ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθεση Αρ.: 5426/22
10 Ιουνίου, 2024
[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
K. B.
Αιτητού
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Προϊσταμένου Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ’ ων η αίτηση
…………………….
Ο Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά
Α. Κίτσιου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση
M. Erkan (κα) για πιστή διερμηνεία από την τουρκική στην ελληνική και αντίστροφα
Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 23.12.2021, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για διεθνή προστασία, καθότι κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2020 (στο εξής: ο περί Προσφύγων Νόμος) και της απόφασης επιστροφής του στην Τουρκία.
Γεγονότα
1. Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής είναι Τούρκος υπήκοος, κουρδικής καταγωγής και είναι κάτοχος εγγράφου ταυτότητας της χώρας καταγωγής του. Περί τις 14.11.2019, ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 15.11.2019 και στις 8.12.2021 πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις του Αιτητή από λειτουργό, ο οποίος στις 9.12.2021 υπέβαλε σχετική Έκθεση – Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης διεθνούς προστασίας του Αιτητή. Στις 23.12.2021, ο Προϊστάμενος ενέκρινε την εισήγηση για απόρριψη της αίτησης διεθνούς προστασίας του Αιτητή και εξέδωσε ταυτόχρονα και απόφαση επιστροφής του στην Τουρκία. Οι εν λόγω αποφάσεις, οι οποίες κοινοποιήθηκαν στον Αιτητή στις 12.8.2022, αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
Νομικοί Ισχυρισμοί
2. Ο Αιτητής στο εισαγωγικό δικόγραφο της παρούσας διαδικασίας αναφέρει ότι διαφωνεί με τις ανωτέρω αποφάσεις λόγω του ότι κινδυνεύει η ζωή του από τις Τουρκικές αρχές επειδή υπήρξε μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (τουρκικά: Halkların Demokratik Partisi (HDP). Αναφέρει επιπροσθέτως πως οι αρχές τον αναζητούσαν καθημερινά στην οικία του, γεγονός που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τη χώρα του.
3. Στο πλαίσιο της γραπτής του αγόρευσης, ο Αιτητής αναφέρει ότι συμμετείχε σε εκλογικές δραστηριότητες και εργάστηκε ως μέλος της επαρχιακής οργάνωσης του HDP στην πόλη Muş στις εκλογές της 7.6.2015 και του 2018. Αναφέρει εξάλλου ότι μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στις 15.7.2016 πραγματοποιήθηκαν επιχειρήσεις κατά των οργανώσεων στην πόλη Muş και συνελήφθησαν άτομα που συμμετείχαν στις προαναφερθείσες εκλογές. Το 2018 ισχυρίζεται ότι ασκήθηκε δίωξη εναντίον του και το 2022 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση. Ο Αιτητής προσκόμισε επίσης βεβαίωση από το Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν «Θεόφιλος», το οποίο δραστηριοποιείται στη Δημοκρατία, όπου αναφέρεται ότι κατάγεται από το βόρειο Κουρδιστάν και ότι συμμετέχει στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εθνική αναγνώριση των Κούρδων. Η εν λόγω βεβαίωση καταγράφει ότι λόγω της συμμετοχής του αυτής, ο Αιτητής αντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο για την ζωή του σε περίπτωση επιστροφής του στην Τουρκία.
4. Από την πλευρά τους οι Καθ’ ων η αίτηση, μέσω της γραπτής τους αγόρευσης, υπεραμύνονται της επίδικης πράξης και υποβάλλουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ορθή και νόμιμη. Παραπέμπουν στην εισηγητική έκθεση, η οποία αποτελεί και την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης, προκειμένου να επισημάνουν τους λόγους για τους οποίους ο Αιτητής κρίθηκε αναξιόπιστος αναφορικά με την ισχυριζόμενη δίωξή του από τις αρχές της Τουρκίας λόγω των πολιτικών του δραστηριοτήτων.
5. Κατά την ακροαματική διαδικασία της παρούσας προσφυγής, ο Αιτητής ανέφερε ότι είναι Κούρδος στην καταγωγή και ότι προτού έρθει στη Δημοκρατία διέμενε στην πόλη Muş, όπου εξακολουθούν να διαμένουν η σύζυγος και τα παιδιά του, στο σπίτι των γονιών του. Δήλωσε ότι δεν αντιμετωπίζουν οποιοδήποτε πρόβλημα, καθότι ως ισχυρίστηκε δεν βγαίνουν εκτός του χωριού. Ερωτηθείς για το λόγο για τον οποίο αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα και την οικογένειά του, ο Αιτητής δήλωσε ότι βοηθούσε το κόμμα HDP και εξαιτίας αυτού η αστυνομία και ο τουρκικός στρατός τον θεωρούσαν τρομοκράτη και έρχονταν συνεχώς στην οικία του και τον παρενοχλούσαν. Κληθείς να διευκρινίσει με ποιο τρόπο τον παρενοχλούσαν, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι τον έπαιρναν συχνά για ανάκριση και κάποτε τον κρατούσαν για μερικές μέρες και αυτό γινόταν συνεχώς για διάστημα ενός έτους. Σε σχετική ερώτηση, δήλωσε ότι δεν θυμόταν πότε ήταν η τελευταία φορά που τον παρενόχλησαν, αλλά ότι αυτό ήταν το 2018. Σε ακόλουθη ερώτηση εάν υπήρχαν κι άλλα άτομα στην πόλη του που ανήκαν στο HDP, o Αιτητής απάντησε ότι υπάρχουν άλλα δύο με τρία άτομα, τα οποία προσπάθησαν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Σε σχετική ερώτηση ανέφερε ότι συνέχισαν οι αρχές να πηγαινοέρχονται στο χωριό του και ρωτούσαν την οικογένειά του για τον ίδιο. Κληθείς να εξηγήσει για ποιο λόγο ο ίδιος είναι σημαντικός για τις αρχές, ο Αιτητής απάντησε ότι θεωρούν τρομοκράτες όσους ανήκουν στο κόμμα αυτό. Σε διευκρινιστική ερώτηση του Δικαστηρίου, ο Αιτητής ανέφερε ότι είναι μέλος του κόμματος από την ίδρυσή του, το 2012.
Νομικό πλαίσιο
6. Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations Unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».
7. Ο Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 έχει ως ακολούθως (η υπογράμμιση είναι δική μου):
«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής τηρουμένων των αναλογιών σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις/προσθήκες που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ’ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.»
8. Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (στο εξής: ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.
9. Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει την έννοια του όρου πρόσφυγας και τις προϋποθέσεις υπαγωγής σε αυτόν τον ορισμό.
10. Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπει τις περιπτώσεις, όπου χορηγείται το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.
Κατάληξη
11. Είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό εκ προοιμίου ότι, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει και την ουσιαστική ορθότητά της (στο πλαίσιο πάντα που καθορίζουν οι ισχυρισμοί του εκάστοτε αιτητή). Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας.
12. Παρατηρώ συναφώς, ότι στο έντυπο της αίτησής του για διεθνή προστασία ο Αιτητής δήλωσε ότι κατάγεται από τo χωριό Doğantepe της περιφέρειας Bulanık της επαρχίας Muş στην Τουρκία και ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του επειδή δεν αισθανόταν ασφαλής.
13. Κατά το κρίσιμο στάδιο των συνεντεύξεων, ο Αιτητής δήλωσε ως τόπο καταγωγής και διαμονής του τo χωριό Doğantepe Köyü, της περιφέρειας Bulanık της επαρχίας Muş στην Τουρκία. Ο Αιτητής δήλωσε πως κατέχει την Τουρκική υπηκοότητα και προς απόδειξη αυτού προσκόμισε δελτίο ταυτότητας. Ως προς τη θρησκεία δήλωσε Μουσουλμάνος – Safii και ως προς την καταγωγή του Κούρδος. Ως προς την οικογενειακή του κατάσταση ανέφερε ότι είναι νυμφευμένος και έχει τέσσερις θυγατέρες. Η σύζυγος και οι θυγατέρες του διαμένουν με τον πατέρα της συζύγου του σε ένα χωριό. Δεν φοίτησε σε σχολείο και δεν έλαβε οποιαδήποτε εκπαίδευση, καθότι ως ισχυρίστηκε, οι στρατιώτες έκαψαν το σχολείο που βρισκόταν κοντά στο σπίτι του. Ομιλεί την κουρδική γλώσσα και λίγα τουρκικά. Ασχολήθηκε με κτηνοτροφικές εργασίες στο χωριό του, καθώς και με οικοδομικές εργασίες περιστασιακά στην Κωνσταντινούπολη. Εξέτισε τη στρατιωτική του θητεία το 2007 στις μη ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση περιοχές της Δημοκρατίας. Ερωτηθείς σχετικά με το ιστορικό του ταξιδιού του, ο Αιτητής δήλωσε ότι αναχώρησε νόμιμα από την Κωνσταντινούπολη στις 12.11.2019 και αφίχθη στη Δημοκρατία παράνομα μέσω των μη ελεγχόμενων περιοχών της Δημοκρατίας, χωρίς να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε ζητήματα κατά την έξοδό του από την Τουρκία.
14. Ακολούθως, κληθείς να αναφέρει τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής ανέφερε ότι συνεργαζόταν με ένα κουρδικό κόμμα, το HDP, συμμετέχοντας σε διαδηλώσεις και σε άλλες δραστηριότητες. Διευκρίνισε ότι συνεργαζόταν με το εν λόγω κόμμα χωρίς ωστόσο να είναι μέλος, επειδή φοβόταν για τα παιδιά του. Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, ισχυρίστηκε ότι βρίσκονταν μέλη της αστυνομίας, τα οποία τους παρακολουθούσαν και έρχονταν την επόμενη μέρα στο χωριό, συνελάμβαναν όσους συμμετείχαν, τους κρατούσαν στο τμήμα, τους κτυπούσαν και ακολούθως τους αφήναν ελεύθερους. Κατά την ελεύθερη αφήγησή του, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι τον κτύπησαν αρκετές φορές με διαφορετικές μεθόδους. Προσέθεσε πως όταν σε αναγνωρίσουν, όπου κι αν πας αντιμετωπίζεις προβλήματα. Ανέφερε ότι οι Κούρδοι γενικότερα αντιμετωπίζονται ως κατώτερη κατηγορία ανθρώπων και υφίστανται διακρίσεις και καταπίεση. Ο Αιτητής αναφέρθηκε επίσης στους εορτασμούς "Newroz", κατά τους οποίους κρατούν πολύχρωμες σημαίες, οι οποίες συμβολίζουν το κόμμα HDP και τη χώρα τους, το Κουρδιστάν. Εξαιτίας αυτών των δραστηριοτήτων, ισχυρίστηκε ότι τον συνέλαβαν και τον έθεσαν υπό κράτηση για τρεις με τέσσερις ημέρες και ότι αυτό επαναλαμβανόταν. Μη αντέχοντας την κατάσταση αυτή, αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα του και επειδή η αστυνομία συνέχισε να τον αναζητά, έστειλε την οικογένειά του για να είναι ασφαλείς στο χωριό Alagun, δύο ώρες μακριά από το Doğantepe Köyü. Σε σχετική ερώτηση, δήλωσε πως η οικογένειά του δεν παρενοχλήθηκε από τις αρχές, επειδή δεν γνωρίζουν σε ποιο χωριό έχουν μετακομίσει. Ερωτηθείς τι θα του συμβεί εάν επιστρέψει, ο Αιτητής δήλωσε ότι θα φυλακιστεί, όπως οι Selahattin Demirtaş και Figen Yüksekdag, πρώην πρόεδροι του κόμματος HDP, λόγω των πολιτικών του δραστηριοτήτων ως υποστηρικτής του κόμματος.
15. Στη συνέχεια, ο Αιτητής κλήθηκε να απαντήσει σε σειρά ερωτημάτων σχετικά με την παρενόχληση που υπέστη από τις τουρκικές αρχές. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι τον συνέλαβαν τέσσερις με πέντε φορές τον μήνα και τον αφήναν ελεύθερο, ή μετά από πολιτικές διαμαρτυρίες. Ο λόγος της σύλληψής του ήταν ότι τον θεωρούσαν πολέμιο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (στο εξής: το AKP) και κατ’ επέκταση τρομοκράτη. Προσέθεσε πως κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων του κόμματος HDP, επειδή πρόκειται για Κουρδικό κόμμα, πάντα υπήρχαν επιθέσεις και συγκρούσεις. Κατά τις συλλήψεις του, ισχυρίστηκε ότι τον υπέβαλλαν σε βασανιστήρια, είτε με ηλεκτρικό ρεύμα ή με καυτό νερό. Σε σχετική ερώτηση, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να τοποθετήσει χρονικά την τελευταία του σύλληψη, δηλώνοντας ότι ήταν τέσσερις περίπου μήνες πριν την αναχώρησή του από την Τουρκία και ότι τον είχαν θέσει υπό κράτηση για έξι με επτά ημέρες. Ο Αιτητής δήλωσε ότι τέσσερις μήνες προτού αναχωρήσει από την Τουρκία, δεν συμμετείχε σε πολιτικές δραστηριότητες και ότι κατά το εν λόγω διάστημα δεν αντιμετώπισε οποιοδήποτε πρόβλημα με τις αρχές.
16. Διερευνητικής φύσεως ερωτήματα υποβλήθηκαν στον Αιτητή και αναφορικά με το κόμμα HDP. Ο Αιτητής ήταν σε θέση να γνωρίζει τι σημαίνουν τα αρχικά του κόμματος, περιέγραψε τη σημαία του και αναφέρθηκε τόσο στον νυν πρόεδρο του κόμματος, όσο και σε πρώην προέδρους, οι οποίοι δήλωσε ότι βρίσκονται στη φυλακή. Αναφορικά με τον ρόλο του στο κόμμα, ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν είχε συγκεκριμένα καθήκοντα, αναρτούσε τις σημαίες, προετοίμαζε τον χώρο των διαδηλώσεων και βοηθούσε με την οργάνωση κατά την περίοδο εκλογών. Σχετικά με τη συχνότητα συμμετοχής του σε διαδηλώσεις, ο Αιτητής δήλωσε ότι πάντα συμμετείχε και ότι οι διαδηλώσεις λάμβαναν χώρα μία φορά τον μήνα και οι εκλογές κάθε πέντε χρόνια. Κληθείς να περιγράψει τον σκοπό των διαδηλώσεων, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι διαμαρτύρονταν ενάντια στις συλλήψεις και την καταπίεση.
17. Αξιολογώντας τα όσα προέβαλε ο Αιτητής κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεών του, οι Καθ’ ων η αίτηση σχημάτισαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο μεν πρώτος αναφορικά με την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής, και προσωπικά στοιχεία/προφίλ του Αιτητή, και ο δεύτερος αναφορικά με τον ισχυρισμό του Αιτητή ότι συνελήφθη και υπέστη βασανιστήρια από τις τουρκικές αρχές λόγω των πολιτικών του δραστηριοτήτων ως Κούρδος.
18. Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός του Αιτητή κρίθηκε ως αξιόπιστος. Ειδικότερα, έγινε δεκτό ότι πρόκειται για Τούρκο υπήκοο, Κουρδικής καταγωγής με τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής το χωριό Doğantepe της επαρχίας Muş. Κρίθηκε ότι ο Αιτητής παρέθεσε με επαρκή λεπτομέρεια πληροφορίες για την πολιτιστική ταυτότητα των Κούρδων και ήταν σε θέση να περιγράψει ικανοποιητικά τον τόπο καταγωγής και διαμονής του. Τα όσα προέβαλε ο Αιτητής κρίθηκε πως βρίσκονται σε συμφωνία με το προσκομισθέν από τον Αιτητή έγγραφο (έγγραφο ταυτότητας) και τις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.
19. Ωστόσο, ο δεύτερος ισχυρισμός του δεν έγινε αποδεκτός και απορρίφθηκε ως αναξιόπιστος. Οι Καθ’ ων η αίτηση επεσήμαναν αρχικά πως ο Αιτητής ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς, συγκεκριμένες και λεπτομερείς πληροφορίες για το πολιτικό κόμμα HDP, το οποίο ισχυρίστηκε ότι υποστηρίζει, όπως η σημασία των αρχικών του, περιγραφή της σημαίας του, τα ονόματα των δύο πρώην προέδρων, καθώς και το όνομα του σημερινού προέδρου. Εντούτοις, κρίθηκε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή σχετικά με τη σύλληψή του από την τουρκική αστυνομία λόγω των πολιτικών του δραστηριοτήτων χαρακτηρίζονται στο σύνολό τους ως μη συγκεκριμένες, μη λεπτομερείς και ασαφείς. Πιο συγκεκριμένα, οι Καθ’ ων η αίτηση σχολίασαν πως ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρέχει επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τις διαδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε. Παρά τον ισχυρισμό του ότι συμμετείχε πάντα σε διαδηλώσεις και εξαιτίας αυτού τον συλλάμβαναν συχνά, δεν ήταν σε θέση να αναπτύξει το περιεχόμενο των διαδηλώσεων, τη συχνότητά τους, τον τόπο και χρόνο διεξαγωγής τους, καθώς και τις συνθήκες των συλλήψεών του. Ερωτηθείς σχετικά με τη συχνότητα των διαδηλώσεων, αρχικά ανέφερε ότι λάμβαναν χώρα "σίγουρα μία φορά το μήνα", ενώ αργότερα δήλωσε ότι τον συλλάμβαναν "τέσσερις με πέντε φορές το μήνα αμέσως μετά τις πολιτικές διαμαρτυρίες". Επιπρόσθετα, ερωτηθείς για τη διάρκεια των συλλήψεών του, ο Αιτητής έδωσε διαφορετικές και αντιφατικές απαντήσεις. Στην αρχή ανέφερε ότι η “αστυνομία θέτει άτομα υπό κράτηση για μία ημέρα”, αργότερα δήλωσε "δύο έως τρεις ημέρες" και σε άλλο σημείο δήλωσε "τρεις έως πέντε ημέρες". Κληθείς ο Αιτητής να περιγράψει την προσωπική του εμπειρία κατά την τελευταία σύλληψή του, αρχικά δήλωσε ότι την τελευταία φορά κρατήθηκε για "έξι έως επτά ημέρες", ενώ αργότερα δήλωσε "όχι λιγότερο από δέκα ημέρες" και σε μεταγενέστερο στάδιο δήλωσε "για ακριβώς τέσσερις ημέρες". Όταν του ζητήθηκε να εξηγήσει τον πραγματικό λόγο της σύλληψής του, ανέφερε με γενικό τρόπο ότι ήταν λόγω της κουρδικής του ταυτότητας, ενώ όταν του ζητήθηκαν διευκρινίσεις, ισχυρίστηκε ότι συνελήφθη λόγω ενός συγκεκριμένου πολιτικού συνθήματος που φώναζε. Οι Καθ’ ων η αίτηση επεσήμαναν ότι λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Αιτητής γεννήθηκε και μεγάλωσε στην ίδια περιοχή, αναμενόταν από αυτόν να είναι πιο συγκεκριμένος και επεξηγηματικός όσον αφορά τις διαδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε και το κέντρο κράτησης όπου τον έπαιρναν κατά τις συλλήψεις. Αντιθέτως, δεν απαντούσε άμεσα σε ορισμένες από τις ερωτήσεις, ούτε ήταν σε θέση να περιγράψει τα περιστατικά που ως ισχυρίστηκε βίωσε. Κρίθηκε από τους Καθ’ ων η αίτηση ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει με συνοχή και λεπτομέρεια τις προηγούμενες εμπειρίες του με τις τουρκικές αρχές, παρουσιάζοντας διαφοροποιημένους ισχυρισμούς και ως εκ τούτου δεν τεκμηριώθηκε η εσωτερική του αξιοπιστία.
20. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού, οι Καθ’ ων η αίτηση προέβησαν σε έρευνα, ευρήματα της οποίας επιβεβαιώνουν ότι ο Αιτητής έχει επαρκείς γνώσεις για το πολιτικό κόμμα HDP (ερυθρά 50-48 του διοικητικού φακέλου). Αναφορικά με τις πολιτικές διαμαρτυρίες των Κούρδων, πηγές πληροφόρησης στις οποίες ανέτρεξαν οι Καθ’ ων η αίτηση, επιβεβαιώνουν τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση μεταχειρίζεται τους διαδηλωτές. Συγκεκριμένα υπάρχουν αναφορές για χρήση κανονιών νερού, δακρυγόνων και πλαστικών σφαιριδίων για να διασκορπίσουν το πλήθος, καθώς και αναφορές για χρήση υπέρμετρης βίας από τους αστυνομικούς (ερυθρό 51 του διοικητικού φακέλου). Οι Καθ’ ων η αίτηση καταλήγουν ότι παρά το γεγονός ότι στην Τουρκία πραγματοποιούνται τακτικά διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης, λόγω της προσωπικής φύσης του συγκεκριμένου ισχυρισμού, δεν είναι δυνατό να διασταυρωθεί η προσωπική συμμετοχή του Αιτητή στις διαδηλώσεις μέσω έρευνας σε εξωτερικές πηγές, ούτε ο Αιτητής προσκόμισε οτιδήποτε προς υποστήριξη των ισχυρισμών του και ως εκ τούτου δεν έκαναν αποδεκτό τον ισχυρισμό αυτό.
21. Κατά την αξιολόγηση του κινδύνου, στη βάση του μόνο αποδεκτού ισχυρισμού του Αιτητή, λήφθηκε υπόψη το προφίλ του ως Κούρδου και κατόπιν έρευνας κρίθηκε ότι άτομα της κουρδικής εθνοτικής ομάδας, παρά τις γενικότερες διακρίσεις που υφίστανται, δεν αντιμετωπίζουν δίωξη, εκτός κι αν το προφίλ τους συνδυάζεται με άλλους παράγοντες, όπως είναι η πολιτική δράση, ο ακτιβισμός και συγκεκριμένα επαγγέλματα όπως οι δημοσιογράφοι, οι δικηγόροι και οι πολιτικοί. Ευρήματα έρευνας που διεξήγαγαν οι Καθ’ ων η αίτηση αναφέρουν ότι αρκετοί Κούρδοι κατέχουν σημαντικές θέσεις, όπως βουλευτές, δικαστές και τη θέση του Επιτρόπου Διοικήσεως (ερυθρά 53-22 του διοικητικού φακέλου). Στην περίπτωση του Αιτητή, οι Καθ’ ων η αίτηση επεσήμαναν ότι παρά την ικανοποιητική γνώση του για την πολιτική κατάσταση στην Τουρκία και ειδικότερα για το κόμμα HDP, δεν κατόρθωσε να καταδείξει ότι υπήρξε πολιτικά ενεργός και ότι υπήρξε στόχος των αρχών. Ως προς το θέμα του γλωσσικού περιορισμού, το οποίο ήγειρε ο Αιτητής στις συνεντεύξεις του, οι Καθ’ ων η αίτηση κατόπιν έρευνας, κατέγραψαν πως έχει αρθεί η απαγόρευση για την κουρδική γλώσσα και μπορεί να επιλεγεί ως προαιρετικό μάθημα σε ιδιωτικά σχολεία. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι οι κουρδικές γλώσσες επιτρέπονται κατά τη διάρκεια κράτησης και παρέχονται υπηρεσίες μετάφρασης στα δικαστήρια (ερυθρό 53 του διοικητικού φακέλου). Οι Καθ’ ων η αίτηση κατέληξαν ότι, καθότι η κουρδική γλώσσα αναγνωρίζεται και χρησιμοποιείται εν μέρει στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Αιτητής έχει μερική γνώση της τουρκικής γλώσσας, δεν υπάρχει κίνδυνος αποκλεισμού του Αιτητή από την κοινωνική ενσωμάτωση. Καταληκτικά επισημαίνουν ότι δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι σε περίπτωση επιστροφής του ο Αιτητής θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης λόγω της ταυτότητας και της καταγωγής του.
22. Προχωρώντας τέλος στη νομική ανάλυση, οι Καθ' ων η αίτηση διαπιστώνουν ότι δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης του Αιτητή δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης λόγω αδιάκριτης βίας δυνάμει του άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου. Επισημαίνεται συναφώς ότι δεν έγινε έρευνα αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας στον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής.
23. Στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, ο Αιτητής συγκεκριμενοποιεί την πολιτική του δράση, αναφέροντας δύο εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες βοήθησε ως μέλος και συνεργάτης του κόμματος HDP και προβάλλει τον νεοφανή ισχυρισμό περί δίωξής του το 2018 λόγω συμμετοχής του στις εκλογές, η οποία οδήγησε σε καταδίκη δύο ετών φυλάκισης. Ο Αιτητής επιβεβαίωσε ότι είναι κουρδικής καταγωγής με τελευταίο τόπο διαμονής την πόλη Muş της Τουρκίας, ότι η σύζυγος και τα παιδιά του μένουν είτε με τον πατέρα της συζύγου του ή με τους γονείς του σε χωριό της ίδιας περιοχής και ότι δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα, επειδή δεν εξέρχονται του χωριού. Επανέλαβε τους ισχυρισμούς της συνέντευξής του περί συχνών συλλήψεων και ανακρίσεων από τις τουρκικές αρχές λόγω της συμμετοχής του στο HDP.
24. Προχωρώντας στην de novo και ex nunc εξέταση των ενώπιόν μου δεδομένων, όπως υπαγορεύουν τα εδάφια (3) και (4) του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου, με βάση τα ενώπιον μου δεδομένα, αρχικά συντάσσομαι με το εύρημα των Καθ’ ων η αίτηση περί αξιοπιστίας του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού, ήτοι ότι ο Αιτητής είναι Τούρκος υπήκοος, Κουρδικής καταγωγής, μουσουλμάνος στο θρήσκευμα, με τελευταίο τόπο διαμονής το χωριό Doğantepe Köyü της επαρχίας Muş.
25. Όσον αφορά στο σχηματισθέντα ως δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, παρατηρώ τα κάτωθι. Διαπιστώνω τον εσφαλμένο διαχωρισμό των ουσιωδών ισχυρισμών στον οποίο προέβησαν οι Καθ’ ων η αίτηση. Όπως υποδεικνύει ο Πρακτικός Οδηγός της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO, και πλέον Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο, EUAA), «η προσήκουσα ταυτοποίηση των ουσιωδών ισχυρισμών είναι ουσιώδης τόσο για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας όσο και για την αξιολόγηση κινδύνου».[1] Αναπόφευκτη συνέπεια του μη ορθού διαχωρισμού των ουσιώδων ισχυρισμών αποτέλεσε η μη σαφής αξιολόγηση του κινδύνου που απορρέει, όπως θα διαφανεί στη συνέχεια, από το γεγονός ότι ο Αιτητής είναι υποστηρικτής του HDP.[2]
26. Διαχωρίζοντας κατ’ ορθό τρόπο τους ουσιώδεις ισχυρισμούς, επισημαίνω ότι ως δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός όφειλε να σχηματισθεί ως δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός η ισχυριζόμενη υποστήριξη/εμπλοκή του Αιτητή στο πολιτικό κόμμα HDP και ως τρίτος το γεγονός ότι υπήρξε στο στόχαστρο των αρχών με συνεχείς συλλήψεις, κρατήσεις και κακομεταχείριση συνεπεία της πολιτικής του δραστηριοποίησης.
27. Αναφορικά με τον δεύτερο σχηματισθέντα ισχυρισμό, ήτοι την ταυτότητα του Αιτητή ως υποστηρικτή του κόμματος HDP, συντάσσομαι με τα ευρήματα των Καθ’ ων η αίτηση, ήτοι ότι ο Αιτητής ήταν σε θέση να παρέχει επαρκείς και συγκεκριμένες πληροφορίες για το εν λόγω κόμμα. O Αιτητής δήλωσε στη συνέντευξή του ότι υποστήριζε το εν λόγω κόμμα και ότι δεν έγινε μέλος για να μην θέσει σε κίνδυνο τα παιδιά του. Ανέφερε επίσης ότι συμμετείχε σε διαδηλώσεις και άλλες δραστηριότητες. Όπως ορθά επεσήμαναν οι Καθ’ ων η αίτηση, ο Αιτητής ήταν σε θέση να αναφέρει τη σημασία των αρχικών του κόμματος, ανέφερε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να διακόψει τη λειτουργία του κόμματος, περιέγραψε τη σημαία και τη γενική ιδεολογία του και ανέφερε τόσο τον νυν πρόεδρο, όσο και προηγούμενους προέδρους, οι οποίοι ως δήλωσε είναι φυλακισμένοι. Τα όσα ανέφερε ο Αιτητής σχετικά με το HDP επιβεβαιώθηκαν από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης τις οποίες παρέθεσαν οι Καθ’ ων η αίτηση, καθώς και από ευρήματα πρόσθετης έρευνας[3] στην οποία προέβη το Δικαστήριο.
28. Σχετικά με τον τρίτο ισχυρισμό του Αιτητή, όπως διαμορφώθηκε πιο πάνω, συντάσσομαι με τα ευρήματα αναξιοπιστίας των Καθ’ ων η αίτηση. Συγκεκριμένα, ως αναφέρεται στην Έκθεση/Εισήγηση, οι ισχυρισμοί του Αιτητή σχετικά με τις συλλήψεις, τις ανακρίσεις και την μεταχείριση που έτυχε από τις αρχές κατά τη διάρκεια κράτησής του κρίνονται ως μη λεπτομερείς και ασαφείς καθώς δεν είχαν την απαιτούμενη επάρκεια πληροφοριών, ενώ ο Αιτητής παρουσίασε διαφοροποιημένες εκδοχές για το πόσο συχνά τον συλλάμβαναν, καθώς και για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο κρατείτο από τις αρχές. Ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς πληροφορίες για το περιεχόμενο των διαδηλώσεων στις οποίες ως ισχυρίστηκε συμμετείχε πάντα, για τη συχνότητά τους, δεν μπορούσε να δώσει συγκεκριμένες πληροφορίες για το κέντρο κράτησης, ούτε να περιγράψει με επαρκή λεπτομέρεια τη διαδικασία σύλληψης, κράτησης και ανάκρισής του. Κληθείς να τοποθετήσει χρονικά την τελευταία του σύλληψη, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να το πράξει και απάντησε αόριστα τέσσερις μήνες πριν την αναχώρησή του, ενώ κληθείς να περιγράψει τι ακριβώς συνέβη στον ίδιο προσωπικά κατά την τελευταία του σύλληψη, ο Αιτητής έδωσε γενικές απαντήσεις, αναφέροντας ότι οι Κούρδοι καταπιέζονται, ότι ο ίδιος φώναζε ένα σύνθημα και γι’ αυτό τον συνέλαβαν και περιέγραφε τι κάνουν συνήθως οι αρχές σε τέτοιες περιπτώσεις χωρίς να δίνει οποιαδήποτε πληροφορία για τη δική του εμπειρία. Στο σημείο αυτό, επισημαίνεται πως κατά τη δικαστική διαδικασία, ο Αιτητής στη γραπτή του αγόρευση αναφέρεται σε συγκεκριμένες εκλογικές αναμετρήσεις στην οργάνωση των οποίων συμμετείχε (7ης Ιουνίου 2015 και του 2018), για τις οποίες ωστόσο ουδεμία αναφορά έκανε στις συνεντεύξεις του, ενώ του δόθηκε η ευκαιρία να το πράξει, και προβάλλει τον καινοφανή ισχυρισμό περί δίωξής του το 2018, η οποία οδήγησε σε καταδίκη του σε δύο χρόνια φυλάκισης. Σημειώνεται ότι οι συνεντεύξεις του Αιτητή έλαβαν χώρα τον Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2021 και καμία αναφορά επί τούτου έκανε ο Αιτητής, ήτοι ότι εκκρεμεί υπόθεση εναντίον του. Περαιτέρω αμφιβολίες εγείρονται ως προς τη γνησιότητα του ισχυρισμού αυτού, καθότι ο ίδιος ο Αιτητής δήλωσε πως αναχώρησε από την Τουρκία νόμιμα τον Νοέμβριο του 2019, με το δελτίο ταυτότητάς του, χωρίς να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας. Το τελευταίο αυτό σημείο καίτοι από μόνο του δεν είναι καταλυτικής σημασίας καταδεικνύει ότι ο Αιτητή δεν αποτελεί πρόσωπο υψηλού ενδιαφέροντος για τις αρχές. Πρόσθετα, κατά την ακροαματική διαδικασία, ο Αιτητής ουδεμία αναφορά έκανε για υπόθεση εναντίον του και για καταδικαστική απόφαση και υπέπεσε σε αντίφαση, ισχυριζόμενος ότι η τελευταία του σύλληψη έλαβε χώρα το 2018, ενώ στη συνέντευξή του ισχυρίστηκε ότι αυτή έλαβε χώρα τέσσερις μήνες πριν την αναχώρησή του (Νοέμβριο του 2019), και επομένως εντός του 2019. Ο Αιτητής δεν επιχείρησε κατά την ακροαματική διαδικασία οποιαδήποτε περαιτέρω στοιχειοθέτηση της υπόθεσής του, ούτε προσκόμισε έγγραφα προς υποστήριξη των ισχυρισμών του για να καλύψει τα κενά που επισημάνθηκαν κατά την αξιολόγηση των δηλώσεών του ως προς την στοχοποίησή του από τις αρχές της Τουρκίας λόγω της εμπλοκής του στο κόμμα HDP.
29. Από το σύνολο των δηλώσεων του Αιτητή επισημαίνεται πως δεν ήταν σε θέση να στοιχειοθετήσει με συνεκτικότητα, σαφήνεια και λεπτομέρεια[4] τον ισχυρισμό του περί δίωξής του από τις αρχές της Τουρκίας λόγω της υποστήριξής του προς το κόμμα HDP. Ο Αιτητής προέβη σε γενικόλογες αποκρίσεις, χωρίς να παραθέτει λεπτομέρειες και συγκεκριμένες περιγραφές για τις ισχυριζόμενες συλλήψεις του από τις αρχές. Οι ανεπαρκείς, ασαφείς και ασυνεπείς απαντήσεις του Αιτητή δεν αντικατοπτρίζουν βιωματικής φύσης γεγονότα. Καθότι πρόκειται για περιστατικά που κατ' ισχυρισμό αποτελούν προσωπικές εμπειρίες, θα ήταν ευλόγως αναμενόμενο να είναι σε θέση να παραθέσει περισσότερα βιωματικά στοιχεία στην αφήγησή του. Επομένως γίνεται μεν αποδεκτός ο ισχυρισμός περί της υποστήριξή του προς το κόμμα HDP, αλλά ο ισχυρισμός του περί πολιτικής δραστηριοποίησης στον βαθμό που είχε ως συνέπεια την στοχοποίησή του από τις τουρκικές αρχές απορρίπτεται ως αναξιόπιστος.
30. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του τρίτου σχηματισθέντος ισχυρισμού, έκθεση του UK Home Office που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2023 αναλύει την επικρατούσα κατάσταση για τα κόμματα HDP και YSP της Τουρκίας. Παρά την ιδιότητά του ως νόμιμο πολιτικό κόμμα, το HDP συγχέεται συχνά από τις τουρκικές αρχές με την απαγορευμένη τρομοκρατική οργάνωση PKK (Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν). Τον Μάρτιο του 2021 ένας εισαγγελέας κατέθεσε υπόθεση στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας για την απαγόρευση του HDP, κατηγορώντας το κόμμα για συνεργασία με το PKK. Κατά τη συγγραφή της υπό αναφορά έκθεσης, η υπόθεση βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη και το μέλλον του HDP παραμένει ασαφές. Στις γενικές εκλογές του Μαΐου 2023, το HDP αποφάσισε όπως εκπρόσωποί του υποβάλουν υποψηφιότητα υπό το YSP (Πράσινο Αριστερό Κόμμα – Green Left Party). Η ηγεσία του κόμματος HDP δήλωσε ότι η απόφαση αυτή οφειλόταν στην απειλή επίσημου τερματισμού της λειτουργίας του HDP από την κυβέρνηση πριν από τις εκλογές. Προς το παρόν δεν υπάρχει υπόθεση παύσης και του κόμματος YSP. Το HDP/YSP δήλωσε ότι ενδέχεται να τροποποιήσει τους επόμενους μήνες - ένα γνωστό μοτίβο μεταξύ των φιλοκουρδικών πολιτικών κομμάτων που έχουν τροποποιήσει κατά καιρούς τα ονόματά τους για να αποφύγουν παύση της λειτουργίας τους.[5]
31. Δεδομένης της ταύτισης του HDP με το PKK από τις τουρκικές αρχές, η έκθεση του UK Home Office αναφέρει πως η απόφαση [2203] UKIAT 34 είναι σχετική. Στην υπόθεση αυτή, το Ανώτατο Δικαστήριο (Upper Tribunal) καθόρισε 15 (μη εξαντλητικούς) παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την αξιολόγηση αιτημάτων που βασίζονται σε πολιτικές ή "αυτονομιστικές" πεποιθήσεις και δραστηριότητες, οι οποίοι ως υπογραμμίζεται, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως λίστα ελέγχου (check list). Η έκθεση αναφέρει πως ενώ η νομολογία είναι 20 ετών, οι γενικές αρχές που θέτει σχετικά με τον τρόπο εξέτασης του κινδύνου παραμένουν επίκαιρες (με βάση τις πιο πρόσφατες πληροφορίες). Το σημείο εκκίνησης θα πρέπει να είναι η ισχυριζόμενη συμμετοχή του ατόμου στο HDP και οι δραστηριότητές του στο κόμμα. Η έκθεση σε γενικές γραμμές εκτιμά πως το να είναι κανείς απλό μέλος ή υποστηρικτής του HDP/YSP δεν είναι πιθανό να οδηγήσει σε δίωξη. Ωστόσο, ο κίνδυνος που πιθανόν να αντιμετωπίσει το άτομο θα εξαρτηθεί από το προφίλ και τις δραστηριότητές του. Εάν το άτομο είναι υψηλόβαθμο μέλος του HDP, για παράδειγμα, ένας βουλευτής, τοπικός αξιωματούχος ή εκλεγμένος δήμαρχος, ή ακτιβιστής ή ασκεί έντονη κριτική στη στάση της κυβέρνησης προς τους Κούρδους μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ή έχει έρθει με άλλο τρόπο στη δυσμενή προσοχή των αρχών λόγω υποψίας εμπλοκής του με το PKK, πιθανόν να κινδυνεύει με σύλληψη σύμφωνα με την ευρεία ερμηνεία της κυβέρνησης των κατηγοριών που σχετίζονται με την τρομοκρατία.[6]
32. Στη διαφωτιστική απόφαση [2003] UKIAT 00034 [7] το Ανώτατο Δικαστήριο έλαβε υπόψη τον ενδεχόμενο κίνδυνο για ένα πρόσωπο που εμπλέκεται σε «αυτονομιστικές» δραστηριότητες κατά την επιστροφή του στην Τουρκία και κατέληξε σε παράγοντες που πιθανόν να προσελκύσουν τη δυσμενή προσοχή των αρχών. Οι παράγοντες αυτοί (μη εξαντλητικοί) είναι οι ακόλουθοι: 1) Το επίπεδο, εάν υπάρχει, της γνωστής ή αποδιδόμενης/υποψίας εμπλοκής του αιτητή με αυτονομιστική οργάνωση. 2) Κατά πόσο ο αιτητής έχει ποτέ συλληφθεί ή τεθεί υπό κράτηση και, εάν ναι, υπό ποιες συνθήκες, πόσο καιρό προηγουμένως και εάν υπάρχει αιτιώδης συνάφεια μεταξύ αυτών και της αναχώρησης του αιτητή από την Τουρκία. 3) Εάν οι περιστάσεις των προηγούμενων συλλήψεων και κρατήσεων του αιτητή στο παρελθόν καταδεικνύουν ότι οι αρχές τον θεωρούσαν πράγματι ως ύποπτο αυτονομιστή. 4) Κατά πόσον ο αιτητής κατηγορήθηκε ή τέθηκε υπό όρους αναφοράς ή αντιμετωπίζει στη δεδομένη χρονική στιγμή κατηγορίες. 5) Ο βαθμός της κακομεταχείρισης που υπέστη στο παρελθόν ο αιτητής. 6) Κατά πόσο ο αιτητής έχει οικογενειακές σχέσεις με αυτονομιστική οργάνωση όπως η KADEK ή η HADEP ή η DEHAP [ονόματα ιστορικών, φιλοκουρδικών νόμιμων πολιτικών κομμάτων (και πρόδρομων του HDP), ορισμένα από τα οποία έκλεισαν από το συνταγματικό δικαστήριο και ορισμένα διαλύθηκαν]. 7) Το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ της τελευταίας σύλληψης/κράτησης του αιτητή και της αναχώρησής του από την Τουρκία. Εν προκειμένω εξετάζονται τα στοιχεία, εάν υπάρχουν, σχετικά με το τι έκανε ο αιτητής μεταξύ του χρόνου της τελευταίας σύλληψης και κράτησης και της αναχώρησης από την Τουρκία. Πρόκειται για ένα στοιχείο που είναι πιθανό να έχει σημασία μόνο εάν παρήλθε ένα εύλογα μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ των δύο γεγονότων χωρίς να υπάρχουν συνεχιζόμενα προβλήματα εκ μέρους των αρχών. 8) Εάν κατά την περίοδο μετά την τελευταία σύλληψη του αιτητή υπάρχει οποιαδήποτε απόδειξη ότι αυτός βρισκόταν υπό επιτήρηση ή παρακολουθείτο από τις αρχές. 9) Η Κουρδική εθνικότητα. 10) Η Αλεβίτικη πίστη. 11) Εν ισχύ τουρκικό διαβατήριο. 12) Κατά πόσο υπάρχουν αποδείξεις ότι οι αρχές προέβησαν σε δίωξη ή εκφράζουν ενδιαφέρον για τον αιτητή από τον χρόνο αναχώρησής του από τότε που έφυγε από την Τουρκία. 13) Κατά πόσο ο αιτητής έγινε πληροφοριοδότης ή του ζητήθηκε να γίνει πληροφοριοδότης. 14) Πραγματικές ή αποδιδόμενες πολιτικές δραστηριότητες στο εξωτερικό σε σχέση με αυτονομιστική οργάνωση. 15) Εάν ο αιτητής είναι λιποτάκτης και θα αντιμετωπίσει συνέπειες με την επιστροφή του.[8]
33. Η ίδια έκθεση αναφέρει πως όταν απλά μέλη του HDP έχουν έρθει στη δυσμενή προσοχή των αρχών, αυτό γενικά συμβαίνει κατά τη συμμετοχή τους σε διαδηλώσεις και συλλαλητήρια, ή επειδή άσκησαν έντονη κριτική στην κυβέρνηση ή τον πρόεδρο ή επειδή εκφράστηκαν για κουρδικά πολιτικά ζητήματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Διαφορετικά, τα απλά μέλη είναι απίθανο να προσελκύσουν τη δυσμενή προσοχή των αρχών λόγω μόνο των πολιτικών τους πεποιθήσεων. Η έκθεση του UK Home Office εκτιμά πως προσέλκυση της αρνητικής προσοχής των αρχών δεν είναι το ίδιο με τη σύλληψη και μετέπειτα κράτηση και δεν συνεπάγεται αυτόματα με βάσιμο φόβο δίωξης ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.[9]
34. Λαμβάνοντας υπόψη σφαιρικά τα όσα επικαλέστηκε ο Αιτητής, τόσο κατά τις συνεντεύξεις του, όσο κατά την δικαστική διαδικασία, σε συνδυασμό με τα ευρήματα της πιο πάνω έρευνας και με βάση τους αποδεκτούς ουσιώδεις ισχυρισμούς, ήτοι ότι πρόκειται για Τούρκο υπήκοο, Κουρδικής καταγωγής και, απλός υποστηρικτής του HDP, όχι εγγεγραμμένο μέλος, χωρίς να έχει πολιτική δράση στα ανώτερα στρώματα του κόμματος, καταλήγω πως δεν στοιχειοθετείται βάσιμος φόβος δίωξης ή σοβαρής βλάβης του Αιτητή από τις αρχές της Τουρκίας. Ακόμη και στην περίπτωση που γινόταν αποδεκτός ο ισχυρισμός του περί δυσμενούς προσοχής των αρχών προς το πρόσωπό του λόγω της υποστήριξής του προς το κόμμα HDP (είτε μέσω συμμετοχής σε διαδηλώσεις ή άλλων δραστηριοτήτων), όπως ο ίδιος δήλωσε, όταν περιόρισε τη δράση του, δεν αντιμετώπισε οποιοδήποτε θέμα με τις αρχές. Κατά τα άλλα ως ανέφερε η οικογένειά του δεν αντιμετώπισε οποιαδήποτε δίωξη κατά το χρόνο της απουσίας του ενώ επαναλαβάνεται η γενικότητα με την οποία ο Αιτητής παρουσίασε τις κατ’ ισχυρισμό συλλήψεις του, χωρίς επιπλέον να αναφέρεται ειδικά στις περιστάσεις της απελευθέρωσής του. Ο Αιτητής εξέτισε την υποχρεωτική στρατιωτική του θητεία, αναχώρησε νόμιμα από τη χώρα του με δελτίο ταυτότητας χωρίς να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα με τις αρχές, γεγονός αποτελεί αξιοσημείωτη ένδειξη ότι δεν εκκρεμεί οποιαδήποτε δίωξη εναντίον του. Όπως ο ίδιος ανέφερε, η σύζυγος και οι θυγατέρες του διαμένουν σε χωριό της επαρχίας Muş και από τότε που ο ίδιος αναχώρησε από την Τουρκία, δεν έχουν τύχει παρενόχλησης από τις τουρκικές αρχές. Ο Αιτητής δεν κατάφερε να στοιχειοθετήσει τέτοιας βαρύτητας πολιτική εμπλοκή που να δικαιολογεί ότι βρίσκεται στο στόχαστρο των αρχών. Σχετικά με τη βεβαίωση που προσκόμισε στο πλαίσιο της δικαστικής διαδικασίας από το πολιτιστικό κέντρο του Κουρδιστάν σχετικά με τη γενική συμμετοχή του στον αγώνα των Κούρδων, σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί από μόνο του το έγγραφο αυτό για να τεκμηριώσει πολιτική δραστηριοποίηση του Αιτητή στη Δημοκρατία που πιθανόν να προσελκύσει το ενδιαφέρον των αρχών, ενώ δεν παραβλέπεται και η υποκειμενική φύση του.
35. Στη βάση των λοιπών στοιχείων του προφίλ του και ιδίως αναφορικά με την κουρδική του καταγωγή, Δικαστήριο προέβη σε περαιτέρω έρευνα, πέραν των όσων παρέθεσαν οι Καθ’ ων η αίτηση, σχετικά με το ζήτημα των διακρίσεων και της περιθωριοποίησης που τυγχάνουν οι Κούρδοι στην Τουρκία. Έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών της Αυστραλίας του 2020 (DFAT) αναφέρει πως κανένας νόμος δεν εμποδίζει τους Κούρδους (ή άλλες εθνοτικές μειονότητες) να αποκτήσουν θέσεις στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα απασχόλησης, να συμμετέχουν στη δημόσια ζωή ή να έχουν πρόσβαση στις κρατικές υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης όπως και οι υπόλοιποι Τούρκοι πολίτες. Ωστόσο, η δυνατότητα των Κούρδων πολιτών να το κάνουν αυτό στην πράξη εξαρτάται σημαντικά από τις ατομικές συνθήκες και τη γεωγραφική τους θέση. Όσοι διαμένουν στη δυτική Τουρκία έχουν καλύτερη πρόσβαση στις κυβερνητικές υπηρεσίες από εκείνους που κατοικούν σε περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας που πλήττονται από συγκρούσεις. Η ίδια έκθεση αναφέρει πως ενώ οι Κούρδοι συμμετέχουν σε όλες τις πτυχές του τουρκικού δημόσιου βίου, συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης, της δημόσιας διοίκησης και του στρατού, παραδοσιακά υποεκπροσωπούνται σε ανώτερες θέσεις. Το DFAT καταλήγει πως παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να αναχαιτίσει τους περιορισμούς που εισάγουν διακρίσεις στη δημόσια έκφραση της μειονότητας των Κούρδων, εκτιμά ότι οι Κούρδοι στην Τουρκία αντιμετωπίζουν κρατικές διακρίσεις και κάποιες κοινωνικές διακρίσεις λόγω της εθνοτικής τους καταγωγής. Η έκταση και η μορφή αυτών των διακρίσεων εξαρτάται από τη γεωγραφική θέση και τις προσωπικές συνθήκες. Όσοι διαμένουν στα νοτιοανατολικά και όσοι δραστηριοποιούνται (ή θεωρούνται ότι είναι ενεργοί) σε κουρδικές πολιτικές οργανώσεις ή οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από εκείνους που είναι πολιτικά ενεργοί, ή όσους υποστηρίζουν το κόμμα ΑΚΡ. Το DFAT αξιολογεί ότι οι συνεχιζόμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία και στο Ιράκ δεν επιδεινώνουν την κατάσταση για τους Κούρδους στο εσωτερικό της Τουρκίας.[10]
36. Έκθεση του US Department of State (στο εξής: USDS) για το 2023 αναφέρει ότι ενώ το Σύνταγμα της Τουρκίας απαγορεύει τις διακρίσεις με βάση τη γλώσσα, τη φυλή ή το χρώμα και προβλέπει την ισότητα ενώπιον του νόμου, ωστόσο οι αρχές δεν εφαρμόζουν με συνέπεια αυτές τις διατάξεις. Ο νόμος επέτρεψε στους πολίτες να ανοίγουν ιδιωτικά ιδρύματα για την παροχή εκπαίδευσης σε γλώσσες και διαλέκτους που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά στην καθημερινή τους ζωή, υπό την προϋπόθεση ότι τα σχολεία υπάγονταν στο νόμο και επιθεωρούνταν από το Υπουργείο Παιδείας. Ο νόμος επέτρεψε την επαναφορά των προηγούμενων μη τουρκικών ονομάτων χωριών και γειτονιών και παρείχε στα πολιτικά κόμματα και τα μέλη τους το δικαίωμα να διεξάγουν προεκλογική εκστρατεία και να χρησιμοποιούν διαφημιστικό υλικό σε οποιαδήποτε γλώσσα, αλλά το δικαίωμα αυτό δεν προστατεύθηκε. Ο νόμος περιόρισε τη χρήση άλλων γλωσσών εκτός της τουρκικής στην κυβέρνηση και στις δημόσιες υπηρεσίες.[11]
37. Έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2023 αναφέρει πως περίπου 15 εκατομμύρια Κούρδοι ζουν στην Τουρκία (περίπου 18-20% του πληθυσμού). Ο κουρδικός λαός έχει διατηρήσει τη δική του γλώσσα, τον πολιτισμό και μια έντονη αίσθηση ταυτότητας, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν το δικό τους κράτος. Οι Κούρδοι της Τουρκίας συγκεντρώνονται στα νοτιοανατολικά της χώρας, αλλά ένα μεγάλο ποσοστό έχει μετακομίσει στις πόλεις της δυτικής πλευράς, συμπεριλαμβανομένης της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης. Η τουρκική κυβέρνηση έχει ιστορικά προσπαθήσει να περιορίσει την κουρδική επιρροή και ταυτότητα εν μέρει για να προστατέψει την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και για να διατηρήσει την πολιτική σταθερότητα. Ενάντια σε αυτό, οι Κούρδοι επιδιώκουν εδώ και καιρό μεγαλύτερες πολιτιστικές και πολιτικές ελευθερίες. Αυτή η σύγκρουση συμφερόντων και στόχων οδήγησε σε διακρίσεις και περιόδους βίας. Υπάρχουν ενδείξεις για συνεχιζόμενες κοινωνικές διακρίσεις έναντι των Κούρδων και πολυάριθμες αναφορές για ρατσιστικές επιθέσεις κατά των Κούρδων το 2023. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι επιθέσεις αυτές μπορεί να μην έχουν διερευνηθεί σωστά ή να μην έχουν αναγνωριστεί ως ρατσιστικές. Οι Κούρδοι που διαμένουν σε πόλεις της δυτικής Τουρκίας μπορεί να αισθάνονται φόβο να αποκαλύψουν την κουρδική τους ταυτότητα ή να μιλήσουν κουρδικά δημοσίως, και οι ευκαιρίες απασχόλησης μπορεί να είναι περιορισμένες για τους Κούρδους, ιδιαίτερα αν είναι ενεργοί στην κουρδική πολιτική ή αν εκφράζουν την υποστήριξή τους στους αγώνες των Κούρδων. Ωστόσο, η έκθεση αναφέρει πως οι περισσότεροι μη πολιτικά ενεργοί Κούρδοι και όσοι υποστηρίζουν το κόμμα ΑΚΡ μπορούν να ζήσουν χωρίς διακρίσεις. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι οι Κούρδοι μπορεί να μην έχουν πρόσβαση σε κάποια ενοικιαζόμενα καταλύματα λόγω της εθνικότητάς τους. Επίσης, Κούρδοι που δεν μιλούν τουρκικά μπορεί να αντιμετωπίσουν κάποια δυσκολία σχετικά με την πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες. Η έκθεση εκτιμά πως γενικά, οι διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι Κούρδοι λόγω της φύσης ή της επανάληψης τους, ακόμη και αθροιστικά, δεν συνιστούν πραγματικό κίνδυνο δίωξης ή/και σοβαρής βλάβης.[12]
38. Με βάση τις παραγράφους 54 και 55 του Εγχειριδίου για τις διαδικασίες και τα κριτήρια καθορισμού του καθεστώτος των προσφύγων: «54 Διαφορές στη μεταχείριση διαφόρων κοινωνικών ομάδων υπάρχουν πράγματι σε μεγαλύτερη ή μικρότερη έκταση σε πολλές κοινωνίες. Πρόσωπα που τους επιφυλάσσεται λιγότερο ευμενής μεταχείριση εξαιτίας τέτοιων διαφορών δεν είναι κατ’ ανάγκη θύματα δίωξης. Μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις η διάκριση αυτή συνιστά δίωξη. Αυτό συμβαίνει μόνον όταν τα μέτρα διάκρισης καταλήγουν σε συνέπειες ουσιωδώς επιζήμιου χαρακτήρα για το πρόσωπο που τα υφίσταται, π.χ. σοβαρούς περιορισμούς στο δικαίωμά του να κερδίζει τα προς το ζην, στο δικαίωμά του να ασκεί τη θρησκεία του ή στο δικαίωμά του πρόσβασης σε γενικώς προσιτά εκπαιδευτικά ιδρύματα. 55 Όπου τα μέτρα δυσμενούς διάκρισης δεν είναι καθεαυτά σοβαρά, είναι ωστόσο δυνατό να προκαλούν δικαιολογημένο φόβο δίωξης, εάν προξενούν στη συνείδηση του εν λόγω προσώπου συναισθήματα ανησυχίας και ανασφάλειας για το μέλλον του. Εάν ανάλογα μέτρα, αυτά καθεαυτά, συνιστούν δίωξη, αυτό πρέπει να καθορισθεί λαμβανομένων υπόψη όλων των συνθηκών. Ο ισχυρισμός για την ύπαρξη φόβου δίωξης είναι περισσότερο βάσιμος όταν ένα πρόσωπο υπήρξε θύμα μιας σειράς μέτρων δυσμενούς μεταχείρισης αυτού του τύπου, και όταν μ’ αυτόν τον τρόπο εμπλέκεται ένα στοιχείο συσσώρευσης λόγων.».
39. Περαιτέρω, ως προς το συστατικό στοιχείο της δίωξης, ο περί Προσφύγων Νόμος ορίζει, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 3Γ(1)(α) τις πράξεις δίωξης ως πράξεις «[.] αρκούντως σοβαρές λόγω της φύσης ή της επανάληψης τους ώστε να συνιστούν σοβαρή παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικά των δικαιωμάτων από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση, βάσει του άρθρου 15 παράγραφος 2, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.», μεταφέροντας στην εθνική έννομη τάξη το αντίστοιχο άρθρο 9(α) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας [στο εξής: Οδηγία 2011/95/ΕΕ]. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 3Γ(2) του περί Προσφύγων Νόμου «Οι ακόλουθες πράξεις συνιστούν μη εξαντλητικό κατάλογο πράξεων δίωξης, κατά την έννοια του εδαφίου (1): (α) πράξεις σωματικής ή ψυχικής βίας, συμπεριλαμβανομένων πράξεων σεξουαλικής βίας, (β) νομικά, διοικητικά, αστυνομικά ή/και δικαστικά μέτρα, τα οποία εισάγουν διακρίσεις αφ' εαυτού ή εφαρμόζονται κατά τρόπο εισάγοντα διακρίσεις, (γ) ποινική δίωξη ή επιβολή ποινής η οποία είναι δυσανάλογη ή μεροληπτική, (δ)[.], (ε) [.],(στ) πράξεις που στοχεύουν το φύλο ή τα παιδιά.». Περαιτέρω, όπως έχει αποφανθεί το ΔΕΕ για να συνιστά μια προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων δίωξη υπό την έννοια του άρθρου 1Α, της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 σχετικά με το Καθεστώς των Προσφύγων, η προσβολή αυτή πρέπει να είναι σοβαρή σε ορισμένο τουλάχιστον βαθμό [απόφαση X κ.λπ., C‑199/12 έως C‑201/12, EU:C:2013:720, σκέψεις 51 έως 53].
40. Συνδυαστικώς προκειμένου η ύπαρξη διακρίσεων να εξικνείται το επίπεδο της δίωξης θα πρέπει να είναι αρκούντως σοβαρή.
41. Με βάση τα όσα επικαλέστηκε ο Αιτητής και το προφίλ του, ήτοι νέος, υγιής, με ικανότητα να εργαστεί και οικογενειακούς δεσμούς στον τόπο καταγωγής και διαμονής του, δεν διαπιστώνεται ότι θα αντιμετωπίσει μόνο λόγω της Κουρδικής του καταγωγής δίωξη ή σοβαρή βλάβη. Τυχόν διακρίσεις που βίωσε λόγω της Κουρδικής του καταγωγής (συγκεκριμένα ανέφερε το θέμα της γλώσσας) δεν διαπιστώνεται ότι οδήγησαν σε συνέπειες ουσιωδώς επιζήμιου χαρακτήρα για το πρόσωπό του. Με βάση τα ευρήματα της ανωτέρω έρευνας, δεν στοιχειοθετείται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης ή σοβαρής βλάβης του Αιτητή λόγω της εθνοτικής του καταγωγής. Ούτε άλλωστε ο ίδιος προέβαλε οποιοδήποτε υποκειμενικό φόβο προς αυτή την κατεύθυνση.
42. Ως προς την κατάσταση ασφαλείας, και εν προκειμένω, ως προς τον κίνδυνο που ενδέχεται να αντιμετωπίσει ο Αιτητής λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, το Δικαστήριο ανέτρεξε σε πρόσφατες και έγκυρες πληροφορίες από εξωτερικές πηγές αναφορικά με τη γενική κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του Αιτητή. Ως προς την γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του Αιτητή, σύμφωνα με το Portal RULAC (Rule of Law in Armed Conflict) της Ακαδημίας της Γενεύης, επί του παρόντος διεξάγεται μία μη διεθνής ένοπλη σύγκρουση στην Τουρκία μεταξύ των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και των δυνάμεων ασφαλείας και του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), η οποία διήρκεσε με κάποια διακοπή από τη δεκαετία του 1980 έως το 2013 και επανεκκίνησε τον Ιούλιο του 2015. Η μη διεθνής ένοπλη σύγκρουση κατά του PKK επεκτείνεται στη Συρία και το Ιράκ, όπου η τουρκική δράση είναι συνυφασμένη με τις συνεχιζόμενες μη διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις στη Συρία και το Ιράκ. Η χρήση βίας εκ μέρους της Τουρκίας στο ιρακινό και συριακό έδαφος και της κατοχής τμημάτων της Συρίας χωρίς τη συγκατάθεση του εδαφικού κράτους, οδηγεί επίσης σε παράλληλες διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις με το Ιράκ και τη Συρία.[13] Ωστόσο, δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά για περιστατικά ασφαλείας που αφορούν τις πιο πάνω συγκρούσεις στην επαρχία Muş, τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του Αιτητή.
43. Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED, η οποία προβαίνει σε καταγραφή των περιστατικών ασφαλείας σε παγκόσμιο επίπεδο, κατά την περίοδο 20.5.2023 – 17.5.2024 στη επαρχία Muş, όπου βρίσκεται η περιφέρεια Bulanik στην οποία ανήκει το χωριό του Αιτητή, επομένως τόπος καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή, σημειώθηκαν συνολικά 56 περιστατικά ασφαλείας που είχαν ως αποτέλεσμα 28 ανθρώπινες απώλειες. Τα 27 περιστατικά κατηγοριοποιήθηκαν ως ακολούθως: 1 μάχη (battle), η οποία είχε ως αποτέλεσμα 2 ανθρώπινες απώλειες, 1 περιστατικό βίας κατά πολιτών (violence against civilians) χωρίς απώλεια σε ανθρώπινες ζωές και 54 διαμαρτυρίες (protests), δύο εκ των οποίων στην πόλη Bulanik, χωρίς επίσης απώλεια ανθρώπινων ζωών.[14] Ο μικρός αριθμός των περιστατικών συνδυαστικά με τον μικρό αριθμό θυμάτων και τον μικρό αριθμό περιστατικών κωδικοποιημένων ως μαχών ή/και ως βία κατά αμάχων, συνηγορούν στο ότι δεν επικρατούν συνθήκες ένοπλης σύρραξης και αδιάκριτης βίας. Σημειώνεται δε, ότι ο πληθυσμός της επαρχίας Muş εκτιμάται ότι ανέρχεται στις 82536 χιλιάδες (2024) κατοίκους.[15]
44. Σε συνέχεια της αξιολόγησης κινδύνου διαπιστώνω ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς του πρόσφυγα, καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου.
45. Ούτε επίσης τεκμηριώνεται, η υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν τεκμηριώνει, αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.
46. Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό του Αιτητή δεν προκύπτει, ότι ενόψει των προσωπικών του περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] ότι αυτός διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής της στη χώρα καταγωγής του [βλ. άρθρο 19(2)(α) και (β)]. Παρατηρείται ότι ο Αιτητής, δεν έθεσε υπόψη των Καθ’ ων η αίτηση τα πραγματικά περιστατικά εκείνα που θα επέτρεπαν να αντληθούν τέτοια συμπεράσματα.
47. Ούτε εξάλλου προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής του Αιτητή, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο Αιτητής, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψη 43].
48. Επισημαίνεται ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε Αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) ως «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».
49. Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν ως προς την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι συνιστούν «[…]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).
50. Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών 8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.
51. Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ, «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας».
52. Επί τη βάσει των πληροφοριών από τις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης ως αυτές παρατέθηκαν ανωτέρω κατά την αξιολόγηση του κινδύνου σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στην επαρχία Mus, τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του Αιτητή, λαμβάνοντας υπόψιν τον αριθμό των περιστατικών ασφαλείας σε σχέση και με το συνολικό πληθυσμό στην εν λόγω περιοχή, δεν προκύπτει ότι ασκείται αδιάκριτη βία ούτως ώστε ο Αιτητής να αντιμετωπίζει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής απειλής κατά το άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων νόμου.
53. Όλως επικουρικώς, ο Αιτητής ως νεαρός, υγιής άνδρας, ικανός προς εργασία θα μπορούσε να εγκατασταθεί σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή της χώρας του, όπως για παράδειγμα στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι εργαζόταν περιστασιακά στον οικοδομικό τομέα και όπου διαμένουν αρκετά ξαδέρφια του. Δεν παρουσιάζει οποιαδήποτε χαρακτηριστικά επίτασης τυχόν κινδύνου.
54. Ως προς την απόφαση επιστροφής, ο Αιτητής δεν εγείρει οποιουσδήποτε άλλους ισχυρισμούς που να παραπέμπουν σε ενδεχόμενο παράβασης της αρχής της μη επαναπροώθησης, πέραν των όσων εξετάστηκαν και αξιολογήθηκαν ανωτέρω.
Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση τροποποιείται ως ανωτέρω, με €300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση.
Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] EASO, ‘Practical Guide: Evidence Assessment’ (2015), 2 διαθέσιμο σε https://euaa.europa.eu/sites/default/files/public/EASO-Practical-Guide_-Evidence-Assessment.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 25/04/2024)
[2] Βλ. σχετικά εξάλλου και EUAA, ‘Country of Origin (COI) Report Methodology’ (2023), 18 διαθέσιμο σε https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/2023-02/2023_02_EUAA_COI_Report_Methodology_Rebranded.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 24/04/2024)
[3] UK Home Office, Country Policy and Information Note Turkey: Peoples’ Democratic Party/ Green Left Party (HDP/YSP), Version 5.0, October 2023, σ. 14-16, 21 και 34
[4] EUAA, Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System Judicial analysis, Second edition, σ. 120-134
[5] UK Home Office, Country Policy and Information Note Turkey: Peoples’ Democratic Party/ Green Left Party (HDP/YSP), Version 5.0, October 2023, σ. 4
[6] Ό.π., σ. 4
[8] Ό.π., σ. 6-7
[9] Ό.π., σ. 8
[10] Australian Government – Department of Foreign Affairs and Trade, DFAT Country Information Report: Turkey, 10 September 2020, σ. 21-22
https://www.dfat.gov.au/sites/default/files/country-information-report-turkey.pdf
2023 Country Reports on Human Rights Practices: Turkey
[12] UK Home Office, Country Policy and Information Note Turkey: Kurds, Version 4.0, October 2023, σ. 6-10
https://assets.publishing.service.gov.uk/media/65311c6026b9b1000daf1bc6/TUR+CPIN+-+Kurds.pdf
[13] https://www.rulac.org/browse/conflicts/non-international-armed-conflict-in-turkey#collapse2accord
[14] ACLED - DISAGGREGATED DATA COLLECTION - ANALYSIS & CRISIS MAPPING PLATFORM, The Armed Conflict Location & Event Data Project, διαθέσιμο στον ακόλουθο διαδικτυακό σύνδεσμο https://acleddata.com/explorer/
(βλ. πλατφόρμα ACLED EXPLORER, με στοιχεία ανάλυσης ως εξής: COUNTRY VIEW- EVENT DATE - 29.3.2023 - 29.3.2024, EVENT TYPE - Battles / Violence against civilians / Explosions/Remote violence / Riots / Protests και REGION – Middle East- Turkey- Admin: Muş/Bulanik)
[15] World Population Review, Turkey – Mus
https://worldpopulationreview.com/countries/cities/turkey