F.C. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, Υπόθεση Αρ.: 6966/22, 18/4/2024

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ.: 6966/22

18 Απριλίου, 2024

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

F.C.

Αιτήτριας

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, Προϊσταμένου μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ’ ων η αίτηση

…………………….

Η Αιτήτρια εμφανίζεται αυτοπροσώπως

Μ. Καρπούζη (κα) για Μ. Παραδεισιώτη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

Η. Φανούς (κος) για πιστή μετάφραση από Αγγλικά σε Ελληνικά και αντίστροφα

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Η Αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 7.10.2022, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά της για διεθνή προστασία, καθότι κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2022 (στο εξής: ο περί Προσφύγων Νόμος).

Γεγονότα

1. Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Η Αιτήτρια κατάγεται από τη Σιέρρα Λεόνε και είναι κάτοχος διαβατηρίου της χώρας καταγωγής της. Περί τις 7.6.2021 υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 18.7.2022, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη της Αιτήτριας από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία υπέβαλε σχετική Έκθεση – Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης διεθνούς προστασίας της Αιτήτριας. Στις 7.10.2022, ο Προϊστάμενος ενέκρινε την εισήγηση για απόρριψη της αίτησης διεθνούς προστασίας της Αιτήτριας. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στην Αιτήτριας στις 31.10.2022, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

Νομικοί Ισχυρισμοί

2. Η Αιτήτρια κατά την ακροαματική διαδικασία της παρούσας προσφυγής, ανέφερε ότι κινδυνεύει λόγω της πρακτικής του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων (στο εξής: ΑΓΓΟ) στη χώρα καταγωγής της. Σημειώνεται ότι αρχικώς η Αιτήτρια εκπροσωπείτο δια συνηγόρου και στην πορεία αποσύρθηκε∙ την υπόθεση χειρίζεται η Αιτήτρια αυτοπροσώπως.

3. Στη γραπτή αγόρευση που καταχώρισε η ίδια η Αιτήτρια αναφέρει ότι σε περίπτωση που επιστρέψει στη χώρα της θα είναι το τέλος της ζωής της και θα αναγκαστεί να κάνει πράγματα από το οποία διέφυγε από τη χώρα της. Επισυνάπτει φωτογραφίες γυναικών με παραδοσιακές στολές και σε άλλες με λευκά ενδύματα καθώς επίσης και ιατρικές βεβαιώσεις, σύμφωνα με τις οποίες επιβεβαιώνεται ότι δεν έχει υποβληθεί στην πρακτική AΓΓΟ.

4. Από την πλευρά τους οι Καθ΄ ων η αίτηση υπεραμύνονται της επίδικης πράξης και, υποδεικνύουν παραπέμποντας στις δηλώσεις της Αιτήτριας, τόσο κατά το στάδιο της διοικητικής όσο και της παρούσας διαδικασίας ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή της Αιτήτριας σε καθεστώς διεθνούς προστασίας. Ως προς τον κατ’ ισχυρισμόν κίνδυνο υποβολής της σε πρακτική ΑΓΓΟ στη χώρα καταγωγής της, οι Καθ’ ων η αίτηση υπέδειξαν τα σημεία επί των οποίων βασίστηκε το εύρημα περί αναξιοπιστίας της Αιτήτριας. Σε κάθε περίπτωση εισηγούνται ότι ειδικότερα η πόλη Freetown, τόπος τελευταίας συνήθους διαμονής της Αιτήτριας είναι ασφαλής, λόγω, μεταξύ άλλων, του κοσμοπολίτικου χαρακτήρα της μακριά από την επιρροή των αρχηγών των αγροτικών χωριών.

Νομικό πλαίσιο

5. Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».

6. Ο Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 έχει ως ακολούθως (η υπογράμμιση είναι δική μου):

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής τηρουμένων των αναλογιών σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις/προσθήκες που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.»

7. Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (στο εξής: ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

8. Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει την έννοια του όρου πρόσφυγας και τις προϋποθέσεις υπαγωγής σε αυτόν τον ορισμό.

9. Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπει τις περιπτώσεις, όπου χορηγείται το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

Κατάληξη

10. Είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό εκ προοιμίου ότι, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει και την ουσιαστική ορθότητά της (στο πλαίσιο πάντα που καθορίζουν οι ισχυρισμοί του εκάστοτε αιτητή). Η Αιτήτρια αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή της στο καθεστώς διεθνούς προστασίας.

11. Παρατηρώ συναφώς, ότι στο έντυπο της αίτησής της για διεθνή προστασία η Αιτήτρια ανέφερε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της λόγω της πίεσης που δέχθηκε από τη γιαγιά της να ενταχθεί στην Bondo Society και του κινδύνου υποβολής της σε ΑΓΓΟ. Ως ισχυρίζεται η Αιτήτρια, η γιαγιά της είναι επικεφαλής της συγκεκριμένης ομάδας και υπεύθυνη της εν λόγω πρακτικής. Η Αιτήτρια αρνήθηκε, καθώς η μητέρα της απεβίωσε κατά τη διάρκεια της μύησης της στην Bondo. Καθώς η γιαγιά της έβαλε άτομα να την βρουν, η Αιτήτρια αναζήτησε βοήθεια στην εκκλησία, καθώς είναι Χριστιανή, όπου ο πάστορας τη βοήθησε να διαφύγει (ερυθρό 1, του διοικητικού φακέλου).

12. Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξης, η Αιτήτρια δήλωσε αρχικά ότι γεννήθηκε στην πόλη Kambia αλλά στην ηλικία των 5-6 χρόνων μετακόμισε στην πόλη Freetown όπου και έζησε μέχρι τη μέρα που εγκατέλειψε τη χώρα. Ως περαιτέρω αναφέρει κάποιες φορές διέμενε για μερικούς μήνες σε κάποιες άλλες πόλεις μαζί με τη γιαγιά της, περί το 2020 έζησε στην πόλη Malal και το 2021 επέστρεψε πίσω στην πόλη Freetown όπου και παρέμεινε μέχρι την αναχώρησή της από τη χώρα καταγωγής της. Ο πατέρας της απεβίωσε όταν ήταν μικρή, κι η μητέρα της απεβίωσε λόγω αιμορραγίας μετά τη γέννηση της μικρότερης αδερφής της. Η Αιτήτρια ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ενώ δεν έχει εργασθεί στη χώρα καταγωγής της. Οι φίλοι της τη βοηθούσαν οικονομικά, ενώ διατηρεί επικοινωνία και με την αδελφή και την ανιψιά της. Ερωτηθείσα σχετικά με το ταξίδι της, η Αιτήτρια δήλωσε ότι τη βοήθησε ο πάστορας, ενώ είχε διευθετήσει η ίδια την έκδοση του διαβατηρίου της.

13. Αναφορικά με τα κίνητρα εγκατάλειψης της χώρας καταγωγής της, η Αιτήτρια ανέφερε ότι η γιαγιά της ανήκει στην Bondo Society και ήθελε να την μυήσει στην εν λόγω ομάδα. Την πίεζε να αναλάβει τη θέση της αλλά δεν ήθελε, καθώς η μητέρα της και η αδερφή της απεβίωσαν εξαιτίας της μύησης. Ως εκ τούτου αναζήτησε βοήθεια και εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της με τη συνδρομή ενός πάστορα (ερυθρό 25, 1Χ του διοικητικού φακέλου).

14. Στη συνέχεια, η Αιτήτρια ερωτήθηκε αναφορικά με το θάνατο της μητέρας και της αδερφής της, όπου ανέφερε ότι απεβίωσαν εξαιτίας αιμορραγίας κατά τη διάρκεια τοκετού. Ως υποστήριξε και οι δύο γυναίκες είχαν μυηθεί στην Bondo (ερυθρό 29, 3Χ, 4Χ, και 5Χ του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείσα πότε της ζητήθηκε να μυηθεί, η Αιτήτρια απάντησε το 2018, αναφέροντας ότι κληροδοτείται σε κάθε γυναίκα μέλος της οικογένειας (ερυθρό 29, 1Χ του διοικητικού φακέλου). Κληθείσα να σχολιάσει το γεγονός ότι ταξίδευε με τη γιαγιά της από το 2018 μέχρι και το 2020 ενώ δεν μυήθηκε, η Αιτήτρια ανέφερε ότι η γιαγιά της είπε ότι πρέπει να μυηθεί (ερυθρό 29, 2Χ του διοικητικού φακέλου) αλλά δεν τη μύησε. Σε ερώτηση τι ακριβώς της έλεγε η γιαγιά της, η Αιτήτρια απάντησε ότι της έλεγε ότι πρέπει να πάρει τη θέση της όταν πεθάνει αφού προηγουμένως μυηθεί (ερυθρό 23, 1Χ του διοικητικού φακέλου). Σε ακόλουθη ερώτηση πότε ήταν η τελευταία φορά που είδε την γιαγιά της, η Αιτήτρια απάντησε το 2020 στην πόλη Malal (ερυθρό 23, 2Χ του διοικητικού φακέλου), ενώ ερωτηθείσα αν η γιαγιά την εντόπισε ενώ ήταν στην πόλη Freetown, η Αιτήτρια απάντησε αρνητικά. Σε ερώτηση αν το ανέφερε στην αστυνομία, η Αιτήτρια απάντησε θετικά προσθέτοντας ότι δεν έδωσαν σημασία.

15. Στη συνέχεια, η Αιτήτρια κλήθηκε να απαντήσει σε σειρά ερωτημάτων αναφορικά με την κοινότητα Bondo, όπου απλά ανέφερε ότι υπάρχουν πολλές πληροφορίες στο διαδίκτυο (ερυθρό 22, 2Χ του διοικητικού φακέλου), και ότι μια γυναίκα από τη Σιέρρα Λεόνε πιστεύει ότι είναι πολύ σημαντική (ερυθρό 22, 3Χ του διοικητικού φακέλου). Σε ερώτηση τι χρειάζεται για να γίνει ένα άτομο μέλος της ομάδας, η Αιτήτρια απάντησε ότι κάποια άτομα αναγκάζονται να γίνουν μέλη, ενώ κληθείσα να παραθέσει δραστηριότητες της Bondo στις οποίες ήταν μάρτυρας, η Αιτήτρια ανέφερε το ΑΓΓΟ, προσθέτοντας ότι η γιαγιά της ήταν υπεύθυνη. H Αιτήτρια σημείωσε ότι παρά το γεγονός ότι η γιαγιά της ήθελε να τη μυήσει η ίδια διέφυγε (ερυθρό 21, 1Χ του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείσα αν κάποιο άτομο την έβλαψε προσωπικά, η Αιτήτρια απάντησε αρνητικά.

16. Αξιολογώντας τους πιο πάνω ισχυρισμούς της Αιτήτριας, οι Καθ’ ων η αίτηση σχημάτισαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο μεν πρώτος αναφορικά με τη χώρα και την περιοχή καταγωγής, και τόπο τελευταίας διαμονής της Αιτήτριας, και ο δεύτερος αναφορικά με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης από τη γιαγιά της λόγω άρνησης μύησης στην μυστική κοινότητα Bondo. Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός της Αιτήτριας κρίθηκε ως αξιόπιστος. Ειδικότερα, έγινε δεκτό ότι πρόκειται για γυναίκα η οποία κατάγεται από τη Σιέρρα Λεόνε, με τόπο τελευταίας διαμονής την πόλη Freetown.

17. Ωστόσο, ο δεύτερος ισχυρισμός της δεν έγινε αποδεκτός και απορρίφθηκε ως αναξιόπιστος. Συγκεκριμένα, κατά την ανάλυση του δεύτερου ισχυρισμού, οι Καθ’ ων η αίτηση επεσήμαναν ότι η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς και ικανοποιητικές πληροφορίες για τον πυρήνα του αιτήματος της. Ειδικότερα, ενώ η Αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι η προτροπή στην μύηση της από την γιαγιά της ξεκίνησε το 2018, η ίδια συνέχισε να ταξιδεύει με τη γιαγιά της από το 2018 μέχρι και το 2020 χωρίς να μυηθεί∙ με την ίδια να δηλώνει σε σχετική ερώτηση ότι η γιαγιά της είπε ότι πρέπει να μυηθεί. Ως προς το συγκεκριμένο μέρος του ισχυρισμού, οι δηλώσεις της Αιτήτριας κρίθηκαν ως αόριστες, ασαφείς και ανακριβείς. Επιπρόσθετα, ενώ στην αρχή της συνέντευξης της η Αιτήτρια δήλωσε ότι έχει δύο αδερφές, μια μεγαλύτερη και μια μικρότερη, στη συνέχεια δήλωσε ότι η μεγαλύτερη αδερφή της απεβίωσε εξαιτίας της μύησης. Ως περαιτέρω αναφέρεται στην Έκθεση/Εισήγηση, οι Καθ’ ων η αίτηση διέκριναν ότι η Αιτήρια απάντησε αόριστα και με γενικότητα όταν της ζητήθηκε να αναφερθεί και να δώσει πληροφορίες για την Bondo Society. Ως ανέφερε σε σχετικές ερωτήσεις, υπάρχουν πολλές πληροφορίες στο διαδίκτυο και οι γυναίκες στη Σιέρρα Λεόνε πιστεύουν ότι είναι σημαντικό για τη γυναίκα. Ως προβάλουν οι Καθ’ ων η αίτηση θα αναμενόταν να μπορεί να περιγράψει την κοινότητα, ως άτομο που όπως ισχυρίστηκε γνωρίζει όλα όσα γίνονται στην κοινότητα. Ως μη ευλογοφανείς κρίνονται και οι δηλώσεις της Αιτήτριας αναφορικά με το λόγο που δεν έχει μυηθεί σε νεαρή ηλικία, καθώς ισχυρίζεται ότι η οικογένεια της ήταν επικεφαλής της κοινότητας, καθώς επικαλέστηκε γενικά και αόριστα ότι ήθελαν να την μυήσουν αλλά η ίδια διέφευγε.

18. Προχωρώντας στην αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του υπό εξέταση ισχυρισμού, οι Καθ΄ ων η αίτηση προέβησαν σε έρευνα, και κατέληξαν ότι οι δηλώσεις της Αιτήτριας συνάδουν εν μέρη με διεθνείς πηγές πληροφόρησης. Ως αναφέρεται στην Έκθεση/Εισήγηση, σύμφωνα με τις πηγές, η πλειοψηφία των κοριτσιών ανήκει στην εν λόγω οργάνωση και περνά από μύηση. Η Αιτήτρια αναφέρθηκε σε φόβο δίωξης από τη γιαγιά της, καθώς δεν επιθυμεί να αναλάβει ως αρχηγός της κοινότητας. Το γεγονός ότι η Αιτήτρια κατάφερε να διαφύγει της μύησης μέχρι τα 21 της χρόνια, δεν ευθυγραμμίζεται με διαθέσιμες πληροφορίες από διεθνείς πηγές.

19. Με βάση τον μόνο ισχυρισμό που έγινε αποδεκτός, αξιολογήθηκε ότι δεν συντρέχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται πως η Αιτήτρια, σε περίπτωση επιστροφής της στη χώρα καταγωγής της, θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Ως εκ τούτου, διαπιστώθηκε ότι δεν προκύπτει δικαιολογημένος φόβος δίωξης της Αιτήτριας για κάποιον από τους λόγους που εξαντλητικώς αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης αυτού ενόψει δυνάμει του άρθρου 19(2)(α) (β) και (γ) του περί Προσφύγων Νόμου.

20. Στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, η Αιτήτρια επανέλαβε τον ισχυρισμό περί κινδύνου στη χώρα καταγωγής της, προβάλλοντας ότι θα την αναγκάσουν να υποβληθεί σε ΑΓΓΟ και να τη μυήσουν στην Bondo Society, υποδεικνύοντας ότι κινδυνεύει τόσο από τη γιαγιά της όσο και από μέλη της εν λόγω κοινότητας. Ως ισχυρίζεται, η γιαγιά της επιχείρησε πολλές φορές να την υποβάλει στην εν λόγω πρακτική αλλά διέφευγε. Σημειώνεται ότι στο πλαίσιο της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, η Αιτήτρια υπέβαλε φωτογραφίες οι οποίες παρουσιάζουν παραστάσεις από γυναίκες σε κάποιου είδους τελετουργική διαδικασία, οι οποίες ωστόσο δεν αφορούν άμεσα το πρόσωπο της Αιτήτριας. Περαιτέρω, σημειώνεται ότι υπέβαλε έγγραφη βεβαίωση από ιατρό του ΟΚΥπΥ ότι κατόπιν ιατρικής εξέτασης, διαπιστώθηκε ότι δεν έχει υποστεί ΑΓΓΟ. Αξιοσημείωτο κρίνεται και το γεγονός ότι η μικρότερη της αδερφή, ηλικίας 14 ετών, η οποία εξακολουθεί να διαμένει στη Σιέρρα Λεόνε δεν έχει υποβληθεί σε ΑΓΓΟ, σύμφωνα με τις δηλώσεις της.

21. Προχωρώντας στην εξ υπαρχής και ex nunc εξέταση των ενώπιόν μου δεδομένων, όπως υπαγορεύουν τα εδάφια (3) και (4) του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου, κατ' αρχάς, συντάσσομαι με τους Καθ' ων η αίτηση ως προς την αξιολόγηση και αποδοχή του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού. Είναι δεκτό ειδικότερα ότι η Αιτήτρια κατάγεται από τη Σιέρρα Λεόνε, με πόλη καταγωγής την πόλη Kambia, και ως τόπο συνήθους διαμονής της την πόλη Freetown. Σημειώνεται ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της χρησιμοποιώντας «φοιτητική βίζα» και διαβατήριο (το οποίο εξασφάλισε χωρίς να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα) και εισήλθε παράτυπα στη Δημοκρατία.

22. Ως προς το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό της Αιτήτριας, ήτοι την κατ' ισχυρισμό δίωξή της από τη γιαγιά της λόγω άρνησης μύησης στην Bondo Society, παρατηρώ ότι η Αιτήτρια ανέφερε πολύ επιγραμματικά κάποια γεγονότα τα οποία φέρονται να αφορούν στην πρακτική ΑΓΓΟ που χρησιμοποιείται ως τελετή μύησης στην Bondo. Εντούτοις, δεν παρέθεσε οτιδήποτε που να αφορά προσωπική βιωματική της εμπειρία ή έστω λεπτομέρειες από κάποιο περιστατικό στο οποίο η ίδια να ήταν παρούσα. Παράλληλα, από την αφήγησή της προκύπτει ότι δεν ήταν σε θέση να δώσει πληροφορίες αναφορικά με την Bondo, πληροφορίες οι οποίες, ωστόσο, ευλόγως αναμένεται να είναι γνωστές καθώς ως ισχυρίστηκε γνώριζε όλα όσα γίνονται στην κοινότητα και δεδομένης της θέσης την οποία κατείχε η γιαγιά της.[1] Όσα η Αιτήτρια ανέφερε σχετικά με την πίεση την οποία δέχθηκε από τη γιαγιά της για να μυηθεί στην Bondo χαρακτηρίζονται από αντιφάσεις, γενικότητα και αοριστία. Ειδικότερα, κατά τη συνέντευξή της ενώπιον της διοίκησης, ενώ η Αιτήτρια δήλωσε ότι η πίεση για μύηση ξεκίνησε το 2018 (ερυθρό 29, 1Χ του διοικητικού φακέλου), εντούτοις, από το 2018 μέχρι το 2020 ταξίδευε με τη γιαγιά της χωρίς να έχει υποβληθεί σε μύηση (ερυθρό 29 του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείσα τι ακριβώς της έλεγε η γιαγιά της, η Αιτήτρια απάντησε ότι θα πάρει τη θέση της όταν αποβιώσει και θα πρέπει προηγουμένως να έχει μυηθεί (ερυθρό 23, 1Χ του διοικητικού φακέλου). Η Αιτήτρια δεν παρουσίασε οποιοδήποτε συγκεκριμένο περιστατικό πέραν των φερόμενων λεκτικών πιέσεων από τη γιαγιά της. Πέραν τούτων, παρατηρείται έλλειψη ευλογοφάνειας στα λεγόμενα της Αιτήτριας και ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου. Συγκεκριμένα, η Αιτήτρια υπέπεσε σε αντίφαση όσον αφορά στο θάνατο της μητέρας. Ενώ κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ανέφερε ότι η μητέρα της απεβίωσε λόγω αιμορραγίας, η οποία προκλήθηκε στον τοκετό της μικρότερης αδερφής της (η οποία είναι 14 ετών), με συνέπεια το θάνατο της μητέρας της μετά από ένα χρόνο∙ σε ερώτηση του δικαστηρίου ως προς το πότε πέθαναν οι γονείς της, η Αιτήτρια απάντησε 2020-2021. Επισημαίνεται εκ νέου, ότι η μικρότερη αδερφή της εξακολουθεί να διαμένει στη Σιέρρα Λεόνε με τις θείες της και δεν έχει υποβληθεί σε ΑΓΓΟ. Συνεπώς, με βάση τα ανωτέρω, ο ισχυρισμός της Αιτήτριας κρίνεται ως στερούμενος εσωτερικής αξιοπιστίας λόγω έλλειψης περιγραφικής λεπτομέρειας, συνοχής και ευλογοφάνειας. Αξιοσημείωτη είναι εξάλλου η αναφορά της Αιτήτριας ότι επέστρεψε στη Freetown μόνη της χωρίς τη γιαγιά της και ότι η τελευταία φορά που είχε μαζί της επικοινωνία ήταν στο Malal το 2020 και έκτοτε δεν την ξαναείδε. Δεν υπάρχουν επιπλέον οποιεσδήποτε αναφορές ή ενδείξεις ότι η γιαγιά της την αναζήτησε. Με αυτά τα δεδομένα, όπως θα σημειωθεί και στη συνέχεια κατά την αξιολόγηση κινδύνου, ακόμα και εάν η Αιτήτρια είχε κριθεί ως αξιόπιστη αναφορικά με τον υπό εξέταση ισχυρισμό, οι αναφορές της δεν παραπέμπουν σε δίωξη από την οικογένειά της και δη από τη γιαγιά της.

23. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία της UNICEF, στη Σιέρα Λεόνε το 83% των κοριτσιών και των γυναικών, ηλικίας 15-49 ετών, έχουν υποβληθεί σε ακρωτηριασμό γυναικείων γεννητικών οργάνων (ΑΓΓΟ) και το 30% των γυναικών, ηλικίας 20-24 ετών, έχουν παντρευτεί πριν από την ηλικία των 18 ετών.[2] Τον Ιούνιο[3], ο Υπουργός Φύλου και Υποθέσεων Παιδιών δήλωσε ότι η κυβέρνηση θα τροποποιήσει τον Νόμο για τα Δικαιώματα του Παιδιού για να θέσει εκτός νόμου τον πρόωρο αναγκαστικό γάμο και τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων των ανηλίκων. Τον Ιούλιο[4], άτομο το οποίο πραγματοποιούσε ΑΓΓΟ στην πόλη Moriba κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία από αμέλεια, καθώς μια γυναίκα, 21 ετών, πέθανε την επόμενη μέρα του ΑΓΓΟ που της υποβλήθηκε από το εν λόγω άτομο.[5]

24. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με έκθεση του U.S. Department of State με τίτλο “2022 Country Reports on Human Rights Practices: Sierra Leone”, δημογραφική έρευνα υγείας του 2019 έδειξε ότι 83% των γυναικών και των κοριτσιών ηλικίας 15-49 ετών είχαν υποβληθεί σε ΑΓΓΟ, ποσοστό το οποίο παρουσιάζει μείωση σε σχέση με το ποσοστό που ανερχόταν σε 90% το 2013. Η διαδικασία, ως αναφέρεται ήταν πιο κοινή μεταξύ των ηλικιών 10 και 14.[6]

25. Περαιτέρω, όσον αφορά την εισδοχή/διαδοχή στην κοινότητα Bondo, παρατηρείται πως υπάρχει διαδοχή και τα κορίτσια εκπαιδεύονται κυρίως από την ηλικία των 5 ετών για να είναι διάδοχοι, ήτοι να είναι “soweis” στις κοινότητες τους.[7] Έτσι, στην ηλικία των 18 ετών θεωρείται ότι εξασκούν ήδη τον ρόλο σιγά σιγά στις κοινότητες τους ακολουθώντας την πορεία των γονιών τους (ήτοι εξασκούνται ακόμα με τους γονείς και πηγαίνουν στους θάμνους με τους γονείς τους, ως επίσης, αποκτούν πρακτικές γνώσεις μαθαίνοντας από τις μητέρες τους αναφορικά με το πως ασκείται η εν λόγω πρακτική και πως γίνεται η εν λόγω διαδικασία).[8]

26. Αναφορικά δε, με τις συνέπειες σε περίπτωση άρνησης για τη διαδοχή, σχετική πηγή αναφέρει ότι μια μελέτη του 2008 σχετικά με το προφίλ των ατόμων που ασκούν την πρακτική του ακρωτηριασμού γυναικείων γεννητικών οργάνων (FGM) στη Σιέρρα Λεόνε δείχνει ότι τα εν λόγω άτομα γενικά κληρονομούν το επάγγελμά τους από τη μητέρα ή τη γιαγιά τους.[9] Άλλες πηγές παρομοίως υποδεικνύουν ότι όσοι αντιτίθενται (γενικότερα) στην πρακτική, ενδέχεται να αντιμετωπίσουν «εχθρότητα» και να υποβληθούν σε «παρενόχληση και απειλές».[10]

27. Σύμφωνα με έκθεση της CESCR - UN Committee on Economic, Social and Cultural Rights του Μαΐου του 2023, «Σε εκπλήρωση του άρθρου 5 του πρωτοκόλλου [AU Protocol to the African Charter on Human and Peoples’ E/C.12/SLE/1 GE.23-07713 13 Rights on the Rights of Women in Africa (Maputo Protocol)], η κυβέρνηση της Σιέρα Λεόνε μέσω του Υπουργείου της για το Φύλο και τις Υποθέσεις Παιδιών, σε συνεργασία με εταίρους που εργάζονται για την προστασία του φύλου και του παιδιού κάνει σταδιακά βήματα προς την πλήρη εξάλειψη του ΑΓΓΟ. Αυτά τα βήματα περιλαμβάνουν μέτρα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης που οδήγησαν στην υπογραφή Μνημονίων Συνεργασίας με τις Soweis προς αποφυγή μύησης ανηλίκων (0-18 ετών). Το Υπουργείο με οικονομική και τεχνική υποστήριξη από τους εταίρους του, τον Μάρτιο του 2021, πραγματοποίησε περιφερειακές διαβουλεύσεις και περιφερειακές επικυρώσεις, για την αναθεώρηση του νόμου για τα δικαιώματα του παιδιού [Child Rights Act, of 2007]. Μεταξύ των συστάσεων από τη συμβουλευτική διαδικασία, ήταν η απαγόρευση του ΑΓΓΟ και ποινικοποίηση της πρακτικής».[11]

28. Περαιτέρω, όπως καταγράφεται σε πρόσφατο σχετικό COI Query της EUAA, ημερομηνίας 10.11.2023, σύμφωνα με έρευνα του Υπουργείου Υγείας της Σιέρα Λεόνε, που καλύπτει το έτος 2019, «οι μουσουλμάνες γυναίκες (87 %) έχουν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν περιτομή από τις χριστιανές (69 %)». Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, στην επαρχία Western Area Urban όπου βρίσκεται η πρωτεύουσα Freetown, το ποσοστό γυναικών που έχουν υποστεί FGM ανέρχεται σε ποσοστό 74%.[12]

29. Επιπρόσθετα, σημειώνεται ότι στη Σίερρα Λεόνε υπάρχουν υποστηρικτικές δομές (τύπου ΜΚΟ και άλλες ομάδες) για τις γυναίκες, που προβαίνουν σε διάφορες ενέργειες και δράσεις οι οποίες στοχεύουν μεταξύ άλλων, στην προστασία, ενδυνάμωση και επιμόρφωση των γυναικών και κοριτσιών στη χώρα όσον αφορά ζητήματα που αφορούν τον ακρωτηριασμό γυναικείων γεννητικών οργάνων (FGM/C).[13]

30. Βάσει της ανωτέρω ανάλυσης, προκύπτει ότι οι δηλώσεις της Αιτήτριας βρίσκουν έρεισμα στις διαθέσιμες πηγές πληροφόρησης καθώς επιβεβαιώνονται οι δηλώσεις της που αφορούν την γενική πληροφορία περί της πρακτικής του ΑΓΓΟ ως μέρος της μύησης στην Bondo Society, καθώς και τις αναφορές της στην κληρονομική διαδοχή και τις συνέπειες για όσους αντιτίθενται στις πρακτικές της εν λόγω κοινότητας. Αξιολογώντας, ωστόσο, το σύνολο των δηλώσεων της Αιτήτριας, προκύπτει ότι παρέθεσε αόριστους ισχυρισμούς αναφορικά με την Bondo Society, χωρίς να υπεισέλθει σε οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία σε σχέση με αυτή. Παρότι, λόγω της έκτασης του φαινομένου στη χώρα καταγωγής της, και του δικού της ισχυρισμού ότι γνωρίζει τι συμβαίνει στην εν λόγω ομάδα, ευλόγως αναμένεται να είναι γνωστές αρκετές πληροφορίες και να ήταν σε θέση να τις παραθέσει. Εντούτοις, από τις ανωτέρω πληροφορίες προκύπτουν επιπλέον αντιφατικά και μη ευλογοφανή σημεία στους ισχυρισμούς της Αιτήτριας. Συγκεκριμένα, οι πληροφορίες από τη χώρα καταγωγής αναφέρουν ότι η μύηση στην Bondo society λαμβάνει χώρα κυρίως κατά την εφηβική ηλικία, ενώ μέχρι την ηλικία των 14 ετών, τα κορίτσια θα πρέπει να έχουν ήδη υποβληθεί σε ΑΓΓΟ. Ειδικότερα ως προς τη διαδοχή, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τα κορίτσια προετοιμάζονται ήδη από νεαρή ηλικία (ακόμα και 5 ετών) για τον ρόλο τους στην κοινότητα, εξασκούμενες με τις μητέρες τους, σε πρακτικές της κοινότητας. Ως εκ τούτου, δεν κρίνεται ευλογοφανές πως η Αιτήτρια ταξίδευε από πόλη σε πόλη με τη γιαγιά της αλλά δεν είχε μυηθεί στην κοινότητα, ιδιαίτερα δεδομένου ότι η γιαγιά της κατείχε αρχηγική θέση σε αυτή. Ως εκ τούτου, δεδομένης και της μη στοιχειοθέτησης της εσωτερικής αξιοπιστίας της Αιτήτριας, ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίπτεται.

31. Ως προς την αξιολόγηση του κινδύνου που διατρέχει η Αιτήτρια, στη βάση του μόνου αποδεκτού ισχυρισμού, ήτοι της χώρας καταγωγής και των προσωπικών της στοιχείων, επισημαίνονται τα ακόλουθα. Ιδιαίτερα όσον αφορά το στοιχείο της ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας των νεαρών γυναικών που δεν έχουν υποστεί ΑΓΓΟ στη Σιέρρα Λεόνε, προκύπτει από τις ανωτέρω πληροφορίες από τη χώρα καταγωγής της Αιτήτριας ότι η πρακτική αυτή είναι διαδεδομένη.[14] Ωστόσο, μεταξύ του 2013 και 2019 ο συνολικός επιπολασμός για τις γυναίκες ηλικίας 15-49 ετών μειώθηκε από 89.6% σε 83%.[15] Επιπρόσθετα, η ανάλυση των πιο πρόσφατων στοιχείων ανά ηλικιακή ομάδα δείχνει ότι ο επιπολασμός για τις γυναίκες ηλικίας 45-49 ετών είναι 94,9%, ενώ για τη νεότερη ηλικιακή ομάδα έχει μειωθεί στο 61,1%. Συνεπώς, ως καταδεικνύεται από τα στοιχεία που παρουσιάζει η ιστοσελίδα της πρωτοβουλίας FGM/C Research Initiative, «παρά το γεγονός ότι ένα ποσοστό γυναικών μπορεί να υποβληθεί σε ΑΓΓΟ μετά την ηλικία των 15 ετών, τα δεδομένα καταδεικνύουν μια τάση προς χαμηλότερο επιπολασμό για τις νεότερες γυναίκες».[16]

32. Το γεγονός ότι μία γυναίκα καταγόμενη από τη Σιέρρα Λεόνε δεν έχει υποστεί FGM, δε συνεπάγεται από μόνο του ότι θα υποστεί δίωξη ή σοβαρή βλάβη απλώς και μόνο λόγω της ιδιότητας της αυτής, ήτοι ως μέλος της ανωτέρω μειοψηφούσας ομάδας, αλλά απαιτείται οι προσωπικές περιστάσεις της Αιτήτριας να συνηγορούν υπέρ αυτού του κινδύνου, ώστε να θεωρηθεί ότι αυτή σε περίπτωση επιστροφής της στην χώρα καταγωγής της θα υποστεί δίωξη ή σοβαρή βλάβη λόγω της συγκεκριμένης ιδιότητάς της. Υπογραμμίζεται, επίσης, πως δεν συνιστά δίωξη κάθε περίπτωση κακομεταχείρισης ή διακριτικής μεταχείρισης, ενώ η αξιολόγηση της αίτησης διεθνούς προστασίας θα πρέπει πάντοτε να διενεργείται σε εξατομικευμένη βάση.

33. Ως προς το συστατικό στοιχείο της δίωξης, ο περί Προσφύγων Νόμος ορίζει, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 3Γ(1)(α) τις πράξεις δίωξης ως πράξεις «[.] αρκούντως σοβαρές λόγω της φύσης ή της επανάληψης τους ώστε να συνιστούν σοβαρή παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικά των δικαιωμάτων από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση, βάσει του άρθρου 15 παράγραφος 2, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.», μεταφέροντας στην εθνική έννομη τάξη το αντίστοιχο άρθρο 9(α) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας [στο εξής: Οδηγία 2011/95/ΕΕ]. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 3Γ(2) του περί Προσφύγων Νόμου «Οι ακόλουθες πράξεις συνιστούν μη εξαντλητικό κατάλογο πράξεων δίωξης, κατά την έννοια του εδαφίου (1): (α) πράξεις σωματικής ή ψυχικής βίας, συμπεριλαμβανομένων πράξεων σεξουαλικής βίας, (β) νομικά, διοικητικά, αστυνομικά ή/και δικαστικά μέτρα, τα οποία εισάγουν διακρίσεις αφ' εαυτού ή εφαρμόζονται κατά τρόπο εισάγοντα διακρίσεις, (γ) ποινική δίωξη ή επιβολή ποινής η οποία είναι δυσανάλογη ή μεροληπτική, (δ)[.], (ε) [.],(στ) πράξεις που στοχεύουν το φύλο ή τα παιδιά.». Περαιτέρω, όπως έχει αποφανθεί το ΔΕΕ για να συνιστά μια προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων δίωξη υπό την έννοια του άρθρου 1Α, της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 σχετικά με το Καθεστώς των Προσφύγων, η προσβολή αυτή πρέπει να είναι σοβαρή σε ορισμένο τουλάχιστον βαθμό [απόφαση X κ.λπ., C‑199/12 έως C‑201/12, EU:C:2013:720, σκέψεις 51 έως 53].

34. Εν προκειμένω, ακόμα κι αν υποτεθεί ότι η Αιτήτρια είναι μέλος της συγκεκριμένης ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας, εντούτοις δεν προκύπτει από τα στοιχεία του προφίλ της ότι δέχθηκε συμπεριφορές που σωρευτικώς ή ξεχωριστά είναι τέτοιας φύσεως ή έντασης ώστε να ισοδυναμούν με δίωξη ως αυτή ορίζεται στο άρθρο 3Γ(1)(β) του περί Προσφύγων Νόμου. Ακόμα και στο πλαίσιο του ισχυρισμού, ο οποίος κρίθηκε αναξιόπιστος, αυτή επικαλείται με τρόπο γενικό και αόριστο τον κίνδυνο περί μύησης της μέσω ΑΓΓΟ στην Bondo Society. Η Αιτήτρια, πέραν του συγκεκριμένου προσώπου του οικογενειακού της περιβάλλοντος δεν φαίνεται να έχει οποιαδήποτε συγκεκριμένη πίεση προς υποβολή της σε AΓΓΟ.

35. Ως προς τον μελλοντικό κίνδυνο να υποστεί τέτοια μεταχείριση, λαμβάνεται καταρχάς υπόψη ότι σύμφωνα με τα αποδεκτά προσωπικά στοιχεία της Αιτήτριας, πρόκειται για νεαρή γυναίκα 25 ετών, χριστιανή, με ικανοποιητικό μορφωτικό επίπεδο, καταγόμενη από τη Σιέρα Λεόνε, με τελευταίo τόπο διαμονής της την πόλη Freetown. Σημειώνεται, επίσης, ότι στην πόλη Freetown συνεχίζει να διαμένει η μικρότερη αδερφή της με τις θείες της (αδελφές της μητέρας της) ενώ ως περαιτέρω ανέφερε η Αιτήτρια κατά την ακροαματική διαδικασία, στην εν λόγω πόλη ζουν και αρκετά φιλικά της πρόσωπα. Κανένα από τα μέλη του εν λόγω υποστηρικτικού δικτύου δεν διαφαίνεται να εξώθησε την Αιτήτρια προς την εν λόγω πρακτική, ενώ ενίοτε φαίνεται να δέχθηκε οικονομική στήριξη από αυτούς. Λαμβάνεται επίσης υπόψιν ότι το φαινόμενο ΑΓΓΟ είναι επικρατέστερο στις αγροτικές περιοχές και το ποσοστό των γυναικών που έχουν υποβληθεί σε ΑΓΓΟ είναι χαμηλότερο στις αστικές περιοχές.[17] Όσον αφορά συγκεκριμένα στην επαρχία Western Area Urban όπου βρίσκεται η πρωτεύουσα Freetown, το ποσοστό γυναικών που έχουν υποστεί ΑΓΓΟ είναι μικρότερο και ανέρχεται σε 73,5%.[18] Ιδιαιτέρως σημειώνεται η αρωγή που δέχτηκε από πάστορα και συνεπώς η έμπρακτη υποστήριξη που είχε από την εκκλησία.

36. Καταλυτικής σημασίας εν προκειμένω είναι το γεγονός ότι η Αιτήτρια είναι χριστιανή στο θρήσκευμα. Όπως αναλύθηκε ήδη, οι χριστιανές διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο να υποστούν ΑΓΓΟ. Με βάση τις πιο πάνω εξωτερικές πηγές σε συνάρτηση με το προφίλ της Αιτήτριας, και την πτωτική τάση που παρατηρείται στην άσκηση της εν λόγω πρακτικής, δεν κρίνεται ότι υπάρχουν εύλογες πιθανότητες αυτή να υποβληθεί σε ΑΓΓΟ, σε περίπτωση που επιστρέψει στην πόλη Freetown, τόπο της τελευταίας συνήθους διαμονής της.

37. Συνεπώς στη βάση της εξατομικευμένης εξέτασης της αίτησης της Αιτήτριας, επισημαίνεται ότι τα στοιχεία του προφίλ της, ήτοι ύπαρξη υποστηρικτικού δικτύου, ικανοποιητικό μορφωτικό επίπεδο και ιδιαίτερα, το γεγονός ότι η Αιτήτρια είναι χριστιανικού θρησκεύματος, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ουδέποτε στο παρελθόν υπήρξε οποιαδήποτε απόπειρα εξαναγκαστικής υποβολής της στην πρακτική ΑΓΓΟ, συνηγορούν στο ότι η Αιτήτρια δεν αναμένεται να υποστεί κοινωνικό αποκλεισμό και/ή παραβίαση βασικών δικαιωμάτων της σε τέτοιο βαθμό ώστε αυτό να συνιστά δίωξη ως μέλος ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας, ήτοι νεαρών γυναικών οι οποίες δεν έχουν υποβληθεί σε ΑΓΓΟ.

38. Ως εκ τούτου, καταλήγω βάσει όλων των ανωτέρω, και από τα στοιχεία του φακέλου ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή της Αιτήτριας στο καθεστώς του πρόσφυγα καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου.

39. Ούτε επίσης τεκμηριώνεται, επικουρικώς, η υπαγωγή της στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου) καθώς η Αιτήτρια δεν τεκμηριώνει, αλλά και από τα ενώπιον μου στοιχεία δεν προκύπτει, ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειας της, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

40. Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό της Αιτήτριας δεν προκύπτει, ότι ενόψει των προσωπικών της περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] ότι αυτή διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής της στη χώρα καταγωγής της [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)]. Παρατηρείται ότι η Αιτήτρια, δεν έθεσε υπόψη των Καθ' ων η αίτηση τα πραγματικά περιστατικά εκείνα που θα επέτρεπαν να αντληθούν τέτοια συμπεράσματα.

41. Ούτε εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής της Αιτήτριας, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι η Αιτήτρια, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας της και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψη 43].

42. Επισημαίνεται ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε Αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) ως «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».

43. Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν ως προς την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι συνιστούν «[…]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

44. Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών 8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

45. Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ, «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας».

46. Εν προκειμένω, ως προς τον κίνδυνο που ενδέχεται να αντιμετωπίσει η Αιτήτρια λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, το Δικαστήριο ανέτρεξε σε πρόσφατες και έγκυρες πληροφορίες από εξωτερικές πηγές αναφορικά με την γενική κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής της Αιτήτριας. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα RULAC (Rule of Law in Armed Conflict), μιας πρωτοβουλίας της Ακαδημίας της Γενεύης που καταγράφει τις συρράξεις σε παγκόσμιο επίπεδο, η Σιέρα Λεόνε δεν εντοπίζεται ανάμεσα στις χώρες που εμπλέκονται σε κάποια εσωτερική ή διεθνή ένοπλη σύρραξη.[19] Το ανωτέρω επιβεβαιώνεται και από τη βάση δεδομένων ACLED, η οποία προβαίνει σε καταγραφή των περιστατικών ασφαλείας σε παγκόσμιο επίπεδο. Με βάση τα δεδομένα του ACLED, κατά την περίοδο 22.3.2023 – 22.3.2024 σημειώθηκαν στη Δυτική περιοχή της Σιέρα Λεόνε, όπου βρίσκεται η πόλη Freetown, τελευταίος τόπος διαμονής της Αιτήτριας, συνολικά 27 περιστατικά ασφαλείας που είχαν ως αποτέλεσμα 28 ανθρώπινες απώλειες. Τα 27 περιστατικά κατηγοριοποιήθηκαν ως ακολούθως: 1 μάχη (battle), η οποία είχε ως αποτέλεσμα 28 ανθρώπινες απώλειες, 8 περιστατικά βίας κατά πολιτών (violence against civilians) που είχαν ως αποτέλεσμα 19 απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, 10 ταραχές (riots) που είχαν ως αποτέλεσμα 6 ανθρώπινες απώλειες, και 8 διαμαρτυρίες (protests) που είχαν ως αποτέλεσμα 2 απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.[20] Ο μικρός αριθμός των περιστατικών συνδυαστικά με τον μικρό αριθμό θυμάτων και τον μικρό αριθμό περιστατικών κωδικοποιημένων ως μαχών ή/και ως βία κατά αμάχων, συνηγορούν στο ότι η Σιέρα Λεόνε δε βρίσκεται σε εσωτερική ή διεθνή ένοπλη σύρραξη. Σημειώνεται δε, ότι ο πληθυσμός της πόλης Freetown εκτιμάται ότι ανέρχεται σε περί τα 1.348.000 (2024) κατοίκους.^{^[21]}

47. Επί τη βάσει των πληροφοριών από τις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης ως αυτές παρατέθηκαν ανωτέρω κατά την αξιολόγηση του κινδύνου σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στην Freetown, τόπο συνήθους διαμονής της Αιτήτριας, προκύπτει πως η Σιέρα Λεόνε δεν επηρεάζεται από κάποια εσωτερική ή διεθνή ένοπλη σύρραξη (Απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση, Diakite, C‑285/12, ημερ. 30.1.2014, σκ.19). Λαμβάνοντας δε υπόψιν τον αριθμό των περιστατικών ασφαλείας σε σχέση και με το συνολικό πληθυσμό στις εν λόγω περιοχές, συνδυαστικά με τη φύση των εν λόγω περιστατικών, δεν προκύπτει ότι ασκείται αδιάκριτη βία ούτως ώστε η Αιτήτρια να αντιμετωπίζει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής απειλής κατά το άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων νόμου.

48. Βάσει των ανωτέρω ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων, δεν προκύπτει ότι στον τόπο τελευταίας διαμονής της Αιτήτριας λαμβάνει χώρα διεθνής ή εσωτερική ένοπλη σύρραξη εντός του πλαισίου του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου. Καμιά δε από τις προσωπικές περιστάσεις της Αιτήτριας δεν επιτείνει με οποιοδήποτε τρόπο τον κίνδυνο που αυτή διατρέχει δεδομένης της κατάστασης ασφαλείας στον τελευταίο τόπο διαμονής της.

49. Υπό το φως των ανωτέρω, κρίνω ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή της Αιτήτριας στο καθεστώς του πρόσφυγα καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Ούτε επίσης τεκμηριώνεται υπαγωγή της στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς η Αιτήτρια δεν καταδεικνύεται ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς της, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση τροποποιείται ως ανωτέρω, με €300 έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση.

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

[2] UNICEF, Sierra Leone Case Study; Review of Technology-Based Interventions to Address Child Marriage and Female Genital Mutilation, 2023, σελ. 3, https://www.unicef.org/media/137606/file/Tech-based-Interventions-Adress-Harmful-Practices-2023-Sierra-Leone-v2.pdf

[3] Η Έκθεση από την οποία έχουν συλλεχθεί οι συγκεκριμένες πληροφορίες είναι από την έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Σιέρα Λεόνε 2022, ως εκ τούτου μπορεί να θεωρηθεί ότι αναφέρεται στον Ιούνιο 2022. Οι πληροφορίες είναι διαθέσιμες στην αγγλική γλώσσα στην ακόλουθη ιστοσελίδα https://www.amnesty.org/en/location/africa/west-and-central-africa/sierra-leone/report-sierra-leone/ [Ημερομηνία Πρόσβασης: 3.4.2024]

[4] Η Έκθεση από την οποία έχουν συλλεχθεί οι συγκεκριμένες πληροφορίες είναι από την έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Σιέρα Λεόνε 2022, ως εκ τούτου μπορεί να θεωρηθεί ότι αναφέρεται στον Ιούλιο 2022. Οι πληροφορίες είναι διαθέσιμες στην αγγλική γλώσσα στην ακόλουθη ιστοσελίδα https://www.amnesty.org/en/location/africa/west-and-central-africa/sierra-leone/report-sierra-leone/ [Ημερομηνία Πρόσβασης: 3.4.2024]

[5] Διεθνής Αμνηστία, Έκθεση για τη Σιέρα Λεόνε 2022, https://www.amnesty.org/en/location/africa/west-and-central-africa/sierra-leone/report-sierra-leone/ [Ημερομηνία Πρόσβασης: 3.4.2024]

[6] U.S. Department of State, 2022 Country Report on Human Rights Practices: Sierra Leone, 20 March 2023, σελ. 15, https://www.state.gov/wp-content/uploads/2023/03/415610_SIERRA-LEONE-2022-HUMAN-RIGHTS-REPORT.pdf [Ημερομηνία Πρόσβασης: 3.4.2024]

[7] EASO COI Meeting Report (2017), υπό απάντηση σε σχετικό ερώτημα στην ενότητα 'Discussion', σελ. 56, FGMMeetingreport25-26October2016.pdf [Ημερομηνία Πρόσβασης: 3.4.2024]

[9] Canada: Immigration and Refugee Board of Canada, Sierra Leone: The practice of female genital mutilation (FGM); the government's position with respect to the practice; consequences of refusing to become an FGM practitioner in Bondo Society, specifically, if a daughter of a practitioner refuses to succeed her mother, 27 March 2009, υπό ενότητα 'Consequences for refusing to become a practitioner', https://webarchive.archive.unhcr.org/20230521060700/https://www.refworld.org/docid/4b20f02bc.html

[11] United Nations, Economic and Social Council, Initial report submitted by Sierra Leone under articles 16 and 17 of the Covenant, due in 1998, 2023, [E/C.12/SLE/1], σελ. 12-13, https://www.ecoi.net/en/file/local/2093306/G2308701.pdf

[12] EUAA - European Union Agency for Asylum, Sierra Leone; Information on female genital mutilation (FGM) for married women; possibility to refuse FGM for married women and consequences of refusal; availability of state protection in case of refusal and access to support services in Freetown; [Q58-2023], 10 November 2023, σελ. 4

https://www.ecoi.net/en/file/local/2100528/2023_11_EUAA_COI_Query_Response_Q58_Sierra_Leone_Female_Genital_Mutilation.pdf

[14] FGM/C Research Initiative, https://www.fgmcri.org/country/sierra-leone/ [Ημερομηνία Πρόσβασης: 4.4.2024]

[17] FGM/C Research Initiative, https://www.fgmcri.org/country/sierra-leone/ [Ημερομηνία Πρόσβασης: 4.4.2024]

[19] RULAC (Rule of Law in Armed Conflict), Ακαδημία Γενεύης, Browse Map | Rulac [Ημερομηνία Πρόσβασης: 27/03/2024]

[20] ACLED - DISAGGREGATED DATA COLLECTION - ANALYSIS & CRISIS MAPPING PLATFORM, The Armed Conflict Location & Event Data Project, 2023, διαθέσιμο στον ακόλουθο διαδικτυακό σύνδεσμο https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (βλ. πλατφόρμα Dashboard, με στοιχεία ανάλυσης ως εξής: COUNTRY VIEW- EVENT DATE - 22.3.2023 - 22.3.2024, EVENT TYPE - Battles / Violence against civilians / Explosions/Remote violence / Riots / Protests και REGION - Western Africa- Sierra Leone- Western) [Ημερομηνία Πρόσβασης: 27/3/2024]