ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

                                                                                   Υπόθεση αρ. T647/24

 

23 Μαΐου 2024

 

[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

M. K.

                                                                                                                        Αιτήτρια

Και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

                                                                                                                        Καθ’ ων η αίτηση

 

Αιτήτρια εμφανίζεται αυτοπροσώπως

Κα Α. Χατζησάββας - μεταφραστής για πιστή μετάφραση από Ελληνικά σε Αγγλικά και αντίστροφα

Κος Χ. Ρεχμάν - μεταφραστής για πιστή μετάφραση από Αγγλικά σε Punjabi και αντίστροφα

Α Π Ο Φ Α Σ Η                                                                                                                                                                                                                 

(Δόθηκε Αυθημερόν)

Με την προσφυγή η αιτήτρια, αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημ.19/04/24, η οποία δόθηκε δια χειρός στην αιτήτρια στις 24/04/24 και δια της οποίας απορρίφθηκε η μεταγενέστερη αίτησή διεθνούς προστασίας, ως άκυρης, παράνομης και στερούμενης νομικού αποτελέσματος.

Ως εκτίθεται στο Υπόμνημα που καταχωρήθηκε από τους καθ’ ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου που κατατέθηκε στα πλαίσια των διευκρινήσεων της παρούσας προσφυγής, η αιτήτρια κατάγεται από την Ινδία, εισήλθε στη Δημοκρατία νομίμως, έχουσα άδεια εργασίας, στις 04/02/21 και υπέβαλε 1η αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας στις 21/12/22 (ερ.1-3, 22).

Στις 17/02/23 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη στην αιτήτρια από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου προς εξέταση του αιτήματός του για διεθνή προστασία όπου δόθηκε η ευκαιρία στην αιτήτρια, μέσα από σχετικές ερωτήσεις, μεταξύ άλλων, να εκθέσει τους λόγους στους οποίους στηρίζει το αίτημα της (ερ.17-22). Μετά το πέρας της συνέντευξης, ετοιμάστηκε σχετική Έκθεση-Εισήγηση, στις 13/03/23, απορρίφθηκε η αίτηση για διεθνή προστασία (ερ.28-33).

Ακολούθως, στις 13/03/23 ετοιμάστηκε σχετική επιστολή ενημέρωσης της αιτήτριας για την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία της επιδόθηκε διά χειρός και μεταφράστηκε στη μητρική της γλώσσα κατά τη λήψη, μαζί με τη σχετική αιτιολογία αυτής (ερ.35).

Κατά της ως άνω απόφασης η αιτήτρια καταχώρησε στο Δικαστήριο την προσφυγή αρ.909/23, η οποία αποσύρθηκε στις 18/09/23 (ερ.42-54).

Στις 19/04/24 η αιτήτρια υπέβαλε την επίδικη μεταγενέστερη αίτηση διεθνούς προστασίας, η οποία απορρίφθηκε αυθημερόν ως απαράδεκτη στη βάση του αρ.16 (Δ) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000-2019 (ερ.57-60, 74-80) Ακολούθως ετοιμάστηκε σχετική επιστολή ενημέρωσης της αιτήτριας για την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία της δόθηκε δια χειρός την ίδια μέρα (ερ.81).

Η αίτηση αποτελείται από χειρόγραφα συμπληρωμένο Έντυπο αρ. 1 επί του οποίου δεν καταγράφονται νομικοί λόγοι και χωρίς έκθεση γεγονότων. Το μόνο που αναφέρεται είναι ότι έχει πολιτικά προβλήματα και θέλει να μείνει στη Δημοκρατία.

Σημειώνεται ότι, στα πλαίσια μεταγενέστερης αίτησης, αυτό που ερευνάται είναι, πρώτα, το κατά πόσο «[…] υποβλήθηκαν από τον/την αιτητή/τρια νέα στοιχεία ή πορίσματα τα οποία ο Προϊστάμενος δεν έλαβε υπόψη κατά την έκδοση της εκδοθείσας απόφασής του […]» [αρ.16Δ (3) (α)] του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (6(I)/2000]) και, εφόσον διαπιστωθεί τούτο, προχωρά σε εξέταση του κατά πόσο «[τ]α εν λόγω στοιχεία ή πορίσματα αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης στον/στην αιτητή/τρια διεθνούς προστασίας […]» [αρ.16Δ (3) (β) (i)] και του κατά πόσο «ικανοποιείται πως ο/η αιτητής/τρια, άνευ δικής του υπαιτιότητας, αδυνατούσε να υποβάλει τα εν λόγω στοιχεία ή πορίσματα κατά την προηγούμενη διαδικασία» [αρ.16Δ (3) (β) (i)], [βλ. και αρ.40 (2),(3) και (4) Οδηγία 2013/32/ΕΕ].

Συνεπώς, ο σκοπός της προκαταρτικής έρευνας η οποία κατέληξε στην προσβαλλόμενη δια της παρούσης απόφαση, είναι ο έλεγχος του κατά πόσο πληρούνται οι ως άνω εκ της νομοθεσίας τιθέμενες προϋποθέσεις, οι οποίες θα δικαιολογούσαν περαιτέρω εξέταση της απορριφθείσας αιτήσεως ασύλου και όχι επί της ουσίας έρευνα των νεών  ισχυρισμών ως να επρόκειτο για πρώτη αίτηση ασύλου.

Επί της 1ης αιτήσεως ασύλου που υπέβαλε η αιτήτρια αναφέρει ότι έχει «πολιτικό πρόβλημα» στη χώρα της, καθώς ο θείος και ο πατέρας της υποστηρίζουν αντίπαλα κόμματα και ο θείος της, που είναι πολύ ισχυρός άνδρας, επιτέθηκε στην οικία τους πολλές φορές και έτσι ήρθε στη Δημοκρατία «μέχρι να τελειώσει η δύναμη του θείου» της.

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης από την Υπηρεσία Ασύλου που ακολούθησε η αιτήτρια αναίρεσε τα ως άνω, αναφέροντας ότι όντως υπάρχει αντιπαράθεση μεταξύ του θείου και του πατέρα της, όμως δεν επηρεάζεται η ίδια εξ αυτής. Ερωτώμενη σχετικά ανέφερε ότι ήρθε για να εργαστεί, καθώς προέρχεται από φτωχή οικογένεια, οι οποίοι βασίζονται στην ίδια, και θα έχει οικονομική προβλήματα σε περίπτωση επιστροφής της.

Στα πλαίσια της μεταγενέστερης αίτησης της που οδήγησε στην προσβαλλόμενη δια της παρούσης απόφαση καταγράφει ότι έχει πρόβλημα με τον θείο της και οικονομικό πρόβλημα, επανερχόμενη επί της ουσίας στα όσα είχε καταγράψει στην 1η αίτηση διεθνούς προστασίας που υπέβαλε, τα οποία είχε αναιρέσει κατά τη συνέντευξη.

Συνεπεία των ανωτέρω η μεταγενέστερη αίτηση του/της απορρίφθηκε για τον προφανή λόγο ότι τα όσα αναφέρει δεν αποτελούν νέα στοιχεία, καθώς είναι πανομοιότυπα με όσα είχε καταγράψει στην 1η αίτηση της και ακολούθως αναίρεσε.  

Στα πλαίσια της προφορικής της αγόρευσης, σύμφωνα με τις οδηγίες του Δικαστηρίου, η αιτήτρια ανέφερε ότι απλά θέλει να μείνει στη Δημοκρατία, αφού πρώτα επιθεώρησε τον διοικητικό φάκελο.

Ορθώς λοιπόν θεωρώ απορρίφθηκε ως απαράδεκτη στη βάση των όσων διαλαμβάνονται στο αρ.16Δ (3) (α) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (6(I)/2000). Γι’ αυτό τον λόγο δεν υπήρχε ανάγκη για περαιτέρω έρευνα ή κλήση της αιτήτριας σε συνέντευξη. Ουδεμία πλημμέλεια ή άλλη παρατυπία μπορώ να διαπιστώσω στη διαδικασία εξέτασης της μεταγενέστερης αίτησης της αιτήτριας στη βάση της οικείας νομοθεσίας ως ανωτέρω καταγράφεται.

Οι καθ’ ων η αίτηση εξέτασαν δεόντως τους ισχυρισμούς της αιτήτριας στα πλαίσια της μεταγενέστερης αίτησης και την απέρριψαν ως απαράδεκτη δυνάμει των όσων προνοεί η νομοθεσία που ανωτέρω αναφέρεται. Ως και οι Καθ’ων η αίτηση αναφέρουν, τα όσα πλαίσιο της αίτησης της ανέφερε δεν αποτελούν νέους ισχυρισμούς. Ουδέν περαιτέρω χρήζει να ειπωθεί επί τούτου.

Σημειώνεται δε σε κάθε περίπτωση ότι η Ινδία έχει καθοριστεί στις Κ.Δ.Π. 198/2020, 225/2021, 202/2022 και 166/2023, οι οποίες εκδόθηκαν δυνάμει του αρ.12Βτρις του Νόμου, ως ασφαλής χώρα ιθαγενείας και η αιτήτρια στην παρούσα ουδέν στοιχείο προσκόμισε στη βάση του οποίου θα μπορούσε να «θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής […] στη συγκεκριμένη περίπτωσή», στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).

Δια τους λόγους που πιο πάνω αναφέρονται η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με έξοδα €300 υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας.

 

Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο