ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθ. Αρ.: 4184/2023
05 Απριλίου, 2024
[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
U.W.Ο.
Αιτητή
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ' ων η Αίτηση
Εμφανίσεις:
Α. Γεωργίου (κος), Δικηγόρος για τον Αιτητή.
Α. Αναστασιάδη (κα) για Α. Καρσλιάδου (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Ο Αιτητής Παρών.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 16/10/23, η οποία του κοινοποιήθηκε αυθημερόν, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, παράνομη και στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος. Διαζευκτικά αιτείται δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή ως δικαιούχος διεθνούς προστασίας.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 03/06/22, ακολούθησε η συνέντευξη του στις 10/08/23, ακολούθησε έκθεση/εισήγηση ημερομηνίας 25/08/23 και εκδόθηκε απόφαση απόρριψης της αίτησης ασύλου στις 31/08/23, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο Αιτητής μέσω του δικηγόρου διατείνεται ότι η απόφαση λήφθηκε κατά παράβαση του Συντάγματος, της Συνθήκης της Γενεύης του 1951, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης και του Περί Προσφύγων Νόμου. Παρέπεμψε στην ουσία του αιτήματος του και ισχυρίζεται ότι κινδυνεύει στην χώρα του λόγω θρησκευτικών, πολιτικών πεποιθήσεων και λόγω σεξουαλικής ταυτότητας. Αναφέρει ότι δεν υπήρχε μεταφραστής στη γλώσσα του, ότι δεν έγινε έρευνα για τις περιστάσεις του, ότι έπρεπε να θεωρηθεί αξιόπιστος για τους ισχυρισμούς του και θα έπρεπε να του δοθεί το ευεργέτημα αμφιβολίας. Τέλος, υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι μη δεόντως αιτιολογημένη ή/και αναιτιολόγητη.
Οι Καθ' ων η Αίτηση υιοθέτησαν το περιεχόμενο της ένστασης τους και υποστήριξαν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, μετά από δέουσα έρευνα και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα ουσιώδη στοιχεία, γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης. Ο Αιτητής, τόνισαν, δεν εμπίπτει στο καθεστώς πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας, προέρχεται δε από ασφαλή χώρα ιθαγένειας.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Οι ισχυρισμοί του Αιτητή που προβάλλονται μέσω του συνηγόρου του στο δικόγραφο της προσφυγής του δεν αναπτύσσονται επαρκώς στην Γραπτή του Αγόρευση, ένα μεγάλο μέρος αυτών περιορίζονται μόνο στην επανάληψη νομικών ισχυρισμών με σχετικές παραπομπές χωρίς να γίνεται υπαγωγή τους σε πραγματικά γεγονότα και νομικά δεδομένα με αποτέλεσμα να καθίστανται ανεπαρκούς αιτιολόγησης. Απλή επίκληση παραβίασης Νόμων και γενικών αρχών που εφαρμόζονται στο προσφυγικό δίκαιο, χωρίς οποιαδήποτε συγκεκριμενοποίηση δεν είναι αρκετή. Η αιτιολόγηση νομικών σημείων είναι απαραίτητη για την εξέταση λόγων ακύρωσης από το Δικαστήριο, οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια ή γενικές αναφορές αναπόφευκτα επηρεάζουν τη νομική τους βάση με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κριθούν αναιτιολόγητοι και ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης. Ούτε μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται, διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης. (Βλέπε Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζεται κατ΄ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο - Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), και των λεχθέντων στη Δημοκρατία ν. Κουκκουρή(1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598, επίσης - Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599, Kadivari ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924).
Ανεξάρτητα, της πιο πάνω διαπίστωσης αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρώ σε αξιολόγηση των λόγων ακύρωσης που καλύπτονται επαρκώς από τους νομικούς ισχυρισμούς του δικογράφου της προσφυγής και πληρούν τις προϋποθέσεις αιτιολόγησης. Οι λόγοι αυτοί συναρτώνται άμεσα με ζητήματα ουσίας του αιτήματος του Αιτητή και με ισχυρισμούς που αφορούν έλλειψη δέουσας έρευνας, μη εξατομικευμένης αξιολόγησης της περίπτωσης του, καθώς και λόγων που αφορούν αιτιολογία και πλάνη της προσβαλλόμενης πράξης. Σημειώνεται σε αυτό το σημείο ότι ουδέποτε, ως ο ισχυρισμός του δικηγόρου του Αιτητή, προβλήθηκαν ισχυρισμοί στην Υπηρεσία Ασύλου που αφορούν θρησκευτικές/πολιτικές πεποιθήσεις ή θέματα που αφορούν σεξουαλικό προσδιορισμό.
Ο ισχυρισμός για μη ύπαρξη διερμηνέα καταρρίπτεται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου στο εξής «ΔΦ», όλη η διαδικασία της συνέντευξης διενεργήθηκε στην Αγγλική γλώσσα και όλο το πρακτικό της συνέντευξης είναι συνταγμένο στην Αγγλική γλώσσα. Με το πέρας της συνέντευξης και/ή από τα ερυθρά 38-28 του ΔΦ προκύπτει ότι ο λειτουργός/εξεταστής, διερμηνέας και ο Αιτητής υπέγραψαν κάθε σελίδα της συνέντευξης. Στο τέλος των πρακτικών της συνέντευξης, ο Αιτητής επιβεβαίωσε με την υπογραφή του ότι τα όσα περιέχονται στο πρακτικό αντικατοπτρίζουν τις δηλώσεις του. Ούτε προκύπτει, από τα πρακτικά της συνέντευξης και/ή τα στοιχεία του φακέλου ότι δεν αντιλαμβανόταν την διαδικασία ή την οποιαδήποτε ερώτηση και θα μπορούσε σε κάθε περίπτωση να ζητήσει οποιεσδήποτε διευκρινίσεις από τον ίδιο τον εξεταστή-λειτουργό ή διερμηνέα κατά την συνέντευξη.
Με την αίτηση ασύλου του ο Αιτητής δήλωσε ότι αιτείται διεθνούς προστασίας επειδή μετά το θάνατο του πατέρα του τα μέλη μιας αδελφότητας (cult) προσπαθούσαν να τον μυήσουν σε αυτή και όταν αυτός αρνήθηκε τον απείλησαν ότι θα τον σκοτώσουν. Ακολούθως, ο Αιτητής εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του για να σώσει τη ζωή του.
Κατά το στάδιο της συνέντευξης, ανέφερε ότι είναι κάτοχος διαβατηρίου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Νιγηρίας και κατάγεται από την πόλη Ekuku Agbor του κρατιδίου Delta, όπου έζησε μέχρι τα 18 του χρόνια. Ακολούθως, μετέβη στην πόλη Agbor όπου διέμεινε μέχρι τον Φεβρουάριο του 2022 και κατόπιν μετοίκησε στο χωριό Alimhimi πλησίον της πόλης Agbor, όπου διέμεινε μέχρι να εγκαταλείψει τη Νιγηρία (ερυθρό 34 ΔΦ). Είναι απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ερυθρό 35 ΔΦ), δεν εργαζόταν στην χώρα του (ερυθρό 34 ΔΦ) και έχει επαφές με την οικογένεια του (ερυθρό 34 ΔΦ). Δεν είναι παντρεμένος ούτε έχει παιδιά (ερυθρό 34 ΔΦ). Ως προς τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε την χώρα, ανέφερε ότι μετά το θάνατο του πατέρα του στις 15/02/20 τα μέλη της αδελφότητας στην οποία ανήκε ο πατέρας του άρχισαν να του ασκούν πίεση, ώστε να ενταχθεί στην αδελφότητα. Αρχικά του έδωσαν περιθώριο 3 μήνες ώστε να αποφασίσει και όταν μετά την πάροδο των 3 μηνών τον Ιούνιο του 2020 εκείνος τους ανακοίνωσε ότι δεν επιθυμεί να ενταχθεί τον απείλησαν ότι θα επιστρέψουν. Έκτοτε, πραγματοποίησαν πολλές επισκέψεις στο σπίτι του κατά τις οποίες απειλούσαν ότι θα τον σκοτώσουν, αλλά εκείνος κατάφερνε πάντα να διαφύγει. Τον Φεβρουάριο του 2022 αποφάσισε να μετοικήσει στο χωριό Alimhimi, πλησίον της πόλης Agbor, όπου δεν συνέβη κάτι, ωστόσο αποφάσισε να εγκαταλείψει οριστικά τη χώρα (ερυθρό 33-32 ΔΦ). Δεν γνωρίζει καμία πληροφορία για την εν λόγω αδελφότητα (ερυθρά 32 ΔΦ). Δήλωσε ότι σε περίπτωση που επιστρέψει φοβάται ότι τα μέλη της αδελφότητας που τον κυνηγούσαν θα τον δολοφονήσουν (ερυθρό 32 ΔΦ).
Με βάση το περιεχόμενο της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού έγιναν αποδεκτά τα προσωπικά του στοιχεία ήτοι, η Νιγηριανή του υπηκοότητα, τα εν γένει στοιχεία του προφίλ του και η καταγωγή του από την πόλη Ekuku-Agbor της πολιτείας Delta, όπου έχει ζήσει και τα περισσότερα χρόνια της ζωής του (ερυθρό 62-61 ΔΦ). Απορρίφθηκε, όμως, ο ισχυρισμός του ότι η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο επειδή τα μέλη της αδελφότητας στην οποία ανήκε ο πατέρας του του ασκούσαν πίεση να ενταχθεί στην αδελφότητα παρά τη θέλησή του. Οι δηλώσεις του Αιτητή κρίθηκαν μη λεπτομερείς και μη ικανές να τεκμηριώσουν την εσωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του. Ειδικότερα, επισημάνθηκε ότι δεν ήταν σε θέση να παράσχει επαρκείς πληροφορίες για την αδελφότητα που κατ’ ισχυρισμόν του τον κυνηγούσε, δεν ήταν σε θέση να παράσχει μια επαρκή εξήγηση για ποιο λόγο δεν μετακόμισε από την οικία του στην οποία δεχόταν συνεχείς επιθέσεις για διάστημα ενάμιση έτους και αρκέστηκε να δηλώσει ότι ήταν δύσκολο να βρει άλλο σπίτι. Περαιτέρω, δεν ήταν σε θέση να περιγράψει με επαρκείς λεπτομέρειες τις διάφορες επιθέσεις που δέχτηκε ούτε τον τρόπο που κατάφερνε να αποδράσει κάθε φορά (ερυθρό 60 ΔΦ). Ο δε λόγος που δεν κατήγγειλε το περιστατικό στις αρχές είναι ότι φοβόταν πώς επειδή ο πατέρας του ήταν μέλος της αδελφότητας, οι αρχές θα κατηγορούσαν τον ίδιο για πράξεις του πατέρα του (ερυθρό 60-59 ΔΦ). Ως προκύπτει από την έκθεση/εισήγηση ο λειτουργός προέβη σε σχετική έρευνα μέσω εξωτερικών πηγών, οι οποίες επιβεβαιώνουν την ύπαρξη διάφορων μυστικών αδελφοτήτων στη Νιγηρία, εντούτοις δεδομένης της εσωτερικής αναξιοπιστίας του Αιτητή ο ισχυρισμός του έτυχε απόρριψης στην ολότητα του (ερυθρό 78 – ΔΦ).
Το Δικαστήριο αφού διεξήλθε των λεπτομερειών της συνέντευξης διαπιστώνει, όπως και η εισήγηση του λειτουργού, ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός που πρόβαλε ο Αιτητής για εγκατάλειψη της χώρας καταγωγής του. Δεν ήταν σε θέση να προσφέρει λεπτομερή περιγραφή των όσων του είχαν συμβεί, υπήρχαν ασάφειες και δεν μπορούσε να δώσει επαρκείς απαντήσεις. Το αφήγημα του ήτο γενικά μη ευλογοφανές. Οι συνθήκες δίωξης του, οι περιγραφές των πρωταγωνιστών του αφηγήματος του, οι ελλιπείς πληροφορίες και λεπτομέρειες, καθώς και η μη ύπαρξη βιωματικών στοιχείων αποδυναμώνουν σημαντικά τους δείκτες αξιοπιστίας του στο σύνολό τους. (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131). Σύμφωνα και με την § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, ο Αιτητής θα έπρεπε:
«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.
(ii) να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.
(iii) να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς. Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»
Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του Αιτητή. (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών) Τα γεγονότα της περίπτωσης του σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ορθά κρίθηκε ότι ο Αιτητής δεν συγκεντρώνει τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν την ύπαρξη βάσιμου και δικαιολογημένου φόβου δίωξης σε περίπτωσή επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του για έναν από τους λόγους που απαριθμούνται στον Περί Προσφύγων Νόμο. Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι ορθή και στα πλαίσια του Νόμου καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις του Αιτητή δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).
Μετά από μελέτη της έκθεσης/εισήγησης προκύπτει ότι ο λειτουργός εξέτασε και κατά πόσο ο Αιτητής θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), καταλήγοντας ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ[1] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιώνεται ότι στο κρατίδιο του Αιτητή (Delta) δεν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Σημειώνεται ότι, ο ίδιος σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησης του ανέφερε ότι κινδυνεύει λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα του, ενώ από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου[2] επιβεβαιώνεται ότι παρόλο που στην περιοχή του Αιτητή λαμβάνουν χώρα κάποια περιστατικά ασφαλείας, ο αριθμός των επεισοδίων αυτών είναι χαμηλός – επομένως ο βαθμός αδιάκριτης βίας δεν φτάνει το βαθμό κατά τον οποίο να τεκμηριώνεται ότι και μόνη η παρουσία του Αιτητή στο έδαφος της περιοχής τον εκθέτει σε πραγματικό κίνδυνο βλάβης.
Επομένως, με βάση όλα τα ανωτέρω δεν διαπιστώνω ελλιπή έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου του Αιτητή ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270).
Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας. Λαμβάνεται δε υπόψη ότι με την Κ.Δ.Π.166/2023 ημερ. 26/05/23 καθορίστηκε η χώρα καταγωγής του Αιτητή ως ασφαλής χώρα ιθαγένειας και δεν κατάφερε να τεκμηριώσει με οποιοδήποτε τρόπο ότι η χώρα του δεν είναι ασφαλής ειδικά για την περίπτωση του.
Για όλους του πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας
[2] https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard - Συγκεκριμένα, από τα στοιχεία της ιστοσελίδας ACLED αναφορικά με ολόκληρη την πολιτεία Delta εντοπίστηκαν στο σύνολο μόνο 101 περιστατικά ασφαλείας και 109 θάνατοι εκ των οποίων 37 μάχες (72 θάνατοι), 47 περιστατικά βίας εναντίον αμάχων (23 θάνατοι), 0 εκρήξεις / απομακρυσμένη βία και 17 εξεγέρσεις (14 θάνατοι). Εξ αυτών των περιστατικών κανένα δεν καταγράφηκε στην πόλη Ekuku Agbor από την οποία κατάγεται ο Αιτητής.