ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον:  Α. ΛΟΥΚΑ, Ε.Δ.

 

                                                                                            Αρ. Αγωγής: 2373/2013

 

   Μεταξύ:

 

Αβέρωφ Νικολάου

 

Ενάγοντα

-και-

 

Κεντρική Ασφαλιστική

 

Εναγόμενων

 

Αίτηση ημ. 13/9/2023 για αναστολή απόφασης ημ. 4/8/23

 

Ημερομηνία: 9/2/2024

 

Εμφανίσεις:

Για Εναγόμενους Αιτητές: κ. Κουκούνης

Για Ενάγοντα Καθ’ ου η αίτηση: Λ. Παπαφιλίππου & Σια Δ.Ε.Π.Ε

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Ο Ενάγοντας Καθ’ ου η αίτηση (στο εξής «ο Καθ’ ου η αίτηση») εξασφάλισε απόφαση εναντίον των Εναγόμενων Αιτητών (στο εξής «οι Αιτητές») την 4/8/2023, για ποσό €20.000 πλέον €650 με νόμιμο τόκο από την ημερομηνία καταχώρησης της αγωγής πλέον έξοδα.

 

Μετά την καταχώρηση έφεσης εναντίον της ως άνω αναφερόμενης απόφασης, οι Αιτητές καταχώρησαν την υπό εξέταση αίτηση. Με αυτή αιτούνται αναστολή εκτέλεσης της απόφασης μέχρι τελείας εκδικάσεως της εφέσεως.

 

Στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση ο κ. Θεόδωρος Νεοφύτου, επισυνάπτει ως Τεκμήριο 1 την έφεση που καταχωρήθηκε, εναντίον της απόφασης υπέρ του Καθ’ ου η αίτηση και εναντίον των Αιτητών. Μεταξύ άλλων αναφέρει ότι πιστεύει στο βάσιμο των λόγων έφεσης, ενώ προσθέτει ότι οι δικηγόροι των Αιτητών θεωρούν λανθασμένη την απόφαση. Τονίζει την ηλικία του Καθ’ ου η αίτηση, 78 ετών, και την οικονομική δυσχέρεια, στην οποία κατ’ ισχυρισμό βρίσκεται, για να καταδείξει ότι αν του αποδοθεί το επιδικασθέν ποσό και τελικώς επιτύχει η έφεση των Αιτητών, ο Καθ’ ου η αίτηση θα αδυνατεί να το επιστρέψει. Ο Καθ’ ου η αίτηση είναι χαμηλοσυνταξιούχος, αναγκάζεται εργάζεται μετά την συνταξιοδότηση του και είναι αφερέγγυος. Είναι ορατός ο κίνδυνος να κατασπαταλήσει ή να εξανεμίσει το ποσό που θα του δοθεί, υποστηρίζει ο κ. Νεοφύτου, λόγω των περιστάσεων που αναφέρει ανωτέρω. Προτείνει να ανασταλεί και απόφαση με την οποία επιδικάστηκαν υπέρ των Αιτητών έξοδα ενδιάμεσης απόφασης. Εισηγείται  ακόμα την παροχή τραπεζικής εγγύησης προς όφελος του Καθ’ ου η αίτηση για το σύνολο του επιδικασθέντος ποσού, μέχρι την εκδίκαση της εφέσεως και καταβολή των εξόδων των δικηγόρων του Καθ’ ου η αίτηση, με την εγγύηση ότι θα επιστραφούν σε περίπτωση επιτυχίας της έφεσης.

Ο Καθ’ ου η αίτηση καταχώρησε ειδοποίηση περί πρόθεσης ένστασης. Επ’ αυτής καταγράφονται και προωθήθηκαν ως λόγοι ένστασης οι κάτωθι: δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που τίθενται και δεν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν επιτυχία της αίτησης. Ο Καθ’ ου η αίτηση είναι αξιόχρεος και φερέγγυος, ενώ δεν έχει οικονομικές υποχρεώσεις προς τρίτους. Αποδίδουν κατάχρηση στους Αιτητές και κακοπιστία.

Ό,τι περαιτέρω αναφέρει ο Καθ’ ου η αίτηση στην ένορκη δήλωση του που συνοδεύει την ένσταση, είναι ότι ουδεμία πιθανότητα επιτυχίας έχει η έφεση των Αιτητών, ενώ ο ίδιος ο ασφαλισμένος οδηγός των, παραδέχθηκε ευθύνη της διενέργειας του ατυχήματος, κατά την ακροαματική διαδικασία. Πριν την έγερση της αγωγής μάλιστα πληρώθηκε ολόκληρο το ποσό επιδιόρθωσης του οχήματος του, από τις ζημιές που επήλθαν εκ του επίδικου ατυχήματος, αλλά και το κόστος ενοικίασης άλλου οχήματος. Ως προς το ποσό που επιδικάστηκε υπέρ του, το θεωρεί ανεπαρκές και γι’ αυτό καταχωρήθηκε αντέφεση από τους δικηγόρους του.

Ο ίδιος εργάζεται σε ασφαλιστική εταιρεία, ενώ λαμβάνει και σύνταξη. Λαμβάνει από την εργασία του €1122 και ως σύνταξη €675. Δεν έχει οικονομικές οφειλές προς άλλα νομικά ή φυσικά πρόσωπα. Προς τούτο κατέθεσε και τα Τεκμήρια 2 έως 5. Με τα λεφτά που επιδικάστηκαν υπέρ του θα διενεργήσει επέμβαση που του συνέστησε ο θεράπων ιατρός του, ώστε να απαλλαχθεί από τον πόνο και την ταλαιπωρία. Αν η επέμβαση περιέχεται σε ό,τι καλύπτει το ΓΕΣΥ, θα λάβει φυσιοθεραπείες, αποκατάσταση και κατ’ οικον βοήθεια, μέχρι να επανέλθει και να επιστρέψει στην εργασία του.

Οι διάδικοι απέστειλαν γραπτές αγορεύσεις στις οποίες θα γίνει αναφορά αν κριθεί σκόπιμο.

Η Δ.35 θ.18 και 19, επί των οποίων εδράζεται, η αίτηση, προνοούν τα ακόλουθα:

 

«18. An appeal shall not operate as a stay of execution or of proceeding under the decision appealed from except so far as the Court appealed from or the Court of Appeal, or a Judge of either Court, may order; and no intermediate act or proceeding shall be invalidated, except so far as the Court appealed from may direct. Before any order staying execution is entered, the person obtaining the order shall furnish such security (if any) as may have been directed. If the security is to be given by means of a bond, the bond shall be made to the party in whose favour the decision under appeal was given.

 

19. Wherever under these Rules an application may be made either to the Court below or to the Court of Appeal, or to a Judge of either Court, it shall be made in the first instance to the Court or Judge below,»

 

Όπως έχει νομολογηθεί η καταχώριση έφεσης δεν επενεργεί προς αναστολή απόφασης. Η διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου ασκείται με γνώμονα τη διατήρηση μιας δίκαιης ισορροπίας μεταξύ των αντικρουόμενων δικαιωμάτων των διαδίκων∙ του δικαιώματος, από τη μια, του επιτυχόντος διαδίκου να δρέψει τους καρπούς της υπέρ του δικαστικής απόφασης και του δικαιώματος, από την άλλη, του αποτυχόντος διαδίκου να καταχωρίσει έφεση, προς ανατροπή της. Δεδομένων των αντίστοιχων προσδοκιών της κάθε πλευράς για τελική δικαίωση των θέσεών της, η προαναφερθείσα εξουσία ασκείται υπό το φως των επιπτώσεων, προς την κάθε μια, από την αναστολή, καθώς, επίσης, της πιθανότητας επιτυχίας της έφεσης[1].

 

Εν προκειμένω πληρείται η προϋπόθεση της καταχώρησης έφεσης εναντίον απόφασης. Ακόμα έχει επιτύχει η πλευρά των Αιτητών να καταδείξει ότι έχει την ικανότητα να εγγυηθεί την πληρωμή της δικαστικής απόφασης σε περίπτωση αποτυχίας της έφεσης. Συγκεκριμένα δηλώθηκε ετοιμότητα να παρασχεθεί τραπεζική εγγύηση προς εξόφληση του ποσού σε περίπτωση αποτυχίας της έφεσης, αλλά και να πληρωθεί το ποσό των εξόδων, με την προϋπόθεση της επιστροφής του σε περίπτωση επιτυχίας της έφεσης.

 

Δεν θα αναλυθεί η πιθανότητα επιτυχίας της έφεσης, αφού αποτελεί παράγοντα οριακής και όχι καθοριστικής σημασίας[2]. Αρκεί, όμως, να αναφερθεί ότι ο ίδιος ο ασφαλιζόμενος των Αιτητών, παραδέχθηκε ευθύνη, έστω όχι αποκλειστική (βλ. σελ. 17 και 18 της απόφασης).

 

Εν πάση όμως περιπτώσει ως η νομολογία επιτάσσει: για να εγκριθεί αίτημα αναστολής θα πρέπει να καταδειχθούν εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να το δικαιολογούν. Επιπρόσθετα, ο αιτητής θα πρέπει να καταδείξει ότι τυχόν απόρριψη της αίτησης θα του επιφέρει ανεπανόρθωτη βλάβη "irreparable mischief may be done by refusing it". Αυτές τις εξαιρετικές περιστάσεις είναι οι Αιτητές που έχουν το βάρος απόδειξης να τις καταδείξουν[3].

 

Η αφερεγγυότητα επιτυχόντα διάδικου, ώστε να αποτραπεί από του να δρέψει τους καρπούς της επιτυχίας του, πρέπει να αποδειχτεί με σαφή, με θετική μαρτυρία. Για παράδειγμα στην Peletico Ltd V. Χριστοδούλου, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 85/2019, 29/1/2021, ECLI:CY:AD:2021:D25, η απόλυση και η παραμονή χωρίς εργασία δεν κρίθηκε ως επαρκής μαρτυρία που να καταδεικνύει αφερεγγυότητα. Στην MC MICHAEL DEVELOPMENTS LTD ν. ΛΟΥΛΗ κ.α., Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 10/2019, 29/1/2020, κρίθηκε ότι ο ισχυρισμός για αφερεγγυότητα, εδράζετο σε ελλιπή δεδομένα.

 

Εν προκειμένω όχι μόνο δεν αποδείχθηκε αφερεγγυότητα του Καθ’ ου η αίτηση, αλλά ο ίδιος μέσω της ενόρκου δηλώσεως του καταδεικνύει ότι είναι φερέγγυος. Συγκεκριμένα κατέθεσε τεκμήρια στα οποία καταδεικνύεται ότι έχει συνολικά εισοδήματα περί τα €1800. Δεν έχει οφειλές σε άλλα φυσικά και νομικά πρόσωπα. Είναι άτομο ναι μεν ηλικιωμένο, το οποίο όμως εργάζεται, παραμένει ενεργό και προς τούτο αμείβεται. Επ’ ουδενί δεν προκύπτει να  είναι άτομο που θα εξανεμίσει τα χρήματα που δικαιούται δυνάμει της απόφασης ημ. 4/8/2023, ως οι Αιτητές υποστηρίζουν. Λαμβάνει μισθό και σύνταξη, τα οποία συμποσούνται σε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό. Με αυτά τα ποσά φαίνεται να μην του δημιουργείται καμία υποχρέωση, ενώ επεξήγησε ότι θα διαθέσει το εν λόγω ποσό για να φροντίσει την υγεία του και να επανέλθει. Ούτε το γεγονός ότι ο Καθ’ ου η αίτηση είναι ηλικιωμένος τον καθιστά και ανήμπορο να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του ή δυνάμενο να κατασπαταλήσει το όποιο ποσό. Από μόνο του αυτό το επιχείρημα των Αιτητών αποτελεί δυσμενή διάκριση για τα ηλικιωμένα άτομα και δη για τον Καθ’ ου η αίτηση, ο οποίος δεν αρκείται στην σύνταξη του αλλά συνεχίζει να εργάζεται. Συνεπώς δεν έχει αποδειχθεί η κατ’ ισχυρισμό αφερεγγυότητα του Καθ’ ου η αίτηση, η όποια εξαιρετική περίασταση και συνακόλουθα ούτε η όποια ανεπανόρθωτη βλάβη δύνανται να υποστούν οι Αιτητές, αν δεν επιτύχει η υπό εξέταση αίτηση.

 

Βάσει των ως άνω η αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Επιδικάζονται έξοδα €800 υπέρ του Καθ’ ου η αίτηση και εναντίον των Αιτητών.

 

 

 

(Υπ.)………………………………

Α. Λουκά Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

Πρωτοκολλητής



[1] Γιάννος Παύλου κ.ά ν Μαρούλλας Νεοφύτου Νικολάου κ.ά, Πολιτική Έφεση Αρ. 373/2016, ημερομηνίας 10.10.2017, ECLI:CY:AD:2017:A348, ECLI:CY:AD:2017:A348

[2] Ναυτικός Όμιλος Πάφου ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου [1991] 1 Α.Α.Δ. 1147

[3] Μ. ΜΑΡΚΟΥ κ.α. v. ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ, Πολιτική Έφεση Αρ. E50/2019, Ε51/2019 και Ε52/2019, 21/12/2020, ECLI:CY:AD:2020:A444


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο