ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Α. ΛΟΥΚΑ, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 7680/2014
Μιχάλης & Αχιλλέας Αχιλλέως Λτδ
Εναγόντων
-και-
Μιχάλη Αγαθοκλέους
Εναγόμενου
Αίτηση ημ. 4/7/2023 για επαναφορά της Αγωγής
Ημερομηνία: 16/1/2024
Εμφανίσεις:
Για Ενάγοντες Αιτητές: κ. Χειμώνας
Για Ενδιαφερόμενα Μέρη: κα. Κατσούρη
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Το ιστορικό της παρούσας έχει ως εξής. Οι Ενάγοντες Αιτητές (στο εξής οι «Αιτητές») αξίωναν εναντίον του Εναγόμενου, συγκεκριμένο ποσό ως οφειλόμενο υπόλοιπο δυνάμει γραπτής συμφωνίας. Με την υπεράσπιση του ο τελευταίος όχι μόνο αρνείτο οφειλή αλλά αξίωνε και συγκεκριμένο ποσό ως ανταπαίτηση. Ενώ είχαν συμπληρωθεί τα δικόγραφα και η υπόθεση ήταν ορισμένη για ακρόαση, ο Εναγόμενος αποβίωσε. Τούτο είναι παραδεκτό και προκύπτει από το πρακτικό του Δικαστηρίου ημερομηνίας 8/11/2021. Τελικώς το Δικαστήριο την 10/4/2023, απέρριψε την αγωγή λόγω μη προώθησης, στην παρουσία δικηγόρου των Εναγόντων.
Το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να μελετήσει την αίτηση και τους λόγους ένστασης, όπως και τις ένορκες δηλώσεις των μερών. Κατωτέρω θα γίνει καταγραφή της ουσίας των εν λόγω εγγράφων, με έμφαση στα επίδικα ζητήματα. Όσον αφορά τις ικανές αγορεύσεις των μερών, θα γίνεται αναφορά σε αυτές όπου κρίνεται σκόπιμο.
Με την υπό εξέταση αίτηση τους οι Ενάγοντες αιτούνται επαναφοράς της αγωγής. Νομική βάση της αίτησης του αποτελεί η Διαταγή 33 Θεσμός 1. Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του διευθυντής των Αιτητών κ. Μιχάλη Αχιλλέως. Ο ομνύοντας αναφέρεται σε πρακτικά του Δικαστηρίου για να καταδείξει ότι ζητείτο χρόνος για την καταχώρηση αίτησης περιορισμένης διαχείρισης τόσο από τους δικηγόρους των Εναγόντων όσο και από τους κληρονόμους του Εναγόμενου. Είχε αλλάξει τότε ο δικηγόρος των Εναγόντων και ο ομνύοντας ήταν με την πεποίθηση ότι ο νέος τους δικηγόρος προωθούσε την διαδικασία. Για πρώτη φορά έλαβε γνώση για την απόρριψη της αγωγής την 29/6/2023, αφού ο τότε δικηγόρος του απέφευγε να τον ενημερώσει σχετικώς.
Κατά την πρώτη ημερομηνία που άχθηκε ενώπιον μου η αίτηση, ζητήθηκε όπως επιδοθεί στους κληρονόμους ή διαχειριστές της περιουσίας του Εναγόμενου. Φρονώ ότι αλλιώς δεν θα δίδετο δικαίωμα ακρόασης, σε πρόσωπα των οποίων τα δικαιώματα δύναται να επηρεαστούν, ως έστω πιθανοί κληροδότες της περιουσίας του αποθανόντα (βλ. και ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ KAZAKOV, ΕΚ ΜΟΝΑΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI, Πολιτική Αίτηση αρ. 251/2021, 3/3/2022), ECLI:CY:AD:2022:D90.
Τα τέκνα του Εναγόμενου, λοιπόν, ως Ενδιαφερόμενα Μέρη, καταχώρησαν ειδοποίηση περί προθέσεως ενστάσεως. Ως κύριο λόγο ένστασης εγείρουν το ότι η Δ.33 δεν εφαρμόζεται εν προκειμένω, αποτελεί δηλαδή λανθασμένο δικονομικό μέτρο. Ακόμα υποστηρίζουν ότι η αίτηση είναι εκπρόθεσμη, οι Αιτητές δρουν καταχρηστικά και επέδειξαν αδιαφορία για την προώθηση της υπόθεσης τους, ενώ δεν δικαιολογείται η έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.
Οι λόγοι ένστασης υποστηρίζονται από ένορκη δήλωση του υιού του Εναγόμενου, Αγαθοκλή Αγαθοκλέους. Ο τελευταίος χαρακτηρίζει τουλάχιστον περιφρονητική την συμπεριφορά των Αιτητών προς το Δικαστήριο, ενώ τονίζει ότι ουδέποτε οι κληρονόμοι του Εναγόμενου ζήτησαν να προβούν σε αίτηση για περιορισμένη διαχείριση. Κάνουν προς τούτο αναφορά στο τελευταίο πρακτικό του Δικαστηρίου, με το οποίο απορρίπτεται η αγωγή. Επιπλέον προσθέτει ότι η συμπεριφορά των Αιτητών υπήρξε παρελκυστική, μέχρι και καταφρονητική για το Δικαστήριο.
Εφόσον γίνεται αναφορά από αμφότερους τους διαδίκους στα πρακτικά που υπάρχουν στο φάκελο του Δικαστηρίου, κρίνεται σκόπιμο να συνοψιστούν αυτά ως εξής: την 8/11/2021, ο πρώτος δικηγόρος των Αιτητών αποσύρθηκε και ζητήθηκε χρόνος για να διορίσουν άλλο. Εκείνη τη μέρα είχε ενημερωθεί το Δικαστήριο για τον θάνατο του Εναγόμενου. Την 14/12/2021 ζητήθηκε περαιτέρω χρόνος για διορισμό δικηγόρου. Τελικώς διορίστηκε δικηγόρος για τους Αιτητές την 27/5/2022, ενώ εκείνη τη μέρα εμφανίστηκαν και δικηγόροι εκ μέρους των κληρονόμων του Εναγόμενου, ζητώντας χρόνο για να λάβουν οδηγίες αν θα καταχωρήσουν αίτηση για διαχείριση της περιουσίας του αποθανόντα. Από την 22/6/2022 ο δικηγόρος των Αιτητών ζήτησε χρόνο για να προβεί σε αίτηση για περιορισμένη διαχείριση. Την 14/10/2022 ζήτησε εκ νέου χρόνο για να μελετήσει την υπόθεση, ενώ εμφανίστηκαν δικηγόροι εκ μέρους των κληρονόμων του Εναγόμενου δηλώνοντας ότι αν αποσυρθεί η απαίτηση θα απέσυραν την ανταπαίτηση τους. Την 25/11/2022 ο δικηγόρος των Αιτητών ανέφερε ότι εξήγησε στους πελάτες του τα έξοδα που χρειάζονται για να γίνει αίτηση για περιορισμένη διαχείριση, αλλά επιμένουν να προχωρήσει. Έτσι ζήτησε εκ νέου χρόνο για να προχωρήσει με αίτηση για παραχώρηση περιορισμένου παραχωρητηρίου. Την 23/1/2023 ζητήθηκε από τον δικηγόρο των Αιτητών να οριστεί η υπόθεση για οδηγίες, γιατί προσπαθεί να πείσει τους πελάτες του να αποσύρουν την αγωγή. Το ίδιο και την 1/3/2023, ενώ ο δικηγόρος των Αιτητών υποσχέθηκε ότι η επόμενη θα είναι η τελευταία φορά που ορίζεται η υπόθεση. Την 3/4/2023 ο δικηγόρος των Εναγόμενων ζήτησε ακόμη 15 μέρες για να τελειώσουν οι διαβουλεύσεις και αν δεν καταλήξουν να την αποσύρουν. Εκείνη τη μέρα ήταν παρών και υπεύθυνο πρόσωπο εκ μέρους των Αιτητών, πέραν του δικηγόρου τους.
Τη 10/4/2023 ο δικηγόρος των Αιτητών εμφανίστηκε χωρίς να υπάρχει εμφάνιση εκ μέρους του Εναγόμενου ή για τους κληρονόμους του. Ο δικηγόρος των Αιτητών είπε ότι οι πελάτες του ζήτησαν να κάνει γραπτή δήλωση να την καταθέσουν στο Δικαστήριο. Ερωτήθηκε από το Δικαστήριο αν τους εξήγησε ότι δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς να γίνει το διάβημα της αίτησης για περιορισμένο παραχωρητήριο, για να απαντήσει ο δικηγόρος των Αιτητών ότι: «Εγώ του εξήγησα ότι είναι άδικος ο κόπος μου». Έτσι το Δικαστήριο αποφάσισε τα κάτωθι:
«Ο θάνατος του αποβιώσαντα έγινε γνωστός, τουλάχιστον στο Δικαστήριο, από τον Νοέμβριο του 2021 και ήταν γνωστό σε όλες τις πλευρές. Έκτοτε δόθηκαν επανειλημμένες ευκαιρίες, ήδη από τον Νοέμβρη του 2022 είχε τεθεί και γραπτώς ενώπιον του Δικαστηρίου η πρόθεση της πλευράς του ενάγοντα να προχωρήσει με περιορισμένο παραχωρητήριο, δεδομένης μάλιστα και της θέσης της άλλης πλευράς ότι δεν επρόκειτο να γίνει διαχείριση. Έκτοτε, παρά το ότι δόθηκαν επανειλημμένες ευκαιρίες, διαπιστώνω ότι δεν έγιναν τα αναγκαία διαβήματα. Πρόκειται για αγωγή του 2014. Διαπιστώνω εκ μέρους του ενάγοντα παρελκυστική συμπεριφορά και κρίνω ότι ελλείπει η απαραίτητη πρόθεση για προώθηση της παρούσας αγωγής. Στη βάση όλων των πιο πάνω, η αγωγή απορρίπτεται λόγω μη προώθησης της. Καμιά διαταγή για έξοδα.»
Από τα ως άνω επιβεβαιώνεται λοιπόν η θέση των Ενδιαφερόμενων Μερών ότι ουδέποτε ζητήθηκε να προβούν οι ίδιοι σε αίτηση για περιορισμένη διαχείριση. Τουναντίον ο δικηγόρος των Αιτητών προέβη σε σχετικό αίτημα σε πλήθος δικασίμων, σε συνδυασμό με τις αναφορές του ότι προσπαθούσε να πείσει τους πελάτες του να αποσύρουν την αγωγή. Μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις υποσχέθηκε ότι ζητούσε χρόνο για τελευταία φορά, με το Δικαστήριο να δίδει χρόνο σε κάθε του αίτημα, μέχρι το τελευταίο. Μέχρι δηλαδή την 10/4/2023 όταν στην παρουσία του δικηγόρου του Αιτητή το Δικαστήριο αποφάσισε να απορρίψει την αγωγή λόγω μη προώθησης.
Στη βάση των ως άνω υπήρξε κύριο επίδικο αν το μέτρο που δικαιούνταν να λάβουν οι Αιτητές, για αναβίωση της αγωγής, ήταν αυτό της υπό εξέταση αίτησης ή της έφεσης. Κάθε πλευρά, στις γραπτές της αγορεύσεις, παρέθεσε προς τούτο αποφάσεις που υποστήριζαν το επιχείρημα της. Η πλευρά των Αιτητών παρέπεμψε στις Mεsolongitis a.o. v. Koutas [1986] 1 C.L.R. 161, ενώ η άλλη πλευρά στις Terzian a.o v. Liberty Life Insurance Ltd [2007]1 A.A.Δ. 1283 και Σοφοκλέους a.a. ν. Alpha Bank [2009]1 Α.Α.Δ. 818. Οι ως άνω αποφάσεις πράγματι περιείχαν διαφορετική ερμηνεία της Διαταγής 33 και τούτο διαπιστώθηκε στην F.N. & A.G. DEVELOPERS LTD ν. KERMIA PROPERTIES & INVESTMENTS LTD κ.α., Πολιτική Εφεση Αρ. 31/2012, 11/6/2018, ECLI:CY:AD:2018:A285, ECLI:CY:AD:2018:A285. Έτσι το εν λόγω ζήτημα αφού αναλύθηκε, αποσαφηνίστηκε πλήρως με τα κάτωθι από το Ανώτατο Δικαστήριο;
«Όμως, αφού οι εφεσίβλητοι είχαν εκπρόσωπο, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως «απόντες», ώστε να ενεργοποιούνται οι πρόνοιες της Δ.33 θθ.1-5, της οποίας η προϋπόθεση είναι η απουσία του ιδίου του διαδίκου προσωπικά ή εκπροσωπούμενου δια του συνηγόρου του. Ο δικηγόρος με την υπογραφή σχετικού διοριστηρίου (Δ.2 θ.14), εκπροσωπεί νομίμως το διάδικο και η εμφάνιση του για λογαριασμού του πρώτου, δεν μπορεί να ισοδυναμεί με «παράλειψη εμφάνισης».
Αποφασίστηκε λοιπόν ότι η Δ.33 θ.θ. 1-5, δεν δίδει δικαιοδοτικό έρεισμα σε παρόντες, κατά την απόρριψη της αγωγής, διαδίκους, να αξιώσουν θεραπεία επαναφοράς της αγωγής, όπως εν προκειμένω. Με αυτό ως δεδομένο σφραγίζεται η τύχη της αιτήσεως. Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα, €500, υπέρ των Ενδιαφερόμενων Μερών και εναντίον των Αιτητών.
(Υπ.)………………………………
Α. Λουκά Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής