ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθεση αρ.857/23
21 Μαΐου 2024
[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
C. K. O.
Αιτητής
Και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ’ ων η αίτηση
Κκ Πιερίδης & Πιερίδης, Δικηγόροι για τον αιτητή
Κα Μ. Παραδεισιώτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσφυγή ο αιτητής αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου η οποία του κοινοποιήθηκε στις 22/02/23 με επιστολή ημ.20/12/22, δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτηση του για παροχή διεθνούς προστασίας, ως άκυρης, παράνομης, και στερούμενης νομικού αποτελέσματος.
Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση και προκύπτει από τον Διοικητικό Φάκελο που κατατέθηκε στα πλαίσια των διευκρινήσεων, ο αιτητής κατάγεται από τη Νιγηρία, εισήλθε ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές παρατύπως, από τα κατεχόμενα, στις 02/02/22 και υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 08/03/22 (ερ.1-3, 21).
Στις 16/09/22 διεξήχθη συνέντευξη με τον αιτητή από την Υπηρεσία Ασύλου προς εξέταση του αιτήματός για διεθνή προστασία όπου του δόθηκε η ευκαιρία, μέσα από σχετικές ερωτήσεις, μεταξύ άλλων, να εκθέσει τους λόγους στους οποίους στηρίζει το αίτημα του (ερ.13-21). Μετά το πέρας της συνέντευξης, ετοιμάστηκε σχετική Έκθεση και Εισήγηση (ερ.33-38) και, στις 18/10/22, απορρίφθηκε το αίτημα διεθνούς προστασίας.
Ακολούθως, ετοιμάστηκε σχετική επιστολή ενημέρωσης του αιτητή για την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία επιδόθηκε διά χειρός στις 22/02/23, σε γλώσσα την οποίαν κατανοεί (ερ.39, 3).
Επί της αιτήσεως ασύλου που υπέβαλε ο αιτητής καταγράφει ότι έφυγε από τη χώρα καταγωγής διότι μέλη μιας διαβόητης μυστικής αίρεσης/αδελφότητας απειλούσαν πως θα τον σκοτώσουν εξαιτίας της άρνησής του να ενταχθεί/μυηθεί σ’ αυτήν.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που διενεργήθηκε ο αιτητής ανέφερε ότι προέρχεται από το χωριό Ochia της πολιτείας Imo, όπου γεννήθηκε και διέμενε. Είναι χριστιανός, ανήκει φυλή Igbo, έχει πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων και εργαζόταν ως οδηγός ταξί αλλά και ως βοηθός σε φάρμες. Είναι άγαμος και άτεκνος, η μητέρα και ο αδερφός του, με τους οποίους διατηρεί επικοινωνία, διαμένουν έως σήμερα στο χωριό του.
Ως προς τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του ο αιτητής ανέφερε ότι αρνήθηκε λόγω πεποιθήσεων να μυηθεί σε μια μυστική αδελφότητα και ήθελε να ζήσει ελεύθερος. Ερωτηθείς αν συντρέχουν άλλοι λόγοι για τους οποίους αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Νιγηρία, απάντησε αρνητικά.
Ερωτώμενος αναφορικά με την μυστική αδελφότητα (αίρεση) ανέφερε πως ονομάζονται «ASLAΝDER», η οποία δρα, ως ισχυρίστηκε, όχι μόνο στο Imo State αλλά και σε άλλες πολιτείες. Ως ισχυρίστηκε, τον προσέγγισαν συνολικά τρεις φορές, μια εκ των οποίων τον Απρίλιο 2021, όταν τον αναζήτησαν στο σπίτι του αλλά εκείνος απουσίαζε, άλλη σε μεταγενέστερο χρόνο, που τον επισκέφτηκαν εκ νέου στο σπίτι του και του είπαν ότι πρέπει να γίνει υποχρεωτικά μέλος γιατί προέρχεται από την ίδια κοινότητα και, τέλος, τον Ιούλιο 2021, όπου τον πέτυχαν στην πόλη Owerri και του είπαν να μην οδηγήσει ταξί ξανά και απαγόρευσαν μάλιστα από τον φίλο του, ο οποίος του δάνειζε το ταξί, να του το ξαναδώσει στο μέλλον και τον χτύπησαν. Ερωτώμενος σχετικά ο αιτητής ανέφερε ότι ο λόγος που δεν επιθυμούσε να ενταχθεί στην ομάδα ήταν ότι αυτοί σκότωναν ανθρώπους και πιθανολογούσε ότι θα τον χρησιμοποιήσουν για να επιτεθούν σε άλλους.
Ερωτηθείς αν του συνέβη οτιδήποτε άλλο, ανέφερε δύο φορές του έστειλαν απειλητικά μηνύματα να σταματήσει να εργάζεται ως οδηγός ταξί και να επιστρέψει στο χωριό για να ενταχθεί στην ομάδα. Τα μηνύματα αυτά τα απέστελλαν τόσο στην ένωση οδηγών ταξί όσο και στο σπίτι του φίλου που του δάνειζε το ταξί. Ερωτηθείς αν προσπάθησαν να τον προσεγγίσουν μετά τον Ιούλιο 2021 έως και τον Νοέμβριο 2021 που εγκατέλειψε τη χώρα, απάντησε αρνητικά, ισχυριζόμενος ότι έμενε σε έναν φίλο του και δεν έβγαινε έξω. Τέλος, σε σχετική ερώτηση του λειτουργού αν θα μπορούσε να εγκατασταθεί σε άλλο σημείο στην χώρα, απάντησε αρνητικά αναφέροντας ότι θα τον εντοπίσουν όπου και να πάει.
Οι καθ’ ων η αίτηση, εξετάζοντας τα όσα ανέφερε ο αιτητής, εντόπισαν και αξιολόγησαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, ως ακολούθως.
1. Ταυτότητα, προφίλ, χώρα καταγωγής και τόπος διαμονής του αιτητή
2. Φόβος δίωξης του αιτητή λόγω της άρνησής του να μυηθεί σε μυστική αδελφότητα
Εκ των ως άνω ισχυρισμών οι καθ’ ων η αίτηση αποδέχθηκαν τον 1ο και απέρριψαν τον 2ο ισχυρισμό, καθότι, ως κρίθηκε, το επί τούτου αφήγημα του, ως αναφέρουν στην επίδικη έκθεση, δεν αποκαλύπτει βάσιμο φόβο δίωξης, ενόψει του ότι, ως κρίθηκε, ούτε υπέστη πράξη που ισοδυναμεί με δίωξη ή βλάβη και ούτε, δεδομένου του ότι, ως ανέφερε, δεν του έχει συμβεί τίποτε μετά το τελευταίο περιστατικό απειλών των Ιούλιο 2021, τους τελευταίους μήνες προτού φύγει από τη χώρα, υφίσταται τέτοιος κίνδυνος στο μέλλον.
Κατά συνέπεια, ήταν εκ των ως άνω κατάληξη των καθ’ ων η αίτηση ότι δεν μπορεί να διαπιστωθεί ότι υπάρχει εύλογος βαθμός πιθανότητας, ο αιτητής να υποβληθεί σε δίωξη ή σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής της.
Αναφορικά ειδικώς με το άρθρο 15 (γ) της Οδηγίας [αρ.19 (2) (γ) του Νόμου], συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο αιτητής δεν υφίσταται κίνδυνο να αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας κατά την επιστροφή λόγω αδιάκριτης βίας, καθώς στην πολιτεία Imo (τόπος διαμονής του) δεν υφίσταται κατάσταση ένοπλης σύγκρουσης, με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες.
Συνεπεία των ανωτέρω η επίδικη αίτηση απορρίφθηκε ως αβάσιμη.
Επί της αιτήσεως ο αιτητής αναφέρει διάφορους νομικούς ισχυρισμούς προς υποστήριξη του αιτήματος για ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, μερικοί εκ των οποίων προωθούνται με τις αγορεύσεις που ακολούθησαν.
Στη βάση σχετικής νομολογίας (βλ. Χριστοδουλίδης ν. Πανεπιστήμιου Κύπρου, Αναθ. Έφεση αρ.95/2012, ECLI:CY:AD:2018:C344, ημ.6/7/2018 και Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598) θα εξεταστούν μόνο οι ισχυρισμοί οι οποίοι δικογραφούνται και εξειδικεύονται δεόντως στη προσφυγή και αναπτύσσονται επαρκώς στην αγόρευση.
Στις αγορεύσεις του λοιπόν ο αιτητής αναφέρει ότι δεν εξετάστηκαν δεόντως οι ισχυρισμοί του και δεν υποβλήθηκαν οι δέουσες ερωτήσεις, καθότι δεν κλήθηκε ο αιτητής να παρέχει περαιτέρω λεπτομέρειες στα σημεία όπου οι καθ’ ων η αίτηση εντόπισαν κενά, πράγμα που συνιστά, εξ όσων αντιλαμβάνομαι, παράβαση του καθήκοντος συνεργασίας με τον αιτητή στα πλαίσια τεκμηρίωσης της επίδικης αιτήσεως. Ως εισηγείται ο συνήγορος του αιτητή, είναι αντιφατικό να εντοπίζονται κενά σε λεπτομέρειες χωρίς να έχει ερωτηθεί επί τούτων επισταμένα. Περαιτέρω ο αιτητής κάνει αναφορά και παραθέτει συνδέσμους (links) σε πηγές, εκ των οποίων αποδεικνύεται ότι η συνέπειες μη μύησης σε μυστικές αδελφότητες συνάδουν με τα όσα αυτός αναφέρει, πράγμα που καταδεικνύει και πάλι το ελλιπές της έρευνας που διενεργήθηκε. Εκ των ως άνω, ως αναφέρει, αποδεικνύεται ότι η επίδικη απόφαση στερείται δέουσας έρευνας και δεν αιτιολογείται. Επιπροσθέτως δεν έγινε ορθή αξιολόγηση της αξιοπιστίας των λεγομένων του αιτητή
Πέραν των ως άνω, ο συνήγορος του αιτητή αναφέρει ότι δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι το λειτουργός που έκανε τη συνέντευξη και συνέταξε την επίδικη έκθεση διέθετε την κατάλληλη κατάρτιση. Ακροθιγώς γίνεται αναφορά σε αναρμοδιότητα των λειτουργών που εμπλέκονται στην έκδοση της επίδικης, οι οποίοι λειτούργησαν χωρίς να είναι δεόντως εξουσιοδοτημένοι προς τούτο. Τέλος, ως αναφέρει, δεν εξετάστηκε η πτυχή της συμπληρωματικής προστασίας.
Οι καθ' ων η αίτηση αναφέρουν ότι ουδείς εκ των ισχυρισμών του αιτητή εξειδικεύεται και αναπτύσσεται δεόντως και είναι έτσι όλοι απορριπτέοι για τον λόγο αυτό. Περαιτέρω, απαντώντας σε έκαστο των προωθούμενων ισχυρισμών του αιτητή, αντιτάσσουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθ' όλα νόμιμη, ορθή επί της ουσίας αυτής, λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης, δόθηκε δεόντως η ευκαιρία στον αιτητή να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του καθώς και ότι η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη. Περαιτέρω αναφέρουν ότι τα ευρήματα τους επί του μη βάσιμου του φόβου του αιτητή είναι εύλογα και ορθά και, τέλος, αναφέρουν ότι η επίδικη απόφαση ελήφθη αρμοδίως.
Προέχει φυσικά η ενασχόληση με τον ισχυρισμό περί αναρμοδιότητας του λαμβάνοντος την επίδικη απόφαση αφού, ως ζήτημα που άπτεται της δημόσιας τάξης, εξετάζεται, σε κάθε περίπτωση, αυτεπαγγέλτως.
Προτού προχωρήσω στην εξέταση του σχετικού ισχυρισμού θεωρώ ότι προέχει να προσδιοριστεί που εντοπίζεται το πρακτικό της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, ώστε να εξεταστεί αν τούτη λήφθηκε από αρμόδιο ή μη όργανο. Από το περιεχόμενο του φακέλου είναι θεωρώ σαφές ότι το πρακτικό της προσβαλλόμενης απόφασης περιέχεται στην σφραγίδα που εντοπίζεται επί της 1ης σελίδας της έκθεσης-εισήγησης (ερ.38), όπου η σχετική εισήγηση για απόρριψη της αιτήσεως, εγκρίνεται και υπογράφεται από την εγκρίνουσα λειτουργό.
Αναφορικά λοιπόν με τον ισχυρισμό ότι ελλείπει σχετική εξουσιοδότηση δια της οποίας να εξουσιοδοτείται δεόντως η εγκρίνουσα τη σχετική έκθεση-εισήγηση να λαμβάνει αποφάσεις επί αιτημάτων διεθνούς προστασίας στη θέση του προϊστάμενου της Υπηρεσίας παρατηρώ ότι το ερ.31 του διοικητικού φακέλου που κατατέθηκε δεόντως στα πλαίσια της παρούσας συνίσταται σε εξουσιοδότηση ημ.25/05/22, όπου ο Υπουργός εξουσιοδοτεί την εγκρίνουσα την έκθεση του αρμόδιου λειτουργού να ασκεί της εξουσίες του Προϊσταμένου που αφορούν, μεταξύ άλλων, την έκδοση αποφάσεων επί αιτημάτων διεθνούς προστασίας, βάσει του άρθρου 2 του περί Προσφύγων Νόμου. Η εν λόγω εξουσιοδότηση φέρει την υπογραφή του τότε Υπουργού Εσωτερικών.
Στο αρ.2 του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000, αναφέρεται ότι «“αρμόδιος λειτουργός” σημαίνει λειτουργό ο οποίος υπηρετεί στην Υπηρεσία Ασύλου και έχει τύχει ειδικής εκπαίδευσης σε θέματα ασύλου και συμπληρωματικής προστασίας· […] "Προϊστάμενος" σημαίνει αρμόδιο λειτουργό ο οποίος προΐσταται της Υπηρεσίας Ασύλου και περιλαμβάνει οποιοδήποτε άλλο αρμόδιο λειτουργό της εν λόγω Υπηρεσίας που εξουσιοδοτείται από τον Υπουργό, για να ασκεί όλες ή οποιεσδήποτε από τις εξουσίες ή να εκτελεί όλα ή οποιαδήποτε από τα καθήκοντα του Προϊσταμένου·[…..] "Υπουργός" σημαίνει τον Υπουργό Εσωτερικών·».
Με δεδομένο ότι προνοείται ρητά εκ του νόμου η σχετική δυνατότητα του Υπουργού να εξουσιοδοτεί προς τούτο οιονδήποτε αρμόδιο λειτουργό να εξασκεί τα καθήκοντα του προϊσταμένου, και εκ της συνδυασμένης ανάγνωσης του αρ.3 (2) του περί Εκχωρήσεως της ενασκήσεως των Εξουσιών των Απορρεουσών εκ τινός Νόμου, Νόμου του 1962 (23/1962) και του αρ.17 (4) περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (158(I)/1999), είναι κατάληξη μου είναι ότι η εξουσιοδότηση προς την εγκρίνουσα την σχετική έκθεση, που είναι και το άτομο που εξέδωσε την προσβαλλόμενη δια της παρούσης απόφαση (αυτό άλλωστε δεν αμφισβητείται από τον αιτητή, βλ. σελ.3 της αγόρευσης του, σημείο 1), είναι έγκυρη.
Σε σχέση με τον ισχυρισμό περί απλής υιοθέτησης της έκθεσης της λειτουργού, ως αυτή υποβλήθηκε στην λαμβάνουσα την προσβαλλόμενη απόφαση, χωρίς προηγούμενη έρευνα, παρατηρώ ότι εν προκειμένω εξεδόθη δεόντως διακριτή απόφαση δια της εγκρίσεως της σχετικής έκθεσης-εισήγησης στο σύνολο της, ως αυτή υποβλήθηκε.
Σχετικά είναι και τα όσα λέχθηκαν στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Δημοτικό Συμβούλιο Λάρνακας κ.ά. v. Mobil Oil (Cyprus) Ltd κ.ά. (1996) 3 A.A.Δ. 294, όπου λέχθηκε ότι «[τ]ο γεγονός ότι ο Υπουργός απλώς ανέφερε ότι συμφωνεί με την εισήγηση του λειτουργού δεν σημαίνει ότι δεν ασχολήθηκε με την επίλυση του θέματος ούτε και αποτελεί άρνηση άσκησης της εξουσίας που του παρέχει ο Νόμος.» Στην δε απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπ. αρ.6447/2013, Χειμώνας ν. Δημοκρατίας, ημ.30/09/15, με αναφορά στην σχετική επί του ζητήματος νομολογία, λέχθηκε ότι «[η] σύμφωνος γνώμη του Υπουργού δεν μειώνει την επάρκεια της αιτιολόγησης. Αντίθετα, ενσωματώνει ολόκληρη την έκθεση τους λειτουργού, την οποία υιοθέτησε χωρίς οποιαδήποτε διαφωνία, ή, διαφοροποίηση Η απλή συμφωνία δεν εξυπακούει ότι ο Υπουργός δεν ασχολήθηκε με την ουσία του θέματος ή ότι απεμπόλησε την εξουσία του ή ότι επισφράγισε άνευ ετέρου τη γνώμη ή εισήγηση τρίτου, (Καρλεττίδου ν. Δημοκρατίας (1997) 4 Α.Α.Δ. 3074 και Svetoslav Stoyanov v. Υπουργείου Εσωτερικών, ECLI:CY:AD:2014:D151, υποθ. αρ. 718/2012, ECLI:CY:AD:2014:D151, ημερ. 26.2.2014). Στο πλαίσιο της κανονικότητας των διοικητικών πράξεων επί των οποίων υπάρχει μαχητό τεκμήριο, δεν νοείται ανατροπή του με τα όσα επιχειρηματολογεί ο αιτητής.».
Το δε αρ.17 (8) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (158(I)/1999) προνοεί ότι «[δ]ε συνιστά αποχή από άσκηση αρμοδιότητας η υιοθέτηση ενός σημειώματος ή μιας πρότασης που υποβάλλεται από υφιστάμενο υπάλληλο ή όργανο στο αρμόδιο διοικητικό όργανο, αν το σημείωμα ή η πρόταση περιέχει συγκεκριμένη εισήγηση και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας προκύπτει ότι το αρμόδιο όργανο άσκησε ουσιαστικά την αποφασιστική του αρμοδιότητα.»
Εδώ η εξουσιοδοτημένη προς τούτο λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου, υιοθετώντας στο σύνολο της, ως δύναται να πράξει, και εγκρίνοντας σχετική εισήγηση της αρμόδιας λειτουργού, εξάσκησε θεωρώ δεόντως την αποφασιστική αρμοδιότητα που της δίδει ο Νόμος και η σχετική εξουσιοδότηση του Υπουργού να ασκεί καθήκοντα προϊσταμένου.
Ενόψει λοιπόν των ανωτέρω, είναι κατάληξη μου ότι η δια της παρούσης προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη αρμοδίως. Συνεπώς οι ισχυρισμοί περί αναρμοδιότητας του οργάνου που έλαβε την προσβαλλόμενη απόφαση απορρίπτονται.
Αναφορικά με τα όσα ο αιτητής ισχυρίζεται περί της μη κατάλληλης κατάρτισης της διενεργούσας την επίδικη συνέντευξη και συγγράφουσας την επίδικη έκθεση-εισήγηση λειτουργού, είναι κατάληξη μου ότι, στην απουσία περί του αντίθετου μαρτυρίας, το τεκμήριο κανονικότητας της διαδικασίας παραμένει ακλόνητο, δεν μπορεί παρά να απορριφθούν ως ατεκμηρίωτα [βλ. Κόκκινου ν. Δημοκρατίας (1999) 4 ΑΑΔ 263 και Kousoulides & Others v. Republic (1967) 3 C.L.R. 438].
Σχετικά με τον ισχυρισμό περί μη υποβολής επαρκών ερωτήσεων στον αιτητή κατά τη συνέντευξη, ενόψει της εξουσίας του Δικαστηρίου για πλήρη και εξ υπαρχής έλεγχο των γεγονότων και των νομικών ζητημάτων που την περιβάλλουν, θεωρώ ότι τούτο δεν αρκεί για να οδηγήσει σε ακύρωση της επίδικης απόφασης αφού το Δικαστήριο έχει εξουσία να προβαίνει «σε έλεγχο της νομιμότητας και ορθότητας αυτής, εξετάζοντας πλήρως και από τούδε και στο εξής […] τα γεγονότα και τα νομικά ζητήματα που τη διέπουν» και «την ανάγκη χορήγησης διεθνούς προστασίας» [αρ.11 (3) (α) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (73(I)/2018)], και ο αιτητής διατηρεί δικαίωμα να προσφέρει στα πλαίσια της προσφυγής ισχυρισμούς, είτε προγενέστερους είτε μεταγενέστερους της επίδικης [βλ. έφεση κατά απόφασης Δ.Δ.Δ.Π. Αρ.17/2021, Janelidze v. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημ.21/09/21 και αρ.11 (2) (α) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018, Ν.73(Ι)/2018].
Σχετική με τα ως άνω είναι και η πολύ πρόσφατη απόφαση του ΔΕΕ στην υπ. C-756/21, ECLI:EU:C:2023:523, ημ.29/06/23, όπου το Δικαστήριο, πραγματευόμενο ερωτήματος επί των δικονομικών συνεπειών της παραβάσεως του καθήκοντος συνεργασίας, κατέληξε στα εξής, στις σκέψεις 71-72:
«71. Αφετέρου, σε περίπτωση που προκύπτει εξαρχής ή σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή κατορθώσει να αποδείξει ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, σε απάντηση, ενδεχομένως, στους ισχυρισμούς του αιτούντος διεθνή προστασία, ότι η απόφαση δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να είναι διαφορετική, ακόμη και αν δεν υφίστατο η εν λόγω παράβαση, δεν προκύπτει ότι υφίστανται παρεχόμενα από το δίκαιο της Ένωσης δικαιώματα των οποίων η άσκηση θα καθίστατο πρακτικώς αδύνατη ή υπερβολικά δυσχερής. Πράγματι, το αιτούν δικαστήριο ασκεί το ίδιο, όπως αναφέρει, έλεγχο του βασίμου της εν λόγω αποφάσεως, οπότε, σε μια τέτοια περίπτωση, η εξαφάνιση της αποφάσεως και η αναπομπή της υποθέσεως ενώπιον του IPAT θα ενείχαν τον κίνδυνο απλής επανάληψης του ελέγχου και άσκοπης παράτασης της διαδικασίας.
72. Κατόπιν των προεκτεθέντων, στο δεύτερο και το τρίτο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/83 έχει την έννοια ότι η διαπίστωση, στο πλαίσιο της ασκήσεως προβλεπόμενου από το εθνικό δίκαιο δευτεροβάθμιου δικαστικού ελέγχου, παραβάσεως της υποχρεώσεως συνεργασίας που προβλέπει η εν λόγω διάταξη δεν απαιτείται να επισύρει οπωσδήποτε, αφ’ εαυτής, την εξαφάνιση της αποφάσεως περί απορρίψεως της προσφυγής που ασκήθηκε κατά αποφάσεως με την οποία απορρίφθηκε αίτηση διεθνούς προστασίας, δεδομένου ότι είναι δυνατόν να απαιτηθεί από τον αιτούντα διεθνή προστασία να αποδείξει ότι η απόφαση περί απορρίψεως της προσφυγής θα μπορούσε να είναι διαφορετική, αν δεν υφίστατο η εν λόγω παράβαση.»
Υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου
Εν προκειμένω, με δεδομένο ότι στα πλαίσια της παρούσης ο αιτητής εκπροσωπείται δεόντως από δικηγόρο, αν αυτός ήθελε να προσφέρει περαιτέρω μαρτυρία και/ή στοιχεία προς διευκρίνηση των όποιων κενών, ασαφειών ή ελλείψεων διαπιστώθηκαν από τους καθ’ ων η αίτηση, για τα οποία είναι δεόντως ενήμερος, θα μπορούσε βεβαίως να το πράξει δια σχετικού δικονομικού διαβήματος. Εντούτοις ουδέν έπραξε.
Απομένει η εξέταση των ενώπιον μου στοιχείων, σε συνάρτηση με την επί της ουσίας ορθότητα των ευρημάτων των καθ’ ων η αίτηση και των αναγκών, αν προκύπτουν εξ αυτών, παροχής διεθνούς προστασίας. Οι ισχυρισμοί του αιτητή περί μη επαρκών ερωτήσεων, μη δέουσας έρευνας και αιτιολόγησης της προσβαλλόμενης απόφασης καθώς και πλάνης κατά τη λήψη της συνεπλέκονται με τα ως άνω και θα εξεταστούν μαζί μ’ αυτά.
Στο εγχειρίδιο του EASO «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», Δικαστική ανάλυση, 2018, αναφέρεται στην σελ.98 του εγχειριδίου, αναφέρεται ότι «[...] απαιτείται ισορροπημένη και αντικειμενική αξιολόγηση του αν η αφήγηση του αιτούντος αντικατοπτρίζει την αφήγηση που αναμένεται από ένα πρόσωπο στην κατάσταση του αιτούντος το οποίο αφηγείται μια πραγματική προσωπική εμπειρία.». Στην σελ.102 του ιδίου εγχειριδίου, αναφέρεται ότι «Όπως προαναφέρθηκε, οι δείκτες αξιοπιστίας είναι απλοί δείκτες και δεν συνιστούν αυστηρά κριτήρια ή προϋποθέσεις. Παρότι οι τέσσερις δείκτες που προσδιορίστηκαν ανωτέρω (εσωτερική και εξωτερική συνέπεια, επαρκώς λεπτομερείς πληροφορίες και ευλογοφάνεια) αποτυπώνουν τους δείκτες που εφαρμόζουν στην πράξη τα δικαστήρια, κανένας από αυτούς δεν μπορεί να θεωρηθεί καθοριστικός. Η σημασία τους από υπόθεση σε υπόθεση ποικίλλει σημαντικά. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η εξέταση του σωρευτικού τους αντίκτυπου (305). […] Από την ανωτέρω ανάλυση προκύπτει ότι δεν υπάρχει απλή απάντηση στο ερώτημα που αφορά τον τρόπο αξιολόγησης της αξιοπιστίας σε υποθέσεις διεθνούς προστασίας. Το μόνο που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι η αξιολόγηση πρέπει να διενεργείται με βάση το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων, λαμβανομένων υπόψη των αρχών, των μεθόδων και των δεικτών που αναφέρονται στην παρούσα ανάλυση. Οι αρχές, οι μέθοδοι και οι δείκτες αυτοί θα πρέπει να εφαρμόζονται με προσοχή (307), αντικειμενικότητα και αμεροληψία, ώστε να αποφευχθεί τυχόν εσφαλμένη και απλοϊκή απόρριψη, ή αφελής και ανεπιφύλακτη αποδοχή μιας συγκεκριμένης αφήγησης.»
Ενόψει των ως άνω, διερχόμενος των λεγομένων του αιτητή ως έχουν καταγραφεί στο πρακτικό της επίδικης συνέντευξης, θα συμφωνήσω εν προκειμένω με την κατάληξη των καθ’ ων η αίτηση επί του 2ου ουσιώδους ισχυρισμού του αιτητή, καθώς τα όσα ανέφερε επί τούτου περιορίστηκαν σε γενικές δηλώσεις περί ενοχλήσεων και απειλών που δέχθηκε, οι οποίες βρίθουν κενών και ασαφειών και εκ των οποίων ελλείπουν εντελώς συγκεκριμένες λεπτομέρειες και λογική συνέχεια και συνέπεια. Το όλο επ’ αυτού αφήγημα του αιτητή παρουσιάζει κενά, ελλείψεις σε εύλογα αναμενόμενες λεπτομέρειες και αοριστίες οι οποίες πλήττουν μοιραία και αναπόφευκτα την εσωτερική συνοχή των δηλώσεων του. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει καμία λεπτομέρεια αναφορικά με τις απειλές που δέχθηκε, μέσω ποιων ατόμων έγιναν αυτές, τι διεμήφθει κατά τις συναντήσεις του με μέλη της μυστικής αδελφότητας που κατ’ ισχυρισμό τον διώκει, πόσα άτομα ήταν και δεν έδωσε ουδεμία λεπτομέρεια γι’ αυτές.
Σημειώνεται βεβαίως ότι δεν αναμένεται ο αιτητής να είναι σε θέση να δώσει λεπτομερείς απαντήσεις σε κάθε ερώτηση που του υποβάλλεται, αναμένεται όμως να είναι σε θέση να αναφέρει με εύλογη λεπτομέρεια και συνέπεια τα γεγονότα που αφορούν τον πυρήνα του αιτήματός του, όπως ορισμένες λεπτομέρειες από τα κατ’ ισχυρισμό περιστατικά που βίωσε, οι οποίες θα προσέδιδαν την απαιτούμενη αληθοφάνεια και βιωματική διάσταση στο αφήγημα του.
Δεδομένης της ως άνω κατάληξης μου προχωρώ σε αξιολόγηση της εξωτερικής συνοχής των λεγομένων του αιτητή, η οποία διέρχεται βεβαίως μέσα από εντοπισμό πληροφοριών για τη χώρα καταγωγής αναφορικά με τη δράση και πρακτικές μυστικών αδελφοτήτων στη Νιγηρία.
Σημειώνω ότι, ως στο εγχειρίδιο του EASO «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», Δικαστική ανάλυση, 2018, σελ.132, αναφέρεται, η αναζήτηση πληροφοριών για τη χώρα καταγωγής «ενδέχεται να μην είναι απαραίτητ[η] σε περίπτωση αρνητικής διαπίστωσης περί της αξιοπιστίας βάσει καταφανούς έλλειψης εσωτερικής συνοχής ή μη ικανοποιητικής επεξήγησης αποκλίσεων ή παραλλαγών σε ό,τι αφορά τα ουσιώδη στοιχεία μιας αίτησης ή, ακόμη περισσότερο, σε περίπτωση απόρριψης προσφυγής ως απαράδεκτης.».
Παρά την καταφανή έλλειψη εσωτερικής συνοχής των λεγομένων του αιτητή, ως ανωτέρω εξηγώ, για σκοπούς πληρότητας της παρούσης, παραθέτω τα εξής.
Οι φοιτητικές αιρέσεις ή αδελφότητες εμφανίστηκαν το 1950 στα πανεπιστήμια των νότιων επαρχιών της Νιγηρίας και, παρόλο που στην αρχή ξεκίνησαν σαν ειρηνικές ομάδες, τα έτη 1994-5 εξελίχθηκαν σε συμμορίες με τρομοκρατικές δράσεις (ένοπλες συγκρούσεις, απαγωγές, δολοφονίες) εντός του χώρου των πανεπιστημίων αλλά και εμπλοκή σε οργανωμένο έγκλημα (εμπορία ανθρώπων, εμπόριο ναρκωτικών). Οι διάφορες αιρέσεις/αδελφότητες διακρίνονται από τα σύμβολά τους, το ντύσιμο, το χρώμα του μπερέ τους, του συνθηματικού τρόπου ομιλίας και χαιρετισμών, των τατουάζ και των piercing. Οι νιγηριανές μυστικιστικές ομάδες είχαν εθνοτική βάση, κυρίως μεταξύ των Yoruba, Efik, Igbo, Ogoni και Isoko, στη Νοτιοδυτική και Νοτιοανατολική Νιγηρία.[1] H δράση τους είναι έντονη στην νότια Νιγηρία και κυρίως στις περιοχές Rivers, Bayelsa, Delta και Edo.[2]
Από έκθεση της OFPRA μετά από αποστολή με σκοπό την επιτόπια έρευνα, φαίνεται ότι οι εν λόγω ομάδες έχουν δομή, οργάνωση και ιεραρχία καθώς υπάρχει ο ηγέτης o οποίος προεδρεύει και κατέχει την απόλυτη εξουσία, ο αρχιερέας (πνευματικός ηγέτης), ο πρόεδρος προεδρεύει των συνεδριάσεων και εκτελεί χρέη γραμματέα, ο επικεφαλής «butcher» (Υπουργός Άμυνας) είναι επιφορτισμένος με την ηγεσία των επιχειρήσεων, οι πρεσβύτεροι είναι οι σύμβουλοι και το «μάτι» (Υπουργός Πληροφοριών) επιβλέπει τις επιχειρήσεις και ενημερώνει τον υπουργό άμυνας για δυνητικούς στόχους.[3] Πιο πρόσφατο δημοσίευμα του BBC News αναφέρει τον Οκτώβριο του 2023 ότι οι μυστικιστικές οργανώσεις έχουν μια αλυσίδα διοίκησης παρόμοια με τις ομάδες πολιτοφυλακών, χρησιμοποιούν κώδικες και έχουν ως διακριτικά να φέρουν το αγαπημένο όπλο της οργάνωσης, μαζί με το χρώμα της.[4]
Σύμφωνα με εκθέσεις του United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC) του 2014 η Eiye και Aye έχουν δράση και στην Ευρώπη, στην Ισπανία από το 2007 και στην Ιταλία από το 2008.[5] Η Aye ή Black Axe είναι μία από αυτές τις οργανώσεις, η οποία ιδρύθηκε πριν από περίπου 40 χρόνια στην πόλη Benin της πολιτείας Edo. Η Aye, γνωστή και ως Black Axe[6] επιδίδεται σε εγκληματικές ενέργειες παγκόσμιας εμβέλειας, όπως η εμπορία ανθρώπων, οι διαδικτυακές απάτες και οι δολοφονίες ενώ είναι δύσκολο να διωχθούν λόγω της εμπλοκής πολιτικών και αστυνομικών[7].
Ιστορικά, όταν οι εκλογές ήταν πολύ ανταγωνιστικές, μυστικιστικές συμμορίες όπως οι Greenlanders, Icelanders (φαίνεται να είναι σ’ αυτήν την αδελφότητα που κάνει αναφορά ο αιτητής – ερ.16), οι Deybam, οι Deywell έχουν εμπλακεί στην πολιτική βία. Αυτές στρατιωτικοποιήθηκαν κατά την περίοδο της αναταραχής και του ανταρτοπόλεμου στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και είναι βαθιά εδραιωμένες στην πολιτική οικονομία του Δέλτα του Νίγηρα.[8] Επιπλέον, πολιτικοί χρησιμοποιούν μέλη της Aye ή Black Axe προκειμένου να επιτεθούν στους πολιτικούς τους αντιπάλους ή για να προκληθούν περιστατικά βίας κατά τις εκλογές.[9]
Αυτό επιβεβαιώθηκε πρόσφατα, καθώς πολιτικά πρόσωπα απασχόλησαν μυστικιστικές οργανώσεις/συμμορίες για να πραγματοποιήσουν βίαιες δραστηριότητες κατά τη διάρκεια εκλογών στην πολιτεία Rivers.[10] Μεταξύ αυτών των μισθωμένων συμμοριών είναι επίσης μυστικιστικές ομάδες και αδελφότητες που εδρεύουν εκτός πανεπιστημιουπόλεων.[11]
Οι άκρως οργανωμένες εγκληματικές ομάδες, μερικές φορές συνδεδεμένες με νιγηριανές μυστικιστικές οργανώσεις ή αδελφότητες, είναι υπεύθυνες για το μεγαλύτερο μέρος της εμπορίας ανθρώπων στην Ευρώπη. Εγκληματικά στοιχεία στρατολογούν αλλοδαπούς για σωματεμπορία εντός της χώρας.[12] Αυτό επιβεβαιώνεται από έτερη πηγή. Οι μυστικιστικές οργανώσεις εμπλέκονται σε έναν ιστό εγκληματικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένου του εκβιασμού και της εμπορίας ανθρώπων και ναρκωτικών, συχνά συγκρούονται με άλλες εγκληματικές οργανώσεις και διεξάγουν επιθέσεις εναντίον πρώην ή άλλων μελών της ομάδας. Περιλαμβάνουν ομάδες όπως το Black Axe, το Eiye ή Aye, τους Icelanders, Greenlanders, και τους Vikings.[13]
Ενόψει των ως άνω πληροφοριών δεν θα πρέπει να αμφισβητείται ότι τα όσα αναφέρει ο αιτητής σχετικά με κατ’ ισχυρισμό δίωξη, απειλές και άσκηση εναντίον του σωματικής βίας από μέλη μυστικής αδελφότητας, συνάδουν με τις διαθέσιμες πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής. Σημειώνω εδώ ότι και οι πληροφορίες που παραθέτει ο λακωνικά ο αιτητής στην σελ.2 της αγόρευσης του αυτό καταδεικνύουν και αφορούν περιστατικά βίας από μέλη αδελφότητας στην πολιτεία Imo, όπου ο αιτητής διέμενε.
Όμως η έλλειψη εσωτερικής συνοχής των ισχυρισμών του αιτητή είναι τέτοια που, στα πλαίσια συνολικής αξιολόγησης και αποτίμησης των στοιχείων που απαρτίζουν την υπόθεση, δεν μπορεί παρά να αποβεί μοιραία για τη γενική και συνολική αξιοπιστία των ισχυρισμών του, καθώς η συμφωνία των ισχυρισμών του με διαθέσιμες πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής δεν αρκεί, τη στιγμή που στερείται εσωτερικής συνοχής, για τους λόγους που λεπτομερώς ανωτέρω εξηγούνται, ενόψει της συνολικής θεώρησης των δεικτών αξιοπιστίας. Τούτο γιατί αν η αξιολόγηση γινόταν στη βάση μόνο της εξωτερικής συνοχής, θα οδηγούσε σε αποδοχή ισχυρισμών για τούτο και μόνο τον λόγο, οι οποίοι στερούνται κατά τ’ άλλα εσωτερικής συνοχής και θα οδηγούσε σε ανεπιφύλακτη αποδοχή, ενάντια σε κάθε εύλογη κριτική θεώρηση των λεγομένων του.
Στα πλαίσια συνολικής θεώρησης και αποτίμησης ενός αφηγήματος, οι ισχυρισμοί ενός αιτητή και η εσωτερική συνοχή τους, δεν μπορεί παρά να παραμένει το πρωταρχικό σημείο αναφοράς. Άλλωστε, ως στο εγχειρίδιο του EASO «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», 2018, σελ.97, αναφέρεται, «[…] είναι αναγκαία η επαγρύπνηση για καταστάσεις στις οποίες ορισμένοι αιτούντες μπορεί να προσαρμόσουν τους ισχυρισμούς τους ώστε να είναι συνεπείς με συναφείς ΠΧΚ, οι οποίες κατά την άποψή τους θα στηρίξουν την αίτησή τους.»
Στην απουσία δε περαιτέρω μαρτυρίας που θα συμπλήρωνε τα κενά και τις ελλείψεις, ως ανωτέρω λεπτομερώς καταγράφονται, είναι η κατάληξη μου ότι τα κενά παραμένουν. Γι’ αυτό και καταλήγω ότι ουδείς εκ των ισχυρισμών του αιτητή μπορεί να γίνει αποδεκτός καθότι οι σημαντικές ελλείψεις εσωτερικής συνοχής δεν αφήνουν περιθώριο αποδοχής τους.
Δεν παραβλέπω ότι εν προκειμένω οι καθ’ ων η αίτηση δεν αναζήτησαν πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς του αιτητή περί διώξεως του από μυστική αδελφότητα και διαφωνώ με τη κατάληξη τους ότι δεν αποκαλύπτονται εκ των λεγομένων του πράξεις διώξεως, αφού ρητώς ο αιτητής έκανε αναφορά σε απειλές και ξυλοδαρμό του. Τούτο βεβαίως δεν αναιρεί την ως άνω κατάληξη μου ότι τα λεγόμενα του στερούνται εσωτερικής συνοχής και δεν γίνονται αποδεκτά, όμως καταδεικνύει ότι η στα πλαίσια της επίδικης αίτησης εξέταση των ισχυρισμών του αιτητή και τα επί τούτων ευρήματα των καθ’ ων η αίτηση, ως καταγράφονται στα ερ.35-36 είναι λανθασμένα.
Ενόψει των ως άνω απομένει η αποτίμηση της κατάστασης ασφαλείας στην πολιτεία Imo, όπου και αναμένεται να εγκατασταθεί ο αιτητής σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία από την βάση δεδομένων ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project) [14], κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ 19/04/23 και 19/04/24, στην εν λόγω περιοχή καταγράφηκαν συνολικά 92 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων προέκυψαν 165 απώλειες ζωών. Πιο αναλυτικά, 33 εξ αυτών καταγράφηκαν ως μάχες (με 71 απώλειες), 52 ως περιστατικά χρήσης βίας κατά αμάχων (με 94 απώλειες), 3 ως περιστατικά εκρήξεων / απομακρυσμένης χρήσης βίας (0 απώλειες) και 4 ως ταραχές (0 απώλειες). Σημειώνεται ότι ο πληθυσμός της πολιτείας Imo καταγράφεται στους 5,459,300 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση που έλαβε χώρα το 2022 [15].
Εκ των ως άνω στοιχείων, δεν θεωρώ ότι καταδεικνύεται εδώ εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στην περιοχή όπου διέμενε δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή. Δεν μπορώ δε να εντοπίσω ιδιαίτερες περιστάσεις που θα μπορούσαν να επιτείνουν τον κίνδυνο ειδικώς για τον αιτητή στη βάση της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» [16] (βλ. απόφαση ΔΕΕ, ημ.10/06/21, C-901/19, CF and DN και C-465/07, Elgafaji, ημ.17/02/19).
Δεν παραγνωρίζω ότι ενδεχομένως προκύψουν κίνδυνοι από την κοινή εγκληματικότητα και τη δράση ένοπλων ομάδων και αδελφοτήτων, αυξημένοι ίσως, όμως, δεδομένου ότι οι ισχυρισμοί του αιτητή περί προσωπικής στοχοποίησης του από μυστική αδελφότητα δεν έγιναν αποδεκτοί, και λαμβανομένου υπόψη ότι, ως στην αιτιολογική σκέψη 35 της Οδ.2011/95/ΕΕ αναφέρεται, «[οι] κίνδυνοι στους οποίους εκτίθεται εν γένει ο πληθυσμός ή τμήμα του πληθυσμού μιας χώρας δεν συνιστούν συνήθως, αυτοί καθαυτοί, προσωπική απειλή που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως σοβαρή βλάβη.», δεν θεωρώ ότι τούτο αρκεί για την απόδοση διεθνούς προστασίας. Άλλωστε, ως στο εγχειρίδιο EASO «Προϋποθέσεις χορήγησης διεθνούς προστασίας (οδηγία 2011/95/ΕΕ) – Δικαστική Ανάλυση», σελ.91, αναφέρεται, «το κριτήριο του «βάσιμου φόβου» σημαίνει ότι, […] η απλή ή απομακρυσμένη πιθανότητα δίωξης αποτελεί ανεπαρκή κίνδυνο για να αποδειχθεί βάσιμος φόβος […].».
Έπεται λοιπόν ότι δεν τεκμηριώνεται βάσιμος φόβος «καταδίωξης του [αιτητή] για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων» αλλά και ότι δεν υφίστανται στην προκείμενη περίπτωση «ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη», ως αμφότερες αυτές οι έννοιες ορίζονται στα άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (Ν. 6(I)/2000) αντίστοιχα.
Σημειώνεται δε ότι η Νιγηρία έχει καθοριστεί στις Κ.Δ.Π. 198/2020, 225/2021, 202/2022 και 166/2023, οι οποίες εκδόθηκαν δυνάμει του αρ.12Βτρις του Νόμου, ως ασφαλής χώρα ιθαγενείας και στην παρούσα ουδέν στοιχείο προσκομίστηκε στη βάση του οποίου θα μπορούσε να «θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής […] στη συγκεκριμένη περίπτωσή», στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).
Για τους λόγους που πιο πάνω αναφέρονται η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται.
Δεδομένης της πλημμέλειας που εντοπίστηκε στην προσβαλλόμενη απόφαση αναφορικά με τη μη αναζήτηση πληροφοριών αναφορικά με την εξωτερική συνοχή των ισχυρισμών του αιτητή αλλά και το λανθασμένο του ευρήματος τον καθ’ ων η αίτηση επί του 2ου ουσιώδους ισχυρισμού του (ερ.35), παρότι το αποτέλεσμα δεν διαφοροποιείται, ενόψει τη κατάληξης μου ότι δεν διαπιστώνεται ανάγκη παροχής διεθνούς προστασίας, δεν επιδικάζω έξοδα.
Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] EASO, Nigeria, Targeting of Individuals, November 2018, pp. 45-46, available at: https://coi.easo.europa.eu/administration/easo/PLib/2018_EASO_COI_Nigeria_TargetingIndividuals.pdf ; Ministry of Foreign Affairs of the Netherlands, Country of origin information report Nigeria, March 2021, p.31, available at: https://www.ecoi.net/en/file/local/2054389/03_2021_MinBZ_NL_COI_Nigeria.pdf ; DFAT, Country Information Report Nigeria, 3 December 2020, p. 44, available at: https://www.dfat.gov.au/sites/default/files/dfat-country-information-report-nigeria-3-december-2020.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/04/2024).
[2] France, OFPRA, Rapport de mission en République fédérale du Nigeria, du 9 au 21 septembre 2016, December 2016 https://www.ofpra.gouv.fr/sites/default/files/atoms/files/1612_nig_ffm_sp.pdf ,p. 48 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/04/2024).
[3] France, OFPRA, Sociétés secrètes traditionnelles et confraternités étudiantes au Nigeria, 27 February 2015, https://www.ofpra.gouv.fr/sites/default/files/atoms/files/didr_note_nigeria_societes_secretes_traditionnelles_et_confraternites_etudiantes_ofpra_27.02.2015.pdf, p. 12. (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/04/2024).
[4] BBC News (Author): Nigerian police: Lagos blacksmith's illegal gun factory busted, 18 October 2023
https://www.bbc.co.uk/news/world-africa-67142552?at_medium=RSS&at_campaign=KARANGA (ημ. πρόσβασης 25/04/2024).
[5] UNODC, Global Report on Trafficking in Persons 2014, November 2014, https://www.unodc.org/documents/human-trafficking/2014/GLOTIP_2014_full_report.pdf , pp. 56-57(ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/04/2024).
[6] EASO, Nigeria, Security Situation, June 2021, p. 249, available at: https://coi.easo.europa.eu/administration/easo/PLib/2018_EASO_COI_Nigeria_TargetingIndividuals.pdf ; BBC Africa Eye, The ultra-violent cult that became a global mafia, 13 December 2021, available at: https://www.bbc.com/news/world-africa-59614595 (ημ. πρόσβασης 25/04/2024).
[7] BBC Africa Eye, The ultra-violent cult that became a global mafia, 13 December 2021, available at: https://www.bbc.com/news/world-africa-59614595(ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/04/2024).
[8] FFP – Fund for Peace, PIND - Foundation for Partnership Initiatives in the Niger Delta (Author): Niger Delta Election Conflict Early Warning Brief; Three Possible Election Scenarios, February 2023
https://fundforpeace.org/wp-content/uploads/2023/02/Niger-Delta-Election-Early-Warning-Brief-2023-General-Elections-Scenarios-1.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/04/2024).
[9] EASO, Nigeria, Targeting of Individuals, November 2018, p. 46, available at: https://coi.easo.europa.eu/administration/easo/PLib/2018_EASO_COI_Nigeria_TargetingIndividuals.pdf (ημ. πρόσβασης 25/04/2024).
[10] GITOC - Global Initiative Against Transnational Organized Crime (Author), published by ReliefWeb: 'Do not come out to vote'; Gangs, elections, political violence and criminality in Kano and Rivers, Nigeria, 10 October 2023
https://reliefweb.int/attachments/7944edca-9acc-435c-8f4a-419b28a52348/Kingsley-Madueke-et-al-Do-not-come-out-to-vote-political-violence-and-criminality-in-Kano-and-Rivers-Nigeria-GI-TOC-October-2023.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/04/2024).
[11] ACLED – Armed Conflict Location & Event Data Project (Author), published by ReliefWeb: Election Watch; Political Violence and the 2023 Nigerian Election, 22 February 2023
https://reliefweb.int/attachments/98aea690-853c-46bb-8a2e-9b46e5e51865/Political%20Violence%20and%20the%202023%20Nigerian%20Election.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/04/2024).
[12] USDOS – US Department of State (Author): 2023 Trafficking in Persons Report: Nigeria, 15 June 2023
https://www.ecoi.net/en/document/2093646.html (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/04/2024).
[13] ACLED – Armed Conflict Location & Event Data Project (Author), published by ReliefWeb: Election Watch; Political Violence and the 2023 Nigerian Election, 22 February 2023
https://reliefweb.int/attachments/98aea690-853c-46bb-8a2e-9b46e5e51865/Political%20Violence%20and%20the%202023%20Nigerian%20Election.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/04/2024).
[14] ACLED, Dashboard, [εφαρμοσμένες παράμετροι: Country View, Event Date: 19/04/2023-19/04/2024, Event Type: Battles; Violence against civilians; Explosions/Remote Violence; Riots; Region: Western Africa, Nigeria, Imo State], https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/04/2024).
[15] City Population, Nigeria – Imo State, https://www.citypopulation.de/en/nigeria/admin/NGA017__imo/ (ημ. πρόσβασης 25/04/2024).
[16] Εγχειρίδιο EASO, Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) Δικαστική ανάλυση, σελ.26-28, διαθέσιμο εδώ: https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf