ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθεση αρ.3677/23
27 Μαΐου 2024
[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Β. Ι.
Αιτητής
Και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ’ ων η αίτηση
Κα Χρ. Λαζάρου Αρτέμη, Δικηγόρος για τον αιτητή
Κα Μ. Βασιλείου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσφυγή ο αιτητής αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημ.05/09/23, η οποία του κοινοποιήθηκε αυθημερόν, δια της οποίας απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η μεταγενέστερη αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας που υπέβαλε, ως άκυρης, αντισυνταγματικής, παράνομης, και στερούμενης νομικού αποτελέσματος.
Οι καθ’ ων η αίτηση ήγειραν δια της ενστάσεως τους προδικαστική ένσταση αναφορικά με το εκπρόθεσμο καταχώρισης της παρούσας.
Επί της προδικαστικής ενστάσεως ουδέν αναφέρει ο αιτητής στη γραπτή αγόρευση που καταχώρησε. Κατά τις διευκρινήσεις, καλούμενος να τοποθετηθεί επί του ζητήματος, ο συνήγορος του αιτητή ανέφερε ότι, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, η προσφυγή θα πρέπει να θεωρηθεί εμπρόθεσμη, καθώς ο υπολογισμός των 30 ημερών θα πρέπει να αρχίζει από την μεθεπόμενη μέρα της επίδοσης, αφού, ως ανέφερε, η επόμενη μέρα της επίδοσης θα πρέπει να θεωρείται ως η μέρα 0 (μηδέν). Ανεξαρτήτως τούτου ανέφερε ότι κατά τη λήξη της προθεσμίας, αν ήθελε γίνει δεκτό ότι αυτή εξέπνευσε την προηγουμένη της καταχώρησης της παρούσης, ως οι καθ’ ων η αίτηση εισηγούνται, η συνήγορος του αιτητή αδυνατούσε να καταχωρήσει και λόγω του ότι το γραφείο της είναι στην Πάφο.
Οι καθ’ ων η αίτηση, τόσο στην αγόρευση τους όσο και στις διευκρινήσεις, αναφέρθηκαν στο ζήτημα του εκπρόθεσμου. Εις απάντηση των ως άνω ισχυρισμών του αιτητή οι καθ’ ων η αίτηση ανέφεραν ότι η προθεσμία 30 ημερών άρχεται από την επόμενη της επίδοσης της επίδικης απόφασης, η οποία είναι βεβαίως και η 1η ημέρα της προθεσμίας. Συνεπώς η παρούσα είναι εμπρόθεσμη κατά μια ημέρα. Επί των ισχυρισμών περί αδυναμίας της συνηγόρου του αιτητή να καταχωρήσει εμπρόθεσμα ανέφεραν ότι ουδεμία μαρτυρία βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου προς τεκμηρίωση τούτου και, σε κάθε περίπτωση, η ισχυριζόμενη αδυναμία κατά την τελευταία ημέρα της προθεσμίας δεν είναι αρκετή για να παρεκταθεί η προθεσμία αυτή. Επί των ως άνω παραπέμπουν στην αγόρευση τους σε σχετική νομολογία.
Επί του ζητήματος του εκπρόθεσμου, στη Χατζηπαντελή ν. Δημοκρατία (1989) 3 ΑΑΔ 961, ημ.25/04/89, αναφέρθηκε ότι «[θ]έματα δημόσιας τάξης - δικαιοδοσία του Δικαστηρίου, όπως είναι η εκτελεστότητα της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης, η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος, το εκπρόθεσμο της καταχώρισης της προσφυγής, εξετάζονται και πρέπει να εξετάζονται από το Δικαστήριο αυτεπάγγελτα (ex proprio motu) - (Βλ., μεταξύ άλλων, Eleni Vrahimi & Another and The Republic (Attorney-General) (ανωτέρω), Annika Christodoulou v. Republic (Public Service Commission) (1967) 3 C.L.R. 691, Nicos Lambrakis v. Republic (Educational Service Committee) (1970) 3 C.L.R. 72, Cyprus Transport Co. Ltd. and Another v. Republic (Permits Authority) (1970) 3 C.L.R. 163, Razis and Another v. Republic (1982) 3 C.L.R. 45). ».
Στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπ. αρ.131/10, Γιώργος Ν. Φάντης ν. Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (ΕΤΕΚ), ημ.12/11/12, «[τ]ο βάρος απόδειξης του ισχυρισμού ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη φέρει το μέρος που επικαλείται το εκπρόθεσμο (βλέπε μεταξύ άλλων Kritiotis v. Municipality of Paphos and others (1986) 3 C.L.R. 322).».
Στη βάση και της ως άνω νομολογίας προχωρώ με εξέταση της προδικαστικής ενστάσεως σχετικά με το εκπρόθεσμο κατά προτεραιότητα, στη βάση των ενώπιον μου στοιχείων, καθώς ενδεχόμενη επιτυχία της καθιστά την προσφυγή απαράδεκτη γι’ αυτό τον λόγο.
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να σημειωθεί ότι η μέρα που η δια της παρούσης προσβαλλόμενη απόφαση κοινοποιήθηκε στον αιτητή, κατά την οποία και έλαβε πλήρη γνώση αυτής, είναι η 05/09/23. Αυτό δεν αμφισβητείται από τον αιτητή.
Εκ της πλούσιας επί τούτου νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου καθίσταται σαφές ότι η προθεσμία είναι επιτακτική και διακόπτεται μόνο ενόψει εξαιρετικών συνθηκών και μόνο για όσο καιρό αυτές υφίστανται. Σχετικώς, στη Μαραγκού ν. Δημοκρατίας (1997) 1 ΑΑΔ 1715, λέχθηκαν τα εξής:
«Ο χρόνος για την άσκηση προσφυγής καθορίζεται από το ίδιο το Σύνταγμα, στην παράγραφο 3 του Άρθρου 146, το οποίο κατοχυρώνει δικαίωμα προσφυγής κατά αποφάσεων, πράξεων ή παραλείψεων οργάνου ή αρχής ή προσώπου που ασκεί εκτελεστική ή διοικητική λειτουργία.
«Η προσφυγή ασκείται εντός εβδομήκοντα πέντε ημερών από της ημέρας της δημοσιεύσεως της αποφάσεως ή της πράξεως ή, εν περιπτώσει μή δημοσιεύσεως, ή εν περιπτώσει παραλείψεως, από της ημέρας καθ’ ην η πράξις ή παράλειψις περιήλθεν εις γνώσιν του προσφεύγοντος.»
Οι πρόνοιες του Άρθρου 146.3, όπως έχουν αυθεντικά ερμηνευθεί είναι επιτακτικές και τυγχάνουν εφαρμογής χάριν του δημοσίου συμφέροντος. Σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπεται η παράταση του χρόνου που καθορίζεται στο Άρθρο 146.3. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις η ροή του χρόνου των 75 ημερών μπορεί να ανακοπεί, για όσο χρόνο αυτές διαρκούν· ο χρόνος συνεχίζει να τρέχει μόλις αυτές παρέλθουν. Εξαιρετικές περιστάσεις είναι συνώνυμες με περιστάσεις ανωτέρας βίας «force majeure», οι οποίες καθιστούν την άσκηση προσφυγής για όσο χρόνο διαρκούν, αδύνατη. (Βλ. Μεταξύ άλλων John Moran and The Republic (Attorney-General and Minister of Interior) 1 R.S.C.C. 10, 13. Joyce Marcoullides & The Greek Communal Chamber (Director of Greek Education) 4 R.S.C.C. 7, 10. Potamitis v. Water Board of Limassol (1985) 3 C.L.R. 260, 270, 271.) »
Στην παρούσα λοιπόν η επιτακτική προθεσμία 30 ημερών [αρ.12Α (1), Περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος του 2018 (73(I)/2018)] για την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής έληγε, με δεδομένα τα όσα πιο πάνω αναφέρω, στις 05/10/23, εφόσον οι 30 ημέρες ξεκινούν να μετρούν από την επομένη της επιδόσεως της δια της παρούσης προσβαλλόμενης αποφάσεως [βλ. αρ.31 (α) του περί Ερμηνείας Νόμου (ΚΕΦ.1)]. Η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 06/10/23.
Στην Ευθυμίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1997) 3 ΑΑΔ 281, λέχθηκε ότι «[α]παιτείται η άδεια του Δικαστηρίου για την προσαγωγή μαρτυρίας άλλης, από το διοικητικό φάκελο.».
Εν προκειμένω, δεδομένου ότι, στη βάση των ανωτέρω, οι καθ’ ων η αίτηση απέσεισαν το βάρος απόδειξης, στη βάση των στοιχείων του φακέλου, ότι η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε εκπροθέσμως, στην απουσία μαρτυρίας για οιονδήποτε εξαιρετικό λόγο που θα μπορούσε να συντείνει στην διακοπή της επιτακτικής προθεσμίας των 30 ημερών (περιλαμβανομένης ισχυριζόμενης αδυναμίας της συνηγόρου του αιτητή, ως οι σχετικές αιτιάσεις), ουδείς λόγος ετέθη ενώπιον μου που να ανατρέπει τα ως άνω.
Η προδικαστική ένσταση επιτυγχάνει.
Η προσφυγή έχει καταχωρηθεί εκπροθέσμως και απορρίπτεται ως απαράδεκτη με έξοδα €800 υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.