ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθεση αρ.7347/22
23 Μαΐου 2024
[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Α. G. Ε.
Αιτητής
Και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ’ ων η αίτηση
Κα Μ. Μπαγιαζίδου, Δικηγόρος για τον αιτητή
Κος Ν. Ιερωνυμίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσφυγή ο αιτητής αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου που αναφέρεται στην επιστολή ημ.22/11/22, η οποία του κοινοποιήθηκε αυθημερόν, δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας που υπέβαλε, ως άκυρης, αντισυνταγματικής, παράνομης και στερούμενης νομικού αποτελέσματος (αιτητικό Α) και έκδοση απόφασης επί της ουσίας του αιτήματος του, προς αντικατάσταση της προσβαλλόμενης (αιτητικό Β).
Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους καθ’ ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φακέλου που κατατέθηκε στα πλαίσια των διευκρινήσεων, ο αιτητης κατάγεται από τη Νιγηρία, εισήλθε στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές παρατύπως, μέσω κατεχομένων, στις 15/09/22 και υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας στις 10/10/22 (ερ.1-3, 33).
Στις 27/10/22 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη με τον αιτητή από την Υπηρεσία Ασύλου προς εξέταση του αιτήματός για διεθνή προστασία όπου του δόθηκε η ευκαιρία, μέσα από σχετικές ερωτήσεις, μεταξύ άλλων, να εκθέσει τους λόγους στου οποίους στηρίζει το αίτημα του (ερ.22-33). Μετά το πέρας της συνέντευξης ετοιμάστηκε Έκθεση και στις 22/11/22 η επίδικη αίτηση διεθνούς προστασίας απορρίφθηκε (ερ.45-53). Την ίδια μέρα ετοιμάστηκε σχετική επιστολή ενημέρωσης του αιτητή για την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου σε γλώσσα που κατανοεί, η οποία επιδόθηκε διά χειρός αυθημερόν (ερ.56, 3).
Επί της επίδικης αιτήσεως διεθνούς προστασίας ο αιτητής καταγράφει ότι έφυγε από τη χώρα του καθότι φοβάται τον θείο του, καθώς δεχόταν απ’ αυτόν απειλές, τόσο λεκτικές όσο και σωματικές για να του αποδώσει την κτηματική περιουσία του πατέρα του (αιτητή), μετά τον αιφνίδιο θάνατό του. Γι’ αυτό ο αιτητής αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του, καθώς δεν ένιωθε ασφαλής ύστερα από τις επιθέσεις και τις απειλές που βίωσε από τον θείο του.
Κατά τη συνέντευξη ο αιτητής ανάφερε ότι γεννήθηκε στην Abia State, όπου διέμενε και από 2021 μέχρι και που έφυγε από τη χώρα, είναι Igbo εθνοτικής καταγωγής, χριστιανός προτεστάντης, απόφοιτος λυκείου και μιλάει Igbo και Αγγλικά. Στη χώρα καταγωγής του δήλωσε ότι εργαζόταν το 2020 ως βοηθός σε βενζινάδικο στην Ogun State και από το 2021 έως και τον Μάιο του 2022 ως εκπρόσωπος πωλήσεων σε κατάστημα εσωτερικής διακόσμησης στην Abia State. Μετά από τις επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν εναντίον του αιτητή στις 06/06/22 και στις 15/06/22 από τον θείο του, ο αιτητής εγκαταστάθηκε για 3 μήνες στο Lagos, όπου διέμενε με τον θείο του. Ο αιτητής είναι άγαμος, χωρίς παιδιά, η μητέρα του απεβίωσε όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του σκοτώθηκε σε μία ληστεία στις 16/05/22 και έχει 2 αδελφές όπου η μία διαμένει στην Abia State και η άλλη στο Lagos και βρίσκεται σε επικοινωνία με τις αδελφές του.
Ως προς τους λόγους που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ο αιτητής δήλωσε ότι ο θείος του θέλει να τον σκοτώσει για να σφετεριστεί κτηματική περιουσία που κληρονόμησε ο αιτητής ύστερα από τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα του. Ύστερα από 2 επιθέσεις που δέχτηκε από τον θείο του, ο οποίος έφερε μαζί του για απειλές άλλα 2-3 άτομα, ο αιτητής λόγω του φόβου, αποφάσισε να φύγει από την οικία του, η οποία αποτελούσε μέρος της κληρονομητέας περιουσίας, και να εγκατασταθεί στο Lagos για 3 μήνες, στον θείο του. Οι επιθέσεις αυτές ήταν και ο λόγος που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του. Κατά τα λεγόμενα του, ο θείος του αδυνατεί να δεχτεί το γεγονός ότι μετά το θάνατο του πατέρα του ο αιτητής κατέστη κληρονόμος της περιουσίας του και γι’ αυτό ξεκίνησε τις επιθέσεις και τις απειλές προς τον αιτητή ώστε να έχει ολική πρόσβαση στα κτήματα.
Αρχικά, στις 06/06/22, το βράδυ, ενώ βρισκόταν μόνος στο σπίτι του, ο θείος του και 2-3 άλλα άτομα ξεκίνησαν να τον παρενοχλούν και να τον απειλούν και ξεκίνησαν να τον χτυπάνε, αλλά κατάφερε να τους ξεφύγει καθώς το σπίτι του είχε πολλές εξόδους. Τότε αποφάσισε να τρέξει και να βγει έξω από το σπίτι του, ώστε να τους αποφύγει. Όταν επέστρεψε, είχαν ήδη φύγει. Ύστερα από λίγες μέρες όπου ο αιτητής έμενε σε έναν φίλο του, αποφάσισε να δηλώσει το συμβάν στις αρχές και τον ενημέρωσαν να αποταθεί ξανά σε αυτούς αν συμβεί κάτι παρόμοιο, καθώς μέχρι εκείνο το σημείο το αντιμετώπισαν σαν οικογενειακή διαμάχη. Στις 15/06/22 ο θείος του με τους εν λόγω άνδρες ξανά πήγε στο σπίτι του, ενημερώνοντάς τον αιτητή ότι δεν θέλουν να τον τραυματίσουν, απλώς ο θείος του απαιτεί τα περιουσιακά κτήματα. Η απάντηση του αιτητή ήταν αρνητική και τότε, ως ο ίδιος αναφέρει, τον χτυπούσαν έως ότου ανακοινώσει στον θείο του ότι θα του δώσει τα κτήματα, αλλά δεν υπέκυψε. Για το εν λόγω συμβάν δεν κάλεσε την αστυνομία αλλά όταν μπόρεσε και ξέφυγε κάλεσε τον θείο του από την πλευρά της μητέρας του, ο οποίος διαμένει στο Lagos, για να τον βοηθήσει και ίσως να μίλαγε εκείνος στην αστυνομία αντί του ιδίου. Σε ερώτηση που τέθηκε στον αιτητή να περιγράψει τα άτομα που τον χτύπησαν ανέφερε ότι δεν γνώριζε πολλά.
Ερωτώμενος σχετικά ανέφερε ότι σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής απειλείται η ζωή του, αναφέροντας ότι αν επιστρέψει πιστεύει ότι ο θείος του θα τον βρει και θα τον σκοτώσει για να λάβει τα κτήματα. Τέλος ανέφερε ότι τα έγγραφα για τα κτήματα τα έχει κρύψει κάπου, όπου είναι ασφαλή και δεν θα τα ανακαλύψει ο θείος του.
Οι καθ’ ων η αίτηση, εξετάζοντας τους ισχυρισμούς του αιτητή, αποδέχθηκαν το προφίλ του αναφορικά με τον τόπο διαμονής, τη μόρφωση και την οικογενειακή του κατάσταση, απέρριψαν όμως το αφήγημα του περί απειλών από τον θείο του και επιθέσεων που κατ’ ισχυρισμό δέχθηκε απ’ αυτόν και άλλα άτομα, καθώς κρίθηκε ότι οι ισχυρισμοί του ήταν γενικοί, αόριστοι, μη ευλογοφανείς και στερούμενοι λεπτομερειών.
Συγκεκριμένα, ως οι καθ’ ων η αίτηση καταγράφουν στην επίδικη έκθεση που ετοίμασαν (ερ.49), κρίθηκε ότι οι περιγραφές που ανέφερε για τις επιθέσεις που κατ’ ισχυρισμό δέχθηκε στερούνταν εύλογα αναμενόμενων λεπτομερειών, τόσο σε σχέση με την ταυτότητα των δραστών, τι έγινε κατά τη διάρκεια και πως κατάφερε να ξεφύγει. Επί τούτων κρίθηκε ότι ουδέν βιωματικό στοιχείο ανέφερε ο αιτητής. Όταν δόθηκε η ευκαιρία δε στον αιτητή να αναφέρει περαιτέρω λεπτομέρειες επί των επιθέσεων που δέχθηκε, ως ισχυρίζεται, παρέμεινε γενικόλογος, εν πολλοίς μονολεκτικός.
Στα πλαίσια αξιολόγησης της εξωτερικής συνοχής του εν λόγω ισχυρισμού, οι καθ’ ων η αίτηση, ανατρέχοντας σε αξιόπιστες πηγές, κατέληξαν ότι, παρότι οικογενειακές διαμάχες – συχνά με αιματηρή κατάληξη – είναι συχνό φαινόμενο στη χώρα καταγωγής, εντούτοις, δεδομένης της παντελούς ελλείψεως εσωτερικής συνοχής, ο ισχυρισμός αυτός δεν έγινε αποδεκτός.
Ακολούθως, ανατρέχοντας σε αξιόπιστες πηγές, κατέληξαν, αξιολογώντας το γενικό του προφίλ αιτητή σε συνάρτηση με πληροφορίες που ανευρέθηκαν για τη γενική κατάσταση ασφαλείας στον τόπο διαμονής του (Abia State), ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για χορήγηση διεθνούς προστασίας και απέρριψαν την επίδικη αίτηση.
Επί της αιτήσεως ο αιτητής αναφέρει αρκετούς νομικούς ισχυρισμούς προς υποστήριξη του αιτήματος για ακύρωση της προσβαλλόμενης.
Στα πλαίσια της γραπτής της αγόρευσης, το περιεχόμενο της οποίας υιοθέτησε κατά τις διευκρινήσεις, η συνήγορος του αιτητή αναφέρει ότι δεν διεξήχθη εν προκειμένω επαρκής έρευνα των ισχυρισμών του, που δεν εξετάστηκαν διεξοδικά και συνεπώς λανθασμένα οι καθ’ ων η αίτηση κατέληξαν, χωρίς να αιτιολογούν δεόντως τη κατάληξη τους, στην απόρριψη της επίδικης αίτησης. Επιπροσθέτως αναφέρει ότι οι ισχυρισμοί του αιτητή θα έπρεπε να θεωρηθούν αρκετοί για την τεκμηρίωση του αφηγήματος του, δεδομένου του ότι δεν μπορεί να αναμένεται από αιτητή διεθνούς προστασίας να αποδείξει αυστηρά κάθε πτυχή των ισχυρισμών του και θα έπρεπε, σε κάθε περίπτωση, να είχε αποδοθεί σ’ αυτόν το ευεργέτημα της αμφιβολίας. Αναφέρει δε τέλος ότι ενδεχόμενη επιστροφή του θα είναι σε παράβαση της αρχής της μη επαναπροώθησης και αντίθετη με το αρ.3 της ΕΣΔΑ.
Οι καθ’ ων η αίτηση αντιτάσσουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθ’ όλα νόμιμη, προϊόν δέουσας έρευνας και αξιολόγησης των ισχυρισμών του αιτητή αλλά και ορθή επί της ουσίας, τόσο αναφορικά με το εύρημα του περί αναξιοπιστίας των ισχυρισμών του όσο και αναφορικά με την κατάληξη τους, και ζητούν απόρριψη της προσφυγής.
Προχωρώ με την εξέταση του ισχυρισμού περί μη διενέργειας δέουσας έρευνας κατά εξέταση της επίδικης αίτησης και την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, ο οποίος, ως άρρηκτα συνδεδεμένος με την ορθότητα αυτής επί της ουσίας της, θα εξεταστεί μαζί μ’ αυτή πιο κάτω.
Στη Χωματένος ν. Δημοκρατίας, (2013) 3 Α.Α.Δ. 120, ημ.14/03/13, λέχθηκε ότι: «[η] έκταση και η μορφή της έρευνας είναι συνυφασμένη με τα περιστατικά κάθε υπόθεσης. Το κριτήριο για την επάρκεια και πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και διερεύνηση του συνόλου των ουσιωδών στοιχείων, τα οποία παρέχουν βάση για ασφαλή συμπεράσματα.»
Στο εγχειρίδιο του EASO «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», Δικαστική ανάλυση, 2018, σελ.98 του εγχειριδίου, αναφέρεται ότι «[…] απαιτείται ισορροπημένη και αντικειμενική αξιολόγηση του αν η αφήγηση του αιτούντος αντικατοπτρίζει την αφήγηση που αναμένεται από ένα πρόσωπο στην κατάσταση του αιτούντος το οποίο αφηγείται μια πραγματική προσωπική εμπειρία.». Στη σελ.102, αναφέρεται ότι «[οι] δείκτες αξιοπιστίας είναι απλοί δείκτες και δεν συνιστούν αυστηρά κριτήρια ή προϋποθέσεις. Παρότι οι τέσσερις δείκτες που προσδιορίστηκαν ανωτέρω (εσωτερική και εξωτερική συνέπεια, επαρκώς λεπτομερείς πληροφορίες και ευλογοφάνεια) αποτυπώνουν τους δείκτες που εφαρμόζουν στην πράξη τα δικαστήρια, κανένας από αυτούς δεν μπορεί να θεωρηθεί καθοριστικός. Η σημασία τους από υπόθεση σε υπόθεση ποικίλλει σημαντικά. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η εξέταση του σωρευτικού τους αντίκτυπου (305). […] Από την ανωτέρω ανάλυση προκύπτει ότι δεν υπάρχει απλή απάντηση στο ερώτημα που αφορά τον τρόπο αξιολόγησης της αξιοπιστίας σε υποθέσεις διεθνούς προστασίας. Το μόνο που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι η αξιολόγηση πρέπει να διενεργείται με βάση το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων, λαμβανομένων υπόψη των αρχών, των μεθόδων και των δεικτών που αναφέρονται στην παρούσα ανάλυση. Οι αρχές, οι μέθοδοι και οι δείκτες αυτοί θα πρέπει να εφαρμόζονται με προσοχή (307), αντικειμενικότητα και αμεροληψία, ώστε να αποφευχθεί τυχόν εσφαλμένη και απλοϊκή απόρριψη, ή αφελής και ανεπιφύλακτη αποδοχή μιας συγκεκριμένης αφήγησης.» Στη σελ.97, ότι το αίτημα πρέπει να παρουσιάζεται τεκμηριωμένα, με επαρκείς λεπτομέρειες αλλιώς «[η] μη επαρκής παροχή λεπτομερειών μπορεί επίσης να ισοδυναμεί με αυτό που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 5 στοιχείο β) της ΟΕΑΑ (αναδιατύπωση) ως έλλειψη «λυσιτελών στοιχείων».
Δεδομένων των ως άνω θα συμφωνήσω με τα όσα αναφέρουν οι καθ’ ων η αίτηση στην επίδικη έκθεση, ως καταγράφονται και πιο πάνω.
Οι ισχυρισμοί του αιτητή περί απειλών από και επιθέσεων που κατ’ ισχυρισμό δέχθηκε από τον θείο του και άλλα άτομα βρίθουν κενών και ασαφειών και ελλείπουν παντελώς συγκεκριμένες λεπτομέρειες, οι οποίες θα έδιδαν στο αφήγημα του την απαραίτητη βιωματική διάσταση. Το σύνολο των λεγομένων του αιτητή επί των κατ’ ισχυρισμό επιθέσεων που δέχθηκε διακρίνονται από καταφανή γενικότητα και, παρά τις πολλές ερωτήσεις που υποβλήθηκαν, ουδεμία – έστω φωτογραφικά αποτυπωμένη λεπτομέρεια – έδωσε ο αιτητής. Το αφήγημα του αιτητή παρουσιάζει σε όλη την έκταση του ουσιώδη κενά τα οποία διαβρώνουν αναπόφευκτα την εσωτερική συνοχή των δηλώσεων του.
Ενόψει των πληροφοριών στις οποίες ανέτρεξαν και οι καθ’ ων η αίτηση δεν θα πρέπει να αμφισβητείται ότι τα όσα αναφέρει ο αιτητής περί απειλών από τον θείο του για λόγους περιουσιακούς, συνάδουν με διαθέσιμες πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής. Τέτοιες διαμάχες – συχνά με βίαιη κατάληξη - αποτελούν αναμφίβολα σύνηθες φαινόμενο στη χώρα καταγωγής.
Όμως η έλλειψη εσωτερικής συνοχής των ισχυρισμών του αιτητή, ως ανωτέρω εξηγώ, είναι τέτοια που, στα πλαίσια συνολικής αξιολόγησης και αποτίμησης των στοιχείων που απαρτίζουν μια υπό εξέταση υπόθεση, δεν μπορεί παρά να αποβεί μοιραία για τη γενική αξιοπιστία. Τούτο γιατί η συμφωνία των ισχυρισμών με διαθέσιμες πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής δεν αρκεί από μόνη της για την αποδοχή ενός αφηγήματος, τη στιγμή που στερείται εσωτερικής συνοχής, ενόψει και της συνολικής θεώρησης και αποτίμησης των δεικτών αξιοπιστίας.
Ενόψει των ως άνω, και δεδομένης της παντελούς ελλείψεως εσωτερικής συνοχής των ισχυρισμών του αιτητή, δεν θα μπορούσε να γίνει λόγος εν προκειμένω για απόδοση σ’ αυτόν του ευεργετήματος της αμφιβολίας.
Δεν έχω τίποτα να προσθέσω στα όσα καταγράφονται στην επίδικη έκθεση (ερ.48-49).
Απομένει λοιπόν μια αποτίμηση της γενικής κατάστασης ασφαλείας στην περιοχή όπου ο αιτητής διέμενε και αναμένεται να επιστρέψει.
Αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Abia, σε αναφορά του ACLED καταγράφεται ότι, κατά το έτος 2020, καταγράφηκαν 31 περιστατικά ασφαλείας και προέκυψαν 23 θάνατοι, σε σύνολο πληθυσμού περί των 3 ½ εκατομμυρίων. Κατά το 1ο τρίμηνο του 2021, και πάλι σύμφωνα με σχετική έκθεση του ACLED, καταγράφηκαν 10 θάνατοι σε σύνολο 8 περιστατικών ασφαλείας. [1], [2]
Κατά την περίοδο μεταξύ 20/05/23-17/05/24 καταγράφηκαν 52 περιστατικά (8 μάχες, 4 ταραχές/εξεγέρσεις, 26 διαδηλώσεις και 14 περιστατικά βίας εναντίων των πολιτών, ενώ δεν καταγράφηκαν περιστατικά εκρήξεων / βίας εξ αποστάσεως). Από τα πιο πάνω περιστατικά προέκυψαν 19 θάνατοι (10 από μάχες, 2 από ταραχές/εξεγέρσεις και 7 από περιστατικά βίας εναντίων των πολιτών). [3], [4]
Είναι κατάληξη μου λοιπόν ότι δεν καταδεικνύεται εδώ εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στην περιοχή όπου διέμενε, και στην οποία εύλογα αναμένεται να επιστρέψει, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή. Δεν μπορώ δε να εντοπίσω ιδιαίτερες περιστάσεις που θα μπορούσαν να επιτείνουν τον κίνδυνο ειδικώς για τον αιτητή σε σύγκρισή με τον γενικό πληθυσμό στη βάση της νομολογιακής μεθόδου της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» [5] (βλ. και απόφαση ΔΕΕ, ημ.10/06/21, C-901/19 CF and DN).
Ενόψει των ως άνω πληροφοριών για την κατάσταση ασφαλείας στην περιοχή όπου διαμένει ο αιτητής, δεν παραβλέπω ότι ενδεχομένως να προκύψουν κίνδυνοι, αυξημένοι ίσως, όμως, ως στην αιτιολογική σκέψη 35 της Οδ.2011/95/ΕΕ αναφέρεται, «[οι] κίνδυνοι στους οποίους εκτίθεται εν γένει ο πληθυσμός ή τμήμα του πληθυσμού μιας χώρας δεν συνιστούν συνήθως, αυτοί καθαυτοί, προσωπική απειλή που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως σοβαρή βλάβη.». Σημειώνω σχετικά ότι ο αιτητής είναι 22 ετών σήμερα, έχει οικογενειακό δίκτυο (αδελφή) στον τόπο διαμονής του, διαθέτει εργασιακή πείρα και δεν παρουσιάζει στοιχεία ευαλωτότητας.
Έπεται λοιπόν ότι ορθώς κρίθηκε ότι ο αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει βάσιμο φόβο «καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων» και ότι δεν υπάρχουν «ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη», ως αμφότερες αυτές οι έννοιες ορίζονται στα άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (Ν. 6(I)/2000) αντίστοιχα.
Με δεδομένα λοιπόν τα όσα ανωτέρω αναλύονται δεν μπορεί να θεωρείται βεβαίως ότι η επιστροφή του αιτητή θα ήταν σε παράβαση του κατοχυρωμένου εκ του αρ.3 της ΕΣΔΑ δικαιώματος του στην μη επαναπροώθηση. Στην προκειμένη δεν έχει τεκμηριωθεί κάποιο στοιχείο εκ του οποίου θα ανατρεπόταν το τεκμήριο ασφαλούς χώρας καταγωγής, ως έχει καθοριστεί η Νιγηρία στις Κ.Δ.Π. 225/2021, 202/2022 και 166/2023, που εκδόθηκαν δυνάμει του αρ.12Βτρις του Νόμου καθώς ουδέν στοιχείο προσκομίστηκε στη βάση του οποίου θα μπορούσε να «θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής […] στη συγκεκριμένη περίπτωσή», στη βάση του αρ.12Βτρις (6).
Θεωρώ λοιπόν ότι οι καθ’ ων η αίτηση προέβησαν δεόντως στην απαιτούμενη υπό τις περιστάσεις έρευνα και κατά τη λήψη της απόφασης λήφθηκαν δεόντως και σύμφωνα με τα όσα απαιτεί η οικεία νομοθεσία υπόψη όλα τα γεγονότα που περιβάλλουν την επίδικη αίτηση, είναι δε πλήρως αιτιολογημένη.
Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με έξοδα €800 υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] Country Guidance: Nigeria (October 2021), p.112, διαθέσιμο εδώ Country_Guidance_Nigeria_2021.docx (europa.eu)
[2] EASO, ‘Nigeria Security Situation, Country of Origin Information Report’, June 2021, παρ. 2.21, σελ. 153-158- Διαθέσιμο εδώ: https://coi.euaa.europa.eu/administration/easo/PLib/2021_06_EASO_COI_Report_Nigeria_Security_situation.pdf
[3] Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), βλ. πλατφόρμα Data & Tools – ACLED Explorer, https://acleddata.com/explorer/ (στοιχεία ανάλυσης για ‘Event Counts’) [ημερ. πρόσβασης 22/05/2024]
[4] Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), βλ. πλατφόρμα Data & Tools – ACLED Explorer, https://acleddata.com/explorer/ (στοιχεία ανάλυσης για ‘Fatality Counts’) [ημερ. πρόσβασης 22/05/2024]
[5] Εγχειρίδιο EASO, Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) Δικαστική ανάλυση, σελ.26-28, διαθέσιμο εδώ: https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf