ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Ν. Παπανδρέου, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 673/17
Μεταξύ:
ΜΑΡΩΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΗ
Ενάγουσας
-και-
1. AKRAM ABUGHAMJA
2. PRIME INSURANCE COMPANY LTD
Εναγόμενων
Ημερομηνία: 20 Ιουνίου 2024
Εμφανίσεις:
Για Ενάγουσα: για κα Χρ. Μιλή για Κενδέα Α. Σέργη Δ.Ε.Π.Ε.
Για Εναγόμενους: κ. Τρίγγας για Θεόδωρος Μ. Ιωαννίδης & Σία Δ.Ε.Π.Ε.
Για Τριτοδιάδικο: κα Θ. Θωμά
ΑΠΟΦΑΣΗ
I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Με την παρούσα αγωγή της η Ενάγουσα αξιώνει εναντίον των Εναγόμενων, αλληλέγγυα και/ή κεχωρισμένα, το ποσό των €2.574,46 ως αποζημιώσεις συνεπεία ατυχήματος που έλαβε χώρα στις 13.10.2016, στη Λευκωσία, μεταξύ δύο οχημάτων που οδηγούντο, αντίστοιχα, από τον Εναγόμενο 1 και την κα Αφροδίτη Χατζηπαναγή («το Ατύχημα»).
2. Η Ενάγουσα εναγάγει τους Εναγόμενους υπό την ιδιότητα της ως ιδιοκτήτρια του οχήματος που οδηγούσε η θυγατέρα της, κα Χατζηπαναγή («το Πρώτο Όχημα»). Το σύνολο των αξιώσεων της αφορούν στο κόστος επιδιόρθωσής του. Η Εναγόμενη 2, ασφαλιστική εταιρεία, παρείχε κατά τον ουσιώδη χρόνο, ασφαλιστική κάλυψη σε σχέση με το όχημα που οδηγείτο από τον Εναγόμενο 1 («το Δεύτερο Όχημα») δυνάμει του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων (Ασφάλιση Ευθύνης Έναντι Τρίτου) Νόμου του 2000.
3. Με διάταγμα του Δικαστηρίου ημερ. 12.7.02017, εκδόθηκε και επιδόθηκε ειδοποίηση Τριτοδιαδίκου προς την Αφροδίτη Χατζηπαναγή, οδηγό του Πρώτου Οχήματος, κατά τον ουσιώδη χρόνο της σύγκρουσης.
4. Κατά την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας, η αξίωση της Ενάγουσας για ειδικές ζημιές συμφωνήθηκε και περιορίστηκε στο συνολικό ποσό των €2332,15 πλέον νόμιμο τόκο από 13.10.2016, μέχρι εξόφλησης, επί πλήρους ευθύνης.[1] Δεν αξιώνονται οποιεσδήποτε άλλες αποζημιώσεις. Επομένως, απέμεινε μόνο ως επίδικο θέμα, το ζήτημα της ευθύνης.
II. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
5. Η Τριτοδιάδικος και ο Εναγόμενος 1, οδηγοί των εμπλεκόμενων οχημάτων, υιοθέτησαν εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις ως προς τις περιστάσεις του Ατυχήματος, επικαλούμενοι και οι δύο ανακοπή πορείας από τον άλλον. Οι λεπτομέρειες των θέσεων τους συνοψίζονται στις παρ. 9, 16, και 23 πιο κάτω, θέσεις οι οποίες εμπεριέχονται και στη δικογραφία.
6. Η Αγωγή καταχωρήθηκε σε χρόνο που ίσχυαν οι πρόνοιες της Νέας Διαταγής 30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας ενώ το αντικείμενο της διαφοράς κατατάσσει αυτή στην κατηγορία «ταχείας εκδίκασης» δυνάμει της Διαταγής 30 θεσμός 6. Κατόπιν σχετικών αιτημάτων των μερών, στις 28.4.22 δόθηκε άδεια για αντεξέταση του Εναγόμενου 1 και της Τριτοδιαδίκου, σε σχέση με τις περιστάσεις του Ατυχήματος. Δόθηκε άδεια και για αντεξέταση του κ. Αντώνη Αντωνίου, υπαλλήλου της εταιρείας Rescue Line Auto Services Ltd (“Rescue Line”), ο οποίος είχε καταχωρήσει ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της απαίτησης (βλ. παρ. 21 πιο κάτω). Ακολούθως, το Δικαστήριο (υπό την παρούσα σύνθεση) στις 15.12.23 ασκώντας αυτεπάγγελτα τις εξουσίες που του παρέχει η Διαταγή 30 θεσμός 7(α). των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και για τους λόγους που αναφέρονται στο σχετικό πρακτικό, παραχώρησε οδηγίες για αντεξέταση της κας Αφροδίτης Χατζηπαναγή (Τριτοδιαδίκου) σε σχέση και με την ένορκη της δήλωση που καταχώρησε και προς υποστήριξη της απαίτησης της Ενάγουσας (βλ. παρ. 16 πιο κάτω). Η κα Χατζηπαναγή και ο κ. Αντωνίου αντεξέταστηκαν στις 14.3.24. Σε σχέση με την αντεξέταση της κας Χατζηπαναγή τα μέρη δήλωσαν ότι η μαρτυρία της που θα προσκομιστεί κατά την αντεξέταση της θα αφορά τόσο την απαίτηση της Ενάγουσας όσο και την Υπεράσπιση της ίδιας της κας Χατζηπαναγή, ως τριτοδιαδίκου. Ο Εναγόμενος 1 αντεξετάστηκε στις 11.4.24. Ουδείς εκ των υπόλοιπων μαρτύρων αντεξετάστηκε.
III. ΣΥΝΟΨΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
(α) Μαρτυρία προς υποστήριξη της απαίτησης
7. Προς υποστήριξη της απαίτησης καταχωρήθηκε έγγραφη μαρτυρία υπό μορφή ενόρκων δηλώσεων από (1) την Ενάγουσα («η ΕΔ της Ενάγουσας»), (2) την κα Αφροδίτη Χατζηπαναγή («η ΕΔ Χατζηπαναγή»), (3) τον κ. Ορθόδοξο Ευαγγελίδη, Διευθυντή του Τμήματος Απαιτήσεων της Ασφαλιστικής Εταιρείας του Πρώτου Οχήματος («η ΕΔ Ευαγγελίδη»), (4) τον κ. Λάμπρο Παπασάββα, εκτιμητή αυτοκινήτων («η ΕΔ Παπασάββα»), (5) τον κ. Ρολάνδο Καϊμακλιώτη, υπαλλήλο της Cyprus Import Corporation Ltd («η ΕΔ Καϊμακλιώτη») και (6) τον κ. Αντρέα Αντωνίου, υπάλληλο της Rescue Line («η ΕΔ Αντωνίου»).
i. Μαρτυρία Ενάγουσας
8. Η Ενάγουσα στα πλαίσια της ένορκης της δήλωσης, αναφέρει ότι η ίδια είναι ιδιοκτήτρια του Πρώτου Οχήματος. Προς τούτο επισυνάπτει ως Τεκμήριο 1 αντίγραφο του τίτλου ιδιοκτησίας.
9. Αναφέρει ότι, ως την πληροφορεί η κα Χατζηπαναγή, οδηγός του Πρώτου Οχήματος κατά τον ουσιώδη χρόνο της σύγκρουσης, η τελευταία οδηγούσε το εν λόγω όχημα επί της Λεωφόρου Αιπείας στην Έγκωμη. Προηγουμένως εξήλθε νόμιμα και κανονικά από την πάροδο της οδού Μελίνας Μερκούρη, με δεξιά στροφή και είχε ευθυγραμμιστεί στην αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας της εν λόγω Λεωφόρου Αιπείας. Ενώ συνέχισε την πορεία της, με κατεύθυνση προς την Λεωφόρο Γρίβα Διγενή, αντιλήφθηκε το Δεύτερο Όχημα, που οδηγείτο από τον Εναγόμενο 1, να κινείται από την αντίθετη κατεύθυνση παραβιάζοντας την συνεχή άσπρη και διαχωριστική γραμμή των λωρίδων κυκλοφορίας. Ο Εναγόμενος 1 επιχειρούσε να προσπεράσει προπορευόμενο του λεωφορείο το οποίο θα επιχειρούσε στροφή αριστερά στον οδό Μελίνας Μερκούρη. Όταν ο Εναγόμενος 1 αντιλήφθηκε την Ενάγουσα και το Πρώτο Όχημα, έκανε απότομο ελιγμό προς τα δεξιά (σε σχέση με την πορεία του) για να αποφύγει τη σύγκρουση, πλην όμως η αριστερή πλευρά του οχήματος συγκρούστηκε με την αριστερή μπροστινή γωνία του Πρώτου Οχήματος. Ακολούθως, ο Εναγόμενος 1 συνέχισε την πορεία του και σταμάτησε αρκετά μέτρα πιο κάτω από το σημείο σύγκρουσης, στη δεξιά λωρίδα ως η πορεία του. Σημειώνει πρόσθετα ότι κα Χατζηπαναγή δεν είχε οποιοδήποτε περιθώριο αντίδρασης και ελιγμού για αποφυγή της σύγκρουσης λόγω της μικρής απόστασης, της ύπαρξης του λεωφορείου που προπορευόταν αλλά και της απότομης κίνησης του Εναγόμενου 1 να το προσπεράσει και να εισέλθει στην αντίθετη λωρίδα κυκλοφορίας δηλαδή στο ρεύμα κυκλοφορίας που οδηγούσε η ίδια.
10. Συνεχίζει ότι στην σκηνή κλήθηκε η Rescue Line η οποία ετοίμασε γραπτή έκθεση και η οποία υπεγράφη τόσο από τον Εναγόμενο 1 όσο και από την κα Χατζηπαναγή. Τις υπηρεσίες αυτές τις παρέχει η ασφαλιστική εταιρεία της Ενάγουσας. Ως Τεκμήριο 2 επισύναψε το ασφαλιστήριο έγγραφο της με την εν λόγω ασφαλιστική της εταιρεία, ως Τεκμήριο 3 επισύναψε αντίγραφο της Έκθεσης της Rescue Line με πρόχειρο σχέδιο σκηνής του ατυχήματος και ως Τεκμήριο 4 επισύναψε δέσμη οκτώ φωτογραφιών που, ως επεξήγησε, λήφθηκαν από την Rescue Line στην σκηνή του Ατυχήματος.
11. Όπως δε φαίνεται από την γραπτή έκθεση της οδικής βοήθειας Rescue Line που υπέγραψαν και οι δύο οδηγοί, την ευθύνη για το ατύχημα φέρει ο Εναγόμενος 1. Η δε εκδοχή της κας Χατζηπαναγή επιβεβαιώνεται και από τις φωτογραφίες επί του Τεκμηρίου 4. Στη σκηνή δεν κλήθηκε η αστυνομία από κανέναν, εφ’ όσον υπήρχαν μόνο υλικές ζημιές. Ο δε Εναγόμενος 1 ανέφερε στην κα Χατζηπαναγή, ότι θα ενημέρωνε αμέσως την ασφαλιστική του εταιρεία για να επιδιορθώσουν το Πρώτο Όχημα, πλην όμως μέχρι σήμερα δεν έχει αποζημιωθεί.
12. Το Πρώτο Όχημα συνεπεία της σύγκρουσης υπέστη ζημιές στην αριστερή μπροστινή πλευρά και εκτιμήθηκε από εκτιμητή αυτοκινήτων. Την σχετική έκθεση επισυνάπτει ως Τεκμήριο 5 μαζί με επισυναπτόμενες φωτογραφίες του Πρώτου Οχήματος. Ως Τεκμήριο 6 επισύναψε και το τιμολόγιο για την αμοιβή του εκτιμητή, για το ποσό των €106. Τα ποσά της επιδιόρθωσης είναι αυτά που καταγράφονται επί της παρ. 7(α) και (β) της Έκθεσης Απαίτησης. Ως Τεκμήρια 7 και 8 επισύναψε τιμολόγια και αποδείξεις πληρωμής σε σχέση με τις επιδιορθώσεις του Πρώτου Οχήματος.
13. Η ασφαλιστική εταιρεία της Ενάγουσας κάλυψε τα πιο πάνω έξοδα, με την ίδια την Ενάγουσα να καταβάλλει το ποσό των €200 ως το πρώτο ασφαλιστέο ποσό “excess”. Ακολούθως και αφού το Πρώτο Όχημα επιδιορθώθηκε, η ίδια υπέγραψε απόδειξης απαλλαγής προς αυτήν, αντίγραφο της οποίας επισύναψε ως Τεκμήριο 9.
14. Επιστολή απεστάλη επίσης με τηλεομοιότυπο στην Εναγόμενη 2 ώστε να επιθεωρήσει τη ζημιά του Πρώτου Οχήματος, αντίγραφο της οποίας επισύναψε ως Τεκμήριο 10. Ως Τεκμήρια 11 και 12 επισύναψε επιστολή και απόδειξη αποστολής της, των συνηγόρων της προς την Εναγόμενη 2 δια της οποίας την ενημέρωναν για την έγερση της παρούσας αγωγής.
15. Προσθέτει ότι από πληροφορίες που έλαβε, για το ίδιο ατύχημα, η ιδιοκτήτρια εταιρεία του Δεύτερου Οχήματος, καταχώρησε αγωγή εναντίον της ασφαλιστικής εταιρείας της Ενάγουσας, αξιώνοντας αποζημιώσεις για ζημιά που αυτό υπέστη, συνεπεία της σύγκρουσης («η Δεύτερη Αγωγή»). Η Δεύτερη Αγωγή απορρίφθηκε.
ii. Μαρτυρία κας Χατζηπαναγή
16. Η κα Χατζηπαναγή στα πλαίσια της ένορκης της δήλωσης επανέλαβε τις θέσεις της Ενάγουσας, επισυνάπτοντας εκ νέου μέρος των τεκμηρίων που η Ενάγουσα επισύναψε στη δική της ένορκη δήλωση. Αντεξεταζόμενη, διευκρίνισε ακόμη ότι είχε ευθυγραμμιστεί περίπου 30 μέτρα προτού έρθει αντιμέτωπη με το Δεύτερο Όχημα, και σταμάτησε μετά από 20 μέτρα.
17. Αντεξεταζόμενη επίσης αρνήθηκε ότι το Ατύχημα επισυνέβη ως απεικονίζεται επί του Τεκμηρίου 1 στην Ένορκή Δήλωση του Εναγόμενου, προβάλλοντας ότι το εν λόγω σχεδιάγραμμα δεν έγινε κατά το χρόνο του Ατυχήματος. Ακολούθως, αναφέρθηκε εκ νέου στις περιστάσεις του Ατυχήματος.
iii. Μαρτυρία κ. Ορθόδοξου Ευαγγελίδη
18. Ο κ. Ευαγγελίδης, Διευθυντής του Τμήματος Απαιτήσεων της ασφαλιστικής εταιρείας του Πρώτου Οχήματος αναφέρει στα πλαίσια της ΕΔ Ευαγγελίδη, ότι ο ίδιος απέστειλε σχετική ειδοποίηση προς την Εναγόμενη 2, ως το Τεκμήριο 10 στην ΕΔ της Ενάγουσας, το οποίο επισύναψε εκ νέου ως Τεκμήριο 1. Ακολούθως επανέλαβε τις θέσεις τις Ενάγουσας ως προς τα διαβήματα που λήφθηκαν για επιδιόρθωση του Πρώτου Οχήματος και το κόστος αυτής, επισυνάπτοντας εκ νέου τα σχετικά έγγραφα, ως Τεκμήρια 2 μέχρι 7. Αναφέρθηκε και στην Δεύτερη Αγωγή, επισυνάπτοντας μέρος των εκεί δικαστικών εγγράφων, ως Τεκμήρια 8 μέχρι 16.
iv. Μαρτυρία κ. Λάμπρου Παπασάββα
19. Ο κ. Παπασάββας, εκτιμητής αυτοκινήτων, ανέφερε στα πλαίσια της ένορκης του δήλωσης ότι προέβη σε εκτίμηση των ζημιών επί του Πρώτου Οχήματος. Εκεί παραθέτει τα προσόντα του και επισυνάπτει ως Τεκμήριο 1 την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του. Αναφέρθηκε στις ζημιές του Πρώτου Οχήματος και επισύναψε εκ νέου ως Τεκμήριο 2 την έκθεση που είχε ετοιμάσει προς τούτο μαζί με τις σχετικές φωτογραφίες.
v. Μαρτυρία κ. Ρολάνδου Καϊμακλιώτη
20. Ο κ. Καϊμακλιώτης στα πλαίσια της ένορκης του δήλωσης, ανέφερε ότι ο ίδιος είναι υπάλληλος της εταιρείας Cyprus Import Corporation Ltd, εταιρεία η οποία είναι μεταξύ άλλων γενικός εισαγωγέας, διανομέας και αντιπρόσωπος των μηχανοκίνητων οχημάτων μάρκας Mercendes - Benz καθώς και εξαρτημάτων. Το Πρώτο Όχημα μεταφέρθηκε στο συνεργείο της εν λόγω εταιρείας με οδηγίες τις ασφαλιστικής εταιρείας της Ενάγουσας. Αναφέρθηκε στις επιδιορθώσεις που χρειαζόταν να γίνουν στη βάση και της εκτίμησης του κ. Παπασάββα, την εμβέλεια των επιδιορθώσεων που έγιναν και το κόστος αυτών, επισυνάπτοντας υποστηρικτικά προς τούτο έγγραφα.
vi. Μαρτυρία κ. Αντρέα Αντωνίου
21. Ο κ. Αντωνίου, υπάλληλος της Rescue Line Auto Services Ltd (“Rescue Line”) ανέφερε στα πλαίσια της ΕΔ Αντωνίου ότι στις 13.10.2016 και ώρα 8:19, με οδηγίες της εταιρείας του, μετέβη στον χώρο του Ατυχήματος. Η Rescue Line είχε σύμβαση παροχής φροντίδας ατυχήματος με την ασφαλιστική εταιρεία της Ενάγουσας. Όταν κατέφθασε στην σκηνή, είχε πληροφορηθεί ότι τα οχήματα δεν είχαν μετακινηθεί από την θέση τους μετά από τη σύγκρουση. Στη σκηνή βρίσκονταν και οι οδηγοί. Εκεί δεν διαπίστωσε οποιουσδήποτε τραυματισμούς αλλά μόνο υλικές ζημιές στα οχήματα. Αφού έλαβε τα στοιχεία των οδηγών κατέγραψε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες επισυνέβη το ατύχημα και προέβη σε πρόχειρο σχεδιάγραμμα. Ακολούθως, αφού διάβασε την έκθεση του και στους δύο οδηγούς και τους έδειξε το σχεδιάγραμμα, οι ίδιοι συμφώνησαν στην παρουσία του και το υπέγραψαν. Ο Εναγόμενος 1 μιλούσε πολύ καλά ελληνικά αλλά επειδή δεν γνώριζε να γράφει και να διαβάζει, προτού υπογράψει την γραπτή έκθεση ο ίδιος του την εξήγησε δείχνοντας του και εξηγώντας του το πρόχειρο σχέδιο της σκηνής. Επίσης έλαβε φωτογραφίες από τη σκηνή του ατυχήματος, τις οποίες επισύναψε εκ νέου ως τεκμήριο. Σημείωσε δε ότι κατά την άφιξη του στη σκηνή, το Δεύτερο Όχημα βρισκόταν στη δεξιά λωρίδα της Λεωφόρου Αιπείας εν σχέση με την πορεία του στο ύψος της συμβολής με την οδό Μελίνας Μερκούρη, ενώ το Πρώτο Όχημα βρισκόταν ευθυγραμμισμένο αρκετά μέτρα μακριά από την εν λόγω συμβολή.
22. Αντεξεταζόμενος ανέφερε ότι δεν γνωρίζει ποιος σχεδίασε το σχεδιάγραμμα που επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 1 επί της ένορκης του δήλωσης του Εναγόμενου 1. Ανέφερε δε ότι όταν μετέβη στη σκηνή, το Πρώτο Όχημα βρισκόταν επί της Λεωφόρου Αιπείας, κάπου 40 – 50 μέτρα δεξιά από τη συμβολή με την οδό Μελίνας Μερκούρη, ενώ το Δεύτερο Όχημα βρισκόταν απέναντι από την οδό Μελίνας Μερκούρη. Ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι δεν είναι σε θέση να γνωρίσει το σημείο που έγινε το ατύχημα, πλην όμως οι οδηγοί του ανέφεραν ότι τα οχήματα δεν είχαν μετακινηθεί. Ανέφερε ότι ο Εναγόμενος 1 μιλούσε ελληνικά καθώς και το ότι, οτιδήποτε του λέχθηκε και από τους δύο καταγράφηκε επί του Τεκμηρίου 1 στην ΕΔ Αντωνίου. Το δε σχεδιάγραμμα το διενήργησε με βάση τα όσα οι οδηγοί του είχαν αναφέρει και ότι περιγράφει μόνο τις πορείες των δύο αυτοκινήτων, χωρίς μετρήσεις. Σε υποβολή του συνηγόρου των Εναγόμενων ότι οι πραγματικές συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε το ατύχημα απεικονίζονται στο σχεδιάγραμμα που επισυνάπτεται επί του Τεκμηρίου 1 στην ΕΔ του Εναγόμενου 1, απάντησε ότι δεν μπορεί να πάρει θέση καθώς δεν είναι ο ίδιος αρμόδιος να αποδώσει ευθύνη με την ευθύνη του ιδίου να περιορίζεται στην καταγραφή γεγονότων. Ανέφερε επίσης, σε σχετική ερώτηση του συνηγόρου των Εναγόμενων, ότι δεν του δόθηκε η εντύπωση ότι ο Εναγόμενος 1 δεν αντιλαμβανόταν το τί του αναφερόταν.
(β) Μαρτυρία προς υποστήριξη της Υπεράσπισης των Εναγόμενων και της απαίτησης τους έναντι της Τριτοδιαδίκου
23. Προς υποστήριξη της Υπεράσπισης και της απαίτησης των Εναγόμενων έναντι της Τριτοδιαδίκου, ένορκη δήλωση καταχώρησε ο Εναγόμενος 1.
24. Εκεί αναφέρει ότι ενώ ο ίδιος ο οδηγούσε το Δεύτερο Όχημα επί της Λεωφόρου Αιπείας στην Έγκωμη, κινούμενος κανονικά στην πορεία του, η κα Αφροδίτη Χατζηπαναγιώτου κινείτο κατά μήκος της οδού Μελίνας Μερκούρη στην Έγκωμη, με κατεύθυνση προς την Λεωφόρο και χωρίς να σταματήσει στο ΑΛΤ. Ο ίδιος, για να αποφύγει τη σύγκρουση, προσπάθησε αποφευκτική κίνηση δεξιότερα όπου εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας αλλά, δυστυχώς, το Πρώτο Όχημα κτύπησε την αριστερή πλευρά του Δεύτερου Οχήματος, με αποτέλεσμα να προκληθούν ζημιές στο Πρώτο Όχημα.
25. Προς υποστήριξη της εκδοχής του, ως Τεκμήριο 1 επισύναψε σχεδιαγράφημα της σκηνής του ατυχήματος που είχε ετοιμαστεί από την «οδική βοήθεια.» Ο ίδιος αναφέρει ότι ουδέποτε του διαβάστηκε τί αναφέρεται στην δήλωση της Rescue Line. Του ζητήθηκε πράγματι να υπογράψει την εν λόγω δήλωση και χωρίς να του επεξηγηθεί τί είναι αυτό που αναφερόταν, τον διαβεβαίωσαν ότι είναι δήλωση ότι έγινε το ατύχημα.
26. Αντεξεταζόμενος ανέφερε ότι καταλαβαίνει κάποια ελληνικά. Ερωτηθείς κατά πόσο είναι η υπογραφή του ιδίου επί του Τεκμηρίου 1 που επισυνάπτεται επί της ΕΔ Αντωνίου, απάντησε αρνητικά. Ανέφερε επίσης ότι ο ίδιος δεν βρισκόταν εκεί όταν επί της σκηνής κατέφθασε ο κ. Αντωνίου από τη Rescue Line. Ανέφερε ότι ο ίδιος είχε τα παιδιά του στο αυτοκίνητο και ότι ήταν 100 μέτρα απόσταση από το σπίτι του, έτσι, έπρεπε να πάρει τα παιδιά του στο σπίτι. Ανέφερε ότι και από τις δύο ασφαλιστικές εμφανίστηκαν δύο πρόσωπα, χωρίς όμως να τοποθετείται ως προς τις επακριβείς τους ενέργειες. Ανέφερε ότι είναι παράλογο να εκφράζεται η άποψη ότι ο ίδιος προσπέρασε το λεωφορείο επιχειρώντας να επεξηγήσει τη θέση του.
(γ) Μαρτυρία προς υποστήριξη της Υπεράσπισης της Τριτοδιαδίκου
27. Προς υποστήριξη της Υπεράσπισης της Τριτοδίαδίκου, καταχωρήθηκε ένορκη δήλωση με πανομοιότυπο περιεχόμενο με αυτό που καταχωρήθηκε προς υποστήριξη της απαίτησης.
IV. ΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΚΑΙ ΜΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
28. Από το σύνολο των δικογράφων και της προσαχθείσας προκύπτουν τα πιο κάτω ως παραδεκτά ή μη αμφισβητούμενα γεγονότα.
29. Στις 13.10.16 συγκρούστηκε το Πρώτο και το Δεύτερο Όχημα, τα οποία οδηγούντο από την κα Αφροδίτη Χατζηπαναγή και τον Εναγόμενο 1, αντίστοιχα. Το Πρώτο Όχημα ήταν κατά τον ουσιώδη χρόνο και εξακολουθεί να είναι ιδιοκτησίας της Ενάγουσας. Πριν από τη σύγκρουση, του Δεύτερου Οχήματος, προπορευόταν ένα λεωφορείο. Δεν κλήθηκε η αστυνομία.
30. Εκτίμηση των ζημιών διενεργήθηκε από τον κ. Λάμπρο Παπασάββα ο οποίος ετοίμασε έκθεση εκτίμησης, ως το Τεκμήριο 5 στην ΕΔ της Ενάγουσας, επί του οποίου επισυνάπτονται και φωτογραφίες (έγγραφα τα οποία επανακαταχωρήθηκαν και ως Τεκμήριο 2 και 3 στην ΕΔ Ευαγγελίδη και ως Τεκμήριο 2 στην ΕΔ Παπασάββα). Οι ζημιές του Πρώτου Οχήματος βρίσκονται στην μπροστινή αριστερή πλευρά. Οι ζημιές του Δεύτερου Οχήματος βρίσκονται επίσης στην αριστερή πλευρά.
31. Η ασφαλιστική εταιρεία της Ενάγουσας, στις 13.10.2016 απέστειλε στην Εναγόμενη 2 επιστολή δια της οποίας την καλούσε να επιθεωρήσει τις ζημιές του Πρώτου Οχήματος (βλ. Τεκμήριο 10 στην ΕΔ της Ενάγουσας το οποίο επανακαταχωρήθηκε ως Τεκμήριο 1 στην ΕΔ Ευαγγελίδη). Περιπλέον, επιστολή ημερ. 15.2.2017, αποστάλθηκε για έγερση της παρούσας αγωγής από τους συνηγόρους της Ενάγουσας προς την Εναγόμενη 2 (βλ. Τεκμήρια 11 μέχρι 13 της ΕΔ της Ενάγουσας). Το ύψος των ζημιών της Ενάγουσας ανέρχονται στο ποσό των 2332,15 πλέον νόμιμο τόκο από 13.10.2016, μέχρι εξόφλησης (βλ. παρ. 4 πιο πάνω).
32. Συνεπώς, προβαίνω σε ανάλογα ευρήματα.
V. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
(α) Αξιολόγηση μαρτυρίας Ενάγουσας
33. Πλην των όσων καταγράφονται επί των παρ. 3, 4 και 5 της ΕΔ της Ενάγουσας, το μέγιστο της μαρτυρίας της αποτελεί κοινό τόπο, ως έχει καταγραφεί στην Ενότητα IV ανωτέρω. Για παράδειγμα, τα όσα αναφέρονται στις παρ. 9, 10 και 11 στην ΕΔ της Ενάγουσας αφορούν στο ύψος των ειδικών ζημιών οι οποίες συμφωνήθηκαν και περιορίστηκαν κατά την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας (βλ. παρ. 4 πιο πάνω).
34. Σε ό,τι αφορά τις περιστάσεις του Ατυχήματος και τις ενέργειες της Rescue Line, η ίδια η Ενάγουσα ξεκαθαρίζει ότι τα όσα γνωρίζει προκύπτουν από πληροφόρηση της κας Αφροδίτης Χατζηπαναγή. Επομένως, αποτελούν εξ ακοής μαρτυρία. Η τελευταία παραχώρησε μαρτυρία. Συναφώς, υπάρχει καλύτερη μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου ως προς τις περιστάσεις του επίδικου ατυχήματος με τις σχετικές αναφορές της Ενάγουσας να μην προσθέτουν το οτιδήποτε. Συναφώς, δεν αποδίδω οιαδήποτε αξία στις εν λόγω αναφορές της.
35. Δεν αποδέχομαι ούτε τα όσα καταγράφονται επί της παρ. 7 της ΕΔ της Ενάγουσας ως προς τα συμπεράσματα που δύνανται να εξαχθούν από την έκθεση, τις φωτογραφίες και το σχεδιάγραμμα της Rescue Line (Τεκμήρια 3 και 4 στην ΕΔ της Ενάγουσας) καθώς αυτά αφορούν στα συμπεράσματα που το Δικαστήριο καλείται να εξαγάγει στην παρούσα διαδικασία και όχι σε μάρτυρα γεγονότων να τα ισχυριστεί.
36. Οι δε αναφορές της στην ύπαρξη και τα αποτελέσματα μιας άλλης αγωγής που ήγειρε η ιδιοκτήτρια εταιρεία του Δεύτερου Οχήματος, δεν δύνανται να συσχετιστούν με την παρούσα αγωγή, ως προς τα συμπεράσματα που καλείται το Δικαστήριο να εξαγάγει και συναφώς δεν δύνανται να ληφθούν και δεν λαμβάνονται υπόψιν.
(β) Αξιολόγηση μαρτυρίας κας Αφροδίτης Χατζηπαναγή
37. Η κα Χατζηπαναγή άφησε θετική εντύπωση στο Δικαστήριο. Από το εδώλιο του μάρτυρα κατέθετε με ειλικρίνεια, απλότητα και αμεσότητα επιδεικνύοντας κάθε διάθεση να κατατοπίσει το Δικαστήριο ως προς τις λεπτομέρειες των θέσεων της. Παρέμεινε απολύτως σταθερή στις απόψεις της κατά την προσκόμιση της μαρτυρίας της, με την όλη της αντεξέταση να ενισχύει την αξιοπιστία της ιδίας ως μάρτυρος ενώπιον του Δικαστηρίου αλλά και την γνησιότητα της εκδοχής της. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι κλήθηκε να επαναλάβει, κατά την αντεξέταση της, τις θέσεις της ως προς τις περιστάσεις του Ατυχήματος με την ίδια να το πράττει σε πλήρη εναρμόνιση κάθε λεπτομέρειας που καταγράφεται επί των ενόρκων δηλώσεων της.
38. Η ουσία των θέσεων της ως προς τις περιστάσεις του Ατυχήματος, όχι μόνο παρουσιάζει έκδηλη σταθερότητα αλλά, συνάδει με την ενώπιον μου έγγραφη και πραγματική μαρτυρία, τις ζημιές των οχημάτων και με την κοινή λογική. Συνάδει επίσης με τη μαρτυρία του κ. Αντωνίου, ο οποίος κατέφθασε στη σκηνή του Ατυχήματος αμέσως μετά. Εξηγώ.
39. Πρώτον, η εκδοχή της συνάδει με το περιεχόμενο της Δήλωσης – Declaration που υπεγράφη ενώπιον του κ. Αντωνίου, υπαλλήλου της Rescue Line (βλ. Τεκμήριο 1 στην ΕΔ Αντωνίου). Εκεί η ίδια καταγράφει τις περιστάσεις του Ατυχήματος και η εν λόγω δήλωση της υπογράφεται τόσο από την ίδια όσο και από τον Εναγόμενο 1. Οι επεξηγήσεις που παραχώρησε ο Εναγόμενος 1 σε σχέση με το εν λόγω έγγραφο δεν κρίνονται πειστικές για τους λόγους που καταγράφονται πιο κάτω στα πλαίσια αξιολόγησης της μαρτυρίας του.
40. Δεύτερον, η εκδοχή της συνάδει και με το σημείο των ζημιών των δύο οχημάτων, ως προκύπτει από την ενώπιον μου πραγματική μαρτυρία (βλ. Τεκμήριο 3 της ΕΔ Αντωνίου). Κατά την αντεξέταση της ξεκαθάρισε πρόσθετα ότι η ίδια έκαμε απότομο ελιγμό προς τα δεξιά για να αποφύγει τη σύγκρουση. Τούτο δικαιολογεί ως ζήτημα κοινής λογικής και το σημείο των ζημιών των δύο οχημάτων.
41. Τρίτον, η εκδοχή της συνάδει και με την ενώπιον μου πραγματική μαρτυρία και συγκεκριμένα την πέμπτη φωτογραφία επί του Τεκμηρίου 3 της ΕΔ Αντωνίου. Εκεί, απεικονίζεται το Δεύτερο Όχημα το οποίο, σύμφωνα με την αναντίλεκτη θέση της, δεν είχε μετακινηθεί μετά τη σύγκρουση. Ούτε και το Πρώτο Όχημα είχε μετακινηθεί, θέση της η οποία επίσης απέμεινε αναντίλεκτη, και την αποδέχομαι. Το Πρώτο Όχημα όμως, δεν απεικονίζεται στην εν λόγω φωτογραφία, παρά το ότι η φωτογραφία απεικονίζει τη συμβολή της παρόδου με τη Λεωφόρο, εκεί δηλαδή που ισχυρίστηκε ο Εναγόμενος 1, ως το σημείο της σύγκρουσης. Απεικονίζει μάλιστα και κάποια απόσταση δεξιότερα. Το γεγονός ότι το Πρώτο Όχημα δεν απεικονίζεται στην εν λόγω φωτογραφία, ούτε καν στην απόσταση δεξιά της συμβολής και επί της Λεωφόρου, τείνει να ενισχύσει έτι περαιτέρω την εκδοχή της κας Χατζηπαναγή, ότι η ίδια είχε ήδη ευθυγραμμιστεί περί τα 30 – 40 μέτρα της Λεωφόρο, προτού συγκρουστεί με τον Εναγόμενο 1. Τούτο επεξηγεί, κοντολογίς, τον λόγο που το Πρώτο Αυτοκίνητο δεν απεικονίζεται στην εν λόγω φωτογραφία.
42. Τέταρτον, η εκδοχή της συνάδει και με τη μαρτυρία του κ. Αντωνίου ο οποίος ανέφερε όταν κατέφθασε στη σκηνή, το Πρώτο Όχημα βρισκόταν αρκετά μέτρα από τη συμβολή επί της Λεωφόρου Αιπείας με κατεύθυνση προς την Λεωφόρο Γρίβα Διγενή.
43. Των πιο πάνω δοθέντων αποδέχομαι τις θέσεις της ως προς τις περιστάσεις του Ατυχήματος.
44. Αποδέχομαι και τη θέση της Ενάγουσας ότι αμέσως μετά τη σύγκρουση κάλεσε την εταιρεία οδικής βοήθειας Rescue Line, όπως και έγινε. Η θέση της αυτής στηρίζεται από την ίδια τη μαρτυρία του κ. Αντωνίου, υπαλλήλου της Rescue Line, τη μαρτυρία του οποίου το Δικαστήριο επίσης αποδέχεται ως αξιόπιστη (βλ. πιο κάτω). Στηρίζεται επίσης και (α) στην Έκθεση και το σχεδιάγραμμα του ιδίου του κ. Αντωνίου (βλ. Τεκμήριο 3 στην ΕΔ της Ενάγουσας το οποίο επανακαταχωρήθηκε ως Τεκμήριο 1 στην ΕΔ Χατζηπαναγή και ως Τεκμήρια 1 και 2 στην ΕΔ Αντωνίου) και (β) στις φωτογραφίες που λήφθηκαν, σύμφωνα με την αναντίλεκτη μαρτυρία της κας Χατζηπαναγή και του κ. Αντωνίου, από τη σκηνή του Ατυχήματος, από τον κ. Αντωνίου (βλ. Τεκμήριο 4 στην ΕΔ της Ενάγουσας το οποίο επανακαταχωρήθηκε ως Τεκμήριο 2 στη ΕΔ Χατζηπαναγή και ως Τεκμήριο 3 στην ΕΔ Αντωνίου).
(γ) Αξιολόγηση μαρτυρίας Ορθόδοξου Ευαγγελίδη, Λάμπρου Παπασάββα και Ρολάνδου Καϊμακλιώτη
45. Τα ουσιώδη σημεία από τη μαρτυρία των ως άνω μαρτύρων, δεν αποτέλεσαν αντικείμενο αμφισβήτησης και για αυτό οι θέσεις τους είναι αποδεκτές από το Δικαστήριο και καταγράφονται επί της Ενότητας IV πιο πάνω. Περιπλέον, οι θέσεις τους αφορούν στο ύψος των ειδικών ζημιών που αξιώνονται, ζήτημα που επίσης αποτέλεσε κοινώς αποδεκτό γεγονός, κατά την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας (βλ. παρ. 4 πιο πάνω).
(δ) Αξιολόγηση μαρτυρίας Ανδρέα Αντωνίου
46. Ο κ. Ανδρέου ανέφερε κατά την αντεξέταση του ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα μίας εκ των ασφαλιστικών εταιρειών, ήτοι, της ασφαλιστικής εταιρείας που εκπροσωπεί την Ενάγουσα και συναφώς η μαρτυρία του προσεγγίζεται με την ανάλογη περίσκεψη και προσοχή. Ο ίδιος, από το εδώλιο του μάρτυρα παρέμεινε επίσης απολύτως σταθερός στις απόψεις του, με τις θέσεις του να είναι πλήρως εναρμονισμένες με τις θέσεις της Ενάγουσας. Καμία υπερβολή παρατηρήθηκε στις θέσεις του, με τον ίδιο να είναι σαφής ότι ουδόλως δύναται να τοποθετηθεί επί του σημείου σύγκρουσης ή άλλων περιστατικών του Ατυχήματος για τα οποία ερωτάτο. Ο ίδιος, χωρίς ίχνος υπερβολής, τόνισε κατ’ επανάληψη ότι η ευθύνη του ήταν να καταγράψει τα όσα οι οδηγοί του είχαν αναφέρει, όπως και έπραξε.
47. Αποδέχομαι τη θέση του ότι κλήθηκε εκ μέρους της Rescue Line να μεταβεί στο χώρο του Ατυχήματος και ότι ο ίδιος προέβη στην έκθεση, σχεδιάγραμμα και έλαβε φωτογραφίες, ως τα τεκμήρια που επισυνάπτει στην ένορκη του δήλωση. Οι πιο πάνω θέσεις του απέμειναν αναντίλεκτες και περιπλέον επιβεβαιώθηκαν και από την ίδια την κα Χατζηπαναγή, η μαρτυρία της οποίας κρίθηκε αξιόπιστη.
48. Στη βάση των πιο πάνω αποδέχομαι και τη θέση του ότι ο Εναγόμενος 1 μιλούσε πολύ καλά ελληνικά αλλά επειδή δεν γνώριζε να γράφει και να διαβάζει ελληνικά προτού υπογράψει την γραπτή έκθεση – δήλωση, ο ίδιος του την εξήγησε δείχνοντας του και εξηγώντας του το πρόχειρο σχέδιο της σκηνής που είχε ετοιμάσει συμφώνησε και υπέγραψε. Η θέση του αυτή επιβεβαιώθηκε επίσης από την κα Χατζηπαναγή η οποία ήταν παρούσα κατά τον επίδικο χρόνο. Οι περί του αντιθέτου θέσεις του Εναγόμενου δεν κρίνονται πειστικές και δεν τις αποδέχομαι για τους λόγους που καταγράφω αμέσως πιο κάτω.
(ε) Αξιολόγηση μαρτυρίας Εναγόμενου 1
49. Ο Εναγόμενος 1 δεν άφησε θετική εντύπωση στο Δικαστήριο. Από το εδώλιο του μάρτυρα ήταν νευρικός, επιθετικός, χαρακτηρίζοντας ακόμα και τις ερωτήσεις της ευπαίδευτης συνηγόρου που τον αντεξέταζε, καταφεύγοντας σε ειρωνείες, φωνασκίες ενίοτε σε τέτοια έκταση που συχνά δεν ήταν δυνατή η καταγραφή των όσων ανέφερε. Απέφευγε κατ’ επανάληψη να απαντά ευθέως τις ερωτήσεις της συνηγόρου και κατέφευγε σε επιχειρηματολογία βασιζόμενη σε εικασίες.
50. Η ουσία των θέσεων του παρουσίαζε μεταβολή από τα όσα κατέγραψε επί της ένορκης του δήλωσης ενώ δεν δίστασε να προβάλει νέους ισχυρισμούς που άπτονται σοβαρών ποινικών αδικημάτων κατά της Rescue Line, κατ’ ουσίαν, περί πλαστογραφίας της υπογραφής του επί του Τεκμηρίου 1.
51. Ειδικότερα, τη θέση ότι η υπογραφή που παρουσιάζεται δίπλα από το όνομα του δεν είναι δική του, προέβαλε για πρώτη φορά κατά την αντεξέταση του, χωρίς ίχνος υπόβαθρου. Τούτο παρά ακόμα και το ότι, όπως επίσης προκύπτει από τον δικαστικό φάκελο, το εν λόγω έγγραφο ήταν εις γνώση του, τουλάχιστον από τις 24.6.2019, ημερομηνία καταχώρησης της έγγραφης μαρτυρίας της Ενάγουσας. Επομένως ο ίδιος έκτοτε, είχε πλήρη ευχέρεια να λάβει μέτρα, εάν η θέση του ήταν γνήσια. Ο ίδιος τίποτε δεν έκαμε και ακόμα, τίποτε τέτοιο δεν ανέφερε στα πλαίσια της δικής του έγγραφης μαρτυρίας. Η προβολή ενός τέτοιου ισχυρισμού, αυτής της σοβαρότητας, για πρώτη φορά, κατά το στάδιο της αντεξέτασης του μάρτυρα ενώπιον Δικαστηρίου, δεν δύναται να γίνει αποδεκτή και για το λόγο ότι τίποτε από τα πιο πάνω υπεβλήθηκαν στον κ. Αντωνίου κατά την αντεξέταση του. Μάλιστα δε, έρχεται σε πλήρη αντίθετη με την υποβολή του συνηγόρου των Εναγόμενων κατά την αντεξέταση του κ. Αντωνίου, δια ότι, ο Εναγόμενος 1, δεν είχε αντιληφθεί τη λέξη «ευθυγράμμιση» καθώς δεν μιλούσε καλά την ελληνική γλώσσα. Όχι μόνο δεν δύναται ευλόγως να γίνει αποδεκτή, αλλά, πρόσθετα, υπό το φως όλων των πιο πάνω, η προβολή μιας τέτοιας θέση στο στάδιο αυτό μόνο ως επινόηση της στιγμής μπορεί να χαρακτηριστεί, διαπίστωση η οποία αποδυναμώνει την αξιοπιστία του ιδίου ως μάρτυρα ενώπιον του Δικαστηρίου και την αξιοπιστία της όλης εκδοχής του.
52. Επιπρόσθετα, ενώ στα πλαίσια της ένορκης του δήλωσης ανέφερε ότι «όντως μου εζητήθηκε να υπογράψω την εν λόγω δήλωση χωρίς να μου εξηγήσουν τί έγγραφε απλά με διαβεβαίωσαν ότι είναι δήλωση ότι έγινε το δυστύχημα»,[2] κατά την αντεξέταση του ανέφερε ότι δεν αναγνωρίζει «το άτομο» της Rescue Line, ήτοι, τον κ. Αντωνίου.[3] Ακόμη, σε πλήρη αντίθετη με την ως άνω θέση του, προέβαλε πρόσθετα τη θέση ότι ο ίδιος δεν βρισκόταν εκεί «όταν εμφανίστηκε αυτός ο τύπος» καθώς ο ίδιος είχε τα παιδιά του στο αυτοκίνητο του και έπρεπε να τα πάρει στο σπίτι του, που ήταν 100 μέτρα από το σημείο σύγκρουσης.[4] Ως ζήτημα λογικής, η θέση του ότι τον «διαβεβαίωσαν» ως προς το περιεχόμενο του εν λόγω εγγράφου δεν συγκεράζεται με τη θέση που εξέφρασε και πάλιν για πρώτη φορά κατά την αντεξέταση του ότι ο ίδιος δεν ήταν εκεί κατά το χρόνο που το πρόσωπο αυτό που κατά τον ισχυρισμό του ιδίου, τον διαβεβαίωσε. Με όλο το σέβας, η ως άνω μεταβολή στις θέσεις του αποκαλύπτει και την ανειλικρίνεια που χαρακτηρίζει την στάση του ενώπιον του Δικαστηρίου.
53. Όταν του τέθηκε αυτή η διάσταση, κατέφυγε στο ότι, το τί εκεί εννοούσε ότι του ζητήθηκε «από τον άνθρωπο της ασφάλειας του» να υπογράψει το εν λόγω έγγραφο. Η θέση του αυτή, δεν συνάδει με την κοινή λογική. Στην παρ. 6 της ένορκη του δήλωσης αναφέρεται στο εν λόγω έγγραφο, ως «έγγραφο της Resculine». Δεν είναι αντιληπτό πώς δύναται να θεωρηθεί ότι του ζητήθηκε από την «ασφαλιστική του εταιρεία» υπογράψει το εν λόγω έγγραφο. Πρόσθετα, δεν ήταν σε θέση να επεξηγήσει ποιο ήταν το πρόσωπο αυτό. Κανένα τέτοιο πρόσωπο δεν κατέθεσε εκ μέρους της Εναγόμενης 1, παρά το ότι η ίδια είναι διάδικος στη διαδικασία. Συναφώς, και αυτή του η θέση αποτελεί εκδήλως επινόηση της στιγμής χωρίς ίχνος γνησιότητας, και δεν την αποδέχομαι.
54. Το Δικαστήριο υιοθετεί πλήρως και επαναλαμβάνει τα όσα καταγράφησαν από την ευπαίδευτη συνήγορο της Ενάγουσας, στην σελ. 26 - 27 της γραπτής της αγόρευσης, ως εξής:
«Μάλιστα στην απέλπιδα ανεπιτυχή προσπάθεια του να πείσει το Δικαστήριο ότι η υπογραφή δεν είναι δική του κατά την αντεξέταση του, έδωσε τις εξής εντελώς αντιφατικές απαντήσεις:
i. Αρχικά ότι όταν εμφανίστηκε ο λειτουργός της Rescue Line ο ίδιος δεν βρισκόταν εκεί διότι είχε τα παιδιά του στο αυτοκίνητο και έπρεπε να τα πάρει στο σπίτι και άρα πως υπέγραψε γι’ αυτούς.
ii. Έπειτα είπε ότι βρισκόταν εκεί κατά τη διάρκεια του ατυχήματος, ωστόσο έφυγε μετά που ήρθαν οι δύο τύποι από τις ασφάλειες (εννοώντας άτομο από την δική του ασφάλεια και ο λειτουργός της Rescue Line).
iii. Μετά πάλι όλως αντιφατικώς ανάφερε ότι ήρθαν και από τη δική του ασφαλιστική αλλά αργότερα και στο τέλος υπήρχαν 2 άτομα.
iv. Μετά πάλι άλλαξε γνώμη και σε υποβολή ότι υπέγραψε τη δήλωση της Rescue Line είπε ότι την Rescue Line δεν την συνάντησε ποτέ.»
55. Ούτε το Τεκμήριο 1 που επισυνάπτεται επί της ένορκης του δήλωσης προσθέτει οτιδήποτε επί της μαρτυρίας του. Το εν λόγω έγγραφο αποτελεί εξ ακοής μαρτυρία, εφόσον περιέχει δήλωση κάποιου τρίτου (βλ. άρθρο 23 του Κεφ. 9) και, ειδικότερα, σύμφωνα με την ίδια τη θέση του Εναγόμενου 1 «της οδικής βοήθειας». Ως τέτοια, υπόκειται στα κριτήρια αξιολόγησης που καθορίζονται από το άρθρο 27 του Κεφ. 9. Ο ίδιος ο μάρτυρας περιορίζεται στο να αναφέρει ότι το εν λόγω έγγραφο «είχε ετοιμαστεί από την οδική βοήθεια».[5] Δεν εξειδικεύει τη αναφορά του σε «οδική βοήθεια», ούτε από πιο πρόσωπο ετοιμάστηκε, ούτε την ημερομηνία ή τις συνθήκες καταρτισμού του. Συναφώς, η παντελής απουσία επεξηγήσεων σε σχέση με την εξ ακοής αυτή μαρτυρία, παρεμποδίζει την ορθή αξιολόγηση της (βλ. άρθρο 27(2)(η) του Κεφ. 9). Τούτου δοθέντος, καμία βαρύτητα αξία δύναμαι ευλόγως να αποδώσω στο εν λόγω έγγραφο.
56. Οι θέσεις του ως προς τις περιστάσεις του Ατυχήματος αποτελούν μόνο τη δική του εκδοχή, απογυμνωμένης οιασδήποτε αξιόπιστης μαρτυρίας. Η δε θέση του ότι, εάν η εκδοχή της Ενάγουσας ευσταθούσε, τότε η σύγκρουση θα ήταν σφοδρότερη, αποτελεί προϊόν δικής του εικασίας χωρίς ίχνος τεκμηρίωσης. Τούτο με δεδομένη και την ιδιότητα υπό την οποία κατέθετε, ήτοι, ως μάρτυρας επί γεγονότων και όχι ως εμπειρογνώμονας.
57. Υπό το φως όλων των πιο πάνω, το Δικαστήριο δεν αποδέχεται τη μαρτυρία του Εναγόμενου 1, πλην των σημείων που αποτέλεσαν κοινό τόπο, και καταγράφονται στην Ενότητα IV ανωτέρω.
VI. ΕΥΡΗΜΑΤΑ
58. Υπό το φως των πιο πάνω, πέραν των ευρημάτων που καταγράφονται στην Ενότητα ΙV, τα ακόλουθα αποτελούν τα ευρήματα του Δικαστηρίου στη βάση της ενώπιον μου αξιόπιστης και αποδεκτής μαρτυρίας.
59. Η κα Χατζηπαναγή οδηγούσε το Πρώτο Όχημα, κατά το χρόνο τη σύγκρουσης, επί της Λεωφόρου Αιπείας στην Έγκωμη. Προηγουμένως εξήλθε νόμιμα και κανονικά από την πάροδο της οδού Μελίνας Μερκούρη, με δεξιά στροφή και είχε ευθυγραμμιστεί στην αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας της εν λόγω λεωφόρου. Ενώ συνέχισε την πορεία της, με κατεύθυνση προς την Λεωφόρο Γρίβα Διγενή, αντιλήφθηκε το Δεύτερο Όχημα, που οδηγείτο από τον Εναγόμενο 1, να κινείται από την αντίθετη κατεύθυνση παραβιάζοντας την συνεχή άσπρη και διαχωριστική γραμμή των λωρίδων κυκλοφορίας. Ο Εναγόμενος 1 επιχειρούσε να προσπεράσει προπορευόμενο του λεωφορείο το οποίο θα επιχειρούσε στροφή αριστερά στην οδό Μελίνας Μερκούρη. Όταν ο Εναγόμενος 1 αντιλήφθηκε την Ενάγουσα και το Πρώτο Όχημα, έκανε απότομο ελιγμό προς τα δεξιά (σε σχέση με την πορεία του) για να αποφύγει τη σύγκρουση, πλην όμως η αριστερή πλευρά του οχήματος συγκρούστηκε με την αριστερή μπροστινή γωνία του Πρώτου Οχήματος. Η ίδια έκαμε απότομο ελιγμό προς τα δεξιά αλλά δεν μπόρεσε να αποφύγει τη σύγκρουση. Ακολούθως, ο Εναγόμενος 1 συνέχισε την πορεία του και σταμάτησε αρκετά μέτρα πιο κάτω από το σημείο σύγκρουσης, στη δεξιά λωρίδα ως η πορεία του. Η ίδια είχε ευθυγραμμιστεί περίπου 30 μέτρα προτού έρθει αντιμέτωπη με το Δεύτερο Όχημα, και σταμάτησε μετά από 20 μέτρα, από το σημείο της σύγκρουσης.
60. Η κα Χατζηπαναγή κάλεσε τη Rescue Line. Στο σημείο κατέφθασε ο κ. Αντωνίου, υπάλληλος της Rescue Line ο οποίος ετοίμασε έκθεση, σχεδιάγραμμα και έβγαλε φωτογραφίες της σκηνής του Ατυχήματος (βλ. Τεκμήρια 1 – 3 της ΕΔ Αντωνίου). Ο Εναγόμενος 1 μιλούσε πολύ καλά ελληνικά αλλά επειδή δεν γνώριζε να γράφει και να διαβάζει ελληνικά προτού υπογράψει την γραπτή έκθεση – δήλωση, ο κ. Αντωνίου του την εξήγησε δείχνοντας του και εξηγώντας του το πρόχειρο σχέδιο της σκηνής που είχε ετοιμάσει και ο Εναγόμενος 1 συμφώνησε και υπέγραψε τη σχετική δήλωση, Τεκμήριο 1 στην ΕΔ Αντωνίου.
VI. ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
61. Η βάση αγωγής εδράζεται στο αστικό αδίκημα της αμέλειας που καθορίζεται στο άρθρο 51 του Κεφ. 148. Από την έκθεση απαίτησης προκύπτει επίσης ότι η Ενάγουσα βασίζει την αξίωση της και σε «παράβαση των εκ του Νόμου και/ή Κανονισμών απορρεόντων καθηκόντων» του Εναγόμενου 1.
62. Σχετικά με την τελευταία αιτία αγωγής διαπιστώνεται ότι αυτή δεν δικογραφείται επαρκώς. Το Δικαστήριο υιοθετεί το ακόλουθο απόσπασμά από την πρωτόδικη απόφαση στην Χατζημάρκου ν. Cyprus Popular Public Co Ltd, πρώην Marfin Popular Bank Co Ltd κ.ά. Αρ. Αγ. 7022/12, 4.12.20, υπό τον Έντιμο Χ. Χαραλάμπους, Π.Ε.Δ. (ως ήταν τότε) (η έμφαση είναι του Δικαστηρίου):
«Σε αρκετές αποφάσεις, με πιο πρόσφατη τη Λέντζας ν. Laos Bros Ltd, Πολ. Εφ. 140/11, ημερ. 22.12.16, το Ανώτατο Δικαστήριο τόνισε εμφαντικά πως το αστικό αδίκημα της αμέλειας είναι διαφορετικό από τη θεμελίωση της παράβασης νόμιμου καθήκοντος (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Κωστάκη κ.α. (2008), 1(Α) Α.Α.Δ. 432, Μ. Σ. Ιακωβίδης και Σία Λτδ κ.ά. ν. Γενικού Εισαγγελέα, Πολ. Εφ. 378/09 κ.α. ημερ. 10.7.15). Όπως έχει λεχθεί, η αξίωση για αποζημιώσεις λόγω παράβασης νομίμων καθηκόντων αποτελεί θεραπεία του Κοινοδικαίου και δεν πρέπει να συγχύζεται ή να αναμειγνύεται με την αξίωση αποζημιώσεων για αμέλεια, έστω και αν κάποια συγκεκριμένη ζημιά είναι δυνατό να προέλθει είτε από συμπεριφορά που συνάδει με συνήθη αμέλεια είτε από συμπεριφορά που ισοδυναμεί με διάρρηξη νόμιμου καθήκοντος. Για αυτό και η ορθή δικογράφηση απαιτεί ξεχωριστή καταγραφή των δύο αγώγιμων δικαιωμάτων και περαιτέρω απαιτείται ιδιαίτερη δικογράφηση των λεπτομερειών που αφορούν σε παράβαση νομίμων καθηκόντων (Bullen and Leak "Precedents of Pleadings", 12η έκδοση, σελ. 59, Annual Practice 1958, σελ. 468). Όπως διαπιστώνεται, στην παρούσα περίπτωση υπήρξε δεόντως χωριστή δικογράφηση και διάκριση των λεπτομερειών αμέλειας αφενός και αυτών της παράβασης καθηκόντων αφετέρου, ενώ υπήρξε και εξειδίκευση των κανόνων που κατ' ισχυρισμόν στοιχειοθετούν παράβαση νόμιμου καθήκοντος, όπως επιτάσσει η πιο πάνω νομολογία»
63. Στην παρούσα περίπτωση δεν υπάρχει χωριστή δικογράφηση για παραβίαση νόμιμου καθήκοντος. Στις λεπτομέρειες που παρέχονται δεν υπάρχει ούτε αναφορά σε ποια νομοθεσία ερείδεται η κατ’ ισχυρισμό παράβαση. Όμως για σκοπούς δικογράφησης παραβίασης νόμιμου καθήκοντος επιβάλλεται αναφορά στη συγκεκριμένη νομοθεσία δυνάμει της οποίας, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς ενάγοντα, δημιουργείτο το νόμιμο καθήκον έναντί του και το οποίο ο εναγόμενος παράβηκε (βλ. σχετικά παραδείγματα Bullen & Leake & Jacob’s “Precedents of Pleadings”, Sweet & Maxwell, 18η έκδοση, σελ. 460, ενότητα 81-Χ2). Αυτό κατ’ εξαίρεση του γενικού κανόνα ότι απαγορεύεται η αναφορά σε νομοθεσία επί των δικογράφων, ούτως ώστε η πλευρά του εναγόμενου να γνωρίζει και λαμβάνει επαρκή ειδοποίηση αναφορικά με το περιεχόμενο και το εύρος της απαίτησης του ενάγοντα. Συναφώς, η αγωγή δεν δύναται να επιτύχει στη βάση αυτή.
64. Στρεφόμενη στο αστικό αδίκημα της αμέλειας, τούτο ορίζεται στο άρθρο 51 του περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου Κεφ. 148, το οποίο αποτελεί κωδικοποίηση των αρχών του κοινοδικαίου (Στρατμάρκο Λτδ ν. Πέτρου Μιχαήλ (1989) 1 ΑΑΔ (Ε) 453). Η νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου αναφορικά με την εφαρμογή του Άρθρου 51, Κεφ.148 σε περιπτώσεις τροχαίων αδικημάτων είναι πλούσια με τις πράξεις ή παραλείψεις του οδηγού να κρίνονται με βάση το επίπεδο του «μέσου συνετού οδηγού».[6] Επομένως, η Ενάγουσα θα πρέπει να αποδείξει ότι ο Εναγόμενος 1 (α) τέλεσε πράξη την οποία υπό τις περιστάσεις ένας λογικός συνετός οδηγός δεν θα τελούσε ή παρέλειψε να τελέσει πράξη που ένας τέτοιος οδηγός θα οδηγούσε και (β) υπείχε υποχρέωση, υπό τις περιστάσεις να μην επιδείξει αμέλεια.
65. Αναφορικά με το δεύτερο σκέλος, στην απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου στην υπόθεση Μαρίας Αλεξάνδρου κ.ά. ν. Άντρης Σωτηρίου Λεβέντη κ.ά. (1996) 1 ΑΑΔ 420, αναγνωρίστηκε ότι το καθήκον οδηγού «γεννάται αφότου η διακίνηση άλλων προσώπων καθιστά εξ αντικειμένου μέριμνα του προσώπου που χρησιμοποιεί το δρόμο τη λήψη προφυλακτικών μέτρων για την προστασία της ασφάλειας τους».[7] Συνάγεται επομένως ότι η κα Χατζηπαναγή και ο Εναγόμενος 1, ως χρήστες του δρόμου, υπείχαν καθήκον ο ένας απέναντι στον άλλον για την προστασία της ασφάλειας τους.
66. Αναφορικά με το πρώτο σκέλος, η έννοια της αμέλειας αποτελεί ζήτημα πραγματικών γεγονότων τα οποία θα πρέπει να εξακριβωθούν υπό τις ιδιαίτερες περιστάσεις της κάθε περίπτωσης και συνίσταται στην παράλειψη επίδειξης εύλογης προσοχής κάτω από τις συγκεκριμένες περιστάσεις της κάθε υπόθεσης (Φοινικαρίδης ν. Γεωργίου κ.ά. (1991) 1 ΑΔΑ 457). Το κριτήριο για τον καθορισμό αμέλειας δεν συναρτάται με τους υποκειμενικούς παράγοντες που προσδιορίζουν τις δυνατότητες του οδηγού για επιμελή οδήγηση αλλά κρίνεται αντικειμενικά με γνώμονα τις αντιδράσεις ενός συνετού οδηγού, ο οποίος χρησιμοποιεί το δρόμο λελογισμένα και με συναίσθηση ευθύνης για την ασφάλεια των άλλων που χρησιμοποιούν το δρόμο ((βλ. Παλαιομυλίτης ν. Τροχαίας (1996) 2 ΑΑΔ 300 και εκεί αναφερόμενες αυθεντίες και Αλεξάνδρου (ανωτέρω)). Όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε στην Αριστείδου ν. Πολυδώρου, Πολιτική Έφεση Αρ. 346/2010, απόφαση ημερ. 15.1.2016:
«Ο Εναγόμενος θα πρέπει να έχει συμπεριφερθεί και θα πρέπει να έχει επιδείξει προσοχή και φροντίδα χαμηλότερου επιπέδου, υπό τις περιστάσεις, από το επίπεδο που αναμένεται από έναν λογικό, συνετό, ικανό και έμπειρο οδηγό. Το μέτρο δεν είναι εκείνο του τέλειου οδηγού, αλλά του λογικού, συνετού και ικανού οδηγού.»
67. Αναφορικά με το θέμα ευθύνης, σημειώνεται ότι για να δικαιούται η Ενάγουσα στις αξιούμενες αποζημιώσεις θα πρέπει εκτός από την διάπραξη αμέλειας από Εναγόμενο 1, να αποδείξει και την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ του εν λόγω αστικού αδικήματος και της προκληθείσας ζημίας, δηλαδή να αποδείξει, με βάση το ισοζύγιο των πιθανοτήτων, με ποιον τρόπο το αστικό αδίκημα προκάλεσε ή ουσιαστικά συνέδραμε στην προκληθείσα ζημιά του (βλ. Παρασκευαϊδης ν. Συμεωνίδης και Υιοι Λτδ (1994) 1 ΑΑΔ 560).
68. Εάν αποδειχθεί αμέλεια σε βάρος του εναγόμενου σύμφωνα με τις πιο πάνω νομολογιακές αρχές, τότε το Δικαστήριο, εφόσον επιδόθηκαν ειδοποιήσεις με βάση τη Διαταγή 10 θ.1(1) των Διαδικαστικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, προχωρεί στον καταμερισμό της ευθύνης και στον καθορισμό του ποσοστού της συνεισφοράς ή αποζημίωσης μεταξύ του εναγόμενου και του τριτοδιάδικου (βλ. κατ’ αναλογίαν Μαυρίδης ν. Dharaghji (1990) 1 AAΔ 1013).
69. Στην υπό κρίση περίπτωση και με βάση την ενώπιον μου αξιόπιστη και αποδεκτή μαρτυρία, ο Εναγόμενος 1 εισήλθε στην αντίθετη λωρίδα κυκλοφορίας, παραβιάζοντας συνεχόμενη άσπρη γραμμή υπό περιστάσεις μάλιστα υπό τις οποίες ο ίδιος δεν μπορούσε να έχει επαρκή ορατότητα, ενόψει προπορευόμενου λεωφορείου το οποίο, σύμφωνα με τα όσα και ο ίδιος ανέφερε, καταλάμβανε μεγάλο μέρος του δρόμου. Οι περιστάσεις αυτές τον εμπόδιζαν να αξιολογήσει ορθά τον κίνδυνο που έθετε στην ασφάλεια άλλων χρηστών του ίδιου δρόμου, περιλαμβανομένης και της κας Χατζηπαναγή. Εντούτοις, προχώρησε με το εγχείρημα του. Έθεσε δε την ίδια με την προαναφερθείσα του ενέργεια υπό καθεστώς όπου δεν ήταν σε θέση να λάβει εύλογα μέτρα για τη δική τους ασφάλεια, ήτοι, για να αποφύγει τη σύγκρουση. Με τις προαναφερθείσες του ενέργειες απόφραξε το δρόμο επί του οποίου νόμιμα κινείτο η κα Χατζηπαναγή, με αποτέλεσμα τη σύγκρουση. Συνεπώς ο ίδιος ήταν αμελής εν τη εννοία του άρθρου 51 του Κεφ. 148 (βλ. και Ευστράτιος Δημητρίου ν. Γιαννάκης Ζήνωνος κ.ά. (2006) 1 ΑΑΔ 559). Ο ελιγμός της ίδιας προς τα δεξιά εντάσσεται εντός του πλαισίου της διλήμματος της στιγμής, δίλημμα στο οποίο ο ίδιος ο Εναγόμενος την ενέταξε με τις ενέργειες του, και συναφώς ουδεμία αμέλεια προκύπτει εκ μέρους της (βλ. Παύλου ν. Παπακυπριανού (2000) 1 ΑΑΔ 974.)
70. Υπό το φως των περιστάσεων της υπόθεσης, εφαρμόζονται κατ’ αναλογίαν τα όσα αναφέρθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Αντωνίου ν. Γεωργίου κ.ά. Πολ. Έφ. 118/13, 3.3.2020, ECLI:CY:AD:2020:A77, στην οποία οι συνήγοροι της Ενάγουσας με έχουν παραπέμψει, ήτοι ως εξής:
«Ο Εφεσείων προχώρησε σε ένα επικίνδυνο εγχείρημα να προσπεράσει δύο προπορευόμενα οχήματα, εκ των οποίων το ένα ήταν φορτηγό, στο σημείο όπου απαγορεύεται αυτό, σύμφωνα με την άσπρη συνεχή γραμμή επί του οδοστρώματος, αδιαφορώντας πλήρως για την ασφάλεια των άλλων οδηγών που εκινούντο στον ίδιο δρόμο και ιδιαίτερα έναντι της Εφεσίβλητης 1. Με την επικίνδυνη οδήγησή του έθεσε σε δίλημμα την Εφεσίβλητη 1 η οποία εκινείτο εξ αντιθέτου, η οποία προ του επερχόμενου κινδύνου ενστικτωδώς κινήθηκε πρώτα αριστερά προκειμένου να αποφύγει την σύγκρουση με τον Εφεσείοντα και ακολούθως προκειμένου να αποφύγει τις ολέθριες συνέπειες που θα προκαλούνταν από την βέβαιη πτώση της στο παρακείμενο αυλάκι, κινήθηκε δεξιά με αποτέλεσμα την σύγκρουση με το εξ αντιθέτου κινούμενο όχημα υπ' αρ. xxx x11. Οι ενέργειες της αυτές σε καμία περίπτωση μπορούν να οδηγήσουν σε συμπεράσματα ότι συνέβαλε στην πρόκληση του δυστυχήματος. Η μικρή απόσταση που χώριζε τα δύο οχήματα, 20μ σύμφωνα με τα ευρήματα του Δικαστηρίου, δεν άφησαν κανένα περιθώριο αντίδρασης στην Εφεσίβλητη 1.»
71. Όπως και στην ανωτέρω υπόθεση, έτσι και εδώ, καμία ευθύνη δύναται να αποδοθεί στην τριτοδιάδικο για την πρόκληση του Ατυχήματος. Αποκλειστική ευθύνη για το Ατύχημα φέρει ο Εναγόμενος 1. Είναι η αμέλεια του ιδίου που προκάλεσε τη ζημιά της Ενάγουσας εφ’ όσον ήταν αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι ζημιές επί του Πρώτου Οχήματος προκλήθηκαν από την σύγκρουση, το ύψος των οποίων συμφωνήθηκε, υπενθυμίζω, στο ποσό των €2332,15 πλέον νόμιμο τόκο από 13.10.2016, μέχρι εξόφλησης, επί πλήρους ευθύνης.
VII. ΚΑΤΑΛΗΞΗ
72. Υπό το φως όλων των πιο πάνω η αγωγή επιτυγχάνει και εκδίδεται απόφαση υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον των Εναγόμενων αλληλέγγυα και/ή κεχωρισμένα, για το ποσό των €2332,15 πλέον νόμιμο τόκο από 13.10.2016, μέχρι εξόφλησης. Η απαίτηση των Εναγόμενων έναντι της Τριτοδιαδίκου αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
73. Σε σχέση με τα έξοδα, δεν έχει τεθεί οτιδήποτε ενώπιον μου που να δικαιολογεί απόκλιση από τον γενικό κανόνα ότι επιτυχόντας διάδικος δικαιούται στα έξοδα του. Λαμβάνω δε υπόψιν ότι η Τριτοδιάδικος έτυχε χωριστής νομικής εκπροσώπησης στη διαδικασία. Συνεπώς, τόσο η Ενάγουσα όσο και η Τριτοδιάδικος, ως επιτυχόντες διάδικοι, δικαιούνται στα δικά τους έξοδα. Ως εκ τούτου, τα έξοδα της απαίτησης της Ενάγουσας εναντίον των Εναγόμενων, επιδικάζονται υπέρ της και εναντίον των Εναγόμενων, αλληλέγγυα και/ή κεχωρισμένα, όπως αυτά υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο. Τα έξοδα της απαίτησης των Εναγόμενων εναντίον της Τριτοδιαδίκου επιδικάζονται εναντίον των Εναγόμενων, αλληλέγγυα και/ή κεχωρισμένα και υπέρ της Τριτοδιαδίκου, όπως υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)…………………………
Ν. Παπανδρέου, Ε.Δ.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
[1] Βλ. πρακτικά Δικαστηρίου ημερ. 14.3.24, σελ. 1.
[2] Βλ. παρ. 6 της ΕΔ του Εναγόμενου 1.
[3] Βλ. πρακτικά Δικαστηρίου ημερ. 11.4.24, σελ.4.
[4] Βλ. πρακτικά Δικαστηρίου ημερ. 11.4.24, σελ. 4.
[5] Βλ. παρ. 3 της ΕΔ του Εναγόμενου 1.
[6] Βλ. Στρατμάρκο (ανωτέρω), Αριστείδου ν. Πολυδώρου, Πολιτική Έφεση Αρ. 346/2010, απόφαση ημερ. 15.1.2016,
[7] Βλ. επίσης Κυριάκος Αργυρού ν. Αστυνομίας (2002) 2 ΑΑΔ 378: «Η αμέλεια ενός οδηγού βασίζεται στην παράλειψη εκπλήρωσης του καθήκοντος εκδήλωσης μέριμνας και φροντίδας για άλλα πρόσωπα που χρησιμοποιούν το δρόμο» και Παλαιομυλίτης ν. Τροχαίας (1996) 2 ΑΑΔ 300.