ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθεση αρ. 821/2023
31 Ιουλίου 2024
[Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
S. S.
Αιτητής
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω του Διευθυντή της
Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ' ων η αίτηση
Ο. Νικολάου (κα) για Α. Λαζάρου (κα), για Αιτητή
Στ. Σταύρου (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π: Με την προσφυγή του ο Αιτητής, αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερ. 06/02/2023 η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 21/02/2023 και δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτηση του για παροχή διεθνούς προστασίας, ως άκυρης, παράνομης, και στερούμενης νομικού αποτελέσματος.
Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου που κατατέθηκε στα πλαίσια εξέτασης της παρούσας προσφυγής ως Τεκμήριο 1, ο αιτητής κατάγεται από το Πακιστάν, τον Οκτώβριο του 2022 εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές μέσω των κατεχόμενων περιοχών και στις 11/01/2023 υπέβαλε αίτηση χορήγησης καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Στις 24/01/2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη στον αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου προς εξέταση του αιτήματός του για διεθνή προστασία όπου δόθηκε η ευκαιρία στον αιτητή, μέσα από σχετικές ερωτήσεις, μεταξύ άλλων, να εκθέσει τους λόγους στους οποίους στηρίζει το αίτημα του.
Μετά το πέρας της συνέντευξης, ο αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ετοίμασε στις 02/02/2023 σχετική Έκθεση και Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή. Ακολούθως, στις 06/02/2023, ο εξουσιοδοτημένος λειτουργός από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου, εξέδωσε απόφαση όπως να μην παραχωρηθεί στον αιτητή καθεστώς διεθνούς προστασίας. Στις 21/02/2023, ετοιμάστηκε σχετική επιστολή ενημέρωσης του αιτητή για την απόφαση του Προϊστάμενου της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με την απόρριψη του αιτήματος του, η οποία παραλήφθηκε και υπογράφτηκε ιδιοχείρως από τον αιτητή την ίδια μέρα αφού του μεταφράστηκε στην μητρική του γλώσσα κατά την λήψη της, μαζί με την σχετική αιτιολογία αυτής. Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέτ αση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.
Οι καθ' ων η αίτηση κατ’ αρχάς υποβάλλουν ότι οι λόγοι ακύρωσης της προσφυγής δεν αιτιολογούνται ούτως ώστε να εξεταστούν από το δικαστήριο κατά παράβαση του Κανονισμού 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1962 και εν τέλει υποβάλλουν ότι τα νομικά σημεία που προβάλει ο αιτητής στην γραπτή αγόρευση του δεν μπορούν να εξεταστούν από το Δικαστήριο καθότι δεν εξειδικεύονται ρητώς και αιτιολογημένα δια της προσφυγής και/ή δε δικογραφούνται. Οι καθ' ων η αίτηση αντιτάσσουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθ' όλα νόμιμη, λήφθηκε κατόπιν δέουσας έρευνας και σωστής ενάσκησης των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους καθ΄ ων η αίτηση, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη και απορρίπτουν τους προωθούμενους ισχυρισμούς ως νόμω και ουσία αβάσιμους.
Έχω εξετάσει προσεκτικά τις εκατέρωθεν θέσεις και των δύο πλευρών, υπό το φως του περιεχομένου του οικείου διοικητικού φακέλου και, γενικότερα, όλων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, τα οποία αποτέλεσαν το υπόβαθρο για προώθηση των εκατέρωθεν θέσεων.
Εν πρώτοις κρίνω ότι έχουν έρεισμα οι σχετικοί ισχυρισμοί των καθ’ ων η αίτηση όσον αφορά την μη εμπεριστατωμένη αιτιολογία των λόγων ακύρωσης ως εμπεριέχονται στο δικόγραφο της προσφυγής.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η απλή καταγραφή κατά ιδιαίτερο συνοπτικό τρόπο στους λόγους ακύρωσης της νομικής βάσης της προσφυγής δεν ικανοποιεί την επιτακτική ανάγκη του Καν. 7 του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Διαδικαστικού Κανονισμού του 1962 ( παραθέτω αυτολεξεί): « Έκαστος διάδικος δέον διά των εγγράφων προτάσεων αυτού να εκθέτη τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται, αιτιολογών συγχρόνως ταύτα πλήρως. Διάδικος εμφανιζόμενος άνευ συνηγόρου δεν υποχρεούται εις συμμόρφωσιν προς τον κανονισμόν τούτον».
Οι ισχυρισμοί για την ακύρωση μιας διοικητικής απόφασης πρέπει να είναι συγκεκριμένοι και να εξειδικεύουν ποια νομοθετική πρόνοια ή αρχή διοικητικού δικαίου παραβιάζεται.
Στην παρούσα περίπτωση η απλή επίκληση της παραβίασης συγκεκριμένων νόμων και γενικών διοικητικών αρχών χωρίς οποιαδήποτε συγκεκριμενοποίηση δεν είναι αρκετή.
Σε απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου,
υπόθεση Ankit v. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργού Εσωτερικών, Έφεση κατά απόφασης του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας με αρ. 29/21, ημερ. 04/10/21, το Δικαστήριο προέβη σε μια ανασκόπηση της νομολογίας σε σχέση με τον Καν. 7 του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Διαδικαστικού Κανονισμού του 1962, όπου παραπέμπω στην εκεί αναφερθείσα νομολογία την οποία υιοθετώ.
Στη βάση της πιο πάνω αναφερόμενης νομοθεσίας και νομολογίας, είναι πρόδηλο ότι δεν υπήρξε συμμόρφωση με τον Καν. 7 του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Διαδικαστικού Κανονισμού του 1962 και ενόψει τούτου, θα εξεταστούν μόνο οι ισχυρισμοί του αιτητή οι οποίοι εξειδικεύονται δεόντως στο εισαγωγικό δικόγραφο της αίτησης ακυρώσεως (προσφυγής) και αναπτύσσονται επαρκώς στις αγορεύσεις που επακολούθησαν.
Προχωρώ, επομένως, να εξετάσω τον ισχυρισμό του συνηγόρου του αιτητή περί μη διενέργειας της δέουσας έρευνας εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση.
Κατά πάγια νομολογία, η επάρκεια της έρευνας, η έκταση και ο τρόπος διεξαγωγής της, ποικίλει ανάλογα με τα υπό διερεύνηση γεγονότα. Προκαθορισμένος τρόπος δεν υπάρχει. Με την προϋπόθεση ότι η έρευνα είναι επαρκής, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στον τρόπο που η διοίκηση επέλεξε να διερευνήσει το θέμα, ούτε και υποκαθιστά τα υπ' αυτής διαπιστωθέντα πρωτογενή ευρήματα (βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 447 και Ράφτης ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 και Κώστας Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1002/2009, ημερ. 27.10.2011).
Στη βάση της πιο πάνω υποχρέωσης του αρμόδιου οργάνου για δέουσα έρευνα θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν οι ισχυρισμοί του αιτητή σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματός του, για να διαφανεί εάν όντως το αρμόδιο όργανο προέβη στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα και ορθώς αποφάσισε να απορρίψει το αίτημα του αιτητή.
Στην αίτηση που υπέβαλε ο αιτητής (ερυθρό 1 του διοικητικού φακέλου), ο ίδιος αναφέρει πως κατά το 2020, γνώρισε τον σύντροφό του μέσω εφαρμογής γνωριμιών και από τότε βρίσκονται σε σχέση. Δύο μήνες μετά το ξεκίνημα της σχέσης τους, μέλη της οικογένειάς του και ειδικότερα η μητέρα του, τον ρωτούσε για την ερωτική του ζωή και για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Όταν ο αδερφός του αιτητή επέστρεψε από την Σαουδική Αραβία, καυγάδισε μαζί του και επειδή ο αιτητής φοβήθηκε, επικοινώνησε με την μικρότερη αδερφή του που ζει στην ίδια πόλη και την πληροφόρησε ότι ο αδερφός τους τον κλείδωσε στο δωμάτιο ζητώντας της βοήθεια. Μετά από αυτή την διαμάχη, ο αιτητής αντιλήφθηκε ότι δεν μπορεί να παραμείνει στο Πακιστάν και μαζί με τον σύντροφό του αποφάσισαν να εγκατασταθούν στο Dubai, όμως λόγω του ότι το Dubai είναι χώρα αυστηρώς μουσουλμανική και αδύνατο να επιτύχουν να ζουν ελεύθερα και να αποτελούν μέλη της κοινωνίας, αφίχθηκαν στην Κυπριακή Δημοκρατία ψάχνοντας ηρεμία ούτως ώστε να αποτελούν ζευγάρι χωρίς να δέχονται διαρκώς διακρίσεις.
Κατά την διάρκεια της συνέντευξης του (ερυθρά 42-24 του διοικητικού φακέλου) ερωτηθείς ο αιτητής για τους λόγους που τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του, ανέφερε ότι τον Νοέμβριο του 2020 γνώρισε τον Ινδό σύντροφό του σε εφαρμογή για ομοφυλόφιλους. Η σχέση τους αναπτύχθηκε και η οικογένειά του γνώριζε γι’ αυτό. Το 2017, η οικογένειά του τον ανάγκασε να αρραβωνιαστεί μια κοπέλα, μετά ο ίδιος εγκαταστάθηκε για λίγο στην Σαουδική Αραβία και εν τέλει διέκοψε την σχέση του με την κοπέλα, έτσι η οικογένειά του ξεκίνησε να υποψιάζεται ότι ο Αιτητής δεν ενδιαφέρεται για τις γυναίκες. Όταν η οικογένειά του έμαθε για την σχέση του με τον Ινδό σύντροφο του, ο αιτητής άκουσε τον αδερφό του να λέει ότι θα τον σκοτώσει. Ο αιτητής για να προστατευθεί από τον αδερφό του παρέμεινε κλειδωμένος στο δωμάτιό του, κάλεσε την αδερφή του να τον βοηθήσει και όταν έφθασαν οι αδερφές του, ο πατέρας του ζήτησε από τον αδερφό του να μην δημιουργήσει περαιτέρω πρόβλημα αλλά να προσπαθήσουν να του μιλήσουν και ίσως αλλάξει γνώμη, τοποθετώντας το περιστατικό τον Δεκέμβριο 2020. Ο αιτητής έμαθε από την θεία του ότι ο ξάδερφός του και ο αδερφός του σκοπεύουν να τον σκοτώσουν και για να προστατευθεί πήγε για περίπου δύο μήνες στους συγγενείς του στο Sialkot. Αργότερα, ο αιτητής μαζί με τον σύντροφό του εξασφάλισαν χρήματα για να καταφέρει εν τέλει να εγκαταλείψει το Πακιστάν.
Ερωτηθείς ο αιτητής να περιγράψει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, δήλωσε ότι κατά την διάρκεια που ήταν φοιτητής στην ηλικία των 20 χρόνων, αντιλήφθηκε ότι ένοιωθε έλξη προς το ίδιο φύλο. Ανέφερε συγκεκριμένα για κάποιο φίλο του, που του άρεσε πολύ, ωστόσο δεν υπήρξε ανταπόκριση, όπως επίσης του γνωστοποίησε ότι η στάση του τον ενοχλεί και τον παρότρυνε να ενδιαφερθεί για κορίτσια. Εν συνεχεία, ο αιτητής δήλωσε ότι δεν έχει αισθήματα για άτομα του αντίθετου φύλου και ότι το ενδιαφέρον του βρίσκεται στα αγόρια. Ερωτηθείς για το πως αισθανόταν πριν αντιληφθεί την προτίμησή του στους άντρες, ο αιτητής δήλωσε ότι όταν ήταν περίπου 12 χρονών είχε σεξουαλική σχέση με κάποιο αγόρι, χωρίς όπως δήλωσε να γνωρίζει για τις διαφορές. Ο αιτητής περαιτέρω δήλωσε ότι βρισκόταν σεξουαλικά με πολλά αγόρια και παρακολουθούσε ομοφυλοφιλικές ερωτικές ταινίες. Ο αιτητής δήλωσε ότι γνωρίζει ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες οι γάμοι μεταξύ ομοφυλόφιλων ζευγαριών έχουν νομιμοποιηθεί, συμπληρώνοντας ότι στην δική του κουλτούρα αυτό απαγορεύεται. Ξεκινώντας να μαθαίνει για αυτά τα ζητήματα και από την νομική πλευρά, το ενδιαφέρον του αναπτύχθηκε. Επιπρόσθετα, ο αιτητής δήλωσε ότι γνωρίζει για μη κυβερνητικές οργανώσεις οι οποίες υποστηρίζουν την ΛΟΑΤΚΙ+ (LGBT) κοινότητα όπως επίσης γνωρίζει τι σημαίνει το ακρωνύμιο ΛΟΑΤΚΙ+ (LGBT) και τοποθετεί τον εαυτό του ως ομοφυλόφιλο άτομο. Μετά την διαπίστωση ότι έλκεται από άτομα του ιδίου φύλου, ο αιτητής δήλωσε ότι είχε σχέσεις με αγόρια με σκοπό μόνο την ερωτική συνεύρεση αλλά πάντα σκεφτόταν ότι επιθυμούσε να αποκτήσει μια σχέση με την οποία θα περνούσε όλη του την ζωή. Ειδικότερα, ο αιτητής αναφέρθηκε και σε σχέση που είχε κατά την διάρκεια της εργασίας του με κάποιο συνάδελφό του. Ρωτήθηκε για το πως προσεγγίζει άτομα, με δεδομένο ότι στο Πακιστάν απαγορεύονται οι σχέσεις αυτές και πως αναγνωρίζει ποια άτομα να προσεγγίσει, με τον αιτητή να απαντά ότι όταν βρίσκεται με κάποιον και συνομιλούν τον ρωτά αν επιθυμεί να συνευρεθούν ερωτικά, χωρίς όμως να τον ρωτά ευθέως αλλά προετοιμάζει την κατάσταση. Ερωτηθείς αν με το να προβαίνει κάποιος σε ερωτικές πράξεις με άτομα του ιδίου φύλου σημαίνει ότι είναι ομοφυλόφιλος, ο αιτητής απάντησε ότι πολλοί άνδρες απολαμβάνουν να έχουν ερωτικές σχέσεις με άτομα του ιδίου φύλου παρά το ότι είναι παντρεμένα με γυναίκες.
Στη συνεχεία, ο αιτητής ρωτήθηκε πως ο ίδιος διαφοροποιείται από τα πιο πάνω άτομα, με αυτόν να απαντά ότι φίλοι του οι οποίοι έχουν ερωτικές σχέσεις με του ιδίου φύλου άτομα, ονομάζονται αμφιφυλόφιλοι, ενώ ο ίδιος ποτέ δεν ένιωθε έλξη προς τις γυναίκες αλλά πάντα τον ενδιέφεραν τα αγόρια. Ο αιτητής ρητά δήλωσε ότι έχει αποδεχθεί την σεξουαλική του ταυτότητα ως ομοφυλόφιλο άτομο και αντιλαμβάνεται ότι διαφέρει από τους φίλους του και την κοινωνία. Διευκρίνισε, ότι βρίσκεται στην ηλικία των 32 ετών, όλοι οι φίλοι του είναι παντρεμένοι, μερικοί από αυτούς με παιδιά και ο ίδιος ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε άλλα ούτε και μπορεί να αποδεχθεί το γεγονός ότι θα παντρευόταν γυναίκα παρά τις προσπάθειες που έκανε ενόσω βρισκόταν στο Πακιστάν να φανταστεί πως θα ήταν (να παντρευτεί γυναίκα). Αναφορικά με το πως αποδέχθηκε την σεξουαλικότητά του, δήλωσε ότι μέσα του βρισκόταν σε μάχη. Πρόσθεσε ότι παρά το ότι είναι μορφωμένος και γνωρίζει για την θρησκεία, είχε αναστολές καθότι η θρησκεία του δεν επιτρέπει τέτοιες πρακτικές. Δήλωσε ότι ήταν κάτι που αντιμετώπισε μόνος του γιατί δεν μπορούσε να το μοιραστεί με τους φίλους και την οικογένειά του. Από την στιγμή που αποδέχθηκε τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, όπως ανέφερε, βρήκε πνευματική γαλήνη. Η πρώτη του ερωτική εμπειρία όπως περαιτέρω δήλωσε, ήταν όταν βρισκόταν σε ηλικία 10-12 χρονών και συνευρέθηκε ερωτικά με τον σύζυγο της αδερφής του. Περιγράφοντας τα όσα έγιναν, ανέφερε ότι αυτό συνέβη στο πατρικό σπίτι του και καθώς ο αιτητής κοιμόταν, ο σύζυγος της αδερφής του τον πλησίασε και συνευρέθηκαν ερωτικά. Ο αιτητής δήλωσε ότι του άρεσε και πως συνέβη περισσότερες από μία φορά, με την τελευταία φορά να ήταν όταν αυτός βρισκόταν στην ηλικία των 18-20 χρονών περίπου. Η αδερφή του δεν το γνωρίζει και όπως ακόμα πρόσθεσε δεν μπορεί να φανταστεί ότι θα της το εκμυστηρευτεί, ωστόσο όπως ανέφερε σε περίπτωση που μαθευτεί, ίσως τον κτυπήσουν.
Ερωτώμενος εάν είχε ερωτική σχέση με άτομο του αντίθετου φύλου, ο ίδιος απάντησε αρνητικά, ούτε όταν ήταν αρραβωνιασμένος καθότι βρισκόταν μακριά. Για το αν ο αιτητής ανέπτυξε αισθήματα για κάποιο άνδρα, δήλωσε ότι πριν να γνωρίσει τον νυν σύντροφό του, γνώρισε μέσω εφαρμογής κάποιον άνδρα από την Χιλή, και συνομιλούσαν τηλεφωνικώς. Μετά την πάροδο 2 μηνών περίπου διαπίστωσαν ότι δεν θα μπορούσαν να είναι σε σχέση λόγω της απόστασης, τοποθετώντας τη σχέση αυτή μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου του 2020.
Ως προς το πώς διαφέρουν τα αισθήματά του απέναντι στα δύο φύλα ο αιτητής δήλωσε ότι αισθάνεται έλξη προς τους άνδρες, ενώ δεν τον ελκύει το γυναικείο φύλο. Αναφορικά με το πως άτομα της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ+ (LGBT) συναντιόνται στη χώρα καταγωγής του, ο αιτητής δήλωσε ότι χρησιμοποιούσαν την εφαρμογή blueapp όπου καθόριζαν το πότε μπορεί κάποιος να συναντηθεί. Όταν ο αιτητής ρωτήθηκε για το πως προστατεύει τον εαυτό του, δεδομένου ότι είναι παράνομο στο Πακιστάν, δήλωσε ότι δεν το σκέφτηκε ποτέ και πως αν έχει επιθυμία να συναντηθεί με κάποιον το κάνει.
Ερωτηθείς πότε γνώρισε τον νυν φίλο του, ο ίδιος δήλωσε στις 10/11/2020 μέσω της εφαρμογής gaydatingapp. Ως προς την σχέση του, ο αιτητής δήλωσε ότι ο σύντροφός του τον αγαπά πολύ και ότι έκανε τα πάντα για να τον φέρει στην Κυπριακή Δημοκρατία, καθότι ο φίλος του ήδη βρισκόταν εδώ. Δήλωσε ακόμα, ότι είναι μαζί για δύο χρόνια και 3 μήνες, ότι τον αγαπά πολύ και ότι τον στήριξε πολύ ενόσω αυτός βρισκόταν στο Πακιστάν και ότι η οικογένειά του τον αποκήρυξε εξαιτίας αυτού του γεγονότος. Ο αιτητής δήλωσε ότι πρώτη φορά συναντήθηκε με τον σύντροφό του όταν κατέφθασε στην Κυπριακή Δημοκρατία, τον Οκτώβριο του 2022. Ωστόσο, δήλωσε ότι κατέφθασε στις κατεχόμενες περιοχές τον Ιούνιο 2022 όπου και παρέμεινε μέχρι τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου γιατί επιθυμούσε να εργαστεί για να ξεπληρώσει χρήματα τα οποία δανείστηκε για το ταξίδι του.
Ο αιτητής ρωτήθηκε για το πως αισθανόταν στην χώρα του ως ομοφυλόφιλο άτομο και απάντησε ότι ποτέ δεν είδε στο Πακιστάν ζευγάρι ομοφυλόφιλων να ζουν μαζί, παρά μόνο να συνευρίσκονται ερωτικά. Ο αιτητής περαιτέρω δήλωσε ότι ζώντας στην κοινωνία του Πακιστάν, αισθανόταν ντροπή (shame) και σκεφτόταν πως αν το γνώριζαν θα ήταν ντροπιασμένος. Διευκρίνισε πως αναφερόμενος σε ντροπή εννοούσε ότι ο κόσμος ασκεί κριτική. Δήλωσε ακόμα ότι ποτέ δεν αποκάλυψε στον εργασιακό του χώρο την διαφορετικότητά του γιατί το επάγγελμά του ως δάσκαλος απαιτεί σεβασμό δηλώνοντας περαιτέρω, ότι ακόμα και τα ανίψια του τον κοροϊδεύαν. Η οικογένειά του γνωρίζει για την σεξουαλικότητά του, όμως ο ίδιος ποτέ δεν τους το αποκάλυψε γιατί αισθανόταν ντροπιασμένος, στεναχωριόταν και όταν βρισκόταν μόνος του περνούσε ώρες κλαίγοντας επειδή κανείς δεν καταλάβαινε την θέση που βρίσκεται. Ο αιτητής δήλωσε ότι η οικογένειά του θα έπρεπε να τον υποστηρίζει όμως γνωρίζει ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί και ποτέ δεν θα τον αποδεχτούν.
Ως προς το αν έχει υποστηρικτικό δίκτυο στην χώρα του, ο αιτητής δήλωσε ότι μόνο ένας συνάδελφός του γνωρίζει για την διαφορετικότητά του και δεν γνωρίζει αν υπάρχουν στην χώρα του οργανισμοί για ομοφυλόφιλα άτομα.
Αναφορικά με το πως ο μουσουλμανισμός αντιμετωπίζει την ομοφυλοφιλία, ο αιτητής ανέφερε ότι η τιμωρία για την ομοφυλοφιλία είναι λιθοβολισμός. Ο αιτητής δήλωσε επιπρόσθετα ότι ήταν πολύ θρησκευόμενος, όμως αργότερα, αποφάσισε ότι θα ήταν καλύτερα γι’ αυτόν να αποδεχτεί τον εαυτό του. Επίσης, δήλωσε ότι η κοινωνία αλλά και οι αρχές στο Πακιστάν αντιδρούν πολύ άσχημα και η ομοφυλοφιλία δεν έχει καμία θέση στην κουλτούρα τους. Ως προς τα μέτρα της κυβέρνησης κατά της ομοφυλοφιλίας, ο αιτητής αναφέρθηκε σε μία περίπτωση δύο κοριτσιών τα οποία παντρεύτηκαν με το ένα να προσποιείται ότι ήταν άνδρας, όμως αργότερα και οι δύο συνελήφθησαν. Ερωτώμενος ποια είναι η τιμωρία στην χώρα του για την ομοφυλοφιλία, καθότι αυτό είναι κάτι ενάντια στον νόμο, ο ίδιος δήλωσε ότι δεν γνωρίζει.
Ως προς το πως αντιμετωπίζεται ο αιτητής στην Κυπριακή Δημοκρατία δήλωσε ότι η Πακιστανική κοινότητα δημιουργεί προβλήματα. Δήλωσε επιπρόσθετα ότι ο ίδιος έχει αποδεχτεί τον εαυτό του, έχει σύντροφο και επιθυμεί να ζήσει όλη την ζωή του μαζί και σε περίπτωση που η κοινωνία τους δημιουργήσει οποιοδήποτε πρόβλημα θα το αντιμετωπίσουν μαζί. Ακόμα όπως ανέφερε γνωρίζει ότι ο πολιτικός γάμος στην Κυπριακή Δημοκρατία επιτρέπεται και όπως δήλωσε, επίσης γνωρίζει ότι η υιοθεσία δεν επιτρέπεται.
Σε ερώτηση που τέθηκε προς τον αιτητή ως προς το τί πιστεύει ότι θα του συμβεί σε περίπτωση που επιστρέψει στο Πακιστάν, απάντησε ότι θα αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα που αντιμετώπισε και στο παρελθόν, ότι δηλαδή ζούσε μακριά από τους αγαπημένους του για περισσότερο από ένα χρόνο και αυτό είναι πολύ δύσκολο. Για το αν του συνέβη κάτι κατά την διάρκεια που ζούσε στην πόλη Lahore, ο αιτητής απάντησε αρνητικά προσθέτοντας ότι εκεί δεν αποκάλυψε τον εαυτό του. Τέλος, σε σχετική ερώτηση που του τέθηκε κατά πόσο στην χώρα καταγωγής του, οι αρχές θα του επέτρεπαν την είσοδο, ο ίδιος απάντησε θετικά.
Ο αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου αξιολογώντας τα όσα ο αιτητής ανέφερε στη συνέντευξη του κατηγοριοποίησε τους ισχυρισμούς του ως εξής: 1) Υπήκοος Πακιστάν, με περιοχή καταγωγής Sialkot City, Sialkot District, Punjab Province, και περιοχή διαμονής του από τον Μάιο 2021 μέχρι και την αναχώρησή του από την χώρα, Lahore City, Punjab Province, 2) Σεξουαλικός προσανατολισμός του αιτητή ως ομοφυλόφιλο άτομο και 3) Ισχυριζόμενη δίωξη του αιτητή από τον αδερφό του, λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Αναφορικά με τον πρώτο ισχυρισμό ο αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου έκρινε ικανοποιητική την εσωτερική και εξωτερική αξιοπιστία του Αιτητή και εισηγήθηκε όπως ο εν λόγω ισχυρισμός γίνει αποδεκτός, ενώ αντιθέτως εισηγήθηκε την απόρριψη του δεύτερου και τρίτου ισχυρισμού.
Ως προς τον δεύτερο ισχυρισμό του Αιτητή, εξετάζοντας το μοντέλο DSSH [Difference, Stigma, Shame, Harm] (Διαφορετικότητα, Στίγμα, Ντροπή, Βλάβη), και αξιολογώντας περαιτέρω τα κίνητρα, τις προσωπικές εμπειρίες και άλλες σημαντικές πληροφορίες που χρησιμεύουν ως στοιχεία για την αξιολόγηση του αιτήματος του αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός εισηγήθηκε την απόρριψη του, καθότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές πληροφορίες με τους ισχυρισμούς του να παρουσιάζουν αοριστίες και επιπολαιότητα, υποπίπτοντας σε ασάφειες, αοριστίες, αντιφάσεις και έλλειψη ευλογοφάνειας και επαρκών πληροφοριών. Ειδικότερα, αξιολογώντας αρχικά το πρώτο δείκτη [Difference/Διαφορετικότητα] του μοντέλου DSSH, ο λειτουργός έκρινε ότι στο πρόσωπο του αιτητή δεν υπάρχει αίσθηση διαφορετικότητας αλλά αντίθετα το αίσθημα της διαφορετικότητας εντοπίζεται ως το γεγονός ότι ο Αιτητής δεν θέλει να παντρευτεί και να κάνει παιδιά όπως οι υπόλοιπο φίλοι του. Ακόμα, ο αιτητής όπως διαπιστώνει ο αρμόδιος λειτουργός, δείχνει να αντιλαμβάνεται την ομοφυλοφιλία ως τρόπο ζωής και όχι ως μέρος της προσωπικής ταυτότητας του ατόμου που το φέρει μαζί του και είναι αμετάβλητο. Ως προς τις περιγραφές του για το πως ο ίδιος βίωνε την σεξουαλικότητα του, οι δηλώσεις του χαρακτηρίζονται από ασάφεια και αοριστία αλλά και έλλειψη ευλογοφάνειας. Η περιγραφή του για την πρώτη του σεξουαλική επαφή κρίθηκε ως επιπόλαιη, όπως επίσης με επιπολαιότητα παρουσίασε τον τρόπο με τον οποίο περιέγραψε ότι γνώριζε άλλα ομοφυλόφιλα άτομα στο Πακιστάν λαμβανομένου υπόψη τις συνθήκες στο Πακιστάν αναφορικά με τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα αλλά και το γεγονός ότι την ίδια ώρα ο αιτητής ένιωθε ντροπή αν γινόταν γνωστή η σεξουαλικότητά του. Ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ως επίσης επιπόλαιη την περιγραφή από τον αιτητή για τον σύντροφό του δεδομένου ότι ως ο αιτητής ισχυρίστηκε είναι σε σχέση από το 2020. Προχωρώντας, ο αρμόδιος λειτουργός εξέτασε το δεύτερο και τρίτο δείκτη του μοντέλου DSSH [Stigma/Shame-Στίγμα/Ντροπή] όπου έκρινε ότι ο αιτητής δεν κατέδειξε αισθήματα ντροπής, απομόνωσης ή δυσκολίας λόγω της ομοφυλοφιλίας του. Επιπλέον, οι απαντήσεις του αιτητή αναφορικά με τον τρόπο που η οικογένεια του έμαθε ότι είναι ομοφυλόφιλος χαρακτηρίζονται από γενικολογίες και έλλειψη ευλογοφάνειας. Ως προς το πως αισθανόταν στην χώρα του ως ομοφυλόφιλο άτομο, οι δηλώσεις του αιτητή κρίθηκαν αόριστες και ασαφείς. Αναφορικά με το κοινωνικό πλαίσιο και το πως η κοινωνία αντιδρούσε λόγω της διαφορετικότητάς του, ο αιτητής ανέφερε ότι τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια αντιμετωπίζονται άσχημα, ωστόσο ο αιτητής δεν κατάφερε να εκδηλώσει φόβο αναφορικά με την σεξουαλικότητά του. Ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι παρουσιάζεται ασάφεια αναφορικά με το πως ο ίδιος εξισορρόπησε την αποδοχή της διαφορετικότητάς του με τα πιστεύω της θρησκείας του, δεδομένου ότι ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι είναι θρησκευόμενο άτομο. Τέλος, ο αρμόδιος λειτουργός προχώρησε και εξέτασε τον τέταρτο δείκτη του μοντέλου DSSH [Harm-Βλάβη], αναφέροντας ότι ο αιτητής δεν έχει πλήρη αντίληψη της επικρατούσας κατάστασης στη χώρα του ως προς την αντίληψη της κυβέρνησης προς τα ομοφυλόφιλα άτομα. Οι δηλώσεις του για την προσωπική του προστασία και οι γνωριμίες του με άλλα ομοφυλόφιλα άτομα χαρακτηρίστηκαν από τον αρμόδιο λειτουργό ως μη ευλογοφανείς και επιπόλαιες. Με ασάφειες και γενικολογίες κρίθηκαν οι περιγραφές του αιτητή αναφορικά με την προσωπική ισχυριζόμενη βλάβη από την οικογένειά του.
Καταληκτικά, ο αρμόδιος λειτουργός, συμπέρανε ότι ο αιτητής δεν έχει καταδείξει κατανόηση για τα συναισθήματα και τις εμπειρίες της διαφορετικότητας, του στίγματος και της ντροπής που μπορεί να βιώνει ένα ΛΟΑΤΚΙ άτομο στο Πακιστάν. Η περιγραφή του αιτητή για την συνειδητοποίηση για την διαφορετικότητα του ως ομοφυλόφιλο άτομο ήταν επιπόλαιη. Παρά το ότι δόθηκαν αρκετές ευκαιρίες στον αιτητή να εκφράσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του σχετικά με την αναγνώριση και την αποδοχή της σεξουαλικότητάς του, ο αιτητής απέτυχε να περιγράψει την συναισθηματική, ψυχολογική/πνευματική κατάσταση στην οποία βρισκόταν όπως επίσης δεν εξέφρασε τυχόν συναισθήματα, σκέψεις ή προβληματισμούς που βίωνε κατά την περίοδο της αναγνώρισης της διαφορετικότητάς του με το προσωπικό στοιχείο να απουσιάζει. Επιπρόσθετα, οι δηλώσεις του αναφορικά με την ντροπή και το στίγμα για το πως αισθανόταν ως ομοφυλόφιλο άτομο στο Πακιστάν, δεν χαρακτηρίζονται από ευλογοφάνεια και λεπτομέρεια. Η μη γνώση του Αιτητή βασικών πληροφοριών για την αντιμετώπιση των αρχών έναντι των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων δηλώνει σύμφωνα με τον λειτουργό έλλειψη ευλογοφάνειας.
Ακολούθως, ο λειτουργός κατέληξε ότι, παρά την ανεύρεση πληροφοριών από αξιόπιστες εξωτερικές πηγές οι οποίες επιβεβαιώνουν ότι η σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου στο Πακιστάν απαγορεύεται βάσει του Ποινικού Κώδικα 1860, ο οποίος ποινικοποιεί τις πράξεις «σαρκικής γνώσης ενάντια στην τάξη της φύσης» ( ερυθρά 66 -56 του Διοικητικού Φακέλου), εντούτοις, λόγω της πάσχουσας εσωτερικής αξιοπιστίας του αιτητή, ο εν λόγω ισχυρισμός δεν έγινε αποδεκτός και απορρίφθηκε.
Ως προς τον τρίτο ισχυρισμό, ήτοι την ισχυριζόμενη δίωξή του από τον αδερφό του λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού ο αρμόδιος λειτουργός προχώρησε στην ανάλυση των δηλώσεων του αιτητή. Ειδικότερα, ο λειτουργός έκρινε ως ασαφή τα λεγόμενα του αιτητή για τον τρόπο που η οικογένειά του έμαθε ότι είναι ομοφυλόφιλος. Επιπλέον, ως προς την επίθεση που ισχυρίστηκε ότι δέχτηκε από τον αδερφό του και την επιθυμία του να τον σκοτώσει ο αιτητής δεν περιέγραψε το περιστατικό με λεπτομέρεια παρά το ότι του δόθηκε ευκαιρία να επεξηγήσει με περισσότερες λεπτομέρειες κατά τις διευκρινιστικές ερωτήσεις. Ως προς το πως κατέληξε στην πόλη Lahore, ο λειτουργός έκρινε ότι η απάντησή του ότι πληροφορήθηκε από την θεία του ότι ο αδερφός του και ο ξάδερφος του επιθυμούν να τον σκοτώσουν δεν ήταν ικανοποιητική και δεν κατάφερε να δώσει περισσότερες πληροφορίες. Κατά την αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του αιτητή, λόγω του ότι τα λεγόμενα του αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματός του, ο αρμόδιος λειτουργός δεν προχώρησε σε περαιτέρω ανάλυση σε πηγές εξωτερικής πληροφόρησης. Ο αρμόδιος λειτουργός κατέληξε, δεδομένου ότι η γενεσιουργός αιτία της ισχυριζόμενης δίωξής του αιτητή είναι ο σεξουαλικός του προσανατολισμός, ισχυρισμός ο οποίος ως αναλύθηκε από τον αρμόδιο λειτουργό δεν έγινε αποδεκτός, συνακόλουθα δεν αποδέχθηκε την ισχυριζόμενη δίωξή από τον αδερφό του και ο εν λόγω απέρριψε τον εν λόγω ισχυρισμό.
Ενόψει των ανωτέρω ευρημάτων, λαμβανομένου υπόψη και του προφίλ του αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο αιτητής δεν δικαιούται προσφυγικό καθεστώς, μιας και δεν τεκμηριώθηκε φόβος δίωξης συνδεόμενος με την εθνικότητα, τη φυλή, τη θρησκεία, την ιδιότητα μέλους σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή την πολιτική γνώμη όπως περιγράφεται στο άρθρο 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 και στο άρθρο 3(1) του Περί Προσφύγων Νόμου. Περαιτέρω, ο αρμόδιος λειτουργός κατέληξε ότι δεν δικαιολογείται αναγνώριση συμπληρωματικής προστασίας στο πρόσωπο του αιτητή, καθότι ο κίνδυνος που μπορεί να αντιμετωπίσει σε περίπτωση επιστροφής του δεν συνιστά πραγματικό κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων ή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας δυνάμει του άρθρου 19(2) (α) και (β) του περί Προσφύγων Νόμου. Όσον αφορά το άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο αιτητής δεν θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας λόγω αδιάκριτης βίας καθότι η χώρα καταγωγής του δεν βρίσκεται σε συνθήκες διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης.
Ενόψει των ανωτέρω, κρίνω ότι ουδεμία περαιτέρω έρευνα χρειαζόταν για την εξέταση της αίτησης του Αιτητή.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό περί μη επαρκούς αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, κρίνω σκόπιμο να αναφέρω ότι δεν διαπιστώνω παραβίαση του αρ.26 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(I)/1999). Εν αντιθέσει, στην βάση των σχετικών με τις προϋποθέσεις χορήγησης καθεστώτος διεθνούς προστασίας διατάξεων, παρατηρώ ότι στην σχετική Έκθεση του αρμόδιου λειτουργού όσο και στην απόφαση των καθ' ων η αίτηση αναφέρονται επαρκώς οι λόγοι, νομικοί και πραγματικοί, για τους οποίους απορρίφθηκε η επίδικη αίτηση ασύλου. Ενόψει των πιο πάνω αναφερθέντων, ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίπτεται ως αβάσιμος.
Θα προχωρήσω να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης στη βάση του άρθρου 11 (3) (α) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν. 73(I)/2018) και ενόψει τούτου να κρίνω αν ορθά το αρμόδιο όργανο απέρριψε το αίτημα του Αιτητή.
Λαμβάνοντας υπόψιν τις δηλώσεις του Αιτητή, ως αυτές προβλήθηκαν καθ’ όλη τη διαδικασία εξέτασης του αιτήματός του και οι οποίες παρατέθηκαν λεπτομερώς ανωτέρω, παρατηρώ εκ προοιμίου ότι αυτός υπέπεσε σε πολλές ασάφειες, αντιφάσεις, ανακρίβειες, αοριστίες και γενικολογίες οι οποίες πλήττουν καίρια την αξιοπιστία του.
Επί του κρίσιμου ρόλου της αξιοπιστίας των αιτητών ασύλου κατά την εξέταση του αιτήματός τους, παραπέμπω στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Αναθεωρητική Δικαιοδοσία) στην Υποθ. Αρ. 626/2010, JAFAR KALASH v. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ημερ. 08/10/2013, το σκεπτικό της οποίας υιοθετώ και δια της παρούσης: « ΄Έχει νομολογηθεί ότι κρίση επί της αξιοπιστίας του αιτητή και έγκριση κωλύματος έγκρισης αίτησης για το λόγο αναξιοπιστίας ως προς τα προβαλλόμενα από τον αιτητή είναι επιτρεπτή (Amiri v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων κ.α. (2009) 3 Α.Α.Δ. 358). Όπως ορθώς υποδεικνύει η συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση, ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν έγινε δεκτό το αίτημα του αιτητή ήταν το γεγονός της μη απόδειξης της αληθοφάνειας των βασικών ισχυρισμών του και του κλονισμού της αξιοπιστίας του λόγω ουσιωδών αντιφάσεων, ελλείψεων και αδυναμιών όπως εντοπίστηκαν στις συνεντεύξεις. Αυτό είναι ένα εμπόδιο που ρητά αναγνωρίζεται ως κώλυμα στην έγκριση αιτήματος ασύλου, από τις πρόνοιες του ιδίου του Εγχειριδίου στο οποίο παραπέμπει τόσο ο αρμόδιος Λειτουργός στην εισήγησή του, όσο και η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων στην προσβαλλόμενη απόφασή της. Συγκεκριμένα το άρθρο 196 του Εγχειριδίου προβλέπει:
«Αλλά ακόμη και μια τόσο ανεξάρτητη έρευνα μπορεί να μην έχει πάντοτε επιτυχία και είναι μάλιστα ενδεχόμενο να υπάρχουν ισχυρισμοί ανεπίδεκτοι απόδειξης. Σε τέτοιες περιπτώσεις, αν η αφήγηση του αιτούντος φαίνεται αξιόπιστη, η περίπτωση του πρέπει, εκτός αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι για το αντίθετο, να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας».
Και στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 197 του Εγχειριδίου:
«Η προϋπόθεση έτσι της τεκμηρίωσης δεν πρέπει να τηρείται με μεγάλη αυστηρότητα ενόψει της δυσχέρειας της απόδειξης που είναι εγγενής στην ειδική κατάσταση, στην οποία βρίσκεται ο αιτών το καθεστώς του πρόσφυγα. Η ανοχή μιας τέτοιας πιθανής έλλειψης τεκμηρίωσης δεν σημαίνει πάντως ότι οι αθεμελίωτοι ισχυρισμοί πρέπει να εκλαμβάνονται κατ΄ ανάγκη ως αληθείς εάν είναι ανακόλουθοι προς τη συνολική αφήγηση του αιτούντος».
Ο αιτητής κρίθηκε αναξιόπιστος επειδή ακριβώς δεν μπόρεσε να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του κατά τη συνέντευξη: δεν κατάφερε να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του σε αναφορά με τη θέση του ότι θα συλληφθεί από τις Συριακές αρχές λόγω της συμμετοχής του σε διαδήλωση στην πόλη Qamishli. Τα σημεία αναξιοπιστίας του διαπιστώθηκαν τόσο κατά την εξέταση από το αρμόδιο Λειτουργό Ασύλου στη συνέντευξη ημερ. 3.3.2009, όσο και κατά τη δευτεροβάθμια εξέταση του αιτήματος με αποτέλεσμα να πλήττουν σοβαρά την αξιοπιστία του αιτητή στον πυρήνα του αιτήματός του και δικαιολογημένα εγείρει κώλυμα έγκρισης της αίτησης (Mohammad Amiri v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων κ.α. (2009) 3 Α.Α.Δ. 358)».
Στο εγχειρίδιο του EASO «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», αναφέρονται στην, σελ.204 τα εξής:
«Όσον αφορά την αξιολόγηση της αξιοπιστίας, οι αιτήσεις που βασίζονται σε γενετήσιο προσανατολισμό ή ταυτότητα φύλου μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολες στον χειρισμό, επειδή οι λόγοι της αίτησης συνδέονται με ευαίσθητες και προσωπικές πτυχές της ιδιωτικής ζωής. Οι αιτούντες ενδέχεται να νιώθουν στιγματισμένοι, να ντρέπονται και/ή να αρνούνται την πραγματικότητα· ενδέχεται επίσης να έχουν υποστεί απόρριψη και/ή κακομεταχείριση από την οικογένεια και/ή την κοινότητά τους. Οι παράγοντες αυτοί μπορεί να καθιστούν δύσκολη για τους αιτούντες την αποκάλυψη των ουσιωδών πραγματικών περιστατικών με σαφή και συνεκτικό τρόπο και, ως εκ τούτου, τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάζουν μπορεί να γνωστοποιούνται με καθυστέρηση, να είναι ελλιπή και να περιέχουν ανακολουθίες.
Ένα από τα μοντέλα που αναφέρονται στη βιβλιογραφία, το μοντέλο DSSH υπ' αριθ. 2 [Difference, Stigma, Shame, Harm (Διαφορά, Στίγμα, Ντροπή, Βλάβη)], βασίζεται στην αντίληψη ότι υπάρχουν ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά ή στοιχεία τα οποία είναι πιθανό να είναι κοινά σε άτομα που αναγνωρίζουν ένα φύλο ή μια σεξουαλική ταυτότητα που δεν συνάδει με τις ετεροκανονικές κοινωνίες στις οποίες ζουν (όπου ο κανόνας είναι η ταύτιση του βιολογικού και του κοινωνικού φύλου και η ετεροφυλοφιλία). Το μοντέλο προτείνει μια διαρθρωμένη μεθοδολογία για την αξιολόγηση αιτήσεων, η οποία βασίζεται στο φύλο και στη σεξουαλική ταυτότητα και εξηγείται, με πρακτικά παραδείγματα, στον δεύτερο τόμο του εγχειριδίου με τίτλο Credibility assessment training manual της Ουγγρικής Επιτροπής του Ελσίνκι.
[.]
Η ύπαρξη ή μη ορισμένων στερεοτυπικών συμπεριφορών ή εμφανίσεων δεν θα πρέπει να αποτελεί βάση για να συναχθεί το συμπέρασμα ότι ο αιτών έχει ή δεν έχει ορισμένο γενετήσιο προσανατολισμό και/ή ορισμένη ταυτότητα φύλου. Δεν υπάρχουν καθολικά χαρακτηριστικά ή ιδιότητες που τυποποιούν τα άτομα ΛΟΑΔΜ (λεσβίες, ομοφυλόφιλοι αμφιφυλόφιλα, διεμφυλικά και μεσοφυλικά άτομα), όπως δεν υπάρχουν και για τα ετεροφυλόφιλα άτομα. Οι εμπειρίες της ζωής τους μπορεί να διαφέρουν σημαντικά, ακόμη και αν προέρχονται από την ίδια χώρα».
Εν προκειμένω, παρατηρώ ότι οι δηλώσεις του αιτητή αναφορικά με την ισχυριζόμενη δίωξή του στη χώρα καταγωγής του όσον αφορά τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ήταν αντιφατικές, αόριστες και συγκεχυμένες, καθότι ο αιτητής δεν κατάφερε να εξειδικεύσει με επαρκείς, συνεκτικές και συγκεκριμένες πληροφορίες την εσώτερη διαδικασία που ακολούθησε ώστε να αντιληφθεί τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, καθώς και τα συναισθήματα που του προκλήθηκαν όταν συνειδητοποίησε τον διαφορετικό σεξουαλικό του προσανατολισμό, συμπεριλαμβανομένων και των συναισθημάτων στίγματος και ντροπής στα οποία αναμένεται ότι εκτέθηκε, λόγω του γεγονότος ότι η ομοφυλοφιλία στη χώρα καταγωγής του είναι ποινικοποιημένη και δεν γίνεται αποδεκτή από τον κοινωνικό περίγυρο του αλλά και το κοινωνικό σύνολο γενικότερα. Επιπλέον, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει με επαρκείς, συνεκτικές και συγκεκριμένες πληροφορίες την δίωξη που ισχυρίστηκε ότι δέχτηκε από τον αδερφό και τον ξάδερφό του. Τα λεγόμενά του αναφορικά με την δίωξη από τα μέλη της οικογένειάς του ήταν αόριστα, ασαφή και με ελλείψεις λεπτομερειών, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει αποδεκτό ότι πρόκειται για εξατομικευμένες εμπειρίες, οι οποίες βιώθηκαν πράγματι από τον αιτητή. Τέλος, κρίνω σκόπιμο επίσης να αναφέρω ότι ο αιτητής δεν γνώριζε τι ποινές επιφέρει η ομοφυλοφιλία στην χώρα καταγωγής του, στοιχείο που θα έπρεπε να γνωρίζει, ειδικά ένα άτομο το οποίο ισχυρίζεται ότι θα υποστεί βλάβη εξαιτίας του σεξουαλικού του προσανατολισμού.
Επομένως, ορθώς θεωρώ κρίθηκε από τους καθ' ων η αίτηση ότι, τα όσα προβλήθηκαν στη συνέντευξη του αιτητή, ως ανωτέρω καταγράφονται, έθεταν εύλογα εν αμφιβόλω την αξιοπιστία των λεγομένων του αναφορικά με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό αλλά και την ισχυριζόμενη δίωξή του από τον αδερφό του λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού.
Όσον αφορά την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του Αιτητή, το Δικαστήριο προέβη σε ανεξάρτητη και επικαιροποιημένη έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφορικά με την ομοφυλοφιλία στο Πακιστάν. Τα άρθρα 25, 26 και 27 του Συντάγματος της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Πακιστάν προβλέπουν την ισότητα και την αρχή της μη διάκρισης, παραλείποντας την αναφορά στις διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου.[1] Επιπρόσθετα, το άρθρο 227 του Συντάγματος προβλέπει ότι όλοι οι νόμοι στο Πακιστάν οφείλουν να συνάδουν με τις εντολές του Ισλάμ, όπως αυτές αναγράφονται στο Κοράνι και στην Σούνα («Sunnah»).[2] Στις Καταληκτικές Παρατηρήσεις («Concluding Observations») της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών (Human Rights Committee)[3] για το Πακιστάν το 2017, η Επιτροπή εξέφρασε την ανησυχία της σχετικά με την παράλειψη του Συντάγματος του Πακιστάν να συμπεριλάβει τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή/και την ταυτότητα φύλου στα άρθρα που προβλέπουν την ισότητα και την αρχή της μη-διάκρισης (Άρθρα 25-27 του Συντάγματος) και παρότρυνε την Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν να προχωρήσει σε ανάλογες τροποποιήσεις για να συμπεριληφθούν αυτά τα προστατευόμενα χαρακτηριστικά.[4] Η Επιτροπή επίσης αναφέρθηκε στην ανάγκη να αρθεί η ποινικοποίηση της συναινετικής σεξουαλικής επαφής μεταξύ ενηλίκων.[5]
Όσον αφορά την ποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας, σχετικός είναι ο Ποινικός Κώδικας του Πακιστάν και συγκεκριμένα το άρθρο 337 με τίτλο «Αφύσικες παραβάσεις» και που προβλέπει ότι «Όποιος οικειοθελώς έχει σαρκική συνουσία ενάντια στην τάξη της φύσης με οποιονδήποτε άνδρα, γυναίκα ή ζώο, τιμωρείται με ισόβια φυλάκιση ή με φυλάκιση οποιασδήποτε άλλης ονομασίας για περίοδο που δεν μπορεί να είναι μικρότερη από δύο χρόνια ούτε μεγαλύτερη από δέκα χρόνια, και υπόκειται επίσης σε πρόστιμο».[6] Επιπρόσθετα, το άρθρο 496 του Ποινικού Κώδικα του Πακιστάν, απαγορεύει την τέλεση γάμου μεταξύ ατόμων που δεν μπορούν να παντρευτούν νόμιμα, κάτι το οποίο εμμέσως πλην σαφώς, εμπεριέχει και την τέλεση γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Με βάση έκθεση της ILGA,[7] τον Αύγουστο του 2020 φέρεται να εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για έναν διεμφυλικό άνδρα που παντρεύτηκε γυναίκα, για κάτι που οι αρχές θεωρούσαν γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου, μια πλατφόρμα ψηφιακών μέσων με έδρα το Πακιστάν ανέφερε ότι δύο λεσβίες «συνελήφθησαν από την αστυνομία αφού οι συγγενείς και οι φίλοι τους ανέφεραν για τη σχέση και το σχέδιο γάμου τους».[8]
Με βάση το «Hudood Ordinance 1979» και την απαγόρευση της ποινικής πράξης «Zina», άτομα τα οποία έρχονται σε σεξουαλική επαφή εκτός γάμου, διαπράττουν επίσης ποινικό αδίκημα και τιμωρούνται με την θανατική ποινή.[9] Παρά την έλλειψη ενδείξεων ότι αυτός ο νόμος χρησιμοποιείται εναντίον ΛΟΑΤΚΙ ατόμων,[10] υπάρχει η πιθανότητα αυτές οι διατάξεις να ποινικοποιούν την ομόφυλη σεξουαλική επαφή, καθώς αυτή γίνεται εκτός γάμου. Όπως αναφέρεται σε διάφορες πηγές, «δεν υπάρχει νομική σαφήνεια εάν η θανατική ποινή εφαρμόζεται [σε ομοφυλόφιλα άτομα]».[11]
Στις βάση δεδομένων την ILGA, αναφέρεται ότι η σεξουαλική επαφή μεταξύ ατόμων με το ίδιο φύλο παραμένει παράνομη de jure, και επιπρόσθετα θεωρείται από την πακιστανική κοινωνία ως αμαρτία και κάτι το ανήθικο.[12] Σύμφωνα με διάφορες έγκυρες πηγές, όπως η ετήσια έκθεση του State Department των ΗΠΑ το 2022, «Η εγχώρια συμφωνία εγγραφής ΜΚΟ με την κυβέρνηση απαιτεί από τις ΜΚΟ να μην χρησιμοποιούν όρους που η κυβέρνηση θεωρεί αμφιλεγόμενους, όπως: [.], «αναπαραγωγική υγεία» και «λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, διεμφυλικό, queer ή ιντερσεξ (LGBTQI+)», στις ετήσιες εκθέσεις ή τα έγγραφά τους».[13] Η ίδια έκθεση χαρακτηρίζει εγκλήματα που συμπεριλαμβάνουν χρήση βίας και απειλών χρήσεις βίας εναντίον ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, ως κάποια από τα ποιο σημαντικά προβλήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Πακιστάν.[14] Άλλες έγκυρες πηγές κάνουν αναφορά για δολοφονίες, βιασμούς, επιθέσεις, άρνησης παροχής υπηρεσιών και έλλειψης σεβασμού βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.[15] Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, στις Καταληκτικές Παρατηρήσεις για το Πακιστάν το 2017, εξέφρασε τη λύπη της για την απουσία πληροφοριών στο Πακιστάν αναφορικά με αποτελεσματικά μέτρα για την πρόληψη και την τιμωρία κάθε μορφής διακρίσεων σε βάρος λεσβιών, ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων, διεμφυλικών και ίντερσεξ.[16]
Ως προς την μεταχείριση που τυγχάνουν τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα από την κοινωνία, σε έκθεση του Department of Foreign Affairs της Αυστραλίας αναφέρεται ότι «Η ομοφυλοφιλία είναι ένα βαθιά ριζωμένο ταμπού στην πακιστανική κοινωνία. Ενώ πόλεις όπως το Καράτσι φέρεται να έχουν μια ενεργή υπόγεια LGBTI+ σκηνή, οι άνθρωποι που δεν κρύβουν ότι είναι ομοφυλόφιλοι ή λεσβίες στο Πακιστάν είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν εξοστρακισμό από τις οικογένειές τους, εξαναγκασμένους ετεροφυλόφιλους γάμους, διακρίσεις, εκφοβισμό και βία. [.] Τον Απρίλιο του 2014, ο Muhammed Ejaz, ένας άνδρας από τη Λαχόρη, σκότωσε τρεις ομοφυλόφιλους άνδρες που είχε γνωρίσει στο Διαδίκτυο. Είπε στην αστυνομία ότι ήθελε να στείλει ένα μήνυμα για τα κακά της ομοφυλοφιλίας.».[17] Αναφορά στον εξαναγκασμό σε ετερόφυλο γάμο από τις οικογένειες ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, γίνεται και σε έκθεση του 2021 από ILGA Αsia, όπου επίσης αναφέρεται ότι ο όρος «ΛΟΑΤΚΙ» θεωρείται ως δυτική προπαγάνδα.[18]
Συνεπώς, παρά το γεγονός ότι ανευρέθηκαν σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφορικά με την ποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας στο Πακιστάν αλλά και την κοινωνική αντιμετώπισή της, τούτο ουδόλως διαφοροποιεί την κατάληξη μου το γεγονός ότι, ως προκύπτει και από αξιόπιστες πηγές, άτομα που ανήκουν ή θεωρείται ότι ανήκουν στο συγκεκριμένο κοινωνικό σύνολο ΛΟΑΤΚΙ υπόκεινται σε κοινωνικές διάκρισεις εξ αυτής και μόνο της ιδιότητας τους. Παρ’ όλη την επιβεβαίωση και από τις εξωτερικές πηγές, ο ισχυρισμός απορρίπτεται λόγω έλλειψης της εσωτερικής αξιοπιστίας του αιτητή.
Επομένως, όπως προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό, ο αιτητής δεν τεκμηρίωσε κατά τρόπο ο οποίος στοιχειοθετεί βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης κανένα απολύτως ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα στο πρόσωπό του, έτσι όπως η έννοια του πρόσφυγα ερμηνεύεται στην Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από τον Περί Προσφύγων Νόμο, καθότι ο αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο φόβο δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3 του Περί Προσφύγων Νόμου.
Συνακόλουθα, ο αιτητής δεν τεκμηρίωσε κανένα ουσιώδη λόγο που να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη, για να του δοθεί συμπληρωματική προστασία για τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 19 του Περί προσφύγων Νόμου.
Εν τέλει, σημειώνεται ότι ο Υπουργός Εσωτερικών, ασκώντας την εξουσία που του παρέχει το άρθρο12Βτρις του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000, έκδωσε την Κ.Δ.Π 191/24 ημερ. 31/05/2024 όπου καθόρισε τις ασφαλείς χώρες ιθαγένειας, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και το Πακιστάν. Ο αιτητής στην παρούσα δεν έχει προβάλει οποιοδήποτε λόγο για να θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής χώρα ιθαγένειας, στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).
Με βάση το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου τα οποία περιορίζονται στο περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου, αφού ουδεμία περαιτέρω μαρτυρία προσκομίστηκε στα πλαίσια της παρούσας προς υποστήριξη της αιτήσεως και αφού εξέτασα, τόσο τη νομιμότητα, όσο και την ουσία της υπό αναφορά υπόθεσης, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και εύλογα η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση του αιτητή.
Η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με €1000 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] The Constitution of the Islamic Republic of Pakistan Articles 25, 26, 27 https://na.gov.pk/uploads/documents/1333523681_951.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[2] The Constitution of the Islamic Republic of Pakistan Article 227 (1) https://na.gov.pk/uploads/documents/1333523681_951.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[3] Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι σώμα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων που παρακολουθεί την εφαρμογή του Διεθνούς Συμφώνου του ΟΗΕ για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα από τα συμβαλλόμενα κράτη μέλη.
[4] Human Rights Committee: Concluding observations on the initial report of Pakistan, 23 August 2017 παρα. 11 και 12 https://documents-dds ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/G17/246/36/PDF/G1724636.pdf?OpenElement (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[5] Human Rights Committee: Concluding observations on the initial report of Pakistan, 23 August 2017 παρα. 11 και 12 https://documents-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/G17/246/36/PDF/G1724636.pdf?OpenElement (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[6] Pakistani Penal Code (6th October, 1860) Article 377, https://www.punjabpolice.gov.pk/system/files/pakistan-penal-code-xlv-of-1860.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[7] Διεθνής Μη-Κυβερνητικός Οργανισμός ο οποίος προωθεί την προστασία των δικαιωμάτων και την ορατότητα τον ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.
[8] ILGA, 2020 State-Sponsored Homophobia, https://ilga.org/downloads/ILGA_World_State_Sponsored_Homophobia_report_global_legislation_overview_update_December_2020.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[9] Offence of Zina (Enforcement of Hudood) Ordinance 1979 Offence of Zina (Enforcement of Hudood) Ordinance, 1979.pdf (federalshariatcourt.gov.pk) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[10] Human Dignity Trust, Pakistan https://www.humandignitytrust.org/country-profile/pakistan/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[11] BBC news, Homosexuality: The countries where it is illegal to be gay, 31/03/2023 https://www.bbc.com/news/world-43822234 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024) ILGA, 2020 State-Sponsored Homophobia,
[12] Ilga world database, Pakistan https://database.ilga.org/criminalisation-consensual-same-sex-sexual-acts (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[13] 2022 Country Reports on Human Rights Practices: Pakistan https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/pakistan/ 20 March 2023 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[14] 2022 Country Reports on Human Rights Practices: Pakistan https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/pakistan/ 20 March 2023 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[15] Human Dignity Trust, Pakistan https://www.humandignitytrust.org/country-profile/pakistan/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[16] Human Rights Committee: Concluding observations on the initial report of Pakistan, 23 August 2017 παρα. 11 https://documents-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/G17/246/36/PDF/G1724636.pdf?OpenElement (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[17] DFAT - Australian Government - Department of Foreign Affairs and Trade (Author): DFAT Country Information Report Pakistan, 25 January 2022, παρά. 3.102 https://www.ecoi.net/en/file/local/2067350/country-information-report-pakistan.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)
[18] ILGA Asia, 'Disapproval and rejection: The LGBTIQ struggle for freedom.' (σελ. 13), 2021, https://www.ilgaasia.org/publications/country-rights-report-pakistan-2021 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/07/2024)