ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθ. Αρ.: 814/2023
14 Μαρτίου, 2024
[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Α.F.Κ. εκ Καμερούν
Αιτητής
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ' ων η Αίτηση
Αίτηση για Προσαγωγή Μαρτυρίας ημερομηνίας 31/05/2023
Εμφανίσεις:
Κ. Κουπαρή (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή.
Ε. Προκοπίου (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 13/03/23 η οποία του κοινοποιήθηκε αυθημερόν, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για παροχή καθεστώς διεθνούς προστασίας και/ή συμπληρωματικής προστασίας ως άκυρη και ή στερείται οιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Μετά την ολοκλήρωση των δικογράφων της υπόθεσης ο Αιτητής καταχώρησε την παρούσα ενδιάμεση αίτηση με την οποία αιτείται διάταγμα του Δικαστηρίου που να επιτρέπει την προσαγωγή μαρτυρίας με ένορκη δήλωση και/ή οποιαδήποτε άλλο διάταγμα και/ή διαταγή το Δικαστήριο κρίνει ορθό και/ή εύλογο και/ή δίκαιο υπό τις περιστάσεις.
H αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας υποστηρίζεται από Ένορκη Δήλωση ημερομηνίας 31/05/23 της Μαρίας Μόσχου (η οποία εργάζεται στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τον Αιτητή) - σκοπός της αίτησης, όπως αναφέρεται από την ομνύουσα, είναι:
«[…]
(3) Ο αιτών επιθυμεί την προσαγωγή μαρτυρίας εγγράφων που ενδέχεται να αυξάνουν τις πιθανότητες επιτυχίας της προσφυγής του για παροχή διεθνούς προστασίας.
(4) Με την υποστηρικτική ένορκη του δήλωση ο αιτών αναλύονται το είδος των ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ 1, 2, 3 και 4 και επίσης οι λόγοι που κατά το παρόν στάδιο έχει ευχέρεια να τα προσκομίσει ενώπιον του Δικαστηρίου.
(5) Συγκεκριμένα, ο αιτών επισυνάπτει αντίγραφο εντάλματος σύλληψης εναντίον αυτού καθώς και για ενημέρωση για το ότι καταζητείται.
(6) Επίσης, προς υποστήριξη αυτού κατατίθεται και ένορκη δήλωση του Δικηγόρου του από το Καμερούν στην οποία επεξηγούνται και οι προσπάθειες που έγιναν όπως δοθούν τα πρωτότυπα έγγραφα όμως δεν ήταν εφικτό.
(7) Συμπληρωματικά και της αιτιολόγησης αυτής ως νομική μου γνώση σημειώνω ότι το άρθρο 20 του κώδικα ποινικής δικονομίας ρητά τάσσει ότι αφήνεται στο τελευταίο χώρο διαμονής του καταζητούμενου μόνο αντίγραφο ένταλμα σύλληψης και όχι πρωτότυπο.
(8) Σε κάθε περίπτωση οι καθ΄ ων και το Σεβαστό Δικαστήριο είναι σε θέση να έρθει σε επικοινωνία με τους φορείς έκδοσης του εντάλματος σύλληψης και να καταστεί σαφές εάν είναι αλήθεια ο ισχυρισμός του.
(9) Συνεπώς ενόψει των νέων στοιχείων που αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες του επιτυχίας στην παρούσα αίτηση καθίσταται αναγκαία η αποδοχή προσαγωγής μαρτυρίας.
[…]»
Οι Καθ΄ ων η αίτηση φέρουν ένσταση στην αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας και υποστηρίζουν ότι (α) δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της νομολογίας για να επιτραπεί η προσαγωγή της σκοπούμενης μαρτυρίας, (β) η μαρτυρία που ζητείται να προσκομιστεί δεν είναι ουσιώδης για κρίση της νομιμότητας της επίδικης απόφασης, (γ) η ένορκη δήλωση δεν αποτελεί μαρτυρία ικανή να θεμελιώσει τους ισχυρισμούς του αιτούντος, (δ) τα τεκμήρια που επιδιώκεται να προσαχθούν δεν μπορούν να αποτελέσουν αποδεκτή μαρτυρία, (ε) η επιδιωκόμενη μαρτυρία δυνατόν να διαφοροποιήσει, αλλοιώσει τα επίδικα θέματα.
Προς υποστήριξη των θέσεων τους οι συνήγοροι και των δύο πλευρών αγόρευσαν προφορικά.
Η συνήγορος για τον Αιτητή υποστήριξε ότι επιδιωκόμενη μαρτυρία είναι σχετική και δεν αλλοιώνει την ουσία του αιτήματος του. Από το περιεχόμενο της ένορκης του δήλωσης και από τα Τεκμήρια που επισυνάπτει προκύπτει ότι σχετίζονται με αυτά που αναφέρθηκε κατά την συνέντευξη, δικαιολογεί δε τους λόγους που δεν τα είχε προσκομίσει νωρίτερα και/ή με καθυστέρηση. Είναι θεωρεί προς το συμφέρον της δικαιοσύνης να έχει ενώπιον του το Δικαστήριο ολόκληρη τη μαρτυρία του Αιτητή για να μπορέσει να αποφανθεί επί της αξιοπιστίας του και/ή κατά πόσο έγινε η δέουσα έρευνα από τη λειτουργό.
Από την άλλη, η συνήγορος για τους Καθ' ων η αίτηση αντιτείνει, ότι θα μπορούσε να προσκομίσει ο Αιτητής και σε προγενέστερο στάδιο τα εν λόγω έγγραφα και ότι καταχρηστικά θέλει να κατατεθούν σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας. Τα όσα αναφέρει αφορούν σε γεγονότα που συνέβησαν το 2020 τα οποία δεν είχε αναφέρει περιφραστικά καν στη συνέντευξη και δεν θα πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Έχω εξετάσει όσα έχουν προβληθεί και καταλήγω ως ακολούθως:
«2. Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής τηρουμένων των αναλογιών σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις/προσθήκες που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.»
Ο Κανονισμός 3 των περί τις Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019) ορίζει ότι:
«3. (α) Κάθε προσφυγή καταχωρείται στο αρμόδιο Πρωτοκολλητείο με έγγραφη αίτηση, ως το Έντυπο Αρ. 1 συνοδευόμενη από την προσβαλλομένη απόφαση και τα υποστηρικτικά αυτής στοιχεία που επιδόθηκαν στον αιτητή καθώς και οποιαδήποτε νέα έγγραφα ή στοιχεία ή πρόσθετη μαρτυρία ήθελε προσκομίσει ο αιτητής.
(β) Νέα έγγραφα ή στοιχεία ή οποιαδήποτε πρόσθετη μαρτυρία που προσκομίζονται κατά την καταχώριση της προσφυγής, παρατίθενται ή επισυνάπτονται ως τεκμήρια, ανάλογα, σε ένορκη δήλωση από τον Αιτητή. Ο ενόρκως δηλών εξηγεί το λόγο για τον οποίο δεν προσκομίστηκαν τα έγγραφα ή στοιχεία ή πρόσθετη μαρτυρία κατά την εξέταση της προσβαλλόμενης πράξης καθώς και τη συνάφειά τους με τα επίδικα θέματα.»
Ο Κανονισμός 8 των περί τις Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019) ορίζει ότι:
«8. Το Δικαστήριο δύναται να καθορίζει τη διαδικασία και να εκδίδει οδηγίες κατά περίπτωση αναφορικά με τη λήψη γραπτής ή προφορικής μαρτυρίας ή άλλων αποδεικτικών μέσων, όπως ήθελε κρίνει ορθό και δίκαιο υπό τις περιστάσεις.»
Επίσης, ο Κανονισμός 10 του περί τις Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμού του 2019 έως 2022 (3/2019) ορίζει ότι:
«10. (α) Μετά την καταχώρηση της προσφυγής, νέα έγγραφα και/ή στοιχεία και/ή οποιαδήποτε πρόσθετη μαρτυρία προσκομίζεται μόνον κατόπιν άδειας του Δικαστηρίου, μετά από προφορικό αίτημα του αιτητή, νοουμένου ότι το Δικαστήριο ικανοποιείται-
(i) ότι πρόκειται για έγγραφα ή στοιχεία ή μαρτυρία, τα οποία άνευ δικής του υπαιτιότητας, ο αιτητής αδυνατούσε να υποβάλει κατά το προηγούμενο στάδιο εξέτασης της αιτήσεως διεθνούς προστασίας ή κατά την καταχώρηση της προσφυγής του σύμφωνα με τον κανονισμό 3(β), και
(ii) είναι συναφή με τα επίδικα θέματα της υπόθεσης.
(β) Πληροφορίες για την χώρα καταγωγής του αιτητή (ΠΧΚ) δύνανται να υποβληθούν σε έντυπη ή/και ηλεκτρονική μορφή, με σχετικό υπόμνημα, το οποίο επισυνάπτεται στην αγόρευση του μέρους που επιθυμεί να την υποβάλει. Στο υπόμνημα περιλαμβάνονται τα ακόλουθα στοιχεία:
(i) κατάλογος των σχετικών ΠΧΚ,
(ii) καταγραφή της πηγής τους (για διαδικτυακές πηγές υποδεικνύεται ο ιστότοπος και παρατίθεται ο σύνδεσμος της σχετικής ιστοσελίδας),
(iii) επεξήγηση της συνάφειας της υποβληθείσας μαρτυρίας με συγκεκριμένο ισχυρισμό ή/ και επίδικο ζήτημα,
(iv) υπόδειξη του συναφούς αποσπάσματος των ΠΧΚ.»
Ο δε Κανονισμός 19 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 ορίζει ότι:
«Καθ΄ οιονδήποτε στάδιον της διαδικασίας το Δικαστήριον ή Δικαστής δύναται να εκδώσει τοιαύτας οδηγίας, αι οποίαι απαιτούνται προς το συμφέρον της δικαιοσύνης.».
Παρόλο που το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, μπορεί στα πλαίσια προσφυγής να λάβει υπόψη και να προβεί σε πλήρη και ex-nunc εξέταση τόσο των πραγματικών σημείων όσο και των νομικών και να λάβει υπόψη γεγονότα/στοιχεία που δεν λήφθηκαν υπόψη από την αρμόδια αρχή στα πλαίσια της αξιολόγησης της αίτησης ασύλου εξακολουθούν να ισχύουν οι κανόνες του διοικητικού δικονομικού δικαίου όπου είναι ο Δικαστής, και όχι οι διάδικοι, που διευθύνει την έρευνα. Στην Δημοκρατία ν. Kassinos Constructions (1990) 3 Α.Α.Δ. 3835, αναφέρθηκαν από την Ολομέλεια, τα ακόλουθα:
«Ο ρυθμιστικός ρόλος του δικαστηρίου σε θέματα διαδικασίας και απόδειξης στη διοικητική δίκη είναι διάφορος και ευρύτερος από αυτόν που επιτρέπει το δικονομικό σύστημα που επικρατεί στην πολιτική δίκη. Η διαφορά εκπηγάζει από την ύπαρξη και εφαρμογή της αρχής της νομιμότητας σε συνδυασμό με τη φύση του ανακριτικού συστήματος. Σε αντίθεση με το σύστημα της αντιδικίας, που διέπει την πολιτική δίκη και που η ευθύνη για την εισαγωγή μαρτυρίας βαρύνει τους διαδίκους, στο ανακριτικό σύστημα η πρωτοβουλία ανήκει και στο δικαστή. Οι αρχές αυτές είναι διάχυτες στο διαδικαστικό κανονισμό του 1962. Στον Γ. Παπαχατζή 'Μελέται επί του Δικαίου των Διοικητικών Διαφορών' στη σελ. 36 συναντούμε την ακόλουθη εύστοχη παρατήρηση επί του θέματος:
'Ο Δικαστής, ουχί δ΄ οι διάδικοι, διευθύνει την έρευναν του πραγματικού μέρους της υποθέσεως.'».
Οι βασικοί κανόνες που διαμορφώθηκαν διαχρονικώς από τη νομολογία επί του θέματος, είναι πολύ γνωστοί και καταγράφονται στην απόφαση της Sportsman Betting Co. Limited v. Κυπριακής Δημοκρατíaς (2000) 3 Α.Α.Δ. 591, 595 στην οποία λέχθηκαν τα εξής:
«Από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκύπτει σαφώς η αρχή ότι προϋπόθεση για την προσαγωγή μαρτυρίας στην αναθεωρητική διαδικασία είναι η σχετικότητα της μαρτυρίας προς τα επίδικα θέματα [.] Στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία το Ανώτατο Δικαστήριο έχει την διακριτική ευχέρεια να ελέγχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσαγάγουν μαρτυρία σχετική με τα γεγονότα που θέλουν να αποδείξουν, με γνώμονα πάντοτε τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα. Ο διάδικος που ζητά την έκδοση οδηγιών για προσαγωγή μαρτυρίας, είτε προφορικής είτε υπό μορφή ένορκης δήλωσης, οφείλει να προσδιορίσει με εύλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα τα οποία επιδιώκει να αποδείξει και να ικανοποιήσει επίσης το Δικαστήριο ότι τα γεγονότα αυτά είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα που εγείρονται στην προσφυγή, λαμβανομένων υπόψη των νομικών σημείων και των γεγονότων πάνω στα οποία βασίζεται η προσφυγή. Επιτρέπεται η προσκόμιση γεγονότων με μαρτυρία μόνο όταν είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα και όταν η απόδειξη τους δυνατό να τεκμηριώσει οποιονδήποτε από τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης. (Βλέπε: Sunrise Industry Clothing Ltd., v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 999/91, ημερ. 24/9/92, Νικολαϊδης ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 374/92, ημερ. 19/3/93, Lordos Hotels Holdings Ltd v. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Παραλιμνίου, Υποθ. αρ. 71/97, ημερ. 18/11/99).»
(ο τονισμός δικός μου)
Οι δε βασικοί κανόνες προσαγωγής μαρτυρίας που διαμορφώθηκαν από τη πάγια νομολογία συνεχίζουν να ισχύουν κατ΄ αναλογία και στις υποθέσεις που εκδικάζονται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ήτοι τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα, την αποδεικτικότητα οποιουδήποτε επίδικου θέματος που μπορεί ή όχι να βοηθήσει το Δικαστήριο στην απονομή δικαιοσύνης στη συγκεκριμένη περίπτωση (Α.Ε. 49/2012, Σάββα ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 07/02/2018), την αναγκαιότητα να προσδιορίζονται από τον ενδιαφερόμενο διάδικο με ανάλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα που επιδιώκει να προσκομίσει - με μόνη, όμως, εξαίρεση αυτής που αφορά μαρτυρία που διαφοροποιεί ή αλλοιώνει ή μεταβάλλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη προς έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Kyriakides v. The Republic (1961)1 R.S.C.C. 66, Skourides v. Attorney General (1967) 3 C.L.R. 518, Lambrakis v. Republic (1970) 3 C.L.R. 72, Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Α. 106, Κωνσταντίνου v. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (1992) 4 A.A.Δ. 3330, Νικολαΐδη v. Δημοκρατίας (1993) 4 A.A.Δ. 609, Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 507) λόγω του εύρους των εξουσιών του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας να λαμβάνει υπόψη πραγματικά στοιχεία και/ή γεγονότα που δεν λήφθηκαν υπόψη από την αρμόδια αρχή στα πλαίσια της αξιολόγησης αρχικής αίτησης ασύλου και/ή στοιχεία που δεν εμπεριέχονται στο διοικητικό φάκελο της υπόθεσης. Αρχικά, όμως, αξιολογείται κατά πόσο τα προτεινόμενα νέα στοιχεία δεν ήτο διαθέσιμα στον αιτούντα για να υποβληθούν κατά την πρωτοβάθμια εξέταση της αίτησης του, ενώ αυτά αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Μετά από αξιολόγηση της Ένορκης Δήλωσης ημερομηνίας 31/05/23 της δικηγόρου που ορκίζεται επί της αίτησης και των Τεκμηρίων 1 & 2 κρίνω ότι δεν δικαιολογείται η υπέρμετρη καθυστέρηση που επέδειξε ο Αιτητής για προσκόμιση εγγράφων σχετικών με το αίτημα ασύλου του. Θεωρώ ότι δεν δικαιολογείται επαρκώς από τον Αιτητή ότι πρόκειται για έγγραφα ή στοιχεία ή μαρτυρία, τα οποία άνευ δικής του υπαιτιότητας, αδυνατούσε να τα υποβάλει κατά το προηγούμενο στάδιο εξέτασης της αίτησης διεθνούς προστασίας ή κατά την καταχώρηση της προσφυγής του. Το προτεινόμενο έγγραφο Exhibit 1 είναι ημερομηνίας 20/11/20, το Exhibit 2 είναι ημερομηνίας 17/12/20, το Exhibit 4 είναι ημερομηνίας 14/01/21, ενώ η αίτηση ασύλου του Αιτητή υποβλήθηκε στις 26/03/21, η εξέταση της ολοκληρώθηκε στις 06/03/23, η προσφυγή του καταχωρήθηκε στις 17/03/23 και κατά την ημερομηνία Διευκρινίσεων και/ή μετά που ολοκληρώθηκαν οι Γραπτές Αγορεύσεις ζητήθηκε χρόνος για καταχώρηση της παρούσας αίτησης. Το δε Exhibit 3 είναι δυσανάγνωστο κακής ποιότητας αντίγραφο και η θολή σφραγίδα ημερομηνίας 04 Μαΐου 2023 και δεν έχει καμία αποδεικτική αξία. Η δικαιολογία του Αιτητή ότι δεν είχε γνώση του εντάλματος σύλληψης ημερομηνίας 20/11/20 και/ή των κινήσεων της μητέρας του από το 2020 με τον δικηγόρο της οικογένειας δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Καμία αναφορά γίνεται της μαρτυρίας που ζητά να προσκομίσει στο Δικαστήριο επί της αίτησης ασύλου του ημερομηνίας 26/03/21, ούτε μέσω των πρακτικών της συνέντευξης του. Τα όσα αναφέρονται για τους λόγους καθυστέρησης προσκόμισης των στοιχείων βρίσκονται σε αντίφαση με τα όσα δήλωσε κατά την συνέντευξη ημερομηνίας 24/03/23, ειδικότερα: (α) κατά την συνέντευξη είχε αναφέρει ότι είχε επικοινωνία με την οικογένεια του μόλις 2 εβδομάδες πριν την ημερομηνία συνέντευξης, (β) ότι όλες οι πληροφορίες για καταγγελία/αναζήτηση του από τις αρχές τις έλαβε από την μητέρα του (γ) και/ή ότι ήτο σε συνεχή επικοινωνία μαζί της. Συνεπώς, κρίνω ότι δεν ικανοποιείται η προϋπόθεση ότι η μαρτυρία που ζητείται να παρουσιαστεί δεν ήτο διαθέσιμη κατά την πρωτοβάθμια εξέταση τις αίτησης του κα/ή κατά την καταχώρηση της προσφυγής του, εγείρονται δε αμφιβολίες προς την αυθεντικότητα και/ή αξιοπιστία της μαρτυρίας που ζητείται να προσκομιστεί στο παρόν στάδιο της διαδικασίας.
Ούτε η προτεινόμενη μαρτυρία αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Τα έγγραφα που παρουσιάζει ο αιτούντας άσυλο αξιολογούνται με βάση τη νομολογία και τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς του και (α) κατά πόσο είναι συναφή με το αίτημα ασύλου, (β) ζήτημα ύπαρξης του τύπου εγγράφου σύμφωνα με τις γενικές πληροφορίες της χώρας καταγωγής, (γ) περιεχόμενο των εγγράφων/ συμβατότητας με τις δηλώσεις του αιτούντος και πληροφορίες της χώρας καταγωγής, (δ) ακρίβεια/λεπτομέρειες των εγγράφων, (ε) εάν αποτελεί άμεση μαρτυρία ενός ουσιώδους πραγματικού περιστατικού, (στ) τύπος/τυποποιημένη μορφή για συγκεκριμένους τύπους εγγράφων επίσης παρουσιάζει ενδιαφέρον ως προς την αξιολόγηση της γνησιότητάς του[1].
Καταρχάς η προέλευση και/ή αυθεντικότητα όλων των εγγράφων που προτείνει ο Αιτητής δεν μπορεί να εξακριβωθεί. Επίσης, τα έγγραφα Exhibit 1, 3, 4 είναι κακής ποιότητας φωτοαντίγραφα και δεν γίνεται επαρκής σύνδεση τους με σχετικές παραπομπές στα πρακτικά της συνέντευξης του Αιτητή και/ή που γίνεται αναφορά τους κατά την συνέντευξη του Αιτητή. Ο Αιτητής εγκατέλειψε την χώρα του μέσω αεροδρομίου περί τις 27/01/21 χωρίς να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα με τη χρήση διαβατηρίου και φοιτητική θεώρηση για τις μη ελεγχόμενες για την Δημοκρατία περιοχές, ενώ όπως ισχυρίζεται (στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας) εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης και έρευνα από το 2020. Επομένως, ούτε τα έγγραφα που ζητούνται να προσκομισθούν στο Δικαστήριο μπορούν να βοηθήσουν στην αξιολόγηση της αξιοπιστίας του Αιτητή που διενεργείται στα πλαίσια του συνόλου των δηλώσεων του ή άλλων αποδεικτικών στοιχείων σχετικά με τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά προκειμένου να προσδιοριστεί εάν η προτεινόμενη μαρτυρία αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας[2].
Ως εκ των ανωτέρω, το Δικαστήριο δεν έχει ικανοποιηθεί, αφού εξέτασε με προσοχή την επιχειρηματολογία των δικηγόρων και τα ενώπιον του στοιχεία, ότι δικαιολογείται η υπέρμετρη καθυστέρηση που επέδειξε ο Αιτητής για προσκόμιση μαρτυρίας, ότι ενισχύονται με οιονδήποτε τρόπο οι ισχυρισμοί/δηλώσεις του Αιτητή κατά την συνέντευξη και ότι αποδεικνύεται οποιουδήποτε επίδικο θέμα ή αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Για τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται, με €600 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.
Λόγω του ότι τα δικόγραφα της προσφυγής έχουν ολοκληρωθεί η υπόθεση επαορίζεται για διευκρινίσεις στις 16/04/24 και ώρα 8:30 π.μ.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.14-15 επίσης EASO-Δικαστική ανάλυση-Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, 01/02/2018.
[2] EASO-Δικαστική ανάλυση-Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, 1/2/2018, https://euaa.europa.eu/publications?field_category_target_id=15212&field_geo_coverage_target_id&field_keywords_target_id&title=&language=All&page=5, σελίδα 21