Α.Ο.Ο. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου, Υπόθεση Αρ. 2198/23, 30/7/2024

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ. 2198/23

30 Ιουλίου, 2024

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Α.Ο.Ο.

Αιτητή

-και-

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ’ ων η αίτηση

…………………………..

Κατερίνα Αριστοδήμου για Μάριος Παπαλοΐζου, Δικηγόρος για τον Αιτητή

Νικόλας Ιερωνυμίδης για Χριστίνα Δημητρίου, Δικηγόροι της Δημοκρατίας για τους Καθ’ ων η Αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 23/02/2023, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω: Ο Αιτητής είναι υπήκοος της Νιγηρίας και υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας στις 02/07/2021. Ο Αιτητής παρέλαβε τη βεβαίωση υποβολής αίτησης διεθνούς προστασίας στις 09/07/2021.

Στις 30/01/2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Στις 06/02/2023 αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Έκθεση – Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας σχετικά με τη συνέντευξη του Αιτητή. Στη συνέχεια, συγκεκριμένος λειτουργός που δύναται δυνάμει σχετικής εξουσιοδότησης από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, αφού εξέτασε την έκθεση/ εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης στις 23/02/2023. Στις 12/06/2023 η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε επιστολή προς τον Αιτητή στην οποία συμπεριέλαβε την απόφαση της για απόρριψη του αίτηματός του. Στις 26/06/2023 η επιστολή παραλήφθηκε από τον Αιτητή, κατόπιν επεξήγησης του περιεχομένου της από διερμηνέα. Στη συνέχεια, ο Αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας. Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

Η συνήγορος του αιτητή κατά την δικάσιμο που η υπόθεση ήταν ορισμένη για διευκρινίσεις και παρουσίαση φακέλου, απέσυρε όλους τους νομικούς ισχυρισμούς που προωθούσε μέσω της Γραπτής του Αγόρευσης και δήλωσε πως προωθεί το νομικό ισχυρισμό περί έλλειψης δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Κατά συνέπεια οι νομικοί ισχυρισμοί που αποσύρθηκαν, απορρίφθηκαν από το Δικαστήριο κατά την ίδια δικάσιμο.

Προχωρώ να εξετάσω τον μοναδικό ισχυρισμό που προωθεί ο αιτητής περί του ότι εσφαλμένα και λόγω έλλειψης δέουσας και/ή επαρκούς έρευνας, το αρμόδιο όργανο απέρριψε το αίτημά του για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια της εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας.

Ο Αιτητής στην αίτηση που υπέβαλε στην Υπηρεσία Ασύλου, δήλωσε ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του επειδή κινδυνεύει η ζωή του από τον θείο του -αδερφό του αποβιώσαντος πατέρα του- λόγω περιουσιακών διαφορών. Ειδικότερα, ανέφερε πως ο πατέρας του έχασε τη ζωή του σε διαμάχη με τον θείο του κι έκτοτε ο θείος του καταδιώκει τον Αιτητή πνευματικά και σωματικά για να τον δολοφονήσει και να του πάρει την πατρική ακίνητη περιουσία (ερυθρό 1-3, του διοικητικού φακέλου).

Κατά τη συνέντευξή του, ο Αιτητής δήλωσε ότι γεννήθηκε στην πόλη Zonkwa της τοπικής διοικητικής περιοχής Zango Kataf της πολιτείας Kaduna της Νιγηρίας, όπου και έζησε μέχρι το 2016, που και μετέβη στην πολιτεία Enugu (κατά τα έτη 2016 – 2017) για να σπουδάσει (ερυθρά 18 και 20, του διοικητικού φακέλου). Ο Αιτητής δήλωσε πως έχει συγγενείς που διαμένουν στη χώρα καταγωγής του, τη μητέρα του και τον αδερφό του που διαμένουν στην πολιτεία Kaduna και μια αδερφή που διαμένει στην πολιτεία Enugu (ερυθρό 20 3χ και 4χ, του διοικητικού φακέλου). Επίσης, οι θείοι του και τα ξαδέρφια του διαμένουν στην πολιτεία Kaduna και η γιαγιά του στην πολιτεία Enugu (ερυθρό 19, του διοικητικού φακέλου).

Στην Κυπριακή Δημοκρατία εισήλθε παρανόμως μέσω των μη ελεγχόμενων από τη Δημοκρατία περιοχών, όπου μετέβη με φοιτητική ιδιότητα (ερυθρό 18, του διοικητικού φακέλου). Ο Αιτητής γνωρίζει την αγγλική γλώσσα, την Igbo και Hausa (ερυθρό 20, του διοικητικού φακέλου) και είναι απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το 2016 ξεκίνησε τις σπουδές του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα καταγωγής του και τις συνέχισε στα συστήματα διαχείρισης πληροφοριών από το έτος 2017 μέχρι και το 2021 στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές (ερυθρά 17 και 20 του διοικητικού φακέλου), τις οποίες όμως δεν ολοκλήρωσε λόγω οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε (ερυθρό 17 2χ, του διοικητικού φακέλου). Όπως ανέφερε δεν εργάστηκε στη χώρα καταγωγής του και τον συντηρούσε ο θείος του, ο αδερφός της μητέρας του, ενώ δήλωσε πως στην Κύπρο εργάζεται ως διανομέας σε εταιρία (ερυθρά 17 και 19, του διοικητικού φακέλου).

Αναφορικά με τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του, ατα πλαίσια της ελεύθερης αφήγησής του, αναφέρει ότι εγκατέλειψε τη χώρα του, για να σπουδάσει διοίκηση πληροφοριακών συστημάτων στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές και για να προστατευθεί από τον θείο του που δολοφόνησε τον πατέρα του το έτος 2015, λόγω κάποιας εδαφικής διαμάχης (ερυθρό 17, του διοικητικού φακέλου).

Κατά το στάδιο των διερευνητικών ερωτήσεων, ο Αιτητής ρωτήθηκε με ποιο τρόπο σκότωσε ο θείος του τον πατέρα του κι αν συνελήφθη για την πράξη αυτή κι απάντησε αρνητικά, επεξηγώντας ότι ο πατέρας του απεβίωσε στον ύπνο του από ανακοπή καρδιάς, αλλά η οικογένειά του πιστεύει ότι το έπραξε ο θείος του χρησιμοποιώντας μαύρη μαγεία (ερυθρά 16 2χ και 17 9χ, του διοικητικού φακέλου). Όπως δήλωσε, δεν διαθέτει αποδείξεις για τον ισχυρισμό του, ενώ δήλωσε πως επειδή ο πατέρας του με τον θείο του είχαν κτηματικές διαφορές, η μητέρα του πιστεύει πως αυτός οφείλεται για το θάνατό του (ερυθρό 16, του διοικητικού φακέλου).

Σε σχέση με το διαφιλονικούμενο ακίνητο, ο αιτητής ανέφερε πως το κληρονόμησε ο πατέρας του από τον παππού του και μετά τον θάνατο του πατέρα του, το κληρονόμησε ο Αιτητής ως υιός του. Ο τίτλος ιδιοκτησίας εξακολουθεί να είναι στο όνομα του πατέρα του μέχρι σήμερα (ερυθρό 16 3χ – 5χ, του διοικητικού φακέλου). Επιπρόσθετα, ο αιτητής ισχυρίστηκε πως δεν έχει συμβεί οτιδήποτε στον ίδιο, τη μητέρα του ή τα αδέρφια του από το 2015 που απεβίωσε ο πατέρας του μέχρι και σήμερα. Όπως ανέφερε, δεν έχει συναντήσει ούτε έχει συνομιλήσει με τον θείο του από την κηδεία του πατέρα του το 2015 (ερυθρό 16 8χ- 10χ, του διοικητικού φακέλου).

Σε περίπτωση επιστροφής του στη χωρα καταγωγής του, ο Αιτητής δήλωσε πως θα τον δολοφονήσει ο θείος του γιατί είναι ο μόνος που έχει δικαίωμα στην ακίνητη περιουσία (ερυθρό 16 11χ, του διοικητικού φακέλου). Όταν του επισημάνθηκε από τη λειτουργό ότι δεν είναι ο μόνος υιός αλλά έχει ακόμη έναν αδερφό, απάντησε ότι ο αδερφός του είναι μικρός, δεκατεσσάρων ετών (ερυθρό 16 12χ και 13χ, του διοικητικού φακέλου). Κληθείς επίσης να διευκρινίσει γιατί πιστεύει ότι θα τον δολοφονήσει ο θείος του αφού δεν του έχει συμβεί οτιδήποτε από το 2015 είτε στον ίδιο είτε στα άλλα μέλη της οικογένειάς του, απάντησε ότι όταν κάποιος χρησιμοποιεί μαύρη μαγεία δεν υπάρχουν αποδείξεις. Όπως ανέφερε, μόνο με τη βοήθεια κάποιου αρχιερέα βοτανοθεραπευτή μπορεί να βρει κάποιος τον δράστη, όπως έγινε και στη δική του περίπτωση, όπου τοπικός ιερέας με τη βοήθεια βουντού του αποκάλυψε ότι αυτός που έκανε τη μαύρη μαγεία ήταν ο θείος του (ερυθρά 16 15χ και 15 1χ, του διοικητικού φακέλου).

Στη βάση των ανωτέρω ισχυρισμών, η αρμόδια λειτουργός σχημάτισε τρείς ουσιώδης ισχυρισμούς. Ο πρώτος ισχυρισμός αφορά την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και διαμονής του αιτητή, ο δεύτερος ισχυρισμός συνδέεται με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης από το θείο του λόγω διαμάχης για ακίνητη περιουσία και ο τρίτος ισχυρισμός συνδέεται με εκπαιδευτικούς και οικονομικούς λόγους. Η αρμόδια λειτουργός, στην έκθεση/εισήγησή της αποδέχτηκε τους ουσιώδεις ισχυρισμούς του Αιτητή ότι είναι υπήκοος Νιγηρίας με τόπο γέννησης και συνήθους διαμονής την πόλη Zonkwa της τοπικής διοικητικής περιοχής Zangon Kataf της πολιτείας Kaduna της Νιγηρίας και ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του για να σπουδάσει διοίκηση πληροφοριακών συστημάτων στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές και για οικονομικούς λόγους. Ωστόσο, δεν έκανε αποδεκτό τον ισχυρισμό του περί φόβου δίωξης από τον θείο του λόγω διαμάχης για τη γη. Ειδικότερα, αναφορικά με τον δεύτερο ισχυρισμό, η λειτουργός έκρινε πως ο Αιτητής δεν έδωσε επαρκείς πληροφορίες για να στηρίξει φόβο δίωξης ή σοβαρής βλάβης. Επεσήμανε στην έκθεσή της, τις αντιφάσεις που υπέπεσε ο αιτητής και τις ανεπάρκειες του αφηγήματός του.

Ο αρμόδιος λειτουργός ανεφερε πως τα όσα περιέγραψε ο αιτητής αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματός του και απο τα λεγόμενά του προέκυψε πως ούτε ο αιτητης δεν δέχτηκε απειλές από το θείο του, αλλά ούτε και η οικογένειά του. Επιπρόσθετα, ο πατέρας του αιτητή απεβίωσε από ανακοπή καρδίας και δεν έχει προσκομίσει οποιαδήποτε στοιχεία δεν ανέφερε οποιαδήποτε περιστατικά από τα οποία να προέκυψε ότι ο πατέρας του απεβίωσε από μαύρη μαγεία και κατα συνέπεια ο φόβος του αιτητή κρίθηκε αβάσιμος. Αφού συνεκτιμήθηκαν τα πιο πάνω περιστατικά ο ισχυρισμός του δεν έγινε αποδεκτός και απορρίφθηκε στο σύνολό του.

Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, η λειτουργός, λαμβάνοντας υπόψιν τους ισχυρισμούς που έκανε αποδεκτούς ως αξιόπιστους, την ιθαγένεια, τον τόπο γέννησης και συνήθους διαμονής του Αιτητή και ότι εγκατέλειψε τη χώρα του για εκπαιδευτικούς και οικονομικούς λόγους, έκρινε ότι δεν συντρέχει εύλογος βαθμός πιθανότητας σε περίπτωση επιστροφής του ο Αιτητής να υποστεί δίωξη ή σοβαρή βλάβη. Τέλος, κατά τη νομική ανάλυση στην οποία προέβη η λειτουργός κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ισχυρισμοί του, δεν δύνανται να αποτελέσουν λόγο παραχώρησης καθεστώτος πρόσφυγα ή καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, όπως προνοείται στα άρθρα 3 και 19 (1) και (2) του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000. Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης/Εισήγησης εξέτασε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης προχωρώ να εξετάσω κατ’ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από την συνήγορό του αλλά και από τη συνήγορο που εκπροσωπεί την Υπηρεσίας Ασύλου. Όπως προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό, ο Αιτητής δεν επικαλείται στη συνέντευξή του κανένα απολύτως ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα και όσα επικαλέστηκε δεν θα μπορούσαν να τον εντάξουν στην έννοια του πρόσφυγα, έτσι όπως αυτή η έννοια ερμηνεύεται από τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000.

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το άρθρο 3, του Ν.6(Ι)/2000, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό, όσο και το αντικειμενικό στοιχείο, πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (§37 και §38 του Εγχειριδίου για τις διαδικασίες και τα κριτήρια καθορισμού του καθεστώτος των προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών).

Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός ο οποίος έγινε αποδεκτός από την Υπηρεσία Ασύλου και αφορά την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και τα προσωπικά στοιχεία του αιτητή δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό, εφόσον προκύπτει πως ορθά έγινα αποδεκτός. Αποδεκτός έγινε και ο τρίτος ουσιώδης ισχυρισμός ο οποίος συνδέεται με εκπαιδευτικούς και οικονομικούς λόγους.

Σε σχέση με τον τρίτο ουσιώδη ισχυρισμό που αφορά τους οικονομικούς λόγους για τους οποίους ισχυρίστηκε πως εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, σύμφωνα με την παράγραφο 62 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων που εκδόθηκε από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες: «62. Μετανάστης είναι το πρόσωπο που για λόγους διαφορετικούς από εκείνους που αναφέρονται στον ορισμό εγκαταλείπει οικειοθελώς τη χώρα του με σκοπό να εγκατασταθεί αλλού. Μπορεί δε να ωθείται από την επιθυμία για αλλαγή ή για περιπέτεια ή από οικογενειακούς ή άλλους προσωπικούς λόγους. Εάν ωθείται αποκλειστικά από οικονομικά κίνητρα, είναι οικονομικός μετανάστης και όχι πρόσφυγας.»

Όπως έχει κατ’ επανάληψην νομολογηθεί, οι οικονομικοί μετανάστες δεν εμπίπτουν στην έννοια του ορισμού του πρόσφυγα (Βλ. ενδεικτικά Md Jakir Hossain v. Κυπριακή Δημοκρατία, υπόθεση αρ. 2319/2006, ημερομηνίας 16/7/2008, Barakan Petrosyan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, υπόθεση αρ. 883/2008, ημερομηνίας 10/2/2012, Irene Ferenko v. Κυπριακή Δημοκρατία, υπόθεση αρ. 1051/2010, ημερομηνίας 21/12/2011). Βεβαίως ούτε τα άτομα που επιθυμούν να σπουδάσουν ή να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους, θα μπορούσαν να εμπίπτουν σε καθεστως διεθνους προστασίας. Επομένως, μπορεί να κρίθηκε αξιόπιστος ως προς τον προαναφερόμενο ισχυρισμό, αλλά δεν θα μπορούσε να του χορηγηθεί οποιοδήποτε καθεστως στη βάση τούτου.

Ωστόσο, ορθά δεν έγινε αποδεκτός ο τρίτος ουσιώδης ισχυρισμός του αιτητή περί φόβου δίωξης του από τον θείο του λόγω διαμάχης για τη γη, εφόσον δεν αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα περιστατικά για να στηρίξει την ισχυριζόμενη δίωξή του και το αντικειμενικό στοιχείο του φόβου του. Ο αιτητής δεν προσκόμισε στοιχεία απο τα οποία να προκύπτει πως ο θείος του δολοφόνησε τον πατέρα του, αλλά ισχυρίστηκε ουσιαστικά πως αυτό πιστεύει η μητέρα του και η οικογένεια του, διότι ο θείος του είχε κτηματικές διαφορές με τον πατέρα του. Από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου δεν προκύπτει καμία διαπραχθείσα ενέργεια σε βάρος του Αιτητή, της μητέρας ή των αδερφών του και συνεπακόλουθα, καμία βλάβη. Επομένως ο φόβος του δεν είναι ούτε βάσιμος ούτε δικαιολογημένος. Ο αιτητής έζησε με ασφάλεια στη χώρα του από το 2015 μέχρι και την αναχώρησή του, χωρίς να του συμβεί οτιδήποτε και όλη του η οικογένεια ζει στη χωρα του και δεν της έχει συμβεί οτιδήποτε μέχρι σήμερα.

Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν γινόταν δεκτός ως αξιόπιστος ο εν λόγω ισχυρισμός, πρόκειται για μία προσωπική διαφορά και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να οδηγήσει σε χορήγηση προσφυγικού καθεστώτος ή καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη πως η χώρα καταγωγής του αιτητή θεωρείται ασφαλής χώρα ιθαγένεις δυνάμει της ΚΔΠ 191/24. Αναφορικα με τον αόριστο κίνδυνο που ισχυρίζεται ο αιτητής ότι διατρέχει από το θείο του στη χώρα καταγωγής του, όπως έχω αναφέρει στην απόφασή μου στην υπόθεση υπ’ αριθμόν 121/20, A.S.R. v. Κυπριακή Δημοκρατία, ημερομηνίας 31/7/2020:

«Η αόριστη επίκληση ενός κινδύνου ζωής, όταν όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν συνεπικουρείται εξ’ ουδενός αντικειμενικού στοιχείου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι αρκούντως σοβαρή, ώστε να ισοδυναμεί με εκείνη της προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση και δεν στοιχειοθετεί περιστάσεις, οι οποίες λαμβανομένης υπόψη της εξατομικευμένης κατάστασης του αιτητή να συνιστούν απειλή έτσι ώστε ευλόγως να δύναται να θεωρηθεί ότι ο αιτητής έχει «βάσιμο φόβο δίωξης». Ούτως ή άλλως, οποιαδήποτε προσβολή ενός δικαιώματος δεν υποχρεώνει τις αρχές να χορηγήσουν το καθεστώς του πρόσφυγα στον υφιστάμενο την προσβολή.»

Πρόσθετα, ορθά κρίθηκε από το δεόντως εξουσιοδοτημένο λειτουργό που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, ότι δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στον Αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν. 6(Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι». Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής ή εκτέλεσης βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (Βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015), ECLI:CY:AD:2015:D619.

Ο λειτουργός, έχοντας αποδεχθεί την καταγωγή του Αιτητή, διεξήγαγε έρευνα για τη γενική κατάσταση ασφαλείας στη Νιγηρία και συγκεκριμένα στον τόπο καταγωγής του Αιτητή (Kaduna State), από την οποία προέκυψε ότι δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα ο Αιτητής να αντιμετωπίσει κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Ως εκ τούτου, κρίθηκε πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για παραχώρηση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Σε κάθε περίπτωση, διεξήγαγα περαιτέρω έρευνα σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στη Νιγηρία, και ειδικότερα, στην περιοχή καταγωγής και διαμονής του Αιτητή (πολιτεία Kaduna), σε πρόσφατες πηγές πληροφόρησης, στα πλαίσια βεβαίως της ex nunc δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και προς εκπλήρωση της υποχρέωσης του Δικαστηρίου για έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

Απο την έρευνα που διεξήγαγα σε πηγές πληροφόρησης προέκυψε πως η κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Kaduna της Νιγηρίας είναι εξαιρετικά κρίσιμη και ανησυχητική. Παρά την παρουσία σημαντικών στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων, η πολιτεία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ασφαλείας. Οι βασικές απειλές περιλαμβάνουν συγκρούσεις μεταξύ αγροτών και κτηνοτρόφων, ένοπλες συμμορίες που ασχολούνται με απαγωγές για λύτρα, ληστείες και ζωοκλοπές, καθώς και εξτρεμιστικές ομάδες όπως η Ansaru.[1] Σε σχέση με την τοπική διοικητική περιοχή από την οποία κατάγεται ο Αιτητής, την Zangon Kataf, επιθέσεις από ένοπλες ομάδες έχουν οδηγήσει σε θανάτους και καταστροφές περιουσιών.[2]

Κατόπιν αναζήτησης στη βάση δεδομένων ACLED προέκυψε ότι κατά το διάστημα από την 01/07/2023 έως τις 28/06/2024 στη πολιτεία Kaduna, όπου ανήκει η τοπική διοικητική περιοχή Zangon Kataf, καταγράφηκαν 325 περιστατικά ασφαλείας και 750 θάνατοι, εκ των οποίων 104 μάχες (356 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 163 περιστατικά βίας εναντίον αμάχων (225 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 7 εξεγέρσεις ( 5 απώλειες ανθρώπινων ζωών) 18 διαδηλώσεις (4 απώλειες ανθρώπινων ζωών) και 8 περιστατικά εκρήξεων/απομακρυσμένης βίας (160 απώλειες ανθρώπινων ζωών).[3] Ειδικότερα κατά το προαναφερόμενο διάστημα στην τοπική διοικητική περιοχή Zangon Kataf (ή Katab) όπου διέμενε πριν την αναχώρηση του από τη χώρα του ο Αιτητής, καταγράφηκαν δυο περιστατικά ασφαλείας με 15 νεκρούς και συγκεκριμένα μια μάχη με έξι (6) απώλειες ανθρώπινων ζωών και ένα περιστατικό βίας εναντίον αμάχων με εννιά (9) απώλειες ανθρώπινων ζωών. Ο εκτιμώμενος πληθυσμός της εν λόγω πολιτείας σύμφωνα με την πιο πρόσφατη εκτίμηση του 2022 είναι 9,032,200 κάτοικοι και ο συνολικός πληθυσμός της τοπικής διοικητικής περιοχής Zangon Kataf (ή Katab) ανέρχεται σε 471,300.[4]

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα αλλά και τις πληροφορίες από τη χώρα καταγωγής του αιτητή, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στην περιοχή όπου διέμενε (2 περιστατικά), και στην οποία αναμένεται να επιστρέψει, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του. Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι άνδρας, νεαρής ηλικίας, υγιής, ικανοποιητικού μορφωτικού επιπέδου και ικανός προς εργασία. Ο αιτητής δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιόν μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θεση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

Επιπρόσθετα, λαμβάνεται υπόψη ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του δυνάμει του άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000) με την ΚΔΠ 191/2024, καθόρισε τη χώρα καταγωγής του Αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, εφόσον ικανοποιήθηκε βάσει της νομικής κατάστασης, της εφαρμογής του δικαίου στο πλαίσιο δημοκρατικού συστήματος και των γενικών πολιτικών συνθηκών, ότι στην οριζόμενη χώρα γενικά και μόνιμα δεν υφίστανται πράξεις δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3Γ, ούτε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, ούτε απειλή η οποία προκύπτει από τη χρήση αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447). Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (Βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Τουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120). Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή και/ή δέουσα έρευνα.

Οι καθ’ ων η αίτηση συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιόν τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής, το αρμόδιο όργανο διεξήγαγε τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα, εκδίδοντας με τον τρόπο αυτό πλήρως αιτιολογημένη απόφαση και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας. Ως εκ τούτου, ο σχετικός προβαλλόμενος νομικός ισχυρισμός απορρίπτεται στο σύνολό του, εφόσον το αρμόδιο όργανο διενήργησε τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα και αποφάσισε εντός της προβλεπόμενης από το νόμο διαδικασίας.

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιόν μου, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια σε όλα τα στάδια και υπήρξε επαρκής και/ή δέουσα αιτιολόγηση εκ μέρους του αποφασίζοντος οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφασή της είναι απόλυτα ορθή και στα πλαίσια της σχετικής νομοθεσίας.

Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή.

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

[3] ACLED explorer, filters applied: Nigeria, Kaduna and LGA Zangon Katab period: 01/07/2023-28/06/2024, available at: https://acleddata.com/explorer/

[4] City population, Nigeria, Kaduna State, LGA Zangon Katab, https://www.citypopulation.de/en/nigeria/cities/