ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Στ. Τσιβιτανίδου-Κίζη, Π.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 695/2020
Μεταξύ:
Vaulterra Trustees and Corporate Limited, από Στασίνου 8, Photos Photiades Business CTR, 4 op. Γρ. 402, 1060 Λευκωσία
Ενάγουσας
και
1. Ελένη Xριστoφόρou από [ ] 15, [ ], Λευκωσία ή [ ] 8, [ ] [ ], Λάρνακα ή 4 [ ], Λάρνακα [ ].
2. Έλενα Τζιηγκούλη από 29 [ ], [ ], Λευκωσία
3. Winkelried Asset Management L.L.C. από το Delaware Αμερικής
4. Jonas Baumann από Ελβετία
5. Jonathan Evans από Ελβετία
Εναγομένων
ΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας
Αρ. Αγωγής: 695/2020
Μεταξύ:
Vaulterra Trustees and Corporate Limited, από Στασίνου 8, Photos Photiades Business CTR, 4 op. Γρ. 402, 1060 Λευκωσία
Ενάγουσας
και
1. Ελένη Xριστoφόρou από [ ] 15, [ ], Λευκωσία ή [ ], [ ], Λάρνακα ή 4 [ ], Λάρνακα [ ].
2. Έλενα Τζιηγκούλη από 29 [ ], [ ], Λευκωσία
3. Winkelried Asset Management L.L.C. από το Delaware Αμερικής
4. Jonas Baumann από Ελβετία
5. Jonathan Evans από Ελβετία
6. Jonas Rey, από [ ] 10 [ ], Geneva, Ελβετία
7. Athena Intelligence & Risk Management Sarl, από Chemin du Plat de Valencon 10 3978 Flanthey Geneva, Ελβετία
Εναγομένων
Ημερομηνία: 12 Απρίλιου 2024
Αίτηση ημερομηνίας 1.6.2023 για καταχώρηση
Συμπληρωματικής Ένορκης Δήλωσης
Εμφανίσεις:
Για Ενάγουσα-Αιτήτρια: κ. Λ. Χαβιαράς για ΧΑΒΙΑΡΑΣ & ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΔΕΠΕ
Για Εναγόμενους 6 και 7-Καθ΄ ων η αίτηση: κ. Σ. Πίττας για ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΙΤΤΑΣ & ΣΙΑ ΔΕΠΕ
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την αγωγή με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο (καταχωρήθηκε με Γενικά Οπισθογραφημένο Κλητήριο Ένταλμα στις 17.3.2020, το οποίο στην συνέχεια ετροποποιήθη), η ενάγουσα αξιοί από τις εναγόμενες 1 και 2, Γενικές Αποζημιώσεις για κατ΄ ισχυρισμόν παράβαση της Σύμβασης Εργοδότησης τους και της Σύμβασης Εμπιστευτικότητας, δια της μη εξουσιοδοτημένης κυκλοφορίας και/ή διαρροής εγγράφων και πληροφοριών που αφορούν την ενάγουσα και/ή πελάτες της ενάγουσας. Εναντίον όλων των εναγομένων (περιλαμβανομένων και των εναγομένων 6 και 7) αξιοί Γενικές Αποζημιώσεις για κατ΄ ισχυρισμόν συνωμοσία και/ή σύμπραξη για την παράνομη διαρροή εγγράφων και πληροφοριών από τα αρχεία της ενάγουσας με σκοπό την πρόκληση ζημιάς σ΄αυτήν και/ή στους πελάτες της. Επιζητεί επίσης την έκδοση διατάγματος σε βάρος των εναγομένων, με το οποίο να απαγορεύεται η δημοσιοποίηση ή αποκάλυψη οποιωνδήποτε πηλοφοριών ή εγγράφων περιήλθαν στην κατοχή ή την γνώση τους, από τα αρχεία της ενάγουσας.
Από την δικογραφία προκύπτουν τα εξής:
· στην βάση μονομερούς αίτησης που καταχώρησε η ενάγουσα στις 17.3.2020, ταυτόχρονα με το Κλητήριο Ένταλμα, πέτυχε την έκδοση Προσωρινών Διαταγμάτων εναντίον των εναγομένων 1-5 (στο συγκεκριμένο στάδιο δεν είχαν προστεθεί οι εναγόμενοι 6 και 7) για μη αποκάλυψη της αγωγής (gagging order) καθώς και Διαταγμάτων με τα οποία εμποδίζονταν οι εναγόμενοι 1-5 από του να δημοσιοποιήσουν πληροφορίες που είχαν εξασφαλίσει από τα αρχεία της ενάγουσας. Οι υπόλοιπες αιτούμενες θεραπείες (μεταξύ αυτών ήταν η έκδοση διαταγμάτων έρευνας τύπου Anton Piller εναντίον των εναγομένων 1 και 2, διαταγμάτων αποκάλυψης τύπου Norwich Pharmacal καθώς και διαταγμάτων παγοποίησης των περιουσιακών τους στοιχείων) δεν παραχωρήθηκαν μονομερώς και δόθηκαν οδηγίες για επίδοση της αίτησης στους εναγόμενους 1-5.
· στην πορεία οριστικοποιήθηκαν τα διατάγματα επίδειξης εχεμύθειας ενώ εκδόθηκαν, χωρίς ένσταση από τους εναγόμενους 1-5, μερικά εκ των αιτουμένων διαταγμάτων (αποκάλυψης κατά των εναγομένων 1-5 και έρευνας κατά των εναγομένων 1 και 2).
· σε ό,τι αφορά τους εναγόμενους 1-5, λήφθηκαν περαιτέρω διαδικαστικά διαβήματα τα οποία δεν αφορούν την παρούσα διαδικασία.
· σε ό,τι αφορά τους εναγόμενους 6 και 7, μετά την τροποποίηση του Κλητηρίου Εντάλματος στις 26.5.2020 και την προσθήκη τους ως εναγομένων, η ενάγουσα εξασφάλισε εναντίον τους, στην βάση μονομερούς αίτησης ημερομηνίας 1.6.2020, Προσωρινά Διατάγματα Φίμωσης (gagging order) και μη καταστροφής στοιχείων. Με την αίτηση εζητούντο και Προσωρινά Διατάγματα Αποκάλυψης τύπου Norwich Pharmacal καθώς και απαγορευτικά διατάγματα τα οποία δεν δόθηκαν μονομερώς και διετάχθη η επίδοση της αίτησης στους εναγομένους 5 και 6.
· ακολούθως η ενάγουσα εξασφάλισε διάταγμα για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας στους εναγόμενους 6 και 7, του Κλητηρίου Εντάλματος, των αιτήσεων και όλων των σχετικών εγγράφων.
· διάβημα των εναγομένων 6 και 7 για απόρριψη της αγωγής εναντίον τους, λόγω μη αποκάλυψης αιτίας αγωγής ή συζητήσιμης υπόθεσης, απερρίφθη.
Με την υπό κρίση Αίτηση, η ενάγουσα αιτείται από το Δικαστήριο όπως της δοθεί άδεια να καταχωρήσει Συμπληρωματική Ένορκη Δήλωση, ώστε να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου νέα στοιχεία προς υποστήριξη της αίτησης της ημερομηνίας 1.6.2020 για έκδοση Προσωρινών Διαταγμάτων εναντίον των εναγομένων 6 και 7.
Στην Αίτηση επισυνάπτεται προσχέδιο της προτεινόμενης να καταχωρηθεί Συμπληρωματικής Ένορκης Δήλωσης. Θα ορκιστεί ο David Dillon, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ενάγουσας, εξουσιοδοτημένος ως προς τούτο, ο οποίος γνωρίζει προσωπικά τα γεγονότα της υπόθεσης.
Η Αίτηση στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.39, Δ.48 θθ 1, 2, 3 και 4(1)(2), 8 και 9 και Δ.64.
Οι εναγόμενοι 6 και 7 καταχώρησαν Ένσταση προβάλλοντας πως δεν έχει καταδειχθεί η ύπαρξη «καλού λόγου» ώστε να δικαιολογείται η παροχή της αιτουμένης θεραπείας. Πως κατ΄ ουσίαν, η ενάγουσα επιδιώκει με την προτεινόμενη Συμπληρωματική Ένορκη Δήλωση να καλύψει εκ των υστέρων τα κενά που άφησε και/ή δεν αποκάλυψε κατά το στάδιο της υποβολής της αίτησης της ημερομηνίας 1.6.2020. Πως επιδιώκει να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου ισχυρισμούς ή γεγονότα που έπρεπε να παραθέσει στο Δικαστήριο με την προρηθείσα αίτηση της. Πως η καταχώρηση της προτεινόμενης Συμπληρωματικής Ένορκης Δήλωσης δεν είναι αναγκαία ούτε χρήσιμη και πως τα γεγονότα και/ή μαρτυρία που επιδιώκεται να τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου είναι αχρείαστα και/ή άσχετα με την αίτηση ημερομηνίας 1.6.2020.
Η Ένσταση, η οποία στηρίζεται στην ίδια με την Αίτηση νομική βάση, υποστηρίζεται από Ένορκη Δήλωση της Ελεάνας Δημητρίου, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τους εναγόμενους 6 και 7. Η ομνύουσα επιχειρηματολογεί υπέρ της απόρριψης της Αίτησης, επαναλαμβάνοντας και αναλύοντας τους Λόγους Ένστασης. Είναι η θέση της πως η ενάγουσα δεν απεκάλυψε στην αίτηση της ημερομηνίας 1.6.2020, με την οποία επιχειρεί την έκδοση Προσωρινών Διαταγμάτων εναντίον των εναγομένων 6 και 7, ουσιώδη γεγονότα, παράλειψη (επιφέρει ακυρότητα της εν λόγω αίτησης) την οποία επιδιώκει να διορθώσει με την υπό κρίση Αίτηση. Καταλήγει πως «το Δικαστήριο δεν θα πρέπει να επιτρέψει την καταχώρηση της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης διότι με τον τρόπο αυτόν θα δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στην ενάγουσα να διορθώσει το σφάλμα στο οποίο υπέπεσε, το οποίο επιφέρει την απόρριψη της Αίτησης για Ενδιάμεσα Διατάγματα».
Η υπό κρίση Αίτηση εδράζεται στη Δ.48 θ.4(2) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η οποία προνοεί πως:
«Το Δικαστήριο ή Δικαστής μετά από αίτηση ή προφορικό αίτημα, μπορεί, για καλό λόγο να επιτρέψει την καταχώρηση συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων. Η ακρόαση αίτησης διεξάγεται στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση ή στις ένορκες δηλώσεις τηρουμένης της δυνατότητας αντεξέτασης που προνοείται από τη Διαταγή 39.»
Αναφέρεται στην υπόθεση, Αναφορικά με την Αίτηση του Φιλόκυπρου Ματθαίου κ.α., (2008) 1(Α) Α.Α.Δ. 508, 514 πως:
«…το κατά πόσο θα επιτραπεί σε ένα διάδικο να καταχωρήσει συμπληρωματική ένορκη δήλωση σε μια αίτηση ενδιάμεσης φύσεως εμπίπτει σαφώς στη διακριτική ευχέρεια του πρωτόδικου δικαστηρίου.»
Στην Stavros Georgiou & Son (Scrap. Metals) Ltd v. Του Πλοίου LIPA (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1976, 1981, αναφέρεται πως όταν προσωρινή προστασία εξασφαλίζεται μονομερώς:
«Ο κανόνας, καθολικής εφαρμογής, είναι ότι δεν επιτρέπεται η επανόρθωση παράλειψης πρωθύστερα έτσι ώστε να μεταβληθεί ή αλλοιωθεί η εικόνα που δόθηκε πρωταρχικά στο δικαστήριο.»
Στην υπόθεση Stavros Georgiou & Son (ανωτέρω), γίνεται παραπομπή στην Vuitton v. Δερμοσάκ Λτδ και άλλης (1992) 1(Β) Α.Α.Δ. 1453, 1463 όπου αναφέρεται πως:
«Η παροχή ενδιάμεσης θεραπείας συναρτάται άμεσα και αποκλειστικά από τα γεγονότα που τεκμηριώνουν το αίτημα».
Όταν δεν έχει εκδοθεί μονομερώς οιοδήποτε διάταγμα, πιο εύκολα μπορεί να ικανοποιηθεί η προϋπόθεση της ύπαρξης «καλού λόγου» για καταχώριση Συμπληρωματικής Ένορκης Δήλωσης.
Η αναφορά στον θεσμό σε Συμπληρωματικές Ένορκες Δηλώσεις δεν υπαγορεύει την μορφή και δεν περιορίζει την θεματολογία της δήλωσης που μπορεί να επιτραπεί να καταχωριστεί. Αναμφίβολα μπορεί να αφορά σε ζήτημα που πρωτοεγείρεται με την ένσταση και χρήζει απάντησης. Η Ένορκη Δήλωση που για «καλό λόγο» μπορεί να επιτραπεί να καταχωριστεί, δεν περιορίζεται ούτε στο να συμπληρώσει την αρχικά καταχωρηθείσα, έννοια μάλλον ενστάσιμη καθ’ όσον αφορά την περίπτωση που ενδιάμεσο διάταγμα έχει εξασφαλιστεί στη βάση της αρχικής, ούτε και στο να απαντήσει σε ζήτημα που εγείρεται στην ένσταση. Είναι μια επιπρόσθετη Ένορκη Δήλωση που αφορά σε κάτι το οποίο είναι ορθό και δίκαιο να τεθεί υπόψη του Δικαστηρίου.
Στην Α. Messios & Sons Ltd κ.α. ν. Λεωνίδα (Αρ.1) (2010) 1(Α) Α.Α.Δ. 195, 199 αναφέρεται πως:
«Κατά την εκτίμησή μας τα στοιχεία που επιθυμούν να θέσουν ενώπιον του δικαστηρίου, οι εφεσείοντες-αιτητές, με τις δύο ένορκες δηλώσεις για τις οποίες ζητούν την άδεια του δικαστηρίου να καταχωρήσουν, είναι στοιχεία που σχετίζονται με τους ισχυρισμούς και τις θέσεις που πρόβαλε ο εφεσίβλητος-καθ΄ ου η αίτηση στην αρχική του ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της ένστασης στην αίτηση επαναφοράς της έφεσης. Δεν πρόκειται, κατά την κρίση μας, για ανεπίτρεπτη μαρτυρία ούτε για επανάληψη των αρχικών ισχυρισμών των εφεσειόντων, αλλά για διευκρινίσεις και ισχυρισμούς που είναι επιθυμητό να επιτραπεί στους εφεσείοντες-αιτητές να προβάλουν, ώστε το δικαστήριο να έχει ενώπιον του ολοκληρωμένη και σφαιρική εικόνα των γεγονότων.»
Δεν μπορεί να καθοριστεί εξαντλητικά τι είναι ορθό και δίκαιο να τεθεί, στην κάθε περίπτωση, υπόψη του Δικαστηρίου και συνεπώς τι συνιστά «καλό λόγο». Πέραν των βασικών αρχών, τα επί μέρους κριτήρια είναι αναρίθμητα όσα και η ποικιλία των περιστάσεων της κάθε υπόθεσης.
Ο αιτητής πρέπει να θέσει υπόψη του Δικαστηρίου τα στοιχεία που καταδεικνύουν την ύπαρξη «καλού λόγου», διαφορετικά το Δικαστήριο δεν μπορεί να καταλήξει πως υφίσταται τέτοιος. Δεν είναι αναγκαίο ο αιτητής να παρουσιάζει την Ένορκη Δήλωση που θα καταχωρίσει εάν του επιτραπεί, αναμφίβολα όμως εάν τούτο γίνει, το Δικαστήριο αποκομίζει την ακριβή μαρτυρία που επιθυμεί να παρουσιάσει. (Βλ. Παπακοκκίνου κ.α. ν. Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ (Αρ.1) (2012) 1(Α) Α.Α.Δ. 643).
Το Δικαστήριο πρέπει να ικανοποιηθεί πως υπάρχει «καλός λόγος». Επιβάλλεται λοιπόν ξεχωριστή εξέταση του κάθε θέματος για το οποίο ο αιτητής εξαιτείται την άδεια του Δικαστηρίου για να αναφερθεί, μέσα στα πλαίσια των περιστάσεων της υπόθεσης, τι έχει ήδη τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου και πως προέκυψε η ισχυριζόμενη αναγκαιότητα για αναφορά ή περαιτέρω αναφορά σε αυτό.
Κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας να επιτρέψει την αναφορά σε επί μέρους θέματα με την καταχώριση Συμπληρωματικής Ένορκης Δήλωσης, το Δικαστήριο πρέπει να έχει υπόψη του και ποιο είναι το επίδικο ζήτημα στην αίτηση, με το οποίο η διαπίστωση του «καλού λόγου» συναρτάται.
Τούτων λεχθέντων επανέρχομαι στην υπό κρίση Αίτηση.
Κρίνω πως για τον λόγο που θα εξηγήσω στην συνέχεια, δεν θα πρέπει να δοθεί άδεια στην ενάγουσα να καταχωρήσει Συμπληρωματική Ένορκη Δήλωση. Θεωρώ πως δεν έχει καταδείξει την ύπαρξη «καλού λόγου».
Με την αίτηση ημερομηνίας 1.6.2020 για έκδοση Προσωρινών Διαταγμάτων σε βάρος του εναγομένου 6 και της εταιρείας του εναγομένης 7, η ενάγουσα προωθεί την θέση πως τα εν λόγω πρόσωπα ενδέχεται να εμπλέκονται στην κλοπή δεδομένων από την ίδια, τα οποία κατέληξαν σε συγκεκριμένους δικηγόρους στο Λονδίνο. Είναι γι΄ αυτόν τον λόγο που επιζητείται, μεταξύ άλλων θεραπειών, Διάταγμα Αποκάλυψης των γεγονότων που σχετίζονται με τον διορισμό των δικηγόρων, τον τρόπο δράσης τους, των εγγράφων και πληροφοριών που τα εν λόγω πρόσωπα «άντλησαν» από τα αρχεία της ενάγουσας και το πώς χρησιμοποίησαν τις εν λόγω πληροφορίες. Επιζητείται επίσης Διάταγμα, το οποίο να απαγορεύει στους εναγόμενους 6 και 7 να χρησιμοποιήσουν ή/και να κυκλοφορήσουν ή/και να δημοσιοποιήσουν οποιοδήποτε έγγραφο εξασφάλισαν από τα αρχεία της ενάγουσας ή από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές της.
Με την προτεινόμενη να καταχωρηθεί Συμπληρωματική Ένορκη Δήλωση, η ενάγουσα επιθυμεί να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου δημοσίευμα τιτλοφορούμενο «HOW QATAR HACKED THE WORLD CUP», το οποίο δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στις 5.11.2022 από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό «THE BUREAU OF INVESTIGATIVE JOURNALISM» που εδρεύει στο Λονδίνο, σύμφωνα με το οποίο ο εναγόμενος 6 και η εταιρεία του εναγομένη 7 είναι αναμεμειγμένοι σε διεθνές δίκτυο εγκληματιών (international network of criminals), το οποίο υποκλέπτει προσωπικά δεδομένα διαφόρων προσώπων και ειδικότερα επιχειρηματιών.
Στο δημοσίευμα γίνονται εκτενείς αναφορές σε διάφορες περιπτώσεις σχετιζόμενες με την διοργάνωση του παγκόσμιου πρωταθλήματος ποδοσφαίρου στο Κατάρ, όπου κατά τον συντάκτη του δημοσιεύματος, ο εναγόμενος 6 και η εταιρεία του εναγομένη 7 εμπλέκονται σε απάτη σε βάρος πέραν των εκατόν (100) θυμάτων, μεταξύ των οποίων είναι βρετανοί δικηγόροι και πλούσια πρόσωπα που εμπλέκονται σε υποθέσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας («London High Court»), τα οποία σχετίζονται με συγκεκριμένη διαιτησία στο Λονδίνο.
Η θέση των συνηγόρων της ενάγουσας πως με την προτεινόμενη Συμπληρωματική Ένορκη Δήλωση «προβάλλονται νέα στοιχεία σχετικά με το υπό εξέταση ζήτημα που έγιναν γνωστά και τα οποία θα βοηθήσουν το Δικαστήριο κατά την εξέταση της Αίτησης ημερομηνίας 1.6.2020» δεν με βρίσκει σύμφωνη. Πουθενά στο δημοσίευμα δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στην ενάγουσα. Δεν υπάρχει οποιοσδήποτε ισχυρισμός που να συνδέει πράξεις ή ενέργειες των εναγομένων 6 και 7 με την ενάγουσα. Θεωρώ πως το συγκεκριμένο δημοσίευμα δεν είναι σχετικό με τα γεγονότα της υπόθεσης και τα όσα αφορούν την αίτηση ημερομηνίας 1.6.2020. Ούτε και τα όσα περαιτέρω αναφέρονται στην προτεινόμενη Συμπληρωματική Ένορκη Δήλωση κρίνω ότι σχετίζονται με την εν λόγω αίτηση.
Συνακόλουθα θεωρώ πως ο λόγος για τον οποίο η ενάγουσα-αιτήτρια ζητεί την άδεια του Δικαστηρίου για να καταχωρήσει Συμπληρωματική Ένορκη Δήλωση, όπως η ίδια τον έχει εξειδικεύσει, με κανένα τρόπο τεκμηριώνει «καλό λόγο» αλλά αντίθετα αντιστρατεύεται τις προαναφερθείσες νομολογιακές αρχές.
Η κατάληξη αυτή κρίνει και την τύχη της Αίτησης που δεν είναι άλλη από την απόρριψη της.
Δια ταύτα, η Αίτηση απορρίπτεται με έξοδα προς όφελος των εναγομένων 6 και 7-καθ΄ων η αίτηση και σε βάρος της ενάγουσας-αιτήτριας, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) Στ. Τσιβιτανίδου-Κίζη, Π.Ε.Δ.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
/ΕΝ