I.T.I. κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, Υπόθεση Αρ.: 36/2023, 14/8/2024

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ.: 36/2023

14 Αυγούστου, 2024

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

1. I.T.I.

2. K.P.E.I

Αιτήτριες,

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η αίτηση

........

Κ. Κουπάρη (κα), για τις Αιτήτριες

Δ. Δημητρίου (κος), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η Αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Οι Αιτήτριες με την παρούσα προσφυγή αιτούνται, την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία να κηρύσσεται άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 10.8.2022 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά τους για διεθνή προστασία, καθώς κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2020 (στο εξής: ο περί Προσφύγων Νόμος). Αιτούνται εξάλλου την αναγνώριση καθεστώτος διεθνούς προστασίας και την αναγνώριση ότι σε περίπτωση επιστροφής τους υφίσταται κίνδυνος να υποστούν βασανιστήρια, απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση κατά παράβαση των άρθρων 2 και 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: η ΕΣΔΑ) και κατ’ επέκταση της αρχής της μη επαναπροώθησης.

Γεγονότα

1. Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Η Αιτήτρια αρ. 1 κατάγεται από τη Δημοκρατία του Καμερούν. Εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές και περί τις 17.9.2019 υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 18.7.2022, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη της Αιτήτριας αρ. 1 από λειτουργό της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (στο εξής: EASO και πλέον Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο -EUAA). Στις 27.7.2022, ο λειτουργός υπέβαλε Έκθεση /Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης ασύλου της. Η Έκθεση - Εισήγηση εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο στις 10.8.2022. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στην Αιτήτρια αρ. 1 στις 28.12.2022, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

Νομικοί ισχυρισμοί

2. Η Αιτήτρια αρ. 1 με τη γραπτή της αγόρευση προβάλλει ως λόγους προσφυγής την έλλειψη δέουσας έρευνας και την έλλειψη αιτιολογίας σχετικά με την μη υπαγωγή της στο καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας.

3. Από την πλευρά τους οι Καθ' ων η αίτηση υπεραμύνονται της επίδικης πράξης, προβάλλοντας ενώπιον του Δικαστηρίου ότι η Αιτήτριες δεν δικαιούνται αναγνώρισης διεθνούς προστασίας και συμπληρωματικής προστασίας.

Το νομικό πλαίσιο

4. Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».

5. Ο Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έχει ως ακολούθως (η υπογράμμιση είναι δική μου):«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

6. Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (Ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

7. Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει την έννοια του όρου πρόσφυγας και τις προϋποθέσεις υπαγωγής σε αυτόν τον ορισμό.

8. Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπει τις περιπτώσεις, όπου χορηγείται το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

Κατάληξη

9. Σύμφωνα με την νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οι λόγοι προσφυγής, που δεν αναπτύσσονται στο πλαίσιο της αγόρευσης της αιτήτριας, θεωρούνται ως εγκαταλειφθέντες. Το ίδιο ισχύει και με τους λόγους σε σχέση με τους οποίους δεν προβάλλεται οποιαδήποτε επιχειρηματολογία προς υποστήριξή τους (Βλ. συναφώς Υπόθεση Αρ. 692/89, Level Tachexcavs Ltd v. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας, ημερ. 17.12.1990, (1990) 3 ΑΑΔ 4407, Α.Ε. Αρ. 2421, Kokos Athanasiou Motors Ltd v. Δημοκρατίας, ημερ. 24.1.2020 (2000) 3 ΑΑΔ 21, Υπόθεση Αρ. 1073/2004, Γεώργιας Αντωνίου κ.α. ν. Δημοκρατίας, μέσω Εφόρου Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, ημερ. 6.2.2007).

10. Σε κάθε περίπτωση, ως λόγοι προσφυγής έχουν απομονωθεί οι αναφερόμενοι ανωτέρω κάτω από τον τίτλο «Νομικοί ισχυρισμοί». Επιπλέον, επισημαίνω ότι ο Κανονισμός 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962 επιβάλλει, όπως τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται η προσφυγή του εκάστοτε αιτητή εξειδικεύονται και αιτιολογούνται πλήρως στο εισαγωγικό δικόγραφο της διαδικασίας. Η έννοια του Κανονισμού 7 είναι η οριοθέτηση με λεπτομέρεια των επίδικων θεμάτων (αυτή είναι η έννοια της λέξης «πλήρως»), ούτως ώστε τα επίδικα θέματα να περιορίζονται στα απολύτως αναγκαία, με τους διαδίκους να γνωρίζουν με ακρίβεια το λόγο που προωθείται ο εκάστοτε λόγος ακύρωσης, αλλά και το Δικαστήριο να ασχολείται μόνο με συγκεκριμένα ζητήματα και όχι με γενικές και αόριστες τοποθετήσεις [Βλ. Α.Ε. Αρ. 156/2012, Mustafa Haghilo v. Γενικού Διευθυντή Υπουργείου Εσωτερικών, ημερ. 27/2/2018, Α.Ε. Αρ. 95/2012, Χριστοδουλίδης ν. Πανεπιστημίου Κύπρου, ημερ. 6.7.2018]. Αυτά ισχύουν κατά μείζονα λόγο όταν ο αιτητής εκπροσωπείται δια συνηγόρου. Για να καταστεί το θέμα επίδικο, πρέπει αυτό να εγείρεται σύμφωνα με τις δικονομικές διατάξεις και να αποφασίζεται ύστερα από εξαντλητική επιχειρηματολογία. Η αγόρευση αποτελεί το μέσο για την έκθεση της επιχειρηματολογίας υπέρ της αποδοχής των λόγων ακύρωσης και όχι υποκατάστατο της στοιχειοθέτησής τους. [Βλ. Α.Ε. Αρ. 3729, Μαραγκός ν. Δημοκρατίας, 3.11.2006, (2006) 3 ΑΑΔ 671, Α.Ε. 1883], Μαρία Ευθυμίου ν. Ε.Δ.Υ., (1997) 3 ΑΑΔ 281, 14.7.1997]. Προς τούτο, επισημαίνεται ότι είναι ατυχής η σύνδεση της εν λόγω κανονιστικής διάταξης με την υποχρέωση της διοίκησης να αιτιολογεί τις αποφάσεις της.

11. Ως προς τον ισχυρισμό που προωθείται από την Αιτήτρια αρ. 1 και αρ. 2 περί έλλειψης δέουσας έρευνας, γεγονός που οδήγησε σε πλάνη τη διοίκηση και ότι η επίδικη πράξη είναι αναιτιολόγητη, είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό ότι η δικαιοδοσία του παρόντος δικαστηρίου διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο λυσιτελές της προβολής των λόγων προσφυγής. Ειδικότερα, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει και την ουσιαστική ορθότητα της de novo και ex nunc. Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας. Η πιο πάνω ανάλυση λόγω της έκτασης της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου καθιστά αλυσιτελή την προβολή υποπεριπτώσεων λόγων προσφυγής π.χ. έλλειψη δέουσας έρευνας, ορισμένες διαδικαστικές πλημμέλειες κατά την έκδοση της επίδικης πράξης. Εν προκειμένω, ο Αιτητής εκπροσωπούμενος και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς του και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωσή τους [Βλ. «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14^ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2^η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552]. Ως αλυσιτελής χαρακτηρίζεται ο λόγος προσφυγής, ο οποίος ακόμα και αν γίνει δεκτός δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης [Βλ. Η προβολή ισχυρισμών στις διοικητικές διαφορές ουσίας, Α. Αθ. Αρχοντάκη, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 100]

12. Επισημαίνεται επιπλέον συναφώς ότι αποτελεί βασική νομολογιακή αρχή ότι η έκταση της έρευνας, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στην διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης [Βλ. Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Α.Ε. Aρ.: 3017, Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, ημερ. 5.6.2002, (2002) 3 ΑΑΔ 345].

13. Η γενική αυτή νομολογιακή αρχή θα πρέπει να εξεταστεί εν προκειμένω υπό το φως του ειδικού δικαίου που διέπει τη διαδικασία εξέτασης μίας αιτήσεως ασύλου και των αρχών που θεσπίζει τόσο η εθνική όσο και η ενωσιακή νομοθεσία. Συναφές εν προκειμένω είναι το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου και ειδικότερα τα εδάφια (2) και (3) αυτού. Από τις εν λόγω διατάξεις απορρέει καταρχάς η υποχρέωση του Αιτητή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς τεκμηρίωση της αίτησης ασύλου του. Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Βλ. ενδεικτικώς, Υπόθ. Αρ. 1721/2011, Ηοοman & Mahiab Khanbabaie v. Aναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 30.6.2016, ECLI:CY:AD:2016:D320) αποτελεί υποχρέωση του αιτητή ασύλου να επικαλεστεί έστω και χωρίς να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που του προκαλούν κατά τρόπο αντικειμενικώς αιτιολογημένο, φόβο δίωξης στη χώρα του για κάποιον από τους λόγους που αναφέρει το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου (Βλ. επίσης νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αποφάσεις αρ. 1093/2008, 817/2009 και 459/2010). Εν συνεχεία ωστόσο, λόγω ακριβώς της δυσχέρειας των αιτητών ασύλου να τεκμηριώσουν με συγκεκριμένα στοιχεία την αίτησή τους, γεννάται υποχρέωση της διοίκησης να συνδράμει τον Αιτητή σε αυτήν την προσπάθεια προβολής και τεκμηρίωσης των ισχυρισμών του (Βλ. Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών παρ. 195 επ., Βλ. επίσης αναφορικά με την ενεργό συνεργασία Απόφαση του ΔΕΕ της 22ας Νοεμβρίου 2012, Υπόθεση C‑277/11, M. M., ECLI:EU:C:2012:744, σκέψεις 63 εώς 68).

14. Προχωρώντας στην εξέταση της ουσίας των ισχυρισμών της Αιτήτριας αρ. 1 και αρ. 2, επισημαίνω συναφώς τα ακόλουθα: Η Αιτήτρια αρ.1 κατά την καταγραφή του αιτήματός της για την αναγνώριση καθεστώτος διεθνούς προστασίας δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της λόγω της κρίσης στο δυτικό Καμερούν και της Κυβέρνησης του Καμερούν. Ειδικότερα, ανέφερε ότι την είχαν απαγάγει οι Αμπαζόνιανς, και αφέθηκε ελεύθερη, όταν οι γονείς της τους έδωσαν χρηματικό ποσό. Μετά από λίγους μήνες, έκαψαν το σπίτι τους, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι γονείς της. Για το λόγο αυτό, αναγκάστηκε να φύγει και να παραμείνει κρυμμένη στο δάσος για ένα μήνα. Έπειτα η θεία της την βοήθησε με το ταξίδι της στην Κυπριακή Δημοκρατία. Φτάνοντας η Αιτήτρια στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου, την βοήθησε μια γυναίκα, η οποία την φιλοξένησε στο σπίτι της για 5-6 ημέρες, ώσπου της ζήτησε να κοιμηθεί με έναν άντρα και όταν η Αιτήτρια αρνήθηκε την έδιωξε από το σπίτι.

15. Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξης, η Αιτήτρια αρ. 1 ανέφερε πως γεννήθηκε στο Limbe στο Καμερούν το 1983 και ότι μεγάλωσε στην Kumba. Ως προς το θρήσκευμα δήλωσε ότι είναι Χριστιανή και ότι ανήκει στην φυλή Bameta. Ως προς την οικογενειακή της κατάσταση δήλωσε άγαμη, και ότι έχει αποκτήσει μια ανήλικη κόρη (Αιτήτρια αρ. 2), γεννημένη το 2021 στην Κυπριακή Δημοκρατία. Ως προς την πατρική της οικογένεια, δήλωσε ότι οι γονείς της δεν είναι εν ζωή. Ως προς το μορφωτικό της επίπεδο, δήλωσε ότι σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Dschang. Τέλος, δήλωσε ότι στο
Καμερούν διατηρούσε εστιατόριο από το 2014 έως το 2019.

16. Όσον αφορά τους λόγους που την οδήγησαν να εγκαταλείψει το Καμερούν, η Αιτήτρια ανέφερε ότι διατηρούσε εστιατόριο μπροστά από την οικία της στην Kumba, κατά τη διάρκεια της κρίσης μεταξύ των αγγλόφωνων και γαλλόφωνων περιοχών της χώρας. Ειδικότερα, ανέφερε ότι οι μαχητές των Αμπαζόνιανς επισκέπτονταν το εστιατόριό της για να γευματίσουν, ενώ στη συνέχεια ερχόταν ο στρατός. Αυτό δημιούργησε υποψίες και από τις δύο πλευρές, με αποτέλεσμα να την κατηγορούν για συνεργασία με τον αντίπαλο. Οι Αμπαζόνιανς την απήγαγαν και την ανέκριναν, ζητώντας της να σταματήσει να πουλάει φαγητό στον στρατό. Από την άλλη πλευρά, ο στρατός της ζήτησε να μην εξυπηρετεί τους Αμπαζόνιανς. Η κατάσταση έγινε ιδιαίτερα επικίνδυνη, καθώς και οι δύο πλευρές την απειλούσαν με θάνατο. Σε μία από τις επιθέσεις του στρατού, πυρπολήθηκαν σπίτια και η αιτούσα έχασε τη μητέρα της, ενώ η ίδια τραυματίστηκε. Αναγκάστηκε να κρυφτεί στο δάσος για δύο εβδομάδες. Τελικά, η θεία της κανόνισε τη διαφυγή της με τη βοήθεια ενός αστυνομικού που τη μετέφερε στη Duala, όπου παρέμεινε για λίγες ημέρες πριν εγκαταλείψει τη χώρα.

17. Ερωτηθείσα εάν υπάρχει κάποιος άλλος λόγος που δεν επιθυμεί να επιστρέψει στο Καμερούν αναφορικά με το τέκνο της, δήλωσε ότι σε περίπτωση επιστροφής της δεν έχει που να μείνει και ότι εάν επιστρέψει υπάρχει περίπτωση να την σκοτώσουν. Ερωτηθείσα εάν πιστεύει ότι μπορεί να επιστρέψει στο Καμερούν και να διαμείνει σε άλλη πόλη όπως την Duala, δήλωσε ότι δεν θεωρεί ασφαλές να επιστρέψει στο Καμερούν και να εγκατασταθεί σε άλλη πόλη, διότι οι Αμπαζόνιανς όταν αναζητούν κάποιον, βάζουν κατασκόπους παντού στη χώρα. Ερωτηθείσα εάν θεωρεί ότι θα την αναζητήσουν προσωπικά στο μέλλον, ισχυρίστηκε ότι θα την κατηγορήσουν πως δίνει πληροφορίες στον στρατό, γεγονός που μπορεί να τους οδηγήσει να στραφούν εναντίον της. Εξηγεί ότι όταν υπάρχει διαμάχη μεταξύ του στρατού και αυτονομιστών, σκοτώνονται άνθρωποι και την κατηγόρησαν ότι αυτή ευθύνεται για τις πληροφορίες που δίνονται. Αυτό συνέβη μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου 2019.

18. Αξιολογώντας το αίτημα διεθνούς προστασίας της Αιτήτριας, οι Καθ' ων η αίτηση σχημάτισαν τέσσερις ουσιώδεις ισχυρισμούς, ο μεν πρώτος ως προς τα προσωπικά στοιχεία της Αιτήτριας αρ. 1, την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και τον τόπο συνήθους διαμονής της, ο δεύτερος τον ισχυρισμό ότι η Αιτήτρια αρ. 1 απειλήθηκε από τους Αμπαζόνιανς, οι οποίοι την απήγαγαν, ο τρίτος τον ισχυρισμό ότι η Αιτήτρια αρ. 1 απειλήθηκε από τον στρατό του Καμερούν και ο τέταρτος ότι η μητέρα της Αιτήτριας αρ. 1 σκοτώθηκε, λόγω πυρκαγιάς η οποία προκλήθηκε από τον στρατό του Καμερούν.

19. Ο πρώτος ισχυρισμός έγινε αποδεκτός, δεδομένου ότι κρίθηκε πως παρατέθηκε με επαρκώς συγκεκριμένο τρόπο, βρισκόταν δε σε συμφωνία με τις εξωτερικές πηγές. Παρατηρώ ωστόσο ότι εκ παραδρομής αναγράφεται στην έκθεση – εισήγηση ότι ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίπτεται. Αυτό διαφαίνεται από το γεγονός ότι στην κατάληξη, καταγράφεται ότι η εσωτερική και η εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού έχουν στοιχειοθετηθεί.

20. Ο δεύτερος ισχυρισμός, ωστόσο, έτυχε απόρριψης. Συγκεκριμένα προς τούτο, οι καθ’ ων η αίτηση κατέγραψαν ότι η Αιτήτρια αρ. 1 δεν κατάφερε να τεκμηριώσει τις δηλώσεις της σχετικά με αυτό τον ισχυρισμό, καθώς δεν ήταν σε θέση να παράσχει συγκεκριμένες πληροφορίες και ένα ακριβές χρονοδιάγραμμα των γεγονότων. Όταν της ζητήθηκε να διευκρινίσει πόσο συχνά οι μαχητές των αυτονομιστών επισκέπτονταν το εστιατόριό της για να γευματίσουν, απάντησε γενικά ότι δεν έρχονταν κάθε μέρα. Όσον αφορά τον τρόπο που αναγνώρισε την ταυτότητά τους, δεν μπόρεσε να δώσει ακριβείς πληροφορίες και ανέφερε αόριστα ότι ντύνονταν σαν πολίτες, αλλά άκουγε τις συνομιλίες τους. Όταν της ζητήθηκε ξανά να διευκρινίσει πώς έγινε γνωστή η ταυτότητά τους, ανέφερε ασυνάρτητα ότι δεν φοβούνται να μιλήσουν, επειδή έχουν πνευματική προστασία. Επιπλέον, καταγράφουν ότι όταν της ζητήθηκε να διευκρινίσει πότε ακριβώς άρχισαν να επισκέπτονται το εστιατόριό της, ανέφερε ότι γενικά ξεκίνησαν το 2016, όταν άρχισε η κρίση. Αναφορικά με την απαγωγή της, σημειώνουν ότι η αιτήτρια δήλωσε με γενικό τρόπο ότι ήρθαν τρία άτομα και της χτύπησαν την πόρτα στο σπίτι και ότι όταν βγήκε έξω της ζήτησαν να ανέβει στο μηχανάκι και την πήγανε στο δάσος. Ανέφερε αόριστα ότι της είχαν δέσει τα μάτια και ότι την μετέφεραν σε άλλο χωριό. Αναφορικά με το δάσος που διέμενε για τρείς ημέρες, εντόπισαν έλλειψη λεπτομερειών στην αφήγησή της ως προς τον μέρος που διέμενε αλλά και ως προς τις συζητήσεις που είχε. Ως προς το μέρος που διέμεινε για τρείς ημέρες, ανέφερε με γενικό τρόπο ότι ήταν φτιαγμένο από κλαδιά και ότι είχε ένα στρώμα και τα ρούχα των Αμπαζόνιανς, ενώ δεν ήταν κλειδωμένο δωμάτιο, αλλά αισθάνθηκε ότι ήταν ριψοκίνδυνο να προσπαθήσει να φύγει, καθώς δεν γνώριζε το δρόμο. Ως προς τις απειλές που δέχτηκε από τους Αμπαζόνιανς, η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να αναφέρει ακριβώς τα λόγια τους και απλώς ανέφερε ότι της είπαν πως "την επόμενη φορά που θα σε δούμε με τον στρατό, θα σε σκοτώσουμε". Αναφορικά με την αντίδρασή της στις απειλές που δέχτηκε δήλωσε ότι σταματούσε να σερβίρει φαγητό για μερικές μέρες και μετά άρχιζε να πουλάει φαγητό ξανά. Σημειώνουν ότι οι δηλώσεις της ήταν αντιφατικές και ότι δεν μπορούσε να δώσει ένα χρονοδιάγραμμα για τα ανωτέρω. Συγκεκριμένα, ενώ αρχικά δήλωσε ότι την απήγαγαν τον Ιούλιο του 2019, έπειτα ανέφερε ότι μετά την απαγωγή, την απείλησαν δύο φορές τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2019. Ερωτηθείσα να διευκρινίσει αυτή την αντίφαση, δήλωσε ότι δεν μπορεί να επαναφέρει τους μήνες των γεγονότων και γενικά ότι συνέβη από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο. Τέλος, ανέφερε ότι κατά την διάρκεια της σύγκρουσης μεταξύ των Αμπαζόνιανς και του στρατού, σκοτώθηκαν άτομα και την κατηγόρησαν ότι εκείνη ήταν η αιτία. Παρ΄ αυτα δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει το λόγο καθώς και να διευκρινίσει ποιος την κατηγόρησε, δίνοντας γενικά παραδείγματα για τα περιστατικά που έλαβαν χώρα στην περιοχή της. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία, παραθέτουν πηγές πληροφόρησης από τις οποίες προκύπτει ότι κατά την αγγλόφωνη κρίση, δολοφονήθηκαν και απήχθησαν άτομα από τους Αμπαζόνιανς. Ωστόσο, οι ισχυρισμοί της ίδιας δεν εντοπίστηκαν.

21. Ο τρίτος ισχυρισμός, έτυχε απόρριψης. Συγκεκριμένα προς τούτο, οι καθ’ ων η Αίτηση, καταγράφουν ότι η Αιτήτρια αρ. 1 δεν ήταν σε θέση να διευκρινίσει πόσο συχνά οι στρατιωτικοί του Καμερούν, πήγαιναν στο εστιατόριό της καθώς και το χρονοδιάγραμμα παρουσίας τους εκεί. Σε επαναληπτική ερώτηση που της τέθηκε, απάντησε με συγκεχυμένο τρόπο, ότι ο στρατός, μερικές φορές δεν γευμάτιζε απλά ερχόταν, διότι αναζητούσε τους Αμπαζόνιανς. Όταν της ζητήθηκε να διευκρινίσει τη δήλωσή της ότι δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι είναι στρατιωτικοί, διότι κάποιες φορές είναι ντυμένοι ως πολίτες και κάποιες ως στρατιωτικοί, ανέφερε με γενικό τρόπο ότι στο στρατόπεδο είναι ντυμένοι με τις στολές τους και έχουν τα όπλα τους, ενώ στο εστιατόριο όχι. Αναφορικά με τις απειλές που δέχτηκε, ανέφερε ότι συνέβη μια φορά αλλά δεν ήταν σε θέση να παρέχει λεπτομέρειες, καθώς δήλωσε αόριστα ότι της είπαν να μην σερβίρει φαγητό στους Αμπαζόνιανς. Τέλος, σημειώνουν ότι δεν μπορούσε να περιγράψει ποιος την απείλησε, καθώς δήλωσε με γενικό τρόπο, ότι «δεν γνωρίζω , απλά ντύνονται με τις στολές τους και έρχονται και σε απειλούν». Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, παρέθεσαν πηγές πληροφόρησης αναφορικά με την βία που ασκούσε ο στρατός εναντίον των αμάχων κατά την διάρκεια της αγγλόφωνης κρίσης, τους οποίους κατηγορούσαν ότι συνεργάζονταν με τους Αμπαζόνιανς.

22. Ο τέταρτος ισχυρισμός, έγινε αποδεκτός. Συγκεκριμένα προς τούτο, οι καθ’ ων η Αίτηση, κατέγραψαν ότι η Αιτήτρια αρ. 1 ήταν σε θέση να παρέχει λεπτομέρειες σχετικά με τη γενική κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή της, καθώς και για το βίαιο επεισόδιο γενικευμένης βίας που οδήγησε στον θάνατο της μητέρας της. Συγκεκριμένα ήταν σε θέση να διευκρινίσει το χρονοδιάγραμμα των γεγονότων, καθώς και να περιγράψει τί ακριβώς συνέβη εκείνη την νύχτα. Δήλωσε επιπλέον, ότι η μητέρα της αρχικά κατάφερε να επιβιώσει, όμως έπειτα απεβίωσε λόγω της έλλειψης ιατρικής βοήθειας. Περαιτέρω δήλωσε ότι κατάλαβε πως ο στρατός ενεπλάκη σε αυτό, καθότι τους είδε να έρχονται με ένα όχημα, που έμοιαζε με τανκ, το οποίο ονόμασε ως “amour car hilux”. Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού παρατέθηκαν εξωτερικές πηγές σχετικά με την έναρξη και κλιμάκωση της σύγκρουσης στο Αγγλόφωνο Καμερούν.

23. Κατά την ανάλυση κινδύνου, διαπιστώθηκε ως προς την κατάσταση ασφαλείας στο Νοτιοδυτικό Καμερούν, περιοχή τελευταίας συνήθους διαμονής της Αιτήτριας αρ. 1, ότι υπάρχουν περιστατικά ασφαλείας από τα οποία θα μπορούσε καταρχήν να προκύπτει κίνδυνος για την Αιτήτρια αρ. 1 και το ανήλικο τέκνο της - Αιτήτρια αρ. 2. Ωστόσο, συμπεραίνεται ότι η Αιτήτρια αρ. 1 είναι μια γυναίκα, η οποία έχει ζήσει πολλά χρόνια στο Καμερούν και δεν βίωσε κάποιο περιστατικό έμφυλης βίας, ενώ είχε πρόσβαση στην εκπαίδευση, σπούδαζε οικονομικά, στα οποία έλαβε πτυχίο και εργαζόταν για πολλά χρόνια σε εστιατόριο. Συνεπώς, δεν μπορεί να διαπιστωθεί ότι κινδυνεύει να αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω της ιδιότητάς της ως μόνη γυναίκα με ανήλικο τέκνο, σε περίπτωση επιστροφής τους στη χώρα καταγωγής τους και ειδικότερα στον τόπο διαμονής τους, ήτοι την Kumba.

24. Εντούτοις, κατά το ακόλουθο στάδιο της νομικής ανάλυσης, οι Καθ' ων η αίτηση κατέληξαν, ότι δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης της Αιτήτριας αρ. 1 και αρ. 2 για κάποιους από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης αυτού δυνάμει του άρθρου 19(2)(α) και (β) του περί Προσφύγων Νόμου. Στο πλαίσιο εξέτασης της υπαγωγής τους στο άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, παραθέτοντας επιπλέον πληροφορίες από τη χώρα καταγωγής τους και συγκεκριμένα για την πόλη Kumba, λαμβάνοντας υπόψιν τις προσωπικές περιστάσεις της Αιτήτριας αρ. 1, αξιολογήθηκε πως δεν προκύπτει πιθανότητα υπαγωγής τους σε αυτό.

25. Στο πλαίσιο της παρούσας δικαστικής διαδικασίας η Αιτήτρια αρ. 1, επανέλαβε τα όσα είχε ισχυριστεί κατά την συνέντευξή της ενώπιον του αρμόδιου λειτουργού, ως προς του λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε το Καμερούν. Αναφορικά με τον ανήλικο τέκνο της (Αιτήτρια αρ. 2), ανέφερε ότι ο πατέρας κατάγεται από το Καμερούν και ότι δεν έχει καμία επικοινωνία μαζί του, ούτε γνωρίζει που βρίσκεται. Ερωτηθείσα τί πιστεύει ότι θα της συμβεί, εάν επιστρέψει στην Kumba στο Καμερούν, ανέφερε ότι δεν ξέρει που θα διαμείνει και ότι δεν γνωρίζει εάν ο στρατός την αναζητά ακόμη εκεί. Ερωτηθείσα εάν μπορεί να επιστρέψει σε άλλη πόλη στο Καμερούν, ανέφερε ότι έχουν ήδη πληροφορίες για εκείνη και ότι η υπόθεση παραμένει ανοιχτή. Επιπλέον, ανέφερε ότι ο στρατός συνεργάζεται με την αστυνομία και ότι πριν εγκαταλείψει την χώρα, είχε λάβει έγγραφο – κλήση εμφάνισής της ενώπιον της Αστυνομίας, αλλά δεν εμφανίστηκε ποτέ διότι κρυβόταν στο δάσος. Τέλος, δήλωσε ότι στην Κυπριακή Δημοκρατία εισήλθε με φοιτητική visa από το αεροδρόμιο της Duala. Κατά την έξοδό της από την χώρα ανέφερε ότι δεν αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα, διότι η θεία της γνώριζε ένα υψηλά ιστάμενο πρόσωπο στην αστυνομία, το οποίο την συνόδευσε στο αεροδρόμιο, μαζί με άλλους.

26. Κατ' εφαρμογή του άρθρου 11(3) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο δυνάμει του οποίου το παρόν δικαστήριο προβαίνει σε έλεγχο νομιμότητας και ορθότητας αυτής, εξετάζοντας πλήρως και από τούδε και στο εξής, θα προχωρήσω στην αξιολόγηση των ενώπιον μου δεδομένων ως προς την αίτησή της Αιτήτριας για διεθνή προστασία. Επισημαίνεται στο σημείο αυτό ότι οι Καθ' ων η αίτηση διέκριναν τέσσερις ουσιώδεις ισχυρισμούς ως καταγράφονται ανωτέρω. Συντάσσομαι με την ανάλυση των Καθ' ων η αίτηση ως προς την αξιολόγηση του πρώτου ισχυρισμού ως αξιόπιστου, αναφορικά με τα προσωπικά στοιχεία και τη χώρα καταγωγής της Αιτήτριας, την οποία και υιοθετώ.

27. Ως προς τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, ως προς τις απειλές που δέχτηκε από τους Αμπαζονιανς, θα συνταχθώ με την κατάληξη των Καθ' ων η αίτηση ως προς τη μη ύπαρξη εσωτερικής αξιοπιστίας στα λεγόμενα της Αιτήτριας αρ. 1. Ανατρέχοντας στο πρακτικό της συνέντευξης, διαπιστώνω ότι η Αιτήτρια αρ. 1 ήταν γενικόλογη και δεν πρόβαλε λεπτομέρειες ως προς τις απειλές που δεχόταν. Αρχικά ήταν αόριστη ως προς την συχνότητα που έρχονταν τα συγκεκριμένα άτομα στο εστιατόριο, αναφέροντας ότι έρχονταν μια φορά στο τόσο (ερυθρό 34 1χ). Θα συμφωνήσω με την κατάληξη των καθ’ ων στην έκθεση-εισήγηση ότι η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να παραθέσει ένα ακριβές χρονοδιάγραμμα των γεγονότων ενώ παρατηρώ ότι υπέπεσε σε αντιφάσεις. Συγκεκριμένα, όταν της ζητήθηκε να διευκρινίσει πότε ακριβώς άρχισαν να επισκέπτονται το εστιατόριό της, ανέφερε ότι γενικά ξεκίνησαν το 2016, όταν άρχισε η κρίση. Παρατηρώ ωστόσο, ότι κατά την ακροαματική διαδικασία η Αιτήτρια ερωτηθείσα πότε άρχισε να έχει προβλήματα εκεί και τί είδους προβλήματα, ανέφερε ότι το 2019 είχε προβλήματα με τον στρατό και τους Αμπαζόνιανς. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι όταν οι Αμπαζόνιανς έρχονταν να γευματίσουν, τότε ο στρατός ερχόταν και πυροβολούσε, ενώ πάντα υπήρχε διαμάχη. Ερωτηθείσα κατόπιν από το Δικαστήριο εάν αυτό συνέβη μια φορά το 2019, απάντησε καταφατικά. Ωστόσο έπειτα ερωτηθείσα συγκεκριμένα από το Δικαστήριο: “Από το 2019 υπήρχαν περιστατικά με βάσει το εστιατόριο; Έρχονταν να φάνε οι Ambazonians και ερχόταν και ο στρατός και άρχιζε να πυροβολεί;” Η αιτήτρια αποκρίθηκε καταφατικά, ενώ κατόπιν ερωτηθείσα: “Και αυτό έγινε πολλές φορές ή μια φορά;” Με την Αιτήτρια να αποκρίνεται “Πολλές φορές”, ενώ έπειτα ερωτηθείσα “Ερχονταν δηλαδή από το 2016-2017 που άρχισε η κρίση. Και το 2019 μια μέρα σας απειλούσαν που βρίσκονταν οι Ambazoninas γιατί θα σας σκότωναν; Αφού τόσο καιρό έρχονταν και έτρωγαν. Τί έγινε με τους Ambazonias και άρχισαν να σας απειλούν;” Η Αιτήτρια αποκρίθηκε ότι: “ Όταν η κρίση ξεκίνησε έρχονταν και πυροβολούσαν και έφευγαν. Όταν ο στρατός ερχόταν, οι πολίτες και οι Ambazonians πήγαιναν στους θάμνους. Και όταν έφευγαν, έρχονταν πίσω στο σπίτι τους. Έτσι πήγαινε μέχρι το 2019 που δεν πήγαινε άλλο”. Η Αιτήτρια δεν δίνει σαφείς απαντήσεις, αναφορικά με το πότε άρχισε να έχει προβλήματα με τους Αμπαζόνιανς και τον στρατό, ενώ δεν διευκρινίζει για ποιο λόγο συγκεκριμένα άρχισε να έχει προβλήματα το 2019 και γιατί την απειλούσαν.

28. Περαιτέρω, παρατηρείται ότι η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να διευκρινίσει πόσος καιρός πέρασε από την τελευταία απειλή που δέχτηκε μέχρι να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής της, απαντώντας εντελώς αόριστα ότι από τον Ιούνιο, Ιούλιο , Αύγουστο μέχρι το Σεπτέμβριο, αναφέροντας ότι ήταν πολύ αγχωμένη και δεν μπορούσε να σκεφτεί (ερυθρό 31 1χ). Σε προηγούμενο δε σημείο της συνέντευξης είχε αναφέρει ότι την είχαν απειλήσει δύο φορές, μια τον Ιούνιο και μια τον Ιούλιο του 2019 (ερυθρό 32 2χ).

29. Επιπλέον, συμφωνώ με την σημείωση των καθ’ ων στην έκθεση – εισήγηση όσον αφορά τον τρόπο που αναγνώρισε την ταυτότητά τους, καθότι δεν μπόρεσε να δώσει ακριβείς πληροφορίες και ανέφερε αόριστα ότι ντύνονταν σαν πολίτες, αλλά άκουγε τις συνομιλίες τους. Όταν της ζητήθηκε ξανά να διευκρινίσει πώς έγινε γνωστή η ταυτότητά τους, ανέφερε ασυνάρτητα ότι όταν τους έβλεπε στο δάσος, ήταν με τις στολές τους και τα όπλα τους και έτσι καταλάβαινε ότι ήταν οι συγκεκριμένοι (ερυθρό 35 2χ). Ωστόσο, οι ισχυρισμοί της είναι εντελώς αόριστοι, καθότι δεν εξηγεί πότε ακριβώς τους έβλεπε στο δάσος, τον λόγο που τους έβλεπε και γιατί η ίδια μετέβαινε στο ίδιο σημείο με τα συγκεκριμένα άτομα, εφόσον την απειλούσαν. Συμφωνώ επίσης με την κατάληξη των καθ’ ων ως προς τις απειλές που δέχτηκε ότι δεν ήταν σε θέση να αναφέρει ακριβώς τα λόγια τους και απλώς ανέφερε ότι της είπαν πως "την επόμενη φορά που θα σε δούμε με τον στρατό, θα σε σκοτώσουμε".

30. Επιπλέον, ερωτηθείσα από τον αρμόδιο λειτουργό πως αντέδρασε σε αυτές τις δύο απειλές που έλαβε από τους Ambazonians, ανέφερε ότι σταματούσε να σερβίρει φαγητό για κάποιες μέρες, και έπειτα συνέχιζε να σερβίρει, διότι ήταν ο μόνος τρόπος να επιβιώσει. Ωστόσο, ο ισχυρισμός της δεν κρίνεται ευλογοφανείς και δεν παραπέμπει σε ένα βιωματικό περιστατικό, καθότι εφόσον όπως ισχυρίζεται δεχόταν απειλές και από τις δύο πλευρές, ζούσε μέσα στην διαμάχη και τους πυροβολισμούς, ενώ μάλιστα την είχαν απαγάγει, θα αναμενόταν από την ίδια, να κλείσει την επιχείρησή της αμέσως προκειμένου να σώσει την ζωή της. Αντιθέτως η Αιτήτρια, ανέφερε ότι τα γεγονότα έλαβαν χώρα για διάστημα τεσσάρων μηνών, ήτοι από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο.

31. Τέλος, ως προς τον λόγο που οι Αμπαζόνιανς την απειλούσαν, δεν κατάφερε να δώσει μια τεκμηριωμένη απάντηση, ενώ καθ’ όλη την διάρκεια της συνέντευξης και της ακροαματικής διαδικασίας, απαντούσε γενικόλογα ως προς αυτό, παρόλο που της τέθηκαν πολλές ερωτήσεις. Συγκεκριμένα, σε διευκρινιστική ερώτηση του Δικαστηρίου τί πρόβλημα είχαν μαζί της οι Αμπαζόνιανς, ανέφερε ότι θεωρούσαν πώς αποκαλύπτει στον στρατό που βρίσκονται. Ερωτηθείσα πώς είναι δυνατό η ίδια να γνωρίζει που βρίσκονται, ανέφερε ότι όταν κάποιος πηγαίνει στο δάσος, γνωρίζει ποιος βρίσκεται εκεί και που. Ωστόσο ο ισχυρισμός αυτός δεν κρίνεται ευλογοφανείς, καθότι η απάντησή της είναι γενικόλογη, δεν προσδιορίζει σε ποιο δάσος συγκεκριμένα και τί ακριβώς έκανε η ίδια στα σημεία που βρίσκονται οι Αμπαζόνιανς. Περαιτέρω, ερωτηθείσα να διευκρινίσει και πάλι γιατί να στραφούν συγκεκριμένα εναντίον της, ανέφερε αόριστα ότι οι Αμπαζόνιανς, στράφηκαν εναντίον του στρατού και εάν εκνευριστούν μπορεί να πυροβολήσουν τον οποιοδήποτε. Από την απάντησή της αυτή, διαφαίνεται ότι η ίδια δεν αποτελούσε προσωπικά στόχο, αλλά ο κίνδυνος ήταν γενικευμένος στην περιοχή.

32. Αναφορικά με την απαγωγή της, θα συμφωνήσω με την κατάληξη των καθ’ ων η αίτηση ότι η Αιτήτρια δήλωσε με γενικό τρόπο ότι ήρθαν τρία άτομα και της χτύπησαν την πόρτα στο σπίτι και ότι όταν βγήκε έξω της ζήτησαν να ανέβει στο μηχανάκι και την πήγανε στο δάσος. Αρχικά δεν διαφαίνεται κανένα βιωματικό στοιχείο στην αφήγησή της, καθότι η Αιτήτρια ανέφερε ότι απλώς της ζήτησαν να ανέβει στο όχημά τους, χωρίς να ισχυριστεί ότι την απείλησαν ή ότι αναγκάστηκε με κάποιο τρόπο να το πράξει. Ανέφερε αόριστα ότι της είχαν δέσει τα μάτια και ότι την μετέφεραν σε ένα άλλο χωριό. Παρατηρείται επιπλέον, αντίφαση ως προς το χρονικό πλαίσιο της απαγωγής της και των απειλών που δέχτηκε. Συγκεκριμένα, ενώ αρχικά είχε δηλώσει ότι την απήγαγαν τον Ιούλιο του 2019 και ότι δέχτηκε τις δύο απειλές τον Ιούνιο και τον Ιούλιο , ερωτηθείσα εάν οι απειλές έλαβαν χώρα πριν ή μετά την απαγωγή, απάντησε μετά. Σε διευκρινιστική ερώτηση ως προς την αντίφαση αυτή, ανέφερε ότι δεν είναι σε θέση να επαναφέρει τους μήνες και ότι όλα αυτά συνέβησαν μεταξύ Ιουνίου και Σεπτεμβρίου (ερυθρό 32 3χ). Παράλληλα, κατά την ακροαματική διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου, άλλαξε την κατάθεσή της και ανέφερε ότι την απήγαγαν τον Ιούνιο. Τέλος, σημειώνεται ότι η Αιτήτρια ανέφερε ότι κατά την απαγωγή της, της τέθηκαν απλώς ερωτήσεις και δεν την έβλαψαν, ενώ παρατηρείται ότι κατά την κατάθεση της αίτησης ασύλου, είχε αναφέρει ότι οι γονείς της έδωσαν χρηματικό ποσό στους Αμπαζόνιανς για να την ελευθερώσουν.

33. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ως άνω αναφερόμενου ισχυρισμού, βρέθηκαν γενικότερες πληροφορίες σε εξωτερικές πηγές, αναφορικά με την κρίση του 2016 στο Καμερούν, τις συγκρούσεις, καθώς και τις απαγωγές / συλλήψεις που διαπράττονται από τους Αμπαζόνιανς. Σύμφωνα με το International Crisis Group (2020) το Καμερούν αντιμετώπιζε δύο βίαιες συγκρούσεις. Κατ΄ αρχήν μια σύγκρουση μεταξύ της κυβέρνησης και των αυτονομιστών της αγγλόφωνης μειονότητας, η οποία σκότωσε πάνω από 3.000 άτομα και εκτόπισε 600.000. Στις αγγλόφωνες περιοχές 800.000 παιδιά είναι εκτός σχολείου και ένα στα τρία από τα τέσσερα εκατομμύρια άτομα χρειάζονται βοήθεια. Και δεύτερον η χώρα αντιμετωπίζει εκ νέου μια εξέγερση της Μπόκο Χαράμ: αφού εξασθένησε για λίγο, επέστρεψε και πραγματοποίησε θανατηφόρες επιθέσεις γύρω από τη λίμνη Τσαντ. Ο πόλεμος με την Μπόκο Χαράμ - με επίκεντρο τις Βόρειες επαρχίες - σκότωσε 2.000 Καμερουνέζους, εκτόπισε 250.000 και προκάλεσε την άνοδο ομάδων αυτοάμυνας. ^{^[1]}

34. Δημοσίευμα της DW του 2019 σημειώνει ότι χιλιάδες άνθρωποι τράπηκαν σε φυγή από τα σπίτια τους σε πόλεις, όπως είναι η Bamenda, η Buea και η Kumba – στο επίκεντρο της σύγκρουσης. Κάποιοι προσπάθησαν να κρυφτούν στο δάσος για να διαφύγουν από την οργή τόσο των κυβερνητικών δυνάμεων όσο και των ένοπλων αυτονομιστών. Τα ταξιδιωτικά γραφεία στις πόλεις Bamenda και Buea ήταν γεμάτα και επικρατούσε χάος, καθώς οι κάτοικοι προσπαθούν να ρυθμίσουν τη φυγή τους, κυρίως οδικώς. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι ναύλοι διπλασιάστηκαν ή τριπλασιάστηκαν.^{^[2]}Σύμφωνα με έκθεση της 1ης Μαρτίου του 2023 της R2P Monitor, «περισσότεροι από 6.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί ως αποτέλεσμα της κρίσης από το 2016. Οι δυνάμεις ασφαλείας διέπραξαν εξωδικαστικές δολοφονίες και εκτεταμένη σεξουαλική βία και βία λόγω φύλου, έκαψαν αγγλόφωνα χωριά και υπέβαλαν σε αυθαίρετη κράτηση, βασανιστήρια και κακομεταχείριση άτομα που θεωρούνταν ύποπτα ως αυτονομιστές. Οι ένοπλοι αυτονομιστές γίνονται επίσης ολοένα και πιο βίαιοι, σκοτώνοντας, απαγάγοντας και τρομοκρατώντας πληθυσμούς ενώ διεκδικούν σταθερά τον έλεγχο σε μεγάλα τμήματα των αγγλόφωνων περιοχών. Από τις αρχές του 2022 η κυβέρνηση αύξησε τις επιχειρήσεις της κατά των ένοπλων αυτονομιστικών προπύργιων. Οι αγγλόφωνοι αυτονομιστές απάντησαν εντείνοντας τις επιθέσεις εναντίον των κυβερνητικών δυνάμεων ασφαλείας, χρησιμοποιώντας περισσότερα φονικά όπλα και αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς IED. Οι αυτονομιστές έχουν απαγορεύσει την κυβερνητική εκπαίδευση και συχνά επιτίθενται, απειλούν και απαγάγουν μαθητές και καθηγητές, και επιπλέον καίνε, καταστρέφουν και λεηλατούν σχολεία. Αυτές οι επιθέσεις, καθώς και τα αυστηρά lockdown που επιβλήθηκαν από ένοπλους αυτονομιστές, έχουν στερήσει την εκπαίδευσή τους από τα παιδιά. Σύμφωνα με τον OCHA, μόνο το 46 τοις εκατό των σχολείων λειτουργούν και το 54 τοις εκατό των μαθητών πραγματοποίησαν εγγραφή για το ακαδημαϊκό έτος 2022-2023. Περισσότεροι από 2 εκατομμύρια άνθρωποι πλήττονται στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές και χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια. Η OCHA εκτιμά, όπως αναφέρει η ίδια ως άνω έκθεση, ότι τουλάχιστον 628.000 άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί εσωτερικά λόγω βίας στις δύο περιοχές, ενώ περισσότεροι από 87.000 έχουν καταφύγει στη Νιγηρία». ^{^[3]}

35. Αναφορά του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 2022 κάνει λόγο πως από το 2017, οι ένοπλοι αυτονομιστές έχουν απαγάγει εκατοντάδες ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων φοιτητών, δασκάλων, ιατρικού προσωπικού, εργαζομένων σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, κληρικών και κυβερνητικών αξιωματούχων.^{^[4]} Αυτό επιβεβαιώνεται και από έτερη αναφορά του Παρατηρητηρίου, επίσης δημοσιευθείσα το 2019, η οποία καταγράφει απαγωγές πολιτικών και φοιτητών,^{^[5]} αλλά και από άρθρο του ειδησεογραφικού πρακτορείου France24, δημοσιευθέν το 2019.^{^[6]} Σε μια κοινή δήλωση που δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 2023, η Διεθνής Αμνηστία και διάφορες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών του Καμερούν παρέχουν την ακόλουθη επισκόπηση σχετικά με τις καταχρήσεις στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές: « […] από την 1η Οκτωβρίου 2017, όταν τα αυτονομιστικά κινήματα διακήρυξαν την ανεξαρτησία των βορειοδυτικών και νοτιοδυτικών περιοχών ως «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Αμπαζονίας», οι βίαιες συγκρούσεις μεταξύ του στρατού του Καμερούν και των ένοπλων αυτονομιστών, γνωστών συλλογικά ως «Ambas» (Ambazonians), δεν έχουν σταματήσει. Οι πληθυσμοί των βορειοδυτικών και νοτιοδυτικών περιοχών βρίσκονται στη μέση. Σύμφωνα με μαρτυρίες τους οι κυβερνητικοί στρατιώτες (σ.σ. κατηγορώντας τους για συνενοχή με τους Ambas), ρίχνουν βενζίνη στα σπίτια τους πριν τους βάλουν φωτιά, και πώς οι στρατιώτες βιάζουν γυναίκες και κορίτσια από τοπικά χωριά ως αντίποινα για αυτονομιστικές επιθέσεις εναντίον τους. Οι ένοπλοι αυτονομιστές εισβάλλουν σε χωριά και απάγουν ανθρώπους για λύτρα για να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις τους, κλέβουν τα βοοειδή τους και σκοτώνουν όσους κατηγορούνται για συνεργασία με τις αρχές του Καμερούν ή για μη συμμόρφωση με τους νέους κανόνες που επιβάλλουν».^{^[7]}

36. Παρόλο που από τις εξωτερικές πηγές, επιβεβαιώνεται η έκρυθμη κατάσταση στο Καμερούν και η σύγκρουση μεταξύ της κυβέρνησης και των αυτονομιστών της αγγλόφωνης μειονότητας κατά την ανωτέρω χρονική περίοδο, επισημαίνεται ότι λόγω του ότι οι απειλές και η απαγωγή της Αιτήτριας από τους Αμπαζόνιανς, αποτελεί περιστατικό που ανάγεται στην ιδιωτική σφαίρα της Αιτήτριας και λόγω των αντιφάσεων και ελλείψεων στις οποίες υπέπεσε κατά την διάρκεια της συνέντευξής της και κατά την ακροαματική διαδικασία, ο ισχυρισμός απορρίπτεται ως μη αξιόπιστος.

37. Ως προς τον τρίτο ουσιώδη ισχυρισμό, ως προς τις απειλές που δέχτηκε από τους στρατιώτες του Καμερούν, θα συνταχθώ με την κατάληξη των Καθ' ων η αίτηση ως προς τη μη ύπαρξη εσωτερικής αξιοπιστίας στα λεγόμενά της. Θα συμφωνήσω με την κατάληξη των καθ’ ων η Αίτηση, ότι η Αιτήτρια αρ. 1 δεν ήταν σε θέση να διευκρινίσει πόσο συχνά οι στρατιωτικοί του Καμερούν, πήγαιναν στο εστιατόριό της καθώς και το χρονοδιάγραμμα παρουσίας τους εκεί. Αναφορικά με τις απειλές που δέχτηκε, ανέφερε ότι συνέβη μια φορά αλλά δεν ήταν σε θέση να παρέχει λεπτομέρειες, καθώς δήλωσε αόριστα ότι της είπαν να μην σερβίρει φαγητό στους Αμπαζόνιανς. Επιπλέον, δεν κρίνεται ευλογοφανείς ο ισχυρισμός της ότι την απείλησαν το 2019. Η Αιτήτρια δήλωσε ότι πριν από το 2019 δεν είχε πρόβλημα, ότι δηλαδή τους σέρβιρε φαγητό και έβγαζε χρήματα. Ωστόσο, ούτε κατά την συνέντευξη της ενώπιον του αρμόδιου λειτουργού, αλλά ούτε και κατά την ακροαματική διαδικασία, κατάφερε να διευκρινίσει τον λόγο που την απειλήσαν το 2019. Περαιτέρω, ερωτηθείσα από το Δικαστήριο γιατί δεν έκλεισε την επιχείρησή της, εφόσον το 2019, ο στρατός και οι Αμπαζόνιανς έρχονταν στο εστιατόριό της, ελάμβαναν χώρα πυροβολισμοί και η κατάσταση ήταν έκρυθμη, ανέφερε ότι αυτός ήταν ο λόγος που σταμάτησε να εργάζεται. Ωστόσο, σε ερώτηση του Δικαστηρίου πότε ακριβώς έκλεισε την επιχείρηση, ανέφερε αόριστα το 2019. Έπειτα, ερωτηθείσα συγκεκριμένα από το Δικαστήριο, εάν είχε ήδη κλείσει το εστιατόριο όταν την απήγαγαν ή το έκλεισε μετά, διευκρίνισε ότι το έκλεισε μετά την απαγωγή της, αναφέροντας ότι εάν άνοιγε θα ερχόταν ο στρατός και έτσι το έκλεισε. Ο ισχυρισμός αυτός έρχεται σε αντίθεση με την μετέπειτα κατάθεσή της, όπου ερωτηθείσα από το Δικαστήριο εάν όταν την ελευθέρωσαν συνέχισε να τους σερβίρει, ανέφερε ότι επέστρεψε στο σπίτι της και συνέχισε να τους σερβίρει και ότι όταν ήρθε ο στρατός και κατάλαβε ότι η ζωή της βρίσκεται σε κίνδυνο. Τέλος, συμφωνώ με την κατάληξη των καθ’ ων η Αίτηση ότι δεν μπορούσε να περιγράψει ποιος την απείλησε, καθώς δήλωσε με γενικό τρόπο, ότι «δεν γνωρίζω, απλά ντύνονται με τις στολές τους και έρχονται και σε απειλούν».

38. Αναφορικά με την αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού, παραπέμπω στις πληροφορίες, οι οποίες παρατίθενται ανωτέρω κατά την εξέταση της εξωτερικής αξιοπιστίας του δεύτερου ισχυρισμού, από τις οποίες επιβεβαιώνεται η έκρυθμη κατάσταση στο Καμερούν και η σύγκρουση μεταξύ της κυβέρνησης και των αυτονομιστών της αγγλόφωνης μειονότητας κατά την ανωτέρω χρονική περίοδο. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι λόγω του ότι οι απειλές, τις οποίες δέχτηκε η Αιτήτρια αρ. 1 από τον στρατό, αποτελούν περιστατικό που ανάγεται στην ιδιωτική σφαίρα της Αιτήτριας και λόγω των αντιφάσεων και ελλείψεων στις οποίες υπέπεσε κατά την διάρκεια της συνέντευξής της και κατά την ακροαματική διαδικασία, ο ισχυρισμός απορρίπτεται ως μη αξιόπιστος.

39. Ως προς τον τέταρτο ισχυρισμό, ο οποίος έγινε αποδεκτός, συντάσσομαι με την κατάληξη των καθ‘ ων η αίτηση. Συγκεκριμένα προς τούτο, οι καθ’ ων η Αίτηση, κατέγραψαν ότι η Αιτήτρια αρ. 1 ήταν σε θέση να παρέχει λεπτομέρειες σχετικά με τη γενική κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή της, καθώς και για το επεισόδιο γενικευμένης βίας που οδήγησε στον θάνατο της μητέρας της. Παρατηρώ ότι ήταν σε θέση να διευκρινίσει το χρονοδιάγραμμα των γεγονότων, καθώς και να περιγράψει τί ακριβώς συνέβη εκείνη την νύχτα. Περαιτέρω δήλωσε ότι κατάλαβε πως ο στρατός ενεπλάκη σε αυτό, καθότι τους είδε να έρχονται με ένα όχημα, που έμοιαζε με τανκ, το οποίο ονόμασε ως “amour car hilux”.

40. Προχωρώντας στην αξιολόγηση του κινδύνου που διατρέχει η Αιτήτρια αρ. 1 και αρ. 2, στη βάση των αξιόπιστων ισχυρισμών τους, ήτοι το προφίλ, την ταυτότητα και τη χώρα καταγωγής, αλλά και με βάσει τον ισχυρισμό ότι η μητέρα της Αιτήτριας αρ. 1 σκοτώθηκε, λόγω πυρκαγιάς, η οποία προκλήθηκε από τον στρατό του Καμερούν, επισημαίνονται τα κάτωθι: Το Δικαστήριο θα προχωρήσει σε έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σχετικά με την γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στην χώρα καταγωγής της Αιτήτριας αρ. 1 και αρ. 2 και ειδικότερα στην περιοχή διαμονής της, ήτοι την περιοχή Kake στην πόλη Kumba της Νοτιοδυτικής περιοχής του Καμερούν, το οποίο προσδιόρισε η Αιτήτρια αρ. 1 όταν ρωτήθηκε σχετικά ως την περιοχή συνήθους διαμονής της, ώστε να διερευνηθεί εάν συντρέχει εύλογη πιθανότητα η Αιτήτρια αρ. 1 και αρ. 2 βάσει αυτών των πληροφοριών σε συνδυασμό με τις ατομικές τους περιστάσεις να υποστούν δίωξη ή σοβαρό κίνδυνο βλάβης σε περίπτωση επιστροφής τους εκεί.

41. Ως προς τη γενική κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής, βάσει του portal RULAC (Rule of Law in Armed Conflict)[8] παρατηρώ ότι το Καμερούν εμπλέκεται σε μη διεθνή ένοπλη σύρραξη με την Boko Haram στην περιοχή Far North. Στις περιοχές Northwest και Southwest, αναφέρεται ότι αριθμός αγγλόφωνων αποσχιστικών ομάδων μάχεται έναντι της κυβέρνησης για την ανεξαρτησία των περιοχών.[9]

42. Οι απαρχές της σύγκρουσης εντοπίζονται κατά το 2016 όταν αγγλόφωνοι δικηγόροι, μαθητές και δάσκαλοι ξεκίνησαν να διαδηλώνουν λόγω της υπο-εκπροσώπησής τους και της περιθωριοποίησής τους από την κυβέρνηση, ενώ η συμβολική μονομερής ανακήρυξη του ανεξάρτητου κράτους της Αμπαζονίας την πρώτη Οκτωβρίου 2017 επέφερε την άμεση χρήση του στρατού στις αγγλόφωνες περιοχές.[10] Προέκυψαν από τις άνω εξελίξεις διάφορες αυτονομιστικές ομάδες οι οποίες υποστηρίζουν τη δημιουργία της «Δημοκρατίας της Αμπαζονίας» στη βορειοδυτική και τη νοτιοδυτική περιφέρεια.[11]

43. Οι αντιμαχόμενες πλευρές αποτελούνται από τις δυνάμεις ασφαλείας του Καμερούν και από τις ένοπλες αυτονομιστικές ομάδες. Οι δυνάμεις των αυτονομιστών παρουσιάζονται διαιρεμένες, αν και το μεταξύ τους επίπεδο συνεργασίας παραμένει ασαφές.[12] Παρατηρείται διαρκώς αυξανόμενη προσπάθεια των ομάδων προς συνεργασία, μεταξύ των οποίων η πραγματοποίηση συναντήσεων το Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2022, όπου αποπειράθηκαν να ευθυγραμμίσουν τους σκοπούς και να εξεύρουν κοινή στρατηγική στις διενέξεις αυτών.[13] Οι ομάδες αυτές φαίνεται να πολλαπλασιάζονται και να αποκτούν οικονομική και αποφασιστική αυτονομία έναντι της διασποράς στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη η οποία, έδιδε πολιτική κατεύθυνση σε αυτές.[14] H στρατιωτική ικανότητα των αυτονομιστών αξιολογείται περί τις δύο με τέσσερις χιλιάδες μαχητές.

44. Περαιτέρω ως προς τις χρησιμοποιούμενες τακτικές, μεθόδους, μέσα και όπλα πολέμου αξιολογούνται τα κάτωθι. Το 2021 φαίνεται να έλαβε χώρα στρατιωτική αναδιοργάνωση εντός των αποσχιστικών ομάδων οι οποίες προκρίνουν την τακτική της φθοράς και στοχεύουν συγκεκριμένα το στρατό.[15] Πιο συγκεκριμένα αντί να χτυπούν τα αστικά κέντρα προς δημιουργία χάους προκρίνουν κατά προτεραιότητα τη στοχοποίηση του στρατού από την αρχή της χρονιάς.[16] Ένας περισσότερο τελειοποιημένος εξοπλισμός και ελαφρύς οπλισμός, ο οποίος καθιστά δυσχερή την αναγνώριση των αυτονομιστών έχει βοηθήσει στη στρατηγική αυτή.[17] Κατά τη διάρκεια των επιθέσεών τους στο στρατό, οι αυτονομιστές χρησιμοποιούν αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς, καθώς και περισσότερο προηγμένα όπλα όπως εκτοξευτές αντιαρματικών.[18]

45. Ως προς τον αριθμό δε των περιστατικών ασφαλείας γενικότερα στη Νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν, στην οποία εντοπίζεται η πόλη Kumba, τόπος προηγούμενης συνήθους διαμονής της Αιτήτριας αρ. 1, για την πληρότητα της έρευνας παρατίθενται και αριθμητικά δεδομένα από την βάση δεδομένων ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project). Eνημερωτικό σημείωμα του ACLED το οποίο περιλαμβάνει το σύνολο των περιστατικών ασφαλείας που έλαβαν χώρα στο Καμερούν κατά το έτος 2023, καταγράφει πως στην Νοτιοδυτική επαρχία έλαβαν χώρα κατά το έτος 2023, 115 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων προήλθαν 186 καταγεγραμμένες απώλειες^{^[19]}. Η επαρχία που επλήγη περισσότερο κατά το έτος 2023 ήταν o Άπω Βορράς (Extrême-Nord) όπου καταγράφηκαν 954 περιστατικά ασφαλείας^{^[20]}.

46. Περαιτέρω, κατά το έτος 2024, σύμφωνα με δεδομένα της βάσης ACLED, κατά την χρονική περίοδο από 01-01-2024 έως 26-07-2024 καταγράφονται 292 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων προήλθαν 260 απώλειες, εξ’ αυτών των περιστατικών τα 107 κωδικοποιήθηκαν ως μάχες, τα 9 ως εκρήξεις, τα 166 ως βία κατά αμάχων, τα 17 ως ταραχές και δύο ως απομακρυσμένη βία.^{^[21]} Σημειωτέον δε, ότι ο πληθυσμός της Νοτιοδυτικής Περιφέρειας καταγράφεται στους 1.553.300 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις που έλαβαν χώρα το έτος 2015. [22]

47. Περαιτέρω ως προς τον αριθμό των περιστατικών ασφαλείας στην Kumba, τόπο συνήθους και τελευταίας διαμονής της Αιτήτριας αρ. 1 και αρ. 2, κατά τον τελευταίο χρόνο, ήτοι μεταξύ 22.07.2023 και 19.07.2024, καταγράφηκαν από την εν λόγω βάση δεδομένων συνολικά 23 περιστατικά ασφαλείας με καταγεγραμμένες 14 ανθρώπινες απώλειες.[23] Πιο αναλυτικά, 7 εξ αυτών καταγράφηκαν ως μάχες, 16 ως περιστατικά χρήσης βίας κατά των πολιτών, 7 ως εκρήξεις ή εξ αποστάσεως ασκηθείσα βίας, και 13 ως ταραχές. O πληθυσμός της πόλης Kumba, καταγράφεται στους 144.268 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις που έλαβαν χώρα το έτος 2005. [24]

48. Σημειώνεται επικουρικώς, ότι ως προς το δεύτερο ισχυρισμό της Αιτήτριας αρ. 1 περί εμπρησμού της οικίας της και συνακόλουθα θανάτου της μητέρας της, αυτός με βάση τις δηλώσεις της δεν ήταν αποτέλεσμα στοχοποίησης της ιδίας της Αιτήτριας και της οικογένειάς της, αλλά αποτέλεσμα μιας μαζικής εφόδου του στρατού στην περιοχή. Συνεπώς, η εξέταση του κινδύνου που τυχόν διατρέχει η Αιτήτρια εξαιτίας αυτού του συμβάντος εντάσσεται στο πλαίσιο της εξέτασης και ανάλυσης της γενικότερης κατάστασης ασφαλείας του τόπου τελευταίας συνήθους διαμονής της Αιτήτριας, η οποία προηγήθηκε ανωτέρω.

49. Για την πληρότητα της έρευνας, το Δικαστήριο θα προχωρήσει σε έρευνα εξωτερικών πηγών πληροφόρησης, αναφορικά με την κατάσταση των μόνων γυναικών με ανήλικα τέκνα στο Καμερούν. Όπως σημειώνεται από το Freedom House και το Υπουργείο Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών (USDOS), το Σύνταγμα στο Καμερούν εγγυάται το ίδιο νομικό καθεστώς και δικαιώματα σε άνδρες και γυναίκες.^{^[25]} Ωστόσο, στην πράξη, η κυβέρνηση του Καμερούν συχνά δεν εφαρμόζει το νόμο, με αποτέλεσμα να επικρατούν οι παραδοσιακοί κανόνες και πρακτικές.^{^[26]} Οι ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών εξακολουθούν να υφίστανται (επιπλέον των ανισοτήτων μεταξύ πλουσίων και φτωχών και μεταξύ διαφορετικών περιοχών), ιδίως όσον αφορά την πρόσβαση στην υγεία, την εκπαίδευση και την απασχόληση.^{^[27]} Σύμφωνα με έκθεση του USDOS για την κατάσταση ανθρωπίνων δικαιωμάτων του 2020, η «κοινωνικοπολιτισμική πρακτική της άρνησης στις γυναίκες του δικαιώματος της ιδιοκτησίας γης, ειδικά μέσω της κληρονομιάς, ήταν διαδεδομένη στις περισσότερες περιοχές».^{^[28]} Οι γυναίκες χωρίς ανδρική υποστήριξη που ζουν σε εκτοπισμό είναι ευάλωτες καθώς μπορεί να εκτεθούν σε σεξουαλική βία από μέλη ένοπλων ομάδων, κοινότητες υποδοχής και συγγενείς^{^[29]}. Σύμφωνα με έκθεση που εκπόνησε το Population Council, μια διεθνής ΜΚΟ που εστιάζει στο φύλο και την αναπαραγωγική υγεία, οι εγκυμοσύνες εκτός γάμου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των εγκυμοσύνων που προέκυψαν ως αποτέλεσμα βιασμού ή ακόμα και έπειτα από συναινετική σεξουαλική επαφή, θεωρούνται πηγή ντροπής^{^[30]}.

50. Ομοίως, σε ένα άρθρο περιοδικού σχετικά με την επίδραση της ένοπλης σύγκρουσης στη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία των νέων στο Βορειοδυτικό Καμερούν, οι συγγραφείς ανέφεραν ότι η μητρότητα ενός παιδιού εκτός γάμου θεωρείται πηγή ντροπής και ότι, συχνά, η μητέρα κάνει έκτρωση από φόβο για οικογενειακή απόρριψη^{^[31]}. Το Immigration and Refugee Board of Canada παραθέτει επίσης πληροφορίες από το 'Rural Women Center for Education and Development Cameroon (RuWCED)', μια ΜΚΟ που προωθεί τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών που ζουν σε αγροτικές περιοχές και την πρόσβασή τους σε εκπαίδευση και πόρους. Με βάση τις συγκεκριμένες πληροφορίες για τις γυναίκες, το καθεστώς της άγαμης είναι ως επί το πλείστον «πολιτιστικά και κοινωνικά ταπεινωτικό», ειδικά για τις έφηβες μητέρες ή τις άγαμες αρχηγούς νοικοκυριών με παιδιά. Η ίδια πηγή σημείωσε ότι οι ανύπαντρες γυναίκες «συνήθως αντιμετωπίζονται στερεοτυπικά» και θεωρείται ότι έχουν έναν «κακό χαρακτήρα» ή κάποιο «πρόβλημα» που τις «αποτρέπει» από το να παντρευτούν, καθώς ο γάμος χαίρει «υψηλής εκτίμησης» στην κουλτούρα του Καμερούν^{^[32]}. Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε από έναν ανταποκριτή από το Καμερούν στο Your Commonwealth, έναν ιστότοπο που δημιουργήθηκε από το Commonwealth Youth Program ως «μια πλατφόρμα για τις φωνές των νέων από χώρες της Κοινοπολιτείας» και επιμελήθηκε από «έμπειρους δημοσιογράφους» (Commonwealth Youth Program n.d.), αναφέρει επίσης ότι «πολλές ανύπαντρες γυναίκες, ιδιαίτερα εκείνες στα τέλη της δεκαετίας των 20 με 30», βιώνουν «τεράστιο στίγμα» και «συνήθως ερωτώνται γιατί δεν είναι παντρεμένες ή πού είναι ο σύζυγός τους»^{^[33]}.

51. Παρά τις ανωτέρω πληροφορίες, και παρά το γεγονός ότι η Αιτήτρια αρ. 1 αποτελεί γυναίκα μόνη με ανήλικο τέκνο, πρόκειται για μια ενήλικη γυναίκα, υγιή, και ικανή προς εργασία. Επιπλέον, διαθέτει υψηλό μορφωτικό επίπεδο, καθότι είναι απόφοιτη Πανεπιστημίου και μιλά άπταιστα την αγγλική γλώσσα, ενώ φέρει και βασικές γνώσεις της γαλλικής γλώσσας. Μάλιστα στην χώρα καταγωγής της διατηρούσε την δικιά της επιχείρηση, οπότε γνωρίζει από επιχειρήσεις και θα μπορέσει εύκολα, σε περίπτωση επιστροφής της, να ανεύρει εργασία και να συντηρήσει εκείνη και το ανήλικο τέκνο της. Περαιτέρω, ανήκει στην φυλή Bameta και είναι χριστιανή στο θρήσκευμα, στοιχεία που ουδέποτε αποτέλεσαν αιτία διακριτικής κοινωνικής μεταχείρισης ή έθεσαν εμπόδια στην πρόσβασή της στην εργασία. Επιπλέον, δεν ανέφερε ότι υπέστη οποιαδήποτε μορφή έμφυλης βίας, ενώ έχει ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Καμερούν και συγκεκριμένα στην πόλη Kumba, και επομένως γνωρίζει πολύ καλά την περιοχή και πώς να προστατευθεί από τους κινδύνους. Τέλος, προκύπτει ότι διατίθεται εν δυνάμει υποστηρικτικό δίκτυο στην χώρα καταγωγής της, καθότι διαθέτει τα ξαδέλφια της αλλά και συμμαθητές και φίλους όπως η ίδια δήλωσε κατά την ακροαματική διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου, οι οποίοι εξακολουθούν να διαβιούν στην Kumba χωρίς να αντιμετωπίζουν οποιοδήποτε πρόβλημα.

52. Ως εκ τούτου, η κατάσταση ασφαλείας στον τόπο τελευταίας διαμονής της Αιτήτριας καίτοι έκρυθμη δεν φθάνει στο επίπεδο να εκθέτει την Αιτήτρια σε κίνδυνο βλάβης, λαμβάνοντας υπόψη και τις προσωπικές της περιστάσεις.

53. Αλλά και όλως επικουρικώς πρέπει να αναφερθεί ότι, ακόμα και στην περίπτωση που οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας γίνονταν αποδεκτοί, δεν θα δικαιολογείτο η υπαγωγή της Αιτήτριας αρ. 1 και αρ. 2 στο καθεστώς του πρόσφυγα. Όσον αφορά τις ισχυριζόμενες απειλές από τον στρατό και τους Αμπαζόνιανς αλλά και την ισχυριζόμενη απαγωγή της, η Αιτήτρια αρ.1 αφέθηκε ελεύθερη, διέμενε και διακινείτο στην περιοχή για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο μηνών, χωρίς να αντιμετωπίσει οιοδήποτε πρόβλημα. Εγκατέλειψε δε τη χώρα νόμιμα από το αεροδρόμιο της Duala, χωρίς να αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα. Αναφορικά με το περιστατικό πυρπόλησης της οικίας της από τον στρατό δεν αποτελούσε συγκεκριμένη στοχοποίηση της Αιτήτριας αρ. 1 και της οικογένειάς της, αντιθέτως ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, το οποία εντάσσεται στη γενικότερη εξέταση της κατάστασης ασφαλείας του τόπου συνήθους διαμονής της Αιτήτριας.

54. Καταληκτικά, ενόψει των ανωτέρω και από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει δυνατότητα υπαγωγής της Αιτήτριας αρ. 1 και αρ. 2 στην προστατευτική διάταξη του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, καθώς δεν τεκμηριώνεται βάσιμος φόβος δίωξης για κάποιον από τους λόγους που εξαντλητικώς αναφέρονται στην εν λόγω διάταξη. Βάσιμος φόβος δίωξης δεν προκύπτει ούτε από τα λοιπά στοιχεία του προφίλ τους, τα οποία έγιναν αποδεκτά.

55. Με βάση τα ανωτέρω, ούτε επίσης τεκμηριώνεται, επικουρικώς, η υπαγωγή τους στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς οι Αιτήτριες αρ. 1 και αρ. 2 δεν τεκμηριώνουν αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι, εάν επιστρέψουν στη χώρα ιθαγένειάς τους, θα αντιμετωπίσουν πραγματικό κίνδυνο να υποστούν σοβαρή βλάβη.

56. Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση, από το προαναφερόμενο ιστορικό της Αιτήτριας αρ. 1 και αρ. 2 δεν προκύπτει, ότι, ενόψει των προσωπικών τους περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθούν σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)], ήτοι ότι διατρέχουν κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής τους στη χώρα καταγωγής τους [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)].

57. Ούτε, εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής της Αιτήτριας αρ. 1 και αρ.2 , ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι η Αιτήτρια αρ. 1 και αρ. 2, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψουν στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσουν, λόγω της παρουσίας τους και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθούν στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψη 43].

58. Επισημαίνεται ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε Αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) η «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».

59. Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν ως προς την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι συνιστούν «[.]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

60. Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών 8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

61. Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ, «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών του καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας».

62. Κατά τα παραπάνω και λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες από εξωτερικές πηγές της χώρας καταγωγής της Αιτήτριας αρ. 1 και αρ. 2, προκύπτει πως στη Νοτιοδυτική Περιφέρεια, τόπος συνήθους διαμονής τους, λαμβάνει χώρα εσωτερική ένοπλη σύρραξη υπό το σύνηθες νόημα στην καθημερινή γλώσσα, όπου οι τακτικές δυνάμεις ασφαλείας της χώρας καταγωγής συγκρούονται με ένοπλες δυνάμεις αυτονομιστών (Απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση, Diakite, C‑285/12, ημερ. 30.1.2014, σκέψη 19). Λαμβάνοντας, ωστόσο, υπόψιν τον σχετικά χαμηλό αριθμό των καταγεγραμμένων βίαιων επιθέσεων στην περιοχή τον περασμένο χρόνο συγκριτικά με το μέγεθος του πληθυσμού, το είδος των υποθέσεων και του εξοπλισμού που χρησιμοποιείται, δεν προκύπτει ότι η αδιάκριτη βία, η οποία προκύπτει εκ της ως άνω σύρραξης, εξικνείται σε τέτοιο επίπεδο, ώστε μόνη η παρουσία της Αιτήτριας αρ. 1 και αρ. 2 εκεί να τις θέσει αντιμέτωπες με πραγματικό κίνδυνο σοβαρής απειλής κατά το άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων νόμου.

63. Λαμβάνονται υπόψιν προς τούτο και οι προσωπικές περιστάσεις της Αιτήτριας αρ. 1 (απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψεις 36 έως 40), καθώς αυτή συνιστά ενήλικη γυναίκα, υγιή, και ικανή προς εργασία, όπως αναλυτικά καταγράφονται ανωτέρω.

64. Περαιτέρω, και εξετάζοντας τη διαδρομή που θα ακολουθηθεί από τις Αιτήτριες αρ. 1 και αρ. 2 κατά την επιστροφή τους στην περιοχή διαμονής τους[34], αναμένεται ευλόγως η επιστροφή τους από το αεροδρόμιο της Douala το οποίο εκτελεί διεθνείς πτήσεις.[35] Η μετακίνηση μεταξύ των αγγλόφωνων και γαλλόφωνων περιοχών είναι γενικά δυνατή[36], με τις εισόδους των περιοχών να μην είναι αποκομμένες και πολλά πρόσωπα τα οποία κατάγονται από τη Νοτιοδυτική περιφέρεια να μετακινούνται στην Douala για ανεφοδιασμό, παρά τις όποιες δυσκολίες.[37]

65. Ως εκ τούτου δεν προκύπτει ότι οι Αιτήτριες αρ. 1 και αρ. 2 δε θα είναι σε θέση να καταφθάσουν στον τόπο τελευταίας διαμονής εξαιτίας της ύπαρξης ένοπλης σύγκρουσης.[38] Επομένως, δε συντρέχει περίπτωση υπαγωγής τους στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας στη βάση του άρθρου 19(2)(γ).

66. Δεδομένης της ανωτέρω ανάλυση, η εξέταση των ισχυρισμών της Αιτήτριας αρ. 1 και αρ.2 περί έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας και περί πλάνης περί τα πράγματα, καθίσταται αλυσιτελής, για τους λόγους που εξηγούνται ανωτέρω και συναρτώνται με την έκταση της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και του ελέγχου της επίδικης απόφασης που αυτό διενεργεί.

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση τροποποιείται ως ανωτέρω, με €1000 έξοδα εναντίον των Αιτητριών και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

[2] DW, ‘A new surge of people fleeing Cameroon's Anglophone regions’, 27 August 2019, A new surge of people fleeing Cameroon's Anglophone regions – DW – 08/27/2019 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/07/2024)

[3] Global Centre for the Responsibility to Protect (Author), published by ReliefWeb: R2P Monitor, Issue 64, 1 March 2023, 2 March 2023, σελ. 4, https://reliefweb.int/attachments/4df72bc8-c5c2-4e1b-a2db-95e32a179862/R2P-Monitor-March-2023.pdf(ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/07/2024)

[4] Human Rights Watch (2022), ‘Cameroon: Separatist Abuses in Anglophone Regions’, διαθέσιμο στη διεύθυνση: Cameroon: Separatist Abuses in Anglophone Regions | Human Rights Watch (hrw.org) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/07/2024)

[5] Human Rights Watch (2019), ‘Kidnappings Endemic in Cameroon’s Anglophone Regions’, διαθέσιμο στη διεύθυνση: Kidnappings Endemic in Cameroon’s Anglophone Regions | Human Rights Watch (hrw.org) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/07/2024)

[6] France 24 (2019), ‘At least 30 people abducted by separatists in Anglophone Cameroon’, διαθέσιμο στη διεύθυνση: 'At least 30 people abducted' by separatists in Anglophone Cameroon (france24.com) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/07/2024)

[7] AI – Amnesty International: With or against us: People of the North-West region of Cameroon caught between the army, armed separatists and militias [AFR 17/6838/2023], July 2023 https://www.ecoi.net/en/file/local/2094320/AFR1768382023ENGLISH.pdf ; EUAA – European Union Agency for Asylum (formerly: European Asylum Support Office, EASO) (Author): Cameroon; Forced recruitment of adult men by separatist groups, including prevalence, in Northwest and Southwest (Anglophone) regions; consequences for refusing to join separatist groups. [Q57-2023], 7 November 2023
https://www.ecoi.net/en/file/local/2100530/2023_11_EUAA_COI_Query_Response_Q57_Cameroon_Forced_recruitment.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/07/2024)

[8] https://www.rulac.org/browse/countries/cameroon (ημερομηνία πρόσβασης 27/7/2024)

[9] Countries: Cameroon, διαθέσιμο σε: https://www.rulac.org/browse/countries/cameroon (ημερομηνία πρόσβασης 27/7/2024)

[10] CGVS/CGRA (Belgium), 'COI Focus CAMEROUN CRISE ANGLOPHONE: SITUATION SECURITAIRE' (19.11.2021), 7-8 διαθέσιμο σε https://coi.euaa.europa.eu/administration/belgium/PLib/COI_Focus_Cameroun_Crise_anglophone_situation_s%C3%A9curitaire_%2020211119.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 27/7/2024)

[11] Acaps, 'Cameroon' (2/12/2022), διαθέσιμο σε https://www.acaps.org/country/cameroon/crisis/country-level (ημερομηνία πρόσβασης 27/7/2024)

[12] Rulac, 'Non-international Armed Conflicts in Cameroon' (last updated 12/1/2023) διαθέσιμο σε https://www.rulac.org/browse/conflicts/non-international-armed-conflict-in-cameroon#collapse2accord (ημερομηνία πρόσβασης 27/7/2024)

[13] Rulac, 'Non-international Armed Conflicts in Cameroon' (last updated 12/1/2023) διαθέσιμο σε https://www.rulac.org/browse/conflicts/non-international-armed-conflict-in-cameroon#collapse2accord (ημερομηνία πρόσβασης 27/7/2024)

[14] CGVS/CGRA (Belgium), 'COI Focus CAMEROUN CRISE ANGLOPHONE: SITUATION SECURITAIRE' (19.11.2021), 7-8, διαθέσιμο σε https://coi.euaa.europa.eu/administration/belgium/PLib/COI_Focus_Cameroun_Crise_anglophone_situation_s%C3%A9curitaire_%2020211119.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 27/7/2024)

[15] rfi, 'Cameroun: la nouvelle stratégie des séparatistes' (23/9/2021) διαθέσιμο σε https://www.rfi.fr/fr/afrique/20210923-cameroun-la-nouvelle-strat%C3%A9gie-des-s%C3%A9paratistes (ημερομηνία πρόσβασης 25/7/2024)

[16] rfi, 'Cameroun: la nouvelle stratégie des séparatistes' (23/9/2021) διαθέσιμο σε https://www.rfi.fr/fr/afrique/20210923-cameroun-la-nouvelle-strat%C3%A9gie-des-s%C3%A9paratistes(ημερομηνία πρόσβασης 27/7/2024)

[17] CGVS/CGRA (Belgium), 'COI Focus CAMEROUN CRISE ANGLOPHONE: SITUATION SECURITAIRE' (19.11.2021), 12 διαθέσιμο σε https://coi.euaa.europa.eu/administration/belgium/PLib/COI_Focus_Cameroun_Crise_anglophone_situation_s%C3%A9curitaire_%2020211119.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 27/7/2024)

[18] Rulac, 'Non-international Armed Conflicts in Cameroon' (last updated 12/1/2023), διαθέσιμο σε https://www.rulac.org/browse/conflicts/non-international-armed-conflict-in-cameroon#collapse2accord (ημερομηνία πρόσβασης 27/7/2024)

[19]ACCORD – Austrian Centre for Country of Origin and Asylum Research and Documentation (Author): Cameroon, year 2023: Update on incidents according to the Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), 8 April 2024, https://www.ecoi.net/en/file/local/2107093/2023yCameroon_en.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 27/07/2024).

[20]ACCORD – Austrian Centre for Country of Origin and Asylum Research and Documentation (Author): Cameroon, year 2023: Update on incidents according to the Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), 8 April 2024, https://www.ecoi.net/en/file/local/2107093/2023yCameroon_en.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 27/07/2024).

[21]ACLED - DISAGGREGATED DATA COLLECTION - ANALYSIS & CRISIS MAPPING PLATFORM, The Armed Conflict Location & Event Data Project, 2023, διαθέσιμο στον ακόλουθο διαδικτυακό σύνδεσμο Explorer - ACLED (acleddata.com) (βλ. πλατφόρμα Dashboard, με στοιχεία ανάλυσης ως εξής: ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: 01/01/2024 – 26/07/2024, ΤΥΠΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: Battles / Violence against civilians / Explosions/Remote violence / Riots, ΠΕΡΙΟΧΗ: Middle Africa - Cameroon - Sud-Ouest) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 27/07/2024).

[22] City Population, διαθέσιμο στον ακόλουθο διαδικτυακό σύνδεσμο Cameroon: Regions, Major Cities & Towns - Population Statistics, Maps, Charts, Weather and Web Information (citypopulation.de) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 27/07/2024).

[23] ACLED - DISAGGREGATED DATA COLLECTION - ANALYSIS & CRISIS MAPPING PLATFORM, The Armed Conflict Location & Event Data Project, 2023, διαθέσιμο στον ακόλουθο διαδικτυακό σύνδεσμο Explorer - ACLED (acleddata.com) (βλ. πλατφόρμα Dashboard, με στοιχεία ανάλυσης ως εξής: ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: 01/01/2024 – 26/07/2024, ΤΥΠΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: Battles / Violence against civilians / Explosions/Remote violence / Riots, ΠΕΡΙΟΧΗ: Middle Africa - Cameroon - Sud-Ouest-Kumba) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 27/07/2024).

[24] City Population, διαθέσιμο στον ακόλουθο διαδικτυακό σύνδεσμο Cameroon: Regions, Major Cities & Towns - Population Statistics, Maps, Charts, Weather and Web Information (citypopulation.de) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 27/07/2024).

[27] UN SDGs, UNITED NATIONS SUSTAINABLE DEVELOPMENT COOPERATION FRAMEWORK FOR CAMEROON 2022–2026 σελ. 16, https://unsdg.un.org/sites/default/files/2021-06/Cameroon_Cooperation_Framework_2022-2026-ENG.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/07/2024)

[30]Population Council (2011),When girls' lives matter: ending forced and early marriage in Cameroon', διαθέσιμο στη διεύθυνση: When girls' lives matter: Ending forced and early marriage in Cameroon (ohchr.org), σελ.7, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/07/2024)

[31] Journal of Global Health Projects (2023), 'The effect of the anglophone crisis on youth sexual and reproductive health in the Northwest region of Cameroon: a qualitative study', διαθέσιμο στη διεύθυνση: The effect of the anglophone crisis on youth sexual and reproductive health in the Northwest region of Cameroon: a qualitative study | Published in Journal of Global Health Reports (joghr.org) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/07/2024)

[32] Immigration and Refugee Board of Canada (2022), 'Cameroon: Situation and treatment of single women and women who head their own households, including their ability to live on their own and access housing, income, education, health care, and support services, particularly in Douala and Yaoundé; impact of COVID-19 (2020-May 2022)', διαθέσιμο στη διεύθυνση: Responses to Information Requests - Immigration and Refugee Board of Canada (irb-cisr.gc.ca) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 25/07/2024)

[34] EASO, 'Article 15c Qualification Directive- A Judicial Analysis' (2014), 26 διαθέσιμο σε https://euaa.europa.eu/sites/default/files/public/Article-15c-Qualification-Directive-201195EU-A-judicial-analysis.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 26/07/2024)

[35] UK Home Office, 'Country Background Note Cameroon' (2020), 9 διαθέσιμο σε https://www.ecoi.net/en/file/local/2042911/Cameroon_-_Background_-_CPIN_-_v1.0__final__Gov.uk.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 4/1/2024), Cedoca, 'COI Focus CAMEROUN Crise anglophone: situation sécuritaire' (2021), 35 διαθέσιμο σε https://www.cgra.be/sites/default/files/rapporten/coi_focus_cameroun._crise_anglophone_-_situation_securitaire_20211119.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 27/07/2024)

[36] Παρά την ύπαρξη σημείων ελέγχου όπου αποσπώνται χρήματα από τους ιδιώτες, χωρίς ωστόσο να προκύπτει η σε βάρος τους χρήση βίας. Η μετακίνηση είναι δυνατή πλην συγκεκριμένων περιπτώσεων όπως οι ημέρες των πόλεων- φαντασμάτων ή σε περιπτώσεις ανταλλαγής πυρών μεταξύ δυνάμεων ασφαλείας του Καμερούν και μη κρατικών δρώντων, για όλα τα παραπάνω CEDOCA, 'COI Focus CAMEROUN Crise anglophone : situation sécuritaire' (2021), 33-34 διαθέσιμο σε https://www.cgrs.be/sites/default/files/rapporten/coi_focus_cameroun._crise_anglophone_-_situation_securitaire_20211119.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 26/07/2024)

[37] CEDOCA, 'COI Focus CAMEROUN Crise anglophone : situation sécuritaire' (2021), 33-34 διαθέσιμο σε https://www.cgrs.be/sites/default/files/rapporten/coi_focus_cameroun._crise_anglophone_-_situation_securitaire_20211119.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 26/07/2024)

[38] EASO, 'Article 15(c) Qualification Directive 2011/95/EU- A judicial analysis' (2015), 26 διαθέσιμο σε https://euaa.europa.eu/sites/default/files/public/Article-15c-Qualification-Directive-201195EU-A-judicial-analysis.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 26/07/2024)