ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Ε. Γεωργίου-Αντωνίου, Π.Ε.Δ.

Γεν. Αίτ: 645/2022

 

Επί της αφορώσι την εταιρεία ALPHA CREDIT ACQUISITION COMPANY LIMITED

και

 

Επί της αφορώσι την εταιρεία SKY CΑC LIMITED

 

Επί της αφορώσι το προταθέν Σχέδιο Διακανονισμού μεταξύ της εταιρείας ALPHA CREDIT ACQUISITION COMPANY LIMITED και της εταιρείας SKY CΑC LIMITED και του μετόχου αυτών με βάση τα άρθρα 198,199 και 200 του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ.113

--------------------------------------

Αίτηση ημερ. 19/02/2024 για συνεκδίκαση

 

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 29 Μαΐου, 2024.

 

ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:

Για Αιτητές: κ. Κασσιανής με κα Βασιλείου για Α. Μαθηκολώνης & Σία Δ.Ε.Π.Ε. με κ. Παρασκευά

Για Καθ΄ων η Αίτηση Alpha Bank Ltd και Alpha Διεθνών Συμμετοχών Μονοπρόσωπη Α.Ε.: κα Στ. Πολυβίου και κ. Μακρίδης για Χρυσαφίνης & Πολυβίου Δ.Ε.Π.Ε.

Για Καθ'ης η αίτηση Sky Cac Ltd: κ. Γ. Μίτλετον με κ. Ν. Καλλένο για Χρυσαφίνης και Πολυβίου Δ.Ε.Π.Ε.

Για Κεντρική Τράπεζα: κα Γιάγκου για Αλέκος Ευαγγέλου & ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε.

Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η  Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Με την αίτησή τους οι Αιτητές, Αlpha Panareti Public Ltd και ως ο επισυνημμένος κατάλογος που συνοδεύει την αίτηση, επιζητούν τη συνένωση και συνεκδίκαση των τριών αιτήσεων παραμερισμού που καταχωρίστηκαν στις Αιτήσεις Αρ. 1004/21, 645/22 και 655/22. Παράλληλα, ζητούν όπως οριστεί ως οδηγός η Αίτ. Αρ.1004/21. Καταχωρίστηκε ξεχωριστή αίτηση σε κάθε μια Εταιρική Αίτηση αλλά ακούστηκαν όλες μαζί.

 

Ως νομική στήριξη για το αίτημα καταγράφηκαν τα άρθρα 2, 22, 29 ‑ 32 και 43 του περί Δικαστηρίων Νόμου, τα άρθρα 1 ‑ 25 του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων και για Συναφή Θέματα Νόμου 169(Ι)/2015, τα άρθρα 16, 23Α ‑ 23IΘ, 29, 33, 43 και 44 του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου Ν.66(Ι)/97, τα άρθρα 2, 198 και 200 του περί Εταιρειών Νόμου, τα άρθρα 5, 21, 27, 44, 44Α(1) μέχρι 44ΙΕ και γενικά τα άρθρα 44Α ‑ 44ΙΑΑ και τα Παραρτήματα του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακίνητων Νόμου και των Κανονισμών, το άρθρο 2 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, τα άρθρα 23 και 24 του περί Συμβάσεων Νόμου, το άρθρο 42 του περί Ερμηνείας Νόμου, στους κανονισμούς 1 - 13 των περί Εταιρειών Διαδικαστικών Κανονισμών, στην Δ.39 θ.θ.1 – 21, Δ.48 θ.θ. 1 - 12, Δ.57 θ.θ. 1 - 2, Δ.64 θ.θ.1 - 3, στην Οδηγία Ε.Ε.2021/2167 ημερ. 24/11/2021 που αφορά τους Διαχειριστές Πιστώσεων και τους Αγοραστές Πιστώσεων, το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, τα άρθρα 4 και 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, τα Άρθρα 23, 26, 28 και 30 του Συντάγματος, το Άρθρο 6 της Ε.Σ.Δ.Α., το Άρθρο 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α., το Άρθρο 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε., στις Αρχές του Κοινοδικαίου και της Επιείκειας, στη νομολογία, στη νομολογία του Δ.Ε.Ε. και του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στις συμφυείς εξουσίες και πρακτική του Δικαστηρίου.

Τα γεγονότα που εδραιώνουν το αίτημα των Αιτητών καταγράφηκαν σε ένορκη δήλωση του Ανδρέα Ιωάννου, Αιτητή 7, ενός εκ των διευθυντών και ιδρυτών του Ομίλου εταιρειών Panareti. Ο ίδιος δηλώνει ότι έχει προσωπική γνώση των γεγονότων και ότι έχει εξουσιοδοτηθεί από τους υπόλοιπους Αιτητές για την κατάρτιση της συγκεκριμένης ένορκης δήλωσης. Σύμφωνα με τον ισχυρισμό του, οι Αιτητές καταχώρησαν αιτήσεις για ακύρωση και παραμερισμό των διαταγμάτων ημερομηνίας 07/12/2022, δυνάμει των οποίων επικυρώθηκαν Σχέδια Διακανονισμού μεταξύ της Alpha Bank Cyprus Ltd, της εταιρείας SKY CAC Ltd και του μετόχου τους, Alpha Διεθνών Συμμέτοχων Μονοπρόσωπη Α.Ε. Η πρώτη αίτηση παραμερισμού, ημερ. 03/02/2023, αφορούσε το Σχέδιο Διακανονισμού μεταξύ της Alpha Bank Cyprus Ltd, της εταιρείας SKY CAC Ltd και του μετόχου τους, Alpha Διεθνών Συμμέτοχων Μονοπρόσωπη Α.Ε. Παράλληλα καταχωρίστηκε, στις 16/02/2023, αίτηση παραμερισμού σε σχέση με το Σχέδιο Διακανονισμού μεταξύ της ACAC LIMITED, της εταιρείας SKY CAC Ltd και του μετόχου τους Alpha Διεθνών Συμμέτοχων Μονοπρόσωπη Α.Ε, η Αίτ. Αρ.645/22. Στις 16/03/2024 καταχωρίστηκε ξεχωριστή αίτηση για παραμερισμό του διατάγματος ημερομηνίας 21/12/2021, στην Εταιρική Αίτηση 1004/21, στην οποία είχε επικυρωθεί το προτεινόμενο Σχέδιο Διακανονισμού και η Συγχώνευση μεταξύ της εταιρείας UMERA LTD, της ACAC και του μετόχου αυτών, Αlpha Διεθνών Συμμέτοχων Μονοπρόσωπη Α.Ε. Αποτέλεσμα του συγκεκριμένου διατάγματος ήταν η συγχώνευση και μεταβίβαση των περιουσιακών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων της UMERA προς την ACAC, συμπεριλαμβανομένων και μη εξυπηρετούμενων δανείων που κατείχε η UMERA και ακολούθησε η διάλυση της UMERA.

 

Είναι η θέση του Ομνύοντα ότι και οι τρεις αιτήσεις παραμερισμού που καταχωρήθηκαν αφορούν τα ίδια πραγματικά επίδικα γεγονότα αλλά και τα ίδια νομικά ζητήματα και γι' αυτό θα πρέπει να συνενωθούν και να συνεκδικαστούν. Υποστήριξε ότι τα πραγματικά επίδικα γεγονότα εστιάζονται στο ιστορικό των αλλεπάλληλων διαδικασιών μεταφορών και μεταβιβάσεων μη εξυπηρετούμενων δανείων από την Alpha Bank Cyprus Ltd προς τις θυγατρικές του Ομίλου εταιρειών Alpha Bank Ελλάδος Α.Ε., καθώς επίσης και στο ιστορικό των διαφορών μεταξύ του Ομίλου εταιρειών Panareti και της Τράπεζας Alpha Bank Cyprus Ltd. Σε σχέση με τις μεταφορές των μη εξυπηρετούμενων δανείων τα γεγονότα παρατίθενται κάτω από τον τίτλο «H παράνομη πώληση των πιστωτικών διευκολύνσεων» στις ένορκες δηλώσεις που συνοδεύουν τις αιτήσεις παραμερισμού. Αφετηρία των γεγονότων ήταν η μεταφορά, το 2012 με 2014, των μη εξυπηρετούμενων δανείων από την Alpha Bank Cyprus Ltd προς την UMERA LTD, θυγατρική του Ομίλου εταιρειών Alpha Bank Ελλάδος Α.Ε., η οποία μεταφορά, σύμφωνα με τον ισχυρισμό των Αιτητών, είναι παράνομη, καταχρηστική και εξ υπαρχής άκυρη. Η αρχική αυτή μεταφορά, είναι η θέση του, αποτελεί το κορυφαίο επίδικο γεγονός σε όλες τις αιτήσεις παραμερισμού αφού συνιστά την απαρχή της διαδρομής που ακολούθησαν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Ακολούθησε η μεταφορά των περιουσιακών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων από την UMERA στην ACAC LTD, συμπεριλαμβανομένων και των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Το Σχέδιο Διακανονισμού, που αφορούσε τη συγκεκριμένη μεταφορά, επικυρώθηκε με διάταγμα Δικαστηρίου ημερομηνίας 21/12/2021, στα πλαίσια της Εταιρικής Αίτησης 1004/21. Στη συνέχεια, έγινε περαιτέρω μεταφορά των μη εξυπηρετούμενων δανείων από την ACAC LTD προς την SKY CAC Ltd, επίσης θυγατρική του Ομίλου εταιρειών Alpha Bank Ελλάδος Α.Ε.. Το Σχέδιο Διακανονισμού αποτέλεσε το θέμα της Εταιρικής Αίτησης 645/22 το οποίο, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των Αιτητών, αποτελεί προϊόν παρανομίας και κατάχρησης. Ακολούθησε η μεταφορά όλων των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που αφορούσαν, μεταξύ άλλων και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, από την Alpha Bank Cyprus Limited προς την SKY CAC Ltd και επικυρώθηκε το Σχέδιο Διακανονισμού στα πλαίσια της Εταιρικής Αίτησης 655/22 και εκδόθηκε σχετικό διάταγμα στις 07/12/2022.

 

Είναι η εισήγηση του Ομνύοντα ότι τα εκδοθέντα διατάγματα επικύρωσης των Σχεδίων Διακανονισμού συνιστούν τους κρίκους μιας ουσιαστικά αλληλένδετης αλυσίδας γεγονότων και ζητημάτων, αφού η κάθε μια διαδικασία μεταφοράς εμπεριέχει παρανομία, η οποία επενεργεί και επηρεάζει τη μεταγενέστερη διαδικασία. Αναφερόμενος, ο Ομνύοντας, στο ιστορικό των διαφορών μεταξύ του Ομίλου Alpha Panareti και της Alpha Bank Cyprus Ltd, προωθεί τη θέση ότι οι συγκεκριμένες διαφορές αφορούν τα ίδια γεγονότα τα οποία περιγράφονται στις ένορκες δηλώσεις κάτω από τον τίτλο «Ιστορικό διαφορών μεταξύ Alpha Panareti και Alpha Bank» και είναι ουσιαστικά τα ίδια σε όλες τις αιτήσεις παραμερισμού, ήτοι είναι πανομοιότυπα. Υποστηρίζει ότι όλα τα Σχέδια Διακανονισμού καταστρατηγούν και παρακάμπτουν τις διατάξεις του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων Νόμου και έγιναν κακόπιστα και καταχρηστικά, για αλλότριους σκοπούς και για παράκαμψη της νομοθεσίας και ως εκ τούτου δεν αποτελούν γνήσια και έγκυρα σχέδια αφού δεν είχε προηγηθεί η λήψη έγκρισης της Κεντρικής Τράπεζας πριν τη μεταφορά των συγκεκριμένων δανείων.

 

Ισχυρίζεται, ο Ομνύοντας, ότι υπάρχουν ίδια και κοινά πραγματικά γεγονότα, καθώς και νομικά ζητήματα που δικαιολογούν την έκδοση διαταγμάτων συνένωσης και συνεκδίκασης των αιτήσεων παραμερισμού αφού με τη συνεκδίκαση θα επιτευχθεί η ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης, με την εξοικονόμηση χρόνου και εξόδων, καθώς και με την αποφυγή πολλαπλότητας διαδικασιών, ενώ θα εξυπηρετηθούν οι σκοποί της Δικαιοσύνης. Εισηγείται ότι το Δικαστήριο καλείται να εξετάσει τα ίδια επίδικα γεγονότα και νομικά ζητήματα σε όλες τις αιτήσεις παραμερισμού και η τυχόν έκδοση διαφορετικών αποφάσεων θα δημιουργήσει αντινομικά και νομικά παράδοξα αποτελέσματα αφού είναι ορατός ο κίνδυνος να εκδοθούν συγκρουόμενες και αντιφατικές αποφάσεις σε σχέση με τα ίδια επίδικα ζητήματα.

 

Όσον αφορά το δεύτερο αίτημα των Αιτητών, υποστηρίζει ότι θα πρέπει να οριστεί ως οδηγός η Εταιρική Αίτηση 1004/21 ώστε να εκδικαστεί και αποφασιστεί πρωταρχικά το ζήτημα που άπτεται της αρχικής μεταφοράς των δανείων από την Alpha Bank Cyprus Ltd προς την UMERA. Ισχυρίζεται ότι δεν έχει ξεκινήσει οποιαδήποτε από τις ακροάσεις σε σχέση με τις Αιτήσεις, ότι οι Καθ΄ ων η Αίτηση καταχώρησαν ενστάσεις και ότι υπάγονται και ανήκουν όλες οι οντότητες στην Alpha Διεθνών Συμμετοχών Μονοπρόσωπη Α.Ε., η οποία είναι ελληνική εταιρεία. Υποστηρίζει, τέλος, ότι συντρέχουν ειδικές περιστάσεις που όχι μόνο επιτρέπουν, αλλά επιβάλλουν τη συνένωση και συνεκδίκαση των τριών πρωτογενών εταιρικών αιτήσεων.

 

Η συγκεκριμένη αίτηση αντιμετωπίστηκε με ένσταση από τους Καθ΄ ων η Αίτηση. Παρατέθηκαν δώδεκα (12) λόγοι ενστάσεως, οι οποίοι μπορούν να συνοψιστούν ως ακολούθως: Ότι η αίτηση και η ένορκη δήλωση που τη συνοδεύει είναι νομικά και ουσιαστικά αβάσιμες ή/και αστήριχτες ή/και ανυπόστατες ή/και δεν τεκμηριώνουν το βάσιμο των αιτούμενων θεραπειών, ότι η Δ.14 θ.2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών δεν συνιστά στο ορθό δικονομικό ή/και δικαιοδοτικό υπόβαθρο για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος γιατί αναφέρεται σε αγωγές, ότι δεν συντρέχουν ή/και δεν ικανοποιούνται ή/και δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος και η Νομολογία για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος, ότι οι Αιτητές δεν έχουν καταδείξει ότι συντρέχουν λόγοι που καθιστούν αναγκαία την αιτούμενη συνένωση και συνεκδίκαση των Εταιρικών Αιτήσεων γιατί πρώτον, δεν υπάρχει ταύτιση των διαδίκων αφού εμπλέκονται σε κάθε μια από αυτές διαφορετικά νομικά πρόσωπα ή/και διάδικοι, δεύτερον, δεν υπάρχει ταύτιση επίδικων θεμάτων αφού επικυρώθηκαν διαφορετικά σχέδια διακανονισμού στα πλαίσια έκαστης εταιρικής αίτησης και τρίτον, δεν υπάρχει ταύτιση των δικηγόρων των διαδίκων. Ότι δεν υφίστανται κοινά ή/και πραγματικά ζητήματα τέτοιας σημασίας που να καθιστούν αναγκαία ή/και επιβεβλημένη τη συνένωση και συνεκδίκαση των αιτήσεων. Ότι δεν θα εξοικονομηθεί δικαστικός χρόνος ή έξοδα αλλά αντίθετα, με τη συνένωση, θα περιπλεχθεί η διαδικασία και θα προκληθεί περαιτέρω καθυστέρηση αφού ο Όμιλος εταιρειών Panareti προωθεί σωρεία ενδιάμεσων αιτήσεων ή/και διαδικασιών σε κάθε μια από τις Εταιρικές Αιτήσεις. Ότι οι Αιτητές ενεργούν καταχρηστικά ή/και με αλλότριο σκοπό γιατί ουσιαστικά επιχειρούν ή/και επιζητούν, με την καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης, την αναβολή ή/και την υποβολή προσκομμάτων στην εκδίκαση των αιτήσεων παραμερισμού ημερομηνίας 03/02/2023 και 16/02/2023 που καταχώρησαν στα πλαίσια των Εταιρικών Αιτήσεων 655/22 και 645/22. Ότι οι Αιτητές είναι ένοχοι υπέρμετρης καθυστέρησης ή/και έλλειψης οποιωνδήποτε μέτρων ή διαβημάτων για προστασία των συμφερόντων τους. Ότι η υπό κρίση αίτηση συνιστά κατάχρηση της διαδικασίας του Δικαστηρίου λόγω του ότι καταχωρίστηκαν ξεχωριστές αιτήσεις σε κάθε μια από τις Εταιρικές Αιτήσεις επιδιώκοντας παράλληλες διαδικασίες προς επίτευξη όμοιου σκοπού. Ότι η υπό κρίση αίτηση δεν είναι καλόπιστη ή/και υποβλήθηκε με αλλότρια κίνητρα. Ότι αποτελεί μέσω καταπιεστικό εναντίον των Καθ΄ ων η Αίτηση και πιθανή έκδοση του αιτούμενου διατάγματος αποτελεί μέτρο άδικο και καταπιεστικό για τους Καθ΄ ων η Αίτηση γιατί θα τους προκαλέσει ανεπανόρθωτες και υπέρμετρες ζημιές και ότι το Δικαστήριο δεν έχει εξουσία ή/και δικαιοδοσία να εκδώσει τα αιτούμενα διατάγματα.

 

Η ένσταση εμπεριέχει νομική βάση, η οποία καταγράφεται και το Δικαστήριο δεν προτίθεται να την επαναλάβει.

 

Όσον αφορά τα γεγονότα προς υποστήριξη της ένστασης, αυτά παρατέθηκαν σε ένορκη δήλωση του Σωκράτη Κόκκινου, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο το οποίο εκπροσωπεί την Alpha Bank Cyprus Ltd, την Alpha Διεθνών Συμμέτοχων Μονοπρόσωπη Α.Ε., την ACAC και τη SKY CAC Ltd, ήτοι τους Καθ΄ ων η Αίτηση. Ο ίδιος γνωρίζει τα γεγονότα, αλλά έχει λάβει και πληροφόρηση από τους δικηγόρους που χειρίζονται τις υποθέσεις του Ομίλου Panareti. Ισχυρίζεται ότι η Εταιρική Αίτηση 655/22 αφορά την καταχωρισθείσα από την Alpha Bank Cyprus Ltd και την SKY CAC Ltd εταιρική αίτηση ημερομηνίας 30/11/2022, στην οποία επικυρώθηκε Σχέδιο Διακανονισμού μεταξύ των συγκεκριμένων δύο και του μετόχου αυτών, το οποίο τέθηκε σε ισχύ στις 09/12/2022. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο Σχέδιο τα δικαιώματα, οι πιστωτικές διευκολύνσεις, οι εξασφαλίσεις χρεών, οι λογαριασμοί, οι υποχρεώσεις και οι οφειλές του Ομίλου Panareti, μεταβιβάστηκαν από την Alpha Bank Cyprus Ltd στην Sky CAC κατ΄εφαρμογή των προνοιών του άρθρου 18 του Ν.196(Ι)/15. Ακολούθησε, στις 03/02/2023, αίτηση για παραμερισμό ή/και ακύρωση του συγκεκριμένου Διατάγματος από τον Όμιλο Panareti. Στις 03/03/2023 καταχωρήθηκε από τον όμιλο Panareti μονομερής αίτηση με την οποία επιζητούνταν προσωρινά διατάγματα αναστολής της διαδικασίας πώλησης των ενυπόθηκων ακινήτων. Ακολούθησαν αιτήσεις, από τον Όμιλο εταιρειών Panareti, για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, καθώς και νέα αίτηση για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων στις 20/06/2023. Η συγκεκριμένη αίτηση για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων ακολουθήθηκε με άλλη αίτηση ημερομηνίας 14/08/2023 για καταχώριση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης. Στις 15/09/2023 καταχωρίστηκε αίτηση για παραπομπή νομικών ερωτημάτων προς εκδίκαση στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ακολούθησε, στις 28/11/2023, νέα αίτηση για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων και στις 20/12/2023 αίτηση παρακοής σε σχέση με τον Παραλήπτη - Διαχειριστή. Για όλες αυτές τις αιτήσεις είχαν εκδοθεί αποφάσεις ή/και έχει επιφυλαχθεί απόφαση και αναμένεται η έκδοση απόφασης.

 

Προωθεί τη θέση ότι κατά τη διάρκεια όλων αυτών των διαδικασιών οι δικηγόροι των Καθ΄ ων η Αίτηση δήλωναν έτοιμοι για την ακρόαση της κυρίως αίτησης, ήτοι της αίτησης για παραμερισμό των Σχεδίων Διακανονισμού που είχαν εγκριθεί από το Δικαστήριο, κάθε φορά. Τα ίδια μπορούν να λεχθούν σε σχέση με τα γεγονότα και τις διαδικασίες της Εταιρικής Αίτησης 655/22. Όσον αφορά την Εταιρική Αίτηση 1004/21, καταγράφεται ότι στις 08/12/2021 είχε καταχωρηθεί από την UMERA και την ACAC, η συγκεκριμένη αίτηση, για επικύρωση του Σχεδίου Διακανονισμού μεταξύ τους. Με την έγκριση του Σχεδίου Διακανονισμού η εταιρεία UMERA διαλύθηκε χωρίς εκκαθάριση και απορροφήθηκε από την ACAC. Το συγκεκριμένο διάταγμα προσβλήθηκε με αίτηση ημερομηνίας 16/03/2023, από τον Όμιλο εταιρειών Panareti, με την οποία αίτηση ζητήθηκε η ακύρωσή του.

 

Σύμφωνα με τον Ομνύοντα απουσιάζει το αναγκαίο δικαιοδοτικό ή/και νομικό υπόβαθρο για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος, γιατί στηρίζεται σε λανθασμένη και ελλιπή ή/και ανεπαρκή νομική βάση, αφού οι νόμοι και οι κανονισμοί τους οποίους οι Αιτητές επικαλούνται δεν μπορούν να εφαρμοστούν στην υπό κρίση περίπτωση. Είναι η θέση του ότι το δικονομικό διάβημα που προωθείται δεν είναι το κατάλληλο υπό τις περιστάσεις και ειδικότερα ενόψει του ότι αυτό βασίζεται στη Δ.14 θ.2 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Ο συγκεκριμένος Θεσμός δεν μπορεί να υποστηρίξει, είναι εισήγησή του, την αιτούμενη θεραπεία για συνένωση και συνεκδίκαση των ενδιάμεσων αιτήσεων παραμερισμού που καταχωρίστηκαν και προωθούνται. Η συγκεκριμένη παράλειψη, κατά τον Ομνύοντα, συνιστά μη θεραπεύσιμη παρατυπία και θα πρέπει να οδηγήσει, εκ προοιμίου, στην απόρριψη της υπό κρίση αίτησης αφού δεν μπορεί να θεραπευτεί κατ’ επίκληση της Δ.64 των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών.

 

Εισηγείται ότι δεν συντρέχουν και δεν ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις που θέτει η νομοθεσία και η νομολογία για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων. Υπέδειξε ότι προκύπτει από τα Τεκμήρια 1, 7 και 10, που συνιστούν τα διατάγματα που εκδόθηκαν στα πλαίσια των συγκεκριμένων Εταιρικών Αιτήσεων, ότι δεν υπάρχει ταύτιση των διαδίκων αφού αφορούν διαφορετικά νομικά πρόσωπα ή/και διαδίκους. Ούτε και υπάρχει ταύτιση επίδικων θεμάτων αφού αφορούν διαφορετικά Σχέδια Διακανονισμού. Ούτε και οι δικηγόροι των διαδίκων ταυτίζονται. Ως εκ τούτου, προωθεί τη θέση, ότι η μη ταύτιση διαδίκων και δικηγόρων, καθώς επίσης και η μη ταύτιση των επίδικων θεμάτων σφραγίζει την τύχη της υπό κρίση αίτησης καθιστώντας την έκθετη σε απόρριψη. Υποστηρίζει ότι σύμφωνα με τη Νομολογία, μια αίτηση συνένωσης, για να πετύχει, θα πρέπει να αφορά τα ίδια έγγραφα, την ίδια μαρτυρία και τους ίδιους διάδικους, κάτι που δεν υπάρχει στις υπό κρίσεις διαδικασίες αφού η κάθε διαδικασία, ήτοι η κάθε εταιρική αίτηση, έχει τη δική της αυτοτέλεια. Εισηγείται ότι τυχόν έγκριση της αίτησης συνένωσης και συνεκδίκασης θα περιπλέξει την όλη διαδικασία και θα προκαλέσει περαιτέρω καθυστέρηση και έξοδα αφού σε κάθε μια από τις Εταιρικές Αιτήσεις προωθούνται σωρεία ενδιάμεσων αιτήσεων οι οποίες είτε έχουν εκδικαστεί, είτε αναμένεται να εκδικαστούν, είτε έχουν επιφυλαχθεί αποφάσεις του Δικαστηρίου. Εν πάση περιπτώσει, το Δικαστήριο, με την απόφασή του ημερομηνίας 26/01/2024, έχει κρίνει, στην Εταιρική Αίτηση 655/22, ότι δεν υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση.

 

Ισχυρίζεται, ο Ομνύοντας, ότι οι Αιτητές ενεργούν καταχρηστικά ή/και με αλλότριο σκοπό γιατί αυτό που επιχειρούν να πετύχουν είναι η αναβολή ή/και η υποβολή προσκομμάτων ή/και εμποδίων στην εκδίκαση της ακρόασης της κυρίως αίτησης. Παρά το γεγονός ότι οι Αιτητές είχαν δεσμευθεί ότι θα προχωρήσουν, χωρίς καθυστερήσεις, στην εκδίκαση της κυρίως αίτησης, δεν το έπραξαν, αλλά αντίθετα καταχώρησαν σωρεία ενδιάμεσων αιτήσεων με αποτέλεσμα να καθυστερεί η εκδίκαση της κυρίως αίτησης. Ένας άλλος λόγος που υποδηλώνει ότι οι Αιτητές ενεργούν καταχρηστικά είναι το γεγονός ότι έχουν καταχωρίσει αιτήσεις συνένωσης και συνεκδίκασης σε κάθε μια από τις αιτήσεις ξεχωριστά. Προωθεί τη θέση ότι παρά τη δέσμευση των δικηγόρων των Αιτητών, ότι θα προωθούσαν την εκδίκαση της κυρίως αίτησης έτσι ώστε να επιλυθεί η διαφορά μεταξύ των διαδίκων τελεσίδικα, εντούτοις με την καταχρηστική συμπεριφορά τους επιχειρούν με παράτυπο και ανεπίτρεπτο τρόπο να υπαναχωρήσουν από τη συγκεκριμένη δήλωση ή/και δέσμευση ετοιμότητας. Ως εκ τούτου, εισηγείται ότι αν εγκριθεί η αίτηση θα επηρεαστούν δυσμενώς και ανεπανόρθωτα τα δικαιώματα των Καθ΄ ων η αίτηση αφού θα τους προκαλέσει, ένα τέτοιο διάταγμα συνεκδίκασης, ανεπανόρθωτες ή/και υπέρμετρες ζημιές ή/και βλάβες, ενώ θα παραβιαστεί το δικαίωμά τους δυνάμει του Άρθρου 30.2 του Συντάγματος.

 

Με τις τελικές τους εισηγήσεις, τις οποίες οι ευπαίδευτοι συνήγοροι προνόησαν να καταγράψουν και να θέσουν υπόψη του Δικαστηρίου, υποστήριξαν τις εκατέρωθεν θέσεις τους με αναφορά σε σχετική με τα ζητήματα που απασχολούν, νομοθεσία και νομολογία. Τούτο έπραξαν και δια ζώσης, στο βαθμό που έκριναν αναγκαίο να διευκρινίσουν κάποιες από τις εισηγήσεις τους. Το Δικαστήριο άκουσε με πολλή προσοχή τις αναφορές, τις τοποθετήσεις, τα επιχειρήματα και εισηγήσεις των πλευρών για τα ζητήματα που εγείρονται στα πλαίσια της παρούσας. Ειδικότερη αναφορά στις εισηγήσεις τους γίνεται σε μεταγενέστερο στάδιο και όπου τούτο κρίνεται σκόπιμο και αναγκαίο για σκοπούς της απόφασης, έχοντας πάντα κατά νου ότι δεν απαιτείται ειδικότερη αναφορά ή πραγμάτευση κάθε επιχειρήματος που προβάλλεται.

 

Προτού το Δικαστήριο εξετάσει τη νομική πτυχή της υπό κρίση αίτησης, για σκοπούς τάξης, θεωρεί ορθό κάνει μια μικρή αναδρομή στο περιεχόμενο του δικαστηριακού φακέλου. Προκύπτει από το φάκελο του Δικαστηρίου ότι και οι δύο πλευρές, στις 17/08/2023, είχαν δεσμευτεί όπως προχωρήσει άμεσα η ακρόαση των κυρίως αιτήσεων, στις Εταιρικές Αιτήσεις 645/22 και 655/22, για ακύρωση των διαταγμάτων ημερ. 07/12/2022 με τα οποία είχαν εγκριθεί δύο διαφορετικά Σχέδια Διακανονισμού που αφορούσαν το πρώτο το Σχέδιο Διακανονισμού μεταξύ της Alpha Bank Cyprus Ltd, της SKY CAC Ltd και του μετόχου τους Alpha Διεθνών Συμμετοχών Μονοπρόσωπη Α.Ε. και το δεύτερο μεταξύ της ACAC, της εταιρείας SKY CAC Ltd και του μετόχου τους Alpha Διεθνών Συμμετοχών Μονοπρόσωπη Α.Ε.. Παρά το γεγονός ότι ο κ. Κασσιανής στις 17/08/2023 δήλωσε ότι τα επίδικα θέματα είναι πολύ πρωτότυπα και καινοφανή, έκτοτε δεν κατέστη δυνατή η εκδίκαση της κυρίως αίτησης λόγω του ότι κάθε φορά που ήταν ορισμένη η αίτηση για ακύρωση των διαταγμάτων με τα οποία είχαν επικυρωθεί τα συγκεκριμένα Σχέδια Διακανονισμού οι Αιτητές καταχωρούσαν νέες αιτήσεις, ως είχαν δικαίωμα να πράξουν. Αποτέλεσμα των συγκεκριμένων αιτήσεων είναι να μην έχει προχωρήσει η ακρόαση της κυρίως αίτησης των Αιτητών που θα καθορίσει και το ζητούμενο. Επίσης, πρέπει να καταγραφεί ότι τόσο η Εταιρική Αίτηση 655/22 όσο και η Εταιρική Αίτηση 645/22 είναι ενώπιον του ίδιου Δικαστή οπόταν το ενδεχόμενο να εκδοθούν δύο διαφορετικές αποφάσεις, ως εισηγήθηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών, δεν υφίσταται.

 

Το Δικαστήριο έθεσε ενώπιόν του τον ογκώδη φάκελο που αφορά την Εταιρική Αίτηση 1004/21 για σκοπούς αξιολόγησης των εισηγήσεων των πλευρών και παράλληλα μελέτησε το περιεχόμενο των δικαστηριακών φακέλων και των τριών αιτήσεων.

 

Με τα πιο πάνω λεχθέντα κατά νου, το Δικαστήριο καθηκόντως θα εξετάσει πρωταρχικά το θέμα της κατάχρησης της δικαστικής διαδικασίας, το οποίο προωθήθηκε σθεναρά από την κα Πολυβίου στη δια ζώσης αγόρευσή της με την απαρίθμηση των αιτήσεων που καταχωρίστηκαν από τον Ιανουάριο 2023 μέχρι σήμερα. Ο κος Κασσιανής αντιμετώπισε τις θέσεις της κας Πολυβίου αναφέροντας ότι τα συγκεκριμένα διατάγματα επικύρωσης των Σχεδίων λήφθηκαν καθ΄ υπέρβαση της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου. Ανέφερε επίσης ότι δεν είναι γνήσια Σχέδια γιατί έγιναν με σκοπό καταχρηστικό για να μεταφερθούν τα δάνεια και να συγκαλυφθεί η παρανομία της απόκρυψης των δανείων στην UMERA. Επίσης, αναφέρθηκε σε νομολογία που αφορά το θέμα της συνεκδίκασης.

 

Εξετάζοντας το θέμα της κατάχρησης το Δικαστήριο έχει κατά νου ότι σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, των Αγγλικών Δικαστηρίων, καθώς και του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κάθε Δικαστήριο έχει δικαίωμα και υποχρέωση να προστατεύσει τόσο τη διαδικασία ενώπιόν του, όσο και τη γενικότερη απονομή της δικαιοσύνης. Στην απόφαση του Court of Appeal Ismail Abdullah Bhamjee v. David Forsdick and others [2003] EWCA Civ 1113 διαβάζονται τα ακόλουθα:

 

« This court, therefore, like any court, has an inherent jurisdiction to protect its processes from abuses of this kind. The next question is to determine what measures are appropriate for this purpose. It is now well settled both at common law and under Strasbourg jurisprudence that a court has power to regulate its affairs in such a way that its processes are not abused. The governing principles are set out clearly in the judgements of the European Court of Human Rights in Golderv. UK (A/18) 1 EHRR 524 at paras 36 and 38 -39; Ashingdane v. UK (A/93) 1985 7 EHRR at para57; ………».

 

Στην απόφαση Δημοκρατία ν. Ηλιάδης κ.α. Ποιν. Εφ. 348/18 ημερ. 31/05/2019, διαβάζονται τα ακόλουθα αναφορικά με το συγκεκριμένο θέμα:

 

« Αποτελεί αξίωμα του Δικαίου ότι υπέρτατο καθήκον του Δικαστηρίου είναι η προώθηση της Δικαιοσύνης και η παρεμπόδιση πρόκλησης αδικίας. Στο πλαίσιο του προαναφερθέντος καθήκοντος έχει αναγνωριστεί, με πάγια  νομολογία, ότι το Δικαστήριο έχει σύμφυτη εξουσία αναστολής ή απόρριψης υπόθεσης για κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας όταν αυτή απολήγει σε καταπίεση ή δυσμενή επηρεασμό του αντιδίκου.  Υπό την προϋπόθεση όμως ότι, επειδή η υπό αναφορά εξουσία συνιστά κατ΄ εξαίρεση δικαιοδοσία, η άσκηση της πρέπει να γίνεται με περίσκεψη και φειδώ και μόνο στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται ότι η συνέχιση της διαδικασίας θα προκαλέσει έκδηλη αδικία στο πρόσωπο που επικαλείται την κατάχρηση, το οποίο έχει και το βάρος απόδειξης της κατάχρησης βάσει του ισοζυγίου των πιθανοτήτων.»

 

Η εξουσία του Δικαστηρίου για έλεγχο της κατάχρησης της διαδικασίας είναι σύμφυτη και πηγάζει από το γεγονός ότι είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του Δικαστηρίου ως δικαστηρίου δικαίου. Χαρακτηριστικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση Ismail Abdullah Bhamjee v. David Forsdick and others (ανωτέρω):

 

« The court, therefore has power to take appropriate action whenever it sees that its functions as a court of justice are being abused. The advent of the Civil Procedure Rules makes the nature of those functions more transparent. A court's overriding objective is to deal with cases justly. This means, among other things, dealing with cases expeditiously and allotting to them an appropriate share of its resources (while taking into account the need to allot resources to other cases). This objective is thwarted and the process of the court abused if litigants bombard the court with hopeless applications. They thereby divert the court's resources from dealing with meritorious disputes, delay the handling of those disputes, and waste skilled and scarce resources on matters totally devoid of any merit».

 

Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από το ιστορικό που έχει παρατεθεί πιο πάνω ότι στην υπό κρίση αίτηση συνέβη ακριβώς ότι περιγράφεται στο συγκεκριμένο απόσπασμα, αφού από τον Αύγουστο 2023 μέχρι σήμερα οι Αιτητές καταχώρισαν σωρεία αιτήσεων, ήτοι 12 αιτήσεις. Όλες οι διαδικασίες συνεπάγονται επένδυση δικαστικού χρόνου, ενέργειας και εξόδων, ενώ παράλληλα το Δικαστήριο στερείται της δυνατότητας διεκπεραίωσης άλλων δικαστικών υποθέσεων. Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, επιβάλλεται η παρέμβαση του για καταστολή του συγκεκριμένου φαινομένου. Ας επιτραπεί στο Δικαστήριο η υιοθέτηση του σκεπτικού της απόφασης του Χαραλάμπους, Π.Ε.Δ., ως ήταν τότε, στην υπόθεση Παπακόκκινου κ.α. ν. Συνεργατικής Εταιρείας Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ κ.α Αγ. Αρ. 332/20 ημερ. 08/04/2022.

 

Μετά από πολύ περίσκεψη και έχοντας υπόψη το ιστορικό των διαδικασιών, όπως αυτό προκύπτει από το περιεχόμενο του φακέλου, θεωρώ ότι η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου θα πρέπει να ασκηθεί με τέτοιο τρόπο που να διασφαλιστεί η διαφύλαξη των όσων καταγράφονται στο Άρθρο 30 του Συντάγματος και αφορούν τη διάγνωση των αστικών δικαιωμάτων των πολιτών εντός εύλογου χρόνου. Οι Αιτητές καταχώρησαν την συγκεκριμένη αίτηση πριν ενάμιση χρόνο και ενώ οι Καθ΄ων η αίτηση δηλώνουν πάντα έτοιμοι, εν τούτοις παρεμβάλλεται η καταχώριση ενδιάμεσης αίτησης από τους Αιτητές, που δεν αφορά το νομικό θέμα που υπάρχει προς εξέταση σε κάθε μία από τις αιτήσεις με αποτέλεσμα να μην εκδικάζεται η ουσία του ζητήματος, ήτοι κατά πόσο τα διατάγματα ημερ. 07/12/2022 πρέπει να παραμεριστούν.

 

Και επειδή, σύμφωνα με την αγγλική αλλά και την Κυπριακή νομολογία, το Δικαστήριο μπορεί να ρυθμίσει τη διαδικασία του, το Δικαστήριο θεωρεί ότι είναι αναγκαίο να ασκήσει την συγκεκριμένη εξουσία ούτως ώστε να βεβαιωθεί για την μη επανάληψη του φαινομένου που παρατηρείται. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο εκδίδει διάταγμα του τύπου Grepe v. Loam (1879) B.264 Chancery Division 169, Vol. XXXVII με το οποίο δεν επιτρέπεται στους Αιτητές η καταχώριση οποιασδήποτε ενδιάμεσης αίτησης χωρίς προηγουμένως να εξασφαλιστεί η άδεια του Δικαστηρίου. Καταχώριση αίτησης χωρίς να προηγηθεί άδεια θα απορρίπτεται χωρίς να απαιτείται ακρόασή της.

 

ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ

 

Οι Αιτητές έχουν βασίσει το αίτημά τους για συνεκδίκαση των τριών αιτήσεων στην Δ.14 θ.2 η οποία προβλέπει:

 

« When two or more actions are pending in the same court, whether by the same or different plaintiffs against the same or different defendants and the claims of such actions involve a common question of law or fact of such importance in proportion to the rest of the matters involved in such actions as to render it desirable that the actions should be consolidated the court or a judge may order that they may be consolidated.»

 

Σε ελεύθερη μετάφραση η Δ.14 θ.2 έχει ως εξής:-

 

« Όταν δύο ή περισσότερες αγωγές εκκρεμούν στο ίδιο Δικαστήριο, είτε από τους ίδιους είτε διαφορετικούς ενάγοντες εναντίον των ιδίων ή διαφορετικών εναγομένων, οι απαιτήσεις των αγωγών αυτών συνεπάγονται κοινό ζήτημα νόμου ή γεγονότος τέτοιας σημασίας ανάλογα με τα υπόλοιπα ζητήματα, τα οποία συνεπάγονται οι αγωγές αυτές, ώστε να καθιστούν επιθυμητή τη συνένωση των αγωγών, το Δικαστήριο ή ο Δικαστής μπορεί να διατάξει να συνενωθούν αυτές.».

 

Η πλευρά των Καθ΄ων η αίτηση εισηγήθηκε ότι η Δ.14 θ.2 εφαρμόζεται μόνο σε αγωγές και όχι σε αιτήσεις και ως εκ τούτου ελλείπει η νομική βάση προς υποστήριξη του αιτήματος. Το Δικαστήριο δεν συμμερίζεται τη συγκεκριμένη θέση αφού ο όρος «action» έχει ερμηνευθεί από την Δ.1 θ.2 ως ακολούθως:

 

« "action" means a civil proceeding commenced by writ or in such other manner as may be prescribed by any law or Rules of court;».

 

Με τη Δ.14 θ.2 παρέχεται διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να διατάξει τη συνένωση αγωγών ή και άλλων διαδικασιών όταν κρίνει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις που τίθενται στην πιο πάνω Διαταγή και όταν θεωρήσει ότι η συνένωση είναι επιθυμητή. Διάταγμα συνένωσης εκδίδεται στις περιπτώσεις όπου αναμένεται ότι θα προκύψει όφελος από τη συνεκδίκαση. Η έκδοση διατάγματος συνένωσης ανάγεται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου, η άσκηση της οποίας εξαρτάται από τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης. Το Δικαστήριο ασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια εξετάζει κατά πόσο η συνεκδίκαση θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των διαδίκων και την καλύτερη απονομή της δικαιοσύνης. Η αποφυγή πολλαπλότητας των διαδικασιών, ο περιορισμός των εξόδων καθώς και η οικονομία του δικαστικού χρόνου είναι παράγοντες που προσμετρούν στην κρίση του Δικαστηρίου επί του θέματος. Οι πιο πάνω αρχές επαναλήφθηκαν και πιο πρόσφατα στην υπόθεση C & S BETON LTD κ.ά. v. Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ (2014) 1 Α.Α.Δ. 651. Όπως τονίσθηκε στην υπόθεση Lukoil Cyprus Ltd v. Μυλωνά κ.ά. (2011) 1 Α.Α.Δ. 1962 το ουσιώδες κριτήριο για τη συνένωση που θέτει η Δ.14 θ.2 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας είναι η ύπαρξη κοινών πραγματικών ή νομικών ζητημάτων όπως αυτά διατυπώνονται αποκλειστικά από τις αιτήσεις και ανεξαρτήτως του περιεχομένου των ενστάσεων.

 

Είναι φανερό από το λεκτικό της πιο πάνω Διαταγής, που στηρίζεται στην O.49 r.8 των παλαιών Αγγλικών Θεσμών, ότι ο κύριος σκοπός της συνένωσης είναι η εξοικονόμηση χρόνου, εξόδων και πολλαπλότητας των διαδικασιών. Δεδομένου ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει η Δ.14 θ.2, το Δικαστήριο έχει διακριτική ευχέρεια να επιτρέψει ή όχι συνένωση αγωγών. Το Δικαστήριο ασκώντας τη διακριτική του εξουσία θα πρέπει να βεβαιωθεί ότι η συνένωση είναι επιθυμητή για σκοπούς καλύτερης απονομής της δικαιοσύνης (βλ. Balley v. Marchioness Curzon of Kedleston and others (1932) All E.R.398, στις σελ. 402 - 403, Hadjiathanasiou v. Parperides and others (1975) 1 C.L.R.40). Η συνένωση θα πρέπει να θεωρείται ότι είναι επιθυμητή όταν βρεθεί ότι υπάρχει κοινό ζήτημα νόμου ή γεγονότων τέτοιας σημασίας σε σχέση με τα υπόλοιπα ζητήματα ώστε να είναι επιθυμητό να αποφευχθεί η πολλαπλότητα των διαδικασιών και η σπατάλη δικαστικού χρόνου και δαπάνης. Γενικά, η συνένωση θα πρέπει να τείνει να επιταχύνει την απονομή της δικαιοσύνης (βλ. Medcon Construction Ltd v. Χρ. Μαρνέρος & Σία Λτδ (1997) 1 Α.Α.Δ. 546, Μακρίδης ν. Μιχαηλίδου, (Αρ.1) (1990) 1 Α.Α.Δ. 416).

 

Στην υπόθεση Κυπριακή Τράπεζα Αναπτύξεως Λτδ ν. Αpak Agro Industries κ.α. (1999)1 Α.Α.Δ. 1721, στη σελ.1726 της απόφασης, το Ανώτατο Δικαστήριο αναφέρει τα εξής:

 

« Διάταγμα συνένωσης αγωγών εκδίδεται στις περιπτώσεις όπου αναμένεται ότι θα προκύψει όφελος από την συνεκδίκαση.  Η έκδοση διατάγματος συνένωσης αγωγών προς εκδίκαση ανάγεται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου η άσκηση της οποίας εξαρτάται από τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης.  Το Δικαστήριο ενασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια εξετάζει κατά πόσο η συνεκδίκαση των αγωγών θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των διαδίκων και την καλύτερη απονομή της δικαιοσύνης.  Η αποφυγή πολλαπλότητας των διαδικασιών, ο περιορισμός των εξόδων καθώς και η οικονομία του δικαστικού χρόνου είναι παράγοντες που προσμετρούν στην κρίση του Δικαστηρίου επί του θέματος.  ΒλHadjianathanasiou v. Parperides and others (1975)1 C.L.R.401 και Ηealey and others v. A. Waddington and Sons Ltd and others [1954]1 All E.R.861.» 

 

Παρόλο που η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου είναι ευρεία, εντούτοις υπάρχουν περιπτώσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην απόρριψη του αιτήματος για συνένωση. Για παράδειγμα, δύο υποθέσεις συνήθως δεν συνενώνονται, λόγω πρακτικών δυσκολιών. Στην παρούσα αίτηση ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών στην δια ζώσης αγόρευσή του ανέφερε ότι θα πρέπει, οι Αιτήσεις, να αποσυνενωθούν μετά από ένα σημείο και να πάρει η κάθε μια την πορεία της σε σχέση με κάποια θέματα που είναι ιδιαίτερα στην κάθε μία. Η συγκεκριμένη εισήγηση καταδεικνύει ότι θα σπαταληθεί χρόνος στην συνένωση και μετά θα απαιτηθεί περαιτέρω χρόνος για να ακουστούν και αποφασιστούν ξεχωριστά άλλα θέματα που προκύπτουν από τις συγκεκριμένες αιτήσεις. Παράλληλα, δεν μπορεί να παραγνωριστεί η δήλωση του τότε συνηγόρου των Αιτητριών, τον Αύγουστο 2023, στην υπό κρίση αίτηση ότι πρόκειται για πρωτότυπα και καινοφανή θέματα. Επίσης, δεν μπορεί να παραγνωριστεί ότι με τα τρία Σχέδια Διακανονισμού μεταφέρθηκαν διαφορετικές υποχρεώσεις, αφού αρχικά στην SKY CAC Ltd είχαν μεταφερθεί μη εξυπηρετούμενα δάνεια και όχι ανακτήσεις, οι οποίες είχαν μεταφερθεί στην ACAC Ltd.

 

Η νομολογία αποδέχεται πως ο κατάλληλος χρόνος για την υποβολή αίτησης για συνένωση αγωγών είναι το στάδιο της αίτησης για οδηγίες που συνήθως υποβάλλεται μετά τη συμπλήρωση των δικογράφων. Στην προκείμενη περίπτωση, τα δικόγραφα - έγγραφα σε σχέση με τους εμπλεκόμενους, ολοκληρώθηκαν στις 06/04/2023 και η αίτηση ορίστηκε για πρώτη φορά για ακρόαση στις 05/05/2023 και έκτοτε αναβλήθηκε σε αρκετές περιπτώσεις λόγω αιτημάτων που προέρχονταν από την πλευρά των Αιτητών. Η ακροαματική διαδικασία όμως δεν έχει αρχίσει. Η παρούσα αίτηση καταχωρίστηκε στις 19/02/2024, δύο περίπου χρόνια μετά που καταχωρίστηκε η αίτηση για ακύρωση των Διαταγμάτων ημερ. 07/12/2022. Αναμφίβολα υφίσταται καθυστέρηση και καμία εξήγηση δεν δίδεται περί τούτου. Ο χρόνος κατά τον οποίο υποβλήθηκε η αίτηση για συνένωση είναι στοιχείο που θα συνεκτιμηθεί μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία για την έκδοση ή μη της διαταγής συνένωσης (βλ. Κυριάκος Μενελάου ως διαχειριστής της περιουσίας του Γεώργιου Σπαρσή Χ’ Σπύρου, αποβιώσαντος κ.ά. ν. Κώστας Ξενοφώντος κ.ά. (1989) 1Ε Α.Α.Δ. 371).

 

Εξέτασα την υπό κρίση Αίτηση καθοδηγούμενη από τις πιο πάνω νομικές αρχές και λαμβάνοντας υπόψη τα γεγονότα που περιβάλλουν και τις τρείς υποθέσεις, όπως και όλα όσα εισηγήθηκαν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων κατά το στάδιο των αγορεύσεων τους.

 

Συγκεκριμένα, οι πιο πάνω αιτήσεις αφορούν διαφορετικά Σχέδια Διακανονισμού που συνήφθηκαν μεταξύ διαφορετικών νομικών οντοτήτων με αντικείμενο την πώληση διαφορετικών δανείων με διαφορετικές εξασφαλίσεις το καθένα εξ αυτών. Αναφορά γίνεται στις ένορκες δηλώσεις του κ. Τοφαρίδη και συγκεκριμένα στην αρχική ένορκη δήλωση ημερ. 04/11/2022 στην παράγραφο 11. Περαιτέρω, τα πιο πάνω Σχέδια Διακανονισμού καταρτίσθηκαν σε διαφορετικό χρόνο. Σε κάθε δε περίπτωση, ουσιώδες επίδικο ζήτημα που θα απασχολήσει το Δικαστήριο είναι το κατά πόσο υπήρξε ή όχι συμμόρφωση με τις επιταγές του Νόμου, ήτοι του περί Εταιρειών Νόμου και του περί Αγοραπωλησίας Πιστωτικών Διευκολύνσεων Νόμου. Εν πάση περιπτώσει, τα όποια κοινά σημεία δεν είναι τέτοιας μορφής και έκτασης που θα μπορούσαν να συμβάλουν ουσιαστικά στην εξοικονόμηση χρόνου και εξόδων σε περίπτωση συνεκδίκασης, αφού αυτό που έχει απομείνει στη διαδικασία είναι οι αγορεύσεις των μερών.

 

Το γεγονός ότι οι Αιτητές είναι διάδικοι και στις τρεις πιο πάνω αναφερόμενες αιτήσεις και ότι αυτές τυγχάνουν χειρισμού από τους ίδιους δικηγόρους δεν είναι ασφαλώς αρκετό για να δικαιολογήσει τη συνένωση των αιτήσεων. Στο σύγραμμα Halsbury?s Laws of England, 4η εκδ., τόμος 37, παράγραφος 70 διαβάζονται τα ακόλουθα:

 

« An application for consolidation is made by summons before the master in the Queen's Bench Division, or by summons or motion in the Chancery Division. I should be made as soon as possible and may be made as soon as the defendants have given notice of intentions to defend, although it may also be made on or under the summons for directions. A separate summons should be issued in each action proposed to be consolidated or one summons may be issued, provided it fully sets out the titles of each such action. The principle is that all the actions to be consolidated must be before the court at the same time. »

 

Στην προκείμενη περίπτωση, όλες οι Εταιρικές αιτήσεις αφορούν ουσιαστικά τα Σχέδια Διακανονισμού της Alpha Bank με άλλες νομικές οντότητες. Επιδιώκεται η συνένωση επιδίκων ζητημάτων που αφορούν διαφορετικούς Καθ΄ων η αίτηση. Με τις αιτήσεις εγείρονται πρωτόγνωρα και περίπλοκα ζητήματα. Όλες οι αιτήσεις εδράζονται σε διαφορετικά πραγματικά περιστατικά αφού η κάθε αίτηση αφορά ξεχωριστό Σχέδιο Διακανονισμού. Επιπρόσθετα, με βάση τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, με τη συνένωση δεν καταδεικνύεται καθ' οιονδήποτε τρόπο ότι θα υπάρξει εξοικονόμηση πολύτιμου δικαστικού χρόνου και εξόδων. Η συνένωση είναι ανεπιθύμητη υπό τις περιστάσεις, λαμβανομένου υπόψη ότι με αυτές επιδιώκεται η συνένωση επιδίκων ζητημάτων διαφορετικών Καθ΄ων η αίτηση, ενίοτε με διαφορετική υπόσταση, όπως η UMERA η οποία διαλύθηκε, ενώ τα αμφισβητούμενα γεγονότα είναι διαφορετικά, γεγονός που θα προκαλέσει περισσότερη περιπλοκή, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζεται ο χρόνος που υποβλήθηκε η αίτηση. 

 

Έχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω, το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν πληρούνται όλες εκείνες οι προϋποθέσεις που συνηγορούν υπέρ της έκδοσης του αιτούμενου διατάγματος και συνακόλουθα η αίτηση απορρίπτεται. 

 

Στη βάση όλων των πιο πάνω δεν δικαιολογείται, κατά την κρίση μου, η συνεκδίκαση των αιτήσεων. Αντίθετα, τυχόν συνεκδίκαση θα περιπλέξει τη διαδικασία και ενδέχεται να προκαλέσει σύγχυση χωρίς να αναμένεται οποιοδήποτε όφελος είτε μέσω της εξοικονόμησης δικαστικού χρόνου, είτε μέσω του περιορισμού των εξόδων.

 

Ως αποτέλεσμα, η υπό κρίση Αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των Καθ΄ων η Αίτηση και εναντίον των Αιτητών, όπως αυτά υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, τα οποία θα είναι άμεσα καταβλητέα.

 

 

 

(Υπ.) ……………………………………

Ε. Γεωργίου-Αντωνίου, Π.Ε.Δ.

 

 

Πιστόν Αντίγραφον

 

Πρωτοκολλητής

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο