εκ μέρους του ζήτημα τοκογλυφικού δανεισμού, επομένως, ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις σχετικότητας μαρτυρίας. Το γεγονός μη αναφοράς του Αιτητή για το θέμα δανεισμού κατά την συνέντευξη, όπως υποστηρίζει ο συνήγορος του, συναρτάται με την μη αντικειμενικότητα της διαδικασίας που ακολουθήθηκε. Γίνεται δε ενδελεχής αναφορά γεγονότων μέσω της Γραπτής Αγόρευσης για να καταδειχθεί η σχετικότητα του Τεκμηρίου 1 της προτεινόμενης δήλωσης του Αιτητή ήτοι του εγγράφου που αφορά σύναψη δανείου της οικογένειας του και την ανεπαρκή προστασία στη χώρα καταγωγής ως το Τεκμήριο 2 της προτεινόμενης δήλωσης του Αιτητή,
Από την άλλη, η συνήγορος για τους Καθ' ων η αίτηση υιοθετεί τους λόγους ένστασης, αντιτείνει ότι η μαρτυρία δεν είναι σχετική με τα επίδικα θέματα της υπόθεσης και δεν σχετίζεται με τους λόγους που προβλήθηκαν στην συνέντευξη. Επίσης, το έγγραφο «Έντυπο Έγκρισης Δανείου ημερ.26/02/2022» είναι προγενέστερο του αιτήματος του, ενώ η Μονοσέλιδη Επιστολή τοπικής αυτοδιοίκησης της περιοχής του Αιτητή ημερομηνίας 16/03/23 συντάχθηκε 6 μήνες μετά την συνέντευξη του. Δεν προσδιορίζεται με εύλογη λεπτομέρεια με την προτεινόμενη ένορκη δήλωση του Αιτητή τα γεγονότα που επιδιώκει να προσκομίσει και παρατύπως/δικονομικά απαραδέκτως «υιοθετεί» τους ισχυρισμούς του δικηγόρου του. Ούτε ικανοποιείται η προϋπόθεση ότι η μαρτυρία δεν ήταν διαθέσιμη κατά την πρωτοβάθμια εξέταση της αίτησης του, αλλά ούτε αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Έχω εξετάσει όσα έχουν προβληθεί και καταλήγω ως ακολούθως:
«2. Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής τηρουμένων των αναλογιών σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις/προσθήκες που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.»
Ο Κανονισμός 3 των περί τις Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019) ορίζει ότι:
«3. (α) Κάθε προσφυγή καταχωρείται στο αρμόδιο Πρωτοκολλητείο με έγγραφη αίτηση, ως το Έντυπο Αρ. 1 συνοδευόμενη από την προσβαλλομένη απόφαση και τα υποστηρικτικά αυτής στοιχεία που επιδόθηκαν στον αιτητή καθώς και οποιαδήποτε νέα έγγραφα ή στοιχεία ή πρόσθετη μαρτυρία ήθελε προσκομίσει ο αιτητής.
(β) Νέα έγγραφα ή στοιχεία ή οποιαδήποτε πρόσθετη μαρτυρία που προσκομίζονται κατά την καταχώριση της προσφυγής, παρατίθενται ή επισυνάπτονται ως τεκμήρια, ανάλογα, σε ένορκη δήλωση από τον Αιτητή. Ο ενόρκως δηλών εξηγεί το λόγο για τον οποίο δεν προσκομίστηκαν τα έγγραφα ή στοιχεία ή πρόσθετη μαρτυρία κατά την εξέταση της προσβαλλόμενης πράξης καθώς και τη συνάφειά τους με τα επίδικα θέματα.»
Ο Κανονισμός 8 των περί τις Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019) ορίζει ότι:
«8. Το Δικαστήριο δύναται να καθορίζει τη διαδικασία και να εκδίδει οδηγίες κατά περίπτωση αναφορικά με τη λήψη γραπτής ή προφορικής μαρτυρίας ή άλλων αποδεικτικών μέσων, όπως ήθελε κρίνει ορθό και δίκαιο υπό τις περιστάσεις.»
Επίσης, ο Κανονισμός 10 του περί τις Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμού του 2019 έως 2022 (3/2019) ορίζει ότι:
«10. (α) Μετά την καταχώρηση της προσφυγής, νέα έγγραφα και/ή στοιχεία και/ή οποιαδήποτε πρόσθετη μαρτυρία προσκομίζεται μόνον κατόπιν άδειας του Δικαστηρίου, μετά από προφορικό αίτημα του αιτητή, νοουμένου ότι το Δικαστήριο ικανοποιείται-
(i) ότι πρόκειται για έγγραφα ή στοιχεία ή μαρτυρία, τα οποία άνευ δικής του υπαιτιότητας, ο αιτητής αδυνατούσε να υποβάλει κατά το προηγούμενο στάδιο εξέτασης της αιτήσεως διεθνούς προστασίας ή κατά την καταχώρηση της προσφυγής του σύμφωνα με τον κανονισμό 3(β), και
(ii) είναι συναφή με τα επίδικα θέματα της υπόθεσης.
(β) Πληροφορίες για την χώρα καταγωγής του αιτητή (ΠΧΚ) δύνανται να υποβληθούν σε έντυπη ή/και ηλεκτρονική μορφή, με σχετικό υπόμνημα, το οποίο επισυνάπτεται στην αγόρευση του μέρους που επιθυμεί να την υποβάλει. Στο υπόμνημα περιλαμβάνονται τα ακόλουθα στοιχεία:
(i) κατάλογος των σχετικών ΠΧΚ,
(ii) καταγραφή της πηγής τους (για διαδικτυακές πηγές υποδεικνύεται ο ιστότοπος και παρατίθεται ο σύνδεσμος της σχετικής ιστοσελίδας),
(iii) επεξήγηση της συνάφειας της υποβληθείσας μαρτυρίας με συγκεκριμένο ισχυρισμό ή/ και επίδικο ζήτημα,
(iv) υπόδειξη του συναφούς αποσπάσματος των ΠΧΚ.»
Ο δε Κανονισμός 19 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 ορίζει ότι:
«Καθ΄ οιονδήποτε στάδιον της διαδικασίας το Δικαστήριον ή Δικαστής δύναται να εκδώσει τοιαύτας οδηγίας, αι οποίαι απαιτούνται προς το συμφέρον της δικαιοσύνης.».
Παρόλο που το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, μπορεί στα πλαίσια προσφυγής να λάβει υπόψη και να προβεί σε πλήρη και ex-nunc εξέταση τόσο των πραγματικών σημείων όσο και των νομικών και να λάβει υπόψη γεγονότα/στοιχεία που δεν λήφθηκαν υπόψη από την αρμόδια αρχή στα πλαίσια της αξιολόγησης της αίτησης ασύλου εξακολουθούν να ισχύουν οι κανόνες του διοικητικού δικονομικού δικαίου όπου είναι ο Δικαστής, και όχι οι διάδικοι, που διευθύνει την έρευνα. Στην Δημοκρατία ν. Kassinos Constructions (1990) 3 Α.Α.Δ. 3835, αναφέρθηκαν από την Ολομέλεια, τα ακόλουθα:
«Ο ρυθμιστικός ρόλος του δικαστηρίου σε θέματα διαδικασίας και απόδειξης στη διοικητική δίκη είναι διάφορος και ευρύτερος από αυτόν που επιτρέπει το δικονομικό σύστημα που επικρατεί στην πολιτική δίκη. Η διαφορά εκπηγάζει από την ύπαρξη και εφαρμογή της αρχής της νομιμότητας σε συνδυασμό με τη φύση του ανακριτικού συστήματος. Σε αντίθεση με το σύστημα της αντιδικίας, που διέπει την πολιτική δίκη και που η ευθύνη για την εισαγωγή μαρτυρίας βαρύνει τους διαδίκους, στο ανακριτικό σύστημα η πρωτοβουλία ανήκει και στο δικαστή. Οι αρχές αυτές είναι διάχυτες στο διαδικαστικό κανονισμό του 1962. Στον Γ. Παπαχατζή 'Μελέται επί του Δικαίου των Διοικητικών Διαφορών' στη σελ. 36 συναντούμε την ακόλουθη εύστοχη παρατήρηση επί του θέματος:
'Ο Δικαστής, ουχί δ΄ οι διάδικοι, διευθύνει την έρευναν του πραγματικού μέρους της υποθέσεως.'».
Οι βασικοί κανόνες που διαμορφώθηκαν διαχρονικώς από τη νομολογία επί του θέματος, είναι πολύ γνωστοί και καταγράφονται στην απόφαση της Sportsman Betting Co. Limited v. Κυπριακής Δημοκρατíaς (2000) 3 Α.Α.Δ. 591, 595 στην οποία λέχθηκαν τα εξής:
«Από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκύπτει σαφώς η αρχή ότι προϋπόθεση για την προσαγωγή μαρτυρίας στην αναθεωρητική διαδικασία είναι η σχετικότητα της μαρτυρίας προς τα επίδικα θέματα [.] Στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία το Ανώτατο Δικαστήριο έχει την διακριτική ευχέρεια να ελέγχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσαγάγουν μαρτυρία σχετική με τα γεγονότα που θέλουν να αποδείξουν, με γνώμονα πάντοτε τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα. Ο διάδικος που ζητά την έκδοση οδηγιών για προσαγωγή μαρτυρίας, είτε προφορικής είτε υπό μορφή ένορκης δήλωσης, οφείλει να προσδιορίσει με εύλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα τα οποία επιδιώκει να αποδείξει και να ικανοποιήσει επίσης το Δικαστήριο ότι τα γεγονότα αυτά είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα που εγείρονται στην προσφυγή, λαμβανομένων υπόψη των νομικών σημείων και των γεγονότων πάνω στα οποία βασίζεται η προσφυγή. Επιτρέπεται η προσκόμιση γεγονότων με μαρτυρία μόνο όταν είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα και όταν η απόδειξη τους δυνατό να τεκμηριώσει οποιονδήποτε από τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης. (Βλέπε: Sunrise Industry Clothing Ltd., v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 999/91, ημερ. 24/9/92, Νικολαϊδης ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 374/92, ημερ. 19/3/93, Lordos Hotels Holdings Ltd v. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Παραλιμνίου, Υποθ. αρ. 71/97, ημερ. 18/11/99).»
(ο τονισμός δικός μου)
Οι δε βασικοί κανόνες προσαγωγής μαρτυρίας που διαμορφώθηκαν από τη πάγια νομολογία συνεχίζουν να ισχύουν κατ΄ αναλογία και στις υποθέσεις που εκδικάζονται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ήτοι τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα, την αποδεικτικότητα οποιουδήποτε επίδικου θέματος που μπορεί ή όχι να βοηθήσει το Δικαστήριο στην απονομή δικαιοσύνης στη συγκεκριμένη περίπτωση (Α.Ε. 49/2012, Σάββα ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 07/02/2018), την αναγκαιότητα να προσδιορίζονται από τον ενδιαφερόμενο διάδικο με ανάλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα που επιδιώκει να προσκομίσει - με μόνη, όμως, εξαίρεση αυτής που αφορά μαρτυρία που διαφοροποιεί ή αλλοιώνει ή μεταβάλλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη προς έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Kyriakides v. The Republic (1961)1 R.S.C.C. 66, Skourides v. Attorney General (1967) 3 C.L.R. 518, Lambrakis v. Republic (1970) 3 C.L.R. 72, Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Α. 106, Κωνσταντίνου v. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (1992) 4 A.A.Δ. 3330, Νικολαΐδη v. Δημοκρατίας (1993) 4 A.A.Δ. 609, Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 507) λόγω του εύρους των εξουσιών του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας να λαμβάνει υπόψη πραγματικά στοιχεία και/ή γεγονότα που δεν λήφθηκαν υπόψη από την αρμόδια αρχή στα πλαίσια της αξιολόγησης αρχικής αίτησης ασύλου και/ή στοιχεία που δεν εμπεριέχονται στο διοικητικό φάκελο της υπόθεσης. Αρχικά, όμως, αξιολογείται κατά πόσο τα προτεινόμενα νέα στοιχεία δεν ήτο διαθέσιμα στον αιτούντα για να υποβληθούν κατά την πρωτοβάθμια εξέταση της αίτησης του, ενώ αυτά αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Μετά από αξιολόγηση της Ένορκης Δήλωσης ημερομηνίας 27/07/23 της δικηγόρου που ορκίζεται επί της αίτησης κρίνω ότι δεν δικαιολογείται η υπέρμετρη καθυστέρηση που επέδειξε ο Αιτητής για προσκόμιση εγγράφων, τα οποία εξάλλου, δεν συνδέονται ούτε με την ουσία του αιτήματος ασύλου του. Κατά την καταγραφή αιτήματος διεθνούς προστασίας ημερομηνίας 05/07/22 καμία αναφορά γίνεται περί σύναψης δανείου και/ή εξόφλησης χρέους και το μόνο το οποίο καταγράφεται από τον Αιτητή είναι ότι η οικογένεια του είναι φτωχή και ο πατέρας του δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει για τις σπουδές του και τις ημερήσιες ανάγκες του. Το ίδιο προκύπτει και από τα πρακτικά της συνέντευξης του Αιτητή ότι εγκατέλειψε στην ουσία την χώρα του για να εργαστεί. Συνεπώς, δεν ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις και/ή δεν δικαιολογείται επαρκώς από τον Αιτητή ότι πρόκειται για έγγραφα ή στοιχεία ή μαρτυρία, τα οποία άνευ δικής του υπαιτιότητας, αδυνατούσε να τα υποβάλει κατά το προηγούμενο στάδιο εξέτασης της αίτησης διεθνούς προστασίας ή κατά την καταχώρηση της προσφυγής του.
Ούτε η προτεινόμενη μαρτυρία αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Τα έγγραφα που παρουσιάζει ο αιτούντας άσυλο αξιολογούνται με βάση τη νομολογία και τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς του και (α) κατά πόσο είναι συναφή με το αίτημα ασύλου, (β) ζήτημα ύπαρξης του τύπου εγγράφου σύμφωνα με τις γενικές πληροφορίες της χώρας καταγωγής, (γ) περιεχόμενο των εγγράφων/ συμβατότητας με τις δηλώσεις του αιτούντος και πληροφορίες της χώρας καταγωγής, (δ) ακρίβεια/λεπτομέρειες των εγγράφων, (ε) εάν αποτελεί άμεση μαρτυρία ενός ουσιώδους πραγματικού περιστατικού, (στ) τύπος/τυποποιημένη μορφή για συγκεκριμένους τύπους εγγράφων επίσης παρουσιάζει ενδιαφέρον ως προς την αξιολόγηση της γνησιότητάς του[1].
Καταρχάς η προέλευση και/ή αυθεντικότητα των δύο εγγράφων ημερομηνίας 26/02/22 και 16/03/23 που προτείνει ο Αιτητής δεν μπορεί να εξακριβωθεί. Είναι κακής ποιότητας φωτοαντίγραφα, δεν έχουν καμία αποδεικτική αξία και δεν γίνεται επαρκής σύνδεση τους με σχετικές παραπομπές στα πρακτικά της συνέντευξης του και/ή που γίνεται αναφορά τους κατά την συνέντευξη του Αιτητή. Δεν προσδιορίζεται ούτε στην προτεινόμενη ένορκη δήλωση του Αιτητή με ανάλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα που επιδιώκει να αποδείξει (όπως ορθά διατυπώνει η πλευρά των Καθ΄ ων η αίτηση) και «υιοθετεί» γεγονότα που αναφέρει η δικηγόρος που ορκίζεται επί της αίτησης.
Ούτε τα έγγραφα που ζητούνται να προσκομισθούν στο Δικαστήριο μπορούν να βοηθήσουν στην αξιολόγηση της αξιοπιστίας του Αιτητή που διενεργείται στα πλαίσια του συνόλου των δηλώσεων του ή άλλων αποδεικτικών στοιχείων σχετικά με τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά προκειμένου να προσδιοριστεί εάν η προτεινόμενη μαρτυρία αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας[2].
Ως εκ των ανωτέρω, το Δικαστήριο δεν έχει ικανοποιηθεί, αφού εξέτασε με προσοχή την επιχειρηματολογία των δικηγόρων και τα ενώπιον του στοιχεία, ότι δικαιολογείται η υπέρμετρη καθυστέρηση που επέδειξε ο Αιτητής για προσκόμιση μαρτυρίας, ότι ενισχύονται με οιονδήποτε τρόπο οι ισχυρισμοί/δηλώσεις του Αιτητή κατά την συνέντευξη και ότι αποδεικνύεται οποιουδήποτε επίδικο θέμα ή αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Για τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα. Η υπόθεση ορίζεται για Οδηγίες/Προγραμματισμό στις 16/04/24 και ώρα 8:30 π.μ.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.14-15 επίσης EASO-Δικαστική ανάλυση-Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, 01/02/2018.
[2] EASO-Δικαστική ανάλυση-Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, 1/2/2018, https://euaa.europa.eu/publications?field_category_target_id=15212&field_geo_coverage_target_id&field_keywords_target_id&title=&language=All&page=5, σελίδα 21