Μ.L.C. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, Υπόθεση Αρ.: 4806/23, 31/5/2024

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ.: 4806/23

31 Μαΐου, 2024

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Μ.L.C.

Αιτητού

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η αίτηση

........

Ο Αιτητής εμφανίζεται αυτοπροσώπως

Π. Βρυωνίδου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

(κ.) Ε. Ηρακλέους για πιστή μετάφραση από γαλλικά σε ελληνικά και αντίστροφα

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 7.12.2023, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του τελευταίου για διεθνή προστασία.

Γεγονότα

1. Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής κατάγεται από τη Γουινέα και είναι κάτοχος διαβατηρίου της χώρας καταγωγής του. Περί τις 9.7.2020, ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 17.11.2023, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη στον Αιτητή από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, ο οποίος υπέβαλε σχετική Έκθεση/ Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: o Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή. Η εισήγηση για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο στις 7.12.2023 και κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 12.12.2023. Η τελευταία αυτή απόφαση αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

Νομικοί Ισχυρισμοί

2. Ο Αιτητής στην προσφυγή του αναφέρει ότι επιθυμεί την προσβολή της επίδικης απόφασης δηλώντας ότι κινδυνεύει στη χώρα του από ομάδα διακίνησης ανθρώπων. Ο πατέρας του ήταν υπολοχαγός, ο οποίος συνέλαβε άτομα της ομάδας, με αποτέλεσμα να τον σκοτώσουν. Το ίδιο τον Αιτητή, ως αναφέρει τον απήγαγαν και τον βασάνισαν. Κατόρθωσαν να διαφύγει ενώ τον απείλησαν ότι εάν επιστρέψει θα τον σκοτώσουν.

3. Στο πλαίσιο της γραπτής του αγόρευσης, ο Αιτητής επανέλαβε τον πυρήνα του αιτήματός του, συμπληρώνοντας ότι η απαγωγή του έλαβε χώρα κατά την κηδεία του πατέρα του και ότι η απαγωγή διήρκησε τρεις ημέρες κατά τις οποίες ως αναφέρει υπέστη βασανιστήρια και με την απελευθέρωσή του τον απείλησαν ότι θα τον σκοτώσουν.

4. Κατά το στάδιο των προφορικών αγορεύσεων, ο Αιτητής επιβεβαίωσε ότι τα άτομα που σκότωσαν και τον πατέρα του τον απήγαγαν την ημέρα της ταφής του πατέρα του (21 Ιανουαρίου 2020) για τρεις ημέρες. Ερωτηθείς αναφορικά με τα κίνητρα δολοφονίας του πατέρα του, ο Αιτητής δήλωσε άγνοια, σημειώνοντας ότι δεν είχε ιδιαίτερες σχέσεις με τον πατέρα του. Αναφορικά με τις περιστάσεις της απαγωγής του, ο Αιτητής ανέφερε ότι την ημέρα της κηδείας 2 έως 5 άτομα τον έβαλαν σε ένα όχημα ενώ προηγουμένως άρχισαν να πυροβολούν στον πλήθος. Κατόπιν ερωτήματος του Δικαστήριου, πώς γνώριζαν τον ίδιο, ο Αιτητής αποκρίθηκε ότι τον αναγνώρισαν από φωτογραφία της παιδικής του ηλικίας. Ο Αιτητής απάντησε ότι δεν του είπαν τι ήθελαν από αυτόν ενώ ερωτηθείς ανέφερε ότι τον άφησαν μετά από τρεις ημέρες ελεύθερο διότι δεν μπορούσε να απαντήσει στις ερωτήσεις τους. Ο Αιτητής ανέφερε ότι του υπέβαλλαν ερωτήματα αναφορικά με κάποια άτομα το οποία ο ίδιος δεν γνώριζε, τα οποία εικάζει ότι πρόκεται περί ατόμων με τα οποία ο πατέρας του εργαζόταν ως στρατιωτικός. Τέλος, ο Αιτητής δήλωσε ότι προσέφυγε στις αρχές τις χώρας του, οι οποίες δεν ήταν σε θέση να του παρέχουν προστασία, σύμφωνα με τον ίδιο.

5. Από την πλευρά τους οι Καθ' ων η αίτηση υπεραμύνονται της επίδικης απόφασης και αντικρούουν τους ισχυρισμούς του Αιτητή, παραπέμπουν στις δηλώσεις του κατά το στάδιο της διοικητικής διαδικασίας τις οποίες χαρακτηρίζουν ασαφείς και αντιφατικές, καταλήγοντας ότι ορθώς κρίθηκε ως αξιόπιστος ως προς τους που αφορούν τα άμεσα κίνητρα εγκατάλειψης της χώρας του. Εισηγούνται ότι δε δικαιολογείται η υπαγωγή του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας καθώς ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο λόγο δίωξης για τους λόγους που αναφέρονται περιοριστικά στο άρθρο 3(1) το περί Προσφύγων Νόμου. Εξετάζοντας τις δηλώσεις του σε συνδυασμό με πληροφορίες από τη χώρα καταγωγής που αφορά την κατάσταση ασφαλείας και τις προσωπικές του περιστάσεις, εισηγούνται ότι δεν μπορεί να υπαχθεί στο προστατευτικό καθεστώς των διατάξεων του άρθρου 19(2) του περί Προσφύγων Νόμου καθώς δεν αναμένεται ευλόγως να αντιμετωπίσει σοβαρό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη εξαιτίας των λόγων που αναφέρονται στο άρθρο αυτό.

Το νομικό πλαίσιο

6. Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (Ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

7. Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα ακόλουθα:

«Πρόσφυγας

3.-(1) Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής, ή πρόσωπο, που δεν έχει ιθαγένεια, το οποίο, ενώ είναι εκτός της χώρας της προηγούμενης συνήθους διαμονής του ως αποτέλεσμα αυτών των καταστάσεων, δεν είναι σε θέση ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο να επιστρέψει σ' αυτή και στο οποίο δεν έχει εφαρμογή το άρθρο 5.».

8. Το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα εξής:

«Υποχρεώσεις αιτητή κατά την εξέταση της αίτησης και συναφής υποχρέωση αρμόδιων αρχών

16.-(1) Κατά την εξέταση της αίτησής του, ο αιτητής οφείλει να συνεργάζεται με την Υπηρεσία Ασύλου με σκοπό την εξακρίβωση της ταυτότητάς του και των υπόλοιπων στοιχείων που αναφέρονται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2).

(2) Ιδίως, ο αιτητής οφείλει-

(α) να υποβάλει το συντομότερο δυνατό όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για την τεκμηρίωση της αίτησης, τα οποία στοιχεία συνίστανται σε δηλώσεις του αιτητή και σε όλα τα έγγραφα που έχει ο αιτητής στη διάθεσή του σχετικά με την ηλικία του, το προσωπικό του ιστορικό, καθώς και το ιστορικό των οικείων συγγενών του, την ταυτότητα, την ιθαγένεια, τη χώρα και το μέρος προηγούμενης διαμονής του, τις προηγούμενες αιτήσεις ασύλου, το δρομολόγιο που ακολούθησε, το δελτίο ταυτότητας και τα ταξιδιωτικά του έγγραφα και τους λόγους για τους οποίους ζητεί διεθνή προστασία∙

[.]

9. Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπει τα εξής:

«Αναγνώριση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας

19.-(1) Ο Προϊστάμενος, με απόφασή του αναγνωρίζει καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, σε οποιοδήποτε αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δεν βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής.

(2) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, "σοβαρή βλάβη" ή "σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη" σημαίνει-

(α) θανατική ποινή ή εκτέλεση, ή

(β) βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία του αιτητή στη χώρα καταγωγής του, ή

(γ) σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης...».

Κατάληξη

10. Το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει την ουσιαστική ορθότητα της επίδικης πράξεως. Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας.

11. Η έκταση του ελέγχου που το παρόν Δικαστήριο ασκεί επί της επίδικης πράξης, δεν απαλλάσσει τον Αιτητή από την υποχρέωση, τουλάχιστον με τη γραπτή του αγόρευση, να παραθέσει τους λόγους και να συγκεκριμενοποιήσει γιατί η επίδικη πράξη είναι λανθασμένη/ πλημμελής (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση Αρ. 1484/2010, Κώστας Λαγός v. Yπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ημερ. 28.9.20212), γιατί η επίδικη απόφαση θα πρέπει να ανατραπεί και πού ακριβώς εδράζεται το αίτημά του για υπαγωγή στο καθεστώς διεθνούς προστασίας.

12. Το γεγονός ότι το παρόν Δικαστήριο είναι δικαστήριο που εξετάζει όχι μόνο τη νομιμότητα αλλά και την ορθότητα των διοικητικών πράξεων, οι οποίες απαριθμούνται στο εδάφιο (4) του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου, δεν αναιρεί την πιο πάνω υποχρέωση του Αιτητή.

13. Παρατηρείται συναφώς ότι ο Αιτητής κατά την καταγραφή του αιτήματός του για διεθνή προστασία ανέφερε ότι εγκατέλειψε τη χώρα του για πολιτικούς λόγους. Ειδικότερα ανέφερε ότι ο πατέρας του σκοτώθηκε από πολιτικούς το 2009 όταν ο ίδιος ήταν στην ηλικία των 11 χρόνων. Αποφάσισε να συνταχθί στον ίδιο σκοπό για τον οποίο ο πατέρα του απεβίωσε (το πολιτικό κόμμα Union of Democratic Forces of Guinea. Περί τα τέλη του 2019, η κυβέρνηση προχώρησε σε αυθαίρετες συλλήψεις στο πλαίσιο των οποία πολλοί νέοι συνελήφθησαν και βασανίστηκαν και έχασε σε αυτό το πλαίσιο πολλούς φίλους. Η μητέρα του, με τη βοήθεια ενός θείο του αποφάσισε να τον φυγαδεύσει από τη χώρα προκειμένου να μην σκοτωθεί και ο ίδιος όπως ο πατέρας του

14. Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξης, ο Αιτητής επιβεβαίωσε κατά τα αρχικά της στάδιο ότι ο ίδιος συμπλήρωσε το έντυπο της αίτησής του. Ανέφερε εξάλλου ότι κατάγεται από τη Γουινέα, δήλωσε μουσουλμάνος στο θρήσκευμα και ότι ανήκει στην εθνοτική ομάδα Foulah από την πλευρά την μητέρας του στην εθνοτική ομάδα Sosso από την πλευρά του πατέρα του. Ως προς το εκπαιδευτικό του υπόβαθρο, ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο Conakry, το οποίο αποτελεί και τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του. Ακολούθως παρακολούθησε επί τρεις μήνες μαθήματα στο πανεπιστήμιο Kuntia στο Conakry, ωστόσο αναγκάστηκε να σταματήσει τις σπουδές του στις 17.1.2020 εξαιτίας των προβλημάτων που αντιμετώπιζε στη χώρα του. Δεν έχει εργαστεί στο παρελθόν στη χώρα του καθώς σπούδαζε και συντηρούνταν οικονομικά από τους γονείς του.

15. Ερωτηθείς αναφορικά με τους λόγους για τος οποίους εγκατάλειψε τη χώρα του, ο Αιτητής, κατά την ελεύθερή του αφήγηση, δήλωσε ότι αιτία της φυγής του υπήρξε η δολοφονία του πατέρα του στις 19.1.0202 από άγνωστα πρόσωπα. Η κηδεία του πατέρα του έλαβε ΄χώρα στις 21.1.2020, δύο ημέρες αργότερα, όπου δώδεκα μασκοφόροι με όπλα και με παραστατιωτική ενδυμασία εισήλθαν στο κοιμητήριο. Οι οπλοφόροι άρχισαν ν πυροβολούν αδιάκριτα και ένας από αυτούς, ο οποίος κρατούσε τη φωτογραφία του Αιτητή, τόν άρπαξε και τόν έβαλε σε ένα αυτοκίνητο και έφυγε. Δεν γνωρίζει πού ακριβώς τον μετέφεραν ωστόσο δεν υπήρχαν σπίτια γύρω. Την πρώτη ημέρα δεν τον βασάνισαν αλλά το είπαν ότι ο πατέρας του έκανε κάτι κακό και ότι ο ίδιος θα το πληρώσει. Τον υπέβαλαν στη συνέχεια σε βασανιστήρια. Μετά από τρεις ημέρες τον άφησαν ελεύθερα λέγοντάς ότι τα βασανιστήρια στα οποία τον υπέβαλαν ήταν αρκετά προκειμένου να αποπληρώσει το κακό που έκανε ο πατέρας του, απειλώντας ωστόσο ότι εάν τον πιάσουν ξανά θ ατον σκοτώσουν.

16. Ο ίδιος φοβάται ότι σε περίπτωση που επιστρέψει πίσω στη χώρα του τα άτομα αυτά θα τον βρουν και θα τον σκοτώσουν. Επίσης, κατόπιν σχετικής ερώτησης, ο Αιτητής ανέφερε ότι πιστεύει ότι εξακολουθούν τα πρόσωπα αυτά να τον αναζητούν διότι η μητέρα του αισθάνεται ότι άγνωστοι την κατασκοπεύουν.

17. Στη συνέχεια, υποβλήθηκαν στον Αιτητή διευκρινιστικής φύσεως ερωτήματα αναφορικά με τη θέση του πατέρα του στο στρατό, τους κατ΄ ισχυρισμό δολοφόνους του πατέρα του και τα κίνητρά τους να βλάψουν τον πατέρα του και τον ίδιο και τις περιστάσεις της απαγωγής και της απελευθέρωσής του. Ερωτηθείς αναφορικά με την προφανή αντίθεση των δηλώσεών του κατά τη συνέντευξη σε σχέση με τα όσα κατέγραψε στον έντυπο της αίτησής τού, Αιτητής δήλωσε ότι όταν κατέφθασε στη Δημοκρατία δεν καταλάμβανε τίποτα.

18. Αξιολογώντας τις δηλώσεις του Αιτητή, οι Καθ' ων η αίτηση σχημάτισαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, ο πρώτος ως προς τη χώρα καταγωγής του Αιτητή, τον τόπο γέννησης και τόπο διαμονής, το Conakry και ο δεύτερος ως προς τον κίνδυνο ζωής που διατρέχει από τα πρόσωπα που δολοφόνησαν τον πατέρα του στις 19.1.2020.

19. Ως προς την αξιοπιστία των ισχυρισμών του, ο πρώτος κρίθηκε αξιόπιστος στο σύνολό του καθώς κρίθηκε ότι παρουσίασε επαρκείς και αρκούντως ακριβείς πληροφορίες αναφορικά με το τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του, το οικογενειακό, μορφωτικό, θρησκευτικό και εθνοτικό υπόβαθρο. Παράλληλα, ως προς τα μέρη στα οποία ο Αιτητής έκανε αναφορά επιβεβαιώθηκαν οι αναφορές του από εξωτερικές πηγές.

20. Ο δεύτερος ωστόσο ισχυρισμός απορρίφθηκε, λόγω έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας. Κρίθηκε ειδικότερα ότι δεν προκύπτει προσωπικός κίνδυνος από τα πρόσωπα, τα οποία κατ’ ισχυρισμό δολοφόνησαν τον πατέρα του. Καταρχάς, επισημαίνουν σειρά ανακολουθιών στα λεγόμενά του. Συγκεκριμένα, ενώ ο Αιτητής αναφέρει σε κάποιο σημείο της συνέντευξής του ότι σύμφωνα με την αστυνομική έρευνα αναφορικά για το θάνατο του πατέρα του διαπιστώθηκε ότι αυτός δολοφονήθηκε εξαιτίας της συμμετοχής του σε μία επιχείρηση στην οποία συμμετείχαν και άλλοι φορείς κατά της καταπολέμησης των ναρκωτικών, όπου εντόπισαν ένα φορτηγό με ναρκωτικά και το έκαψαν, σε άλλο σημείο αναφέρει ότι ακόμα και κατά το χρόνο της της συνέντευξης δεν γνωρίζουν τα πρόσωπα που δολοφόνησαν τον πατέρα του. Δεδομένου του ρόλου που αποδίδει ο Αιτητής στον πατέρα του στο στρατό ήτοι ως υπεύθυνου για τις προμήθειες σε διατροφή και ένδυση στο στρατό, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει πώς ο πατέρας του συμμετείχε σε μία επιχείρηση μαζί με άλλες αρχές αρμόδιες για την καταπολέμηση των ναρκωτικών. Επιπλέον, ενώ σε ένα σημείο της συνέντευξής του, ο Αιτήτης αναφέρει ότι ο πατέρας του έκαψε το όχημα με τα ναρκωτικά σε άλλο σημείο της συνέντευξης λέει ότι η μητέρα του υποστήριξε ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε απόδειξε ότι αυτός συμμετέχει σε μια τέτοια επιχείρηση κατά των ναρκωτικών. Καθώς εύλογα αναμενόταν από τον Αιτητή να γνωρίζει τα αίτια της δολοφονίας του πατέρα του ο ίδιος δεν μπόρεσε να παρέχει επαρκείς και συνεκτικές πληροφορίες. Ως γενικόλογες χαρακτηρίστηκαν και οι δηλώσεις του Αιτηής ως προς τις περιστάσεις της κατ΄ ισχυρισμό απαγωγής του ενώ το επίπεδο το απαντήσεών του δεν παραπέμπουν σε όντως βιωθείσες περιστάσεις. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του συναφούς ισχυρισμού, ο Αιτητής προσκόμισε αντίγραφο εντάλματος έρευνας έναν΄τιν των προσώπων που απήγαγαν τον Αιτητή στις 21.1.2024 (ερ. 41 του διοικητικού φακέλου), το οποίο ως ο ίδιος ισχυρίζεται εξασφάλισε η μητέρα του, η οποία μετέβη στο αστυνομικό τμήμα και έβγαλε φωτογραφία του εγγράφου, την οποία στη συνέχει απέστειλε στο τηλέφωνο του Αιτητή. Το έγγραφα αντικατοπτρίζει τα λεγόνενα του Αιτητή και έχει γίνει αποδεκτό ως μαρτυρία, η οποία συναξιολογήθηκε. Έτερη εξωτερική πηγή στην οποία παρέπεμψαν οι Καθ’ νωη αίτηση επιβεβαιώνει την αύξηση του φαινομένου των απαγωγών στο Conakry, τόπου τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή. Παρά το γεγονός ότι κάποιες εκ των αναφορών του υποστηρίζονται από εξωτερικές πηγές, εντούτοις η μη στοιχειοθέτηση της εσωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού του περί προσωπικής δίωξής του από τους δολοφόνους του πατέρα του, οδήγησε τους Καθ’ ων η αίτηση σε απόρριψη του συνόλου του υπό εξέταση ισχυρισμού.

21. Προχωρώντας στην αξιολόγηση του κινδύνου που ο Αιτητής διατρέχει στη χώρα του στη βάση του μόνου αποδεκτού ισχυρισμού του, οι Καθ’ ων η αίτηση κατέληξαν ότι παρά το γεγονός ότι υφίστανται κάποια περιστατικά ασφαλείας μετά από το πραξικόπημα στη χώρα το Σεπτέμβριο του 2021, εντούτοις λαμβάνοντας υπόψη τις προσωπικές περιστάσεςι του Αιτητή και το γεγονός ότι ο ίδιος ουδέποτε είχε προσωπική εμπλοκή στα γεγονότα κρίθηκε ότι δεν υφίστανται συνθήκες αδιάκριτης βίας στο τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του από τις οποίες ο Αιτητής να διατρέχει κίνδυνο κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας ή κίνδυνο να υποστεί απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση.

22. Κατά τη νομική ανάλυση οι Καθ’ ων η αίτηση συμπεραίνουν ότι δεν δικαιούται καθεστώς πρόσφυγα καθώς δεν προκύπτει βάσιμος φόβος δίωξης για έναν από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου. Αναφορικά με το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας οι Καθ'ων η αίτηση κατέληξαν πως δε συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 19(2) του περί Προσφύγων Νόμου.

23. Στο πλαίσιο της ακροαματικής διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου, ο Αιτητής δήλωσε όσα καταγράφονται ανωτέρω, υπό τον τίτλο «Νομικοί Ισχυρισμοί».

24. Προχωρώντας στην de novo και ex nunc εξέταση των ενώπιόν μου δεδομένων, όπως υπαγορεύουν τα εδάφια (3) και (4) του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου και αξιολογώντας τους ισχυρισμούς του Αιτητή, οι οποίοι συνδέονται με τον πυρήνα του αιτήματός του για διεθνή προστασία, επισημαίνονται τα εξής:

25. Όσον αφορά στον πρώτο ισχυρισμό του αιτητή σχετικά με τα προσωπικά στοιχεία του αιτητή, τα στοιχεία του προφίλ του και τη χώρα καταγωγής, επιβεβαιώνεται ότι πρόκειται για νεαρό ενήλικα γεννηθείς το 1998, μονήρη, υγιή, μουσουλμάνο στο θρήσκευμα, εθνοτικής ομάδας Foulah από την πλευρά την μητέρας του Sosso από την πλευρά του πατέρα του, με μορφωτικό επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο οποίος διαθέτει οικογενειακό και ευρύτερο κοινωνικό δίκτυο στη χώρα καταγωγής του. Τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή προκύπτουν από το αντίγραφο του διαβατήριου, το οποίο προσκόμισε ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου. Σε ό,τι αφορά δε τον τόπο συνήθους διαμονής του το Conakry, εντοπίζεται σε εξωτερικές πηγές χαρτογράφησης.

26. Ακολούθως, συντάσσομαι με την απόρριψη του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού του Αιτητή, για τους λόγους που καταγράφονται στην έκθεση, η οποία αποτέλεσε την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης. Επιπλέον παρατηρείται και η προφανής διαφοροποίησης του αφηγήματος του Αιτητή, ως προς τα κίνητρα εγκατάλειψης της χώρας του κατά το στάδιο της καταγραφής της αίτησής του. Παρά το ότι ο Αιτητής επικαλέστηκε γενικά ότι δεν καταλάβαινε πολλά πράγματα όταν αφήχθη στη Δημοκρατία, η διατύπωση με κάποιο βαθμό λεπτομέρειες ενός εντελώς διαφορετικού αφηγήματος περί πολιτικής δίωξης του πατέρα του όταν ο ίδιος ήταν επτά ετών δεν μπορεί παρά να θίγει την αξιοπιστία του. Περαιτέρω, παρατηρώ ότι ακόμα και οι δηλώσεις του στο πλαίσιο της παρούσας δικαστικής διαδικασίας βαθαίνουν περαιτέρω το ρήγμα της αξιοπιστίας του, καθώς στο εισαγωγικό δικόγραφο υποδεικνύει ως διώκτες του ιδίου και δολοφόνους του πατέρα του πρόσωπα που εμπλέκονται σε διακίνηση ανθρώπων, σημείο που διαφέρει ουσιωδώς με τα όσα ανέφερε κατά τη συνέντευξή του ως προς την ταυτότητα των διωκτών του ως εμπόρων ναρκωτικών. Επιπλέον, ερωτηθείς ενώπιον του Δικαστηρίου ο Αιτητής αναφορικά με τα κίνητρα δολοφονίας του πατέρα του, ο ίδιος απάντησε χαρακτηριστικά «ότι δεν έχει ιδέα», προσθέτοντας ότι δεν έχει ιδιαίτερες σχέσεις με τον πατέρα. Οι εδώ αναφορές έρχονται σε αντίφαση με τα όσα ανέφερε στη συνέντευξή του, ήτοι ότι σύμφωνα με την έρευνα της αστυνομίας ο πατέρας του δολοφονήθηκε εξαιτίας του ρόλου του σε αποστολή καταπολέμησης των ναρκωτικών με άλλες αρμόδιες υπηρεσίες και ότι μετά το χωρισμό των γονέων του διατηρούσε επικοινωνία με τον πατέρα του, ο οποίες τον συνέδραμε οικονομικά με τις σπουδές του. Υπενθυμίζεται ότι η συνοχή μεταξύ των προφορικών ή γραπτών δηλώσεων του Αιτητή συνιστά δείκτη αξιοπιστίας του ισχυρισμού του Αιτητή[1]. Βλ. Υπόθεση Αρ.: 3539/21, A.C. ν. Δημοκρατίας μέσω Υπηρεσίας Ασύλου, ημερ. 30.62022, ECLI:CY:DDDP:2022:728. Επαναλαμβάνω περαιτέρω, το εύρημα των Καθ’ ων η αίτηση ότι οι περιστάσεις της απαγωγής του δεν είναι επαρκώς λεπτομερείς. Χωρίς το ακόλουθο συμπέρασμα να είναι καταλυτικής φύσεως ως προς την αξιοπιστία του, ωστόσο ενώ μη ευλογοφανείς κρίνονται οι συνθήκες υπό τις οποίες αυτός αφέθηκε ελεύθερος, υπό την απειλή μάλιστα ότι εάν τον βρουν θα τον σκοτώσουν, καθώς εάν αυτό ήταν ο αρχικός τους σκοπός δεν είναι κατανοητό γιατί να αφεθεί ευθύς εξαρχής ο Αιτητής ελεύθερος. Επιπλέον, ο Αιτητής δεν μπόρεσε με επάρκεια να παρουσιάσει οποιαδήποτε γεγονός από το οποίο να προκύπτει ότι τα εν λόγω πρόσωπα εξακολουθούν να τον αναζητούν, πέραν των εικασιών της μητέρας του ότι αισθάνεται ότι τρίτα πρόσωπα την κατασκοπεύουν (ερ. 47 του διοικητικού φακέλου).

27. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του, το έγγραφο που προσκόμισε ο Αιτητής εκ προοιμίου, επισημαίνεται ότι το Δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα καταρχήν να αποφανθεί επί της γνησιότητας ενός εγγράφου, τόσο διότι κατά πάγια νομολογημένη αρχή ο δικαστής δεν υποχρεούται να αποφασίζει επί τεχνικών θεμάτων, όπως εν προκειμένω η γνησιότητα ενός εγγράφου, αλλά ούτε έχει τη δυνατότητα προς τούτο αφού δεν έχει την απαιτούμενη τεχνογνωσία για να προβεί σε ένα τέτοιο εγχείρημα (βλ. και Λάμπρου Λάμπρος v. Κυπριακής Δημοκρατίας και Άλλου, (2009) 3 Α.Α.Δ. 79). Εξάλλου, δεδομένης της απαγόρευσης συνεργασίας με τις αρχές της χώρας καταγωγής, ακόμα κι αν υπάρχουν δημόσια έγγραφα που στηρίζουν τους ισχυρισμούς, αυτά θα είναι κατά κανόνα αμετάφραστα και ανεπικύρωτα. Αξιολογήσεις περί γνησιότητας ή πλαστότητας είναι συνεπώς δυσχερείς. Τελικώς ακόμα και εάν η γνησιότητα των εγγράφων διασταυρωθεί μέσω των προφορικών ισχυρισμών, αυτά θα ενισχύσουν προφορικούς ισχυρισμούς αλλά δεν επαρκούν αφ’ εαυτών για να τους αποδείξουν (βλ. Βλ. Κωνσταντίνος Δ. Φαρμακίδης – Μάρκου, Προσφυγικό Δίκαιο, Ερμηνευτική προσέγγιση και πρακτική διάσταση, Νομική Βιβλιοθήκη, 2021, σελ. 31.). Τούτων λεχθέντων, η αξιολόγηση των προσκομισθέντων εγγράφων θα λάβει χώρα υπό το φως της ανωτέρω παραμέτρου και θα εκτιμηθεί ελεύθερα από το Δικαστήριο. Καταρχάς επισημαίνεται ότι το προσκομισθέν έγγραφο είναι αντίγραφο του αυθεντικού. Επιπλέον, παρά το γεγονός ότι το περιεχόμενο του υπό εξέταση εγγράφου βρίσκει έρεισμα σε κάποιες από τις δηλώσεις του Αιτητή και παρά το γεγονός ότι τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του εγγράφου δεν προκύπτει οποιαδήποτε ένδειξη παραποίησης του, εντούτοις, οι σοβαρές αντιφάσεις και ανακολουθίες που οδήγησαν στη μη θεμελίωση της εσωτερικής του αξιοπιστίας ως προς την κατ’ ισχυρισμός δίωξή του από τους δολοφόνους του πατέρα του, δεν μπορούν να υπερκεραστούν με το εν λόγω έγγραφο. Ως εκ τούτου, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν γίνεται αποδεκτός.

28. Προχωρώντας στην αξιολόγηση του κινδύνου που διατρέχει ο Αιτητής, στη βάση του μόνου αξιόπιστου ισχυρισμού του Αιτητή, ήτοι το προφίλ, την ταυτότητα και τη χώρα καταγωγής του Αιτητή, το Δικαστήριο θα προχωρήσει σε έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σχετικά με την γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στην χώρα καταγωγής του Αιτητή και ειδικότερα στην περιοχή διαμονής του Αιτητή, ήτοι την πόλη Conakry της Γουινέας.

29. Σύμφωνα με το RULAC, μια πρωτοβουλία της «Geneva Academy of International Humanitarian Law and Human Rights» για τον προσδιορισμό και την καταγραφή των ενόπλων συγκρούσεων, η Γουινέα δεν βρίσκεται υπό ένοπλη σύρραξη.[2]

30. Σύμφωνα με την εταιρία Crisis 24, η οποία εξειδικεύεται στην διαχείριση κινδύνου παρέχοντας σχετικές υπηρεσίες[3], «η Γουινέα θεωρείται ένας άξονας ασφαλείας [.] σε μία περιοχή όπου τρεις από τους γείτονές της, δηλαδή η Λιβερία, η Ακτή Ελεφαντοστού και η Σιέρρα Λεόνε επανέρχονται από εμφύλιες συγκρούσεις.»[4]. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, οι κοινωνικές αναταραχές, οδηγούμενες από αιτιάσεις ως προς την παροχή υπηρεσιών και τις υποδομές καθώς και από εθνοτικές-πολιτικές εντάσεις, λαμβάνουν συχνά χώρα, ιδίως κατά τη διάρκεια των εκλογικών περιόδων. Δεν υπάρχουν ενδείξεις τρομοκρατικών ομάδων οι οποίες δραστηριοποιούνται στη Γουινέα, αν και υπάρχουν γενικές ανησυχίες για την εξάπλωση ισλαμιστικής στρατιωτικής δραστηριότητας στην περιοχή[5].

31. Από τον συνδυασμό διάφορων πηγών προκύπτει ότι τα περιστατικά βίας στην Γουινέα συνδέονται με την πολιτική κατάσταση της χώρας. Ενώ η χώρα γνώρισε σχετική σταθερότητα μετά το 2010, όταν ο επί μακρόν ηγέτης της αντιπολίτευσης Alpha Conde έγινε ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος του έθνους, το πραξικόπημα του Σεπτεμβρίου 2021, που ανέτρεψε τον Conde, αφήνει τη χώρα σε ασταθή πολιτική κατάσταση. [6] Πιο συγκεκριμένα, οι πιο πρόσφατες αναφορές σε πολιτική βία και διαδηλώσεις εντοπίζονται στις περιοχές της πρωτεύουσας, Conakry, πριν και μετά τις προεδρικές εκλογές του 2020 καθώς και κατά το πραξικόπημα του Σεπτεμβρίου του 2021. Κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων σημειώθηκαν δολοφονίες, ξυλοδαρμοί, αυθαίρετες συλλήψεις και κρατήσεις και σημαντικοί περιορισμοί στο δικαίωμα του συνέρχεσθαι.[7]

32. Σε άλλες γενικές αναφορές για την κατάσταση ασφαλείας συμπεριλαμβάνονται το ευκαιριακό έγκλημα στο δρόμο και τα τροχαία ατυχήματα, οι ανεπαρκώς ανεπτυγμένες υποδομές μεταφορών, επικοινωνιών και ενέργειας, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές, οι ήδη περιορισμένες εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψής που επλήγησαν από τον ιό Έμπολα της Δυτικής Αφρικής το 2014 (EVD) και άλλες περιοδικές επιδημίες θανατηφόρων ασθενειών, οι εθνοπολιτικές εντάσεις, που συμβαίνουν συχνά στη Γουινέα, ειδικά κατά τις προεκλογικές περιόδους και οι γενικές ανησυχίες για την εξάπλωση της ισλαμιστικής μαχητικής δραστηριότητας στην περιοχή.[8] Παρόλο που στην κατάταξη του Crisis 24 το επίπεδο επικινδυνότητας στη Γουινέα θεωρείται υψηλό, στην ίδια έκθεση αναφέρει την Γουινέα ως ασφαλή περιοχή όπου τρεις από τους γείτονές της, συγκεκριμένα η Λιβερία, η Ακτή Ελεφαντοστού και η Σιέρα Λεόνε, ξεπερνούν εμφύλιες συγκρούσεις.[9]

33. Σχετικά με τη δράση ενόπλων ομάδων, προκύπτει ότι λόγω της παρουσίας της Al Qaeda στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ και των φιλικά προσκείμενων σε αυτή ομάδων στο βόρειο Μάλι, μεγάλο μέρος της Δυτικής Αφρικής αντιμετωπίζει υψηλούς και αυξανόμενους κινδύνους επιθέσεων μαχητών. Η αντιτρομοκρατική επιχείρηση της Γαλλίας στο βόρειο Μάλι έχει αναγκάσει τους τζιχαντιστές να ανασυνταχθούν στις συνοριακές περιοχές και να επιδιώξουν να επεκτείνουν τη στρατολόγηση και τις επιχειρήσεις σε γειτονικές χώρες, αρχικά στο Sahel, αλλά τώρα και σε παράκτιες χώρες. Ωστόσο, η Γουινέα συνορεύει με τη νοτιοδυτική περιοχή του Μάλι, η οποία παραμένει σχετικά λιγότερο επηρεασμένη, και η Γουινέα έχει αδύναμους δεσμούς με τον κορυφαίο στόχο των τζιχαντιστών, τη Γαλλία. Επιπλέον, υπάρχουν λίγες ενδείξεις ότι οι αυτόχθονες θρησκευτικές οργανώσεις της Γουινέας επιδιώκουν οποιαδήποτε σχέση με ένοπλες ισλαμιστικές ομάδες.^{^[10]}

34. Περαιτέρω, ως προς τον αριθμό των περιστατικών ασφαλείας γενικότερα στην επαρχία Conakry, ήτοι στην περιοχή προηγούμενης συνήθους διαμονής του Αιτητή, παρατίθενται αριθμητικά δεδομένα από την βάση δεδομένων ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project)[11]. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ 24/05/2023 και 24/05/2024, στην εν λόγω περιοχή καταγράφηκαν από την εν λόγω βάση δεδομένων συνολικά 53 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων προέκυψαν 32 απώλειες ζωών. Πιο αναλυτικά, 1 εξ αυτών καταγράφηκε ως μάχη (με 9 απώλειες), 5 ως περιστατικά χρήσης βίας κατά αμάχων (με 3 απώλειες) και 47 ως ταραχές (με 20 απώλειες), ενώ δεν καταγράφηκαν περιστατικά εκρήξεων / απομακρυσμένης χρήσης βίας. Σημειωτέον δε ότι ο πληθυσμός της περιοχής Conakry καταγράφεται στους 1,660,973 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση που έλαβε χώρα το έτος 2014[12].

35. Καταληκτικά, ενόψει των ανωτέρω και από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει δυνατότητα υπαγωγής του Αιτητή στην προστατευτική διάταξη του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου.

36. Ούτε επίσης τεκμηριώνεται υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν επικαλέστηκε κατά βάσιμο τρόπο αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

37. Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό και δεδομένου ότι ο Αιτητής δεν επικαλείται ειδικώς, ότι ενόψει των προσωπικών του περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] δεν προκύπτει ότι αυτή διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής της στη χώρα καταγωγής [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)].

38. Ούτε εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής του Αιτητή, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο Αιτητής, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψη 43].

39. Σημειώνεται συναφώς ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε Αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) ως «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».

40. Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν ως προς την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι συνιστούν «[…]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

41. Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών 8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

42. Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ, «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας».

43. Ενόψει των ανωτέρω ποιοτικών και ποσοτικών χαρακτηριστικών, ιδίως δε του χαμηλού βαθμού απομακρυσμένης βίας, η οποία είναι εκ φύσεως δυνατό να επιφέρει απώλειες αμάχων, καθώς και του σχετικά χαμηλού αριθμού μαχών και περιστατικών βίας κατά αμάχων, σε σχέση και με το συνολικό πληθυσμό της περιοχής, δεν είναι δυνατό η επικρατούσα κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της επαρχίας Conakry να χαρακτηριστεί ως αδιάκριτη βία λόγω ένοπλης σύρραξης η οποία εξικνείται σε τέτοιο βαθμό ώστε ο Αιτητής μόνο λόγω της παρουσίας του εκεί να έρχεται αντιμέτωπος με πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης εντός του πλαισίου του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου. Tην ίδια στιγμή δεν προκύπτει οποιοσδήποτε παράγοντας επίτασης του κινδύνου στο πρόσωπο του Αιτητή, δεδομένου ότι αυτός είναι άρρεν, νεαρής ηλικίας, χωρίς κάποιο πρόβλημα υγείας, αρκούντως πεπαιδευμένος και ικανός προς εργασία. Τέλος, διαθέτει υποστηρικτικό δίκτυο καθότι η μητέρα του, με την οποία διατηρεί συχνή επαφή, εξακολουθεί να διαμένει στον τόπο προηγούμενής διαμονής του και η κατάστασή της είναι καλή, όπως βεβαιώνει και ο Αιτητής (ερ. 49 του διοικητικού φακέλου).

44. Υπό το φως των ανωτέρω, κρίνω ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς του πρόσφυγα καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Ούτε επίσης τεκμηριώνεται υπαγωγή της στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν καταδεικνύεται ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς της, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση τροποποιείται ως ανωτέρω, με €300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

[1] European Asylum Support Office (EASO), 'EASO Practical Guide: Evidence Assessment'(2015), p. 10, ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 26/08/2022, https://euaa.europa.eu/sites/default/files/public/EASO-Practical-Guide_-Evidence-Assessment.pdf

[2] RULAC, Geneva Academy, map, available at: https://www.rulac.org/browse/map (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024).

[3] https://crisis24.garda.com/ (ημερομηνία πρόσβασης 30.05.2024).

[6] Crisis 24, Guinea Country Report, Last update: April 14, 2022, available at: https://crisis24.garda.com/insights-intelligence/intelligence/country-reports/guinea (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024).

[7] Crisis 24, Guinea Country Report, available at: https://crisis24.garda.com/insights-intelligence/intelligence/country-reports/guinea (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 21/03/2023) ; Amnesty International, Guinea: Defense and security forces killed people in pro-opposition neighbourhoods after presidential election, 15 December 2020, available at: https://www.amnesty.org/en/latest/press-release/2020/12/guinea-defense-and-security-forces-killed-people-in-proopposition-neighbourhoods/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024) ; USDOS – US Department of State: 2021 Country Reports on Human Rights Practices: Guinea, 12 April 2022, available at: https://www.ecoi.net/en/document/2071174.html (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024) ; HRW – Human Rights Watch: World Report 2021 - Guinea, 13 January 2022, available at: https://www.ecoi.net/en/document/2066496.html(ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 21/03/2023) ; AI – Amnesty International: Amnesty International Report 2021/22; The State of the World's Human Rights; Guinea 2021, 29 March 2022, available at: https://www.ecoi.net/en/document/2048692.html, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024); Freedom House: Freedom in the World 2022 - Guinea, 24 February 2022

https://www.ecoi.net/en/document/2074643.html (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024).

[8] Crisis 24, Guinea Country Report, Last update: April 14, 2022, available at: https://crisis24.garda.com/insights-intelligence/intelligence/country-reports/guinea (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024).

[11] ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project), Western Africa, Guinea, Conakry για το χρονικό διάστημα 24/05/2023 - 24/05/2024, τα στοιχεία από τον διαδραστικό πίνακα στον ακόλουθο σύνδεσμο ACLED Dashboard (acleddata.com) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024).

[12] City Population – Guinea, Conakry, https://www.citypopulation.de/en/guinea/admin/20__conakry/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024).