ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθεση αρ. 720 /2024
9 Αυγούστου 2024
[ Β. ΚΑΡΛΕΤΤΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Μ. Α
Αιτητής
Και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ' ων η αίτηση
Ο Αιτητής εμφανίζεται αυτοπροσώπως.
Ιωάννης Αλέξανδρος Γεωργίου Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλει την απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερ. 7/2/2023, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή 20/2/2024 και δια της οποίας πληροφορήθηκε ότι το αίτημα του για διεθνή προστασία ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου απορρίφθηκε και αποφασίστηκε η επιστροφή στην χώρα καταγωγής του.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο Αιτητής δήλωσε ότι είναι υπήκοος της Σομαλίας από την οποία αναχώρησε στις 18/6/2022. Εισήλθε παράνομα μέσω των κατεχομένων από την Τουρκία περιοχών στη Δημοκρατία, στις 21/6/2022 και στις 11/07/2022 υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 19/10/2022 και 30/10/2022 διεξήχθησαν συνεντεύξεις προσδιορισμού της ηλικίας του και ακολούθως στις 19/12/2022, αρμόδιος λειτουργός συνέταξε σχετική Έκθεση-Εισήγηση/Αξιολόγηση αποφαινόμενος για την ενηλικότητα του, η οποία εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου στις 19/12/2022. Στις 21/12/2022, ο Αιτητής ενημερώθηκε από Λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Στις 10/01/2023, διεξήχθη η συνέντευξη ουσίας του Αιτητή ενώ στις 05/02/2024 Αρμόδιος Λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ετοίμασε Έκθεση-Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου, περί απόρριψης της αίτησης του, η οποία εγκρίθηκε στις 07/02/2024. Στις 20/02/2024, η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε απορριπτική επιστολή μαζί με την αιτιολόγηση της απόφασης της σχετικά με το αίτημα του Αιτητή, η οποία αυθημερόν παραλήφθηκε και υπογράφτηκε ιδιοχείρως από τον ίδιο. Ακολούθως, ο Αιτητής προχώρησε στην αυτοπρόσωπη καταχώρηση της προσφυγής με αριθμό 720/2024 στις 28/02/2024 ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Κατά την καταχώρηση της προσφυγής, ο Αιτητής, ο οποίος δεν εκπροσωπείτο από δικηγόρο, δεν προέβαλε κανένα νομικό ισχυρισμό εναντίον της προσβαλλόμενης απόφασης απόρριψης του αιτήματος του για διεθνή προστασία. Αρκέστηκε στη δήλωση ότι δεν μπορεί να επιστρέψει στην πατρίδα του, διότι η οργάνωση Al Shabaab απείλησε να τον σκοτώσει κατηγορώντας τον ως κατάσκοπο της κυβέρνησης ύστερα από δολοφονία των μελών της από κυβερνητικές δυνάμεις.
Οι Καθ' ων η αίτηση προβάλλουν ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου είναι ορθή, νόμιμη, δεόντως αιτιολογημένη, λήφθηκε δε σύμφωνα με το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, τη σχετική νομοθεσία, τους εκδοθέντες Κανονισμούς καθώς και με τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης, τις Γενικές Αρχές του Διοικητικού Δικαίου, μετά από δέουσα έρευνα και ορθή ενάσκηση της διακριτικής εξουσίας των Καθ' ων η Αίτηση, αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα ουσιώδη στοιχεία, γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Δεδομένου ότι ο Αιτητής εμφανίζεται ενώπιον του Δικαστηρίου αυτοπροσώπως, ο Κανονισμός 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962 δεν τυγχάνει εφαρμογής στην περίπτωσή του. Αυτό συνεπάγεται ότι δεν είναι υποχρεωμένος να θέσει με την προσφυγή του τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται και να τα αιτιολογήσει πλήρως.
Σύμφωνα όμως με το άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν. 73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.
Έχω εξετάσει την προσβαλλόμενη απόφαση υπό το πρίσμα όλων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου και ειδικότερα όσων ο Αιτητής δήλωσε με την αίτησή του για διεθνή προστασία, κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου και όσων προβάλει με την παρούσα Προσφυγή
Κρίνεται σκόπιμο στο στάδιο αυτό, να καταγραφούν οι ισχυρισμοί που πρόβαλε o Αιτητής στα πλαίσια της εξέτασης του αιτήματός του για διεθνή προστασία από την Υπηρεσία Ασύλου
Κατά την υποβολή του αιτήματος διεθνούς προστασίας ο Αιτητής δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής για λόγους ασφαλείας. Πιο συγκεκριμένα δήλωσε, ότι εργαζόταν ως οδηγός ταξί, όταν μια μέρα μετέφερε τρία μέλη της Al Shabab τα οποία ήταν ένοπλα. Καθώς αξιωματικοί σταμάτησαν το αυτοκίνητο για να διεξάγουν έρευνα ακολούθησε συμπλοκή, κατά την οποία ένα μέλος της Al Shabaab σκοτώθηκε και τα άλλα τραυματίστηκαν ενώ ο ίδιος φυλακίστηκε για 28 ημέρες. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι κατόπιν εξόδου του από τη φυλακή, φοβόταν για τη ζωή του γιατί τον έψαχναν τόσο η κυβέρνηση όσο και η Al Shabaab, μέλη της οποίας απήγαγαν τον πατέρα του.
Κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων του, ως προς τα προσωπικά του στοιχεία δήλωσε ότι κατάγεται από τη Σομαλία, γεννήθηκε στην περιοχή Caliyaalo και ζούσε στις παρυφές του Mogadishu, στην περιοχή Αfgoοye. Ισχυρίστηκε ότι είναι ανήλικος αλλά δεν διέθετε έγγραφα για την ταυτότητα ή την ηλικία του αρνούμενος να προχωρήσει σε ιατρική εκτίμηση ηλικίας.
Η οικογένεια του απαρτίζεται από τους γονείς του και τα τρία αδέρφια του. Ο πατέρας του, βρίσκεται στη Σομαλία και όπως ισχυρίστηκε κρατείται από την Αl Shabaab, η μητέρα του βρίσκεται στην Αιθιοπία λόγω προβλημάτων υγείας, ο αδερφός και μια αδερφή του στη Σομαλία ενώ η μεγαλύτερη αδερφή του στη Γερμανία.
Δήλωσε ότι συμμετείχε στην εκπαίδευση της πατρίδας του για τέσσερα έτη έτη εκ των οποίων τρία έτη στο δημοτικό και ένα σε θρησκευτικό σχολείο το οποίο και εγκατέλειψε. Αφότου σταμάτησε το σχολείο και έως την αναχώρησή του από την πατρίδα του, εργαζόταν ως οδηγός ταξί,
Αναφορικά με το ταξίδι του, δήλωσε ότι χρηματοδοτήθηκε από τον θείο του από την πλευρά του πατέρα του, με τη συνδρομή διακινητή που του παρείχε διαβατήριο και άλλα έγγραφα. Αναχώρησε από τη Σομαλία μαζί με τον εννιάχρονο ανηψιό του και έφτασαν στη Δημοκρατία με ενδιάμεσους σταθμούς Αιθιοπία (Αντίς Αμπέμπα), Τουρκία ( Κωνσταντινούπολη) και Ερκάν στις Κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου.
Αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους αναχώρησε από την πατρίδα του, ο Αιτητής, ισχυρίστηκε ότι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του λόγω σοβαρών προβλημάτων ασφαλείας. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι αν και ανήλικος, κατόπιν προτροπής του θείου του εργαζόταν ως οδηγός ταξί. Στις 2 Μαΐου 2022, εκτελούσε με το ταξί μια διαδρομή προς την περιοχή Afgoοye, έχοντας εν αγνοία του ως επιβάτες τρία μέλη της Al Shabab τα οποία ήταν ένοπλα. Κατά τη διάρκεια ελέγχου από κυβερνητικούς αξιωματούχους, ξέσπασε συμπλοκή μεταξύ των επιβατών και των αξιωματούχων, με αποτέλεσμα να υπάρξουν πυροβολισμοί. Ένας από τους επιβάτες του σκοτώθηκε, ένας τραυματίστηκε και ο τρίτος κατάφερε να διαφύγει. Ο ίδιος συνελήφθη από την κυβέρνηση με την κατηγορία συνεργασίας με την Al Shabaab και κρατήθηκε στη φυλακή για 28 ημέρες. Kατά τη διάρκεια της κράτησης του, ενημερώθηκε από τον θείο του ότι η Al Shabaab απήγαγε τον πατέρα του και πήρε τις καμήλες του, κατηγορώντας τον ότι είχε δώσει πληροφορίες στην κυβέρνηση.
Ο Αιτητής κατάφερε να δραπετεύσει από τη φυλακή και κρύφτηκε στο σπίτι ενός μακρινού συγγενή στη Μογκαντίσου για 18 ημέρες. Εκεί, ο θείος του κανόνισε τη διαφυγή του με τη βοήθεια ενός διακινητή, καθώς η κατάσταση ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη διότι τόσο η κυβέρνηση όσο και η Al Shabaab τον αναζητούσαν.
Ερωτηθείς, ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν μπορεί να επιστρέψει στην πατρίδα του γιατί τον αναζητούν τόσο η κυβέρνηση όσο και η Al Shabaab.
Υπό το φως των ως άνω πληροφοριών, ως αυτές προκύπτουν από τα πρακτικά των συνεντεύξεων και τα λοιπά στοιχεία του διοικητικού φακέλου, ο αρμόδιος λειτουργός σχημάτισε στην εισήγησή του δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος αναφορικά με την ταυτότητα, χώρα καταγωγής και προσωπικά στοιχεία/προφίλ του Αιτητή και ο δεύτερος αναφορικά με δίωξη του από την AL Shabaab και από την κυβέρνηση της χώρας του.
Αξιολογώντας τον πρώτο ισχυρισμό, οι Καθ’ ων η αίτηση έκριναν ότι γίνεται δεκτός καθώς πληρούνται τόσο η εσωτερική όσο και εξωτερική αξιοπιστία του Αιτητή. Όσον αφορά στην εσωτερική αξιοπιστία, οι Καθ’ ων η αίτηση έκριναν ότι ο Αιτητής απάντησε σε όλα τα ερωτήματα που του τέθηκαν με ακρίβεια και κατέβαλε πραγματική προσπάθεια να παράσχει όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες. Όσον αφορά στην εξωτερική αξιοπιστία του Αιτητή αναφορικά με το συγκεκριμένο ισχυρισμό, οι Καθ’ ων έκριναν ότι οι δηλώσεις του είναι συνεπείς με τις διαθέσιμες εξωτερικές πληροφορίες. Για τους λόγους αυτούς, ο συγκεκριμένος ισχυρισμός έγινε δεκτός (βλ. ερ. 89, 88 δ.φ)
Αξιολογώντας το δεύτερο ισχυρισμό του Αιτητή, ήτοι τους λόγους για τους οποίους αναχώρησε από τη χώρα του οι Καθ’ ων έκριναν ότι όφειλε να απορριφθεί, διότι ο Αιτητής δεν παρείχε επαρκείς και ικανοποιητικές πληροφορίες, δεν κατέβαλε αρκετή προσπάθεια να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του και οι απαντήσεις του στερούνταν ευλογοφάνειας. ( βλ. ερ. 88, 87, δ.φ)
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τους Καθ’ ων η αίτηση, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς και ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που δραπέτευσε καθώς αρκέστηκε να αναφέρει πως καθώς του έδωσαν το ψωμί το βράδυ, ξέχασαν να κλειδώσουν το παράθυρο και έτσι διέφυγε. (βλ. ερ. 55-20 δ.φ). Επίσης παρατηρείται αντίφαση στις δηλώσεις σχετικά με την απόδραση του. Ενώ αρχικά ανέφερε ότι το παράθυρο ήταν σπασμένο στη συνέχεια ανέφερε πως διέφυγε διότι ξέχασαν να το κλειδώσουν. (βλ ερ. 18 1Χ και 52 3Χ δ.φ ).
Επιπροσθέτως, κατά τους Καθ’ ων η αίτηση, ο Αιτητής, δεν ήταν σε θέση να παράσχει επαρκείς και ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με το γράμμα το οποίο παρέδωσε η Al Shabaab στον πατέρα του. Ερωτηθείς σχετικά με τον λόγο που δεν παρέδωσε αυτό το έγγραφο νωρίτερα, απάντησε πως στη συνέντευξη υπεβλήθη σε συγκεκριμένες ερωτήσεις. (βλ. ερ.. 53 1Χ) δ.φ. Επίσης, δεν ήταν σε θέση να παράσχει επαρκείς και ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με φωτογραφίες από συνομιλίες στο Facebook τις οποίες προσκόμισε καθώς δεν ήταν σε θέση να αναφέρει την ημερομηνία την οποία έγιναν ο συνομιλίες. (βλ. ερ. 53 28).
Επίσης, παρατηρείται αντίφαση στις δηλώσεις του σχετικά με το τελευταίο μέρος διαμονής του καθώς ενώ αρχικά δήλωσε ότι διέμενε στο Afgooye μαζί με την οικογένειά του στη συνέχεια ανέφερε πως διέμενε στο Μογκαντίσου μαζί με συγγενικό του άτομο. (βλ. ερ. 55-1X 25 2X δ.φ).
Κατά τους Καθ’ ων η αίτηση οι δηλώσεις του Αιτητή σε αρκετά σημεία στερούνται ευλογοφάνειας . Αρχικά, αναφορικά με την αντίδραση του πατέρα του στις απειλές της Al Shabaab, ερωτηθείς σχετικά με το λόγο τον οποίο που ο πατέρας του παρ’ όλες τις απειλές παρέμεινε στο σπίτι του, απάντησε πως δεν είχε κάπου να πάει και πως έπρεπε να προσέχει τις καμήλες. (βλ. ερ. 54-18, 28 δ.φ ). Ομοίως, αναφορικά με τον τρόπο που κατάφερε να εγκαταλείψει την πατρίδα του, ενώ αρχικά ανέφερε ότι τα στοιχεία του διαβατηρίου με το οποίο ταξίδεψε ήταν αληθινά (βλ. ερ. 52 28 και 27, 1Χ) στη συνέχεια δήλωσε πως δεν ταξίδεψε με δικά του ταξιδιωτικά έγραφα.
Αξιολογώντας την εξωτερική αξιοπιστία του Αιτητή αναφορικά με τον συγκεκριμένο ισχυρισμό, οι Καθ’ ων η αίτηση έκριναν πως « καθώς οι δηλώσεις του αποτέλεσαν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματός του δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι που να δικαιολογούν την οποιαδήποτε ανάλυση των εν λόγω δεδομένων μέσω άλλων πηγών πληροφόρησης.» ( βλ ερ. 87, δ.φ.)
Περαιτέρω κατά το στάδιο της αξιολόγησης του κινδύνου, ο λειτουργός έκρινε ότι επί τη βάση του μοναδικού αποδεκτού ισχυρισμού και των πληροφοριών σχετικά με τη κατάσταση ασφαλείας που επικρατεί στον τόπο τελευταίας διαμονής του Αιτητή, Afgooye δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα σε περίπτωση επιστροφής του, ο Αιτητής να υποστεί μεταχείριση που ισοδυναμεί με δίωξη ή σοβαρή βλάβη
Υπό το φως των ανωτέρω και προχωρώντας στη νομική ανάλυση, ο αρμόδιος λειτουργός κατέληξε ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής του Αιτητή σε προσφυγικό καθεστώς καθώς δεν θεμελιώθηκε βάσιμος φόβος δίωξης για κάποιον από τους περιοριστικά αναφερόμενους λόγους στο άρθρο 1(Α)(2) της Σύμβασης της Γενεύης για το Καθεστώς των Προσφύγων και στο άρθρο 2(δ) του «Qualification Directive» ως επίσης και του άρθρου 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου [Ν.6(Ι)/2000],
Εξετάζοντας δε ενδεχόμενη υπαγωγή σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, κρίθηκε ότι βάσει των αποδεκτών ισχυρισμών του Αιτητή, ήτοι το προσωπικό του προφίλ και την αξιολόγηση κινδύνου ότι:
(α) δεν θεωρείται ότι ο Αιτητής θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης δυνάμει του άρθρου 15 (α) του Qualification Directive,
(β) δεν θεωρείται ότι ο Αιτητής θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας δυνάμει του άρθρου 15 (β) του Qualification Directive σε περίπτωση που επιστρέψει στην χώρα καταγωγής του και
(γ) συνεκτιμώντας τη κατάσταση που επικρατεί στον τόπο τελευταίας διαμονής του, σε συνδυασμό με το προσωπικό προφίλ του Αιτητή κρίθηκε δεν διατρέχει κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβης λόγω αδιάκριτης βίας. Ως προς το τελευταίο σημείο επεσήμαναν ότι αν και υπάρχει αδιάκριτη βία στην περιοχή τελευταίας διαμονής του Αιτητή, εκείνος δεν θα κινδυνεύσει απλώς και μόνο δια της παρουσίας του λόγω των προσωπικών του περιστάσεων. Εφαρμόζοντας την τεχνική της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας όπως καθιερώθηκε στην υπόθεση Elgafaji έκριναν ότι στον τόπο διαμονής του υπάρχει αδιάκριτη βία, ωστόσο λόγω προσωπικών του περιστάσεων, καθ’ ότι ενήλικος, άμαχος, υγιής, με υποστηρικτικό δίκτυο, δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητά να εκτίθεται σε κίνδυνο να υποστεί σχετική βλάβη.
Ενώπιον του δικαστηρίου ο Αιτητής προέβη σε δύο διευκρινήσεις υποδεικνύοντας σφάλματα που παρατηρήθηκαν στην εισήγηση -γνωμάτευση. Πιο συγκεκριμένα, ανέφερε ότι δεν ανήκει στη φυλή Abgaal αλλά Shikhal καθώς και ότι ο πατέρας του δεν σκοτώθηκε αλλά είναι εν ζωή κρατούμενος ακόμη από την Al Shabaab.
Ενόψει των ανωτέρω, θα προχωρήσω να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης επί τη βάσει του άρθρου 11 (3) (α) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν. 73(Ι)/2018) και ενόψει τούτου να κρίνω αν ορθά το αρμόδιο όργανο απέρριψε το αίτημα του Αιτητή
Αρχικά, συντάσσομαι με τους Καθ’ ων η Αίτηση ως προς τον τρόπο που σχημάτισαν τους ισχυρισμούς του Αιτητή.
Προχωρώντας στην αξιολόγηση των ισχυρισμών του Αιτητή, λαμβάνοντας υπόψιν τις δηλώσεις του καθ’ όλη τη διαδικασία εξέτασης του αιτήματός του, παρατηρώ εκ προοιμίου ότι η γενική αξιοπιστία του δεν συνηγορεί στην υποστήριξη των ισχυρισμών του. Αφενός, κομβικά σημεία της αφήγησης του διέπονται από ανακολουθίες, αφετέρου οι πληροφορίες που παρείχε δεν κρίνονται επαρκείς προς στοιχειοθέτηση των ισχυρισμών του.
Αρχικά, συντάσσομαι με το εύρημα των Καθ’ ων η αίτηση, περί αξιοπιστίας του Αιτητή αναφορικά με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό του, για τους λόγους που καταγράφονται στην εισηγητική έκθεση, η οποία αποτελεί και την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης. Ωστόσο, δεν αποδέχομαι το σκέλος του ισχυρισμού του αναφορικά με την ανηλικότητα του, υιοθετώντας τη σχετική γνωμάτευση αξιολόγησης ηλικίας.
Αξιολογώντας τον δεύτερο ισχυρισμό του Αιτητή αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους αναχώρησε από την πατρίδα του παρατηρείται αρχικά ότι οι πληροφορίες που παρείχε δεν κρίνονται ικανοποιητικές. Αφενός, διότι δεν διέπονται από επάρκεια καθώς ο βαθμός παρεχομένων πληροφοριών δεν αρκεί ώστε να σχηματιστεί απαραίτητη εικόνα για την στοιχειοθέτηση των ισχυρισμών. Αφετέρου, διότι δεν διέπονται από την απαιτούμενη πτυχή της ιδιαιτερότητας που αφορά τις προσωπικές, ατομικές περιστάσεις και τον τρόπο με τον οποίο βιώνεται και εκφράζεται ένα γεγονός. Η βασική ιστορία πολλών υποθέσεων μπορεί να είναι ιδιαίτερα παρεμφερής, αλλά κάθε υπόθεση έχει τις δικές της μεμονωμένες ιδιαιτερότητες οι οποίες την καθιστούν μοναδική πράγμα το οποίο ελλείπει από την αφήγηση του Αιτητή. Επιπροσθέτως, ο Αιτητής υπέπεσε σε αντιφάσεις σε κομβικά σημεία της αφήγησης του, τα οποία πλήττουν την αξιοπιστία του.
Αρχικά δεν κρίνεται ευλογοφανές το γεγονός ότι αν και ανήλικος – σύμφωνα με τις δηλώσεις του- και χωρίς δίπλωμα οδήγησης, εργαζόταν ως επαγγελματίας οδηγός ταξί εκτελώντας καθημερινά μεγάλες αποστάσεις, διερχόμενος μάλιστα από σημεία ελέγχου που διενεργούσαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Οι απαντήσεις του σε σχετικές ερωτήσεις του λειτουργού δεν κρίνονται ικανοποιητικές.
Εν συνεχεία, οι πληροφορίες που παρείχε για το περιστατικό με τα μέλη της Al Shabaab, δεν κρίνονται επαρκείς ενώ ταυτόχρονα ελλείπουν οι λεπτομέρειες που προσιδιάζουν σε βιωμένες εμπειρίες. Επιπροσθέτως, ενώ κατά την καταγραφή ανέφερε ότι δυο από τα μέλη της Al Shabaab τα οποία μετέφερε τραυματίστηκαν, κατά το στάδιο της συνέντευξης ανέφερε ότι μόνο ένα τραυματίστηκε, απόκλιση η οποία είναι σημαντική καθώς σχετίζεται με τον τρόπο με τον οποίο τα μέλη της Al Shabaab πληροφορήθηκαν τυχόν ανάμειξη του και αποτέλεσε την εκκίνηση των απειλών προς το πρόσωπο του.
Ομοίως, συντάσσομαι με τα ευρήματα των Καθ’ ων η αίτηση αναφορικά με το πόρισμα τους περί ανεπάρκειας πληροφοριών και την αντίφαση που εντόπισαν αναφορικά με τον τρόπο απόδρασης του και επιπροσθέτως κρίνω πως η αφήγηση του αναφορικά με την απόδραση του δεν είναι πειστική.
Ταυτόχρονα, όπως επεσήμαναν οι Καθ’ ων η αίτηση παρατηρείται σημαντική ανακολουθία αναφορικά με τον τρόπο που κατάφερε να εξέλθει της πατρίδας του καθώς αναζητείτο από τις αρχές. Ενώ αρχικά ανέφερε ότι χρησιμοποίησε διαβατήριο με τα πραγματικά του στοιχεία εν συνεχεία δήλωσε το αντίθετο. Σε διευκρινιστική ερώτηση του λειτουργού δήλωσε ότι ξέχασε να το αναφέρει νωρίτερα, απάντηση που δεν κρίνεται ικανοποιητική. ( βλ. ερ. 22, χ1 δ.φ)
Τέλος, ο Αιτητής αναφορικά με το γράμμα που ισχυρίστηκε ότι του εστάλη από την Al Shabaab, δεν ήταν σε θέση να το επιδείξει, ενώ οι εξηγήσεις που παρείχε επί τούτου, ( όπως περί μη δυνατότητας πρόσβασης στο λογαριασμό του email) δεν κρίνονται ικανοποιητικές. (βλ. ερ. 53 χ1 δ.φ )
Ωστόσο οφείλω να επισημάνω, ότι δεν συντάσσομαι με τα ευρήματα των Καθ’ ων η Αίτηση σε ορισμένα σημεία της γνωμοδότησης. Αρχικά, ως προς την αντίφαση που διέγνωσαν αναφορικά με στον τόπο τελευταίας διαμονής του Αιτητή. Σε διευκρινιστικές ερωτήσεις, ο Αιτητής διευκρίνησε ότι τόπος διαμονής του ήταν η περιοχή Afgooye ενώ διέμεινε στο Mogadishu μόνο για 18 ημέρες έως ότι εξέλθει της χώρας. ( βλ. ερ 34 δ.φ)
Επίσης δεν συντάσσομαι με τα πορίσματα των Καθ’ ων η αίτηση αλλά και με τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκε η ευλογοφάνεια ως δείκτης αξιοπιστίας. Πιο συγκεκριμένα, δεν συντάσσομαι με το πόρισμα τους περί έλλειψης ευλογοφάνειας στις εξηγήσεις που παρείχε αναφορικά με την αντίδραση του πατέρα του στις απειλές της Al Shabaab. ( βλ ερ. 87 δ.φ). Σύμφωνα με βασικές αρχές αξιολόγησης των αποδεικτικών στοιχείων, η αξιολόγηση πρέπει να παραμένει επικεντρωμένη στις προσωπικές εμπειρίες του Αιτητή και την εγγενή αξιοπιστία της αφήγησής του και όχι στην ικανότητά του να προβλέψει ή να υποθέσει τη συμπεριφορά άλλων. Ο Αιτητής, δεν αναμένεται να παρέχει γνώσεις ή υποθέσεις σχετικά με τις συμπεριφορές άλλων που ξεφεύγουν από τις άμεσες εμπειρίες ή γνώσεις του. (Πρακτικός Οδηγός EASO: Αξιολόγηση Στοιχείων" (2018), σελίδα 33). Η ανθρώπινη συμπεριφορά είναι εξαιρετικά μεταβλητή και οι υποθέσεις για το πώς μπορεί να συμπεριφερθεί κάποιος άλλος σε μια δεδομένη κατάσταση μπορεί να είναι εικασίες. Οι αξιολογήσεις αξιοπιστίας αναγνωρίζουν ότι οι αιτούντες μπορεί να μην μπορούν πάντα να προβλέπουν ή να εξηγούν τις πράξεις άλλων με ακρίβεια. (Πρακτικός Οδηγός της EASO: Προσωπική Συνέντευξη" (2014), σελίδα 45.) Τέτοια απαίτηση θέτει ένα παράλογα υψηλό πρότυπο για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας και θα μπορούσε να οδηγήσει σε άδικες αρνητικές διαπιστώσεις αξιοπιστίας. (Πρακτικός Οδηγός EASO: Αξιολόγηση Στοιχείων" (2018), σελίδα 18 και 29 )
Eπίσης, σύμφωνα με τους Καθ΄ ων η αίτηση, στερούνται ευλογοφάνειας και τα λεγόμενα του αιτούντος αναφορικά με τον τρόπο που διέφυγε από τη χώρα. ( ως προ το αν στο διαβατήριο αναγράφονταν τα αληθινά του στοιχεία). Ως προς το σημείο αυτό παρατηρείται λανθασμένη χρήση του συγκεκριμένου δείκτη αξιοπιστίας. Η ευλογοφάνεια αφορά στο αν η ακολουθία των γεγονότων είναι πιθανή και φαίνεται εύλογη σε έναν λογικό άνθρωπο. Εν προκειμένω πρόκειται για ζήτημα ανακολουθίας.
Καθώς δεν στοιχειοθετήθηκε η εσωτερική αξιοπιστία του Αιτητή αναφορικά με το συγκεκριμένο ισχυρισμό, η αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του παρέλκει. Όλως επικουρικώς, αναφέρεται ότι τα έγγραφα τα οποία προσκόμισε ο Αιτητής, ως αγνώστου συντάκτη και αμφιβόλου αυθεντικότητας δεν συνδράμουν στην στοιχειοθέτηση του ισχυρισμού του.
Ως εκ τούτου, συντάσσομαι με το πόρισμα των Καθ’ ων η Αίτηση, ότι ο συγκεκριμένος ισχυρισμός οφείλει να απορριφθεί.
Αξιολογώντας το μελλοντικό κίνδυνο που θα αντιμετώπιζε ο Αιτητής σε περίπτωση επιστροφής στην πατρίδα του, θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν ο μόνος αποδεκτός ισχυρισμός του, ήτοι αυτός αναφορικά με τα προσωπικά της στοιχεία και τον τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του. Λαμβάνοντας υπόψη το προφίλ του, κρίνω ότι σε περίπτωση επιστροφής στον τόπο καταγωγής του, ο Αιτητής δεν θα κινδυνεύσει να υποβληθεί σε μεταχείριση η οποία θα μπορούσε να ανέλθει σε επίπεδο δίωξης και ως εκ τούτου δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας, ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων σύμφωνα με το άρθρο 3 του Περί Προσφύγων Νόμου.
Επιπροσθέτως, ο Αιτητής δεν τεκμηρίωσε κανένα ουσιώδη λόγο ώστε να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη ώστε να υπαχθεί σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας για τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 19 του Περί προσφύγων Νόμου.
Αρχικά, δεν επικαλέστηκε πραγματικό κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης, ή βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας στην χώρα καταγωγής του, δυνάμει του άρθρου 19(2), εδάφια (α) και (β), του Περί Προσφύγων Νόμου.
Περαιτέρω, αναφορικά με το κατά πόσο ο Αιτητής δικαιούται συμπληρωματικής προστασίας το Άρθρο 15(γ) της Οδηγίας για αναγνώριση προσώπων ως δικαιούχων συμπληρωματικής προστασίας που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19 (2) (γ) του Περί Προσφύγων Νόμου διαλαμβάνει πως «σοβαρή απειλή» σημαίνει η «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης.»
Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχουν τα στοιχεία που συνιστούν τη διάταξη και οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται σωρευτικά για να τύχει εφαρμογής η εν λόγω πρόνοια. Η ευρωπαϊκή οδηγία δεν παρέχει ορισμό του στοιχείου της «διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης», εντούτοις στην υπόθεση Aboubacar Diakite ν. Commissaire general aux refugies et aux apatrides, C-285/12 το ΔΕΕ ερμηνεύοντας την έννοια «ένοπλη σύρραξη» κατέληξε πως πρέπει να δοθεί μια ερμηνεία, αυτόνομη από το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, καθώς επίσης έθεσε ένα κατώτατο επίπεδο/όριο (low hreshold) ως προς το κατά πόσο μια «ένοπλη σύρραξη» λαμβάνει χώρα, αναφέροντας στη σκέψη 35:
«[.] το άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας 2004/83 έχει την έννοια ότι η ύπαρξη εσωτερικής ένοπλης συρράξεως πρέπει να γίνεται δεκτή, όσον αφορά την εφαρμογή της διατάξεως αυτής, όταν οι τακτικές δυνάμεις ενός κράτους συγκρούονται με μία ή περισσότερες ένοπλες ομάδες ή όταν δύο ή περισσότερες ένοπλες ομάδες συγκρούονται μεταξύ τους, χωρίς να είναι αναγκαίο να είναι δυνατός ο χαρακτηρισμός της συρράξεως αυτής ως ένοπλης συρράξεως που δεν έχει διεθνή χαρακτήρα, υπό την έννοια του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, και χωρίς η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργανώσεως των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων ή η διάρκεια της συρράξεως να αποτελεί αντικείμενο αυτοτελούς εκτιμήσεως σε σχέση με την εκτίμηση του βαθμού βίας που δεσπόζει στην οικεία επικράτεια.»
Περαιτέρω όμως, μια επιπλέον και καθοριστική προϋπόθεση για τη εφαρμογή του άρθρου 15 (γ) είναι η ύπαρξη «αδιάκριτης άσκησης βίας» αφού όπως αναφέρθηκε η ύπαρξη «ένοπλης σύρραξης» αποτελεί μεν αναγκαία, αλλά όχι επαρκή προϋπόθεση όπως τονίζεται και στη δικαστική ανάλυση του EASO. Θα πρέπει συνεπώς να εκτιμάται τόσο η ύπαρξη ένοπλης σύρραξης (διεθνούς ή εσωτερικής) όσο και ο βαθμός της βίας, αφού όπως επισημάνθηκε από το ΔΕΕ, στην απόφαση του στην Diakité (σκέψη 30):
«Επιπλέον, επιβάλλεται η υπόμνηση ότι η ύπαρξη εσωτερικής ένοπλης συρράξεως μπορεί να συνεπάγεται την παροχή της επικουρικής προστασίας μόνο στο μέτρο που οι συγκρούσεις μεταξύ των τακτικών δυνάμεων ενός κράτους και ενός ή περισσοτέρων ενόπλων ομάδων ή μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ενόπλων ομάδων θεωρούνται κατ' εξαίρεση ότι συνεπάγονται σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας του αιτούντος την επικουρική προστασία, υπό την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γ), της οδηγίας 2004/83, διότι ο βαθμός της αδιάκριτης ασκήσεως βίας που τις χαρακτηρίζει είναι τόσο μεγάλος ώστε υπάρχουν σοβαροί και βάσιμοι λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να υποστεί την εν λόγω απειλή (βλέπε, υπό την έννοια αυτή, Elgafaji, σκέψη 43).»
Σε σχέση με τον ορισμό της «αδιάκριτης άσκησης βίας» στην απόφαση του ΔΕΕ που εκδόθηκε στην υπόθεση Elgafaji αποφάνθηκε ότι ο όρος «αδιάκριτη» σημαίνει ότι η βία «μπορεί να επεκταθεί σε άτομα ανεξαρτήτως των προσωπικών περιστάσεών τους». Το ΔΕΕ έχει επισημάνει ότι απαιτείται η ύπαρξη «εξαιρετικής κατάστασης» για την εφαρμογή του άρθρου 15 στοιχείο γ) στους αμάχους εν γένει.
Στη σκέψη 35 της απόφασης Elgafaji, το Δικαστήριο κατέστησε σαφές ότι για να ισχύει κάτι τέτοιο:
«[.] ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη . [πρέπει να] είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας.»
Στη σκέψη 39 το ΔΕΕ τόνισε την ίδια στιγμή πως θα:
"[.] πρέπει να διευκρινισθεί ότι όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας.»
Παραδείγματα πράξεων αδιακρίτως ασκούμενης βίας μπορεί να είναι τα εξής: μαζικές στοχευμένες βομβιστικές επιθέσεις, αεροπορικοί βομβαρδισμοί, επιθέσεις ανταρτών, παράπλευρες απώλειες σε άμεσες ή τυχαίες επιθέσεις σε περιοχές πόλεων, πολιορκία, καμένη γη, ελεύθεροι σκοπευτές, τάγματα θανάτου, επιθέσεις σε δημόσιους χώρους, λεηλασίες, χρήση αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών κ.λπ.
Με βάση και τις σκέψεις 35, 39 και 43 του ΔΕΕ, στην υπόθεση Elgafaji, η EASO αναφέρει πως εκεί όπου υφίσταται «αδιάκριτη άσκηση βίας» μπορεί να γίνει η ακόλουθη διαφοροποίηση σε δύο κατηγορίες ως προς το βαθμό της:
1. Εδάφη όπου ο βαθμός βίας φθάνει σε τέτοιο υψηλό επίπεδο ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας
2. Εδάφη όπου λαμβάνει χώρα αδιάκριτη άσκηση βίας, εντούτοις δεν φθάνει σε τέτοιο υψηλό επίπεδο, και σε σχέση με την οποία περαιτέρω ατομικά χαρακτηριστικά θα πρέπει να αποδειχθούν
Σε σχέση με τη δεύτερη κατηγορία θα πρέπει να αναφερθεί ότι βάσει του άρθρου 15 στοιχείο γ), ένα πρόσωπο που διατρέχει γενικό κίνδυνο δεν αποκλείεται να διατρέχει και ειδικό κίνδυνο, και το αντίστροφο. Πράγματι, το ΔΕΕ διατύπωσε την έννοια της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» ('sliding scale'), σύμφωνα με την οποία:
«όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας (Elgafaji, σκέψη 39· Diakité, σκέψη 31).»
Όπως αναφέρεται και στη σχετική δικαστική ανάλυση του EASO για το Άρθρο 15 στοιχείο γ) εν σχέση με τις ενδείξεις αδιάκριτης άσκησης βίας θα πρέπει να εξετάζεται από τα δικαστήρια τι προκύπτει από τα αποδεικτικά στοιχεία. Τα «κριτήρια Sufi και Elmi» βάσει της απόφασης του ΕΔΔΑ είναι (χωρίς να αποτελούν εξαντλητικό κατάλογο):
· οι αντιμαχόμενες πλευρές και η αντίστοιχη στρατιωτική τους ισχύς·
· οι εφαρμοζόμενες μέθοδοι και τακτικές πολέμου (κίνδυνος θυμάτων μεταξύ του άμαχου πληθυσμού)·
· το είδος των χρησιμοποιούμενων όπλων·
· η γεωγραφική έκταση των μαχών (τοπικές ή εκτεταμένες)·
· ο αριθμός νεκρών, τραυματιών και εκτοπισμένων αμάχων ως αποτέλεσμα των μαχών.
Λαμβάνοντας υπόψιν τα ανωτέρω, το Δικαστήριο προέβη εκ νέου σε έρευνα αναφορικά με την πατρίδα και ειδικότερα με τον τόπο διαμονής του Αιτητή. Εξετάζοντας την πρώτη προϋπόθεση του άρθρου 15 (γ) του κατά πόσον υφίσταται ένοπλη σύρραξη στη Σομαλία και την κατάσταση ασφαλείας στην περιοχή, αναφέρονται τα κατωτέρω:
Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων RULAC , μια πρωτοβουλία της Ακαδημίας Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Γενεύης, η Σομαλία αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή μια μη-διεθνή ένοπλη σύγκρουση. Αυτή η σύγκρουση περιλαμβάνει κυρίως την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της Σομαλίας, που υποστηρίζεται από διεθνείς συμμάχους όπως η Αφρικανική Ένωση (ATMIS), οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αιθιοπία και η Κένυα, ενάντια στην ισλαμική αντάρτικη ομάδα Αλ-Σαμπάμπ.
Η Αλ-Σαμπάμπ συνεχίζει να ελέγχει τμήματα της αγροτικής κεντρικής, νότιας και δυτικής Σομαλίας, διατηρώντας σημαντική παρουσία και διεξάγοντας συχνές επιθέσεις παρά την απώλεια εδαφών από κυβερνητικές και συμμαχικές δυνάμεις. Η σύγκρουση έχει προκαλέσει πολυάριθμες απώλειες και σημαντική μετακίνηση πληθυσμού εντός της χώρας.
Εκτός από την κύρια σύγκρουση με την Αλ-Σαμπάμπ, η Σομαλία αντιμετωπίζει επίσης ενδο- και δια-φυλετικές αντιπαραθέσεις, οι οποίες συμβάλλουν στη συνεχιζόμενη βία και αστάθεια στην περιοχή. Αυτές οι αντιπαραθέσεις συχνά περιστρέφονται γύρω από την πολιτική εξουσία, τον έλεγχο των εδαφών και τους πόρους, οδηγώντας σε συχνές συγκρούσεις μεταξύ διαφόρων φυλετικών πολιτοφυλακών.[1]
Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων της ACLED [2] (The Armed Conflict Location & Event Data Project) στον τόπο τελευταίας διαμονής του Αιτητή Afgooye, μεταξύ 29 Ιουλίου 2023 και 26 Ιουλίου 2024. καταγράφηκαν συνολικά 53 περιστατικά από τα οποία προέκυψαν 31 θάνατοι. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι μάχες ήταν το πιο συχνό είδος συμβάντος, με 32 περιστατικά που οδήγησαν σε 13 θανάτους. Οι εκρήξεις και η απομακρυσμένη βία ακολούθησαν, με 13 περιστατικά που προκάλεσαν 12 θανάτους. Η βία κατά των πολιτών καταγράφηκε 7 φορές, οδηγώντας σε 6 θανάτους. Τέλος, υπήρξε ένα συμβάν στρατηγικής ανάπτυξης, από το οποίο δεν προέκυψε καμία απώλεια. Σημειωτέων, ο πληθυσμός της περιοχής, σύμφωνα με εκτίμηση που έλαβε χώρα το έτος 2029, ανέρχεται στους 265,684 κατοίκους[3]
Τα εν λόγω αριθμητικά στοιχεία, εξεταζόμενα υπό το φως των ποιοτικών δεδομένων που παρατέθηκαν ανωτέρω αναφορικά με τους ένοπλους φορείς, το είδος των επιχειρήσεών τους και τις δυναμικές της σύγκρουσης, εν δεικνύουν ότι στον τόπο τελευταίας διαμονής του Αιτητή , η ένταση της βίας δεν φαίνεται να είναι τόσο υψηλή, ώστε να θεωρείται ότι κάποιος/α κινδυνεύει να υποστεί σοβαρή βλάβη εξαιτίας της παρουσίας του/της και μόνον σε αυτήν, αλλά απαιτείται η συνδρομή πρόσθετων στοιχείων, που να αφορούν τα ατομικά χαρακτηριστικά του εκάστοτε Αιτητή/Αιτήτριας.
Εν προκειμένω, πρόκειται για έναν Αιτητή νέο σε ηλικία, υγιή, ο οποίος έχει ζήσει όλη του τη ζωή στο Afgooye, γνωρίζοντας τις συνθήκες που επικρατούν, είναι ικανός να εργαστεί, διαθέτει υποστηρικτικό δίκτυο και κυριότερο είναι σε θέση να αντιληφθεί την επέλευση του κινδύνου και να προφυλαχθεί δεόντως. Για τους λόγους αυτούς φρονώ ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπο του τα στοιχεία που θα ενέτειναν τον κίνδυνό του.
Συνεπώς και με βάση το σύνολο των στοιχείων που τέθηκε ενώπιον μου, καταλήγω ότι το αίτημα του Αιτητή εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διοικητικής διαδικασίας και εύλογα η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας του Αιτητή. Η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, αποτελεί προϊόν δέουσας και/ή επαρκούς έρευνας και ορθής αξιολόγησης όλων των δεδομένων και στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού οργάνου, σύμφωνα και με το Νόμο.
Υπό το φως των πιο πάνω κρίνω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νόμιμη και εύλογη και λήφθηκε κατ' ορθή ενάσκηση της νόμιμης διακριτικής ευχέρειας των Καθ' ων η Αίτηση, οι οποίοι ενήργησαν σύννομα και συνεκτίμησαν όλα τα ενώπιον τους στοιχεία. Κρίνω ότι με σαφήνεια καταδεικνύεται στην υπό εξέταση περίπτωση και για τους λόγους που έχουν ήδη εκτεθεί, ότι τα πραγματικά περιστατικά δεν στοιχειοθετούν και δεν στηρίζουν τις υπό του Περί Προσφύγων Νόμου (άρθρα 3-3Δ) και της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, αναγκαίες προϋποθέσεις για την υπαγωγή του εν λόγω Αιτητή στο προστατευτικό καθεστώς του πρόσφυγα. Ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο φόβο δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, όπως αυτοί οι λόγοι εξαντλητικά προνοούνται στο άρθρο 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου. Επίσης, δεν απέδειξε ότι μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του άρθρου άρθρο 19(1) του προαναφερθέντος πάνω Νόμου, καθότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει ότι υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη με την επιστροφή του στη χώρα καταγωγής του, ως καθορίζεται στο άρθρο 19(2) του ιδίου Νόμου.
Υπό το φως των π η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη με € 900 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ΄ ων η Αίτηση
Βούλα Κουρουζίδου - Καρλεττίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] Somalia | Rulac, https://www.rulac.org/browse/countries/somalia, ημ. Τελευταίας πρόσβασης 6/8/2024
[2] Explorer - ACLED (acleddata.com),https://acleddata.com/explorer/#1714654904371-01f34ad7-b1ac, ημ. Τελευταίας πρόσβασης 6/8/2024
[3] Afgooye (District, Somalia) - Population Statistics, Charts, Map and Location (citypopulation.de), https://www.citypopulation.de/en/somalia/admin/shabeellaha_hoose/2302__afgooye/, ημ. Τελευταίας πρόσβασης 6/8/2024