ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Μ-Α ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Ε.Δ.  

                

                                                              Αρ. Αγωγής:           272/2018                                                          

Μεταξύ:

                                                Ελένη Κλάρκ

                                                   

                                                                                                                                   Ενάγοντες

                                                      και

 

1.    Διαχειριστική Επιτροπή Μεγάρου Chapo Central

2.    Facilco Ltd

3.    G.I.K. Cleaning Ltd

4.    First Names (Cyprus) Ltd

                                                                      

Εναγομένων

ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 27/01/2023

 

Ημερομηνία: 05 Ιουλίου 2024

 

Εμφανίσεις:

 

Για Ενάγουσα: κ.κ. Σκορδής & Στεφάνου

Για Εναγόμενη 2: κα Έλενα Νικολαίδου

Για Εναγόμενη 3: κκ Κλεόπα και Παρασκευά

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Κατ’εφαρμογή του Κανονισμού 6(β) του περί της Ηλεκτρονικής Δικαιοσύνης (Ηλεκτρονική Επικοινωνία) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2021, η απόφαση δίδεται χωρίς τη φυσική παρουσία των συνηγόρων των διαδίκων και διαβιβάζεται σε αυτούς ηλεκτρονικά, με τη συγκατάθεσή τους

 

Η υπό εξέταση αγωγή καταχωρήθηκε την 31 Ιανουαρίου το έτος 2018. Με την υπό της ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή η Ενάγουσα αξιώνει γενικές και ειδικές αποζημιώσεις στη βάση του αστικού αδικήματος της αμέλειας. Ως αναφέρεται στην έκθεση απαιτήσης το συμβάν για το οποίο υπάρχει ισχυρισμός για αμελεια επεσυνέβη την 13/02/2015.

Η αγωγή είχε επιδοθεί το έτος 2018 μόνο
στην Eναγομένη 1 η οποία καταχώρησε και σημείωμα εμφάνισης περί το έτος 2018. Η  αγωγή προχωρούσε μέχρι το έτος 2020 εναντίον μόνο της Εναγόμενης 1. Περί την 5/02/2020 με απόφαση του δικαστηρίου υπό άλλη σύνθεση η αγωγή απορρίφθηκε λόγω μη προώθησης της.

Η Ενάγουσα στο μεταξύ προχώρησε σε καταχώρηση ενδιάμεσων αιτήσεων αναφορικά με την Εναγόμενη 1 όπου το έτος 2022 προχώρησε στην καταχώρηση αίτησης με την οποία ζητούσε την επαναφορά της πιο πάνω αγωγής (στο εξής «ως η αίτηση επαναφοράς») η οποία υπενθυμίζω είχε απορριφθεί περί το Φεβρουάριο 2020. Η συγκεκριμένη αίτηση με οδηγίες του Δικαστηρίου επιδόθηκε σε όλους τους Εναγόμενους ακόμη και σε αυτούς που δεν είχε επιδοθεί η αγωγή. Στο μεταξύ η Ενάγουσα περί την 17/01/2023 καταχώρησε αίτηση με την οποία ζητούσε αναφορικά με τους Εναγόμενους 2,3 και 4 άδεια για παράταση του χρόνου καταχώρησής αίτησης για ανανέωση κλητηρίου εντάλματος αλλά και άδεια του δικαστηρίου που να επιτρέπει την ανανέωση αυτού (στο εξής «ως η Αίτηση»). Με οδηγίες του Δικαστηρίου η συγκεκριμένη Αίτηση επιδόθηκε στους Εναγομένους. Για σκοπούς πληρότητας αναφέρω ότι η αίτηση για επαναφορά της αγωγής για τους λόγους που εξηγούνται στο πρακτικό του δικαστηρίου εγκρίθηκε περί την 0711/2023. Παραμένει προς εξέταση η υπό κρίση Αίτηση ημερομηνίας 17/01/2023.

 

Σημειώνω εξαρχής ότι η Εναγόμενη 4 δήλωσε ότι δεν προτίθεται να καταχωρήσει ένσταση στην Αίτηση ενώ οι Εναγόμενες 2,3 έχουν καταχωρήσει ένσταση.

Πολύ συνοπτικά αναφέρω ότι η αίτηση βασίζεται κυρίως στην
Δ.57 και Δ.4 θ. 1 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών. Ως αναφέρεται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει αυτήν ενώ η αγωγή επιδόθηκε στην Εναγόμενη 1 δεν επιδόθηκε στους λοιπούς Εναγόμενους. Η Ενάγουσα είχε αλληλογραφία μέσω των δικηγόρων της με την Εναγόμενη 4 με την οποία συζητούσαν την υπόθεση. Συγκεκριμένα η Εναγόμενη 4 ζήτησε να της αποσταλθεί επιστολή ότι δε θα ληφθούν μέτρα στην αγωγή μέχρι νεωτέρας ειδοποιήσεως. Ενόψει αυτού του λόγου ως αναφέρει ο ένορκος δηλών αλλά επειδή δεν έγινε ούτε επίδοση στις Εναγομένες 2 και 3 λόγω δυσκολιών εξεύρεσης δεν προσήλθαν νωρίτερα στο Δικαστήριο για ανανέωση του Κλητηρίου Εντάλματος. Ενόψει λόγω μη επίτευξης τελικά διευθέτησης με την Εναγόμενη 4, τελικά αποτάθηκαν στο Δικαστήριο για ανανέωση του Κλητηρίου Εντάλματος. Οι προσπάθειες για διευθέτηση έγιναν με την Εναγόμενη 4.

Περί τον Απρίλιο του έτους 2019 επιδόθηκε στους δικηγόρος της
Ενάγουσας ειδοποίηση σύμφωνα με την οποία τους ενημερώνε ότι θα έπρεπε να καταχωριστεί έκθεση απαιτήσης αλλιώς η αγωγή θα υπόκειτο σε απόρριψη. Η έκθεση απαιτήσης τελικά καταχωρήθηκε στις 13/02/2020 και επιδόθηκε στην Εναγόμενη 1. Στο μεταξύ προηγήθηκε απόφαση του δικαστηρίου για απόρριψη της αγωγής.  Το Μάιο 2022 επήλθε εις γνώση των δικηγόρων της Ενάγουσας ότι απορρίφθηκε η αγωγή και προχώρησαν με αίτηση για επαναφορά αυτής. Ο ενόρκως δηλών αναφέρει ότι δεν υπήρξε αδιαφορία για την προώθηση της απαίτησης εκ μέρους της Ενάγουσας. Σημειώνω ότι ενώ στην ένορκη δήλωση γίνεται αναφορά σε Τεκμήριο 1 δεν επισυνάφθηκε κανένα Τεκμήριο 1.

 

Η Εναγόμενη 2 καταχωρήσε ένσταση στην Αίτηση στις 6/03/2024. Μέσω της ένστασης της εγείρει 10 λόγους ενστάσης οι οποίοι συνοψίζονται ως ακολούθως:


Ότι η αίτηση είναι νόμω και ουσία βάσιμη,
ότι παράνομα και καταχρηστικά προωθείται η Αίτηση πέντε χρόνια μετά τη λήξη του κλητηρίου εντάλματος, η ενάγουσα δεν κατέβαλε καμιά προσπάθεια για επίδοση της αγωγής εντός της περίοδου ισχύος του κλητηρίου εντάλματος, το αγώγιμο δικαίωμα της ενάγουσας κατά το χρόνο καταχώρησης της Αίτησης έχει παραγραφεί και σε καμία περίπτωση δεν έχουν υποδειχθεί εξαιρετικές περιστάσεις για έγκριση του αιτήματος. Υπάρχει υπέρμετρη καθυστέρηση στην καταχώριση της Αίτησης και τυχόν έγκριση αυτής θα επηρεάσει κατάφωρα τα δικαιώματα της Εναγόμενης-Καθ’ ής η Αίτηση2.

Μέσω της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την ένσταση ουσιαστικά υιοθετούνται οι λόγοι ένστασης. Έμφαση δίδεται στο γεγονός ότι το Κλητήριο Ένταλμα ουδέποτε έχει επιδοθεί στην Εναγόμενη 2 ούτε δίδεται κάποια εξήγηση για το λόγο που δεν επιδόθηκε πέραν του πολύ επιγραμματικού ότι δεν επιδόθηκε λόγω δυσκολιών εξεύρεσης. Ως επίσης αναφέρει η ενόρκως δηλούσα δεν υπάρχει καμία δυσκολία εξεύρεσης της Εναγόμενης 2 και εξηγεί με ποιον τρόπο θα μπορούσε η Ενάγουσα να εξεύρει την διεύθυνση της.

 

Επισυνάπτεται ως τεκμήριο 1Α έντυπη έρευνα στον έφορο εταιρειών όπου φαίνεται το εγγεγραμμένο γραφείο της Εναγόμενης 2 και ως τεκμήριο 1Β στιγμιότυπο από το διαδίκτυο με τα οποία φαίνονται η διεύθυνση και οι ώρες λειτουργίας της.

Η Εναγόμενη 3 καταχώρησε ένσταση στην Αίτηση περί την 29/04/2024 μέσω της οποίας εγείρει 9 λόγους ένστασης.

 

Οι λόγοι ενστάσης είναι παρόμοιοι με τους λόγους ενστάσεις που εγείρει η Εναγόμενη 2. Επιπλέον αναφέρεται ότι η ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση είναι ασαφής γενική αναιτιολόγητη, ότι ουδεμία αναφορά έγινε στις έγκαιρες προσπάθειες για επίδοση της αγωγής αλλά ούτε δίδεται καμία δικαιολογία για τη μεγάλη καθυστέρηση στην καταχώριση της παρούσας Αίτησης αλλά και στην επίδοση του κλητηρίου της παρούσας αγωγής. Ισχυρίζεται επίσης η Εναγόμενη 3, ότι η Ενάγουσα δεν προσήλθε ενώπιον του δικαστηρίου με καθαρά χέρια και ότι δεν αποκάλυψε όλα τα ουσιώδη γεγονότα.
Μέσω της ένορκης δηλώσης
που συνοδεύει την ένσταση υιοθετούνται οι λόγοι ενστάσης και ουσιαστικά ζητείται η απόρριψη της Αίτησης. Αναφέρεται επίσης ότι ουδέποτε επιδόθηκε η αγωγή στην Εναγόμενη 3 είτε σε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο που ενεργεί εκ μέρους της. Δεν εξηγείται στην αρχική δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση οι λόγοι που δεν επιδόθηκε η αγωγη στην Εναγομενη 3. Σημειώνει ότι η υπό κρίση Αίτηση επιδόθηκε στο εγγεγραμμένο γραφείο της. Αν η Ενάγουσα είχε καταβάλει την ελάχιστη προσπάθεια θα μπορούσε να επιδώσει το κλητήριο ένταλμα εντός 12 μηνών. Επίσης με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο μπορεί κάποιος εύκολα να εντοπίσει τα στοιχεία επικοινωνίας της. Επισυνάφθηκαν μέσω της ένορκης δήλωσης τα τεκμήρια 1 και 2.

 

Οι αρχές που διέπουν το ζήτημα της ανανέωσης κλητηρίου εντάλματος είναι παγιωμένες στη νομολογία. Σύμφωνα με τη Δ.4, Θ.1, κλητήριο ένταλμα ισχύει για σκοπούς επίδοσης για 12 μήνες. Ο ενάγων μπορεί, πριν από τη λήξη της 12μηνης ισχύς του, να αποταθεί στο δικαστήριο για ανανέωση του για άλλους έξι μήνες. Το δικαστήριο έχει εξουσία για ανανέωση του κλητηρίου αν ικανοποιηθεί ότι καταβλήθηκαν εύλογες προσπάθειες για επίδοση που δεν τελεσφόρησαν ή για άλλο ικανοποιητικό λόγο. Οι ίδιες αρχές εφαρμόζονται ανεξάρτητα από το χρόνο υποβολής της αίτησης, άσχετα δηλαδή αν η αίτηση υποβλήθηκε πριν ή μετά την εκπνοή του κλητηρίου εντάλματος για σκοπούς επίδοσης (βλ. Nigerian Produce v. Sonora Shipping (1979) 1 C.L.R. 395).

 

Χρήσιμη είναι η απόφαση στην υπόθεση Battersby v. Anglo- American Oil Co[1944] 2 All E.R. 391, όπου στη σελ. 391 αναφέρονται τα ακόλουθα: «In every case, care should be taken to see that the renewal will not prejudice any right of defence then existing, and in any case it should only be granted where the court is satisfied that good reasons appear to excuse the delay in service as, indeed, is laid down in the order. The best reason, of course, would be that the defendant has been avoiding service, or that his address is unknown, and there may well be others. But ordinarily it is not a good reason that the plaintiff desires to hold up the proceedings while some other case is tried, or to await some future development. It is for the court and not for one of the litigants to decide whether there should be a stay, and it is not right that people should be left in ignorance that proceedings have been taken against them if they are here to be served.»

 

Κλητήριο ένταλμα που δεν έχει επιδοθεί μέσα στους 12 μήνες από της εκδόσεως του παύει να βρίσκεται σε ισχύ μόνο για τους σκοπούς επίδοσής του. Δεν παύει όμως να είναι έγκυρο κλητήριο ένταλμα για όλους τους άλλους σκοπούς.  Οι δε πρόνοιες της Δ.4 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών υπόκεινται σε επέκταση του χρόνου δυνάμει των προνοιών της Δ.57,Θ.2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών (βλ. Stylianides v. Flair Fashion (1982) 1 CLR 786). Αποφασίστηκε στην υπόθεση The Cyprus Potato Marketing Board v. Thetis Shipping Co. PTE Ltd (1988) 1 A.A.Δ. 397, όπου η αίτηση για ανανέωση υποβλήθηκε μετά την εκπνοή της ισχύος του κλητηρίου εντάλματος, ότι η καταβολή λογικών προσπαθειών για την έγκαιρη επίδοση του κλητηρίου εντάλματος στον εναγόμενο, αν αποδειχθεί, συνιστά ικανοποιητικό λόγο για την ανανέωση του.

 

Υπενθυμίζω ότι μετά τη λήξη των δώδεκα μηνών όπου η αίτηση ανανέωσης γίνεται σε συνδυασμό με την Δ.57 Θ.2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών υποδεικνύεται από τη νομολογία ότι όταν το αγώγιμο δικαίωμα του ενάγοντα έχει παραγραφεί μόνο υπό εξαιρετικές περιστάσεις αποφασίζεται ανανέωση καθότι αν η διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου ασκηθεί υπέρ της ανανέωσης, ο εναγόμενος θα στερηθεί της βάσιμης υπεράσπισης παραγραφής (βλ. Yiannoplast Ltd v. Του Πλοίου «Reda Allah» (1991)1 ΑΑΔ 526 και The  Cyprus Potato Marketing Board v. Pan Arab Shipping Company κ.α(1990) 1 ΑΑΔ 622).  Αναφορικά με το θέμα της παραγραφής αυτό εξετάζεται είτε κατά το χρόνο που εκπνέει η ισχύς του εντάλματος, είτε κατά τον χρόνο της καταχώρησης της Αίτησης.

 

Εξετάζοντας την υπό κρίση Αίτηση σε συνάρτηση με τις πιο πάνω νομολογιακές αρχές διαπιστώνω ότι η Ενάγουσα εντός της περιόδου των 12 μηνών δε φαίνεται να έκανε προσπάθεια για επίδοση της αγωγής στις Εναγόμενες 2 και 3. Το γεγονός ότι είχε προβεί σε κάποια συμφωνία με την Εναγόμενη 4 δεν μπορεί να δικαιολογήσει την αδράνεια της ως προς την επίδοση της αγωγής στις Εναγόμενες 2 και 3. Δεν τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι οι Εναγόμενες 2 και 3 σχετίζονταν με την Εναγόμενη 4 ή ότι οι συζητήσεις για διευθέτηση αφορούσε και αυτές. Η νομολογία επιτάσσει όπως υποδειχθούν στο Δικαστήριο λογικές προσπάθειες για την επίδοση του κλητηρίου εντάλματος. Εν προκειμένω δεν έγινε καμία προσπάθεια ως φαίνεται. Όφειλε η Ενάγουσα να υποδείξει αυτές τις προσπάθειες. Πέραν τούτου αναφέρθηκε γενικά και αόριστα ότι υπήρχε δυσκολία εξεύρεσης των Εναγόμενων 2 και 3. Δεν υποδείχθηκε αυτή η δυσκολία αλλά επισημαίνω καμία προσπάθεια δε φαίνεται να έγινε.

 

Επιπλέον οι Εναγόμενες 2 και 3 υπέδειξαν μέσω της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει τις ενστάσεις που καταχωρήθηκαν εκ μέρους τους, τα στοιχεία επικοινωνίας τους και τρόπο εντοπισμού τους παρόλο που η Ενάγουσα δεν υπόδειξε το λόγο που δεν έγινε προσπάθεια επίδοσης.

Δεν τέθηκε λοιπόν ενώπιον του Δικαστηρίου οποιοσδήποτε ικανοποιητικός λόγος για τη μη επίδοση του Κλητηρίου Εντάλματος στις Εναγόμενες 2 και 3 ώστε να δικαιολογείται η ανανέωση του κλητηρίου εντάλματος. Εν προκειμένω δεν έχει αιτιολογηθεί ούτε ο λόγος που η αίτηση για ανανέωση κλητηρίου εντάλματος έγινε 4 χρόνια μετά τη λήξη του. Η μόνη δικαιολογία που τέθηκε είναι ότι ανάμενε η Ενάγουσα να δει πως θα εξελιχθεί η προσπάθεια διευθέτησης με την Εναγόμενη 4. Η Εναγόμενη 4 όμως καμία σχέση είχε με την Εναγόμενη 2 και 3. Επίσης παρατηρώ ότι η Ενάγουσα προωθούσε από την αρχή την αγωγή μόνο εναντίον της Εναγόμενης 1 εφόσον καταχώρησε Έκθεση Απαίτησης την οποία της επέδωσε και αίτηση για έκδοση απόφασης. Μέχρι το έτος 2020 πριν απορριφθεί η αγωγή δεν εξηγήθηκε ο λόγος της μη επίδοσης της αγωγής ή καταχώρησης αίτησης για ανανέωση κλητηρίου νωρίτερα. Υπενθυμίζω επίσης ότι η Ενάγουσα ισχυρίστηκε ότι το έτος 2022 έμαθε ότι είχε απορριφθεί η αγωγή. Καμία προσπάθεια επίδοσης δε φαίνεται να έγινε μέχρι τότε. Η δικονομική συμπεριφορά της μέχρι το έτος 2022 δεικνύει αδράνεια και αδιαφορία για την αγωγή αναφορικά με τις Εναγόμενες 2 και 3.

 

Παρόλο που η Αίτηση υπόκειται σ’ απόρριψη για τους λόγους που εξηγούνται αμέσως πιο πάνω θεωρώ ορθό και δίκαιο να αναφέρω ότι η παρούσα αγωγή στηρίζεται στο αστικό αδίκημα της αμέλειας. Γίνεται αναφορά στην Έκθεση Απαίτησης ότι το επίδικο συμβάν έγινε την 13/02/2015. Σύμφωνα με τον περί παραγραφής αγώγιμων δικαιωμάτων Νόμο του έτους 2012 άρθρο 6 (2)  το αστικό αδίκημα της αμέλειας παραγράφεται εντός περιόδου 3 ετών. Συγκεκριμένα στο άρθρο του εν λόγω νόμου αναγράφεται ότι: (2) Αν η αξίωση στην αγωγή αφορά αποζημιώσεις για αμέλεια, οχληρία ή παράβαση θέσμιου καθήκοντος, καμιά αγωγή δεν εγείρεται μετά την πάροδο τριών ετών από την ημέρα κατά την οποία συμπληρώθηκε η βάση της αγωγής, εκτός αν το πρόσωπο που υπέστη την σωματική βλάβη έλαβε γνώση της βλάβης μεταγενέστερα, οπότε ο χρόνος παραγραφής αρχίζει από την ημέρα που έλαβε γνώση.

 

Το κλητήριο ένταλμα καταχωρήθηκε την 31/01/2018 και έληξε την 31/01/2019. Συνεπώς το γεγονός ότι ενδεχομένως το αγώγιμο δικαίωμα να είχε παραγραφεί θα ήταν ένας επιπρόσθετος λόγος που θα λάμβανα υπόψη μου κατά την άσκηση της διακριτικής μου ευχέρειας. Επαναλαμβάνω όμως ότι η Αίτηση εν πάση περίπτωση υπόκειται για τους λόγους που εξηγήθηκαν αμέσως πιο πάνω σ’ απόρριψη και θεωρώ ότι παρέλκει η περαιτέρω συζήτηση του θέματος.

 

Εν κατακλείδι η Αίτηση όσον αφορά τις Εναγόμενες 2 και 3 απορρίπτεται με έξοδα υπέρ τους και εναντίον της Ενάγουσας ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

 

 (Υπ.)  …………………………..
                    Μ-Α Στυλιανού, Ε.Δ.

Πιστόν Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο