ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ.Ιεροκηπιώτου, Α.Ε.Δ.
Αρ. Αίτησης/ Έφεσης: 29/2024 (i-justice)
Επί τοις αφορώσι τον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο Ν. 9/1965, όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα
Μεταξύ:
ΔΑΦΝΗ ΑΝΤΩΝΗ ΣΟΛΩΜΟΥ ΑΛΛΩΣ ΔΑΦΝΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Εφεσείουσα/Αιτήτρια
Και
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ
Εφεσιβλήτων/Καθ’ων η αίτηση
Ημερομηνία: 14/5/2024
Εμφανίσεις:
Για Εφεσείουσα/Αιτήτρια: κ. Χρ.Πουτζιουρής
Για Εφεσίβλητους/Καθ’ων η αίτηση: κα.Π.Δανιήλ
ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την αίτηση έφεση η αιτήτρια αξιώνει τον παραμερισμό της ειδοποίησης τύπου ΙΑ με την οποίο επιδιώκεται η πώληση του ακινήτου της το οποίο βαρύνεται με υποθήκη υπερ των καθ’ων η αίτηση.
Η έφεση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του γιού της αιτήτριας και πρωτοφειλέτη για το δάνειο για το οποίο η αιτήτρια υπέγραψε υποθήκη. Προβάλλονται 7 λόγοι έφεσης:
1) Οι ειδοποιήσεις τύπου Ι και ΙΑ δεν έχουν συμμορφωθεί κατά περιεχόμενο με τις προβλεπόμενες από τη Νομοθεσία απαιτήσεις.
2) Οι λόγοι Έφεσης 2 και 3 αφορούν τις ειδοποιήσεις Τύπου ΙΑ και ΙΒ ημερομηνίας 16/11/2016.
3) Υπάρχει δεδικασμένο δια το λόγο ότι οι καθ’ών η αίτηση προσπάθησαν να πωλήσουν το επίδικο ακίνητο και στο παρελθόν διαδικασία που ακυρώθηκε απο το Δικαστήριο.
4) Υπάρχει κατάχρηση της διαδικασίας διότι οι καθ’ών η αίτηση καθυστέρησαν σχεδόν 13 χρόνια για να προβούν σε πώληση του ακινήτου.
5) Οι καθ’ων η αίτηση δεν επέδωσαν ορθά και νόμιμα την ειδοποίηση τύπου Ι.
6) Οι καθ’ων η αίτηση δεν επέδωσαν σε όλους τους ενδιαφερόμενους την ειδοποίηση τύπου Ι ως εκ τούτου δεν ενεργοποιήθηκε η διαδικασία για την αποστολή της ειδοποίησης τύπου ΙΑ.
7) Δεν έχει ανανεωθεί η εκτέλεση της απόφασης επι της οποίας ζητείται η είσπραξη του χρέους.
Οι καθ΄ων η αίτηση καταχώρησαν ένσταση προβάλλοντας συνοπτικά, ότι:
1) Η διαδικασία πώλησης του ενυπόθηκου κινήθηκε νομότυπα εφόσον οι πρωτοφειλέτες και εγγυητές παρέλειψαν να εκπληρώσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις.
2) Οι ειδοποιήσεις τύπου Ι και Ι Α επιδόθηκαν με ιδιωτική επίδοση σύμφωνα με τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας.
3) Η ειδοποίηση τύπου ΙΑ αποστάληκε μέσω ταχυδρομείου και όταν κατέστη ανέφικτη επίδοση πραγματοποιήθηκε η ιδιωτική επίδοση.
4) Η όλη διαδικασία ήταν σύμφωνη με το Νόμο
5) Το ποσό κατέστη απαιτητό δυνάμει διαιτητικής απόφασης και επισυνάφθηκε κατάσταση λογαριασμού όπως προνοείται στο Νόμο.
6) Δεν έχουν με κανένα τρόπο επηρεαστεί ουδενός τα συμφέροντα.
7) Ζητήματα που αφορούν την εγγραφή και εκτέλεση της διαιτητικής απόφασης δεν αφορούν την παρούσα διαδικασία.
Με την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση γίνεται αναφορά στην προηγούμενη αίτηση που καταχωρήθηκε για τον παραμερισμό της ειδοποίησης ΙΑ και ΙΒ που επιδόθηκαν στην αιτήτρια μεταξύ άλλων, στις 16/11/2016-Τεκμήριο 1. Στο Τεκμήριο 1 επίσης περιλαμβάνονται έγγραφα που αφορούν την έκδοση και εγγραφή διαιτητικής απόφασης το 2009 και 2011 , αντίστοιχα για το οφειλόμενο από τους πρωτοφειλέτες και εγγυητές ποσό που προήλθε από παρεχόμενες προς αυτούς δανειακές διευκολύνσεις. Για τις εν λόγω δανειακές διευκολύνσεις παρασχέθηκε η επίδικη υποθήκη από την αιτήτρια κατά/ή περί το 1997. Στο Τεκμήριο 2 που επισυνάπτεται στην ένορκη δήλωση περιλαμβάνονται οι επιδόσεις των ειδοποιήσεων τύπου Ι και ΙΑ
Εκ πλευράς των καθ’ων η αίτηση την ένορκη δήλωση ορκίζεται λειτουργός της Dovalue η οποία δυνάμει συμφωνίας ενεργεί για λογαριασμό τόσο της Συνεργατικής Εταιρείας Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ όσο και των καθ’ων η αίτηση και έχει αναλάβει τη διαχείριση χρηματοπιστωτικών διευκολύνσεων. Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση αναφέρεται ότι η αιτήτρια παρείχε την επίδικη υποθήκη υπερ των καθ’ων η αίτηση( μετά απο τις συγχωνεύσεις και μετονομασίες τους) προς εξασφάλιση πιστωτικών διευκολύνσεων που παρείχε στους πρωτοφειλέτες. Αρχικά το δάνειο είχε παραχωρηθεί από τη Σπε Αυγόρου. Επειδή οι πιστωτικές διευκολύνσεις δεν εξυπηρετούνταν στις 8/11/2023 επιδόθηκαν δια ιδιωτικής επίδοσης η ειδοποίηση τύπου Ι, ημερομηνίας 18/11/2022 -Τεκμήριο Α. Στις 9/1/2024 επιδόθηκε δια ιδιωτικής επίδοσης η ειδοποίηση τύπου ΙΒ-Τεκμήριο Β. Στις 26/2/2024 κατατέθηκαν στο ταχυδρομείο Λευκωσίας οι ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ . Αποδεικτικό κατάθεσης των ειδοποιήσεων τύπου ΙΑ παρουσιάστηκε ως Τεκμήριο Γ. Η αποστολή ειδοποίησης στην αιτήτρια κατέστη ανέφικτη λόγω ελλειπών στοιχείων διεύθυνσης- Τεκμήριο Δ. Ακολούθως οι καθ’ών η αίτηση προχώρησαν στις 14/3/2024 σε επίδοση μέσω ιδιωτικής επίδοσης-Τεκμήριο Ε. Περαιτέρω η ενόρκως δηλούσα ισχυρίζεται ότι οι ειδοποιήσεις τύπου Ι και ΙΑ επιδόθηκαν σε όλους τους ενδιαφερόμενους πρωτοφειλέτες και εγγυητές, Τεκμήρια Ζ και Η . Σχετικά επίσης παρουσιάστηκε και έρευνα του κτηματολογίου αναφορικά με την ακίνητη ιδιοκτησία της αιτήτριας, Τεκμήριο Θ.
Απο τα ανωτέρω προκύπτει αδιαμφησβήτητα ότι η επίδοση ειδοποίησης τύπου Ι πραγματοποιήθηκε στην αιτήτρια μέσω ιδιωτικής επίδοσης στις 8/11/2023 και συγκεκριμένα στον ενήλικα γιό της ο οποίος φαίνεται απο την ένορκη δήλωση επίδοσης έχει την καθημερινή φροντίδα και επικοινωνία της. Αναφορικά με την ειδοποίηση τύπου ΙΑ αυτή απεστάληκε μέσω συστημένου ταχυδρομείου αρχικά και στη συνέχεια όταν δεν κατέστη εφικτή , επίδοση έγινε μέσω ιδιωτικής επίδοσης στον γιό της αιτήτριας. Επίσης για το εν λόγω οφειλόμενο ποσό προκύπτει ότι εκδόθηκε υπερ των καθ’ων η αίτηση υπό τη νομική προσωπικότητα που είχαν κατά/ή περί το 2009 και εναντίον των πρωτοφειλετών και εγγυητών διαιτητική απόφαση. Η απόφαση αυτή εγγράφηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας κατά/ή περι το 2011.
NOMIKH ΠΤΥΧΗ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η πώληση ενυπόθηκου ακινήτου δυνάμει της σχετικής νομοθεσίας έχει ως εξής:
Με τον τροποποιητικό Νόμο 142(Ι)/2014 εισάχθηκε στον Ν.9/65 το Μέρος VIA, το οποίο προνοεί για τη διαδικασία πώλησης ενυπόθηκου ακινήτου από τον ενυπόθηκο δανειστή.
Η δυνατότητα καταχώρησης έφεσης στο Επαρχιακό Δικαστήριο προς παραμερισμό της ειδοποίησης «ΙΑ», προβλέπεται στο άρθρο 44Γ(3) του Μέρους VIA του Ν.9/65. Στο εν λόγω άρθρο απαριθμούνται κατά τρόπο περιοριστικό οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να προσβληθεί η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ». Συγκεκριμένα, το άρθρο 44Γ(3) έχει ως εξής:
«(3) Ο ενυπόθηκος οφειλέτης καθώς και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος δύναται, εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης, σύμφωνα με το εδάφιο (2) να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης μόνο, για τους ακόλουθους λόγους:
(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις˙
(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙
(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙
(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙
(ε) ο ενυπόθηκος δανειστής στην περίπτωση που είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα ή αγοραστής κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από τις διατάξεις του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου, εφεξής καλούμενος «αγοραστής», αρνήθηκε να προσέλθει και/ή δεν προσήλθε ως όφειλε, σε διαδικασία αναδιάρθρωσης πιστωτικών διευκολύνσεων κατά τα οριζόμενα από τις διατάξεις του Μέρους VIA του περί Σύστασης και Λειτουργίας του Ενιαίου Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμου ή τέτοια διαδικασία εκκρεμεί κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόμου του 2019:
...................................
(στ) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου ή εκκρεμεί ενώπιον Δικαστηρίου αίτηση για έκδοση τέτοιου προστατευτικού διατάγματος˙
(ζ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται στο σχέδιο "ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων" ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο ή εκκρεμεί σχετική αίτηση.»
Το Μέρος VIA του Ν.9/65 είναι δομημένο με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να απλοποιήσει και να επιταχύνει τον πλειστηριασμό ενυπόθηκου ακινήτου μέσω της εισαγωγής μίας συνοπτικής διαδικασίας. Την ίδια, όμως, στιγμή ο νομοθέτης προέβλεψε συγκεκριμένα βήματα τα οποία θα πρέπει απαρέγκλιτα να τηρηθούν από τον ενυπόθηκο δανειστή.
Πιο συγκεκριμένα, η διαδικασία πώλησης ενυπόθηκου ακινήτου δυνάμει του Μέρους VIA του Ν.9/65 άρχεται με την επίδοση της ειδοποίησης τύπου «Ι» (βλ.Μυλωνάς και Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ, Πολ. Έφεση αρ.Ε176/19, ημερ.10.12.19), ECLI:CY:AD:2019:A519. Αυτό συνάγεται από τη διάρθρωση των διατάξεων του Μέρους VIA του Ν.9/65 και πιο συγκεκριμένα από τη συνδυασμένη εφαρμογή των παραγράφων (1) και (2) του άρθρου 44Γ. Μέσα από τις εν λόγω διατάξεις, καθίσταται φανερή η συσχέτιση και διασύνδεση των δύο ειδοποιήσεων «Ι» και «ΙΑ» με την όλη διαδικασία του πλειστηριασμού, αφού στη μεν παράγραφο (1) γίνεται λόγος για έναρξη της διαδικασίας μέσω της επίδοσης της ειδοποίησης «Ι», στη δε παράγραφο (2) η ειδοποίηση «ΙΑ» χαρακτηρίζεται ως «δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση». Με άλλα λόγια, η ειδοποίηση «Ι» αποτελεί όρο εκ των ων ουκ άνευ για την ετοιμασία και επίδοση της ειδοποίησης «ΙΑ».
Με την Ειδοποίηση Τύπου Ι αποστέλλεται και κατάσταση λογαριασμού του ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων. Μέσω της Ειδοποίησης αυτής καλείται ο οφειλέτης όπως εξοφλήσει το οφειλόμενο ποσό εντός προθεσμίας όχι μικρότερης των 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ενώ παράλληλα ενημερώνεται ότι, σε περίπτωση μη εξόφλησης, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να ασκήσει το δικαίωμα του για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό περι κατάχρησης της διαδικασίας διότι οι καθ’ων η αίτηση καθυστέρησαν να προχωρήσουν με τον εν λόγω πλειστηριασμό για περίπου 10 χρόνια απο την έναρξη ισχύος της ανωτέρω νομοθεσίας, αυτός θα πρέπει να απορριφθεί. Ο εν λόγω ισχυρισμός έρχεται σε αντίθεση με τη θέση της αιτήτριας ότι η επίδικη πώληση με πλειστηριασμό καλύπτεται από το δεδικασμένο εφόσον οι καθ’ων η αίτηση επιχείρησαν και στο παρελθόν να εκποιήσουν το ενυπόθηκο αλλά ακυρώθηκε η διαδικασία από το Δικαστήριο στις 9/1/2017. Κατά την κρίση μου δεν αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας ο χρόνος που επέλεξαν οι καθ’ων η αίτηση να προχωρήσουν με την εν λόγω διαδικασία. Άλλωστε η εν λόγω νομοθεσία δεν θέτει χρονικό περιθώριο ως προς την έναρξη τέτοιας διαδικασίας.
Ο επόμενος ισχυρισμός που τίθεται αφορά την ύπαρξη δεδικασμένου απο προηγούμενο παραμερισμό της ειδοποίησης τύπου ΙΑ και ΙΒ για το ίδιο ενυπόθηκο ακίνητο και υποθήκη. Οι καθ’ων η αίτηση φαίνεται να δέχονται ότι οι ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ και ΙΒ που επιδόθηκαν στην αιτήτρια στις 16/11/2016 παραμερίστηκαν. Ο λόγος βεβαίως δεν έχει τεθεί ενώπιον Δικαστηρίου. Διαφωνώ με την εν λόγω εισήγηση. Μετά τον παραμερισμό των ειδοποιήσεών τύπου ΙΑ και ΙΒ δεν υπήρχε οτιδήποτε που να εμποδίζει τους καθ’ων η αίτηση να εκδώσουν και επιδώσουν νέα ειδοποίηση τύπου Ι και ακολούθως ειδοποίηση τύπου ΙΑ. Όπως έχει λεχθεί ανωτέρω η εν λόγω διαδικασία πώλησης με πλειστηριασμό άρχεται με την ειδοποίηση τύπου Ι. Η ειδοποίηση τύπου Ι φέρει ημερομηνία 18/11/2022 οπότε σαφώς πρόκειται για νέα ειδοποίηση και όχι για την ειδοποίηση που αφορούσε η προηγούμενη διαδικασία. Συνεπώς κρίνω ότι η επίδικη διαδικασία σε καμία περίπτωση δεν καλύπτεται απο δεδικασμένο.
Περαιτέρω θα εξεταστούν οι ισχυρισμοί που αφορούν την εγγραφή και την εκτέλεση της διαιτητικής απόφασης. Συγκεκριμένα τίθεται ισχυρισμός ότι εφόσον οι καθ’ων η αίτηση δεν ανανέωσαν την εκτέλεση της απόφασης επι της οποίας βασίζεται το χρέος δεν δύναται να προχωρούν με την εν λόγω διαδικασία. Και αυτός ο ισχυρισμός θα πρέπει να απορριφθεί. Η εν λόγω διαδικασία όπως εκτέθηκε ανωτέρω δεν αποτελεί μέτρο εκτέλεσης σε κάθε περίπτωση αλλά μια ιδιότυπη διαδικασία με την οποία έχει συντομευθεί η πώληση ενυπόθηκου ακινήτου από τον ενυπόθηκο δανειστή εφόσον πληρούνται και τηρούνται οι νομοθετικές δικλείδες ασφαλείας. Δεν αποτελεί προαπαιτούμενο η εξασφάλιση δικαστικής απόφασης αλλά μόνο σε γενικές γραμμές ότι ο ενυπόθηκος οφειλέτης κατέστη υπερήμερος. Καταληκτικά αποτελεί την κρίση μου ότι αν η διαιτητική απόφαση ανανεώθηκε ή όχι δεν διαδραματίζει οποιοδήποτε ρόλο στην παρούσα διαδικασία. Σημασία θα είχε αν το χρέος με το οποίο εξασφαλίζετο η εν λόγω υποθήκη εξοφλήθηκε ή/και αν το οφειλόμενο ποσό ήταν διαφορετικό. Κάτι τέτοιο δεν έχει προβληθεί στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας.
Θα προχωρήσω να εξετάσω το λόγο έφεσης που αφορά τον τρόπο επίδοσης της ειδοποίησης τύπου Ι. Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι οι καθ’ων η αίτηση παράτυπα επέδωσαν την εν λόγω ειδοποίηση απευθείας με ιδιωτική επίδοση. Η εν λόγω θέση υποστηρίζεται όπως διατείνεται από τα αποφασισθέντα στην υπόθεση ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ ν. ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΤΕΛΑ, Πολιτική Έφεση Αρ.195/2021, ημερομηνίας 1/12/2023 ,στην οποία έγινε ανάλυση της ερμηνευτικής διάταξης 44ΙΕ του Ν.9/65 αναφορικά με τον τρόπο επίδοσης της ειδοποίησης τύπου ΙΑ.
Στην υπόθεση την οποία επικαλείται η αιτήτρια ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΤΕΛΑ ανωτέρω αποφασίστηκε σε σxέση με τον τρόπο επίδοσης των ειδοποιήσεων και ειδικότερα της ειδοποίησης τύπου ΙΑ :
«Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Νομοθέτη είναι ξεκάθαρος. Θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης, δίδοντας επιτακτικό προβάδισμα στη συστημένη επιστολή. Μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, συμφώνως των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης, κατόπιν βεβαία σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου».
Στην παρούσα περίπτωση αποτελεί παραδεκτό γεγονός από τους καθ’ών η αίτηση πως η ειδοποίηση τύπου Ι επιδόθηκε στην αιτήτρια στις 8/11/2023 απευθείας με ιδιωτική επίδοση. Οι καθ’ών η αίτηση ισχυρίζονται ότι ο τρόπος επίδοσης της ειδοποίησης τύπου Ι δεν αποτελεί λόγο για τον οποίο δύναται να παραμεριστεί η ειδοποίηση τύπου ΙΑ. Ακόμη όμως και αν θα εξεταστεί ο τρόπος επίδοσης της ειδοποίησης τύπου Ι το σημαντικό γεγονός το οποίο θα πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι πως η αιτήτρια ενημερώθηκε για το οφειλόμενο ποσό και πως η ειδοποίηση τύπου ΙΑ επιδόθηκε αφού είχε δοθεί το νόμιμο χρονικό διάστημα στους αιτητές για συμμόρφωση με την ειδοποίηση τύπου Ι. Σε κάθε περίπτωση δεν υποστηρίχθηκε όπως διατείνονται οποιαδήποτε βλάβη στα δικαιώματα της αιτήτριας εφόσον δε συμμορφώθηκε με το περιεχόμενο της ειδοποίησης που της αποστάληκε.
Δε συμφωνώ με τη θέση της αιτήτριας ότι το χρέος δεν κατέστη ληξιπρόθεσμο επειδή η ειδοποίηση τύπου Ι δεν επιδόθηκε με συστημένο ταχυδρομείο εξ αρχής αλλά απευθείας με ιδιωτική επίδοση. Το Μέρος VIA του Νόμου διαλαμβάνεται μια πρόνοια στη βάση της οποίας δύναται ο ενυπόθηκος οφειλέτης να καταχωρήσει Αίτηση/Έφεση προσβάλλοντας ειδοποίηση ή πράξη του ενυπόθηκου δανειστή. Πρόκειται για τη δυνατότητα προσβολής της Ειδοποίησης Τύπου ΙΑ εφόσον συντρέχουν οι λόγοι οι οποίοι κατά εξαντλητικό τρόπο διαλαμβάνονται στο Άρθρο 44 Γ(3)(α)-(ζ).
Οποιοιδήποτε λόγοι έφεσης και οποιαδήποτε παράπονα της αιτήτριας τα οποία αναφέρονται στο σώμα της Αίτησης και στην Ένορκη Δήλωση που την υποστηρίζει, στην έκταση που αφορούν την επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου Ι δεν περιλαμβάνονται στους λόγους έφεσης που, ως ανεφέρθη, εξαντλητικά διαλαμβάνονται στο Άρθρο 44 Γ(3) του Νόμου. Στην απόφαση ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΤΕΛΑ, ανωτέρω εξετάστηκε το θέμα της νομότυπης επίδοσης της ειδοποίησης τύπου ΙΑ συμφώνως της ερμηνευτικής διάταξης του άρθρου 44ΙΕ του Νόμου ως λόγος που ρητώς προβλέπεται στο άρθρο του νόμου ενώ κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται για την ειδοποίηση τύπου Ι.
Ειδικότερα αναφέρθηκε:
«Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι ένας από τους βασικούς λόγους βάσει του οποίου ενδιαφερόμενο πρόσωπο δικαιούται δυνάμει του άρθρου 44Γ να καταχωρήσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο και να πετύχει παραμερισμό της ειδοποίησης, είναι ακριβώς ότι η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί» (άρθρο 44Γ(3)(β))».
Σε περίπτωση, ωστόσο, που κριθεί ότι η Ειδοποίηση Τύπου Ι, ούσα η ειδοποίηση εκείνη η οποία προηγείται της Ειδοποίησης Τύπου ΙΑ θα πρέπει εν πάση περιπτώσει εκεί που εγείρεται ζήτημα να εξετάζεται αυτό που θα πρέπει να εξετάζεται είναι κατά την κρίση μου το κατά ποσό πληροί τις προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος. Σε τέτοια πάλι περίπτωση δεν θα συμφωνήσω με την επιχειρηματολογία του ευπαίδευτου συνηγόρου της αιτήτριας.
Το ληξιπρόθεσμο του χρέους συνδέεται με το χρόνο κάθε φορά που δίδεται στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα για να εξοφλήσουν το οφειλόμενο υπόλοιπο για το οποίο λαμβάνουν γνώση με την ειδοποίηση τύπου Ι. Αποκτά κατα την κρίση μου ιδιαίτερη σημασία εκει όπου πράγματι το περιεχόμενο της εν λόγω ειδοποίησης δε συνάδει με τις πρόνοιες του Νόμου οπότε και η αιτήτρια και/ή το κάθε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν είναι σε θέση να γνωρίζει επακριβώς το οφειλόμενο ποσό καθώς και το χρόνο που έχει στη διάθεση του προς εξόφληση αυτού.
Συνεπώς αν θα εξέταζετο η εν λόγω η ειδοποίηση τύπου Ι δηλαδή από την πιο πάνω σκοπιά αυτή, σημειώνεται ότι είναι γεγονός, κατ’αρχήν ότι η επίδοση της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Ι» στην αιτήτρια και σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα έγινε απευθείας με ιδιωτική επίδοση, χωρίς να προηγηθεί, τουλάχιστον προσπάθεια να τους παραδοθεί με συστημένη επιστολή. Ωστόσο, το γεγονός αυτό δεν είναι ικανό να οδηγήσει σε επιτυχία την έφεση. Σημαντικό δε είναι ότι η αιτήτρια παραδέχεται ότι έλαβε γνώση της ειδοποίησης τύπου Ι με την οποία ενημερωνόταν για το οφειλόμενο υπόλοιπο περιλαμβανομένου του τόκου και των εξόδων καθώς και οτι η εν λόγω ειδοποίηση πληροί τις προϋποθέσεις που τάσσει ο Νόμος. Ουδέποτε αμφισβητήθηκε ο τύπος και το περιεχόμενο της εν λόγω ειδοποίησης ότι δηλαδή αυτή δε συνάδει με τις πρόνοιες του Νόμου. Πολύ περισσότερο, έχοντας υπόψη ότι η περίοδος που μεσολάβησε από την επίδοση της ειδοποίησης κατά τον Τύπο «Ι» μέχρι και την επίδοση της επίδικης ειδοποίησης σε όλους, όσοι, αυτή έχει επιδοθεί, υπερβαίνει κατά πολύ, την - όχι μικρότερη των 45 ημερών - προθεσμία, που σύμφωνα με το άρθρο 44Γ(1) του Νόμου, θα πρέπει να τάσσεται από τον ενυπόθηκο δανειστή στην ειδοποίηση κατά τον Τύπο «Ι» προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού. Δηλαδή δόθηκε χρόνος προς συμμόρφωση στην αιτήτρια και ενδιαφερόμενα μέρη απο την αποστολή της ειδοποίησης τυπου Ι μέχρι και την επίδοση της ειδοποίησης τύπου ΙΑ.
Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω σημασία επίσης αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο έγινε η επίδοση στην αιτήτρια αποκτά και το γεγονός ότι τόσο η επίδοση της ειδοποίησης τύπου Ι και της ΙΑ έγιναν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή στον ενήλικο γιό της. Ειδικότερα η ειδοποίηση τύπου ΙΑ δόθηκε να σταλεί με συστημένη μέσω ταχυδρομείου επιστολή τούτο όμως κατά/ή περί το Μάρτιο του 2024 δεν κατέστη εφικτό σύμφωνα με το Τεκμήριο Γ και οι καθ’ ών η αίτηση προχώρησαν με τον ίδιο τρόπο όπως και με την ειδοποίηση τύπου Ι. Επιπλέον αξίζει να σημειωθεί ότι και οι 2 επιστολές τόσο η ειδοποίηση τύπου Ι όσο και αυτή της ΙΑ φέρουν την ίδια διεύθυνση η οποία είναι η ίδια με αυτήν που φέρεται ως διεύθυνση της αιτήτριας στο ηλεκτρονικό αρχείο του Επαρχιακού Κτηματολογίου Αμμοχώστου, Τεκμήριο Θ. Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίχθηκε από την αιτήτρια ότι ήταν παράνομος ο τρόπος επίδοσης της ειδοποίησης τύπου ΙΑ.
Για τους λόγους που εξήγησα απορρίπτω την πιο πάνω θέση.
Τέλος προβάλλεται λόγος ότι η ειδοποίηση τύπου ΙΑ δεν απεστάληκε προς όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Κατ΄αρχήν θα πρέπει να λεχθεί ότι ο εν λόγω ισχυρισμός προβλήθηκε γενικά και αόριστα κατά το χρόνο καταχώρησης της έφεσης.
Στην αγόρευση του ο συνήγορος για την αιτήτρια εισηγήθηκε ότι από την έρευνα του Κτηματολογίου -Τεκμήριο Θ στην ένσταση των καθ’ ων η αίτηση προκύπτει ότι η Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ φαίνεται να κατέχει ΜΕΜΟ επι της ακίνητης ιδιοκτησίας της αιτήτριας στην οποία και δεν επιδόθηκε η αίτηση. Ταυτόχρονα όμως η αιτήρια μέσω της αγόρευσης της αναφέρει ότι απο το Τεκμήριο 1 στην αίτηση της φαίνονται όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και εγγυητές. Δεν θεωρώ ότι η ειδοποίηση τύπου ΙΑ θα πρέπει να ακυρωθεί για το λόγο αυτό. Απο τα ενώπιον του Δικαστηρίου τεκμήρια και δη τα Τεκμήρια Ζ και Η προκύπτει ότι οι ειδοποιήσεις τύπου Ι και ΙΑ έχουν επιδοθεί τόσο στους πρωτοφειλέτες όσο και στους εγγυητές καθώς και στον Επίσημο Παραλήπτη ένεκα της πτώχευσης κάποιων ενδιαφερομένων μερών. Επιπλέον απο το ίδιο το Τεκμήριο 1 της αίτησης αλλά και απο την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση των καθ΄ων η αίτηση διαφαίνεται ότι οι καθ’ων η αίτηση πριν απο τη συγχώνευση και μετανομοσία τους σε Κυπριακή Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ,(ΚΕΔΙΠΕΣ) ονομάζονταν Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ(ΣΕΔΙΠΕΣ). Η λειτουργός που προβαίνει σε ένορκη δήλωση εκ μέρους των καθ’ ων η αίτηση αναφέρει πως ενεργεί για λογαριασμό τόσο για τη ΣΕΔΙΠΕΣ όσο και τη ΚΕΔΙΠΕΣ τη διαχείριση του χαρτοφυλακίου των οποίων σε κάποιες πιστωτικές διευκολύνσεις έχει αναλάβει η Dovalue. Λεχθέντων των πιο πάνω εφόσον πλέον τα δυο νομικά πρόσωπα εκπροσωπούνται στη διαδικασία δεν τίθεται οποιοδήποτε θέμα επίδοσης της αίτησης ειδικά στη ΣΕΔΙΠΕΣ για το εν λόγω ΜΕΜΟ. Αν επηρεαζόνταν με οποιοδήποτε τρόπο τα δικαιώματα της ΣΕΔΙΠΕΣ οι πρώτοι που θα έπρεπε να προβάλλουν ενστάσεις θα ήταν οι καθ’ων η αίτηση δια μέσω των λειτουργών τους. Τέλος σύμφωνα με τα όσα κατέθεσε η αιτήτρια ενώπιον του Δικαστηρίου απο το Τεκμήριο 1 της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση δε προκύπτει άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο εκτός από τους πρωτοφειλέτες και εγγυητές στους οποίους έχει επιδοθεί η αίτηση. Συνακολουθά ο εν λόγω ισχυρισμός θα πρέπει να απορριφθεί.
Για τους λόγους που εξήγησα η αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα υπερ των καθ’ων η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας όπως θα υπολογιστούν απο τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν απο το Δικαστήριο.
(Υπ.)………………………..
Μ.Ιεροκηπιώτου, Α.Ε.Δ
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής