ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.

 

Αρ. Αγωγής: 3753/2021

 

Μεταξύ:

1. CHR. KARAYIANNAS & SON DEVELOPERS LTD

2. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΑΣ

3. ΜΑΡΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΑΣ

Ενάγοντες

και

 

GORDIAN HOLDINGS LIMITED

Εναγόμενη

 

13 Ιουνίου, 2024

 

Εμφανίσεις:

Για Χρίστο Ζακχαίο, προτεινόμενο ενδιαφερόμενο μέρος/Αιτητή: κ. Παπαχαραλάμπους για Κούσιος Κορφιώτης Παπαχαραλάμπους Δ.Ε.Π.Ε.

Για Ενάγοντες/Καθ’ ων η Αίτηση: κ. Χρυσάνθου για TTC Temple Court Chambers

 

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

στην αίτηση του Χρίστου Ζακχαίου/Αιτητή ημερομηνίας 26.2.2022

για προσθήκη του ως εναγόμενου στην αγωγή και παρέμβαση του στην αίτηση ημερομηνίας 30.12.2021 για έκδοση ενδιάμεσων διαταγμάτων

 

 

Η Ενάγουσα 1 εταιρεία είχε λάβει διάφορες πιστωτικές διευκολύνσεις από την Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ. Ως εξασφάλιση είχαν δοθεί, μεταξύ άλλων, προσωπικές εγγυήσεις από τους Ενάγοντες 2 και 3, που είναι διευθυντές της Ενάγουσας 1 εταιρείας, ενώ είχε χορηγηθεί και ομόλογο κυμαινόμενης επιβάρυνσης από την Ενάγουσα 1. Στην πορεία, οι πιστωτικές διευκολύνσεις και οι εξασφαλίσεις μεταφέρθηκαν στην νυν Εναγόμενη.

 

Φαίνεται ότι οι όροι των πιστωτικών διευκολύνσεων δεν τηρήθηκαν και, κατόπιν διαβουλεύσεων, υπεγράφη συμφωνία διευθέτησης των χρεών της Ενάγουσας 1 ημερομηνίας 7.7.2020 (στο εξής η «Συμφωνία Διευθέτησης»).

 

Κατά πόσο η Ενάγουσα 1 ήταν σε παράβαση των όρων της Συμφωνίας Διευθέτησης είναι ένα από τα επίδικα θέματα της αγωγής και δεν είναι επί του παρόντος. Το δεδομένο είναι ότι στις 26.8.2021 ο Εναγόμενος 3 ενημερώθηκε με επιστολή για το διορισμό του εδώ Αιτητή ως διαχειριστή/παραλήπτη της περιουσίας της Ενάγουσας 1 εταιρείας.

 

Οι Ενάγοντες καταχώρησαν την παρούσα αγωγή στις 30.12.2021 με την οποία ζητούν αριθμό θεραπειών και αναγνωριστικών αποφάσεων που σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με τον διορισμό του παραλήπτη/διαχειριστή. Εκτενέστερη αναφορά στις αξιούμενες θεραπείες γίνεται κατωτέρω.

 

Ταυτόχρονα με την καταχώρηση της αγωγής καταχώρησαν και αίτηση με την οποία ζητούν την έκδοση διάφορων ενδιάμεσων διαταγμάτων (στο εξής η «Αίτηση για ενδιάμεσα διατάγματα») που επίσης αφορούν τον διορισμό διαχειριστή/παραλήπτη.

 

Η παρούσα Αίτηση έχει καταχωρηθεί από τον Αιτητή, ως διαχειριστή/παραλήπτη της Ενάγουσας 1 εταιρείας. Μέσω αυτής ζητά να προστεθεί ως εναγόμενος στην αγωγή καθώς και άδεια να εμφανιστεί και ενστεί στην Αίτηση για ενδιάμεσα διατάγματα. Είναι η θέση του ότι είναι αναγκαίος διάδικος στην αγωγή. Υποστηρίζει επίσης ότι έχει δικαίωμα να ενστεί στην Αίτηση για ενδιάμεσα διατάγματα γιατί τα αιτούμενα διατάγματα τον αφορούν άμεση.

 

Η πλευρά των Εναγόντων έχει εγείρει ένσταση την Αίτηση υποστηρίζοντας ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για να εγκριθεί η Αίτηση.

 

Για σκοπούς της απόφασης μου, έχω μελετήσει την Αίτηση και ένσταση καθώς και τις ένορκες δηλώσεις που τις συνοδεύουν. Έχω επίσης μελετήσει τις αγορεύσεις των συνηγόρων. Παράλληλα, γνωρίζω και το περιεχόμενο του φακέλου.

 

Προχωρώ επομένως στην εξέταση της ουσίας της Αίτησης.

 

Η Αίτηση βασίζεται στη Δ.9 Θ.10 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών (στην μορφή που εφαρμόζονται στην παρούσα αγωγή). Προβλέπει τα ακόλουθα:

 

«The Court or a Judge may, at any stage of the proceedings, either upon or without the application of either party, and on such terms as may appear to the Court or Judge to be just, order that the names of any parties improperly joined, whether as plaintiffs or as defendants, be struck out, and that the names of any parties, whether plaintiffs or defendants, who ought to have been joined, or whose presence before the Court may be necessary in order to enable the Court effectually and completely to adjudicate upon and settle all the questions involved in the cause or matter, be added.»

 

Ο γενικός κανόνας είναι ότι ο ενάγοντας αποφασίζει ποια πρόσωπα θα καταστήσει εναγόμενους σε αγωγή που καταχωρεί. Όμως, όπως προκύπτει από την πιο πάνω διάταξη, εάν διαπιστωθεί ότι η προσθήκη κάποιου προσώπου ως εναγόμενου είναι αναγκαία για την αποτελεσματική και πλήρη επίλυση των επίδικων θεμάτων, το Δικαστήριο διατηρεί την εξουσία να πράξει αναλόγως[1].

 

Στο Annual Practice 1958, σελίδα 348, αναλύεται η αντίστοιχη πρόνοια των Αγγλικών Θεσμών, O.16 r.11. Μεταξύ άλλων επεξηγείται ότι πρόσωπο που είναι εμμέσως ενδιαφερόμενο («indirectly interested») δεν προστίθεται ως εναγόμενος[2]. Το ίδιο ισχύει και για πρόσωπο εναντίον του οποίου δεν ζητείται οποιαδήποτε θεραπεία από τον ενάγοντα[3].

 

Στην υπό κρίση Αίτηση, το καθοριστικό ερώτημα είναι κατά πόσο η προσθήκη του Αιτητή ως εναγόμενου καθώς και η παροχή προς αυτόν της δυνατότητας παρέμβασης στην Αίτηση για ενδιάμεσα διατάγματα, είναι αναγκαία υπό τις περιστάσεις για την αποτελεσματική επίλυση των επίδικων θεμάτων.

 

Θεωρώ ότι η απάντηση στο ερώτημα αναδύεται από τις θεραπείες που οι Ενάγοντες αξιώνουν μέσω της αγωγής και τις ενδιάμεσες θεραπείες που επιδιώκουν με την Αίτηση για ενδιάμεσα διατάγματα.

 

Όταν καταχωρήθηκε η υπό κρίση Αίτηση, η πλευρά των Εναγόντων είχε καταχωρήσει μόνο γενικώς οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα. Μεταξύ των αξιώσεων που εκεί καταγράφονται περιλαμβάνονται δηλωτικές αποφάσεις ότι ο διορισμός του Αιτητή ως διαχειριστή/παραλήπτη της εταιρείας είναι άκυρος και/ή παράνομος. Οι αξιούμενες θεραπείες περιλαμβάνουν επίσης διατάγματα που να απαγορεύουν στον διαχειριστή/παραλήπτη να εμποδίζει την Ενάγουσα εταιρεία και τους αξιωματούχους της να εκτελούν τα καθήκοντα τους, διάταγμα που να παραμερίζει όλες τις αποφάσεις που λήφθηκαν από τον διαχειριστή/παραλήπτη καθώς και διάταγμα που να διατάζει τον διαχειριστή/παραλήπτη να παραδώσει στην Ενάγουσα εταιρεία και στους αξιωματούχους της όλα τα περιουσιακά στοιχεία και αρχεία αυτής που έχει στην κατοχή του.

 

Μέχρι την εκδίκαση της Αίτησης, η πλευρά των Εναγόντων καταχώρησε και Έκθεση Απαίτησης. Σε αυτήν, πέραν των ισχυρισμών που προβάλλονται για παράνομο διορισμό του διαχειριστή/παραλήπτη, οι Ενάγοντες «επιφυλάσσουν όλα τα νόμιμα δικαιώματα τους» σε σχέση μετ δοσοληψίες και ενέργειες του διαχειριστή/παραλήπτη, οικειοποίηση περιουσίας από μέρους του και επέμβαση του στα οικονομικά συμφέροντα της εταιρείας.

 

Στην δε Αίτηση για ενδιάμεσα διατάγματα, μεταξύ άλλων, οι Ενάγοντες ζητούν διάταγμα που να απαγορεύει στον διαχειριστή/παραλήπτη να εμποδίζει τους αξιωματούχους της Ενάγουσας εταιρείας να ασκούν τα καθήκοντα τους και διάταγμα που να του απαγορεύει να συνεχίζει τη διαχείριση των υποθέσεων της εταιρείας.

 

Όπως επεξηγήθηκε στην Mepa Underwriting Management Ltd κ.ά. v. Αγροτικής Aνώνυμης Eλληνικής Εταιρείας Γενικών Ασφαλίσεων (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 772:

 

«Το ζήτημα της προσθήκης διαδίκου εμπίπτει εντός της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου. Όπως έχει νομολογηθεί το δικαστήριο διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια να κάμει οποιεσδήποτε αναγκαίες τροποποιήσεις σε σχέση με τους διαδίκους με το να τους προσθέσει, να τους διαγράψει ή να τους αντικαταστήσει και να επιφέρει τέτοιες αλλαγές όσες είναι αναγκαίες για να καταστήσει δυνατή την αποτελεσματική εκδίκαση όλων των μεταξύ των διαδίκων επίδικων θεμάτων.»

 

Στην παρούσα υπόθεση, τόσο στην αγωγή όσο και στην Αίτηση για ενδιάμεσα διατάγματα, οι Ενάγοντες ζητούν θεραπείες που στρέφονται άμεσα εναντίον του ίδιου του διαχειριστή/παραλήπτη. Ενόψει αυτού κρίνω ότι είναι ορθό να καταστεί μέρος της αγωγής και να του δοθεί η ευκαιρία να ακουστεί στα πλαίσια της Αίτησης για ενδιάμεσα διατάγματα. Κρίνω ότι η συμμετοχή του είναι αναγκαία ενόψει του ότι τα επίδικα ζητήματα τον αφορούν και τον επηρεάζουν άμεσα. Η επιδίωξη των Εναγόντων για έκδοση διαταγμάτων που στρέφονται προσωπικά εναντίον του, τόσο ενδιάμεσων όσο και τελικών, είναι καθοριστικής σημασίας. Αυτές οι αξιώσεις δεν μπορούν και δεν πρέπει να αποφασιστούν χωρίς να του δοθεί η δυνατότητα και η ευκαιρία να ακουστεί.

 

Για τους πιο πάνω λόγους, η Αίτηση επιτυγχάνει.

 

Διατάσσεται η προσθήκη του Αιτητή «Χρίστου Ζακχαίου, διαχειριστή/παραλήπτη της εταιρείας CHR. Karayiannis & Son Developers Ltd», ως εναγόμενου 2 στην αγωγή.

 

Συνακόλουθα, διατάσσεται η τροποποίηση της έκθεσης απαίτησης δια της προσθήκη στου Αιτητή ως εναγόμενου 2.

 

Τροποποιημένη έκθεση απαίτησης να καταχωρηθεί εντός 15 ημερών από σήμερα και να επιδοθεί στους δικηγόρους του Αιτητή εντός 15 ημερών από την καταχώρηση. Σε περίπτωση παράλειψης συμμόρφωσης των Εναγόντων, ο Αιτητής δικαιούται να λάβει όποια δικαστικά μέτρα κρίνει πρόσφορο ως εάν είναι εναγόμενος στην αγωγή.

 

Περαιτέρω, δίδεται άδεια στον Αιτητή να παρέμβει και να ενστεί στην Αίτηση των εναγόντων ημερομηνίας 30.12.2021 για έκδοση ενδιάμεσων διαταγμάτων.

 

Τυχόν ένσταση του Αιτητή στην εν λόγω αίτηση να καταχωρηθεί εντός 60 ημερών από σήμερα.

 

Παραμένει το θέμα των εξόδων της Αίτησης. Ακολουθώντας το αποτέλεσμα, επιδικάζονται υπέρ του Αιτητή και εναντίον των Εναγόντων, όπως θα υπολογιστούν και θα εγκριθούν.

 

 

 

……………………………………………

Γ. Κυθραιώτου Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής



[1] Hadjievangelou (No. 1) v Dorami Marine Ltd α.ο. (1978) 1 C.L.R. 545, PT Kiani Kertas v Interorient Nagivation Company Limited κ.ά. (Αρ. 1) (2001) 1(Α) Α.Α.Δ. 300

[2] Moser v Marsden (1892) 1 Ch. 48

[3] Hood-Barrs v Frampton & Co (1924) W.N. 287


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο