ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθ. Αρ.: 8125/2021
18 Απριλίου, 2024
[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
G.Ν.W., από το Καμερούν και τώρα στη Λάρνακα
Αιτητής
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ' ων η Αίτηση
Αίτηση για Προσαγωγή Μαρτυρίας ημερομηνίας 13/12/2023
Εμφανίσεις:
Χ. Παλαικυθρίτη (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή.
Α. Αναστασιάδη (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 24/11/21 η οποία του κοινοποιήθηκε στις 26/11/21, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για διεθνή προστασία ως άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος.
Μετά την ολοκλήρωση των δικογράφων της υπόθεσης και/ή κατά την ημερομηνία διευκρινίσεων ο Αιτητής καταχώρησε την παρούσα ενδιάμεση αίτηση με την οποία αιτείται διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο ζητείται:
«Α. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να παρέχεται άδεια για προσαγωγή μαρτυρίας στην υπό τον άνω τον ως άνω τίτλο και αριθμό υπόθεση υπό τη μορφή καταχώρησης ένορκης δήλωσης ως το ΤΕΚΜΗΡΙΟ Α που επισυνάπτεται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την παρούσα αίτηση.
Β. Οποιαδήποτε άλλη θεραπεία ήθελε κριθεί δίκαιη και εύλογη υπό τις περιστάσεις.
Γ. Έξοδα και ΦΠΑ»
H αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση της Ε. Χαραλάμπους ημερομηνίας 13/12/23 (η οποία είναι δικηγόρος και συνεργάζεται με το δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τον Αιτητή). Σκοπός της αίτησης, όπως αναφέρεται από την ομνύουσα, είναι η προσκόμιση έκθεσης κλινικού ψυχολόγου σε σχέση με την ευαλωτότητα, προσωπικές περιστάσεις και βιώματα του Αιτητή, η οποία έκθεση καταλήγει ότι έχει διαγνωστεί με «Διαταραχή Μετατραυματικού στρές: Μικτή, με άγχος και καταθλιπτική διάθεση».
Οι Καθ΄ ων η αίτηση φέρουν ένσταση στην αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας και υποστηρίζουν ότι: (α) η αίτηση είναι νομικά και πραγματικά αβάσιμη, (β) δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της νομολογίας για να επιτραπεί η προσαγωγή της σκοπούμενης μαρτυρίας, (γ) η μαρτυρία που ζητείται να προσκομιστεί δεν είναι ουσιώδης για κρίση της νομιμότητας της επίδικης απόφασης και δεν μπορεί να αποδείξει κανένα γεγονός, (δ) δεν μπορεί να τεκμηριώσει κανένα λόγο ακύρωσης, (ε) η ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση δεν αποτελεί μαρτυρία ικανή να θεμελιώσει τους ισχυρισμούς του Αιτητή, (στ) αντιβαίνει τους δικονομικούς κανόνες, (ζ) η παρούσα αίτηση είναι καταχρηστική, υποβλήθηκε καθυστερημένα και πρόκειται για μαρτυρία που επιδιώκει την διαφοροποίηση, αλλοίωση και η οποία μεταβάλλει το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, (η) η μαρτυρία που επιδιώκεται να προσκομιστεί δεν αυξάνει τις πιθανότητες χορήγησης καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Την ένσταση των Καθ' ων η αίτηση, συνοδεύει η ένορκη δήλωση της Μ. Καρπούζη ημερομηνίας 06/02/24, δικηγόρου για Γενικό Εισαγγελέα την Δημοκρατίας που είναι δεόντως εξουσιοδοτημένη να προβεί στην σχετική ένορκη δήλωση.
Προς υποστήριξη των θέσεων τους οι συνήγοροι και των δύο πλευρών αγόρευσαν προφορικά.
Η συνήγορος για τον Αιτητή προβάλλει ότι επιχειρείται η προσαγωγή έκθεσης κλινικού ψυχολόγου που αφορά τον Αιτητή και η οποία συνδέεται με τον ισχυρισμό του ότι πρόκειται για πρόσωπο που έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά και/ή θεωρείται ευάλωτος στη βάση του 9ΚΓ του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 έως 2023 (Ν.6(Ι) 2000). Επίσης, η μαρτυρία αυτή είναι σχετική με τα επίδικα θέματα καθότι όταν ένα πρόσωπο είναι ευάλωτο οφείλει η Υπηρεσία Ασύλου με βάση το 9ΚΔ του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 έως 2023 (Ν.6(Ι) 2000) να προσδιορίζει κάποιες διαδικαστικές ανάγκες που τυχόν να έχει ο αιτών άσυλο (λ.χ. μπορεί να χρειάζεται περισσότερο χρόνο να τοποθετηθεί στη συνέντευξη ή να μην κατανοεί τις ερωτήσεις και/ή κατά την αξιολόγηση της αξιοπιστίας του πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ευαλωτότητα του). Σημειώνει δε, ότι η μαρτυρία που επιδιώκεται να προσκομιστεί είναι άμεσα συνυφασμένη με τους λόγους ακύρωσης και/ή τα επίδικα θέματα που προβάλλονται στην προσφυγή και/ή αναπτύσσονται στη Γραπτή Αγόρευση του Αιτητή, ενώ για την καθυστέρηση υποβολής του αιτήματος προσκόμισης μαρτυρίας πρόβαλε ότι εφαρμόζονται οι προηγούμενοι διαδικαστικοί κανονισμοί και/ή η καθυστέρηση οφείλεται και από πλευράς ενεργειών των Καθ΄ ων η αίτηση (λόγω της τετράμηνης καθυστερημένης καταχώρησης της Ένστασης).
Από την άλλη, η συνήγορος των Καθ΄ ων η αίτηση αντιτείνει, ότι από το χρόνο καταχώρησης της ενδιάμεσης αίτησης, έχει παρέλθει υπέρμετρος χρόνος ήτοι τουλάχιστον από τον 9ο/22 που ο Αιτητής εκπροσωπείται από δικηγόρο, ούτε έχει αναφερθεί οποιοσδήποτε εύλογος λόγος που να δικαιολογεί την καθυστέρηση για καταχώρηση της αίτησης. Αναφέρει ότι δεν πληρούνται οι νομολογιακές προϋποθέσεις για αποδοχή μαρτυρίας, διότι έχουν ληφθεί δεόντως υπόψη οι ενδείξεις ευαλωτότητας του Αιτητή καθ’ όλη την εξέταση του αιτήματος του και αυτό φαίνεται από τα πρακτικά της συνέντευξης. Παρόλα αυτά ο Αιτητής υπέπεσε σε τέτοιες αντιφάσεις που κρίθηκε αναξιόπιστος, άρα αμφισβητούνται και τα ευρήματα του κοινωνικού λειτουργού. Σύμφωνα, επίσης, με τη σχετική νομολογία επί του θέματος τέτοιας μορφής προσαγωγή μαρτυρίας δεν γίνεται αποδεκτή καθότι τείνει να διαφοροποιήσει, αλλοιώσει ή μεταβάλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη κατά την έκδοση απόφασης.
Έχω εξετάσει όσα έχουν προβληθεί και καταλήγω ως ακολούθως:
Ο Κανονισμός 2 των περί τις Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 (3/2019) προνοεί ότι:
«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, και οι περί τις Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται τις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».
Ο Κανονισμός 7 των περί τις Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 (3/2019) προνοεί ότι:
«Το Δικαστήριο δύναται να καθορίζει τη διαδικασία και να εκδίδει οδηγίες κατά περίπτωση αναφορικά με τη λήψη γραπτής ή προφορικής μαρτυρίας ή άλλων αποδεικτικών μέσων, συνεντεύξεων του αιτητή ασύλου ή δικαιούχου διεθνούς προστασίας και άλλων διαδικασιών σύμφωνα με τον Περί Προσφύγων Νόμο αρ. 6(Ι)/2000 ως εκάστοτε τροποποιείται και τις οδηγίες τις Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο, (Ε.Υ.Υ.Α) τις ήθελε κρίνει ορθό και δίκαιο υπό τις περιστάσεις.».
Επίσης, ο Κανονισμός 10 του περί τις Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμού του 2019 (3/2019) προνοεί ότι:
«Νέα έγγραφα και/ή επιπρόσθετα στοιχεία και/ή οποιαδήποτε επιπρόσθετη μαρτυρία να προσκομίζεται στο Δικαστήριο το συντομότερο δυνατόν, και εν πάση περιπτώση όχι κατά τις διευκρινίσεις ή μεταγενέστερα, εκτός αν πρόκειται για στοιχεία τα οποία ο αιτητής, άνευ δικής του υπαιτιότητας, αδυνατούσε να υποβάλει κατά την πρωτοβάθμια εξέταση τις αίτησης του. Το Δικαστήριο δύναται να αποδεκτεί τέτοια μαρτυρία μόνο σε περιπτώσεις που κρίνει ότι τα εν λόγω στοιχεία ή πορίσματα αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης στον αιτητή διεθνούς προστασίας.».
Ο δε Κανονισμός 19 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 προνοεί ότι:
«Καθ΄ οιονδήποτε στάδιον της διαδικασίας το Δικαστήριον ή Δικαστής δύναται να εκδώσει τοιαύτας οδηγίας, αι οποίαι απαιτούνται προς το συμφέρον της δικαιοσύνης.».
Παρόλο που το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, μπορεί στα πλαίσια προσφυγής να λάβει υπόψη και να προβεί σε πλήρη και ex-nunc εξέταση τόσο των πραγματικών σημείων όσο και των νομικών και να λάβει υπόψη γεγονότα/στοιχεία που δεν λήφθηκαν υπόψη από την αρμόδια αρχή στα πλαίσια της αξιολόγησης της αίτησης ασύλου – εξακολουθούν να ισχύουν κατ΄ αναλογία οι κανόνες του διοικητικού δικονομικού δικαίου όπου είναι ο Δικαστής, και όχι οι διάδικοι, που διευθύνει την έρευνα. Στην Δημοκρατία ν. Kassinos Constructions (1990) 3 Α.Α.Δ. 3835, αναφέρθηκαν από την Ολομέλεια, τα ακόλουθα:
«Ο ρυθμιστικός ρόλος του δικαστηρίου σε θέματα διαδικασίας και απόδειξης στη διοικητική δίκη είναι διάφορος και ευρύτερος από αυτόν που επιτρέπει το δικονομικό σύστημα που επικρατεί στην πολιτική δίκη. Η διαφορά εκπηγάζει από την ύπαρξη και εφαρμογή της αρχής της νομιμότητας σε συνδυασμό με τη φύση του ανακριτικού συστήματος. Σε αντίθεση με το σύστημα της αντιδικίας, που διέπει την πολιτική δίκη και που η ευθύνη για την εισαγωγή μαρτυρίας βαρύνει τους διαδίκους, στο ανακριτικό σύστημα η πρωτοβουλία ανήκει και στο δικαστή. Οι αρχές αυτές είναι διάχυτες στο διαδικαστικό κανονισμό του 1962. Στον Γ. Παπαχατζή 'Μελέται επί του Δικαίου των Διοικητικών Διαφορών' στη σελ. 36 συναντούμε την ακόλουθη εύστοχη παρατήρηση επί του θέματος:
'Ο Δικαστής, ουχί δ΄ οι διάδικοι, διευθύνει την έρευναν του πραγματικού μέρους της υποθέσεως.'».
(ο τονισμός δικός μου)
Οι βασικοί κανόνες που διαμορφώθηκαν διαχρονικώς από τη νομολογία επί του θέματος, είναι πολύ γνωστοί και καταγράφονται στην απόφαση της Sportsman Betting Co. Limited v. Κυπριακής Δημοκρατíaς (2000) 3 Α.Α.Δ. 591, 595 στην οποία λέχθηκαν τα εξής:
«Από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκύπτει σαφώς η αρχή ότι προϋπόθεση για την προσαγωγή μαρτυρίας στην αναθεωρητική διαδικασία είναι η σχετικότητα της μαρτυρίας προς τα επίδικα θέματα [.] Στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία το Ανώτατο Δικαστήριο έχει την διακριτική ευχέρεια να ελέγχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσαγάγουν μαρτυρία σχετική με τα γεγονότα που θέλουν να αποδείξουν, με γνώμονα πάντοτε τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα. Ο διάδικος που ζητά την έκδοση οδηγιών για προσαγωγή μαρτυρίας, είτε προφορικής είτε υπό μορφή ένορκης δήλωσης, οφείλει να προσδιορίσει με εύλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα τα οποία επιδιώκει να αποδείξει και να ικανοποιήσει επίσης το Δικαστήριο ότι τα γεγονότα αυτά είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα που εγείρονται στην προσφυγή, λαμβανομένων υπόψη των νομικών σημείων και των γεγονότων πάνω στα οποία βασίζεται η προσφυγή. Επιτρέπεται η προσκόμιση γεγονότων με μαρτυρία μόνο όταν είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα και όταν η απόδειξη τους δυνατό να τεκμηριώσει οποιονδήποτε από τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης. (Βλέπε: Sunrise Industry Clothing Ltd., v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 999/91, ημερ. 24/9/92, Νικολαϊδης ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 374/92, ημερ. 19/3/93, Lordos Hotels Holdings Ltd v. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Παραλιμνίου, Υποθ. αρ. 71/97, ημερ. 18/11/99).»
(ο τονισμός δικός μου)
Οι δε βασικοί κανόνες προσαγωγής μαρτυρίας που διαμορφώθηκαν από τη πάγια νομολογία συνεχίζουν να ισχύουν κατ΄ αναλογία και στις υποθέσεις που εκδικάζονται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ήτοι τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα, την αποδεικτικότητα οποιουδήποτε επίδικου θέματος ενώπιον του Δικαστηρίου που μπορεί ή όχι να βοηθήσει το Δικαστήριο στην απονομή δικαιοσύνης στη συγκεκριμένη περίπτωση (Α.Ε. 49/2012, Σάββα ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 07/02/2018), την αναγκαιότητα να προσδιορίζονται από τον ενδιαφερόμενο διάδικο με ανάλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα που επιδιώκει να προσκομίσει - με μόνη, όμως, εξαίρεση αυτής που αφορά μαρτυρία που διαφοροποιεί ή αλλοιώνει ή μεταβάλλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη προς έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Kyriakides v. The Republic (1961)1 R.S.C.C. 66, Skourides v. Attorney General (1967) 3 C.L.R. 518, Lambrakis v. Republic (1970) 3 C.L.R. 72, Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Α. 106, Κωνσταντίνου v. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (1992) 4 A.A.Δ. 3330, Νικολαΐδη v. Δημοκρατίας (1993) 4 A.A.Δ. 609, Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 507, Δημοκρατία ν. D. J. Karapatakis & Sons Ltd Consortium Α.Ε. 125/2014, ημερομηνίας 13/07/2015) λόγω του εύρους των εξουσιών του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας να λαμβάνει υπόψη πραγματικά στοιχεία και/ή γεγονότα που δεν λήφθηκαν υπόψη από την αρμόδια αρχή στα πλαίσια της αξιολόγησης της αίτησης ασύλου και/ή στοιχεία που δεν εμπεριέχονται στο διοικητικό φάκελο της υπόθεσης. Πρόσθετος δε κανόνας είναι κατά πόσο τα προτεινόμενα νέα στοιχεία δεν ήτο διαθέσιμα στον αιτούντα για να υποβληθούν κατά την πρωτοβάθμια εξέταση της αίτησης του, ενώ αυτά αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Σε πρώτο στάδιο προκύπτει ότι η ομνύουσα, κα Ε. Χαραλάμπους, στην ένορκη δήλωση της έχει προσδιορίσει επαρκώς το τί πρόκειται να προσκομιστεί για να τύχει αξιολόγησης από το Δικαστήριο. Το ίδιο, ισχύει και σε σχέση με την προτεινόμενη ένορκη δήλωση της κας Τ. Λοιζίδου (κλινικής ψυχολόγου) και της επισυνημμένης επί αυτής ψυχολογικής εκτίμησης (Τεκμήριο 2). Προχωρώντας, όμως, στην εξέταση του κατά πόσο η μαρτυρία που ζητείται να παρουσιαστεί δεν ήτο διαθέσιμη σε προηγούμενο στάδιο της διαδικασίας, ως οι πρόνοιες του σχετικού διαδικαστικού κανονισμού προκύπτει ότι: ο Αιτητής καταχώρησε την προσφυγή του από τον 11ο/21, ανέλαβε την εκπροσώπηση του δικηγόρος από τον 6ο/22, καταχωρίστηκε αίτηση τροποποίησης της προσφυγής του τον 9ο/22, εκδόθηκε σχετικό διάταγμα με συναίνεση των Καθ΄ ων η αίτηση τροποποίησης της προσφυγής η οποία καταχωρίστηκε τον 10ο/22, ακολούθησε καταχώρηση Γραπτής Αγόρευσης του Αιτητή τον 1ο/23, ακολούθησε εκπροσώπηση του Αιτητή από άλλο δικηγόρο τον 5ο/23 και την συνήγορο που εκπροσωπεί τώρα τον Αιτητή τον 7ο/23 η οποία καταχώρησε Απαντητική Αγόρευση τον 9ο/23 και τον ίδιο μήνα υποβλήθηκε προφορικό αίτημα για αναβολή της ημερομηνίας Διευκρινίσεων για υποβολή αίτησης προσκόμισης μαρτυρίας. Επομένως, δεν δικαιολογείται η υπέρμετρη καθυστέρηση υποβολής της παρούσας αίτησης η οποία καταχωρίστηκε στην ουσία κατά την ημερομηνία ορισμού διευκρινίσεων της υπόθεσης και/ή μετά από 1,5 και πλέον έτος από την ημερομηνία καταχώρησης της προσφυγής από τον ίδιο τον Αιτητή. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η θέση της συνηγόρου του ότι αυτή ανέλαβε μόλις τον 7ο/23 (η οποία άλλωστε καταχώρησε και Απαντητική Αγόρευση τον 9ο/23) άρα δικαιολογείται η καθυστέρηση υποβολής του σχετικού αιτήματος. Ο Αιτητής εκπροσωπείτο από δικηγόρο ήδη από τον 6ο/22 και δεν έγινε σχετικό αίτημα στα προηγούμενα στάδια της δικαστικής διαδικασίας. Ούτε προφανώς πρόκειται για μαρτυρία που δεν προσκομίστηκε άνευ υπαιτιότητας του Αιτητή, καθότι η μαρτυρία που ζητείται να παρουσιαστεί αφορά στην ουσία ψυχολογική εκτίμηση από κλινική ψυχολόγο η οποία έκθεση συντάχθηκε κατόπιν πέντε (5) και μόνο συνεδριών που έλαβαν χώρα μόλις στις 15/09/23, 11/10/23, 18/10/23, 25/10/23 και 01/11/23 και/ή μετά από δύο έτη καταχώρησης της προσφυγής του Αιτητή – γεγονός που δημιουργεί σοβαρές αμφιβολίες ως προς το σκοπό προσκόμισης της στο παρόν στάδιο της διαδικασίας.
Ούτε η προτεινόμενη μαρτυρία αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Τα έγγραφα που παρουσιάζει ο αιτούντας άσυλο αξιολογούνται με βάση τη νομολογία και τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς του και (α) κατά πόσο είναι συναφή με το αίτημα ασύλου, (β) ζήτημα ύπαρξης του τύπου εγγράφου σύμφωνα με τις γενικές πληροφορίες της χώρας καταγωγής, (γ) περιεχόμενο των εγγράφων/ συμβατότητας με τις δηλώσεις του αιτούντος και πληροφορίες της χώρας καταγωγής, (δ) ακρίβεια/λεπτομέρειες των εγγράφων, (ε) εάν αποτελεί άμεση μαρτυρία ενός ουσιώδους πραγματικού περιστατικού, (στ) τύπος/τυποποιημένη μορφή για συγκεκριμένους τύπους εγγράφων επίσης παρουσιάζει ενδιαφέρον ως προς την αξιολόγηση της γνησιότητάς του[1]. Η προτεινόμενη μαρτυρία δεν είναι ενισχυτική ως προς τον πυρήνα του αιτήματος του Αιτητή και δεν αφορά στοιχεία ή έγγραφα του αιτήματος του, επομένως, δεν μπορούν να βοηθήσουν στην αξιολόγηση της αξιοπιστίας του που διενεργείται στα πλαίσια του συνόλου των δηλώσεων του ή άλλων αποδεικτικών στοιχείων σχετικά με τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά προκειμένου να προσδιοριστεί εάν η προτεινόμενη μαρτυρία αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας[2]. Ούτε μπορεί να γίνει αποδεκτή η έμμεση προσπάθεια της συνηγόρου του Αιτητή μέσω της προτεινόμενης έκθεσης ψυχολογικής εκτίμησης για αντιπαραβολή των ευρημάτων του λειτουργού-εξεταστή της υπόθεσης με τα ευρήματα ιδιώτη κλινικού ψυχολόγου επί της ουσίας του αιτήματος διεθνούς προστασίας και/ή εν προκειμένω δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο ούτε από την πάγια νομολογία και/ή τη νομοθεσία επί του ζητήματος.
Εξάλλου, εάν δεν έχουν διενεργηθεί οι αναγκαίες, ως ο ισχυρισμός της συνηγόρου του Αιτητή, διαδικαστικές εγγυήσεις ως σχετικές πρόνοιες της νομοθεσίας είναι ζήτημα το οποίο θα προκύψει από τον διοικητικό φάκελο και/ή μέσω ολόκληρης της διοικητικής ενέργειας της αρμόδιας αρχής. Εναπόκειται δε στο ίδιο το Δικαστήριο όταν θα επιληφθεί της ουσίας της προσφυγής να κρίνει κατά πόσο η αξιολόγηση του λειτουργού-εξεταστή της υπόθεσης ήταν εύλογα επιτρεπτή με βάση το υλικό, προσωπικές περιστάσεις και ιδιαίτερες συνθήκες του Αιτητή και/ή να κρίνει κατά πόσο τυχόν παραλείψεις ή πλημμέλειών της διοίκησης καθιστούν την προσβαλλόμενη απόφαση εκτεθειμένη σε ακύρωση λόγω ζητημάτων νομιμότητας της διαδικασίας. Από προσεκτική εξέταση της αίτησης προκύπτει ότι το στοιχείο που ζητείται να παρουσιασθεί δεν αποσκοπεί στην ενίσχυση του αιτήματος του Αιτητή, ούτε κενών που δυνατό να υπάρχουν στο φάκελο της διοίκησης. Τουναντίον είναι μαρτυρία που θα προκαλέσει εκτροπή της διαδικασίας και/ή θα περιπλέξει την υπόθεση και θα εισάξει ζητήματα που δεν συνάδουν με τις αρχές και μεθοδολογία που ακολουθείται τόσο στη διοικητική δίκη αλλά και των διαδικασιών που ακολουθούνται στο παρόν Δικαστήριο.
Ως εκ των ανωτέρω, το Δικαστήριο δεν έχει ικανοποιηθεί, αφού εξέτασε με προσοχή την επιχειρηματολογία των δικηγόρων και τα ενώπιον του στοιχεία, ότι η προσαγωγή της μαρτυρίας αυτής ενισχύει με οιονδήποτε τρόπο τους ισχυρισμούς του Αιτητή ή την αποδεικτικότητα οποιουδήποτε επίδικου θέματος ή ότι αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Για τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται, με €600 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.
Λόγω του ότι τα δικόγραφα της προσφυγής έχουν ολοκληρωθεί η υπόθεση ορίζεται για διευκρινίσεις στις 21/05/24 και ώρα 8:30 π.μ.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.14-15 επίσης EASO-Δικαστική ανάλυση-Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, 01/02/2018.
[2] EASO-Δικαστική ανάλυση-Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, 1/2/2018, https://euaa.europa.eu/publications?field_category_target_id=15212&field_geo_coverage_target_id&field_keywords_target_id&title=&language=All&page=5, σελίδα 21