ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρήστου Γ. Φιλίππου, Π.Ε.Δ.
Αρ. Αίτησης ΠΣΑ: 4/2022 (i-Justice)
Αναφορικά με τον περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμο του 2015
και
Αναφορικά με τον ΦΩΤΗ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ
Καθ’ ου η αίτηση/Χρεώστη
Ημερομηνία: 9 Φεβρουαρίου, 2024
Εμφανίσεις:
Για Αιτητή/Πιστωτή Οργανισμό Χρηματοδοτήσεως Στέγης: Η κ. Αικατερίνη Γιαπανά για Δρ Κ. Χρυσοστομίδης & Σία Δ.Ε.Π.Ε.
Για Καθ’ ου η αίτηση/Χρεώστη: Η κ. Αργυρώ Χαραλάμπους για Argiro S. Charalambous LLC
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(σε αίτηση ακύρωσης Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής (ΠΣΑ) ημερομηνίας 01.09.2022)
Ο Οργανισμός Χρηματοδοτήσεως Στέγης (στη συνέχεια «ο Οργανισμός») αιτείται την έκδοση διατάγματος με το οποίο να ακυρώνεται και/ή παραμερίζεται το διάταγμα του Δικαστηρίου, ημερομηνίας 12.08.2022, το οποίο εκδόθηκε στα πλαίσια της ως άνω Εναρκτήριας Αίτησης, δια του οποίου επιβλήθηκε μονομερώς στους καθορισμένους πιστωτές του Χρεώστη, Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής ημερ. 13.07.2022, το οποίο τιτλοφορείται ως , “Πρόταση για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής (ΠΣΑ)” αναφορικά με τον Χρεώστη Φ. Ερωτοκρίτου με αρ. αίτησης ΠΣΑ 4/22 το οποίο απορρίφθηκε στη Συνέλευση Πιστωτών, ημερομηνίας 28.07.2022. Αξιώνονται επίσης έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., πλέον τα έξοδα επίδοσης.
Η αίτηση βασίζεται στην ακόλουθη νομική βάση την οποία παραθέτω αυτούσια εφόσον θα τύχει σχολιασμού κατά την ανάλυση που θα ακολουθήσει ενόψει σχετικών λόγων ένστασης:
Η αίτηση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.26 θ. 14, Δ.48 θθ.1-4, 7 και 9, Δ.51, θθ.1-4, Δ.64, στα άρθρα 4-9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, στα άρθρα 9, 21 (1)(α), (β), 22(3)(α) και 32 του περί Δικαστηρίων Νόμoυ του 1960, Νόμος 14/1960, στο Προοίμιο και στα άρθρα 3(1), 23 – 77, του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου του 2015, Νόμος 65(I)/2015, στον Περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Διαδικαστικό Κανονισμό του 2016 άρθρα 1 - 5, 10 – 25, στον περί του Κεντρικού Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών (Σύσταση, Σκοποί, Αρμοδιότητες και Άλλα Συναφή Θέματα) Νόμο, Ν. 141/89, στους περί Ισότιμης Κατανομής Βαρών (Σχέδιο Αποκατάστασης Προπολεμικής Φερεγγυότητας) Κανονισμών του 1995 έως (Αρ.2) του 2019, στον περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμο, Ν. 66(Ι)/1997, στον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο, Ν. 9/65, στα άρθρα του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας 23, 26 και 30, στην πρακτική και στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
Τα γεγονότα και οι λόγοι επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση εκτίθενται σε ένορκο δήλωση τού υπαλλήλου του Οργανισμού κ. Χρίστου Συρίμη («η Ε/Δ Συρίμη»), ο οποίος δηλώνει ότι γνωρίζει προσωπικά τα γεγονότα της υπόθεσης ως εκ της ιδιότητας του και ότι είναι πλήρως εξουσιοδοτημένος από τον Οργανισμό για να προβεί στην ένορκο δήλωση.
Ο κ. Συρίμης στην ένορκο δήλωσή του εξηγεί ότι τα δύο δάνεια για τα οποία παραθέτει τους αριθμούς των λογαριασμών που ανοίχθηκαν γι’ αυτά, από τα οποία απορρέει και το χρέος του Χρεώστη προς τον Οργανισμό αφορούν σπουδαστικά δάνεια που δόθηκαν από κοινού με την Παρασκευή Ερωτοκρίτου για το πρώτο και με την Παρασκευή Ερωτοκρίτου και Ευσταθία Ερωτοκρίτου για το δεύτερο υπό τη χορηγία του Κεντρικού Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών («ο Φορέας»). Προς εξασφάλιση τους ο Χρεώστης στις 19.05.2005 και στις 11.10.2012 ενέγραψε προς όφελος του Φορέα δύο υποθήκες αναφορικά με ακίνητα στις κατεχόμενες περιοχές (Τεκμ. 2). Σύμφωνα με την επαλήθευση του χρέους το συνολικό χρέος των δανείων του Χρεώστη ανερχόταν στις €40.833,70σ. και ο Οργανισμός είναι εξασφαλισμένος πιστωτής σε σχέση με το εν λόγω χρέος (Τεκμ. 3). Ο κ. Συρίμης ισχυρίζεται ότι παρά την επαλήθευση του χρέους που κατέθεσε ο Οργανισμός, ο Σ.Α. Αφερεγγυότητας κ. Ανδρέας Χαραλάμπους («ο Σ.Α.»), κατά την ετοιμασία του ΠΣΑ θεώρησε ότι τα εν λόγω ακίνητα έχουν μηδενική αξία εν όψει της τοποθεσίας τους σε κατεχόμενη περιοχή και κατ’ επέκταση το συνολικό χρέος στον Οργανισμό θεωρείται ανεξασφάλιστο, κατατάσσοντας, μονομερώς, αυθαίρετα και λανθασμένα, τον Οργανισμό στους μη εξασφαλισμένους πιστωτές του χρεώστη για τον λόγο ότι δεν ζητήθηκε από τον Σύμβουλο εκτίμηση των ενυπόθηκων ακινήτων ευρισκόμενων σε κατεχόμενη περιοχή σύμφωνα με τους Κανονισμούς και τη συνήθη πρακτική του Φορέα και της Υπηρεσίας Αφερεγγυότητας. Για το γεγονός ότι η σύσταση των υποθηκών προς όφελος του Φορέα με σκοπό την εξασφάλιση της αποπληρωμής δανείου συνιστά εξασφάλιση βάσει του Ν. 65 (Ι)/15 και το χρέος θεωρείται εξασφαλισμένο χρέος, εντός της έννοιας του Ν. 65(Ι)/15, ο ενόρκως δηλών επικαλείται γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (Τεκμ. 4). Επισυνάπτει ως Τεκμ. 5 σχετική αλληλογραφία για το ζήτημα μεταξύ του Φορέα και της Υπηρεσίας Αφερεγγυότητας ημερομηνίας 29.07.2022 δηλαδή πριν από την έκδοση του Διατάγματος ΠΣΑ ημερ. 11.08.2022. Παρόλα αυτά ο Χρεώστης δεν προέβη σε οποιαδήποτε αποκάλυψη στην ένορκο δήλωση του που συνόδευε την αίτηση του αναφορικά με την ύπαρξη της εν λόγω γνωμάτευσης και συνεπώς δεν προσήλθε στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια για την εξασφάλιση του Διατάγματος ΠΣΑ. Είναι η εισήγηση του ενόρκως δηλούντος όπως το Διάταγμα ΠΣΑ ακυρωθεί αφού παραγνωρίζει ή και αγνοεί τις Υποθήκες που εξασφαλίζουν το χρέος του Χρεώστη προς τον Οργανισμό καθώς επίσης παραγνωρίζει ή και αγνοεί ή είναι πλήρως αντίθετο με τη σχετική γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα. Τα δικαιώματα δε του Οργανισμού τα οποία απορρέουν από τις Υποθήκες δεν μπορούν νόμιμα να αγνοηθούν κατά παράβαση των Άρθρων 23 και 26 του Συντάγματος. Τούτο δε καθώς ο Οργανισμός κινδυνεύει να χάσει παράνομα τα περιουσιακά του δικαιώματα καθώς και τα δικαιώματα που απορρέουν από τα έγγραφα των Υποθηκών. Είναι η εισήγηση του ενόρκως δηλούντος ότι είναι αναγκαία η ετοιμασία νέου σχεδίου και έτσι θα πρέπει το Διάταγμα ΠΣΑ να παραμεριστεί ή και να ακυρωθεί από το Δικαστήριο με έξοδα υπέρ του Οργανισμού. Τέλος, εισηγείται ότι η ζημιά που θα προκληθεί στον Οργανισμό σε περίπτωση που το Διάταγμα ΠΣΑ και κατ’ επέκταση το Διάταγμα Επιβολής ΠΣΑ παραμείνουν σε ισχύ, δεν θα μπορεί να επανορθωθεί καθ’ ότι εάν το ΠΣΑ τεθεί σε εφαρμογή, ο Οργανισμός έκδηλα θα βρεθεί σε χειρότερη θέση από αυτή στην οποία θα βρισκόταν εάν η περιουσία του Χρεώστη διατίθετο σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Πτώχευσης Νόμου, κάτι που σύμφωνα με τις πρόνοιες του Ν. 65 (Ι)/2015 είναι ανεπίτρεπτο.
Ο Καθ’ ου η αίτηση καταχώρισε ένσταση στην οποία προβάλλει τους ακόλουθους λόγους (καταγράφονται αυτούσιοι):
«1. Δεν πληρείται κανένας από τους λόγους τους οποίου θέτει το Άρθρο 65(α) έως (ζ) του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμος του 2015 (Ν. 65(I)/2015) ως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα αναφορικά με τους λόγους που Πιστωτής δύναται να προσβάλει την έναρξη ισχύος Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής.
2. Το Διάταγμα επιβολής ημερ.12/08/2022 ορθά έχει εκδοθεί από το Σεβαστό Δικαστήριο αφού πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις των Άρθρων 72 και 73 του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμος του 2015 (Ν. 65(I)/2015) ως έχει τροποποιηθεί.
3. Πληρούνται τα κριτήρια επιλεξιμότητας του Άρθρου 35 του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμος του 2015 (Ν. 65(I)/2015) ως έχει τροποποιηθεί.
4. Η Αίτηση των Αιτητών είναι εκπρόθεσμη καθότι έχει καταχωρηθεί μετά την πάροδο των εκ του Νόμου τασσόμενων προθεσμιών.
5. Η Αίτηση είναι κατά Νόμο και ουσία αβάσιμη και αστήρικτη, παράτυπη και αντικανονική.
6. Η Αίτηση είναι κακόπιστη και καταχρηστική.
7. Οι Πιστωτές - Αιτητές δε νομιμοποιούνται στις αιτούμενες θεραπείες.
8. Δεν τηρούνται και δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος και οι Κανονισμοί για την έκδοση των αιτούμενων Διαταγμάτων.
9. Η νομική βάση της Αίτησης είναι αόριστη και γενική.
10. Η έκδοση των αιτούμενων Διαταγμάτων δεν δικαιολογείται υπό το φως των πραγματικών γεγονότων.
11. Οι ισχυρισμοί που αναφέρονται τόσο στην Αίτηση όσο και στην Ένορκη Δήλωση των Αιτητών είναι αναληθείς και αβάσιμοι.
12. Ο Χρεώστης προσήλθε στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια και έχει δώσει σαφή στοιχεία, αναφορές και λεπτομέρειες αναφορικά με την οικονομική του κατάσταση.
13. Οι Αιτητές έχουν ενεργήσει με κακή πίστη ως προς την έγκριση συναινετικού Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής. Ο Χρεώστης έχει επιδείξει καλή πίστη ως προς την έγκριση συναινετικού Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής. Οι Αιτητές- Πιστωτές αντίθετα δεν έχουν επιδείξει καλή πίστη ως προς την έγκριση Συναινετικού Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής.
14. Το Σχέδιο έχει ετοιμασθεί με τρόπο που θα θέσει τους Πιστωτές στην ίδια ή καλύτερη θέση από την οποία θα βρίσκονταν εάν η περιουσία του Χρεώστη διατίθετο σύμφωνα με τις διατάξεις του Περί Πτώχευσης Νόμου.
15. Ο Χρεώστης έχει ακολουθήσει με καλή πίστη τη διαδικασία για προστασία της κύριας κατοικίας του και αντιμετώπισης των οικονομικών του υποχρεώσεων.
16. Το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής ετοιμάστηκε με αντικειμενικότητα, επαγγελματική επάρκεια, επιμέλεια και ευσυνειδησία από τον Σύμβουλο Αφερεγγυότητας.
17. Ο περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμος του 2015 (Ν. 65(I)/2015) ως έχει τροποποιηθεί και συγκεκριμένα τα άρθρα 64, 62(6) και 62(7), προβλέπουν τον έλεγχο των οικονομικών δεδομένων του Χρεώστη τουλάχιστον κάθε δώδεκα μήνες για την διάρκεια πέντε (5) ετών από την εφαρμογή του Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής καθώς επίσης δίνει το δικαίωμα στον Σύμβουλο Αφερεγγυότητας να ζητήσει την Τροποποίηση του υφιστάμενου σχεδίου του Χρεώστη.
18. Οι Αιτητές δεν προσήλθαν στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια αλλά με κακή πίστη επιδιώκοντας να πλήξουν την απονομή της δικαιοσύνης, τη δημιουργία βλάβης, ταλαιπωρίας και εξόδων.
19. Ο Νομοθέτης με την ψήφιση και έγκριση του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμο του 2015 (Ν. 65(I)/2015) επιθυμούσε το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής (ΠΣΑ) να αποτελεί ένα νέο μηχανισμό που επιτρέπει σε έναν αφερέγγυο χρεώστη, νοουμένου ότι πληροί ορισμένα κριτήρια, να πετύχει, υπό προϋποθέσεις, αναδιάρθρωση των χρεών του, να καταστεί φερέγγυο πρόσωπο και να διατηρήσει την κύρια του κατοικία.
20. Οι Αιτητές εμποδίζονται δια διαγωγής και/ή εγγράφων και/ή συμπεριφοράς από το να προβάλλουν ισχυρισμούς που αναφέρονται στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση και να ζητούν τα αιτούμενα Διατάγματα.
21. Η Αίτηση είναι καθ' όλα αβάσιµη, αστήρικτη και καταχρηστική αφού σε τελική ανάλυση εκείνο που οι Αιτητές πραγματικά επιδιώκουν είναι να θίξουν ανεπανόρθωτα τα δικαιώματα του Χρεώστη».
Η ένσταση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, Δ.48 θ.1 έως 13, Δ.64, στον περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμος του 2015 (Ν.65(I)/2015) όπως αυτός τροποποιήθηκε μέχρι σήμερα και ειδικότερα αλλά χωρίς περιορισμό στα Άρθρα 33, 39, 52, 62, 64, 65, 72, 73,73(5), 74, 75, 76, 77, 91(1), 91(2) και 97, στο περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Διαδικαστικό Κανονισμό 2016 και ειδικότερα αλλά χωρίς περιορισμό στα άρθρα 24(α) έως (δ), 25, 22,23, 28, 15 και 10 του εν λόγω Κανονισμού, στον Περί Πτώχευσης Νόμο (Κεφ.5) άρθρα 27, 27α, 52 ως επίσης στη συμφυή εξουσία και πρακτική του Δικαστηρίου.
Τα γεγονότα επί των οποίων στηρίζεται η ένσταση εκτίθενται σε ένορκο δήλωση την οποία υπογράφει ο ίδιος ο Χρεώστης Καθ’ ου η αίτηση κ. Φ. Ερωτοκρίτου («η Ε/Δ Ερωτοκρίτου»), ο οποίος πέραν από τη γνώση των γεγονότων της υπόθεσης ως εκ της ιδιότητας του και τη συμβουλή που έλαβε από τον Σύμβουλο Αφερεγγυότητας Ανδρέα Χαραλάμπους (στη συνέχεια «ο Σ.Α.»), δηλώνει ότι υιοθετεί τους ως άνω λόγους ένστασης του και αρνείται τους λόγους που ο Αιτητής προβάλλει προς ακύρωση του διατάγματος και επιπρόσθετα δηλώνει και τα ακόλουθα (καταγράφονται αυτούσια):
«1. Περαιτέρω, ως λαμβάνω νομική συμβουλή από τους δικηγόρους μου, η εν λόγω Αίτηση είναι αντικανονική, είναι νόμω και ουσία αβάσιμη, αστήρικτη, παράτυπη και καταχρηστική ενώ σε περίπτωση έγκρισης της θα θιγούν ανεπανόρθωτα τα δικαιώματα μου για τους λόγους που θα επεξηγήσω κατωτέρω.
2. Επιθυμώ να αναφέρω ότι, και η σύζυγος μου Ευσταθία Ερωτοκρίτου έδωσε οδηγίες στον Σύμβουλο να ενεργεί εκ μέρους της και για το δικό της Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής με αριθμό ΠΣΑ 3/2022 I.J Λάρνακας. Τα εν λόγω ΠΣΑ τυγχάνουν κοινής διαχείρισης εφόσον έχουμε κοινή διαχείριση εσόδων και εξόδων καθώς έχουμε και κοινά δάνεια.
3. Ως με συμβουλεύουν οι δικηγόροι μου η νομική βάση της Αίτησης είναι γενική και αόριστη. Συγκεκριμένα, ως με συμβουλεύουν οι δικηγόροι μου σύμφωνα με τις πρόνοιες της Δ.48 Θ.1 και Θ.2 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, κάθε Αίτηση θα πρέπει να υποβάλλεται γραπτώς, να αναφέρει τη φύση του αιτήματος και το συγκεκριμένο Άρθρο του Νόμου ή τον συγκεκριμένο θεσμό στον οποίον βασίζεται. Ως εκ τούτου, οι Αιτητές δεν αναφέρονται σε συγκεκριμένο Άρθρο ή Άρθρα στα οποία στηρίζουν την Αίτηση τους αλλά αναφέρονται γενικά στα άρθρα 23-77 του Νόμου τα οποία αφορούν ολόκληρο το Κεφάλαιο 2 και τα προσωπικά σχέδια αποπληρωμής και ως με συμβουλεύουν οι δικηγόροι η Αίτηση των Αιτητών θα πρέπει να απορριφθεί εφόσον δεν επικαλούνται το Άρθρο το οποίο προσδίδει εξουσία στο Δικαστήριο και αποτελεί την δικαιοδοτική βάση στην οποία το Δικαστήριο θα μπορεί να εξετάσει την Αίτηση και δεν μπορεί να αναμένεται ότι το Δικαστήριο θα επιλέξει και θα καθορίσει το Άρθρο στη βάση του οποίου έχει εξουσία να εξετάσει το αίτημα. Ως με πληροφορούν οι δικηγόροι μου για το λόγο αυτό και μόνο η Αίτηση των Αιτητών θα πρέπει να απορριφθεί και να μην εξεταστεί από το Σεβαστό Δικαστήριο.
4. Ως με συμβουλεύουν οι δικηγόροι μου, δεν πληρείται κανένας από τους λόγους τους οποίους θέτει το άρθρο 65(α) έως 65(ζ) του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου του 2015 (Ν. 65(I)/2015) αναφορικά με τους λόγους που Πιστωτής δύναται να προσβάλει την έναρξη ισχύος Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής αφού:
(α) Δεν έχω με τη συμπεριφορά μου κατά τα δύο (2) έτη και ή νωρίτερα πριν από την έκδοση του προστατευτικού διατάγματος, διευθετήσει τις οικονομικές μου υποθέσεις με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να είμαι ή να γίνω επιλέξιμος να υποβάλω αίτηση για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής.
(β) Υπήρξε συμμόρφωση με τις διαδικαστικές απαιτήσεις του παρόντος Νόμου, περιλαμβανομένης της μη ύπαρξης τελεσίδικης Απόφασης Δικαστηρίου σε σχέση με την επαλήθευση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 43, όπου αυτό εφαρμόζεται.
(γ) Δεν υπάρχει ουσιαστική ανακρίβεια ή παράλειψη στην Κατάσταση Προσωπικών Οικονομικών Στοιχείων μου, η οποία παραβλάπτει ουσιωδώς τα συμφέροντα των πιστωτών μου.
(δ) Πληρώ και πληρούσα τα κριτήρια επιλεξιμότητας που καθορίζονται στο
Άρθρο 35 όταν προτάθηκε το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής μου·
(ε) Δεν έχω διαπράξει οποιοδήποτε αδίκημα που προβλέπεται στον παρόντα Νόμο το οποίο προκαλεί ουσιαστική βλάβη στους πιστωτές μου.
(ζ) Δεν είχα οποιαδήποτε συναλλαγή με πρόσωπο η οποία έγινε κατά την περίοδο τριών (3) ετών αμέσως πριν από την ημερομηνία καταχώρισης Αίτησης για έκδοση προστατευτικού διατάγματος, η οποία δεν έγινε έναντι αξιόλογης αντιπαροχής και η οποία συνέβαλε ουσιαστικά στην ανικανότητα μου να αποπληρώσω τα χρέη μου.
(η) Δεν έδειξα προτίμηση δολίως σε πρόσωπο, τηρουμένων των διατάξεων της οικείας νομοθεσίας, κατά την περίοδο των τριών (3) ετών αμέσως πριν από την ημερομηνία καταχώρισης αίτησης για έκδοση του Προστατευτικού Διατάγματος, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την ουσιαστική μείωση του διαθέσιμου ποσού για την πληρωμή των χρεών μου.
5. Επιπρόσθετα, ως με πληροφορούν οι δικηγόροι μου το Σεβαστό Δικαστήριο εξετάζει μόνο κατά πόσο τηρούνται οι προϋποθέσεις και οι όροι των Άρθρων 72 και 73 του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου του 2015 (Ν. 65(I)/2015) ως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, για να αποφασίσει κατά πόσο ορθά εκδόθηκε το Διάταγμα Επιβολής μη συναινετικού Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής. Αναφέρω ότι έχω αποδείξει ότι πληρούνται τα κριτήρια που προνοεί ο Νόμος πράγμα το οποίο αποδεικνύεται εφόσον το Σεβαστό Δικαστήριο έγκρινε την Αίτηση Επιβολής μου ημερ.11/08/2022 στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε το Διάταγμα ημερ.12/08/2022. Συγκεκριμένα, ο Νόμος ορίζει τις εξής προϋποθέσεις:
(α) Οι Αιτητές είναι εξασφαλισμένοι πιστωτές, οι οποίοι έχουν εξασφάλιση επί της κύριας κατοικίας μου η οποία βρίσκεται στη Δημοκρατία και της οποίας η αγοραία αξία δεν υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων πενήντα χιλιάδων ευρώ (€350.000) αφού σύμφωνα με την εκτίμηση ανεξάρτητου εκτιμητή ημερ.31/05/2022 (Τεκμήριο 15 στην Αίτηση Επιβολής ημερ.11/08/2022) φαίνεται ότι η αξία του οικοπέδου με την κύρια κατοικία ανέρχεται στις €315.000.
(β) Η συνολική αξία των περιουσιακών στοιχείων μου εξαιρουμένης της κύριας κατοικίας μου, δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ (€500.000).
(γ) Αδυνατώ να αποπληρώσω τα χρέη μου λόγω χειροτέρευσης της οικονομικής μου κατάστασης ως αποτέλεσμα γεγονότων ή καταστάσεων εκτός του ελέγχου μου, τα οποία έχουν επισυμβεί από το 2009 και εντεύθεν και πριν από την Αίτηση για έκδοση προστατευτικού Διατάγματος σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 39, και είχαν ως αποτέλεσμα την ουσιαστική μείωση του εισοδήματός μου κατά τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατόν (25%) ή περισσότερο αφού κατά το έτος 2012 τα ετήσια εισοδήματα μου ανέρχονταν περίπου στο ποσό των €49.874 ενώ κατά το έτος 2014 τα ετήσια εισοδήματα μου μειώθηκαν στο ποσό των €22.771, ήτοι σημείωσαν μείωση πέραν του 25%, (Κατάσταση Κοινωνικών Ασφαλίσεων τόσο για εμένα όσο και για τη σύζυγο μου επισυνάφθηκαν ως Τεκμήρια 19 και 20 καθώς επίσης και αντίγραφο πιστοποιητικού απολαβών από το γενικό λογιστήριο της Δημοκρατίας επισυνάφθηκε ως Τεκμήριο 21 στην Αίτηση Επιβολής μου ημερ.11/08/2022).
(δ) Ο Σ.Α. Αφερεγγυότητας έχει υπογράψει δήλωση με την οποία επιβεβαιώνει τα όσα απαιτούνται στο Άρθρο 72 (1) (στ έως v), δήλωση του Συμβούλου έχει επισυναφθεί ως Τεκμήριο 22 στην Αίτηση επιβολής ημερ.11/08/2022.
(ε) Ταυτόχρονα με την Αίτηση επιβολής καταχώρησα Αίτηση ανανέωσης και παράτασης της ισχύς του Προστατευτικού Διατάγματος δυνάμει του Άρθρου 75 του Νόμου και ως εκ τούτου το Σεβαστό Δικαστήριο πριν ελέγξει την Αίτηση επιβολής μου επιλήφθηκε της Αίτησης ανανέωσης και παράτασης εγκρίνοντας την και έτσι το Προστατευτικό Διάταγμα ημερ.03/05/2022 ανανεώθηκε και παρατάθηκε και ήταν σε ισχύ.
(ζ) Αποτάθηκα και υπέβαλα την Αίτηση μου με καλή τη πίστει.
(η) Μετά την έκδοση του Διατάγματος ειδοποιήθηκαν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη ως καθορίζει ο Νόμος.
6. Είναι αντιληπτό ότι τηρώ όλες τις προϋποθέσεις που θέτει η Νομοθεσία και συγκεκριμένα των Άρθρα 72 και 73 του Νόμου για την Επιβολή μη συναινετικού ΠΣΑ ενώ παράλληλα δεν ισχύει κανένας από τους λόγους που προβλέπει η Νομοθεσία και συγκεκριμένα το Άρθρο 65 για την ακύρωση του Διατάγματος επιβολής ημερ.12/08/2022 και οι Αιτητές καταχρηστικά προέβησαν στην καταχώρηση της υπό κρίση Αίτησης. Οι Αιτητές μέσα από την Αίτηση τους προβάλουν ισχυρισμούς οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν με τους όρους και προϋποθέσεις που θέτει η Νομοθεσία για την εξέταση τέτοιων Αιτήσεων ως η παρούσα και αποσκοπούν στο να περιπλέξουν την όλη διαδικασία και να προκαλέσουν σύγχυση στο Σεβαστό Δικαστήριο.
7. Έχω επιδείξει καλή πίστη ως προς την έγκριση συναινετικού Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής, αντίθετα αυτοί που δεν έχουν επιδείξει καλή πίστη είναι οι Αιτητές αφού τους είχε αποσταλεί επιστολή με την οποία o Σ.Α. Αφερεγγυότητας τους καλούσε να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους, τις εισηγήσεις τους καθώς και πρόταση ή προτάσεις αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίον τα χρέη μου θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν ως μέρος Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής. Οι Αιτητές δεν υπέβαλαν καμία παρατήρηση, καμία εισήγηση, ή πρόταση ή προτάσεις αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίον τα χρέη μου θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν ως μέρος Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής. Επιστολή ημερομηνίας 16/05/2022 επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 1.
8. Αρνούμαι και απορρίπτω κατηγορηματικά το περιεχόμενο των παραγράφων 6 έως 19 της Ένορκης Δήλωσης που συνοδεύει την Αίτηση των Αιτητών.
a. Ως με πληροφορεί ο Σ.Α. Αφερεγγυότητας, οι Αιτητές απέστειλαν την 01/06/2022 Ένορκη Δήλωση Επαλήθευσης Χρέους χωρίς ωστόσο να επισυνάπτουν σε αυτήν εκτίμηση της αγοραίας αξίας της περιουσίας που υπόκειται σε εξασφάλιση με αποτέλεσμα να μην καθορίζεται το εξασφαλισμένο χρέος που θα αποπληρωθεί.
b. Οι Αιτητές δεν προσέρχονται ενώπιον του Δικαστηρίου με καθαρά χέρια και καλή πίστη εφόσον αποκρύπτουν από το Σεβαστό Δικαστήριο το γεγονός ότι δεν συμμορφώθηκαν με τις πρόνοιες του Νόμου και συγκεκριμένα δεν συμμορφώθηκαν με τις πρόνοιες του Άρθρου 43 του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμος του 2015 (65(Ι)/2015) Νόμου.
c. Ως με πληροφορούν οι δικηγόροι μου, οι Αιτητές είχαν υποχρέωση με την Ένορκη Δήλωση Επαλήθευσης Χρέους να αποστείλουν και εκτίμηση της περιουσίας που υπόκειται σε εξασφάλιση εφόσον σύμφωνα με το Άρθρο 43(5) του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμος του 2015 (65(Ι)/2015) προβλέπεται ότι: «Η ένορκη δήλωση καθορισμένου πιστωτή περιλαμβάνει πληροφορίες αναφορικά με το κατά πόσο ο πιστωτής είναι ή δεν είναι εξασφαλισμένος πιστωτής και σε περίπτωση εξασφαλισμένου πιστωτή περιλαμβάνει την εκτίμηση της αγοραίας αξίας της περιουσίας που υπόκειται σε εξασφάλιση, η οποία πραγματοποιείται με τις πρόνοιες του άρθρου 44».
11. Συγκεκριμένα, ως με πληροφορεί ο Σ.Α., η λογική περί «μηδενικής αξίας» της περιουσίας στηρίζεται στην ερμηνεία του Άρθρου 44(6) του Νόμου όπου προβλέπεται ότι: «αγοραία αξία σημαίνει το ποσό, το οποίο η περιουσία αναμένεται να αποφέρει εάν διατίθετο στην ελεύθερη αγορά από πωλητή που ενεργεί εκούσια, σε αγοραστή που ενεργεί εκούσια». Με βάση την ερμηνεία αυτή του Νόμου η υποθηκευμένη περιουσία στην κατεχόμενη περιοχή σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να διατεθεί στην ελεύθερη αγορά και καμία εκτίμηση της αξίας δεν μπορεί να διενεργηθεί με αποτέλεσμα ο Σ.Α. ορθά και δίκαια να θεωρηθεί την αξία της περιουσίας μηδενική.
12. Περαιτέρω, ο Σ.Α. Αφερεγγυότητας κατά ή περί τις 07/07/2022 απέστειλε επιστολή προς τους Αιτητές με την οποία τους ενημέρωνε ότι, λόγω ότι το ενυπόθηκο ακίνητο βρίσκεται σε κατεχόμενη περιοχή και λόγω ότι δεν έχει προσκομιστεί οποιαδήποτε εκτίμηση εκ μέρους τους, το ενυπόθηκο ακίνητο θεωρείται ότι έχει μηδενική αξία. Οι Αιτητές ουδέποτε απάντησαν στην επιστολή του Συμβούλου και ουδέποτε εξέφρασαν οποιοδήποτε παράπονο ή προέβαλαν οποιαδήποτε παρατήρηση, ένσταση ή και εισήγηση ακόμη και κατά τη Συνέλευση Πιστωτών η οποία πραγματοποιήθηκε στις 28/07/2022, δηλαδή πολύ αργότερα από την ημερομηνία που έλαβαν την επιστολή του Συμβούλου, με αποτέλεσμα με την συμπεριφορά τους να αποδέχονται τη θέση του Συμβούλου. Αντίγραφο της επιστολής ημερ.07/07/2022 επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 2.
a. Οι ισχυρισμοί του Αιτητή στην παράγραφο 8 είναι γενικοί, αόριστοι και ατεκμηρίωτοι. Οι Αιτητές αναφέρονται γενικά και αόριστα σε υποχρεώσεις του Συμβούλου καθώς και σε «Κανονισμούς και κοινή πρακτική» για εξασφάλιση εκτίμησης αναφορικά με το ακίνητο που βρίσκεται σε κατεχόμενη περιοχή, χωρίς ωστόσο να αναφέρεται συγκεκριμένα σε οποιοδήποτε Κανονισμό, με τους ισχυρισμούς του να παραμένουν γενικοί και μετέωροι. Ως με πληροφορεί ο Σ.Α. δεν υπάρχει οποιοσδήποτε Κανονισμός ως αναληθώς αναφέρουν οι Αιτητές ενώ σε κάθε περίπτωση «η κοινή πρακτική» δεν δεσμεύει κανένα να την ακολουθήσει.
b. Οι Αιτητές με τους ισχυρισμούς τους προσπαθούν να παραπλανήσουν το Σεβαστό Δικαστήριο και να περιπλέξουν την διαδικασία εφόσον ο Σ.Α. δεν «οφείλει» ως αναληθώς ισχυρίζονται οι Αιτητές να αποταθεί στην Υπηρεσία Αφερεγγυότητας για εξασφάλιση εκτίμησης αναφορικά με ακίνητο που βρίσκεται σε κατεχόμενη περιοχή. Ως έχει προαναφερθεί σύμφωνα με το Άρθρο 43(5) του Νόμου «Η ένορκη δήλωση καθορισμένου πιστωτή περιλαμβάνει πληροφορίες αναφορικά με το κατά πόσο ο πιστωτής είναι ή δεν είναι εξασφαλισμένος πιστωτής και σε περίπτωση εξασφαλισμένου πιστωτή περιλαμβάνει την εκτίμηση της αγοραίας αξίας της περιουσίας που υπόκειται σε εξασφάλιση, η οποία πραγματοποιείται με τις πρόνοιες του άρθρου 44».
c. Ως προκύπτει από τα ανωτέρω, οι Αιτητές είχαν υποχρέωση μαζί με την Ένορκη Δήλωση επαλήθευσης χρέους να περιλάβουν και σχετική εκτίμηση της περιουσίας που υπόκειται σε εξασφάλιση κάτι το οποίο ουδέποτε έπραξαν και η διαδικασία για την εκτίμηση της περιουσίας που υπόκειται σε εξασφάλιση προνοείται στο Άρθρο 44 του Νόμου ενώ σε περίπτωση που οι Αιτητές προσκόμιζαν εκτίμηση της αγοραίας αξίας του ακινήτου ο Σ.Α. τότε είτε θα την αποδεχόταν είτε θα προέβαινε σε διορισμό ανεξάρτητου εκτιμητή.
15. Ο Σ.Α. ουδέποτε ενήργησε αυθαίρετα και μονομερώς αλλά αντιθέτως ετοίμασε το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής με υπευθυνότητα επαγγελματισμό, ακολουθώντας πάντοτε τον Κώδικα Δεοντολογίας Συμβούλων Αφερεγγυότητας και τον περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμος του 2015 (Ν.65(I)/2015) όπως αυτός τροποποιήθηκε μέχρι σήμερα και συμμορφώθηκε πλήρως με τις πρόνοιες των Άρθρων 43 και 44 του Νόμου.
a. Ως με πληροφορεί ο Σ.Α. Αφερεγγυότητας, η Γνωμάτευση από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας πραγματεύεται και επεξηγεί την έννοια του «εξασφαλισμένου πιστωτή» λόγω εγγραφής ενυπόθηκων ακινήτων προς όφελος του Πιστωτή.
b. Ως με πληροφορούμε, η εν λόγω Γνωμάτευση αναφέρει ότι ««αξία» σε σχέση με κατεχόμενη ή απροσπέλαστη ακίνητη ιδιοκτησία σημαίνει την αξία της ιδιοκτησίας αυτής σε τρέχουσες τιμές μόνο για σκοπούς ικανοποίησης των προνοιών του περί Κεντρικού Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών…» και ως εκ τούτου συνεπάγεται ότι αφορά μόνο τους σκοπούς παραχώρησης δανείων και όχι οποιονδήποτε άλλο σκοπό.
c. Περαιτέρω, στην εν λόγω Γνωμάτευση αναφέρεται ότι η περιουσία υπόκειται σε εξασφάλιση δυνάμει του Άρθρου 44 και συγκεκριμένα στην σελίδα 5 της Γνωμάτευσης αναφέρεται ότι «με βάση το Άρθρο 44 του Ν.65(Ι)/15, η αξία της περιουσίας που υπόκειται σε εξασφάλιση είναι η αγοραία αξία της εν λόγω περιουσίας…και σημαίνει το ποσό, το οποίο η περιουσία αναμένεται να αποφέρει εάν διατίθετο στην ελεύθερη αγορά από πωλητή που ενεργεί εκούσια, σε αγοραστή που ενεργεί εκούσια και αποτελεί ζήτημα τεχνικό». Με βάση την ερμηνεία αυτή η υποθηκευμένη περιουσία στην κατεχόμενη περιοχή σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να διατεθεί στην ελεύθερη αγορά και καμία εκτίμηση της αξίας δεν μπορεί να διενεργηθεί με αποτέλεσμα ο Σ.Α. ορθά και δίκαια να θεωρεί την αξία της περιουσίας μηδενική.
d. Ως με πληροφορούν οι δικηγόροι μου, στην Γνωμάτευση γίνεται παραπομπή και στην Απόφαση ημερ.16/05/2018 του Ε.Δ. Λευκωσίας στην Αίτηση Αρ. ΠΣΑ 6/17 στην οποία ως αναφέρεται και στην ίδια την Γνωμάτευση, δηλώθηκε από την Υπηρεσία Αφερεγγυότητας ότι η αξία για σκοπούς Δ.Α.Ο και Π.Σ.Α. είναι μηδενική και συγκεκριμένα ως με πληροφορούν οι δικηγόροι μου λέχθηκε ότι τα δάνεια είναι ανεξασφάλιστα καθότι δεν είχε υποβληθεί εκτίμηση των υποθηκευμένων κατεχόμενων περιουσιών και σύμφωνα με την Υπηρεσία Αφερεγγυότητας η αξία αυτών των περιουσιών για σκοπούς διαταγμάτων απαλλαγής οφειλών και κατ΄ επέκταση και για σκοπούς Προσωπικών Σχεδίων Αποπληρωμής είναι μηδενικής αξίας.
20. Περαιτέρω, επαναλαμβάνω ότι ως με πληροφορούν οι δικηγόροι μου, στην Γνωμάτευση γίνεται παραπομπή και στην Απόφαση ημερ.16/05/2018 του Ε.Δ. Λευκωσίας στην Αίτηση Αρ. ΠΣΑ 6/17 στην οποία ως αναφέρεται και στην ίδια την Γνωμάτευση, δηλώθηκε από την Υπηρεσία Αφερεγγυότητας ότι η αξία για σκοπούς Δ.Α.Ο και Π.Σ.Α. είναι μηδενική και συγκεκριμένα ως με πληροφορούν οι δικηγόροι μου λέχθηκε ότι τα δάνεια είναι ανεξασφάλιστα καθότι δεν είχε υποβληθεί εκτίμηση των υποθηκευμένων κατεχόμενων περιουσιών και σύμφωνα με την Υπηρεσία Αφερεγγυότητας η αξία αυτών των περιουσιών για σκοπούς διαταγμάτων απαλλαγής οφειλών και κατ΄ επέκταση και για σκοπούς Προσωπικών Σχεδίων Αποπληρωμής είναι μηδενικής αξίας.
22. Οι ισχυρισμοί των Αιτητών είναι εντελώς αντίθετοι με το πνεύμα του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου του 2015 (Ν.65(I)/2015) όπως αυτός τροποποιήθηκε μέχρι σήμερα ο οποίος ως με συμβουλεύουν οι δικηγόροι μου ο Νομοθέτης με την ψήφιση και έγκριση του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου του 2015 (Ν. 65(I)/2015) επιθυμούσε το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής (ΠΣΑ) να αποτελεί ένα νέο μηχανισμό που επιτρέπει σε έναν αφερέγγυο χρεώστη, νοουμένου ότι πληροί ορισμένα κριτήρια, να πετύχει, υπό προϋποθέσεις, αναδιάρθρωση του χρέους του. Η αναδιάρθρωση του χρέους, μέσω ΠΣΑ, μπορεί να διασφαλίσει την αποπληρωμή των πιστωτών και να διατηρηθεί, όπου είναι εφικτό, η κύρια κατοικία. Σκοπός του ΠΣΑ είναι η παραχώρηση πρόσθετων εργαλείων για επαναφορά της ισορροπίας μεταξύ των δικαιωμάτων των χρεωστών και πιστωτών μέσω δίκαιων και βιώσιμων σχεδίων αποπληρωμής. Στόχος είναι να αποφευχθεί η πτώχευση, να επανέλθει η φερεγγυότητα και να διατηρηθεί η κύρια κατοικία του χρεώστη, πράγμα που ισχύει και στην δική μου περίπτωση.
23. Συγκεκριμένα όπως προκύπτει και από το Προοίμιο του ίδιου του Νόμου, ο Νόμος ψηφίστηκε επειδή, το κράτος έχει εφαρμόσει από το 2012 μια σειρά από έκτακτα μέτρα προκειμένου να αντιμετωπισθεί η οξεία οικονομική κρίση και να επιλυθούν οξύτατα προβλήματα που προέκυψαν μέσα σε εξαιρετικές συνθήκες και μεγάλες τραπεζικές ζημιές που έπληξαν το χρηματοπιστωτικό τομέα, με απώτερο στόχο να αποφευχθεί η κατάρρευση της οικονομίας, να προφυλαχτεί η σταθερότητα του χρηματοοικονομικού συστήματος και να εξασφαλιστεί προστασία του δημοσίου συμφέροντος· και επειδή, εκτός από την προστασία του χρηματοπιστωτικού τομέα, έπρεπε να αποτραπεί ταυτόχρονα και η μετακύλιση των επιπτώσεων της κρίσης στην ευρύτερη οικονομία και κοινωνία για να προφυλαχθούν τα δικαιώματα του κοινωνικού συνόλου· και επειδή, μεταξύ άλλων, επήλθε απώλεια πολύ μεγάλων περιουσιακών στοιχείων επιχειρήσεων και νοικοκυριών, και παράλληλα επηρεάστηκε δραστικά η δυνατότητα επιχειρήσεων και νοικοκυριών να συνεχίζουν να ανταποκρίνονται με συνέπεια στις υποχρεώσεις τους έναντι υφιστάμενων δανείων και υπήρξε αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και επειδή, εκτός της αύξησης της ανεργίας και της μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, η πολύ σημαντική μείωση των τιμών της ακίνητης περιουσίας επηρέασε αρνητικά τη δυνατότητα των χρεωστών να ανταποκρίνονται στις αυξημένες υποχρεώσεις που αναφύονταν από το υψηλό ιδιωτικό χρέος και επειδή, τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν ιδιάζουσα οικονομική ισχύ σε σχέση με τους χρεώστες, στο πλαίσιο ιδιαίτερα της οικονομικής κρίσης και των συνεπειών της κρίσης αυτής στους χρεώστες οι οποίοι έχουν πληγεί ιδιαιτέρως από την κρίση αυτή, επιβλήθηκε η λήψη μέτρων για την επαναφορά της ισορροπίας μεταξύ των δικαιωμάτων των χρεωστών και πιστωτών με τη θέσπιση δίκαιων και βιώσιμων σχεδίων αποπληρωμής ούτως ώστε να υποβοηθηθούν αφερέγγυοι χρεώστες να αντιμετωπίσουν τις οφειλές τους, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας διαγραφής οφειλών έτσι ώστε να αποφεύγεται η πτώχευση και να διευκολύνεται η ενεργός συμμετοχή των προσώπων αυτών στην οικονομική δραστηριότητα στη Δημοκρατία.
25. Αρνούμαι και απορρίπτω κατηγορηματικά το περιεχόμενο της παραγράφου 17 της Ένορκης Δήλωσης που συνοδεύει την Αίτηση των Αιτητών. Ως έχω προαναφέρει το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής ως έχει ετοιμασθεί από τον Σύμβουλο σε καμία περίπτωση δεν παραγνωρίζει τις υποθήκες των Αιτητών αλλά λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι δεν υφίσταται αγοραία αξία του ενυπόθηκου ακινήτου δυνάμει του Νόμου εφόσον καμία εκτίμηση προσκομίστηκε από τους Αιτητές ως όφειλαν να πράξουν και περαιτέρω το ενυπόθηκο ακίνητο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να διατεθεί στην ελεύθερη αγορά και συνεπακόλουθα ουδεμία αξία έχει.
26. Αρνούμαι και απορρίπτω κατηγορηματικά το περιεχόμενο της παραγράφου 18 της Ένορκης Δήλωσης που συνοδεύει την Αίτηση των Αιτητών. Οι ισχυρισμοί των Αιτητών στην παράγραφο 18 είναι γενικοί, αόριστοι και ατεκμηρίωτοι εφόσον οι Αιτητές σε καμία περίπτωση δεν εξηγούν και δεν προσκομίζουν οποιαδήποτε στοιχεία για το γιατί θα βρεθούν σε χειρότερη θέση από αυτή στην οποία θα βρίσκονταν εάν η περιουσία μου διατίθετο σύμφωνα με τις διατάξεις του Περί Πτώχευσης Νόμου με αποτέλεσμα να μην έχουν αποσείσει το βάρος απόδειξης. Περαιτέρω, ως με πληροφορεί ο Σ.Α. μέσα στο ίδιο το Σχέδιο αναφέρεται ρητά ότι οι Πιστωτές μου είναι σε καλύτερη θέση από ότι σε περίπτωση πτώχευσης μου και προς υποστήριξη αυτού παραθέτει σχετικούς συγκριτικούς πίνακες σε αντίθεση με τους Αιτητές όπου οι ισχυρισμοί τους είναι γενικοί, αόριστοι και ατεκμηρίωτοι.
27. Συγκεκριμένα, ως με πληροφορεί ο Σ.Α., βάσει του ΠΣΑ το συνολικό ποσό που θα λάβουν όλοι οι Πιστωτές μου ανέρχεται στις €436.325,00 ενώ σε περίπτωση Πτώχευσης μου οι Πιστωτές μου θα λάβουν το ποσό ύψους €362.740,28. Σχετικοί συγκριτικοί πίνακες επισυνάπτονται ως Παράρτημα Ε στο Σχέδιο που ετοίμασε ο Σ.Α. το οποίο επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 16 στην Ένορκη Δήλωση μου ημερ.11/08/2022 που συνοδεύει την Αίτηση Επιβολής του ΠΣΑ.
28. Αρνούμαι και απορρίπτω κατηγορηματικά το περιεχόμενο της παραγράφου 19 της Ένορκης Δήλωσης που συνοδεύει την Αίτηση των Αιτητών και αναφέρω τα ακόλουθα:
a. Το προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής έχει ετοιμασθεί από τον Σύμβουλο με υπευθυνότητα επαγγελματισμό, ακολουθώντας πάντοτε τον Κώδικα Δεοντολογίας Συμβούλων Αφερεγγυότητας και τον περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμος του 2015 (Ν.65(I)/2015) όπως αυτός τροποποιήθηκε μέχρι σήμερα.
b. Οι Αιτητές δεν συμμορφώθηκαν με τις πρόνοιες του Νόμου και συγκεκριμένα του Άρθρου 43(5) του Περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών (Ν.65(Ι)/2015) ως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα εφόσον παρέλειψαν να αποστείλουν στον Σύμβουλο Αφερεγγυότητας εκτίμηση του ενυπόθηκου ακινήτου ως όφειλαν.
c. Ο Σ.Α. ορθά και δίκαια έκρινε ότι ενυπόθηκο ακίνητο έχει «μηδενική αξία» ως προκύπτει και από την ερμηνεία του Άρθρου 44(6) του Περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών (Ν.65(Ι)/2015) ως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα.
d. Οι ισχυρισμοί των Αιτητών είναι εντελώς αντίθετοι με το πνεύμα του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμος του 2015 (Ν.65(I)/2015) όπως αυτός τροποποιήθηκε μέχρι σήμερα ο οποίος ως με συμβουλεύουν οι δικηγόροι μου ο Νομοθέτης με την ψήφιση και έγκριση του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμο του 2015 (Ν. 65(I)/2015) επιθυμούσε το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής (ΠΣΑ) να αποτελεί ένα νέο μηχανισμό που επιτρέπει σε έναν αφερέγγυο χρεώστη, νοουμένου ότι πληροί ορισμένα κριτήρια, να πετύχει, υπό προϋποθέσεις, αναδιάρθρωση του χρέους του. Η αναδιάρθρωση του χρέους, μέσω ΠΣΑ, μπορεί να διασφαλίσει την αποπληρωμή των πιστωτών και να διατηρηθεί, όπου είναι εφικτό, η κύρια κατοικία. Σκοπός του ΠΣΑ είναι η παραχώρηση πρόσθετων εργαλείων για επαναφορά της ισορροπίας μεταξύ των δικαιωμάτων των χρεωστών και πιστωτών μέσω δίκαιων και βιώσιμων σχεδίων αποπληρωμής. Στόχος είναι να αποφευχθεί η πτώχευση, να επανέλθει η φερεγγυότητα και να διατηρηθεί η κύρια κατοικία του χρεώστη, πράγμα που ισχύει και στην δική μου περίπτωση.
e. Συγκεκριμένα όπως προκύπτει και από το Προοίμιο του ίδιου του Νόμου, ο Νόμος ψηφίστηκε επειδή, το κράτος έχει εφαρμόσει από το 2012 μια σειρά από έκτακτα μέτρα προκειμένου να αντιμετωπισθεί η οξεία οικονομική κρίση και να επιλυθούν οξύτατα προβλήματα που προέκυψαν μέσα σε εξαιρετικές συνθήκες και μεγάλες τραπεζικές ζημιές που έπληξαν το χρηματοπιστωτικό τομέα, με απώτερο στόχο να αποφευχθεί η κατάρρευση της οικονομίας, να προφυλαχτεί η σταθερότητα του χρηματοοικονομικού συστήματος και να εξασφαλιστεί προστασία του δημοσίου συμφέροντος· και επειδή, εκτός από την προστασία του χρηματοπιστωτικού τομέα, έπρεπε να αποτραπεί ταυτόχρονα και η μετακύλιση των επιπτώσεων της κρίσης στην ευρύτερη οικονομία και κοινωνία για να προφυλαχθούν τα δικαιώματα του κοινωνικού συνόλου· και επειδή, μεταξύ άλλων, επήλθε απώλεια πολύ μεγάλων περιουσιακών στοιχείων επιχειρήσεων και νοικοκυριών, και παράλληλα επηρεάστηκε δραστικά η δυνατότητα επιχειρήσεων και νοικοκυριών να συνεχίζουν να ανταποκρίνονται με συνέπεια στις υποχρεώσεις τους έναντι υφιστάμενων δανείων και υπήρξε αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και επειδή, εκτός της αύξησης της ανεργίας και της μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, η πολύ σημαντική μείωση των τιμών της ακίνητης περιουσίας επηρέασε αρνητικά τη δυνατότητα των χρεωστών να ανταποκρίνονται στις αυξημένες υποχρεώσεις που αναφύονταν από το υψηλό ιδιωτικό χρέος και επειδή, τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν ιδιάζουσα οικονομική ισχύ σε σχέση με τους χρεώστες, στο πλαίσιο ιδιαίτερα της οικονομικής κρίσης και των συνεπειών της κρίσης αυτής στους χρεώστες οι οποίοι έχουν πληγεί ιδιαιτέρως από την κρίση αυτή, επιβλήθηκε η λήψη μέτρων για την επαναφορά της ισορροπίας μεταξύ των δικαιωμάτων των χρεωστών και πιστωτών με τη θέσπιση δίκαιων και βιώσιμων σχεδίων αποπληρωμής ούτως ώστε να υποβοηθηθούν αφερέγγυοι χρεώστες να αντιμετωπίσουν τις οφειλές τους, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας διαγραφής οφειλών έτσι ώστε να αποφεύγεται η πτώχευση και να διευκολύνεται η ενεργός συμμετοχή των προσώπων αυτών στην οικονομική δραστηριότητα στη Δημοκρατία.
f. Το ΠΣΑ διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των οικονομικών δυσκολιών των χρεωστών, καθ’ ότι η διαδικασία επιτρέπει να τεθεί προς ψήφιση πρόταση για αναδιάρθρωση των χρεών, η οποία ετοιμάζεται από το Σύμβουλο Αφερεγγυότητας. Επιπλέον παρέχει την δυνατότητα σε περιπτώσεις που οι πιστωτές δεν εγκρίνουν την πρόταση, αλλά πληρούνται συγκεκριμένα κριτήρια, ο χρεώστης να μπορεί να προσφύγει στο Δικαστήριο για επιβολή του ΠΣΑ στους πιστωτές, το ΠΣΑ είναι ένας νόμιμος διακανονισμός μεταξύ ενός αφερέγγυου χρεώστη και των πιστωτών του και είναι σημαντικό όλα τα εμπλεκόμενα μέρη και οφείλουν να ενεργούν καλόπιστα σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, πράγμα το οποίο οι Αιτητές δεν έχουν κάνει στην παρούσα διαδικασία.
g. Το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής έχει ετοιμασθεί με βάση τα σημερινά μου εισοδήματα και με τρόπο ο οποίος θα προστατέψει την κύρια κατοικία μου και με τρόπο ο οποίος τα εισοδήματα μετά την κάλυψη των λογικών εξόδων διαβίωσης μου και της οικογένειας μου θα χρησιμοποιούνται για την εξυπηρέτησή των χρεών μου και της οικογένειας μου σε μικρότερο ποσό για να μπορέσω να καλύψω τους πιστωτές μου και να μην απωλέσω την κύρια μου κατοικία.
h. Το ΠΣΑ θέτει τους Αιτητές στην ίδια ή σε καλύτερη θέση από αυτή που θα βρίσκονταν σε περίπτωση πτώχευσης μου.
i. Κατά την Συνέλευση πιστωτών οι Αιτητές ήταν παρόντες στην Συνέλευση απορρίπτοντας απλά την Πρόταση και χωρίς να προβούν σε κάποια εισήγηση ή κάποια προσπάθεια για συναινετικό σχέδιο αποπληρωμής.
j. Οι Αιτητές ουδέποτε ανταποκρίθηκαν στην επιστολή του Συμβούλου ημερ.07/07/2022 με την οποία τους ενημέρωνε ότι, λόγω του ότι το ενυπόθηκο ακίνητο βρίσκεται σε κατεχόμενη περιοχή και λόγω ότι δεν έχει προσκομιστεί οποιαδήποτε εκτίμηση εκ μέρους τους, το ενυπόθηκο ακίνητο θεωρείται ότι έχει μηδενική αξία. Οι Αιτητές ουδέποτε απάντησαν στην επιστολή του Συμβούλου και ουδέποτε εξέφρασαν οποιοδήποτε παράπονο ή προέβαλαν οποιαδήποτε παρατήρηση ή και εισήγηση ακόμη και κατά τη Συνέλευση Πιστωτών η οποία πραγματοποιήθηκε στις 28/07/2022, με αποτέλεσμα με την συμπεριφορά τους να αποδέχονται τη θέση του Συμβούλου.
k. Έχω καταφέρει να αποδείξω ότι δικαιολογείται η επιβολή μη συναινετικού ΠΣΑ αφού πληρώ όλες τις προϋποθέσεις και όρους των Άρθρων 72 και 73 του Νόμου.
l. Η εφαρμογή του Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής θα μου δώσει την δυνατότητα να καταστώ φερέγγυο πρόσωπο και να διατηρήσω την κύρια μου κατοικία, σε διαφορετική περίπτωση θα απωλέσω την κύρια κατοικία μου και δεν θα μπορέσω ποτέ να καταστώ φερέγγυο πρόσωπο.
m. Περαιτέρω, όπως λαμβάνω νομική Συμβουλή, το Σεβαστό Δικαστήριο με βάση το Άρθρο 68(3), κατά την Ακρόαση της υπό κρίση Αίτησης έχει την διακριτική εξουσία και ευχέρεια να διατάξει αυτεπάγγελτα τον Σύμβουλο να ετοιμάσει πρόταση για τροποποίηση το Σχεδίου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 64 κάτι το οποίο θα ήταν προς όφελος και των δύο πλευρών και θα σύναδε και με τον σκοπό του Νόμου ο οποίος είναι να παράσχει ένα τρόπο ή μέσο για συντεταγμένη αποπληρωμή του χρέους και επαναφορά της ισορροπίας μεταξύ των δικαιωμάτων των χρεωστών και πιστωτών μέσω δίκαιων και βιώσιμων σχεδίων αποπληρωμής με σκοπό την προστασία της κύριας κατοικίας.
29. Για όλους τους πιο πάνω λόγους αιτούμαι όπως η Αίτηση των Αιτητών ημερ.01/09/2022 απορριφθεί με έξοδα υπέρ μου».
ΟΙ ΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ:
Η ακροαματική διαδικασία της αίτησης έγινε στη βάση των πιο πάνω εκατέρωθεν ισχυρισμών που προβλήθηκαν στις ένορκες δηλώσεις προς υποστήριξη της αίτησης και της ένστασης αντίστοιχα. Στην εμπεριστατωμένη αγόρευσή της, η ευπαίδευτος συνήγορος του Οργανισμού, έκανε εκτεταμένη παραπομπή και στα διάφορα νομικά ζητήματα που άπτονται των διαφόρων ζητημάτων που τέθηκαν προς συζήτηση. Για τον Καθ’ ου η αίτηση η ευπαίδευτος συνήγορος του υιοθέτησε τους λόγους της ένστασης τους και την ένορκο δήλωση που την υποστηρίζει. Εισηγήθηκε ότι ορθά εκδόθηκε το Διάταγμα Επιβολής και ότι η διαδικασία που προηγήθηκε είναι σύμφωνη με τις πρόνοιες του Νόμου και ότι σε καμιά περίπτωση δεν δύναται να παραμεριστεί αυτό αφού δεν πληρείται κανένας από τους λόγους που ο ίδιος ο Νόμος θέτει. Πρόσθετα προς υποστήριξη των θέσεων της παραπέμπει σε σχετικές κατά την άποψη της πρωτόδικες αποφάσεις. Όπου χρειαστεί στη συνέχεια θα επανέλθω στις εισηγήσεις των δύο πλευρών και θα τύχουν του ανάλογου σχολιασμού έχοντας υπόψη όσα επιτάσσει η νομολογία μας ότι δηλαδή δεν χρειάζεται να καταγραφούν όλα όσα οι συνήγοροι των δύο πλευρών έθεσαν ενώπιον μου, περιοριζόμενος σε όσα αφορούν αποκλειστικά και μόνον τα προς εξέταση επίδικα ζητήματα (βλ. Οδυσσέα v. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 490, Ανδρονίκου κ.ά. v. Δημοκρατίας, την Έφεση Αρ. 22/2018 του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου Μ.Φ.Χ. v. Μ.Χ. με ημερ.28.09.2021 και την απόφαση στην υπόθεση και πάλι του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου στην Έφεση Αρ. 20/2020 Γ.Λ. v. Χ.Ι. ημερ. 15.12.2021).
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ ΠΟΥ ΤΑ ΔΙΕΠΕΙ:
Σύμφωνα με τα αναμφισβήτητα γεγονότα όπως αυτά προκύπτουν από το ενώπιον μου μαρτυρικό υλικό περί τις 16.05.2022, ο Οργανισμός έλαβε επιστολή (Τεκμ. 2 της Μονομερούς Αίτησης) από τον Σύμβουλο Αφερεγγυότητας (στη συνέχεια Σ.Α.), με την οποία ενημερώθηκε ότι στις 3.05.2022 εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας Προστατευτικό Διάταγμα στα πλαίσια της υπό κρίση Αίτησης και της Αίτησης ΠΣΑ αρ.3/22 (υπόθεση σε σχέση με την Ευσταθία Ερωτοκρίτου, σύζυγο του Χρεώστη/ Καθ’ ου η αίτηση), αναφορικά με τους χρεώστες Ευσταθία Ερωτοκρίτου και τον Καθ’ ου η αίτηση στην παρούσα. Επιπλέον, με την εν λόγω επιστολή ο Σ.Α. κάλεσε τον Οργανισμό όπως σε καθορισμένη προθεσμία επαληθεύσει τα οφειλόμενα χρέη τόσο της Ε. Ερωτοκρίτου όσο και του Καθ’ ου η αίτηση.
Ο Οργανισμός, ανταποκρινόμενος στην εν λόγω επιστολή, απέστειλε στον Σ.Α. Ένορκο Δήλωση Επαλήθευσης Χρέους ημερομηνίας 01.06.2022 (Τεκμ. 11 της Μονομερούς Αίτησης). Στην εν λόγω Ένορκο Δήλωση, ο Οργανισμός ανέφερε ότι οι χρεώστες Ευσταθία Ερωτοκρίτου και ο Καθ’ ου η αίτηση του όφειλαν, μέχρι εκείνη τη μέρα, το ποσό των €32.525,34σ., το οποίο απέρρεε από τη Συμφωνία Δανείου ημερομηνίας 07.06.2005 που συνάφθηκε μεταξύ του Οργανισμού και της Ε. Ερωτοκρίτου και Καθ’ ου η αίτηση, ως από κοινού δανειολήπτες. Περαιτέρω, στην εν λόγω Ένορκο Δήλωση ο Οργανισμός ανέφερε στον Σ.Α. ότι προς εξασφάλιση του εν λόγω Δανείου, κατά την 19.05.2005, ο Καθ’ ου η αίτηση ενέγραψε προς όφελος του Οργανισμού την υποθήκη υπ’ αρ. ΔΣΥ243/05 αναφορικά με ακίνητο του στις κατεχόμενες περιοχές, επισυνάπτοντας τη σχετική σύμβαση υποθήκης.
Κατά την 13.07.2022, ο Οργανισμός έλαβε επιστολή (Τεκμ. 17 της Μονομερούς Αίτησης), με την οποία καλείτο στη Συνέλευση των Πιστωτών της Ε. Ερωτοκρίτου και Καθ’ ου η αίτηση που θα γινόταν στις 28.07.2022, με σκοπό την εξέταση της πρότασης που ετοιμάστηκε από τον Σύμβουλο αναφορικά με το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής των εν λόγω προσώπων στο πλαίσιο της υπό κρίση Αίτησης και της Αίτησης ΠΣΑ αρ. 3/2022.
Στις 28.07.2022, διεξήχθη η συνέλευση των πιστωτών της Ε. Ερωτοκρίτου και του Καθ’ ου η αίτηση, κατά την οποία, όλοι οι πιστωτές που παρουσιάστηκαν, συμπεριλαμβανομένου και του Οργανισμού, ψήφισαν αρνητικά ως προς την υποβληθείσα πρόταση και συνεπώς οι προτάσεις ΠΣΑ που αφορούν την υπό κρίση Αίτηση και την Αίτηση ΠΣΑ αρ. 3/2022 δεν εγκρίθηκαν. Τα πρακτικά από την εν λόγω συνέλευση, επισυνάπτονται ως Τεκμ. 18 στην Μονομερή Αίτηση.
Ακολούθως, στις 11.08.2022 καταχωρίστηκε εκ μέρους του Καθ’ ου η αίτηση η Μονομερής Αίτηση για την έκδοση διατάγματος που να επιβάλλει στους πιστωτές του, μεταξύ των οποίων είναι και ο Οργανισμός, το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής ημερομηνίας 13.07.2022 που απορρίφθηκε στη συνέλευση των πιστωτών ημερομηνίας 28.07.2022 και στις 12.08.2022 εκδόθηκε διάταγμα στο πλαίσιο της Μονομερούς Αίτησης με το οποίο επιβάλλεται στους πιστωτές του Καθ’ ου η αίτηση το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής ημερομηνίας 13.07.2022.
Συνεπεία των ως άνω, την 01.09.2022, ως εδικαιούτο σύμφωνα με τον Νόμο ο Οργανισμός καταχώρισε την υπό κρίση αίτηση για την ακύρωση και/ή τον παραμερισμό του Διατάγματος ημερομηνίας 12.8.2022.
Ο Καθ’ ου η αίτηση, καταχώρισε στις 28.3.2023 ένσταση στην υπό κρίση αίτηση, προβάλλοντας 19 λόγους ένστασης. Την ένσταση συνοδεύει ένορκος δήλωση του Καθ’ ου η αίτηση ημερομηνίας 28.03.2023, στο περιεχόμενο της οποίας θα γίνει αναφορά στη συνέχεια όπου χρειαστεί.
Η υπό κρίση αίτηση εδράζεται κυρίως στις πρόνοιες του Νόμου που προβλέπει για τη θέσπιση και εφαρμογή προσωπικών σχεδίων αποπληρωμής και σχεδίου απαλλαγής οφειλών για φυσικά πρόσωπα, Ν. 65(Ι)/2015.
Το δικαίωμα του Οργανισμού για την προώθηση της παρούσας αίτησης πηγάζει από τα άρθρα 72(5) και 77 του Ν. 65(Ι)/2015 τα οποία προνοούν ως εξής:
«72(5) – Οποιοδήποτε πρόσωπο αναφέρεται στο εδάφιο (4) δύναται να προσφύγει στο Δικαστήριο για ακύρωση του Διατάγματος που εκδίδεται δυνάμει του παρόντος άρθρου εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την ημερομηνία που ειδοποιήθηκε για την έκδοση του.
[...]
77. Ο διατάξεις των άρθρων 62 έως 71 εφαρμόζονται κατ’ αναλογίαν σε Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής το οποίο επιβάλλεται κατόπιν διατάγματος δικαστηρίου, σύμφωνα με τον παρόντα Τίτλο, τηρουμένου του όρου ότι οποιαδήποτε αλλαγή στο Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής θα εφαρμόζεται κατόπιν έκδοσης σχετικού διατάγματος δικαστηρίου».
Το άρθρο 72(5) τυγχάνει εφαρμογής στην περίπτωση που εκδίδεται μονομερώς από το Δικαστήριο διάταγμα με το οποίο επιβάλλεται σε όλους τους πιστωτές το ΠΣΑ που απέρριψαν σε συνέλευση τους, σύμφωνα με την διάταξη (1) του άρθρου 72.
Η παρούσα υπόθεση σύμφωνα με τα ως άνω γεγονότα αφορά μη συναινετικό Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής.
Τα μη συναινετικά Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής, διέπονται από τα άρθρα 72 - 77 του Ν.65(Ι)/2015.
Τα κριτήρια επιλεξιμότητας που πρέπει να πληροί χρεώστης προκειμένου να μπορεί να επιβληθεί στους πιστωτές του Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, προνοούνται στο άρθρο 72 του Ν.65(Ι)/2015. Σύμφωνα με αυτό καθίσταται σαφές ότι, προκειμένου να είναι επιλέξιμος ένας χρεώστης για να επιβληθεί στους πιστωτές του Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής θα πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά τα ακόλουθα:
1) Να απορρίφθηκε το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, του οποίου επιζητείται η επιβολή, από τη συνέλευση των πιστωτών του χρεώστη σύμφωνα με το Τίτλο ΙΙ του Ν.65(Ι)/2015, και
2) τουλάχιστον ένας από τους πιστωτές του να είναι εξασφαλισμένος πιστωτής, ο οποίος έχει εξασφάλιση επί της κύριας κατοικίας του χρεώστη η οποία βρίσκεται στη Δημοκρατία, η αγοραία αξία της οποίας δεν υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων πενήντα χιλιάδων ευρώ (€350.000,00), και
3) η συνολική αξία των περιουσιακών στοιχείων του χρεώστη, εξαιρουμένης της κύριας κατοικίας του, δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ (€500.000,00), και
4) ο χρεώστης αδυνατεί να αποπληρώσει τα χρέη του λόγω χειροτέρευσης της οικονομικής του κατάστασης ως αποτέλεσμα γεγονότων ή καταστάσεων εκτός του ελέγχου του, τα οποία έχουν επισυμβεί από το 2009 και εντεύθεν και πριν από την αίτηση για έκδοση προστατευτικού διατάγματος σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 39, και είχαν ως αποτέλεσμα την ουσιαστική μείωση του εισοδήματός του κατά τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατόν (25%) ή περισσότερο, και
5) Σ.Α. αφερεγγυότητας έχει υπογράψει σχετική δήλωση με την οποία επιβεβαιώνει αυτά που ρητά καθορίζονται στο άρθρο 72(1)(στ) του Ν.65(Ι)/2015.
Εφόσον δε πληρούνται τα ανωτέρω, χρεώστης μπορεί να αιτηθεί μονομερώς στο Δικαστήριο «την έκδοση διατάγματος, με το οποίο να επιβάλλεται σε όλους τους πιστωτές του το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής που απέρριψαν σε συνέλευσή τους». Τέτοιου είδους αίτηση, ως το ίδιο το άρθρο 72(1) ορίζει στη δεύτερη επιφύλαξή του, υποβάλλεται από το χρεώστη «καλή τη πίστει».
Στην υπόθεση «Αναφορικά με την αίτηση του Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης ν. Ιάκωβου Χρίστου, Αίτηση ΠΣΑ αρ.: 3/2016, 21.12.2017» αναλύθηκε από την κ. Α.Κ. Λυκούργου, Α.Ε.Δ. η έννοια της «καλής πίστης» στην οποία αναφέρονται τα εξής σε σχέση με τις Μονομερείς Αιτήσεις:
«Επειδή συζητείται η ακύρωση του διατάγματος ημερ. 21.02.2017, το οποίο εξεδόθηκε στα πλαίσια μονομερούς αίτησης, σημειώνεται πως μια τέτοια αίτηση «είναι υψίστης πίστεως («uberrima fides») και παράλειψη παρουσίασης ουσιαστικών γεγονότων ενώπιον του Δικαστηρίου οδηγεί στην ακύρωση της διαταγής που δόθηκε στη μονομερή αίτηση» [Larissa (Αρ. 2) (1997) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1333, 1342 δείτε και τη Γρηγορίου ν. Χριστόφορου (1995) 1 Α.Α.Δ. 248, 264-7]. Στην απόφαση Μ.and Ch. Mitsinqas Trading Ltd κ.α. ν. The Timberland Co. (1997) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1791, 1797 αναφέρονται τα εξής:
“Το καθήκον για την πλήρη αποκάλυψη των γεγονότων, που στοιχειοθετούν το αίτημα για προσωρινό διάταγμα βάσει του άρθρου 9 του Κεφ. 6, συναρτάται προς την καλή πίστη η οποία πρέπει να επιδεικνύεται οποτεδήποτε ζητείται η παροχή θεραπείας στην απουσία του αντιδίκου. Το κριτήριο για τα γεγονότα που πρέπει να αποκαλυφθούν είναι αντικειμενικό. Το ηθελημένο ή μη της παράλειψης δεν είναι σημαντικό- ούτε η πρόθεση εξαπάτησης αποτελεί προϋπόθεση για την ακύρωση του διατάγματος για την μη αποκάλυψη ουσιωδών γεγονότων. Η σημασία της μη αποκάλυψης έγκειται στην αποστέρηση του Δικαστηρίου γνώσης ουσιωδών γεγονότων για την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας. Ουσιώδες, για τους σκοπούς αυτούς, είναι κάθε γεγονός το οποίο άπτεται και μπορεί εξ αντικειμένου να επιδράσει στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου για τη χορήγηση ή όχι της αιτούμενης θεραπείας. Το ουσιώδες του γεγονότος προσδιορίζεται με αναφορά στα επίδικα θέματα του αιτήματος για απαγορευτικό διάταγμα όπως καθορίζεται από το άρθρο 32 του Ν. 14/60. Επιπλέον, σε μονομερείς αιτήσεις, ουσιώδη είναι και τα γεγονότα που σχετίζονται με το επείγον του ζητήματος».
(Δείτε, επίσης, την απόφαση Rybolovlev v. Rybolovleva (2010) 1 A.A.Δ. 82).
Το χαρακτήρα της μονομερούς αίτησης, η οποία καταχωρίζεται δυνάμει του άρθρου 72(1) του Ν.69(Ι)/2015, ως αίτησης υψίστης πίστεως (uberrima fides) επιβάλλει και η δεύτερη επιφύλαξη του εδαφίου αυτού το οποίο ορίζει τα εξής: «72(1) ....Νοείται περαιτέρω, ότι, ο χρεώστης οφείλει όπως υποβάλει την αίτηση του αυτή στο δικαστήριο, καλή τη πίστει».
Επιπρόσθετα των όσων προνοούνται στο άρθρο 72 του Ν.65(Ι)/2015, το άρθρο 73 του Ν.65(Ι)/2015 αναφέρει ρητά πως κατά την εξέταση τέτοιας φύσεως μονομερούς αίτησης, το Δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να εκδώσει το αιτούμενο διάταγμα μόνο: (α) στις περιπτώσεις που το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής που απορρίφθηκε από τους πιστωτές, θα είχε ως αποτέλεσμα να θέσει τους πιστωτές στην ίδια ή σε καλύτερη θέση από αυτήν στην οποία τέτοιοι πιστωτές θα ευρίσκονταν εάν η περιουσία του χρεώστη διατίθετο σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Πτώχευσης Νόμου και (β) στις περιπτώσεις όπου το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής το οποίο απορρίφθηκε από τους πιστωτές δεν προνοεί ότι ο χρεώστης θα απωλέσει την ιδιοκτησία της κύριας κατοικίας του.
Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 77 του Ν.65(Ι)/2015, το οποίο επίσης πραγματεύεται περιπτώσεις μη συναινετικών Προσωπικών Σχεδίων Αποπληρωμής, σημειώνεται ότι οι διατάξεις των άρθρων 62-71 του Ν.65(Ι)/2015 εφαρμόζονται κατ' αναλογία σε περίπτωση μη συναινετικού Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής.
Ως εκ τούτου, σε μη συναινετικό Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής εφαρμόζονται κατ’ αναλογία και οι πρόνοιες του άρθρου 65 του Ν.65(Ι)/2015, μέσα από τις οποίες αναφέρονται λόγοι για τους οποίους δύναται να προσβληθεί Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής.
Προκύπτει από τα πιο πάνω ότι μη συναινετικό Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής μπορεί να προσβληθεί, μεταξύ άλλων και για τους πιο κάτω λόγους:
Εξετάζοντας τώρα τους λόγους που επικαλείται ο Οργανισμός για την ακύρωση του Διατάγματος Επιβολής ΠΣΑ και τους λόγους που επικαλείται στην αίτηση του θα εξετάσω κατ’ αρχή την επίκληση παρατυπίας ως προς την κοινή πρόταση επιβολής ΠΣΑ.
Σύμφωνα με όσα παρουσιάζει ο Καθ’ ου η αίτηση το επίδικο ΠΣΑ, αφορά από κοινού τον Καθ’ ου η αίτηση και τη σύζυγό του, Ευσταθία Ερωτοκρίτου, και επιβλήθηκε στους πιστωτές και των δύο ως από κοινού σχέδιο. Το εν λόγω γεγονός προκύπτει ξεκάθαρα και από την ίδια την πρόταση ΠΣΑ ημερομηνίας 13.07.2022 (Τεκμ. 16 στην Μονομερή Αίτηση), όπου αναφέρεται ρητώς ότι «υποβάλλουμε πρόταση για συναινετικό Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής (ΠΣΑ) που περιλαμβάνει τις πιστοδοτήσεις που διατηρούν οι δύο χρεώστες στους πιο κάτω πιστωτές:…».
Παρόμοια αίτηση ακύρωσης Διατάγματος ΠΣΑ το οποίο αφορά τον σύζυγο της Καθ’ ης η αίτηση στην παρούσα εξετάζεται από το παρόν Δικαστήριο στο πλαίσιο της αίτησης ΠΣΑ αρ. 4/2022 για την οποία είχε επιφυλαχθεί απόφαση την ίδια ημέρα και θα εκδοθεί απόφαση σήμερα.
Κρίνω όμως ότι βάσει του άρθρου 33(3) του Ν.65(Ι)/2015, ο Καθ’ ου η αίτηση και η σύζυγος του δεν μπορούσαν να υποβάλουν κοινή πρόταση για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής καθώς δεν ήταν συνοφειλέτες σε όλα τα χρέη που καλύπτονται από το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, ως ρητά απαιτείται από τον εν λόγω Νόμο σε περιπτώσεις όπου υποβάλλεται κοινή πρόταση ΠΣΑ. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να αναφερθούν οι οφειλές προς το Τμήμα Φορολογίας για φόρο ακίνητης ιδιοκτησίας, οι οποίες βαραίνουν μόνο την Ευσταθία Ερωτοκρίτου, σύζυγο του Καθ’ ου η αίτηση, ως αποκλειστική ιδιοκτήτρια του σχετικού ακινήτου [Τεκμ. 9 (σελ. 21), Τεκμ. 10 και Τεκμ. 16 (σελ.6) της Μονομερούς Αίτησης].
Σύμφωνα με το άρθρο 33(3) του Ν.65(Ι)/2015:
«(3) Σε περίπτωση που δύο ή περισσότεροι χρεώστες είναι συνοφειλέτες σε όλα τα χρέη που θα καλύπτονται από το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, και ικανοποιούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας του άρθρου 35, οι εν λόγω χρεώστες μπορούν να υποβάλουν κοινή πρόταση για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, και, εκτός όπου προβλέπεται διαφορετικά, οποιαδήποτε αναφορά στο παρόν Μέρος σε «χρεώστη» θα ερμηνεύεται ως αναφορά σε τέτοιους κοινούς χρεώστες:
Νοείται ότι, σε περίπτωση που οι συνοφειλέτες αποφασίσουν όπως μην υποβάλλουν κοινή πρόταση για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, ο κάθε χρεώστης θα είναι υπόλογος για το μέρος του χρέους που θα του αναλογεί και δύναται να υποβάλει Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής για το χρέος αυτό».
Συνεπώς, το από κοινού Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής που υποβλήθηκε στους Πιστωτές, συμπεριλαμβανομένου του Οργανισμού, από τον Καθ’ ου η αίτηση και την Ευσταθία Ερωτοκρίτου, αντιστρατεύεται τις πρόνοιες του άρθρου 33(3) του Ν.65(Ι)/2015, το οποίο καθορίζει τις Γενικές Προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής. Ο λόγος αυτός είναι κατά την άποψη μου επαρκής λόγος για να εγκρίνω την υπό κρίση αίτηση και να διατάξω την ακύρωση και/ή τον παραμερισμό του Διατάγματος Επιβολής του ΠΣΑ.
Ο Καθ’ ου η αίτηση και η Ευσταθία Ερωτοκρίτου, ισχυρίζονται (παρ. 6 της Ε/Δ Ερωτοκρίτου), ότι δεν υπήρξε από κοινού πρόταση για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής αλλά πως βάσει των άρθρων 33(4) & 33(5) του Ν.65(Ι)/2015 προχώρησαν με δύο ξεχωριστά Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής, τα οποία τυγχάνουν κοινής διαχείρισης.
Όμως από τα έγγραφα που επισυνάφθηκαν ως τεκμήρια στην Μονομερή Αίτηση και ειδικότερα από το Τεκμ.16 αυτής, προκύπτει ακριβώς το αντίθετο, διαψεύδοντας τον πιο πάνω ισχυρισμό του Καθ’ ου η αίτηση.
Στο άρθρο 33(4) και (5) του Ν.65(Ι)/2015, εκτίθενται οι προϋποθέσεις και τα χαρακτηριστικά των ΠΣΑ τα οποία τυγχάνουν κοινής διαχείρισης ως ακολούθως:
«(4) Άνευ επηρεασμού των διατάξεων του εδαφίου (3), χρεώστης δύναται να υποβάλλει πρόταση για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, στη βάση του ότι αυτό θα τυγχάνει κοινής διαχείρισης από σύμβουλο αφερεγγυότητας, με ένα ή περισσότερα Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής, νοουμένου ότι, κατά την άποψη του συμβούλου αφερεγγυότητας-
(α) τα Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής μπορούν εύλογα να τυγχάνουν κοινής διαχείρισης λόγω της οικονομικής σχέσης των σχετικών χρεωστών·
(β) οι όροι του κάθε Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής που θα τυγχάνει κοινής διαχείρισης με άλλα, καθορίζουν με ικανοποιητική λεπτομέρεια πως θα λειτουργήσει η εν λόγω κοινή διαχείριση, περιλαμβανομένων:
(i) Της μεταχείρισης κοινών και προσωπικών περιουσιακών στοιχείων και της μεταχείρισης των κοινών και προσωπικών χρεών·
(ii) του κατά πόσο, η έγκριση ενός Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής εξαρτάται από την έγκριση οποιουδήποτε άλλου Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής·
(iii) τις συνέπειες της αποτυχίας ή του πρόωρου τερματισμού ενός Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής επί οποιουδήποτε άλλου Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής, και ειδικότερα, κατά πόσο αποτελεί προυπόθεση, για να θεωρηθεί ως επιτυχημένο το κάθε Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, τα άλλα Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής να ολοκληρωθούν με επιτυχία·
(iv) όπου λαμβάνεται κοινή πληρωμή από δύο ή περισσότερους χρεώστες, ο τρόπος με τον οποίο η εν λόγω πληρωμή θα κατανεμηθεί μεταξύ των πιστωτών κάτω από το κάθε Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής.
(5) Η διαχείριση Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής από κοινού με ένα ή περισσότερα Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής, σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (4), γίνεται χωρίς επηρεασμό της εφαρμογής των υπόλοιπων διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου σε κάθε ένα από τα Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής».
Επομένως, κρίνω ότι δεν μπορεί κάτω από τις πιο πάνω πρόνοιες να θεωρηθεί κοινή διαχείριση των δύο Προσωπικών Σχεδίων Αποπληρωμής, του Καθ’ ου η αίτηση και της Ε. Ερωτοκρίτου, καθώς τα εν λόγω Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής αντιστρατεύονται των πιο πάνω ρητών προνοιών του άρθρου 33(4) και (5) του Ν.65(Ι)/2015 καθώς σε κανένα σημείο στο Τεκμ. 16 της Μονομερούς Αίτησης (που αποτελεί και τη μοναδική πρόταση ΠΣΑ που κατατέθηκε στα πλαίσια της εν λόγω Αίτησης) και/ή σε οποιοδήποτε άλλο έγγραφο που προσέφεραν ως μαρτυρία στο Δικαστήριο, δεν γίνεται καμία αναφορά ως προς τα ακόλουθα:
α. το ποσό που έκαστος χρεώστης οφείλει να καταβάλλει μηνιαίως και/ή συνολικά οφείλει να καταβάλει σε έκαστο πιστωτή, και/ή δεν γίνεται καμία αναφορά στο κατά πόσο τα ποσά οφείλονται να καταβάλλονται αλληλεγγύως και/ή κεχωρισμένα και σε ποιο βαθμό,
β. κατά πόσο η έγκριση του ενός ΠΣΑ εξαρτάται από την έγκριση του άλλου,
γ. τις συνέπειες που θα έχει η ενδεχόμενη αποτυχία ή ο πρόωρος τερματισμός ενός ΠΣΑ στο άλλο, και
δ. κατά πόσο αποτελεί προϋπόθεση για να θεωρηθεί επιτυχημένο το ΠΣΑ του Καθ’ ου η αίτηση να πρέπει να ολοκληρωθεί με επιτυχία και της Ε. Ερωτοκρίτου, και vice versa και/ή άλλως πως.
Πρόκειται, κατά την άποψη μου, για σοβαρές παραλήψεις, εάν αναλογιστεί κανείς το αδιέξοδο στο οποίο θα οδηγήσει η ρύθμιση που επέβαλε ο Σ.Α. εάν επιτύχει η Αίτηση παραμερισμού που καταχώρισε ο Οργανισμός στο πλαίσιο της Αίτησης ΠΣΑ αρ. 3/2022 και ακυρωθεί και/ή παραμεριστεί το διάταγμα με το οποίο επιβλήθηκε στους πιστωτές της Ε. Ερωτοκρίτου το σχετικό Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής. Αφού κατά παράβαση του Ν.65(Ι)/2015, ως αναφέρθηκε ανωτέρω, καμία αναφορά δεν γίνεται πως θα επηρεαστεί το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής του Καθ’ ου η αίτηση σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο αποτύχει και/ή τερματιστεί πρόωρα το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής της Ε. Ερωτοκρίτου και vice versa. Σε περίπτωση, λοιπόν, που αποτύχει και/ή τερματιστεί πρόωρα το ΠΣΑ αναφορικά με τον Καθ’ ου η αίτηση, προκύπτει, μεταξύ άλλων, και το ερώτημα κατά πόσο, για παράδειγμα, η Ευσταθία Ερωτοκρίτου θα οφείλει και/ή θα συνεχίσει να οφείλει και/ή να καταβάλλει τα ποσά που αναφέρονται στο Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής που επιβλήθηκε στο πλαίσιο της υπό κρίση Αίτησης, αναφορικά με τον Καθ’ ου η αίτηση σύζυγό της, χωρίς στο τέλος να απαλλαγεί η ίδια από τα εν λόγω χρέη πάρα μόνο ο Καθ’ ου η αίτηση.
Η παράλειψη συμμόρφωσης με τις πρόνοιες του Άρθρου 33(4) και (5) είναι τέτοιας σημασίας που καταδικάζουν την εφαρμογή του ΠΣΑ τόσο αναφορικά με τον Καθ’ ου η αίτηση όσο και με την Ε. Ερωτοκρίτου με όλες τις σοβαρές συνέπειες που μπορεί να προκληθούν σε μη προβλεπτό χρόνο στο μέλλον.
Τα ως άνω συνιστούν ακόμα ένα λόγο για τον οποίον η υπό κρίση αίτηση θα πρέπει να εγκριθεί και να ακυρωθεί και/ή παραμεριστεί το Διάταγμα Επιβολής ΠΣΑ.
Για σκοπούς πληρότητας όμως θα εξετάσω και άλλα ζητήματα που τέθηκαν ξεκινώντας από το αν ο Καθ’ ου η αίτηση πληροί τα κριτήρια επιλεξιμότητας που ο Νόμος ορίζει.
Εάν ήθελε αποφασιστεί ότι δύνανται να τύχουν κοινής διαχείρισης τα δύο ΠΣΑ, τότε ανατρέχοντας στο άρθρο 33(5) του Ν.65(Ι)/2015, το οποίο προνοεί ότι σε περίπτωση που δύο οι περισσότερα Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής τυγχάνουν κοινής διαχείρισης αυτό «γίνεται χωρίς επηρεασμό της εφαρμογής των υπόλοιπων διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου σε κάθε ένα από τα Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής». Ως εκ τούτου, τόσο το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής του Καθ’ ου η αίτηση, το οποίο εξετάζεται στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης, όσο και το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής της Ε. Ερωτοκρίτου, συζύγου του Καθ’ ου η αίτηση, έπρεπε να συμμορφώνονται το καθ’ ένα ξεχωριστά με τις διατάξεις της νομοθεσίας και κατά συνέπεια ο καθένας από αυτούς έπρεπε να πληροί τις προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος προκειμένου να επιβληθεί στους πιστωτές τους το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής του καθ’ ενός από αυτούς.
Έχοντας το πιο πάνω κατά νου, καθίσταται ξεκάθαρο πως το Διάταγμα επιβολής του ΠΣΑ πρέπει να παραμεριστεί και η υπό κρίση Αίτηση πρέπει να επιτύχει και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι ο Καθ’ ου η αίτηση δεν πληρούσε το κριτήριο επιλεξιμότητας που επιτακτικά καθορίζεται στο άρθρο 72(1)(β) του Ν.65(Ι)/2015 ήτοι, «τουλάχιστον ένας από τους πιστωτές του είναι εξασφαλισμένος πιστωτής, ο οποίος έχει εξασφάλιση επί της κύριας κατοικίας του χρεώστη η οποία βρίσκεται στη Δημοκρατία, η αγοραία αξία της οποίας δεν υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων πενήντα χιλιάδων ευρώ (€350.000,00)».
Στο άρθρο 2 του Ν.65(Ι)/2015 αναφέρονται τα εξής σχετικά:
«κύρια κατοικία» σημαίνει την ιδιόκτητη κατοικία που χρησιμοποιείται για τη διαμονή του χρεώστη ή/και των μελών της οικογένειας του χρεώστη·
«ιδιόκτητη κατοικία» σημαίνει κατοικία σε σχέση με την οποία-
(α) ο χρεώστης είναι ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης αυτής· ή
(β) ο χρεώστης είναι ο αγοραστής, δυνάμει σύμβασης πώλησης, η οποία έχει κατατεθεί σε οποιοδήποτε Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο δυνάμει των διατάξεων του περί Πώλησης Ακινήτων (Ειδική Εκτέλεση) Νόμου και ο οποίος έχει τηρήσει πλήρως τις δυνάμει της σχετικής σύμβασης πώλησης συμβατικές υποχρεώσεις έναντι του πωλητή ή έχει καταβάλει τουλάχιστον το ογδόντα τοις εκατόν (80%) του τιμήματος πώλησης· ή
(γ) βρίσκεται σε ισχύ σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης, και στην οποία ο αντισυμβαλλόμενος στη σύμβαση μισθωτής της είναι ο χρεώστης και διαμένει για περίοδο τουλάχιστον έξι (6) μηνών κατ' έτος·»
Κανένας πιστωτής του Καθ’ ου η αίτηση δεν έχει εξασφάλιση επί της «κύριας κατοικίας του» και αυτό γιατί ο Καθ’ ου η αίτηση δεν έχει επ’ ονόματί του εγγεγραμμένη κύρια κατοικία ως αυτή ορίζεται από τον Ν.65(Ι)/2015.
Ο Καθ’ ου η αίτηση δεν εμπίπτει σε κανένα από τα σημεία (α), (β) και (γ) των ανωτέρω ορισμών, ώστε η κατοικία στην οποία διαμένει να θεωρείται ιδιόκτητη του χρεώστη και συνεπώς κύρια κατοικία του. Πιο συγκεκριμένα, ο Καθ’ ου η αίτηση δεν είναι εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης της κατοικίας στην οποία διαμένει (Σχετικό είναι το Τεκμ. 19 σελ. 21 της Μονομερούς Αίτησης, όπου από τον τίτλο ιδιοκτησίας της κατοικίας που διαμένει ο Καθ’ ου η αίτηση προκύπτει ότι εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια αυτής είναι αποκλειστικά η σύζυγος του Καθ’ ου η αίτηση, Ευσταθία Ερωτοκρίτου), ούτε έχει προσκομίσει οποιαδήποτε μαρτυρία από την οποία να προκύπτει ότι ο Χρεώστης εμπίπτει σε μια από τις προϋποθέσεις (β) και (γ) του ορισμού «ιδιόκτητη κατοικία» ανωτέρω.
Τα όσα ισχυρίζεται ο Καθ’ ου η αίτηση στην παρ. 25 της Ε/Δ Ερωτοκρίτου η οποία καταχωρίστηκε στο πλαίσιο της Αίτησης Παραμερισμού ημερομηνίας 02.09.2022 της ΤΗΕΜΙS PORTFOLIO HOLDINGS LIMITED, ήτοι ότι το υποθηκευμένο ακίνητο αποτελεί την κύρια κατοικία του «εφόσον χρησιμοποιείται τόσο για τη δική μου διαμονή όσο και της οικογένειας μου εδώ και 30 και πλέον χρόνια..», επισυνάπτοντας και ως τεκμήρια σχετική βεβαίωση από τον Κοινοτάρχη αλλά και λογαριασμό κοινής ωφέλειας, ουδόλως αλλάζουν τα όσα ορίζει ο Ν.65(Ι)/2015 ώστε μια κατοικία χρεώστη να θεωρείται κύρια αλλά και το γεγονός ότι η κατοικία στην οποία διαμένει δεν εμπίπτει στον ορισμό της κύριας κατοικίας σύμφωνα με τον εν λόγω Νόμο.
Επομένως, καταλήγω στη βάση των πιο πάνω ότι ο Καθ’ ου η αίτηση δεν πληρούσε το βασικό κριτήριο επιλεξιμότητας που θέτει το άρθρο 72(1)(β) του Ν.65(Ι)/2015, καθώς η κατοικία στην οποία διαμένει δεν μπορεί να θεωρηθεί κύρια και συνεπώς η υπό κρίση αίτηση είναι βάσιμη και πρέπει να εγκριθεί.
Άλλος παράγοντας ο οποίος θα πρέπει να εξεταστεί είναι κατά πόσο ο Οργανισμός δεν θα βρεθεί στην ίδια ή καλύτερη θέση με την επιβολή του ΠΣΑ. Εδώ θα εξεταστεί και το κατά πόσο υπάρχει προοπτική ο Καθ’ ου η αίτηση να μπορέσει να καταστεί φερέγγυος.
Ο Καθ’ ου η αίτηση δεν προσκόμισε οποιαδήποτε και/ή επαρκή μαρτυρία με τη Μονομερή Αίτησή του, η οποία οφείλει ένας Χρεώστης να υποβάλλει καλή τη πίστη (άρθρο 72(1) του Ν.65(Ι)/2015), από την οποία να προκύπτει ότι η συνολική αξία των περιουσιακών του στοιχείων, νοουμένου ότι δεν διαθέτει και κύρια κατοικία, δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ (€500.000,00), ως απαιτεί το άρθρο 72(1)(γ) του Ν.65(Ι)/2015.
Ο Καθ’ ου η αίτηση αρκέστηκε στην παρ. 26 της Ε/Δ που συνοδεύει την Μονομερή Αίτηση να αναφέρει πως «η συνολική αξία των περιουσιακών του στοιχείων δεν υπερβαίνει τις €500.000,00 και η κινητή του περιουσία δεν υπερβαίνει τις €50.000,00» χωρίς ωστόσο να τεκμηριώνει τον ισχυρισμό του αυτό αλλά και ούτε να τον υποστηρίζει με οποιαδήποτε και/ή επαρκή μαρτυρία. Ο Καθ’ ου η αίτηση, κατ’ ελάχιστο, δεν προσκόμισε οποιαδήποτε έρευνα Κτηματολογίου για να διαπιστωθεί κατά πόσο έχει οποιαδήποτε άλλα ακίνητα στο όνομά του ούτε προσκόμισε αναλυτική κατάσταση για οποιοδήποτε λογαριασμό τυχόν έχει στην τράπεζα ή οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία από την οποία να προκύπτει και/ή να τεκμηριώνεται η πραγματική αξία της περιουσία του. Συνεπώς, το Δικαστήριο δεν είναι σε θέση να γνωρίζει κατά πόσο η συνολική αξία των περιουσιακών στοιχείων του Καθ’ ου η αίτηση δεν υπερβαίνει τις €500.000,00. Υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο, ο Καθ’ ου η αίτηση να έχει περιουσία την οποία έλαβε ένεκα οποιασδήποτε αιτίας και να μην την αποκαλύπτει στο Δικαστήριο. Επομένως, η υπό κρίση Αίτηση πρέπει να επιτύχει και για τον λόγο αυτό.
Ακόμα με το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής του Καθ’ ου η αίτηση που επιβλήθηκε στους πιστωτές του, μεταξύ των οποίων είναι και ο Οργανισμός, δεν υπάρχει εύλογη προοπτική ότι η συμμετοχή του θα τον διευκολύνει να καταστεί φερέγγυος σε περίοδο όχι μεγαλύτερη των πέντε (5) ετών, ως απαιτείται από το άρθρο 35(1)(γ) του Ν.65(Ι)/2015. Συγκεκριμένα, το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής προνοεί, μεταξύ άλλων, ότι:
α) η εξασφαλισμένη πιστώτρια του Καθ’ ου η αίτηση ΤHEMIS PORTFOLIO HOLDINGS LIMITED θα λάβει κενό οικόπεδο αξίας €85,000.00,
β) πως το υπόλοιπο εξασφαλισμένο ποσό ύψους €315,000.00 θα καταβληθεί σε 300 μηνιαίες δόσεις (25 έτη),
γ) πως με την πάροδο των 5 ετών, για τα εναπομείναντα 20 έτη (240 μήνες), ο Καθ’ ου η αίτηση και η σύζυγος του θα καταβάλλουν το ποσό των €1,180.00, ήτοι μετά την πάροδο της πενταετίας που προνοεί ο νόμος ο Καθ’ ου η αίτηση και η σύζυγός του θα οφείλουν να καταβάλουν στην ΤHEMIS PORTFOLIO HOLDINGS LIMITED το ποσό των €283,200.00 (240Χ €1,180.00),
δ) μετά την αφαίρεση των λογικών εξόδων διαβίωσης του Καθ’ ου η αίτηση και της Ε. Ερωτοκρίτου (βάσει του πλαισίου Αφερεγγυότητας), της αμοιβής του Σ. Α., της μηνιαίας δόσης για το εξασφαλισμένο χρέος, καθώς και την καταβολή ασφάλειας για σκοπούς ΠΣΑ, το διαθέσιμο μηνιαίο ποσό προς τα ανεξασφάλιστα χρέη ανέρχεται στα €133,00.
Ο ίδιος ο Ν.65(Ι)/2015, όμως, καθορίζει στο άρθρο 2 αυτού πως φερέγγυος είναι o χρεώστης ο οποίος «είναι σε θέση να αποπληρώνει τα χρέη του».
Σχετική με το θέμα της φερεγγυότητας χρεώστη είναι η απόφαση του αδελφού Δικαστή κ. Χρ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ. (όπως ήταν τότε) στην υπόθεση «Αίτηση εκ μέρους της ALPHA BANK CYPRUS LTD ν. Αναφορικά με τον Β. Γ., Αρ. Αίτησης: ΠΣΑ 74/2021, 4.01.2022 στην οποία λέχθηκαν τα ακόλουθα τα οποία και υιοθετώ για τους σκοπούς της παρούσας:
«Σε κάθε περίπτωση αν θα μπορούσε να λεχθεί ότι η ερμηνεία που δόθηκε στον όρο αφερεγγυότητα του χρεώστη στις πιο πάνω αποφάσεις στα πλαίσια διαδικασίας πτώχευσης, μπορεί να αποτελεί βάση ή καθοδήγηση για την ερμηνεία του όρου αφερέγγυος χρεώστης στα πλαίσια του παρόντος Νόμου, αυτό δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το κατά πόσο ο χρεώστης διαθέτει την απαραίτητη ρευστότητα για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Αυτό θα πρέπει να είναι το ζητούμενο και όχι ο συμψηφισμός της περιουσίας του με τις υποχρεώσεις του.
Είναι δεδομένο με τα στοιχεία που προκύπτουν στην Κατάσταση που καταχώρισε ο χρεώστης ότι η ρευστότητα του και το διαθέσιμο εισόδημα του μηνιαίως για αποπληρωμή των υποχρεώσεων του ανέρχεται σε €827 ενώ οι υποχρεώσεις του και η μηνιαία του δόση ανέρχεται στα €927. Φαίνεται δηλαδή ότι η μηνιαία ρευστότητα του δεν αρκεί στο να καλύπτει τις υποχρεώσεις του. Η ακίνητη περιουσία που κατέχει αποτελεί μερίδια ακινήτων, για τα οποία δεν προκύπτει και/ή δεν αποκαλύπτεται να υπάρχει προοπτική άμεσης ρευστοποίησης τους. Προκύπτει επίσης ότι με την έγκριση των πιστωτών, ο χρεώστης βρισκόταν σε πρόγραμμα αναστολής πληρωμής των δόσεων του για την περίοδο από Απρίλιο του 2020 μέχρι Δεκέμβριο του 2020».
Το επίδικο Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, λόγω ακριβώς αυτού του μη ρεαλιστικού χρονικού πλαισίου που θέτει (π.χ. 25 έτη για αποπληρωμή των οφειλών προς την THEMIS PORTFOLIO HOLDINGS LIMITED) και λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία που θα έχουν η Ε. Ερωτοκρίτου και ο Καθ’ ου η αίτηση σε 25 χρόνια, οι οποίοι θα είναι 76 και 89 χρόνων αντίστοιχα, προνοεί όπως ενταχθεί ως συνεισφορέας, ο υιός τους, Χρυσόστομος Ερωτοκρίτου, ο οποίος είναι 22 ετών. Ωστόσο, καμία αιτιολογία δεν δίδεται από τον Σ. Α. για την απόφαση του να συμπεριλάβει τον Χρυσόστομο Ερωτοκρίτου ως συνεισφορέα και/ή γιατί θεωρεί ότι το εν λόγω πρόσωπο έχει τη δυνατότητα να αναλάβει αυτή την ευθύνη. Καμία πληροφορία και/ή μαρτυρία δεν παρέχεται σχετικά με την οικονομική και/ή άλλη κατάσταση του Χρυσόστομου Ερωτοκρίτου προκειμένου να μπορεί να τεκμηριωθεί ότι όντως είναι σε θέση να καταβάλλει οποιοδήποτε ποσό στη βάση του επίδικου ΠΣΑ. Τέτοια αιτιολογία και/ή τεκμηρίωση κρίνω ότι είναι επιβεβλημένη εκ μέρους του Σ.Α. εν όψει του ότι η βιωσιμότητα του επίδικου ΠΣΑ θα εξαρτάται από την συνεισφορά του Χρυσόστομου Ερωτοκρίτου και συνεπώς, τέτοια συνεισφορά οφείλεται να διασφαλίζεται.
Υπό το φως των πιο πάνω, η οποιαδήποτε προτεινόμενη συνεισφορά από τον Χρυσόστομο Ερωτοκρίτου δεν μπορεί να είναι βάσιμη και/ή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή και συνεπώς απορρίπτεται.
Έχοντας υπόψη τα ανωτέρω και δεδομένου ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή οποιαδήποτε συνεισφορά από τον Χρυσόστομο Ερωτοκρίτου, προκύπτει από το ίδιο το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής (Τεκμ. 16 της Μονομερής Αίτησης σελ. 19), ότι με την πάροδο των 5 ετών που καθορίζει ο νόμος, τα μηνιαία έσοδα του Καθ’ ου η αίτηση και της Ε. Ερωτοκρίτου θα ανέρχονται στο πόσο των €2.716,84 (€1.384,03σ. + €600,00 + €600,00 + €132,81σ.) ενώ τα μηνιαία έξοδα στο πόσο των €2.749,13σ (€1.464,00 + €101,93σ. + €1.180,00), συνεπώς καθίσταται ξεκάθαρο πως ο Καθ’ ου η αίτηση και η Ε. Ερωτοκρίτου δεν θα είναι σε θέση να καταβάλλουν την μηνιαία δόση που καθορίζεται στο επίδικο ΠΣΑ.
Εν όψει των πιο πάνω, κρίνω ότι το επίδικο ΠΣΑ δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής και επομένως δεν δύναται με κανένα τρόπο να επιβληθεί στους πιστωτές του Καθ’ ου η αίτηση και/ή στον Οργανισμό. Σε καμία περίπτωση δεν ικανοποιείται η απαίτηση που θέτει ο Νόμος για την ύπαρξη εύλογης προοπτικής ότι η συμμετοχή του Καθ’ ου η αίτηση θα την διευκολύνει να καταστεί φερέγγυος σε περίοδο όχι μεγαλύτερη των πέντε (5) ετών, αφού με την πάροδο της πενταετίας ο Καθ’ ου η αίτηση και η σύζυγος του θα εξακολουθούν να οφείλουν το πόσο των €283.200,00 το οποίο, εκ των πραγμάτων, δεν θα είναι σε θέση να καταβάλουν στην ΤHEMIS PORTFOLIO HOLDINGS LIMITED (ως εξασφαλισμένη πιστώτρια) δια των μηνιαίων δόσεων που αναφέρονται στο ΠΣΑ, ως πιο πάνω αναλύεται, και περαιτέρω δημιουργούνται σοβαρές αμφιβολίες σε σχέση με την όλη βιωσιμότητα του ΠΣΑ.
Αν και πλείστα ζητήματα που προβάλλονται στους λόγους ένστασης του Καθ’ ου η αίτηση έχουν ήδη εξεταστεί πιο πάνω, εντούτοις προχωρώ στην εξέταση των λόγων ένστασης που ο Καθ’ ου η αίτηση πρόβαλε στην υπό κρίση αίτηση.
Ο Καθ’ ου η αίτηση με την ένστασή του προβάλλει 19 λόγους ένστασης για τους οποίους θεωρεί ότι τα αιτούμενα με την υπό κρίση αίτηση διατάγματα δεν πρέπει να εκδοθούν. Προς αποφυγή αχρείαστης επανάληψης, όπου είναι εφικτό, αυτοί θα ομαδοποιηθούν.
Λόγοι ένστασης που αφορούν τις προϋποθέσεις - απαιτήσεις που θέτει ο Ν.65(Ι)/2015 σε σχέση με το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής του Καθ’ ου η αίτηση (λόγοι ένστασης 1, 2, 7, 12 και 18).
Σε σχέση με τους λόγους αυτούς ήδη έχουν εξεταστεί πιο πάνω οι προϋποθέσεις που θέτει ο Ν.65(Ι)/2015 σε σχέση με τα Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και οι οποίες όπως εξήγησα δεν πληρούνται. Το Διάταγμα Επιβολής του ΠΣΑ επομένως θα πρέπει να ακυρωθεί και/ή παραμεριστεί. Η αντίληψη μου σε σχέση με αυτούς τους λόγους ένστασης και την απόρριψη τους προήλθε από αναμφισβήτητα γεγονότα τα οποία συνοψίζω στα ακόλουθα:
(α) Ο Καθ’ ου η αίτηση και η Ε. Ερωτοκρίτου δεν είναι συνοφειλέτες σε όλα τα χρέη που καλύπτονται από το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, ως απαιτείται από το άρθρο 33(3) του Ν.65(Ι)/2015.
(β) Ακόμα και σε περίπτωση που ήθελε κριθεί ότι πρόκειται για Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής που τυγχάνουν κοινής διαχείρισης και όχι για από κοινού πρόταση από τον Καθ’ ου η αίτηση και την Ε. Ερωτοκρίτου για Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής, τότε τα Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής, κατά παράβαση των άρθρων 33(4) και 33(5) του Ν.65(Ι)/2015, δεν αναφέρουν κατά πόσο η έγκριση του ενός εξαρτάται από την έγκριση του άλλου, ούτε αναφέρουν τις συνέπειες αποτυχίας ή πρόωρου τερματισμού του ενός Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής στο άλλο και κατά πόσο αποτελεί προϋπόθεση για να θεωρηθεί επιτυχημένο το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής του Καθ’ ου η αίτηση εάν θα πρέπει να ολοκληρωθεί με επιτυχία και αυτό της Ε. Ερωτοκρίτου.
(γ) Η κατοικία στην οποία διαμένει ο Καθ’ ου η αίτηση δεν είναι κύρια κατοικία σύμφωνα με την έννοια του Ν.65(Ι)/2015 και συνεπώς κατά την έκδοση του Διατάγματος δεν πληρείτο το κριτήριο επιλεξιμότητας που επιτακτικά θέτει το άρθρο 72(1)(β) του Ν.65(Ι)/2015).
(δ) Δεν προσκομίστηκε οποιαδήποτε και/ή επαρκής μαρτυρία από την οποία να προκύπτει πως η συνολική αξία των περιουσιακών στοιχείων του Καθ’ ου η αίτηση δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες χιλιάδες Ευρώ (άρθρο 72(1)(γ) του Ν.65(Ι)/2015).
(ε) Δεν υπάρχει εύλογη προοπτική ότι η συμμετοχή του Καθ’ ου η αίτηση στο Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής θα τον διευκολύνει να καταστεί φερέγγυος σε περίοδο όχι μεγαλύτερη των πέντε ετών, ως απαιτείται από το άρθρο 35(1)(γ) του Ν.65(Ι)/2015.
Καταλήγω επομένως ως προς τους λόγους ένστασης (υπ’ αρ. 1, 2, 7, 12 και 18), ότι αυτοί δεν έχουν έρεισμα στα γεγονότα της υπόθεσης και έτσι απορρίπτονται στην ολότητα τους ως σκανδαλώδεις και/ή αβάσιμοι και/ή ατεκμηρίωτοι.
Σχολιάζοντας τώρα τους λόγους ένστασης (υπ’ αρ.3, 13, 14, 15, 17 και 19) απλώς να παραπέμψω στην ήδη παρατεθείσα πιο πάνω νομική βάση στην οποία στηρίζεται η αίτηση η οποία κρίνω ότι είναι πλήρης. Δεν υποδεικνύεται οποιαδήποτε παράλειψη πλην του ότι συμπεριλήφθηκαν συλλήβδην τα σχετικά άρθρα του Νόμου. Είναι ξεκάθαρο πως η νομική βάση της υπό κρίση Αίτησης είναι πλήρης, σαφής και επαρκής για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων. Οι σχετικοί λόγοι ένστασης τέθηκαν χωρίς να έχουν έρεισμα στα γεγονότα της υπόθεσης και ως εκ τούτου απορρίπτονται. Αντίθετα ως αναλύθηκε πιο πάνω το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής που επιβλήθηκε στους πιστωτές του Καθ’ ου η αίτηση αντιβαίνει ρητών προνοιών του Ν.65(Ι)/2015 και/ή δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος για να επιβληθεί στους πιστωτές του Καθ’ ου η αίτηση.
Ούτε και η υπό κρίση Αίτηση είναι παράτυπη και/ή αντικανονική και οποιοδήποτε τέτοιοι ισχυρισμοί του Καθ’ ου η αίτηση αποσκοπούν στη δημιουργία εντυπώσεων και μόνο αφού είναι γενικοί και αόριστοι και επιπρόσθετα για τον λόγο ότι δεν υποστηρίζονται από οποιανδήποτε επαρκή μαρτυρία. Επομένως, οι λόγοι ένστασης υπ’ αρ. 3, 13, 14, 15, 17 και 19 απορρίπτονται ως αβάσιμοι και ατεκμηρίωτοι.
Οι λόγοι ένστασης 4, 8, 9, 10, 11 και 16 αφορούν κατ’ ισχυρισμό κατάχρηση και/ή κακοπιστία εκ μέρους του Οργανισμού. Οποιοιδήποτε όμως ισχυρισμοί του Καθ’ ου η αίτηση για κατάχρηση και/ή κακοπιστία και/ή μεμπτή συμπεριφορά από τον Οργανισμό, πέρα του γεγονότος ότι είναι γενικοί και αόριστοι, δεν υποστηρίζονται από οποιαδήποτε και/ή επαρκή μαρτυρία, αποσκοπούν δε εκτός από τη δημιουργία εντυπώσεων προς το Δικαστήριο και στην αποσιώπηση του γεγονότος ότι το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής που επιβλήθηκε στους πιστωτές του Καθ’ ου η αίτηση, μεταξύ των οποίων είναι και ο Οργανισμός, αντιβαίνει σε ρητές πρόνοιες του Ν.65(Ι)/2015, ως έχει εξηγηθεί πιο πάνω. Ο Οργανισμός καταχώρισε την υπό κρίση Αίτηση όχι για οποιοδήποτε αλλότριο σκοπό, ως ισχυρίζεται ο Καθ’ ου αίτηση, αλλά ένεκα του γεγονότος ότι το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής του Καθ’ ου η αίτηση που επιβλήθηκε μονομερώς αντιβαίνει και/ή αντιστρατεύεται ρητών νομοθετικών προνοιών του Ν.65(Ι)/2015 και/ή δεν συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του Ν.65(Ι)/2015 και/ή δεν αντανακλά τα πραγματικά γεγονότα και/ή τις πραγματικές συνθήκες του Καθ’ ου η αίτηση και της Ε. Ερωτοκρίτου και/ή δεν λαμβάνει υπόψη όλα τα στοιχεία που αφορούν τις πιστοδοτήσεις του Καθ’ ου η αίτηση και της Ε. Ερωτοκρίτου και/ή τις εξασφαλίσεις αυτών. Επομένως, ούτε οι λόγοι ένστασης υπ’ αρ. 4, 8, 9, 10, 11 και 16 έχουν έρεισμα στα γεγονότα της υπόθεσης και απορρίπτονται ως αβάσιμοι και/ή ατεκμηρίωτοι.
Στη παρούσα περίπτωση, ως αναφέρεται στην Ε/Δ Συρίμη, πληροφορήθηκε από τους αρμόδιους λειτουργούς του Φορέα, ότι ο Σ.Α. δεν αποτάθηκε στην Υπηρεσία Αφερεγγυότητας για εξασφάλιση σχετικών εκτιμήσεων και επομένως, ενεργώντας αυθαίρετα και μονομερώς, κατέληξε στο αβάσιμο και ατεκμηρίωτο συμπέρασμα ότι η αξία των ακινήτων που είναι υποθηκευμένα είναι μηδενική κατατάσσοντας, λανθασμένα, τον Οργανισμό στους μη εξασφαλισμένους πιστωτές.
Πέραν όμως από τη νομική συμβουλή που έλαβε ο Φορέας από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας την οποία και επικαλείται ο Οργανισμός, κατά την άποψη μου, σύμφωνα με τους κανόνες της λογικής, η σύσταση υποθήκης προς όφελος του Φορέα με σκοπό την εξασφάλιση της αποπληρωμής δανείου συνιστά πράγματι εξασφάλιση βάσει του Ν.65(Ι)/15 και το χρέος θεωρείται εξασφαλισμένο χρέος εντός της έννοιας του Ν.65(Ι)/15. Διαφορετικά τίθεται το ερώτημα πως θα μπορούσε να παρέχονται δάνεια με αυτής της μορφής εξασφαλίσεις.
Κατά την καταχώριση της επαλήθευσης χρέους εκ μέρους του Οργανισμού δεν ήταν εφικτή η ετοιμασία εκτίμησης του ενυπόθηκου ακινήτου από τον Οργανισμό ένεκα του ότι το ακίνητο βρίσκεται στις Κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου και επομένως τέτοια εκτίμηση καθίσταται αδύνατη. Για αυτό το λόγο έχει δημιουργηθεί η ως άνω περιγραφόμενη διαδικασία όπου ο Σ.Α. αποτείνεται προς τον Φορέα προς εξασφάλιση σχετικής εκτίμησης.
Το γεγονός ότι λόγω της κατοχής δεν είναι εφικτό να γίνει εκτίμηση της εν λόγω περιουσίας, από τον ίδιο τον Οργανισμό, δεν την καθιστά άνευ και/ή μηδενικής αξίας ως οι ισχυρισμοί του Σ.Α., και του Καθ’ ου η αίτηση. Τέτοιος ισχυρισμός είναι πλήρως αναιτιολόγητος και/ή ατεκμηρίωτος. Συμφωνώ δε με τον Οργανισμό πως εάν οι εν λόγω περιουσίες ήταν μηδενικής αξίας κανένα πιστωτικό ίδρυμα δεν θα ενέκρινε την υποθήκευση τους. Παρά το ότι το ακίνητο βρίσκεται στα Κατεχόμενα και η αξία του δεν μπορεί προς το παρόν να υπολογιστεί δεν παύει ο Οργανισμός να είναι εξασφαλισμένος πιστωτής. Το γεγονός ότι ο Σ.Α., δια του Νόμου [άρθρο 48(2)] έχει τη δυνατότητα να προβεί σε διαμόρφωση του ΠΣΑ έστω και όπου δεν λαμβάνει εκτιμήσεις ακινήτων, δεν αναιρεί την υποχρέωση του να λάβει τα ορθά διαβήματα και/ή να λάβει υπόψη του τα πραγματικά γεγονότα κάθε περίπτωσης και να δώσει την ορθή διάσταση σ’ αυτά και/ή σε όλες τις εξασφαλίσεις των πιστωτών, ούτε εννοείται ότι για κάθε ακίνητο που παραλείπεται η κατάθεση εκτίμησης, τέτοιο ακίνητο έχει αυτόματα μηδενική αξία. Συμφωνώ και επικροτώ τις πιο πάνω απόψεις του Οργανισμού. Το ΠΣΑ δηλαδή βασίζεται σε εσφαλμένα δεδομένα. Τα δικαιώματα του Οργανισμού που απορρέουν από την Υποθήκη δεν μπορούν νόμιμα να αγνοηθούν.
Επομένως και οι λόγοι ένστασης υπ’ αρ. 5 και 6 απορρίπτονται ως αβάσιμοι και/ή ατεκμηρίωτοι.
Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση στην όλη υπόθεση και αυτή είναι η καταστρατήγηση των συνταγματικών δικαιωμάτων του Οργανισμού την οποία θα εξετάσω αμέσως στη συνέχεια και δεν μπορεί να παραγνωρίζεται.
Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο Καθ’ ου η αίτηση έχει υποχρεώσεις απέναντι σε αριθμό πιστωτών οι οποίες εξετάστηκαν συνολικά για τη διαμόρφωση και/ή δημιουργία και/ή σύνταξη του ΠΣΑ. Σε περίπτωση έκδοσης των κατ’ αίτηση διαταγμάτων, θα υπάρχει η δυνατότητα όπως το ΠΣΑ αναθεωρηθεί στη βάση των πραγματικών γεγονότων και προσωπικών περιστάσεων του Καθ’ ου η αίτηση χωρίς την καταπάτηση και/ή καταστρατήγηση οποιουδήποτε δικαιώματος του εν αντιθέσει με τον Οργανισμό του οποίου τα δικαιώματα πλήττονται καίρια με την επιβολή του επίδικου ΠΣΑ ως αυτό ισχύει σήμερα.
Αντίθετα, σε περίπτωση έγκρισης της υπό κρίση Αίτησης δεν δημιουργείται καμία αδικία στο πρόσωπο του Καθ’ ου η αίτηση ούτε οποιουδήποτε εκ των υπολοίπων πιστωτών αφού τα δικαιώματα όλων των μερών, δύναται, να εξεταστούν στο σύνολο τους εκ νέου υπό το φως των πραγματικών γεγονότων και στοιχείων.
Ο Καθ’ ου η αίτηση και ο Σ.Α. γνώριζαν περί της εν λόγω υποθήκης και είχαν καθήκον και/ή υποχρέωση σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να ληφθεί υπόψη. Αντ’ αυτού, εκμηδένισε την αξία της υποθήκης που εξασφάλιζε τις υποχρεώσεις του Καθ’ ου η αίτηση προς τον Οργανισμό αγνοώντας τα δικαιώματα του Αιτητή. Είναι επόμενο ότι εάν δεν εκδοθούν τα κατ’ αίτηση διατάγματα ο Οργανισμός, θα απολέσει το Συνταγματικό του δικαίωμα, βάσει του άρθρου 23, του ελέγχου και της απόλαυσης της επίδικης ακίνητης ιδιοκτησίας η οποία είναι υποθηκευμένη προς όφελος του, εις αντάλλαγμα πιστωτικών διευκολύνσεων προς τον Καθ’ ου η αίτηση. Επιπρόσθετα, με την μη διόρθωση της παράλειψης που προέκυψε παραβιάζεται περαιτέρω το δικαίωμα του συμβάλλεσθαι ελευθέρως του Οργανισμού όπως προβλέπει το άρθρο 26 του Συντάγματος. Ο Οργανισμός υπέγραψε με τον Καθ’ ου η αίτηση σύμβαση δανείου και διασφάλισε περαιτέρω τα δικαιώματα που πηγάζουν από την εν λόγω σύμβαση δανείου με σύμβαση υποθήκης. Επομένως, μη συμπερίληψη της εν λόγω υποθήκης κατά την σύνταξη του ΠΣΑ εμποδίζει την εκτέλεση της σύμβασης υποθήκης, και παραβιάζει επιπροσθέτως ουσιώδεις όρους της εν λόγω συμφωνίας, η οποία υπογράφηκε με ελεύθερη βούληση και με αντάλλαγμα. Επομένως, το δικαίωμα του συμβάλλεσθαι του Οργανισμού και τα δικαιώματά του δυνάμει της σύμβασης Υποθήκευσης κρίνω ότι καταστρατηγούνται και παραβιάζονται χωρίς εύλογο λόγο και αιτία με την έκδοση του Διατάγματος Επιβολής ΠΣΑ.
Καταληκτικά κρίνω ότι ο Σ.Α. υπέβαλε και στην Συνέλευση Πιστωτών αλλά και στο Δικαστήριο ένα ΠΣΑ με εσφαλμένα και ανακριβή στοιχεία χωρίς να υπολογίζει την εξασφάλιση που υπήρχε προς όφελος του Αιτητή. Επομένως το Διάταγμα ημερομηνίας 12.08.2022 με το οποίο το Δικαστήριο διέταξε και επέβαλε το ΠΣΑ του Καθ’ ου η αίτηση σε όλους του τους πιστωτές συμπεριλαμβανομένου και του Οργανισμού θα πρέπει να ακυρωθεί. Συγκεφαλαιώνοντας τους λόγους που με οδήγησαν στο πιο πάνω συμπέρασμα θα έλεγα ότι:
(α) Το ΠΣΑ, μεταξύ άλλων, εκμηδενίζει ή και παραγνωρίζει ή και αγνοεί την υποθήκη που εξασφαλίζει το χρέος του Καθ’ ου η αίτηση προς τον Οργανισμό. Δηλαδή, το ΠΣΑ βασίζεται σε εσφαλμένα δεδομένα.
(β) Τα δικαιώματα του Οργανισμού που απορρέουν από την εν λόγω υποθήκη δεν μπορεί νόμιμα να αγνοηθούν ή να διαγραφούν καθώς, θα απολήξει σε παραβίαση των δικαιωμάτων που απορρέουν από την σχετική υποθήκη και κατ’ επέκταση των δικαιωμάτων του Οργανισμού που κατοχυρώνονται από τα άρθρα 23 και 26 του Συντάγματος.
(γ) Η κατοικία στην οποία διαμένει ο Καθ’ ου η αίτηση δεν είναι κύρια κατοικία εν την έννοια του Ν.65(Ι)/2015 και συνεπώς κατά την έκδοση του Διατάγματος δεν πληρείτο το κριτήριο επιλεξιμότητας που επιτακτικά θέτει το άρθρο 72(1)(β) του Ν.65(Ι)/2015),
(δ) Ο Καθ’ ου η αίτηση και η Ε. Ερωτοκρίτου δεν είναι συνοφειλέτες σε όλα τα χρέη που καλύπτονται από του Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής (άρθρο 33(3) του Ν.65(Ι)/2015).
(ε) Τα Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής δεν αναφέρουν κατά πόσο η έγκριση του ενός εξαρτάται από την έγκριση του άλλου, ούτε αναφέρουν τις συνέπειες αποτυχίας η πρόωρου τερματισμού του ενός Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής στο άλλο και κατά πόσο αποτελεί προϋπόθεση για να θεωρηθεί επιτυχημένο το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής του Καθ’ ου η αίτηση θα πρέπει να ολοκληρωθεί με επιτυχία και αυτό της Ε. Ερωτοκρίτου.
(στ) Δεν προσκομίστηκε οποιαδήποτε και/ή επαρκή μαρτυρία από την οποία να προκύπτει πως η συνολική αξία των περιουσιακών στοιχείων του Καθ’ ου η αίτηση δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ (άρθρο 72(1)(γ) του Ν.65(Ι)/2015).
(ζ) Δεν υπάρχει εύλογη προοπτική ότι η συμμετοχή του Καθ’ ου η Αίτηση στο Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής θα την διευκολύνει να καταστεί φερέγγυος σε περίοδο όχι μεγαλύτερη των πέντε ετών, ως απαιτείται από το άρθρο 35(1)(γ) του Ν.65(Ι)/2015.
Σύμφωνα επομένως με όλα τα πιο πάνω κρίνω ότι ο Οργανισμός έχει αποδείξει πως το Διάταγμα επιβολής του ΠΣΑ πρέπει να παραμεριστεί και/ή ακυρωθεί καθώς το επίδικο ΠΣΑ προδήλως αντιστρατεύεται ρητών νομοθετικών προνοιών και συνεπώς, μη έκδοση του αιτούμενου Διατάγματος θα επιτρέψει την επιβολή ενός παράνομου Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής στους Πιστωτές του Καθ’ ου η αίτηση. Η ζημιά που θα προκληθεί στον Οργανισμό σε περίπτωση που το Διάταγμα επιβολής του ΠΣΑ και κατ’ επέκταση το Διάταγμα Επιβολής ΠΣΑ παραμείνουν σε ισχύ, δεν θα μπορεί να επανορθωθεί καθότι εάν το ΠΣΑ συνεχίζει να τίθεται σε εφαρμογή, ως έχει, ο Οργανισμός έκδηλα θα βρεθεί σε χειρότερη θέση από αυτή στην οποία θα βρισκόταν εάν η περιουσία του Καθ’ ου η Αίτηση διατίθετο σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Πτώχευσης Νόμου, και κάτι που σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 65(Ι)/2015, είναι ανεπίτρεπτο. Το ΠΣΑ πλήττει καίρια τα συνταγματικά, συμβατικά και περιουσιακά δικαιώματα του Οργανισμού και είναι παράνομο και ακυρωτέο, και έτσι κρίνω ότι ο Οργανισμός δικαιούται στην ακύρωση του ΠΣΑ σε ό,τι τον ενδιαφέρει σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 77.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ/ ΕΞΟΔΑ:
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω πιο πάνω αποφασίζω να αποδεχτώ την Αίτηση Ακύρωσης του επίδικου ΠΣΑ 4/2022 και έτσι εκδίδεται διάταγμα ως το αιτητικό Α της Αίτησης. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ της Αιτήτριας και εναντίον του Καθ’ ου η αίτηση - Χρεώστη ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) .........................................
Χρ. Γ. Φιλίππου, Π.Ε.Δ.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής