ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Ν. Παπανδρέου, Ε.Δ.
Αρ. Αίτησης Γεν. Αίτησης: 85/23
Αναφορικά με τον περί Επιβαρυντικών Διαταγμάτων Νόμο του 1992 (Ν. 31(Ι)/92)
-και-
Αναφορικά με την Απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στην υπόθεση αρ. 5138/16 ημερ. 14.12.21
Ημερομηνία: 10.6.24
Εμφανίσεις:
Για Αιτητές: κ. Χρ. Μεσαρίτης
ΑΠΟΦΑΣΗ
(Δοθείσα Αυθημερόν)
1. Με την υπό κρίση αίτηση τους ημερ. 16.5.23, οι Αιτητές, κ.κ. Πέτρος Σιακόλας, Γιάννης Νεοφύτου και Μαρίνα Σιακόλα, αιτούνται διατάγματος πώλησης των μετοχών των Καθ’ ων η Αίτηση, Agromarkets Ltd (“Agromarkets”) ήτοι, 400 συνήθων μετοχών ονομαστικής αξίας €1,71 έκαστη της εταιρείας Roha Premium Potato Ltd.
2. Αιτούνται επίσης διατάγματος του Δικαστηρίου για το διορισμό του Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη ως Παραλήπτη των μετοχών ή και οποιουδήποτε άλλου προσώπου ήθελε αποφασίσει το Δικαστήριο να διορίσει ως Παραλήπτη των μετοχών, με σκοπό τη διάθεση ή και πώληση των παραπάνω αναφερόμενων μετοχών με δημόσιο πλειστηριασμό ή και με ιδιωτική σύμβαση ή και ως ήθελε διατάξει το Δικαστήριο, προς την ολοσχερή ικανοποίηση του εξ αποφάσεως χρέους. Τέλος, αιτούνται διατάγματος του Δικαστηρίου με το οποίο να περιέρχονται οι παραπάνω μετοχές ως και όλα τα δικαιώματα και προνόμια αυτών, στην κατοχή ή και προστασία του από το Δικαστήριο διορισθέντα Παραλήπτη μέχρις ότου ο Παραλήπτης εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του.
3. Η αίτηση στηρίζεται μεταξύ άλλων, στον περί Επιβαρυντικών Διαταγμάτων Νόμο Ν.31(Ι)/92 και συνοδεύεται από την ένορκη δήλωση του κ. Πέτρου Σιακόλα, ο οποίος αναφέρει ότι είναι εξουσιοδοτημένος από τους Αιτητές 2 και 3 να προβεί στην εν λόγω δήλωση.
4. Εκεί αναφέρει ότι στις 14.12.21 εκδόθηκε διάταγμα καταβολής δεδουλευμένων στην υπόθεση 5135/16 προς όφελος των Αιτητών και εναντίον της Agromarkets, η οποία ουδέν ποσό κατέβαλε. Η Agromarkets κατέχει 400 συνήθεις μετοχές στην Roha και δυνάμει διατάγματος Δικαστηρίου ημερ. 5.4.23 επιβαρύνθηκαν στη βάση των προνοιών του Ν. 31(Ι)/92. Τούτο προκύπτει και από τον ίδιο τον ηλεκτρονικό δικαστικό φάκελο.
5. Στις 13.3.24, κατόπιν οδηγιών του παρόντος Δικαστηρίου ημερ. 28.9.23 (υπό την παρούσα σύνθεση) καταχωρήθηκαν στον ηλεκτρονικό δικαστικό φάκελο τα αποτελέσματα έρευνας από το ηλεκτρονικό αρχείο του Εφόρου Εταιρειών που αφορούν επιβαρύνσεις της περιουσίας της Agormarkets. Από την εν λόγω έρευνα διεφάνη, μεταξύ άλλων, ότι επί της περιουσίας της Agromarkets, υπήρχε διορισμένος προσωρινός εκκαθαριστής. Κατόπιν αυτής της εξέλιξης, το Δικαστήριο, μεταξύ άλλων, έθεσε αυτεπάγγελτα το ζήτημα δια το κατά πόσο θα μπορούσε να είχε προωθηθεί η υπό κρίση αίτηση έχοντας κατά νουν τις πρόνοιες του άρθρου 220 του Κεφ. 113. Τούτο ως ζήτημα που άπτεται της ίδιας της ίδιας της εξουσίας του Δικαστηρίου στην έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων, υπό συνθήκες μη εκπλήρωσης των όρων της εν λόγω πρόνοιας νόμου (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση του κ. Ανδρέα Ι. Τσαγγάρη (1999) 1 ΑΑΔ 326.)
6. Ακολούθησε αίτημα από τους Αιτητές ώστε να προβούν σε καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης ώστε να θέσουν ενώπιον του Δικαστηρίου γεγονότα που, κατά τη θέση τους, συνηγορούν ως προς το ότι δεν υπάρχει διορισμένος προσωρινός εκκαθαριστής και κατά συνέπεια, δεν ενεργοποιείτο οιαδήποτε υποχρέωση τους για λήψη άδειας προτού καταχωρήσουν την υπό κρίση αίτησης.
7. Άδεια δόθηκε και τα γεγονότα αυτά περιλαμβάνονται στην συμπληρωματική ένορκη δήλωση του κ. Πέτρου Σιακόλα, με ημερ. 15.5.24 («η ΣΕΔ Σιακόλα»). Εκεί αναφέρονται τα εξής:
«2. Αναφορικά με τον προσωρινό εκκαθαριστή της εταιρείας Agromarkets Ltd, κύριο Βασίλη Πατσαλίδη ο οποίος με διάταγμα Δικαστηρίου στην Αίτηση Εταιρείας με αριθμό 116/2015 στις 03/04/2017 διορίστηκε προσωρινός εκκαθαριστής της πιο πάνω εταιρείας. Να πω εδώ ότι οι Αιτητές που τον διόρισαν επέδωσαν στον εαυτό τους όχι σε εμένα ήτοι επέδωσαν στο μέρος που παράνομα είχαν μεταφέρει το εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας δηλαδή το μέρος διαμονής τους στα Πυργά. Άμεσα όταν αντιλήφθηκα ότι είχε διοριστεί προσωρινός εκκαθαριστής, υπέβαλα αίτημα ακύρωσης του διατάγματος διορισμού του αλλά είχαμε από το 2015 ήδη καταχωρημένη και αίτηση απόρριψης/αναστολής της κυρίως αίτησης αρ. 116/15 στο πλαίσιο της οποίας διορίστηκε, λόγω του καταχρηστικού του χαρακτήρος της. Το Δικαστήριο τότε διέταξε πρώτα να εκδικαστεί η αίτηση μου περί κατάχρησης και έτσι, στις 09/07/2018 την ενέκρινε και εκδόθηκε διάταγμα με το οποίο αναστάληκε η διαδικασία στην αίτηση 116/2015 μέχρι την αποπεράτωση της αίτησης με αριθμό 802/14.
3. Ο προσωρινός εκκαθαριστής με αίτηση του ημερομηνίας 24/02/2021 αξίωνε μεταξύ άλλων, διάταγμα του Δικαστηρίου δια του οποίου να απαλλάσσεται από τα καθήκοντα του και τις υποχρεώσεις του. Επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 1 η απόφαση στην Αίτηση ημερ. 24/02/2021. Η απόφαση αυτή περιγράφει και το ιστορικό το οποίο καταλήγει ότι δεν μπορεί να ακουστεί οτιδήποτε στο πλαίσιο της αίτησης αρ. 116/15 διότι αυτή τελεί υπό αναστολή. Το ιστορικό συγκεκριμένα είναι το εξής:
- Παρόλο που με την πιο πάνω απόφαση του ημερ. 09/07/18 το Δικαστήριο Λάρνακος, σύνθεση Α.Ε.Δ. ως ήταν τότε κ. Ηλία Γεωργίου αποφάσισε ότι όλη η διαδικασία της αίτησης αρ. 116/15 είναι καταχρηστική, ο προσωρινός εκκαθαριστής με κατοπινό του αίτημα για οδηγίες ζήτησε οδηγίες κατά πόσο ο διορισμός του παραμένει σε ισχύ. Τούτο μετά από αλλαγή σύνθεσης και πάλι του Δικαστηρίου.
-Η εν λόγω αίτηση αποφασίστηκε στις 31/10/19 από την Α.Ε.Δ. κ. Σ. Κίζη ήτοι αποφασίστηκε ότι. παρά την αναστολή όλης της αίτησης εκκαθάρισης ο διορισμός προσωρινού εκκαθαριστή παρέμενε σε ισχύ.
-Κατά της απόφασης αυτής καταχωρήθηκε αίτηση για λήψη άδειας προς έκδοση προνομιακού εντάλματος η οποία άδεια εδόθη με την ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΙΑΚΟΛΑ κ.α., Πολιτική Aίτηση Αρ.198/2019, 20/11/2019.
- Στο δια κλήσεως στάδιο όμως η αίτηση απερρίφθη με απόφαση ημερ. 20/12/19 με την ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ TΩN ΣΙΑΚΟΛΑ κ.α., Πολιτική Αίτηση Αρ. 208/2019, 23/12/2019, ECLI:CY:AD:2019:D538 Όπως φαίνεται όμως στην εν λόγω απόφαση, το Ανώτατο Δικαστήριο σύνθεση Δ. κ. X. Μαλαχτού απέρριψε μεν την αίτηση διότι έκρινε πως υπήρχε εναλλακτικό ένδικο μέσο έφεσης αλλά, διατήρησε το σαφές εύρημα του ότι το Δικαστήριο Λάρνακος σύνθεση τότε Α.Ε.Δ. κ. Σ. Κίζη, δεν είχε εξουσία να αποφασίσει ως αποφάσισε στις 31/10/19 - απόφαση ότι παρά την αναστολή όλης της διαδικασίας ο διορισμός του προσωρινού εκκαθαριστή παραμένει σε ισχύ - διότι υπήρχε αναστολή σε ισχύ - με την απόφαση ημερ. 09/07/18 - και μόνον αίτημα άρσης αναστολής μπορούσε να ακούσει
- Κατά της απόφασης καταχωρήθηκε έφεση, όσο αφορά την απόφαση απόρριψης της αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος λόγω υπαλλακτικού ένδικου μέσου και, αντέφεση όσο αφορά το εύρημα ότι το Δικαστήριο Λάρνακας δεν είχε εξουσία να ακούσει/αποφασίσει ως αποφάσισε στις 31/10/19. Επίσης η αντέφεση αφορούσε και την απόφαση του Δ. κ. Μαλαχτού να μην αποδώσει έξοδα κατά την απόρριψη του αιτήματος έκδοσης προνομιακού εντάλματος.
-Με απόφαση του ημερ. 07/06/21 το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε τόσο την έφεση όσο και την αντέφεση, όσο αφορά το εύρημα ότι το Δικαστήριο Λάρνακος δεν είχε εξουσία να αποφασίσει οτιδήποτε δεδομένης της εν ισχύ αναστολής πλην, αιτήματος άρσης αναστολής. Η απόφαση είναι η ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΙΑΚΟΛΑ, ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΕΚ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ,ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 7/20, 7/6/2021, ECLI:CY:AD:2021:A239
-Η πιο πάνω κατάσταση δημιούργησε το εξής θέμα. Να έχουμε από τη μια την απόφαση πλήρους αναστολής της αίτησης αρ. 116/15, από την άλλη τον προσωρινό εκκαθαριστή, ενώ το εύρημα του κ. Μαλαχτού ότι η κ. Κίζη εσφαλμένα αποφάσισε ότι είναι σε ισχύ ο διορισμός του παρά την αναστολή δεδομένου ότι με ύπαρξη αναστολής δεν μπορούσε να αποφασιστεί το οτιδήποτε, να έλεγε μέχρις ενός σημείου ότι ο διορισμός του παραμένει σε ισχύ. Το Δικαστήριο Λάρνακος όπως φαίνεται στο Τεκμήριο 1 έκρινε ότι δεδομένου του τι αποφάσισε το Εφετείο, δεν μπορεί να αποφασίσει οτιδήποτε ενόσω υφίσταται αναστολή και άρα απέρριψε το αίτημα του προσωρινού εκκαθαριστή για διάταγμα απαλλαγής του. Ο ίδιος όμως έχει για κάθε σκοπό παραιτηθεί αφού έστειλε σχετικές επιστολές σε όλους τους εμπλεκόμενους και δεν λαμβάνει κανένα μέτρο ή δεν προβαίνει σε καμία ενέργεια ως προσωρινός εκκαθαριστής.
-Να πω εδώ ότι κατά τη συμβουλή του δικηγόρου μου δεν είναι σε ισχύ ο διορισμός του προσωρινού εκκαθαριστή. Αντίθετη κρίση σημαίνει ότι ενώ η κυρίως αίτηση στο πλαίσιο της οποίας διορίστηκε έχει ήδη κριθεί ως καταχρηστική και είναι υπό αναστολή, αυτός παραμένει άθικτος. Αυτό έχει ως περαιτέρω αποτέλεσμα εγώ ή και ο οποιοσδήποτε πιστωτής που επιθυμεί να εκτελέσει κατά της εταιρείας να αποκλείεται από τούτο δηλαδή να του απαγορεύεται η προσφυγή στο δικαστήριο. Τούτο διότι αν θεωρηθεί πως από τη μια έχει ισχύ ο διορισμός του προσωρινού εκκαθαριστή και άρα κατά το νόμο χρειάζεται άδεια του δικαστηρίου που τον διόρισε για να προωθηθεί η όποια διαδικασία εκτέλεσης αλλά, από την άλλη το δικαστήριο που τον διόρισε με την απόφαση - Τεκμήριο 1 της παρούσας - λέει ότι δεν ακούει τίποτε όσο υπάρχει αναστολή σε ισχύ περιλαμβανόμενου και αιτήματος για λήψη άδειας προώθησης/συνέχισης διαδικασίας αυτόματα επιβάλλεται απαγόρευση προσφυγής στο δικαστήριο. Τούτο κατά πολύ άδικο τρόπο.
-Σε κάθε περίπτωση ήδη πρωτόδικα δικαστήρια έχουν κρίνει ότι εν όψει αναστολής της αίτησης αρ. 116/115, αυτόματα δεν μπορεί να ισχύει/παραμένει άθικτος ο διορισμός του προσωρινού εκκαθαριστή. Επισυνάπτεται σχετική απόφαση που επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 2 της παρούσας μου. Η κρίση του Δικαστηρίου σε αίτημα του προσωρινού εκκαθαριστή παραμερισμού σημειώματος εμφάνισης τότε του προσωρινού εκκαθαριστή ήταν η εξής:
‘Ο διορισμός του Πατσαλίδη ως προσωρινού εκκαθαριστή της εταιρείας Agromarkets Ltd έγινε στα πλαίσια της αίτησης 116/15 του Ε.Δ. Λάρνακας και συγκεκριμένα με το διάταγμα ημερ. 03/04/Ί 7, το οποίο του παραχωρούσε επίσης την εξουσία να χειριστεί συγκεκριμένες υποθέσεις και οποιεσδήποτε δικαστικές υποθέσεις τυχόν εγερθούν εναντίον της εταιρείας (βλ. τεκμ. Α στην αίτηση).
Αποτελεί αναντίλεκτο γεγονός ότι εν τω μεταξύ και συγκεκριμένα στις 09/07/18 η διαδικασία στα πλαίσια της αίτησης 116/15 έχει ανασταλεί με δικαστικό διάταγμα μέχρι την αποπεράτωση μιας άλλης διαδικασίας (βλ. τεκμ. ΙΑ στην ένσταση).
Με αυτά υπόψη δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τη θέση των καθ' ων η αίτηση ότι η αναστολή της όλης διαδικασίας στα πλαίσια της οποίας διορίστηκε ο προσωρινός εκκαθαριστής και μάλιστα λόγω κατάχρησης της διαδικασίας (βλ. τεκμ.ΙΒ στην ένσταση), ουσιαστικά συμπαρασύρει και το δικό του διορισμό. Παρεμβάλλω πως το διάταγμα διορισμού προσωρινού εκκαθαριστή δεν είναι ενδιάμεσο διάταγμα αφού αυτό αναφέρεται στην ουσία της υπόθεσης (βλ. το σύγγραμμα «Η Εκκαθάριση Εταιρειών», Δεύτερη έκδοση, σελ.89-92, του Δρος Ανδρέα Ποιητή). Το διάταγμα διορισμού του δεν ακυρώθηκε μεν, όμως δεν νοείται θεωρώ η συνέχιση της ισχύος του ενόσω η διαδικασία στα πλαίσια της οποίας εκδόθηκε έχει ανασταλεί λόγω κατάχρησης της διαδικασίας.
Άρα στην ουσία ο αιτητής δεν νομιμοποιείται να συνεχίζει να ζητά ως η αίτηση του και η αίτηση του κρίνω κατέστη άνευ αντικειμένου.’
Ανεξάρτητα και πέραν των πιο πάνω, ακόμα και να μην ήταν άνευ ισχύος ο διορισμός του προσωρινού εκκαθαριστή, ακόμα και σε ισχύ να ήταν, οι εξουσίες που του δόθηκαν είναι σαφώς περιορισμένες. Πιο συγκεκριμένα, ο προσωρινός εκκαθαριστής εκπροσώπησε την εταιρεία μεμονωμένα σε κάποιες αγωγές. Ένεκα του γεγονότος ότι ο ίδιος παραιτήθηκε και αφού το θέμα δεν του αφορούσε ούτε τις εξουσίες του και δεδομένου ότι γενικά ο ίδιος πλέον δεν ασχολείται ούτε επιδιώκει να ασχοληθεί με την εταιρεία, δεν ενημερώθηκε αφού δεν τον αφορούσε η ύπαρξη της παρούσας αίτησης. Η πιο πάνω θέση επιβεβαιώνεται και από την απραξία του ιδίου μετά την επίδοση της παρούσας αφού ο ίδιος ουσιαστικά έχει εγκλωβιστεί στην διαδικασία εφόσον θέλει να παραιτηθεί και λόγω της αναστολής της διαδικασίας αυτό δεν του επιτράπηκε.»
8. Οι θέσεις του κ. Σιακόλα υιοθετήθηκαν από τον κ. Μεσαρίτη, συνήγορο των Αιτητών, στα πλαίσια της γραπτής του αγόρευσης επί του σημείου, η οποία καταχωρήθηκε στον ηλεκτρονικό δικαστικό φάκελο σήμερα.
9. Κατ’ αρχάς σημειώνω ότι στη βάση της ίδιας της δήλωσης του κ. Σιακόλα (βλ. παρ. 2 της ΣΕΔ ημερ. 15.5.24) προκύπτει ότι στις 3.4.2017 εκδόθηκε διάταγμα διορισμού Προσωρινού Εκκαθαριστή στην Agoramarkets.
10. Σύμφωνα με το άρθρο 220 του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ.113, όταν εκδοθεί διάταγμα εκκαθάρισης καμία αγωγή ή διαδικασία συνεχίζεται ή αρχίζει εναντίον της εταιρείας αυτής εκτός μετά από άδεια του Δικαστηρίου και με τέτοιους όρους που το Δικαστήριο δυνατό να επιβάλει. Το άρθρο 220 του Κεφ. 133 αντιστοιχεί με το άρθρο 213 του παλαιότερου Companies Act 1948 αλλά, και, το άρθρο 130(2) του Insolvency Act 1986. Συνεπώς τα αγγλικά συγγράμματα και δικαστικές αποφάσεις αναφορικά με τα πιο πάνω άρθρα του αγγλικού νόμου, δύνανται να είναι καθοδηγητικές για το υπό κρίση ζήτημα (Stefanos & Andreas Cold Stores Trading Ltd v. Εταιρείας Αναψυκτικών Κεάν Λτδ (Αρ.1) (1998) 1 ΑΑΔ 1806) ("Andreas Cold Stores").
11. Η ανάγκη εξασφάλισης άδειας για έναρξη ή συνέχιση οποιασδήποτε διαδικασίας είναι επιτακτική και απόλυτη δια νόμου. Τούτο σαφώς επιμαρτυρείται και από τις λέξεις «καμία … διαδικασία». Πέραν του ρητού και σαφούς λεκτικού της σχετικής νομοθετικής πρόνοιας, το ζήτημα δεν είναι ζήτημα τύπου. Η ανάγκη λήψη άδειας για έναρξη ή συνέχιση οποιασδήποτε διαδικασίας αποτελεί ζήτημα ουσίας και άπτεται της ανάγκης ελέγχου της διανομής των περιουσιακών στοιχείων της μιας υπό εκκαθάριση εταιρείας ούτως ώστε να τα εναπομείναντα περιουσιακά στοιχεία μιας τέτοιας εταιρείας να διοχετευτούν σύμφωνα με τον νόμο, ακριβοδίκαια και τη σειρά προτεραιότητας που θα πρέπει να τηρηθεί. Σχετικά είναι τα πιο κάτω αποσπάσματα από τις σχετικές επί του σημείου αυθεντίες:
12. Στην πρόσφατη απόφαση του High Court (Chancery Division) στην υπόθεση Re Carillion plc (in liquidation) Financial Conduct Authority v. Carillion plc (in liquidation) [2021] EWHC 2871 (Ch) ("Carillion") το Αγγλικό Δικαστήριο εξετάζοντας το αντίστοιχο άρθρο 130(2) του Insolvency Act 1986 ανέφερε στην παρ.23 ότι:
"As the company is in the hands of a liquidator who could be expected to carry out their duties in respect of the collection, realisation and distribution of the company's assets in an orderly and responsible way in the best interests of creditors, those assets should not have to be used and depleted in dealing with unnecessary actions and proceedings outside of the liquidation process."
13. Ομοίως στην Ταμείο Προνοίας Προσωπικού Βιομηχανιών Συνομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Κύπρου (ΣΕΚ) ν. Samoa Clothing Industry (2000) 2 ΑΑΔ 289 ("Samoa Clothing Industry") λέχθηκε ότι ο σκοπός του άρθρου 220 Κεφ. 113 είναι η προστασία των συμφερόντων των πιστωτών, ενώ στην Andreas Cold Stores λέχθησαν τα εξής:
«Σκοπός των προνοιών αυτών για αναστολή, είναι η παροχή προστασίας στους πιστωτές και στην περιουσία της υπό διάλυση εταιρείας με στόχο την ίση πληρωμή των πιστωτών της ίδιας τάξης και την αποτροπή προώθησης διαδικασιών από ορισμένους πιστωτές προς απόκτηση ωφελημάτων (βλ. Bowkett v. Fullers United Electric Works Ltd [1923] 1 K.B. 160, In re Dynamics Corpn. (Ch. D.), [1973] 1 W.L.R. 63).
14. Σχετική είναι η αγγλική απόφαση Langley Constructions (Brixham) Ltd v. Wells (1969) All ER 46, 47, 48 η οποία υιοθετήθηκε στην Samoa Clothing Industry, και αναφέρεται ότι ο σκοπός του άρθρου 231 του Companies Act 1948, το οποίο αντιστοιχεί με το άρθρο 200 του Κεφ. 113 είναι ο εξής:
"It is to ensure that when a company goes into liquidation the assets of the company are administered in an orderly fashion for the benefit of all the creditors and that particular creditors should not be able to obtain an advantage by bringing proceedings against the company. What is contemplated is that the Companies Court shall be seized of all these matters and shall see that the affairs are wound up in a dignified and orderly way."
15. Στην αγγλική απόφαση Mortgage Debenture Ltd v Chapman [2016] Civ 103, αναφέρθηκαν τα εξής:
"In the case of liquidation and bankruptcy, the purpose of these provisions is essentially twofold. First, given that the property of the company or individual stands under the statute to be realised and distributed, subject to any existing interests, among the creditors on a pari passu basis, the moratorium prevents any creditor from obtaining priority and thereby undermining the pari passu basis of distribution. Secondly, given that both a liquidation and bankruptcy contain provisions for the adjudication of claims by persons claiming to be creditors, the moratorium protects those procedures and prevents unnecessary and potentially expensive litigation."
21. Τα πιο πάνω αποσπάσματα θέτουν κατά την κρίση μου το ορθό πλαίσιο δια του οποίου ο απόλυτος περιορισμός του άρθρου 220 του Κεφ.113 για έναρξη ή συνέχιση διαδικασίας εναντίον μιας υπό εκκαθάριση άδειας, χωρίς προγενέστερη άδεια του Δικαστηρίου, θα πρέπει να ιδωθεί. Είναι εξάλλου στη βάση της ανακύπτουσας ανάγκης για έλεγχο της διοχέτευσης των περιουσιακών στοιχείων μιας υπό εκκαθάρισης εταιρείας που η νομολογία επιπλέον επιβάλλει όπως τέτοια άδεια θα πρέπει να ζητείται και να εξασφαλίζεται από το Δικαστήριο της Εκκαθάρισης, ενώπιον του οποίου υπάρχει «το απαραίτητο υλικό ώστε να μπορεί να αποφασίσει κατά πόσο ενδείκνυται ή όχι η χορήγηση άδειας για να προχωρήσει η άλφα ή βήτα διαδικασία ή αγωγή εναντίον της υπό εκκαθάριση εταιρείας» (Νικολάου κ.ά. ν. A & G Property Wise Development Ltd (2013) 1 ΑΑΔ 872).[1]
22. Τα όσα αναφέρονται από τον κ. Σιακόλα και επαναλήφθηκαν από τον κ. Μεσαρίτη στην αγόρευση του, δεν θα μπορούσαν να επιλυθούν στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας. Όπως προκύπτει από το ίδιο το περιεχόμενο της ΣΕΔ μεταξύ της Agromarkets και των «Αιτητών» που διόρισαν τον Προσωρινό Εκκαθαριστή, εκκρεμεί ευρεία αντιδικία όπου εκεί επίδικο θέμα φαίνεται να είναι, μεταξύ άλλων, και ο διορισμός του Προσωρινού Εκκαθαριστή. Συναφώς, τυχόν υιοθέτηση της προσέγγισης των Αιτητών θα δημιουργούσε τον κίνδυνο επίλυσης του εκεί ζητήματος, χωρίς να ακουσθούν οι εκεί αιτητές, κατά τρόπο παντελώς ανεπίτρεπτο. Ταυτόχρονα, θα αντικρουόταν και τα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ημερ. 31.10.19 δια του οποίου κρίθηκε ότι ο Προσωρινός Εκκαθαριστής παραμένει στα καθήκοντα του, και πάλιν κατά τρόπο ανεπίτρεπτο. Το κατά πόσο ασκήθηκε έφεση ή αίτημα ακύρωσης της όποιας πρωτόδικης απόφασης, δεν διαφοροποιεί τα πράγματα εφ’ όσον, παραμένει το γεγονός ότι το νόμιμο ή το καταχρηστικό ή άλλως πως του διορισμού του Προσωρινού εκκαθαριστή αποτελεί ζήτημα επίλυσης της αντιδικίας των εκεί μερών.
16. Ανεξαρτήτως των πιο πάνω, τίποτε από τα όσα προέβαλε ο κ. Σιακόλας είναι ικανά ώστε να δύναται στο παρόν στάδιο να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει Προσωρινός Εκκαθαριστής. Το ίδιο το μητρώο του Έφορου Εταιρειών επιμαρτυρεί ακριβώς το αντίθετο.
17. Πρόσθετα, δεν με βρίσκει σύμφωνη ούτε η θέση των Αιτητών ότι εμποδίζονται από του να προσφύγουν στο Δικαστήριο. Η διαδικασία εκκαθάρισης, με βάση της ίδιες τις θέσεις των Αιτητών, βρίσκεται υπό αναστολή μέχρι την αποπεράτωση μιας άλλης διαδικασίας, της αίτησης με αρ.802/14,[2] σε σχέση με την οποία, σημειώνω, δεν έχουν παράσχει λεπτομέρειες. Από το δε περιεχόμενο της Πολ. Αίτησης 208/19, 23.12.19, ECLI:CY:AD:2019:D538, προκύπτει ότι και πάλιν αφορά σε διαδικασία αίτησης εκκαθάρισης της Agromarkets. Όφειλαν οι Αιτητές να τοποθετηθούν με σαφήνεια για ποιον λόγο, για παράδειγμα, δεν ήταν σε θέση να ζητήσουν άρση της αναστολής για σκοπούς λήψης άδειας (βλ. Πολ. Αίτηση 208/19, 23.12.19), ECLI:CY:AD:2019:D538, ή κατά πόσο χρειαζόταν άρση τέτοιας αναστολής για τον λόγο αυτό, ή να προβούν σε οποιοδήποτε διάβημα ενώπιον του Δικαστηρίου ή Δικαστηρίων Εκκαθάρισης της Agromarkets. Κοντολογίς, δεν δύναται να εξαχθεί συμπέρασμα περί απαγόρευσης πρόσβασης τους στο Δικαστήριο με βάση τα όσα οι ίδιοι έχουν παραθέσει.
18. Ούτε τα όσα έχει παραθέσει ο κ. Σιακόλας ως προς το περιορισμένο της εμβέλειας των εξουσιών του Προσωρινού Εκκαθαριστή αλλοιώνουν την πιο πάνω εικόνα. Καμία λεπτομέρεια παρασχέθηκε προς τούτο πέραν του ότι ο ίδιος, «εκπροσώπησε την εταιρεία μεμονωμένα σε κάποιες αγωγές.» Ούτε και μπορεί να εξαχθεί οιοδήποτε συμπέρασμα περί «παραίτησης» του, υπό το φως όλων των πιο πάνω, απλώς και μόνο επειδή είτε διότι απέστειλε κάποιες επιστολές (οι οποίες δεν καθορίζονται ούτε επισυνάπτονται) είτε διότι δεν ενδιαφέρθηκε να εμφανιστεί σα πλαίσια της υπό κρίση αίτησης.
19. Των πιο πάνω δοθέντων και επειδή κατά το χρόνο καταχώρησης της υπό κρίση αίτησης, με δεδομένο το ότι υπήρχε διορισμένος Προσωρινός Εκκαθαριστής, δεν είχε ληφθεί άδεια δυνάμει του άρθρου 220 του Κεφ. για την καταχώρησή της, το παρόν Δικαστήριο δεν κέκτηται εξουσίας έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων. Ως εκ τούτου, η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
