ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθ. Αρ.: 4234/2023
03 Ιουλίου, 2024
[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
S.C.O. από τη Νιγηρία
Αιτητής
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ' ων η Αίτηση
Εμφανίσεις:
Π. Γιαννακάς (κος), Δικηγόρος για τον Αιτητή.
Π. Δημητρίου (κα) για Α. Αναστασιάδου (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Ο Αιτητής παρών.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 21/10/23 η οποία του κοινοποιήθηκε αυθημερόν, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας ως άκυρη, παράνομη και στερούμενη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος και/ή ζητά απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να του αναγνωρίζεται προσφυγικό καθεστώς ή καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας και/ή απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να κρίνεται ως παράνομη, άκυρη και στερούμενη οποιουδήποτε έννομου συμφέροντος η απόφαση επιστροφής.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 15/04/22, ακολούθησε η συνέντευξη του στις 24/09/23 και στις 10/10/23 ετοιμάστηκε έκθεση με εισήγηση για απόρριψη του αιτήματός του. Ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης στις 10/10/23, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο δικηγόρος του Αιτητή με τη Γραπτή του Αγόρευση καταγράφει ότι δεν τηρήθηκαν οι διαδικασίες που πρέπει να ακολουθούνται σύμφωνα με τον Περί Προσφύγων Νόμο, το ευρωπαϊκό δίκαιο και τις διεθνείς ελάχιστες προδιαγραφές που πρέπει να διέπουν τις διαδικασίες για την αναγνώριση προσώπων ως προσφύγων ή ως προσώπων με καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας. Υποστήριξε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε χωρίς την διεξαγωγή δέουσας έρευνας και τελώντας υπό πλάνη περί τα πράγματα και το νόμο και κακής ερμηνείας των σχετικών νομοθετικών διατάξεων. Διατείνεται, επίσης, ότι παραβιάστηκαν οι γενικές αρχές διοικητικού δικαίου και ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν είναι αιτιολογημένη. Ούτε λήφθηκε υπόψη ότι σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στην Νιγηρία υπάρχει σοβαρός λόγος να παραβιαστεί το δικαίωμά του στη ζωή ή/και να υποστεί βασανιστήρια, απάνθρωπη και ταπεινωτική τιμωρία ή και μεταχείριση κατά παράβαση των άρθρων 2 και 3 της ΕΣΔΑ, με αποτέλεσμα να δικαιούται προστασίας από την επαναπροώθηση. Προβάλλεται δε ότι παράνομα καθορίστηκε η Νιγηρία από τον Υπουργό Εσωτερικών μέσω της Κ.Δ.Π. 166/2023 ως ασφαλής χώρα καταγωγής και/ή υπήρξε πλανημένη εφαρμογή των κανόνων και διαδικασίας της έννοιας της ασφαλούς χώρας καταγωγής. Πρόσθετα με την Γραπτή Αγόρευση προβάλει ιστορικά δεδομένα της χώρας καταγωγής του Αιτητή και παρατίθενται διάφορα άρθρα από το διαδίκτυο ήτοι:
(α) https://punchng.com/four-feared-killed-as-hoodlums-security-operatives-clash-in-anambra/ Νοέμβριος 2023 -
αναφορικά με επεισόδιο το οποίο σημειώθηκε στην κοινότητα Aguluzigbo στην περιοχή Anaocha της τοπικής αυτοδιοίκησης της πολιτείας Anambra, σκοτώθηκαν 4 άτομα μεταξύ των οποίων και στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας,
(β) https://www.thecable.ng/gunmen-kill-two-police-officers-pos-operator-in-imo/ - όπου ένοπλοι φέρεται να σκότωσαν δύο αστυνομικούς που εκτελούσαν υπηρεσία ελέγχου και έρευνας στη διασταύρωση Ohii στη LGA Owerri-west της πολιτείας Imo,
(γ) https://www.bbc.com/news/world-africa-67536829, Νοέμβριος 2023 όπου τουλάχιστον 100 άνθρωποι έχουν απαχθεί από ενόπλους στα βορειοδυτικά της Νιγηρίας. Ένοπλοι άνδρες με μοτοσικλέτες εισέβαλαν σε χωριά στην πολιτεία Ζαμφάρα. Οι κάτοικοι απήχθησαν αφού οι κάτοικοι των χωριών δεν πλήρωσαν «φόρο» που τους επέβαλαν οι ένοπλοι. Τα τελευταία χρόνια, οι απαγωγές για λύτρα έχουν εξαπλωθεί στη βορειοδυτική Νιγηρία.
(δ) https://www.reuters.com/world/africa/gunmen-kill-one-kidnap-least-150-nigerias-northwest-residents-say-2023-11-25/ όπου τουλάχιστον 150 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά, απήχθησαν και ένα άτομο σκοτώθηκε σε συντονισμένη επίθεση ενόπλων σε τέσσερα χωριά στη βορειοδυτική πολιτεία Ζαμφάρα της Νιγηρίας. Οι απαγωγές για λύτρα έχουν γίνει διαδεδομένες στη βορειοδυτική Νιγηρία τα τελευταία χρόνια, όπου ένοπλες συμμορίες, που συχνά αναφέρονται τοπικά ως ληστές «bandits», έχουν βάλει στο στόχαστρο χωριά, σχολεία και ταξιδιώτες, απαιτώντας λύτρα εκατομμυρίων νάιρα και καθιστώντας μη ασφαλή τα οδικά ταξίδια ή τη γεωργία σε ορισμένες περιοχές,
(ε) https://www.voanews.com/a/gunmen-have-killed-24-villagers-in-latest-attack-in-nigeria-s-hard-hit-north-/7173950.html , Ιούλιος 2023 όπου ένοπλοι σκότωσαν 24 χωρικούς σε ένα απομακρυσμένο τμήμα της βόρειας-κεντρικής Νιγηρίας, εγείροντας περαιτέρω ανησυχίες για τις συνεχιζόμενες προκλήσεις ασφαλείας της χώρας της Δυτικής Αφρικής. Οι ένοπλοι έφτασαν στο χωριό Ακπουούνα στην περιοχή Ούκουμ της πολιτείας Μπένουε το Σάββατο, πυροβόλησαν τους χωρικούς πριν διαφύγουν από την περιοχή, σύμφωνα με τον Τερσού Κούλα, εκπρόσωπο του κυβερνήτη της πολιτείας Μπένουε. Η αστυνομία κατηγόρησε για την επίθεση μια «συμμορία πολιτοφυλακής», μια συνήθης αναφορά σε ένοπλες ομάδες στις σκληρά πληγείσες βορειοδυτικές και κεντρικές περιοχές της Νιγηρίας, όπου η ένοπλη βία έχει στοιχίσει τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους τον τελευταίο χρόνο,
(στ) https://dailytrust.com/unknown-gunmen-spark-tension-in-anambra/ , Ιούλιος 2023 όπου αναφέρεται ότι τον τελευταίο καιρό, οι κάτοικοι της Anambra και άλλων περιοχών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης δέχονται επιθέσεις.
(ζ) https://www.vanguardngr.com/2023/02/surulere-shooting-police-probe-suspected-link-to-gunman-in-second-video/ , Φεβρουάριος 2023
(η) https://dailypost.ng/2023/01/15/probe-gbajabiamila-fashola-for-allegedly-implementing-anambra-project-in-surulere-huriwa-to-anti-graft-agencies/ , Ιανουάριος 2023
(ι) https://www.naijanews.com/2023/01/05/ipob-blames-security-operatives-for-killings-in-southeast-claims-they-are-the-unknown-gunmen/, Ιανουάριος 2023 όπου η Naija News αναφέρει ότι οι Ιθαγενείς της Μπιάφρα (IPOB) ισχυρίστηκαν ότι οι δυνάμεις ασφαλείας βρίσκονται πίσω από αυτό που οι περισσότεροι περιγράφουν ως «άγνωστους ενόπλους» στην περιοχή. Η αυτονομιστική ομάδα κατηγόρησε τους πράκτορες των υπηρεσιών ασφαλείας ότι είναι υπεύθυνοι για τις συνεχείς δολοφονίες των Igbos και τον εκτοπισμό των κοινοτήτων στην περιοχή.
Οι Καθ΄ ων η αίτηση σε απάντηση των ισχυρισμών του Αιτητή υιοθέτησαν το περιεχόμενο της ένστασης και υποστήριξαν ότι οι ισχυρισμοί του δεν εμπίπτουν στην έννοια του καθεστώτος πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας καθότι κρίθηκε αναξιόπιστος. Προβάλλουν ότι η απόφαση είναι αποτέλεσμα δέουσας έρευνας, είναι αιτιολογημένη και ότι ο Αιτητής προέρχεται από ασφαλή χώρα ιθαγένειας σύμφωνα με την Κ.Δ.Π. 166/2023 ημερ.26/05/23, ούτε ο Αιτητής έχει τεκμηριώσει ότι δεν είναι ασφαλής λόγω των ειδικών του περιστάσεων.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Το Δικαστήριο αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρεί σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος ασύλου του Αιτητή σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς του δικηγόρου του, των θέσεων των Καθ΄ ων η αίτηση και του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»).
Ο Αιτητής εγκατέλειψε την χώρα του γιατί ο πατέρας του ήταν αρχηγός του χωριού (chief Priest) και όταν απεβίωσε, ο μεγαλύτερος αδερφός του θα αναλάμβανε την θέση του. Όμως, ο αδερφός του λόγω της άρνησης του δολοφονήθηκε και ο Αιτητής ήταν ο επόμενος διάδοχος. Ο πάστοράς του όμως, τον βοήθησε να διαφύγει γιατί η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο (ελεύθερη μετάφραση ερυθρό 1 ΔΦ) Κατά την διάρκεια της συνέντευξης που διεξήχθη την 24/09/23, δήλωσε ότι οι γονείς του έχουν δολοφονηθεί από τους Fulani το 2020, ότι έχει ένα αδερφό ο οποίος επίσης έχει δολοφονηθεί από τους Fulani τον Νοέμβριο 2020, όπως επίσης και η υιοθετημένη αδερφή του. Ο Αιτητής δήλωσε ότι γεννήθηκε στο χωριό Amaaigbo, της πολιτείας Imo και ως τελευταία περιοχή διαμονής του την Owerri.
Κατά την ελεύθερη αφήγησή του, δήλωσε ότι έφυγε από τη χώρα του γιατί ο πατέρας του ήταν αρχιερέας και βοηθούσε τα μέλη της Μπιάφρα να ελευθερωθούν, αλλά οι Fulani το αντιλήφθηκαν και εισέβαλαν στο χωριό τους όπου έγινε μια πολύ μεγάλη σφαγή, κατά την διάρκεια της οποίας δολοφονήθηκαν τα μέλη της οικογένειας του. Η κοινότητα ζήτησε από τον μεγαλύτερο αδερφό του Αιτητή, να διαδεχθεί τον πατέρα τους, όμως αυτός αρνήθηκε λέγοντάς τους ότι είναι χριστιανός. Αποτέλεσμα αυτού ήταν μετά από μερικές εβδομάδες να δολοφονηθεί ο αδερφός του Αιτητή. Δήλωσε ο Αιτητής ότι ήταν ο επόμενος που έπρεπε να στεφθεί αρχηγός και για να το αποφύγει, αποφάσισε να φυγαδευτεί/κρυφτεί στο Orlu της πολιτείας Imo όπου διέμενε σε κάποιο φίλο του. Ακολούθως οι IPOB και οι Fulani τον εντόπισαν, αυτός κατάφερε να διαφύγει όμως ο φίλος του δολοφονήθηκε. Στη συνέχεια, ο πάστοράς του τον βοήθησε στην έκδοση διαβατηρίου με σκοπό να εγκαταλείψει την χώρα επειδή κινδύνευε η ζωή του από τους IPOB και τους Fulani επειδή αρνήθηκε να ενταχθεί στη λατρευτική ομάδα και να λαμβάνει μέρος στις τελετουργίες με αποτέλεσμα να τον ψάχνουν σε ολόκληρη την πολιτεία Imo. Τέλος καταλήγει ο Αιτητής, ότι κυβέρνηση υποστηρίζει τους Fulani γιατί και η κυβέρνηση είναι Fulani.
Με βάση το περιεχόμενο της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού έγιναν αποδεκτά τα προσωπικά του στοιχεία (ερυθρά 67-66 ΔΦ). Απορρίφθηκε, όμως, ο ισχυρισμός του για τον φόβο του από τους Biafra και τους Fulani Herdsmen μετά την άρνησή του να αντικαταστήσει τον πατέρα του ως αρχιερέα (ερυθρά 66-63 ΔΦ). Οι δηλώσεις του Αιτητή ειδικά ως προς το κομμάτι της δίωξής του από τους Fulani και τους Biafra κρίθηκαν ανεπαρκείς. Ο λειτουργός κατέγραψε ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παραθέσει με λεπτομέρεια τα καθήκοντα που είχε ο πατέρας του ως αρχηγός του χωριού. Αρκέστηκε στις δηλώσεις ότι ήταν αρχηγός του χωριού από τότε που γεννήθηκε ο Αιτητής, ότι ήταν ειδωλολάτρης, ότι έκανε βουντού και μάγια για να βοηθήσει τα μέλη της Biafra, να δυναμώσουν για να αντιμετωπίσουν τους Fulani. Αναφορικά με την δολοφονία των μελών της οικογένειας του ήτοι, του πατέρα, της μητέρας και της αδερφής του, δήλωσε ότι συνέβη στις 29/08/20, ο ίδιος δεν βρισκόταν εκεί και όταν επέστρεψε τους βρήκε δολοφονημένους. Ο λειτουργός έκρινε ότι θα αναμενόταν από τον Αιτητή να είναι σε θέση να περαιτέρω στοιχεία και πληροφορίες για τις ισχυριζόμενες δολοφονίες των τριών μελών της οικογένειάς του. Σε σχέση με την δολοφονία του αδερφού του, δήλωσε ότι συνέβη το 2020 χωρίς να θυμάται πότε ακριβώς. Η κοινότητα του ζήτησε να αντικαταστήσει τον πατέρα τους ως αρχηγός και αυτός αρνήθηκε. Ο Αιτητής δήλωσε ότι τον βρήκε δολοφονημένο, χωρίς όμως να γνωρίζει ποιος τον σκότωσε αν δηλαδή είναι μέλη της Biafra ή οι Fulani Herdsmen, με τον λειτουργό να κρίνει ότι ο Αιτητής δεν παρέθεσε επαρκείς πληροφορίες. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Αιτητή, μετά την δολοφονία του αδερφού του, διέφυγε στην περιοχή Orlu όπου και διέμενε σε κάποιο φίλο του. Εν τέλει τον εντόπισαν, χωρίς να γνωρίζει αν ήταν μέλη της Biafra ή οι Fulani Herdsmen. Στη συνέχεια, άλλαξε τα όσα δήλωσε αναφέροντας ότι δεν τον εντόπισαν, αλλά βρήκαν τον φίλο του και τον σκότωσαν. Ο λειτουργός έκρινε ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει τα γεγονότα με λεπτομέρεια και ακρίβεια, αναφορικά με το πως του ζήτησαν να διαδεχθεί τον πατέρα του και ακολούθως τον αδερφό του. Ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν το ζήτησαν από τον ίδιο αλλά το είπαν στον αδερφό του πριν δολοφονηθεί, με τις δηλώσεις του αυτές να κρίνονται από τον λειτουργό ως μη ευλογοφανείς. Ως προς το ποιοι τον κήρυξαν καταζητούμενο δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει αν ήταν οι Fulani ή μέλη της Biafra και αναφορικά με το τι του συνέβη μέχρι να εγκαταλείψει την χώρα του, δήλωσε ότι δεν του συνέβη κάτι σωματικά, αλλά πνευματικά χωρίς να γνωρίζει ποιος το έκανε.
Το Δικαστήριο αφού διεξήλθε των λεπτομερειών της συνέντευξης διαπιστώνει, όπως και η εισήγηση του λειτουργού, ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό αυτό το μέρος του αιτήματος του Αιτητή. Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου του, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους[1], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Το αφήγημα του εμπεριέχει δηλώσεις που δεν θεωρούνται συνεπείς και ευλογοφανείς, ενώ από τις απαντήσεις του, κατά την διαδικασία της συνέντευξης, διαπιστώνεται ότι δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής του, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς του με επαρκή λεπτομέρεια. (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131) Γενικά δεν θα αναμενόταν από τον Αιτητή να γνωρίζει με λεπτομέρεια και/ή βεβαιότητα όλες τις ημερομηνίες που έλαβαν χώρα τα κατ’ ισχυρισμόν γεγονότα που τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει την χώρα του, αλλά οι ανεπαρκείς λεπτομέρειες, οι ελλιπείς πληροφορίες που παρουσιάστηκαν από αυτόν, και η άγνοιά του για ουσιώδη ζητήματα που άπτονταν του πυρήνα του αιτήματος διεθνούς προστασίας του και το γεγονός ότι σύμφωνα με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σε περίπτωση άρνησης θέσης δεν υπάρχουν συνέπειες προς αυτόν που αρνείται να αναλάβει την θέση πλήττουν ουσιωδώς τους δείκτες αξιοπιστίας του στο σύνολο τους.[2] Σύμφωνα, επίσης, και με την § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, ο Αιτητής θα έπρεπε:
«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.
(ii) Να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.
(iii) Να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς. Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»
Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντα. (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Από τα γεγονότα της περίπτωσης του σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ούτε τεκμηριώνεται ότι ανήκει σε οποιαδήποτε πολιτική, θρησκευτική, εθνική, στρατιωτική ή κοινωνική οργάνωση ή ομάδα στη χώρα καταγωγής του που να αντιμετωπίζει δίωξη, ενώ σε περίπτωση επιστροφής του δεν θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας του. Δεν έχει τεκμηριώσει με τις αιτιάσεις του ότι έχει καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται είτε από τις αρχές της χώρας του είτε από άλλους φορείς δίωξης (Βλέπε Άρθρα 3Α και 3Β του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Ούτε οι αδιευκρίνιστες, αόριστες και μη τεκμηριωμένες απειλές που προβάλει πληρούν τα κριτήρια μορφής δίωξης ως οι πρόνοιες του Άρθρου 3Γ του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023,(Ν.6(Ι)/2000).
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το Άρθρο 4 της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, η υποχρέωση τεκμηρίωσης της αίτησης φαίνεται να περιλαμβάνει την υποχρέωση υποστήριξης των δηλώσεων με έγγραφα ή άλλες αποδείξεις. H αξιολόγηση της αξιοπιστίας που διενεργείται από την αποφαινόμενη αρχή ή από δικαστικούς λειτουργούς αφορά τη διαδικασία έρευνας σχετικά με το αν το σύνολο ή μέρος των δηλώσεων του αιτούντος ή άλλων αποδεικτικών στοιχείων που υποβλήθηκαν από αυτόν σχετικά με τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά μπορεί να γίνει δεκτό προκειμένου να προσδιοριστεί αν ο αιτών πληροί τις προϋποθέσεις χορήγησης διεθνούς προστασίας.[3] Σημειώνεται δε ότι, όταν παρουσιάζονται πληροφορίες που δημιουργούν ισχυρούς λόγους αμφισβήτησης της αλήθειας των ισχυρισμών ενός αιτούντος άσυλο, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να παράσχει ικανοποιητική εξήγηση των προβαλλόμενων ανακριβειών των ισχυρισμών του.[4] Η αίτηση πρέπει να αξιολογείται συνολικά, με συνεκτίμηση όλων των παραγόντων που αφορούν τον αιτούντα, συμπεριλαμβανομένων της ηλικίας, του φύλου, του πολιτιστικού, εκπαιδευτικού και γλωσσικού υπόβαθρου, των αναπηριών, των προβλημάτων υγείας, των τραυματικών εμπειριών, του γενετήσιου προσανατολισμού, της ντροπής ή του στίγματος, καθώς και όλων των άλλων συναφών αποδεικτικών στοιχείων.[5] Παρόλο που εξωτερικές πηγές πληροφόρησης (συμπεριλαμβανομένων και των πηγών που παρέπεμψε ο δικηγόρος του Αιτητή) επιβεβαιώνουν περιστατικά βίας στην χώρα καταγωγής, εντούτοις η εσωτερική αξιοπιστία του όπως αναλύεται πιο πάνω, δεν τεκμηριώθηκε και ο έλεγχος εξωτερικής αξιοπιστίας μέσω έγκυρων πηγών πληροφόρησης έπεται (μεταξύ άλλων δεικτών αξιοπιστίας) της τεκμηρίωσης εσωτερικής αξιοπιστίας του αιτούντα[6]. Δεν θα μπορούσε λόγω μόνο εξωτερικών πηγών σε σχέση με τη χώρα καταγωγής του Αιτητή, λόγω μη τεκμηρίωσης της εσωτερικής του αξιοπιστίας, να γίνει αποδεκτό το αίτημα του. Επομένως, οι σχετικοί ισχυρισμοί επί αυτού του σημείου απορρίπτονται.
Ούτε η περίπτωση του Αιτητή εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής σε αυτόν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο ο Αιτητής θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), καταλήγοντας ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ[7] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιώνεται ότι στην περιοχή του Αιτητή (Imo State) δεν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Σημειώνεται επί τούτου ότι ο ίδιος σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησης του ανέφερε ότι κινδυνεύει λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα του. Οι πιο πάνω πηγές που αναφέρει ο συνήγορος του Αιτητή στην Γραπτή του Αγόρευση, επιβεβαιώνουν τα διάφορα ζητήματα με την κατάσταση ασφαλείας η οποία επικρατεί στην περιοχή του Αιτητή, ωστόσο, ούτε οι πιο πάνω πηγές συνδέονται άμεσα με τον με τον ισχυρισμό και τον πυρήνα του αιτήματος που προβάλλει ο Αιτητής, ούτε τεκμηριώνονται συνθήκες εσωτερικής ένοπλης σύρραξης που να φθάνουν στο επίπεδο αδιάκριτης βίας[8]. Εξάλλου, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι καμία καταγραφή έγινε από τον Αιτητή στην αίτηση του είτε για μέλη της Biafra είτε για τους Fulani Herdsmen και περιορισμένη και/ή συγκεχυμένη αναφορά έγινε στα πλαίσια της συνέντευξης του. Δεν απέσεισε, συνεπώς, το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών του που πρωτίστως ο ίδιος φέρει.
Το Δικαστήριο, ωστόσο, προέβη σε επικαιροποιημένη έρευνα αναφορικά με την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Imo, με βάση διαθέσιμες πηγές πληροφόρησης, oι δράστες της βίας στην πολιτεία Imo, όπως προσδιορίζονται στη βάση δεδομένων του ACLED περιλαμβάνουν τους κτηνοτρόφους εθνοτικής καταγωγής Fulani, αρκετές τοπικές πολιτοφυλακές, τοπικές θρησκευτικές ομάδες, μέλη των απαγορευμένων αυτονομιστικών κινημάτων IPOB/MASSOB, μαχητές από τα πολιτικά κόμματα APC και PDP και τη νιγηριανή αστυνομία και δυνάμεις ασφαλείας.[9] Από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου[10], όμως, επιβεβαιώνονται τα ευρήματα του λειτουργού καθότι με βάση τις παρατεθείσες πληροφορίες σε συνδυασμό με τον συνολικό αριθμό της Πολιτείας, ο οποίος ξεπερνάει τα 5 εκατομμύρια[11] τα περιστατικά ασφαλείας δεν φτάνουν στο βαθμό κατά τον οποίο να τεκμηριώνεται ότι και μόνη η παρουσία του Αιτητή στο έδαφος της περιοχής τον εκθέτει σε πραγματικό κίνδυνο βλάβης. Παράλληλα, εξετάζοντας και το προφίλ του - πρόκειται για έναν υγιή, νέο, ενήλικα άντρα και έχει ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, συνεπώς μπορεί να βιοποριστεί και να εξασφαλίσει τα προς το ζην – δεν προκύπτει να υπάρχει εύλογη πιθανότητα να υποστεί οτιδήποτε κατά την επιστροφή του, ενώ παράλληλα δε διαθέτει κάποια ευαλωτότητα η οποία να του αύξανε το ρίσκο συγκριτικά με τον μέσο πληθυσμό. Συνεπώς, οι σχετικοί ισχυρισμοί του Αιτητή για παραχώρηση σε αυτόν τουλάχιστον του καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας και παραβίαση της αρχής της μη επαναπροώθησης από την Υπηρεσία Ασύλου απορρίπτονται ως αβάσιμοι. Οι δε ισχυρισμοί για παράνομο καθορισμό της Νιγηρίας ως ασφαλούς χώρας ιθαγένειας και/ή εφαρμογή στα περιστατικά της υπόθεσης του Αιτητή ότι προέρχεται από ασφαλή χώρα, επίσης, κρίνεται αβάσιμη από την όλη διαδικασία που ακολουθήθηκε στην Υπηρεσία Ασύλου.
Ούτε εντοπίζονται οποιεσδήποτε πλημμέλειες στην διαδικασία αξιολόγησης του αιτήματος του Αιτητή. Μετά από ενδελεχή έρευνα του φακέλου και δη των πρακτικών της συνέντευξης – όπως αναλύεται ανωτέρω – η διαδικασία εξέτασης της αίτησης ασύλου του Αιτητή διενεργήθηκε σε πλήρη σύμπνοια με τις πρόνοιες του Άρθρου 13 & 13Α περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν.6(Ι)/2000) και με βάση τα σχετικά καθοδηγητικά εγχειρίδια. Ο Αιτητής ενημερώθηκε πλήρως από τον λειτουργό για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του και κατά τη συνέντευξη του έγιναν επαρκείς ερωτήσεις για να περιγράψει τους λόγους που υπέβαλε αίτημα ασύλου όπως επίσης και άλλα ζητήματα που αφορούν τις προσωπικές του περιστάσεις. Μετά δε το πέρας της συνέντευξης ο λειτουργός και ο Αιτητής υπέγραψαν κάθε σελίδα της συνέντευξης όπως επίσης στο τέλος του εντύπου της συνέντευξης, βεβαιώνοντας πως όσα καταγράφηκαν αντικατοπτρίζουν επακριβώς τις δηλώσεις του. Επομένως, δεν εντοπίζω οτιδήποτε παράτυπο, παράνομο και μεμπτό στην διαδικασία που ακολουθήθηκε που μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης. Έγιναν και διευκρινιστικές ερωτήσεις επί του αιτήματος του και ο χειριστής-λειτουργός δεν περιορίστηκε σε στερεότυπες ερωτήσεις κατά την διάρκεια της συνέντευξης και/ή ούτε προέβη σε εικασίες χωρίς αναλυτική περιγραφή των απαντήσεων του Αιτητή. Διενήργησε εκτενείς ερωτήσεις για να μπορεί ο ενδιαφερόμενος να τοποθετηθεί τόσο στα βιώματα και τις εμπειρίες του όσο και με τα άλλα περιστατικά που τον οδήγησαν κατά τους ισχυρισμούς του να εγκαταλείψει την χώρα του.
Με βάση όλα τα ανωτέρω δεν διαπιστώνω ελλιπή έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 ). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου του Αιτητή ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270). Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] Βλέπε High Court (Ανώτερο Δικαστήριο) (Ιρλανδία), IR κατά Minister for Justice Equality & Law Reform & anor, [2009] IEHC 353, ημερομηνίας 24/07/2009,
[2] EYAA, Evidence and Credibility Assessment in the Context of the Common European Asylum System, Judicial Analysis 2nd Edition, February 2023, σελ.122-123
[3] EUAA, Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System – Judicial analysis (2nd edition) 02/23, ενότητα 1.2.8. What is credibility assessment? σ.23
[4] Απόφαση ΕΔΔΑ της 23ης Αυγούστου 2016, J.K. και λοιποί κατά Σουηδίας, προσφυγή αριθ. 59166/12, σκέψη 93
[5] EUAA, Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System – Judicial analysis (Second edition), February 2023, ενότητα 4.3.2. Objective and impartial assessment – σελ. 95
[6] EUAA, Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System – Judicial analysis (Second edition), February 2023, ενότητα 4.5. Credibility indicators – σελ. 120-121
[7] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας
[8] Βλέπε απόφαση ΔΕΕ (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 17/02/2009 στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji και Noor Elgafaji κατά Staatssecretaris van Justitie, επίσης, απόφαση του ΔΕΕ της 30/01/14 στην υπόθεση C-285/12, Aboubacar Diakité κατά Commissaire général aux réfugiés etaux apatrides, σκέψη 35
[9] ACLED dataset, https://acleddata.com/data-export-tool/,
[10] https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard
[11] City Population, https://citypopulation.de/en/nigeria/admin/NGA017__imo/