Ο. Κ. ν. Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, Υπόθεση Αρ.: 3626/22, 14/6/2024

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ.: 3626/22

14 Ιουνίου, 2024

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Ο. Κ.

Αιτητού,

και

Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η αίτηση

Μ. Ιωαννίδου (κα), για τον Αιτητή

Ν. Ιερωνυμίδης (κος), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή αιτείται την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία να κηρύσσεται άκυρη, παράνομη, αντισυνταγματική και στερούμενη κάθε νομικού αποτελέσματος η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 1.3.2022, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του τελευταίου για διεθνή προστασία, καθότι κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2020 (στο εξής: ο περί Προσφύγων Νόμος).

Γεγονότα

1. Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής κατάγεται από τη Δημοκρατία της Σιέρα Λεόνε (στο εξής: Σιέρα Λεόνε). Εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές και στις 28.3.2021 υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 18.2.2022 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, ο οποίος στις 23.2.2022 υπέβαλε σχετική Έκθεση / Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή. Την 1.3.2023, ο Προϊστάμενος ενέκρινε την εισήγηση για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 10.5.2022, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

Νομικοί ισχυρισμοί

2. Ο Αιτητής δια του συνηγόρου του κατά την δικάσιμο ημερομηνίας 14.12.2023 όπου η υπόθεση είχε οριστεί για διευκρινίσεις περιόρισε τους νομικούς ισχυρισμούς της γραπτής του αγόρευσης σε αυτούς που αφορούν μόνο στην έλλειψη δέουσας και αιτιολογίας.

3. Από την πλευρά τους οι Καθ΄ ων η αίτηση υπεραμύνονται της επίδικης πράξης και υποβάλλουν ότι οι λόγοι προσφυγής δεν δικογραφούνται δεόντως. Ως προς τον ισχυρισμό περί αναιτιολόγητου της εκδοθείσας απόφασης, προωθούν ότι αυτός εγείρεται κατά τρόπο αόριστο και απαράδεκτο. Είναι δε, ως υποστηρίζουν, και ουσία αβάσιμος, αφού η αιτιολογία της επίδικης, συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου, ενώ προκύπτει εναργώς, καθόσον ο εξουσιοδοτημένος λειτουργός έλαβε απόφαση υιοθετώντας την Έκθεση αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία αποτελεί την αιτιολογική βάση της επίδικης πράξης. Τέλος, αντικρούοντας τους επιμέρους ισχυρισμούς του Αιτητή, παραπέμπουν στις δηλώσεις της κατά το στάδιο της διοικητικής διαδικασίας και υποστηρίζουν ότι δεν τεκμηριώθηκε βάσιμος φόβος δίωξής της ή κίνδυνος αυτή να υποστεί σοβαρή βλάβη. Εισηγούνται ότι εξ αυτού του λόγου δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.

Το Νομικό πλαίσιο

4. Ο Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έχει ως ακολούθως (η υπογράμμιση είναι δική μου):

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

5. Ο Κανονισμός 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962 προβλέπει τα εξής:

«Έκαστος διάδικος δέον δια των εγγράφων προτάσεων αυτού να εκθέτη τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται και αιτιολογών συγχρόνως ταύτα πλήρως. Διάδικος εμφανιζόμενος άνευ συνηγόρου δεν υποχρεούται εις συμμόρφωσιν προς τον κανονισμό αυτόν».

6. Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (Ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

7. Στο ερμηνευτικό άρθρο 2 του περί Προσφύγων νόμου, ο όρος «Προϊστάμενος» ορίζεται ως ακολούθως (η υπογράμμιση είναι δική μου):

«"Προϊστάμενος" σημαίνει αρμόδιο λειτουργό ο οποίος προΐσταται της Υπηρεσίας Ασύλου και περιλαμβάνει οποιοδήποτε άλλο αρμόδιο λειτουργό της εν λόγω Υπηρεσίας που εξουσιοδοτείται από τον Υπουργό, για να ασκεί όλες ή οποιεσδήποτε από τις εξουσίες ή να εκτελεί όλα ή οποιαδήποτε από τα καθήκοντα του Προϊσταμένου·»

8. Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει την έννοια του όρου πρόσφυγας και τις προϋποθέσεις υπαγωγής σε αυτόν τον ορισμό.

9. Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπει τις περιπτώσεις, όπου χορηγείται το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

Κατάληξη

10. Είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί εκ προοιμίου αντιληπτό ότι η δικαιοδοσία του παρόντος δικαστηρίου διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο λυσιτελές της προβολής των λόγων προσφυγής. Ειδικότερα, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει και την ουσιαστική ορθότητα της επίδικης πράξεως. Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας. Ως δε λόγος προσφυγής ανάγεται πλέον η κακή/πλημμελής εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών από τη διοίκηση, εκτίμηση η οποία καθιστά αλυσιτελή την προβολή υποπεριπτώσεων λόγων προσφυγής π.χ. έλλειψη δέουσας έρευνας, ορισμένες διαδικαστικές πλημμέλειες κατά την έκδοση της επίδικης πράξης. Εν προκειμένω, ο Αιτητής εκπροσωπούμενος και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς του και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωσή τους [Βλ. «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14^ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2^η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552].

20. Προχωρώντας στην εξέταση της ουσίας των ισχυρισμών του Αιτητή, επισημαίνω συναφώς τα ακόλουθα: Ο Αιτητής κατά το στάδιο καταγραφής του αιτήματός του για διεθνή προστασία προέβαλε ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του επειδή επιχείρησαν να τον εντάξουν χωρίς την θέλησή του σε μια μυστική οργάνωση, ονόματι “Poro Society”, μέλη της οποίας ήταν και συγγενείς του. Όπως περιγράφει, κλήθηκε μια ημέρα να παρευρεθεί σε οικογενειακή συγκέντρωση όπου αντιλήφθηκε ότι οι θείοι του οργάνωναν την μύησή του. Αρνούμενος να γίνει μέλος της ομάδας αυτής, τα μέλη της τελευταίας άρχισαν να τον αναζητούν παντού. Κατόπιν παρότρυνσης από την μητέρα του, αποφάσισε εντέλει να εγκαταλείψει οριστικά την χώρα για να είναι ασφαλής.

21. Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξης, ο Αιτητής επιβεβαίωσε τα προσωπικά του στοιχεία ως αυτά καταγράφηκαν στην αίτησή του, και προέβαλε ως τόπο προηγούμενης συνήθους διαμονής την πόλη Freetown, καθότι εκεί ισχυρίζεται πως έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του από το 2010 έως το 2021. Ως προς το μορφωτικό του επίπεδο, δήλωσε πως έχει ολοκληρώσει την δευτεροβάθμια εκπαίδευση και πως άρχισε σπουδές στα λογιστικά στην χώρα καταγωγής του, τις οποίες ωστόσο δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει. Ως προς το επαγγελματικό του προφίλ, δεν πρόλαβε να εργαστεί λόγω του ότι ήταν φοιτητής και συντηρούνταν οικονομικά από τους γονείς του, οι οποίοι ήταν αγρότες. Περαιτέρω, αναφορικά με την οικογένειά του εξήγησε πως και οι δύο γονείς του είναι εν ζωή και έχει ακόμα δύο αδέρφια, ένα εκ των οποίων διαμένει πλέον στην Γουινέα. Ως προς το ταξίδι του, προέβαλε πως εγκατέλειψε αεροπορικώς τη χώρα, καταφθάνοντας στην Τουρκία και εν συνεχεία στις μη ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές.

22. Ως προς τους λόγους εγκατάλειψης της χώρας καταγωγής του, ο Αιτητής κατά το στάδιο της ελεύθερης αφήγησης επιβεβαίωσε τα όσα ισχυρίστηκε κατά τον χρόνο συμπλήρωσης της αίτησής του, επαναλαμβάνοντας τους ισχυρισμούς του περί προσπάθειας μύησής του στην οργάνωση “Poro Society”. Πιο αναλυτικά, ισχυρίστηκε ότι στις 15.10.2020 επισκέφτηκε το χωριό (Fayia) όπου ζουν οι γονείς του και δύο ημέρες αργότερα, στις 17.10.2020., αντιλήφθηκε μια συνομιλία των συγγενών του με αντικείμενο την απόπειρα μύησής του στην μυστική οργάνωση “Poro Society”. Ο Αιτητής όντας αντίθετος να ενταχθεί στην οργάνωση τόσο λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων όσο και του θανάτου του αδελφού του το 2015 λόγω ένταξής του στην οργάνωση, αποφάσισε να διαφύγει από το χωριό και λίγες ημέρες αργότερα επέστρεψε στην πόλη Freetown. Εκεί ισχυρίζεται ότι παρόλο που νόμιζε πως θα είχε μια ήρεμη ζωή, τελικά υπέφερε από συνεχούς εφιάλτες, έως ότου τελικά τον Φεβρουάριο του 2021 δέχτηκε τηλεφώνημα από την μητέρα του η οποία τον πληροφόρησε ότι τα μέλη της οργάνωσης τον αναζητούν. Συνεπεία των ανωτέρω και κατόπιν παρότρυνσης από την μητέρα του, αποφάσισε τελικά να εγκαταλείψει οριστικά την χώρα, το οποίο και έπραξε τον Μάρτιο του 2021.

23. Κατά το στάδιο των διευκρινιστικών ερωτήσεων δόθηκε στον Αιτητή η ευκαιρία μέσω πρόσθετων ερωτήσεων να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία του και να αποσαφηνίσει τα κρίσιμα βιοτικά γεγονότα της αφήγησής του. Αναφορικά με την απόπειρα μύησής του στην οργάνωση, ισχυρίστηκε ότι το μοναδικό περιστατικό συνέβη στο χωριό του τον Οκτώβριο του 2020 και πως έκτοτε δεν τον προσέγγισαν εκ νέου. Περαιτέρω, σε ερωτήσεις αναφορικά με την ίδια την οργάνωση δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς πληροφορίες, ισχυριζόμενος ότι τα όσα συντελούνται εντός αυτής μένουν κρυφά και πως η μύση περιλαμβάνει παραμονή στο δάσος για έξι μήνες και πληγές στο σώμα. Επίσης, η μύσης μελών λαμβάνει χώρα κάθε πέντε έτη και πως το 2015 προσπάθησαν να εντάξουν τον αδερφό του σε ηλικία 24 ετών, και το 2020είχε έρθει πλέον η σειρά του ίδιου να ενταχθεί. Τις πληροφορίες αυτές ισχυρίζεται πως άντλησε από την μητέρα του. Τέλος, κατά την παραμονή του στην πόλη Freetown ισχυρίστηκε ότι δεν δέχτηκε κάποια απειλή ούτε προσπάθησαν να τον προσεγγίσουν, παρά μόνο υπέφερε από εφιάλτες. Αποφάσισε δε να φύγει λόγω του τηλεφωνήματος και μόνο που δέχτηκε από την μητέρα του που τον ενημέρωσε ότι την αναζητούν. Επιβεβαίωσε πως δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι για τους οποίους αιτείται προστασία. Αν επιστρέψει, εικάζει πως θα εντοπίσουν την τοποθεσία του και θα τον μυήσουν χωρίς την θέλησή του.

24. Αξιολογώντας τους πιο πάνω ισχυρισμούς οι Καθ’ ων η αίτηση, σχημάτισαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, ο μεν πρώτος ως προς την ταυτότητα και τη χώρα καταγωγής του Αιτητή, ο δε δεύτερος ως προς την ισχυριζόμενη δίωξή του από τα μέλη της οργάνωσης Poro ώστε να γίνει μέλος της μυστικής αυτής κοινότητας. Από τους ως άνω ισχυρισμούς, μόνο ο πρώτος έτυχε αποδοχής, ενώ ο δεύτερος απορρίφθηκε λόγω έλλειψης αξιοπιστίας.

25. Όσον αφορά στον δεύτερο ισχυρισμό, είναι θέση των Καθ’ ων πως οι ισχυρισμοί του Αιτητή κρίνονται ως αβάσιμοι και από τα λεγόμενά του διαπιστώνεται ότι η απόφασή του να εγκαταλείψει τη χώρα του δεν συνδέεται με φόβο δίωξής του ή κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Συγκεκριμένα, όταν του ζητήθηκε να αναφέρει εάν από τον Οκτώβριο του 2020 είχε επισκεφτεί ξανά το χωριό του απάντησε αρνητικά (Π.Β. ερυθ 18. 1Χ). Όταν ερωτήθηκε για το ποια ήταν η ακριβής αιτία θανάτου του αδερφού του, απάντησε ότι μετά τη μύηση του είχε αρρωστήσει, αλλά δε γνώριζε τι είχε. Έτσι ρωτήθηκε πως γίνεται να γνωρίζει ότι η μύηση του ήταν η αιτία της αρρώστιας του με τον ίδιο να απάντα ότι δεν ήταν σίγουρος αλλά το υπέθετε (Π.Β. ερυθ 18. 2X, 3X). Έπειτα, ρωτήθηκε να αναφέρει τι γνωρίζει για την κοινότητα Poro, αναφέροντας ότι δε γνωρίζει πολλά, και ότι ξέρει ότι πρέπει να περάσεις 6 μήνες στο θάμνο κατά τη διάρκεια της μύησης και μετά επιστρέφεις στο χωρία, και επίσης ότι σε σημαδεύουν στην πλάτη (Π.Β. ερυθ 18. 4Χ). Όταν ρωτήθηκε να αναφέρει πως είναι δυνατό να γνωρίζει αυτές τις πληροφορίες ανάφερε ότι τις έμαθε μέσω συνομιλιών που είχε με φίλους του, και ότι άτομα που είχαν μυηθεί του τα είχαν αναφέρει. Σχολίασε ότι δεν του έχουν πει καμία άλλη πληροφορία (Π.Β. ερυθ 18. 5Χ, 6X). Ερωτηθείς να σχολιάσει πως είναι δυνατό να γνωρίζει ότι κάθε 5 χρόνια ένα μέλος της κοινότητας Poro πρέπει να μυήσει κάποιον άλλο στην κοινότητα ανάφερε ότι του το είχε αναφέρει η μητέρα του αφού είναι περίπου 60 χρονών και το γνωρίζει. Ανάφερε ότι δεν τον ενημέρωσε για κάτι άλλο (Π.Β. ερυθ 18. 7Χ, 8Χ). Στη συνέχεια της συνέντευξης ζητήθηκε από τον ΑΔΠ να αναφέρει το λόγο που δεν επιθυμεί να γίνει μέλος της συγκεκριμένης κοινότητας από τη στιγμή που δεν έχει επαρκείς γνώσεις με τον ίδιο να σχολιάζει ότι είναι ενάντια στη θρησκεία του και ότι τον έχει επηρεάσει και το περιστατικό με τον αδερφό του. Έτσι ρωτήθηκε να αναφέρει ποια είναι η θρησκεία του πατέρα του με τον ίδιο να μη γνωρίζει (Π.Β. ερυθ 18. 9Χ, 10X). Κατόπιν, του ζητήθηκε να σχολιάσει το γεγονός που δεν επιθυμεί να ενταχθεί στην κοινότητα Poro αφού ο ίδιος έχει φίλους οι οποίοι είχαν γίνει μέλος στην κοινότητα και δεν τους έχει συμβεί κάτι, με τον ίδιο να σχολιάζει ότι θα έπρεπε να ήταν δική του απόφαση και όχι να τον αναγκάσουν να μυηθεί (Π.Β. ερυθ 18. 11X). Εν συνεχεία ρωτήθηκε εάν από τι στιγμή που επέστρεψε στην πόλη Freetown, του είχε συμβεί κάτι απαντώντας αρνητικά και ότι μόνο έβλεπε εφιάλτες, επιπλέον κανένας δεν είχε επικοινωνήσει μαζί του εκτός από τη μητέρα του (Π.Β. ερυθ 17. 1X, 2X, 3X, 4X). Όταν του είχε γίνει μια περίληψη για το τι είχε πει μέχρι στιγμής η οποία περιελάβανε την εξής δήλωση προς τον ΑΔΠ, ότι έφυγε από τη χώρα του επειδή κατά τη διάρκεια διαμονής του στο χωριό τον Οκτώβριο του 2020, κάποια μέλη της κοινότητας Poro ήθελαν να τον εξαναγκάσουν να μυηθεί στην κοινότητα, όμως επειδή ο ίδιος δε συμφωνούσε αποφάσισε να επιστρέψει στην πόλη Free Town, όπου κανένας δε τον βρήκε ούτε ήρθε σε επικοινωνία μαζί του. Έπειτα, ο ΑΔΠ ρωτήθηκε να αναφέρει το λόγο που αποφάσισε να φύγει από την πόλη Freetown αφού ζούσε ειρηνικά εκεί, σχολιάζοντας ότι η μητέρα του είχε επικοινωνήσει μαζί του αναφέροντας του ότι τα μέλη της συγκεκριμένης κοινότητας θα τον βρουν και εξαιτίας του ότι φοβόταν αποφάσισε να φύγει. Ανάφερε ότι αν και επέστρεψε και συνέχισε τις σπουδές του, η μητέρα του τον είχε καλέσει και του είπε ότι τον ψάχνουν, ενώ πριν από το Μάρτιο του 2021 δεν είχε καμία επικοινωνία με τη μητέρα του ή την οικογένεια του (Π.Β. ερυθ 17. 6X, 7X, 8X). Σχολίασε ότι δεν έχει απειληθεί ή παρενοχληθεί ποτέ (Π.Β. ερυθ 16. 1Χ). Ως προς δε την εξωτερική αξιοπιστία των ισχυρισμών του, από έρευνα που διεξήγαγαν οι Καθ’ ων προέκυψε σύμφωνα με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης τα μέλη της κοινότητας δε δικαιούνται να μοιράζονται πληροφορίες σχετικά με την κοινότητα σε άτομα που δεν είναι μέλη της, και άτομα τα οποία παραβιάζουν τους κανονισμούς της κοινότητας είναι δυνατό να θυσιαστούν για να κατευνάσουν το πνεύμα (Π.Β. ερυθ 29. 1Χ). Επιπρόσθετα δεν διαφάνηκε η οποιαδήποτε δυσμενής δίωξη του ΑΔΠ από τα μέλη της κοινότητας, καθώς κατά την επιστροφή του του από το χωρίο στην πόλη Freetown κανένας δεν τον είχε προσεγγίσει ούτε επικοινώνησε μαζί του απλά έβλεπε εφιάλτες. Υπόι το φως των ανωτέρω, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε.

26. Στη βάση του μόνου ισχυρισμού ο οποίος έγινε αποδεκτός, ήτοι τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή, και λαμβανομένων υπόψιν των πληροφοριών από τη χώρα καταγωγής, αξιολογήθηκε πως δεν προκύπτει πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στην περιοχή Freetown στη Σιέρα Λεόνε.

27. Προχωρώντας στη νομική ανάλυση, οι Καθ’ ων η αίτηση διαπιστώνουν ότι δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης του Αιτητή βάσει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης αυτού ενόψει του άρθρου 19(2)(α) και (β) του περί Προσφύγων Νόμου. Στο πλαίσιο δε του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, παραθέτοντας επιπλέον πληροφορίες από τη χώρα καταγωγής του Αιτητή και λαμβάνοντας υπόψιν τις προσωπικές του περιστάσεις, αξιολογήθηκε πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις υπαγωγής του σε αυτό.

11. Στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας ο Αιτητής μέσω της γραπτής του αγόρευσης επιβεβαιώνει το περιεχόμενο της συνέντευξης και προβάλει εκ νέου τα ακόλουθα. Συγκεκριμένα ο Αιτητής διευκρινίζει ότι ζήτησε άσυλο γιατί δεν θέλει να γίνει μέλος σε μια από τις πιο επικίνδυνες μυστικές οργανώσεις (Poro Society) που υπάρχει στην χώρα του Σιέρα Λεόνε εδώ και δεκαετίες. Η συγκεκριμένη μυστική οργάνωση έχει τις δικές της τελετουργίες, γλώσσα, τατουάζ και σύμβολα που υποδηλώνει ότι το άτομο έχει ενταχθεί στην οργάνωση. Για να ενταχθεί κάποιος σε αυτή την μυστική οργάνωση θα πρέπει να περάσει βασανιστήρια και να αιμορραγήσει το σώμα του σε 15 σημεία και ακολούθως να μείνει σε θάμνους για μήνες μέχρι να επουλωθούν οι πληγές του ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στην πόλη. Ο πατέρας του Αιτητή είναι ένα από τα ισχυρά μέλη της πιο πάνω μυστικής οργάνωσης και υπάρχει ένας όρκος μεταξύ των μελών ότι οφείλουν να δίνουν 1 γιό τους το λιγότερο κάθε 5 χρόνια και αν καταφέρει να επιζήσει από τα πιο πάνω αναφερόμενα βασανιστήρια να ενταχθεί στην μυστική τους οργάνωση. Ο πατέρας του Αιτητή κατά ή περί τον Οκτώβριο του 2015 πρόσφερε για πρώτη φορά τον μεγαλύτερο αδερφό του Αιτητή στην μυστική οργάνωση. Ο μεγαλύτερος αδερφός του Αιτητή Kallie Koroma απήχθη μετά βίας από την οικογενειακή στέγη για να μυηθεί στην μυστική οργάνωση. Ο αδελφός του Αιτητή υπέστη βασανιστήρια και με την επιστροφή του στην πόλη δεν άντεξε και υπέκυψε στα τραύματα του. Ο Αιτητής επιφυλάσσει το δικαίωμα του να προσκομίσει σχετικό πιστοποιητικό θανάτου καθώς και έγγραφα από το νοσοκομείο στα οποία αναφέρονται τα τραύματα του αδελφού του. Αποκαλύφθηκε σχετικό πιστοποιητικό θανάτου Τεκμήριο 5 επί ενορκή δήλωση ημερ. 27/09/23. Ακολούθως προέβαλε ότι ο πατέρας του Αιτητή για δεύτερη φορά στις 15 Σεπτεμβρίου 2020 θα προσέφερε ξανά τον δεύτερο γιό του στην μυστική οργάνωση για μύηση σε αυτή. Ο Αιτητής το εν λόγω διάστημα σπούδαζε Οικονομικά και λογιστική στο UNIVERSITY OF SIERRA LEONE με υποτροφία. Επισυνάπτεται ως Τεκμήρια 1 και 2 επί ενορκη δήλωση ημερ.27/09/23 βεβαίωση από το πανεπιστήμιο του και φωτογραφίες με τους συμφοιτητές του στις οποίες φοράνε συγκεκριμένη ενδυμασία κατά την διάρκεια των μαθημάτων και/η της φοίτησης τους. Η μητέρα του Αιτητή υποψιάστηκε ότι θα έπαιρναν τον Αιτητή για μύηση στην οργάνωση καθώς του τηλεφώνησε ο πατέρας του ότι θα έπρεπε να πάει ο Αιτητής στο χωριό του για μια οικογενειακή συνάντηση στις 15 Σεπτεμβρίου 2020. Η μητέρα του Αιτητή προειδοποίησε τον Αιτητή τηλεφωνικά και με πλήρη μυστικότητα. Όταν έφτασε ο Αιτητής στο χωριό του όλοι ήταν πολύ χαρούμενοι που τον είδαν καθώς πέρασε καιρός να τους επισκεφθεί. Μετά από 2 μέρες ενώ κοιμόταν ο Αιτητής άκουσε φωνές και έτρεξε στο δωμάτιο της μητέρας του να δει τι έχει γίνει. Η μητέρα του Αιτητή του είπε ότι είναι η μυστική οργάνωση και ήρθαν να τον πάρουν και ο Αιτητής επέστρεψε στο κρεβάτι και προσποιείτο ότι κοιμόταν. Ο Αιτητής ενώ ήταν ξαπλωμένος άκουσε τον θείο του να σχεδιάζει κρυφά με τα άλλα μέλη της οργάνωσης να τον απαγάγουν εκείνη την νύχτα για να τον μυήσουν στην οργάνωση τους. Ο Αιτητής αναστατώθηκε και πανικοβλήθηκε όταν άκουσε τα μέλη της οργάνωσης. Ο Αιτητής χάρης την μητέρα του η οποία τον ηρέμησε και τον βοήθησε να ξεφύγει κρυφά για το πλησιέστερο χωριό όπου εκεί ο Αιτητής βρήκε μοτοποδήλατο για την πόλη Koidu ακολούθως ο Αιτητής πήρε λεωφορείο για την πρωτεύουσα Freetown. Η οργάνωση συνέχισε να τον ψάχνει. Ακολούθως ο Αιτητής έμαθε από την μητέρα του ότι άρχισαν να απειλούν και ότι γνώριζαν που βρίσκεται. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα η μητέρα του είπε να φύγει από τη χώρα και να βρει μια ασφαλή χώρα για να σώσει την ζωή του. Ο Αιτητής μη έχοντας άλλη επιλογή ταξίδεψε για την Κυπριακή Δημοκρατία και αναζήτησε προστασία. Επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 4 σχετική δημοσίευση σε τοπική εφημερίδα.

12. Επισημαίνεται επιπλέον συναφώς ότι αποτελεί βασική νομολογιακή αρχή ότι η έκταση της έρευνας, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στην διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης (Βλ. Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Α.Ε. Aρ.: 3017, Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, ημερ. 5.6.2002, (2002) 3 ΑΑΔ 345).

13. Σημειώνεται συναφώς ότι, η γενική νομολογιακή αρχή περί δέουσας έρευνας θα πρέπει να εξεταστεί εν προκειμένω υπό το φως του ειδικού δικαίου που διέπει τη διαδικασία εξέτασης μίας αιτήσεως ασύλου και των αρχών που θεσπίζει τόσο η εθνική όσο και η ενωσιακή νομοθεσία. Συναφές, εν προκειμένω, είναι το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου και ειδικότερα τα εδάφια (2) και (3) αυτού. Από τις εν λόγω διατάξεις απορρέει καταρχάς η υποχρέωση του Αιτητή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς τεκμηρίωση της αίτησης ασύλου του. Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Βλ. ενδεικτικώς, Υπόθ. Αρ. 1721/2011, Ηοοman & Mahiab Khanbabaie v. Aναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 30.6.2016, ECLI:CY:AD:2016:D320) αποτελεί υποχρέωση του αιτητή ασύλου να επικαλεστεί, έστω και χωρίς να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά, που του προκαλούν κατά τρόπο αντικειμενικώς δικαιολογημένο, φόβο δίωξης στη χώρα του για έναν από τους λόγους που αναφέρει το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου (Βλ. επίσης νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αποφάσεις αρ. 1093/2008, 817/2009 και 459/2010). Εν συνεχεία, ωστόσο, λόγω ακριβώς της δυσχέρειας των αιτητών ασύλου να τεκμηριώσουν με συγκεκριμένα στοιχεία την αίτησή τους, γεννάται υποχρέωση της διοίκησης να συνδράμει τον Αιτητή σε αυτήν την προσπάθεια προβολής και τεκμηρίωσης των ισχυρισμών του (Βλ. Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών παρ. 195 επ., Βλ. επίσης αναφορικά με την ενεργό συνεργασία Απόφαση του ΔΕΕ της 22ας Νοεμβρίου 2012, Υπόθεση C‑277/11, M. M., ECLI:EU:C:2012:744, σκέψεις 63 έως 68).

28. Αξιολογώντας τους ισχυρισμούς του Αιτητή, οι οποίοι συνδέονται με τον πυρήνα του αιτήματός του για άσυλο και την εκτίμηση που έτυχαν από τους Καθ’ ων η αίτηση, επισημαίνω τα εξής.

29. Συντάσσομαι με τους Καθ’ ων η αίτηση ως προς την αξιολόγηση και απόρριψη του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού. Πράγματι ο Αιτητής ούτε κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξης, πολλώ δε μάλλον στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, δεν κατέβαλε προσπάθεια για περαιτέρω εξειδίκευση του ισχυρισμού του λαμβάνοντας τα δέοντα δικονομικά μέσα. Δεν υπήρξε πειστικός κατά την αφήγησή του, ως προς το ποιοι σκότωσαν τον αδερφό του, από τι ακριβώς πέθανε και ο καταλογισμός της πράξης στα μέλη της οργάνωσης προβάλλεται ως υποθετικός. Περαιτέρω, υπήρξε ιδιαιτέρως ασαφής και αόριστος ως προς το ποια ακριβώς ήταν αυτή η οργάνωση, μέλη της οποίας τύγχαναν αρκετοί συγγενείς του αλλά και ο ίδιος του ο πατέρας. Δεν ήταν σε θέση να περιγράψει βασικά γνωρίσματα της οργάνωσης, τον τρόπο λειτουργίας της, τους σκοπούς και τις δράσεις της. Ομοίως, όταν κλήθηκε να εξηγήσει γιατί δεν επιθυμούσε να ενταχθεί, προέβαλε ότι ήταν αντίθετο στις θρησκευτικές του πεποιθήσεις χωρίς να μπορεί να διευκρινίσει σε τι συνίστατο η αντίθεση αυτή, ποιες ήταν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του πατέρα του και σε τι διέφερε από τον τελευταίο. Επίσης, δεν αποσαφηνίζεται γιατί η μητέρα του δεν ήταν μέλος της οργάνωσης και πως ο ίδιος τόσα χρόνια μπορούσε ελευθέρα να εκφράζει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις εντός της οικογένειάς του παρά την ένταξη πολλών από των συγγενών του στη μυστική αδελφότητα. Επιπρόσθετα, αναφορικά με το ακριβές περιεχόμενο των απειλών δεν ανταποκρίθηκε αλλά ούτε παρέθεσε και πληροφορίες σχετικά με το είδος αυτών. Αναφέρθηκε αόριστα σε ένα και μοναδικό τηλεφώνημα που έλαβε η μητέρα του, χωρίς να προσδιορίζει ποιο ήταν το ακριβές λεκτικό της επικοινωνίας, πως μπορούσαν να τον εντοπίσουν στην Freetown και με τι μέσα θα επιδίωκαν την αναγκαστική ένταξή του. Επιπρόσθετα, αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι από τον Οκτώβριο του 2020 μέχρι τον Μάρτιο του 2021 δεν προσπάθησαν τα μέλη της οργάνωσης να τον εντοπίσουν, ο δε Αιτητής είχε επιστρέψει με ασφάλεια στην Freetown και δεν αναφέρθηκε σε οποιαδήποτε άλλη απόπειρα σε βάρος του παρά μόνο σε εφιάλτες που εμμέσως αφήνει να εννοηθεί ότι αποδίδονται στα μέλη της οργάνωσης, χωρίς όμως να θεμελιώνεται οποιαδήποτε πράξη δίωξης σε βάρος του. Οι δε αναφορές του σε εφιάλτες δεν μπορούν κατά τρόπο αντικειμενικό να αποδοθούν στους κατ΄ισχυρισμό φορείς δίωξής του. Συνεπώς, μοναδικό έρεισμα της απόφασής του να εγκαταλείψει την χώρα ήταν μια συνομιλία που άκουσε μεταξύ των συγγενών του οι οποίοι κατάστρωναν την μύησή του και ένα τηλεφώνημα που δέχτηκε η μητέρα του. Αμφότερα τα γεγονότα παρουσιάζονται με τρόπο γενικόλογο και ατεκμηρίωτο, χωρίς τον απαιτούμενο βαθμό πληροφοριών που εύλογα αναμένει κανείς από κάποιον που εξιστορεί γνήσια βιωματικά γεγονότα. Επί παραδείγματι, δεν περιγράφεται η συνομιλία της οποία ήταν αυτήκοος μάρτυρας, ώστε να διαφανεί με ποιόν τρόπο ήθελαν οι συγγενείς του να τον μυήσουν, τι είδους τελετουργικό προβλέπονταν, τι μέσα διέθεταν, και πότε σκόπευαν να το πράξουν, ώστε να διαφανεί και η σοβαρότητα των προθέσεων τους. Το ότι δεν επιχείρησαν να τον συναντήσουν εκ νέου καίτοι γνώριζαν ότι επί δεκαετία διέμενε στην Freetown και αναμενόταν ότι είχαν πρόσβαση σε πληροφορίες, όπως η τοποθεσία του, το πανεπιστήμιό του κ.ο.κ, μέσω του πατέρα του που ήταν μέλος της οργάνωσης, δεν κρίνεται ως ευλογοφανές.

30. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού το Δικαστήριο προέβη σε ανεξάρτητη έρευνα εξωτερικών πηγών πληροφόρησης αναφορικά με την δράση της μυστικής οργάνωσης “Poro Society” στη Σιέρα Λεόνε, από τη οποία ανευρέθησαν τα κάτωθι στοιχεία.

31. Αναφορικά με την οργάνωση Poro Society στη Σιέρα Λεόνε , σύμφωνα με τον πρώην διευθυντή της οργάνωσης Plan International Sierra Leone,[1] Casely Ato Coleman, υπάρχουν τέσσερις κυρίαρχες μυστικές οργανώσεις, που αντιστοιχούν σε καθεμία από τις τέσσερις περιφέρειες. Στη Δυτική περιφέρεια κυριαρχεί η Ojeh Society. Οι Βορειοανατολικές περιφέρειες από τις Sande/Bondo οργανώσεις και ο Νότος από την Poro society.[2] Ένα άρθρο του 2011, το οποίο συντάχθηκε από τους ακαδημαϊκούς του Πανεπιστημίου Rey Juan Carlos στην Ισπανία και το Πανεπιστήμιο Makeni στη Σιέρα Λεόνε, σχετικά με το ρόλο των μυστικών κοινωνιών στη διατήρηση των δασών στη Σιέρα Λεόνε, αναφέρει ότι η κοινωνία Poro αφορά τους άνδρες που ανήκουν στις εθνοτικές ομάδες temne και mende».[3] Η κοινωνία Poro δεν έχει επίσημη κεντρική οργάνωση και λειτουργεί μέσω ανεξάρτητων τοπικών ομάδων.[4] Παλαιότερη πηγή, το Country of Origin Research and Information (CORI), αναφέρει το 2009 ότι η Poro Society είναι ένας μακρά καθιερωμένος πολιτιστικός θεσμός στη Σιέρρα Λεόνε, όπου τα μέλη είναι αποκλειστικά άντρες. Κύρια λειτουργία της είναι να εκπαιδεύει αγόρια, διαβιβάζοντας μυστικά των πνευμάτων και δυνάμεις της μαγείας. Τα μέλη εντάσσονται μέσω μύησής τους και οι τελετουργίες πραγματοποιούνται σε απόμερα σημεία στο δάσος ή σε αγροτική γη. Κάθε τοπική ομάδα της Poro Society έχει μια ιερή θέση στο δάσος όπου πραγματοποιούνται τελετουργίες μύησης. Η μύηση γίνεται συνήθως κατά την εφηβεία και σηματοδοτεί όχι μόνο την εισαγωγή στην ίδια την κοινωνία, αλλά και μια ιεροτελεστία μετάβασης στην ενηλικίωση. Τα αγόρια διδάσκονται πώς να γίνουν άντρες, μαθαίνοντας παραδοσιακούς νόμους, έθιμα, χειροτεχνίες, γεωργία και την πνευματική γνώση. Επίσης, υποβάλλονται σε αγωνιστικές δοκιμασίες σωματικής ικανότητας και αντοχής. Περαιτέρω, αναφέρεται ότι η Poro Society, στα πλαίσια μεθόδων εκφοβισμού, έχει χρησιμοποιήσει σύμβολα μαγείας για εκφοβισμό των μελών της κοινότητας και έχει προβεί σε βανδαλισμούς περιουσίων και επιθέσεις σε οικογένειες που αρνούνται να συμμετάσχουν σε αυτή. Παράλληλα, στα ίδια πλαίσια, συχνά απαγάγουν ανθρώπους που σκοπεύουν να μυήσουν με τη βία.[5]

32. Αναφορικά με την τελετή μύησης, σύμφωνα με έκθεση του Συμβουλίου για τη Μετανάστευση και τους Πρόσφυγες του Καναδά που δημοσιεύτηκε το 2017, «η Poro Society είναι μια μυστική οργάνωση αρρένων που έχει ως κεντρικό στόχο την προετοιμασία των έφηβων αγοριών ώστε να πάρουν τη θέση τους στην κοινωνία. Η διαδικασία της μύησης γίνεται σε μια σειρά από τελετουργίες που διαρκούν από τον Νοέμβριο έως τον Μάιο και στο τέλος αυτής τα νέα μέλη σημαδεύονται με ουλές. Κατά τη διαδικασία της μύησης τα αγόρια μένουν σε μια κατασκήνωση μακριά από τους γονείς και τους φίλους τους, κοιμούνται στην ύπαιθρο και φωνάζουν για να τρομάξουν αγνώστους που τυχαίνει να πλησιάσουν. Εκεί μαθαίνουν τις αρχαίες παραδόσεις και εξασκούνται στο τύμπανο και τα τραγούδια των Poro. Έπειτα, οδηγούνται ενώπιον μασκοφόρων που υποδύονται πνεύματα. Στο τέλος της εκπαίδευσής τους, επιστρέφουν στην κοινότητα ως πλήρως ανεπτυγμένοι ενήλικες. Οι παραδόσεις αυτές απαιτούν μια τελετή απομόνωσης για μέλη όπως οι παραδοσιακοί ηγέτες, οι αρχηγοί των τελετών και άλλοι που κατέχουν θέσεις στη μυστική οργάνωση».[6] Σε δημοσίευση του ιστότοπου Sierrale one Heritage, μίας ιστοσελίδας σχετικά με την πολιτιστική κληρονομιά, αναφέρεται ότι η τελετή μύησης περιλαμβάνει μια περίοδο απομόνωσης σε μια κατασκήνωση στο δάσος, όπου λαμβάνουν εκπαίδευση και αγωγή μέσα από τραγούδια και ιστορίες της Poro Society, που τονίζουν τις αξίες της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και τον σεβασμό στους μεγαλύτερους. Εάν δεν έχουν κάνει ήδη περιτομή, τους υποβάλουν σε περιτομή κατά την αρχή της παραμονής τους στο δάσος και τους δίνουν όνομα της Poro Society. Προς το τέλος της μύησης υποβάλλονται σε μια σειρά δοκιμασιών για να δοκιμάσουν τον ανδρισμό τους.[7] Σε δημοσίευμα στον ιστότοπο The Calabash, μίας διαδικτυακή εφημερίδα, με έδρα την Freetown, με ημερομηνία δημοσίευσης 29 Ιανουαρίου 2020, σημειώνεται ότι υπήρξαν περιπτώσεις που νεαροί πέθαναν κατά την διάρκεια της μύησης καθώς και περιπτώσεις απαγωγών νεαρών με σκοπό την υποχρεωτική μύηση στην Poro Society. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα κάποιοι νεαροί στα χωριά να φεύγουν από το σπίτι τους χωρίς την άδεια της οικογένειας τους για να αποφύγουν τέτοια υποχρεωτική μύηση. Κάποιες φορές για τον ίδιο λόγο, φεύγει ολόκληρη η οικογένεια που έχει άρρεν μέλος από το χωριό.[8] H τελετή μύησης μπορεί να διαρκέσει έως και τρία χρόνια για την προετοιμασία ανάληψης ρόλων στην κοινωνία.^{^[9]} Οι μυημένοι δεν μπορούν να μιλούν για την ομάδα σε μη-μυημένους και οι μη-μυημένοι δεν μπορούν να παρακολουθούν τελετουργικά της ομάδας.^{^[10]} Για τη μύηση μελών όπως παραδοσιακών ηγετών, αρχηγών τελετών και άλλων που κατέχουν θέσεις στη μυστική αίρεση, η παράδοση απαιτεί μια τελετή απομόνωσης, γνωστή ως «Kantha», σύμφωνα με δύο διαφορετικές πηγές.^{^[11]} Η Poro Society έχει χρησιμοποιήσει σύμβολα μαγείας για να εκφοβίσει μέλη της κοινότητας και έχει προκαλέσει βανδαλισμούς σε περιουσίες και έχει επιτεθεί σε οικογένειες ατόμων που αρνούνται τη συμμετοχή στην Poro Society.^{^[12]} Σε δημοσίευση της Bangkok Post, μιας διαδικτυακής εφημερίδας με έδρα την Bangkok, με ημερομηνία δημοσίευσης 4 Αυγούστου 2019, παρατίθενται τα ακόλουθα: «O Joe Alie, ένας καθηγητής Αφρικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Σιέρα Λεόνε είπε ότι το 90% του πληθυσμού εμπλέκονται σε μυστικιστικές τελετουργίες. Η Bondo (σ.σ. για τα νεαρά κορίτσια) και η Poro Society ακόμα παίζουν ηγετικό ρόλο στην κοινωνική, θρησκευτική και πολιτική ζωή των κοινοτήτων, όπως είπε».[13] Σε δημοσίευμα του Ιανουαρίου 2019, του ιστότοπου The Sierra Leone Telegraph, αναφέρεται ότι «η Κυβέρνηση της Σιέρρα Λεόνε απαγόρευσε τις τελετές μυήσεων στις Μυστικές Κοινότητες ( Secret Societies) της χώρας, καθ΄ ότι απεβίωσαν δυο νέοι άντρες κατά την διάρκεια επιβαλλόμενων μυήσεων και κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες».[14] Το συμβάν επιβεβαιώνεται στην έκθεση της Ολλανδικής Υπηρεσίας Immigration and Naturalisation, η οποία αναφέρει τον Οκτώβριο του 2022 ότι στις αρχές του 2019, απαγορεύτηκε η τέλεση τελετουργιών μύησης στις μυστικές οργανώσεις Bondo και Poro, έπειτα από μια αρνητική εξέλιξη κατά τη διάρκεια μύησης ανδρών στην οργάνωση Poro. Ως αποτέλεσμα όλες οι οργανώσεις σταμάτησαν προσωρινά την λειτουργία τους. Αυτό άλλαξε αργότερα από την κυβέρνηση, η οποία έκρινε ότι οι τελετές μύησης μπορούσαν να πραγματοποιηθούν μόνο από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο.[15]

33. Σχετικά με την αναγκαστική μύηση και τη δυνατότητα άρνησης, σύμφωνα με αναφορές σε διαθέσιμες πηγές δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για τις επιπτώσεις που θα αντιμετωπίσει κάποιος σε περίπτωση που αρνηθεί να ενταχθεί στην Poro Society.^{^[16]} Σε άρθρο τοπικού τύπου του 2021 αναφέρεται ότι σε περίπτωση που κάποιος του οποίου το όνομα είναι στη λίστα για να συμμετάσχει σε τελετή μύησης έχει δύο επιλογές, είτε να αποδεχθεί την ένταξή του είτε να εγκαταλείψει μία για πάντα τον τόπο του.^{^[17]} Σε πιο πρόσφατη έκθεση του Bertelsmann Stiftung, με ημερομηνία δημοσίευσης 23 Φεβρουαρίου 2022, παρατίθενται τα εξής: «μέλη της Poro Society επιτέθηκαν σε μια μουσουλμανική κοινότητα για να μυήσουν νεαρούς άνδρες με τη βία και σε έναν αστυνομικό σταθμό κοντά στην Kenema, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, για να διαμαρτυρηθούν για τη νέα κυβερνητική απαγόρευση τελετουργιών μύησης».[18] Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται σε δημοσίευση του USDOS, με ημερομηνία δημοσίευσης 10 Ιουνίου 2020, για γεγονότα του 2019, και παρατίθενται επιπλέον τα εξής: «Τον Ιανουάριο μέλη μιας μυστικής ομάδας που ονομάζεται Poro Society επιτέθηκαν στην μουσουλμανική κοινότητα Ahmadiyya στην Kenema στο ανατολικό τμήμα της χώρας για να μυήσουν με τη βία ενήλικους άνδρες. Σύμφωνα με την έκθεση, οι Μουσουλμάνοι Ahmadi αρνήθηκαν την ένταξη στην Poro Society και δήλωσαν ότι τα μέλη της Poro απήγαγαν κατόπιν τουλάχιστον πέντε ενήλικους άνδρες, ξυλοκόπησαν άγρια έναν άνδρα και μύησαν τους άλλους με τη βία. Η μύηση περιελάμβανε σωματικό ακρωτηριασμό και μαχαιριές στην πλάτη. Μετά τη βίαιη επίθεση, κατά την οποία τα μέλη της Poro άρπαξαν ζώα και έκαψαν οκτώ σπίτια, περίπου 90 μέλη της μουσουλμανικής κοινότητας Ahmadiyya εγκατέλειψαν το χωριό. Ο ηγέτης των Ahmadi ανέφερε το περιστατικό στα υψηλότερα κλιμάκια της κυβέρνησης, αλλά είπε ότι η αστυνομία και οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ήταν απρόθυμοι να ερευνήσουν την Poro Society λόγω της επιρροής της στην κοινωνία».[19] H πιο πρόσφατη έκθεση του Οργανισμού OECD που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2022 αναφέρει ένα περιστατικό βίαιης και αιματηρής επίθεσης της μυστικιστικής οργάνωσης στη Σιέρα Λεόνε. Στις 11 Ιανουαρίου 2020, μέλη της οργάνωσης Poro επιτέθηκαν στο σπίτι του αρχηγού της Paramount του αρχηγείου Kpanda-Kemo στην πόλη Bonthe. Έσπασαν το παράθυρο, πήραν τιμαλφή και βίασαν ομαδικά και στη συνέχεια απήγαγαν την αδελφή του αρχηγού. Ο αρχηγός πιστεύει ότι η αδελφή του στοχοποιήθηκε λόγω της αντίθεσής της στην μυστικιστική οργάνωση που στρατολογούσε ανήλικα αγόρια. Άλλο παρόμοιο περιστατικό, αφορά επίθεση των μελών της Poro society γύρω στις 29 Ιανουαρίου 2020, όπου φέρεται να βίασαν ομαδικά μια 60χρονη στο χωριό Μοτόι.[20]

34. Ως προς το ειδικότερα ζήτημα αναφορικά με την εξαναγκαστική μύηση υιού του αρχηγού της μυστικιστικής οργάνωσης, δημοσίευμα της Times Sierra Leone του 2016, αναφέρεται συγκεκριμένα στο περιστατικό όπου ένας άνδρας στην πόλη Togbeh, Waterloo, Western Rural Area, γλίτωσε παρά λίγο το θάνατο από τα χέρια των μελών της μυστικής οργάνωσης του Poro, ενώ έγινε προσπάθεια βίαιης μύησής του στην οργάνωση ως αντικαταστάτης του πατέρα του, Saidu Kamara, που έχει πλέον αποβιώσει, ο οποίος ήταν ο αρχηγός της μυστικής οργάνωσης. Αναλυτικότερα, ο Pa Saidu Kamara (ο πατέρας) κατείχε κορυφαία θέση στη μυστική κοινωνία που είναι γνωστή ως «Sokobana» (αρχηγός της κοινωνίας του Poro). Έπειτα από τον θάνατό του, στις 12 Νοεμβρίου 2015, κάποια μέλη της Poro society ήρθαν στο σπίτι του υιού παρέα με κάποιους άλλους νέους, που ήταν επίσης κατώτερα μέλη της οργάνωσης προκειμένου να τον ενημερώσουν, ότι πριν τον θάνατό του ο πατέρας του είχε δώσει οδηγίες να μυήσουν τον υιό του στην θέση του αρχηγού. Ο υιός αρνήθηκε και έπειτα από συμπλοκή, κατάφερε να ξεφύγει και να κρυφτεί. Σημειώνεται τέλος, ότι οι ιεροτελεστίες και όλη η μύηση καλύπτεται από μυστικότητα και η μεταχείριση αυτών που μυούνται είναι οδυνηρή, βάρβαρη, βίαιη, απάνθρωπη και επικίνδυνη. Όσοι την έχουν περάσει, απαγορεύεται να μιλήσουν γι' αυτό.[21]

35. Προχωρώντας στην αξιολόγηση του κινδύνου που διατρέχει ο Αιτητής, στη βάση του μόνου αξιόπιστου ισχυρισμού του, έχοντας ενώπιόν μου τον διοικητικό φάκελο της υπόθεσης καθώς και την ίδια την επίδικη απόφαση καταλήγω ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς του πρόσφυγα καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Φόβος δίωξης δεν προκύπτει καθαυτός από τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή τα οποία και έχουν γίνει αποδεκτά. Ο Αιτητής είναι άνδρας, υπήκοος της Σιέρα Λεόνε, προερχόμενος από την πόλη Freetown, μουσουλμάνος στο θρήσκευμα και έχει ολοκληρώσει την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Κανένα από τα αναφερθέντα χαρακτηριστικά και προσδιοριστικά της ταυτότητάς του δεν αποδείχθηκε ότι αποτέλεσαν αιτία δίωξης αυτού στην χώρα καταγωγής του.

36. Καταληκτικά, ενόψει των ανωτέρω και από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει δυνατότητα υπαγωγής του Αιτητή στην προστατευτική διάταξη του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου.

37. Ούτε επίσης τεκμηριώνεται, επικουρικώς, η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν τεκμηριώνει αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

38. Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό του Αιτητή δεν προκύπτει, ότι ενόψει των προσωπικών της περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] ή ότι αυτός διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)]. Παρατηρείται ότι ο Αιτητής, δεν έθεσε υπόψη των Καθ’ ων η αίτηση εκείνα τα πραγματικά περιστατικά που θα επέτρεπαν να αντληθούν τέτοια συμπεράσματα.

39. Ούτε εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής του Αιτητή ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο Αιτητής, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψη 43].

40. Επισημαίνεται ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) ως «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».

41. Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν ως προς την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι συνιστούν «[…]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

42. Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών 8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

43. Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ, «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως η βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας».

44. Ως προς τη γενική κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του Αιτητή, το Δικαστήριο θα προχωρήσει σε εξέταση βάσει πρόσφατων και, όπου αυτό είναι εφικτό, συγκεκριμένων πληροφοριών από τη χώρα καταγωγής, στο πλαίσιο της εξατομικευμένης αξιολόγησης του αιτήματος του Αιτητή.[22]

45. Σύμφωνα με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης η κατάσταση ασφαλείας στην Σιέρα Λεόνε και δη στην πόλη Free Town, τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή εκτιμάται ως σταθερή, αποκλίνουσα το ενδεχόμενο έκθεσης του Αιτητή σε κίνδυνο σοβαρής βλάβης.

46. Ο πληθυσμός της Σιέρα Λεόνε σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2022 κυμαίνεται στα 8,692,606.^{^[23]} Σύμφωνα με το RULAC, μια πρωτοβουλία της «Geneva Academy of International Humanitarian Law and Human Rights» για τον προσδιορισμό και την καταγραφή των ενόπλων συγκρούσεων, η Σιέρα Λεόνε δεν βρίσκεται υπό ένοπλη σύρραξη.[24] Ωστόσο σύμφωνα με την γερμανική BTI τον Φεβρουάριο του 2022, η κατάσταση ασφαλείας παραμένει εύθραυστη, καθώς τα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά αίτια που οδήγησαν στο ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου εξακολουθούν να υπάρχουν.[25] Η ως άνω έκθεση συνεχίζει «Οι άμεσοι γείτονες της Σιέρα Λεόνε – η Γουινέα και η Λιβερία – είναι εύθραυστα κράτη μετά από εσωτερικές συγκρούσεις. Τα σύνορα περιπολούνται ελάχιστα, οι παραμεθόριες περιοχές είναι επιχειρησιακές περιοχές εγκληματικών συμμοριών και λαθρεμπόρων. […] Oι διαρθρωτικοί περιορισμοί στη διακυβέρνηση είναι πολύ υψηλοί. Οι περιορισμοί περιλαμβάνουν ακραία φτώχεια, έλλειψη εκπαιδευμένου εργατικού δυναμικού, έλλειψη οικονομικής διαφοροποίησης, σοβαρές ελλείψεις υποδομών, ενδημική διαφθορά, δυσλειτουργικούς δημοκρατικούς θεσμούς και την επιρρέπεια σε φυσικές καταστροφές και μολυσματικές ασθένειες».[26]

47. To 2018 o υποψήφιος του κόμματος της τότε αντιπολίτευσης Sierra Leone People’s Party (SLLP), Julius Maada Bio, κέρδισε τις προεδρικές εκλογές έναντι του υποψηφίου του All People’s Congress (APC), Samura Kamara.^{^[27]} Σύμφωνα με τους παρατηρητές οι εκλογές ήταν σε μεγάλο βαθμό ελεύθερες και δίκαιες, ή αξιόπιστες.^{^[28]} Βάσει αναφορών από την ACLED, η πολιτική βία άρχισε να αυξάνεται από το 2014-2015 ενώ στις εκλογές του 2018 έφτασε στο αποκορύφωμά της, σημειώνοντας 20 περιστατικά κάθε μήνα, και από τότε παραμένει σε αυτά τα επίπεδα. Στα μέσα του 2019, η Σιέρα Λεόνε ήταν μία από τις πέντε Υποσαχάριες χώρες με την υψηλότερη αποσταθεροποίηση. Από έρευνα που έγινε στις αρχές του 2020 προκύπτει ότι το 80% των πολιτών της χώρας πιστεύει ότι η πολιτική οδηγεί συχνά ή πάντα στην βία ενώ περισσότερο από το μισό του συνολικού πληθυσμού έχει υποστεί βία κατά τις πολιτικές διαδηλώσεις και συναντήσεις.[29] Η ίδια έρευνα παρουσιάζει στατιστικά βάσει των οποίων η πολιτική βία το 2018 και 2019 ήταν συγκρίσιμη με εκείνη του εμφυλίου πολέμου, ενώ κατά τις αρχές του 2020 ήταν υψηλότερα από οποιαδήποτε στιγμή από το τέλος του πολέμου. Περαιτέρω, κατά την έρευνα αυτή, άλλη μορφή πολιτικού ανταγωνισμού συνιστά η ‘εξωεκλογική βία’, η οποία λαμβάνει τρεις κυρίως μορφές, ευθεία μάχη μεταξύ οπαδών του ενός κόμματος και ένοπλων οργανώσεων των κομμάτων, εσωτερική κομματική βία, και μονόπλευρη βία αντίπαλων πολιτικών κομμάτων. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα υποδεικνύει ότι τόσο το SLPP όσο και το APC έχουν σχετικές ένοπλες οργανώσεις (militias) με αρχηγούς της ιεραρχίας πρώην μαχητές, προς προστασία των αρχηγών του κόμματος, ημι-θεσμοποιημένες ένοπλες ομάδες γύρω από τα κομματικά γραφεία, μεγάλες ομάδες κομματικών υποστηρικτών, οι οποίοι είναι λιγότερο ή περισσότερο πεπειραμένοι με τη χρήση βίας, οι οποίοι καλούνται σε περίπτωση ανάγκης. Επιπλέον υπάρχουν ειδικές ομάδες σε κάθε κόμμα οι οποίες δύνανται να ελέγχουν τη βία. ^{^[30]}

48. Σύμφωνα με το Crisis 24, οι κοινωνικές αναταραχές στη Σιέρα Λεόνε είναι συχνές και οι δυνάμεις ασφαλείας απαντούν με υπέρμετρη χρήση βίας. Σημειώνεται, ωστόσο, ότι δεν υπάρχουν άμεσες απειλές για τη σταθερότητα του τρέχοντος καθεστώτος, παρόλο που ζητήματα που οδηγούν σε κοινωνικές αναταραχές, όπως η φτώχεια και η υψηλή ανεργία, συνεχίζουν να απασχολούν τους πολίτες.[31] Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ παραθέτει τα εξής: «Στις 28 Ιουλίου 2022, το Κοινοβούλιο στη Σιέρα Λεόνε ενέκρινε έναν τροποποιημένο εκλογικό κώδικα, με την υποστήριξη της αντιπολίτευσης. Ωστόσο, οι προετοιμασίες για τις γενικές εκλογές που θα διεξαχθούν τον Ιούνιο του 2023 γίνονται σε κλίμα πολιτικών εντάσεων. Σε συνδυασμό με τη δυσαρέσκεια για το αυξανόμενο κόστος ζωής και τις καταγγελίες για την εργαλειοποίηση του δικαστικού σώματος και στοχοποίηση των ηγετών της αντιπολίτευσης, βίαιες συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων ασφαλείας ξέσπασαν στις 10 Αυγούστου στο Freetown, στο Makeni και σε άλλες πόλεις, ειδικά στα βορειοδυτικά, με αποτέλεσμα τουλάχιστον 25 θύματα, μεταξύ των οποίων τέσσερις αστυνομικοί. Στις 13 Αυγούστου, ο αντιπολιτευόμενος δήμαρχος του Freetown, Yvonne Aki-Sawyerr, συνελήφθη για παρεμπόδιση της αστυνομίας και αργότερα αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση. Το πολιτικό περιβάλλον παρέμεινε τεταμένο και πολωμένο μετά από αίτημα της Κυβέρνησης προς την Εκλογική Επιτροπή, στις 20 Οκτωβρίου, να διεξαχθούν οι γενικές εκλογές το 2023 χρησιμοποιώντας το σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης […]».[32] Φορείς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνέχισαν να αποδοκιμάζουν τη συρρίκνωση του αστικού και πολιτικού χώρου, ειδικά μετά τους πυροβολισμούς διαδηλωτών κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων, σύμφωνα με την ως άνω έκθεση.[33]

49. Ως προς τις φυσικές καταστροφές, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σημειώνει ότι στην Γκάνα, τη Γκάμπια, τη Σενεγάλη και τη Σιέρα Λεόνε οι βροχές προκάλεσαν θανατηφόρες πλημμύρες, σκοτώνοντας 103 άτομα, εκτοπίζοντας άλλους 27.300 και καταστρέφοντας 13.800 σπίτια.[34]

50. Κατά την περίοδο 24/05/2023 – 24/05/2024, στην δυτική επαρχία της Σιέρα Λεόνε, όπου ανήκει και η πρωτεύουσα Freetown, η βάση δεδομένων ACLED κατέγραψε 24 περιστατικά ασφαλείας, που είχαν ως αποτέλεσμα 27 θανάτους. Ειδικότερα, καταγράφηκαν, 1 μάχη (19 θάνατος), 7 περιστατικά βίας κατά αμάχων (1 θάνατος), 9 περιστατικά ταραχών (5 θάνατοι) και 7 διαμαρτυρίες ( 2 θάνατοι).^{^[35]}

51. Καταληκτικά, ενόψει των ανωτέρω και από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει δυνατότητα υπαγωγής του Αιτητή στην προστατευτική διάταξη του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου.

52. Ούτε επίσης τεκμηριώνεται υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν επικαλέστηκε κατά βάσιμο τρόπο αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

53. Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό και δεδομένου ότι ο Αιτητής δεν επικαλείται ειδικώς, ότι ενόψει των προσωπικών του περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] δεν προκύπτει ότι αυτή διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής της στη χώρα καταγωγής [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)].

54. Ούτε εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής του Αιτητή, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο Αιτητής, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψη 43].

55. Σημειώνεται συναφώς ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε Αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) ως «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».

56. Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν ως προς την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι συνιστούν «[…]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

57. Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών 8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

58. Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ, «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας».

59. Ενόψει των ανωτέρω ποιοτικών και ποσοτικών χαρακτηριστικών, ιδίως δε του χαμηλού βαθμού απομακρυσμένης βίας, η οποία είναι εκ φύσεως δυνατό να επιφέρει απώλειες αμάχων, καθώς και του σχετικά χαμηλού αριθμού μαχών και περιστατικών βίας κατά αμάχων, σε σχέση και με το συνολικό πληθυσμό της περιοχής, δεν είναι δυνατό η επικρατούσα κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της επαρχίας Free Town να χαρακτηριστεί ως αδιάκριτη βία λόγω ένοπλης σύρραξης η οποία εξικνείται σε τέτοιο βαθμό ώστε ο Αιτητής μόνο λόγω της παρουσίας του εκεί να έρχεται αντιμέτωπος με πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης εντός του πλαισίου του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου. Tην ίδια στιγμή δεν προκύπτει οποιοσδήποτε παράγοντας επίτασης του κινδύνου στο πρόσωπο του Αιτητή, δεδομένου ότι αυτός είναι άρρεν, νεαρής ηλικίας, χωρίς κάποιο πρόβλημα υγείας, αρκούντως πεπαιδευμένος και ικανός προς εργασία. Επιπρόσθετα, λαμβανομένου υπόψη του μοναδικού ισχυρισμού που έγινε αποδεκτός, ήτοι της ταυτότητας και της χώρας προέλευσης του Αιτητή, δεν συνάγεται πως συντρέχουν στο πρόσωπό του ιδιότητες ή χαρακτηριστικά που θα επέτειναν τον κίνδυνο προσωπικής του στοχοποίησης και που είτε δεν εξετάστηκαν στο στάδιο έκδοσης της προσβαλλόμενης είτε προέκυψαν μεταγενέστερα.

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση τροποποιείται ως ανωτέρω, με €1000 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση.

Κ.Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

[1] Plan International Sierra Leone is driving change to advance children’s rights and equality for girls by working together with children, young people, our supporters and partners available at: https://plan-international.org/sierra-leone/what-we-do/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[2] Coleman, C.A., ‘The Role of Secret Societies in Defeating Ebola in Sierra Leone’, in: Africa Update, Vol. XXIII, Issue 2, Spring 2016, http://web.ccsu.edu/afstudy/upd23-2.html#Secret (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[3] Canada: Immigration and Refugee Board of Canada, Sierra Leone: Information on the Poro Society, including rituals and initiation; ability to refuse initiation or leadership roles; availability of state protection (2015-July 2017), 18 September 2017, SLE105973.E, available at: https://www.refworld.org/docid/5aa90b854.html (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[4] Country of Origin Research and Information (CORI), Sierra Leone: Fear of forced initiation into the Poro Secret Society in Freetown, 6 March 2009, HCR00004E, available at: https://www.refworld.org/docid/49db6ccb2.html (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[5] Country of Origin Research and Information (CORI), Sierra Leone: Fear of forced initiation into the Poro Secret Society in Freetown (βλ. ενότητες 'History of Poro society in Sierra Leone' - σελ. 1, 'Functioning of Poro society in Sierra Leone' - σελ. 2, 'Initiation rituals' - σελ. 4-5, 'Methods of intimidation' - σελ. 5, και 'Groups and individuals at risk of forced initiation in Freetown' - σελ. 6-7), 6 Μαρτίου 2009, https://www.refworld.org/docid/49db6ccb2.html (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[6] IRB - Immigration and Refugee Board of Canada, Sierra Leone: Information on the Poro Society, including rituals and initation; ability to refuse initiation or leadership roles; availability of state protection (2015-July 2017), 18 Σεπτεμβρίου 2017, https://www.ecoi.net/en/document/1424036.html (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[7] Sierra Leone Heritage, Poro, https://www.sierraleoneheritage.org/glossary/poro (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης14.06.2024)

[8] The Calabash Newspaper, YOUTHS ESCAPE FORCEFUL PORO INITIATION UPCOUNTR, January 29, 2020, https://thecalabashnewspaper.com/youths-escape-forceful-poro-initiation-upcountry/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[9] SMART Consortium. 2017. Protecting the Living, Honouring the Dead: The Barriers and Enablers to Community Acceptance and Implementation of Safe Burials στο Canada: Immigration and Refugee Board of Canada, Sierra Leone: Information on the Poro Society, including rituals and initation; ability to refuse initiation or leadership roles; availability of state protection (2015-July 2017), 18 September 2017, SLE105973.E https://www.refworld.org/docid/5aa90b854.html (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[10] Fanthorpe, R. (2007) ‘Sierra Leone: The Influence of the Secret Societies, with Special Reference to Female Genital Mutilation’. Writenet, Report commissioned by the United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) https://www.refworld.org/pdfid/46cee3152.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 09/06/2023)

[11] CORI – Country of Origin Research and Information, ‘Query Response on forced initiation into Poro Society in Freetown, 9 March 2009, σελ. 5 https://www.refworld.org/docid/49db6ccb2.html; IRB – Immigration and Refugee Board of Canada: Sierra Leone: Information on the Poro Society, including rituals and initation; ability to refuse initiation or leadership roles; availability of state protection (2015-July 2017) [SLE105973.E], 18 September 2017 https://www.ecoi.net/en/document/1424036.html (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[12] CORI – Country of Origin Research and Information, ‘Query Response on forced initiation into Poro Society in Freetown, 9 March 2009, p. 5 https://www.refworld.org/docid/49db6ccb2.html (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης14.06.2024)

[13] Bankong Post, Sierra Leone's secret societies mark bodies and minds, 4 August 2019, https://www.bangkokpost.com/world/1724367/sierra-leones-secret-societies-mark-bodies-and-minds (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[14] Sierra Leone Telegraph, Government bans secret society initiation ceremonies as two men are killed, 24 Ιανουαρίου 2019, https://www.thesierraleonetelegraph.com/government-bans-secret-society-initiation-ceremonies-as-two-men-are-killed/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[15] Netherlands - Immigration and Naturalisation Service (INS/IND), Sierra Leone || Rapport, Female Genital Mutilation (FGM) / Vrouwelijke genitale verminking, 18/10/2022, https://coi.euaa.europa.eu/administration/netherlands/PLib/10_2022_COI_Report_Sierra_Leone_Vrouwelijke_genitale_verminking_Female_Genital_Mutilation_FGM.pdf σελ. 28 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[16] Canada: Immigration and Refugee Board of Canada, Sierra Leone: Information on the Poro Society, including rituals and initation; ability to refuse initiation or leadership roles; availability of state protection (2015-July 2017), 18 September 2017, SLE105973.E https://www.refworld.org/docid/5aa90b854.html; Refugee Documentation Centre (Ireland), Sierra Leone: Information on culture/customs of the Poro including consequences for those who don’t want to be involved, 19 September 2016, https://www.ecoi.net/en/file/local/1422820/4792_1516879887_142537.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[17] Sierra Express Media, Teenagers Flee Forceful Initiation Into Secret Society, 26 March 2021, https://sierraexpressmedia.com/?p=88547 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[18] Bertelsmann Stiftung: BTI 2022 Country Report Sierra Leone, 23 February 2022 https://www.ecoi.net/en/file/local/2069655/country_report_2022_SLE.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[19] USDOS – US Department of State: 2019 Report on International Religious Freedom: Sierra Leone, 10 June 2020 https://www.ecoi.net/en/document/2031262.html (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[20] Roudabeh Kishi (Author), published by OECD – Organisation for Economic Co-operation and Development: West African Papers: Political violence targeting women in West Africa - NO. 34, 21 June 2022

https://www.oecd-ilibrary.org/docserver/0b214920-en.pdf?expires=1677502546&amp;id=id&amp;accname=guest&amp;checksum=3E8129AFB04050AE96D04069C06EF074 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[21] The Times Sierra Leone, Refusing Forceful Initiation Into ‘Poro Society’…, January 15, 2016, https://thetimessierraleone.com/refusing-forceful-initiation-into-poro-society/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 14.06.2024)

[22] Για τα εν λόγω κριτήρια βλ. και EASO, ‘Judicial Practical Guide on Country of Origin Information’ (2018), 21 διαθέσιμο σε https://euaa.europa.eu/sites/default/files/judicial-practical-guide-coi_en.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 20/2/2023)

[23] CIA, the world factbook, διαθέσιμο σε https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/sierra-leone/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024)

[24] RULAC, Geneva Academy, map, available at: https://www.rulac.org/browse/map (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024)

[25] Bertelsmann Stiftung: BTI 2022 Country Report Sierra Leone, 23 February 2022 https://www.ecoi.net/en/file/local/2069655/country_report_2022_SLE.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024)

[27] BBC News, Sierra Leone country profile, https://www.bbc.com/news/world-africa-14094194 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024)

[28] United States Department of State, ‘2021 Country Report Human Rights Practices Sierra Leone’ (2022), διαθέσιμο σε https://www.state.gov/reports/2021-country-reports-on-human-rights-practices/sierra-leone/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024) Και το Freedom House επισημαίνει ότι οι διεθνείς παρατηρητές έκριναν τις εκλογές ως αξιόπιστες Freedom House, ‘Freedom in the World 2021’ (2022), υπό Α1, διαθέσιμο σε https://www.ecoi.net/en/document/2071956.html (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024).

[29] ACLED, 'When Emerging Democracies Breed Violence: Sierra Leone 20 Years After the Civil War’ (2020), διαθέσιμο σε https://acleddata.com/2020/12/16/when-emerging-democracies-breed-violence-sierra-leone-20-years-after-the-civil-war/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024)

[31] Crisis 24, Sierra Leone Country Report, Last update: March 28, 2022, available at: https://crisis24.garda.com/insights-intelligence/intelligence/country-reports/sierra-leone (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024).

[32] UN Security Council: Activities of the United Nations Office for West Africa and the Sahel; Report of the Secretary-General [S/2022/1019], 3 January 2023 https://www.ecoi.net/en/file/local/2085264/N2300032.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024)

[34] UN Security Council: Activities of the United Nations Office for West Africa and the Sahel; Report of the Secretary-General [S/2022/1019], 3 January 2023 https://www.ecoi.net/en/file/local/2085264/N2300032.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024)

[35] ACLED, dashboard, διαθέσιμο σε https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 30/05/2024)