ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ.: 886/23

31 Μαΐου, 2024

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

 V.B.O.

Αιτητή,

και

Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η αίτηση

Α. Πλιάκα (κα) για τον Αιτητή

Α. Αναστασιάδη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή αιτείται την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία να κηρύσσεται άκυρη, παράνομη και στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 3.2.2023, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του Αιτητή για διεθνή προστασία, καθότι κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 (στο εξής: ο Περί Προσφύγων Νόμος).

 

Γεγονότα

 

1.             Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής κατάγεται από τη Νιγηρία. Εισήλθε παράνομα στη Δημοκρατία, υποβάλλοντας αίτησή ασύλου περί τις 23.5.2022. Στις 19.1.2023, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή. Εν συνεχεία υποβλήθηκε Έκθεση / Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή. Η Εισήγηση εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο στις 3.2.2023. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 3.3.2023, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

Νομικοί Ισχυρισμοί

 

2.             Στο πλαίσιο της γραπτής του αγόρευσης, προωθεί ως λόγους προσφυγής την κατ’ ισχυρισμό υπέρβαση εξουσίας και παράβαση της διαδικασίας, υποδεικνύοντας ότι δεν επεξηγήθηκαν στον Αιτητή τα βασικά του δικαιώματα πριν την διενέργεια της συνέντευξης, ήτοι ότι θα μπορούσε να έχει δικηγόρο παρόντα στη διαδικασία. Στο πλαίσιο του ίδιου λόγου ακύρωσης, υποβάλλει ότι ενώ η Υπηρεσία Ασύλου αναγνώρισε τον κίνδυνο για τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ, εντούτοις προέβη σε έγκριση απόφασης για επιστροφή του Αιτητή στη χώρα του, κατά παράβαση της αρχής μη επαναπροώθησης. Περαιτέρω, είναι η θέση του Αιτητή ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε υπό καθεστώς πλάνης περί τον νόμο και χωρίς τη διεξαγωγή δέουσας έρευνας. Υποδεικνύει επιπλέον ότι παραγκωνίστηκε το ευεργέτημα της αμφιβολίας και ότι η επίδικη παραβιάζει τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου. Ως προς τα γεγονότα της υπόθεσης, η συνήγορος του Αιτητής αναφέρει ότι ο Αιτητής συνελήφθη λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού, φυλακίστηκε για περίπου τρεις μήνες και αφέθηκε ελεύθερος λόγω των διασυνδέσεων του θείου του.

 

3.             Από πλευρά τους οι Καθ’ ων η αίτηση υπεραμύνονται της επίδικης απόφασης προβάλλοντας κατά τη γραπτή τους αγόρευση ότι η επίδικη απόφαση είναι αποτέλεσμα δέουσας διαδικασίας και ότι αυτός δεν κατόρθωσε να ανατρέψει ευρήματά τους. Αναφέρονται εκτεταμένως στους ουσιώδεις ισχυρισμούς του Αιτητή και στην αξιολόγησή τους από τους Καθ’ ων η αίτηση, υποδεικνύοντας ότι δεν κατόρθωσε να τεκμηριώσει το αίτημά του προς υπαγωγή σε καθεστώς διεθνούς προστασίας, καταλήγοντας ότι η επίδικη συνιστά προϊόν δέουσας έρευνας. Τέλος, επισημαίνουν ότι η χώρα καταγωγής του Αιτητή συγκαταλέγεται στις ασφαλείς χώρες ιθαγένειας (κατά τον ουσιώδη εκεί χρόνο).

 

4.             Ως προς τα τεκμήριο συγκεκριμένα που προσκόμισε ο Αιτητής, ως προς το δημοσίευμα συγκεκριμένα, σχολιάζουν ότι  αυτό δεν αναφέρει οτιδήποτε προσωπικά για τον Αιτητή και ότι δεν επεξηγείται επαρκώς η συνάφεια του περιεχομένου του με το πρόσωπο του Αιτητή. Ως προς το ένταλμα σύλληψης, οι Καθ’ ων η αίτηση αμφισβητούν την αυθεντικότητά του, καθότι ως επισημαίνουν, αποτελεί χαμηλής ποιότητας έγγραφο, με θολή αποτύπωση, δεν διαφαίνεται η ταυτότητα της αρχής που υπογράφει, ούτε τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην επίσημη σφραγίδα που το συνοδεύει. Περαιτέρω, επισημαίνουν πως το περιεχόμενό του έρχεται σε αντίφαση με τα λεγόμενα του Αιτητή.

 

 

 

 

Νομικό Πλαίσιο

 

5.             Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (Ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

 

6.              Ο Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019  έχει ως ακολούθως (η υπογράμμιση είναι δική μου):

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας  από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ’ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού   Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

 

7.             Ο Κανονισμός 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 προβλέπει τα εξής:

«Έκαστος διάδικος δέον δια των εγγράφων προτάσεων αυτού να εκθέτη τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται και, αιτιολογών συγχρόνως ταύτα πλήρως. Διάδικος εμφανιζόμενος άνευ συνηγόρου δεν υποχρεούται εις συμμόρφωσιν προς τον κανονισμό αυτόν».

 

8.             Ο Κανονισμός 7 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019, ως έχει τροποποιηθεί,  ορίζει ότι:

«7. (α) Κάθε γραπτή αγόρευση θα χωρίζεται ευκρινώς σε ανάλογες παραγράφους, μια για κάθε νομικό σημείο, το οποίο θα αναφέρεται συνοπτικά.[...]».

 

9.             Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.

 

10.          Το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα εξής:

«Υποχρεώσεις αιτητή κατά την εξέταση της αίτησης και συναφής υποχρέωση αρμόδιων αρχών

16.-(1) Κατά την εξέταση της αίτησής του, ο αιτητής οφείλει να συνεργάζεται με την Υπηρεσία Ασύλου με σκοπό την εξακρίβωση της ταυτότητάς του και των υπόλοιπων στοιχείων που αναφέρονται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2).

(2)  Ιδίως, ο αιτητής οφείλει-

(α) να υποβάλει το συντομότερο δυνατό όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για την τεκμηρίωση της αίτησης, τα οποία στοιχεία συνίστανται σε δηλώσεις του αιτητή και σε όλα τα έγγραφα που έχει ο αιτητής στη διάθεσή του σχετικά με την ηλικία του, το προσωπικό του ιστορικό, καθώς και το ιστορικό των οικείων συγγενών του, την ταυτότητα, την ιθαγένεια, τη χώρα και το μέρος προηγούμενης διαμονής του, τις προηγούμενες αιτήσεις ασύλου, το δρομολόγιο που ακολούθησε, το δελτίο ταυτότητας και τα ταξιδιωτικά του έγγραφα και τους λόγους για τους οποίους ζητεί διεθνή προστασία∙

[.]

(3) Η Υπηρεσία Ασύλου αξιολογεί, σε συνεργασία με τον αιτητή, τα προβλεπόμενα στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2) στοιχεία.».

 

11.          Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις χορήγησης του καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.

 

Κατάληξη

 

12.          Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οι λόγοι προσφυγής, που δεν αναπτύσσονται στο πλαίσιο της αγόρευσης του αιτητή, θεωρούνται ως εγκαταλειφθέντες. Το ίδιο ισχύει και με τους λόγους σε σχέση με τους οποίους δεν προβάλλεται οποιαδήποτε επιχειρηματολογία προς υποστήριξή τους (Βλ. συναφώς Υπόθεση Αρ. 692/89, Level Tachexcavs Ltd v. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας, ημερ. 17.12.1990, (1990) 3 ΑΑΔ 4407, Α.Ε. Αρ. 2421, Kokos Athanasiou Motors Ltd v. Δημοκρατίας, ημερ. 24.1.2020 (2000) 3 ΑΑΔ 21, Υπόθεση Αρ. 1073/2004, Γεώργιας Αντωνίου κ.α. ν. Δημοκρατίας, μέσω Εφόρου Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, ημερ. 6.2.2007).

 

13.          Επιπλέον, επισημαίνω ότι ο Κανονισμός 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962 επιβάλλει, όπως τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται η προσφυγή του εκάστοτε αιτητή εξειδικεύονται και αιτιολογούνται πλήρως στο εισαγωγικό δικόγραφο της διαδικασίας. Η έννοια του Κανονισμού 7 είναι η οριοθέτηση με λεπτομέρεια των επίδικων θεμάτων (αυτή είναι η έννοια της λέξης «πλήρως»), ούτως ώστε τα επίδικα θέματα να περιορίζονται στα απολύτως αναγκαία, με τους διαδίκους να γνωρίζουν με ακρίβεια το λόγο που προωθείται ο εκάστοτε λόγος ακύρωσης, αλλά και το Δικαστήριο να ασχολείται μόνο με συγκεκριμένα ζητήματα και όχι με γενικές και αόριστες τοποθετήσεις [Βλ. Α.Ε. Αρ. 156/2012, Mustafa Haghilo v. Γενικού Διευθυντή Υπουργείου Εσωτερικών, ημερ. 27/2/2018, Α.Ε. Αρ. 95/2012, Χριστοδουλίδης ν. Πανεπιστημίου Κύπρου, ημερ. 6.7.2018]. Αυτά ισχύουν κατά μείζονα λόγο όταν ο αιτητής εκπροσωπείται δια συνηγόρου. Για να καταστεί το θέμα επίδικο, πρέπει αυτό να εγείρεται σύμφωνα με τις δικονομικές διατάξεις και να αποφασίζεται ύστερα από εξαντλητική επιχειρηματολογία. Η αγόρευση αποτελεί το μέσο για την έκθεση της επιχειρηματολογίας υπέρ της αποδοχής των λόγων ακύρωσης και όχι υποκατάστατο της στοιχειοθέτησής τους. [Βλ. Α.Ε. Αρ. 3729, Μαραγκός ν. Δημοκρατίας, 3.11.2006, (2006) 3 ΑΑΔ 671, Α.Ε. 1883], Μαρία Ευθυμίου ν. Ε.Δ.Υ., (1997) 3 ΑΑΔ 281, 14.7.1997]. Εν προκειμένω ο Αιτητής υπό ένα ενιαίο τίτλο εγείρει περισσότερους λόγους προσφυγής, οι οποίοι καταγράφονται ανωτέρω, υπό τον τίτλο νομικοί Ισχυρισμοί.

 

14.          Είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό ότι η δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο λυσιτελές της προβολής των λόγων προσφυγής. Ειδικότερα, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει και την ουσιαστική ορθότητά της  (στο πλαίσιο πάντα που καθορίζουν οι ισχυρισμοί του εκάστοτε αιτητή). Συνεπώς, η επίκληση έλλειψης δέουσας έρευνας δεν επαρκεί από μόνη της για να ανατρέψει την επίδικη απόφαση. Ο αιτητής αναμένεται  να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας. Εν προκειμένω, ο Αιτητής εκπροσωπούμενος και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς του και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωσή τους, καθώς το παρόν Δικαστήριο προβαίνει σε εξ υπαρχή και ex nunc έλεγχο των περιστάσεων της αιτήσεως του εκάστοτε αιτητή. [Βλ. «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552]. 

 

15.          Αποτελεί δε βασική νομολογιακή αρχή ότι η έκταση της έρευνας, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στη διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης (Βλ. Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Α.Ε. Aρ.: 3017, Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, ημερ. 5.6.2002, (2002) 3 ΑΑΔ 345).

 

16.          Η γενική αυτή νομολογιακή αρχή θα πρέπει να εξεταστεί εν προκειμένω υπό το φως του ειδικού δικαίου που διέπει τη διαδικασία εξέτασης μίας αιτήσεως ασύλου και των αρχών που θεσπίζει τόσο η εθνική όσο και η ενωσιακή νομοθεσία. Συναφές εν προκειμένω είναι το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου και ειδικότερα τα εδάφια (2) και (3) αυτού. Από τις εν λόγω διατάξεις απορρέει καταρχάς η υποχρέωση του αιτητή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς τεκμηρίωση της αίτησης ασύλου του. Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Βλ. ενδεικτικώς, Υπόθ. Αρ. 1721/2011, Ηοοman & Mahiab Khanbabaie v. Aναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 30.6.2016, ECLI:CY:AD:2016:D320) αποτελεί υποχρέωση του αιτητή ασύλου να επικαλεστεί, έστω και χωρίς να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που του προκαλούν κατά τρόπο αντικειμενικώς αιτιολογημένο, φόβο δίωξης στη χώρα του για έναν από τους λόγους που αναφέρει το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου (Βλ. επίσης νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αποφάσεις αρ. 1093/2008, 817/2009 και 459/2010). Εν συνεχεία ωστόσο, λόγω ακριβώς της δυσχέρειας των αιτητών ασύλου να τεκμηριώσουν με συγκεκριμένα στοιχεία την αίτησή τους, γεννάται υποχρέωση της διοίκησης να συνδράμει τον αιτητή σε αυτήν την προσπάθεια προβολής και τεκμηρίωσης των ισχυρισμών του (Βλ. Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών παρ. 195 επ., Βλ. επίσης αναφορικά με την ενεργό συνεργασία Απόφαση του ΔΕΕ της 22ας Νοεμβρίου 2012, Υπόθεση C‑277/11, M. M., ECLI:EU:C:2012:744, σκέψεις 63 έως 68).

 

17.          Εν προκειμένω, ο Αιτητής κατά την καταγραφή του αιτήματός του για διεθνή προστασία δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα του εξαιτίας του νόμου περί απαγόρευσης ομόφυλων γάμων. Ανέφερε συναφώς ότι προτού έρθει στη Δημοκρατία ήταν κατατρεγμένος και κρυβόταν.

 

18.          Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξής του, ο Αιτητής δήλωσε ότι κατάγεται από την πόλη Benin της πολιτείας Edo και ότι από το 2019 μέχρι την αναχώρησή του από τη χώρα τον Απρίλιο του 2022 διέμενε στην πόλη Asaba της πολιτείας Delta. Τόσο η μητέρα του, όσο και ο πατέρας του απεβίωσαν και δεν έχει αδέρφια. Ο Αιτητής δήλωσε Χριστιανός Προτεστάντης ως προς το θρήσκευμα. Είναι απόφοιτος ανώτερης εκπαίδευσης και εργαζόταν ως οικονομικός διευθυντής σε μία χρηματοπιστωτική οργάνωση (Lift above poverty organization) στην πόλη Asaba της πολιτείας Delta από το 2019 μέχρι τον Οκτώβριο του 2021. Κατά την ελεύθερη αφήγησή του, δήλωσε ότι σε πάρτι που οργανώθηκε σε ξενοδοχείο για τα γενέθλιά του από την τράπεζα στην οποία εργαζόταν στις 15.10.2021, έχοντας καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ, συνευρέθηκε με άνδρα, μη γνωρίζοντας την ύπαρξη κάμερας στο μπάνιο. Δύο μέρες αργότερα κλήθηκε από την αστυνομία για ανάκριση και παρόλο που αρνήθηκε την κατηγορία περί ομοφυλοφιλίας, του έδειξαν το βίντεο και τέθηκε άμεσα υπό κράτηση για μία εβδομάδα. Ακολούθως, μεταφέρθηκε σε φυλακή στην Abuja όπου παρέμεινε για διάστημα πέντε μηνών. Συνεχίζοντας την αφήγησή του, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι στις 28.3.2022 κατά τη μεταφορά του από την Abuja σε κέντρο κράτησης στην Kaduna, εξερράγη βόμβα στο τρένο όπου επέβαινε μαζί με άλλους συγκρατούμενούς του και δέχτηκαν επίθεση από ένοπλους. Ο ίδιος δήλωσε ότι κατάφερε να διαφύγει με τη βοήθεια κάποιου προσώπου, παρόλο που ήταν τραυματισμένος. Ερωτηθείς τι φοβάται σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως και δεκατέσσερα χρόνια λόγω ομοφυλοφιλίας.

 

19.          Εν συνεχεία, υποβλήθηκαν διερευνητικής φύσεως ερωτήματα στον Αιτητή αναφορικά με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Ο Αιτητής δήλωσε ότι είναι ομοφυλόφιλος, αλλά ότι αισθάνεται το ίδιο και με τα δύο φύλα. Όταν του ζητήθηκε να περιγράψει τη διαδικασία συνειδητοποίησης του σεξουαλικού του προσανατολισμού, ο Αιτητής απάντησε ότι όλα ξεκίνησαν στο σχολείο και ότι αισθανόταν την ίδια έλξη προς τα δύο φύλα, χωρίς να είναι σε θέση να προσδιορίσει σε ποια ηλικία έγινε αυτό. Ερωτηθείς πως νιώθει σχετικά με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ο Αιτητής αποκρίθηκε ότι γνώριζε ότι δεν ήταν καλό καθότι ήταν αντίθετο με την κουλτούρα τους. Προσέθεσε ότι δεν το γνωρίζει κανείς από την οικογένειά του, διότι η μητέρα του απεβίωσε το 2004 και ο πατέρας του το 2015. Κληθείς να περιγράψει με ποιο τρόπο αντιμετωπίζει η κοινωνία της χώρας του τους ομοφυλόφιλους και τους αμφιφυλόφιλους, ο Αιτητής απάντησε πως θεωρείται έγκλημα και ότι υπάρχει αυστηρός νόμος που ψηφίστηκε το 2014 με ποινή φυλάκισης έως 14 έτη. Σχετικά με το γεγονός ότι είναι Χριστιανός, ο Αιτητής δήλωσε ότι η  ομοφυλοφιλία θεωρείται αμαρτία για τη θρησκεία του και δεν πιστεύει ότι η θρησκεία είναι υποστηρικτική σε αυτό που αισθάνεται. Ερωτηθείς εάν είχε ποτέ σχέση με άτομο του ιδίου φύλου, ο Αιτητής προέβαλε ότι διατηρούσε σχέση με συμφοιτητή του στο πανεπιστήμιο για διάστημα ενός με δύο χρόνια, χωρίς να είναι σε θέση να προσδιορίσει το χρονικό διάστημα. Ερωτηθείς ποιος γνώριζε για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, ισχυρίστηκε ότι μετά το πάρτι γενεθλίων του και την επακόλουθη σύλληψή του, το έμαθαν οι συνάδελφοι και οι πελάτες της τράπεζας στην οποία εργαζόταν. Σε ερώτηση κατά πόσο είχε σχέση με γυναίκα, ο Αιτητής αποκρίθηκε αρνητικά, αλλά διευκρίνισε ότι συνευρισκόταν περιστασιακά με γυναίκες. Ερωτηθείς εάν αντιμετώπισε οποιοδήποτε πρόβλημα λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού πριν τον εορτασμό των γενεθλίων του, ο Αιτητής απάντησε αρνητικά.  

 

20.          Σε διευκρινιστικές ερωτήσεις σχετικά με τη σύλληψη και τη φυλάκισή του, ο Αιτητής δήλωσε πως δεν γνωρίζει το όνομα της φυλακής που βρισκόταν, παρά μόνο ότι ήταν στην Abuja. Ισχυρίστηκε ότι δεν ζήτησε συνδρομή δικηγόρου, ουδέποτε οδηγήθηκε ενώπιον δικαστικού σώματος και ότι δεν πληροφορήθηκε επίσημα τον ακριβή λόγο της φυλάκισής του, ούτε για πόσο χρονικό διάστημα θα παρέμενε εκεί. Ερωτηθείς για ποιο λόγο δεν ζήτησε νομική βοήθεια και περισσότερες πληροφορίες για την κράτησή του, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι γνώριζε ήδη την κατηγορία και την ποινή λόγω του βίντεο που του έδειξαν. Ισχυρίστηκε ότι στις 28.3.2022 μεταφέρθηκε μαζί με άλλους κρατούμενους, με τρένο, σε άλλο κέντρο κράτησης στην Kaduna, χωρίς να γνωρίζει την ονομασία του εν λόγω κέντρου. Ερωτηθείς με ποιο τρόπο κατάφερε να ξεφύγει μετά την έκρηξη της βόμβας και την ένοπλη επίθεση, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι παρέμειναν χωρίς επίβλεψη, μία τυχαία βολή έσπασε την αλυσίδα που είχε στα πόδια και άρχισε να τρέχει σε θαμνώδη περιοχή έως ότου βρήκε κάποιον ο οποίος τον περιέθαλψε και τον φιλοξένησε για μικρό χρονικό διάστημα. Σε σχετική ερώτηση, ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν γνωρίζει εάν εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του λόγω της απόδρασής του. Κληθείς να εξηγήσει με ποιο τρόπο κατάφερε να αναχωρήσει νόμιμα από τη χώρα του με το διαβατήριό του, χωρίς να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές, καθότι ως ισχυρίστηκε είχε αποδράσει, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι τότε δεν υπήρχε ένταλμα σύλληψης εναντίον του και όταν αναχώρησε, οι αρχές διερευνούσαν ακόμη το συμβάν.

 

21.          Ο Αιτητής προσκόμισε κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του πρωτότυπο των δύο πρώτων σελίδων της εφημερίδας «The Guardian», ημερομηνίας 29.3.2022, με αναφορά στην τρομοκρατική επίθεση σε τρένο με κατεύθυνση την Kaduna (ερυθρά 21-20 του διοικητικού φακέλου).

 

22.          Αξιολογώντας τις δηλώσεις του Αιτητή, οι Καθ’ ων η αίτηση σχημάτισαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, ο μεν πρώτος ως προς τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή, την ταυτότητα, το προφίλ και τη χώρα καταγωγής του, ο δε δεύτερος ως προς την κατ’ ισχυρισμό  πεντάμηνη φυλάκισή του λόγω του ότι είναι ομοφυλόφιλος και την επακόλουθη διαφυγή του κατά τη μεταφορά του σε διαφορετικό κέντρο κράτησης.

 

23.          Ο πρώτος ισχυρισμός έγινε αποδεκτός, δεδομένου ότι κρίθηκε ότι παρατέθηκε με επαρκή λεπτομέρεια και πως, βρισκόταν σε συμφωνία με το προσκομισθέν από τον Αιτητή έγγραφο (έγγραφο διαβατηρίου) και τις εξωτερικές πηγές.

 

24.          Ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός, περί φυλάκισής του για διάστημα πέντε μηνών επειδή είναι ομοφυλόφιλος και περί απόδρασής του κατά τη μεταφορά του σε άλλο κέντρο κράτησης απορρίφθηκε. Ειδικότερα, εφαρμόζοντας το μοντέλο αξιολόγησης DSSH  (Difference, Shame, Stigma, Harm - Διαφορετικότητα, Ντροπή, Στίγμα, Βλάβη), οι Καθ' ων η αίτηση έκριναν ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να αναπτύξει ικανοποιητικά τη διαδικασία συνειδητοποίησης του σεξουαλικού του προσανατολισμού, ούτε να επιδείξει το αίσθημα της διαφορετικότητας άμα τη συνειδητοποίηση του, όπως ευλόγως θα αναμενόταν, αφού δεν στοιχειοθέτησε, κατά τρόπο βιωματικό τον συναισθηματικό του κόσμο και την έλξη του προς άτομα του ίδιου φύλου. Τέλος, οι Καθ' ων η Αίτηση έκριναν ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρουσιάσει με ευλογοφάνεια και επάρκεια τον ισχυρισμό του περί σύλληψής του και επακόλουθης απόδρασής του, ενώ σε διευκρινιστικές ερωτήσεις απάντησε χωρίς συνοχή και γενικόλογα.

 

25.          Προχωρώντας στην αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού, οι Καθ’ ων η αίτηση επεσήμαναν ότι στο άρθρο που προσκόμισε ο Αιτητής δεν υπάρχει οποιαδήποτε πληροφορία για ύπαρξη κρατούμενων στο υπό αναφορά τρένο, οι οποίοι απέδρασαν μετά την επίθεση. Σε ανεξάρτητη έρευνα του λειτουργού, δεν εντοπίστηκε τέτοια αναφορά ούτε σε άλλα άρθρα που καταγράφουν το εν λόγω περιστατικό (ερυθρά 57-53 του διοικητικού φακέλου). Ακολούθως, οι Καθ’ ων η Αίτηση προέβησαν σε έρευνα για την κατάσταση των ομοφυλοφίλων στη Νιγηρία, εκ της οποίας επιβεβαιώθηκε πως ο ποινικός κώδικας της Νιγηρίας και ο Νόμος περί Γάμου του ιδίου φύλου (Απαγόρευση) του 2014, ποινικοποιούν τις ενώσεις και τις πράξεις μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και πως αυτές τιμωρούνται με μέγιστη ποινή φυλάκισης 14 ετών. Διαπιστώθηκε επίσης ότι τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στη Νιγηρία υφίστανται διακρίσεις και αποκλεισμό (ερυθρά 52-49 του διοικητικού φακέλου).

 

26.          Οι Καθ’ ων η αίτηση, με βάση τα ανωτέρω, έκριναν ότι οι δηλώσεις του Αιτητή βρίσκουν εν μέρει έρεισμα σε εξωτερικές πηγές, εντούτοις, λόγω της μη θεμελίωσης της εσωτερικής του αξιοπιστίας, ο συναφής ισχυρισμός απορρίφθηκε στην ολότητά του.

 

27.          Στη βάση του μόνου αποδεκτού ισχυρισμού του Αιτητή, δεν διαπιστώθηκε βάσιμος φόβος δίωξής ή σοβαρής βλάβης σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή καταγωγής του, την πόλη Benin της πολιτείας Edo, η οποία κρίθηκε ως τόπος προηγούμενης συνήθους διαμονής του.

 

28.          Προχωρώντας στη νομική ανάλυση, οι Καθ’ ων η αίτηση διαπιστώνουν ότι δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης του Αιτητού δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης λόγω αδιάκριτης βίας δυνάμει του άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου.

 

29.          Ενώπιον της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, ο Αιτητής, δια της συνηγόρου του στηρίζει και σχολιάζει το αίτημά του λακωνικά σε συνάρτηση με τα όσα διαμείφθηκαν κατά τη συνέντευξή του. Η συνήγορός του αναφέρεται επιγραμματικά στο ένταλμα σύλληψης  που προσκόμισε ο Αιτητής κατά τη διοικητική διαδικασία, επισημαίνοντας πως οι Καθ’ ων η αίτηση προέβησαν σε εσφαλμένη αξιολόγηση του ισχυρισμού του Αιτητή περί δίωξής του λόγω του ότι είναι ομοφυλόφιλος. Οφείλεται εξάλλου να επισημανθεί ότι από τη γραπτή αγόρευση του Αιτητή απουσιάζει η υπαγωγή των πραγματικών περιστάσεων της υπόθεσης του Αιτητή στα άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου. Αφ’ ης στιγμής, όπως εξηγείται, το παρόν δικαστήριο εξετάζει την αίτηση του Αιτητή εξ υπαρχής, η εν λόγω ανάλυση θα έπρεπε να αποτελεί την πεμπτουσία της γραπτής αγόρευσης του Αιτητή, γεγονός που δεν παρατηρείται εν προκειμένω. Η γενική αναφορά σε νομολογία και η επισήμανση των κατ’ ισχυρισμό σφαλμάτων της διοίκησης δεν αποτελεί νομική τεκμηρίωση και ανάλυση του δικαιώματός του να υπαχθεί σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.

30.          Ενώπιον της ακροαματικής διαδικασίας, ο Αιτητής δήλωσε ως τόπο συνήθους διαμονής του την πολιτεία Delta. Σε διερευνητικές ερωτήσεις, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι σε πάρτι που διοργανώθηκε για τα γενέθλιά του το 2021, συνευρέθηκε με τον σύντροφό του σε δημόσιο χώρο και τρεις μέρες αργότερα, κατόπιν καταγγελίας ενός από τους παρευρισκόμενους, την ταυτότητα του οποίου ισχυρίστηκε ότι δεν γνωρίζει, του τηλεφώνησαν για να παρουσιαστεί στον αστυνομικό σταθμό (Asaba Detention Centre) όπου του έδειξαν ένα βίντεο και τον ανέκριναν σχετικά με το θέμα της ομοφυλοφιλίας. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι εκτός από το βίντεο, του έδειξαν ένταλμα σύλληψης και τέθηκε άμεσα υπό κράτηση για τρεις και πλέον μήνες, χωρίς να κληθεί ενώπιον δικαστηρίου. Ερωτηθείς κατά πόσο κάλεσαν και τον σύντροφό του, ο Αιτητής απάντησε αρνητικά, αποδίδοντας το γεγονός αυτό στο ότι ο ίδιος ζούσε και εργαζόταν στην κοινότητα. Σε ερώτηση για το πώς εξασφάλισε το ένταλμα σύλληψης, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι κόστισε πολύ σε ένα συγγενή του για να το εξασφαλίσει, αλλά δεν γνωρίζει λεπτομέρειες. Σε διευκρινιστικές ερωτήσεις σχετικά με την αναχώρησή του από τη χώρα του, καθότι ήταν δραπέτης, ο Αιτητής δήλωσε ότι ήρθε μέσω των μη ελεγχόμενων από την Κυβέρνηση περιοχών της Δημορκατίας, με εισιτήριο και φοιτητική άδεια εισόδου. Κληθείς να εξηγήσει πώς κατάφερε να εκδώσει φοιτητική άδεια εισόδου το 2022, ήτοι μετά την ισχυριζόμενη σύλληψή του, ο Αιτητής αποκρίθηκε ότι ο θείος του διευθέτησε τα απαιτούμενα έγγραφα. Με τη βοήθεια του τελευταίου, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι ενώ βρισκόταν στη φυλακή, μία μέρα τον κάλεσαν να επιβιβαστεί σε ένα όχημα και μετά από μία ώρα διαδρομής, τον άφησαν σε μία θαμνώδη περιοχή από όπου τον παρέλαβε κάποιος άγνωστος και την επόμενη μέρα ταξίδεψε. Ερωτηθείς για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, ο Αιτητής αναφέρθηκε σε περιστατικό με την μητέρα του, η οποία, όταν ο ίδιος ήταν έφηβος, διατηρούσε σχέση με άλλο άνδρα, γεγονός το οποίο οδήγησε τον πατέρα του να τον δολοφονήσει και ακολούθως να φυλακιστεί για την πράξη του αυτή. Ισχυρίστηκε ότι η μητέρα του ουδέποτε επισκέφθηκε τον πατέρα του στη φυλακή και λόγω των ενεργειών της, δημιουργήθηκε στον ίδιο μίσος για το γυναικείο φύλο. Έκτοτε δεν διατήρησε επαφή με την μητέρα του. Όταν του επισημάνθηκε ότι στη συνέντευξή του ισχυρίστηκε ότι η μητέρα του απεβίωσε το 2004, ο Αιτητής δήλωσε ότι από τότε που προέβη στις ενέργειες που περιέγραψε, τη θεωρεί νεκρή.

31.          Επίσης, Στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, έγινε αποδεκτό αίτημα προσαγωγής μαρτυρίας το οποίο κατατέθηκε από τον Αιτητή, με τους Καθ' ων η αίτηση να μη φέρουν ένσταση προς τούτο. Ο Αιτητής προσκόμισε αντίγραφο ενός εντάλματος σύλληψης, εκδοθέν στις 17.10.2021 από τον επικεφαλής δικαστή του δικαστηρίου της πόλης Asaba με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Προσκόμισε επίσης άρθρο από τη διαδικτυακή εφημερίδα «The Guardian», ημερομηνίας 13.1.2014, το οποίο αναφέρει ότι ο πρόεδρος της Νιγηρίας Goodluck Jonathan υπέγραψε νομοσχέδιο το οποίο ποινικοποιεί τις ομόφυλες σχέσεις και το οποίο επισύρει ποινή φυλάκισης μέχρι και δεκατέσσερα χρόνια.

32.          Κατ’ εφαρμογή του άρθρου 11(3) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο δυνάμει του οποίου το παρόν δικαστήριο προβαίνει σε έλεγχο νομιμότητας και ορθότητας αυτής, εξετάζοντας πλήρως και από τούδε και στο εξής, θα προχωρήσω στην αξιολόγηση των ενώπιον μου δεδομένων ως προς την αίτησή του Αιτητή για διεθνή προστασία.

 

33.          Υπό το φως των ενώπιον μου δεδομένων, καταρχάς, συντάσσομαι με την αποδοχή από τους Καθ’ ων η αίτηση του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού για τους λόγους που καταγράφονται στην εισηγητική έκθεση, η οποία αποτελεί και την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφαση, καθώς όντως ο Αιτητής με συνοχή παρέθεσε τα προσωπικά του στοιχεία τα οποία εν μέρει προκύπτουν από το διαβατήριό του. Εντούτοις, ως και ο ίδιος ο Αιτητής δήλωσε κατά την ακροαματική διαδικασία, τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής του θεωρείται η πόλη Asaba της πολιτείας Delta, όπου διέμενε και εργαζόταν από το 2019 μέχρι και την αναχώρησή του από τη Νιγηρία τον Απρίλιο του 2022.

 

34.          Ως προς τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό περί φυλάκισής του για διάστημα πέντε μηνών επειδή είναι ομοφυλόφιλος και περί απόδρασής του κατά τη μεταφορά του σε άλλο κέντρο κράτησης, θεωρώ ότι θα έπρεπε να σχηματιστούν συναφώς δύο επιμέρους ισχυρισμοί. Ο μεν δεύτερος αναφορικά με τον ισχυριζόμενο σεξουαλικό του προσανατολισμό ως ομοφυλόφιλος, ο δε τρίτος αναφορικά με το γεγονός ότι συνελήφθη και φυλακίστηκε συνεπεία του σεξουαλικού του προσανατολισμού. 

 

35.          Ως προς τον ισχυρισμό του Αιτητή ότι είναι ομοφυλόφιλος και σχετικά με μοντέλο ανάλυσης που χρησιμοποιήσαν οι Καθ' ων η αίτηση (Difference, Stigma, Shame, Harm (DSSH) model), σημειώνεται ο σκεπτικισμός γύρω από τη χρήση του, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθούν στερεότυπα και να καταλήξει η αξιολόγηση αξιοπιστίας του Αιτητή σε ένα κατάλογο τυποποιημένων στοιχείων που ένας αιτών θα πρέπει ή όχι να πληροί, εις βάρος της εξατομικευμένης εξέτασης.[1] Χωρίς το εν λόγω μοντέλο να αποκλείεται ως καθοδηγητική μέθοδος για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας του Αιτητή, εν προκειμένω, το παρόν Δικαστήριο αξιολογεί τον εν λόγω ισχυρισμό στη βάση των κοινώς αποδεκτών δεικτών αξιοπιστίας, χωρίς να γίνεται ειδική αναφορά στο εν λόγω μοντέλο για τους λόγους που εξηγήθηκαν ανωτέρω. Προς τούτο επισημαίνονται τα κάτωθι. Αρχικώς, παρατηρώ πως κατά την συνέντευξή του ο Αιτητής υπεβλήθηκε σε πλήθος ερωτήσεων ανοικτού τύπου, αλλά και σε μεγάλο αριθμό διευκρινιστικών και κλειστού τύπου ερωτήσεων, ώστε να μπορέσει ο ίδιος να  αναπτύξει με επαρκή λεπτομέρεια, τόσο τις εμπειρίες και τα βιώματά του, όσο και τις σκέψεις και τα συναισθήματά του και να αποσαφηνίσει τους ισχυρισμούς του περαιτέρω. Επίσης, ορθώς δεν τέθηκαν ερωτήσεις παρεμβατικές στην ιδιωτική ζωή του Αιτητή (βλ. σχετικά την απόφαση του ΔΕΕ της 2ας Δεκεμβρίου 2014, C-148/13 έως C-150/13, A, B, C, A B and C, ECLI:EU:C:2014:2406). Επιπλέον, από το σύνολο των δηλώσεων του Αιτητή επισημαίνεται πως δεν ήταν σε θέση να στοιχειοθετήσει με συνεκτικότητα, σαφήνεια και λεπτομέρεια[2] τον ισχυρισμό του περί του σεξουαλικού του προσανατολισμού, ώστε να προκύπτει ο βιωματικός χαρακτήρας αυτού. Ειδικότερα,  ο Αιτητής δεν κατάφερε να παράσχει επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώθηκε και εξελίχθηκε η σεξουαλική του ταυτότητα και να περιγράψει την εσωτερική διεργασία που ακολουθήθηκε από τον ίδιο προκειμένου να οδηγηθεί σε αυτή την διαπίστωση για την σεξουαλική του ταυτότητα. Ενώ ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι έλκεται και από τα δύο φύλα, δεν γνώριζε τον όρο «αμφιφυλόφιλος» και ακόμη όταν του επεξηγήθηκε από τον λειτουργό, συνέχισε να ορίζει τον εαυτό του ως ομοφυλόφιλο. Κληθείς να τοποθετήσει χρονικά πότε συνειδητοποίησε την σεξουαλική του ταυτότητα, ο Αιτητής απάντησε αόριστα όταν ήταν στο σχολείο, χωρίς να είναι σε θέση να προσδιορίσει την ηλικία. Αξιοσημείωτο είναι ότι κατά την ακροαματική διαδικασία, ο Αιτητής διαφοροποίησε άρδην τον ισχυρισμό του. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι το γεγονός που τον οδήγησε στην ομοφυλοφιλία ήταν η σχέση που είχε η μητέρα του με άλλον άνδρα, τον οποίο δολοφόνησε ο πατέρας του και λόγω αυτού φυλακίστηκε. Ο Αιτητής παρουσίασε μία εντελώς διαφορετική εκδοχή για το πως προέκυψε η σεξουαλική του ταυτότητα, γεγονός το οποίο εγείρει ερωτηματικά ως προς το αληθές των ισχυρισμών του. Περαιτέρω, σημειώνεται και η αδυναμία του Αιτητή να περιγράψει με βιωματικό τρόπο την πρώτη του σχέση με άνδρα, αλλά και η αδυναμία του να προσδιορίσει τα συναισθήματα του. Οι δε δηλώσεις του περί του ότι διατηρούσε ομοφυλοφιλική σχέση για ένα με δύο περίπου χρόνια με συμφοιτητή του, σε συνδυασμό με την αοριστία και την λακωνικότητα των απαντήσεών του, συνεκτιμάται ως έτερος δείκτης αναξιοπιστίας καθώς είναι εμφανής η αδυναμία του Αιτητή να εκφράσει τα συναισθήματα του, πως εξελίχθηκε η μεταξύ τους σχέση και να προσδιορίσει τον τρόπο που ένιωθε. Ο Αιτητής παρουσιάστηκε εξίσου γενικόλογος όταν ρωτήθηκε για την άποψη της κοινωνίας και της θρησκείας του απέναντι στους ομοφυλόφιλους, αναφέροντας πως για την κοινωνία είναι έγκλημα και για τη θρησκεία του αμαρτία. Επιπρόσθετα, ο Αιτητής δεν γνώριζε την συντομογραφία LGBTQI, ούτε ήταν σε θέση να αναφέρει χώρους στους οποίους συχνάζουν άτομα της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ, ούτε σχετικές οργανώσεις.

 

36.          Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού, όπως αυτός διαμορφώθηκε ανωτέρω, σύμφωνα με πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, οι σχέσεις του ιδίου φύλου ποινικοποιήθηκαν και οι ομάδες υπεράσπισης των ΛΟΑΤ+ απαγορεύτηκαν το 2014, όταν ο πρώην πρόεδρος Jonathan υπέγραψε το νόμο για την απαγόρευση των γάμων μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Στη Νιγηρία τα άτομα της ΛΟΑΤ+ κοινότητας αντιμετωπίζουν εκτεταμένες κρατικές και κοινωνικές διακρίσεις. Νιγηριανοί που καταδικάζονται για σχέσεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου μπορούν να φυλακιστούν έως και για 14 χρόνια, ενώ 12 βόρειες πολιτείες διατηρούν τη θανατική ποινή για σχέσεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Τα ΛΟΑΤ+ άτομα υφίστανται επίσης επιθέσεις από αστυνομικούς κατά τη διάρκεια συλλήψεων, απόπειρες εκβιασμού και διακρίσεις κατά την πρόσβαση σε δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες. Μια έρευνα του 2019 έδειξε ευρεία αντίθεση στα δικαιώματα της κοινότητας των ΛΟΑΤ+ με το 74% των ερωτηθέντων να υποστηρίζει τις ποινές φυλάκισης για όσους επιδίδονται σε δραστηριότητες μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου.[3] Τα ευρήματα της ανωτέρω έρευνας, επιβεβαιώνονται και από έκθεση του USDOS, σύμφωνα με την οποία άτομα των ΛΟΑΤ+ στη Νιγηρία αντιμετωπίζουν απειλές και βία εναντίον τους με βάση τον πραγματικό ή αποδιδόμενο σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου τους. Η παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, οι αυθαίρετες συλλήψεις και οι παράνομες κρατήσεις, αναφέρονται ως οι πιο συχνές παραβιάσεις που διαπράχθηκαν από αστυνομικούς και άλλους κρατικούς φορείς.[4] Ο Αιτητής στο πλαίσιο της διαδικασίας προσαγωγής μαρτυρίας, προσκόμισε άρθρο το οποίο επιβεβαιώνει την ποινή φυλάκισης έως 14 χρόνια για σχέσεις μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, ωστόσο το έγγραφο λαμβάνεται υπόψη υπό το φως των όσων προβάλλει ο Αιτητής. Τα ανωτέρω ευρήματα από πηγές πληροφόρησης θα μπορούσαν να αποτελέσουν θετικό δείκτη της εξωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού του, ενόψει, όμως, ότι ο Αιτητής δεν επέδειξε στοιχεία συνειδητότητας της σεξουαλικής του ταυτότητας, ούτε βιωματικές περιγραφές, ενώ παρουσίασε μία εντελώς διαφορετική εκδοχή κατά την δικαστική διαδικασία ως προς το τι τον ώθησε στην σεξουαλική ταυτότητα που ως ισχυρίζεται έχει, ο ως άνω σχηματισθέντας δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός του Αιτητή δεν γίνεται αποδεκτός.

 

37.          Σχετικά με τον τρίτο σχηματισθέντα ισχυρισμό του Αιτητή, παρόλο που με βάση τα ανωτέρω, η αξιοπιστία του κλονίζεται αναπόδραστα εκ προοιμίου λόγω του ότι ο ισχυρισμός του ως προς τον σεξουαλικό του προσανατολισμό έχει ήδη απορριφθεί από το παρόν Δικαστήριο, προχωρώ με την αξιολόγηση της εσωτερικής αξιοπιστίας του εν λόγω ισχυρισμού. Διαπιστώνεται ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να στοιχειοθετήσει με αξιοπιστία την κατ’ ισχυρισμό σύλληψη και επακόλουθη φυλάκισή του λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Συγκεκριμένα, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να ονομάσει το ξενοδοχείο όπου έλαβε χώρα το πάρτι γενεθλίων του, το οποίο υπήρξε αφορμή για όσα επακολούθησαν. Ακολούθως, ο Αιτητής προέβη σε συγκεχυμένες απαντήσεις ως προς τον αστυνομικό σταθμό στον οποίο κλήθηκε να παρουσιαστεί. Αρχικά αναφέρθηκε στις μυστικές υπηρεσίες της πόλης Asaba, ενώ στη συνέχεια δήλωσε πως παρουσιάστηκε στην πολιτειακή αστυνομία. Επισημαίνεται επίσης ότι ο Αιτητής προέβη σε μη ευλογοφανείς δηλώσεις, αναφέροντας ότι δεν του δόθηκε το δικαίωμα νομικής συνδρομής, δεν του απαγγέλθηκαν επίσημα κατηγορίες, ούτε οδηγήθηκε ενώπιον δικαστηρίου. Σε διευκρινιστικές ερωτήσεις που του τέθηκαν, ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν ρώτησε τον λόγο για τον οποίο κρατήθηκε και δεν ζήτησε νομική εκπροσώπηση, καθότι ως ισχυρίστηκε, αντιλήφθηκε από το βίντεο που του έδειξαν την κατηγορία και γνώριζε την ποινή για την ομοφυλοφιλική δραστηριότητα. Περαιτέρω, ο Αιτητής δεν γνώριζε το όνομα της φυλακής στην Abuja, όπου όπως ισχυρίστηκε κρατείτο για πέντε μήνες, καθότι ως ισχυρίστηκε δεν το θεώρησε σημαντικό και ότι η μόνη του σκέψη ήταν η απόδραση. Σχετικά με την απόδρασή του ο Αιτητής προέβη σε μη ευλογοφανείς αναφορές, προβάλλοντας ότι στις 28.3.2022 επέβαινε με άλλους συγκρατούμενούς του σε τρένο με προορισμό την Kaduna και κατάφερε να δραπετεύσει εξαιτίας μίας τρομοκρατικής επίθεσης. Ο Αιτητής δεν γνώριζε βασικές πληροφορίες, όπως σε ποιο κέντρο κράτησης θα μεταφέρονταν, πόσοι κρατούμενοι επέβαιναν στο τρένο μαζί του, πόσοι φύλακες τους επέβλεπαν, ούτε ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητική εξήγηση για τον τρόπο διαφυγής του και για την επακόλουθη νόμιμη αναχώρησή του από τη χώρα. Ανατρέχοντας στις πηγές στις οποίες παραπέμπει ο λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου, επιβεβαιώνεται η εν λόγω τρομοκρατική επίθεση, εντούτοις ουδεμία αναφορά γίνεται για το ότι επέβαιναν στο υπό αναφορά τρένο κρατούμενοι, οι οποίοι δραπέτευσαν.

 

38.          Κατά την ακροαματική διαδικασία ο Αιτητής υπέπεσε σε σωρεία αντιφάσεων, ενώ διαφοροποίησε εκ βάθρων την αφήγησή του αναφορικά με την κατ’ ισχυρισμό απόδρασή του. Αρχικά, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε εάν οι αρχές κατείχαν φωτογραφία ή βίντεο του με τον σύντροφό του, ενώ σε μεταγενέστερο στάδιο της διαδικασίας αναφέρεται μόνο σε βίντεο. Περαιτέρω, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι κρατείτο για διάστημα περί των τριών μηνών, ενώ κατά τη συνέντευξή του ο Αιτητής αναφέρθηκε σε κράτηση πέντε μηνών. Ως προς τον τρόπο απόδρασής του, ο Αιτητής δεν αναφέρθηκε στην τρομοκρατική επίθεση στο τρένο όπου μετέφερε τον ίδιο μαζί με άλλους συγκρατούμενούς του σε κέντρο κράτησης στην Kaduna, αλλά παρουσίασε μία εντελώς διαφορετική εκδοχή, ισχυριζόμενος ότι με την βοήθεια του θείου του, ο οποίος διευθέτησε όλα τα απαραίτητα έγγραφα για την αναχώρησή του, οδηγήθηκε με αυτοκίνητο κατά τη διάρκεια της νύχτας σε μία θαμνώδη περιοχή από όπου τον παρέλαβε κάποιος γνωστός του θείου του και ακολούθως αναχώρησε από τη χώρα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως ο Αιτητής στην αίτησή του για διεθνή προστασία, ουδεμία αναφορά έκανε, ούτε επιγραμματικά, για τη σύλληψη και τη φυλάκισή του και κατέγραψε μόνο ότι στη χώρα του ποινικοποιούνται οι γάμοι μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και ότι ο ίδιος κρυβόταν προτού έρθει στη Δημοκρατία.

 

39.          Όσον αφορά στο αντίγραφο εντάλματος σύλληψης που προσκόμισε ο Αιτητής, κατά την ακρόαση που έλαβε χώρα στις 8.11.2023, ο Αιτητής παρουσίασε το πρωτότυπο και σε διευκρινιστικές ερωτήσεις ισχυρίστηκε ότι το εξασφάλισε με τη βοήθεια κάποιου συγγενή. Επισημαίνεται ότι το Δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα καταρχήν να αποφανθεί επί της γνησιότητας ενός εγγράφου, τόσο διότι κατά πάγια νομολογημένη αρχή ο δικαστής δεν υποχρεούται να αποφασίζει επί τεχνικών θεμάτων, όπως εν προκειμένω η γνησιότητα ενός εγγράφου, αλλά ούτε έχει τη δυνατότητα προς τούτο αφού δεν έχει την απαιτούμενη τεχνογνωσία για να προβεί σε ένα τέτοιο εγχείρημα (βλ. και Λάμπρου Λάμπρος v. Κυπριακής Δημοκρατίας και Άλλου, (2009) 3 Α.Α.Δ. 79). Εξάλλου, δεδομένης της απαγόρευσης συνεργασίας με τις αρχές της χώρας καταγωγής, ακόμα κι αν υπάρχουν δημόσια έγγραφα που στηρίζουν τους ισχυρισμούς, αυτά θα είναι κατά κανόνα αμετάφραστα και ανεπικύρωτα. Αξιολογήσεις περί γνησιότητας ή πλαστότητας είναι συνεπώς δυσχερείς. Τελικώς ακόμα και εάν η γνησιότητα των εγγράφων διασταυρωθεί μέσω των προφορικών ισχυρισμών, αυτά θα ενισχύσουν προφορικούς ισχυρισμούς αλλά δεν επαρκούν αφ’ εαυτών για να τους αποδείξουν (βλ. Βλ. Κωνσταντίνος Δ. Φαρμακίδης – Μάρκου, Προσφυγικό Δίκαιο, Ερμηνευτική προσέγγιση και πρακτική διάσταση, Νομική Βιβλιοθήκη, 2021, σελ. 31.). Τούτων λεχθέντων, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές και συνεκτικές απαντήσεις για τον τρόπο που το εξασφάλισε, αναφέροντας ότι «κόστισε πολύ» στον συγγενή του, χωρίς να δίνει περαιτέρω πληροφορίες. Το εν λόγω ένταλμα σύλληψης φέρει ημερομηνία 17.10.2021 και αναφέρει ως αδίκημα την ομοφυλοφιλία. Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ στη συνέντευξή του, σε σχετικές ερωτήσεις, ο Αιτητής δεν έκανε αναφορά σε ύπαρξη εντάλματος σύλληψης και ερωτηθείς αναφορικά με την αναχώρησή του από τη χώρα, ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρχε ένταλμα σύλληψης. Ο Αιτητής κατά την ακροαματική διαδικασία, διαφοροποίησε άρδην τους ισχυρισμούς της συνέντευξής του, δηλώνοντας ότι όταν κλήθηκε στον αστυνομικό σταθμό, μετά το βίντεο του έδειξαν και το ένταλμα σύλληψης. Κατόπιν έρευνας, έκθεση του Immigration and Refugee Board Canada αναφέρει ότι η διαφθορά αποτελεί σοβαρό ζήτημα στη Νιγηρία και είναι διαδεδομένη στους περισσότερους κυβερνητικούς φορείς και κυβερνητικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με την Transparency International, η Νιγηρία βρίσκεται στη θέση 148 από τις 180 χώρες στο Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς, όπου το 180 αποτελεί το υψηλότερο επίπεδο διαφθοράς. Η ίδια πηγή αναφέρει πως η Νιγηρία είναι σε μεγάλο βαθμό γραφειοκρατική κοινωνία, όπου οι πολίτες απαιτείται να αποκτούν και τακτικά να παράγουν ποικιλία από επίσημα έγγραφα. Αυτά είναι συνήθως με τη μορφή πρωτότυπου σε χαρτί, τα οποία υπογράφονται/ σφραγίζονται από την τοπική κυβέρνηση και άλλους αξιωματούχους. Επειδή από τα έγγραφα αυτά τυπικά απουσιάζουν βασικά χαρακτηριστικά ασφαλείας (π.χ. υδατογράφημα), πλαστογραφούνται εύκολα. Εξαιτίας της υψηλής επικράτησης διαφθοράς των αξιωματούχων, είναι επιπλέον δυνατή η απόκτηση αυθεντικών εγγράφων μέσω δωροδοκίας, γεγονός το οποίο καθιστά δύσκολο τον καθορισμό της αυθεντικότητας ενός συγκεκριμένου εγγράφου.[5] Ο Αιτητής δεν ήταν θέση να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του περί σύλληψης, κράτησης και επακόλουθης απόδρασής του, καθότι προέβαλε διαφοροποιημένους και αντιφατικούς ισχυρισμούς, χωρίς να είναι σε θέση να δώσει ευλογοφανείς και ικανοποιητικές εξηγήσεις για τις ασυνέπειες που προέκυψαν και δεν κατάφερε να στοιχειοθετήσει την ύπαρξη και την εξασφάλιση του εντάλματος σύλληψης που προσκόμισε, του οποίου η γνησιότητα, με βάση τα ευρήματα έρευνας, αμφισβητείται. Οι καινοφανείς και αντιφατικοί ισχυρισμοί του Αιτητή που προβάλλονται με έλλειψη ευλογοφάνειας και συνέπειας, σε συνδυασμό με την οψιγενή προβολή τους απορρίπτονται ως αναξιόπιστοι και ως εκ τούτου και ο τρίτος σχηματισθέντας ουσιώδης ισχυρισμός του δεν γίνεται αποδεκτός.  

 

Αξιολόγηση κινδύνου

 

40.          Προχωρώντας στην ανάλυση του κινδύνου που ο Αιτητής διατρέχει σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα του σημειώνεται καταρχάς ότι δυνάμει της ισχύουσας κατά τον ουσιώδη χρόνο Κ.Δ.Π. 166/23 και της ισχύουσας κατά την έκδοσης της παρούσας Κ.Δ.Π. 191/2024,  αυτός κατάγεται από χώρα που έχει χαρακτηριστεί ως ασφαλής χώρα ιθαγένειας. Επιπλέον, από το προφίλ του δεν προκύπτει οποιοσδήποτε κίνδυνος. Σημειώνεται κατά τα άλλο ότι πρόκειται για άτομο που δεν παρουσιάζει κάποια στοιχεία ευαλωτότητας, καθότι είναι ενήλικας, με ανώτερη εκπαίδευση και εργαζόταν ως οικονομικός διευθυντής στην πολιτεία Delta πριν εγκαταλείψει τη χώρα του.

 

41.          Ως προς την γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του Αιτητή, σύμφωνα με το Portal RULAC (Rule of Law in Armed Conflict) της Ακαδημίας της Γενεύης, η Νιγηρία είναι αναμεμειγμένη σε δύο παράλληλες μη διεθνείς ένοπλες συρράξεις ενάντια στις μη κρατικές ένοπλες ομάδες Boko Haram και ISWAP (Islamic State in West Africa Province).[6]

 

42.          Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED τη χρονική περίοδο 3.5.2023 – 3.5.2024 καταγράφηκαν στην πολιτεία Delta 157 περιστατικά ασφαλείας στα οποία χάθηκαν 123 ανθρώπινες ζωές. Τα 157 περιστατικά έχουν κατηγοριοποιηθεί ως ακολούθως: 44 μάχες (battles), 18 ταραχές (riots), 51 διαμαρτυρίες (protests) και 44 περιστατικά βίας κατά πολιτών (violence against civilians).[7] Σημειώνεται ότι ο πληθυσμός της πολιτείας Delta εκτιμάται ότι το 2022 ανερχόταν στα 5,636,100.[8]

 

43.          Όλως επικουρικώς αν ήθελε θεωρηθεί ως τόπος συνήθους διαμονής η πολιτεία Edo, από όπου ο Αιτητής κατάγεται, για τη χρονική περίοδο 3.5.2023 – 3.5.2024 η βάση δεδομένων ACLED κατέγραψε στην εν λόγω πολιτεία 96 περιστατικά ασφαλείας, τα οποία είχαν ως συνέπεια την απώλεια 53 ανθρώπινων ζωών. Τα 196 περιστατικά έχουν κατηγοριοποιηθεί ως ακολούθως: 17 μάχες (battles), 8 ταραχές (riots), 36 διαμαρτυρίες (protests) και 35 περιστατικά βίας κατά πολιτών (violence against civilians).[9] Ο πληθυσμός της πολιτείας Edo εκτιμάται ότι το 2022 ανερχόταν στα 4,777,000.[10]

 

44.          Ως εκ των ανωτέρω ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων σε σχέση τόσο με την πολιτεία Delta, τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή, όσο και με την πολιτεία Edo, τόπο καταγωγής του Αιτητή, δεν προκύπτει ότι σε περίπτωση επιστροφής του αυτός θα βρεθεί αντιμέτωπος με συνθήκες αδιάκριτης βίας λόγω ένοπλης σύρραξης οι οποίες να θέτουν σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας μόνο εκ της παρουσίας του στο έδαφος της συγκεκριμένης περιοχής εντός της έννοιας του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου.[11] Επιβεβαιώνεται συνεπώς το τεκμήριο περί ασφαλούς χώρα ιθαγένειας της Κ.Δ.Π. 191/2024.

 

45.          Με βάση τα ανωτέρω, έχοντας ενώπιόν μου τον διοικητικό φάκελο της υπόθεσης, καθώς και την ίδια την επίδικη απόφαση καταλήγω ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς του πρόσφυγα καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου.

 

46.          Ούτε επίσης τεκμηριώνεται, επικουρικώς, η υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν τεκμηριώνει, αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

 

47.          Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό του Αιτητή δεν προκύπτει, ότι ενόψει των προσωπικών του περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] ότι αυτός διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής της [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)].

 

48.          Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν κατά την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι λαμβάνονται υπόψη «[.]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών.» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

 

49.          Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών  8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

 

50.          Περαιτέρω, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας.» (απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009) Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «ότι όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας.».

 

51.          Αλλά και όλως επικουρικώς, των ανωτέρω, δεν εντοπίζω οποιοδήποτε παράγοντα επίτασης κινδύνου εξετάζοντας τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, διαπιστώνοντας ότι αυτός, σε κάθε περίπτωση,  συνιστά άρρενα, νεαρής ηλικίας, μορφωμένο, χωρίς προβλήματα υγείας.

 

52.          Όλως επικουρικώς, ως προς την παράβαση της διαδικασίας, σημειώνεται ότι ο εν λόγω ισχυρισμός προβάλλεται αόριστα και αλυσιτελώς. Συγκεκριμένα, ως προς το ότι δεν του δόθηκε το δικαίωμα να εκπροσωπείται από δικηγόρο κατά την προσωπική συνέντευξη, επαναλαμβάνω ότι οι εν λόγω ισχυρισμοί προβάλλονται αλυσιτελώς και ο Αιτητής μη αναφερόμενος σε συγκεκριμένα στοιχεία και ισχυρισμούς που κατ' ισχυρισμό αποστερήθηκε του δικαιώματος να προβάλει καθιστά και εξ αυτού του λόγου το συναφή ισχυρισμό αλυσιτελή, καθώς δεν καταδεικνύεται οποιαδήποτε ζημία. Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με το άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου ο  δικηγόρος ή ο νομικός σύμβουλος του Αιτητή, ο οποίος μπορεί να παρευρίσκεται κατά την προσωπική συνέντευξη επιτρέπεται να παρεμβαίνει μόνο στο τέλος της προσωπικής συνέντευξης και ο αρμόδιος λειτουργός προβαίνει σε προσωπική συνέντευξη του Αιτητή, ανεξαρτήτως αν ο Αιτητής εκπροσωπείται από δικηγόρο ή νομικό σύμβουλο. 

 

53.          Παρατηρώ εξάλλου ότι ο Αιτητής δια της συνηγόρου του δεν προβαίνει σε οποιαδήποτε ανάλυση της ζημίας που έχει υποστεί εκ της κατ' ισχυρισμό διαδικαστικής αυτής παράλειψης ούτε και προβαίνει σε σύνδεση της με τις προϋποθέσεις υπαγωγής του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας, το οποίο είναι και το ζητούμενο εν προκειμένω.

 

54.          Επισημαίνεται περαιτέρω ότι δεν πρόκειται για περίπτωση σε σχέση με την οποία θα μπορούσε να χορηγηθεί το τεκμήριο της αμφιβολίας. Όπως εναργώς προκύπτει από το ίδιο το εδάφιο (4) του του άρθρου 13 του περί Προσφύγων Νόμου, το ευεργέτημα της αμφιβολίας δίδεται μόνο εκεί όπου ο αιτών άσυλο υποβάλει όλα τα διαθέσιμα απ’ αυτόν στοιχεία σε σχέση με την αίτησή του, τα οποία έχουν ελεγχθεί και, ο αρμόδιος λειτουργός ή/και ο Προϊστάμενος ικανοποιούνται ότι ο Αιτητής είναι γενικά αξιόπιστος.

 

55.          Το ευεργέτημα της αμφιβολίας χορηγείται εκεί όπου ο αιτών άσυλο καταβάλλει πραγματική προσπάθεια να τεκμηριώσει την προσωπική του ιστορία, η οποία βεβαίως δικαιολογεί καταρχήν την υπαγωγή του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας και όταν, εντούτοις, υπάρχουν κενά και έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων προς τεκμηρίωση των συναφών ισχυρισμών.

 

56.          Εν προκειμένω, ο Αιτητής δεν προέβαλε οποιουσδήποτε αξιόπιστους ισχυρισμούς, οι οποίοι θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας, ώστε το έλλειμα των στοιχείων προς τεκμηρίωση συγκεκριμένων ισχυρισμών να καλυφθεί από το ευεργέτημα της αμφιβολίας. Συνεπώς, δεν δικαιολογείται στην περίπτωσή του η χορήγηση του ευεργετήματος της αμφιβολίας.

 

57.          Σημειώνεται εξάλλου ως προς τον ισχυρισμό του Αιτητή περί παράβασης της αρχής της μη επαναπροώθησης, ότι αυτός δεν ήγειρε οποιοδήποτε άλλο ισχυρισμό περί φόβου δίωξης ή κινδύνου σοβαρής βλάβης στη χώρα καταγωγής, πέραν των όσων ήδη εξετάστηκαν και, στην περίμετρο της αιτήσεώς του για διεθνή προστασία, η οποία απορρίφθηκε.

 

58.          Τέλος, υπό τα φως της ανωτέρω ανάλυσης καθίσταται αλυσιτελής, η περαιτέρω εξέταση των λόγων προσφυγής που προέβαλε ο Αιτητής για τους λόγους που καταγράφονται στην παράγραφο 15 ανωτέρω.

 

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται ως ανωτέρω, με €1000 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση.

 

 

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

 

 

 


[1] EUAA, Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System Judicial analysis, Second edition, σ. 263-266

https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/2023-02/Evidence_credibility_judicial_analysis_second_edition.pdf

 

[2] Ό.π., σ. 120-134

[3] Freedom House, Freedom in the World 2023 – Nigeria
https://www.ecoi.net/en/document/2090190.html 

 

[4] USDOS - US Department of State, 2022 Country Report on Human Rights Practices - Nigeria, 20 March 2023
https://www.ecoi.net/en/document/2089140.html

 

 

 

[5] ΙRB Canada, 'Nigeria: Prevalence of fraudulent documents, including whether genuine documents can be obtained using false information; instances of visa application fraud; document verification practices at the Canadian visa office in Lagos (2016-August 2018)', 28 August 2018

https://irb.gc.ca/en/country-information/rir/Pages/index.aspx?doc=457580 

[6] https://www.rulac.org/browse/countries/nigeria#collapse1accord 

[7] ACLED - DISAGGREGATED DATA COLLECTION - ANALYSIS & CRISIS MAPPING PLATFORM, The Armed Conflict Location & Event Data Project, διαθέσιμο στον ακόλουθο διαδικτυακό σύνδεσμο https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (βλ. πλατφόρμα Dashboard, με χρήση των ακόλουθων στοιχείων ανάλυσης: ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: 3.5.2023 – 3.5.2024, ΤΥΠΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: Battles / Violence against civilians / Explosions/Remote violence / Riots / Protests, και ΠΕΡΙΟΧΗ: Western Africa – Nigeria – Delta)

[8] City Population, https://www.citypopulation.de/en/nigeria/admin/ (Nigeria – Delta Sate)

[9] ACLED - DISAGGREGATED DATA COLLECTION - ANALYSIS & CRISIS MAPPING PLATFORM, The Armed Conflict Location & Event Data Project, διαθέσιμο στον ακόλουθο διαδικτυακό σύνδεσμο https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (βλ. πλατφόρμα Dashboard, με χρήση των ακόλουθων στοιχείων ανάλυσης: ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: 3.5.2023 – 3.5.2024, ΤΥΠΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: Battles / Violence against civilians / Explosions/Remote violence / Riots / Protests, και ΠΕΡΙΟΧΗ: Western Africa – Nigeria – Edo)

 

[10] City Population, https://www.citypopulation.de/en/nigeria/admin/ (Nigeria – Edo State)

 

[11] Αξιολογώντας τα ως άνω δεδομένα συμφωνώ με το συμπέρασμα του Οδηγού Χώρας (Country Guidance) της Νιγηρίας, εκδοθέντος από το Ευρωπαϊκό Γραφείο Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO), ο οποίος δεν αποτελεί δεσμευτικό κείμενο, οφείλει ωστόσο να λαμβάνεται υπόψιν από τα κράτη-μέλη EASO, 'Country Guidance: Nigeria' (2021), σ. 8, 122 και 124

 https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/2022-01/Country_Guidance_Nigeria_2021.pdf 

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο