ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Α. Θωμά Θεοδοσίου, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Aγ.: 52/2014
ΑΛΕΞΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΤΗΜΑΤΙΚΕΣ (ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ) ΛΤΔ, HE 205341
Ενάγοντα
και
ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΔΗΣ
Εναγόμενου
Αίτηση οικονομικής εξέτασης ημερ. 26.8.2021
Ημερομηνία: 5.6.2024
Εμφανίσεις:
Για τον Ενάγοντα-Αιτητή: κ. Ιωάννα Μπόγκλες για Νέστορας Αδάμου Νικηφόρου Δ.Ε.Π.Ε.
Για τον Εναγόμενο-Καθ’ ου η Αίτηση: κ. Κυριάκος Μίτας για Ανδρέας Μενελάου Δ.Ε.Π.Ε.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Την 11.2.2021 εκδόθηκε δικαστική απόφαση εναντίον του Εναγόμενου όπως πληρώσει στον Ενάγοντα ποσό €55.000, πλέον 15% ΦΠΑ, πλέον τόκο και έξοδα (το «Εξ Αποφάσεως Χρέος»).
Στις 26.8.2021, ο Ενάγοντας καταχώρισε την παρούσα Αίτηση με την οποία ζητά, μεταξύ άλλων, την έκδοση διατάγματος πληρωμής του Eξ Αποφάσεως Χρέους με μηνιαίες δόσεις ύψους €1.000 καθώς και διάταγμα αποκοπής απολαβών.
Η Αίτηση βασίζεται στα άρθρα 82-90, 91Γ, 91Ε-91Ζ του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.48, Θ.1-4, 8 και 9, Δ.64, στις συμφυείς εξουσίες και πρακτική του Δικαστηρίου. Η Αίτηση υποστηρίζεται από την Ένορκη Δήλωση του κ. Αλέξη Γεωργίου, διευθυντή των Εναγόντων, στην οποία αναφέρει ότι γνωρίζει ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση εργάζεται και έχει εισοδήματα τα οποία μπορεί να καταβάλει μηνιαίως για την πληρωμή του εξ’ αποφάσεως χρέους του. Επιπλέον, αναφέρει ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση κανένα ποσό δεν έχει καταβάλει μέχρι σήμερα και εξακολουθεί να οφείλει στην ολότητά του το επιδικασθέν ποσό.
Οι αρχές, στη βάση των οποίων το Δικαστήριο εκδικάζει τέτοιες αιτήσεις, έχουν νομολογιακά καθιερωθεί μέσα από σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Από αυτές προκύπτουν ότι:
Σύμφωνα με το Μέρος VIII του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ.6, όπως αυτός
τροποποιήθηκε από το Νόμο 134(I)/99, η διαδικασία εξέτασης της οικονομικής
κατάστασης εξ' αποφάσεως οφειλέτη λαμβάνει ουσιαστικά ανακριτικό χαρακτήρα και
αποβλέπει στην παροχή ευχέρειας στο Δικαστήριο να κρίνει, μετά τη διεξαγωγή της
δέουσας έρευνας σχετικά με τα οικονομικά μέσα του χρεώστη, κατά πόσο ο χρεώστης
είναι σε θέση να αποπληρώσει το χρέος του με δόσεις ή μέσω άλλου προβλεπόμενου
διατάγματος (βλ. Φλαγκοφάς v Αταλέζα Λτδ (1989) 1(Ε) ΑΑΔ 686).
Όλα τα αναγκαία στοιχεία πρέπει να τίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου για να μπορέσει
να αποφασίσει κατά πόσο δικαιολογείται η έκδοση διατάγματος ή όχι και αν
δικαιολογείται για ποιο ποσό (βλ. Soteriades v Koutsiou (1970) 1 CLR 25).
Ο επακριβής καθορισμός του ποσού επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου.
Η οικονομική ευχέρεια για την αποπληρωμή χρέους με δόσεις συναρτάται άμεσα με
τις ανάγκες του χρεώστη και της οικογένειάς του για αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτές
περιλαμβάνουν τη στέγαση, τη διατροφή, την ιατρική περίθαλψη, τη μόρφωση των
παιδιών εάν υπάρχουν, κάποια ευχέρεια για την κοινωνική διακίνηση του χρεώστη και
κάποιο περιθώριο για την αντιμετώπιση εκτάκτων δαπανών (βλ. Φλαγκοφάς πιο πάνω και Νίτσα Χριστάκη ή άλλως Παγωνίτσα Χριστάκη Παναγιώτου v Μάρω Μιχαήλ (1998) 1 ΑΑΔ 422). Δεν εκδίδεται διαταγή για πληρωμή χρέους δια μηνιαίων δόσεων εάν κάτι τέτοιο επηρεάζει τις ουσιαστικές ανάγκες του ιδίου του χρεώστη και της οικογένειας του.
Στην περίπτωση που αφορά φυσικό πρόσωπο, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη το μισθό και τα εισοδήματα του οφειλέτη, τις προσωπικές και οικογενειακές του ανάγκες και διατάζει την πληρωμή ποσού, το οποίο είναι περίσσευμα από το μισθό και τα εισοδήματα του αφού πρώτα αφαιρεθεί εύλογο αναγκαίο ποσό για τη συντήρηση του ιδίου και των εξαρτωμένων του - βασικές βιοτικές ανάγκες του ιδίου και/ή των εξαρτωμένων του (βλ. Gesico Photographic Ltd v J.K. Video Art Co Ltd (1991) 1 Α.Α.Δ. 134, Μιχαήλ v Λαϊκής Τράπεζας (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ (1993) 1 Α.Α.Δ. 812 και Χριστάκης Μιχαήλ και άλλος v Αδελφοί Πούλλου Λτδ (1997) 1 ΑΑΔ 1759).
Δεν μπορεί ένας οφειλέτης να δημιουργεί υποχρεώσεις, πέραν αυτών που είναι
αναγκαίες για την κάλυψη ουσιαστικών βιοτικών αναγκών του ιδίου και της οικογένειας
του και ακολούθως να τις επικαλείται ως δικαιολογία για την ανικανότητα και αδυναμία
του να αποπληρώσει το εξ' αποφάσεως χρέος του (βλ. Anestos Adamou Kokoni v Xenophon Ioannides (1963) C.L.R. 468 και Σ.Π.Ε. Αραδίππου v Έλλη Ιακώβου (1999) 1 ΑΑΔ 2032).
Δαπάνες σχετικά με την κατανάλωση τσιγάρων και ποτών καθώς επίσης δαπάνες που αφορούν διασκέδαση, καφενεία και άλλα συναφή δεν θεωρούνται ως αναγκαία έξοδα (βλ. Soteriades πιο πάνω και Chrysostomou v Athanasiou (1981) 1 CLR 669). Έξοδα που αφορούν τη μόρφωση ή φροντιστήρια παιδιών δεν θεωρούνται αυτόματα ως αναγκαία αλλά κάθε τέτοιο έξοδο πρέπει να εξεταστεί για να διαφανεί αν, με βάση όλα τα περιστατικά της συγκεκριμένη υπόθεσης, είναι δικαιολογημένο, χρήσιμο και αναγκαίο έξοδο διαβίωσης (βλ. Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. v Μ. Κωνσταντίνου (2000) 1(Β) ΑΑΔ 1034).
Είναι δυνατή η έκδοση διατάγματος μηνιαίων δόσεων έστω και εάν τη δεδομένη στιγμή
ο εναγόμενος δεν εργάζεται, εφόσον ότι έχει τέτοια δυνατότητα, αλλά το μόνο που
απομένει είναι η αναγκαία βούληση (βλ. Παναγιώτου πιο πάνω).
Χρέη για τα οποία δεν υπάρχει διαταγή μηνιαίων πληρωμών ή τα οποία προκύπτουν από μεταγενέστερες του δικαστικού χρέους υποχρεώσεις δεν έχουν προτεραιότητα απέναντι στο εξ' αποφάσεως χρέος, ιδιαίτερα χωρίς να υπάρχει καν δικαστική απόφαση (βλ. Εθνική Τράπεζα πιο πάνω).
Εφόσον διαπιστωθεί μετά από συνεκτίμηση των οικονομικών πόρων (πηγές εισοδήματος) και ουσιαστικών αναγκών (αναγκαία έξοδα) του χρεώστη ότι αυτός είναι σε θέση να αποπληρώσει το χρέος του με δόσεις, ο επακριβής καθορισμός του ποσού επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου (βλ. Φλαγκοφάς πιο πάνω).
Η εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων είναι στοιχείο που άπτεται άμεσα με το κύρος της δικαστικής διαδικασίας. Η αξιοπιστία της δικαιοσύνης εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της. Διαφορετικά δημιουργείται δυσπιστία για την αποστολή της με ανάλογες διαβρωτικές επιπτώσεις. Τα προβλεπόμενα μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης δεν πρέπει να καταντούν ατελέσφορα, εκτός στις απόλυτα δικαιολογημένες περιπτώσεις (βλ. Εθνική Τράπεζα πιο πάνω).
Στην υπόθεση Γιαννάκης Βασιλειάδης ν. Χαραλάμπου Τσουρή (2007) 1Α Α.Α.Δ. 43, το Ανώτατο Δικαστήριο ερμηνεύοντας το άρθρο 84(2) του Κεφ.6, ανέφερε τα εξής:
«Ο σκοπός της πιο πάνω νομοθετικής πρόνοιας, η οποία απορρίπτει την εισήγηση του εφεσείοντος είναι πασιφανής. Ο εξ’ αποφάσεως πιστωτής δεν μπορεί να γνωρίζει ποια είναι τα περιουσιακά στοιχεία του εξ αποφάσεως οφειλέτη, τα οποία θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την έκδοση διατάγματος καταβολής του εξ αποφάσεως χρέους δια μηνιαίων δόσεων. Έτσι το βάρος απόδειξης ότι ο εξ αποφάσεως οφειλέτης δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του, μετατοπίζεται στους ώμους του. Ο εξ αποφάσεως οφειλέτης υποχρεούται να προβαίνει ενόρκως σε πλήρη αποκάλυψη όλων των περιουσιακών του στοιχείων για να δείξει, αν έτσι ισχυρίζεται, πως δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του ή να καθορίσει το ποσό που προτείνει ότι είναι μέσα στην οικονομική του δυνατότητα να πληρώνει μηνιαίως. Ο εξ αποφάσεως πιστωτής μπορεί επίσης να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου οποιαδήποτε στοιχεία έχει που αφορούν την περιουσία του εξ αποφάσεως χρεώστη. Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου θα πρέπει να εφαρμόζονται. Στις αστικές υποθέσεις η περιουσία του εξ αποφάσεως χρεώστη βαρύνεται με το ποσό που οφείλεται δυνάμει της δικαστικής απόφασης προς όφελος του εξ αποφάσεως πιστωτή. Θεωρείται δηλαδή στην πράξη πως μέρος της περιουσίας και των εισοδημάτων του εξ αποφάσεως χρεώστη ανήκουν στον εξ αποφάσεως πιστωτή, μέχρι την εξόφληση του εξ’ αποφάσεως χρέους.»
Κατά την ακρόαση της Αίτησης, οι Αιτητές δεν προσκόμισαν οποιαδήποτε μαρτυρία επομένως το Δικαστήριο θα βασίσει τα συμπεράσματα του μόνο στην ένορκη μαρτυρία του Καθ’ ου η Αίτηση.
Ο Καθ’ ου η Αίτηση κ. Χρίστος Παναγίδης καταχώρησε ένσταση η οποία βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου. Το περιεχόμενό της έχει ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο.
Ο κ.Παναγίδης εξετάστηκε επίσης ενόρκως διά ζώσης από το Δικαστήριο καθώς και από τη συνήγορο των Αιτητών. Στο πλαίσιο της μαρτυρίας του κατατέθηκαν 10 Τεκμήρια. Τα κύρια σημεία της μαρτυρίας του είναι τα ακόλουθα:
Είναι παντρεμένος από το 2008 και είναι πατέρας ενός δεκατετράχρονου αγοριού και ενός εξάχρονου κοριτσιού. Η σύζυγός του είναι άνεργη εκπαιδευτικός, εγγεγραμμένη στον κατάλογο διοριστέων εκπαιδευτικών. Ο ίδιος είναι δημόσιος υπάλληλος και εργάζεται ως δεσμοφύλακας με μηνιαίες καθαρές αποδοχές €1.663,17 (Τεκμήριο 1, ένορκη δήλωση ένστασης).
Σύμφωνα με τον Καθ’ ου η Αίτηση, η δανειοδότηση που είχαν συνάψει με τη σύζυγό του με σκοπό να αποκτήσουν δική τους στέγη κατέστη το 2013 μη εξυπηρετούμενη λόγω των οικονομικών τους δυσκολιών. Προς επίρρωση των ισχυρισμών του προσκόμισε ως Τεκμήριο 2 (ένορκη δήλωση ένστασης) κατάσταση του εν λόγω λογαριασμού με χρεωστικό υπόλοιπο €127.763,07. Επιπλέον, ανέφερε ότι έλαβε πρόσφατη ενημέρωση από την Τράπεζα ότι το σπίτι που προσπάθησαν να κτίσουν θα τεθεί σε πλειστηριασμό σύντομα. Το παρόν εξ αποφάσεως χρέος αφορά και αυτό οφειλή που προέκυψε από την προσπάθειά τους να αποκτήσουν ιδιοκτήτη οικία. Από το 2008 διαμένει με την οικογένειά του σε ενοικιαζόμενο διαμέρισμα καταβάλλοντας ως μηνιαίο ενοίκιο €400. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι οικονομικές δυσκολίες της οικογένειας προκαλούν καθημερινά προστριβές και αψιμαχίες και ως αποτέλεσμα η σχέση του με τη σύζυγό του έχει πληγεί, ίσως ανεπανόρθωτα. Ανέφερε δε ότι, η σύζυγος του πρόσφατα έχει εκφράσει την επιθυμία να αποχωρήσει από το σπίτι με τα παιδιά και εικάζει ότι σύντομα θα κληθεί να καταβάλει διατροφή για τα δύο τους παιδιά.
Προσκόμισε ως Τεκμήριο 3 (ένορκη δήλωση ένστασης), πιστοποιητικό έρευνας ακίνητης ιδιοκτησίας με εμπράγματα βάρη και υποχρεώσεις, προς υποστήριξη της θέσης του ότι δεν έχει ακίνητη περιουσία.
Σε σχέση με τα μηνιαία του έξοδα, ανέφερε ότι:-
1. Σε υπεραγορές, φρουταρίες και φούρνους πληρώνει €472,18. Τα έξοδα αυτά συμπεριλαμβάνουν πέρα από τη σίτιση τεσσάρων ατόμων, είδη υγιεινής και είδη καθαρισμού. Προς απόδειξη των πιο πάνω παρουσίασε αριθμό αποδείξεων ως Τεκμήριο 4 (ένορκη δήλωση ένστασης).
2. Για τηλέφωνο, ρεύμα και νερό, καταβάλει €350,34. Προς επίρρωση των ισχυρισμών του παρουσίασε ένα λογαριασμό υδατοπρομήθειας σε σχέση με την τριμηνία 1.2.2023-30.4.2023 ύψους €51,45, ένα λογαριασμό τηλεφώνου ύψους €61,25 και ένα λογαριασμό της ΑΗΚ ύψους €237,64, ο οποίος αφορούσε τη διμηνία Ιούλιος – Αύγουστος του 2023.
3. Σε γιατρούς ισχυρίστηκε ότι καταβάλλει €100 μηνιαίως, χωρίς να προσκομιστεί οποιαδήποτε σχετική απόδειξη.
4. Για ένδυση και υπόδηση πληρώνει €100. Προσκόμισε ως Τεκμήριο 4 (ένορκης δήλωσης ένστασης) απόδειξη ύψους €48,05.
5. Για καύσιμα και μεταφορικά καταβάλλει €200.
6. Για ενοίκιο, ως προανέφερα ισχυρίστηκε ότι καταβάλλει €400, προσκομίζοντας τόσο μια σχετική απόδειξη πληρωμής όσο και το ενοικιαστήριο έγγραφο, Τεκμήριο 5 για το οποίο ισχυρίστηκε ότι, παρότι έχει λήξει, η οικογένειά του παραμένει στο εν λόγω διαμέρισμα από το 2008, χωρίς αύξηση του ενοικίου.
7. Ως έκτακτα έξοδα υποστήριξε ότι πληρώνει €100. Ως παράδειγμα, προσκόμισε τιμολόγιο από μηχανικό αυτοκινήτων ύψους €370, για υπηρεσίες αλλαγής λαστίχων και μετρήματος τιμονιού.
Πέρα από τα πιο πάνω υποστήριξε ότι έχει κι άλλες υποχρεώσεις τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένειά του, που αδυνατούν οικονομικά να καλύψουν, όπως για παράδειγμα κοινωνικές υποχρεώσεις (γάμοι, βαπτίσεις κτλ) καθώς και άλλες κοινωνικές ανάγκες τις οποίες δεν συγκεκριμενοποίησε. Δήλωσε δε ότι δεν προβαίνει σε οποιαδήποτε μη αναγκαία έξοδα - τα οποία καθόρισε ως τσιγάρα, ποτά, διασκέδαση, καφέ και εστιατόρια - αλλά παλεύει έντιμα και νυχθημερόν για τη λιτή και αξιοπρεπή διαβίωση του ίδιου και των παιδιών του.
Εξεταζόμενος σε σχέση με τα μηνιαία του εισοδήματα, ο Καθ’ ου η Αίτηση παραδέχτηκε ότι κάποιους μήνες οι αποδοχές του είναι υψηλότερες γιατί του δίνεται η ευκαιρία να δουλέψει υπερωρίες, πλην όμως, αυτό του το εισόδημα δεν είναι σταθερό, ούτε και μπορεί να προϋπολογιστεί με ασφάλεια. Προκύπτει αναλόγως των αναγκών της υπηρεσίας του. Συνυπολογίζοντας τις υπερωρίες παραδέχτηκε ότι το εισόδημά του για τον μήνα Σεπτέμβριο 2023, ως διαφαίνεται στο Τεκμήριο 1 της ένορκης του δήλωσης, ανήλθε στα €1,938.61. Επιπλέον παραδέχτηκε ότι λαμβάνει 13ο μισθό. Αντεξεταζόμενος σε περισσότερο βάθος σε σχέση με τις υπερωρίες, προσκόμισε ως Τεκμήριο 6, πιστοποιητικά αποδοχών από το Γενικό Λογιστήριο της Δημοκρατίας για τα έτη 2021 και 2022 στα οποία διαφαίνεται ότι το 2021 έλαβε ως συνολική πληρωμή για υπερωρίες €4.901,48 ενώ το 2022 πληρώθηκε €3.871,59. Επιπλέον, ανέφερε ότι τους τελευταίους δώδεκα μήνες έλαβε από €150 μέχρι €250 μηνιαίως πληρωμή για υπερωρίες που εργάστηκε.
Σχετικά με το μη εξυπηρετούμενο δάνειό του (Τεκμήριο 2, ένορκη δήλωση ένστασης) παραδέχτηκε ότι δεν έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση.
Παρότι στην καταχωρισθείσα ένσταση του, ενόρκως ανέφερε ότι ο ίδιος δε διαθέτει κινητή περιουσία, τη θέση του αυτή την ανασκεύασε στο ειδώλιο όταν παραδέχτηκε ότι διαθέτει ένα αυτοκίνητο μάρκας Mercedes του 2003, αξίας €2.000, το οποίο χρησιμοποιεί για να μεταβαίνει στη δουλειά του στη Λευκωσία, από το Κίτι όπου διαμένει. Επιπλέον, παραδέχτηκε ότι δικαιούται σε εγγραφή επ’ ονόματί του, του ακινήτου που αφορά η εκδοθείσα δικαστική απόφαση.
Εξετάστηκε σφόδρα από τη δικηγόρο των Αιτητών, σε μια προσπάθεια να καταδειχθεί ότι, παρότι άνεργη, η σύζυγός του έχει εισοδήματα από ένα διαδικτυακό κατάστημα που φαίνεται ότι η ίδια διαφημίζει στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης “facebook” υπό το όνομα «παιχνιδοκούτι» (Τεκμήριο 2). Προς απάντηση, ο Καθ’ ου η Αίτηση υποστήριξε αρχικώς ότι τα προϊόντα αυτά η σύζυγος του τα προσφέρει αφιλοκερδώς και στη συνέχεια ανασκεύασε δηλώνοντας ότι δεν γνωρίζει κατά πόσον αυτή πληρώνεται από την εν λόγω ασχολία. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι σχέσεις τους πλέον είναι τόσο κακές που η σύζυγος του δεν τον ενημερώνει και αυτός δεν έχει γνώση για τα όποια της εισοδήματα.
Επιπλέον, κατά την αντεξέτασή του, του τέθηκε η θέση ότι η γυναίκα του είναι ικανή για εργασία και χωρίς δικαιολογία δεν εργάζεται. Προς απάντηση, ο Καθ’ ου η Αίτηση ισχυρίστηκε ότι είχαν μελετήσει το ενδεχόμενο η σύζυγος του να εργαστεί, αλλά ο μισθός ο οποίος θα μπορούσε να εξασφαλίσει ήταν χαμηλότερος από τα έξοδα τα οποία θα καλούνταν να καταβάλουν για φροντίδα και φύλαξη των παιδιών τους τις ώρες που θα απουσίαζε στην εργασία της. Το γεγονός ότι ο ίδιος εργάζεται σε βάρδιες, σύμφωνα με τον ίδιο, δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Θέση του ήταν ότι, ως εκπαιδευτικός, η σύζυγός του έχει αναλάβει το κομμάτι της απογευματινής εκπαίδευσης των παιδιών τους, διευθέτηση η οποία τους επιτρέπει να περιορίζουν τα έξοδα που υπό διαφορετικές συνθήκες θα δημιουργούνταν από απογευματινά φροντιστήρια. Δήλωσε δε ότι ο μισθός που ήταν σε θέση να εξασφαλίσει η σύζυγος του ήταν μεταξύ €500-€600.
Κατά την εξέτασή του από τους Αιτητές, περαιτέρω του τέθηκε ότι, αφ’ ης στιγμής τα κατ’ ισχυρισμόν έξοδά του ως ο ίδιος τα παρουσιάζει είναι περισσότερα από τα εισοδήματα που παραδέχεται, το συμπέρασμα δεν μπορεί να είναι άλλο εκτός από το ότι ως οικογένεια έχουν επιπρόσθετα εισοδήματα τα οποία αποκρύπτει. Προς απάντηση, ο Καθ’ ου η Αίτηση υποστήριξε ότι τόσο η μητέρα του, όσο και η πεθερά του, τους προσφέρουν οικονομική βοήθεια από τη σύνταξή τους.
Έχοντας τα πιο πάνω κατά νου, προχωρώ να αξιολογήσω τη μαρτυρία του Καθ’ ου η Αίτηση. Επισημαίνω βεβαίως ότι σκοπός και στόχος της αξιολόγησης της μαρτυρίας που έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου, είναι για να διακριβωθεί αν υπάρχει δυνατότητα από πλευράς του χρεώστη να πληρώσει το χρέος με δόσεις. Το Δικαστήριο αξιολογεί τη μαρτυρία και καταλήγει σε συμπεράσματα σύμφωνα με τα γεγονότα που κρίνει ότι έχουν αποδειχτεί.
Ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν έδωσε στο Δικαστήριο την εντύπωση ότι ήταν απολύτως ειλικρινής. Η προσπάθειά του να αποκρύψει την πλήρη αλήθεια σε κάποια ζητήματα ήταν προφανής, ενώ σε άλλα ζητήματα ανασκεύασε την αρχική του θέση.
Για παράδειγμα, ενώ στην ένστασή του είχε ενόρκως δηλώσει ότι δε διαθέτει κινητή ιδιοκτησία, ανασκεύασε δια ζώσης - ως προανάφερα - επιβεβαιώνοντας ότι διαθέτει ένα αυτοκίνητο μάρκας Mercedes του 2003, αξίας €2,000.
Αναντιστοιχία μεταξύ της ένστασής του και της μαρτυρίας του στο ειδώλιο παρατηρήθηκε και σε σχέση με το κάπνισμα. Ενώ η αρχική του θέση ήταν ότι δεν προβαίνει στο εν λόγω μη αναγκαίο έξοδο, στο ειδώλιο αρχικά ανασκεύασε μερικώς, υποστηρίζοντας ότι καπνίζει περιστασιακά, όταν τον κερνούν, ενώ όταν η συνήγορος των Αιτητών του υπέδειξε ότι σε απόδειξη που ο ίδιος προσκόμισε ως Τεκμήριο 4 στην ένστασή του φαίνεται ο ίδιος να αγόρασε χαρτάκια για τσιγάρα, ο Καθ’ ου η Αίτηση παραδέχτηκε ότι καπνίζει μόνο όταν του φέρνουν καπνό από τα κατεχόμενα εδάφη του νησιού μας, για τον οποίο καταβάλει €25 μηνιαίως.
Αντικρουόμενες θέσεις παρουσίασε και σε σχέση με τη διασκέδασή του. Παρότι στην ένσταση που καταχώρισε, θέση του ήταν ότι ούτε σε αυτό το έξοδο επιδίδεται, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τα Τεκμήρια 1 και 3 τα οποία απεικονίζουν διάφορες φωτογραφίες του ίδιου και της οικογένειας του σε εξόδους τις οποίες ο ίδιος ανάρτησε στο διαδίκτυο, οι απαντήσεις που έδωσε ήταν τουλάχιστον συγκεχυμένες αναφέροντας για κάποιες φωτογραφίες ότι δε θυμάται πότε είχαν ληφθεί, ανασκευάζοντας για κάποιες άλλες ισχυριζόμενος ότι είχαν ληφθεί πριν τρία χρόνια και αργότερα, ερωτηθείς ξανά από το Δικαστήριο ανασκευάζοντας εκ νέου και δηλώνοντας για μια συγκεκριμένη φωτογραφία ότι είχε ληφθεί πριν ένα χρόνο. Όποτε και να είχαν ληφθεί οι εν λόγω φωτογραφίες, μη αμφισβητούμενο γεγονός είναι ότι σίγουρα λήφθησαν μετά το 2013, χρονολογία κατά την οποία ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ξεκίνησαν τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα της οικογένειας. Παρότι βεβαίως, δεν αναμένεται η πλήρης απομόνωση μιας οικογένειας από το κοινωνικό γίγνεσθαι, γίνεται αναφορά στις πιο πάνω τοποθετήσεις του Καθ’ ου η Αίτηση ως ακόμη ένα παράδειγμα όπου οι θέσεις που προώθησε ενώπιον του Δικαστηρίου δεν ήταν σταθερές και διακατέχονταν από διάθεση παραποίησης της πραγματικότητας και απόκρυψης δεδομένων.
Μη πειστική κατά την κρίση του Δικαστηρίου ήταν και η θέση που ο Καθ’ ου η Αίτηση προέβαλε σε σχέση με τα όποια εισοδήματα της συζύγου του από το διαδικτυακό κατάστημα που αυτή διατηρεί (Τεκμήριο 2). Κατ’ αρχάς σημειώνω την παραδοχή του ότι η εν λόγω ιστοσελίδα ανήκει στη σύζυγό του και ότι σε αυτή διατίθενται παιγνίδια προς πώληση. Η μεταγενέστερή του θέση όμως ότι τα εν λόγω προϊόντα παρέχονται από τη σύζυγό του αφιλοκερδώς, αντικείται στη λογική και έρχεται σε πλήρη σύγκρουση με τη θέση του ότι η οικογένειά τους αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα σε σημείο που αναγκάζονται να ζητούν και να λαμβάνουν οικονομική βοήθεια από τους γονείς τους. Παρατηρώ ότι τα προϊόντα που προσφέρονται είναι εξειδικευμένα και σίγουρα δε μπορούν να εξασφαλιστούν από τη σύζυγό του χωρίς κάποιο κόστος. Επιπλέον, όσο κακές και να είναι οι σχέσεις μεταξύ τους, δύσκολα γίνεται πιστευτό ότι ο ίδιος έχει πλήρη άγνοια για το κατά πόσον η εν λόγω ιστοσελίδα αποτελεί πόρο εισοδήματος για αυτούς προς κάλυψη των εξόδων τους και ενώ – υπενθυμίζω - σύμφωνα με τον ίδιο, το οικονομικό είναι το κύριο πρόβλημα που ταλανίζει την οικογένειά τους. Επιπλέον, αξιολογώντας το περιεχόμενο της σελίδας παρατηρώ ότι τουλάχιστον ένα άτομο φαίνεται να έχει προμηθευτεί τα προϊόντα που διατίθενται.
Αναντιστοιχία μεταξύ της προφορικής μαρτυρίας και των αντίστοιχων Τεκμηρίων που ο Καθ’ ου η Αίτηση κατάθεσε, εντοπίζω και σε σχέση με το ζήτημα των εσόδων που λαμβάνει από τις υπερωρίες που αυτός εργάζεται. Κατ’ αρχάς, σημειώνω την παντελή απουσία αναφοράς σε αυτή την πηγή εσόδων στην ένσταση που ο Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρισε, παρά το γεγονός ότι από το σύνολο των Τεκμηρίων που προσκόμισε προκύπτει ξεκάθαρα ότι τουλάχιστον από το 2021, οι υπερωρίες αποτελούν μια σταθερή και σεβαστή πηγή μηνιαίου εισοδήματος για τον ίδιο. Επιπλέον, παρατηρώ ότι παρά το γεγονός ότι στο ειδώλιο ανέφερε ότι τους τελευταίους δώδεκα μήνες έλαβε από €150 μέχρι €250 μηνιαίως πληρωμή για υπερωρίες, η εν λόγω του τοποθέτηση καταρρίπτεται από το Τεκμήριο 1 που ο ίδιος καταχώρισε με την ένστασή του, το οποίο δείχνει ότι για τους πρώτους εννέα μήνες του έτους 2023, πληρώθηκε το ποσό των €3.188,73 για υπερωρίες, δηλαδή €354.30 ως μέσο όρο ανά μήνα.
Σε αυτό το σημείο να σημειώσω ότι, παρά το γεγονός ότι η αρχικώς προβληθείσα θέση του Καθ’ ου η Αίτηση ήταν ότι αδυνατεί να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό προς εξόφληση του εξ αποφάσεως χρέους του γιατί τα έξοδά του υπερβαίνουν τα έσοδα του, κατά το στάδιο της εξέτασής του πρότεινε την καταβολή ποσού ύψους €100 μηνιαίως, εισήγηση η οποία δεν έγινε αποδεκτή από τους Αιτητές.
Από τα έξοδα που ο Καθ’ ου η Αίτηση προώθησε γίνονται αποδεκτά τα ακόλουθα, για τους λόγους που θα εξηγήσω.
1. Το ποσό των €472,18 κρίνεται λογικό ως έξοδο για σίτιση τεσσάρων ατόμων καθώς και για αγορά προϊόντων που αφορούν την καθαριότητα του σπιτιού.
2. Το ποσό των €350,34 μηνιαίως δεν κρίνεται λογικό ως έξοδο που αφορά τους λογαριασμούς της ΑΗΚ, της υδοτοπρομήθειας και τους τηλεφώνου, ούτε και υποστηρίζεται από τα Τεκμήρια που ο Καθ’ ου η Αίτηση παρουσίασε. Σε σχέση με το ρεύμα, ο λογαριασμός που παρουσίασε - ο οποίος υπογραμμίζω αφορούσε τους καλοκαιρινούς μήνες Ιούλιο και Αύγουστο όπου αναμένεται ότι η κατανάλωση ρεύματος είναι στα υψηλότερα επίπεδα του χρόνου λόγω του καύσωνα που επικρατεί στην Κύπρο - ήταν ύψους €237,64. Επομένως, το έξοδο αυτό - σύμφωνα με τα όσα προσκόμισε - ανέρχεται στα €118,82 τον μήνα. Σύμφωνα περαιτέρω με τον λογαριασμό υδατοπρομήθειας που προσκόμισε, το ποσό που καλείται να πληρώσει κυμαίνεται περίπου στα €17,15 τον μήνα. Τέλος, σε σχέση με τον λογαριασμό τηλεφώνου της συζύγου του, παρατηρώ ότι η χρέωση ύψους €61,25 συμπεριλαμβάνει μηνιαία χρέωση €28 προς αποπληρωμή κινητής συσκευής που η σύζυγος του Καθ’ ου η Αίτηση φαίνεται να αγόρασε. Η εν λόγω χρέωση δε γίνεται αποδεκτή και σίγουρα δεν μπορεί να προηγηθεί του εξ αποφάσεως χρέους του Καθ’ ου η Αίτηση. Θα συνυπολογίσω όμως, παρά το γεγονός ότι δεν προσκομίστηκε σχετική απόδειξη, ένα ποσό προς κάλυψη του λογαριασμού κινητής τηλεφωνίας και του ίδιου του Αιτητή καθώς και του διαδικτύου της οικίας τους. Συμπερασματικά, καταλήγω ότι για τα πιο πάνω έξοδα, γίνεται αποδεκτό ως μηνιαίο κονδύλι το οποίο κυμαίνεται εντός λογικής πραγματικότητας, το ποσό των €250.
3. Το ποσό των €100 που ο Καθ’ ου η Αίτηση ισχυρίζεται ότι καταβάλλει μηνιαίως σε γιατρούς δεν γίνεται αποδεκτό. Ερωτηθείς από το Δικαστήριο αν είτε ο ίδιος είτε κάποιο μέλος της οικογένειάς του υποφέρει από κάποιο πρόβλημα υγείας η απάντηση ήταν αρνητική. Καμία απόδειξη δεν προσκομίστηκε σε σχέση με το εν λόγω κατ’ ισχυρισμόν έξοδο, ούτε και δόθηκε οποιαδήποτε εξήγηση γιατί οι απαραίτητες επισκέψεις τους στον γιατρό δεν μπορούν να καλυφθούν από το εθνικό σύστημα υγείας (ΓΕΣΥ).
4. Για ένδυση και υπόδηση ο Καθ’ ου η Αίτηση υποστήριξε ότι πληρώνει €100. Παρότι δεν προσκόμισε αντίστοιχες αποδείξεις, κρίνω ότι το ποσό κυμαίνεται εντός λογικών πλαισίων για μια τετραμελή οικογένεια η οποία συμπεριλαμβάνει μικρά παιδιά στην ηλικία των τέκνων του Καθ’ ου η Αίτηση. Για αυτόν τον λόγο γίνεται αποδεκτό.
5. Το ποσό των €400 για καταβολή ενοικίου γίνεται επίσης αποδεκτό. Η εν λόγω θέση υποστηρίζεται από σχετικό ενοικιαστήριο έγγραφο το οποίο παρότι φαίνεται ότι αφορούσε αρχικά περίοδο μέχρι το 2009, ο Καθ’ ου η Αίτηση προσκόμισε πρόσφατη απόδειξη πληρωμής του ποσού ενώ η μαρτυρία του ότι η οικογένειά του συνεχίζει να διαμένει στο εν λόγω διαμέρισμα δεν κλονίστηκε. Ούτε παρουσιάστηκε μαρτυρία περί του αντιθέτου.
6. Το ποσό των €350 για καύσιμα και μεταφορικά κρίνεται εντός λογικών πλαισίων και γίνεται αποδεκτό. Παρότι στην ένστασή του ο Καθ’ ου η Αίτηση υποστήριξε ότι καταβάλει το ποσό των €200 μηνιαίως, κατά την προφορική του εξέταση δήλωσε ότι λόγω της αύξησης της τιμής των καυσίμων πλέον καταβάλει από €300-€500 μηνιαίως. Δεδομένου ότι έγινε αποδεκτό από το Δικαστήριο ότι ο ίδιος διαμένει στο Κίτι και μεταβαίνει σχεδόν σε καθημερινή βάση στη Λευκωσία όπου εργάζεται, το ποσό κρίνεται εντός λογικής πραγματικότητας. Στο ποσό των €350, αν και δεν αναφέρθηκε από τον Καθ’ ου η Αίτηση, συνυπολόγισα και το ποσό των €50 μηνιαίως για φθορές και συντήρηση του αυτοκινήτου του, έξοδα ασφάλειας και άδειας κυκλοφορίας.
7. Για έκτακτα έξοδα υποστήριξε ότι πληρώνει €100 μηνιαίως. Ως παράδειγμα, προσκόμισε τιμολόγιο από μηχανικό αυτοκινήτων ύψους €370, για υπηρεσίες αλλαγής λαστίχων και μετρήματος τιμονιού. Το εν λόγω ποσό επίσης κρίνεται εντός λογικών πλαισίων και γίνεται αποδεκτό.
Συμπερασματικά, καταλήγω ότι τα αναγκαία μηνιαία έξοδα του Καθ’ ου η Αίτηση για αξιοπρεπή διαβίωση του ιδίου και της οικογένειάς του ανέρχονται περίπου στα €1.672,18.
Στρέφοντας την προσοχή μου τώρα στα εισοδήματα του Καθ’ ου η Αίτηση, αποδέχομαι ότι ο καθαρός μηνιαίος του μισθός του ανέρχεται στα €1.663,17, ως αυτό προκύπτει από τις σχετικές καταστάσεις μισθοδοσίας που προσκόμισε. Αξιολογώντας όμως το σύνολο της μαρτυρίας που παρουσιάστηκε σε σχέση με το ζήτημα των υπερωριών που πληρώνεται, δεν γίνεται αποδεκτή η θέση του ότι το εν λόγω έσοδο δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη γιατί δεν είναι σταθερό. Σύμφωνα με τις καταστάσεις μισθοδοσίας του φαίνεται ξεκάθαρα ότι από το 2021 μέχρι σήμερα λαμβάνει σταθερά και με μικρές αυξομειώσεις ένα σεβαστό ποσό τον μήνα για υπερωρίες. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία που ο ίδιος προσκόμισε φαίνεται να λαμβάνει μέσο όρο το ποσό των €361 μηνιαίως από το 2021 μέχρι σήμερα. Λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των δεδομένων που τέθηκαν ενώπιόν μου σε σχέση με το πιο πάνω θέμα καταλήγω ότι ο πιο πάνω μέσος όρος μπορεί και οφείλει να συνυπολογιστεί με ασφάλεια στα εισοδήματα του Καθ’ ου η Αίτηση. Υπενθυμίζω ότι, εάν τα οικονομικά δεδομένα του αλλάξουν στο μέλλον, υπάρχει πάντα η δυνατότητα επανακαθορισμού του ποσού που θα κληθεί να καταβάλει με ανάλογη αναπροσαρμογή.
Τέλος, στρέφω την προσοχή μου στο ζήτημα της οικονομικής συνεισφοράς της συζύγου του Καθ’ ου η Αίτηση στις υποχρεώσεις της οικογένειας. Κατ’ αρχάς, επισημαίνω το αυτονόητο. Η σύζυγός του υποχρεούται να συνεισφέρει εξίσου στα οικογενειακά βάρη, χωρίς βεβαίως να θεωρώ ότι συνεισφορά λογίζεται μόνον η εξασφάλιση εισοδήματος από εργασία εκτός σπιτιού. Δεν με βρίσκει σύμφωνη η θέση των Αιτητών ότι το Δικαστήριο, σύμφωνα με τα δεδομένα που τέθηκαν ενώπιόν του, μπορεί να καταλήξει με ασφάλεια ότι η σύζυγος του Καθ’ ου η Αίτηση λαμβάνει €1.000 μηνιαίως. Ο συλλογισμός ότι, για να μην συμφέρει στην οικογένεια η σύζυγος του Καθ’ ου η Αίτηση να εργοδοτηθεί με μηνιαίες απολαβές €500-€600, σημαίνει ότι πρέπει να λαμβάνει στην εσχάτη περίπτωση €1.000 τον μήνα από την επιχείρησή της, κρίνω ότι είναι ακροσφαλής. Το ποσό που οι Αιτητές εισηγούνται, στηρίζεται επί εικασίας η οποία δεν βρίσκει έρεισμα στη μαρτυρία που δόθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου. Κρίνω όμως ότι, δεδομένου ότι οι θέσεις του Καθ’ ου η Αίτηση σε σχέση με το εν λόγω ζήτημα δεν έγιναν αποδεκτές, και έχοντας περαιτέρω υπόψη ότι το βάρος απόδειξης ήταν στους ώμους του για να αποδείξει την οικονομική του κατάσταση και τους πόρους εισοδήματός του (βλ. μεταξύ άλλων Βασιλειάδης (ανωτέρω)) πλην όμως, για δικούς του λόγους επέλεξε να κρατήσει την αόριστη στάση που διατήρησε, καταλήγω ότι αποτελεί εύλογο συμπέρασμα ότι η σύζυγός του συνεισφέρει στα οικογενειακά έξοδα €500 μηνιαίως, Αυτό είναι και το ποσό που ο ίδιος ο Καθ’ ου η Αίτηση παραδέχεται ότι αποτελεί τον πιο χαμηλό μισθό που η σύζυγός του ήταν σε θέση να εξασφαλίσει, αλλά για δικούς τους λόγους οι οποίοι δεν κρίνονται από το Δικαστήριο ως δικαιολογημένοι, επιλέγει να μην εργάζεται. Σημειώνω σε αυτό το σημείο την παραδοχή του Καθ’ ου η Αίτηση ότι παλαιότερα η σύζυγός του εργαζόταν, παρά το γεγονός ότι τα παιδιά τους ήταν μικρότερα ηλικιακά. Επιπλέον, σημειώνω ότι στο ποσό των €500 έχω συμπεριλάβει και την οικονομική βοήθεια την οποία η σύζυγος εξασφαλίζει από την μητέρα της, γεγονός το οποίο είναι επίσης παραδεκτό. Η εν λόγω βοήθεια έχει χαρακτηριστεί από τον Καθ’ ου η Αίτηση ως σημαντική. Για αυτή μου την κατάληξη έχω επίσης αντλήσει καθοδήγηση από την απόφαση Χριστοδούλου ν. Χριστοδούλου, Π.Ε. 29/2019, ημερ.15.02.2022, ECLI:CY:DOD:2022:5 όπου αποφασίστηκε ότι η προσμέτρηση των εισοδημάτων της συζύγου του χρεώστη ορθά συνυπολογίστηκε όχι γιατί υπέχει οποιαδήποτε υποχρέωση στην εξόφληση του εξ αποφάσεως χρέους του χρεώστη αλλά διότι ως εκ της ιδιότητας της συζύγου και μητέρας εναποτίθεται και σε εκείνη, όχι μόνον στον χρεώστη το καθήκον και η υποχρέωση συνεισφοράς στα έξοδα της κοινής ζωής τους. Υπόψη επίσης έχει ληφθεί η απόφαση S.X. v. X.X., Π.Ε. 31/2015, ημερ.19.10.2018, ECLI:CY:DOD:2018:11.
Εν όψει των ανωτέρω ευρημάτων, καταλήγω ότι το σύνολο των εισοδημάτων της οικογένειας ανέρχεται στα €2.524,17 ενώ τα έξοδά τους ανέρχονται στα €1.672,18. Εξισορροπώντας από τη μία την αναγκαιότητα εκτέλεσης των δικαστικών αποφάσεων ως στοιχείο που άπτεται του κύρους της δικαστικής διαδικασίας και από την άλλη την προοπτική αξιοπρεπούς διαβίωσης του Καθ’ ου η Αίτηση, κρίνω ότι - λαμβανομένου υπόψη του συνόλου της μαρτυρίας που τέθηκε ενώπιον μου - είναι ορθό και δίκαιο όπως εκδώσω διάταγμα με το οποίο να διατάσσεται ο Καθ’ ου η αίτηση να καταβάλλει ποσό €300 μηνιαίως προς εξόφληση της οφειλής του. Στην εν λόγω κατάληξη έλαβα επίσης υπόψη το ύψος του εξ αποφάσεως χρέους, τον χρόνο που θα χρειαστεί αυτό να αποπληρωθεί καθώς και την πρόταση του Καθ’ ου η Αίτηση για καταβολή €100 μηνιαίως η οποία δεν έγινε αποδεκτή.
Ζητήθηκε περαιτέρω από τη συνήγορο των Αιτητών η έκδοση διατάγματος αποκοπής απολαβών. Αποτελεί παραδεκτό γεγονός ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση είναι δημόσιος υπάλληλος και συγκεκριμένα εργάζεται ως δεσμοφύλακας.
Στο άρθρο 91 ΣΤ(1) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6, αναφέρεται ότι:
«Το Δικαστήριο εκδίδει διάταγμα αποκοπής απολαβών στις περιπτώσεις που ο εξ αποφάσεως οφειλέτης είναι μισθωτός, το οποίο απευθύνεται στο πρόσωπο που διαπιστώνεται ότι είναι ο εργοδότης του εξ αποφάσεως οφειλέτη..»
Στο εδάφιο 4 πιο κάτω αναφέρεται ότι για σκοπούς του άρθρου αυτού:
« "εργοδότης" σημαίνει κάθε πρόσωπο περιλαμβανομένης της Κυπριακής Δημοκρατίας το οποίο υπό την ιδιότητα του ως κύριος και όχι ως υπάλληλος ή αντιπρόσωπος καταβάλλει στον εξ αποφάσεως οφειλέτη αμοιβή για την παροχή από αυτό υπηρεσιών.
"μισθωτός" σημαίνει πρόσωπο το οποίο προσφέρει τις υπηρεσίες του έναντι αμοιβής δυνάμει σύμβασης εργασίας ή κάτω από τέτοιες περιστάσεις από τις οποίες δύναται να συναχθεί η ύπαρξη σχέσης εργοδότη και εργοδοτουμένου.»
Κρίνω ότι τα δεδομένα της παρούσας περίπτωσης δικαιολογούν συμπέρασμα ότι υπάρχει σχέση εργοδότη - μισθωτού μεταξύ του Καθ’ ου η Αίτηση και της Κυπριακής Δημοκρατίας σύμφωνα με το άρθρο 91 ΣΤ του Κεφ.6.
Κατάληξη
Έχοντας υπόψη τα όσα αναφέρθηκαν ανωτέρω, εκδίδεται διάταγμα και διατάσσεται ο Καθ’ ου η Αίτηση όπως καταβάλλει στους Αιτητές το ποσό των €300.- μηνιαίως, αρχής γενομένης την 1.7.2024 και ακολούθως την 1η ημέρα κάθε επόμενου μήνα μέχρι εξόφλησης του εξ' αποφάσεως χρέους και των εξόδων. Θα υπάρχει περίοδος χάριτος 7 ημερών σε κάθε δόση.
Περαιτέρω, εκδίδεται διάταγμα με το οποίο διατάσσεται η Κυπριακή Δημοκρατία, εργοδότης του Καθ’ ου η Αίτηση, Χριστάκη Παναγίδη, Α.Δ.Τ. 0000791314, να αποκόπτει και ή κατακρατεί από την αμοιβή και ή απολαβές του, ποσό €300.- μηνιαίως, το οποίο ποσό να καταβάλλει στους Αιτητές από την 1.7.2024 και ακολούθως την 1η ημέρα εκάστου επομένου μήνα, μέχρι τελείας εξοφλήσεως του εξ αποφάσεως χρέους, όπως αυτό φαίνεται στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση, και των εξόδων.
Δίδονται οδηγίες στους Αιτητές να επιδώσουν το παρόν διάταγμα, με αντίγραφο της αίτησης, εντός 7 ημερών από τη σύνταξή του, προς τον εργοδότη του Καθ’ ου η Αίτηση πιο πάνω, ο οποίος θα δικαιούται να αποταθεί στον Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας εντός 7 ημερών από την τοιαύτην επίδοση, για να λάβει οποιεσδήποτε διευκρινήσεις θέλει σε σχέση με την εφαρμογή και εκτέλεση του διατάγματος.
Επίσης, οι Αιτητές διατάσσονται, όταν εξοφληθεί το εξ αποφάσεως χρέος, να επιδώσουν σχετική ειδοποίηση προς τον εργοδότη του Καθ’ ου η Αίτηση για την εν λόγω εξόφληση.
Δεν προέκυψε ζήτημα καταδολιευτικών μεταβιβάσεων ή πιθανής κατάσχεσης εις χείρας τρίτου, ούτε η ευπαίδευτη συνήγορος των Αιτητών, κατά την αγόρευση της, αναφέρθηκε σε τέτοια θέματα ή υπέβαλε εισήγηση για έκδοση σχετικών διαταγμάτων. Συναφώς, τα αιτητικά 4, 6, 7 και 8 της αίτησης, απορρίπτονται.
Τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας επιδικάζονται υπέρ των Αιτητών και εναντίον του Καθ΄ ου η Αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ……………………………………..
Α. Θωμά Θεοδοσίου, Προσ. Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής