ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 2952/2015
Μεταξύ:
ZILOS LTD
Ενάγοντες
Και
1. ΛΑΖΑΡΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
2. RUTH ABBOT
Εναγόμενοι
Και
1. ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΙΑ ΛΙΜΙΤΕΔ
2. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΙΜΙΤΕΔ
Μεσεγγυούχοι
11 Απριλίου, 2024
Εμφανίσεις:
Για Ενάγοντες/Αιτητές: κα Θεοχάρη δια Αντώνης Κ. Καράς Δ.Ε.Π.Ε.
Για Εναγόμενους 1 & 2/Καθ’ ων η Αίτηση: κα Κινοσίδου δια Χρ. Λάρκου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.
Για Μεσεγγυούχο/Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λιμιτεδ, καμία εμφάνιση
ΑΠΟΦΑΣΗ
Στην αίτηση των Εναγόντων/Αιτητών ημερομηνίας 4.10.2023
για διάταγμα κατάσχεσης εις χείρας τρίτου
Στις 22.10.2015, εκδόθηκε απόφαση από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στην ως άνω αγωγή υπέρ των Εναγόντων και εναντίον των Εναγόμενων 1 & 2, αλληλέγγυα και κεχωρισμένα, για ποσό €100.000 πλέον τόκο προς 9% από 3.12.2014 μέχρι εξόφλησης, πλέον δικηγορικά έξοδα (στο εξής το «Εξ Αποφάσεως Χρέος»).
Η απόφαση δεν εφεσιβλήθηκε και είναι τελεσίδικη και εκτελεστή.
Το Εξ Αποφάσεως Χρέος δεν πληρώθηκε από τους Εναγόμενους 1 & 2. Οι Ενάγοντες έλαβαν μέτρα εκτέλεσης της απόφασης στα πλαίσια των οποίων, κατόπιν ακρόασης, εκδόθηκαν διατάγματα εναντίον των Εναγόμενων 1 & 2 για πληρωμή του Εξ Αποφάσεως Χρέους δια μηνιαίων δόσεων. Προς συμμόρφωση με τα διατάγματα αυτά, οι Εναγόμενοι 1 & 2 προέβαιναν σε τακτικές πληρωμές έναντι του Εξ Αποφάσεως Χρέους. Από την ενώπιον μου μαρτυρία προκύπτει ότι, παρά την καταβολή δόσεων, παραμένει σήμερα οφειλόμενο υπόλοιπο. Υπάρχει διαφωνία ως προς το ύψος του υπολοίπου όμως αυτό δεν ενδιαφέρει άμεσα την παρούσα διαδικασία.
Προκύπτει επίσης από τη μαρτυρία ότι σε διάφορα χρονικά σημεία οι Ενάγοντες καταχώρησαν ιδιωτικές ποινικές υποθέσεις εναντίον των Εναγόμενων 1 & 2 για το αδίκημα της καταδολίευσης πιστωτή ένεκα της μη τακτικής καταβολής των μηνιαίων δόσεων που είχαν διαταχθεί. Οι Εναγόμενοι 1 & 2 επικαλούνται οικονομικά προβλήματα και προβλήματα υγείας που επηρεάζουν τη δυνατότητα τους για πληρωμή των δόσεων. Όμως, ούτε αυτό αφορά άμεσα το προς απόφαση ζήτημα στην παρούσα διαδικασία. Τα διατάγματα μηνιαίων δόσεων υφίστανται. Εάν υπάρχουν λόγοι που δικαιολογούν την ακύρωση τους ή τη μείωση του ποσού των δόσεων, αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να αποφασιστεί επί του παρόντος.
Προς εκτέλεση της απόφασης και εξόφλησης του Εξ Αποφάσεως Χρέους, με την παρούσα Αίτηση, οι Ενάγοντες εξασφάλισαν μονομερώς, στις 14.11.2023, προσωρινό διάταγμα για δέσμευση ποσών κατατεθειμένων στο όνομα των Εναγόμενων 1 και/ή 2, στον Μεσεγγυούχο/Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λίμιτεδ (garnishee order nisi).
Παρενθετικά σημειώνω ότι η Αίτηση αποσύρθηκε και απορρίφθηκε σε ενωρίτερο στάδιο εναντίον της Τράπεζας Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λίμιτεδ.
Μετά την επίδοση του διατάγματος garnishee nisi, ο Μεσεγγυούχος/Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λίμιτεδ, δέσμευσε ποσό €719 που βρισκόταν κατατεθειμένο σε τρεχούμενο λογαριασμό στο όνομα της Εναγόμενης 2, ποσό €1.997 που βρισκόταν κατατεθειμένο σε κοινό λογαριασμό που διατηρούν οι Εναγόμενοι 1 & 2 καθώς και ποσό €1.261 που βρισκόταν κατατεθειμένο σε τρεχούμενο λογαριασμό στο όνομα του Εναγόμενου 1.
Στην πορεία, από τον τρεχούμενο λογαριασμό της Εναγόμενης 2, με τη συγκατάθεση των Εναγόντων, αποδεσμεύτηκε ποσό €196 για πληρωμή άλλου χρεωστικού υπολοίπου της Εναγόμενης 2 και, συνεπώς, παραμένει δεσμευμένο ποσό €523 στον λογαριασμό εκείνο.
Η πλευρά των Εναγόμενων 1 & 2 ενίσταται τόσο στην οριστικοποίηση του προσωρινού διατάγματος garnishee order nisi όσο και στην έκδοση διατάγματος για πληρωμή των δεσμευμένων ποσών στους Ενάγοντες.
Στην ένσταση που εγείρουν οι Εναγόμενοι 1 & 2, τονίζουν ότι δεν αποδέχονται το ύψος του ποσού που, κατά τους Ενάγοντες, συνιστά το σημερινό υπόλοιπο του Εξ Αποφάσεως Χρέους. Όπως σημείωσα πιο πάνω, αυτό δεν είναι το κατάλληλο πλαίσιο για να αποφασιστεί το ύψος της οφειλής που παραμένει. Το σημαντικό για την παρούσα διαδικασία είναι ότι το οφειλόμενο υπόλοιπο, κατά γενική αποδοχή, είναι μεγαλύτερο από το συνολικό ποσό των €3.781 που έχει δεσμευτεί με το διάταγμα garnishee nisi σε λογαριασμούς των Εναγόμενων.
Οι Εναγόμενοι 1 & 2 υποστηρίζουν επίσης ότι η Αίτηση είναι αντικανονική. Εστιάζουν στο ότι στο σώμα της Αίτησης αναφέρεται ότι αυτή υποστηρίζεται «από ένορκη δήλωση της Λίνας Καφυρά» όμως ενόρκως δηλούσα είναι άλλο πρόσωπο, η Αδαμαντία Χαραλάμπους.
Η πλευρά των Εναγόντων αναφέρει ότι και τα δύο πρόσωπα είναι δικηγόροι στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τους Ενάγοντες και η λανθασμένη αναγραφή συνιστά τυπογραφικό λάθος που μπορεί να διορθωθεί.
Θεωρώ ότι το λάθος αυτό δεν συνιστά παρατυπία μοιραία για την Αίτηση. Η προϋπόθεση είναι όπως η Αίτηση υποστηρίζεται από μαρτυρία. Αυτό είναι το ουσιαστικό. Στην προκείμενη περίπτωση η Αίτηση πράγματι υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση της Αδαμαντίας Χαραλάμπους δεόντως πιστοποιημένη (jurat) από αρμόδιο πρωτοκολλητή και, στην πορεία, δόθηκε άδεια για καταχώρηση και 2ης ένορκης δήλωσης της ιδίας. Επιπρόσθετα, δεν διακρίνω να έχουν τεθεί, επί της ουσίας, σε μειονεκτική θέση ή να έχουν δυσμενώς επηρεαστεί οι Εναγόμενοι 1 & 2 από τη λανθασμένη αναγραφή του ονόματος της ενόρκως δηλούσας στο σώμα της Αίτησης.
Με αυτά τα δεδομένα, κρίνω ότι πρόκειται για παρατυπία που μπορεί να θεραπευτεί δυνάμει της Δ. 64 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών (στην μορφή που ισχύουν για την παρούσα Αίτηση) καθώς και ότι, υπό τις περιστάσεις, είναι δίκαιο να θεραπευτεί. Εκδίδεται επομένως αντίστοιχη διαταγή.
Είναι γεγονός ότι για σκοπούς της Αίτησης ορκίζεται δικηγόρος στο γραφείο που εκπροσωπεί τους Ενάγοντες, κάτι που οι Εναγόμενοι 1 & 2 επίσης εγείρουν στην ένσταση τους. Στην προκείμενη περίπτωση όμως, τα σημαντικά γεγονότα, είναι γεγονότα για τα οποία θα μπορούσε να λάβει γνώση από την πρόσβαση που έχει στον φάκελο της αγωγής. Συνεπώς ούτε αυτός ο λόγος θα μπορούσε να οδηγήσει σε απόρριψη της Αίτησης.
Οι Εναγόμενοι 1 & 2 εγείρουν και θέμα απόκρυψης γεγονότων από την πλευρά των Εναγόντων. Επισημαίνουν ότι το διάταγμα garnishee nisi είχε εκδοθεί μονομερώς όμως οι Ενάγοντες δεν ενημέρωσαν το Δικαστήριο ότι είχαν εκδοθεί διατάγματα πληρωμής του Εξ Αποφάσεως Χρέους δια μηνιαίων δόσεων και ότι γίνονταν πληρωμές, ότι οι Ενάγοντες δεν ενημέρωσαν το Δικαστήριο για τα οικονομικά προβλήματα και προβλήματα υγείας των Εναγόμενων, ότι οι Ενάγοντες καταχώρησαν ιδιωτικές ποινικές υποθέσεις εναντίον τους και ότι έγιναν προτάσεις από πλευράς των Εναγόμενων για «να βρεθεί μια λογική λύση» που δεν εισακούστηκαν. Η πλευρά των Εναγόντων, ουσιαστικά, δεν αμφισβητεί τα γεγονότα αυτά, όμως αντιλέγει ότι είναι άσχετα με την παρούσα διαδικασία.
Εξέτασα τη συγκεκριμένη θέση. Το καθήκον ενός διάδικου που προσέρχεται στο Δικαστήριο μονομερώς, να προβεί σε πλήρη και ειλικρινή αποκάλυψη είναι δεδομένο, όπως δεδομένες και οι επιπτώσεις εάν διαφανεί ότι δόθηκε στο Δικαστήριο στρεβλωμένη εικόνα στη βάση της οποίας χορήγησε μονομερώς κάποιο διάταγμα. Η υποχρέωση όμως αυτή αφορά γεγονότα σχετικά με το επίδικο θέμα της συγκεκριμένης διαδικασίας. Αυτά που οι Εναγόμενοι 1 & 2 επικαλούνται ότι δεν είχαν αποκαλυφθεί από την άλλη πλευρά, δεν θα ήταν καθοριστικά κατά την έκδοση του διατάγματος garnishee nisi όπως δεν είναι καθοριστικά ούτε στο στάδιο αυτό. Παρότι έχουν τη σημασία τους για σκοπούς της ευρύτερης διαφοράς και σχέσης μεταξύ των μερών, δεν σχετίζονται άμεσα με τις προϋποθέσεις και παραμέτρους που θα καθορίσουν το αποτέλεσμα της παρούσας Αίτησης.
Εγείρεται τέλος η θέση ότι η παρούσα Αίτηση προωθείται κακόπιστα και καταχρηστικά από τους Ενάγοντες. Δεν αμφιβάλλω ότι οι Εναγόμενοι 1 & 2 νιώθουν ότι αδικούνται με τις ενέργειες και μέτρα που λαμβάνουν οι Ενάγοντες για είσπραξη του Εξ Αποφάσεως Χρέους και με τη γενικότερη στάση των Εναγόντων που θεωρούν «επιθετική». Όμως, τα δεδομένα στην παρούσα περίπτωση είναι ότι εκδόθηκε εναντίον τους Δικαστική απόφαση, η οποία είναι τελεσίδικη και η οποία δεν έχει εξοφληθεί. Τα μέτρα που λαμβάνουν οι Ενάγοντες, στο βαθμό που μπορώ να διακρίνω για σκοπούς αυτής της διαδικασίας, είναι εντός των δικαιωμάτων τους. Δεν απαγορεύεται η λήψη διάφορων διαβημάτων, παράλληλα, προς εκτέλεση μιας δικαστικής απόφασης.
Ενόψει των πιο πάνω, κρίνω ότι οι λόγοι ένστασης που εγείρουν οι Εναγόμενοι 1 & 2 δεν μπορούν να πετύχουν την ακύρωση του προσωρινού διατάγματος garnishee nisi.
Στην παρούσα περίπτωση, κατά την εξέταση της Αίτησης μονομερώς, διαπιστώθηκε ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις για την έκδοση του[1] διατάγματος garnishee nisi. Κατά την εκδίκαση της παρούσας, δεν παρουσιάστηκε οποιοδήποτε στοιχείο από την πλευρά των Εναγόμενων 1 & 2 που να ανατρέπει τις αρχικές διαπιστώσεις.
Συγκεκριμένα οι Εναγόμενοι 1 & 2 είναι εξ αποφάσεως οφειλέτες των Εναγόντων αφού το Εξ Αποφάσεως Χρέος δεν έχει εξοφληθεί. Περαιτέρω, υπάρχει σχέση πιστωτή και χρεώστη μεταξύ των Εναγόμενων 1 & 2 και του Μεσεγγυούχου. Ειδικότερα, οι Εναγόμενοι 1 & 2 είναι δικαιούχοι των ποσών που βρίσκονται κατατεθειμένα στους τραπεζικούς λογαριασμούς που διατηρούν με τον Μεσεγγυούχο/Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λίμιτεδ ως έχω αναφέρει πιο πάνω. Η ιδιότητα του καταθέτη καθιστά τους Εναγόμενους, πιστωτές της τράπεζας. Αυτά, μαζί με τα υπόλοιπα δεδομένα δικαιολογούσαν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ της έκδοσης του προσωρινού διατάγματος garnishee nisi.
Επιπρόσθετα, δεν έχει αποκαλυφθεί κάποιος ικανός λόγος για να μην οριστικοποιηθεί αυτό το διάταγμα (garnishee order absolute) και για να μην διαταχθεί η πληρωμή των δεσμευμένων ποσών προς τους Ενάγοντες. Αντίθετα, το Εξ Αποφάσεως Χρέος είναι πληρωτέο και απαιτητό και υπάρχει διαθέσιμο ποσό που μπορεί να πληρωθεί έναντι αυτού. Υπό τις περιστάσεις, είναι ορθό και δίκαιο να πληρωθεί το δεσμευμένο ποσό στους Ενάγοντες.
Συνεπώς, για τους λόγους που έχω εξηγήσει, το προσωρινό διάταγμα (garnishee order nisi) ημερομηνίας 14.11.2023, οριστικοποιείται (garnishee order absolute).
Εκδίδεται περαιτέρω διάταγμα που διατάζει τον Μεσεγγυούχο/Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λίμιτεδ όπως πληρώσει στους Ενάγοντες τα ποσά που είχαν δεσμευτεί δυνάμει του διατάγματος κατάσχεσης, τα οποία θα πιστωθούν από τους Ενάγοντες έναντι του Εξ Αποφάσεως Χρέους.
Αναφορικά με τα έξοδα της παρούσας Αίτησης, ακολουθώντας το αποτέλεσμα, επιδικάζονται υπέρ των Εναγόντων και εναντίον των Εναγόμενων 1 & 2, ως θα υπολογιστούν και θα εγκριθούν. Τα έξοδα του Μεσεγγυούχου/Ελληνικής Τράπεζας Δημόσια Εταιρεία Λίμιτεδ θα επιβαρύνουν επίσης τους Εναγόμενους 1 & 2 και θα καταβληθούν από τα δεσμευμένα ποσά, πριν την πληρωμή του υπόλοιπου που θα παραμείνει προς τους Ενάγοντες.
(Υπ.) ………………………..
Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
[1] Ιωακείμ ν Μ. Γεωργιάδης Πολιτική Έφεση Ε142/2018, ημερομηνίας 18.11.2020, Solvochem France Sarl v Κυπριακής Εταιρείας Αποθήκευσης Πετρελαιοειδών Λτδ, Πολιτική Έφεση Ε9/2014 ημερομηνίας 9.5.2019