C. T. O. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου, Υπόθεση αρ.5717/22, 27/5/2024

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση αρ.5717/22

27 Μαΐου 2024

[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

C. T. O.

Αιτητής

Και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ’ ων η αίτηση

Κος Π. Σαββίδης, Δικηγόροι για τον αιτητή

Κα Λ. Μιχαηλίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την προσφυγή ο αιτητής αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου η οποία του κοινοποιήθηκε αυθημερόν με επιστολή ημ.18/08/22, δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτηση διεθνούς προστασίας που υπέβαλε, ως άκυρης και δια της οποίας να αναγνωρίζεται ο αιτητής ως πρόσφυγας (Αιτητικό Α) ή, διαζευκτικά, ως δικαιούχος συμπληρωματικής προστασίας (Αιτητικό Β) ή ότι ενδεχόμενη επιστροφή του θα είναι σε παράβαση της αρχής της μη επαναπροώθησης (Αιτητικό Γ).

Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση και προκύπτει από τον Διοικητικό Φάκελο που κατατέθηκε στα πλαίσια των διευκρινήσεων, ο αιτητής κατάγεται από τη Νιγηρία, εισήλθε ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές παρατύπως, από τα κατεχόμενα, στις 14/02/20 και υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία την ίδια μέρα (ερ.1-3, 29).

Στις 20/07/22 διεξήχθη συνέντευξη με τον αιτητή από την Υπηρεσία Ασύλου προς εξέταση του αιτήματός για διεθνή προστασία όπου του δόθηκε η ευκαιρία, μέσα από σχετικές ερωτήσεις, μεταξύ άλλων, να εκθέσει τους λόγους στους οποίους στηρίζει το αίτημα του (ερ.20-29). Μετά το πέρας της συνέντευξης, ετοιμάστηκε σχετική Έκθεση και Εισήγηση (ερ.44-50) και, στις 09/08/22, απορρίφθηκε το αίτημα διεθνούς προστασίας.

Ακολούθως, ετοιμάστηκε σχετική επιστολή ενημέρωσης του αιτητή για την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία επιδόθηκε διά χειρός στις 18/08/22, σε γλώσσα την οποίαν κατανοεί (ερ.53-54, 3).

Επί της αιτήσεως ασύλου που υπέβαλε ο αιτητής καταγράφει ότι έφυγε από τη χώρα καταγωγής λόγω της «συνεχιζόμενης κρίσης», με αποτέλεσμα ήδη τον θάνατο πολλών ανθρώπων. Ο ίδιος, ως αναφέρει, ήταν τυχερός που κατάφερε να διαφύγει από την τελευταία επίθεση που εξαπέλυσαν οι αντάρτες, όπου πολλά άτομα σκοτώθηκαν. Δεν γνωρίζει τι απέγινε η οικογένειά του, αφίχθηκε στη Δημοκρατία με «όσα χρήματα [του] απέμειναν».

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που διενεργήθηκε ο αιτητής ανέφερε ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πολιτεία Imo της Νιγηρίας, πήγε σχολείο στην πολιτεία Rivers για 3 χρόνια και επέστρεψε στην πολιτεία Imo στο πατρικό του σπίτι. Το 2017 μετακόμισε στην Γκάνα όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος του 2019 όπου επέστρεψε στην χώρα καταγωγής του μέχρι την χρονική στιγμή που εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του τον Φεβρουάριο 2020. Στη Γκάνα, όπως δήλωσε σε κατοπινό στάδιο της συνέντευξής του, διέφυγε για να γλιτώσει. Ρωτήθηκε γιατί επέστρεψε πίσω στην Νιγηρία αφού όπως ισχυρίστηκε η ζωή του κινδύνευε και απάντησε ότι δεν είχε χρήματα και φαγητό και κατέφυγε στον θείο του ο οποίος τον βοήθησε να εγκαταλείψει την Νιγηρία. Συνεχίζει αναφέροντας ότι πέρασε τα σύνορα παράνομα με λεωφορείο για να μην τον εντοπίσουν οι στρατιώτες.

Ως ανέφερε ανήκει στη φυλή των Igbo, είναι αρραβωνιασμένος, έχει μια ανήλικη κόρη που διαμένει μαζί με την μητέρα της στην πολιτεία Imo, έχει 4 αδέρφια, οι γονείς του έχουν αποβιώσει και δεν έχει επικοινωνία με τα μέλη της οικογένειας του. Ως προς το μορφωτικό του επίπεδο ο αιτητής δήλωσε ότι δεν έχει αποφοιτήσει από το γυμνάσιο και ως προς την επαγγελματική του κατάσταση δήλωσε ότι ήταν γεωργός στη γη του πατέρα του.

Αναφορικά με τους λόγους που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής, δήλωσε πως ανήκει στο IOBP. Όταν ρωτήθηκε τι αντιπροσωπεύουν τα αρχικά του IOBP, απάντησε πως είναι η «Biafra, ανεξαρτησία». Αναφορικά με το τί γνωρίζει γι’ αυτό, δήλωσε ότι ιδρύθηκε πριν αυτός γεννηθεί, προσθέτοντας ότι κάνουν προσπάθειες να ανεξαρτητοποιηθούν από τη Νιγηρία. Δήλωσε περαιτέρω ότι δεν έχει οποιοδήποτε έγγραφο που να αποδεικνύει την εμπλοκή του αφού την κάρτα μέλους την οποία κατείχε την έχασε κατά την διάρκεια της φυγής του. Δήλωσε ότι η Biafra είναι μια χώρα στη Νιγηρία, αποτελεί γη Igbo και επιθυμία του είναι να ανεξαρτητοποιηθούν.

Ερωτώμενος να περιγράψει τι οργανισμός είναι ο ΙΟΡΒ και ποιος ο ρόλος του σε αυτό, απάντησε ότι είναι μέλος και συντονιστής στην πόλη του, προσθέτοντας ότι προέβαιναν σε διαμαρτυρίες. Όταν ρωτήθηκε αν ο ίδιος έχει κάποιο γραφείο, ο αιτητής απάντησε ότι μαζεύονταν στην κοινότητα, στο δημοτικό σχολείο. Σε συγκεκριμένη ερώτηση αν είναι συντονιστής, αυτός διαφοροποίησε την απάντησή του δηλώνοντας ότι είναι ένα απλό μέλος και ότι ο ρόλος του είναι να μαζεύει τα μέλη. Σε επισήμανση του λειτουργού ότι ο αιτητής δήλωσε μέλος του ΙΟΡΒ χωρίς ωστόσο να μπορεί να παρέχει ορθές πληροφορίες σχετικά με το κόμμα του, δήλωσε ότι απάντησε ήδη για την Biafra, ότι εντάχθηκε σε αυτό και ότι συμμετείχε σε διαμαρτυρίες. Ως λόγο εγκατάλειψης την χώρα καταγωγής του ο αιτητής προέβαλε ως πρόβλημα το ότι επιθυμούν να σκοτώσουν τα μέλη του ΙΟΡΒ, συμπλήρωσε αναφέροντας ότι είναι άνθρωποι που επιθυμούν να έχουν μια καλή δουλειά και καλή ζωή.

Σε σειρά διευκρινιστικών ερωτήσεων ζητήθηκε από τον αιτητή να δώσει περισσότερες πληροφορίες σχετικά την δίωξή του ως μέλος του ΙΟΡΒ, όπου ανέφερε ότι ο στρατός προσπαθεί να σκοτώσει όλα τα μέλη και όχι μόνο αυτόν, προσθέτοντας ότι σκοτώνουν τη νεολαία γενικά, όχι γυναίκες, μόνο νεαρούς. Όπως περαιτέρω δήλωσε, δεν τον έχουν προσεγγίσει προσωπικά. Ωστόσο είναι δυνατό να γνωρίζεις πότε θα σου επιτεθούν αφού επιτίθονται στις διαμαρτυρίες καθώς και στα σπίτια των αρχηγών τους, σημειώνοντας ένα περιστατικό που συνέβη το 2017. Ο αιτητής, όπως δήλωσε, κατάφερε να διαφύγει. Ως προς το πως κατάφερε να ταξιδέψει νόμιμα από το αεροδρόμιο της Abuja, ανέφερε πως, αν και καταζητούμενος, κατάφερε να διαφύγει με τη βοήθεια των ατζέντηδων.

Ως ανέφερε ο αιτητής δεν έχει ποτέ παρενοχληθεί, διωχθεί, συλληφθεί ή φυλακιστεί και σε περίπτωση επιστροφής του πιστεύει ότι η κυβέρνηση θα τον σκοτώσει, δηλώνοντας τέλος πως οι αρχές της χώρας του δεν θα του επιτρέψουν την επιστροφή του και θα τον σκοτώσουν. Τέλος ανέφερε ότι επιθυμεί να φέρει την οικογένειά του στη Δημοκρατία και δεν υπάρχει περίπτωση να μετεγκατασταθεί κάπου αλλού στη Νιγηρία.

Οι καθ’ ων η αίτηση, εξετάζοντας τα όσα ανέφερε ο αιτητής, εντόπισαν και αξιολόγησαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, ως ακολούθως.

1. Ταυτότητα, προφίλ, χώρα καταγωγής και τόπος διαμονής του αιτητή

2. Φόβος δίωξης του αιτητή λόγω της ιδιότητας του ως μέλος της οργάνωσης ΙΟΡΒ

Εκ των ως άνω ισχυρισμών οι καθ’ ων η αίτηση αποδέχθηκαν τον 1^ο και απέρριψαν τον 2^οισχυρισμό, καθότι, ως κρίθηκε, το επί τούτου αφήγημα του, ως αναφέρουν στην επίδικη έκθεση, δεν αποκαλύπτει φόβο δίωξης, ενόψει του ότι, ως κρίθηκε, ο ίδιος ουδέποτε στοχοποιήθηκε προσωπικά ή υπέστη πράξη που ισοδυναμεί με δίωξη ή βλάβη. Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε δε, σε συνάρτηση με την αξιολόγηση της εσωτερικής συνοχής των ισχυρισμών του, στο ότι ο αιτητής δεν γνώριζε σημαντικές πληροφορίες για την ομάδα ΙΟΡΒ, όπως, μεταξύ άλλων, τι σημαίνει το ακρωνύμιο, τι σημαίνει Biafra, πότε ιδρύθηκε, ποια τα χρώματα της σημαίας της Biafra. Περαιτέρω ισχυρίστηκε ότι την κάρτα μέλους που είχε την έχασε όταν προσπαθούσε να διαφύγει και επιπλέον δεν ήταν σαφής με τον ρόλο του στην ομάδα αφού αρχικά ανέφερε ότι ήταν μέλος, στη συνέχεια ανέφερε ότι ήταν συντονιστής και τέλος δήλωσε ότι ήταν απλό μέλος. Ενόψει των δηλώσεων του αυτών κρίθηκε ότι ήταν αναμενόμενο από τον αιτητή να γνωρίζει περισσότερες πληροφορίες σχετικές με την ομάδα αυτή.

Ως περαιτέρω σημειώνουν οι καθ’ ων η αίτηση στην έκθεση τους, δόθηκε η ευκαιρία στον αιτητή να αναφέρει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την δίωξή, όπου ο αιτητής παρέμεινε γενικόλογος, αναφέροντας ότι οι στρατιωτικοί σκοτώνουν γενικά τα μέλη ΙΡΟΒ και δεν θέλουν να σκοτώσουν μόνο τον ΑΔΠ. Αναφορικά δε με το αν κάποιος από την κυβέρνηση τον προσέγγισε προσωπικά, ο αιτητής απάντησε αρνητικά και ανέφερε ότι σκοτώνουν τους νέους που είναι μέλη της ομάδας. Περαιτέρω δήλωσε ότι πυροβολούν αδιάκριτα στις διαδηλώσεις και άνοιξαν πυρ στην οικία του ηγέτη του ΙΡΟΒ σκοτώνοντας πολλά άτομα. Οι ισχυρισμοί του αιτητή κρίθηκαν ανακριβείς και ασαφείς και γενικοί. Τέλος αξιολογήθηκε μη ευλογοφανές το γεγονός ότι, ως ισχυρίστηκε, ενώ καταζητείτο, κατάφερε να διαφύγει από τη χώρα νόμιμα το 2020 από το αεροδρόμιο της χώρας του με τη βοήθεια του ατζέντη, χωρίς να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την έξοδό του και δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς και ικανοποιητικές πληροφορίες για την ισχυριζόμενη δίωξη του.

Κατά συνέπεια, ήταν εκ των ως άνω κατάληξη των καθ’ ων η αίτηση ότι δεν μπορεί να διαπιστωθεί ότι υπάρχει εύλογος βαθμός πιθανότητας, ο αιτητής να υποβληθεί σε δίωξη ή σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής της.

Αναφορικά ειδικώς με το άρθρο 15 (γ) της Οδηγίας [αρ.19 (2) (γ) του Νόμου], συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο αιτητής δεν υφίσταται κίνδυνο να αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας κατά την επιστροφή λόγω αδιάκριτης βίας, καθώς στην πολιτεία Imo (τόπος διαμονής του και Abuja, όπου έμεινε προτού φύγει) δεν υφίσταται κατάσταση ένοπλης σύγκρουσης, με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες.

Κατά την αξιολόγηση κινδύνου – τόσο σε συνάρτηση με τα ως άνω όσο και αναφορικά με την πτυχή της δυνατότητας επιστροφής, στη βάση της αρχής της μη επαναπροώθησης, λήφθηκαν υπόψη οι προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, ήτοι ότι είναι ενήλικας άνδρας, υγιής, με εργασιακή εμπειρία σε αγροτικές εργασίες, χωρίς προβλήματα ευαλωτότητας με οικογενειακό δίκτυο στην περιοχή, ο οποίος διέμενε στην πολιτεία Ιmo (αναφέρουν διαζευκτικά και την Abuja, όπου έμεινε για λίγο, προτού φύγει από τη χώρα) χωρίς να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δίωξη ή κίνδυνο.

Συνεπεία των ανωτέρω η επίδικη αίτηση απορρίφθηκε ως αβάσιμη.

Επί της αιτήσεως ο αιτητής αναφέρει διάφορους νομικούς ισχυρισμούς προς υποστήριξη του αιτήματος για ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, μερικοί εκ των οποίων προωθούνται με τις αγορεύσεις που ακολούθησαν.

Στη βάση σχετικής νομολογίας (βλ. Χριστοδουλίδης ν. Πανεπιστήμιου Κύπρου, Αναθ. Έφεση αρ.95/2012, ECLI:CY:AD:2018:C344, ημ.6/7/2018 και Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598) θα εξεταστούν μόνο οι ισχυρισμοί οι οποίοι δικογραφούνται και εξειδικεύονται δεόντως στη προσφυγή και αναπτύσσονται επαρκώς στην αγόρευση.

Στις αγορεύσεις του λοιπόν ο αιτητής αναφέρει ότι δεν εξετάστηκαν δεόντως οι ισχυρισμοί του, που συνιστά, ως ακροθιγώς αναφέρει, παράβαση του καθήκοντος συνεργασίας με τον αιτητή στα πλαίσια τεκμηρίωσης της επίδικης αιτήσεως. Επί τούτου επισυνάπτει την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (στο εξής ΔΕΕ) στην C-277/11, ημ.22/11/12, όπου καθορίζονται οι παράμετροι της υποχρεώσεως συνεργασίας που βαραίνουν τη διοίκηση κατά την εξέταση αιτήσεων διεθνούς προστασίας. Περαιτέρω αναφέρει ότι η επίδικη απόφαση ελήφθη χωρίς δέουσα έρευνα, δεν αιτιολογείται επαρκώς και συνιστά προϊόν πλάνης. Τα όσα αναφέρει περί κατάχρησης εξουσίας ουδόλως αναπτύσσονται, πέραν της παράθεσης του αρ.48 του περί των γενικών αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου, και ουδόλως συναρτώνται με τα επίδικα και γι’ αυτό δεν μπορούν εξεταστούν. Επί όλων των ως άνω επισυνάπτει στην αγόρευση του πλούσια νομολογία, τόσο του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όσο και του ΔΕΕ.

Οι καθ' ων η αίτηση αναφέρουν ότι ουδείς εκ των ισχυρισμών του αιτητή εξειδικεύεται και αναπτύσσεται δεόντως και είναι έτσι όλοι απορριπτέοι για τον λόγο αυτό. Περαιτέρω, απαντώντας σε έκαστο των προωθούμενων ισχυρισμών του αιτητή, αντιτάσσουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθ' όλα νόμιμη, ορθή επί της ουσίας αυτής, λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης, δόθηκε δεόντως η ευκαιρία στον αιτητή να τεκμηριώσει την αίτηση του και η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη, τα δε ευρήματα τους επί του μη βάσιμου του φόβου του αιτητή είναι εύλογα και ορθά.

Σχετικά με τον ισχυρισμό του αιτητή περί μη δέουσας έρευνας και παράβασης του καθήκοντος συνεργασίας, ενόψει της εξουσίας του Δικαστηρίου για πλήρη και εξ υπαρχής έλεγχο των γεγονότων και των νομικών ζητημάτων που την περιβάλλουν, θεωρώ ότι τούτο δεν αρκεί για να οδηγήσει σε ακύρωση της επίδικης απόφασης αφού το Δικαστήριο έχει εξουσία να προβαίνει «σε έλεγχο της νομιμότητας και ορθότητας αυτής, εξετάζοντας πλήρως και από τούδε και στο εξής […] τα γεγονότα και τα νομικά ζητήματα που τη διέπουν» και «την ανάγκη χορήγησης διεθνούς προστασίας» [αρ.11 (3) (α) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (73(I)/2018)], και ο αιτητής διατηρεί δικαίωμα να προσφέρει στα πλαίσια της προσφυγής ισχυρισμούς και μαρτυρία προς τεκμηρίωση της αιτήσεως [βλ. έφεση κατά απόφασης Δ.Δ.Δ.Π. Αρ.17/2021, Janelidze v. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημ.21/09/21 και αρ.11 (2) (α) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018, Ν.73(Ι)/2018].

Σχετική με τα ως άνω είναι και η πολύ πρόσφατη απόφαση του ΔΕΕ στην υπ. C-756/21, ECLI:EU:C:2023:523, ημ.29/06/23, όπου το Δικαστήριο, πραγματευόμενο ερωτήματος επί των δικονομικών συνεπειών της παραβάσεως του καθήκοντος συνεργασίας, κατέληξε στα εξής, στις σκέψεις 71-72:

«71. Αφετέρου, σε περίπτωση που προκύπτει εξαρχής ή σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή κατορθώσει να αποδείξει ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, σε απάντηση, ενδεχομένως, στους ισχυρισμούς του αιτούντος διεθνή προστασία, ότι η απόφαση δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να είναι διαφορετική, ακόμη και αν δεν υφίστατο η εν λόγω παράβαση, δεν προκύπτει ότι υφίστανται παρεχόμενα από το δίκαιο της Ένωσης δικαιώματα των οποίων η άσκηση θα καθίστατο πρακτικώς αδύνατη ή υπερβολικά δυσχερής. Πράγματι, το αιτούν δικαστήριο ασκεί το ίδιο, όπως αναφέρει, έλεγχο του βασίμου της εν λόγω αποφάσεως, οπότε, σε μια τέτοια περίπτωση, η εξαφάνιση της αποφάσεως και η αναπομπή της υποθέσεως ενώπιον του IPAT θα ενείχαν τον κίνδυνο απλής επανάληψης του ελέγχου και άσκοπης παράτασης της διαδικασίας.

72. Κατόπιν των προεκτεθέντων, στο δεύτερο και το τρίτο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/83 έχει την έννοια ότι η διαπίστωση, στο πλαίσιο της ασκήσεως προβλεπόμενου από το εθνικό δίκαιο δευτεροβάθμιου δικαστικού ελέγχου, παραβάσεως της υποχρεώσεως συνεργασίας που προβλέπει η εν λόγω διάταξη δεν απαιτείται να επισύρει οπωσδήποτε, αφ’ εαυτής, την εξαφάνιση της αποφάσεως περί απορρίψεως της προσφυγής που ασκήθηκε κατά αποφάσεως με την οποία απορρίφθηκε αίτηση διεθνούς προστασίας, δεδομένου ότι είναι δυνατόν να απαιτηθεί από τον αιτούντα διεθνή προστασία να αποδείξει ότι η απόφαση περί απορρίψεως της προσφυγής θα μπορούσε να είναι διαφορετική, αν δεν υφίστατο η εν λόγω παράβαση.»

Υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου

Εν προκειμένω, με δεδομένο ότι στα πλαίσια της παρούσης ο αιτητής εκπροσωπείται δεόντως από δικηγόρο, αν αυτός ήθελε να προσφέρει περαιτέρω μαρτυρία και/ή στοιχεία προς διευκρίνηση των όποιων κενών, ασαφειών ή ελλείψεων διαπιστώθηκαν από τους καθ’ ων η αίτηση, για τα οποία είναι δεόντως ενήμερος, θα μπορούσε βεβαίως να το πράξει δια σχετικού δικονομικού διαβήματος. Εντούτοις ουδέν έπραξε.

Σε κάθε περίπτωση αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη συνέντευξη δόθηκε η ευκαιρία στον αιτητή να αναφέρει τους ισχυρισμούς του και έγιναν δεόντως αρκετές ερωτήσεις σ’ αυτόν σχετικά με τα όσα είχε αναφέρει.

Απομένει η εξέταση των ενώπιον μου στοιχείων, σε συνάρτηση με την επί της ουσίας ορθότητα των ευρημάτων των καθ’ ων η αίτηση και των αναγκών, αν προκύπτουν εξ αυτών, παροχής διεθνούς προστασίας. Οι ισχυρισμοί περί μη δέουσας έρευνας, ελλιπούς αιτιολόγησης της προσβαλλόμενης απόφασης και πλάνης κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης συνεπλέκονται με τα ως άνω και θα εξεταστούν μαζί μ’ αυτά.

Στο εγχειρίδιο του EASO «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», Δικαστική ανάλυση, 2018, αναφέρεται στην σελ.98 του εγχειριδίου, αναφέρεται ότι «[...] απαιτείται ισορροπημένη και αντικειμενική αξιολόγηση του αν η αφήγηση του αιτούντος αντικατοπτρίζει την αφήγηση που αναμένεται από ένα πρόσωπο στην κατάσταση του αιτούντος το οποίο αφηγείται μια πραγματική προσωπική εμπειρία.». Στην σελ.102 του ιδίου εγχειριδίου, αναφέρεται ότι «Όπως προαναφέρθηκε, οι δείκτες αξιοπιστίας είναι απλοί δείκτες και δεν συνιστούν αυστηρά κριτήρια ή προϋποθέσεις. Παρότι οι τέσσερις δείκτες που προσδιορίστηκαν ανωτέρω (εσωτερική και εξωτερική συνέπεια, επαρκώς λεπτομερείς πληροφορίες και ευλογοφάνεια) αποτυπώνουν τους δείκτες που εφαρμόζουν στην πράξη τα δικαστήρια, κανένας από αυτούς δεν μπορεί να θεωρηθεί καθοριστικός. Η σημασία τους από υπόθεση σε υπόθεση ποικίλλει σημαντικά. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η εξέταση του σωρευτικού τους αντίκτυπου ⁽³⁰⁵⁾. […] Από την ανωτέρω ανάλυση προκύπτει ότι δεν υπάρχει απλή απάντηση στο ερώτημα που αφορά τον τρόπο αξιολόγησης της αξιοπιστίας σε υποθέσεις διεθνούς προστασίας. Το μόνο που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι η αξιολόγηση πρέπει να διενεργείται με βάση το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων, λαμβανομένων υπόψη των αρχών, των μεθόδων και των δεικτών που αναφέρονται στην παρούσα ανάλυση. Οι αρχές, οι μέθοδοι και οι δείκτες αυτοί θα πρέπει να εφαρμόζονται με προσοχή ⁽³⁰⁷⁾, αντικειμενικότητα και αμεροληψία, ώστε να αποφευχθεί τυχόν εσφαλμένη και απλοϊκή απόρριψη, ή αφελής και ανεπιφύλακτη αποδοχή μιας συγκεκριμένης αφήγησης.»

Ενόψει των ως άνω, διερχόμενος των λεγομένων του αιτητή ως έχουν καταγραφεί στο πρακτικό της επίδικης συνέντευξης, θα συμφωνήσω εν προκειμένω με την κατάληξη των καθ’ ων η αίτηση επί του 2^ου ουσιώδους ισχυρισμού του αιτητή, καθώς τα όσα ανέφερε επί τούτου περιορίστηκαν σε γενικές δηλώσεις περί του ζητήματος της αντιπαράθεσης της κυβέρνησης με το κίνημα για την ανεξαρτησία της Biafra (IPOB), οι οποίες βρίθουν κενών και ασαφειών και εκ των οποίων ελλείπουν εντελώς συγκεκριμένες λεπτομέρειες, λογική συνέχεια και συνέπεια. Το όλο επ’ αυτού αφήγημα του αιτητή στερείται εύλογα αναμενόμενων λεπτομερειών και οι απαντήσεις που έδωσε στα ερωτήματα που του υποβλήθηκαν χαρακτηρίζονται από αοριστίες, εν πολλοίς μονολεκτικές αποκρίσεις οι οποίες πλήττουν μοιραία και αναπόφευκτα την εσωτερική συνοχή. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει καμία λεπτομέρεια αναφορικά με το κίνημα στο οποίο ισχυρίζεται ότι μετείχε, την δράση του, τους σκοπούς και – πρωτίστως – το όνομα του, αφού φαίνεται να αγνοεί το τι αντιπροσωπεύει το ακρωνύμιο IPOB, επί του οποίου αναφέρθηκε λανθασμένα ως IOPB. Περαιτέρω ουδεμία στοχοποίηση του ιδίου αναφέρει από τις αρχές. Ομοίως στερούνται ευλογοφάνειας οι ισχυρισμοί του περί εξόδου του από τη χώρα με τη βοήθεια πρακτόρων, ενώ, ως ισχυρίστηκε, καταζητείτο από τις αρχές. Επ’ αυτού αξίζει δε να σημειωθεί ότι, ως ο ίδιος ανέφερε, η προηγούμενη φυγή του από τη χώρα στη Γκάνα, ήταν για οικονομικούς λόγους (βλ. ερ.22 – 6Χ).

Σημειώνεται βεβαίως ότι δεν αναμένεται ο αιτητής να είναι σε θέση να δώσει λεπτομερείς απαντήσεις σε κάθε ερώτηση που του υποβάλλεται, αναμένεται όμως να είναι σε θέση να αναφέρει με εύλογη λεπτομέρεια και συνέπεια τα γεγονότα που αφορούν τον πυρήνα του αιτήματός του, όπως ορισμένες λεπτομέρειες από τα κατ’ ισχυρισμό περιστατικά που βίωσε, οι οποίες θα προσέδιδαν την απαιτούμενη αληθοφάνεια και βιωματική διάσταση στο αφήγημα του.

Δεδομένης της ως άνω κατάληξης μου προχωρώ σε αξιολόγηση της εξωτερικής συνοχής των λεγομένων του αιτητή, η οποία διέρχεται βεβαίως μέσα από εντοπισμό πληροφοριών για τη χώρα καταγωγής αναφορικά με τη δράση του αναφερόμενου κινήματος και την αντιμετώπιση μελών του από τις αρχές.

Σημειώνω ότι, ως στο εγχειρίδιο του EASO «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», Δικαστική ανάλυση, 2018, σελ.132, αναφέρεται, η αναζήτηση πληροφοριών για τη χώρα καταγωγής «ενδέχεται να μην είναι απαραίτητ[η] σε περίπτωση αρνητικής διαπίστωσης περί της αξιοπιστίας βάσει καταφανούς έλλειψης εσωτερικής συνοχής ή μη ικανοποιητικής επεξήγησης αποκλίσεων ή παραλλαγών σε ό,τι αφορά τα ουσιώδη στοιχεία μιας αίτησης ή, ακόμη περισσότερο, σε περίπτωση απόρριψης προσφυγής ως απαράδεκτης.».

Παρά την καταφανή έλλειψη εσωτερικής συνοχής των λεγομένων του αιτητή, ως ανωτέρω εξηγώ, για σκοπούς πληρότητας της παρούσης, παραθέτω τα εξής.

Από έρευνα σε αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης προκύπτει ότι στην Νοτιοανατολική Νιγηρία υπάρχουν αυτονομιστικές ομάδες, μεταξύ των οποίων οι δύο κύριες ομάδες επί του παρόντος είναι το Κίνημα για την Πραγματοποίηση του Κυρίαρχου Κράτους της Biafra (MASSOB) και το κίνημα των Αυτόχθονων Λαών της Biafra (IPOB). Και τα δύο κινήματα συμμετέχουν κυρίως σε δραστηριότητες ευαισθητοποίησης, πορείες και άλλες μη βίαιες συγκεντρώσεις. Από τον Αύγουστο του 2020 η βία μεταξύ του IPOB και των δυνάμεων ασφαλείας έχει κλιμακωθεί. Τον Δεκέμβριο 2020, η IPOB ίδρυσε παραστρατιωτική πτέρυγα, το Ανατολικό Δίκτυο Ασφαλείας (ESN) και ακολούθησαν ένοπλες συγκρούσεις με τις κρατικές δυνάμεις της Νιγηρίας. Η κατάσταση ασφαλείας σε σχέση με το IPOB επιδεινώνεται στην Abia, το Imo, το Ebonyi και άλλες νοτιοανατολικές πολιτείες. Το 2021, οι δυνάμεις ασφαλείας αύξησαν τις επιχειρήσεις τους στην περιοχή. Στις 18/02/21 αναπτύχθηκαν από τη κυβέρνηση μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις στην πολιτεία Imo. Η παραστρατιωτική πτέρυγα του IPOB, το Ανατολικό Δίκτυο Ασφαλείας (ESN) έχει εμπλακεί σε ένοπλες συγκρούσεις με τις κρατικές δυνάμεις ασφαλείας. Συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και του IPOB λαμβάνουν χώρα κυρίως στις πολιτείες Anambra, Abia, Rivers, Imo και Delta. Η κυβέρνηση της χώρας ανέπτυξε στρατιωτικές δυνάμεις στο πλαίσιο ειδικών επιχειρήσεων στην πολιτεία Abia και την πολιτεία Rivers για την αντιμετώπιση βίαιων αναταραχών και απαγωγών. [1]^{, [2]}

Σε έκθεση του Συμβουλίου για τη μετανάστευση και πρόσφυγες του Καναδα, αναφέρεται ότι [3] «[μ]ε βάση την έρευνά της στις πολιτείες Anambra, Imo, Ebonyi και Abia, η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει ότι είχε «τεκμηριώσει» ότι «τουλάχιστον» 115 άνθρωποι «σκοτώθηκαν από δυνάμεις ασφαλείας μεταξύ Μαρτίου και Ιουνίου 2021», «Περισσότεροι από 500 συνελήφθησαν μετά από επιδρομές της αστυνομίας και του στρατού», καθώς και «52 περιστατικά παράνομων δολοφονιών και 62 περιπτώσεις αυθαίρετων συλλήψεων, κακομεταχείρισης και βασανιστηρίων»[4]. Η ίδια πηγή αναφέρει επίσης ότι «η κυβέρνηση της Νιγηρίας απάντησε με αυστηρότητα σε δολοφονίες και βία που αποδίδονται ευρέως στο ESN (Eastern Security Network -ESN περιφερειακός οργανισμός ασφαλείας στη νότια Νιγηρία που ανήκει στην IPOB) και ότι «κάποιοι συγγενείς θυμάτων» που ρωτήθηκαν από τη Διεθνή Αμνηστία είπαν «ότι δεν ήταν μέρος των μαχητών που επιτέθηκαν σε πράκτορες ασφαλείας».»[5]

Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Imo, σε αναφορά του ACLED, κατά το 2020 καταγράφηκαν μεμονωμένα περιστατικά ασφαλείας, εκ των οποίων προέκυψαν 18 θάνατοι από 38 περιστατικά, σε σύνολο πληθυσμού περί των 5 ½ εκατομμυρίων. Το 1^ο τρίμηνο του 2021 καταγράφηκαν 59 θάνατοι σε σύνολο 32 περιστατικών ασφαλείας. [6]^, [7] Για τη χρονική περίοδο 26/01/23 – 26/01/24 καταγράφηκαν 108 περιστατικά ασφαλείας με αποτέλεσμα 122 θανάτους. Τα 108 περιστατικά κατηγοριοποιήθηκαν ως ακολούθως: 4 ταραχές, 21 διαμαρτυρίες, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα 1 ανθρώπινη απώλεια, 4 εκρήξεις/απομακρυσμένη βία, 54 περιστατικά βίας κατά πολιτών, με αποτέλεσμα 86 απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και 25 μάχες, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα 35 θανάτους.^{^[8]}

Εκ των ως άνω δεν πρέπει να αμφισβητείται ότι εκ της σύγκρουσης κυβερνητικών δυνάμεων με δυνάμεις των αποσχιστικών κινημάτων του τοπικού πληθυσμού, αν και, ως ο ίδιος, ανέφερε, δεν έχει στοχοποιηθεί προσωπικά, είναι αιτία για περιστατικά ασφαλείας σε περιοχές της νοτιοανατολικής Νιγηρίας, μεταξύ των οποίων και η πολιτεία όπου ο αιτητής διαμένει (Imo State). Εκ τούτης της δράσης κυβερνητικών δυνάμεων με σκοπό τη καταστολή των ως άνω κινημάτων, προκύπτουν ανθρώπινες απώλειες, είτε απευθείας, είτε στα πλαίσια συγκρούσεων με τις κυβερνητικές δυνάμεις ασφαλείας. Περαιτέρω προκύπτει ότι η κυβέρνηση αντιδρά αποφασιστικά, με αυξημένη ανάπτυξη στρατού και δυνάμεων ασφαλείας στην περιοχή. Θα πρέπει δε να σημειωθεί ότι τα ως άνω στατιστικά αναφορικά με τα καταγραφέντα στην περιοχή διαμονής του αιτητή περιστατικά βίας δεν καταδεικνύουν ότι η αδιάκριτη βία στην περιοχή είναι υψηλής έντασης, δεδομένου και του συνόλου του πληθυσμού της πολιτείας.

Όμως η έλλειψη εσωτερικής συνοχής των ισχυρισμών του αιτητή είναι τέτοια που, στα πλαίσια συνολικής αξιολόγησης και αποτίμησης των στοιχείων που απαρτίζουν την υπόθεση, δεν μπορεί παρά να αποβεί μοιραία για τη γενική και συνολική αξιοπιστία των ισχυρισμών του, καθώς η συμφωνία των ισχυρισμών του με διαθέσιμες πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής δεν αρκεί, τη στιγμή που στερείται εσωτερικής συνοχής, για τους λόγους που λεπτομερώς ανωτέρω εξηγούνται, ενόψει της συνολικής θεώρησης των δεικτών αξιοπιστίας. Τούτο γιατί αν η αξιολόγηση γινόταν στη βάση μόνο της εξωτερικής συνοχής, θα οδηγούσε σε αποδοχή ισχυρισμών για τούτο και μόνο τον λόγο, οι οποίοι στερούνται κατά τ’ άλλα εσωτερικής συνοχής και θα οδηγούσε σε ανεπιφύλακτη αποδοχή, ενάντια σε κάθε εύλογη κριτική θεώρηση των λεγομένων του. Άλλωστε, ως στο εγχειρίδιο «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», 2018, σελ.97, αναφέρεται, «[…] είναι αναγκαία η επαγρύπνηση για καταστάσεις στις οποίες ορισμένοι αιτούντες μπορεί να προσαρμόσουν τους ισχυρισμούς τους ώστε να είναι συνεπείς με συναφείς ΠΧΚ, οι οποίες κατά την άποψή τους θα στηρίξουν την αίτησή τους.»

Στην απουσία δε περαιτέρω μαρτυρίας που θα συμπλήρωνε τα κενά και τις ελλείψεις, ως ανωτέρω λεπτομερώς καταγράφονται, είναι η κατάληξη μου ότι τα κενά παραμένουν. Γι’ αυτό και καταλήγω ότι ουδείς εκ των σχετικών ισχυρισμών του αιτητή μπορεί να γίνει αποδεκτός καθότι οι σημαντικές ελλείψεις εσωτερικής συνοχής δεν αφήνουν περιθώριο αποδοχής τους.

Ενόψει των ως άνω απομένει η αποτίμηση της κατάστασης ασφαλείας στην πολιτεία Imo, όπου και αναμένεται να εγκατασταθεί ο αιτητής σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία από την βάση δεδομένων ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project) [9], κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ 19/04/23 και 19/04/24, στην εν λόγω περιοχή καταγράφηκαν συνολικά 92 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων προέκυψαν 165 απώλειες ζωών. Πιο αναλυτικά, 33 εξ αυτών καταγράφηκαν ως μάχες (με 71 απώλειες), 52 ως περιστατικά χρήσης βίας κατά αμάχων (με 94 απώλειες), 3 ως περιστατικά εκρήξεων / απομακρυσμένης χρήσης βίας (0 απώλειες) και 4 ως ταραχές (0 απώλειες). Σημειώνεται ότι ο πληθυσμός της πολιτείας Imo καταγράφεται στους 5,459,300 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση που έλαβε χώρα το 2022 [10].

Εκ των ως άνω στοιχείων, δεν θεωρώ ότι καταδεικνύεται εδώ εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στην περιοχή όπου διέμενε δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή. Δεν μπορώ δε να εντοπίσω ιδιαίτερες περιστάσεις που θα μπορούσαν να επιτείνουν τον κίνδυνο ειδικώς για τον αιτητή στη βάση της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» [11] (βλ. απόφαση ΔΕΕ, ημ.10/06/21, C-901/19, CF and DN και C-465/07, Elgafaji, ημ.17/02/19).

Δεν παραγνωρίζω ότι ενδεχομένως προκύψουν κίνδυνοι στην καθημερινότητα του, όμως, δεδομένου ότι οι ισχυρισμοί του αιτητή περί προσωπικής στοχοποίησης του λόγω της συμμετοχής του στο IPOB δεν έγιναν αποδεκτοί, και λαμβανομένου υπόψη ότι, ως στην αιτιολογική σκέψη 35 της Οδ.2011/95/ΕΕ αναφέρεται, «[οι] κίνδυνοι στους οποίους εκτίθεται εν γένει ο πληθυσμός ή τμήμα του πληθυσμού μιας χώρας δεν συνιστούν συνήθως, αυτοί καθαυτοί, προσωπική απειλή που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως σοβαρή βλάβη.», δεν θεωρώ ότι τούτο αρκεί για την απόδοση διεθνούς προστασίας.

Σχετικώς, στην απόφαση ΔΕΕ C-465/07, Elgafaji, ημ.17/02/09, σκέψη 35-39, λέχθηκαν τα εξής καθοδηγητικά:

«35. Στο πλαίσιο αυτό, ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας.

36. Η ερμηνεία αυτή, η οποία δύναται να διασφαλίσει ένα αυτοτελές πεδίο εφαρμογής στο άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας, δεν αναιρείται από το γράμμα της εικοστής έκτης αιτιολογικής σκέψης, κατά το οποίο «οι κίνδυνοι στους οποίους εκτίθεται εν γένει ο πληθυσμός ή τμήμα του πληθυσμού μιας χώρας δεν συνιστούν συνήθως, αυτοί καθαυτοί, προσωπική απειλή που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως σοβαρή βλάβη».

37. Συγκεκριμένα, μολονότι η αιτιολογική αυτή σκέψη σημαίνει ότι η απλή αντικειμενική διαπίστωση κινδύνου απορρέοντος από τη γενική κατάσταση μιας χώρας δεν αρκεί, καταρχήν, για να γίνει δεκτό ότι οι προϋποθέσεις του άρθρου 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας, συντρέχουν ως προς συγκεκριμένο πρόσωπο, εντούτοις, καθόσον η αιτιολογική αυτή σκέψη χρησιμοποιεί τον όρο «συνήθως», αναγνωρίζει το ενδεχόμενο υπάρξεως μιας εξαιρετικής καταστάσεως, χαρακτηριζομένης από έναν τόσο υψηλό βαθμό κινδύνου, ώστε να υπάρχουν σοβαροί λόγοι να εκτιμάται ότι το πρόσωπο αυτό θα εκτεθεί ατομικώς στον επίμαχο κίνδυνο.

38. Ο εξαιρετικός χαρακτήρας της καταστάσεως αυτής επιρρωννύεται, επίσης, από το γεγονός ότι η οικεία προστασία είναι επικουρική, καθώς και από την οικονομία του άρθρου 15 της οδηγίας, καθόσον η βλάβη, της οποίας τον ορισμό δίνει το άρθρο αυτό υπό τα στοιχεία α΄ και β΄, πρέπει να εξατομικεύεται σαφώς. Μολονότι είναι αληθές ότι στοιχεία που αφορούν το σύνολο του πληθυσμού αποτελούν σημαντικό παράγοντα για την εφαρμογή του άρθρου 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας, υπό την έννοια ότι σε περίπτωση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης ο ενδιαφερόμενος, όπως και άλλα πρόσωπα, εντάσσεται στον κύκλο των δυνητικών θυμάτων μιας αδιακρίτως ασκούμενης βίας, εντούτοις, η ερμηνεία της εν λόγω διατάξεως πρέπει να γίνεται λαμβανομένου υπόψη του συστήματος στο οποίο εντάσσεται, δηλαδή σε σχέση με τις λοιπές δύο περιπτώσεις που προβλέπει το άρθρο 15 και, επομένως, να ερμηνεύεται σε στενή συνάρτηση με την εξατομίκευση αυτή.

39. Συναφώς, πρέπει να διευκρινισθεί ότι όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας.»

Έπεται λοιπόν ότι δεν τεκμηριώνεται βάσιμος φόβος «καταδίωξης του [αιτητή] για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων» αλλά και ότι δεν υφίστανται στην προκείμενη περίπτωση «ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη», ως αμφότερες αυτές οι έννοιες ορίζονται στα άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (Ν. 6(I)/2000) αντίστοιχα.

Σημειώνεται δε ότι η Νιγηρία έχει καθοριστεί στις Κ.Δ.Π. 198/2020, 225/2021, 202/2022 και 166/2023, οι οποίες εκδόθηκαν δυνάμει του αρ.12Βτρις του Νόμου, ως ασφαλής χώρα ιθαγενείας και στην παρούσα ουδέν στοιχείο προσκομίστηκε στη βάση του οποίου θα μπορούσε να «θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής […] στη συγκεκριμένη περίπτωσή», στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).

Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.

Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

[3] Immigration and Refugee Board of Canada, Research Directorate, Nigeria and Canada: The Indigenous People of Biafra (IPOB), including objectives, structure, activities, and relations with other Biafran independence groups; treatment by the authorities and state protection; the ability for the government to monitor IPOB organizations abroad, particularly in Canada (2020–May 2022), https://irb.gc.ca/en/country-information/rir/Pages/index.aspx?doc=458622&pls=1

[4] Amnesty International. 5 August 2021. "Nigeria: At Least 115 People Killed by Security Forces in Four Months in Country's Southeast.", https://www.amnesty.org/en/latest/news/2021/08/nigeria-at-least-115-people-killed-by-security-forces-in-four-months-in-countrys-southeast/, όπως αναφέρεται στην έκθεση του Immigration and Refugee Board of Canada, Research Directorate, Nigeria and Canada: The Indigenous People of Biafra (IPOB), including objectives, structure, activities, and relations with other Biafran independence groups; treatment by the authorities and state protection; the ability for the government to monitor IPOB organizations abroad, particularly in Canada (2020–May 2022), https://irb.gc.ca/en/country-information/rir/Pages/index.aspx?doc=458622&pls=1,

[5] Immigration and Refugee Board of Canada, Research Directorate, Nigeria and Canada: The Indigenous People of Biafra (IPOB), including objectives, structure, activities, and relations with other Biafran independence groups; treatment by the authorities and state protection; the ability for the government to monitor IPOB organizations abroad, particularly in Canada (2020–May 2022), https://irb.gc.ca/en/country-information/rir/Pages/index.aspx?doc=458622&pls=1

[6] Country Guidance: Nigeria (October 2021), p.127, διαθέσιμο εδώ Country_Guidance_Nigeria_2021.docx (europa.eu)

[7] EASO, ‘Nigeria Security Situation, Country of Origin Information Report’, June 2021, παρ. 2.21, σελ. 203-207 Διαθέσιμο εδώ: https://coi.euaa.europa.eu/administration/easo/PLib/2021_06_EASO_COI_Report_Nigeria_Security_situation.pdf

[8] ACLED - DISAGGREGATED DATA COLLECTION - ANALYSIS & CRISIS MAPPING PLATFORM, The Armed Conflict Location & Event Data Project, διαθέσιμο στον ακόλουθο διαδικτυακό σύνδεσμο https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (βλ. πλατφόρμα Dashboard, με χρήση των ακόλουθων στοιχείων ανάλυσης: ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: 26/01/2023 – 26/01/2024, ΤΥΠΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: Battles / Violence against civilians / Explosions/Remote violence / Riots / Protests, και ΠΕΡΙΟΧΗ: Western Africa – Nigeria – Imo) [Ημερομηνία Πρόσβασης: 01/02/2024]

[9] ACLED, Dashboard, [εφαρμοσμένες παράμετροι: Country View, Event Date: 19/04/2023-19/04/2024, Event Type: Battles; Violence against civilians; Explosions/Remote Violence; Riots; Region: Western Africa, Nigeria, Imo State], https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/04/2024).

[10] City Population, Nigeria – Imo State, https://www.citypopulation.de/en/nigeria/admin/NGA017__imo/ (ημ. πρόσβασης 25/04/2024).

[11] Εγχειρίδιο EASO, Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) Δικαστική ανάλυση, σελ.26-28, διαθέσιμο εδώ: https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf