EΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Μ-Α ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ Ε.Δ.
Αρ. Αίτησης/'Εφεσης: 60/2024
Επί τοις αφορώσι τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο 9/65 και Επί τοις αφορώσι και τον Περί Ακινήτου Περιουσίας Διακατοχή Νόμου, Κεφ.224 ως και των τροποποιήσεων τους.
Μεταξύ:
ΛΟΥΛΛΑΣ ΣΑΒΒΙΔΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Αιτήτρια/Εφεσείουσα
και
SKY CAC LIMITED
Καθ΄ ής η Αίτηση/Εφεσίβλητη
Ημερομηνία: 26 Μαρτίου 2024
Εμφανίσεις:
Για Αιτήτρια-Εφεσείουσα: κος Μάμαντος εκ μέρους κου Ρ. Ροδοσθένους
Για Καθ’ ής η Αίτηση-Εφεσίβλητης κκ Πανάγος & Πανάγος Δ.Ε.Π.Ε.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η υπό εξέταση Αίτηση - Έφεση (στο εξής ως «η Αίτηση») καταχωρήθηκε την 27/02/2024. H Αιτήτρια-Εφεσείουσα (στο εξής ως «η Αιτήτρια) εξαιτείται τον παραμερισμό και/ή ακύρωση της Ειδοποίησης τύπου «ΙΑ» και/ή του σκοπούμενου με την Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» πλειστηριασμού του ενυπόθηκου ακινήτου ως αυτό περιγράφεται στην επίδικη Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», ο οποίος είναι ορισμένος στις 26/03/2024 και ώρα 10:00 π.μ στην ιστοσελίδα www.eauction-cy.com. Η Αίτηση επιδόθηκε στην Καθ’ ής η Αίτηση η οποία καταχώρησε ειδοποίηση περί προθεσεως ένσταση (στο εξής ως «η Ένσταση») στην Αίτηση.
Η Αιτήτρια κατά την ακροαματική διαδικασία και ως προκύπτει και από τη γραπτή αγόρευση που καταχωρήθηκε εκ μέρους της Εφεσείουσας περιόρισε τους λόγους έφεσης ως ακολούθως:
Α) Η ειδοποίηση τύπος «ΙΑ» έχει αποσταλθεί πριν τη λήξη της ταχθείσας προθεσμίας καθότι η ειδοποίηση τύπος «Ι» η οποία σηματοδοτεί την έναρξη της διαδικασίας δεν έχει επιδοθεί δεόντως στην Αιτήτρια. Ουσιαστικά ο ισχυρισμός της Εφεσείουσας είναι ότι δεν επιδόθηκε η ειδοποίηση τύπου «Ι» και «ΙΑ» στην τελευταία γνώστη διεύθυνση της στην οδό Μίτζη 5, 8200 Γεροσκήπου στην Πάφο.
Β) Η προσβληθείσα ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» δεν έχει δεόντως επιδοθεί στην Αιτήτρια και σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα καθότι δεν έχει αποσταλεί στην τελευταία γνώστη διεύθυνση της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας καθώς απλώς αναφέρεται το όνομα της εταιρείας και όχι η διεύθυνση της με αποτέλεσμα η επίδοση με συστημένη οδό να μην μπορεί να επιτευχθεί και να είναι άκυρη.
Αναφέρω εξ’ αρχής ότι ισχυρισμοί ή μαρτυρία που αναφέρονται για πρώτη φορά μέσω αγόρευσης δε θα ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο. Πρώτη φορά μέσω της αγόρευσης εγείρεται ισχυρισμός για μη αποστολή της ειδοποίησης τύπου «ΙΑ» στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας και ότι στην ειδοποίηση αναφέρεται μόνο το όνομα της και όχι η διεύθυνση της. Πέραν του ότι τέτοιος ισχυρισμός για την πρωτοφειλέτιδα εταιρεία πρώτη φορά προβάλλεται, είναι ορθό να αναφερθεί ότι η Αιτήτρια στερείται locus Standi και γενικά νομιμοποίησης από του να προωθεί ισχυρισμούς και θέσεις εκ μέρους άλλων ενδιαφερόμενων προσώπων οι οποίοι δεν εκπροσωπούνται στην παρούσα διαδικασία από την Εφεσείουσα αλλά ούτε εγέρθηκε αίτηση εκ μέρους τους. Η υπό κρίση Αίτηση εγέρθηκε από την Εφεσείουσα προσωπικά.
Η παρούσα Αίτηση/Έφεση συνοδεύεται από Ένορκη Δήλωση της Αιτήτριας. Σε αυτή αναφέρονται λακωνικά τα ακόλουθα: Ότι τον Ιούνιο έλαβε δια ιδιωτικής επίδοσης δύο ειδοποιήσεις τύπου «Ι» οι οποίες αναφέρονταν στην ίδια και ότι στη συνέχεια η Εφεσίβλητη της επέδωσε δια ιδιωτικής επίδοσης ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» ως το Τεκμήριο 1 που επισύναψε. Ως συμβουλεύεται η διαδικασία ως έχει ξεκινήσει είναι αντίθετη της σχετικής νομοθεσίας. Επίσης ισχυρίζεται ότι η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» έχει επιδοθεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή πληρωμής προς την Εφεσίβλητη με την Εφεσείουσα να ισχυρίζεται επίσης ότι οι ειδοποιήσεις τύπου «Ι», «ΙΑ» δεν επιδόθηκαν δεόντως και νομότυπα αλλά και ότι παρέλαβε αυτές μόνο με ιδιωτική επίδοση και ότι δεν έχουν αποσταλθεί με συστημένο ταχυδρομείο. Ειδικότερα ως προς την ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» ισχυρίζεται ότι έπρεπε να αποσταλθεί πρώτα με συστημένη επιστολή στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της που είναι η οδός Μίτζη 5 και όχι στην οδό Αθηνών.
Η Αίτηση αντικρούστηκε με την Ένσταση της Καθ’ ής η Αίτηση η οποία επικαλείται 25 λόγους Ένστασης. Oυσιαστικά η Ένσταση εδράζεται στο ότι η Εφεσείουσα δεν επέδωσε την αίτηση σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, ότι δε νομιμοποιείται να προωθεί την παρούσα διαδικασία, ότι η αίτηση είναι γενική, δε συνοδεύεται από την απαραίτητη μαρτυρία και/ή καθίσταται θνησιγενής, οι λόγοι έφεσης δεν καθορίζονται με επάρκεια προβάλλονται λόγοι έφεσης οι οποίοι δεν υποστηρίζονται από μαρτυρία. Δε συντρέχουν οι λόγοι ακύρωσης της ειδοποίησης τύπου «ΙΑ» ως καθορίζονται στη νομολογία, οι ειδοποιήσεις τύπου «Ι» και «ΙΑ» επιδόθηκαν δεόντως, ορθά και σύμφωνα με τον ορθό τύπο και πληρούν όλες τις απαραίτητες προυποθέσεις,. Η Ένσταση συνοδεύεται από την ένορκη δήλωση του κου Νικόλα Φερέλη ο οποίος υιοθετεί τους λόγους ένστασης. Μέσω της ένορκης δήλωσης του ο ενόρκως δηλών κατάθεσε 15 τεκμήρια.
Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την Ένσταση παρατίθεται το ιστορικό της διαδικασίας. Εξηγείται ότι η Καθ’ ής η Αίτηση δεν είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα και ότι αυτή έχει υποκαταστήσει την Τράπεζα Alpha Bank Ltd και κατέστη δικαιούχος των δανείων, υποθηκών και πιστωτικών διευκολύνσεων, δυνάμει των προνοιών του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και Συναφή θέματα του Νόμου 2015 (Ν. 169 (Ι) 2015 μεταξύ άλλων και του επίδικου δανείου. Πρωτοφειλέτης δανείου για το οποίο παραχωρήθηκε προς εξασφάλιση το ενυπόθηκο ακίνητο για το οποίο εκκρεμεί διαδικασία πλειστηριασμού είναι μια εταιρεία Pritek Dataforms Express Ltd. To ενυπόθηκο ακίνητο ανήκει σε μια εταιρεία CRS Services Ltd. Σχετικό προς τούτο είναι είναι το Τεκμήριο 6. Ως Τεκμήριο 7 επισυνάφθηκαν έγγραφα συμβάσεων εγγύησης μεταξύ των οποίων και της Αιτήτριας. Ως Τεκμήριο 10 επισυνάφθηκε δέσμη εγγράφων με ιστορικό διακίνησης επιστολών τύπου «ΙΑ» και ένορκες δηλώσεις επίδοσης στα ενδιαφερόμενα μέρη. Ως Τεκμήριο 11 επισυνάφθηκαν έγγραφα με ιστορικό διακίνησης επιστολών τύπου «ΙΒ» και ένορκες δηλώσεις επίδοσης αναφορικά με την Αιτήτρια και ενδιαφερόμενα μέρη.
Ως Τεκμήριο 12 επισυνάφθηκαν έγγραφα με ιστορικό διακίνησης επιστολών τύπου «ΙΑ» και ως Τεκμήριο 13 ένορκες δηλώσεις επίδοσης αναφορικά με την Αιτήτρια και τα ενδιαφερόμενα μέρη. Ως Τεκμήριο 15 επισυνάπτεται αντίγραφο εγγράφου Υποθήκης ακινήτου της Αιτήτριας προς όφελος της Alpha Bank στο οποίο καταγράφεται ως διεύθυνση της η διεύθυνση Αθηνών 12, 8102 Πάφος. Η Καθ’ ής η Αίτηση ισχυρίζεται μεταξύ άλλων ότι οι ειδοποιήσεις τύπου «Ι» και «ΙΑ» επιδόθηκαν δεόντως και ότι η διεύθυνση που δήλωσε η Αιτήτρια είναι η διεύθυνση στην οποία στάλθηκαν οι ειδοποιήσεις με συστημένο ταχυδρομείο. Επισημαίνεται ότι ενώ στάλθηκαν με συστημένο ταχυδρομείο οι ειδοποιήσεις η Αιτήτρια δεν τις παρέλαβε.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί τα γεγονότα που αναφέρει ο ενόρκως δηλών κος Φερέλης στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση ως οι παραγράφοι 1-34 στην ουσία δεν έχουν αμφισβητηθεί ή αντικρουστεί με οποιοδήποτε τρόπο από την Αιτήτρια συνεπώς παρέμειναν αναντίλεκτα και γίνονται αποδεκτά από το Δικαστήριο. βλ. Philippou General Bonded Warehouse Ltd v. Νικολαϊδη (2006)1Β 1057, Marketrends Finance Ltd v. Χριστοδουλίδη (2007) 1Α 624).
Διαδικασία πώλησης ενυπόθηκου ακινήτου με βάση το μέρος VIA του Νόμου
Κρίνω ορθό προτού προχωρήσω στην εξέταση των λόγων έφεσης όπως παραθέσω συνοπτικά τη διαδικασία πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου με βάση το μέρος VIA του Νόμου. Σύμφωνα με το άρθρο 27 του Νόμου όταν σε μια σύμβαση υποθήκης προνοείται ότι το διά της υποθήκης εξασφαλιζόμενο ποσό θα αποπληρωθεί με δόσεις πληρωτέες σε καθορισμένη ημερομηνία και δεν πληρωθεί με αποτέλεσμα να καθίσταται υπερήμερος ολόκληρο το ποσό καθίσταται απαιτητό. Σε περίπτωση λοιπόν υπερημερίας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατόν είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του παρόντος Νόμου, ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να αποστείλει την ειδοποίηση τύπου «Θ». Η αποστολή της ειδοποίησης αυτής πραγματοποιείται μόνο μία φορά και αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα δυνάμει του περί Εργασιών πιστωτικών ιδρυμάτων Νόμου προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Ως προνοείται στο άρθρο 44Γ του Νόμου ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να προχωρήσει στην έναρξη της διαδικασίας για τη σκοπούμενη πώληση αφού επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έγγραφη ειδοποίηση κατά τον Τύπο «Ι» συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού.
Σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δε συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ειδοποίησης Τύπου «Ι» ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό˙ αλλά η ειδοποίηση επιδίδεται εντός περιόδου όχι μικρότερης των τριάντα (30) ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου.
Ο ενυπόθηκος οφειλέτης καθώς και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος δύναται, εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» μόνο, για τους ακόλουθους λόγους:
(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις˙
(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙
(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙
(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙
(ε) ο ενυπόθηκος δανειστής στην περίπτωση που είναι αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα ή αγοραστής κατά την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από τις διατάξεις του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου, εφεξής καλούμενος «αγοραστής», αρνήθηκε να προσέλθει και/ή δεν προσήλθε ως όφειλε, σε διαδικασία αναδιάρθρωσης πιστωτικών διευκολύνσεων κατά τα οριζόμενα από τις διατάξεις του Μέρους VIA του περί Σύστασης και Λειτουργίας του Ενιαίου Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμου ή τέτοια διαδικασία εκκρεμεί κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόμου του 2019.
(στ) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου ή εκκρεμεί ενώπιον Δικαστηρίου αίτηση για έκδοση τέτοιου προστατευτικού διατάγματος˙
(ζ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται στο σχέδιο “ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων” ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο ή εκκρεμεί σχετική αίτηση.
Ο ενυπόθηκος δανειστής επιδίδει ειδοποίηση στον ενυπόθηκο οφειλέτη, κατά τον Τύπο «ΙΒ» η οποία δύναται να επιδίδεται είτε πριν από είτε μετά από είτε ταυτόχρονα με την ειδοποίηση κατά τον Τύπο «ΙΑ», αναφέροντας σε αυτήν ότι εντός δέκα (10) ημερών από την επίδοση της ειδοποίησης θα προχωρήσει στο διορισμό εκτιμητή.
Ως επίσης προνοείται από το άρθρο 44Ζ του Νόμου ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιλέξει κατά πόσο ο πλειστηριασμός θα διενεργηθεί με φυσικό τρόπο ή με ηλεκτρονικά μέσα. Η ειδοποίηση για πλειστηριασμό επιδίδεται στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο εντός χρονικής περιόδου όχι μικρότερης των σαράντα πέντε (45) ημερών από την καθορισμένη ημερομηνία πλειστηριασμού∙
Κατ' αρχάς, κρίνω ορθό και δίκαιο να επισημάνω ότι η Καθ’ ής η Αίτηση διατηρεί το βάρος να αποδείξει την επίδοση των Ειδοποιήσεων. Εφόσον προσφερθεί μαρτυρία ότι υπήρξε επίδοση, ακολούθως το βάρος είναι στους ώμους της Αιτήτριας να αποδείξει ότι πάσχει η επίδοση ή και ότι, όπου έγινε ιδιωτική επίδοση, ότι η ένορκη δήλωση του επιδότη είναι αναληθής (βλ. απόφαση στην Πολιτική Έφεση αρ. 12016, Ι.Ρ.Μ. Industries Co κ.α. v Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Κύπρου (2006) 1 ΑΑΔ 1319).
Εξέταση Λόγων Έφεσης σε συνάρτηση με τη Νομική Πτυχή/Εκτίμηση του Δικαστηρίου
Προτού προχωρήσω στην εξέταση των λόγων έφεσης να αναφέρω ότι η ακρόαση ολοκληρώθηκε στη βάση των πιο πάνω καταχωρημένων δικογράφων και ενόρκων δηλώσεων. Δε ζητήθηκε η αντεξέταση οποιουδήποτε εκ των ενόρκως δηλούντων. Οι συνήγοροι εφοδίασαν το Δικαστήριο με γραπτές αγορεύσεις αλλά οι συνήγοροι των διαδίκων πρόβηκαν και σε προφορικές διευκρινήσεις και επιφυλάχθηκε η έκδοση της παρούσας απόφασης. Υπενθυμίζεται ότι πριν την τελευταία τροποποίηση του Νόμου 9/65 με το Νόμο 87(Ι)/2018 παρείχετο, με βάση το Άρθρο 44ΙΓ, η δυνατότητα σε οποιοδήποτε ενυπόθηκο οφειλέτη ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο καταχώρησης έφεσης κατά οποιασδήποτε ειδοποίησης ή πράξης νοουμένου ότι παραβλάπτονταν τα έννοµα συµφέροντα του. Η εν λόγω πρόνοια έχει, ωστόσο, καταργηθεί και πλέον διαλαμβάνεται μόνο μία πρόνοια στη βάση της οποίας δύναται ο ενυπόθηκος οφειλέτης να καταχωρήσει Αίτηση/Έφεση προσβάλλοντας πράξη ή ειδοποίηση του ενυπόθηκου δανειστή. Πρόκειται για τη δυνατότητα προσβολής της Ειδοποίησης τύπου ΙΑ νοουμένου ότι συντρέχουν οι λόγοι παραμερισμού οι οποίοι κατά εξαντλητικό τρόπο καθορίζονται στο Άρθρο 44Γ(3) (α)-(στ) του Νόμου.
Είναι αξιοσημείωτο ότι με την Αίτηση/Έφεσης στην ουσία αυτό που επιζητείται είναι Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να ακυρώνεται και/ή να παραμερίζεται η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» καθώς και η Ειδοποίηση Πλειστηριασμού όπως και η διαδικασία Πλειστηριασμού η οποία είναι ορισμένη στις 26/03/2024.
Θεωρώ ορθότερο να εξετάσω πρωτίστως το δεύτερο λόγο έφεσης στη σειρά ως αναλύεται στη γραπτή αγόρευση της Αιτήτριας ότι δηλαδή η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» δεν έχει δεόντως επιδοθεί στην Αιτήτρια και σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Αποτέλεσε επίσης θέση της Αιτήτριας ότι η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να γίνεται με παράδοση συστημένης επιστολής η οποία να απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας του προσώπου στο οποίο απευθύνεται και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό τότε να επιδοθεί με ιδιωτική επίδοση. Η Αιτήτρια αναφέρει μέσω της ενόρκου δηλώσεως της ότι η διεύθυνση Αθηνών 8102 Πάφος στην οποία διεύθυνση ως αναφέρει αποστάλθηκε η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» δεν είναι η τελευταία γνωστή διεύθυνση της Εφεσείουσας η οποία διαμένει στη διεύθυνση Μίτζη 5 στην Πάφο.
Μέσω της αγόρευσης τίθεται ισχυρισμός ότι τόσο στην ειδοποίηση τύπου «Ι» όσο και στην ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» αναγράφεται ξεκάθαρα ότι η διεύθυνση της Αιτήτριας είναι η οδός Μίτζη 5. Τέθηκε μέσω της αγόρευσης η θέση ότι παρόλο που γνώριζε η Καθ’ ής η Αίτηση ότι η διεύθυνση της ήταν η οδός Μίτζη (υπήρξε ισχυρισμός ότι στις ειδοποιήσεις γράφει τη διεύθυνση Μίτζη και όχι Αθηνών), ότι με αλλότρια κίνητρα έστειλε τις ειδοποιήσεις μέσω συστημένου ταχυδρομείου στην οδό Αθηνών όπου βρίσκεται ένα εγκαταλειμένο γραφείο. Γίνεται αναφορά επίσης ότι η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» επιδόθηκε (μέσω ιδιωτικής επίδοσης) σε κάποια Emy Groo την οποία δε γνωρίζει η Αιτήτρια. Αρχίζοντας από τις θέσεις που τέθηκαν για πρώτη φορά στη γραπτή αγόρευση που καταχωρήθηκε εκ μέρους της Αιτήτριας ότι δηλαδή στην οδό Αθηνών βρίσκεται ένα εγκατελειμένο γραφείο αλλά και ότι αυτή δε γνωρίζει την Emy Groo αναφέρω ότι εφόσον πρόκειται θέσεις που προβάλλονται πρώτη φορά μέσω αγόρευσης δε θα ληφθούν υπόψη. Είναι αξιοσημείωτο εν πάση περίπτωση ότι η Αιτήτρια στην ένορκη δήλωση της παραδέχεται ότι της έχει επιδοθεί με ιδιωτική επίδοση τόσο η ειδοποίηση τύπου «Ι» όσο και η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ». Δεν αμφισβήτησε λοιπόν ότι παρέλαβε τις ειδοποιήσεις με ιδιωτική επίδοση.
Ο ισχυρισμός ότι στο σώμα των ειδοποιήσεων τύπου «Ι» και «ΙΑ» αναγράφεται άλλη διεύθυνση (κατ΄ισχυρισμό Μίτζη 5) και ότι αποστάλθηκαν μέσω συστημένου ταχυδρομείου στην οδό Αθηνών είναι αβάσιμος. Το ίδιο το Τεκμήριο 1 που κατάθεσε η Αιτήτρια μέσω της ένορκης δήλωσης της που είναι η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» αναγράφει ξεκάθαρα σαν διεύθυνση της Αιτήτριας την οδό Αθηνών 12, 8102 στην Πάφο. Σχετικά είναι και τα Τεκμήρια 12 και 13 αποτελούμενα από δέσμη εγγράφων μέρος των οποίων είναι και η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» προς την Αιτήτρια. Επισημαίνω επίσης ότι στην ειδοποίηση τύπου «Ι» (μέρος του Τεκμηρίου 10) η διεύθυνση που αναγράφεται είναι η διεύθυνση Αθηνών και όχι Μίτζη.
Είναι αποδεκτό και από τις δύο πλευρές ότι τόσο η ειδοποίηση τύπου «Ι» όσο και η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» αποστάλθηκαν με συστημένο ταχυδρομείο στη συγκεκριμένη διεύθυνση αλλά και ότι η Αιτήτρια δεν τις παρέλαβε. Από το Τεκμήριο 12 που κατατέθηκε μέσω της ένορκης δήλωσης του κου Φερέλη προκύπτει ότι η Καθ’ ής η Αίτηση στις 19/01/2024 η Εφεσίβλητη απέστειλε με συστημένο ταχυδρομείο την ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» ημερομηνίας 14/11/2023 στην Αιτήτρια αλλά και σε ενδιαφερόμενα μέρη. Η Αιτήτρια προφανώς δεν παρέλαβε την ειδοποίηση εφόσον στο εν λόγω τεκμήριο σημειώθηκε ότι υπήρξε ανεπιτυχής η προσπάθεια παράδοσης της. Στο σημείο αυτό είναι ορθό να αναφέρω ότι η Εφεσείουσα δεν ανάφερε στην ένορκη δήλωση της υπό ποια ιδιότητα υπόβαλε αίτηση ούτε εάν είναι ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Από το Τεκμήριο 7 που κατατέθηκε μέσω της ένορκης δήλωσης του κ. Φερέλη προκύπτει ότι η Αιτήτρια είναι εγγυήτρια ενός δανείου που δόθηκε σε μια εταιρεία Pritek Dataforms Express Limited. Συνεπώς η Αιτήτρια υπέβαλε την Αίτηση ως η εγγυήτρια του ενυπόθηκου δανείου.
Από το εν λόγω Τεκμήριο 7 καταδεικνύεται ότι η διεύθυνση που δήλωσε η ίδια η Αιτήτρια είναι η διεύθυνση Αθηνών στην Πάφο (διεύθυνση στην οποία στάλθηκε με συστημένο τόσο η ειδοποίηση «Ι» όσο και η ειδοποίηση «ΙΑ». Ως προκύπτει από τα Τεκμήρια που κατατέθηκαν (βλ Τεκμήριο 15 της ένορκης δήλωσης κου Φερέλα) και σε άλλες δοσοληψίες της η Αιτήτρια δήλωνε ως διεύθυνση της την οδό Αθηνών και όχι τη διεύθυνση Μίτζη 5. Το γεγονός ότι εν τέλει η ιδιωτική επίδοση έγινε στην οδό Μίτζη δεν μπορεί να σημαίνει ότι η Καθ΄ής η Αίτηση γνώριζε κατά το χρόνο αποστολής μέσω συστημένου ταχυδρομείου των ειδοποιήσεων άλλη διεύθυνση της Αιτήτριας ή ότι η οδός Αθηνών δεν είναι η τελευταία γνωστή διεύθυνση της.
Δεν έχει παρουσιαστεί μαρτυρία εν πάση περίπτωση ότι η Αιτήτρια είχε ενημερώσει την Καθ’ ής η Αίτηση για οποιαδήποτε αλλαγή στη διεύθυνση επικοινωνίας της. Παραπέμπω στην υπόθεση Barclays Bank Pic κ.α. v J.G.L. (Constr.) Ltd κ.α., (2000) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1726 η οποία απόφαση εξέτασε το ζήτημα νομότυπου τερματισμού μιας συμφωνίας δανείου, όπου αναφέρθηκε πως εφόσον δεν γνωστοποιείται οποιαδήποτε αλλαγή διεύθυνσης από τους Εναγόμενους στην τράπεζα η αποστολή της επιστολής τερματισμού στη διεύθυνση που αναγράφεται επί της συμφωνίας συνιστά νόμιμο τερματισμό της. Θεωρώ ότι το σκεπτικό της εν λόγω απόφασης εφαρμόζεται και στην παρούσα περίπτωση. Η Αιτήτρια είναι ξεκάθαρο ότι στη σύμβαση εγγύησης δήλωσε ως διεύθυνση της την οδό Αθηνών. Δεν έχει παρουσιάσει μαρτυρία ότι γνωστοποίησε στην Καθ’ ής η Αίτηση τυχόν αλλαγή στη διεύθυνση της. Εφόσον λοιπόν δε γνωστοποίησε αλλαγή διεύθυνσης ορθά οι ειδοποιήσεις αποστάλθηκαν με συστημένο ταχυδρομείο στην οδό Αθηνών. Επισημαίνω ότι στις ειδοποιήσεις αναγράφεται αυτή η διεύθυνση και όχι η διεύθυνση Μίτζη 5 όπως εσφαλμένα αναφέρθηκε εκ μέρους της Εφεσείουσας στην αγόρευση. Υπενθυμίζω ότι είναι αποδεκτό από την Εφεσείουσα οτι η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ»αποστάλθηκε με συστημένη επιστολή στην οδό Αθηνών.
Αναφορικά με τη νομιμότητα και τρόπο επίδοσης μιας ειδοποίησης τύπου «ΙΑ» παραπέμπω στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακων Στοιχείων Λτδ v Γιώργου Παντέλα Π.Ε. 159/2011, 01/12/2023 στην οποία αναφέρθηκαν τα εξής:
«επίδοση» σηµαίνει την παράδοση οποιασδήποτε ειδοποίησης ή επικοινωνίας µε συστηµένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραµµένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται ή µε ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο:
(οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας)
Δηλαδή, με τον τροποποιητικό Ν87(Ι)/2018 ο Νομοθέτης, μεταξύ άλλων, επέλεξε να απαλείψει το διαζευκτικό «ή» και να το αντικαταστήσει με τη φράση «και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό». Τούτο άρει την όποια εναπομείνασα αμφιβολία περί του σκοπού του Νομοθέτη.
Όπως αναφύεται από τη Νομολογία, η αποστολή των Δικαστηρίων, σε ξεκάθαρες περιπτώσεις, περιορίζεται στο να διαγιγνώσκουν, μέσα από τη συνήθη και φυσική έννοια των λέξεων, τον δεδηλωμένο σκοπό του Νομοθέτη.
Η υποκειμενική άποψη του Δικαστηρίου επί του ορθολογισμού ή μη του δεδηλωμένου σκοπού, δεν δικαιολογεί ερμηνευτική εκτροπή. Συνεπώς, το γεγονός ότι με την προσωπική επίδοση, ο παραλήπτης/ενδιαφερόμενος μιας ειδοποίησης, επικοινωνίας ή εγγράφου, σαφέστατα λαμβάνει γνώση και δύναται να υπερασπιστεί ή να ασκήσει τα όποια ένδικα μέσα του παρέχονται, όπως εξάλλου έχει επισυμβεί στην προκειμένη περίπτωση, δεν δικαιολογεί ερμηνεία άλλη απ' εκείνη που είναι κρυστάλλινα καθαρή στο μάτι.
Εναπόκειται στον Νομοθέτη - εν τη σοφία του - να νομοθετεί κατά τρόπο που διευκολύνει, παρά να δυσχεραίνει διαδικασίες και καταστάσεις.
Στο σύγγραμμα ΕΡΜΗΝΕΙA ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ του δικηγόρου Πόλυ Γ. Πολυβίου αναφέρονται στις σελ.47 - 48 - εύστοχα κατά την κρίση μας - τα ακόλουθα:
«.Αυτό που έχει σημασία δεν είναι η υποκειμενική πρόθεση του νομοθέτη (intention), ιδιαίτερα εφόσον η Βουλή ή άλλο νομοθετικό όργανο αποτελείται από πολλά μέλη τα οποία σχεδόν σίγουρα έχουν διαφορετικές υποκειμενικές αντιλήψεις (εάν φυσικά έχουν οποιεσδήποτε αντιλήψεις, διότι πολλά νομοθετήματα ψηφίζονται χωρίς οποιαδήποτε μελέτη ή τουλάχιστον προσεκτική μελέτη του περιεχομένου τους), αλλά ο σκοπός του νομοθέτη, ή καλύτερα ο σκοπός και το γενικότερο πλαίσιο (context) του νομοθετήματος, κάτι που προκύπτει από μια σειρά αντικειμενικών παραγόντων συμπεριλαμβανομένου του όλου περιεχομένου του επίδικου νομοθετήματος, της ιστορικής καταβολής του, και του προβλήματος ή των προβλημάτων που το νομοθέτημα προσπαθεί να ρυθμίσει.»
Ενόψει των πιο πάνω κρίνουμε ότι η εφεσείουσα όφειλε να επιχειρήσει να επιδώσει την επίμαχη ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» με συστημένη επιστολή και μόνον αν τούτο ήταν ανέφικτο να προχωρήσει με τη διαδικασία της ιδιωτικής επίδοσης. Την υποχρέωση επίδοσης της ειδοποίησης τη φέρει ασφαλώς ο ενυπόθηκος δανειστής, ο οποίος συνακόλουθα φέρει και το βάρος να αποδείξει το «ανέφικτο» της δια Νόμου επιβαλλόμενης μεθόδου επίδοσης. Στην προκειμένη περίπτωση κανένα τέτοιο στοιχείο προσκομίστηκε από πλευράς εφεσείουσας.
Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι ένας από τους βασικούς λόγους βάσει του οποίου ενδιαφερόμενο πρόσωπο δικαιούται δυνάμει του άρθρου 44Γ να καταχωρήσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο και να πετύχει παραμερισμό της ειδοποίησης, είναι ακριβώς ότι «η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί» (άρθρο 44Γ(3)(β)).
Εν προκειμένω η Καθ’ ής η Αίτηση επιχείρησε να αποστείλει τις ειδοποιήσεις τύπου «Ι» και «ΙΑ» στην Αιτήτρια και στα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα πρόσωπα (το ποια είναι τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα το αποκάλυψε η πλευρά της Καθ’ ής η Αίτηση) με συστημένο ταχυδρομείο αλλά δεν τις παρέλαβαν από το ταχυδρομείο. Εφόσον δεν τις παρέλαβαν και εφόσον προφανώς δεν κατέστη εφικτό να επιδοθεί η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» μέσω συστημένης επιστολής στην τελευταία γνωστή διεύθυνση που είχε δηλωμένη στα αρχεία της η Καθ’ ής η Αίτηση, τότε πολύ ορθά η τελευταία προχώρησε στην επίδοση μέσω ιδιώτη επιδότη ως το Τεκμήριο 13. Υπενθυμίζω ότι η Αιτήτρια αποδέχεται μέσω της ένορκης δήλωσης της ότι της επιδόθηκαν οι ειδοποιήσεις τύπου «Ι» και «ΙΑ». Κρίνω λοιπόν ότι η Καθ’ ής η Αίτηση ενήργησε εντός των προνοιών του νόμου 9/1965 ως προς τον τρόπο επίδοσης της ειδοποίησης τύπου «ΙΑ».
Παρατηρώ επίσης ότι η ειδοποίηση τύπου «Ι» ημερομηνίας 27/06/2022 αποστάλθηκε με συστημένο ταχυδρομείο στην Αιτήτρια και στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Ομοίως η Αιτήτρια δεν την παρέλαβε. Ακολούθησε εκ των υστέρων λόγω μη εφικτού επίδοσης με συστημένο ταχυδρομείο η επίδοση της με ιδιωτική επίδοση. Η Αιτήτρια παραδέχεται ότι έλαβε την ειδοποίηση με ιδιωτική επίδοση. Από το Τεκμήριο 10 φαίνεται ότι αποστάλθηκαν οι επιστολές περί το Σεπτέμβριο 2022 ή τουλάχιστον έγινε προσπάθεια αποστολής τους.
Προχωρώ να εξετάσω τον λόγο έφεσης που προωθείται πρώτος στη γραπτή αγόρευση της Αιτήτριας ότι δηλαδή η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» έχει σταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για την καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη. Ισχυρίζεται επίσης ότι δεν της επιδόθηκε η ειδοποίηση τύπου «Ι».
Υιοθετούνται τα όσα αναφέρονται ανωτέρω. Ως έγινε αποδεκτό από το Δικαστήριο με βάση τα γεγονότα που παρουσιάστηκαν είναι ότι περί το Σεπτέμβριο 2022 έγινε προσπάθεια επίδοσης της εν λόγω ειδοποίησης τύπου «Ι» μέσω αποστολής της με συστημένο ταχυδρομείο και ακολούθησε ιδιωτική επίδοση. Ως αναφέρεται ανωτέρω η διαδικασία πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου ξεκινά αρχικά με την επίδοση ειδοποίησης στον ενυπόθηκο οφειλέτη αλλά και σε κάθε ενδιαφερόμενο πρόσωπο ειδοποίησης Τύπου «Ι». Αν δεν υπάρξει συμμόρφωση ακολουθεί η επίδοση σε κάθε ενδιαφερόμενο πρόσωπο ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ». Στο άρθρο 44Γ(2) του Νόμου αναφέρεται ότι η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» πρέπει να επιδίδεται εντός περιόδου όχι μικρότερης των τριάντα ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου. Όσον αφορά την ειδοποίηση πλειστηριασμού σχετική αναφορά γίνεται στο άρθρο 44Ζ του Νόμου και ο τύπος του καθορίζεται στο δεύτερο παράρτημα του περί Πώλησης Ενυπόθηκου Ακινήτου μέσω Ηλεκτρονικού συστήματος πλειστηριασμού διατάγματος του 2019.
Έχω εξετάσει αρχικά το Τεκμήριο 10,11 και 13 της ένορκης δήλωσης της Ένστασης και διαπίστωσα ότι η ειδοποίηση τύπου «Ι» έγινε προσπάθεια αποστολής της με συστημένο ταχυδρομείο στην Αιτήτρια περί το Σεπτέμβριο 2022. Η ίδια αναφέρει ότι παρέλαβε με ιδιωτική επίδοση ειδοποίηση τύπου «Ι» τον Ιούνιο με ιδιώτη επιδότη. Στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα φαίνεται ότι επιδόθηκαν με ιδιωτική επίδοση περί τον Οκτώβριο 2022 μετά την αποτυχία επίδοσης μέσω συστημένου ταχυδρομείου.
Με την ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» κλήθηκαν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα όπως εντός 45 ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της κατάστασης λογαριασμού καταβάλουν το οφειλόμενο ποσό. Ως προκύπτει από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» (η προσπάθεια επίδοσης με συστημένο έγινε τον Ιανουάριο 2024 το ίδιο και η ιδιωτική επίδοση), αυτή έχει επιδοθεί σε περίοδο μεγαλύτερη των τριάντα ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου, ενώ η Ειδοποίηση Ηλεκτρονικού πλειστηριασμού έχει επιδοθεί σε περίοδο μεγαλύτερη των 45 ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου. Επιπρόσθετα η προθεσμία των 45 ημερών που είχε θέσει η Καθ’ ής η Αίτηση μέσω της ειδοποίησης τύπου «Ι» για συμμόρφωση με το οφειλόμενο ποσό είχε παρέλθει όταν επιδόθηκε η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ». Σε καμία περίπτωση δε θεωρείται πρόωρη λοιπόν η αποστολή της ειδοποίησης τύπου «ΙΑ» ή ότι έχει αποσταλεί αυτή πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή εφόσον η ειδοποίηση τύπου «Ι» προφανώς επιδόθηκε αρκετό χρονικό διάστημα πριν την αποστολή και επίδοση της ειδοποίησης τύπου «ΙΑ».
Κρίνεται αβάσιμος ο εν λόγω λόγος έφεσης.
Κατά ακολουθίαν όλων όσων έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου παρέλκει η εξέταση οποιουδήποτε άλλου ζητήματος. Καταλήγω ότι η πλευρά της Αιτήτριας δεν έχει καταδείξει ότι στην υπό εξέταση περίπτωση συντρέχει οποιοσδήποτε από τους λόγους ακύρωσης, οι οποίοι ρητά αναφέρονται στο Άρθρο 44Γ(3) του Ν.9/1965, δυνάμενοι να ακυρώσουν τη σχετική Ειδοποίηση τύπου ΙΑ και συνεπακόλουθα τη διαδικασία πλειστηριασμού του ενυπόθηκου ακινήτου που αυτή αφορά.
Κατ΄ ακολουθίαν όλων των πιο πάνω η υπό κρίση Αίτηση/Έφεση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της Εφεσίβλητης/ Καθ’ής η Αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο στην κλίμακα ως καθορίζεται από την αξία του ακινήτου.
(Υπ.)................
Μ-Α Στυλιανού Ε.Δ.
Πιστόν αντίγραφο
Πρωτοκολλητή