ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθ. Αρ.: 7284/22
16 Ιουλίου, 2024
[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Μ.Ο.Ε. από το Καμερούν
Αιτήτρια
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω της Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ' ων η Αίτηση
Αίτηση για Προσαγωγή Μαρτυρίας ημερομηνίας 21/03/24
Εμφανίσεις:
Π. Μπενέτης (κος), Δικηγόρος για την Αιτήτρια.
Ι. Χαραλάμπους (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την παρούσα προσφυγή η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 08/11/22 η οποία της κοινοποιήθηκε αυθημερόν, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της για παροχή καθεστώς διεθνούς προστασίας ως άκυρη, παράνομη, αντίθετη προς το Σύνταγμα, το Νόμο και παραβιάζει τα δικαιώματα της Αιτήτριας όπως αυτά προστατεύονται από το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις.
Με την παρούσα ενδιάμεση αίτηση ζητείται διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να παρέχεται άδεια για προσαγωγή μαρτυρίας υπό τη μορφή καταχώρησης ένορκης δήλωσης της Αιτήτριας και επισυνημμένων επί αυτής στοιχείων.
H αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας υποστηρίζεται από Ένορκη Δήλωση του Μ. Μωησαίως ο οποίος όπως υποστηρίζει είναι δικηγορικός υπάλληλος και συνεργάζεται με το γραφείο που εκπροσωπεί την Αιτήτρια. Σκοπός της αίτησης, όπως αναφέρεται από τον ομνύοντα, είναι να προσκομιστεί μαρτυρία που αποτελείται από βίντεο όπου κείτεται νεκρός ο υιός της Αιτήτριας μετά από πυροβολισμούς που δέχθηκε από το στρατό της χώρας για να καταδείξει την δίωξη που αντιμετωπίζει από τις αρχές λόγω του ότι θεωρούν ότι είναι υποστηρίκτρια των Ambazonians[1].
Οι Καθ΄ ων η αίτηση φέρουν ένσταση στην αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας και υποστηρίζουν, μεταξύ άλλων, ότι (α) η αίτηση είναι νομικά και πραγματικά αβάσιμη (β) είναι παράτυπη και/ή αντικοινωνική και/ή νομικά αβάσιμη και/ή ανεδαφική, (γ) δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της νομολογίας και των διαδικαστικών κανονισμών για να επιτραπεί η προσαγωγή της σκοπούμενης μαρτυρίας, (δ) η επιδιωκόμενη μαρτυρία μπορούσε να προσκομιστεί σε προηγούμενο στάδιο αλλά η Αιτήτρια δεν το έπραξε (ε) η μαρτυρία που επιδιώκεται να προσαχθεί δεν είναι δυνατό να τεκμηριώσει οποιοδήποτε λόγο ακύρωσης, (στ) σκοπός της παρούσας αίτησης είναι η καθυστέρηση και/ή κατάχρηση της διαδικασίας, (ζ) δεν παρατίθεται οποιαδήποτε μαρτυρία, ούτε προκύπτει η πηγή προέλευσης της, ούτε μπορεί να συσχετιστεί με τα γεγονότα της υπόθεσης της. Την ένσταση των Καθ' ων η αίτηση, συνοδεύει η ένορκη δήλωση της Σ. Στάυρου ημερομηνίας 23/05/24, δικηγόρου για Γενικό Εισαγγελέα την Δημοκρατίας που είναι δεόντως εξουσιοδοτημένη να προβεί στην σχετική ένορκη δήλωση.
Προς υποστήριξη των θέσεων τους οι συνήγοροι και των δύο πλευρών, αγόρευσαν προφορικά υιοθετώντας αντίστοιχα το περιεχόμενο της αίτησης και ένστασης.
Έχω εξετάσει όσα έχουν προβληθεί και καταλήγω ως ακολούθως:
«2. Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής τηρουμένων των αναλογιών σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις/προσθήκες που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.»
Ο Κανονισμός 3 των περί τις Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019) ορίζει ότι:
«3. (α) Κάθε προσφυγή καταχωρείται στο αρμόδιο Πρωτοκολλητείο με έγγραφη αίτηση, ως το Έντυπο Αρ. 1 συνοδευόμενη από την προσβαλλομένη απόφαση και τα υποστηρικτικά αυτής στοιχεία που επιδόθηκαν στον αιτητή καθώς και οποιαδήποτε νέα έγγραφα ή στοιχεία ή πρόσθετη μαρτυρία ήθελε προσκομίσει ο αιτητής.
(β) Νέα έγγραφα ή στοιχεία ή οποιαδήποτε πρόσθετη μαρτυρία που προσκομίζονται κατά την καταχώριση της προσφυγής, παρατίθενται ή επισυνάπτονται ως τεκμήρια, ανάλογα, σε ένορκη δήλωση από τον Αιτητή. Ο ενόρκως δηλών εξηγεί το λόγο για τον οποίο δεν προσκομίστηκαν τα έγγραφα ή στοιχεία ή πρόσθετη μαρτυρία κατά την εξέταση της προσβαλλόμενης πράξης καθώς και τη συνάφειά τους με τα επίδικα θέματα.»
Ο Κανονισμός 8 των περί τις Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019) ορίζει ότι:
«8. Το Δικαστήριο δύναται να καθορίζει τη διαδικασία και να εκδίδει οδηγίες κατά περίπτωση αναφορικά με τη λήψη γραπτής ή προφορικής μαρτυρίας ή άλλων αποδεικτικών μέσων, όπως ήθελε κρίνει ορθό και δίκαιο υπό τις περιστάσεις.»
Επίσης, ο Κανονισμός 10 του περί τις Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμού του 2019 έως 2022 (3/2019) ορίζει ότι:
«10. (α) Μετά την καταχώρηση της προσφυγής, νέα έγγραφα και/ή στοιχεία και/ή οποιαδήποτε πρόσθετη μαρτυρία προσκομίζεται μόνον κατόπιν άδειας του Δικαστηρίου, μετά από προφορικό αίτημα του αιτητή, νοουμένου ότι το Δικαστήριο ικανοποιείται-
(i) ότι πρόκειται για έγγραφα ή στοιχεία ή μαρτυρία, τα οποία άνευ δικής του υπαιτιότητας, ο αιτητής αδυνατούσε να υποβάλει κατά το προηγούμενο στάδιο εξέτασης της αιτήσεως διεθνούς προστασίας ή κατά την καταχώρηση της προσφυγής του σύμφωνα με τον κανονισμό 3(β), και
(ii) είναι συναφή με τα επίδικα θέματα της υπόθεσης.
(β) Πληροφορίες για την χώρα καταγωγής του αιτητή (ΠΧΚ) δύνανται να υποβληθούν σε έντυπη ή/και ηλεκτρονική μορφή, με σχετικό υπόμνημα, το οποίο επισυνάπτεται στην αγόρευση του μέρους που επιθυμεί να την υποβάλει. Στο υπόμνημα περιλαμβάνονται τα ακόλουθα στοιχεία:
(i) κατάλογος των σχετικών ΠΧΚ,
(ii) καταγραφή της πηγής τους (για διαδικτυακές πηγές υποδεικνύεται ο ιστότοπος και παρατίθεται ο σύνδεσμος της σχετικής ιστοσελίδας),
(iii) επεξήγηση της συνάφειας της υποβληθείσας μαρτυρίας με συγκεκριμένο ισχυρισμό ή/ και επίδικο ζήτημα,
(iv) υπόδειξη του συναφούς αποσπάσματος των ΠΧΚ.»
Ο δε Κανονισμός 19 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 ορίζει ότι:
«Καθ΄ οιονδήποτε στάδιον της διαδικασίας το Δικαστήριον ή Δικαστής δύναται να εκδώσει τοιαύτας οδηγίας, αι οποίαι απαιτούνται προς το συμφέρον της δικαιοσύνης.».
Παρόλο που το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, μπορεί στα πλαίσια προσφυγής να λάβει υπόψη και να προβεί σε πλήρη και ex-nunc εξέταση τόσο των πραγματικών σημείων όσο και των νομικών και να λάβει υπόψη γεγονότα/στοιχεία που δεν λήφθηκαν υπόψη από την αρμόδια αρχή στα πλαίσια της αξιολόγησης της αίτησης ασύλου εξακολουθούν να ισχύουν οι κανόνες του διοικητικού δικονομικού δικαίου όπου είναι ο Δικαστής, και όχι οι διάδικοι, που διευθύνει την έρευνα. Στην Δημοκρατία ν. Kassinos Constructions (1990) 3 Α.Α.Δ. 3835, αναφέρθηκαν από την Ολομέλεια, τα ακόλουθα:
«Ο ρυθμιστικός ρόλος του δικαστηρίου σε θέματα διαδικασίας και απόδειξης στη διοικητική δίκη είναι διάφορος και ευρύτερος από αυτόν που επιτρέπει το δικονομικό σύστημα που επικρατεί στην πολιτική δίκη. Η διαφορά εκπηγάζει από την ύπαρξη και εφαρμογή της αρχής της νομιμότητας σε συνδυασμό με τη φύση του ανακριτικού συστήματος. Σε αντίθεση με το σύστημα της αντιδικίας, που διέπει την πολιτική δίκη και που η ευθύνη για την εισαγωγή μαρτυρίας βαρύνει τους διαδίκους, στο ανακριτικό σύστημα η πρωτοβουλία ανήκει και στο δικαστή. Οι αρχές αυτές είναι διάχυτες στο διαδικαστικό κανονισμό του 1962. Στον Γ. Παπαχατζή 'Μελέται επί του Δικαίου των Διοικητικών Διαφορών' στη σελ. 36 συναντούμε την ακόλουθη εύστοχη παρατήρηση επί του θέματος:
'Ο Δικαστής, ουχί δ΄ οι διάδικοι, διευθύνει την έρευναν του πραγματικού μέρους της υποθέσεως.'».
Οι βασικοί κανόνες που διαμορφώθηκαν διαχρονικώς από τη νομολογία επί του θέματος, είναι πολύ γνωστοί και καταγράφονται στην απόφαση της Sportsman Betting Co. Limited v. Κυπριακής Δημοκρατíaς (2000) 3 Α.Α.Δ. 591, 595 στην οποία λέχθηκαν τα εξής:
«Από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκύπτει σαφώς η αρχή ότι προϋπόθεση για την προσαγωγή μαρτυρίας στην αναθεωρητική διαδικασία είναι η σχετικότητα της μαρτυρίας προς τα επίδικα θέματα [.] Στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία το Ανώτατο Δικαστήριο έχει την διακριτική ευχέρεια να ελέγχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσαγάγουν μαρτυρία σχετική με τα γεγονότα που θέλουν να αποδείξουν, με γνώμονα πάντοτε τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα. Ο διάδικος που ζητά την έκδοση οδηγιών για προσαγωγή μαρτυρίας, είτε προφορικής είτε υπό μορφή ένορκης δήλωσης, οφείλει να προσδιορίσει με εύλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα τα οποία επιδιώκει να αποδείξει και να ικανοποιήσει επίσης το Δικαστήριο ότι τα γεγονότα αυτά είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα που εγείρονται στην προσφυγή, λαμβανομένων υπόψη των νομικών σημείων και των γεγονότων πάνω στα οποία βασίζεται η προσφυγή. Επιτρέπεται η προσκόμιση γεγονότων με μαρτυρία μόνο όταν είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα και όταν η απόδειξη τους δυνατό να τεκμηριώσει οποιονδήποτε από τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης. (Βλέπε: Sunrise Industry Clothing Ltd., v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 999/91, ημερ. 24/9/92, Νικολαϊδης ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 374/92, ημερ. 19/3/93, Lordos Hotels Holdings Ltd v. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Παραλιμνίου, Υποθ. αρ. 71/97, ημερ. 18/11/99).»
(ο τονισμός δικός μου)
Οι δε βασικοί κανόνες προσαγωγής μαρτυρίας που διαμορφώθηκαν από τη πάγια νομολογία συνεχίζουν να ισχύουν κατ΄ αναλογία και στις υποθέσεις που εκδικάζονται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ήτοι τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα, την αποδεικτικότητα οποιουδήποτε επίδικου θέματος που μπορεί ή όχι να βοηθήσει το Δικαστήριο στην απονομή δικαιοσύνης στη συγκεκριμένη περίπτωση (Α.Ε. 49/2012, Σάββα ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 07/02/2018), την αναγκαιότητα να προσδιορίζονται από τον ενδιαφερόμενο διάδικο με ανάλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα που επιδιώκει να προσκομίσει - με μόνη, όμως, εξαίρεση αυτής που αφορά μαρτυρία που διαφοροποιεί ή αλλοιώνει ή μεταβάλλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη προς έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Kyriakides v. The Republic (1961)1 R.S.C.C. 66, Skourides v. Attorney General (1967) 3 C.L.R. 518, Lambrakis v. Republic (1970) 3 C.L.R. 72, Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Α. 106, Κωνσταντίνου v. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (1992) 4 A.A.Δ. 3330, Νικολαΐδη v. Δημοκρατίας (1993) 4 A.A.Δ. 609, Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 507) λόγω του εύρους των εξουσιών του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας να λαμβάνει υπόψη πραγματικά στοιχεία και/ή γεγονότα που δεν λήφθηκαν υπόψη από την αρμόδια αρχή στα πλαίσια της αξιολόγησης αρχικής αίτησης ασύλου και/ή στοιχεία που δεν εμπεριέχονται στο διοικητικό φάκελο της υπόθεσης. Αρχικά, όμως, αξιολογείται κατά πόσο τα προτεινόμενα νέα στοιχεία δεν ήτο διαθέσιμα στον αιτούντα για να υποβληθούν κατά την πρωτοβάθμια εξέταση της αίτησης του, ενώ αυτά αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Μετά από αξιολόγηση της Ένορκης Δήλωσης του κου Μ. Μωησέως ημερομηνίας 21/03/24 προκύπτει ότι δεν δίδεται καμία αιτιολόγηση για την υπέρμετρη καθυστέρηση που επέδειξε η Αιτήτρια για την προσκόμιση της εν λόγω μαρτυρίας. Από την δε Προτεινόμενη Ένορκη Δήλωση της Αιτήτριας δικαιολογείται ανεπαρκώς ότι πρόκειται βίντεο που δείχνει τον θάνατο του υιού της στις 16/09/22 - ημερομηνία όμως που δεν προκύπτει από πουθενά και/ή δεν μπορεί να εξακριβωθεί καθότι το βιντεοσκοπημένο αρχείο δεν έχει ημερομηνία. Επίσης, από το ηλεκτρονικό αρχείο προκύπτει ως ημερομηνία δημιουργίας του η 21/03/24 (ημερομηνία της αίτησης μαρτυρίας) και ως ημερομηνία τροποποίησης του η 25/10/23. Ούτε από τα στοιχεία του φακέλου δικαιολογείται η καθυστέρηση προσκόμισης του εν λόγω στοιχείου ως μαρτυρίας διότι η προσφυγή της καταχωρίστηκε 25/11/22 και στις 21/04/23 καταχωρίστηκε αίτηση τροποποίησης η οποία εν τέλει αποσύρθηκε. Συνεπώς, κρίνω ότι δεν ικανοποιείται η προϋπόθεση ότι η μαρτυρία που ζητείται να παρουσιαστεί δεν ήτο διαθέσιμη κατά την πρωτοβάθμια εξέταση τις αίτησης της και/ή κατά την καταχώρηση της προσφυγής της, εγείρονται δε αμφιβολίες προς την αυθεντικότητα και/ή αξιοπιστία της μαρτυρίας που ζητείται να προσκομιστεί στο παρόν στάδιο της διαδικασίας και/ή δημιουργούνται σοβαρές αμφιβολίες ως προς το σκοπό προσκόμισης της προτεινόμενης μαρτυρίας στο παρόν στάδιο της διαδικασίας.
Ούτε η προτεινόμενη μαρτυρία αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σε αυτήν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Τα έγγραφα/στοιχεία που παρουσιάζει ο αιτούντας άσυλο αξιολογούνται με βάση τη νομολογία και τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς του και (α) κατά πόσο είναι συναφή με το αίτημα ασύλου, (β) ζήτημα ύπαρξης του τύπου εγγράφου/στοιχείων σύμφωνα με τις γενικές πληροφορίες της χώρας καταγωγής, (γ) περιεχόμενο των εγγράφων/στοιχείων και συμβατότητας με τις δηλώσεις του αιτούντος και πληροφορίες της χώρας καταγωγής, (δ) ακρίβεια/λεπτομέρειες των εγγράφων/ή στοιχείων, (ε) εάν αποτελεί άμεση μαρτυρία ενός ουσιώδους πραγματικού περιστατικού, (στ) τύπος/τυποποιημένη μορφή για συγκεκριμένους τύπους εγγράφων/μαρτυρίας επίσης παρουσιάζει ενδιαφέρον ως προς την αξιολόγηση της γνησιότητάς του[2].
Η προέλευση και/ή αυθεντικότητα και/ή ημερομηνία και/ή η πηγή του βιντεοσκοπημένου αρχείου που προτείνει η Αιτήτρια ως μαρτυρία δεν μπορεί να εξακριβωθεί είτε ως προς την γνησιότητα και/ή αυθεντικότητα του και/ή κατά πόσο έτυχε επεξεργασίας. Απουσιάζει δε επαρκής περιγραφή του τόσο στην Ένορκη Δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση είτε στην Προτεινόμενη Ένορκη Δήλωση που επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 1 είτε τουλάχιστον μέσω του ηλεκτρονικού αρχείου. Ούτε η προτεινόμενη μαρτυρία - ηλεκτρονικό αρχείο κατ΄ ισχυρισμό δολοφονίας του υιού της αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σε αυτήν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας[3] καθότι δεν είναι σε συμφωνία με τις πληροφορίες που έδωσε κατά την συνέντευξη της (όπου ανέφερε ότι δεν γνώριζε που βρίσκεται ο υιός της κατά τον χρόνο που εγκατέλειψε την χώρα της) και δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι στο εν λόγω βιντεοσκοπημένο αρχείο εμφανίζεται ο υιός της Αιτήτριας.
Ως εκ των ανωτέρω, το Δικαστήριο δεν έχει ικανοποιηθεί, αφού εξέτασε με προσοχή την επιχειρηματολογία των δικηγόρων και τα ενώπιον του στοιχεία, ότι δικαιολογείται η καθυστέρηση που επέδειξε η Αιτήτρια για προσκόμιση μαρτυρίας, ότι ενισχύονται με οιονδήποτε τρόπο οι ισχυρισμοί/δηλώσεις της κατά την συνέντευξη και ότι αποδεικνύεται οποιουδήποτε επίδικο θέμα ή αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες χορήγησης σε αυτήν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Για τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται, με €600 έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.
Δίδονται οδηγίες για καταχώρηση της Γραπτής Αγόρευσης της Αιτήτριας μέχρι τις 16/09/24 με ρήτρα απόρριψης όπου η υπόθεση ορίζεται για Οδηγίες.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] Η Ambazonia, εναλλακτικά η «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Αμβαζονίας» ή «Κράτος της Αμβαζονίας» είναι μια πολιτική οντότητα που ανακηρύχθηκε από αγγλόφωνους αυτονομιστές που επιδιώκουν την ανεξαρτησία από το Καμερούν – Βλέπε επίσης σχετικά United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs (UN OCHA), Cameroon Humanitarian Needs Overview 2020 (revised June 2020), pp. 20, 45, June 2020, , επιπλέον, COI QUERY, EASO, 29/06/ 21, Forced recruitment by separatist groups, self-declared as Ambazonians, in the Anglophone regions, επίσης UK Home Office, Country Policy and Information Note Cameroon: North-West/South-West crisis, Version 2.0, December 2020,
[2] Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.14-15 επίσης EASO-Δικαστική ανάλυση-Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, 01/02/2018.
[3] EASO-Δικαστική ανάλυση-Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, 1/2/2018, https://euaa.europa.eu/publications?field_category_target_id=15212&field_geo_coverage_target_id&field_keywords_target_id&title=&language=All&page=5, σελίδα 21