ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθεση αρ.2657/23
31 Μαΐου 2024
[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Α. Α. Ε.
Αιτητής
Και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ’ ων η αίτηση
Κα Κ. Κουπαρή, Δικηγόρος για τον αιτητή
Κα Θ. Παπανικολάου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσφυγή ο αιτητής αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημ.13/07/23, η οποία κοινοποιήθηκε αυθημερόν, δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτησή διεθνούς προστασίας ως άκυρης και στερούμενης νομικού αποτελέσματος.
Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου που κατατέθηκε στα πλαίσια των διευκρινήσεων, o αιτητης κατάγεται από τη Νιγηρία, εισήλθε στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές παρατύπως, μέσω κατεχομένων, στις 01/11/22 και υπέβαλε αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας στις 22/11/22 (ερ.1-3, 39).
Στις 16/06/23 διεξήχθη συνέντευξη με τον αιτητή από την Υπηρεσία Ασύλου προς εξέταση του αιτήματός για διεθνή προστασία όπου του δόθηκε η ευκαιρία, μέσα από σχετικές ερωτήσεις, μεταξύ άλλων, να εκθέσει τους λόγους στους οποίους στηρίζει το αίτημα του (ερ.27-39). Μετά το πέρας της συνέντευξης ετοιμάστηκε σχετική Έκθεση- Εισήγηση και στις 24/06/23 η αίτηση διεθνή προστασία απορρίφθηκε (ερ.46-54).
Ακολούθως, ετοιμάστηκε σχετική επιστολή ενημέρωσης του αιτητή για την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία επιδόθηκε διά χειρός στις 13/07/23, μαζί με την αιτιολογία αυτής, σε γλώσσα κατανοητή από αυτόν (ερ.55, 3).
Επί της αιτήσεως ασύλου που υπέβαλε ο αιτητής καταγράφει ότι αντιμετωπίζει «απειλές κατά της ζωής» του από τον θείο του, ο οποίος και σκότωσε τον πατέρα του στις 19/12/19 και στις 27/05/21 τον αδερφό του, προκειμένου να σφετεριστεί την περιουσία τους και τώρα κινδυνεύει ο ίδιος. Ισχυρίστηκε ότι υπέστη ξυλοδαρμό αρκετές φορές από τον θείο του και γι’ αυτό, με τη βοήθεια ενός πάστορα κατάφερε να αναχωρήσει από τη χώρα και να ζητήσει διεθνή προστασία.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που διενεργήθηκε ο αιτητής ανέφερε ότι γεννήθηκε και διέμενε στην πολιτεία Enugu, όπου διαμένει η μητέρα του, και εργαζόταν σε επιχείρηση εσωτερικού σχεδιασμού του πατέρα του από το 2011 μέχρι τον θάνατο του τελευταίου. Ο πατέρας του δολοφονήθηκε τον Αύγουστο 2020 και τον Δεκέμβριο 2021 δολοφονήθηκε ο αδερφός του. Για τις δύο δολοφονίες ευθύνεται ο θείος του, ως ισχυρίστηκε.
Συγκεκριμένα, ως ο αιτητής ανέφερε, απειλείται από τον θείο του, ο οποίος σκότωσε τον πατέρα και τον αδερφό του, με σκοπό να οικειοποιηθεί την περιουσία της οικογένειάς. Για τα περιστατικά αυτά τηλεφώνησε στην αστυνομία, αλλά δεν ανταποκρίθηκαν. Τότε ένας φίλος του πατέρα του μετέβη ο ίδιος στον αστυνομικό σταθμό για να υποβάλει καταγγελία, αλλά του είπαν όταν δεν μπορούν να επέμβουν λόγω των ένοπλων ομάδων που δρουν στην κοινότητα.
Κληθείς να περιγράψει την επίμαχη περιουσία, ο αιτητής αναφέρθηκε σε τεμάχιο γης στην πολιτεία Enugu και κατάστημα στο Lagos. Ερωτηθείς να περιγράψει περιστατικά απειλών ο αιτητής ανέφερε ότι ο θείος του έστελνε άτομα για να τον σκοτώσουν και απειλούσαν και την μητέρα του γι’ αυτό. Δήλωσε ότι τελευταία φορά που τον προσέγγισαν ήταν τον Φεβρουάριο 2022, μετά την ταφή του αδερφού του. Τότε η μητέρα του αποτάθηκε σε φίλο του πατέρα του για να τον βοηθήσει να αναχωρήσει από τη Νιγηρία. Από τον Φεβρουάριο 2022 μέχρι την αναχώρησή τον Οκτώβριο 2022 κρυβόταν στο σπίτι του φίλου του πατέρα του, σε περιοχή 20 λεπτά μακριά από το σπίτι του και στο διάστημα αυτό δεν του συνέβη οτιδήποτε. Ισχυρίστηκε ότι τον Αύγουστο 2022 ο θείος του έστειλε άτομα στο σπίτι της μητέρας του για να τον αναζητήσουν. Σημειώνεται ότι, ως φαίνεται στο σχετικό πρακτικό της συνέντευξης, ο αιτητής ρωτήθηκε επισταμένα επί των ισχυριζόμενων συμβάντων αλλά και τη χρονική αλληλουχία αυτών, χωρίς να είναι σε θέση να αναφέρει περαιτέρω λεπτομέρειες ή στοιχεία επί τούτων. Ομοίως, ερωτώμενος για τη καθημερινότητα του κατά τους 8 μήνες που κατ’ ισχυρισμό κρυβόταν σε γειτονικό τόπο της οικίας του, ανέφερε ότι δεν έβγαινε από το σπίτι, έτρωγε και προσευχόταν. Ερωτηθείς κατά πόσο θα μπορούσε να διαμείνει με ασφάλεια στην Abuja, ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι δεν διαθέτει την οικονομική δυνατότητα να ενοικιάσει διαμέρισμα στην εν λόγω περιοχή, αλλά θα ήταν ασφαλής εκεί. Αναφορικά με τις συνέπειες σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, ο αιτητής δήλωσε ότι θα τον σκοτώσει ο θείος του.
Οι καθ’ ων η αίτηση, εξετάζοντας τα λεγόμενα του αιτητή τόσο στην αίτηση όσο και τη συνέντευξη κατέταξαν αυτούς στους ακόλουθους ουσιώδεις ισχυρισμούς.
1. Ταυτότητα, χώρα καταγωγής, προφίλ και τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή
2. Φόβος του αιτητή για τη ζωή του από τον θείο του, ο οποίος προσπαθούσε να σφετεριστεί την περιουσία του πατέρα του
Οι καθ’ ων η αίτηση αποδέχθηκαν τον 1ο ως άνω ισχυρισμό, απέρριψαν δε τον έτερο ισχυρισμό του αιτητή.
Αναφορικά με τον 2ο ουσιώδη ισχυρισμό του αιτητή, κρίθηκε ότι στερείται εσωτερικής συνοχής ενόψει της αοριστίας, ασάφειας, έλλειψης συνέπειας, γενικότητας του σχετικού αφηγήματος. Συγκεκριμένα αξιολογήθηκε ότι παρόλο που δόθηκαν πολλές ευκαιρίες στον αιτητή, αυτός δεν ήταν σε θέση να αναπτύξει με συγκεκριμένο τρόπο τα προβλήματα που αντιμετώπισε με τον θείο του, απάντησε αόριστα σχετικά με την κατ’ ισχυρισμό τελευταία φορά που τον προσέγγισε ο θείος του, τον Φεβρουάριο 2022, αναφέροντας κατά τρόπο γενικό ότι ο θείος του έστειλε άτομα με σκοπό να τον σκοτώσουν, χωρίς να δίνει περαιτέρω πληροφορίες για τα άτομα που τον προσέγγισαν, τι ακριβώς συνέβη και ποια ήταν η συνομιλία τους και, ερωτηθείς για το τι συνέβη από τον Φεβρουάριο 2022 μέχρι την αναχώρησή του από τη χώρα τον Οκτώβριο 2022, δεν ανέφερε ότι βίωσε απειλές ή προβλήματα και αρκέστηκε στην αναφορά, η οποία στερείται εύλογα αναμενόμενων λεπτομερειών, ότι κρυβόταν στην οικία του φίλου του πατέρα του και δεν έβγαινε έξω.
Περαιτέρω οι καθ’ ων η αίτηση εντόπισαν αντιφάσεις ανάμεσα στους ισχυρισμούς της αίτησής του και στους ισχυρισμούς της συνέντευξής του. Αρχικά ανέφερε στη συνέντευξή του ότι ο πατέρας του απεβίωσε τον Αύγουστο 2020, ενώ στην αίτησή του κατέγραψε την ημερομηνία 19/12/19. Επίσης, στη συνέντευξή του ισχυρίστηκε πως ο αδερφός του απεβίωσε τον Δεκέμβριο 2021, ενώ στην αίτησή κατέγραψε την ημερομηνία 27/05/21 για το συμβάν αυτό. Περαιτέρω, ενώ στην αίτησή του ισχυρίστηκε ότι υπήρξε αρκετές φορές θύμα ξυλοδαρμού από τον θείο του, στη συνέντευξή ουδεμία αναφορά έκανε για τέτοια περιστατικά. Κληθείς να εξηγήσει τις αντιφάσεις που προέκυψαν, ο αιτητής απάντησε αόριστα πως κτυπήθηκε από κάποια άτομα, χωρίς να δίνει λεπτομέρειες ενώ, αναφορικά με τις διαφορετικές ημερομηνίες για τους κατ’ ισχυρισμό θανάτους του αδελφού και του πατέρα του, ανέφερε μονολεκτικά ότι το ορθό είναι αυτό που ανέφερε κατά τη συνέντευξη, χωρίς να εξηγεί γιατί προέκυψε αυτή η αντίφαση. Επιπρόσθετα, ενώ στην αίτησή του δήλωσε πως τον βοήθησε κάποιος πάστορας με τις διαδικασίες αναχώρησής του, στη συνέντευξη αναφέρθηκε σε φίλο του πατέρα του. Κληθείς να εξηγήσει ο αιτητής ανέφερε ότι ο φίλος αυτός είναι κάτι σαν πάστορας.
Παρά τα ως άνω ευρήματα των καθ’ ων η αίτηση αναφορικά με την εσωτερική αξιοπιστία των ισχυρισμών του αιτητή, αυτοί προχώρησαν σε έρευνα σε πηγές πληροφόρησης, εκ της οποίας διαπιστώθηκε πως οι περιουσιακές διαμάχες μεταξύ μελών της οικογένειας είναι συχνές στη Νιγηρία και λαμβάνουν συχνά αιματηρές διαστάσεις. Εντούτοις, καθότι δεν στοιχειοθετήθηκε η εσωτερική αξιοπιστία του αιτητή, δεν έγινε αποδεκτός ο εν λόγω ουσιώδης ισχυρισμός.
Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, και επί τη βάσει του ισχυρισμού που έχει γίνει αποδεκτός, ήτοι ότι πρόκειται για νεαρό άνδρα, χωρίς ενδείξεις ευαλωτότητας, με τόπο διαμονής την πολιτεία Enugu, κατόπιν ανασκόπησης της γενικής κατάστασης ασφαλείας στον τόπο διαμονής του αιτητή (πολιτεία Enugu), η επίδικη αίτηση απορρίφθηκε ως αβάσιμη, καθώς διαπιστώθηκε ότι δεν υφίσταται εύλογη πιθανότητα να εκτεθεί ο αιτητής σε κίνδυνο δίωξης ή σοβαρής βλάβης κατά την επιστροφή του.
Στα πλαίσια των αγορεύσεων του ο αιτητής αναφέρει ότι δεν έγινε δέουσα έρευνα των ισχυρισμών του και δεν υποβλήθηκαν επαρκείς ερωτήσεις επί των λεγομένων, πράγμα που, ως ισχυρίζεται οδήγησε τους καθ’ ων η αίτηση σε απόφαση υπό καθεστώς πλάνης, χωρίς να αποδοθεί ως έπρεπε το ευεργέτημα της αμφιβολίας, χωρίς να αξιολογηθούν οι προσωπικές του περιστάσεις, ήτοι το ότι δεν έχει υποστηρικτικό δίκτυο, και χωρίς να αιτιολογείται η δια της παρούσης προσβαλλόμενη απόφαση. Δεν εξετάστηκε δε η πτυχή συμπληρωματικής προστασίας και δεν λήφθηκε υπόψη η αρχή της μη επαναπροώθησης, ως κατοχυρώνεται από το αρ.3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής ΕΣΔΑ).
Οι καθ' ων η αίτηση αναφέρουν ότι ουδείς εκ των ισχυρισμών του αιτητή εξειδικεύεται και αναπτύσσεται δεόντως και είναι έτσι όλοι απορριπτέοι για τον λόγο αυτό. Περαιτέρω, απαντώντας σε έκαστο των προωθούμενων ισχυρισμών του αιτητή, αντιτάσσουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθ' όλα νόμιμη, ορθή επί της ουσίας αυτής, λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης, δόθηκε δεόντως η ευκαιρία στον αιτητή να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του και η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη. Περαιτέρω αναφέρουν ότι τα ευρήματα τους επί του μη βάσιμου του φόβου του αιτητή είναι εύλογα και ορθά.
Στην Χωματένος ν. Δημοκρατίας, (2013) 3 Α.Α.Δ. 120, ημ.14/03/13, λέχθηκε ότι: «[η] έκταση και η μορφή της έρευνας είναι συνυφασμένη με τα περιστατικά κάθε υπόθεσης. Το κριτήριο για την επάρκεια και πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και διερεύνηση του συνόλου των ουσιωδών στοιχείων, τα οποία παρέχουν βάση για ασφαλή συμπεράσματα.».
Δεδομένου ότι όλοι οι προωθούμενοι εκ του αιτητή ισχυρισμοί συνεπλέκονται με την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης προχωρώ με επί της ουσίας εξέταση των ενώπιον μου στοιχείων.
Στο εγχειρίδιο του EASO «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», Δικαστική ανάλυση, 2018, σελ.98 του εγχειριδίου, αναφέρεται ότι «[…] απαιτείται ισορροπημένη και αντικειμενική αξιολόγηση του αν η αφήγηση του αιτούντος αντικατοπτρίζει την αφήγηση που αναμένεται από ένα πρόσωπο στην κατάσταση του αιτούντος το οποίο αφηγείται μια πραγματική προσωπική εμπειρία.».
Στη σελ.102 του ιδίου εγχειριδίου, αναφέρονται τα εξής:
«[Οι] δείκτες αξιοπιστίας είναι απλοί δείκτες και δεν συνιστούν αυστηρά κριτήρια ή προϋποθέσεις. Παρότι οι τέσσερις δείκτες που προσδιορίστηκαν ανωτέρω (εσωτερική και εξωτερική συνέπεια, επαρκώς λεπτομερείς πληροφορίες και ευλογοφάνεια) αποτυπώνουν τους δείκτες που εφαρμόζουν στην πράξη τα δικαστήρια, κανένας από αυτούς δεν μπορεί να θεωρηθεί καθοριστικός. Η σημασία τους από υπόθεση σε υπόθεση ποικίλλει σημαντικά. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η εξέταση του σωρευτικού τους αντίκτυπου (305). […]
Από την ανωτέρω ανάλυση προκύπτει ότι δεν υπάρχει απλή απάντηση στο ερώτημα που αφορά τον τρόπο αξιολόγησης της αξιοπιστίας σε υποθέσεις διεθνούς προστασίας. Το μόνο που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι η αξιολόγηση πρέπει να διενεργείται με βάση το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων, λαμβανομένων υπόψη των αρχών, των μεθόδων και των δεικτών που αναφέρονται στην παρούσα ανάλυση. Οι αρχές, οι μέθοδοι και οι δείκτες αυτοί θα πρέπει να εφαρμόζονται με προσοχή (307), αντικειμενικότητα και αμεροληψία, ώστε να αποφευχθεί τυχόν εσφαλμένη και απλοϊκή απόρριψη, ή αφελής και ανεπιφύλακτη αποδοχή μιας συγκεκριμένης αφήγησης.»
Ενόψει των ως άνω, διερχόμενος των ενώπιον μου στοιχείων ως έχουν καταγραφεί στο πρακτικό της επίδικης συνέντευξης, θα συμφωνήσω με το σύνολο των ευρημάτων και κατάληξης των καθ’ ων η αίτηση επί του 2ου ουσιώδους ισχυρισμού του. Τα όσα ανέφερε ο αιτητής περιορίστηκαν σε γενικές δηλώσεις και το όλο αφήγημα του βρίθει κενών και ασαφειών και περιλαμβάνει αοριστίες, οι οποίες δεν διατηρούν χρονική συνέπεια, εκ των οποίων διαβρώνεται αναπόφευκτα η αξιοπιστία των δηλώσεων του. Ενδεικτικά σημειώνω και πάλι τα όσα ανωτέρω καταγράφω, στα πλαίσια παράθεσης των όσων αναφέρουν και οι καθ’ ων η αίτηση στην επίδικη έκθεση (ερ.49-50). Ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει το περιεχόμενο των απειλών, κάποιο συμβάν σχετικό μ’ αυτές, πότε αυτές έγιναν, πως αντέδρασε σ’ αυτές, τι έγινε κατά τους 8 μήνες που κρυβόταν, ως ανέφερε, και δεν έδωσε την παραμικρή εξήγηση για τη σημαντική αντίφαση που εντοπίστηκε σε σχέση με τις ημερομηνίες θανάτου του πατέρα και του αδελφού του που κατέγραψε στην αίτηση και όσα ανέφερε κατά τη συνέντευξη. Τονίζεται βεβαίως ότι δεν αναμένεται ο αιτητής να είναι σε θέση να δώσει λεπτομερείς απαντήσεις σε κάθε ερώτηση που του υποβάλλεται, αναμένεται όμως να είναι σε θέση να αναφέρει με εύλογη λεπτομέρεια και συνέπεια τα γεγονότα που αφορούν τον πυρήνα του αιτήματός του, όπως ορισμένες λεπτομέρειες από τα κατ’ ισχυρισμό περιστατικά που βίωσε, οι οποίες θα προσέδιδαν την απαιτούμενη αληθοφάνεια και βιωματική διάσταση στο αφήγημα του.
Δεδομένης της παντελούς έλλειψης εσωτερικής συνοχής των λεγομένων του αιτητή δεν θεωρώ ότι είναι απαραίτητη εν προκειμένω η αναζήτηση πληροφορίων αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία των ισχυρισμών του. Ως στο εγχειρίδιο του EASO «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», Δικαστική ανάλυση, 2018, σελ.132, αναφέρεται, η αναζήτηση πληροφοριών για τη χώρα καταγωγής «ενδέχεται να μην είναι απαραίτητ[η] σε περίπτωση αρνητικής διαπίστωσης περί της αξιοπιστίας βάσει καταφανούς έλλειψης εσωτερικής συνοχής ή μη ικανοποιητικής επεξήγησης αποκλίσεων ή παραλλαγών σε ό,τι αφορά τα ουσιώδη στοιχεία μιας αίτησης ή, ακόμη περισσότερο, σε περίπτωση απόρριψης προσφυγής ως απαράδεκτης.».
Σημειώνεται ότι, με δεδομένο ότι στα πλαίσια της παρούσης εκπροσωπείται δεόντως από δικηγόρο, αν ήθελε να προσφέρει περαιτέρω μαρτυρία και/ή στοιχεία προς διευκρίνηση των όποιων κενών, ασαφειών ή ελλείψεων διαπιστώθηκαν, για τα οποία είναι δεόντως ενήμερος, θα μπορούσε βεβαίως να το πράξει δια σχετικού διαβήματος. Εντούτοις ουδέν έπραξε.
Στην απουσία λοιπόν περαιτέρω μαρτυρίας που θα συμπλήρωνε τα κενά και τις ελλείψεις, ως ανωτέρω λεπτομερώς καταγράφονται, είναι κατάληξη μου ότι τα κενά παραμένουν και συνεπώς ουδείς εκ των ισχυρισμών του αιτητή μπορεί να γίνει αποδεκτός, καθότι οι σημαντικές ελλείψεις εσωτερικής συνοχής δεν αφήνουν περιθώριο αποδοχής τους.
Ενόψει της ως άνω κατάληξης μου απομένει η αποτίμηση της γενικής κατάστασης ασφαλείας στον τόπο διαμονής του αιτητή, όπου και αναμένεται να επιστρέψει (Enugu).
Σε επικαιροποιημένη αναφορά του ACLED καταγράφεται ότι σε διάστημα ενός έτους από 05/04/23 έως 05/04/24, καταγράφηκαν 78 περιστατικά ασφαλείας και προέκυψαν εξ αυτών 66 θάνατοι[1] σε σύνολο πληθυσμού περί των 4 ½ εκατομμυρίων κατοίκων [2] . Στην ίδια βάση δεδομένων, για το έτος 2020, καταγράφηκαν 18 περιστατικά ασφαλείας και προέκυψαν 5 θάνατοι, σε σύνολο πληθυσμού περί των 4 ½ εκατομμυρίων. Κατά το 1ο τετράμηνο του 2021, και πάλι σύμφωνα με σχετική έκθεση του ACLED, καταγράφηκαν 10 θάνατοι σε σύνολο 6 περιστατικών ασφαλείας.[3] Έκθεση του EASO αναφέρει ότι στην πολιτεία Enugu δεν διαπιστώνεται πραγματικός κίνδυνος για έναν άμαχο να επηρεαστεί προσωπικά με βάση την έννοια του άρθρου 15(γ) της Οδηγίας.[4]
Δεν παραγνωρίζω ότι στα περιστατικά ασφαλείας περιλαμβάνονται επιθέσεις σε άμαχο πληθυσμό και αδιακρίτως ασκούμενη βία, όμως δεν φτάνει σε επίπεδο που να συνηγορεί υπέρ της ύπαρξης «σοβαρής και προσωπικής απειλής» κατά του αιτητή εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην υπό κρίση περιοχή, δεδομένου του ότι δεν εντοπίζω ιδιαίτερες περιστάσεις που θα μπορούσαν να επιτείνουν τον κίνδυνο ειδικώς γι’ αυτόν σε σύγκρισή με τον γενικό πληθυσμό της περιοχής, στη βάση της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» [5] (βλ. απόφαση ΔΕΕ, ημ.10/06/21, C-901/19, CF and DN). Άλλωστε, ως στην αιτ. σκέψη 35 της Οδ.2011/95/ΕΕ αναφέρεται, «[οι] κίνδυνοι στους οποίους εκτίθεται εν γένει ο πληθυσμός ή τμήμα του πληθυσμού μιας χώρας δεν συνιστούν συνήθως, αυτοί καθαυτοί, προσωπική απειλή που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως σοβαρή βλάβη.»
Έπεται λοιπόν ότι δεν τεκμηριώνεται εν προκειμένω βάσιμος φόβος «καταδίωξης του [αιτητή] για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων» και δεν υφίστανται «ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη», ως αμφότερες αυτές οι έννοιες ορίζονται στα άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (Ν. 6(I)/2000) αντίστοιχα.
Σημειώνεται δε ότι η Νιγηρία έχει καθοριστεί στις Κ.Δ.Π. 198/2020, 225/2021, 202/2022 και 166/2023, οι οποίες εκδόθηκαν δυνάμει του αρ.12Βτρις του Νόμου, ως ασφαλής χώρα ιθαγενείας και στην παρούσα ουδέν στοιχείο προσκομίστηκε στη βάση του οποίου θα μπορούσε να «θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής […] στη συγκεκριμένη περίπτωσή», στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6). Δεδομένου τούτου δεν κρίνω ότι η επιστροφή του αιτητή θα ήταν σε παράβαση του κατοχυρωμένου εκ του αρ.3 της ΕΣΔΑ δικαιώματος του στην μη επαναπροώθηση καθότι δεν έχει τεκμηριωθεί ισχυρισμός προς ανατροπή του τεκμήριου ασφαλούς χώρας καταγωγής. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι οι περιστάσεις του αιτητή λήφθηκαν δεόντως υπόψη από τους καθ’ ων η αίτηση κατά την αξιολόγηση κινδύνου (ερ.48) και αξιολογήθηκαν δεόντως. Άλλωστε, σύμφωνα με τα λεγόμενα του αιτητή, στον τόπο διαμονής του ζει η μητέρα του (ερ.36), με την οποία αυτός διατηρεί επαφή, εκ του οποίου καταρρίπτονται οι αιτιάσεις της συνηγόρου του περί απουσίας οικογενειακού δικτύου.
Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard
(βλ. Πλατφόρμα Dashboard, με στοιχεία ανάλυσης ως εξής: ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: 08/03/2023-08/03/2024, ΤΥΠΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: Battles / Violence against civilians / Explosions - Remote violence/ Riots και ΠΕΡΙΟΧΗ: Western Africa – Nigeria - Enugu
[2] City Population, Nigeria - Enugu State, https://citypopulation.de/en/nigeria/admin/
[3] EASO Country Guidance: Nigeria Security Situation, June 2021, σ. 199-202
[4] EASO Country Guidance: Nigeria Common analysis and guidance note, October 2021, σ. 125-126
https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/2022-01/Country_Guidance_Nigeria_2021.pdf
[5] Εγχειρίδιο EASO, Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) Δικαστική ανάλυση, σελ.26-28, διαθέσιμο εδώ: https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf