ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

                                                                                   Υπόθεση αρ. Τ2967/23

 

5 Ιουνίου 2024

 

[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Ρ. Ο.

                                                                                                                        Αιτητής

Και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

                                                                                                                        Καθ’ ων η αίτηση

 

Αιτητής εμφανίζεται αυτοπροσώπως

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την προσφυγή ο αιτητής, αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημ.03/11/23, η οποία του κοινοποιήθηκε στις 10/11/23, και δια της οποίας απορρίφθηκε η μεταγενέστερη αίτησή διεθνούς προστασίας που υπέβαλε.

Ως εκτίθεται στο Υπόμνημα που καταχωρήθηκε από τους καθ’ ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου που κατατέθηκε στα πλαίσια της παρούσας προσφυγής, ο αιτητής κατάγεται από τη Νιγηρία, εισήλθε στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές παρατύπως, μέσω κατεχομένων, στις 22/07/19 και υπέβαλε 1η αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας την ίδια μέρα (ερ.1-3, 28).

Στις 29/07/20 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη στον αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου προς εξέταση του αιτήματός του για διεθνή προστασία όπου δόθηκε η ευκαιρία στον αιτητή, μέσα από σχετικές ερωτήσεις, μεταξύ άλλων, να εκθέσει τους λόγους στους οποίους στηρίζει το αίτημα του (ερ.12-28). Μετά το πέρας της συνέντευξης, ετοιμάστηκε σχετική Έκθεση-Εισήγηση, στις 21/08/21, απορρίφθηκε η αίτηση για διεθνή προστασία (ερ.38-45). Ακολούθως ετοιμάστηκε σχετική επιστολή ενημέρωσης του αιτητή για την απόφαση της Υπηρεσίας, η οποία του επιδόθηκε διά χειρός στις 06/12/21 στη μητρική του γλώσσα (ερ.49-50).

Στις 28/09/22 ο αιτητής υπέβαλε την επίδικη μεταγενέστερη αίτηση διεθνούς προστασίας η οποία και απορρίφθηκε στις 26/10/23 ως απαράδεκτη στη βάση του αρ.16 (Δ) του περί Προσφύγων Νόμου (ερ.60-63, 67-70). Ακολούθως ετοιμάστηκε επιστολή ενημέρωσης για την απόφαση της Υπηρεσίας, η οποία του δόθηκε δια χειρός στις 10/11/23 (ερ.71).

Επί της 1ης αιτήσεως ασύλου ο αιτητής αναφέρει ότι ο πατέρας και ο θείος του ανήκουν σε μια μυστική αδελφότητα (cultistssecret society) και όταν ο πρώτος απεβίωσε αυτοί ζήτησαν από τον αιτητή να τον αντικαταστήσει στις τάξεις τους. Ο αιτητής αρνήθηκε, ως αναφέρει, καθότι είναι Χριστιανός. 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης από την Υπηρεσία στα πλαίσια της 1ης αιτήσεως ο αιτητής ανέφερε ότι γεννήθηκε σε πόλη της πολιτείας Delta, όπου έζησε μέχρι το 2014, και ακολούθως στο Lagos. Εργαζόταν ως καλλιτέχνης και τα σαββατοκύριακα ως υπεύθυνος ασφαλείας σε κλαμπ της περιοχής.

Ως προς τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής ο αιτητής επανέλαβε τα ως άνω και ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας του είχε υποσχεθεί στην αδελφότητα που ανήκει ότι ο ίδιος θα τον διαδεχθεί όταν πεθάνει. Ο ίδιος όμως, καθώς «δεν [θέλει] αίμα στα χέρια του», ως ανέφερε, αρνήθηκε και τιμωρία του γι’ αυτό είναι ο θάνατος του, σύμφωνα με τις παραδόσεις. Όταν αρνήθηκε του επιτέθηκαν «δύο αγόρια», ως ανέφερε, και τον τραυμάτισαν. Έκτοτε φοβάται και είναι απελπισμένος. Ο πατέρας του, ως ο ίδιος ανέφερε, απεβίωσε τον Ιανουάριο 2014 και από τότε δεν ξαναπήγε στο χωριό του. Όταν ρωτήθηκε αν του συνέβη τίποτε από το 2014 μέχρι το 2019, όταν και έφυγε από τη χώρα, ο αιτητής ανέφερε ότι φοβάται. Ερωτώμενος για το όνομα, τα πιστεύω και έθιμα της αδελφότητας που κατ’ ισχυρισμό τον διώκει, ο αιτητής αρκέστηκε να αναφέρει ότι το όνομα της είναι Isakapa, χωρίς εντούτοις να είναι σε θέσει να δώσει ουδεμία άλλη σχετική πληροφορία. Ερωτώμενος τι φοβάται ανέφερε ότι τα προβλήματα του είναι πνευματικά. 

Οι καθ’ ων η αίτηση, εξετάζοντας τα λεγόμενα του αιτητή κατά τη συνέντευξη, σχημάτισαν 2 ουσιώδεις ισχυρισμούς.

Ο 1ος αφορά τη ταυτότητα, προφίλ και χώρα προέλευσης του, ο οποίος έγινε αποδεκτός, ο δε 2ος αφορά την κατ’ ισχυρισμό δίωξη του από μυστική αδελφότητα μετά την άρνηση του να διαδεχθεί τον πατέρα του, ο οποίος απορρίφθηκε.

Όσον αφορά τον 2ο ως άνω ισχυρισμό, κρίθηκε ότι οι δηλώσεις του αιτητή στερούνταν συνοχής, καθώς εντοπίστηκαν ασάφειες και γενικολογίες και ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς λεπτομέρειες που θα έδιδαν την απαραίτητη βιωματική διάσταση στο αφήγημα του. Παρά τα ως άνω ευρήματα των καθ’ ων η αίτηση επί της εσωτερικής συνοχής των δηλώσεων του αιτητή, προχώρησαν σε έρευνα σε πηγές πληροφόρησης αναφορικά με την ύπαρξη της αδελφότητας με όνομα Isakaba, εκ της οποίας δεν επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη τέτοιας αδελφότητας, εντοπίστηκε όμως ομώνυμη ταινία του 2004. Συνεπεία των ως άνω ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίφθηκε ως αναξιόπιστος.

Εν συνεχεία, επί τη βάσει του μοναδικού αποδεκτού 1ου ισχυρισμού του αιτητή, έγινε αξιολόγηση μελλοντικού κινδύνου λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση ασφαλείας στον τόπο διαμονής του, την πολιτεία Lagos, και οι καθ’ ων η αίτηση κατέληξαν ότι δεν υπάρχει εύλογος βαθμός πιθανότητας όπως αυτός να εκτεθεί σε δίωξη ή σοβαρή βλάβη.

Για τους πιο πάνω λόγους η 1η αίτηση απορρίφθηκε ως αβάσιμη.

Στα πλαίσια της επίδικης μεταγενέστερης αίτησης ο αιτητής επανέλαβε, σχεδόν αυτολεξεί, τα όσα είχε αναφέρει επί της 1ης αιτήσεως του, ως ανωτέρω καταγράφονται.

Συνέπεια των ανωτέρω, οι καθ’ ων η αίτηση απέρριψαν τη μεταγενέστερη αίτηση, για τον λόγο ότι, ως καταγράφουν στην έκθεση (ερ.68), κρίθηκε πως τα όσα ο αιτητής καταγράφει επί της δεν αποτελούν νέα στοιχεία.

Η αίτηση αποτελείται από χειρόγραφα συμπληρωμένο Έντυπο αρ.1 επί του οποίου δεν καταγράφονται νομικοί λόγοι και χωρίς έκθεση γεγονότων. Αυτό που αναφέρει ο αιτητής είναι αντιμετωπίζει «οικογενειακό πρόβλημα» και γι’ αυτό κινδυνεύει η ζωή του.

Ενώπιον του Δικαστηρίου, στα πλαίσια της ακρόασης της παρούσης, αφού το δόθηκε η ευκαιρία να επιθεωρήσει τον διοικητικό φάκελο, ο αιτητής επανέλαβε και πάλι τα ως άνω.

Σημειώνεται ότι, στα πλαίσια μεταγενέστερης αίτησης, αυτό που ερευνάται είναι, πρώτα, το κατά πόσο «[…] υποβλήθηκαν από τον αιτητή νέα στοιχεία ή πορίσματα τα οποία ο Προϊστάμενος δεν έλαβε υπόψη κατά την έκδοση της εκδοθείσας απόφασής  […]» [αρ.16Δ (3) (α)] του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (6(I)/2000]) και, εφόσον διαπιστωθεί τούτο, προχωρά σε εξέταση του αν «[τ]α εν λόγω στοιχεία ή πορίσματα αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης στον/στην αιτητή διεθνούς προστασίας […]» [αρ.16Δ (3) (β) (i)] και του κατά πόσο «ικανοποιείται πως ο αιτητής, άνευ δικής του υπαιτιότητας, αδυνατούσε να υποβάλει τα εν λόγω στοιχεία ή πορίσματα κατά την προηγούμενη διαδικασία» [αρ.16Δ (3) (β) (i)], [βλ. και αρ.40 (2),(3) και (4) Οδηγία 2013/32/ΕΕ].

Στην απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής ΔΕΕ) στην C-651/19, JP, ημ.09/09/20, λέχθηκε (σκέψη 60) ότι «[…] δικαστήριο που επιλαμβάνεται προσφυγής κατά απόφασης με την οποία απορρίπτεται ως απαράδεκτη μεταγενέστερη αίτηση διεθνούς προστασίας πρέπει να ελέγξει μόνον κατά πόσον, αντιθέτως προς ό,τι αποφάσισε η αρμόδια αρχή, από την προκαταρκτική εξέταση της αίτησης αυτής προέκυψαν νέα στοιχεία ή πορίσματα, κατά τα διαλαμβανόμενα στην προηγούμενη σκέψη. Εξ αυτού συνάγεται ότι, στο δικόγραφο της προσφυγής του ενώπιον του δικαστηρίου αυτού, ο αιτών πρέπει, κατ’ ουσίαν, απλώς να αποδείξει ότι βασίμως θεώρησε ότι υφίστανται νέα στοιχεία ή πορίσματα σε σχέση με εκείνα που εξετάστηκαν στο πλαίσιο της προηγούμενης αιτήσεώς του.»

Στην απόφαση του ΔΕΕ στην C-921/19, LH, ημ.10/06/21 λέχθηκαν τα εξής:

«34     Επομένως, το άρθρο 40, παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας 2013/32 προβλέπει την εξέταση των μεταγενέστερων αιτήσεων σε δύο στάδια. Το πρώτο στάδιο, προκαταρκτικής φύσεως, έχει ως αντικείμενο τον έλεγχο του παραδεκτού των αιτήσεων αυτών, ενώ το δεύτερο στάδιο αφορά την επί της ουσίας εξέταση των εν λόγω αιτήσεων.

35      Το πρώτο αυτό στάδιο πραγματοποιείται επίσης σε δύο στάδια, καθένα από τα οποία οδηγεί στην εξακρίβωση των διαφορετικών προϋποθέσεων παραδεκτού που θέτουν οι ίδιες αυτές διατάξεις.

36      Επομένως, πρώτον, το άρθρο 40, παράγραφος 2, της οδηγίας 2013/32 ορίζει ότι, προκειμένου να ληφθεί απόφαση σχετικά με το παραδεκτό αίτησης για διεθνή προστασία δυνάμει του άρθρου 33, παράγραφος 2, στοιχείο δʹ, της οδηγίας αυτής, η μεταγενέστερη αίτηση για διεθνή προστασία υποβάλλεται κατ' αρχάς σε προκαταρκτική εξέταση, προκειμένου να καθοριστεί εάν προέκυψαν ή υποβλήθηκαν από τον αιτούντα νέα στοιχεία ή πορίσματα σχετικά με την εξέταση του εάν ο αιτών πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να χαρακτηρισθεί ως δικαιούχος διεθνούς προστασίας δυνάμει της οδηγίας 2011/95.

37      Η εξέταση του παραδεκτού της μεταγενέστερης αίτησης συνεχίζεται, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 40, παράγραφος 3, της οδηγίας αυτής, μόνον όταν πράγματι υφίστανται τέτοια νέα στοιχεία ή πορίσματα σε σχέση με την πρώτη αίτηση για διεθνή προστασία, προκειμένου να εξακριβωθεί αν τα νέα αυτά στοιχεία και πορίσματα αυξάνουν σημαντικά την πιθανότητα να πληροί ο αιτών τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για να του αναγνωρισθεί το καθεστώς αυτό.

38      Κατά συνέπεια, οι δύο αυτές προϋποθέσεις παραδεκτού, μολονότι πρέπει αμφότερες να πληρούνται για να συνεχιστεί η εξέταση της μεταγενέστερης αίτησης, σύμφωνα με το άρθρο 40, παράγραφος 3, της εν λόγω οδηγίας, εντούτοις είναι διακριτές και δεν πρέπει να συγχέονται.»

Από τα ενώπιον μου στοιχειά, ως ανωτέρω αναφέρονται, θα συμφωνήσω με την επί της επίδικης μεταγενέστερης αιτήσεως κατάληξη των καθ’ ων η αίτηση.

Τούτο γιατί, δεδομένου ότι ο αιτητής στα πλαίσια της επίδικης μεταγενέστερης αίτησης κατ’ ουσία επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς τους οποίους είχε αναφέρει στα πλαίσια της 1ης αιτήσεως διεθνούς προστασίας, στα πλαίσια της οποίας εξετάστηκε επί της ουσίας και ενδελεχώς, ουδέν άλλο δύναται να λεχθεί. Πολύ απλά, η επανάληψη των ισχυρισμών που προβλήθηκαν στην 1η αίτηση διεθνούς προστασίας, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει στην απόρριψη της επίδικης αίτησης ως απαράδεκτης, σύμφωνα με τα όσα διαλαμβάνονται στην οικεία νομοθεσία και νομολογία του ΔΕΕ, ως ανωτέρω εκτίθενται.

Αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Lagos, όπου διέμενε ο αιτητής, σε αναφορά του ACLED καταγράφεται ότι, κατά το έτος 2020, καταγράφηκαν 63 περιστατικά ασφαλείας και προέκυψαν εξ αυτών 49 θάνατοι, σε σύνολο πληθυσμού περί των 15 ½  εκατομμυρίων [1]. Κατά το 1ο τρίμηνο του 2021, και πάλι σύμφωνα με σχετική έκθεση του ACLED, καταγράφηκαν 10 θάνατοι σε σύνολο 21 περιστατικών ασφαλείας. [2], [3] Για τη χρονική περίοδο 26/01/23 – 26/01/24 καταγράφηκαν 176 περιστατικά ασφαλείας, με αποτέλεσμα 50 θανάτους. Τα 176 περιστατικά έχουν κατηγοριοποιηθεί ως 34 ταραχές, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα 5 ανθρώπινες απώλειες, 68 διαμαρτυρίες, 54 περιστατικά βίας κατά πολιτών, που είχαν ως αποτέλεσμα 24 απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, και 20 μάχες, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα 21 ανθρώπινες απώλειες.[4]

Είναι κατάληξη μου, αποτιμώντας τις ως άνω πληροφορίες, ότι δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στην περιοχή όπου διέμενε, και στην οποία εύλογα αναμένεται να επιστρέψει, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή. Δεν μπορώ δε να εντοπίσω ιδιαίτερες περιστάσεις που θα μπορούσαν να επιτείνουν τον κίνδυνο ειδικώς για τον αιτητή σε σύγκρισή με τον γενικό πληθυσμό της περιοχής, στη βάση της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» και λαμβανομένης υπόψη της φύσεως των περιστατικών που καταγράφηκαν, ως εκτίθενται πιο πάνω [5] (βλ. και απόφαση ΔΕΕ, ημ.10/06/21, C-901/19, CF and DN).

Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι η Νιγηρία έχει καθοριστεί στις Κ.Δ.Π. 198/2020, 225/2021, 202/2022 και 166/2023, που εκδόθηκαν δυνάμει του αρ.12Βτρις του Νόμου, ως ασφαλής χώρα ιθαγενείας και ο αιτητής στην παρούσα ουδέν στοιχείο προσκόμισε στη βάση του οποίου θα μπορούσε να «θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής […] στη συγκεκριμένη περίπτωσή», στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).

Για τους λόγους που πιο πάνω αναφέρονται η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με έξοδα €300 υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.

 

Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

 

 



[1] https://www.macrotrends.net/global-metrics/cities/22007/lagos/population#:~:text=The%20metro%20area%20population%20of%20Lagos%20in%202022%20was,a%203.54%25%20increase%20from%202021.

[2] Country Guidance: Nigeria (October 2021), p.134-135, διαθέσιμο εδώ Country_Guidance_Nigeria_2021.docx (europa.eu)

[3] EASO, ‘Nigeria Security Situation, Country of Origin Information Report’, June 2021, παρ. 2.21, σελ. 213-218- Διαθέσιμο εδώ: https://coi.euaa.europa.eu/administration/easo/PLib/2021_06_EASO_COI_Report_Nigeria_Security_situation.pdf 

[4] ACLED - DISAGGREGATED DATA COLLECTION - ANALYSIS & CRISIS MAPPING PLATFORM, The Armed Conflict Location & Event Data Project, διαθέσιμο στον ακόλουθο διαδικτυακό σύνδεσμο https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (βλ. πλατφόρμα Dashboard, με χρήση των ακόλουθων στοιχείων ανάλυσης: ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: 26/01/2023 – 26/01/2024, ΤΥΠΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: Battles / Violence against civilians / Explosions/Remote violence / Riots / Protests, και ΠΕΡΙΟΧΗ: Western Africa – Nigeria – Lagos) [Ημερομηνία Πρόσβασης: 01/02/2024]

[5] Εγχειρίδιο EASO, Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) Δικαστική ανάλυση, σελ.26-28, διαθέσιμο εδώ: https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο