ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθεση Αρ.: T364/24
05 Απριλίου, 2024
[Μ. Στυλιανού, ΔΔΔΔΠ]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
I.G.A.
Αιτητής
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ' ων η Αίτηση
Ο Αιτητής, παρών.
Ε. Ηρακλέους (κα) για πιστή μετάφραση από Αγγλικά σε Ελληνικά και αντίστροφα.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου επιστολής ημερομηνίας 21/02/24. Με βάση τα γεγονότα, όπως αυτά προκύπτουν από τον Διοικητικό Φάκελο (στο εξής Δ.Φ.), ο Αιτητής είναι υπήκοος Νιγηρίας και καταχώρησε αίτηση ασύλου στις 23/01/24, ακολούθησε συνέντευξή του στις 31/01/24 και έκθεση/εισήγηση στις 05/02/24 κατά την οποία απορρίφθηκε και η αίτηση του ως προδήλως αβάσιμη στη βάση των Άρθρων 12Βτρις, 12Δ και 12ΣΤ του του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).
Κατά την ενώπιον μου διαδικασία ο Αιτητής επανέλαβε τους πραγματικούς ισχυρισμούς που είχε αναφέρει και κατά την υποβολή της αίτησής του, ήτοι ότι εγκατέλειψε τη χώρα του επειδή η ζωή του κινδυνεύει από τους θείους του λόγω περιουσιακών διαφορών.
Μετά από ενδελεχή έλεγχο των πρακτικών της συνέντευξης διαπιστώνεται ότι ο Αιτητής πρόβαλε ως λόγο που τον οδήγησε να εγκαταλείψει τη χώρα του τις απειλές που δεχόταν από τους θείους του λόγω περιουσιακών διαφορών (ερυθρά 29/χ1 -χ2 Δ.Φ.).
Ο εξεταστής της υπόθεσης διέκρινε το αίτημα του Αιτητή σε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς και έκανε αποδεκτό το μέρος του αιτήματός του που αφορούσε τα προσωπικά στοιχεία και το προφίλ του (ερυθρά 49-48 Δ.Φ.), ήτοι ότι γεννήθηκε στο χωριό Amaqu Akegbe Ugwu village, Nikanu West LGA, Enugu State (ερυθρά 50, 34-χ1, 32-χ1 Δ.Φ.), είναι παντρεμένος, Χριστιανός Καθολικός, ομιλεί Αγγλικά και Igbo και λίγα Γαλλικά είναι απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ερυθρά 50, 34- χ2-χ3, 31-χ1, χ2-χ4, 30-χ1-χ2 Δ.Φ.), και με τελευταίο τόπο διαμονής το χωριό Nike, Enugu State (ερυθρά 50, 34-χ1, 32- 1χ Δ.Φ.). Ο λειτουργός όμως δεν έκανε αποδεκτό το μέρος του αιτήματός του που αφορά απειλές κατά τη ζωή του από τους θείους του λόγω περιουσιακών διαφορών (ερυθρά 48-47, 29-χ1-χ2).
Με βάση τις εκτιμήσεις του λειτουργού ο Αιτητής δεν μπόρεσε να δώσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες σε θέματα που άπτονται στον πυρήνα του αιτήματος του και υπέπεσε σε αντιφάσεις, μη ευλογοφάνειας και έλλειψη επαρκών πληροφοριών. Συγκεκριμένα, όταν ρωτήθηκε το λόγο που οι θείοι του επιθυμούν την περιουσία του πατέρα του, ισχυρίστηκε χωρίς να παραθέσει λεπτομέρειες ότι οι θείοι του νιώθουν ότι αυτοί και ο πατέρας του δεν γεννήθηκαν από την ίδια μήτρα (ερυθρό 29-χ3). Σε ερώτηση κατά πόσο υπήρχε διαθήκη ο Αιτητής απάντησε καταφατικά, όμως σε διευκρινιστική ερώτηση για ποιο λόγο οι θείοι του διεκδικούν την περιουσία του πατέρα του εφόσον υπάρχει διαθήκη, ο Αιτητής χωρίς να είναι σε θέση να δώσει επαρκείς πληροφορίες και λεπτομέρειες, υποστήριξε με ασάφεια ότι παρόλο που υπάρχει διαθήκη και ο πατέρας του απεβίωσε χωρίς να έχει παιδί θα είναι οι θείοι του δικαιούχοι της περιουσίας (ερυθρό 28-χ1 Δ.Φ.). Επιπλέον, σε ρώτημα ποιοι παρευρέθηκαν στη συνάντηση που τον είχαν καλέσει οι θείοι του, υπέπεσε σε αντίφαση, απαντώντας ότι ήταν αυτός και η μητέρα του (ερυθρό 28-χ3Δ.Φ.). Κληθείς πρόσθετα να απαντήσει γιατί πιστεύει οι θείοι του σταμάτησαν να τον ενοχλούν όπως τον ενοχλούσαν προηγουμένως, ο Αιτητής χωρίς να είναι σε θέση να απαντήσει λεπτομερώς και επεξηγηματικά υποστήριξε χωρίς να δώσει επαρκείς πληροφορίες ότι πριν πάει στο συμβούλιο των γερόντων δεν του επέτρεπαν να μαζεύει φρούτα και μετά την απόφαση του συμβουλίου μπορούσε να μαζεύει φρούτα. (ερυθρό 27- χ1-χ2 Δ.Φ.) Περαιτέρω, σύμφωνα με την έκθεση/εισήγηση, ισχυρίστηκε ότι του επιτέθηκαν κάποια αγόρια στην φάρμα, δεν μπορούσε όμως να δώσει επαρκείς πληροφορίες σε ερώτημα τι φορούσαν αυτά τα αγόρια, απαντώντας μόνο ότι το πρόσωπο τους ήταν καλυμμένο (ερυθρό 27- χ3 Δ.Φ.). Επιπλέον, στην ερώτηση που του τέθηκε ποιος έστειλε τα αγόρια αυτά απάντησε οι θείοι υποστηρίζοντας ότι το γνωρίζει από ένα σχόλιο από τα αγόρια αλλά δεν άκουσε τίποτα (ερυθρό 16- χ1 Δ.Φ.). Πρόσθετα, ο Αιτητής δεν μπόρεσε να δώσει ευλογοφανείς απαντήσεις σχετικά με τον ισχυρισμό του ότι μετά την επίθεση που δέχθηκε από τα αγόρια σώθηκε από έναν κυνηγό, απαντώντας ότι δεν γνωρίζει με ποιον τρόπο τον έσωσε και ότι ήταν ξαπλωμένος στη φάρμα του (ερυθρό 27- χ4 Δ.Φ.).
Το Δικαστήριο αφού διεξήλθε των λεπτομερειών της συνέντευξης διαπιστώνει, όπως και η εισήγηση του λειτουργού, ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό αυτό το μέρος του αιτήματος του Αιτητή. Γενικά οι ανεπαρκείς λεπτομέρειες, οι ελλιπείς πληροφορίες που παρουσιάστηκαν από τον Αιτητή, η άγνοιά του για ουσιώδη ζητήματα που άπτονταν του πυρήνα του αιτήματος του λ.χ. τα μέτρα που έλαβε σε σχέση με την περιουσιακή διαμάχη, η αναλυτικότερη περιγραφή και/ή συχνότητα των απειλών που δέχτηκε, τυχόν αναζήτηση προστασίας από τις αρχές της χώρας του ήταν στοιχεία που θα ήταν ευλόγως αναμενόμενο να γνωρίζει και/ή περιγράψει εκτενώς ο Αιτητής.[1] (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131). Σύμφωνα και με την § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, ο Αιτητής θα έπρεπε:
«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.
(ii) Να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.
(iii) Να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς. Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»
Από τα γεγονότα της περίπτωσης του Αιτητή σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπό του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ο Αιτητής δήλωσε πως ουδέποτε συνελήφθη ή κρατήθηκε στη χώρα καταγωγής του για κάποιο λόγο και οι αρχές της χώρας καταγωγής του θα του επιτρέψουν να εισέλθει στη χώρα σε περίπτωση επιστροφής του και διατηρεί στην κατοχή του έγκυρο διαβατήριο της χώρας του (ερυθρά 30-χ3, 27-χ7, 13, 12 Δ.Φ.). Ως ανέφερε, εγκατέλειψε νόμιμα αυτή και χωρίς να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την έξοδό του από τη χώρα (ερυθρό 34-χ4-χ5). Απέτυχε δε να καταδείξει ότι σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, υπάρχει κίνδυνος δίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων. Δεν έχει τεκμηριώσει με τις αιτιάσεις του ότι έχει καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται είτε από τις αρχές της χώρας του είτε από άλλους φορείς δίωξης (Βλέπε Άρθρα 3Α και 3Β του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Ούτε οι αδιευκρίνιστες απειλές που προβάλει πληρούν τα κριτήρια μορφής δίωξης ως οι πρόνοιες του Άρθρου 3Γ του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023,(Ν.6(Ι)/2000). Επομένως, με βάση την πιο πάνω ανάλυση, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).
Μετά από μελέτη της έκθεσης/εισήγησης προκύπτει ότι ο λειτουργός εξέτασε και κατά πόσο ο Αιτητής θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), καταλήγοντας ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ[2] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης διαπιστώνεται ότι παρόλο που στην περιοχή του Αιτητή ( Enugu State) παρατηρούνται περιστατικά ασφαλείας, ο βαθμός άσκησης αδιάκριτης βίας δεν φθάνει σε τόσο ψηλό επίπεδο έτσι ώστε να γίνει αποδεκτό ότι υπάρχουν εύλογοι λόγοι, ο Αιτητής να αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής του ή της σωματικής ακεραιότητας του, εύρημα που επιβεβαιώνεται και από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου.[3]
Ως εκ των ανωτέρω δεν διαπιστώνεται ελλιπής έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 ). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου του Αιτητή ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270).
Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €800 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] EYAA, Evidence and Credibility Assessment in the Context of the Common European Asylum System, Judicial Analysis 2nd Edition, February 2023, σελ.122-123
[2] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας
[3] https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard στοιχεία της ιστοσελίδας ACLED, Nigeria, Enugu, εντοπίστηκαν στο σύνολο μόνο 82 περιστατικά ασφαλείας και 80 θάνατοι εκ των οποίων 26 μάχες (43 θάνατοι), 52 περιστατικά βίας εναντίον αμάχων (37 θάνατοι), και 4 εξεγέρσεις σε σύνολο περίπου 4.6 εκατομμύρια πληθυσμό - Βλέπε City Population, Enugu, https://citypopulation.de/en/nigeria/admin/NGA014__enugu/, βλέπε επίσης, Britannica, Enugu State, Nigeria, https://www.britannica.com/place/Enugu-state-Nigeria, ο πληθυσμός της πολιτείας Enugu είχε εκτιμηθεί το 2022 ότι ανερχόταν στα 4.6 εκατομμύρια, καθότι το 2006 η επίσημη καταγραφή πληθυσμού ανέδειξε ότι ήταν 3.2 εκατομμύρια.