ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

    Υπόθεση Αρ.: 2966/22

 

9 Αυγούστου, 2024

 

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

1. S.J.K.K

2. Z.M.T.T (σύζυγος)

3. S.S.J.J (ανήλικος υιός)

4. K.S.J.J (ανήλικος υιός)

 

Αιτητών

 

και

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου

 

 

Καθ’ ων η αίτηση

 ……………………

 

 

Ν. Θωμάς (κος), Δικηγόρος του Αιτητή

 

Ά. Ιωάννου (κος), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ’ ων η αίτηση

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Οι Αιτητές με την παρούσα προσφυγή αιτούνται την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία να κηρύσσεται άκυρη, παράνομη και στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 14.2.2022, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά τους για διεθνή προστασία, δυνάμει των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 – 2020, καθότι κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2020 (στο εξής: ο περί Προσφύγων Νόμος).

Γεγονότα

1.             Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Οι Αιτητές αποτελούν οικογένεια. Ειδικότερα, οι Αιτητές αρ. 1 και αρ. 2 είναι σύζυγοι και οι Αιτητές αρ. 3 και αρ. 4 είναι τα ανήλικα τέκνα τους. Εισήλθαν παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές στις 4.12.2018 και αυθημερόν υπέβαλαν αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 10.11.2021 και 23.11.2021 πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις των Αιτητών αρ. 1 και 2 από λειτουργό της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (ήδη Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο [ΕUAA]), ο οποίος την 1.2.2022 υπέβαλε σχετική Έκθεση/ Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης ασύλου των Αιτητών. Η Εισήγηση εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο στις 14.2.2022. Στις 22.4.2022 ετοιμάστηκε απορριπτική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στους Αιτητές στις 28.4.2022 και αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

Νομικοί Ισχυρισμοί

2.             Οι Αιτητές ως δήλωσαν δια του συνηγόρου τους κατά την ακροαματική διαδικασία της παρούσας προσφυγής προωθούν ως λόγους προσφυγής την κατ’ ισχυρισμό έλλειψη δέουσας έρευνας ισχυριζόμενοι ότι παρουσιάστηκαν στοιχεία που δε λήφθηκαν υπόψη προηγουμένως, αλλά και έλλειψη αιτιολογίας. Κληθείς να σχολιάσει τα ευρήματα αναξιοπιστίας των Αιτητών ο συνήγορος τους δεν ανέφερε οτιδήποτε επ’ αυτού.

 

3.             Από την πλευρά τους οι Καθ' ων η αίτηση υπεραμύνονται της επίδικης απόφασης καθώς υποδεικνύουν ότι ο η επίδικη απόφαση έχει ληφθεί ορθώς και νομίμως, κατόπιν δέουσας έρευνας και σωστής ενάσκησης των εξουσιών. Επιπλέον, υποδεικνύουν ότι οι Αιτητές δεν κατόρθωσαν να τεκμηριώσουν βάσιμο φόβο δίωξης ή σοβαρής βλάβης σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής τους. Ως προς τη διενεργηθείσα συνέντευξη επισημαίνουν ότι υποβλήθηκαν στους Αιτητές επαρκής αριθμός ερωτήσεων και ότι ο αρμόδιος λειτουργός ορθώς κατέληξε ότι η εσωτερική και εξωτερική αξιοπιστία των Αιτητών δεν τεκμηριώθηκαν σε σχέση με τον ισχυρισμό τους, ότι σε περίπτωση που επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τους η ζωή τους θα τεθεί σε κίνδυνο. Τέλος, προβάλλουν ότι οι λόγοι ακύρωσης που παραβάλλουν οι Αιτητές δεν εγείρονται ορθώς, διότι δεν εξειδικεύονται ρητώς και αιτιολογημένα δια της προσφυγής ή/και δεν δικογραφούνται.

 

To νομικό πλαίσιο

4.             Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (Ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

 

5.             Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει την έννοια του όρου πρόσφυγας και τις προϋποθέσεις υπαγωγής σε αυτό το καθεστώς.

 

6.             Το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα εξής:

«Υποχρεώσεις αιτητή κατά την εξέταση της αίτησης και συναφής υποχρέωση αρμόδιων αρχών

16.-(1) Κατά την εξέταση της αίτησής του, ο αιτητής οφείλει να συνεργάζεται με την Υπηρεσία Ασύλου με σκοπό την εξακρίβωση της ταυτότητάς του και των υπόλοιπων στοιχείων που αναφέρονται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2).

(2)  Ιδίως, ο αιτητής οφείλει-

(α) να υποβάλει το συντομότερο δυνατό όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για την τεκμηρίωση της αίτησης, τα οποία στοιχεία συνίστανται σε δηλώσεις του αιτητή και σε όλα τα έγγραφα που έχει ο αιτητής στη διάθεσή του σχετικά με την ηλικία του, το προσωπικό του ιστορικό, καθώς και το ιστορικό των οικείων συγγενών του, την ταυτότητα, την ιθαγένεια, τη χώρα και το μέρος προηγούμενης διαμονής του, τις προηγούμενες αιτήσεις ασύλου, το δρομολόγιο που ακολούθησε, το δελτίο ταυτότητας και τα ταξιδιωτικά του έγγραφα και τους λόγους για τους οποίους ζητεί διεθνή προστασία∙  […]

7.             Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις χορήγησης καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.

Κατάληξη

8.             Επισημαίνεται ότι το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει την ουσιαστική ορθότητα της επίδικης πράξεως. Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας. Συνεπώς, ως λόγος προσφυγής ανάγεται πλέον η έλλειψη δέουσας έρευνας εκ μέρους των Καθ’ ων η αίτηση. Εντούτοις, αυτό, δεν απαλλάσσει τον Αιτητή από την υποχρέωση, τουλάχιστον με τη γραπτή του αγόρευση, να συγκεκριμενοποιήσει γιατί η επίδικη πράξη είναι λανθασμένη/πλημμελής (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση Αρ. 1484/2010, Κώστας Λαγός v. Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ημερ. 28.9.2012) και, λαμβανομένης υπόψη της δικαιοδοσίας του παρόντος δικαστηρίου, γιατί η επίδικη απόφαση θα πρέπει να ανατραπεί και πού ακριβώς εδράζεται το αίτημά του για υπαγωγή σε καθεστώς διεθνούς προστασίας. Η έκταση και η φύση του ελέγχου που ασκεί το παρόν Δικαστήριο επί της επίδικης πράξης καθιστά αλυσιτελή την προβολή υποπεριπτώσεων λόγων προσφυγής π.χ. έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, πλάνης και ορισμένες διαδικαστικές πλημμέλειες κατά την έκδοση της επίδικης πράξης. Εν προκειμένω, ο Αιτητής εκπροσωπούμενος και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς του και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωσή τους [Βλ. «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552].

 

9.             Επισημαίνεται επιπλέον, ότι αποτελεί βασική νομολογιακή αρχή ότι η έκταση της έρευνας, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στην διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης (Βλ. Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Α.Ε. Aρ.: 3017, Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, ημερ. 5.6.2002, (2002) 3 ΑΑΔ 345).

 

10.          Η γενική αυτή νομολογιακή αρχή θα πρέπει να εξεταστεί εν προκειμένω υπό το φως του ειδικού δικαίου που διέπει τη διαδικασία εξέτασης μίας αιτήσεως ασύλου και των αρχών που θεσπίζει τόσο η εθνική όσο και η ενωσιακή νομοθεσία. Συναφές εν προκειμένω είναι το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου και ειδικότερα τα εδάφια (2) και (3) αυτού. Από τις εν λόγω διατάξεις απορρέει καταρχάς η υποχρέωση του Αιτητή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς τεκμηρίωση της αίτησης ασύλου του. Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Βλ. ενδεικτικώς, Υπόθ. Αρ. 1721/2011, Ηοοman & Mahiab Khanbabaie v. Aναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 30.6.2016, ECLI:CY:AD:2016:D320) αποτελεί υποχρέωση του αιτητή ασύλου να επικαλεστεί έστω και χωρίς να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που του προκαλούν κατά τρόπο αντικειμενικώς αιτιολογημένο, φόβο δίωξης στη χώρα του για κάποιον από τους λόγους που αναφέρει το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου (Βλ. επίσης νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αποφάσεις αρ. 1093/2008, 817/2009 και 459/2010). Εν συνεχεία ωστόσο, λόγω ακριβώς της δυσχέρειας των αιτητών ασύλου να τεκμηριώσουν με συγκεκριμένα στοιχεία την αίτησή τους, γεννάται υποχρέωση της διοίκησης να συνδράμει τον Αιτητή σε αυτήν την προσπάθεια προβολής και τεκμηρίωσης των ισχυρισμών του (Βλ. Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών παρ. 195 επ., Βλ. επίσης αναφορικά με την ενεργό συνεργασία Απόφαση του ΔΕΕ της 22ας Νοεμβρίου 2012, Υπόθεση C‑277/11, M. M., ECLI:EU:C:2012:744, σκέψεις 63 εώς 68).

 

11.          Παρατηρείται συναφώς ότι ο Αιτητής αρ. 1, κατά την καταγραφή του αιτήματός του για άσυλο, δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του επειδή έχει ένα πρόβλημα. Ως καταγράφει, πριν ένα χρόνο [σ.σ. πριν την ημερομηνία συμπλήρωσης της αίτησης] βρισκόταν μόνος του στην Γερμανία και επέστρεψε στις 20.8.2018. Ύστερα από τέσσερις μήνες βρίσκεται στη Δημοκρατία με την οικογένεια του για μια καλύτερη και ασφαλή ζωή γι’ αυτόν και την οικογένεια του.

 

12.          Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξής του ο Αιτητής αρ. 1, ο οποίος υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας εκ μέρους και της οικογένειάς του ανέφερε ότι γεννήθηκε στο Ιράν και σε ηλικία 8 μηνών μετοίκησε στην περιοχή Koya στο Erbil, του KRI (, όπου και μεγάλωσε. Είναι κουρδικής καταγωγής και ως προς το θρήσκευμά του μουσουλμάνος Σουνίτης. Ως προς την πατρική του οικογένεια δήλωσε ότι ο πατέρας του έχει αποβιώσει και ότι η μητέρα του διαμένει στην Sawa στο Ιράν. Δήλωσε ότι έχει δύο ετεροθαλή αδέλφια, τα οποία διαμένουν στο Ιράν. Ως προς το μορφωτικό του επίπεδο, δήλωσε ότι έλαβε δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση και έπειτα σπούδασε για πέντε χρόνια στο Ινστιτούτο Αθλητισμού. Προτού εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του εργαζόταν ως δάσκαλος τα πρωινά και τα απογεύματα ως πωλητής αυτοκινήτων. Ο συνήθης τόπος διαμονής του ήταν η περιοχή Koya της Κουρδικής περιοχής του Ιράκ (KRI). Προτού εγκαταλείψει εντελώς την χώρα, τον Οκτώβριο του 2017 μετέβη στην Ιταλία και στην Γερμανία ως αιτών άσυλο. Εντούτοις, περί τον Αύγουστο του 2018 επέστρεψε στην περιοχή Koya για να επανενωθεί με την οικογένεια του και να διαφύγουν μαζί εκτός της χώρας. Ως εκ τούτου, παρέμεινε κρυμμένος με την οικογένεια του στο Erbil του KRI για περίπου 3 μήνες έως ότου διέφυγαν με λεωφορείο από το KRI στη Τουρκία, απ’ όπου στη Δημοκρατία στις μη ελεγχόμενες από την κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές. Ακολούθως, εισήλθαν στην Δημοκρατία υποβάλλοντας αίτηση ασύλου.  

 

13.          Ως προς τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ισχυρίστηκε τα εξής. Στις 25.9.2017 διεξήχθη δημοψήφισμα για την ελευθερία του Κουρδιστάν και ο Αιτητής αρ. 1 ήταν υπεύθυνος στο εκλογικό κέντρο του σχολείου Degala. Ως ισχυρίστηκε, ο εκλογικός σταθμός αυτός ήταν σημαντικός επειδή πολιτικά πρόσωπα πήγαιναν εκεί για να καταθέσουν την ψήφο τους. Σε κάποια στιγμή, στρατιώτες οι οποίοι δεν ήταν εγγεγραμμένοι στις λίστες εκείνου του εκλογικού σταθμού προσπάθησαν να ψηφίσουν. Όταν ο Αιτητής τους αρνήθηκε, τότε έλαβε απειλητικά και υβριστικά τηλεφωνήματα από υψηλά ιστάμενα πρόσωπα ούτως ώστε να τους αφήσει να ψηφίσουν. Στην συνέχεια, έλαβε οδηγίες από τον προϊστάμενό του να μην τους αφήσει να ψηφίσουν. Παράλληλα, ως ισχυρίστηκε, υπήρχε πίεση από τα πολιτικά κόμματα να αφήσουν τις πόρτες ανοικτές για περισσότερη ώρα, ενώ έστελναν και στρατιώτες για να ψηφίζουν ξανά και ξανά. Ο Αιτητής αρ. 1 συνέχιζε να λαμβάνει απειλές πως εάν δεν αφήσει τους στρατιώτες να ψηφίσουν θα έρθουν να τον βλάψουν επειδή γνωρίζουν που μένει. Στην συνέχεια, ο Αιτητής αρ. 1 μετέφερε τα εκλογικά αποτελέσματα στο κεντρικό σημείο (central point) μαζί με άλλους δασκάλους σε ένα αυτοκίνητο μάρκας «Nissan» και καθ’ οδόν τους σταμάτησαν 2 αυτοκίνητα τύπου «land cruisers» ως αναφέρει. Σε αυτά μετέβαιναν στρατιώτες, οι οποίοι ήθελαν να αλλάξουν τα αποτελέσματα των ψήφων και ξυλοκόπησαν τους επιβαίνοντες. Ως ισχυρίστηκε ο Αιτητής αρ. 1, oι στρατιώτες έσπασαν το τζάμι του παραθύρου του αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο Αιτητής στο χέρι. Ακολούθως, τα 2 άτομα που βρίσκονταν στο αυτοκίνητο βοήθησαν τους στρατιώτες να αλλάξουν τα αποτελέσματα, ενώ ο Αιτητής αρ. 1 και οι υπόλοιποι δάσκαλοι δεν το έκαναν. Αφότου άφησε μαζί με τους υπολοίπους τα αποτελέσματα στην επιτροπή στην Koya, επεξηγώντας τους τι έγινε καθ’ οδόν προς εκεί, ο Αιτητής αρ. 1 μετέβη στο αστυνομικό τμήμα για καταγγελία. Εκεί κατέγραψαν τι έγινε και τον έστειλαν στο νοσοκομείο. Τόσο η Αστυνομία όσο και το νοσοκομείο ετοίμασαν σχετικό φάκελο τον οποίο απέστειλαν σε δικαστή αναφορικά με το περιστατικό. Την επόμενη ημέρα, στις 26.9.2017, ο Αιτητής είχε επισκεφθεί το φαρμακείο και ξαφνικά κάποιος προκάλεσε ζημιές στο παρκαρισμένο αυτοκίνητό του. Το άτομο αυτό άρχισε να τον απειλεί ότι θα τον σκοτώσει και έβγαλε μαχαίρι.

 

14.          Ακολούθως, επειδή φοβήθηκε για τις πιθανές επιπτώσεις που θα είχε η καταγγελία που υπέβαλε, αποφάσισε να εκδώσει θεώρηση εξόδου για να φύγει από τη χώρα. Παρέμεινε για πέντε περίπου ημέρες κρυμμένος στην περιοχή Koya και στην συνέχεια μετέβη στο Erbil για να εκδώσει θεώρηση εξόδου, όπου παρέμεινε για περίπου ένα μήνα, και εν τέλει μετέβη στη Ρώμη στην Ιταλία. Από την Ρώμη μετέβη στην Γερμανία όπου και αποφάσισε να αιτηθεί διεθνούς προστασίας, όπου παρέμεινε μέχρι τον Ιούλιο του 2018. Τότε αποφάσισε να επιστρέψει στο Κουρδιστάν, καθώς η σύζυγός του είχε πέσει θύμα σεξουαλικής βίας, ένα γεγονός το οποίο απέδωσε σε ό,τι συνέβη στον ίδιο. Περί τις 20 ή 21 Αυγούστου του 2018 πήγε κατευθείαν στην Koya, όπου παρέμεινε κρυμμένος για κάποιες μέρες. Στην συνέχεια μετέβησαν, μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια του, στο Erbil, στο σπίτι της θείας του, για να δουν εάν η κατάσταση με την σύζυγο του θα άλλαζε. Παρέμειναν εκεί κρυμμένοι μέχρι τον Δεκέμβριο του 2018, όταν και αποφάσισαν να μεταβούν στην Τουρκία με σκοπό να βρουν κάπου πιο ασφαλή να διαμείνουν.

 

15.          Ερωτηθείς σχετικά με τους φόβους του σε περίπτωση επιστροφής του, απάντησε ότι δεν θα είναι ασφαλής, ότι θα τον σκοτώσουν και θα το παρουσιάσουν ως ατύχημα. Ερωτηθείς ως προς το τί φοβάται ότι θα συμβεί στα παιδιά του, απάντησε ότι να αντιμετωπίσουν μεγάλο πρόβλημα και ότι ίσως τους βλάψουν ή τους εκμεταλλευτούν σεξουαλικά. Στην συνέχεια, ο Αιτητής απάντησε σε διευκρινιστικές ερωτήσεις του λειτουργού επί των συμβάντων που ανέφερε.  Ερωτηθείς εάν συνέβη οτιδήποτε στην οικογένεια του μετά τις 26.9.2017 απάντησε ότι όπως του ανέφεραν πήγαιναν έξω από το σπίτι του πολλά αυτοκίνητα με μαύρα παράθυρα και ίσως να έψαχναν για τον ίδιο, ωστόσο ανέφερε ότι δεν συνέβη  τίποτα  απευθείας στην οικογένειά του (ερ. 115 του διοικητικού φακέλου). Αφότου απάντησε στις διευκρινιστικές ερωτήσεις, ο Αιτητής εξήγησε επίσης ότι δεν θα ήταν ασφαλές για την οικογένειά του και για τον ίδιο να μετοικίσουν στο Erbil επειδή έχουν συγγενείς εκεί και γνωρίζουν για το τι συνέβη στη σύζυγο του. Περαιτέρω, δεν μπορεί να παραμείνει στο Erbil επειδή εκεί έχασαν την ζωή τους πολλοί επικριτές της κυβέρνησης εξαιτίας των πολιτικών κομμάτων.

 

16.          Στις 23.11.2021, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη στην Αιτήτρια αρ. 2 και σύζυγο του Αιτητή αρ. 1. Ανέφερε ότι γεννήθηκε στο Erbil στο Ιράκ το 1990 και μεγάλωσε στην περιοχή Koya, έχει κουρδική καταγωγή και ως προς το θρήσκευμα είναι μουσουλμάνα Σουνίτισσα. Ως προς την πατρική της οικογένεια, δήλωσε ότι οι γονείς της διαμένουν στην Koya στο Ιράκ και ότι έχει τέσσερεις αδελφές, οι οποίες βρίσκονται στην Koya, εκτός από μια, η οποία διαμένει στην Σουηδία. Δήλωσε ότι είναι απόφοιτη δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και ότι κατέχει πτυχίο στον κλάδο του ‘Business Information Technology’, εντούτοις πριν εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής της εργαζόταν σε Ινστιτούτο αισθητικής.

 

17.          Ως προς τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της, ανέφερε ότι διέφυγαν λόγω του συζύγου της αλλά και ενός περιστατικού που συνέβη στην ίδια. Συγκεκριμένα, μια νύχτα, καθώς έφευγε από την δουλειά της με το αυτοκίνητο της, την σταμάτησαν κάποια άτομα, υποδυόμενοι τους αστυνομικούς και της ζήτησαν την άδεια οδήγησής της. Καθώς αυτή έσκυψε για να την πιάσει, μπήκαν ξαφνικά στο αυτοκίνητο της δύο άντρες από πίσω και ένας από μπροστά και την απειλούσαν με όπλο να προχωρήσει. Αυτή σοκαρισμένη κόρναρε, αλλά της είπαν ότι εάν πει οτιδήποτε θα την σκοτώσουν. Επειδή φοβόταν και ήταν αγχωμένη, προχώρησε σε ένα δρόμο προς το σπίτι της, της είπαν να σταματήσει το αυτοκίνητο και βγήκε έξω. Έπειτα έχασε τις αισθήσεις της και δεν θυμάται τι ακολούθησε. Όπως δηλώνει, θυμάται να ξυπνά στο νοσοκομείο με την οικογένειά της και την αστυνομία να είναι εκεί. Όπως προέκυψε αργότερα, δύο άνθρωποι την είχαν βρει να κείτεται στον δρόμο τα ξημερώματα, τα ρούχα της ήταν σκισμένα και το αυτοκίνητο ήταν ανοιχτό. Από τα ιατρικά πιστοποιητικά που παρέλαβε προέκυψε ότι υπέστη σεξουαλική κακοποίηση επειδή είχε μελανιές στο σώμα της. Δεν μπορούσε να δώσει ακριβείς περιγραφές των δραστών στην Αστυνομία επειδή δεν θυμόταν τίποτα, ούτε μπορούσε να σκεφτεί ποιος θα της το έκανε αυτό, αλλά η ίδια υποψιαζόταν ότι αυτό της συνέβη εξαιτίας του συζύγου της.

 

18.          Ακολούθως, ανέφερε ότι κάποιος γείτονας τους της ανέφερε ότι κάποιοι πήγαν από το σπίτι τους ένα βράδυ (αφότου ο σύζυγός της έφυγε από τη χώρα, η Αιτήτρια διέμενε στο σπίτι του πατέρα της) και έσπασαν τα παράθυρα και την πόρτα αλλά δεν γνωρίζει εάν τους έψαχναν. Η Αιτήτρια είχε πάει για να δει τι συνέβη και εκεί είδε αίματα, τα οποία υποψιάζεται ότι τοποθέτησαν για να τους τρομοκρατήσουν επειδή, προτού ο σύζυγός της εγκαταλείψει την χώρα, κάποιος τον απείλησε ότι θα τον σκοτώσει. Διέφυγαν από την χώρα επειδή δεν γνώριζαν ποιος το έκανε αυτό και επειδή φοβόντουσαν για τα παιδιά τους. Περαιτέρω, όπως αναφέρει, στην κοινωνία τους, σε περίπτωση που κάτι συμβεί σε ένα κορίτσι, αυτό δεν είναι ασφαλές και φοβάται ότι κάτι κακό θα συμβεί σε αυτήν ξανά. Ως εκ τούτου, αποφάσισε να αποχωρήσει, διότι ήταν η καλύτερη επιλογή εκείνη τη στιγμή. Επιπρόσθετα, ανέφερε ότι προσπάθησε πολλές φορές να αυτοκτονήσει, διότι είχε πολλά ψυχολογικά προβλήματα εξαιτίας της επίθεσης. Η οικογένεια της, την στήριζε πολύ επειδή γνώριζε πως δεν έφταιγε η ίδια για ό,τι της συνέβη.

 

19.          Κατόπιν ερωτήσεων του λειτουργού, η Αιτήτρια ανάφερε ότι δεν επισκέφθηκε ποτέ κάποιον ειδικό για το θέμα αυτό, επειδή δεν νιώθει άνετα να συζητά κάτι τέτοιο. Περαιτέρω, σε ερώτηση ως προς το τί θα της συμβεί σε περίπτωση επιστροφής της στην χώρα καταγωγής της, απάντησε ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει εκεί και ισχυρίστηκε ότι υπάρχει βίντεο από το περιστατικό όπου εκείνοι οι άνθρωποι αναφέρουν ότι δεν θα είναι η τελευταία της φορά. Ωστόσο ανέφερε ότι μετέφερε το βίντεο στον υπολογιστή της, και τον κλείδωσε, ο οποίος βρίσκεται στην χώρα καταγωγής της, ώστε να μην έχει κανένας πρόσβαση σε αυτό. Περαιτέρω, φοβάται ότι θα της ξανασυμβεί κάτι τέτοιο και συνδέει αυτό το γεγονός με ό,τι συνέβη στον σύζυγο της, διότι προηγουμένως δεν είχε προβλήματα με κανέναν. Όπως ανέφερε εάν κινηθεί κανείς εναντίον τους τότε θα έχει προβλήματα με αυτούς επειδή είναι οι αρχές. Ερωτηθείσα κατά πόσον θα μπορούσε να μετοικήσει σε άλλο μέρος της χώρας απάντησε αρνητικά καθ΄ ότι, τα κόμματα που εργάζονται για την κυβέρνηση είναι παντού και δεν θα είναι ασφαλής τόσο εξαιτίας της κατάστασης του συζύγου της όσο και της ίδιας. Ακόμη δεν επιθυμεί να μείνει με τους συγγενείς της στο Erbil επειδή φοβάται ότι ίσως θα έχουν προβλήματα εξαιτίας τους. Επιπρόσθετα, θεωρεί ότι θα βρίσκεται σε κίνδυνο εάν επιστρέψει καθότι από το περιστατικό νιώθει ότι έχασε ένα κομμάτι του εαυτού της και δεν μπορεί να μιλά στον κόσμο άνετα. Οι άνθρωποι εκεί ακόμα συζητούν για το τί της συνέβη μέχρι σήμερα.

 

20.          Αξιολογώντας τους ισχυρισμούς των Αιτητών 1 και 2, οι Καθ’ων η αίτηση σχημάτισαν τρεις ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος ισχυρισμός αφορά στην ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και τον τελευταίο τόπο διαμονής τους. Ο δεύτερος ισχυρισμός συνίσταται στον ξυλοδαρμό του Αιτητή αρ. 1 από υποστηρικτές κάποιων πολιτικών κομμάτων, οι οποίοι άλλαξαν τις ψήφους στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία. Ο τρίτος ισχυρισμός συνίσταται στην σεξουαλική βία που υπέστη η Αιτήτρια αρ. 2 από άτομα που προσποιούνταν ότι είναι αστυνομικοί, εξαιτίας του τί συνέβη στον σύζυγο της τον Σεπτέμβριο του 2017.

 

21.          Ο πρώτος ισχυρισμός αναφορικά με τα προσωπικά στοιχεία των Αιτητών 1 και 2 έγινε αποδεκτός ως αξιόπιστος, λαμβάνοντας υπόψη αφενός, τη συνέπεια και συνοχή στις δηλώσεις τους και αφετέρου, τη συνέπεια με τις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Ως προηγούμενος συνήθης τόπος διαμονής των Αιτητών 1 και 2, καθορίστηκε η περιοχή Koya, περιφέρεια Erbil, και το Erbil.

 

22.          Ο δεύτερος ισχυρισμός του Αιτητή, έτυχε απόρριψης, ελλείψει επάρκειας λεπτομερειών και ασάφειας στις δηλώσεις του. Συγκεκριμένα, κρίθηκε ότι δεν ήταν σαφής ως προς το πως κατάφεραν να αλλάξουν τις ψήφους εκείνοι που σταμάτησαν το αυτοκίνητο, πως τον ξυλοκόπησαν, ενώ δεν κατάφερε να αποδείξει ότι αυτοί σχετίζονται με τα πολιτικά κόμματα που ήθελαν να μεταβάλουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Ακόμη, θεωρήθηκε ασαφής η απάντηση του ότι ο δικαστής που θα εκδίκαζε την υπόθεση του αναφορικά με το περιστατικό της 25.9.2017 ήταν ξάδελφος του Προέδρου και συνεπώς η καταγγελία δεν θα μπορούσε να προχωρήσει. Περαιτέρω, ασαφής θεωρήθηκε ο τρόπος με τον οποίο ο Αιτητής εξασφάλισε τα έγγραφα για την υπόθεσή του, ήτοι ότι τα εξασφάλισε, μέσω κάποιου φίλου του, δωροδοκώντας άλλα άτομα. Ακόμη, σύμφωνα με τον λειτουργό δεν κατάφερε να αποδείξει πως το συμβάν στο φαρμακείο συνδέεται με το περιστατικό στις 25.9.2017. Επισημαίνουν ότι ο Αιτητής ανέφερε ότι από τον Οκτώβριο του 2017 που εγκατέλειψε το Ιράκ μέχρι τον Αύγουστο του 2018 δεν είχε συμβεί οτιδήποτε στην οικογένεια του. Επιπλέον, δεν ανέφερε ότι αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα με τις αρχές όταν επέστρεψε στην χώρα. Επισημαίνουν δε, ότι δεν ήταν σε θέση να περιγράψει πως αυτός και η οικογένεια του παρέμειναν κρυμμένοι μέχρι να εγκαταλείψει την χώρα για δεύτερη φορά, ενώ δεν συνέβη οτιδήποτε στους Αιτητές περί τον Αύγουστο του 2018 μέχρι τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς όταν εγκατέλειψαν την χώρα.

 

23.          Όσον αφορά στην εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού αυτού, δεδομένων των πιο πάνω και της κατ’ επέκτασης εσωτερικής αναξιοπιστίας του Αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός θεώρησε ότι τα υποστηρικτικά έγγραφα που παρείχε ο Αιτητής αρ. 1 δεν ήταν ικανοποιητικά για να υποστηρίξουν το αίτημα του. Ακόμη, δεν ανευρέθηκαν πληροφορίες από εξωτερικές πηγές οι οποίες να αναφέρονται σε περιστατικά που συνέβησαν μετά το δημοψήφισμα. Οι καθ’ ων η αίτηση αφού έλαβαν υπόψη την έλλειψη λεπτομερειών καθώς και την ασυνέπεια στις δηλώσεις του αιτητή, κατέληξαν ότι η εσωτερική και εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεών του δεν στοιχειοθετείται.

 

24.          Αναφορικά με τον τρίτο ισχυρισμό, και αυτός έτυχε απόρριψης εξαιτίας της απουσίας πληροφοριών και συγκεκριμένων στοιχείων από πλευράς της Αιτήτριας αρ. 2. Ειδικότερα, δεν παρείχε λεπτομέρειες ως προς την ταυτότητα των δραστών, ούτε κατάφερε να πείσει ότι αυτοί που σταμάτησαν το αμάξι της προσποιούνταν ότι είναι αστυνομικοί. Περαιτέρω, δεν έδωσε αρκετές λεπτομέρειες σε σχέση με το περιεχόμενο του βίντεο που ισχυρίστηκε ότι τράβηξαν οι δράστες. Τέλος, δεν κατάφερε να συνδέσει το περιστατικό της βίας που υπέστη με τα όσα συνέβησαν στον σύζυγο της τον Σεπτέμβριο του 2017.

 

25.          Όσον αφορά την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού αυτού, ο αρμόδιος λειτουργός αναφέρθηκε στα αντίγραφα των ιατρικών και αστυνομικών εγγράφων που προσκόμισε η Αιτήτρια. Θεώρησε ότι δεν θα μπορούσαν να υποστηρίξουν το αίτημα της καθ’ ότι δεν ήταν σε θέση να αναφέρει από που τα εξασφάλισε, και παράλληλα η αξιοπιστία της δεν είχε τεκμηριωθεί.

 

26.          Ακολούθως, πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση κινδύνου και επί τη βάσει των αποδεκτών ισχυρισμών, ήτοι των προσωπικών στοιχείων των Αιτητών και τον τόπο καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής τους, ήτοι η επαρχία Erbil, κρίθηκε ότι σε περίπτωση επιστροφής τους εκεί, οι Αιτητές θα κινδυνεύσουν καταρχήν να υποβληθούν σε μεταχείριση, η οποία θα μπορούσε να ανέλθει σε επίπεδο σοβαρής βλάβης καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες που παρατέθηκαν κατόπιν σχετικής έρευνας, εντοπίστηκαν πληροφορίες σχετικά με την ασταθή κατάσταση ασφαλείας καθώς και της σύμπτωσης πολλαπλών εσωτερικών ενόπλων συρράξεων στην περιφέρεια Erbil.

 

27.          Κατά την συνεκτίμηση των παραγόντων για την υπαγωγή των Αιτητών στο προσφυγικό καθεστώς, διαπιστώθηκε ότι δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης των Αιτητών δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης αυτού, δυνάμει του άρθρου 19(2)(α) και (β) του περί Προσφύγων Νόμου. Στο πλαίσιο εξέτασης της υπαγωγής των Αιτητών στο άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, αξιολογήθηκε πως δεν προκύπτει πιθανότητα υπαγωγής τους σε αυτό, καθώς αξιολογήθηκε στην βάση πληροφοριών από την χώρα καταγωγής, ότι οι άμαχοι στο Erbil, περιφέρεια Erbil, δεν βρίσκονται σε κίνδυνο εφόσον η σύρραξη εκεί δεν είναι σε τέτοιο βαθμό υψηλή ώστε η παρουσία τους και μόνο εκεί να τους θέτει σε κίνδυνο.

 

28.          Κατά την ακροαματική διαδικασία ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ο Αιτητής αρ. 1 επανέλαβε τα όσα είχε καταθέσει σχετικά με διενέργεια του δημοψηφίσματος στις 25.9.2017 στη χώρα του και ότι εκείνος επέβλεπε την διαδικασία. Έπειτα δήλωσε ότι όταν τελείωσε η διαδικασία, έπρεπε να μεταβούν με το αυτοκίνητο στην περιοχή Koya, για να παραδώσουν τις κάλπες. Δήλωσε ότι στο αυτοκίνητο ήταν μαζί με μια δασκάλα και έναν αστυνομικό, ο οποίος οδηγούσε το αυτοκίνητο. Ωστόσο, κατά την διαδρομή τους ανέκοψε την πορεία ένα αυτοκίνητο με πολλά άτομα και με ένα όπλο έσπασαν το τζάμι του παραθύρου και άλλαξαν τις κάλπες.  Ερωτηθείς πώς γνώριζαν τί ψήφους είχε μέσα η κάλπη, δήλωσε ότι η περιοχή είναι μικρή και ότι γνώριζαν και σχεδίαζαν τα πάντα από πριν. Έπειτα, απευθύνθηκε στην Αστυνομία, ωστόσο δήλωσε ότι στην χώρα δεν εφαρμόζουν  τον νόμο. Κατόπιν, ανέφερε ότι μετέβη στο νοσοκομείο, διότι είχε τραυματιστεί στο χέρι και του έκαναν στο σύνολο έντεκα ράμματα. Έπειτα αναφέρθηκε στο περιστατικό που συνέβη έξω από το φαρμακείο, αναφέροντας ότι ένα άτομο τον χτύπησε στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου του με το όχημά του. Όταν Αιτητής αρ. 1 αντιλήφθηκε το συμβάν, πήγε κοντά του και το άλλο άτομο τον απείλησε με μαχαίρι ότι θα τον σκοτώσει, ενώ άτομα που μαζεύτηκαν τριγύρω, τον κρατούσαν για να μην του κάνει κακό. Ερωτηθείς, πως γνωρίζει ότι το συγκεκριμένο άτομο είχε σχέση με τις παρατάξεις που ήθελαν να αλλάξουν τις ψήφους, ανέφερε ότι όταν άλλαξαν τις κάλπες, Αιτητής αρ. 1 εξήγησε στους υπεύθυνους ότι δεν ήταν οι σωστές κάλπες και τους έκανε μήνυση στην αστυνομία. Ερωτηθείς γιατί θεωρεί ότι σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα, μετά από έξι χρόνια, θα κινδυνεύσει, δήλωσε ότι εάν ήταν σίγουρος ότι εκείνος και τα παιδιά του δεν θα κινδυνεύσουν, θα επέστρεφε. Επιπλέον δήλωσε ότι υπήρχαν άτομα που είχαν προβλήματα με αυτά τα άτομα. Ερωτηθείς, γιατί να τον σκοτώσουν, εφόσον το δημοψήφισμα έλαβε τέλος, δήλωσε ότι εάν ένας άνθρωπος έχει σταθεί εμπόδιο στο παρελθόν, θα τον σκοτώσουν. Σε περίπτωση επιστροφής του, δήλωσε ότι κινδυνεύει από τους πάντες. Τέλος, ερωτηθείς, εάν είχε συμβεί οτιδήποτε μετά το 2017, δήλωσε ότι πληροφορήθηκε, πως κάποια αυτοκίνητα κινούντο γύρω από το σπίτι του.

 

29.          Κατόπιν, κατά την ακροαματική διαδικασία ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, η Αιτήτρια αρ. 2, επανέλαβε τα όσα είχε δηλώσει κατά την συνέντευξη της ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου. Περιέγραψε την επίθεση που δέχτηκε μια νύχτα από άτομα τα οποία υποδύονταν τον αστυνομικό, αναφέροντας ότι έχασε της αισθήσεις της και ξύπνησε μετά από δύο μέρες στο νοσοκομείο. Έπειτα, ανέφερε ότι είχαν όπλα και ότι τα συγκεκριμένα άτομα, της έβγαλαν τα ρούχα και την βιντεοσκόπησαν ενώ στην συνέχεια έστειλαν το βίντεο στον σύζυγό της. Ερωτηθείσα γιατί συνδέει το συγκεκριμένο περιστατικό με τα προβλήματα του συζύγου της, απάντησε ότι η ίδια δεν αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ερωτηθείσα εάν μέχρι την στιγμή που εγκατέλειψε την χώρα συνέβη κάποιο άλλο περιστατικό σε εκείνη και την οικογένειά της, απάντησε αρνητικά. Τέλος, δήλωσε ότι κατήγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία, ωστόσο δεν έλαβε κάποια προστασία. Ερωτηθείσα, πώς ο σύζυγός της κατάφερε να επιστρέψει στην χώρα το 2018, εφόσον είχε προβλήματα με το κόμμα της Κυβέρνησης, απάντησε ότι δεν είχε κάτι με την αστυνομία ή με πολιτικούς που να τον είχαν καταγγείλει για σύλληψη.

 

30.          Έπειτα κατά το στάδιο των διευκρινίσεων ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου στις 30/01/2024, ο συνήγορος των Αιτητών, προέβαλε ότι σε περίπτωση επιστροφής τους στην χώρα καταγωγής του, θα κινδυνεύσουν παραπέμποντας στην γραπτή του αγόρευση.

 

31.          Με τη σειρά τους οι καθ’ων η αίτηση, αναφέρουν ως προς τον Αιτητή αρ. 1 ότι δεν αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα, από τότε που συνέβη το περιστατικό στις 25.9.2017, έως ότου εγκατέλειψε την χώρα. Ως προς την Αιτήτρια αρ. 2, προέβαλαν ότι δεν κατάφερε να τεκμηριώσει το λόγο που συνέδεσε το περιστατικό που της συνέβη, με τα περιστατικά που συνέβησαν  στον σύζυγό της.

 

32.          Προχωρώντας στην αξιολόγηση των ισχυρισμών των Αιτητών 1 και 2, κατ’ αρχάς συντάσσομαι με τους Καθ’ων η αίτηση, ως προς τον πρώτο ισχυρισμό, δεδομένου ότι οι Αιτητές υπήρξαν σαφείς ως προς τα προσωπικά τους στοιχεία, τον τόπο καταγωγής και την εκπαίδευσή τους και το οικογενειακό εν γένει περιβάλλον τους, ενώ δεν προέκυψαν στοιχεία που να συνηγορούν κατά της αξιοπιστίας του ισχυρισμού.

 

33.          Ως προς την αξιολόγηση του δεύτερου ισχυρισμού, οι αφηγήσεις του Αιτητή αρ. 1, χαρακτηρίζονται εν μέρει με συνεκτικότητα και συνέπεια. Συγκεκριμένα, και σε αντίθεση με τα ευρήματα των Καθ’ων η αίτηση όσον αφορά στην περιγραφή του τι έλαβε χώρα την ημέρα του δημοψηφίσματος, ήτοι τα τηλεφωνήματα και τις απειλές από πρόσωπα των πολιτικών κομμάτων ούτως ώστε ο Αιτητής αρ. 1 να αφήσει άτομα που δεν ήταν εγγεγραμμένα στον εκλογικό κατάλογο να ψηφίσουν, χαρακτηρίζονται από συνοχή και επάρκεια λεπτομερειών. Ο Αιτητής αρ. 1 περιέγραψε με σαφήνεια τι συνέβη, ήτοι ότι αρχικά ήρθαν στρατιώτες που δεν ήταν εγγεγραμμένοι στις λίστες και όταν αυτός αρνήθηκε άρχισε να λαμβάνει όλο και περισσότερα απειλητικά τηλεφωνήματα. Περαιτέρω, περιέγραψε με λεπτομέρεια τι έπραξε μετά τις απειλές, ήτοι ότι τηλεφώνησε στον ανώτερο του και του έδωσε οδηγίες να μην δεχθεί άλλες ψήφους. Επίσης, επεξήγησε ότι οι εκεί υπεύθυνοι, ανάμεσα τους και ο Αιτητής, είχαν λάβει οδηγίες όπως επεκτείνουν το ωράριο, ήτοι μέχρι τις 7.30, που θα τους επέτρεπαν να ψηφίσουν.

 

34.          Ωστόσο, ακολούθως ο Αιτητής αρ. 1 υπέπεσε σε αντιφάσεις κατά τις δηλώσεις του. Όσον αφορά στο περιστατικό της επίθεσης μετά το τέλος της ψηφοφορίας, ο Αιτητής ανέφερε ότι υπήρχαν 5 κουτιά στο αυτοκίνητο τους, την τοποθεσία όπου τους σταμάτησαν, ήτοι ανάμεσα στα χωριά Shaqshirngawra και Gomatal, καθώς και την μάρκα και τον τύπο αυτοκινήτου «land cruisers». Ακολούθως, περιέγραψε ότι οι δράστες έσπασαν με το όπλο το τζάμι του αυτοκινήτου, και κτύπησε το χέρι του,  ότι στο αυτοκίνητο του υπήρχαν 5 άτομα, και 2 εξ αυτών βοήθησαν τους στρατιώτες να αλλάξουν τις ψήφους ενώ αυτός αρνήθηκε.  Ωστόσο, ο ισχυρισμός αυτός έρχεται σε πλήρη αντίφαση με τα λεγόμενα του Αιτητή, καθότι κατά την ακροαματική διαδικασία, δήλωσε ότι στο αυτοκίνητο υπήρχε εκτός από τον ίδιο, ένας αστυνομικός και μια δασκάλα, οι οποίοι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα διότι θα κινδύνευαν. Επιπλέον, ενώ αρχικά είχε δηλώσει ότι τους προσέγγισαν δύο οχήματα, κατά την ακροαματική διαδικασία ανέφερε ότι ένα αυτοκίνητο τους σταμάτησε και τους προσέγγισε με πολλά άτομα. Συγκεκριμένα, ερωτηθείς από το παρόν Δικαστήριο «Δηλαδή σας σταμάτησε ένα αυτοκίνητο με πολλά άτομα και σας προσέγγισε?» αποκρίνοντας ο Αιτητής «Μάλιστα». Τέλος, ενώ αρχικά δήλωσε ότι τους έδειραν, δεν ανέφερε κάτι τέτοιο ενώπιον του Δικαστηρίου, αλλά αρκέστηκε στο γεγονός ότι τραυματίστηκε στο χέρι του.

 

35.          Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία αυτού του μέρους της αφήγησης του, σημειωτέο ότι ο Αιτητής κατά το στάδιο της συνέντευξης παρείχε κάποια στοιχεία προς υποστήριξη της αίτησης του, ήτοι αντίγραφα των δικαστικών εγγράφων (ερυθρά 65 – 68) καθώς και κάποιες φωτογραφίες που απεικονίζουν ένα τραυματισμένο χέρι (ερυθρά 69 και 72). Ως προς τα ερυθρά 65 – 68, ο Προϊστάμενος δεν τα έλαβε υπόψη εξαιτίας της εσωτερικής αναξιοπιστίας του Αιτητή αρ. 1 αλλά και για τον λόγο ότι οι απαντήσεις του ως προς το πώς ο Αιτητής κατάφερε να εξασφαλίσει τα έγγραφα δεν είχαν συνοχή, αλλά ούτε και περιέγραψε τις ενέργειες στις οποίες ο φίλος του προέβη για να τα εξασφαλίσει. Οι φωτογραφίες δε, δεν λήφθηκαν καθόλου υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου.

 

36.          Διαφωνώ με την προσέγγιση του Προϊσταμένου. Κατ’ αρχάς, σύμφωνα και με το Άρθρο 18(3)(α) και (β), η αξιολόγηση της αίτησης διεθνούς προστασίας περιλαμβάνει την συνεκτίμηση, ανάμεσα σε άλλα, των συναφών δηλώσεων αλλά και εγγράφων που υποβάλλει ο εκάστοτε αιτητής. Η αξιολόγηση των εγγράφων, ως ξεχωριστό στοιχείο τεκμηρίωσης το οποίο προσκομίζεται από τους αιτούντες άσυλο αποτελεί βασικό στάδιο τόσο προς την αξιολόγηση της αξιοπιστίας των αιτούντων διεθνούς προστασίας αλλά και την εκτίμηση του βάσιμου φόβου δίωξης τους. Στον Οδηγό Δικαστική Ανάλυση – Αξιολόγηση στοιχείων[1] αναφέρονται τα εξής: «Η προσεκτική και δίκαιη εξέταση των αποδεικτικών στοιχείων απαιτεί όλες οι συναφείς πτυ­χές των αποδεικτικών στοιχείων να εξετάζονται στο πλαίσιο του συνόλου των αποδεικτικών στοιχείων και να μην παραβλέπεται καμία πτυχή των αποδεικτικών στοιχείων.» Συνεπώς, στην προκειμένη περίπτωση η οποιαδήποτε επίκληση της εσωτερικής αναξιοπιστίας του Αιτητή αρ. 1 ως στοιχείο το οποίο αποτρέπει την αξιολόγηση των εγγράφων αποτελεί διαδικαστικό σφάλμα.

 

37.          Ακολούθως, δεν βρίσκει σύμφωνο το Δικαστήριο το εύρημα του Προϊσταμένου ότι ο Αιτητής 1 δεν ήταν σε θέση να διευκρινίσει τον τρόπο που εξασφάλισε τα έγγραφα. Ο Αιτητής 1 ανέφερε ότι πλήρωσε 200 δολάρια σε κάποιους φίλους του για να εξασφαλίσουν αντίγραφα από τον φάκελο του δικαστηρίου εφόσον, όπως ισχυρίστηκε, στην χώρα του εάν πληρώσεις μπορείς να πάρεις τα πάντα. Παρ’ όλα αυτά οι δηλώσεις του Αιτητή 1 παρουσιάζονται ως ευλογοφανείς. Οι διαθέσιμες πληροφορίες για την χώρα καταγωγής του Αιτητή 1, κάνουν λόγο για την διαφθορά του δικαστικού συστήματος στο Κουρδικό τμήμα της χώρας,[2] καθώς επίσης αναφορά γίνεται και για την διάχυτη διαφθορά που επικρατεί σ’ αυτή την περιοχή.[3] Περαιτέρω, σημειώνεται ότι ο ίδιος ο Αιτητής 1 προέβη σε αυτή τη διαδικασία και παραδέχτηκε ότι κάτι τέτοιο είναι παράνομο (ερυθρό 117), γεγονός που συνυπολογίζεται στην προσπάθεια του να καταβάλει οποιαδήποτε προσπάθεια του προς τεκμηρίωση της αίτησης του.

 

38.          Επομένως, από τα ερυθρά 65 – 68 του διοικητικού φακέλου προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα. Από τη μετάφραση που υπάρχει στον διοικητικό φάκελο φαίνεται ότι το ερυθρό 65 αφορά σε έγγραφο στο οποίο καταγράφεται η εξιστόρηση των γεγονότων που έλαβαν χώρα στις 25/9/2017. Για σκοπούς οικονομίας, καταγράφονται στην παρούσα υπόθεση οι πιο συναφείς αναφορές:

Α. «Στις 25/9/2017 ήμουν υπεύθυνος για ένα εκλογικό μέρος για πολιτικούς λόγους. Ανοίξαμε τις πόρτες στις 8.30»

Β. «Έλαβα κλήση από έναν υπεύθυνο ενός πολιτικού κόμματος της περιοχής για να αλλάξω τις ψήφους, να παρακινήσω τους ανθρώπους να ψηφίσουν περισσότερες φορές και να δημιουργήσω ψεύτικες ψήφους. Εγώ και ο δάσκαλος αρνηθήκαμε και μας ύβρισαν.»

Γ. «Στις 6 έπρεπε να κλείσουμε την κάλπη αλλά μας είπαν να την αφήσουμε μέχρι τις 7.30. Στο τέλος δεν τους αφήσαμε να δημιουργήσουν ψεύτικες ψήφους και αρχίσαμε την καταμέτρηση των ψήφων. 48% των ανθρώπων ψήφισε, 13% ψήφισε όχι. Όταν το άκουσαν αυτό ήταν πολύ θυμωμένοι και μας εξύβρισαν πολύ και μας απείλησαν.»

Δ. «Όταν τελειώσαμε βάλαμε τις ψήφους σ’ ένα άλλο αυτοκίνητο…ένα διπλοκάμπινο. Το αυτοκίνητο μας ήταν πίσω από το διπλοκάμπινο. Ανάμεσα στα χωριά Saqshirin και το Gawragamatall σταμάτησαν τα αυτοκίνητα μας. Είχαν ένα land cruiser. Σταμάτησαν επίσης το διπλοκάμπινο. Ήθελαν να αλλάξουν τις ψήφους. Καθόμουν πίσω από το αυτοκίνητο. Ήθελα να βγω από το αυτοκίνητο για να μην τους αφήσω να αλλάξουν τις ψήφους. Έβαλαν την κάννη του όπλου στο αυτοκίνητο. Έσπασαν το παράθυρο και προσπάθησα να προστατέψω τα μάτια μου με τα χέρια μου γι’ αυτό έχω αυτά τα σημάδια. Μετά μας έβγαλαν έξω και μας έδειραν και άλλαξαν τις ψήφους μπροστά στα μάτια μας.»

39.           Επί του εγγράφου προς το τέλος, υπάρχει μια σφραγίδα, η οποία όμως δεν περιγράφεται στην μετάφραση. Όσον αφορά στο ερυθρό 66 - 67, από την μετάφραση και από τα εμβλήματα που παρουσιάζονται, πιθανολογώ ότι πρόκειται για αντίγραφο κάποιου επίσημου εγγράφου στο οποίο καταγράφονται κάποιες οδηγίες προς κάποια αρμόδια αρχή όπως συλλάβει κάποια άτομα, γίνει αναφορά στην επιτροπή στο Erbil, σταλεί η ιατρική έκθεση και όπως κάποιος έρθει ενώπιον δικαστή για περισσότερες πληροφορίες και τότε θα αποφασιστούν τα επόμενα βήματα. Τέλος, όσον αφορά στο ερυθρό 68 πρόκειται για ιατρική έκθεση, ημερομηνίας 25/9/2017, όπου καταγράφονται τα εξής: τα μάτια του είναι εντάξει, μελανιά στο μάγουλο 2-3 εκ., 3 εκδορές στο αριστερό του χέρι, 1 εκ. σημάδι στο δεξί μέρος του λαιμού του. Ως λόγος των τραυματισμών αναφέρεται ο ξυλοδαρμός και κοφτερά αντικείμενα.

 

40.          Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του,  τα έγγραφα που προσκόμισε ο Αιτητής εκ προοιμίου, επισημαίνεται ότι το Δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα καταρχήν να αποφανθεί επί της γνησιότητας ενός εγγράφου, τόσο διότι κατά πάγια νομολογημένη αρχή ο δικαστής δεν υποχρεούται να αποφασίζει επί τεχνικών θεμάτων, όπως εν προκειμένω η γνησιότητα ενός εγγράφου, αλλά ούτε έχει τη δυνατότητα προς τούτο αφού δεν έχει την απαιτούμενη τεχνογνωσία για να προβεί σε ένα τέτοιο εγχείρημα (βλ. και Λάμπρου Λάμπρος v. Κυπριακής Δημοκρατίας και Άλλου, (2009) 3 Α.Α.Δ. 79). Εξάλλου, δεδομένης της απαγόρευσης συνεργασίας με τις αρχές της χώρας καταγωγής, ακόμα κι αν υπάρχουν δημόσια έγγραφα που στηρίζουν τους ισχυρισμούς, αυτά θα είναι κατά κανόνα αμετάφραστα και ανεπικύρωτα. Αξιολογήσεις περί γνησιότητας ή πλαστότητας είναι συνεπώς δυσχερείς. Τελικώς ακόμα και εάν η γνησιότητα των εγγράφων διασταυρωθεί μέσω των προφορικών ισχυρισμών, αυτά θα ενισχύσουν προφορικούς ισχυρισμούς αλλά δεν επαρκούν αφ’ εαυτών για να τους αποδείξουν (βλ. Βλ. Κωνσταντίνος Δ. Φαρμακίδης – Μάρκου, Προσφυγικό Δίκαιο, Ερμηνευτική προσέγγιση και πρακτική διάσταση, Νομική Βιβλιοθήκη, 2021, σελ. 31.). Τούτων λεχθέντων, η αξιολόγηση των προσκομισθέντων εγγράφων θα λάβει χώρα υπό το φως της ανωτέρω παραμέτρου και θα εκτιμηθεί ελεύθερα από το Δικαστήριο. Καταρχάς η γνησιότητα των προσκομισθέντων εγγράφων είναι αμφίβολη, καθότι δεν προσκομίστηκαν πρωτότυπα έγγραφα, αλλά αντίγραφα, τα οποία ο Αιτητής αρ. 1, είχε προσκομίσει κατά την συνέντευξή του ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου (ερυθρό 123 2χ). Επιπλέον, παρά το γεγονός ότι το περιεχόμενο των υπό εξέταση εγγράφων βρίσκει έρεισμα στις δηλώσεις του Αιτητή και παρά το γεγονός ότι στα εξωτερικά χαρακτηριστικά των εγγράφων, δεν προκύπτει οποιαδήποτε ένδειξη παραποίησης τους, εντούτοις, οι αντιφάσεις και ανακολουθίες που οδήγησαν στη μη θεμελίωση της εσωτερικής του αξιοπιστίας ως προς την κατ’ ισχυρισμό δίωξή του, δεν μπορούν να υπερκεραστούν με το εν λόγω έγγραφο. Επιπλέον, παρατηρείται ότι οι προσκομισθείσες μεταφράσεις των ανωτέρω εγγράφων, δεν είναι επίσημες καθότι δεν αναγράφεται το όνομα συγκεκριμένου μεταφραστή, ο οποίος ενήργησε την μετάφραση. Ούτε εξάλλου περιέχεται υπογραφή του ατόμου, ο οποίος ενήργησε την μετάφραση. Όσον αφορά την ιατρική έκθεση (ερυθρό 68), παρατηρείται ότι τα ευρήματα στην κατατεθείσα ιατρική έκθεση, ημερομηνίας 25/9/2017, έρχονται σε αντίθεση με τα λεγόμενα του Αιτητή, καθότι, όπως ο ίδιος δήλωσε κατά την ακροαματική διαδικασία, στο νοσοκομείο του έκαναν έντεκα ράμματα, ότι το τραύμα ήταν βαθύ, ενώ είχε και σημάδια στο πρόσωπο. Πρόσθεσε δε, ότι έπρεπε να μεταβαίνει καθημερινά στο φαρμακείο για να του καθαρίζουν τα ράμματα. Αντιθέτως, στην ιατρική βεβαίωση αναγράφεται ότι φέρει τρείς εκδορές, ισχυρισμός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα λεγόμενά του. Τέλος, ως προς την φωτογραφία που απεικονίζεται ένα τραυματισμένο χέρι, δεν μπορεί να επαληθευτεί ότι ανήκει πράγματι στο Αιτητή αρ. 1, εφόσον δεν απεικονίζεται το πρόσωπό του, παρά μόνο το χέρι και ως εκ τούτου δεν μπορεί να έχει οποιαδήποτε αποδεικτική αξία.

 

41.          Περαιτέρω, παρατίθενται κατωτέρω πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφορικά με το δημοψήφισμα του 2017 και τις διώξεις επικριτών της Κυβέρνησης.

 

42.          Η Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (KRG – Kurdish Regional Government) φαινομενικά καθοδηγείται από έναν πρόεδρο με εκτεταμένες εκτελεστικές εξουσίες, αλλά ο πρώην μακροχρόνιος πρόεδρος της KRG, Masoud Barzani, διατηρεί σημαντική πολιτική επιρροή. Το 2019, ο Nechirvan Barzani ο αδελφός του Masoud, εξελέγη πρόεδρος από το κοινοβούλιο των Κούρδων του Ιράκ, αφού η θέση ήταν κενή για σχεδόν δύο χρόνια. [4]Ο Masrour Barzani, γιος του Masoud, διορίστηκε και ορκίστηκε πρωθυπουργός τον ίδιο μήνα. Αμφότεροι, ήτοι ο σημερινός πρόεδρος και ο πρωθυπουργός, είναι μέλη του KDP (Kurdistan Democratic Party).[5] Στην περιοχή του Κουρδιστάν, αν και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της KRG  έχουν δικαιοδοσία, στην πράξη η περιοχή χωρίζεται μεταξύ των επαρχιών Erbil και Dohuk, υπό τον έλεγχο του KDP, και της Sulaymaniyah, που ελέγχεται από το PUK (Patriotic Union of Kurdistan). Κάθε περιοχή έχει τις δικές της πολιτικά συνδεδεμένες δυνάμεις εσωτερικής ασφάλειας (Asayish) και στρατιωτικές δυνάμεις (Peshmerga).[6]

 

43.          Ο Masoud Barzani ζήτησε αρχικά τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος το 2014, μετά την ταχεία επέκταση του ISIS που συνέτριψε τις ιρακινές εθνικές δυνάμεις. Ωστόσο, το δημοψήφισμα καθυστέρησε λόγω οικονομικών και πολιτικών πιέσεων, συμπεριλαμβανομένης της κατάρρευσης των τιμών του πετρελαίου και της παρουσίας του Ισλαμικού Κράτους που διήρκεσε περισσότερο από ό,τι υπολόγιζαν οι Κούρδοι. Μόλις οι δυνάμεις του ISIS ξεκίνησαν να υποχωρούν, ο πρόεδρος της KRG κάλεσε αμέσως για άλλη μια φορά τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος.[7]

 

44.          Σύμφωνα με άρθρο του Guardian, πάνω από το 92% των ψηφοφόρων στο ιρακινό Κουρδιστάν επέλεξαν την ανεξαρτησία σε μια, όπως χαρακτηρίστηκε, «συντριπτική επιδοκιμασία της προτεινόμενης διάσπασης από τη Βαγδάτη».  Με βάση το συγκεκριμένο άρθρο, το αποτέλεσμα ήρθε αφού το κοινοβούλιο του Ιράκ εξουσιοδότησε τον πρωθυπουργό, Haider al-Abadi, να στείλει στρατεύματα σε περιοχές που αμφισβητούνται μεταξύ Αράβων και Κούρδων, και οι οποίες συμπεριλήφθηκαν αμφιλεγόμενα στην εν λόγω ψηφοφορία. Ο Masoud Barzani, ο de facto πρόεδρος των Κούρδων της περιοχής, ήλπιζε να χρησιμοποιήσει την ισχυρή υποστήριξη ως πολιτικό μοχλό που θα μπορούσε τελικά να βοηθήσει στη διαπραγμάτευση της ανεξαρτησίας από το Ιράκ.[8] Το δημοψήφισμα διεξήχθη στις τρεις ιρακινές επαρχίες που αποτελούν την περιοχή του Κουρδιστάν, καθώς και σε «περιοχές του Κουρδιστάν εκτός της διοίκησης της περιοχής». Αξιωματούχοι της εκλογικής επιτροπής δήλωσαν σε συνέντευξη Τύπου στο Erbil ότι 2.861.000 άνθρωποι ψήφισαν «ναι» στην ανεξαρτησία και 224.000 ψήφισαν «όχι». Η συμμετοχή ήταν 72,61% μεταξύ όσων είχαν δικαίωμα ψήφου.[9]

 

45.          Σύμφωνα με έτερο άρθρο του BBC, το ψηφοδέλτιο του δημοψηφίσματος ρωτά: «Θέλετε η περιοχή του Κουρδιστάν και οι περιοχές του Κουρδιστάν εκτός της διοίκησης της περιοχής να γίνουν ανεξάρτητο κράτος;». Ωστόσο, τονίζεται από το εν λόγω άρθρο πως ό,τι κι αν αποφασίσουν οι κάτοικοι των περιοχών που ελέγχονται από τους Κούρδους, το δημοψήφισμα δεν έχει άμεσα διοικητικά αποτελέσματα.[10]

 

46.          Με βάση την ετήσια έκθεση του Freedom House για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο Ιράκ το 2017, και η οποία έκθεση δημοσιεύτηκε εντός του 2018, το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν διεξήχθη από την Ανεξάρτητη Ανώτατη Εκλογική Επιτροπή και Δημοψηφίσματα του Κουρδιστάν (IHERC), η οποία απαρτιζόταν από εκπροσώπους των κομμάτων, και η οποία δεν είχε την ικανότητα να διερευνήσει περιπτώσεις απάτης. Οι κουρδικές αρχές προχώρησαν στο δημοψήφισμα παρά την εντολή αναστολής από το Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο έκρινε επισήμως την ψηφοφορία αντισυνταγματική τον Νοέμβριο. Η αμφιλεγόμενη ψηφοφορία περιλάμβανε περιοχές που καταλαμβάνονται από τις κουρδικές δυνάμεις από το 2014 και διεκδικούνται από την κεντρική κυβέρνηση. Η αναφορά του Freedom House τονίζει πως ναι μεν το 93% όσων συμμετείχαν φέρεται να ψήφισαν υπέρ της ανεξαρτησίας, ωστόσο η εκλογική διαδικασία -η οποία δεν παρακολουθήθηκε από διεθνείς οργανισμούς- φέρεται να αμαυρώθηκε από περιπτώσεις εκφοβισμού, πλήρωσης ψηφοδελτίων και αποκλεισμού ή μποϊκοτάζ μεταξύ μη κουρδικών εθνοτικών κοινοτήτων.[11]

 

47.          Διαθέσιμες πηγές επιβεβαιώνουν ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αμφισβητήθηκε καθώς έγιναν αναφορές απάτης, απειλών και εξαναγκασμού ανθρώπων να ψηφίσουν υπέρ της ανεξαρτησίας.[12] Το δημοψήφισμα δεν επιδοκιμάστηκε ούτε παρακολουθήθηκε από κανέναν διεθνή παράγοντα ή ομάδα παρακολούθησης εκλογών, κυρίως από τα Ηνωμένα Έθνη, τον σηματοδότη των εκλογών παγκοσμίως. Αυτό έχει θέσει υπό αμφισβήτηση τη νομιμότητα της διαδικασίας και ορισμένοι Κούρδοι, αξιωματούχοι, και ΜΚΟ, όπως το Κουρδικό Ινστιτούτο Εκλογών και το Πολιτιστικό Κέντρο Badlisy, έχουν κάνει ισχυρισμούς για νοθεία ψηφοδελτίων και εκφοβισμό—ένα πρόβλημα που έχει ταλαιπωρήσει τις κουρδικές εκλογές και στο παρελθόν. Επιπλέον, το KIHERC (Kurdistan Independent High Electoral and Referendum Commission ), του οποίου η δουλειά ήταν να διαχειριστεί το δημοψήφισμα, αποτελείτο από πιστούς του κόμματος και όχι από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες και δεν είχε την ικανότητα να διερευνήσει ισχυρισμούς για απάτη.[13] Με βάση την ανωτέρω αναφορά, το γεγονός ότι το KIHERC είχε καθυστερήσει τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων σε επίπεδο περιφέρειας έκανε πολλούς να υποψιάζονται ότι αυτό συμβαίνει επειδή τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος θα έρχονταν σε αντίθεση με την επίσημη αφήγηση της ευρείας και συντριπτικής υποστήριξης για την ανεξαρτησία. Ανεπίσημα αποτελέσματα και διαρροές επίσημων αριθμών ανά επαρχία και περιφέρεια φαίνεται να επιβεβαιώνουν αυτή την υποψία, ότι δηλαδή η υποστήριξη ήταν πολύ πιο διαφορετική. Για παράδειγμα, αν και η προσέλευση καταγράφηκε επίσημα στο 72 τοις εκατό συνολικά, ανεπίσημες αναφορές δείχνουν ότι διέφερε πολύ από επαρχία σε επαρχία. Ανεπίσημες τοπικές πηγές υπολόγισαν ότι η συμμετοχή κυμαινόταν από 80 έως 95 τοις εκατό στις περισσότερες περιοχές της επαρχίας Duhok και Erbil, αλλά ήταν έως και 50 τοις εκατό στις περισσότερες περιοχές των επαρχιών Sulaimaniya και Halabja.[14]

48.          Αναφορικά με τις διώξεις των επικριτών της Κυβέρνησης, η Freedom House αναφέρει ότι τόσο Ιρακινές όσο και Κουρδικές αρχές συλλαμβάνουν άτομα τα οποία επικρίνουν τις αρχές όταν αυτοί δημοσιεύουν μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το οποίο υποδεικνύει ότι ελέγχουν τις διαδικτυακές πλατφόρμες.[15] Τον Μάιο του 2020 συνελήφθησαν διαδηλωτές οι οποίοι συμμετείχαν σε διαμαρτυρία για την αργοπορημένη καταβολή μισθών, με τους περισσότερους να απελευθερώνονται την ίδια μέρα. Εντούτοις, ένας ακτιβιστής και άλλοι 12 είχαν παραμείνει υπό κράτηση, με τους πέντε να προσάγονται ενώπιον της δικαιοσύνης για ‘κατάχρηση ηλεκτρονικών συσκευών’ στον ρόλο τους να διοργανώσουν τις διαδηλώσεις.[16] Σύμφωνα με δημοσίευμα, ο ακτιβιστής αποφυλακίστηκε τον Οκτώβριο του 2021 και εν τέλει καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκισης, με το δημοσίευμα να αναφέρει ότι ο χρόνος που είχε περάσει σε προφυλάκιση, από την δεύτερη σύλληψη του τον Αύγουστο του 2020, ήταν περισσότερος από την τελική καταδίκη.[17] Σύμφωνα με έκθεση του Gulf Centre for Human Rights (GCHR) που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2020 οι τοπικές αρχές του Ιρακινού Κουρδιστάν συνέλαβαν δεκάδες ακτιβιστών, δημοσιογράφων και δασκάλων ούτως ώστε να τους αποτρέψουν από την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.[18] Τον Οκτώβριο του 2020 το Euro Mediterrenan Human Rights Monitor δημοσίευσε έκθεση αναφορικά με τις συλλήψεις σε ειρηνικές διαδηλώσεις.[19]

 

49.          Τον Ιούνιο του 2021 η Διεθνής Αμνηστία δημοσίευσε έκθεση για τις αυθαίρετες συλλήψεις και εξαναγκαστικές εξαφανίσεις (enforced disappearances), 14 ατόμων σε σχέση με τη συμμετοχή τους σε διαδηλώσεις, την επίκριση των τοπικών αρχών ή για την δημοσιογραφική τους δράση.[20]  Τον Μάρτιο του 2023 η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει ότι οι δυνάμεις ασφαλείας του KRI συνέχισαν να καταπατούν το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης και της συνάθροισης, να συλλαμβάνουν και να προσαγάγουν σε δίκη, αυθαίρετα, δημοσιογράφους, ακτιβιστές και όσους θεωρούν επικριτές.[21]

 

50.          Παρόλο που οι εξωτερικές πηγές επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του Αιτητή ως προς τις γενικότερες διώξεις των επικριτών της Κυβέρνησης αλλά και την διενέργεια δημοψηφίσματος το 2017, συνεκτιμώντας τις δηλώσεις του τόσο κατά τη διοικητική διαδικασία, όσο και κατά την ενώπιόν μου ακροαματική διαδικασία, κρίνω ότι οι δηλώσεις του δεν είναι ικανές να θεμελιώσουν την αξιοπιστία του υπό εξέταση ισχυρισμού.

 

51.          Περαιτέρω, επισημαίνω τα εξής ως προς τα τελευταία πέντε σημεία της ανάλυσης του Προϊσταμένου στις σελίδες 9 και 10 της έκθεσης – εισήγησης, τα οποία δεν θα μπορούσαν να συνυπολογιστούν στην αξιολόγηση του ισχυρισμού ως σχηματίστηκε από τους Καθ’ων η αίτηση. Ο λόγος έγκειται στο ότι τα περιστατικά που, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Αιτητή αρ. 1, ακολούθησαν το συμβάν της επίθεσης στις 25/09/2017 αποτελούν περιστατικά τα οποία θα έπρεπε είτε να είχαν σχηματιστεί ως ξεχωριστοί ισχυρισμοί είτε να συνεκτιμηθούν ως στοιχεία προς την αξιολόγηση της υπαγωγής των Αιτητών σε καθεστώς διεθνούς προστασίας, εφόσον αφορούν στις συνέπειες της νύχτας της 25ης Σεπτεμβρίου 2017 και επομένως θα έπρεπε να εξεταστούν ως ισχυρισμοί οι οποίοι ενδέχεται να στοιχειοθετήσουν παρελθούσα δίωξη ή μελλοντικό βάσιμο φόβο δίωξης.

 

52.          Αναφέρω, συνεπώς, τα εξής. Ως προς το τελευταίο σημείο της σελίδας 9 της έκθεσης – εισήγησης, το οποίο αφορά στο περιστατικό που περιέγραψε ο Αιτητής αρ. 1 ενόσω αυτός βρισκόταν στο φαρμακείο στις 26.9.2017, θα πρέπει να σχηματιστεί ξεχωριστός ισχυρισμός, ήτοι ότι δέχθηκε επίθεση εξαιτίας του περιστατικού στις 25.9.2017. Προς αυτή την κατεύθυνση, συντάσσομαι σε κάθε περίπτωση με την ανάλυση των Καθ’ων η αίτηση ως προς το ότι ο Αιτητής αρ. 1 δεν κατάφερε να αποδείξει ότι το περιστατικό με το φαρμακείο συνδέεται με ό,τι του είχε συμβεί την προηγούμενη ημέρα, στις 25.9.2017. Η δε απάντηση του Αιτητή αρ. 1 ότι δεν του είχε συμβεί οτιδήποτε μέχρι εκείνη την ημέρα, δεν είναι επαρκής για να συνδεθεί το περιστατικό με την επίθεση που δέχθηκε κατά την μεταφορά των ψήφων. Κατά την ακροαματική διαδικασία ο Αιτητής αρ. 1, ερωτηθείς και πάλι γιατί συνδέει το συγκεκριμένο περιστατικό, ανέφερε ότι όταν άλλαξαν τις κάλπες, ο ίδιος εξήγησε στους υπευθύνους ότι δεν ήταν οι σωστές κάλπες και έκανε μήνυση και στην αστυνομία. Ωστόσο και πάλι δεν κατάφερε να διευκρινίσει με ευλογοφάνεια και λεπτομέρεια, γιατί τα περιστατικά αυτά είναι συνδεόμενα.

 

53.          Ακολούθως, ορθώς οι Καθ’ ων η αίτηση επισημαίνουν ότι το γεγονός πώς δεν συνέβη οτιδήποτε στον Αιτητή αρ. 1 καμιά από τις δυο φορές που έφυγε από την χώρα, αλλά ούτε και στην οικογένειά του, ενώ δεν αναφέρθηκε οποιοδήποτε άλλο περιστατικό εκ μέρους του ή του συνηγόρου του, το οποίο να συνδέεται με το τι συνέβη στις 25.9.2017, υποβαθμίζει τους ισχυρισμούς του Αιτητή αναφορικά με τον φόβο δίωξης του. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αιτητής επέστρεψε στην περιοχή Erbil, περί τον Αύγουστο του 2018 για να επανενωθεί με την οικογένεια του και να διαφύγουν μαζί εκτός της χώρας, παραμένοντας εκεί για περίπου 3 μήνες. Συγκεκριμένα, κατέθεσε ότι κατά την επιστροφή του στην χώρα, παρέμεινε με την οικογένειά του για μια εβδομάδα στο σπίτι του στην περιοχή Koya, χωρίς να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα και έπειτα μετέβησαν στο σπίτι της θείας του στην περιοχή Erbil, μέχρι να εγκαταλείψουν την χώρα (ερ. 116 του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείς, πως κατάφερε να παραμείνει κρυμμένος εκεί, άλλαξε την κατάθεσή του και δήλωσε ότι διέμεναν αρχικά στο σπίτι του πατέρα της συζύγου του – Αιτήτριας αρ. 2,  το οποίο βρίσκεται στην περιοχή Koya σε κοντινή απόσταση με το δικό του. Ερωτηθείς, πώς κατάφερε να παραμείνει κρυμμένος για διάστημα τριών μηνών στην περιοχή Erbil,απάντησε ότι το σπίτι της θείας του βρίσκεται στον 3ο όροφο, και ότι κανείς δεν γνώριζε ότι διέμεναν εκεί, ισχυρισμός ο οποίος δεν κρίνεται ευλογοφανείς. Επομένως, δεν προκύπτει φόβος δίωξης και κίνδυνος βλάβης για τον ίδιο, δεδομένου ότι εάν ίσχυε κάτι τέτοιο δεν θα επέστρεφε στον τόπο όπου τελέστηκαν τα ανωτέρω περιστατικά. 

 

54.          Προχωρώντας στην αξιολόγηση του τρίτου ουσιώδους ισχυρισμού παρατηρώ τα εξής. Η αφήγηση της Αιτήτριας αρ. 2, αναφορικά με την περιγραφή της επίθεσης που δέχτηκε παρουσιάζει συνοχή και επαρκείς λεπτομέρειες. Συγκεκριμένα, ανέφερε τι έκανε πριν από την επίθεση, την ώρα που δέχτηκε την επίθεση, αλλά και συγκεκριμένα βιωματικά και ιδιαίτερα στοιχεία ως προς τις περιστάσεις της επίθεσης, όπως ότι νόμιζε ότι αυτοί που την σταμάτησαν ήταν αστυνομικοί, ότι την ώρα που έσκυψε για να βρει την άδεια κυκλοφορίας του οχήματος, την απείλησαν με όπλο και της είπαν να προχωρήσει, ότι μπήκαν στο αυτοκίνητο δύο άντρες από πίσω και ένας από μπροστά ότι αυτή σοκαρισμένη κόρναρε, αλλά της είπαν ότι εάν πει οτιδήποτε θα την σκοτώσουν και εν τέλει την κτύπησαν με ένα αντικείμενο. Επειδή φοβόταν και ήταν αγχωμένη, προχώρησε σε ένα δρόμο προς το σπίτι της, της είπαν να σταματήσει το αυτοκίνητο και βγήκε έξω. Έπειτα έχασε τις αισθήσεις της και δεν θυμάται τι ακολούθησε. Περαιτέρω, ήταν συνεπής ως προς τους ισχυρισμούς της αναφορικά με το ότι ξύπνησε στο νοσοκομείο χωρίς να ξέρει τι μεσολάβησε. Παρατηρείται δε, ότι και κατά την ακροαματική διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου, η Αιτήτρια αρ. 2 επανέλαβε τους ίδιους ισχυρισμούς ως προς το εν λόγω περιστατικό.

 

55.          Σε αυτό το σημείο, αναφέρεται ότι θα πρέπει να αξιολογηθούν και τα έγγραφα τα οποία η Αιτήτρια κατέθεσε. Τα εν λόγω έγγραφα δεν έγιναν αποδεκτά από τους Καθ’ων η αίτηση, πρώτον, εξαιτίας της απόρριψης της εσωτερικής αξιοπιστίας της, και δεύτερον, διότι η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να επεξηγήσει πώς κατάφερε να εξεύρει τα έγγραφα. Ως προς τον πρώτο λόγο για τον οποίο δεν έγιναν αποδεκτά τα έγγραφα, υιοθετείται η ανάλυση που παρατέθηκε στην παράγραφο 34 της παρούσας υπόθεσης αναφορικά με την πλήρη διερεύνηση των στοιχείων που ο εκάστοτε αιτητής προσκομίζει προς τεκμηρίωση της αίτησης του.

 

56.          Ως προς τον δεύτερο λόγο απόρριψης, σημειώνεται ότι ισχύει η ανάλυση που καταγράφεται στις παραγράφους 35 έως 39 της παρούσης. Με παρόμοιο τρόπο όπως και ο Αιτητής αρ. 1, η Αιτήτρια αρ. 2 ανέφερε ότι εξασφάλισε τα έγγραφα πληρώνοντας κάποιον για να τους δώσει αντίγραφα. Mε αναφορά στις πληροφορίες από την χώρα καταγωγής, ως αυτές αναφέρονται στην παράγραφο 56 της παρούσης, κρίνω ευλογοφανείς τις απαντήσεις της Αιτήτριας ως προς τον τρόπο εξασφάλισης των εγγράφων αυτών. Το ερυθρό 128 φαίνεται ότι αφορά σε έκθεση που αποστάλθηκε από τον αστυνομικό σταθμό σε δικαστή, ενώ το ερυθρό 129 φαίνεται ότι αφορά σε ιατρικό πιστοποιητικό που απεστάλη σε δικαστή. Τα όσα αναφέρονται εκεί, επιβεβαιώνουν τα όσα εξιστόρησε η Αιτήτρια αναφορικά, με τον τρόπο που την σταμάτησαν και τις περιστάσεις της επίθεσης της. Ωστόσο, επαναλαμβάνεται ότι η γνησιότητα των προσκομισθέντων εγγράφων είναι αμφίβολη, καθότι δεν προσκομίστηκαν πρωτότυπα έγγραφα, αλλά αντίγραφα, τα οποία ο Αιτητής αρ. 1, είχε προσκομίσει κατά την συνέντευξή του ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου, για λογαριασμό της Αιτήτριας αρ. 2 (ερυθρό 123 2χ και 147 2χ). Επισημαίνεται και πάλι ότι οι προσκομισθείσες μεταφράσεις των ανωτέρω εγγράφων, δεν είναι επίσημες καθότι δεν αναγράφεται το όνομα συγκεκριμένου μεταφραστή, ο οποίος ενήργησε την μετάφραση. Ούτε εξάλλου περιέχεται η υπογραφή του ατόμου, ο οποίος ενήργησε την μετάφραση.

 

57.          Για την πληρότητα της αξιολόγησης του ανωτέρω ισχυρισμού, το Δικαστήριο προέβη και στον έλεγχο της εξωτερικής αξιοπιστίας των ισχυρισμών της Αιτήτριας αρ. 2. Παρατίθενται κατωτέρω πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφορικά με τα περιστατικά σεξουαλικής βίας στο Ιράκ.

 

58.          Το ιρακινό νομικό πλαίσιο ποινικοποιεί τον βιασμό και την σεξουαλική βία.[22] [23] Περαιτέρω, υφίσταται νόμος κατά τον οποίο απαγορεύεται σε οποιονδήποτε όπως χρησιμοποιεί τις τηλεπικοινωνίες ή/και το διαδίκτυο για σκοπούς απειλών, αισχρολογίας, και χρήσης βίντεο που αντιβαίνουν σε δημόσιες αξίες και στο πλαίσιο αυτού εμπίπτουν συμπεριφορές και δράσεις που στοχεύουν στην έμφυλη βία μέσω του διαδικτύου.[24] Έρευνα του 2021 κατέδειξε ότι η διαφθορά και η κυβερνητική δυσλειτουργία επιδεινώνουν την εφαρμογή των δικαιωμάτων των γυναικών, ενώ το ποινικό σύστημα δεν πληροί τα διεθνή πρότυπα της ικανότητας, ανεξαρτησίας και αμεροληψίας, με τις δωροδοκίες και παράνομες παρεμβάσεις κομμάτων και φυλών να παραμένουν κοινή πρακτική.[25]

 

59.          Σύμφωνα με το USDOS, η αυτόνομη περιοχή του Κουρδιστάν διατηρεί ειδική αστυνομική μονάδα για να εφαρμόζει τον νόμο αναφορικά με υποθέσεις που αφορούν στην έμφυλη βία, και παρείχε κρατικές δομές για βοήθεια σε γυναίκες επιζώσες έμφυλης βίας, ενώ υφίστανται επίσης και δύο ιδιωτικές δομές προς αυτό τον σκοπό.[26] Εντούτοις, μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) ανέφεραν ότι ο χώρος αυτών των δομών ήταν περιορισμένος, ενώ οι ψυχολογικές και θεραπευτικές υπηρεσίες ήταν χαμηλής ποιότητας.[27] Περεταίρω, η Human Rights Watch αναφέρει ότι συχνά τα καταφύγια γυναικών επιδέχονται σωματικές και απειλές και επιθέσεις από τους θύτες και έχουν αντιμετωπίσει εχθρική συμπεριφορά από κυβερνητικούς εκπροσώπους.[28] Το USDOS αναφέρει ότι στην αυτόνομη περιοχή του Κουρδιστάν, λειτουργεί Ανώτερο Συμβούλιο για τις Γυναίκες και την Ανάπτυξη, καθώς και το Συμβούλιο Παρακολούθησης των Δικαιωμάτων των Γυναικών ούτως ώστε να εφαρμόσουν τον νόμο και να αποτρέψουν καταστάσεις διακρίσεων.[29] Σε άλλα μέρη του νομικού πλαισίου του KRG, οι γυναίκες συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν διακρίσεις.[30]

 

60.          Επομένως, ο ισχυρισμός ότι η Αιτήτρια αρ. 2 υπέστη σεξουαλική επίθεση, είναι σε αναλογία με τις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης και ενόψει του ότι η εσωτερικής αξιοπιστία έγινε δεκτή, ο εν λόγω ισχυρισμός γίνεται αποδεκτός.

 

61.          Παρ’ όλα αυτά, συντάσσομαι με την κατάληξη του Προϊσταμένου ως προς την έλλειψη πληροφοριών και συγκεκριμένων στοιχείων από την Αιτήτρια αρ. 2 σε σχέση με την ταυτότητα των δραστών και την σύνδεση του περιστατικού με την επίθεση που έτυχε ο σύζυγος στις 25.9.2017. Η παροχή αυτών των πληροφοριών αποτελεί το πλέον σημαντικό στοιχείο ούτως ώστε να προσδιοριστεί ο φορέας δίωξης και στην συνέχεια να διεκπεραιωθεί η απαραίτητη έρευνα και νομική αξιολόγηση ως προς τις λοιπές προϋποθέσεις για την υπαγωγή της Αιτήτριας αρ. 2 σε προσφυγικό καθεστώς ή καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας. Συνεκτιμώνται δε, οι επιπτώσεις της επίθεσης αυτής στην Αιτήτρια αρ. 2, ήτοι ότι εξαιτίας αυτής της ντροπής δεν επισκέφθηκε κάποιον ειδικό για να την βοηθήσει με αυτό το θέμα (ερυθρό 144), δεν έδειξε σε κανέναν το βίντεο που την είχαν τραβήξει κατά την ώρα της επίθεσης, αλλά αντιθέτως διέγραψε το βίντεο (ερυθρό 143), είχε κλειστεί στον εαυτό της και άλλαξε αριθμό τηλεφώνου (ερυθρό 142), ήταν σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση (ερυθρό 141) και ντρεπόταν να ζητήσει περισσότερες λεπτομέρειες από τους γιατρούς για την επίθεση (ερυθρό 139). Εντούτοις, παρότι τα στοιχεία αυτά θα μπορούσαν να συνεκτιμηθούν ως προς την αξιοπιστία της περί του ότι υπέστη πράγματι σεξουαλική κακοποίηση, δεν προσδιορίζονται οι δράστες αυτής της επίθεσης, παρότι είχαν τεθεί επαρκείς ερωτήσεις από τον Προϊστάμενο αλλά και από το παρόν Δικαστήριο περί τούτου. Ακόμη δε, είχαν υποβληθεί συγκεκριμένες ερωτήσεις για να διαπιστωθεί πώς η Αιτήτρια είχε συνδέσει το περιστατικό με ό,τι είχε συμβεί στον σύζυγο της (ερυθρό 137) χωρίς να υπάρξουν εξειδικευμένες απαντήσεις, πέραν του ότι πριν την επίθεση των δραστών η οικογένεια τους δεν αντιμετώπιζε οποιοδήποτε πρόβλημα. Ούτε και κατά την ακροαματική διαδικασία του παρόντος Δικαστηρίου, η Αιτήτρια έδωσε επαρκείς πληροφορίες, ώστε να διαπιστωθεί ότι τα όσα της συνέβησαν συνδέονται με τα προβλήματα του συζύγου της. Συγκεκριμένα, η Αιτήτρια ερωτηθείσα ως προς τις ενδείξεις, ανέφερε ότι δεν αντιμετώπιζαν προβλήματα μέχρι εκείνη τη στιγμή και ότι είχε μια κανονική ζωή. Παράλληλα, οι ισχυρισμοί της ότι στο βίντεο που είχε στην κατοχή της οι δράστες ανέφεραν ότι δεν θα ήταν η τελευταία φορά που θα της συνέβαινε αυτό αλλά και οι ισχυρισμοί της αναφορικά με το ότι ο σύζυγος της είχε απειληθεί έξω από το φαρμακείο ότι κάτι κακό θα του συνέβαινε, αξιολογούνται ως αόριστοι και στηρίζονται σε απλές προσωπικές εικασίες. Επομένως, συντάσσομαι με το συμπέρασμα των Καθ’ων η αίτηση ως προς την αδυναμία της Αιτήτριας να ταυτοποιήσει τους δράστες και να συνδέσει την επίθεση με τα γεγονότα της 25ης Σεπτεμβρίου 2017. Συνεπώς, συνεκτιμώντας τις δηλώσεις της Αιτήτριας αρ. 2, τόσο κατά τη διοικητική διαδικασία, όσο και κατά την ενώπιόν μου ακροαματική διαδικασία, κρίνω ότι οι δηλώσεις της δεν είναι ικανές να θεμελιώσουν την εσωτερική αξιοπιστία του υπό εξέταση ισχυρισμού, ότι υπέστη σεξουαλική βία από άτομα που προσποιούνταν ότι είναι αστυνομικοί, εξαιτίας των περιστατικών που συνέβησαν στον σύζυγο της τον Σεπτέμβριο του 2017 και ο ισχυρισμός αυτός απορρίπτεται ως προς αυτό του το τμήμα.

 

62.          Ως προς τον κίνδυνο που διατρέχουν οι Αιτητές 1 και 2 εκ των αποδεκτών ισχυρισμών τους επισημαίνονται τα εξής. Ο Αιτητής αρ. 1 εγκατέλειψε το KRI περί τον Οκτώβριο του 2017 και εισήλθε σε αυτό περί τον Αύγουστο του 2018, μέσω επίσημου αερολιμένα χωρίς οποιοδήποτε πρόβλημα. Περαιτέρω, από τις πιο πάνω πληροφορίες από την χώρα καταγωγής διαπιστώνεται ότι η κυβέρνηση στοχεύει σε συγκεκριμένα προφίλ, ήτοι ακτιβιστών, δημοσιογράφων, σε ορισμένες περιστάσεις διαδηλωτών και όσους θεωρούν επικριτές. Από την στιγμή που ο Αιτητής κατάφερε να εισέλθει στην χώρα χωρίς οποιοδήποτε πρόβλημα, ο ίδιος δεν ανέφερε περιστατικά που να υποδεικνύουν ότι έστω και μέσω ανεπίσημων οδών οι φορείς δίωξης αναζητούν αυτόν ή την οικογένεια του, πέραν των κατ’ ισχυρισμό επισκέψεων κάποιων αυτοκινήτων με μαύρα παράθυρα στο σπίτι του (ερυθρό 115). Ο ίδιος μάλιστα, διέμεινε στο ίδιο του το σπίτι για μια εβδομάδα, ισχυρισμό τον οποίο στην πορεία άλλαξε, δηλώνοντας ότι διέμεναν στο σπίτι του πατέρα της συζύγου του. Τέλος, ακόμη και σε περίπτωση που ο ισχυρισμός του Αιτητή γινόταν αποδεκτός από το Δικαστήριο, προκύπτει από τους ισχυρισμούς του ότι, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν υπέρ των κομμάτων που ήθελαν ανεξαρτησία (ως εκ τούτου οι κατ’ ισχυρισμό διώκτες του Αιτητή διασφάλισαν το επιθυμητό για αυτούς αποτέλεσμα). Από τα πιο πάνω διαπιστώνεται ότι δεν θα μπορούσε ο Αιτητής να θεωρηθεί επικριτής της κυβέρνησης ή με κάποιο άλλο τρόπο άτομο ενδιαφέροντος, πολλώ δε μάλλον περί τα επτά έτη αφότου εγκατέλειψε τη χώρα του.

 

63.          Ως προς την Αιτήτρια αρ. 2, σημειώνεται ότι το περιστατικό της σεξουαλικής επίθεσης που υπέστη αποτελεί πράξη δίωξης ωστόσο δεν προκύπτει ότι η δίωξη αυτή συνδέεται με κάποιον από τους πέντε λόγους του προσφυγικού καθεστώτος ή ότι θα μπορούσε να στοιχειοθετηθεί μελλοντικός φόβος δίωξης. Αφενός μεν, το περιστατικό δεν προκύπτει να συνέβη από δράστες οι οποίοι να σχετίζονται με το περιστατικό της 25.9.2017, από το οποίο θα μπορούσε πιθανώς να εξαχθεί δίωξη για πολιτικές πεποιθήσεις. Αφετέρου, κατά την περίπτωση αξιολόγησης δίωξης για τον λόγο υπαγωγής της στην ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα των γυναικών που υπέστησαν σεξουαλική βία, επισημαίνεται κατ’ αρχάς ότι μόνο το στοιχείο τoυ φόβου δίωξης, δεν θα μπορούσε να στοιχειοθετήσει την ύπαρξης ξεχωριστής κοινωνικής ομάδας και θα πρέπει να εξεταστούν διάφορα στοιχεία όπως η αντιμετώπιση τους από τον κοινωνικό και πολιτικό περίγυρο.[31] Από τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας αρ. 2, προκύπτει ότι παρά το γεγονός ότι η οικογένεια της είχε στεναχωρηθεί αναφορικά με το περιστατικό εν τέλει το αποδέχτηκε. Επίσης, η ίδια είναι απόφοιτος πανεπιστημίου και σε κάθε περίπτωση εργαζόταν πριν την αναχώρηση της από την χώρα. Παρά τον αναντίλεκτο αντίκτυπο που είχε σ’ αυτήν η σεξουαλική επίθεση, εντούτοις έχει το υποστηρικτικό δίκτυο της οικογένειας της, αλλά επίσης κατέφυγε και στην καταγγελία του περιστατικού με την υποστήριξη της οικογένειας της. Όπως διαφαίνεται από τις πιο πάνω παρατεθείσες πληροφορίες από την χώρα καταγωγής, υφίσταται το νομικό πλαίσιο για την ποινικοποίηση τέτοιων πράξεων, ενώ υπάρχουν και στοιχειώδεις δομές υποστήριξης θυμάτων σεξουαλικής βίας.

 

64.          Προτού προχωρήσω στην ανάλυση κινδύνου που προκύπτει από τα στοιχεία του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού των Αιτητών αρ. 1 και 2, και κυρίως αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας στο τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής τους, η οποία θα πρέπει να εξεταστεί σε επικαιροποιημένη βάση σημειώνονται τα εξής κρίσιμα, τα οποία το παρόν Δικαστήριο επισημαίνει και στην πρόσφατη απόφασή του στην Προσφυγή αρ. 986/23, Μ.Ο.Α. κ.α. ν. Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, ημερ. 8.8.2024. Υπενθυμίζεται καταρχάς ότι η εξέταση των λόγων που αφορούν στην τυπική ή εξωτερική νομιμότητα, προηγείται της εξέτασης των λόγων που ανάγονται στην εσωτερική νομιμότητα, όπως η νομιμότητα της αιτιολογίας της προσβαλλόμενης πράξης. Οι επικαλούνται έλλειψη δέουσας έρευνας και κατ΄επέκταση αιτιολογίας της επίδικης απόφασης. Καίτοι το παρόν Δικαστήριο σε πλείστες αποφάσεις του επεσήμανε ότι ενόψει της έκτασης της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου και του ελέγχου που διενεργεί επί τη επίδικης πράξης οι εν λόγω ισχυρισμοί απορρίπτονται ως αλυσιτελείς και παρά τη φτωχή ανάλυση του συνηγόρου των Αιτητών επί αυτού του σημείου, εντούτοις εν προκειμένω οι εν λόγω αιτιάσεις συνδέονται αναπόδραστα με τη μείζονα διαδικαστική παράλειψη που διαπιστώνεται εκ μέρους των Καθ’ ω η αίτηση και η οποία προηγείται, όχι μόνο να μην προβούν σε έρευνα και αιτιολογία της επίδικης απόφασης στο μέτρο που αφορά του ανήλικους Αιτητές αρ. 3 και 4, αλλά να απέχουν από οποιασδήποτε ουσιαστική αναφοράς σε αυτές και στις αυτοτελείς αιτήσεις τους για διεθνή προστασία στην έκθεση εισήγηση, η οποία αποτέλεσε την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης. Σημειώνεται δε ότι η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στην επίδικη απόφαση στους Αιτητές 3 και 4 επενεργεί και στην ορθότητα εν προκειμένω της αξιολόγησης του κινδύνου που διατρέχει το σύνολο της οικογένειας καθώς ενώ διαπιστώνεται ότι καταρχήν στην έκθεση εισήγηση ότι υφίσταται έκρυθμη κατάσταση στο τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής των Αιτητών, ακολούθως δεν λαμβάνεται υπόψη κατά τη νομική ανάλυση η εαυλωτότητα των δύο ανηλίκων αγοριών της οικογένειας ως παράγοντας επίτασης του κινδύνου που αυτοί διατρέχουν. Τα δε περιστατικά ασφαλείας ορώμενα σε επικαιροποιημένη βάση φαίνονται αυξημένα σε σχέση με τα ισχύοντα κατά την έκδοση της επίδικης απόφασης.

 

65.          Ειδικότερα, στην τελευταία έκθεση της EUAA του 2024, για την κατάσταση ασφαλείας, καταγράφεται ότι οι τουρκικές δυνάμεις διεξήγαγαν χερσαίες και αεροπορικές επιθέσεις κατά στόχων του PKK στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών Hakurk και Qandil.[32] Σύμφωνα με εκπρόσωπο της οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων Community Peacemaker Teams (CPT), τον οποίο επικαλείται η ιστοσελίδα ειδήσεων Rudaw, η Τουρκία πραγματοποίησε 475 επιθέσεις στην Erbil το 2023. Ενώ οι τουρκικές αντι-PKK επιχειρήσεις επικεντρώθηκαν στο Dohuk τους πρώτους μήνες της περιόδου αναφοράς, οι τουρκικές επιθέσεις στις βόρειες περιοχές του κυβερνείου της Erbil αυξήθηκαν σημαντικά τον Ιούνιο του 2023. Μετά την επανεκλογή του Τούρκου Προέδρου Recep Tayyip Erdoğan στα τέλη Μαΐου 2023, οι επιχειρήσεις του PKK, συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων με αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς κατά των τουρκικών δυνάμεων, εντάθηκαν στην Erbil.

 

66.          Από τις 18 Οκτωβρίου 2023, άρχισαν οι έμμεσες επιθέσεις σε εγκαταστάσεις που φιλοξενούν αμερικανικές δυνάμεις και προσωπικό από τον διεθνή συνασπισμό κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIL), μετά από μια διακοπή από τον Μάιο του 2022, με πολλαπλές επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη να στοχεύουν τη βάση Harir και το Διεθνές Αεροδρόμιο της Erbil.  Στα τέλη Δεκεμβρίου 2023, ύποπτοι μαχητές που υποστηρίζονται από το Ιράν πραγματοποίησαν επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε μια βάση των Πεσμεργκά στην  Pirmam, μια περιοχή που φιλοξενεί υψηλόβαθμα στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (KDP). Υπήρξαν επίσης στοχευμένες επιθέσεις που άφησαν τουλάχιστον δύο Ιρανούς Κούρδους ακτιβιστές από το PDKI νεκρούς ή τραυματίες. Στα μέσα Ιανουαρίου 2024, μια επίθεση με πύραυλο που αναλήφθηκε από το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν (IRGC) σκότωσε τέσσερις πολίτες και τραυμάτισε έξι άλλους όταν έπληξε ένα σπίτι στην πόλη της Erbil. Ο ισχυρισμός του IRGC ότι το κτίριο χρησιμοποιούταν από τις ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών απορρίφθηκε από την κυβέρνηση του Ιρακινού Κουρδιστάν (KRG).

67.          Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED,[33] κατά την περίοδο 28/06/2023 - 28/06/2024, έχουν καταγραφεί 1.163 περιστατικά, τα οποία είχαν ως συνέπεια 103 απώλειες ανθρώπινων ζωών. Ειδικότερα, καταγράφονται 49 περιστατικά μαχών, 5 περιστατικά βίας κατά αμάχων και 1.109 περιστατικά εκρήξεων / απομακρυσμένης χρήσης βίας.  Ο πληθυσμός της επαρχίας του Erbil καταγράφεται στους 896.716 κατοίκους, σύμφωνα με ανεπίσημη εκτίμηση για το έτος 2023.[34] Με βάση λοιπόν τα όσα παρατέθηκαν, αδιάκριτη βία λαμβάνει χώρα στην περιοχή Erbil.

 

68.          Επιστρέφοντας στην αξιολόγηση στην οποία προέβησαν οι Καθ’ ων η αίτηση, εκκινούμενοι  από το ίδιο το γράμμα του περί Προσφύγων Νόμου, σε πλείστα σημεία αυτού γίνεται αναφορά στην υποχρέωση εξατομικευμένης εξέτασης της αίτησης ασύλου εκάστου των αιτητών. Στο εδάφιο (3) του άρθρου 18 του περί Προσφύγων Νόμου, όπου καταγράφονται οι βασικές αρχές που διέπουν τη διαδικασία εξέτασης των αιτήσεων διεθνούς προστασίας, προβλέπεται ότι η αξιολόγηση της αίτησης διεθνούς προστασίας γίνεται σε εξατομικευμένη βάση, αντικειμενικά και αμερόληπτα, και περιλαμβάνει τη συνεκτίμηση, μεταξύ άλλων, της ατομικής κατάστασης και των προσωπικών περιστάσεων του αιτητή, συμπεριλαμβανομένων παραγόντων όπως το προσωπικό ιστορικό, το φύλο και η ηλικία, ούτως ώστε να εκτιμηθεί εάν, βάσει των προσωπικών περιστάσεων του αιτητή, οι συνθήκες στις οποίες έχει ήδη ή θα μπορούσε να εκτεθεί ισοδυναμούν με δίωξη ή σοβαρή βλάβη.

 

69.          Ερμηνεύοντας το εννοιολογικό εύρος του όρου εξατομικευμένη αξιολόγηση το ΔΕΕ, στη απόφασή του ημερομηνίας 4.10.2018, Ahmedbekova, C-652/16 σκέψη 58, επεσήμανε ότι η κατάσταση εκάστου των μελών της οικογένειας εξετάζεται σε εξατομικευμένη βάση, ακόμα και όταν υποβάλλονται στο πλαίσιο μιας κοινής διαδικασίας. Οι αιτήσεις δεν αποτελούν αντικείμενο κοινής αξιολόγησης. Στη σκέψη 60 στην ίδια απόφασή του, το ΔΕΕ συνεχίζει τονίζοντας ότι επιτρέπεται οι αιτήσεις διεθνούς προστασίας που έχουν υποβληθεί χωριστά από τα μέλη της ίδιας οικογένειας να εξετάζονται στο πλαίσιο κοινής διαδικασίας, αλλά δεν επιτρέπεται οι αιτήσεις αυτές να αποτελούν αντικείμενο κοινής αξιολόγησης.  

 

70.          Εν προκειμένω, οι Αιτητές 3 και 4 αποτελούν ανηλίκους και ως εκ τούτου αποτελούν εκ της ηλικίας τους ευάλωτα πρόσωπα (άρθρο 9ΚΓ το περί Προσφύγων Νόμου). Επιπλέον, το βέλτιστον συμφέρον του ανηλίκου αποτελεί αρχή που οφείλει να διαρρέει όλη τη διαδικασία εξέτασης της αίτησής τους από τις διαδικαστικές εγγυήσεις μέχρι και την έκδοση της τελικής απορριπτικής απόφασης επί της αιτήσεώς τους και την τυχόν απόφασης επιστροφής τους.

 

71.          Υπενθυμίζεται ότι στην προοιμιακή σκέψη 18 της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας, προβλέπεται ότι το μείζον συμφέρον του παιδιού θα πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα των κρατών μελών κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, σύμφωνα με τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1989 για τα δικαιώματα του παιδιού. Κατά την αξιολόγηση του μείζονος συμφέροντος του παιδιού, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν ιδίως υπόψη τους την αρχή της οικογενειακής ενότητας, την ευημερία και την κοινωνική ανάπτυξη του ανηλίκου, ζητήματα ασφάλειας και προστασίας και τις απόψεις του ανηλίκου ανάλογα με την ηλικία του και την ωριμότητά του. Στο άρθρο 20 της ίδιας οδηγίας αναφέρεται στην παράγραφο 4 αυτού ότι το μείζον συμφέρον του παιδιού αποτελεί πρωταρχικό μέλημα για τα κράτη μέλη κατά την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου που αφορούν ανηλίκους.

 

72.          Η ανηλικότητα των Αιτητών 3 και 4, ως δεδομένο αδιαμφισβήτητο και παραδεκτό, οφείλεται να τύχουν ξεχωριστής ανάλυσης και αξιολόγησης ως προς τον τυχόν κίνδυνο που απορρέουν από αυτά σε συνάρτηση με τις συνθήκες που επικρατούν στην χώρα καταγωγής τους. Στο άρθρο 9ΚΕ(2) του περί Προσφύγων Νόμου περιλαμβάνονται κατευθύνσεις ως προς το περιεχόμενο της έννοιας του βέλτιστου συμφέροντος του ανηλίκου. Οι δε αξιολογήσεις σχετικά με το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού οφείλουν να λαμβάνονται υπόψιν σε όλες τις αποφάσεις, οι οποίες αφορούν παιδιά αμέσως ή εμμέσως (ΔΕΕ, απόφαση ημερ. 11.3.2021, M. A., C-112/20, σκέψεις 36 έως 38), ήτοι ακόμα και κατά την εξέταση της απόφασης επιστροφής του γονέα του.

 

73.          Ακόμα και στις περιπτώσεις όπου τα ανήλικα τέκνα δεν προβάλλουν αυτοτελείς ουσιώδεις ισχυρισμούς ή δεν είναι σε θέση να τους διατυπώσουν, όπως εν προκειμένω, αυτό δεν απαλλάσσει τη διοίκηση από την υποχρέωση να προβεί σε εξατομικευμένη ανάλυση του κινδύνου που τυχόν αυτά διατρέχουν άμα τη επιστροφή στη χώρα καταγωγής και την υπαγωγή στις κρίσιμες διατάξεις του νόμου, κατά τρόπο ανάλογο με αυτόν του γονέα τους.

 

74.          Ο τυχόν δε κίνδυνος που διατρέχουν τα τέκνα του γονέα, σε κάποιες περιπτώσεις, ενδέχεται να επεκτείνεται και στον ίδιο το γονέα, επί παραδείγματι όταν ο γονέας αντίκεται με την υποβολή του τέκνου του σε κάποια πρακτική που ισοδυναμεί με δίωξη από τρίτους. Επιπλέον, όπως εξηγείται ανωτέρω, η παρουσία των ανηλίκων επηρεάζει και την αξιολόγηση του κινδύνου που διατρέχουν οι γονείς τους, σε περίπτωση όπου υφίσταται έκρυθμη κατάσταση στο τόπο συνήθους διαμονής.

 

75.          Υπογραμμίζεται ότι καταλυτικής σημασίας για την κατάληξη του παρόντος Δικαστηρίου δεν είναι η διαπίστωση του όντως φόβου δίωξης ή κινδύνου σοβαρής βλάβης που τυχόν διατρέχουν οι Αιτητές 3 και 4, αλλά αποτελεί η ανυπαρξία οποιασδήποτε εξατομικευμένης αξιολόγησης της αίτησης τους, όπως προκύπτει από την έκθεση εισήγηση, η οποία αποτελεί την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης. Αυτό αφορά στην απομόνωση των ουσιωδών ισχυρισμών που τις αφορούν προσωπικά, του κινδύνου που υπέχουν προσωπικά με βάση τα αποδεκτά δεδομένα, ήτοι τουλάχιστον του προφίλ και της χώρα καταγωγής τους, και κατ’ επέκταση της υπαγωγής των περιστάσεών τους στις κρίσιμες διατάξεις του νόμου. Η εν λόγω παράλειψη αποτελεί πλημμέλεια μείζονος σημασίας, η οποία κρίνεται αναγκαίο να θεραπευτεί από την ίδια τη διοίκηση, η οποία όφειλε πρωτογενώς να προβεί στην ανωτέρω εξέταση και ανάλυση και όχι το παρόν Δικαστήριο.

 

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή επιτυγχάνει, με την επιφύλαξη της επικύρωσης του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού και την απόρριψη του δεύτερο και του τρίτου ουσιώδους ισχυρισμού των Αιτητών 1 και 2, οι οποίοι εξετάστηκαν και απορρίφθηκαν ανωτέρω κατόπιν εξ υπαρχής εξέτασης και τροποποίησης της αιτιολογικής βάσης απόρριψής τους, και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται δυνάμει του άρθρου 11(3)(β) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου, με €1000 έξοδα υπέρ των Αιτητών και εναντίον των Καθ’ ων η αίτηση.

 

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

 


[1] Δικαστική Ανάλυση European Asylum Support Office: Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, 2018, Σελ. 79

[2] Freedom House: Freedom in the World 2023 – Iraq, 2023,  https://freedomhouse.org/country/iraq/freedom-world/2023#PRm House, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[3] Al Jazeera, ‘The KRG’s anti-corruption effort must start from its oil sector’,

 https://www.aljazeera.com/opinions/2019/12/1/the-krgs-anti-corruption-effort-must-start-from-its-oil-sector (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

 

[4] Freedom House (2024), ‘Freedom in the world 2024: Iraq), διαθέσιμο στη διεύθυνση: Iraq: Freedom in the World 2024 Country Report | Freedom House (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[5] Freedom House (2024), ‘Freedom in the world 2024: Iraq), διαθέσιμο στη διεύθυνση: Iraq: Freedom in the World 2024 Country Report | Freedom House (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[6] Freedom House (2024), ‘Freedom in the world 2024: Iraq), διαθέσιμο στη διεύθυνση: : Iraq: Freedom in the World 2024 Country Report | Freedom House (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[7] BBC (2017), ‘What is at stake in Iraqi Kurdish vote for independence?’, διαθέσιμο στη διεύθυνση: What is at stake in Iraqi Kurdish vote for independence? - BBC News (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[8] The Guardian (2017), ‘More than 92% of voters in Iraqi Kurdistan back independence’, διαθέσιμο στη διεύθυνση: More than 92% of voters in Iraqi Kurdistan back independence | Iraq | The Guardian (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[9] BBC (2017), ‘Iraqi Kurds decisively back independence in referendum’, διαθέσιμο στη διεύθυνση: Iraqi Kurds decisively back independence in referendum - BBC News (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[10] BBC (2017), ‘What is at stake in Iraqi Kurdish vote for independence?’, διαθέσιμο στη διεύθυνση: What is at stake in Iraqi Kurdish vote for independence? - BBC News (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[11] Freedom House (2018), ‘Iraq: Freedom in the World 2018 Country Report’, διαθέσιμο στη διεύθυνση: Iraq: Freedom in the World 2018 Country Report | Freedom House (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[12] International Centre for Defense and Security (2017), ‘Possible Outcome of the Kurdistan Referendum’, διαθέσιμο στη διεύθυνση: Possible Outcome of the Kurdistan Referendum - ICDS(ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[13] Carnegie Endowment for International Peace (2017), ‘Internal divides behind the Kurdistan Referendum’, διαθέσιμο στη διεύθυνση: Internal Divides Behind the Kurdistan Referendum - Carnegie Endowment for International Peace (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[14] Carnegie Endowment for International Peace (2017), ‘Internal divides behind the Kurdistan Referendum’, διαθέσιμο στη διεύθυνση: Internal Divides Behind the Kurdistan Referendum - Carnegie Endowment for International Peace (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[15] Freedom House: Freedom in the World 2024 – Iraq, 2024, Iraq: Freedom in the World 2024 Country Report | Freedom House, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[16] ΑI, Mάιος 2020, διαθέσιμο σε: ‘Police arrests teacher and protest organizer’ και https://www.amnesty.org.uk/urgent-actions/police-arrests-teacher-and-protest-organizer,

[17] eKurd, 20 Οκτωβρίου 2021, ‘Activist Badal Barwari released from prison in Iraqi Kurdistan: family’, https://ekurd.net/activist-badal-barwari-released-2021-10-20, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[18] GCHR, 4 Σεπτεμβρίου 2020, ‘…Local authorities must…release all peaceful protesters and activists’ , Kurdish authorities must respect public freedoms and release all peaceful protesters and activists – Gulf Centre for Human Rights (gc4hr.org) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[19] Euro-Mediterranean Human Rights Monitor: Iraqi Kurdistan: Exacerbating Crises and Stolen Rights, Οκτώβριος 2020, https://euromedmonitor.org/uploads/reports/kurdistanrepen.pdf, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[20] AI, ‘Kurdistan Region of Iraq: Arbitrary arrests and enforced’, https://www.amnesty.org/en/latest/press-release/2021/06/kurdistan-region-of-iraq-arbitrary-arrests-and-enforced-disappearance-of-activists-and-journalists/, 15 Ιουνίου 2021, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[21] AI, ‘…The state of the world’s human rights’ (Freedom of expression & assembly), https://www.amnesty.org/en/location/middle-east-and-north-africa/iraq/report-iraq/, 28 Μαρτίου 2023, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

 

[22] USDOS – US Department of State: 2022 Country Report on Human Rights Practices: Iraq, 20 Μαρτίου 2023, https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/iraq/, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[23] Social Educational Economic Development (Seed Foundation) – Legal Framework for Gender – Based Violence in the Kurdistan Region of Iraq, σελ. 6, 210725-GBV_Legal_Framework_EN.pdf (seedkurdistan.org), (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[24] Social Educational Economic Development (Seed Foundation) – Legal Framework for Gender – Based Violence in the Kurdistan Region of Iraq, σελ. 12, 210725-GBV_Legal_Framework_EN.pdf (seedkurdistan.org) , (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[25] LSE Middle East Center - Taif Alkhudary, Marwa Abdul Ridah, Anfal Abed and Amal Kabashi: Access to Justice for Gender Based Violence in Iraq, Νοέμβριος του 2021, σελ.6, http://eprints.lse.ac.uk/112753/3/GBVinIraq.pdf, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[26] USDOS – US Department of State: 2022 Country Report on Human Rights Practices: Iraq, 20 Μαρτίου 2023, https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/iraq/, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[27] USDOS – US Department of State: 2022 Country Report on Human Rights Practices: Iraq, 20 Μαρτίου 2023, https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/iraq/, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[28] Human Rights Watch Submission to the UN Human Rights Committee in advance of its review of Iraq, January 2022, σελ. 3, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[29] USDOS – US Department of State: 2022 Country Report on Human Rights Practices: Iraq, 20 Μαρτίου 2023, https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/iraq/, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

[30] USDOS – US Department of State: 2022 Country Report on Human Rights Practices: Iraq, 20 Μαρτίου 2023, https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/iraq/, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 12/7/2024)

 

[31] EASO Guidance on membership of a particular social group, σελ. 11

[32] EUAA, COI Report: Iraq – Security Situation, March 2024, pp.117-118, available at: https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/2024-05/2024_05_COI_Report_Iraq_Security_Situation_EN.pdf (accessed on 10/7/2024)

 

[33] ACLED - DISAGGREGATED DATA COLLECTION - ANALYSIS & CRISIS MAPPING PLATFORM, The Armed Conflict Location & Event Data Project, 2023, διαθέσιμο στον ακόλουθο διαδικτυακό σύνδεσμο https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (βλ. πλατφόρμα Dashboard, με στοιχεία ανάλυσης ως εξής: COUNTRY VIEW- EVENT DATE - 28.6.2023 – 28.6.2024, EVENT TYPE - Battles / Violence against civilians / Explosions/Remote violence / Riots / Protests και REGION – Middle East- Iraq- Erbil) [ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 10/7/2024]

[34] https://worldpopulationreview.com/world-cities/erbil-population

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο