ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Ν. Πετρίδου, Προσ. Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 618/2019
PROGRESSIVE INSURANCE COMPANY LTD
Ενάγοντες
-και-
Δημήτρης Γεωργιάδης
Εναγόμενος
Ημερομηνία: 29 Μαρτίου 2024
Εμφανίσεις:
Για τους Ενάγοντες: κα Δικωμίτη για Ντίνος Παπαδόπουλος & Σια ΔΕΠΕ.
Για τον Εναγόμενο: κα. Ιωάννου για Βίκτωρ Φ. Ακάμας ΔΕΠΕ.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Εισαγωγή – Δικόγραφα
Με την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή, η Ενάγουσα, η οποία είναι εταιρεία που ασχολείται με ασφαλιστικές και άλλες εργασίες, αξιώνει εναντίον του Εναγόμενου το ποσό των €265, πλέον τόκο και έξοδα. Επικαλείται ότι παρείχε στον Εναγόμενο ασφαλιστικές υπηρεσίες και/ή ασφαλιστική κάλυψη έναντι συμφωνηθείσας αμοιβής, για τις οποίες διατηρούσε χρεοπιστωτικό λογαριασμό στο όνομα του. Κατά η περί τον Ιούνιο του 2017, ο λογαριασμός, που η Ενάγουσα τηρούσε στο όνομα του Εναγόμενου, παρουσίαζε το πιο πάνω χρεωστικό υπόλοιπο, το οποίο τον κάλεσε να καταβάλει, πλην όμως αυτός αρνήθηκε και/ή αμέλησε να πράξει τούτο μέχρι σήμερα.
Με την Υπεράσπιση του, ο Εναγόμενος, χωρίς να αμφισβητεί ότι η Ενάγουσα διεξάγει ασφαλιστικές εργασίες, αρνείται τους ισχυρισμούς της και ισχυρίζεται ότι δεν οφείλει το αξιούμενο ποσό, εφόσον δεν έδωσε τη συναίνεση του ή οποιαδήποτε εντολή στην Ενάγουσα για οποιαδήποτε κατ’ ισχυρισμόν παροχή ασφαλιστικών υπηρεσιών. Αρνείται επίσης ότι έχει κληθεί με οποιονδήποτε τρόπο να καταβάλει στην Ενάγουσα το αξιούμενο ποσό και ζητά την απόρριψη της αγωγής της.
Ακροαματική Διαδικασία
Η αγωγή εκδικάστηκε ως ταχείας εκδίκασης στη βάση της Δ.30 θ.6 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Εκ μέρους της Ενάγουσας, μαρτυρία, μέσω ενόρκων δηλώσεων, έδωσαν η κα Π. Κατελάρη (ΜΕ 1)[1] και η κα Μ. Ελευθερίου (ΜΕ 2)[2], ενώ για τον Εναγόμενο έδωσε μαρτυρία, μέσω ένορκης δήλωσης, ο ίδιος[3]. Σημειώνω σε αυτό το στάδιο ότι ουδείς εκ των πιο πάνω ομνύοντων αντεξετάσθηκε επί του περιεχομένου της ένορκης μαρτυρίας του. Επομένως, το Δικαστήριο, δεν έχει ενώπιον του δια ζώσης μαρτυρία.
Κοινώς αποδεκτά και μη αμφισβητούμενα γεγονότα
Στη βάση της ενώπιον μου έγγραφης μαρτυρίας που κατατέθηκε από αμφότερες τις πλευρές, στο βαθμό που τούτη δεν αμφισβητήθηκε (βλ. Frederickou Schools Co. Ltd κ.α. v Acuac (2002) 1 ΑΑΔ 1527) και τις δηλώσεις των συνηγόρων των διαδίκων, όπως αυτές προκύπτουν μέσα από τις αγορεύσεις που κατέθεσαν στο Δικαστήριο, τα πιο κάτω προκύπτουν ως κοινώς αποδεκτά και μη αμφισβητούμενα γεγονότα.
Στις 22.6.2006, ο Εναγόμενος υπέβαλε πρόταση προς την Ενάγουσα για ασφαλιστική κάλυψη του οχήματος του[4], η οποία έγινε αποδεκτή από την τελευταία και εκδόθηκε πιστοποιητικό ασφάλισης για το όχημα για την χρονική περίοδο 22.6.2006 – 21.6.2007[5] (στο εξής «το ασφαλιστήριο συμβόλαιο του οχήματος»). Ακολούθως, και μέχρι τουλάχιστον τις 22.6.2016[6], το ασφαλιστήριο συμβόλαιο του οχήματος ανανεωνόταν κάθε χρόνο και ο Εναγόμενος κατέβαλλε το αντίστοιχο ασφάλιστρο στην Ενάγουσα. Το τελευταίο δε σχετικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο του οχήματος, ανανεώθηκε στις 22.6.2015 και είχε ημερομηνία λήξης τις 21.6.2016[7].
Επιπρόσθετα των πιο πάνω, στις 22.12.2009, ο Εναγόμενος υπέβαλε πρόταση προς την Ενάγουσα για ασφαλιστική κάλυψη του μοτοποδηλάτου του[8], η οποία έγινε αποδεκτή από αυτήν και εκδόθηκε πιστοποιητικό ασφάλισης για το μοτοποδήλατο, για την χρονική περίοδο 22.12.2009-21.12.2010[9] (στο εξής «το ασφαλιστήριο συμβόλαιο για το μοτοποδήλατο»). Ακολούθως, και μέχρι τουλάχιστον τις 22.12.2015[10], το ασφαλιστήριο συμβόλαιο για το μοτοποδήλατο ανανεωνόταν κάθε χρόνο και ο Εναγόμενος κατέβαλλε το αντίστοιχο ασφάλιστρο στην Ενάγουσα. Το τελευταίο δε σχετικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο του μοτοποδηλάτου, ανανεώθηκε στις 22.12.2014 και είχε ημερομηνία λήξης τις 21.12.2015[11].
Αποτελεί, επίσης, κοινό τόπο ότι ο Εναγόμενος, υπό συνθήκες που οι δύο πλευρές διαφωνούν και επί τούτων προβάλλουν διαφορετικές εκδοχές, προφορικά ενημέρωσε την Ενάγουσα, περί τις 22.12.2016 (αναφορικά με το μοτοποδήλατο) και περί τις 22.6.2017 (αναφορικά με το όχημα), ότι δεν επιθυμεί την όποια ασφαλιστική κάλυψη, ενημέρωση η οποία είχε ως αποτέλεσμα η Ενάγουσα να ακυρώσει την ανανέωση των ρηθέντων ασφαλιστηρίων συμβολαίων για τις περιόδους 22.12.2016 - 21.12.2017 (για το μοτοποδήλατο) και 22.6.2017 - 21.6.2018 (για το όχημα).
Τα πιο πάνω, αποτελούν ευρήματα του Δικαστηρίου από αυτό το στάδιο.
Αμφισβητούμενα γεγονότα
Το επίδικο ζήτημα το οποίο το Δικαστήριο καλείται να αποφασίσει, είναι κατά πόσο το ασφαλιστήριο συμβόλαιο του οχήματος για την χρονική περίοδο 22.6.2016 - 21.6.2017 (στο εξής «το επίδικο ασφαλιστήριο συμβόλαιο για το όχημα») και αυτό του μοτοποδηλάτου για την χρονική περίοδο 22.12.2015 - 21.12.2016 (στο εξής «το επίδικο ασφαλιστήριο συμβόλαιο για το μοτοποδήλατο») (μαζί «τα επίδικα ασφαλιστήρια συμβόλαια»), ανανεώθηκαν δεόντως, και κατ’ επέκταση κατά πόσο υφίστατο συμβατική σχέση μεταξύ της Ενάγουσας και του Εναγόμενου, βάσει της οποίας ο τελευταίος οφείλει στην Ενάγουσα το ποσό των €265 (€185 (ασφάλιστρο για το όχημα) και €80 (ασφάλιστρο για το μοτοποδήλατο[12])).
Μαρτυρία
Δεν θεωρώ αναγκαίο να παραθέσω με λεπτομέρεια την ενώπιον μου μαρτυρία. Πλήρης έκταση τούτης, καταγράφεται στις ένορκες δηλώσεις που κατατέθηκαν από τους μάρτυρες της κάθε πλευράς. Σκοπός της παρούσας απόφασης, δεν είναι η λεπτομερής παράθεση του συνόλου της μαρτυρίας που βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου, εφόσον, κάτι τέτοιο, θεωρώ, δεν θα εξυπηρετούσε οποιοδήποτε πρακτικό σκοπό. Αναφορά στα κυριότερα σημεία της μαρτυρίας θα γίνει, για σκοπούς αξιολόγησης της, λαμβανομένου υπόψη και των ανωτέρω επίδικων ζητημάτων.
ΜΕ 1 και ΜΕ 2
Στην ουσία, οι μάρτυρες της Ενάγουσας, σε σχέση με τα πιο πάνω επίδικα ζητήματα προς εξέταση, προώθησαν τα ακόλουθα:
Η ΜΕ 1, η οποία κατά τον επίδικο χρόνο ήταν υπεύθυνη για τα ασφαλιστήρια συμβόλαια που διατηρούσε ο Εναγόμενος με την Ενάγουσα, ανέφερε, στην ουσία, ότι το ασφαλιστήριο συμβόλαιο του οχήματος του Εναγόμενου ανανεωνόταν κάθε χρόνο μέχρι τις 21.6.2017, ενώ το ασφαλιστήριο συμβόλαιο του μοτοποδηλάτου μέχρι τις 21.12.2016[13]. Επισύναψε στην ένορκη μαρτυρία της το Τεκμήριο 10, το οποίο, ως ανέφερε, αποτελεί κατάσταση λογαριασμού που τηρούσε η Ενάγουσα στο όνομα του Εναγόμενου, στον οποίο λογαριασμό χρεώνετο το ποσό που αντιστοιχούσε για την έκδοση των ασφαλιστηρίων συμβολαίων προς όφελος του, ως επίσης και οι πιστώσεις από τις πληρωμές που γίνονταν από αυτόν. Ισχυρίστηκε ότι όταν ο Εναγόμενος ζήτησε την ακύρωση των ασφαλιστηρίων συμβολαίων, τα ποσά που χρεώθηκαν στον εν λόγω λογαριασμό αναφορικά με την έκδοση τόσο του πιστοποιητικού ασφάλισης για το όχημα, για την περίοδο 22.6.2017-21.6.2018, όσο και αυτού του μοτοποδηλάτου, για την περίοδο 22.12.2016 - 21.12.2017, πιστώθηκαν σε αυτόν και αφαιρέθηκαν από το οφειλόμενο υπόλοιπο, με αποτέλεσμα το υπόλοιπο που παρουσιάζει να είναι €265, ποσό που αφορά την έκδοση των επίδικων ασφαλιστηρίων συμβολαίων. Στην ουσία, η ΜΕ 1 αποδέκτηκε ότι δεν προέκυψε οποιαδήποτε απαίτηση της Ενάγουσας σε σχέση με την περίοδο 22.12.2016-21.2017 (για το μοτοποδήλατο) και για την περίοδο 22.6.2017-21.6.2018 (για το όχημα), αντίστοιχα. Τέλος, ανέφερε, ότι επειδή ο Εναγόμενος δεν κατέβαλε το εν λόγω ποσό προς την Ενάγουσα, στις 14.12.2017, η τελευταία, μέσω των δικηγόρων της, του απέστειλε επιστολή με την οποία τον καλούσε να καταβάλει το εν λόγω οφειλόμενο ποσό, εντούτοις αυτός ουδέποτε ανταποκρίθηκε.
Η ΜΕ 2, είναι υπεύθυνη του λογιστηρίου της Ενάγουσας. Ανέφερε ότι ο Εναγόμενος ήταν πελάτης της Ενάγουσας, η οποία του παρείχε ασφαλιστική κάλυψη για το όχημα και το μοτοποδήλατο του και ότι η Ενάγουσα τηρούσε κατάσταση λογαριασμού[14], στο όνομα του, στον οποίο χρεωνόταν η αξία της έκδοσης των ασφαλιστηρίων συμβολαίων και πιστώνονταν σε αυτόν οι πληρωμές σε σχέση με αυτά. Τέλος, ήταν η θέση της ότι, όταν ακυρώθηκαν τα ασφαλιστήρια συμβόλαια, από την εν λόγω κατάσταση λογαριασμού αφαιρέθηκαν τα ποσά που χρεώθηκαν για την έκδοση τους (για την περίοδο 22.12.2016-21.2017 (για το μοτοποδήλατο) και για την περίοδο 22.6.2017-21.6.2018 (για το όχημα), αντίστοιχα), με αποτέλεσμα ο εν λόγω λογαριασμός να παρουσιάζει υπόλοιπο €265 (για τις επίδικες περιόδους και δη την περίοδο 22.12.2015-21.12.2016 (για το μοτοποδήλατο) και 22.6.2016-21.6.2017 (για το όχημα)), το οποίο ο Εναγόμενος μέχρι και σήμερα δεν κατέβαλε.
Εναγόμενος
Από πλευράς του ο Εναγόμενος, σε σχέση με τη διαδικασία ανανέωσης αμφότερων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων, ανέφερε, στην ουσία, ότι για όλα τα προγενέστερα έτη, επικοινωνούσε μαζί του, τηλεφωνικώς, αντιπρόσωπος της Ενάγουσας και τον ενημέρωνε για τη λήξη του εν λόγω ασφαλιστηρίου συμβολαίου, με τον ίδιο να δίδει εντολή και συγκατάθεση για την ανανέωση του. Ακολούθως, ως ανέφερε, μετέβαινε στα γραφεία της Ενάγουσας για να παραλάβει τα εκδοθέντα πιστοποιητικά ασφάλισης (τόσο του οχήματος όσο και του μοτοποδηλάτου) για την κάθε περίοδο ανανέωσης και κατέβαλλε το αντίστοιχο αντίτιμο για την έκδοση τους, τοις μετρητοίς. Ήταν η θέση του ότι περί τα μέσα του 2015, η μηχανή του μοτοποδήλατου έσπασε και η επιδιόρθωση της υπερέβαινε την αξία του, ενώ ο ίδιος είχε μεταφέρει τούτο στον μηχανικό, ο οποίος μετά από αρκετό καιρό το αγόρασε για εξαρτήματα. Περαιτέρω, ήταν η θέση του ότι περί τα τέλη του 2015, αντιπρόσωπος της Ενάγουσας επικοινώνησε μαζί του για την ανανέωση του ασφαλιστηρίου συμβολαίου του μοτοποδηλάτου, στον οποίο ανέφερε ότι δεν ήταν πλέον ιδιοκτησίας και κατοχής του, καθότι το είχε πωλήσει, και, συνεπώς, δεν επιθυμούσε την ανανέωση του. Επίσης, ισχυρίστηκε ότι όταν, περί τα τέλη του 2016, επικοινώνησε μαζί του, τηλεφωνικώς, αντιπρόσωπος της Ενάγουσας και του ζήτησε να πάει στα γραφεία της για να παραλάβει το πιστοποιητικό ασφάλισης του μοτοποδήλατου και να εξοφλήσει το υπόλοιπο του λογαριασμού του, ο ίδιος του ανέφερε ότι ουδέποτε ανανέωσε τούτο από το 2015, με τον αντιπρόσωπο της Ενάγουσας να του αναφέρει ότι θα προέβαινε σε ακύρωση των εκδοθέντων πιστοποιητικών ασφάλισης του μοτοποδηλάτου και σε ανάλογη πίστωση του λογαριασμού του. Αναφορικά τώρα με το όχημα, ισχυρίστηκε ότι κατά ή περί τις αρχές του 2016, το όχημα αντιμετώπιζε σοβαρά μηχανικά προβλήματα και έθεσε αυτό προς πώληση. Εν τέλει, εντός του 2016, λόγω των προβλημάτων που το όχημα παρουσίαζε, τούτο κατέστη μη χρησιμοποιήσιμο και ακινητοποιήθηκε. Είναι η συναφής του θέση ότι, όταν, κατά ή περί τον Ιούνιο του 2016, επικοινώνησε μαζί του, τηλεφωνικώς, αντιπρόσωπος της Ενάγουσας και τον ρώτησε αν θα προχωρούσε με την ανανέωση του ασφαλιστηρίου συμβολαίου του οχήματος, αυτός (ο Εναγόμενος) του ανέφερε ότι δεν επιθυμούσε την ανανέωση του εν λόγω ασφαλιστηρίου συμβολαίου, καθότι το όχημα δεν ήταν προς χρήση και για αυτό δεν είχε εκδώσει ούτε τη σχετική άδεια κυκλοφορίας. Είναι, επίσης, η θέση του ότι σε καμία περίπτωση ο ίδιος έδωσε τη συγκατάθεση του για την ανανέωση του επίδικου ασφαλιστηρίου συμβολαίου για το όχημα και ουδέποτε μετέβη στα γραφεία της Ενάγουσας για να παραλάβει το πιστοποιητικό ασφάλισης του οχήματος για την εν λόγω χρονική περίοδο, σε αντιδιαστολή με ότι έπραττε όλα τα προηγούμενα έτη. Περαιτέρω, ανέφερε ότι, όταν κατά τον Ιούνιο του 2017, επικοινώνησε μαζί του, τηλεφωνικώς, αντιπρόσωπος της Ενάγουσας και του ζήτησε να πάει στα γραφεία της για να παραλάβει το πιστοποιητικό ασφάλισης του οχήματος και να εξοφλήσει το υπόλοιπο του λογαριασμού του, ο ίδιος (ο Εναγόμενος) του ανέφερε ότι ουδέποτε, από το 2016, ανανέωσε το ασφαλιστήριο συμβόλαιο του οχήματος, λόγω των πιο πάνω προβλημάτων που παρουσίαζε, με τον λειτουργό της Ενάγουσας να του αναφέρει ότι θα προβεί σε ακύρωση των εκδοθέντων πιστοποιητικών ασφάλισης και σε ανάλογη πίστωση του λογαριασμού του.
Πέραν των ανωτέρω, ο Εναγόμενος ισχυρίζεται ότι ουδέποτε διατηρούσε χρεωστικό λογαριασμό στην Ενάγουσα στον οποίο η τελευταία να προβαίνει σε επί πιστώσει ανανεώσεις των ασφαλιστηρίων συμβολαίων προς όφελος του, εφόσον πάντοτε ο ίδιος κατέβαλλε το ποσό της ανανέωσης τους, στην Ενάγουσα, τοις μετρητοίς. Τέλος, αρνείται ότι παρέλαβε οποιαδήποτε επιστολή από τους δικηγόρους της Ενάγουσας με την οποία απαιτούσαν το αξιούμενο ποσό.
Δικογράφηση Εναγόμενου – Υπερασπιστική Γραμμή
Στο σημείο αυτό, σημειώνω ότι επικαλούνται οι συνήγοροι της Ενάγουσας, μέσω της αγόρευσης τους, ότι η Υπεράσπιση του Εναγόμενου αποτελείται από γενική άρνηση των ισχυρισμών που προβάλλει η Ενάγουσα με την Έκθεση Απαίτησης της, πράγμα που ισοδυναμεί με παραδοχή αυτών, ενώ ο Εναγόμενος δεν δύναται να προβάλει θετικούς ισχυρισμούς με τη μαρτυρία του. Δεν με βρίσκει σύμφωνη η θέση αυτή για τους λόγους που εξηγώ ευθύς αμέσως. Ως ανέφερα και ανωτέρω στην παρούσα απόφαση, με την Υπεράσπιση του ο Εναγόμενος αρνείται μεν τους ισχυρισμούς της Ενάγουσας, εντούτοις, προβάλλει, εν είδει διαζευκτικής γραμμής και τη θέση ότι δεν οφείλει το αξιούμενο ποσό, εφόσον δεν έδωσε τη συναίνεση του ή οποιαδήποτε εντολή στην Ενάγουσα για οποιαδήποτε κατ’ ισχυρισμόν παροχή ασφαλιστικών υπηρεσιών. Αρνείται επίσης με το δικόγραφο του ότι έχει κληθεί με οποιονδήποτε τρόπο να καταβάλει στην Ενάγουσα το αξιούμενο ποσό. Κατά τη δίκη, είχε την υποχρέωση να επιλέξει την δικογραφική γραμμή υπεράσπισης που θα προβάλει και αυτό έπραξε. Επομένως, θεωρώ ότι με τη δικογράφηση του ο Εναγόμενος έχει θέσει ένα ικανό πλαίσιο, για να μπορέσει, κατά την ακροαματική διαδικασία, να προβάλει τη μαρτυρία του και να αποδείξει τους ισχυρισμούς του, με περισσότερη λεπτομέρεια στη δίκη.
Αξιολόγηση μαρτυρίας
Έχοντας κατά νου το περιεχόμενο, την ποιότητα, την πειστικότητα και τη σύγκριση της μαρτυρίας εκάστου μάρτυρα με την υπόλοιπη μαρτυρία, προχωρώ τώρα στην αξιολόγηση της μαρτυρίας καθενός εκ των μαρτύρων (Ομήρου v. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 506), στη βάση, πάντοτε, των δικογραφημένων ισχυρισμών των διαδίκων. Παρά το ότι το Δικαστήριο δεν έχει ενώπιον του δια ζώσης μαρτυρία, προχωρώ στην αξιολόγηση της μαρτυρίας, με αντιπαραβολή των θέσεων των διαδίκων, αλλά και των τεκμηρίων που κατατέθηκαν στη διαδικασία.
M.E. 1 και Μ.Ε. 2
Αν και οι ΜΕ 1 και ΜΕ 2 γενικά μου έκαναν καλή εντύπωση, εντούτοις, επί των υπό αμφισβήτηση επίδικων ζητημάτων, είτε η μαρτυρία τους δεν κρίνεται βοηθητική για την επίλυση τους, είτε για τους λόγους που θα εξηγήσω κατωτέρω δεν γίνεται δεκτή.
Παρατηρώ, εν προκειμένω, ότι μέσω της μαρτυρίας των ΜΕ 1 και ΜΕ 2, δεν δόθηκε καμία μαρτυρία ως προς τον τρόπο με τον οποίο ανανεώνονταν τα ασφαλιστήρια συμβόλαια. Προκύπτει από την κοινώς αποδεκτή μαρτυρία ότι τούτα ανανεώνονταν κάθε έτος, τουλάχιστον μέχρι τις 22.6.2016 (σε ότι αφορά το όχημα) και μέχρι τις 22.12.2015 (σε ότι αφορά το μοτοποδήλατο). Δεν δόθηκε όμως καμία μαρτυρία, από πλευράς της Ενάγουσας, προσδιοριστική του τρόπου που τούτα ανανεώνονταν και ιδίως ως προς τον τρόπο που τα επίδικα ασφαλιστήρια συμβόλαια ανανεώθηκαν. Το μόνο που ανέφερε η ΜΕ 1 ήταν ότι «η εν λόγω ασφάλιση ανανεωνόταν κάθε χρόνο»[15] αναφερόμενη τόσο στην ασφάλιση του οχήματος όσο και σε αυτή του μοτοποδηλάτου.
Πέραν των πιο πάνω, σημειώνω ότι δεν αποδέχομαι το μέρος της μαρτυρίας των ΜΕ 1 και ΜΕ 2 που θέλει την Ενάγουσα να τηρούσε χρεοπιστωτικό λογαριασμό στο όνομα του Εναγόμενου στον οποίο χρέωνε το ποσό που αντιστοιχούσε στην έκδοση των ασφαλιστηρίων συμβολαίων και πίστωνε τις πληρωμές που γίνονταν από τον Εναγόμενο σε σχέση με αυτά για όση διάρκεια τούτα, κοινώς αποδεκτώς, ανανεώνονταν. Και τούτο διότι, η εν λόγω μαρτυρία από πλευράς της Ενάγουσας, δεν τεκμηριώνεται από την κατάσταση λογαριασμού την οποία η ΜΕ 1 επισυνάπτει ως Τεκμήριο 10 στην ένορκη δήλωση της[16], εφόσον σε αυτήν δεν περιλαμβάνονται οποιεσδήποτε χρεώσεις για τις προηγούμενες ανανεώσεις των ασφαλιστηρίων συμβολαίων, αλλά ούτε και οποιεσδήποτε πιστώσεις σε σχέση με τις πληρωμές που κατέβαλλε ο Εναγόμενος στην Ενάγουσα κατά τη χρονική περίοδο από τις 22.6.2007[17] – 21.6.2016 (για το όχημα) και από τις 22.12.2010[18] – 21.12.2015 (για το μοτοποδήλατο). Οι μόνες χρεώσεις που εκεί αναφέρονται αφορούν τα επίδικα ασφαλιστήρια συμβόλαια, ως επίσης και αυτά τα οποία ακυρώθηκαν. Δεν διαφεύγει της προσοχής μου ότι το Τεκμήριο 10 αφορά μόνο την χρονική περίοδο από τον 11/2015 – 12/2017. Εντούτοις, εύλογα διερωτάται κανείς αν όντως η Ενάγουσα τηρούσε χρεοπιστωτικό λογαριασμό στο όνομα του Εναγόμενου και ανανέωνε τα ασφαλιστήρια συμβόλαια επί πιστώσει του ποσού του ασφαλίστρου καθ’ όλη τη χρονική διάρκεια της συνεργασίας της με τον Εναγόμενο, γιατί δεν παρουσίασε ενώπιον του Δικαστηρίου την ολοκληρωμένη κατάσταση λογαριασμού που δεικνύει τα όσα κατ’ ισχυρισμόν αναφέρει. Εν πάση περιπτώσει, οι ισχυρισμοί της περί τήρησης λογαριασμού στο όνομα του Εναγόμενου όπου γίνονταν όλες οι χρεώσεις και πιστώσεις αναφορικά με τα ασφαλιστήρια συμβόλαια συγκρούονται με το Τεκμήριο 2 (σελ. 3) και το Τεκμήριο 4 (σελ. 6), τα οποία αφορούν τιμολόγια που εκδόθηκαν στο όνομα του Εναγόμενου αναφορικά με την έκδοση του πιστοποιητικού ασφάλισης του οχήματος και της ανανέωσης του για την περίοδο 22.6.2006-21.6.2008, τα οποία αναγράφουν δίπλα από το ποσό του ασφαλίστρου “Payment Due Upon Receipt”, πράγμα που ενισχύει τη θέση του Εναγόμενου ότι ο ίδιος εξοφλούσε το ποσό του ασφαλίστρου στην Ενάγουσα όταν μετέβαινε στα γραφεία της για να παραλάβει το πιστοποιητικό ασφάλισης, θέση, η οποία, εν πάση περιπτώσει, δεν αμφισβητήθηκε από πλευράς της Ενάγουσας.
Στη βάση των πιο πάνω, με εξαίρεση των όσων ανωτέρω ρητώς δεν αποδέκτηκα, τη λοιπή μαρτυρία των ΜΕ 1 και ΜΕ 2, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι τούτη δεν κρίνεται βοηθητική για την επίλυση των επίδικων θεμάτων, την αποδέχομαι.
Εναγόμενος
Και ο Εναγόμενος γενικότερα μου έκανε καλή εντύπωση ως μάρτυρας. Εξ άλλου, επί πλείστων όσων θεμάτων καταπιάνεται η μαρτυρία του, καθώς επίσης και αυτή των ΜΕ 1 και 2, και ειδικότερα για όλη την περίοδο που προηγείται της επίδικης, σε σχέση και με τα δύο ασφαλιστήρια συμβόλαια, η μαρτυρία όλων των μαρτύρων, επιβεβαιώνεται από τα ενώπιον μου κοινώς αποδεκτά τεκμήρια. Η όποια τριβή των διαδίκων εστιάζεται στον τρόπο ανανέωσης των ασφαλιστηρίων συμβολαίων πριν τις επίδικες περιόδους και το κατά πόσο η Ενάγουσα σε σχέση με αυτά τηρούσε κατάσταση λογαριασμού, ως επίσης και κατά πόσο νομίμως ανανεώθηκαν τα επίδικα ασφαλιστήρια συμβόλαια. Επί του πρώτου, ως ήδη ανέφερα, κατά την αξιολόγηση των ΜΕ 1 και 2, η σχετική μαρτυρία του Εναγόμενου, επιβεβαιώνεται ή τουλάχιστον υποστηρίζεται από το Τεκμήριο 2 (σελ. 3) και το Τεκμήριο 4 (σελ. 6)[19], στα οποία αναφορά έγινε ανωτέρω, καθώς επίσης και από τα Τεκμήρια 4 και 9 της ένορκης δήλωσης της ΜΕ 1, για το περιεχόμενο των οποίων η ίδια δεν προέβη σε οποιαδήποτε αναφορά, πλην όμως τούτο (το περιεχόμενο) επιβεβαιώνει ότι για τα έτη 2007-2011 (για το όχημα) και για το έτος 2010 (για το μοτοποδήλατο), της όποιας ανανέωσης προηγείτο σχετική ειδοποίηση ανανέωσης από πλευράς της Ενάγουσας, στη βάση της οποίας ο Εναγόμενος, ακολούθως, έδιδε εντολή ανανέωσης και κατέβαλλε τα ασφάλιστρα.
Ωστόσο, τα όσα ανέφερε ως προς τους λόγους που δεν ανανέωσε το επίδικο ασφαλιστήριο συμβόλαιο για το όχημα, ήτοι περί ύπαρξης προβλήματος του περί τις αρχές του 2016, της πώλησης του και της μη ανανέωσης της άδειας κυκλοφορίας του, ουδόλως τεκμηριώνονται. Εύλογα διερωτάται κανείς, αν όντως τα όσα ανέφερε ο Εναγόμενος, και δη ότι το όχημα του δεν ήταν σε χρησιμοποιήσιμη κατάσταση από τις αρχές του 2016 και για αυτό δεν είχε ανανεώσει ούτε την σχετική άδεια κυκλοφορίας, ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα, γιατί δεν προέβη έκτοτε σε ακύρωση του επίδικου ασφαλιστηρίου συμβολαίου του οχήματος και ανέμενε να αναφέρει τούτα κατά τη λήξη του εν λόγω ασφαλιστηρίου συμβολαίου (ήτοι περί τον Ιούνιο του 2016). Το ίδιο ισχύει σε ότι αφορά το ασφαλιστήριο συμβόλαιο του μοτοποδηλάτου. Γιατί ενώ, ως ισχυρίζεται, περί τα μέσα του 2015, η μηχανή του μοτοποδήλατου έσπασε και ήταν ασύμφορη η επιδιόρθωση του, δεν ακύρωσε το εν λόγω ασφαλιστήριο συμβόλαιο έκτοτε και να λάβει πίσω το ποσό για την υπόλοιπη χρονική περίοδο της ασφάλισης; Ο δε ισχυρισμός του ότι πώλησε το μοτοποδήλατο για εξαρτήματα στον μηχανικό του μετά από αρκετό καιρό, δεν υποστηρίζεται από οποιαδήποτε έγγραφη μαρτυρία. Εύλογα θα ανέμενε κανείς πως ο Εναγόμενος θα παρουσίαζε κάποιο σχετικό πωλητήριο έγγραφο ή εν πάση περιπτώσει, κάποιο έντυπο μεταβίβασης. Ούτε ο ισχυρισμός του ότι, όταν επικοινώνησε μαζί του αντιπρόσωπος της Ενάγουσας αναφορικά με την ανανέωση του επίδικου ασφαλιστηρίου συμβολαίου για το μοτοποδήλατο, ανέφερε σε αυτόν ότι δεν είναι ιδιοκτησίας και κατοχής του τούτο καθότι το είχε πωλήσει, πείθει καθ’ οιονδήποτε τρόπο, εφόσον τούτος συγκρούεται με το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 1, που ο ίδιος επισυνάπτει στην ένορκη του δήλωση. Και εξηγώ. Στη βάση του Τεκμηρίου 1, το οποίο αποτελεί επιστολή ημερ. 16.7.2017 του Τμήματος Οδικών Μεταφορών (ΤΟΜ) προς τον Εναγόμενο, αναγράφεται ότι σύμφωνα με τα στοιχεία που τηρούνται στο αρχείο του ΤΟΜ, η εγγραφή του μοτοποδηλάτου ακυρώθηκε λόγω μη ανανέωσης της άδειας κυκλοφορίας για 3 συνεχή έτη. Επομένως, εύλογα προκύπτει, από την ενώπιον του Δικαστηρίου έγγραφη μαρτυρία, ότι κατά το έτος 2017 (όταν εστάλη η εν λόγω επιστολή), εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του μοτοποδηλάτου ήταν ο Εναγόμενος, γεγονός που δεν υποστηρίζει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τον ισχυρισμό του ότι πώλησε τούτο σε άλλο πρόσωπο και/ή στο μηχανικό του. Πέραν όμως τούτου, αν όντως ο Εναγόμενος πώλησε το μοτοποδήλατο έστω για εξαρτήματα κατά το 2015, γιατί δεν προχώρησε με την διαγραφή του εν λόγω μοτοποδηλάτου από το αρχείο του ΤΟΜ και άφησε να τρέχουν οι οφειλές του για την ανανέωση άδειας κυκλοφορίας αυτού; Εν πάση περιπτώσει, από την έγγραφη μαρτυρία που ο Εναγόμενος προσκόμισε, προκύπτει ότι η άδεια κυκλοφορίας του μοτοποδηλάτου δεν ήταν ανανεωμένη ούτε το 2014, περίοδο κατά την οποία ο ίδιος αποδέχεται ότι είχε ανανεώσει το επίδικο ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Στη βάση όλων των πιο πάνω, δεν μπορώ να αποδεκτώ τη μαρτυρία του Εναγόμενου αναφορικά με τους ισχυρισμούς του ότι είχε αναφέρει σε λειτουργό της Ενάγουσας ότι δεν επιθυμούσε την ανανέωση των επίδικων ασφαλιστηρίων συμβολαίων για τους πιο πάνω λόγους που προέβαλε.
Κατά συνέπεια, με εξαίρεση το μέρος της μαρτυρίας του Εναγόμενου που δεν αποδέκτηκα, τη λοιπή μαρτυρία του την αποδέχομαι.
Τελικά Ευρήματα
Στη βάση της πιο πάνω αξιολόγησης της μαρτυρίας, μπορώ να καταλήξω με ασφάλεια και στα, επιπρόσθετα, των αρχικών, εξής ευρήματα:
1. Η ανανέωση των ασφαλιστηρίων συμβολαίων του οχήματος και του μοτοποδηλάτου, γινόταν από χρόνο σε χρόνο, κατόπιν επικοινωνίας που είχε η Ενάγουσα με τον Εναγόμενο, με τον τελευταίο να δίδει οδηγίες και να συγκατατίθεται ρητώς στην ανανέωση τους. Ακολούθως, η Ενάγουσα προέβαινε στην έκδοση του πιστοποιητικού ασφάλισης του οχήματος και του μοτοποδηλάτου και ο Εναγόμενος μετέβαινε στα γραφεία της, κατέβαλλε το αντίστοιχο ολόκληρο ασφάλιστρο σε σχέση με την έκδοση τους και παραλάμβανε το ανανεωμένο πιστοποιητικό ασφάλισης.
2. Ουδέποτε ο Εναγόμενος έδωσε οδηγίες για τη μη ανανέωση των επίδικων ασφαλιστηρίων συμβολαίων, ως ισχυρίστηκε.
3. Η Ενάγουσα προχώρησε στην ανανέωση των επίδικων ασφαλιστηρίων συμβολαίων και εξέδωσε και τα αντίστοιχα πιστοποιητικά ασφάλισης. Εντούτοις, δεν προκύπτει από την ενώπιον μου μαρτυρία ότι τούτα κοινοποιήθηκαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο από την Ενάγουσα προς τον Εναγόμενο ή ότι ο τελευταίος κατά την σχετική επικοινωνία της Ενάγουσας με αυτόν, έδωσε εντολή ή συγκατατέθηκε στην ανανέωση των επίδικων ασφαλιστηρίων συμβολαίων. Υπενθυμίζω στο σημείο αυτό ότι η μαρτυρία των ΜΕ 1 και ΜΕ 2, δεν ήταν προσδιοριστική των όσων διαμείφθηκαν μεταξύ του αντιπροσώπου της Ενάγουσας και του Εναγόμενου στην, κατά τα άλλα, αποδεκτή από τον Εναγόμενο επικοινωνία που είχε με αυτόν πριν την ανανέωση των επίδικων ασφαλιστηρίων συμβολαίων.
4. Περαιτέρω, η Ενάγουσα δεν αναζήτησε να εισπράξει τα ασφάλιστρα αναφορικά με την ανανέωση των επίδικων ασφαλιστηρίων συμβολαίων πριν από τις 14.12.2017, ημερομηνία κατά την οποία απέστειλε επιστολή προς τον Εναγόμενο, μέσω των δικηγόρων της και δη σε χρόνο μετά τη λήξη τους και μετά την, κοινώς αποδεκτή, εντολή του Εναγόμενου για μη οποιασδήποτε περαιτέρω ανανέωσης τους.
Νομική Πτυχή - Συμπεράσματα
Σύμφωνα με την πάγια νομολογία, ο Ενάγων έχει το νομικό ή γενικό βάρος να αποδείξει στο μέτρο του ισοζυγίου των πιθανοτήτων ότι η δική του εκδοχή γεγονότων είναι πιο πιθανή παρά να μην είναι. Η αρχή αυτή έχει επαναληφθεί στην απόφαση Χρυσάνθη Χρύσανθου και Σταύρος Φραντζή ν Αντρέα Φραντζή (2010) 1Β Α.Α.Δ.1295, όπου έγινε παραπομπή στην υπόθεση Μαρσέλ κ.ά ν. Λαϊκή Τράπεζα Λτδ (2001) 1(B) Α.Α.Δ 1858[20].
Το νομικό ή γενικό βάρος δεν πρέπει να συγχέεται με το αποδεικτικό βάρος απόδειξης. Το πρώτο είναι πάντοτε στους ώμους του Ενάγοντος και δεν μεταφέρεται. Το ειδικό βάρος απόδειξης, υποδηλώνει το βάρος που έχει ένας διάδικος να παρουσιάσει ικανοποιητική μαρτυρία για την υποστήριξη ενός επίδικου θέματος ή ενός θέματος που είναι σχετικό, έτσι ώστε το δικαστήριο να καλέσει την άλλη πλευρά να απαντήσει.
Προκειμένου να πετύχουν οι αξιώσεις της Ενάγουσας, θα πρέπει πρώτα αυτή να πετύχει να αποδείξει την εκδοχή της, στη βάση της μαρτυρίας που προσκόμισε, ότι τα επίδικα ασφαλιστήρια συμβόλαια είχαν δεόντως ανανεωθεί και συνεπώς υφίστατο συμβατική σχέση μεταξύ της και του Εναγόμενου, στη βάση της οποίας ο τελευταίος οφείλει σε αυτήν το συνολικό ποσό των €265.
Εν προκειμένω, τα επίδικα ασφαλιστήρια συμβόλαια είναι σιωπηρά ως προς τον τρόπο ανανέωσης τους. Στο σύγγραμμα “General Principles of Insurance Law”, Ε.R. Hardy Ivamy, 4η έκδοση, 1979, αναφέρονται τα εξής ως προς τη συνήθη πρακτική που ακολουθείται για την ανανέωση ασφαλιστηρίων συμβολαίων όταν τούτα δεν περιλαμβάνουν οποιαδήποτε πρόνοια σχετική με την ανανέωση τους. Παραθέτω αυτούσιο το πιο κάτω απόσπασμα από το εν λόγω σύγγραμμα:
«The practice as to renewal
In practice, the insurers, shortly before the expiration of the policy in force, send to the assured "a renewed notice", intimating that the renewal premium is about to fall due. The sending of this notice to the assured amounts to an offer by the insurers to renew the policy, on the footing of the original proposal or any variation of the terms indicated in the renewal notice, such as an increased premium. The assured is usually required to intimate his acceptance of this offer by paying the premium for the renewed period and unless and until he does so, the renewal does not take effect. If, however, he expressly declines the offer to renew his policy, a subsequent tender of the premium will not, of itself, renew it.
Where the insurers have taken no steps in the matter, the assured may tender the premium or otherwise intimate his willingness to renew the policy. In this case the offer to renew the policy comes from him, and the insurers may accept or decline it, as they think fit[21].»
Δεδομένου του σιωπηρού των ασφαλιστηρίων συμβολαίων ως προς τον τρόπο ανανέωσης τους, εναπόκειτο στην Ενάγουσα να παρουσιάσει επαρκή και αξιόπιστη μαρτυρία ως προς την συνήθη πρακτική που η ίδια ακολούθησε για την ανανέωση των ασφαλιστηρίων συμβολαίων και ιδίως για τα επίδικα ασφαλιστήρια συμβόλαια. Εντούτοις, ως ανέφερα ανωτέρω, κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας της Ενάγουσας, η πλευρά της ουδεμία μαρτυρία παρουσίασε προσδιοριστική του τρόπου με τον οποίο γενικότερα τα ασφαλιστήρια συμβόλαια ανανεώνονταν και ειδικότερα τα επίδικα. Η μόνη μαρτυρία που παρουσιάστηκε για το ζήτημα αυτό, προήλθε από πλευράς του Εναγόμενου. Κρίνω δε ότι οι ελλείψεις στη μαρτυρία της Ενάγουσας είναι τέτοιες που δημιουργούν ανεπάρκεια στη μαρτυρία της, καθιστώντας την μη ικανή να αποδείξει την απαίτηση της, υπό τις περιστάσεις. Το ζητούμενο δηλαδή, εάν δόθηκε εντολή, από τον Εναγόμενο, για ανανέωση των επίδικων ασφαλιστηρίων συμβολαίων και επομένως σύναψη συμβατικής σχέσης μεταξύ της και του Εναγόμενου για τις επίδικες χρονικές περιόδους, μέσα από τη μαρτυρία που προσκόμισε η Ενάγουσα, δεν απαντάται. Και τούτο, έξω και μακριά από το γεγονός ότι η μαρτυρία του Εναγόμενου σε σχέση με το κατά πόσο ο ίδιος έδωσε ρητή εντολή μη ανανέωσης των επίδικων συμβολαίων, δεν έγινε αποδεκτή. Το βάρος απόδειξης της εκδοχής της Ενάγουσας ότι τα επίδικα ασφαλιστήρια συμβόλαια ανανεώθηκαν νομοτύπως, βρισκόταν πάντοτε στους ώμους της και δεν μπορεί να μεταφερθεί στον Εναγόμενο για να αποδείξει την απαίτηση της. Όφειλε η Ενάγουσα, εφόσον υπήρχε ισχυρισμός τόσο δικογραφικά αλλά και στη μαρτυρία του Εναγόμενου ότι τούτος ουδέποτε έδωσε εντολή για την ανανέωση των επίδικων συμβολαίων, να προσκομίσει μαρτυρία ως προς τον τρόπο που η ίδια ενήργησε κατά τη σχετική συνεργασία της με τον Εναγόμενο και δη ως προς τον τρόπο ανανέωσης των επίδικων ασφαλιστηρίων συμβολαίων.
Ελλείψει τέτοιας μαρτυρίας εκ μέρους της Ενάγουσας και αποδοχής της θέσης του Εναγόμενου ότι κατά τα προηγούμενα έτη όταν και έδιδε τη ρητή του εντολή για ανανέωση των ασφαλιστηρίων συμβολαίων, ο ίδιος μετέβαινε στα γραφεία της Ενάγουσας και παραλάμβανε τα ασφαλιστήρια συμβόλαια και κατέβαλλε το αντίστοιχο τίμημα, κάτι που δεν παρατηρείται σε σχέση με τα επίδικα ασφαλιστήρια συμβόλαια, δεν βλέπω πως η Ενάγουσα εν προκειμένω απέσεισε το βάρος που είχε να αποδείξει την κατάρτιση έγκυρης σύμβασης με τον Εναγόμενο.
Κατάληξη
Για όλους τους πιο πάνω λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, η Ενάγουσα δεν κατάφερε να αποδείξει ότι η εκδοχή της είναι πιο πιθανή παρά όχι και δη δεν απέσεισε το βάρος ότι η εκδοχή της ότι τα επίδικα ασφαλιστήρια συμβόλαια για το όχημα και το μοτοποδήλατο ανανεώθηκαν δεόντως και επομένως ότι υφίστατο συμβατική σχέση μεταξύ της ιδίας και του Εναγόμενου, στη βάση της οποίας ο τελευταίος οφείλει το αξιούμενο ποσό, είναι πιο πιθανή παρά όχι. Ως εκ τούτου, η απαίτηση της εναντίον του Εναγόμενου απορρίπτεται.
Σε ότι αφορά τα έξοδα, δεν βρίσκω κανέναν λόγο για να αποκλίνω από τον γενικό κανόνα που θέλει τούτα να ακολουθούν το αποτέλεσμα και ως εκ τούτου επιδικάζονται έξοδα υπέρ του Εναγόμενου και εναντίον της Ενάγουσας, ως αυτά υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπογρ)………………..………………
Ν. Πετρίδου, Προσ. Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Βλ. ένορκη δήλωση ημερ. 21.2.2022.
[2] Βλ. ένορκη δήλωση ημερ. 21.2.2022.
[3] Βλ. ένορκη δήλωση ημερ. 14.4.2022.
[4] Βλ. Τεκμήριο 1 στην ένορκη δήλωση της ΜΕ 1.
[5] Βλ. Τεκμήριο 2 στην ένορκη δήλωση της ΜΕ 1.
[6] Βλ. Τεκμήριο 4 στην ένορκη δήλωση της ΜΕ 1.
[7] Βλ. Τεκμήριο 4 στην ένορκη δήλωση της ΜΕ 1.
[8] Βλ. Τεκμήριο 6 στην ένορκη δήλωση της ΜΕ 1.
[9] Βλ. Τεκμήριο 7 στην ένορκη δήλωση της ΜΕ 1.
[10] Βλ. Τεκμήριο 8 στην ένορκη δήλωση της ΜΕ 1.
[11] Βλ. Τεκμήριο 4 στην ένορκη δήλωση της ΜΕ 1.
[12] Ποσά τα οποία προκύπτουν από τα Τεκμήρια 4 και 9 της ένορκης δήλωσης της ΜΕ 1.
[13] Εφόσον είναι κοινώς αποδεκτό ότι τούτα ακυρώθηκαν στις 22.12.2016 (το ασφαλιστήριο συμβόλαιο για το μοτοποδήλατο) και στις 22.6.2017 (το ασφαλιστήριο συμβόλαιο για το όχημα).
[14] Το μόνο Τεκμήριο που επισύναψε στην ένορκη της δήλωση.
[15] Βλ. παράγραφο 2, της ένορκης της δήλωσης της ΜΕ 1, σε σχέση με το ασφαλιστήριο συμβόλαιο για το όχημα και παράγραφο 4 σε σχέση με το ασφαλιστήριο συμβόλαιο για το μοτοποδήλατο.
[16] Η εν λόγω κατάσταση λογαριασμού είναι η ίδια που επισυνάπτεται ως Τεκμήριο στην ένορκη δήλωση της ΜΕ 2.
[17] Ημερομηνία της πρώτης ανανέωσης του ασφαλιστηρίου συμβολαίου για το όχημα.
[18] Ημερομηνία της πρώτης ανανέωσης του ασφαλιστηρίου συμβολαίου για το μοτοποδήλατο.
[19] Βλ. ένορκη δήλωση ΜΕ. 1.
[20] Στην εν λόγω απόφαση λέχθηκαν τα ακόλουθα: «Το κριτήριο δεν είναι αν η θέση ή η εκδοχή του διαδίκου που φέρει το βάρος της απόδειξης (onus of proof) είναι «η πιο πιθανή παρά η αντίθετη», εκείνη δηλαδή του αντιδίκου του. Το κριτήριο είναι κατά πόσο ο διάδικος που φέρει το βάρος της απόδειξης ικανοποίησε το Δικαστήριο, με επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, ότι η θέση του ή η εκδοχή του είναι πιο πιθανή παρά όχι (is more probable than not).».
[21] Υπογράμμιση και τονισμός του Δικαστηρίου.