ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΑΚΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Ν. Παπανδρέου, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 2996/18
Αίτηση ημερ. 19.4.24
Μεταξύ:
Ανδρούλλα Ανδρέου
Ενάγουσας / Αιτήτριας
-και-
1. Παναγιώτης Παναγιώτου
2. Κεντρική Ασφαλιστική Εταιρεία Λτδ
Εναγόμενων / Καθ’ ων η Αίτηση
Ημερομηνία: 15.5.2024
Εμφανίσεις:
Για Ενάγουσα / Αιτήτρια: κα Α. Λιβέρα
Για Εναγόμενους / Καθ’ ων η Αίτηση: κ. Α. Κλεάνθους
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
(Δοθείσα Αυθημερόν)
1. Με την υπό κρίση αίτησή της, η Ενάγουσα αιτείται την προσθήκη Ενάγοντα 2, του κ. Γιαννάκη Κυριακίδη και παρεπόμενες τροποποιήσεις ως αναγράφονται των αιτητικών Β και Γ της αίτησης. Η αίτηση συνοδεύεται από την ένορκη δήλωση της Ενάγουσας και του προτεινόμενου Ενάγοντα 2 και συνάντησε την ένσταση των Εναγόμενων, ημερομηνίας 25/04/2024, οι οποίοι προέβαλαν σωρεία λόγων ενστάσεως. Η εκεί ένσταση συνοδεύεται από την ένορκη δήλωση του κ. Θωμά, ο οποίος ως αναφέρει, βρίσκεται στην υπηρεσία της Εναγόμενης 2. Έχω λάβει υπόψη μου στην πλήρη τους έκταση, τα δικόγραφα και τις εκατέρωθεν ένορκες δηλώσεις και δεν χρήζει επανάληψης η οποιαδήποτε θέση ή επιχειρηματολογία των μερών. Έχω μελετήσει με προσοχή τις γραπτές αγορεύσεις των μερών, παραχωρώντας παράλληλα την ευκαιρία στα μέρη να τοποθετηθούν και προφορικά.
2. Θεωρώ ότι η απάντηση στο υπό κρίση ζήτημα δίδεται από τις πρόνοιες της Νέας Διαταγής 25. Όπως είχα την ευχέρεια να παρατηρήσω στην Εταιρική Αίτηση με Αρ. 901/17, απόφαση ημερ. 15.4.24 Μονοκό (Κοστολογήσεις) Επιμετρήσεις Οικοδομών Λτδ ν. C & S Smart Move Developers Ltd, από την 01/01/2016 τυγχάνουν καθολικής εφαρμογής ανεξαρτήτως κλίμακας σε όλες τις αγωγές που καταχωρήθηκαν μετά την 01/01/2015, οι διατάξεις της Νέας Διαταγής 25, όπως και εφαρμογής τυγχάνουν και εν προκειμένω. Τούτο διότι η παρούσα αγωγή καταχωρήθηκε μετά την 01/01/2016 και η υπό κρίση αίτηση καταχωρήθηκε κατόπιν της έκδοσης της κλήσεως για οδηγίες της Ενάγουσας δυνάμει των προνοιών της Διαταγής 30 και, ειδικότερα, εκκρεμούσης της διεξαγωγής της ακροαματικής διαδικασίας.
3. Με βάση το λεκτικό της Διαταγής 25 θ.1(3), μετά την έκδοση της κλήσεως για οδηγίες ως προνοείται από τη διαταγή 30:
«Μετά την έκδοση της Κλήσης για Οδηγίες ως προνοείται από τη Διαταγή 30, ουδεμία τροποποίηση επιτρέπεται με εξαίρεση το εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας, και τις περιπτώσεις εκείνες που έχουν, προς ικανοποίηση του Δικαστηρίου, προκύψει νέα δεδομένα μη υπαρκτά κατά τη λήψη των οδηγιών για έγερση της αγωγής ή της καταχώρησης του κλητηρίου εντάλματος ή της δικογραφίας, αναλόγως της περίπτωσης.»
4. Επομένως αυτό το οποίο η αιτήτρια θα πρέπει να ικανοποιήσει το Δικαστήριο στο αναγκαίο επίπεδο, είναι ότι η υπό κρίση περίπτωση εμπίπτει είτε στην κατηγορία όπου επιχειρείται να διορθωθεί κάποιο λάθος που διαπράχθηκε καλόπιστα κατά τη σύνταξη της δικογραφίας (αυτή είναι η πρώτη εξαίρεση) είτε στην κατηγορία όπου έλαβαν χώρα νέα δεδομένα τα οποία δεν υπήρχαν κατά το στάδιο σύνταξης του υπό κρίση δικογράφου (αυτή είναι η δεύτερη εξαίρεση).
5. Στα πλαίσια της υπό κρίση αίτησης, καθίσταται σαφές από το περιεχόμενο των ενόρκων δηλώσεων ότι δεν υπάρχει ισχυρισμός ότι τα όσα επιχειρεί να θέσει σήμερα η Ενάγουσα διά της αιτούμενης τροποποίησης αποτελούν θέσεις και ισχυρισμούς στη βάση «νέων δεδομένων» που δεν υπήρχαν κατά το στάδιο σύνταξης της αγωγής της. Επομένως, η υπό εξέταση περίπτωση δεν εμπίπτει εντός της προαναφερθείσας δεύτερης εξαίρεσης της Διαταγής 25 θεσμός 1(3). Το ερώτημα που απομένει είναι κατά πόσον η υπό κρίση περίπτωση δύναται να θεωρηθεί ότι εμπίπτει εντός της πρώτης εξαίρεσης.
6. Η πλευρά της αιτήτριας προβάλλει, κατ’ ουσίαν, ότι η παράλειψη έγερσης αγωγής εκ μέρους και του κ. Κυριακίδη αποτελούσε καλόπιστο λάθος. Η δε πλευρά των Καθ' ων η αίτηση προέβαλε σωρεία αυθεντιών και νομολογίας. Ενδεικτικά παραπέμπω στις Συνεργατικής Εταιρείας Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ ν. Κυριάκου κ.ά., Αρ. Αγωγής 316/20, 21.9.21 (υπό Χαραλάμπους Π.Ε.Δ. ως ήταν τότε), Συνεργατικού Ταμιευτηρίου Ταμασσού Λτδ ν. Χλόης Ιωάννου Νοεφύτου κ.ά. Αρ. Αγωγής 911/16, 28.7.2017 (υπό Ρ. Λιμνατίτου, Π.Ε.Δ., ως ήταν τότε), Ανδρέας Αβρααμίδης ν. Σπύρος Αρότης – Έλενα Αρότα & Συνεργάτες Αρ. Αγωγής 41/15, 11.5.2016 (υπό Λ. Α. Παντελή, Ε.Δ., ως ήταν τότε), AstroBank Ltd πρώην (Τράπεζα Πειραιώς) Κύπρου Λτδ ν. Νικόλας Χρυσοστόμου, Αρ. Αγωγής 1688/16, 8.2.2018 (υπό Μ. Παπαμιχαήλ, Π.Ε.Δ., ως ήταν τότε) και Alpha Bank Cyprus ltd v. L. Soteriou Trading Ltd κ.ά. Αρ. Αγωγής 3234/17, 29.7.2021 (υπό Χρ. Φιλίππου Π.Ε.Δ., ως ήταν τότε).
7. Σε πλήρη συμφωνία με τις ως άνω αυθεντίες από τις οποίες καθοδηγούμαι και τις οποίες υιοθετώ, καταλήγω ότι η επιλογή του νομοθέτη της λέξεως «σύνταξη» για να περιγράψει λάθη που επιτρέπεται να διορθωθούν μέσω αιτήματος τροποποίησης είναι αποκαλυπτική και του σκοπού του, που δεν θα μπορούσε εύλογα να κριθεί ότι είναι άλλος από τον αυστηρό περιορισμό της δυνατότητας τροποποίησης δικογράφου σε διόρθωση συντακτικών λαθών με τη συνεπαγόμενη απαγόρευση για την εισαγωγή νέων ισχυρισμών επί γεγονότων που ήταν γνωστά ή θα έπρεπε να είναι γνωστά κατά τον χρόνο σύνταξης της δικογραφίας. Τούτο εξάλλου επιμαρτυρείται και από τη διαφοροποίηση του λεκτικού της Νέας Διαταγής 25 που επέλεξε ο νομοθέτης από την προηγούμενη κατάσταση πραγμάτων που διείπε τα ζητήματα τροποποίησης δικογράφων. Υιοθετώ και επαναλαμβάνω τα όσα αναφέρθηκαν από τον αδελφό μου Δικαστή Μ. Χριστοδούλου στα πλαίσια της αγωγής Arizona Trading Ltd ν. Μοντελύξ Λτδ Αρ. Αγωγής 15/17, απόφαση ημερ. 31.5.18 όπου αναφέρεται ότι:
«Λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας αναμένεται να συνδέεται με λεκτικά ή τυπογραφικά ή εκφραστικά λάθη που εμφιλοχωρούν κατά τη σύνταξη της δικογραφίας και όχι στην παράλειψη καταγραφής γεγονότων που θεμελιώνουν τη βάση αγωγής.»
8. Η αναφορά της Αιτήτριας «σε καλόπιστο λάθος» δεν μπορεί να ικανοποιήσει το αυστηρό κριτήριο και το αυστηρό λεκτικό που τίθεται διά της δεύτερης εξαίρεσης της Διαταγής 25 θ.1(3) ως αυτή ερμηνεύτηκε από την προαναφερθείσα νομολογία.
9. Δεν μου διαφεύγει η θέση της συνηγόρου της Αιτήτριας ότι δεν προκύπτει δια της αιτούμενης προσθήκης και τροποποίησης νέα βάση αγωγής, θέση η οποία δεν με βρίσκει σύμφωνη. Εξ ορισμού η προσπάθεια να επιχειρήσει διάδικος να αξιώσει μέσω εκκρεμούσας δικαστικής διαδικασίας δική του απαίτηση, προϋποθέτει τόσο ως ζήτημα νομικό όσο και ως ζήτημα κοινής λογικής δική του χωριστή αξίωση. Δεν είναι η περίπτωση όπου για να επιλυθεί η διαφορά ως σήμερα έχει καθοριστεί από τα δικόγραφα, θα πρέπει ο ίδιος να προστεθεί ως διάδικος. Στην πραγματικότητα το μόνο που επιχειρείται να γίνει μέσω της αιτούμενης προσθήκης και παρεπόμενης τροποποίησης του κλητηρίου εντάλματος, είναι να προωθήσει δική του χωριστή νέα αξίωση με συγκεκριμένη βάση αγωγής. Το ότι συμπωματικά αντίστοιχη αξίωση προωθείται από την υφιστάμενη Ενάγουσα δεν αλλοιώνει το πιο πάνω συμπέρασμα. Ούτε η θέση της συνηγόρου ότι το δικόγραφο της ίδιας θα παρέμενε ως είχε πλην την αλλαγή του τίτλου αλλοιώνει την πιο πάνω εικόνα, θέση η οποία αντιβαίνει το ίδιο το λεκτικό της υπό κρίση αίτησης. Ούτε αυτό μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί από μόνο του το κριτήριο διά του κατά πόσον επιχειρείται να προωθηθεί μια πραγματικά νέα αξίωση. Σε ό, τι αφορά και τη θέση της ότι τα δικόγραφα θα παρέμεναν αναλλοίωτα, αναφερόμενη και στο περιεχόμενο της υπεράσπισης, με όλο το σέβας αυτή η θέση εμπεριέχει το στοιχείο της εικασίας. Τούτο διότι δεν μπορεί να παραγνωριστεί ότι η πλευρά των Καθ' ων η αίτηση θέτουν μέσω της ένστασης τους ζήτημα παραγραφής και επομένως εύλογα αναμένεται ότι υπάρχει πιθανότητα να τροποποιηθεί και η δική τους υπεράσπιση για να θέσουν αυτό το ζήτημα και στο δικόγραφο τους, ως επιτάσσει η σχετική νομολογία επί τούτου εάν και εφόσον ήθελαν το προωθήσουν, σε περίπτωση που εγκριθεί η παρούσα αίτηση. Επομένως, δεν δύναμαι να υιοθετήσω τη θέση της συνηγόρου ότι τα δικόγραφα θα παρέμεναν απαραιτήτως αναλλοίωτα ως έχουν σήμερα. Σε κάθε περίπτωση για το λόγο που επεξήγησα, ουδόλως προκύπτει ότι καμία νέα αξίωση επιχειρείται να προωθηθεί.
10. Στο διά ταύτα, με βάση το αυστηρό λεκτικό της Νέας Διαταγής 25 ως αυτό έχει ερμηνευτεί, θεωρώ ότι η αναφορά της Αιτήτριας και μόνο σε «καλόπιστο λάθος», δεν ικανοποιεί τα αυστηρά κριτήρια που θέτει το λεκτικό εκείνης Διαταγής 25 θ.1(3). Τυχόν υιοθέτηση της προσέγγισης της θα οδηγούσε σε μια κατάσταση πραγμάτων όπου διάδικος θα δικαιούται αυτόματα σε τροποποίηση του δικογράφου του οποτεδήποτε προέβαλλε ως μόνη αιτιολογία του αιτήματός του το καλόπιστο λάθος. Μια τέτοια κατάληξη θα εγκυμονούσε τον κίνδυνο εισαγωγής νέων ισχυρισμών και θέσεων επί της ουσίας της υπόθεσης ή μεταβολή υφιστάμενων θέσεων και ισχυρισμών διά της πλάγιας οδού, χωρίς να τηρούνται τα εχέγγυα της δεύτερης εξαίρεσης και τελικώς θα είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη διάβρωση των αυστηρών κριτηρίων της πρώτης και της δεύτερης εξαίρεσης σε βαθμό που θα αντικρουόταν όχι μόνο με τον σκοπό και τη φιλοσοφία της νέας διαταγής 25, ως αυτή παρατίθεται στη βάση της ως άνω νομολογίας, αλλά και με το ίδιο το λεκτικό της.
11. Αποτελεί τη θέση της αιτήτριας ότι η αίτηση θα πρέπει να κριθεί με βάση τη Διαταγή 9 η οποία εμπεριέχεται στη νομική βάση της αίτησης. Όμως δια της ίδιας της αίτησης προωθείται και αίτημα για τροποποίηση του κλητηρίου ώστε να δύναται ο κ. Γιαννάκης Κυριακής να προβάλει νέα αξίωση κατά των Εναγόμενων. Τα αιτητικά είναι αλληλένδετα, γεγονός που προκύπτει από μια ανάγνωση της αίτησης. Η αίτηση συνεπώς δεν δύναται να κριθεί αποσπασματικά με βάση μόνο τη Διαταγή 9 και χωρίς αναφορά στη νέα τάξη πραγμάτων που δημιουργείται δυνάμει της Νέας Διαταγής 25. Η δε διακριτική ευχέρεια που απορρέει από την εν λόγω διαταγή θα πρέπει να ασκείται δικαστικά και, κατά συνέπειαν, το λεκτικό και οι επιπτώσεις που επιφέρει η Νέα Διαταγή 25, ως αυτές έχουν προαναφερθεί, δεν δύνανται ευλόγως να αγνοηθούν. Αντιθέτως, αποτελούν το πρίσμα διά του οποίου θα πρέπει να ιδωθεί και να αξιολογηθεί το ζήτημα και να ασκηθεί, δικαστικώς, η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου με βάση και την Διαταγή 9. Πρόσθετα επαναλαμβάνω και το ότι δεν προκύπτει ότι η αγωγή προωθήθηκε από λανθασμένο διάδικο ή ότι ο κ. Γιαννάκης Κυριακίδης θα πρέπει να προστεθεί ως διάδικος ώστε να επιλυθεί η διαφορά των μερών ως σήμερα έχει αποκρυσταλλωθεί με βάση τα δικόγραφα. Πρόκειται για προσπάθεια εισαγωγής νέας δικής του αξίωσης. Υπό το φως των πιο πάνω, η αίτηση δεν θα μπορούσε να επιτύχει ούτε και στη βάση των προνοιών της Διαταγής 9.
12. Τα πιο πάνω ουδόλως ατονούν από την υπόθεση Νεοφύτου ν. Malak Πολ. Εφ. 118/112, 21.6.2018 στην οποία η ευπαίδευτη συνήγορος της Ενάγουσας με έχει παραπέμψει, καθώς εκεί το ζήτημα που εξετάστηκε ήταν συγκεκριμένο και αφορούσε το ζήτημα παραγραφής. Συγκλίνω επίσης και με τη θέση του κύριου Κλεάνθους ότι η εκεί υπό κρίση πρωτόδικη απόφαση εκδόθηκε πριν από την έναρξη της ισχύος της Νέας Διαταγής 25 και τίποτε από τα προαφερθέντα δυνάμει της Νέας Διαταγής 25 τυγχάναν εφαρμογής.
13. Τα πιο πάνω επισφραγίζουν την αποτυχία της αίτησης παρέλκει η εξέταση οποιουδήποτε άλλου λόγου ένστασης.
14. Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των Καθ' ων η αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας ενόψει της αποτυχίας της, όπως αυτά υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)………………………..
Ν. Παπανδρέου, Ε.Δ.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής