ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Α. ΛΟΥΚΑ, Ε.Δ.
Αρ. Αιτ. 292/2021
Επί τοις αφορώσι τον Περί Εταιρειών Νόμο Κεφ. 113 άρθρα 203, 209, 211 (ε), 211 (στ), 212 (α), 212 (γ), 213 (1), 214 (1) & 333
-και-
Επί τοις αφορώσι την εταιρεία F.N & A.G DEVELOPERS LTD (H.E. 131023), εκ Λευκωσίας
Και
Επί τοις αφορώσι την αίτηση της KERMIA PROPERTIES & INVESTMENTS LTD (H.E. 658) εκ Λευκωσίας
Ημερομηνία: 8/4/2024
Εμφανίσεις:
Για Αιτήτρια: κ. Καλλένος
Για Καθ’ ης η αίτηση: κ. Αγγελίδης με κ. Χατζηστερκώτη
ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την υπό εξέταση αίτηση αξιώνεται όπως τεθεί σε εκκαθάριση η Καθ’ ης η αίτηση (1) και διοριστεί ο Επίσημος Παραλήπτης ως Εκκαθαριστής της (2), λόγω ανικανότητας να πληρώσει χρέος της. Η Καθ’ ης η αίτηση αντιτείνει ότι, δεν επιδόθηκε ορθώς η ειδοποίηση, ως ο Νόμος επιβάλλει, υπάρχει καλόπιστη αμφισβήτηση του χρέους και ότι δεν καταδείχθηκε αφερεγγυότητα της. Έτσι σκιαγραφούνται τα επίδικα ζητήματα, τα οποία, στην πραγματική και νομική τους υπόσταση, θα αναλυθούν κατωτέρω.
Μέσω της αιτήσεως προκύπτει ότι η Καθ’ ης η αίτηση ασκεί επάγγελμα εργολήπτη, μεταξύ άλλων. Διατάχθηκε δυνάμει αποφάσεως του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού να καταβάλει ποσά ως έξοδα στην Αιτήτρια. Συγκεκριμένα διατάχθηκε όπως καταβάλει ποσό:
€8.336,00 πλέον τόκο 3.5% ετησίως από 21/8/2018 μέχρι εξοφλήσεως πλέον ΦΠΑ επί ποσού €7.368,00 πλέον €230 έξοδα έκδοσης της απόφασης ημερομηνίας 20/12/2018 και
€5.750,50 πλέον τόκο 2% ετησίως από 21/11/2019 μέχρι εξοφλήσεως πλέον ΦΠΑ επί ποσού €5.716,00 πλέον €203 έξοδα αίτησης ημερομηνίας 18/10/2019.
Με επιστολή της ημερομηνίας 3/3/2021 η Αιτήτρια κάλεσε την Καθ’ ης η αίτηση να καταβάλει τα οφειλόμενα ποσά, χωρίς αποτέλεσμα. Η επιστολή επιδόθηκε στο εγγεγραμμένο γραφείο της Καθ’ ης η αίτηση την 11/3/2021, όπου εκεί βρέθηκε να διαμένει η κ. Χριστίνα Αποστόλου, σύζυγος του διευθυντή της Καθ’ ης η αίτηση. Εκεί επιδόθηκε η εν λόγω επιστολή και στο Διευθυντή της Καθ’ ης η αίτηση. Η αίτηση καταχωρήθηκε αφού παρήλθαν 3 εβδομάδες και η Καθ’ ης η αίτηση δεν αποπλήρωσε την οφειλή της.
Η Αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του κ. Ανδρέα Γρηγορίου, υπεύθυνου για την οικονομική διαχείριση της Αιτήτριας. Ο κ. Γρηγορίου επισυνάπτει στην ένορκη του δήλωση ως Τεκμήρια 1 και 2 αντίστοιχα, τις αποφάσεις, όπως αναφέρονται ανωτέρω, με τις οποίες επιδικάζεται ποσό εξόδων υπέρ της Αιτήτριας και εναντίον της Καθ’ ης η αίτηση. Επισυνάπτει επίσης, αντίγραφο της επιστολής ημ. 3/3/21 (Τεκμήριο 3), επιδόσεις μέσω της Χριστίνας Αποστόλου, στο εγγεγραμμένο γραφείο (Τεκμήριο 5) και στο διευθυντή της Καθ’ ης η αίτηση (Τεκμήριο 6), καθώς και απόδειξη καταβολής τέλους στον Έφορο Εταιρειών, για την καταχώρηση της υπό εξέταση αίτησης (Τεκμήριο 7). Καταλήγει ο κ. Γρηγορίου ότι η Καθ’ ης η αίτηση είναι αναξιόχρεη και δεν μπορεί να ικανοποιήσει την οφειλή της Αιτήτριας, έτσι είναι ορθό και δίκαιο όπως τεθεί υπό εκκαθάριση.
Στο φάκελο του Δικαστηρίου, υπάρχουν δημοσιεύσεις, στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερομηνίας 28/5/2021 (σελ. 4791) και στην εφημερίδα «ΑΛΗΘΕΙΑ» ημερομηνίας 25/5/2021 (σελ. 21), όπου γίνεται σχετική ειδοποίηση ως προς την παρούσα αίτηση.
Μέσω της ενστάσεως της η Καθ’ ης η αίτηση εγείρει και τελικώς προώθησε τα εξής: Σκοπός της αίτησης είναι η άσκηση πίεσης για πληρωμή του χρέους, το οποίο δεν είναι αποκρυσταλλωμένο και εκκαθαρισμένο, ενώ το αμφισβητεί. Δεν έγινε ορθή επίδοση της επιστολής απαίτησης. Η Καθ’ ης η αίτηση έχει λειτουργικά κέρδη, μπορεί να πληρώσει τα χρέη της, ενώ δεν στερείται κινητής και ακίνητης περιουσίας. Εγείρεται επίσης ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που τίθενται στο Νόμο, ούτε παρουσιάζεται η οικονομική κατάσταση της Καθ’ ης η αίτηση, ενώ δεν θα ήταν δίκαιο και λογικό να εκκαθαριστεί.
Οι λόγοι ένστασης υποστηρίζονται από ένορκες δηλώσεις του κ. Θεμιστοκλή Χαραλαμπίδη και της κ. Μαρίας Χαραλαμπίδου. Ο πρώτος, διευθυντής της Καθ’ ης η αίτηση, αν και παραδέχθηκε ότι εκδόθηκαν οι αποφάσεις, Τεκμήρια 1 και 2 στην ένορκη δήλωση Γρηγορίου, ανέφερε ότι υπέβαλε έφεση σε σχέση με αυτές (Τεκμήριο 3 στην ε/δ Χαραλαμπίδη). Υποστήριξε ότι η Καθ’ ης η αίτηση δεν είναι αναξιόχρεη, ενώ ο λόγος που δεν πληρώθηκε η απαίτηση της Αιτήτριας είναι ότι έχει ουσιώδη και εύλογη υπεράσπιση. Αυτή στηρίζεται στο δεδικασμένο, αφού προηγούμενη απόφαση αφορούσε τα ίδια ζητήματα με της αγωγής 1845/18, στη βάση της οποίας εκδόθηκαν οι διαταγές για να πληρώσει έξοδα. Παρέλκει η λεπτομερής ανάλυση των αποφάσεων άλλου Δικαστηρίου, για την οποία μάλιστα εκκρεμεί έφεση. Στο κατάλληλο νομικό σημείο θα εξεταστεί πως επενεργεί η έφεση της Καθ’ ης η αίτηση στην εξέταση της παρούσας. Προς επίρρωση των ισχυρισμών του ότι η Καθ’ ης η αίτηση είναι αξιόχρεη, ανέφερε, χωρίς να επισυνάψει το όποιο τεκμήριο, ότι υπάρχουν κατατεθειμένα συμβόλαια της πέραν των 15 εκατομμυρίων ευρώ. Ακόμα υποστήριξε ότι η Αιτήτρια κατακρατεί ποσό 500.000 Λ.Κ. ως θεματοφύλακας, για λογαριασμό της Καθ’ ης η αίτηση.
Ως προς το ζήτημα της επίδοσης, ο κ. Χαραλαμπίδης ανέφερε ότι ο ιδιώτης επιδότης εκ μέρους της Αιτήτριας, αρχικά επιχείρησε να επιδώσει στη βαριά άρρωστη μητέρα του, η οποία είναι επίσης διευθύντρια της Καθ’ ης η αίτηση. Όταν ο επιδότης ενημερώθηκε, για την κατάσταση της μητέρα του, έφυγε. Είχε μιλήσει τηλεφωνικώς με την αδερφή του κ. Χαραλαμπίδη, κ. Μαρία Χαραλαμπίδου, αλλά απέκρυψε την ιδιότητα του. Η κα. Χαραλαμπίδου, αρνείτο να συναντήσει τον επιδότη, όπως και η ίδια στην ένορκη της δήλωση παραδέχεται. Το πρωί της 11/3/2021 πήγε στο σπίτι του κ. Χαραλαμπίδη ο επιδότης, ώστε να επιδώσει την επιστολή Τεκμήριο 3 στην ένορκη δήλωση Γρηγορίου. Ο κ. Χαραλαμπίδης έλειπε και ο επιδότης προσέγγισε γείτονα, τον οποίο παραπλάνησε, και πήγαν μαζί και κτύπησαν την πόρτα. Τότε άνοιξε την πόρτα η Ρουμάνα φίλη του κ. Χαραλαμπίδη, η οποία έτυχε να βρίσκεται εκεί. Στην προσπάθεια του επιδότη να προβεί στην επίδοση η φίλη του κ. Χαραλαμπίδη έκλεισε την πόρτα στον επιδότη κατάμουτρα. Όταν επέστρεψε ο κ. Χαραλαμπίδης στο σπίτι του, πήγε με τη φίλη του σε κάποια δουλειά και όταν τελικώς πήγαν σπίτι από τη δουλειά που είχαν, ανακάλυψαν ότι ο επιδότης είχε εισέλθει στην αυλή του σπιτιού του, έσπασε τζάμι δίπλα από την κύρια είσοδο, άνοιξε την πόρτα και έριξε μέσα τα έγγραφα που ήθελε να επιδώσει. Τότε ο κ. Χαραλαμπίδης ενημέρωσε την αδερφή του, η οποία τηλεφώνησε στον επιδότη και του είπε να πάει πίσω να λάβει τα έγγραφα που άφησε γιατί δεν ήταν νόμιμη η επίδοση. Ο επιδότης φοβήθηκε και πήγε και τα πήρε. Είχαν ενημερώσει τους δικηγόρους τους για τα πιο πάνω. Αναφορικά με την επίδοση της υπό εξέταση αίτησης, ο επιδότης την έριξε με θράσος στην αυλή της οικίας του, υποστηρίζει ο κ. Χαραλαμπίδης. Τα όσα άπτονται της επίδοσης, επιβεβαιώνει με την ένορκη της δήλωση η κα. Χαραλαμπίδου.
Μετά από απόφαση του Δικαστηρίου, επιτράπηκε όπως καταχωρηθεί συμπληρωματική ένορκη δήλωση από τον επιδοτη, στον οποίο αναφέρθηκαν οι Χαραλαμπίδης και Χαραλαμπίδου. Είναι ο ίδιος, ο οποίος προέβη την 11/3/2021 στην επίδοση της επιστολής απαίτησης. Ο ίδιος αναφέρει τη δική του εκδοχή σε σχέση με το πως επέδωσε το εν λόγω έγγραφο. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι χτύπησε την πόρτα της οικίας του κ. Χαραλαμπίδη, όπου είναι και το εγγεγραμμένο γραφείο της Καθ’ ης η αίτηση. Του άνοιξε η κ. Χριστίνα Αποστόλου, του είπε ότι είναι η σύζυγος του κ. Χαραλαμπίδη και αφού κάλεσε τον τελευταίο, ο επιδότης άφησε τα έγγραφα στην παρουσία της, χωρίς η κ. Αποστόλου να υπογράψει. Η κ. Αποστόλου είναι πρόσωπο άνω των 16 ετών και διέμενε στο εγγεγραμμένο γραφείο της Καθ’ ης η αίτηση, όπως είπε στον επιδότη, μαζί με τον κ. Χαραλαμπίδη. Πράγματι είχε επικοινωνήσει μαζί του η κα. Μαρία Χαραλαμπίδου και του είπε να πάει να παραλάβει την επιστολή απαίτησης ημ. 3/3/21 από το γραμματοκιβώτιο της οικίας του κ. Χαραλαμπίδη, αλλά αρνήθηκε. Απορρίπτει τους ισχυρισμούς ότι παραβίασε την όποια πόρτα ή τζάμι. Παραδέχθηκε επίσης ότι επιχείρησε να επιδώσει στη μητέρα του κ. Χαραλαμπίδη, αλλά δεν κατέστη δυνατόν γιατί ήταν άρρωστη και δεν θα ήταν καλή η επίδοση στην κ. Χαραλαμπίδου. Σε ότι αφορά την επίδοση της αίτησης, ο επιδότης αναφέρει ότι την άφησε στην παρουσία του κ. Χαραλαμπίδη, γιατί ο ίδιος αρνήθηκε να υπογράψει την παραλαβή της.
Ο επιδότης αντεξετάστηκε από τον κ. Χατζηστερκώτη, μετά από αίτηση της Καθ’ ης η αίτηση και τη σύμφωνη γνώμη της Αιτήτριας. Εξήγησε με περισσότερη λεπτομέρεια τι έλαβε χώρα κατά την επίδοση της επιστολής Τεκμήριο 3 στην ένορκη δήλωση Γρηγορίου. Είπε ότι πήγε στη διεύθυνση του εγγεγραμμένου γραφείου, κτύπησε την πόρτα, άνοιξε η κ. Αποστόλου, ζήτησε τον διευθυντή, τον κύριο Χαραλαμπίδη, ο οποίος του αναφέρθηκε ότι δεν ήταν μέσα. Της είπε το τι ήθελε, πήρε τηλέφωνο τον κ. Χαραλαμπίδη, του είπε για ποιον λόγο ήταν εκεί. της είπε να μην πάρει τίποτε και ο επιδότης τα άφησε εκεί, εντός της οικίας. Στην προσπάθεια του να επιδώσει την αίτηση, την άφησε εντός της καγκελόπορτας, αλλά έξω από την είσοδο της οικίας του, μπροστά στον κ. Χαραλαμπίδη. Διευκρίνισε ότι το σπίτι του τελευταίου είναι και το εγγεγραμμένο γραφείο της Καθ’ ης η αίτηση.
Ο επιδότης ήταν σταθερός στις απαντήσεις του και οι αιτιολογημένες θέσεις του δεν πλήγηκαν ποσώς. Τουναντίον κατάδειξε με σαφήνεια τον τρόπο επίδοσης. Συγκεκριμένα κατέστησε ξεκάθαρο και μάλιστα με λεπτομέρεια τον τρόπο που επέδωσε εντός του εγγεγραμμένου γραφείου της Καθ’ ης η αίτηση, μετά την άρνηση της κ. Αποστόλου να λάβει την επιστολή απαίτησης. Τούτη η επιστολή, άλλωστε, όπως έγινε παραδεκτό και από την Καθ’ ης η αίτηση, ήλθε εις γνώση του διευθυντή της. Συγκεκριμένα αφού λήφθηκε αυτή η επιστολή από τον κ. Χαραλαμπίδη, ο ίδιος ενημέρωσε την αδερφή του και εκείνη με τη σειρά της κάλεσε τον επιδότη να πάει να την λάβει γιατί δεν έγινε νομίμως η επίδοση. Η επιστολή, δηλαδή, πέρασε στην κατοχή, στα χέρια του διευθυντή της Καθ’ ης η αίτηση, με τον τρόπο που ο επιδότης περιέγραψε. Δεν του άφησαν άλλο τρόπο να επιδώσει, άλλωστε. Η άλλη διευθύντρια της Καθ’ ης η αίτηση η μητέρα του κ. Χαραλαμπίδη, ήταν ηλικιωμένη και άρρωστη, ενώ η κ. Αποστόλου δέχθηκε οδηγίες από τον ίδιο τον κ. Χαραλαμπίδη, να μην παραλάβει τα έγγραφα. Και ενώ τα έγγραφα περιήλθαν στην κατοχή του, τότε μέσω της αδερφής του ο κ. Χαραλαμπίδης, επιχείρησε να τα επιστρέψει στον επιδότη. Τέτοια, αρνητική και απόλυτη ήταν η στάση του κ. Χαραλαμπίδη που όχι μόνο αρνείτο να λάβει το όποιο έγγραφο από τον επιδότη, αλλά όταν τελικά περιήλθε στην κατοχή του επιχείρησε να το επιστρέψει.
Ως είναι νομολογημένο η παράλειψη αντεξέτασης επί ουσιώδες μέρους της μαρτυρίας γενικά ισοδυναμεί με παραδοχή. Όμως ο κανόνας δεν είναι απόλυτος. Το Δικαστήριο έχει πάντοτε την εξουσία να μην αποδεχθεί την μαρτυρία η οποία δεν έτυχε αντεξέτασης, εφόσον από το σύνολο της υπόλοιπης αποδέκτης μαρτυρίας, κριθεί ότι αυτό ενδείκνυται[1]. Εδώ αν και η αίτηση για αντεξέταση του επιδότη άπτετο ευρέως του ζητήματος της επίδοσης, καμία ερώτηση ή υποβολή δεν τους έγινε ως προς τις θέσεις της Καθ’ ης η αίτηση. Συγκεκριμένα στα αιτητικά της αίτησης για αντεξέταση του επιδότη, περιέχονταν ζητήματα όπως: η δήλωση της κ. Αποστόλου ότι είναι η σύζυγος του κ. Χαραλαμπίδη, η τηλεφωνική επικοινωνία των 2 στην παρουσία του επιδότη, η είσοδος του τελευταίου στην οικία τους αφού έσπασε το τζάμι της και η άρνηση του να λάβει πίσω την επιστολή επίδοσης που άφησε στο εγγεγραμμένο γραφείο της Καθ’ ης η αίτηση. Καμιά από τις ως άνω θέσεις δεν υποβλήθηκε στον επιδότη, ούτε καν αντεξετάστηκε επ’ αυτών. Παρέμειναν έτσι αναντίλεκτες οι θέσεις του, εφόσον δεν τέθηκαν ενώπιον του οι περί του αντιθέτου θέσεις της Καθ’ ης η αίτηση.
Έχει σημασία να αναφερθεί ότι οι θέσεις της Καθ’ ης η αίτηση ήταν εκ διαμέτρου αντίθετες με αυτές του επιδότη. Υπήρχε η θέση ότι η σύντροφος, και όχι σύζυγος του κ. Χαραλαμπίδη, είναι Ρουμάνα και έκλεισε κατάμουτρα την πόρτα στον επιδότη, λέγοντας του ότι δεν διαμένει εκεί. Κάτι τέτοιο ουδέποτε τέθηκε ενώπιον του επιδότη, ενώ εντύπωση προκαλεί το ο ισχυρισμός του ίδιου του κ. Χαραλαμπίδη, ότι πήγαν μαζί με αυτό το άτομο για μια δουλειά και επέστρεψαν επίσης μαζί στο σπίτι του, αν και δεν διέμενε εκεί. Δεν υποβλήθηκε στον επιδότη η βασική θέση της Καθ’ ης η αίτηση. Ότι δηλαδή παραβίασε τζάμι για να εισέλθει στην οικία του κ. Χαραλαμπίδη. Τούτη η αιτίαση είναι ιδιαίτερα σοβαρή, γεννά ποινικά αδικήματα και είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τη θέση του επιδότη. Πάλι όμως ο ισχυρισμός αυτός δεν τέθηκε καν ενώπιον του επιδότη. Δεν αναφέρεται να έγινε καν καταγγελία στην αστυνομία για παράνομη είσοδο και φθορά της περιουσίας του κ. Χαραλαμπίδη, όπως ανερυθρίαστα καταλογίζεται στον επιδότη. Συνεπώς τέτοιοι σοβαροί ισχυρισμοί, οι οποίοι άπτονται των επί της ουσίας θέσεων των μερών και απέχουν παρασάγγας, θα αναμένετο να υποβληθούν στον επιδότη, αν μη τι άλλο για να του δοθεί και η ευχέρεια να τοποθετηθεί ως προς αυτούς. Είναι λοιπόν τέτοια η περίσταση εν προκειμένω όπου εφαρμόζεται ο γενικός κανόνας[2], ότι δηλαδή η παράλειψη υποβολής της θέσεων της Καθ’ ης η αίτηση σε τέτοια ουσιώδη ζητήματα, καθιστά τις θέσεις του επιδότη αποδεκτές.
Οι συνήγοροι των μερών με τις αγορεύσεις τους υποστήριξαν τα εκατέρωθεν επιχειρήματα τους. Αναφορά σε αυτές θα γίνεται κατωτέρω όπου κρίνεται απαραίτητο.
Η διαδικασία της υπό εξέταση αιτησης, ρυθμίζεται από τα άρθρα 211 και 212 του Κεφ. 113. Σύμφωνα με το άρθρο 211 του Κεφ. 113:
«Εταιρεία δύναται να εκκαθαριστεί από το Δικαστήριο αν:
(ε) η εταιρεία είναι ανίκανη να πληρώσει τα χρέη της.»
Σύμφωνα με το άρθρο 212 (α) του περί Εταιρειών Κεφάλαιο 113 (στο εξής «ο Νόμος»):
«Εταιρεία λογίζεται ότι είναι ανίκανη να πληρώσει τα χρέη της-
(α) αν πιστωτής, με εκχώρηση ή διαφορετικά, που του χρωστεί η εταιρεία ποσό που υπερβαίνει τις πεντακόσιες λίρες, επέδωσε στην εταιρεία παραδίνοντας στο εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας, απαίτηση υπογραμμένη από αυτόν η οποία απαιτεί από την εταιρεία να καταβάλει το ποσό που οφείλεται με τον τρόπο αυτό, και η εταιρεία για τις επόμενες τρεις εβδομάδες αμέλησε να καταβάλει το ποσό ή να εξασφαλίσει ή να το διευθετήσει προς εύλογη ικανοποίηση του πιστωτή· ή»
Από την αποστολή της ειδοποίησης απαίτησης (βλ. Τεκμήριο 6 στην ένορκη δήλωση Γρηγορίου) καθορίζεται ότι η απαίτηση γίνεται στη βάση του άρθρου 212 (α), παραπέμποντας ουσιαστικά στην διαδικασία που ακολούθησε με την υπό εξέταση αίτηση. Αναφέρονται επακριβώς τα ποσά που οφείλονται και ζητείται η πληρωμή τους εντός 3 εβδομάδων, ως το εν λόγω άρθρο ορίζει. Η έγερση της αιτήσεως στη βάση του άρθρου 212 (α) προκύπτει άλλωστε από τη νομική βάση, το περιεχόμενο της αίτησης και της ένορκης δήλωσης και τα τεκμήρια που κατατέθηκαν σχετικώς[3].
Όπως αναντίλεκτα δηλώνει και ο κ. Γρηγορίου στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, η ειδοποίηση απαίτησης, επιστολή ημερομηνίας 3/3/21 στέλνεται από τους αιτητές- πιστωτές. Η σχετική παράγραφος 4 της ένορκης δήλωσης Γρηγορίου, μάλιστα, γίνεται παραδεκτή από το διευθυντή της Καθ’ ης η αίτηση κ. Χαραλαμπίδη στην δική του ένορκη δήλωση. Δεν μπορεί, λοιπόν, να καρποφορήσει η θέση της Καθ’ ης η αίτηση, όπως εγείρεται πρώτη φορά κατά τις αγορεύσεις της, ότι δεν καταδεικνύεται ποια σχέση έχουν τα πρόσωπα που υπογράφουν την απαίτηση με την Αιτήτρια. Τούτο ξεκαθαρίστηκε από την Αιτήτρια και έγινε παραδεκτό από την Καθ’ ης η αίτηση, σε αρχικό στάδιο.
Για να λάβει χώρα η διαδικασία του άρθρου 212 (α) θα πρέπει αρχικά να επιδοθεί επιστολή απαίτησης στην εταιρεία. Στην προκείμενη περίπτωση αμφισβητείται η ορθότητα της επίδοσης. Ο Δρ. Ποιητής, στο σύγγραμμα του η Εκκαθάριση Εταιρειών, 1η έκδοση, σελ. 22, προβαίνει στη μετάφραση του αγγλικού κειμένου του νόμου, υποστηρίζοντας ότι είναι εγκατάλειψη του εγγράφου στο εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας, που απαιτείται και όχι παράδοση του. Συνδέεται αυτή η ερμηνεία με το άρθρο 372 του Νόμου, όπου προβλέπεται πως επίδοση σε εταιρεία γίνεται με την «άφεση» εγγράφου στο εγγεγραμμένο γραφείο της. Αναλόγως και στη Phasarias (Automotive Centre) Ltd ν. Εταιρεία Σκυροποιίας «ΛΕΩΝΙΚ» Λτδ, [2009] 1B A.A.Δ. 1457, κρίθηκε ότι επίδοση που δεν έγινε σε εγγεγραμμένο γραφείο ήταν άκυρη. Διευκρινίστηκε περαιτέρω στην Επί τοις αφορώσι την Εταιρεία TIG LIFESTYLE HOTELS LTD, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 349/2014, 15/4/2022, ECLI:CY:AD:2022:A160, ότι αν δεν υπάρχει εν τοις πράγμασι εγγεγραμμένο γραφείο, η επίδοση στον διευθυντή της εταιρείας είναι ορθή.
Εν προκειμένω η επίδοση έγινε στο εγγεγραμμένο γραφείο της Καθ’ ης η αίτηση. Τούτο εξάγεται από την αποδεκτή θέση του επιδότη, ότι άφησε τα έγγραφα εντός του εγγεγραμμένου γραφείου της Καθ’ ης η αίτηση στην παρουσία ατόμου που, όπως του ανέφερε, διέμενε εκεί. Εξάγεται όμως και από τη στάση του διευθυντή της Καθ’ ης η αίτηση, ο οποίος προκύπτει να έλαβε κατοχή και γνώση της εν λόγω επιστολής απαίτησης. Συγκεκριμένα ο κ. Χαραλαμπίδης, μέσω της αδερφής του, κάλεσε τον επιδότη να επιστρέψει για να λάβει πίσω την επιστολή απαίτησης. Προκύπτει έτσι ότι η άφεση της επιστολής απαίτησης στο εγγεγραμμένο γραφείο της Καθ’ ης η αίτηση, πέτυχε τον απώτερο σκοπό της ειδοποίησης προς τον διευθυντή, το άτομο που διαχειριζόταν τις υποθέσεις της Καθ’ ης η αίτηση, χωρίς υπάρξει η όποια δυσμενής επίπτωση για την τελευταία[4].
Η άφεση ή έστω εγκατάλειψη, άλλωστε, της επιστολής απαίτησης στο εγγεγραμμένο γραφείο εταιρείας, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω καθιστά ορθή την επίδοση. Επομένως απορρίπτονται οι λόγοι ένστασης που άπτονται της επίδοσης της επιστολής απαίτησης. Σε σχέση με την επίδοση της υπό εξέταση αίτησης, δεν χρειάζεται σχετική ανάλυση, αφού η εν λόγω επίδοση οδήγησε σε εμφάνιση δικηγόρων εκ μέρους της Καθ’ ης η αίτηση.
Αναφορικά με την ύπαρξη χρέους και την αμφισβήτηση του, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη την ενώπιον του μαρτυρία, χωρίς να επιδοθεί σε μια χρονοβόρα και εκτενή διαδικασία, για να καταδειχθεί αν υπάρχει γνήσια και καλόπιστη αμφισβήτηση του χρέους[5]. Οφείλει όμως να αποτρέψει έγερση «νέφους» διαδικασιών ή ενστάσεων απρόθυμων οφειλετών που σκοπό έχουν την περιπλοκή της διαδικασίας[6]. Έχει νομολογηθεί ότι είναι ορθό ο έχων τη βούληση να ενεργήσει ως πιστωτής να καταχωρήσει πρώτα αγωγή και μετά από την υπέρ του εκδοθείσα απόφαση, να προχωρήσει με αίτηση διάλυσης[7]. Είναι παραδεκτό στην προκειμένη περίπτωση ότι υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις (Τεκμήρια 1 και 2 στην ένορκη δήλωση Γρηγορίου), όπου επιδικάζονται ποσά εναντίον της Καθ’ ης η αίτηση και υπέρ της Αιτήτριας. Προέβη δηλαδή η Αιτήτρια σε εκείνο που η νομολογία προβλέπει ως πιο πρόσφορο, πιο ορθό, πριν γίνει σχετική αίτηση, τη λήψη δικαστικής απόφασης, ενώ μέσω της νομολογίας κρίνεται ότι απαντάται και ο ισχυρισμός της Καθ’ ης η αίτηση περί μη ληξιπρόθεσμου ή εκκαθαρισμένου χρέους. Η οφειλή γεννάται από απόφαση Δικαστηρίου, ξεκάθαρη ως προς το ποσό που οφείλεται και σαφούς σε σχέση ακόμα και με το πως θα τοκίζεται το εν λόγω ποσό. Επιπλέον ακόμη και αν δεχθώ ότι η Αιτήτρια κατακρατεί 500.000 ΛΚ, ως η Καθ’ ης η αίτηση παραδέχεται τούτο το ποσό αποτελεί εξασφάλιση[8] για άλλο σκοπό και όχι πληρωμή του επίδικου χρέους.
Η Καθ’ ης η αίτηση παρά ταύτα εγείρει ότι αμφισβητεί τις δικαστικές αποφάσεις μέσω έφεσης και τούτο της γεννά καλόπιστη αμφισβήτηση της οφειλής. Αν και στη βιβλιογραφία καταγράφεται ότι η ύπαρξη έφεσης, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την θεώρηση του εν λόγω ζητήματος, χωρίς πάντως να έχει καθοριστική σημασία[9], γίνεται παραπομπή από το σύγγραμμα στην απόφαση Amalgamated Properties of Rhodesia (1913) Ltd, Re, [1917] 2 Ch. 115, όπου παρέπεμψαν αμφότεροι οι συνήγοροι των μερών και αναφέρονται τα εξής:
«They presented an appeal from that judgment to the House of Lords, and while that appeal was pending a petition was presented, in respect of the costs, to wind up the plaintiff corporation. The petition was opposed by the corporation and creditors, and was heard by Neville J., who thought that the petition should not be dismissed - I do not know whether anybody had the courage to ask for its dismissal - but that it should stand over. The Court of Appeal, however, apparently took the view that the petitioners were entitled to their order ex debito justitiae, and accordingly made a winding up order. That is a precedent, in substance, for the order I propose to make, though not for all the details of that order, and I feel bound to follow it.»
Στη βάση των πιο πάνω αρχών δηλαδή η έγερση έφεσης δεν μπορεί να λειτουργήσει από μόνη της ως απόδειξη καλόπιστης αμφισβήτησης (bona fide dispute) της οφειλής. Ακόμα όμως και αν το Δικαστήριο υπεισέρχετο στην ουσία των επιχειρημάτων της Καθ’ ης η αίτηση αξίζει να αναφερθούν τα ακόλουθα. Τα έξοδα που επιδικάστηκαν υπέρ της Αιτήτριας άπτονται δύο διαδικασιών. Της απόφασης που εκδόθηκε εναντίον της Καθ’ ης η αίτηση στην απουσία της την 20/12/2018 και της απόφασης στην αίτηση παραμερισμού ημερομηνίας 12/6/2020. Στην τελευταία απόφαση, η οποία εφεσιβλήθηκε, το Δικαστήριο κατέληξε ότι η επίδοση που είχε γίνει στην Καθ’ ης η αίτηση ήταν ορθή, καταδείχθηκε έλλειψη σεβασμού προς τους νόμους και τις δικαστικές διαδικασίες και δεν αποκαλύφθηκε συζητήσιμη υπεράσπιση. Αν και δεν θα υπεισέλθω σε ζητήματα που άπτονται της εφέσεως της εν λόγω απόφασης, αρκεί να αναφέρω ότι ως προς τη μη αποκάλυψη συζητήσιμης υπεράσπισης, σε άλλη αγωγή, ήτοι την 1844/18 του Ε.Δ. Λεμεσού, αποφασίστηκαν τελικώς πανομοιότυπα ζητήματα με αυτά που εγείρει η Καθ’ ης η αίτηση ως καλή υπεράσπιση, με αποτέλεσμα την έκδοση εναντίον της απόφασης.
Καταδεικνύεται εκ των ως άνω ότι υφίσταται η υπέρ της Αιτήτριας και εναντίον της Καθ’ ης η αίτηση οφειλή και μάλιστα με δικαστική απόφαση, ως η νομολογία προβλέπει ότι είναι ενδεδειγμένο. Έτσι αφενός η έγερση έφεσης από μόνη της δεν γεννά καλόπιστη και γνήσια αμφισβήτηση του χρέους και αφετέρου τα ζητήματα που εγέρθηκαν και αποφασίστηκαν από το Δικαστήριο και η σχετική αμφισβήτηση τους από την Καθ’ ης η αίτηση, επίσης δεν μπορεί να κριθεί ότι αποτελούν τέτοια αμφισβήτηση.
Σε ότι αφορά το ζήτημα της αφερεγγυότητας και αν αυτό πρέπει να εξεταστεί από το Δικαστήριο, ακόμα και αν πληρωθούν οι προϋποθέσεις του άρθρου 212 (α) ως η Καθ’ ης η αίτηση εισηγείται, αρκεί απλώς να γίνει αναφορά στην Δημήτρης Αυξεντίου & Υιός (Γεωργικά Μηχανήματα) Λτδ ν. Hellenic Bank Public Company Ltd (2014)1(Γ) 2534, ως εξής:
«Η ανικανότητα πληρωμής χρεών που αναφέρεται στο Άρθρο 211(ε) του Κεφ. 113, είναι η γενική ρύθμιση του θέματος. Το τι συνιστά ανικανότητα πληρωμής χρεών εξειδικεύεται στο Άρθρο 212 και οποιαδήποτε των τριών διατάξεων του εν λόγω άρθρου τεκμαίρεται να σημαίνει ότι η εταιρεία αδυνατεί να αποπληρώσει τα χρέη της. Η απόδειξη της προϋπόθεσης της παραγράφου (α) του Άρθρου 212 είναι αρκετή να επιφέρει την εκκαθάριση της εταιρείας θεωρούμενης ανίκανης να πληρώσει τα χρέη της, χωρίς να αποκλείεται η προσκόμιση και άλλης μαρτυρίας που να αποδεικνύει την ανικανότητα αυτή.»
Πλήρωση λοιπόν των προϋποθέσεων που το άρθρο 212 (α) ορίζει, οδηγεί σε επιτυχία της αίτησης, χωρίς την ανάγκη εξέτασης άλλων πτυχών ή σχετικών προϋποθέσεων. Συνεπώς εν προκειμένω δεν τίθεται θέμα εξέτασης ή απόδειξης αφερεγγυότητας της Καθ’ ης η αίτηση.
Αν και δεν αναπτύσσεται στην αγόρευση της Καθ’ ης η αίτηση, ως λόγος ένστασης εγείρεται η κακόβουλη έγερση της αίτησης και η καταχρηστικότητα της. Με κάθε σεβασμό αλλά δεν έχει καταδειχθεί δόλος ή αθέμιτος σκοπός ή εξασφάλιση πλεονεκτημάτων προς όφελος της Αιτήτριας και εις βάρος της Καθ’ ης η αίτηση[10]. Δεν προσδιορίζεται καν ποια γεγονότα ή περιστάσεις δικαιολογούν αυτή την ύπαρξη κατάχρησης ή έστω κακοπιστίας, ενώ όπως έχει νομολογηθεί απαιτείται προσήκων προσδιορισμός των κύριων παραμέτρων επί των οποίων στοιχειοθετείται κατάχρηση[11]. Συνακόλουθα δεν μπορούν να επιτύχουν οι σχετικοί λόγοι ένστασης.
Έχοντας εξετάσει τα όσα εγέρθηκαν ως λόγοι ένστασης και την μαρτυρία που παρουσιάστηκε καταλήγω ότι:
Έχει βάσει των ως άνω αποδειχθεί ότι η Καθ' ης η Αίτηση είναι ανίκανη να πληρώσει τα χρέη της συμφώνως του Άρθρου 211 (ε) για τους λόγους που αναφέρονται στο Άρθρο 212(α).
Συνακόλουθα και λαμβάνοντας υπόψη ότι υπό τις περιστάσεις δημιουργείται νομοθετικό τεκμήριο ύπαρξης αδυναμίας πληρωμής χρεών το Δικαστήριο οφείλει να διατάξει την εκκαθάριση της Καθ’ ης η αίτηση. Εκδίδεται Διάταγμα εκκαθάρισης της Καθ' ης η Αίτηση Εταιρείας. Ο Επίσημος Παραλήπτης διορίζεται Εκκαθαριστής της περιουσίας της Καθ΄ ης η Αίτηση. Αντίγραφο του Διατάγματος να παραδοθεί από τους Αιτητές στον Εκκαθαριστή.
Τα έξοδα Αίτησης ως θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, επιδικάζονται υπέρ της Αιτήτριας και σε βάρος της Καθ΄ ης η Αίτηση. Να καταβληθούν από την περιουσία της Καθ΄ ης η Αίτηση.
Α. Λουκά Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
[1] Σκορδη ν. Λαντου κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 429/2012, 22/4/2020, ECLI:CY:AD:2020:A127, Δημήτρης Σκάρος ν. Χριστοδούλου κ.α.α [1998] 1 Α.Α.Δ. 291
[2]Adidas v. Jonitexo [1987] 1 C.L.R. 383
[3] Βλ. και BITONIC LTD v. BΑNK OF MOSCOW-BANK JOINT STOCK COMPANY ΠΡΩΗΝ JOINT STOCK COMMERCIAL BANK "BANK OF MOSCOW" (OPEN JOINT-STOCK COMPANY), Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 117/2018, 16/3/2022
[4] Παράγοντας που φαίνεται να συνυπολογίζεται στην Επί τοις αφορώσι την Εταιρεία TIG LIFESTYLE HOTELS LTD, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 349/2014, 15/4/2022, ECLI:CY:AD:2022:A160
[5] Tallington Lakes Ltd v Ancasta International Boat Sales Ltd, 2012 WL 6151902
[6] Re Claybridge Shipping Company SA [1981] Com LR 107 (CA), 109, [1997] 1 BCLC 572, 579 και Company (No.006685 of 1996), Re, [1997] B.C.C. 830
[7] Σε ότι αφορά την εταιρεία GPARASKEVAIDES (1966) LTD, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 2/2014, 9/3/2021 και Δημήτρης Αυξεντίου & Υιός (Γεωργικά Μηχανήματα) Λτδ ν. Hellenic Bank Public Company Ltd [2014]1(Γ) 2534
[8] Βλ. σελ. 4 της αγόρευσης της Καθ’ ης η αίτηση
[9] Palmer' s Company Law, 24th Edn. P. 1367
[10] Πετράκη ν. Κίμωνος [2006] 1 Α.Α.Δ. 1311, ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ IMPERIAL TRADING COMPANY LTD, Αριθμός Αίτησης: 664 /2016, 23/12/2016
[11] MELISANIDIS κ.α. v. KRAVITZ (ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΩΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΜΑΤΟΔΟΧΟΣ ΤΟΥ AEGEAN LITIGATION TRUST), Πολιτική Έφεση Αρ. Ε110/20, Ε111/20, Ε112/20, Ε113/20, 6/7/2021