ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 

                                                                                      Υπόθεση αρ.2427/23

 

31 Μαΐου 2024

 

[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Ε. Ο.

                                                                                                                        Αιτητής

Και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

                                                                                                                        Καθ’ ων η αίτηση

 

Κος Μ. Παπαλοΐζου, Δικηγόρος για Αιτητή

Κα Α. Κίτσιου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την προσφυγή ο αιτητής αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημ.07/07/23, η οποία επιδόθηκε δια χειρός αυθημερόν, και δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτησή διεθνούς προστασίας, ως άκυρης και στερούμενης νομικού αποτελέσματος και απόφασης δια της οποίας να αναγνωρίζεται σ’ αυτόν καθεστώς διεθνούς προστασίας, δια των Αιτητικών Α και Β αντίστοιχα.

Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου που κατατέθηκε στα πλαίσια των διευκρινήσεων, ο αιτητής κατάγεται από τη Νιγηρία, εισήλθε στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές παρατύπως, μέσω κατεχομένων, στις 09/06/21 και υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας στις 07/07/21 (ερ.1-3, 24).  

Την 23/05/23 διεξήχθη συνέντευξη με τον αιτητή από την Υπηρεσία όπου δόθηκε η ευκαιρία, μέσα από σχετικές ερωτήσεις, μεταξύ άλλων, να εκθέσει τους λόγους στους οποίους στηρίζει το αίτημα του (ερ.17-24). Μετά το πέρας της συνέντευξης ετοιμάστηκε σχετική Έκθεση-Εισήγηση (ερ.44-53) και στις 13/06/23 η Υπηρεσία Ασύλου αποφάσισε να μην παραχωρηθεί καθεστώς διεθνούς προστασίας.

Ακολούθως ετοιμάστηκε σχετική επιστολή ενημέρωσης του αιτητή για την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία του επιδόθηκε στις 07/07/23, σε γλώσσα κατανοητή από αυτόν (ερ.58, 3).

Επί της αιτήσεως ασύλου ο αιτητής καταγράφει ότι έφυγε από τη χώρα καταγωγής του καθώς φοβάται για τη ζωή του εξαιτίας του γεγονότος ότι είχε συνευρεθεί ερωτικά με τη μητριά του και αυτό αποκαλύφθηκε στον πατέρα του. Αυτό, ως αναφέρει, θεωρείται απεχθές (abomination) από τη κοινότητα του και η τιμωρία είναι να αφεθεί σε δημόσια πλατεία γυμνός για μια εβδομάδα και ακολούθως να προσφερθεί ο ίδιος ως θυσία στους θεούς της γης. Οι φίλοι του τον ελευθέρωσαν και ο ίδιος έτρεξε για τη ζωή του.

Στη συνέντευξη που διενεργήθηκε ο αιτητής ανέφερε ότι είναι απόφοιτος πανεπιστημίου, μιλάει αγγλικά και benin, εργαζόταν για 3 μήνες ως δάσκαλος σε σχολείο και για περίπου ένα χρόνο εργαζόταν ως οδηγός μεταφορών και είχε ως τόπο διαμονής του την πολιτεία Edo. Είναι άγαμος, χωρίς παιδιά, έχει 5 αδελφούς μεγαλύτερους και 4 αδελφές, ο πατέρας του με τη μητέρα του έχουν χωρίσει και ο πατέρας του έχει παντρευτεί την μητριά του αιτητή και διέμεναν μαζί στην ίδια οικία, εκτός των μεγαλύτερων αδελφών, που διαμένουν σε διαφορετικό σπίτι. Δεν βρίσκεται σε επικοινωνία με την οικογένειά του,  δεν έχει κάποιο πρόβλημα υγείας και δεν λαμβάνει κάποια φαρμακευτική αγωγή.

Ως προς τους λόγους που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής, ο αιτητής δήλωσε ότι αυτό έγινε εξαιτίας του περιστατικού που έλαβε χώρα τον Φεβρουάριο του 2021, όταν ο αιτητής ανακαλύφθηκε από τον πατέρα του ότι έχει συνευρεθεί ερωτικά με τη μητριά του. Ύστερα από το εν λόγω γεγονός σε συνδυασμό με τις απειλές του πατέρα του ότι θα τον θυσιάσει στους θεούς της αδελφότητας στην οποία ανήκουν, ο αιτητής ένιωθε φόβο και αποφάσισε με τη βοήθεια ενός φίλου του να απομακρυνθεί από το σπίτι του, να αποδράσει και με τη βοήθεια ενός ατόμου να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι, αφού ο πατέρας του τον έπιασε επ’ αυτοφώρω να συνευρίσκεται με τη μητριά του, τον απείλησε ότι θα τον θυσιάσει στο βωμό της αδελφότητας στην οποία είναι μέλη, εξαιτίας των πράξεων του και τον έκλεισε για 2 μέρες στο υπόγειο του σπιτιού τους και ύστερα πήρε διαζύγιο από τη μητριά του αιτητή.

Κατά τη διάρκεια της κράτησής του στο υπόγειο, ένας καλός φίλος του αιτητή, ο οποίος τον επισκεπτόταν ιδιαίτερα συχνά στο σπίτι, επισκέφτηκε το σπίτι και βοήθησε τον αιτητή να αποδράσει από το υπόγειο όπου κρατούνταν. Ο ίδιος φίλος κατάφερε να του μαζέψει τα απαραίτητα πράγματα από το σπίτι και αφού τον βοήθησε να αποδράσει, τον έφερε σε επαφή με άτομο για να κανονίσει τα απαραίτητα για το ταξίδι του και απομακρυνθεί από τη χώρα καταγωγής. Κατά τη διαφυγή του διέμενε σε ξενοδοχείο στην πολιτεία Delta μέχρι που εγκατέλειψε τη χώρα, το οποίο πληρωνόταν τόσο από τον αιτητή όσο και από τον φίλο του, που τον βοηθούσε. Στο τέλος της συνέντευξης ο αιτητής έκανε λόγο για την αδελφότητα Ogboni, στην οποία ανήκουν, χωρίς εντούτοις να είναι σε θέση να αναφέρει κάποια ιδιαίτερη πληροφορία για την αδελφότητα αυτή όταν ρωτήθηκε. Σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής ο αιτητής ισχυρίζεται ότι απειλείται η ζωή του και ανέφερε ότι δεν έχει σκεφτεί αν θα μπορούσε να ζήσει σε άλλη περιοχή.

Οι καθ’ ων η αίτηση, εξετάζοντας τα όσα ανέφερε η αιτήτρια εντόπισαν και αξιολόγησαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, ως ακολούθως.

1.    Ταυτότητα, προφίλ, χώρα καταγωγής και τόπο διαμονής της αιτήτριας

2.    Κίνδυνος δίωξης από τον πατέρα του εξαιτίας του ότι ο αιτητής συνευρέθηκε με τη μητριά του

Εκ των ως άνω οι καθ’ ων η αίτηση αποδέχθηκαν τον 1ο ισχυρισμό, απέρριψαν δε τον 2ο ισχυρισμό, καθότι κρίθηκε ότι το επί τούτου αφήγημα του αιτητή περιείχε κενά, ασάφειες, στερούνταν λογικής και χρονικής συνέπειας και δεν είχε καμία λεπτομέρεια επί των όσων ανέφερε. Συγκεκριμένα ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να αναφέρει τα όσα έγιναν όταν, ως ισχυρίστηκε, ο πατέρας του τον έπιασε να συνευρίσκεται με τη μητριά του, πως αυτός αντέδρασε, πως κρατήθηκε σε υπόγειο, πως τον εντόπισε ο φίλος του, πως εν τέλει αυτός διέφυγε. Ομοίως υπήρξε εντελώς γενικόλογος και αόριστος όταν ρωτήθηκε σχετικά με την αδελφότητα, μέλος της οποίας ήταν ο πατέρας του, και δεν ήταν σε θέση να αναφέρει λεπτομέρειες για τη δομή, το πότε αυτή δημιουργήθηκε, τον τρόπο δράσης αλλά και ούτε να αναφέρει το παραμικρό βίωμα του περί τούτου. Περαιτέρω εντοπίστηκε χρονικό κενό τριών μηνών στο αφήγημα του, αναφορικά με τον χρόνο που διέρρευσε από όταν αυτός απέδρασε από το υπόγειο μέχρι να φύγει από τη χώρα, το οποίο δεν εξηγήθηκε επαρκώς.

Σε σχέση με την αδελφότητα που κατ’ ισχυρισμό τον διώκει, οι καθ’ ων η αίτηση έκαναν έρευνα σε αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης, εκ των οποίων προέκυψαν συγκεκριμένες πληροφορίες για τον τρόπο δράσης της και μύησης σ’ αυτήν. Επί τούτων ουδεμία λεπτομέρεια ή στοιχείο ήταν σε θέση να αναφέρει ο αιτητής.

Κατά συνέπεια, ήταν εκ των ως άνω κατάληξη των καθ’ ων η αίτηση ότι δεν υφίσταται εύλογος βαθμός πιθανότητας, ο αιτητής να υποβληθεί σε δίωξη ή σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του. Αναφορικά ειδικώς με το άρθρο 15 (γ) της Οδηγίας [αρ.19 (2) (γ) του Νόμου], συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο αιτητής δεν υφίσταται κίνδυνο να αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας κατά την επιστροφή λόγω αδιάκριτης βίας, καθώς στην πολιτεία Edo (τόπος διαμονής του) δεν υφίσταται κατάσταση ένοπλης σύγκρουσης, με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες.   

Συνεπεία των ανωτέρω η επίδικη αίτηση απορρίφθηκε ως αβάσιμη.

Κατά τις διευκρινήσεις ο συνήγορος του αιτητή απέσυρε ρητά τους λοιπούς νομικούς ισχυρισμούς προωθώντας εν τέλει μόνο τον ισχυρισμό περί μη δέουσας έρευνας.

Οι καθ' ων η αίτηση αντιτάσσουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθ' όλα νόμιμη και κατ’ ουσία ορθή και ζητούν απόρριψη της προσφυγής.

Προχωρώ με την εξέταση του ισχυρισμού που αφορά την μη διενέργεια δέουσας έρευνας που είναι και ο μόνος ισχυρισμός που εν τέλει προωθείται, και ο οποίος, δεδομένου ότι συνπλέκεται με την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, θα εξεταστεί μαζί μ’ αυτήν πιο κάτω.

Στην Χωματένος ν. Δημοκρατίας, (2013) 3 Α.Α.Δ. 120, ημ.14/03/13, λέχθηκε ότι: «Η έκταση και η μορφή της έρευνας είναι συνυφασμένη με τα περιστατικά κάθε υπόθεσης. Το κριτήριο για την επάρκεια και πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και διερεύνηση του συνόλου των ουσιωδών στοιχείων, τα οποία παρέχουν βάση για ασφαλή συμπεράσματα.»

Προχωρώ σε αξιολόγηση των ενώπιον μου ισχυρισμών του αιτητή.

Στο εγχειρίδιο του EASO «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», Δικαστική ανάλυση, 2018, αναφέρεται στην σελ.98 του εγχειριδίου, αναφέρεται ότι «[...] απαιτείται ισορροπημένη και αντικειμενική αξιολόγηση του αν η αφήγηση του αιτούντος αντικατοπτρίζει την αφήγηση που αναμένεται από ένα πρόσωπο στην κατάσταση του αιτούντος το οποίο αφηγείται μια πραγματική προσωπική εμπειρία.». Στην σελ.102 του ιδίου εγχειριδίου, αναφέρεται ότι «Όπως προαναφέρθηκε, οι δείκτες αξιοπιστίας είναι απλοί δείκτες και δεν συνιστούν αυστηρά κριτήρια ή προϋποθέσεις. Παρότι οι τέσσερις δείκτες που προσδιορίστηκαν ανωτέρω (εσωτερική και εξωτερική συνέπεια, επαρκώς λεπτομερείς πληροφορίες και ευλογοφάνεια) αποτυπώνουν τους δείκτες που εφαρμόζουν στην πράξη τα δικαστήρια, κανένας από αυτούς δεν μπορεί να θεωρηθεί καθοριστικός. Η σημασία τους από υπόθεση σε υπόθεση ποικίλλει σημαντικά. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η εξέταση του σωρευτικού τους αντίκτυπου (305).  […] Από την ανωτέρω ανάλυση προκύπτει ότι δεν υπάρχει απλή απάντηση στο ερώτημα που αφορά τον τρόπο αξιολόγησης της αξιοπιστίας σε υποθέσεις διεθνούς προστασίας. Το μόνο που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι η αξιολόγηση πρέπει να διενεργείται με βάση το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων, λαμβανομένων υπόψη των αρχών, των μεθόδων και των δεικτών που αναφέρονται στην παρούσα ανάλυση. Οι αρχές, οι μέθοδοι και οι δείκτες αυτοί θα πρέπει να εφαρμόζονται με προσοχή (307), αντικειμενικότητα και αμεροληψία, ώστε να αποφευχθεί τυχόν εσφαλμένη και απλοϊκή απόρριψη, ή αφελής και ανεπιφύλακτη αποδοχή μιας συγκεκριμένης αφήγησης.»

Ενόψει των ως άνω θα συμφωνήσω με το σύνολο των ευρημάτων και κατάληξης των καθ’ ων η αίτηση επί του 2ου ουσιώδους ισχυρισμού του καθώς το όλο αφήγημα του παρουσιάζει κενά, σημαντικές ελλείψεις, αοριστίες και χρονική ασυνέπεια εκ των οποίων διαβρώνεται αναπόφευκτα η συνολική αξιοπιστία των δηλώσεων του. Δεν έχω τίποτε να προσθέσω στα όσα λεπτομερώς επί τούτου καταγράφουν οι καθ’ ων η αίτηση στα ερ.47-49. Ενδεικτικά σημειώνω ότι σε κανένα σημείο των λεγομένων του δεν ήταν σε θέση να αναφέρει την παραμικρή βιωματική λεπτομέρεια για όσα ισχυρίστηκε. Οι δηλώσεις του στερούνται λοιπόν κάθε στοιχείου που θα έπειθε ότι τα όσα ανέφερε αποτελούν βιώματα του αιτητή.  

Το ζητούμενο που λείπει από το αφήγημα του αιτητή αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στην έκφραση που χρησιμοποιείται στην απόφαση του UKIAT (Δευτεροβάθμιο Tribunal του Ηνωμένου Βασιλείου) στην HS (Homosexuals: Minors, Risk on Return) Iran v. Secretary of State for the Home Department [2005] UKAIT 00120, ημ.04/08/05 [1], όπου, στην παρ.128, το Δικαστήριο, κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών του εκεί αιτητή, ανέφερε ότι «there is the full, consistent detail and the plausible noting of small points, unlikely to be observed or recounted by a person who had not had the experience described. ». Κατά παράφραση του ως άνω αποσπάσματος, σε δική μου μετάφραση, σημειώνω ότι εν προκειμένω ο αιτητής απέτυχε να αναφέρει πλήρη, συνεκτική, ευλογοφανή παράθεση μικρών σημείων και λεπτομερειών, που θα ήταν απίθανο να προσέξει ή να είναι σε θέση να ανακαλέσει άτομο το οποίο δεν είχε βιώσει την εμπειρία που αυτός παραθέτει.

Δεδομένης της παντελούς έλλειψης εσωτερικής συνοχής των λεγομένων του αιτητή δεν θεωρώ ότι ήταν απαραίτητη η αναζήτηση πληροφορίων αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία των ισχυρισμών του. Σχετικώς, στο εγχειρίδιο του EASO για την «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», Δικαστική ανάλυση, 2018, σελ.132, αναφέρεται, η αναζήτηση πληροφοριών για τη χώρα καταγωγής «ενδέχεται να μην είναι απαραίτητ[η] σε περίπτωση αρνητικής διαπίστωσης περί της αξιοπιστίας βάσει καταφανούς έλλειψης εσωτερικής συνοχής ή μη ικανοποιητικής επεξήγησης αποκλίσεων ή παραλλαγών σε ό,τι αφορά τα ουσιώδη στοιχεία μιας αίτησης ή, ακόμη περισσότερο, σε περίπτωση απόρριψης προσφυγής ως απαράδεκτης.». Σημειώνω όμως ότι, παρά τα ως άνω, οι καθ’ ων η αίτηση προέβηκαν σε αξιολόγηση πληροφοριών που εντόπισαν σχετικά με την αδελφότητα Ogboni, στην οποία αναφέρθηκε, στη βάση των οποίων και διαπιστώθηκαν ρήγματα στην εξωτερική συνοχή των λεγομένων του (ερ.47-48).

Απομένει εν προκειμένω μια αποτίμηση της κατάστασης ασφαλείας στον τόπο διαμονής του αιτητή (Πολιτεία Edo).

Σύμφωνα με στοιχεία του ACLED στην πολιτεία Edo καταγράφηκαν, για το 2020 και 1ο τρίμηνο 2021, 66 περιστατικά βίας, εκ των οποίων προέκυψαν 63 θάνατοι, σε σύνολο πληθυσμού περί τα 4 ½ εκατομμύρια [2]. Για το 2022, η βάση δεδομένων Nigeria Watch, καταγράφει στην πολιτεία περιστατικά ληστειών, μεταξύ των οποίων απαγωγές, θάνατοι εξαιτίας βίας μεταξύ γεωργών και κτηνοτρόφων, θάνατοι εξαιτίας οδικών ατυχημάτων καθώς και εξαιτίας εθνοτικής- κοινοτικής βίας.[3] Για το 2023 το ίδρυμα PIND, μη κερδοσκοπική οργάνωση που προωθεί την ειρήνη και τη δίκαιη οικονομική ανάπτυξη στο Δέλτα του Νίγηρα [4], σε αναφορά της για τα το διάστημα από Ιανουάριο-Σεπτέμβριο, υποδεικνύει ως κύριους παράγοντες βίας τα περιστατικά οργανωμένης εγκληματικότητας, περιλαμβανομένων των απαγωγών για λύτρα, βίαιων συγκρούσεων μεταξύ φατριών και έμφυλης βίας.[5], [6] Άλλα περιστατικά αφορούσαν βία εκ μέρους στρατιωτών σε βάρος νεαρών, βία εκ μέρους αστυνομικών [7] καθώς και βίαιες διαδηλώσεις.[8] Από 26/01/23 έως 26/01/24 στην πολιτεία καταγράφηκαν 52 περιστατικά ασφαλείας, εκ των οποίων προήλθαν 53 απώλειες. Εξ αυτών 12 καταγράφηκαν ως μάχες, 5 ως ταραχές και 35 ως βία κατά αμάχων.[9] Αξίζει να σημειωθεί ότι στο εγχειρίδιο του EASO «Country Guidance, Nigeria, October 2021», αναφέρεται ότι δεν προκύπτει κίνδυνος σε αμάχους, με την έννοια του αρ.19 (2) (γ). [10]

Είναι κατάληξη μου εκ των ως άνω ότι δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στην περιοχή όπου διέμενε, και στην οποία εύλογα αναμένεται να επιστρέψει, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή. Δεν μπορώ δε να εντοπίσω ιδιαίτερες περιστάσεις που θα μπορούσαν να επιτείνουν τον κίνδυνο ειδικώς για τον αιτητή σε σύγκρισή με τον γενικό πληθυσμό της περιοχής, στη βάση της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» [11] (βλ. και απόφαση ΔΕΕ, ημ.10/06/21, υπ. αρ.C-901/19 CF and DN).

Έπεται λοιπόν ότι ο αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει βάσιμο φόβο «καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων» αλλά και ότι δεν υφίστανται «ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη», ως αμφότερες αυτές οι έννοιες ορίζονται στα άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (Ν. 6(I)/2000) αντίστοιχα.

Σημειώνεται ότι η Νιγηρία έχει καθοριστεί στις Κ.Δ.Π. 198/2020, 225/2021, 202/2022 και 166/2023, οι οποίες εκδόθηκαν δυνάμει του αρ.12Βτρις του Νόμου, ως ασφαλής χώρα ιθαγενείας και στην παρούσα ουδέν στοιχείο προσκομίστηκε στη βάση του οποίου θα μπορούσε να «θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής […] στη συγκεκριμένη περίπτωσή», στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).

Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.

 

Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

 



[1] HS (Homosexuals: Minors, Risk on Return) Iran v. Secretary of State for the Home Department | Refworld, https://www.refworld.org/jurisprudence/caselaw/gbrait/2005/en/57477

[2] Για όλες τις ανωτέρω πολιτείες βλ. EASO, ‘Nigeria: Security Situation’ (2021), 251 διαθέσιμο σε https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/2021_06_EASO_COI_Report_Nigeria_Security_situation.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 31/01/2024)

[3] Nigeria Watch, ‘Twelfth Report on Violence in Nigeria 2022’ (2022), 9, 10, 12, 13 διαθέσιμο σε https://www.nigeriawatch.org/media/html/Reports/NGA-Watch-Report22VF.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 31/01/2024)

[4] PIND Foundation, ‘About PIND’ (χωρίς ημερομηνία), διαθέσιμο σε https://pindfoundation.org/about-us/ (ημερομηνία πρόσβασης 31/01/2024)

[5] PIND Foundation, ‘Niger Delta Quarterly Conflict Trends: 2023 Q3’ (2023), 8 διαθέσιμο σε https://pindfoundation.org/niger-delta-quarterly-conflict-tracker-2023-q3/ (ημερομηνία πρόσβασης 31/01/2024), PIND Foundation, ‘Niger Delta Quarterly Conflict Trends: 2023 Q2’ (2023), 8 διαθέσιμο σε https://pindfoundation.org/niger-delta-quarterly-conflict-tracker-2023-q2/ (ημερομηνία πρόσβασης 31/01/2024) PIND Foundation, ‘Niger Delta Quarterly Conflict Trends: 2023 Q1’ (2023), 8 διαθέσιμο σε https://pindfoundation.org/niger-delta-quarterly-conflict-tracker-2023-q1/ (ημερομηνία πρόσβασης 31/01/2024)

[6] PIND Foundation, ‘Niger Delta Quarterly Conflict Trends: 2023 Q1’ (2023), 8 διαθέσιμο σε https://pindfoundation.org/niger-delta-quarterly-conflict-tracker-2023-q1/ (ημερομηνία πρόσβασης 31/01/2024)

[7] PIND Foundation, ‘Niger Delta Quarterly Conflict Trends: 2023 Q2’ (2023), 8 διαθέσιμο σε https://pindfoundation.org/niger-delta-quarterly-conflict-tracker-2023-q2/ (ημερομηνία πρόσβασης 31/01/2024)

[8] PIND Foundation, ‘Niger Delta Quarterly Conflict Trends: 2023 Q1’ (2023), 8 διαθέσιμο σε https://pindfoundation.org/niger-delta-quarterly-conflict-tracker-2023-q1/ (ημερομηνία πρόσβασης 31/01/2024)

[9] ACLED, ‘Dashboard’ (χωρίς χρονολογία), διαθέσιμο σε                         https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard ( Filters Used: Event Date: 26/01/2023- 26/01/2024, Event Type: Battles/ Violence against civilians/ Explosions- Remote Violence/ Riots, Region: Western Africa: Nigeria: Edo, ημερομηνία πρόσβασης 31/01/2024)

[10] Country Guidance: Nigeria (October 2021), p. 123-124, διαθέσιμο εδώ

Country_Guidance_Nigeria_2021.docx (europa.eu)

[11] Εγχειρίδιο EASO, Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) Δικαστική ανάλυση, σελ.26-28, διαθέσιμο εδώ: https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο