ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον:  Α. ΛΟΥΚΑ, Ε.Δ.

 

                                                                                            Αρ. Αγωγής: 5788/2015

 

   Μεταξύ:

 

Δήμου Αγίου Δομετίου

 

Εναγόντων

 

-και-

 

1.    Hilarion Hotel Enterprises, εμπορευόμενοι με την επωνυμία «Asty Hotel»

2.    Μιχαλάκη Αντωνιάδη

3.    Μύριας Αντωνιάδου

4.    Εύης Μάγου

 

Εναγόμενων

 

Αίτηση ημ. 20/4/2023 για παράταση του χρόνου καταχώρησης Έφεσης

 

 

Ημερομηνία: 25/1/2024

 

Εμφανίσεις:

Για Εναγόμενους 1 και 2 Αιτητές: κ. Μάγος

Για Ενάγοντες Καθ’ ων η αίτηση: κα. Σατράκη

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Την 7/3/2023, εκδόθηκε απόφαση υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον των Αιτητών για το ποσό των €26.438,27, πλέον τόκο και έξοδα. Με την παρούσα επιζητείται η επέκταση του χρόνου καταχώρησης έφεσης, αφού όπως υποστηρίζουν οι Αιτητές η ειδοποίηση έφεσης που είχαν ετοιμάσει κρίθηκε εκπρόθεσμη από το Πρωτοκολλητείο για 2 μέρες. Λόγος της καθυστέρησης ήταν η εκ παραδρομής μη συμπερίληψη στον χρόνο που υπολογίστηκε από τους Αιτητές, των αργιών του Πάσχα. Τούτα αναφέρονται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση. Εκεί επισυνάπτεται η Ειδοποίηση Έφεσης, την οποία οι Αιτητές προτίθενται να καταχωρήσουν (Τεκμήριο 1).

Οι Καθ’ ων η αίτηση ενίστανται στην αίτηση. Ως λόγους ένστασης εγείρουν ότι δεν ενυπάρχουν ιδιαίτερες περιστάσεις και δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις, που να δικαιολογούν επιτυχία της αίτησης. Δεν αποκαλύφθηκε η όποια αντικειμενική δυσκολία για την έγκαιρη καταχώρηση της έφεσης, ισχυρίζονται ότι οι Αιτητές επέδειξαν αδιαφορία, θα παραβιαστεί η αρχή της τελεσιδικίας αν εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα και θα επιφέρουν αδικαιολόγητη καθυστέρηση εις βάρους τους. Με ένορκη δήλωση του, Λογιστικός Λειτουργός των Καθ’ ων η αίτηση, ουσιαστικά επαναλαμβάνει τους λόγους ένστασης.

Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των μερών καταχώρησαν γραπτές αγορεύσεις, αναφορά στις οποίες θα γίνεται όπου κρίνεται σκόπιμο.

Νομική βάση της αίτηση είναι η Δ.35 Θ. 2, όπου καθορίζεται ο χρόνο εντός του οποίου δύναται διάδικος να καταχωρήσει έφεση, αλλά και η ευχέρεια του Δικαστηρίου να επιμηκύνει (enlarge) τον χρόνο αυτό.

Αμφότεροι οι διάδικοι παρέπεμψαν στην Χόππης ν. Παναγή [1993] 1 ΑΑΔ 140. Εκεί καταγράφεται η γενική αρχή ότι «αποκλειστικός οδηγός για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου για την παράταση του χρόνου άσκησης έφεσης είναι τα συμφέροντα της δικαιοσύνης». Επιπλέον επισημαίνεται ότι: «και σφάλμα του δικηγόρου, ακόμα και όταν αυτό οφείλεται σε αμέλεια, μπορεί να θεμελιώσει λόγο για την παράταση του χρόνου νοουμένου ότι το επιβάλλουν τα συμφέροντα της δικαιοσύνης.» Εκεί το μικρό χρονικό διάστημα που διέρρευσε μεταξύ της εκπνοής του χρόνου και της υποβολής αίτησης για παράταση σε συνδυασμό με τις εξηγήσεις που δόθηκαν για την καθυστέρηση, κρίθηκαν επαρκής λόγοι για να κριθεί δικαιολογημένο το αίτημα.

Αναλόγως και λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις της εκεί υπόθεσης, θεραπεύτηκε σφάλμα δικηγόρου και παρατάθηκε ο χρόνος καταχώρησης έφεσης στην      Γρηγορίου ν. Χριστοφή κ.α., Πολιτική Αίτηση Αρ. 39/2017, 18/5/2017, ECLI:CY:AD:2017:B181, με τον Ναθαναήλ, Δ.Α.Δ, όπως ήταν τότε, να τονίζει ότι, τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης, σε συνάρτηση με το χρόνο που διέρρευσε και δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλος, δικαιολογούσαν την έκδοση του διατάγματος.

Στην Χρυσάνθου ν. Χρυσάνθου, Αίτηση Δ.Ο.Δ. 2/2019, 7/4/2020, ECLI:CY:DOD:2020:10, το Δικαστήριο αντιστάθμισε την καθυστέρηση μόλις μίας μέρας στην καταχώρηση της έφεσης, λόγω λάθους δικηγόρου, με την αναστάτωση που θα προκληθεί στον αντίδικο λόγω της εκτροπής από την αρχή της τελεσιδικία, για να αποφασίσει ότι «το συμφέρον της δικαιοσύνης κλίνει υπέρ της έγκρισης της αίτησης με έξοδα όμως εις βάρος της αιτήτριας».

Στην ΜΕΑ ΙΩΑΝΝΟΥ PROPERTIES LTD κ.α. v. VASILYEVA, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 429/2019, 6/10/2021, ECLI:CY:AD:2021:A433, ECLI:CY:AD:2021:A433, και πάλι εγκρίθηκε σχετική αίτηση, ενώ είχε προηγηθεί λάθος δικηγόρων. Μάλιστα εκεί τονίστηκε η μη κατάδειξη της όποιας βλάβης της Καθ’ ης η αίτηση, η αποζημίωση της όποιας ταλαιπωρίας με χρήμα και η απουσία καταχρηστικών κινήτρων.

Εκ των ως άνω συνάγεται ότι η σύγχρονη νομολογία, ιδιαίτερα όταν ο χρόνος που διέρρευσε από την εκπνοή της προθεσμίας δεν ήταν μεγάλος και δεν επηρεάζεται ο αντίδικος, ευνοεί την επέκταση του χρόνου καταχώρησης έφεσης. Όπως και εν προκειμένω. Καμία ζημιά των Καθ’ ων η αίτηση δεν καταδείχθηκε. Οι Αιτητές επιχείρησαν να καταχωρήσουν έφεση μόλις δύο μέρες από την εκπνοή της προθεσμίας και όταν τούτο δεν τους επετράπη, την ίδια μέρα καταχώρησαν την υπό εξέταση αίτηση. Το λάθος τους έγκειται στο ότι δεν υπολόγισαν στην προθεσμία καταχώρησης της έφεσης τους, τις μέρες των διακοπών του Πάσχα. Πράγματι η 20/4/2023, είναι η Πέμπτη της Διακαινησίμου, ενώ το Δικαστήριο παρέμενε κλειστό λόγω διακοπών του Πάσχα, την Μεγάλη Παρασκευή 14/4/2023 και τη Δευτέρα του Πάσχα 17/4/2023. Έτσι αντί να καταχωρηθεί την 18/4/2023 η έφεση, επιχειρήθηκε να καταχωρηθεί την 20/4/2023. Όταν οι Αιτητές αντιλήφθηκαν το λάθος τους έδρασαν άμεσα, καταχώρησαν την ίδια μέρα την υπό εξέταση αίτηση, ενώ η ένσταση καταχωρήθηκε σχεδόν δύο μήνες μετά. Η συμπεριφορά των Αιτητών, λοιπόν, κρίνεται μάλλον γνήσια και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να κριθεί ότι καταχρώνται τη διαδικασία ή δημιουργούν καθυστέρηση. Ακόμα από το εφετήριο που επισυνάφθηκε προκύπτει ότι πρέπει να δοθεί η ευχέρεια στους Αιτητές, να εγείρουν συγκεκριμένα καίρια ζητήματα.

Στη βάση των ως άνω κρίνεται ότι υπάρχουν οι ιδιάζουσες περιστάσεις που δικαιολογούν την επιτυχία της αιτήσεως. Εκδίδεται διάταγμα με το οποίο παρατείνεται ο χρόνος καταχώρησης της έφεσης για δύο μέρες, από την ημερομηνία σύνταξης του διατάγματος. Τα έξοδα της αίτησης, δεν μπορούν να ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της. Η αίτηση επιτυγχάνει, παρά το εύρημα λάθους εκ μέρους των δικηγόρων των Αιτητών, το οποίο ουσιαστικά αποτέλεσε και το λόγο της μη καταχώρησης της έφεσης εμπρόθεσμα. Ακολουθώντας λοιπόν το λόγο της Χόππης, πιο πάνω, αλλά και σειράς άλλων μεταγενέστερων πρόσφατων αποφάσεων[1], επιδικάζονται έξοδα ύψους €800 υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον των Αιτητών.

 

(Υπ.)………………………………

Α. Λουκά Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

Πρωτοκολλητή

 



[1] Βλ. ενδεικτικά Miltiades Neophytou Civil Engineering Contractors & Developers Ltd v. Δήμου Πάφου, Πολιτική Έφεση αρ. E5/2018, 16/1/2024, Α. Τ. v. Π. Χ., ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 24/2020, 26/1/2023, ECLI:CY:DOD:2023:3 κ.α


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο