ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθ. Αρ.: 1839/23
24 Ιουλίου, 2024
[Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΔΔΔΔΠ.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
S.M.N.
Αιτήτρια
-και-
Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω του Διευθυντή της Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ’ων η Αίτηση
Γ. Βασιλόπουλος (κ.) για Ρ. Μαλεκκίδου (κα.), Δικηγόρος για την Αιτήτρια
Ει. Προκοπίου (κα.) για Α. Ρούσου (κα), Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Μ.ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π: Με την παρούσα προσφυγή, η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση των Καθ’ων η Αίτηση, η οποία κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 12/05/23, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της για παραχώρηση διεθνούς προστασίας ως άκυρη και/ή παράνομη και/ή αντισυνταγματική και/ή στερημένη οιουδήποτε νομικού αποτελέσματος και διαζευκτικά, έκδοση νέας απόφασης επί της ουσίας του αιτήματος της Αιτήτριας.
Προδικαστική ένσταση
Οι Καθ’ων η Αίτηση καταχώρησαν Ένσταση, στην οποία τέθηκαν τα ουσιώδη γεγονότα και ήγειραν προδικαστική ένσταση ότι η παρούσα προσφυγή υπεβλήθη εκπρόθεσμα. Η προδικαστική τους ένσταση καταγράφεται στην Ένσταση τους και μετά από οδηγίες του Δικαστηρίου, η υπόθεση ορίστηκε για Ακρόαση επί της προδικαστικής ένστασης στις 21/7/2020, ημερομηνία κατά την οποία ο συνήγορος της Αιτήτριας αγόρευσε προφορικά και οι Καθ’ων η Αίτηση τοποθετήθηκαν επίσης προφορικά και κατέθεσαν τον διοικητικό φάκελο που αφορά την υπόθεση (Τεκμήριο Α).
Το ζήτημα του εκπροθέσμου προσφυγής μπορεί και αυτεπάγγελτα να εξεταστεί από το Δικαστήριο ως ζήτημα δημόσιας τάξης. Η προθεσμία είναι ανατρεπτική και ερμηνεύεται κατά πάγια νομολογία, αυστηρά, (Potamitis v. Water Board of Limassol (1985) 3 C.L.R. 260 και Γανωματής ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 133). Επίσης το θέμα του εκπρόθεσμου είναι ζήτημα που μπορεί να οδηγήσει στον χαρακτηρισμό μιας προσφυγής ως προδήλως αβάσιμης και το Δικαστήριο δύναται να εξετάσει το ζήτημα αυτό σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας και να απορρίψει την προσφυγή άμεσα, χωρίς να ακούσει την ουσία του ζητήματος (βλ. Άρθρο 134(2) του Συντάγματος) και χωρίς να προκληθεί περαιτέρω καθυστέρηση και έξοδα στην διαδικασία.
Επιβεβαιώνω από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου και συγκεκριμένα από το ερυθρό 93 ότι η Αιτήτρια ο Αιτητής έλαβε την επιστολή γνωστοποίησης της επίδικης απόφασης στις 12/05/23 το περιεχόμενο της οποίας της μεταφράστηκε από διερμηνέα στη γλώσσα που ομιλεί. Προς τούτο προσυπόγραψε τόσο η ίδια όσο και ο διερμηνέας.
Όπως ρητά αναγραφόταν στην επιστολή, η Αιτήτρια όφειλε να καταχωρήσει προσφυγή εντός 30 ημερών από την ημερομηνία γνωστοποίησης της επίδικης απόφασης, σύμφωνα με το άρθρο 12 Α του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 όπως τροποποιήθηκε. Από τα στοιχεία όμως που έχω ενώπιον μου διαφαίνεται ότι η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 14/06/23, όπως και ο ίδιος ο συνήγορος της Αιτήτριας παραδέχτηκε και ως εκ τούτου παρήλθε η προθεσμία που προνοείται από το νόμο. Περαιτέρω, ουδεμία ικανοποιητική εξήγηση δόθηκε προς τούτο και τα όσα ο συνήγορος της ανέφερε προφορικά κατά την ακρόαση δεν μπορούν να ληφθούν υπόψιν από το Δικαστήριο ως μαρτυρία αλλά ούτε και να στοιχειοθετήσουν λόγο για τον οποίο θα μπορούσε το Δικαστήριο να θεωρήσει ότι υφίσταντο λόγοι ανωτέρας βίας.
Ως εκ τούτου, στην παρούσα περίπτωση και υπό το φως των πιο πάνω γεγονότων και της νομολογίας καθώς και των στοιχείων που έχω ενώπιον μου, κρίνω ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση έχουν αποσείσει το βάρος απόδειξης από τους ώμους τους, ενώ η Αιτήτρια δεν έχει προσφέρει οποιαδήποτε αιτιολογία και/ή μαρτυρία σχετικά με την παράλειψή της να καταχωρήσει την προσφυγή της εμπρόθεσμα. Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκε ενώπιον μου, όπως αναλύθηκαν ανωτέρω, η παρούσα προσφυγή είναι εκπρόθεσμη. Με την πιο πάνω κατάληξη, παρέλκει η εξέταση οποιουδήποτε άλλου θέματος.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη με €300 έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ΄ ων η Αίτηση.
Μ.ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.