Ενώπιον: Ε. Γεωργίου - Αντωνίου, Π.Ε.Δ.
Γεν. Αιτ: 655/2022
Επί τοις αφορώσι την εταιρεία ALPHA BANK CYPRUS LTD
και
Επί τοις αφορώσι την εταιρεία SKY CΑC LIMITED
Επί τοις αφορώσι το προταθέν Σχέδιο Διακανονισμού μεταξύ της Εταιρείας ALPHA BANK CYPRUS LTD και της εταιρείας SKY CΑC LIMITED και του μετόχου αυτών με βάση τα άρθρα 198, 199 και 200 του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ.113
-------------------------------
Αίτηση Παρακοής ημερ. 20/12/2023
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 17 Απριλίου, 2024.
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για Αιτήτριες: κ. Αλεξάνδρου με κ. Μουτσουρή
Για Καθ΄ ου η Αίτηση Διαχειριστή - Παραλήπτη: κ. Π. Πανάγος για Πανάγος & Πανάγος Δ.Ε.Π.Ε.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την υπό κρίση αίτηση οι Αιτήτριες Εταιρείες ζήτησαν την έκδοση διατάγματος που να διατάσσει τη φυλάκιση του Παραλήπτη – Διαχειριστή, Αντώνη Βασιλείου, λόγω του ότι παράκουσε το Διάταγμα του Δικαστηρίου ημερομηνίας 08/12/2023. Παράλληλα, ζήτησαν διάταγμα μεσεγγύησης ή και κατάσχεσης της περιουσίας του Διαχειριστή – Παραλήπτη, αλλά και διάταγμα που να τον εμποδίζει να εμφανιστεί και ακουστεί στην αρχική αίτηση ημερομηνίας 03/02/2023, για παραμερισμό του διατάγματος ημερομηνίας 07/12/2022.
Τα γεγονότα, ως καταγράφονται στην αίτηση, είναι τα ακόλουθα: Στα πλαίσια της κυρίως αίτησης παραμερισμού ημερομηνίας 03/02/2023, καταχωρήθηκε, στις 28/11/2023, μονομερής αίτηση για έκδοση απαγορευτικών διαταγμάτων. Εκδόθηκε μονομερώς διάταγμα με το οποίο απαγορεύετο η διάθεση ή και αποξένωση ή και πώληση ή και μεταβίβαση οποιασδήποτε περιουσίας των εταιρειών ALPHA PANARETI PUBLIC LIMITED και THE SUNSET BOULEVARD TOURIST AND ESTATE COMPANY LIMITED προς όφελος των Καθ΄ων η αίτηση μέσω του Παραλήπτη - Διαχειριστή. Το συγκεκριμένο Διάταγμα, ημερομηνίας 08/12/2023, μαζί με τη μονομερή αίτηση και την ένορκη δήλωση επιδόθηκε προς τον Διαχειριστή ‑ Παραλήπτη στις 13/12/2023. Στις 15/12/2023 ο Διαχειριστής – Παραλήπτης, κατά παρακοή και παραβίαση του συγκεκριμένου Διατάγματος, παρέδωσε δύο επιστολές τερματισμού με ημερομηνία 15/12/2023, προς αντισυμβαλλόμενους των Αιτητριών, με τις οποίες τερμάτιζε τις συμφωνίες που υπήρχαν μεταξύ των μερών. Με τις συγκεκριμένες πράξεις ή και ενέργειές του ο προσωρινός Διαχειριστής ‑ Παραλήπτης προέβη σε παράνομη αποξένωση της περιουσίας ή και των εισοδημάτων ή και των περιουσιακών στοιχείων των Αιτητριών Εταιρειών. Παρόλο που του ζητήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 18/12/2023, από τους Αιτητές, όπως επανορθώσει, αυτός παραλείπει να συμμορφωθεί.
Ως νομική βάση της αίτησης καταγράφονται τα άρθρα 2, 22, 29, 30 ‑ 32 και 42 ‑ 44 του περί Δικαστηρίων Νόμου, τα άρθρα 1 ‑ 25 του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου, τα άρθρα 2, 90 μέχρι 97, 198, 199, 200, 334 μέχρι 344 του περί Εταιρειών Νόμου, οι Κανονισμοί 1 ‑ 13 των περί Εταιρειών Διαδικαστικών Κανονισμών, οι Δ.39, Δ.40 θ.θ. 1, 2, 9 10 και 12, Δ.42Α, Δ.48 και Δ.64 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, τα άρθρα 4 και 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι Γενικές Αρχές του Δίκαιου της Επιείκειας, οι αρχές του Κοινοδικαίου, οι συμφυείς και εγγενείς εξουσίες και η πρακτική του Δικαστηρίου.
Υποστηρίχθηκε από ένορκη δήλωση του Αντρέα Ιωάννου Τούλουπου, ενός εκ των διευθυντών και διοικητικών συμβούλων των Αιτητριών Εταιρειών, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά τα γεγονότα τόσο από προσωπική γνώση, καθώς και από έγγραφα που έχει στην κατοχή του, ενώ είναι και εξουσιοδοτημένος στην κατάρτιση της συγκεκριμένης ένορκης δήλωσης. Σύμφωνα με τον Ομνύοντα, το προσωρινό απαγορευτικό διάταγμα, το οποίο είχε εκδοθεί στις 08/12/2023, επιδόθηκε στον Παραλήπτη ‑ Διαχειριστή προσωπικά στις 13/12/2023. Επιδόθηκε επίσης στην Alpha Bank Cyprus Ltd και στην Sky Cac Ltd στις 15/12/2023, που το προσωρινό Διάταγμα ήταν επιστρεπτέο. Ο Διαχειριστής ‑ Παραλήπτης εμφανίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου προβαίνοντας σε κάποιους ισχυρισμούς και του δόθηκε χρόνος από το Δικαστήριο για καταχώριση ένστασης. Την ίδια μέρα, στις 15/12/2023, οι Αιτήτριες έλαβαν γνώση ότι ο Διαχειριστής ‑ Παραλήπτης είχε επιδώσει σε δύο εταιρείες συνεργάτιδες των Αιτητριών, την NOVANA HOLDINGS LTD και την PGC HOLIDAY GROUNDS (ERIMI) LIMITED, επιστολές με τις οποίες τις ενημέρωνε ότι είχε διοριστεί Διαχειριστής - Παραλήπτης στις Αιτήτριες δυνάμει των Ομολόγων Κυμαινόμενης Επιβάρυνσης ημερ. 18/10/2010 και 31/10/2018 και ότι τερμάτιζε τις εμπορικές συμφωνίες που υπήρχαν μεταξύ τους. Στις ίδιες επιστολές ενημέρωνε ότι οι συγκεκριμένες συμφωνίες ήταν εξ υπαρχής άκυρες και νομικά μη εκτελεστές και υποδείκνυε ότι δεν είχαν συναφθεί δυνάμει των συνήθων εμπορικών όρων ή και ότι αντέκειντο στο επίπεδο της τίμιας συναλλαγής ή και ότι αποτελούσαν προσπάθεια αποξένωσης της περιουσίας των Εταιρειών αφού προνοούσαν εξαιρετικά χαμηλό ενοίκιο αλλά και για άλλους λόγους. Στην ίδια επιστολή ζητείτο η απόσυρση των συγκεκριμένων συμφωνιών από το Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο. Την ίδια μέρα είχε παραληφθεί, από τις Αιτήτριες, ηλεκτρονικό μήνυμα από την εταιρεία FIRST NATIONAL TRUSTEE COMPANY LTD (FNTC), η οποία είναι αλλοδαπή εταιρεία εγγεγραμμένη στη νήσο Isle of Man και είναι η εμπιστευματοδόχος των χρονομεριστικών μισθώσεων που ακυρώθηκαν από τον Παραλήπτη – Διαχειριστή, με το οποίο ζητούντο κατ’ επειγόντως εξηγήσεις.
Είναι η θέση του Ομνύοντα ότι κανένας δόλος ή απάτη δεν υπάρχει και ότι οι συγκεκριμένες συμφωνίες, στις οποίες γίνεται αναφορά στις επιστολές του Διαχειριστή ‑ Παραλήπτη ημερομηνίας 15/12/2023, αφορούν πωλήσεις χρονομεριδίων. Οι Αιτήτριες Εταιρείες, για 22 και πλέον χρόνια, ασχολούνται με τις πωλήσεις διαμερισμάτων υπό τύπο χρονομεριδίων. Υποστηρίζει ότι η συγκεκριμένη δραστηριότητα χρησιμοποιείται παγκόσμια και είναι γνωστή ως «time sharing» και οι Αιτήτριες βασίστηκαν στο αγγλικό μοντέλο. Αυτά τα 22 χρόνια, που οι Αιτήτριες Εταιρείες πωλούν χρονομερίδια, ουδέποτε υπήρξε οποιοδήποτε πρόβλημα ή αμφισβήτηση των συγκεκριμένων συμφωνιών και συναλλαγών. Οι συγκεκριμένες συμφωνίες χρονολογούνται από τα έτη 2001 – 2009, είναι κατατεθειμένες στο Επαρχιακό Κτηματολόγιο Πάφου, είναι εγγεγραμμένες δυνάμει του Νόμου και είναι επίσης σε γνώση οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου προσώπου, συμπεριλαμβανόμενου και του πιστωτή ή/και ενυπόθηκου δανειστή όπως την Alpha Bank Cyprus Ltd. Οι συγκεκριμένες δύο εταιρείες, με τις οποίες είχαν συναφθεί οι μισθώσεις, ανήκουν στην FNTC, η οποία έχει υποχρέωση να εξασφαλίζει και να εγγυάται τη μίσθωση. Οι συγκεκριμένες συμφωνίες μίσθωσης, σύμφωνα με τον Ομνύοντα, έγιναν νομότυπα και νόμιμα και με την έγκριση της Alpha Bank Cyprus Ltd, η οποία είχε γνώση των διαδικασιών και των εισπράξεων από τα χρονομερίδια, αφού τα χρήματα τα οποία εισπράττονταν κατατίθονταν σε λογαριασμούς των Αιτητριών Εταιρειών προς αποπληρωμή δανείων, καθώς και σε τρεχούμενους λογαριασμούς τους. Ο Διαχειριστής ‑ Παραλήπτης, ο οποίος κατά τη δική του άποψη είναι παράνομος επεμβασίας, κατά παράβαση του Διατάγματος ημερομηνίας 08/12/2023, τερμάτισε τις συμφωνίες και απειλεί να αποσύρει τις συγκεκριμένες συμφωνίες από το Κτηματολόγιο. Υποστηρίζει ότι λόγω της εκκρεμότητας της αίτησης παραμερισμού ημερομηνίας 03/02/2023, στην οποία ενδέχεται να παραμεριστούν οι μεταβιβάσεις δανείων και εξασφαλίσεων, προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να δημιουργήσει τετελεσμένα και βρίσκεται σε πλήρη περιφρόνηση και καταφρόνηση του Διατάγματος του Δικαστηρίου ημερομηνίας 08/12/2023.
Προωθεί τη θέση ότι οι συγκεκριμένες συμφωνίες μισθώσεων έχουν διάρκεια 33 έτη και δυνάμει αυτών πωλούνται ιδιοκτησιακά δικαιώματα αγοράς χρονομεριδίων τα οποία αποτελούν την κύρια ή εκ των κύριων εμπορικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων των Αιτητριών. Καταρτίζονται δυνάμει του περί της Χρονομεριστικής Σύμβασης Μακροπρόθεσμων Προϊόντων Διακοπών, Μεταπώλησης και Ανταλλαγής Νόμου, N.34(Ι)/2011. Ο τρόπος λειτουργίας των συγκεκριμένων χρονομεριστικών πωλήσεων περιγράφεται από τον Ομνύοντα ως ακολούθως: Οι Αιτήτριες Εταιρείες, ως ιδιοκτήτριες της γης, ανέγειραν διαμερίσματα και κατοικίες, με την έγκριση του ενυπόθηκου δανειστή και ακολούθως οι συγκεκριμένες κατοικίες ή διαμερίσματα μισθώνονταν, δυνάμει συμφωνιών μίσθωσης με χρονική διάρκεια 33 ετών, από τις δύο Εταιρείες, οι οποίες στη συνέχεια εκχώρησαν τα συγκεκριμένα δικαιώματα σε άλλες εταιρείες με σκοπό τα δικαιώματα αυτά να πουληθούν σε τουρίστες και να εισπραχθεί το συμφωνηθέν ποσό, από την τρίτη εταιρεία, την FNTC, που τα διαχειρίζεται. Για να μπορεί να κατατεθεί η μίσθωση στο Κτηματολόγιο έπρεπε να μην υφίσταται οποιοδήποτε προγενέστερο εμπράγματο βάρος ή/και υποθήκη ή/και ο ενυπόθηκος δανειστής ή κάτοχος εμπράγματου βάρους έπρεπε να δώσει τη συγκατάθεσή του για την εγγραφή της. Οι μισθωτές, κατά κύριο λόγο, αποτελούν αλλοδαπούς, κυρίως Άγγλους, οι οποίοι αγόραζαν τα χρονομερίδια μέσω της πωλήτριας εταιρείας και εξασφάλιζαν εγγύηση μέσω της FNTC. Αγόραζαν και αποκτούσαν ιδιοκτησιακά δικαιώματα αγοράζοντας χρονομερίδια, ανάλογα με την περίοδο που επιθυμούσαν, για τα οποία συνεχίζουν να καταβάλλουν ποσά μέχρι και σήμερα, καθώς επίσης και για τη συντήρηση των ακινήτων. Η συγκεκριμένη συναλλαγή είναι τριμερής, η ιδιοκτήτρια εταιρεία, ήτοι οι Αιτήτριες, εκμισθώνουν το ακίνητο προς την εταιρεία εμπιστευματοδόχο, ήτοι την FNTC, η οποία είναι μέτοχος των εταιρειών NOVANA HOLDINGS Ltd και PGC HOLIDAY GROUNDS (ERIMI) LIMITED. Οι Αιτήτριες δεν έχουν οποιαδήποτε σχέση με τις συγκεκριμένες δύο Εταιρείες. Το συμφωνηθέν ποσό, για την παροχή υπηρεσιών στους χρονομεριδιούχους, ανέρχεται στο ποσό των €250.000,00 ετησίως.
Ισχυρίζεται ότι οι επιστολές τερματισμού, ημερομηνίας 15/12/2023, συνιστούν αποξένωση της περιουσίας και των περιουσιακών στοιχείων των Αιτητριών Εταιρειών, ειδικότερα των μισθώσεων αλλά και της ροής εισπράξεων και εισοδημάτων τους. Υποστηρίζει ότι οι συγκεκριμένες επιστολές δίδουν δικαίωμα στους αγοραστές να καταχωρήσουν αγωγές κατά των ιδιοκτητριών εταιρειών, λόγω του τερματισμού της μίσθωσης. Υπάρχει, ως ο ίδιος αντιλαμβάνεται, αποξένωση μισθώσεων και εισοδημάτων που προκύπτουν από αυτές τις συμφωνίες και η συγκεκριμένη ενέργεια συνιστά αποξένωση περιουσίας και περιουσιακών στοιχείων των Αιτητριών Εταιρειών, κατά παράβαση του απαγορευτικού Διατάγματος ημερομηνίας 08/12/2023. Γι' αυτό και οι Αιτήτριες, με την υπό κρίση Αίτηση, ζητούν τη φυλάκιση του Διαχειριστή ‑ Παραλήπτη ή την επιβολή ποινής προστίμου ή και την έκδοση διατάγματος καταβολής μεσεγγύησης ή και κατάσχεσης της περιουσίας του, ως τιμωρία του για την περιφρόνηση και καταφρόνηση του Διατάγματος του Δικαστηρίου ημερομηνίας 08/12/2023.
Η αίτηση αντιμετωπίστηκε με την καταχώρηση ένστασης στην οποία καταγράφηκαν οκτώ λόγοι ενστάσεως. Συγκεκριμένα, προβάλλονται οι ακόλουθοι λόγοι ενστάσεως: Ότι ο Διαχειριστής ‑ Παραλήπτης ουδέποτε αγνόησε ή περιφρόνησε ή παράκουσε το Διάταγμα του Δικαστηρίου ημερομηνίας 08/12/2023, ότι η πράξη του ημερομηνίας 15/12/2023 δεν απαγορεύεται ή και εμποδίζεται από το Διάταγμα αφού δεν αποτελεί διάθεση ή αποξένωση ή πώληση ή μεταβίβαση περιουσίας των Αιτητριών, ότι δεν πληρούνται ή και δεν ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις ή και τα συστατικά στοιχεία του άρθρου 42 του περί Δικαστηρίων Νόμου και της Δ.42Α των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών αφού οι Αιτήτριες απέτυχαν να στοιχειοθετήσουν ή/και να αποδείξουν, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, την υπόσταση του αδικήματος της παρακοής διατάγματος και ότι η οπισθογράφηση του Διατάγματος αναφέρεται μόνο στους Καθ΄ ων η Αίτηση και όχι στον Διαχειριστή ‑ Παραλήπτη. Ότι η έκδοση Διατάγματος φυλάκισης του Διαχειριστή ‑ Παραλήπτη δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της δικαιοσύνης, ότι δεν προσδιορίζεται με σαφήνεια η οποιαδήποτε λεπτομέρεια που στοιχειοθετεί την κατ’ ισχυρισμό παρακοή του Διατάγματος, ότι ο τερματισμός των συγκεκριμένων συμφωνιών εμπίπτει εντός των ρητών εξουσιών και καθηκόντων του Παραλήπτη ‑ Διαχειριστή, ότι οι ισχυρισμοί των Αιτητριών, όπως αποτυπώνονται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, είναι παραπλανητικοί, κακόπιστοι, αβάσιμοι ή και ψευδείς και αποσκοπούν στο να επηρεάσουν δυσμενώς τα δικαιώματα του Παραλήπτη ‑ Διαχειριστή και να τον παρεμποδίσουν στη δέουσα εκτέλεση των εξουσιών του.
Η νομική βάση που παρατίθεται, ως νομική θεμελίωση της Ένστασης, είναι η ίδια με αυτήν που καταγράφεται στην Αίτηση και δεν θα επαναληφθεί.
Υποστηρίζεται, η ένσταση, με ένορκη δήλωση του ιδίου του Παραλήπτη ‑ Διαχειριστή, ο οποίος έχει προσωπική γνώση των γεγονότων. Παραθέτει τα προσόντα του και μεταξύ αυτών καταγράφει ότι εξειδικεύεται σε θέματα αφερεγγυότητας και ειδικά στη διαχείριση και εκκαθάριση εταιρειών, αναδιάρθρωση χρεών αλλά και σε διασώσεις εταιρειών. Έχει στο ενεργητικό του δεκάδες διορισμούς ως παραλήπτης ‑ διαχειριστής και έχει διαχειριστεί αριθμό εταιρειών με σημαντική ακίνητη περιουσία. Όσον αφορά το ιστορικό των γεγονότων, προωθεί τη θέση ότι οι Αιτήτριες προς εξασφάλιση των υποχρεώσεών τους προς την Alpha Bank Cyprus Ltd υπέγραψαν, η εταιρεία A. Panareti Ομόλογο Κυμαινόμενης Επιβάρυνσης στις 18/10/2010 για το ποσό των €20.000.000 πλέον τόκους, έξοδα, προμήθειες και άλλες δαπάνες και η εταιρεία Sunset Boulevard, στις 31/10/2018, για το ποσό των €2.000.000 πλέον τόκους, έξοδα, προμήθειες και άλλες δαπάνες. Και τα δύο Ομόλογα γράφτηκαν στο Τμήμα Έφορου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη. Στους όρους των συγκεκριμένων Ομολόγων περιλαμβάνεται η υποχρέωση αποπληρωμής των υποχρεώσεων των Αιτητριών προς την Τράπεζα μόλις αυτό τους ζητείτο γραπτώς. Ολόκληρη η επιχείρηση και η περιουσία, είτε ήταν κείμενη είτε ήταν μέλλουσα, των Αιτητριών, έτυχε επιβάρυνσης προς όφελος της Τράπεζας δυνάμει των Ομολόγων Κυμαινόμενης Επιβάρυνσης. Τα συγκεκριμένα Ομόλογα μεταβιβάστηκαν, μαζί με άλλες πιστωτικές διευκολύνσεις και εξασφαλίσεις, από την Alpha Bank Cyprus Ltd στην Sky Cac Ltd. Σύμφωνα με το Σχέδιο Αναδιοργάνωσης, το οποίο επικυρώθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 07/12/2022, η Sky Cac Ltd υποκατέστησε την Τράπεζα σε σχέση με όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που υπήρχαν μεταξύ της Τράπεζας και των Αιτητριών. Λόγω παράλειψης των Αιτητριών να συμμορφωθούν με τις συμβατικές τους υποχρεώσεις, η Sky Cac Ltd απέστειλε επιστολές απαίτησης ‑ ζήτησης πληρωμής. Όσον αφορά την εταιρεία Alpha Panareti Ltd στάλθηκε επιστολή με συστημένο ταχυδρομείο στις 15/11/2023 η οποία επιδόθηκε και με ιδιώτη επιδότη στις 16/11/2023. Όσον αφορά την Sunset Boulevard Ltd στάλθηκε επιστολή με ιδιώτη επιδότη στις 16/11/2023. Στις συγκεκριμένες επιστολές καταγράφετο ότι σε περίπτωση παράλειψης συμμόρφωσης με το περιεχόμενο τους θα διοριζόταν παραλήπτης ‑ διαχειριστής δυνάμει των προνοιών των συγκεκριμένων Ομολόγων. Ο ίδιος διορίστηκε από την Sky Cac Ltd στις 16/11/2023 και 17/11/2023 ως Παραλήπτης – Διαχειριστής δυνάμει των δύο Ομολόγων.
Προωθεί τη θέση ότι μετά τον διορισμό του ως Διαχειριστής ‑ Παραλήπτης ο ίδιος διεξήγαγε έρευνα στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, αναφορικά με την ακίνητη ιδιοκτησία των Αιτητριών, λόγω του ότι οι διευθυντές των Αιτητριών παρέλειψαν να υποβάλουν έκθεση επαληθευμένη με ένορκη δήλωση σχετικά με την περιουσιακή κατάσταση των Εταιρειών, ως απαιτείται δυνάμει του Νόμου. Στα πλαίσια της συγκεκριμένης έρευνας περιήλθε στην κατοχή του αριθμός συμφωνιών μίσθωσης μεταξύ των Αιτητριών και των εταιρειών NOVANA και PGC HOLIDAY GROUNDS. Στα πλαίσια των συγκεκριμένων συμφωνιών μίσθωσης, οι οποίες έφεραν την ονομασία «Lease», για το ξενοδοχείο «RANIA BEACH HOTEL APARTMENTS» και το ξενοδοχείο «PANARETIS ROYAL BAY RESORT» υπήρχαν συμφωνίες μίσθωσης διάρκειας είτε 29 ετών, είτε 30 ετών, είτε 33 ετών, για αριθμό διαμερισμάτων σε κάθε ξενοδοχείο, με ετήσια ενοίκια τα οποία κυμαίνονταν μεταξύ Λ.Κ.6.000 με Λ.Κ.12.000 ως καθορισθέν ετήσιο ενοίκιο. Οι συγκεκριμένες συμφωνίες είναι πανομοιότυπες και περιέχουν ακριβώς τους ίδιους όρους, διαφέρουν μόνο στο ποσό του ενοικίου, στον αριθμό των ενοικιαζόμενων υποστατικών και την διάρκεια. Δεν καταγράφεται στις συγκεκριμένες συμφωνίες μίσθωσης οτιδήποτε που να υποδεικνύει ότι πρόκειται για συμφωνίες μισθώσεων χρονομεριδίων. Κατά τη δική του άποψη επρόκειτο για συμφωνίες μίσθωσης, αφού στις συγκεκριμένες συμφωνίες δεν υπάρχει στο περιεχόμενό τους οτιδήποτε που να παραπέμπει σε μισθώσεις χρονομεριδίων. Ισχυρίζεται ότι λόγω του περιεχομένου τους, το οποίο οι Αιτήτριες παρέλειψαν να θέσουν ενώπιον του Δικαστηρίου, πρόκειται για Συμφωνίες Μίσθωσης οι οποίες, εν πάση περιπτώσει, ακόμη και μετά την θέσπιση του Νόμου δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του.
Επεξηγεί ότι του δημιουργήθηκαν σοβαρές αμφιβολίες αναφορικά με την εγκυρότητα των συγκεκριμένων συμφωνιών, ήτοι τα χαμηλά ενοίκια σε αντίθεση με τα ποσά που θα μπορούσαν να εισπράττονται από τις Αιτήτριες αν ενοικίαζαν οι ίδιες τα υποστατικά, αλλά και λόγω του ότι εξετάζοντας τους λογαριασμούς των Αιτητριών, για την περίοδο 01/12/2022 μέχρι 31/12/2023, δεν εντόπισε οποιαδήποτε κατάθεση που να αφορά τις Συμφωνίες Μίσθωσης. Ενόψει αυτού, ο ίδιος έδωσε οδηγίες στους δικηγόρους του να διεξάγουν έρευνα στο Μητρώο του Τμήματος Εφόρου Εταιρειών αναφορικά με τις ενοικιάστριες εταιρείες. Διαπιστώθηκε ότι και οι δύο εταιρείες έχουν την ίδια διεύθυνση εγγεγραμμένου γραφείου, τους ίδιους διευθυντές και τον ίδιο γραμματέα, ότι η εταιρεία FNTC είναι μέτοχος 100% της εταιρείας PGC, με έδρα την νήσο Isle of Man, η οποία είναι κατά 99% μέτοχος στην NOVANA. Ο Νεόφυτος Νεοφύτου κατέχει μια μετοχή στην NOVANA και είναι μέτοχος κατά 30% στην Α. Panareti η οποία είναι 100% μέτοχος της Sunset Boulevard. Tα αποτελέσματα των ερευνών του, το χαμηλό αντάλλαγμα και ο μη εντοπισμός οποιασδήποτε κατάθεσης προς όφελος των Αιτητριών, καθώς επίσης και η συμμετοχή του Νεόφυτου Ιωάννου, διευθυντή και μετόχου του Ομίλου Panareti, στο όλο σχήμα και στην FNTC Ltd, τον οδήγησαν στο να θεωρεί, λόγω και της μεγάλης εμπειρίας του σε δεκάδες διαχειρίσεις εταιρειών όπου οι οφειλέτες ή και διευθυντές τους μεθοδεύονται τεχνάσματα και εικονικές συμφωνίες για υφαρπαγή περιουσιακών στοιχείων των εταιρειών, ότι πίσω από τις συγκεκριμένες ενοικιάστριες Εταιρείες βρίσκεται η οικογένεια Ιωάννου ή και ο όμιλος εταιρειών Panareti σε μια προσπάθεια αποξένωσης της περιουσίας των Αιτητριών και αποκόμισης προσωπικού οφέλους.
Προωθεί τη θέση ότι οι συγκεκριμένες διαπιστώσεις του τον οδήγησαν στο να δώσει οδηγίες όπως αποσταλούν οι επιστολές ημερομηνίας 15/12/2023, αφού προηγουμένως είχε λάβει γνωμάτευση από τους δικηγόρους του ότι το Διάταγμα του Δικαστηρίου δεν θα παραβιαζόταν με τη συγκεκριμένη ενέργεια. Το συγκεκριμένο Διάταγμα, ημερομηνίας 08/12/2023, είχε επιδοθεί στη διεύθυνση εργασίας του σε εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του στις 13/12/2023. Διαβάζοντας και ερμηνεύοντας, τόσο ο ίδιος όσο και οι δικηγόροι του, το συγκεκριμένο Διάταγμα, δεν διαπιστώνεται ότι οι επιστολές τερματισμού συνιστούν παρακοή Διατάγματος του Δικαστηρίου, αφού το Διάταγμα απαγορεύει την αποξένωση, την πώληση και τη μεταβίβαση της περιουσίας των Αιτητριών προς όφελος των Καθ΄ ων η Αίτηση, δηλαδή της Τράπεζας και της Sky Cac. Ο ίδιος έχει την πεποίθηση ότι οι συμφωνίες μίσθωσης δεν αποτελούν περιουσία των Αιτητριών και ότι το συγκεκριμένο Διάταγμα εκδόθηκε έτσι ώστε να του απαγορευθεί η μεταβίβαση ακίνητης περιουσίας των Αιτητριών επ’ ονόματι της Καθ' ης η Αίτηση. Οι συγκεκριμένες συμφωνίες, κατά τον ίδιο, αποτελούν βάρος και όχι περιουσιακό στοιχείο, αφού το χαμηλό αντάλλαγμα που συμφωνήθηκε επηρεάζει αρνητικά και σε σημαντικό βαθμό την αξία του ξενοδοχείου, καθώς και του κτιριακού συγκροτήματος με την ονομασία «Rania».
Υποστηρίζει ότι ο τερματισμός των συμφωνιών μίσθωσης εμπίπτει εντός των ρητών εξουσιών του αλλά συνάμα αποτελεί και καθήκον του. Ο συγκεκριμένος τερματισμός, εν πάση περιπτώσει, δεν επενεργεί προς όφελος της Sky Cac και Alpha Bank αφού δεν επωφελήθηκαν με οποιοδήποτε τρόπο. Μοναδικός του στόχος είναι να μεγιστοποιήσει την αξία των ακινήτων, τα οποία επιβαρύνονται από τις συμφωνίες μίσθωσης και να δώσει τέλος στη ζημιά που προκαλείται εδώ και χρόνια στα συμφέροντα των Αιτηριών. Η συγκεκριμένη απόφαση λήφθηκε στα πλαίσια της ορθής εκτέλεσης των καθηκόντων του, ως Παραλήπτης ‑ Διαχειριστής και τα κίνητρά του είναι έντιμα. Ο ίδιος δεν μπορεί να αντιληφθεί πώς οι Αιτήτριες εισέπραξαν το οποιοδήποτε ποσό από τις πωλήσεις χρονομεριδίων, αφού το μόνο που έκαναν ήταν να ενοικιάσουν, στις δύο αυτές Εταιρείες, αριθμό διαμερισμάτων για 29‑33 χρόνια, με καθορισμένο ετήσιο ενοίκιο το οποίο ανέρχεται συνολικά για όλες τις συμφωνίες μίσθωσης στις €102.000. Ο ίδιος δεν εντόπισε στους λογαριασμούς των υπό διαχείριση εταιρειών, τουλάχιστον τα τελευταία 2 έτη, οποιαδήποτε πληρωμή από τις συγκεκριμένες συμφωνίες μίσθωσης. Είναι η δική του θέση ότι οι ισχυρισμοί του Ομνύοντα στην Αίτηση είναι αντιφατικοί, αφού ισχυρίζεται ότι οι Αιτήτριες επωφελούνται από τις συγκεκριμένες συμβάσεις ενώ το μόνο που εισπράττουν, το οποίο δεν αποκαλύπτεται από τους λογαριασμούς τους τα τελευταία δύο έτη, είναι πολύ χαμηλό ενοίκιο. Ούτε και ο ισχυρισμός του κ. Ιωάννου ότι εισπράχθηκαν από τις Αιτήτριες εκατομμύρια ευρώ, από τη σύναψη των συγκεκριμένων συμβάσεων, υποστηρίζεται από αυτά που προέκυψαν από την έρευνά του.
Προωθεί τη θέση ότι ο ίδιος ουδέποτε απείλησε οποιονδήποτε αλλά αντίθετα απειλήθηκε τόσο ο ίδιος καθώς και οι αντιπρόσωποί του. Εξήγησε ότι ο λόγος που παρουσιάστηκε στα ακίνητα των Αιτητριών Εταιρειών συνοδευμένος, ήταν γιατί είχε ενημερωθεί για τις εχθρικές και βίαιες ενέργειες της οικογένειας Ιωάννου εναντίον διάφορων προσώπων. Εν πάση περιπτώσει, κατά την προσέλευσή του στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας A. Panareti, είχε ενημερωθεί ότι ο Αντρέας Ιωάννου είχε δώσει οδηγίες όπως εκδιωχθεί είτε με τον καλό είτε με τον κακό τρόπο. Ενώ, όταν κατάφερε να του μιλήσει τηλεφωνικώς, οι συνομιλίες ήταν έντονες και η συμπεριφορά του απειλητική. Την ίδια συμπεριφορά είχε βιώσει και ο συνεργάτης του Μάριος Παναγή. Τα πνεύματα ηρέμησαν με την παρέμβαση των δικηγόρων της οικογένειας Ιωάννου μέχρι την έκδοση του απαγορευτικού διατάγματος, το οποίο η οικογένεια Ιωάννου θεώρησε ότι ανέστελλε τα δικά του καθήκοντα ως Παραλήπτης – Διαχειριστής και απέτρεπε την παρουσία του στο χώρο. Όταν η οικογένεια Ιωάννου συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν έτσι τα πράγματα προκλήθηκαν σοβαρά επεισόδια στον χώρο.
Υποστηρίζει ότι ο διορισμός του δεν έχει ανακληθεί και ότι ο ίδιος είναι το μόνο πρόσωπο που μπορεί να εκπροσωπεί τις Αιτήτριες Εταιρείες και να διαχειρίζεται την περιουσία τους. Καταλήγει, ότι ο ίδιος απέστειλε τις επιστολές τερματισμού και προωθεί τη θέση ότι η αποστολή αυτή δεν συνιστά παρακοή του Διατάγματος του Δικαστηρίου αφού κανένα εκ των δύο συστατικών στοιχείων του αδικήματος δεν ικανοποιείται και αιτείται την απόρριψη της αίτησης.
Η ακρόαση της υπό κρίση αίτησης διεξήχθη στη βάση των ενόρκων δηλώσεων και χωρίς αντεξέταση οποιουδήποτε εκ των ενόρκως δηλούντων. Οι συνήγοροι κατέθεσαν εμπεριστατωμένες γραπτές αγορεύσεις υποστηρίζοντας τις εκατέρωθεν θέσεις τους. Επίσης, αγόρευσαν και οι δύο προφορικά επισύροντας την προσοχή του Δικαστηρίου στα σημεία που οι ίδιοι θεωρούσαν σημαντικά για την υπόθεσή τους. Το Δικαστήριο άκουσε προσεκτικά τα όσα λέχθηκαν και μελέτησε με προσοχή τόσο την αίτηση και τη συνημμένη ένορκη δήλωση καθώς και τα Τεκμήρια, όσο και την ένσταση με τη συνημμένη ένορκη δήλωση και τα Τεκμήρια, καθώς και το περιεχόμενο των αγορεύσεων. Θα αναφερθεί στις αγορεύσεις όπου κρίνει τούτο αναγκαίο.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Το άρθρο 42 του Ν.14/60, ως τροποποιήθηκε με τον Ν.80(1)/02, συνιστά δικαιοδοτικό άρθρο για ανάληψη δικαιοδοσίας από το Δικαστήριο, ως αποφασίστηκε στην Krashias Shoe Factory Ltd v. Adidas Sportschuhfabriken Adi Dassier KG (1989) 1 (E) Α.Α.Δ. 750. Το συγκεκριμένο άρθρο προνοεί τα ακόλουθα:
« Νοείται ότι έκαστο δικαστήριο θα έχει εξουσία τιμωρίας για παρακοή ή και εξαναγκασμό σε υπακοή σ' οποιοδήποτε διάταγμα του στις περιπτώσεις που αφορούν διάδικο σε δικαστική διαδικασία αλλά και στις περιπτώσεις που αφορούν οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, νοουμένου ότι αυτό έλαβε γνώση του διατάγματος και εν γνώσει του και ηθελημένα παροτρύνει ή συνεργεί στη μη υπακοή διατάγματος.».
Ως έχει νομολογηθεί στην υπόθεση Halin v. Timour κ.ά. (2005) 1(Α) Α.Α.Δ. 424, η αίτηση για παρακοή διατάγματος Δικαστηρίου βασίζεται στο άρθρο 42 του Ν.14/60, το οποίο συνάδει με το Άρθρο 162 του Συντάγματος. Η διαδικασία που ακολουθείται σε τέτοια αίτηση είναι ταυτόσημη με τη διαδικασία σε ποινική δίκη. Το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κώστα v. Κώστα (2003) 1 Α.Α.Δ. 269, είναι διαφωτιστικό:
« ……Και, ο απαιτούμενος βαθμός απόδειξης του κρινομένου συναρτάτο ευθέως προς την ίδια τη φύση της διαδικασίας ως οιονεί ποινικής, ώστε να ήταν τονισμένη η ανάγκη αυστηρής απόδειξης των καταλογιζομένων. Όπως ελέχθη από τον Πική, Δ. (ως ήτο τότε), δίδοντας την απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση Παπαχρυσοστόμου ν. Σιδερά (1993) 1 Α.Α.Δ.309, υπόθεση με έντονες αναλογίες προς την προκειμένη, στη σ. 314:
«Παρά τον αστικό χαρακτήρα της διαδικασίας για καταφρόνηση και τον μανδύα της πολιτικής δικαιοδοσίας που την περιβάλλει το αίτημα για καταδίκη για ανυπακοή διατάγματος του δικαστηρίου αποβλέπει στην τιμωρία του παραβάτη. Κατά συνέπεια η αίτηση για καταδίκη προσλαμβάνει το χαρακτήρα κατηγορίας η απόδειξη της οποίας υπόκειται στους κανόνες που διέπουν την απόδειξη ποινικού αδικήματος, δηλαδή απόδειξη της κατηγορίας γενικά και των συστατικών της στοιχείων ειδικά, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.».
Οι αρχές διατυπώνονται, μεταξύ άλλων, στις αποφάσεις της ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Constantinos Ioannides v. The Republic (1971) 3 C.L.R. 8, στις σελ. 48 - 57 και Ελισάβετ Θεοφάνους ν. CCC Laundries (Paphos) Ltd κ.α. (2009) 2 Α.Α.Δ. 634, από όπου και το πιο κάτω κατατοπιστικό απόσπασμα:
« Όπως επισημαίνεται στο σύγγραμμα The Law of Contempt των Anthony Arlidge και David Eady, έκδοση 1982, παράγραφος 2-28, ιστορικά, πίσω από τη διάκριση μεταξύ αστικής και ποινικής καταφρόνησης κρυβόταν η γενική διάκριση ότι διατάγματα που εκδίδονται σε υποθέσεις ποινικής καταφρόνησης σκοπό έχουν την τιμωρία, ενώ στην αστική καταφρόνηση, σκοπός σχετικού διατάγματος είναι να αναγκαστεί ο απειθών να υιοθετήσει μια συγκεκριμένη ενέργεια επ' ωφελεία διαδίκου σε πολιτική υπόθεση. Υπήρχε επίσης η γενική άποψη ότι από την ποινική καταφρόνηση απειλείται η απονομή της δικαιοσύνης ως σύνολο, ενώ τα μόνα πρόσωπα που ενδιαφέρονται στην άρση αστικής καταφρόνησης είναι οι διάδικοι της συγκεκριμένης υπόθεσης. Όμως, κατά το τέλος του 19ου αιώνα συνειδητοποιήθηκε ότι τέτοιες γενικές αρχές συνιστούσαν υπεραπλούστευση του θέματος.».
Ο καθ' ου θα πρέπει να γνωρίζει με πάσα δυνατή λεπτομέρεια τι δεν επιτρέπεται να πράξει: Οι πράξεις ή παραλείψεις του, για τις οποίες επιζητείται η τιμωρία του, θα πρέπει να εμπίπτουν στο λεκτικό του διατάγματος, οι πρόνοιες του οποίου θα πρέπει να είναι ρητές και αναμφισβήτητες. Το Δικαστήριο, για να προχωρήσει σε καταδίκη, θα πρέπει να έχει ενώπιον του ικανοποιητική μαρτυρία επί των ακολούθων σημείων: (α) ότι οι όροι του διατάγματος είναι ξεκάθαροι και αδιαμφισβήτητοι, (β) να έχει τεκμηριωθεί ότι ο καθ΄ου η αίτηση έχει λάβει γνώση των όρων του διατάγματος, ζήτημα που άπτεται της νομότυπης γνωστοποίησης του διατάγματος και των όρων του στον καθ' ου η αίτηση και (γ) θα πρέπει να υπάρχει ξεκάθαρη απόδειξη ότι ο καθ’ ου η αίτηση έχει παραβιάσει τους όρους του διατάγματος (βλ. Borris & Lowe: The Law of Contempt, 2η έκδοση, σελ. 395).
Η επίδοση συντεταγμένου διατάγματος Δικαστηρίου, οπισθογραφημένου με προειδοποίηση για τις συνέπειες που ενέχει η παρακοή του αποτελεί προϋπόθεση για τη στοιχειοθέτηση κατηγορίας για παρακοή του διατάγματος του Δικαστηρίου. Αυτό τονίστηκε στην υπόθεση Χριστοδούλου v. Χριστοδούλου (2003) 1(Β) Α.Α.Δ. 1085. Όπως επισημάνθηκε στην προαναφερόμενη υπόθεση, η διαπίστωση της ευθύνης ενός ατόμου που κατηγορείται για παρακοή διατάγματος είναι ιδιόμορφη γιατί, ενώ εντάσσεται στο πεδίο αστικής δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, η στοιχειοθέτηση και απόδειξη της κατηγορίας συναρτάται με τα θέματα και τους κανόνες της ποινικής δίκης.
Εξέταση των εγγράφων και των Τεκμηρίων που συνοδεύουν την αίτηση παρακοής αποκαλύπτει ότι το Διάταγμα ημερ. 08/12/2023 έχει επιδοθεί στον Διαχειριστή – Παραλήπτη και είναι δεόντως οπισθογραφημένο. Δηλαδή καταγράφεται γνωστοποίηση των ενδεχόμενων συνεπειών με την μη συμμόρφωση με αυτό και προειδοποίηση σε περίπτωση παράβασης αυτού. Παρά την εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου του Καθ΄ου η αίτηση ότι ο Καθ’ ου η αίτηση απουσιάζει από την Οπισθογράφηση, απλή ανάγνωση της Οπισθογράφησης καθώς και του Διατάγματος αποκαλύπτει ότι η Οπισθογράφηση απευθύνεται και προς τον Παραλήπτη - Διαχειριστή, ο οποίος στο Διάταγμα ονοματίζεται. Η συμπερίληψη οπισθογράφησης είναι επιβεβλημένη, σύμφωνα με την υπόθεση Krashias Shoe Factory v. Adidas (ανωτέρω). Συνακόλουθα, οι πρώτες δύο προϋποθέσεις έχουν ικανοποιηθεί.
Όμως, για να στοιχειοθετηθεί η καταφρόνηση σε διάταγμα του Δικαστηρίου απαιτείται να αποδειχθεί ηθελημένη ανυπακοή. Το ίδιο το αποτέλεσμα της ανυπακοής αφ' εαυτού δεν αρκεί. Θα πρέπει να συνοδεύεται από πρόθεση καταστρατήγησης του διατάγματος, σύμφωνα με τις αρχές που καταγράφηκαν στην Antonis Mouzouris & Another v. Xylophaghou Plantations Ltd (1997) 1 C.L.R. 287. To βάρος απόδειξης το φέρει ο αιτητής, ο οποίος έχει και την υποχρέωση να αποδείξει τα γεγονότα πάνω στα οποία στηρίζεται η αίτηση του (Krashias Shoe Factory Ltd v. Adidas (ανωτέρω)). Όπως τονίστηκε στην συγκεκριμένη απόφαση, έλλειψη μαρτυρίας που να αποδεικνύει τα αμφισβητούμενα γεγονότα, καθιστά την ετυμηγορία του Δικαστηρίου ακροσφαλή και την όποια απόφαση του υποκείμενη σε ακύρωση.
Ο αιτητής πρέπει να ικανοποιήσει το Δικαστήριο στον ικανοποιητικό βαθμό και στη διαπίστωση της βεβαιότητας της ενοχής του καθ' ου η αίτηση πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας (βλ. David Bean on Injunctions 8η έκδοση, παρ.618 και 619). Για να είναι δυνατή, κατά συνέπεια, η τιμωρία του καθ' ου η αίτηση, το διάταγμα θα πρέπει να είναι διατυπωμένο με τη μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια, ώστε να μην εμφιλοχωρεί οποιαδήποτε αμφιβολία ως προς το ποιες πράξεις απαγορεύονται και κάτω από ποια ιδιότητα.
Τι απαιτείται για να αποδειχθεί η παρακοή καταγράφεται, με σαφήνεια, στην απόφαση Δρόσος Μιχαηλίδης ν. Margarita Μιχαηλίδου (2011) 1 Α.Α.Δ. 356, απ' όπου και το πιο κάτω απόσπασμα:
« Για να καταδειχθεί παρακοή, όπως έχει λεχθεί και στην υπόθεση Λάζαρος Μαύρος ν. Θεόδωρου Στυλιανού (1998) 1 ΑΑΔ 2389, πρέπει να ικανοποιείται και η αντικειμενική υπόσταση («actus reus»), αλλά και η υποκειμενική υπόσταση («mens rea»), του αδικήματος της αστικής καταφρόνησης όπως προδιαγράφεται στο άρθρο 42 του Νόμου αρ. 14/60. Στη δε υπόθεση Παπαχρυσοστόμου ν. Σιδερά (1993) 1 ΑΑΔ 309, λέχθηκε με αναφορά στη Μουζούρης ν. Xylophagou Plantations Ltd (1977) 1 C.L.R. 287, ότι:
«..για να στοιχειοθετηθεί η καταφρόνηση πρέπει να αποδειχθεί η ηθελημένη ανυπακοή του καθ' ου η αίτηση προς την απόφαση του δικαστηρίου, δηλαδή πρόθεση ανυπακοής προς το διάταγμα του δικαστηρίου. Το αποτέλεσμα της ανυπακοής αφ' εαυτού δεν αρκεί. Πρέπει να συνοδεύεται από πρόθεση καταστρατήγησης του δικαστηρίου…..».
Τυχόν παράβαση των όρων ενός διατάγματος χωρίς πρόθεση ή κατά τυχαίο τρόπο, δεν επιφέρει βεβαίως την καταδίκη του καθ' ου η αίτηση, εφόσον η συμπεριφορά του δεν κατέδειξε είτε αδιαφορία προς το διάταγμα, είτε εκ προθέσεως καταστρατήγηση των όρων του (βλ. Borrie & Lowe, 2η εκδ., σελ. 400-401).
Προτού το Δικαστήριο εξετάσει κατά πόσο πληρείται η τρίτη προϋπόθεση, θεωρεί ορθό να καταγράψει αυτολεξεί το διάταγμα το οποίο, κατ΄ισχυρισμό των Αιτητριών, έχει παρακούσει ο Διαχειριστής – Παραλήπτης. Διαλαμβάνει τα ακόλουθα:
« ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΕΚΔΙΔΕΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την διάθεση και/ή αποξένωση και/ή μεταβίβαση, οποιασδήποτε περιουσίας με οποιονδήποτε τρόπο προς όφελος των Καθ΄ων η αίτηση και ειδικότερα μέσω του Παραλήπτη/Διαχειριστή, ήτοι του Αντώνη Βασιλείου από τη Λευκωσία, μέχρι εκδικάσεως της Αίτησης ημερομηνίας 03/02/2023 και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.»
(ο τονισμός είναι του Δικαστηρίου)
Το ερώτημα που εγείρεται είναι κατά πόσο ο τερματισμός των συγκεκριμένων συμβάσεων, τις οποίες οι Αιτήτριες αποκαλούν συμβάσεις χρονομεριδίων και ο Καθ΄ου η αίτηση συμβάσεις ενοικίασης, συνιστά διάθεση, αποξένωση ή μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων των δύο εταιρειών. Δέον να σημειωθεί ότι οι συγκεκριμένες συμβάσεις συνιστούν το Τεκμήριο 9 στην Ένσταση και δεν επισυνάφθηκαν από τις Αιτήτριες. Τιτλοφορούνται «Lease» και χαρακτηριστικά καταγράφουν ότι «The Landlord hereby demises onto the Tenant all that property», παράγραφος 1 της σύμβασης, προσδίδοντας στις συγκεκριμένες συμβάσεις χαρακτήρα ενοικίασης. Η θέση αυτή ενισχύεται από το περιεχόμενο της δεύτερης παραγράφου της σύμβασης, η οποία διαβάζεται ως ακολούθως: «TO HOLD the same unto the Tenant ..... YIELDING AND PAYING therefore …. the yearly rent.» . Δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά σε συμβάσεις χρονομεριδίων και η ίδια η νομοθεσία, την οποία επικαλείται η πλευρά των Αιτητριών, θεσπίστηκε χρόνια μετά την κατάρτιση των συγκεκριμένων συμφωνιών. Οπόταν, οι ισχυρισμοί των Αιτητριών, ως προς τον χαρακτήρα των συγκεκριμένων συμφωνιών, τίθενται υπό αμφισβήτηση.
Γρήγορη αναφορά στα καθήκοντα και εξουσίες του παραλήπτη – διαχειριστή θα βοηθήσει στην κατανόηση των τεκταινόμενων σε σχέση με την υπόθεση. Στο Σύγγραμμα Kerr & Hunter on Receivers and Administrators, παρά. 21-19, στην σελίδα 498, καταγράφονται οι εξουσίες του παραλήπτη – διαχειριστή. Περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων:
« Power to take possession of, collect and get property of the company and, for that purpose, to take such proceedings as may seem to him expedient. Where any person has in his possession or control any property, books or papers or records to which the company appears to be entitled, the court may require that person forthwith, or within such period as it may direct, to pay, deliver, convey, surrender or transfer the same to the administrative receiver.
……………………………………………………………………………………………………………
(17) Power to grant or accept a surrender of a lease or a tenancy of any property of the company, and to take a lease or tenancy of any property required or convenient for the business of the company.».
Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από τη σελίδα 502, παράγραφος 21-27, του συγκεκριμένου Συγγράμματος:
« He is entitled to cause the company to frustrate a contract that he has made clear he will not adopt, at least where to do so would not impede realization of the company’s assets or seriously affect any future trading prospect it has. He is under no liability for inducing a breach of contract unless he acts in bad faith or outside the scope of his authority. »
Είναι παραδεκτό, στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, ότι οι συγκεκριμένες Συμφωνίες, όπως και αν χαρακτηριστούν, είναι κατατεθειμένες και εγγεγραμμένες στο Μητρώο του Κτηματολογίου και αφορούν περιουσία που υπόκειται στα δύο Ομόλογα Κυμαινόμενης Επιβάρυνσης, δυνάμει των οποίων έχει διοριστεί ο Αντώνης Βασιλείου ως Διαχειριστής – Παραλήπτης. Προκύπτει, από το Τεκμήριο 9 που συνοδεύει την Ένσταση, ότι οι συγκεκριμένες συμφωνίες αναφέρουν ότι είναι «Lease» και έχουν πανομοιότυπους όρους. Λόγω του ότι ο Παραλήπτης – Διαχειριστής έκρινε ότι είναι ασύμφορες για τις Αιτήτριες Εταιρείες, για τους λόγους που κατέγραψε σε επιστολή του προς τις Αιτήτριες ημερομηνίας 15/12/2023 και απαριθμεί στην ένορκη δήλωσή του, οι οποίοι δεν αμφισβητήθηκαν, αποφάσισε να τις τερματίσει. Δεν προέβη σε οποιαδήποτε άλλη ενέργεια. Τις τερμάτισε για τους λόγους που καταγράφει στην επιστολή του ημερομηνίας 15/12/2023, ήτοι γιατί θεώρησε, μεταξύ άλλων, ότι ήταν ασύμφορες και ότι το εισόδημα των Αιτητριών θα μπορούσε να αυξηθεί με την απευθείας ενοικίαση. Η συγκεκριμένη ενέργεια είναι επιτρεπτή σε ένα διαχειριστή – παραλήπτη.
Το ερώτημα είναι, παραβίασε με την συγκεκριμένη πράξη το Διάταγμα ημερ. 08/12/2023; Σύμφωνα με Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας του Γ. Μπαμπινιώτη η λέξη διαθέτω ερμηνεύεται ως ακολούθως: έχω στην κατοχή μου με τη δυνατότητα να το χρησιμοποιήσω όπου αυτό απαιτείται…. Η λέξη αποξενώνω ερμηνεύεται ως απομακρύνω, καθιστώ ξένο προς κάτι άλλοτε οικείο και η λέξη πωλώ ερμηνεύεται ως μεταβιβάζω την κυριότητα έναντι χρημάτων. Οι συγκεκριμένες λέξεις είναι συνήθεις, απλές λέξεις της καθομιλουμένης, οι οποίες δεν παρουσιάζουν οποιαδήποτε δυσκολία στην χρήση και ερμηνεία τους.
Ο Παραλήπτης – Διαχειριστής δεν φαίνεται να διέθεσε, αποξένωσε ή πώλησε οποιαδήποτε περιουσία. Η περιουσία που αφορούσε τις συγκεκριμένες συμβάσεις παραμένει στην κυριότητα των Αιτητριών. Τερμάτισε τις συγκεκριμένες συμβάσεις έτσι ώστε να τύχει εκμετάλλευσης η συγκεκριμένη ακίνητη περιουσία προς όφελος των Αιτητριών και να αυξηθεί το εισόδημά τους. Σίγουρα ο αριθμός των ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων ιδωμένος συγκριτικά με το ενοίκιο οδηγεί ένα λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο στην κατάληξη ότι είναι ασύμφορες. Υπενθυμίζεται, ότι οι Αιτήτριες δεν προσκόμισαν θετική μαρτυρία ως προς το πώς ζημιώθηκαν ή πώς αποξενώθηκε περιουσία τους. Εάν θεωρούν ότι αποξενώθηκε το εισόδημά τους, τότε η υπό κρίση αίτηση είναι πρόωρη αφού πρώτον, δεν επιτράπηκε στον Διαχειριστή - Παραλήπτη να εξεύρει άλλους τρόπους εκμετάλλευσης των συγκεκριμένων ακινήτων και δεύτερον, η Τράπεζα δεν είχε οποιοδήποτε οικονομικό όφελος από τον τερματισμό των συγκεκριμένων συμφωνιών ενοικίασης. Το συγκεκριμένο Δικαστικό διάταγμα απαγορεύει τις συγκεκριμένες ενέργειες όταν αυτές γίνονται προς όφελος των Καθ΄ων η αίτηση. Τα γεγονότα, ως τέθηκαν, απεκάλυψαν ότι η συγκεκριμένη ενέργεια έγινε προς όφελος, οικονομικό, των Αιτητριών.
Τα καθήκοντα του Παραλήπτη - Διαχειριστή απαριθμούνται στα δύο Ομόλογα, Τεκμήρια 1 και 2 στη Ένσταση. Προκύπτει ότι είναι επιφορτισμένος με το να λαμβάνει κατοχή, να συλλέγει και να εισέρχεται σε περιουσία που ανήκει στην Sunset Boulevard καθώς και στην A. Panareti με απώτερο σκοπό τη διαφύλαξη της περιουσίας και τη μεγιστοποίηση των κερδών από την περιουσία αλλά και την αξιοποίησή της. Αυτό προσπάθησε να κάνει ο Διαχειριστής – Παραλήπτης του οποίου ο διορισμός, σημειωτέων, δεν αμφισβητήθηκε με τη λήψη δικαστικών διαβημάτων αφού δεν υφίσταται οποιαδήποτε διαδικασία ενώπιον Δικαστηρίου που να αφορά το νόμιμο του διορισμού του. Οι Αιτήτριες έφεραν το βάρος απόδειξης να αποδείξουν όχι μόνο ότι ο Παραλήπτης – Διαχειριστής διενήργησε οποιαδήποτε πράξη από αυτές που με σαφήνεια καταγράφονται στο διάταγμα, αλλά ότι το έπραξε προς όφελος των Καθ’ ων η αίτηση. Το φορτίο αυτό δεν το επέσεισαν.
Από όποια σκοπιά και αν εξεταστεί η πράξη του να τερματίσει τις συγκεκριμένες συμβάσεις, όπως και αν αυτές χαρακτηριστούν, δεν μπορεί να ενταχθεί στις πράξεις που ρητώς απαγορεύτηκαν από το συγκεκριμένο διάταγμα.
Ως εκ τούτου και για τους λόγους που έχουν επεξηγηθεί πιο πάνω, η αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ του Καθ' ου η αίτηση και εναντίον των Αιτητριών, όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο. Τα έξοδα θα είναι άμεσα καταβλητέα από τους Διευθυντές των Αιτητριών γιατί θα ήταν άδικο να επωμιστούν τα έξοδα οι Αιτήτριες αφού τα συγκεκριμένα έξοδα προκλήθηκαν από ενέργειες των Διευθυντών των Αιτητριών.
(Υπ.) ……………………………………
Ε. Γεωργίου - Αντωνίου, Π.Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφον
Πρωτοκολλητής