ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Ε. Χατζηευτυχίου, Α.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 833/16
Μεταξύ:
Κυπριακή Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ
Ενάγουσα
- και -
1. Κωστάκης Μιχαήλ
2. Λεωνίδας Κίμωνος ως παραλήπτης και διαχειριστής της περιουσίας της εταιρείας Cyproperties Constructions Ltd
Εναγόμενοι
----------------------------------
Ημερομηνία: 24 Μαΐου, 2024
Εμφανίσεις:
Για ενάγουσα: κ. Μ. Νικολάου
Για εναγόμενο 1: κ. Μ. Ιωάννου
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο εναγόμενος 1 είναι πρωτοφειλέτης σε δάνειο που έλαβε από την ενάγουσα.
Η εναγόμενη 2 εταιρεία είναι εγγυήτρια και ενυπόθηκος οφειλέτιδα (εναντίον της εκδόθηκε απόφαση και Διάταγμα εκποίησης της υποθήκης το 2016).
Θέση του εναγόμενου 1 είναι ότι υπέγραψε τη συμφωνία δανείου μετά από δόλο, ψευδείς παραστάσεις και απάτη της ενάγουσας και της εναγόμενης 2. Ανταπαιτεί την ακύρωση της συμφωνίας δανείου και δήλωση του Δικαστηρίου ότι δεν οφείλει οποιοδήποτε ποσό στην ενάγουσα.
Η μαρτυρία λήφθηκε υπόψη στην ολότητά της, έστω κι αν δεν γίνεται ρητή αναφορά στο κείμενο της απόφασης. Μπορεί να συνοψισθεί ως εξής:
Ο ΜΕ συμφώνησε με τη γραπτή δήλωσή του (Έγγραφο Α). Ο εναγόμενος 1, τον Σεπτέμβριο 2010, υπέγραψε συμφωνία δανείου ύψους €180.000 με επιτόκιο 6% (Τεκμήριο 5). Το δάνειο θα αποπληρωνόταν με μηνιαίες δόσεις. Ο εναγόμενος 1 μέχρι το 2012 έκανε πληρωμές έναντι του δανείου μόνο πέντε φορές. Το 2013 η ενάγουσα προέβη σε τερματισμό (Τεκμήριο 10). Το σημερινό οφειλόμενο ποσό είναι €184.062,03, με τόκο 5% από 1.1.24 (Τεκμήριο 7).
Ο εναγόμενος 1 συμφώνησε με τη γραπτή δήλωσή του (Έγγραφο Β). Συνεργαζόταν με την εναγόμενη 2 από τον Μάϊο 2010, κατασκευάζοντας γι’ αυτήν μεταλλικές κατασκευές. Τον Ιούλιο 2010, τον παρότρυνε να αγοράσει από αυτή ένα διαμέρισμα και να επεκτείνουν τη συνεργασία τους σε σχέση με τις μεταλλικές κατασκευές «ουτώς ώστε να εξασφάλιζε και ο [εναγόμενος 1] κάποιο σημαντικό κέρδος». Ο εναγόμενος 1 απάντησε ότι δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει το διαμέρισμα. Η εναγόμενη 2 τον διαβεβαίωσε ότι μπορεί να λάβει δάνειο από την ενάγουσα. Επισκέφθηκαν την ενάγουσα. Η τελευταία τον παρότρυνε να αγοράσει το διαμέρισμα και του ανέφερε ότι θα του παραχωρούσε το δάνειο. Εγγυητής θα ήταν η εναγόμενη 2 και το διαμέρισμα (το οποίο είχε παραμείνει εγγεγραμμένο στο όνομά της) θα υποθηκευόταν. Η ενάγουσα και η εναγόμενη 2, ισχυρίζεται, τον εξαπάτησαν καθότι τον διαβεβαίωσαν ότι δεν θα αποπληρώσει το δάνειο, τον προέτρεψαν να υπογράψει, τον διαβεβαίωσαν ότι η υποθήκη εξασφάλιζε επαρκώς το δάνειο και του απέκρυψαν την κακή οικονομική κατάσταση της εναγόμενης 2 με σκοπό την παροχή οικονομικών διευκολύνσεων στην τελευταία.
Οι δύο πλευρές αγόρευσαν γραπτώς. Έλαβα υπόψη μου όλα όσα ανέφεραν.
Παρακολούθησα τους μάρτυρες έχοντας υπόψη τις σχετικές αρχές (Χριστοφόρου v. Γερμανού, Πολ. Έφεση 247/13, ημερ. 7.4.20, ECLI:CY:AD:2020:A112, Πατάτσου ν. Χιλμί κ.ά., Πολ. Έφεση 300/11, ημερ. 31.5.17, ECLI:CY:AD:2017:A201). Η αξιολόγηση της μαρτυρίας γίνεται σε συνάρτηση με τις δικογραφημένες θέσεις και τα τεκμήρια (Ιωαννίδης v. Στυλιανός & Γεώργιος Εργοληπτική Εταιρεία Λτδ, Πολιτική Έφεση 369/14, ημερ. 25.5.22), ECLI:CY:AD:2022:A214.
Ο ΜΕ μου έκανε πολύ καλή εντύπωση. Απαντούσε στις ερωτήσεις με πληρότητα, προσκομίζοντας σχετικά τεκμήρια. Η αξιοπιστία του δεν κλονίστηκε. Με ειλικρίνεια ανέφερε ότι γνωρίζει τα γεγονότα μέσα από τα έγγραφα που κατέχει. Τα έγγραφα, όχι μόνο δεν αμφισβητήθηκαν από τον εναγόμενο 1, αλλά η υπογραφή της συμφωνίας δανείου, ο τερματισμός και το οφειλόμενο ποσό δηλώθηκαν ως παραδεκτά. Το Δικαστήριο μπορεί να βασιστεί στη μαρτυρία του.
Η μαρτυρία του εναγόμενου 1 παρουσιάζει αδυναμίες.
Για να καταδείξει το δόλο εις βάρος του, ισχυρίστηκε κατ’ επανάληψη ότι η ενάγουσα τον διαβεβαίωσε ότι «δεν θα καλείτο σε καμία περίπτωση να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό, αφού το δάνειο θα γινόταν ουσιαστικά προς όφελος της εναγόμενης 2». Αντίθετα, στη συμφωνία δανείου (Τεκμήριο 5), την οποία υπέγραψε, αναφέρεται ότι είναι υπόχρεος όπως: «Το δάνειο θα είναι πληρωτέο σε εκατόν είκοσι (120) ίσες μηνιαίες δόσεις από ΕΥΡΩ 1.210,00 καθεμία. Η πρώτη δόση θα πληρωθεί στις 10/11/2010 και οι υπόλοιπες την αντίστοιχη ημερομηνία κάθε επόμενου μήνα ωσότου το δάνειο περιλαμβανομένων των τόκων, εξόδων και άλλων επιβαρύνσεων εξοφληθεί εντελώς» (η έμφαση είναι στο πρωτότυπο). Αντεξεταζόμενος όταν του υποβλήθηκε ότι ο εν λόγω όρος είναι αντίθετος με τους ισχυρισμούς του, απάντησε ότι μπορεί να μην διάβασε καλά τη συμφωνία δανείου.
Δεύτερο, σε άλλο σημείο της αντεξέτασης ανέφερε ότι η αποπληρωμή του δανείου θα άρχιζε ένα χρόνο μετά την υπογραφή της συμφωνίας δανείου. Αντεξεταζόμενος του υποδείχθηκε ότι έγιναν πληρωμές έναντι του δανείου τρεις, πέντε και δέκα μήνες αντίστοιχα μετά την υπογραφή της συμφωνίας δανείου. Αρχικά ανέφερε ότι οι πληρωμές γίνονταν μετά από δικές του τηλεφωνικές οδηγίες. Σε άλλο σημείο ανέφερε ότι η ενάγουσα χρησιμοποιούσε τα χρήματά του για τις δόσεις από μόνη της. Σε άλλο σημείο επανέλαβε ότι τα χρήματα υπήρχαν στο λογαριασμό του και μάλλον η ενάγουσα τα έπαιρνε «τηλεφωνικά ή οτιδήποτε». Όταν του υποδείχθηκε ότι οι θέσεις του αναιρούν τον ισχυρισμό του ότι η αποπληρωμή θα άρχιζε ένα χρόνο μετά την υπογραφή της συμφωνίας δανείου, απάντησε ότι δεν μπορεί να γνωρίζει.
Τρίτο, στη γραπτή δήλωσή του αναφέρει ότι η ενάγουσα τον «ανάγκασε» να προβεί στο δάνειο από το οποίο στην ουσία δεν είχε κάποιο οικονομικό ή άλλο όφελος. Αντίθετα, όταν ρωτήθηκε χαρακτηριστικά αντεξεταζόμενος «αν τον έπιασε κάποιος από τον λαιμό» να μεταβεί στην ενάγουσα για να δανειοδοτηθεί, απάντησε «Όχι». Στόχος του, ανέφερε, ήταν να χρηματοδοτηθεί για να έχει κάποιο λογικό κέρδος από την κατασκευή των μεταλλικών κατασκευών για την εναγόμενη 2.
Οι παλινδρομήσεις στη μαρτυρία του είναι εμφανείς.
Επίσης, στη γραπτή δήλωσή του αναφέρει ότι η ενάγουσα του «επέβαλε» να υπογράψει τη συμφωνία δανείου. Αντίθετα, αντεξεταζόμενος ανέφερε ότι επισκέφθηκε την ενάγουσα με τη δική του συναίνεση και υπέγραψε τη συμφωνία με ελεύθερη βούληση. Συμφώνησε με τη χαρακτηριστική θέση του ευπαίδευτου συνήγορου της ενάγουσας ότι «αν ήθελε υπέγραφε, αν ήθελε έφευγε από την πόρτα».
Ακόμη ένα παράδειγμα των αντιφατικών ισχυρισμών του σχετίζεται με τον ισχυρισμό του ότι η ενάγουσα τον παρότρυνε να αγοράσει το διαμερίσμα από την εναγόμενη 2. Συγκεκριμένα, στη γραπτή δήλωσή του (Έγγραφο Β) αναφέρει ότι «η Τράπεζα στην οποία με οδήγησε [η εναγόμενη 2] με παρότρυνε να αγοράσω το διαμέρισμα». Με βάση τη δήλωση αυτή, προσθέτει, η εταιρεία του υπέγραψε συμφωνία αγοράς του διαμερίσματος με την εναγόμενη 2 τον Ιούλιο 2010. Τέτοιος δικογραφημένος ισχυρισμός στην υπεράσπιση και ανταπαίτηση δεν υπάρχει. Αντίθετα, ανέφερε αντεξεταζόμενος ότι πριν υπογράψει τη συμφωνία αγοράς του διαμερίσματος, δεν είχε μιλήσει με κάποιον από την ενάγουσα.
Οι αδυναμίες στη μαρτυρία του -σε ουσιώδεις πτυχές της εκδοχής του- δεν μπορούν να αγνοηθούν. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να βασιστεί στη μαρτυρία του.
Τα όσα καταγράφονται στην παράθεση της μαρτυρίας του ΜΕ, για σκοπούς αποφυγής επανάληψης, καθίστανται ευρήματα του Δικαστηρίου.
Το βάρος απόδειξης της απαίτησης είναι στην ενάγουσα στο ισοζύγιο των πιθανοτήτων (Κωνσταντάς v. Διέτης κ.ά., Πολιτική Έφεση 289/13, ημερ. 6.11.20), ECLI:CY:AD:2020:A380. Αν ικανοποιήσει ότι η εκδοχή της είναι πιο πιθανή παρά όχι, δικαιούται απόφαση (Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (Κύπρου) Λτδ v. Οικονόμου (2014) 1 Α.Α.Δ. 2287). Το (ίδιο) βάρος απόδειξης της ανταπαίτησης είναι στον εναγόμενο 1.
Η υπογραφή της συμφωνίας δανείου είναι παραδεκτή (Τεκμήριο 5).
Ο τερματισμός είναι παραδεκτός (Τεκμήριο 10).
Το σημερινό οφειλόμενο ποσό είναι παραδεκτό (Τεκμήριο 7).
Αναφορικά με την ανταπαίτηση, ουδεμία αξιόπιστη μαρτυρία υπάρχει που να την υποστηρίζει.
Η ενάγουσα απέδειξε την απαίτησή της στον αναγκαίο βαθμό. Επαναλαμβάνω ότι η σύναψη της συμφωνίας δανείου, ο τερματισμός και το οφειλόμενο ποσό δηλώθηκαν ως παραδεκτά (Κόκκινου κ.ά. v. Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ, Πολιτική Έφεση 386/14, ημερ. 20.3.23), ECLI:CY:AD:2023:A124.
Η ανταπαίτηση απορρίπτεται.
Εκδίδεται απόφαση υπέρ της ενάγουσας και εναντίον του εναγόμενου 1 για το ποσό των €184.062,03, πλέον τόκο 5% από 1.1.24 με κεφαλαιοποίηση μια φορά το χρόνο, ήτοι κάθε 31η Δεκεμβρίου.
Τα έξοδα, αφού δεν εντοπίζεται λόγος να μην ακολουθήσουν το αποτέλεσμα, επιδικάζονται υπέρ της ενάγουσας και εναντίον του εναγόμενου 1, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Αναφορικά με την ανταπαίτηση, εφόσον έχει συνεκδικαστεί με την απαίτηση, δεν επιδικάζονται έξοδα.
Τα ποσά αυτά θα είναι αλληλέγγυα ή κεχωρισμένα για τα ποσά που επιδικάστηκαν εναντίον της εναγόμενης 2, στο βαθμό που αφορούν κοινό εξ αποφάσεως χρέος και έξοδα.
(Υπ.) ……………………..
Χρ. Ε. Χατζηευτυχίου, Α.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής